Onze duinen als „Atlanfikwall
Tankgrachten, bunkers,
kazematten, asperges
Landwachtmanieren aan de
grens
DE PAMPUS-PIRAAT doorj.
MONICa
Minette Muizenstaart viert feest
ii
Maar
de
wist
„overkant'
alles
v*\
.Dreigende lopen over
blonde duinen
Bewaar
aanvullingskaarten
Toepassing van
de „rubberkuur"
Voor de Jeugd
DIPLOMATENTAAL VAN VROEGER..
TEGEN DE ZWARTE
IJSCO
VAN EXTER
FEUILLETON
Verloofd.
Wij spelen Bridge
Wij luisteren morgen
naar.
Sterrit naar Monte-Carlo
i.
codeverhaal overbrengen aan de in 't
achterland gelegerde Duitse concen
traties.
DE BOEF OM
FRONT".
„HET TWEEDE
De argeloze reiziger, die in de
loop der bezettingsjaren, tdfen
reizen per spoor, autobus of zelfs
per fiets nog mogelijk was, in de
nabijheid van de Hollandse kust
streek kwam, zal aan de eeuwen
oude wachters de duinen to
taal niets bijzonders hebben opge
merkt.
Rustig lagen daar hun toppen
in het licht van de wondermooie
gouden zonsondergang in de
zomermaanden. Even rustig als
wazig bleven zij ook in het grijze,
onwezenlijke licht van een grau
we, late herfstdag en even gui
tig toonden zij hun bepoeierde
kruinen als een wit sneeuw
kleed alles smetteloos afdekte.
Nu ja, hier en daar stond een
enkele eenzame hoge uitkijkmast,
maar dat was dan ook alles, wat
er vroeger eigenlijk niet was ge
weest.
Insiders en de bewoners van het
kustgebied wisten echter beter. Toen
Hitier besloot, dat de Nederlandse
kuststrook in zijn „Atlantikwa.il" zou
worden opgenomen en hij luidkeels
verkondigde, dat van de Noordkaap
tot de Pyreneeën 6000 stuks vast op
gesteld geschut het zeefront zouden
verdedigen, ja, toen was het met de
rust in het duingebied gedaan.
Dag in dag uit vervoerden enorme
trailers duizenden en duizenden ar
beiders elke bouwvak- of los arbei
der scheen in die periode bij de
„Wehrmacht" te werken en reden
andere trailers rusteloos betonijzer,
cement, stenen, rivierzand en andere
bouwmaterialen aan. Zo ging het op
elke dag van de week van de vroege
ochtend tot de late avond. Men be
greep, dat er in dit prachtige stuk na
tuur ontzettend veel vernield zou wor
den.
SOMBERE BERICHTEN.
Steeds somberder berichten kwamen
uit het kustgebied. De Duitsers eva
cueren de gehele bevolking, met de
afbraak van de oeroude zeedorpen en
de moderne badplaatsen is begonnen;
de duinen worden aan de zeezijde
loodrecht afgegraven als een soort
imitatie van de Noorse fjorden; de
zee wordt op de laag-waterlijn met
stalen hekken afgesloten; in de wijde
omtrek worden de brandspuiten ge
requireerd om in het strand meters
lange palen te spuiten, de koppen
van deze palen, waarvan er telkens
drie in de vorm van een driepoot bij
elkaar worden ingeheid, worden van
landmijnen en andere explosieven
voorzien; aan de buitenvoet van de
duinen worden op bepaalde afstan
den met geschut bewapende kaze
matten gebouwd, waardoor het afge
ven van kruisvuur mogelijk is.
Duitse pioniers leggen in de duinen
uitgestrekte mijnenvelden aan
In de duinen
Uit de mededelingen van daar
werkzame betrouwbare arbeiders valt
te begrijpen wat daar gebeurt. Er
worden straat- en bitumenwegen aan
gelegd, munitie- en andere bergplaat
sen gebouwd, soms onderling met 'r
smalspoor verbonden en het aantal
bunkers en machinegeweernesten,
dat daar in steeds toenemend aantal
dagelijks gereed komt valt niet meer
te tellen. Op elke vierkante meter
grond kan de vijand zijn vuur afgeven.
WAARMEE DE DUITSER
GEEN WEG WEET.
Met één ding weet hij echter geen
wegde helmbeplanting. Taluds,
die op de ene vooravond geheel ge
reed worden afgeleverd, zijn de vol
gende morgen na een fikse noord- of
zuidwesterstorm volkomen onvindbaar
Maar toch, de afweerkracht
van de zo schijnbaar volkomen
rustige duinenreeks is geweldig.
Soms passeren laagvliegende van
een bombardementsvlucht terug
kerende Amerikaanse of Engelse
vliegtuigen op wel wat overmoe
dige wijze het duingebied, dat
plotseling uit duizend monden
vuur blijkt te spuwen en 's nachts
richten zich machtige zoeklicht
bundels ten hemel.
Kilometers landwaarts heeft de
vijand zelfs de kleinste landwegge
tjes met dikke betonnen muren af
gegrendeld, tankgrachten gegraven,
„asperges aangebracht en de meer
belangrijke verkeerswegen van zwa
re „spermuren", die met betonnen
rollen- kunnen worden afgesloten
voorzien.
Op donkere avonden komen
soms geheimzinnige lichtsignalen uit
de duinen. Daar zijn allereerst de flik
kerlichten, die de lichtbundeicyclus
van vroeger werkende vuurtorens
moeten imiteren, hoewel het licht op
totaal andere plaatsen wordt afgege
ven. Enerzijds blijken dit oriënterings-
lichten te zijn voor buitengaats vertoe
vende U- en Schnellboten, anderzijds
hoopt de vijand aanvliegende geal
lieerde vliegtuigen op deze manier te
kunnen misleiden en hun zo mogelijk
in de baan van zijn afweergeschut te
krijgen. En dan zijn er nog de land
waarts gerichte semaphoren. die met
hun gekleurde Morse-flikkeringen een
Inmiddels klinkt de roep om het ko
mende „tweede front" luider en lui
der. Zal de Hollandse duinstreek
hierbij een actieve rol spelen? Ja,
zegt de publieke opinie. Waarom zou
den die Duitsers hier anders de zaak
zo waanzinnig versterken?
Larie! zeggen anderen wij
Hollanders moeten immers alles toch
tot de laatste cent betalen! „De over
kant" neemt in deze smalle duin
strook met haar ondiep door kana
len, sloten en meertjes bijkans on
begaanbaar achterland geen risico!
Want deze zelfde „overkant" weet al
les. Daar is allereerst de lange arm
van de „British Secret Service", de
Engelse geheime dienst, die alles wat
hij weten wil ook te weten komt.
Daar zijn verder de koene Engeland
vaarders, die na kortere of langere
omweg ten slotte aan de overkant ko
men en daar volledig verslag uitbren
gen en dan zijn er om vooral niet
te vergeten de moedige radiotele
grafisten en telefonisten, die hun
zendapparaten op de meest ongeloof
lijke plaatsen varieerend van zie
kenhuis tot varkenshok hebben
opgesteld en dagelijks hun inlichtin
gen en ervaringen overseinen.
„Ze komen helemaal niet," zeggen
de defaitisten „ze zitten daar op
hun geïsoleerd eiland, veilig be
schermd door de machtige Navy en
de geduchte R.A.F., veel te rustig om
zich aan zeer riskante avonturen te
wagen. Kijk maar naar Dieppe!"
(Wordt vervolgd).
In het stedelijk gebied van ons*1
land zijn in April z.g. aanvullings
bonkaarten uitgereikt, die voor
het geval er in de laatste maan
den vóór de nieuwe oogst zich
tijdelijk noodzakelijke verschui
vingen zouden voordoen in de
voedselvoorziening, dienst zouden
moeten doen. Nu het waarschijn
lijker wordt, dat zulke moeilijk
heden zullen uitblijven, zal men
geneigd zijn de kaart als waarde
loos te beschouwen. Deze opvat
ting is niet juist. Men beware de
kaart zorgvuldig. Het blijft voors
hands mogelijk, dat ze te eniger
tijd zal worden gebruikt.
De laatste weken deden geruchten
de ronde als zouden de C.C.D.- en po
litiedienaren, in het bijzonder aan het
smokkelfront in het Zuiden, ten op
zichte van de bevolking terreur-me-
thoden hebben toegepast, die veel
overeenstemming vertonen'met de Ge
stapo- en Landwachtmanieren. Het
Tweede Kamerlid Van der Zanden
heeft daarover aan den Minister van
Justitie vragen gesteld.
Inderdaad schijnen volgens berichten,
die ons in dit verband bereiken, diver
se personen aan mishandeling bloot
gesteld te zijn geweest, o.a. te Lage
Mierde, waar de van smokkelen ver
dachte Van de Hout in het Gemeente
huis was opgesloten. Twee doktoren
Er heerste grote opwinding' in het
huis van de familie Muizenstaart. En
geen wonder! Minette, de oudste doch
ter, was jarig vandaag en ter ere van
dit i grote gebeuren zou er vanavond
een feest zijn, dat klonk als een klok.
Dagenlang was moeder Muizenstaart
er op uit geweest om vast allerlei lek
kers in te slaan. Zo had ze uren in de
rij gestaan- bij den muizenbakker om
kaasbolletjes te kopen. Want daar zijn
muisjes dol op, moet je weten. En wan
neer de huisvrouwen er de lucht van
krijgen, dat de bakker die bolletjes
verkopen gaat, nou dan staan ze er
met plezier een uurtje vroeger voor
op, maken gauw-gauw hun werk in
dehuishouding af en rennen naar de
bakkerswinkel, waar dan al heel vroeg
een lange rij muizen-dames voor staat.
Dat is natuurlijk erg vermoeiend, maai
dat hebben ze graag voor die verruk
kelijke kaasbollen over, hoor! Moeder
Muizenstaart had er wel 50 gekocht.
En dat was maar goed ook, want er
zouden een heleboel gasten op Minet
te's feest komen.
Hè, Pimmel en Pommel, Minette s
broertjes, konden bijna niet wachten
tot de klok zeven uur wees. Want
dandan zou de pret beginnen) O,
o, wat duurde die dag vandaag lang,
vonden ze. Maar eindelijkja hoor.
daar sloeg de klok! En net had zij de
laatste slag doen horen, of daar kwa
men de gasten al aan. Eerst de familie
Vlugvoet, daarna de gezusters Kralen-
oog met hun beide broers Grijsje en
Trippelteen eno te veel om op
te noemen.
ONDER
pleegt
diplomaten
men over 't
algemeen keurige, nette
mensen aan te treffen.
Zij zijn beleefd en voor
komend, beschaafd en
buigzaam. En zelfs de
felle debatten bij de
Uno-vergaderingen is
men geneigd uiteindelijk
toch maar met een kor
reltje zout te nemen,
waar na afloop de vele
tegenstanders van straks
elkaar met het beminne
lijkste gezicht een bor
rel schenken. En zelfs
de oorlogsverklaringen
van de laatste eeuwen
zijn gesteld in woorden
van plechtige rust. waar-
ij de toorn van de ver
drukte of aangevallene
zich uit in meer gezwol
len dan gespierde taal.
Maar het kan ook an
ders. Daarover heeft nu
de Zwitserse Weltwoche
eens een boekje open
gedaan. En het blad gaf
een staaltje van diplo
matieke correspondentie,
dat de meest felle vuur
vreter doet blozen. In de
tweede helft van de ze
ventiende eeuw richtte
sultan Mohammed IV
zich tot Iwan Sirko, de
ataman der Saparoger
kozakken:
„Ik, de sultan, zoon
van Mohammed, broeder
van de zon en kleinzoon
van de maan, die als
nlaatsbekleder Gods op
aarde regeer over het
Macedonische rijk, het
rijk van Jeruzalem, de
Grote en de Kleine We
reld, Czaar over alle
Czaren, Heerser over alle
Heersers, nooit overwon
nen ridder, onvermoei
bare bewaarder van het
Heilig Graf, hoop en wel
doener van alle muzel
mannen, beveel U, mij
niet door Uw overvallen
te verontrusten en U
vrijwillig, zonder enige
tegenstand aan mij te
onderwerpen".
Het antwoord van de
hoofdman der kozakken
luidde als volgt:
„Jij, sultan, broer en
kameraad van
vloekte duivel,
lijke secretaris
cifer! Je wilt een ridder
zijn en je bent in de
drek geboren! De dtiiVel,
die je soldaten om zeep
bracht, zal ook jou op-
\p-eten. Nooit zal een
Christen vrijwillig je
onderdaan zijn. Wij zijn
niet bang voor je leger
en zullen te land en te
water met je vechten.
Ach, jij Babylonische
keukenpoetser, Macedo
nische wagensmeerder,
Jeruzalemse brouwers
knecht. Ach, jij Alexar.-
drijnse schele en Tar
taarse bullebak! De Sa-
parogen laten zeggen,
dat je niet eens waard
bent, je Christelijke
zwijnen te hoeden! Dus
schrijven we je maar
niet verder. Maar bij ons
is de dag gelijk aan die
bij jou en daarom lap
pen we je aan onze laar
zen. Voor alle Saparoger
kozakken heeft dit- ge
schreven de ataman Iwan
Sirko".
De prijs van consumptieijs is reeds
het vorig jaar bepaald op 10 cent
voor een normale hoeveelheid van 40
gram. Nu het verbruik aanzienlijk is
toegenomen, hebben veel verkopers
zich niet ontzien, hun prijzen onrede
lijk op te drijven.
Het is te verwachten dat krachtig
zal worden ingegrepen. Hier en daar
bij de controle die zich ook tot andere
consumptieartikelen uitstrekt, zijn
reeds strenge maatregelen toegepast.
Stralend van blijdschap stond Minet
te tussen vader en moeder in en nam
met een verlegen blos op haar lieve
snuitje de cadeautjes en gelukwensen
in ontvangst. Toen ze eindelijk alle
maal binnen waren, kon het feest be
ginnen. O, wat hebben die muizen veel
gezongen, gesnoept en gelachen. Ze
hielden hun buikjes vast toen Grijsje,
die een echte grapjas was, de poes van
de buren nadeed, die op zekere dag
voor het muizenholle
tje vleiend naar hem
had zitten knipogen.
„Ze dacht zeker, dat
ik dan bij d'r komen
zou", schaterde Grijs
je, „maar niks hoor!
'k Heb netjes terug
geknipoogd en ben
toen heel statig m'n
woning ingewandeld.
Je had 'r op d'r neus
moeten zien kijken.
Ha-ha-ha!" Nee, die
Grijsje was niet mis
dat hoorden ze wel!
Zo wist de een na
de ander iets grappigs
te vertellen. De uren
vlogen om. Maar om
dat om twaalf uur al
het eten op was, be
sloten ze nu toch maar
naar huis te gaan; echter niet, voordat
ze eerst als dank een rondedans had
den gemaakt om de gastvrije Muizen
staarten, die hun deze heerlijke avond
bezorgd hadden. „Dag hoor, dag! Slaap
lekker en denk om de poes!" riepen
ze uitgelaten naar elkaar voor ze snel
in hun ondergrondse holletjes ver
dwenen. Toen vader, Pimmel en Pom
mel al op bed lagen en Minette in de
keuken haar moeder nog even had ge
holpen met het afwassen van de vuile
Mei, zei Minette: „Mams, ik heb nog
nooit zo'n fijne verjaardag gehad, 't
Was reuze!" Ze gaf haar moeder een
dankbare zoen en kroop daarna vlie
gensvlug onder de wol.
die op 9 en 10 Mei j.l. den arrestant
wilden bezoeken, werden niet toegela
ten. De vader en moeder van Van de
Hout bevestigden dat de verdachte
verwondingen had opgelopen. Zij had
den de verdachte aan de achterzijde
van het gemeentehuis, waar de cellen
gelegen zijn, gesproken. Toen de gear
resteerde naar Eersel was overge
bracht, constateerde Dr. Korstens een
zenuwoverspanning en hij ontkende
niet, dat z.i. buitengewone omstandig
heden hieraan ten grondslag moesten
ligen. Enige dagen later ontvingen
de ouders van Van de Hout bebloede
kleren, die hun zoon gedragen had.
Een andere zaak speelde zich af te
St. Hubert, waar zekere Wagelman een
„rubberkuur"-bewerking met gummie-
stok?) heeft ondergaan, aangezien men
hem verdacht anonieme brieven met
een obscene inhoud aan een meisje te
hebben geschreven. Later bekende het
meisje alle brieven zelf te hebben ver
stuurd en werd Wagelman vrijgespro
ken, maar om een bekentenis van hem
te forceren was hij intussen op de rub
berkuur getracteerd. Het meisje zal nu
worden berecht, wegens het doen van
een valse aangifte en smaadschrift, ter
wijl de politieman wegens mishande
ling voor de rechtbank verschijnt.
Te Weert werden een twaalftal per
sonen op een verklaring van een
chauffeur, als verdacht van smokkela
rij, gearresteerd en een zestal dagen
vastgehouden, waarbij een der arres
tanten ernstig mishandeld zou zijn. Op
last van het parket moesten de 12 ar
restanten worden vrijgelaten. Tegen de
C.C.D.-ambtenaren uit Weert zal een
strafvervolging warden ingesteld, waar
bij de mishandeling eveneens in het
geding zal komen.
Tien minuten later sliep zij....
NOTEER. ju MAAR. LANGE IK
GELOOP DAT WE VANAVOND DE
BELANGRIJKSTE GEGEVENS IN
HANDEN HEBBEN GEKRE6EN.
ALS WE SNEL TOESLAAN, KAN
ALLES IN 'N PAAR DAGEN ACH
TER. DE RJJG ZUN EN DAN
...ALS IK DIE ONDERDELEN IN HAN
DEN HEB, KAN MUN ATOOM-APPA
RAAT IN WERKING WORDEN GESTELD.
EH... ZAL IK HEERSEN OVER.
ALLES EN IEDEREEN
ALS IK DIE O0CUMTEN BEHOUDEN HAD|
ZOU IK MUH MATERIALEN NU AL
KLAAR. HEBBEN
DAT IS ZO, MAAR NU LAAT DE
REGERlHG DIE ONDERDELEN
VOOR ONS MAKER WE BEHOE
VEN ZE ALLEEN MAAR „EVEN"
AF TE HALEN. HIER HEB JE DE
ADRESSEN... HAHA
Copyright R.D.P.
...NEE INSPECTEUR... ALLEEN
MAAR BEWUSTELOOS.. JA MET EEN
ZANDZAK DENK IK.... GOED
GEEN SCHIP MAG VERTREKKEN. BE-
WAKIN6 LAN6S DE WAL ..'T KOMT
NAAR HET ENGELS
VAN BERTA RUCK
DOOR: J.JORISSEN
4)
Zijn levendig gelaat werd, kon het
zijn, nog meer dat van de grote han
delsman. Zijn heldere grijze ogen ont
moetten mijn ontstelde blik met de
grootste kalmte. Hij zag mij een ogen
blik zwijgend aan, toen vervolgde nij
op een toon, alsof hij zijn woorden on
derstrepen wilde:
„Er is niets in de vragen, die ik u
stellen wil, waartegen uw vader of wie
van uw familie ook maar het minste
bezwaar zou kunnen hebben. Begrijpt
u mij?"
Hem begrijpen? Neen, dat deed ik
zeker niet. Wat kon hij willen, dat ik
zou begrijpen? Ik begreep het zelfs
nog niet, toen hij de vraag wel wat on
geduldig herhaalde.
„U begrijpt dat wel, nietwaar, juf
frouw Trant?"
O ja natuurlijk" mompelde ik,
daar ik begreep, dat dit van mij ver
wacht werd.
Ik was echter zo verslagen over de
onverwachte richting, die zijn vragen
namen, dat ik mijzelf als in een droom
ze hoorde beantwoorden.
Eenen twintig. U is dus meerder
jarig. Uw beide ouders overleden en
geen verdere familie?"
,Een broer in Zuid-Afrika", zei ik
werktuigelijk, en dacht tegelijkertijd
met verbazing: „Wat ter wereld heeft
dat met meneer Waters te maken?"
Die gedachte ging gepaard met een
doffe pijn aan mijn hart en een ge
voel van grote bezorgdheid, want ik
heb in langer dan drie maanden niets
gehoord van onze arme Jack, onze
rollende steen.
„Hebt u hier niemand in Londen? En
u moet leven van wat u hier ver
dient?"
„Ja, want anders zou ik hier niet zit
ten en die vragen beantwoorden, die u
helemaal niet aangaan!" dacht ik met
grote woede. Overluid zei ik aarzelend:
„Ja".
„Waar woont u dan zo heel
alleen?"
„Ik heb een paar kamers samen met
een ander meisje in Battersea", moest
ik hem wel vertellen, maar ik deed
het met tegenzin.
Was het dan toch niet het voorspel van
mijn ontslag? Was het geen voorberei
ding, om eindelijk op sarcatische toon
te zeggen, dat ik mijn talenten verspil
de op de N. O. (dit is een van de ge
liefkoosde uitdrukkingen van meneer
Dundonald) en dat hij mij raden zou,
elders uit te zien naar een betere po
sitie tegen een hoger salaris? Wat zou
zijn volgende vraag zijn?
Zijn vraag was de laatste, die ik
verwacht had, dat hij doen zou.
,Hebt u er iets op tegen, juffrouw
Trant, om mij te zeggen, of u geënga
geerd bent?"
Of ik geëngageerd was? Waar moest
hij dat nu weer voor weten?"
Dat ging hem nog minder aan dan
een van de andere vragen, die hij mij
gesteld had!
Het leek nog vreemder, omdat ik die
morgen werkelijk aan de mogelijkheid
er van gedacht had. Van twaalf uur af
had ik steeds Sydney Vandeleur voor
mij gezien met zijn donker gelaat, zijn
klein snorretje en zijn vriendelijke,
prettige, bruine ogen. O, hoe wenste ik,
dat ik moed genoeg had, om ronduit
te zeggen: „Ja, daar heb ik natuurlijk
op tegen!" Maarvijf en twintig
shilling in de week geven een meisje
niet veel zelfvertrouwen!
Ik kon hem alleen maar het letter-
Wat moest dat verhoor beduiden?Üike antwoord geven op zijn recht
streekse (en onverantwoordelijke)
vraag.
„O, neen, ik ben niet geëngageerd".
„Goed!" zei Still Waters opgewekt.
(Waarom „goed?")
,Nu kan ik u de reden of ten
minste de gedeeltelijke reden mee
delen waarom ik vanmiddag om u ge
stuurd heb. Ik moet beginnen met u
uitdrukkelijk te zeggen, dat" hier
hield hij op, en bij ieder volgend woord
van zijn verklaring tikte hij plechtig
met zijn wijsvinger op de grote schrijf
tafel „dat ik ook geen trouwplannen
heb".
„Natuurlijk niet!" zei ik bijna, niet
begrijpende, hoe ter wereld dat vast
gestelde feit (want men kon zich on
mogelijk Still Waters voorstellen in
betrekking tot een engagement of 'n
huwelijk) met mij te doen had.
„Toch zijn er redenen, waarom ik
tenminste een tijdlang, bijvoorbeeld
een jaar moet doorgaan voor geënga
geerd. Misschien zal ik u die reden
later meedelen, dat hangt nog van een
en ander af. Voor het ogenblik kan ik
u alleen maar zeggen, dat het van be
lang voor mij is, om officiëel, dus al
leen in naam, verloofd te zijn".
Ik staarde hem aan. Er was niet
meer uitdrukking in zijn gelaat dan in
de paarlen dasspeld op zijn mooie,
grijze das. Wat moest het betekenen?
(woedt vervolgd)
XXVIII.
Wij gaven in onza vorige rubriek het
/olgende spel ter overdenking.
S. h-b-8-3
H a-v-b-10-7
R. a-v
KI. a-9
S. v-10-6-5-4 S. 7-2
H 9-6 H. 8-5-3-2
R. h R. b-10-8-5-4
KI. 10-8-6-5-3 KI. h-4
S. a-9
H. h-4
R. 9-7-6-3-2
KI. v-b-7-2
Zuid moet op dit spel met alle kaar
ten open een contract van 5 ruiten
pelen. West komt op met schoppen 5.
Het gaat in dit spel alleen om het
maken van een 5-ruiten-contract. De
eerste slag neemt* Z. met sch. 9 en
speelt sch. aas na, waarop de 4, 8 en 7
vallen. Dan volgt ruiten 2, die met het
aas in N. wordt genomen. Ruiten vrouw
wordt nagespeeld.
Dan volgt harten 7, die in Zuid met
de heer wordt genomen. Harten 4 na en
in N. de 10. Dan uit N. verder de aas,
de vrouw en dan de boer van harten.
Oost moet die slag troeven. Doet hij dit
met de 8, dan troeft Zuid over met de
9 en brengt dan Oost weer met een
troef aan slag, waarna Oost van zijn
klaver heer moet afspelen.
Troeft Oost eerst met de 10, dan moet
Zuid ondertroeven, want als deze een
klaver wegdoet, gaat hij down als Oost
klaver heer naspeelt. Men ga dit na.
Troeft Oost de 9e slag niet, dan doet
Z. zulks bok niet en Oost maakt dan
alleen twee troefslagen. Het gaat in dit
spel dus alleen om de situatie bij de 9e
slag.
Hilversum I (301 m.) geeft nieuws
om 7, 8, 1, 6, 8 en 11 uur. AVRO: 7.15
Ochtendgymn. 8.15 Ochtendrhythme.
9.15 Morgenwijding. 9.45 Arbeidsvita
minen. 10.30 Vrouw tot vrouw. 10.50
Kleutertje Juister! 11.45 Fam.berich-
ten. 12.35 Metropole-orkest. 2.De
vrouw binnen en buiten haar huis. 3.-
Voor zieken en gezonden. 4.15 De ca
mera loopt. 5.30 The Skymasters. 6.15
Sportpraatje. 6.30 Progr. Ned. Strijd
krachten. 7.Radio-strip no. 22. 7.15
Volks-muziekschool. 7.45 Reg. Voor
lichtingsdienst. 8.15 Het kamerorkest.
9.Hoorspel. 9.45 Tango-orkest. 10.10
Pierre Palla. 10.45 „Vrouwen en drank"
11.15 Cabaret-dancing „Palermo". 11.45
Discotheek.
Hilversum II (415 m.) geeft nieuws
om 7, 8, 1. 7. 8 en 10.30 uur. KRO: 7.15
Ochtendgymnastiek. 8.15 Pluk de dag.
9.^Werken van Beethoven. NCRV:
10.Leger des Heils. 10.15 Morgen
dienst. KRO: 11.De Zonnebloem.
12.03 Beroemde sopranen. 1.20 Welk
Boek? 1.45 Van de hak op de tak.
NCRV: 2.Cinderella-ensemble. 2.40
Causerie v. d. vrouw. 3.30 Symphonie
no. 4. 4.— Bijbellezing. 4.45 Pianower-
ken. 5.50 Rijk overzee. 6.Concert
marinierskapel. 6.45 Kentucky Min
strels. 7.15 Hoe staat het in Indië?. 8.05
Parelende klanken. 9.30 De vaart der
volken. 9.50 Met band en plaat. 10.45
Avondoverdenking.
De bekende Sterrit naar Monte Car
lo, welke ook in ons land vóór de oor
log steeds grote belangstelling trok,
gaat weer herleven. De rit zal in
hoofdzaak worden gehouden over het
circa 3200 km. lange parcours: Monte
Carlo, Digne, Grenoble, Geneve, Bern,
Bazel, Straatsburg, Luxemburg, Luik,
Venlo, Amsterdam, Den Haag, Reims
Parijs, Nevers, Lyon, Digne, Monte
Carlo.
Een rondgaande route door Frank
rijk, Zwitserland, Luxemburg, België
en Nederland dus.
