r
MONICA
OOGSTPROBLEMEN IN DE
WIERINGERMEER
„Brandend vliegtuig neergestort
DE PAMPUS—PIRAAT door J. D. VAN EXTER
Geen sensatie en geheimzinnigheid
H M. de Koningin bezoekt Drenthe
Onze export daalt
ZONNESCHIJN. LUCHT....
Een kilometervreter
Wij luisteren morgen
naar
Duizend militairen
aangekomen
jggBF^
Verloofd
Onderschrift van de
redactie
Jjftqzzmde*t
Niet allen zijn
een tikje zwart
De kranten schreeuwen het van
de daken: „Brandend vliegtuig
neergestort". Grote koppen op de
frontpagina: „Luchtvaart eist
weer dertig doden". Zetsel over
twee kolommen met veel vet en
cursief. Tal van lugubere bijzon
derheden. Een gissen naar de oor
zaak. Deskundigen staan voor een
raadsel. De bestuurder was een
rustig en ervaren vlieger. Er zal
een diepgaand onderzoek ingesteld
worden.
En intussen huivert het publiek.
Het voelt zich gesterkt in de ver
jaarde overtuiging, dat vliegen
toch altjfd nog een halsbrekende
onderneming bltyft. Vliegtuigen
storten maar neer of het niets is.
Een mens is er zjjn leven niet
meer zeker in.
Dat is de vox populi op basis van
krantenberichten. En daar ligt de
fout. In de wijze waarop de kranten
het nieuws brengen en in de sluier
van geheimzinnigheid, welke vele
vliegrampen omhult. Er wordt op on
verantwoordelijke wijze misbruik ge
maakt van vliegtuigongelukken. Een
gevaarlijke mentaliteit wordt er door
aangekweekt. De kranten dragen
hiervoor schuld. Niet alle, helaas wel
de meeste. Een vliegtuigongeluk is
sensaiie. Er wordt door de opmaak
meer accent op ge'egd dan op do toe
standen in Indië of de economische
moeilijkheden van ons land. Niet ter
zake dienende details worden in den
brede opgesomd. Er wordt aandacht
geschonken aan de mening van bui
tenstaanders, die soms de meest on
waarschijnlijke oorzaken weten voor
een bepaald ongeluk. Zelfs worden
onbenullige noodlandingen, waarbij
niemand een schrammetje oploopt,
uitvoerig beschreven.
Tevergeefs zal men echter in de
kranten zoeken naar berichten over
auto's, welke door een verstopte ben
zineleiding langs de weg zijn blijven
staan. Of over bussen, welke wegens
een lekke band een hek vernield heo-
ben. Er zijn in 1946 niet minder dan
1175 mensen in verkeersongevallen
op de Nederlandse wegen gedood. Een
tiende van al die ongelukken met do
delijke afloop is misschien in de dag
bladen vermeld. Meestal in een onop
vallend bericht ergens tussen het an
dere nieuws. En het is niet aan te
nemen, dat naar aanleiding van die
1175 doden één Nederlander besloten
heeft, voortaan geen gebruik meer te
maken van een auto.
Maar zodra er een vliegtuig in 't
spel is, komen de kaarten anders
te liggen. Dat is nieuws van de
eerste orde. Sensatie. De pers leent
zich (misschien onbewust) voor een
gevaarijjke stemmingmakerij. De
gevaarsfactor wordt geaccentueerd.
Het sentiment neemt de overhand.
Dat is jammer. De dagen dat vlie
gen nog iets ongewoons was, zjjn
definitief voorbij. Vliegen is niets
ongewoons meer. Hoogstens ban
men het ongewoon noemen, dat ons
volk nog zo weinig luchtvaartgezind
is, ondanks de faam van de K.L.M.
In het buitenland heeft men ten on
rechte vaak de indruk, dat een land,
dat een K.L.M. voortbrengt tot in al
zijn geledingen luchtvaartgezind moet
zijn. Ingewijden weten echter, dat dit
niet het geval is.
BELANGRIJKE TAAK VOOR
DE PERS
De pers heeft in dit opzicht een be
langrijke taak te vervullen. Enkele
bladen hebben die taak gelukkig be
grepen. De meeste nog niet. Dat heb
ben de vliegrampen van de laatste we
ken maar al te duidelijk bewezen. De
luchtvaart heeft een opbouwende be
langstelling nodig. De pers kan die
geven door wat zelfbeheersing en be
grip. De luchtvaart zelf kan die sti
muleren door het waas van geheim
zinnigheid om de meeste vliegtuigon
gelukken nu eindelijk eens te verwijde
ren. Er staat één ding vast. Er vallen
zo maar geen vliegtuigen uit de
lucht. Daar is een oorzaak voor. Het
kan de schuld van de bestuurder zijn.
Het toestel kan defect zijn. De
weersomstandigheden kunnen een
ongeluk veroorzaken. Er is geen
enkele reden om dit te verzwijgen. Er
worden overal fouten gemaakt. Nood
lottige fouten zelfs. En het heeft nim
mer geschaad om daar ruiterlijk voor
uit te komen. De luchtvaart dient dat
ook te doen. En vooral geen maanden
te wachten alvorens de resultaten van
een onderzoek vrij te geven. Dat zal
de verkeerde mening bij het grote pu
bliek wegnemen. Klare taal hebben
wij nodig. Nuchtere realiteit. Indien
wij van de luchtvaart een alledaags
vervoermiddel willen maken, dan moe
ten wij alledaagse maatstaven aan
leggen.
En geen sensatie en geen geheim
zinnigheid.
niet meer zo opgeblazen. Vaak wordt
zelfs volstaan met een sober commu
niqué van bevoegde zijde verstrekt.
Anders liggen echter de papieren, zo
een vliegtuigongeval de omvang van
een nationale ramp heeft. Als er twin
tig of dertig doden zijn. Als een on
verlaat opstijgt en met zijn toestel op
een schoolgebouw stort, waardoor tal
van jonge levens worden vernietigd.
Dat de pers hieraan bijzondere aan
dacht wjjdt is begrijpelijk. Precies het
zelfde zou gebeuren, indien het een
trein- of autobusramp van deze om
vang betrof. Een trein, een autobus,
zowel als een vliegtuig zijn openbare
middelen van vervoer, dus heeft het
publiek er recht op, deze dingen te
weten. Daar behoeft nog geen sen
satie bij te zijn. Alleen en dit zal
men willen onderschrijven vereist
het verslag van een vliegramp een an
dere opmaak dan het bericht van het
zoontje van de heer X., dat bij het
spelen de arm gebroken heeft. Maar
voor het overige: accóord, Van Put
ten!
Het bezoek van H. M. de Koningin aan de provincie Drenthe. Met het leggen
van een krans op de graven der geallieerde soldaten en van de illegale strij
ders op het Zuiderkerkhof te Assen eerde de vorstin de gevallenen.
Volgens de door het Centraal
Bureau voor de Statistiek samen
gestelde voorlopige cijfers bedroeg
de uitvoer in Juni: 477.680 ton (v.
m. 634.741 ton) met een waarde
van f 120.5 miliioen (v.m. f 1340
mill).
In het uitvoerbedrag van Juni wa
ren o.m. begrepen: gecondenseerde
melk f 3.7 mill., eieren f 3.1 mill., verse
groenten f 6.7 mill., cokes f 3.2 mill.,
superfosfaat f 2.0 mill., ruw ijzer f 2.8
mill., tin in blokken f 3.0 mill. g -es-
middelen f 3.0 mill., kunstzijden is
f 2.8 mill., katoenen manufacturen 6.9
mill., wollen en halfwollen manufai 'u-
ren f 2.4 mill., strokarton f 2.3 mill., ra
dio-artikelen f 6.2 mill, en gloeilampen
f 3.1 mill.
en een vrolijk gebloemd
japonnetje; zij behoren
bij elkaar. Het is du:
waarlijk geen wonder
dat wij vrouwen alle
moeite doen, tenminste
één gezellig gebloemc
jurkje aan onze sobere
garderobe toe te voe
,gen. Bovendien heef
gebloemde stof he
voordeel, dat men e:
niet zo gauw vlekjes o;
ziet als op effen stol
zodat een gebloemd ja
ponnetje niet zo dik
wijls behoeft te worder
gewassen en dus min
der aan slijtage onder
hevig is.
Wij geven O deze week
twee aardige modellen
van gebloemde stol
Een eenvoudig en een meer gekleed jurkje. Beide kunnen door
jongere zowel als door oudere dames worden gedragen. Denkt L
er vooral bij het Knippen aan, dat de rok weer iets langer wordt
gedragen.
Het zelfmaken is niet zo moeilijk. Voor de jurk met het heupstuk
J 1507/15 9096 en 102 centimeter gaat U als volgt te werk:
Het lijfje krijgt middenvoor een belegstuk voor de sluiting. De
ruimte aan de onderkant van de mouwtjes wordt ingerimpeld. D»
manchetjes aan de mouwen stikken. De ruimte in de kop word
in kleine plooitjes gelegd. Bij het inzetten der mouw moeten wi.
er rekening mee houden dat de mouwnaad enige cm voor de zij
naad valt. Het bobbedkraagje wordt van dubbele stof geknipt
Beide delen worden aan de verkeerde kant op elkaar gestikt, om
geslagen, platgeregen en aan de blouse gezet. De onderkant dei
rok werken we met een smal rolzoompje af.
No. J 1508/15 9298 en 104 cm. bovenwijdte heeft geen kraagje
doch kleine omgeslagen revers. Hiervoor moet een belegstuk wor
den geknipt. Middenvoor heeft de blouse een verlengstuk to
over de taille. Hieronder wordt de ruimte van de rok mooi gelijk
matig verdeeld. De mouwtjes hebben geen manchet doch wor
den, nadat de onderkant met een schuin reepje stof is afgewerk'
in het midden ingerimpeld. Voor stevigheid wordt er aan de bin
nenkant een reepje stof tegengezet.
Het patroon van deze modellen is in de aangegeven maten a
f 0.95 verkrijgbaar: bij de administratie van „Bella" Het Nieuwe
Modeblad, Kr. N. Gracht 66, Utrecht.
(Overgenomen uit BELLAHet Nieuwe Modeblad
- tuitje
Atyu**,
Gisteren is de heer J. de Wit, chauf
feur bij een vervoersbedrijf te Oegst-
geest zijn vijfstigste rit sinds de be
vrijding naar Praag begonnen.
In totaal heeft de heer de Wit tij
dens deze ritten 2100 ton goederen ver
voerd en 160.000 km afgelegd. Hoewel
de reis naar Praag geenszins over ge
makkelijke wegen gaat heeft Jan de
Wit nog nooit een ongeluk gehad.
Hilversum I (301 MO geeft nieuwe
om 7, 8, 1, 7, 8 en 10.30 uur. K.R.O.:
7.15 Ochtendgymnastiek. 8.16 PluTc
de dag. 9.00 Ochtendconcert. N.C.R.V.t
10.00 Leger des Heils. 10.15 Morgen
dienst. K.R.O.11.00 „De Zonne
bloem". 12.30 Metropole-orkest. 1.20
Welk boek? 1.25 Metropole-orkeet.
I.45 Vrouwenvaria. N.C.R.V.: 2.00
Cinderella-ensemble. 2.40 Causerie v,
d. vrouw. 3.00 Kamerorkest. 4.00 Bij
bellezing. 5.45 All round-sextet. 6.80
Progr. Ned. Strijdkrachten. 7.45 Re
geringsvoorlichtingsdienst. 8.05 Pro
grammaproloog. 8.15 De Mariniers.
9.30 De vaart der volken. 9.50 Gr.pl.
II.00 Nieuwe Nederlandse muziek,
11.30 Tegen middernacht.
Hilversum II (415 M.) geeft nieuws
om 7, 8, 1, 6, 8 en 11 uur. A.V.R.O.:
7.15 Ochtendgymnastiek. 7.80 Och-
tendrhythme. 9.15 Morgenwijding.
9.35 Arbeidsvitaminen. 10.30 Van
vrouw tot vrouw. 10.50 Kleutertje
luister. 11.20 Johann Strauss-concert.
12.35 „De Papavers". 2.00 De vrouw
binnen en bulten haar huis. 3.00 Voor
zieken en gezonden. 5.00 A.V.R.O.-
kaleidoscoop. 5.20 De vacantie in 't
zicht. 5.50 Rijk overzee. 6.45 Sport-
praatje. 7.00 Bernard Person. 7.80
Licht Avondprogramma. 8.05 Repor-
tagedienst. 8.15 Radio Philharmonisch
orkest. 9.15 Hoorspel. 10.10 Pierre
Palla. 10.30 „In de schijnwerper",
11.15 Zone-schaaktournooi. 11.45 Bal
letmuziek.
In de Wieringermeer liggen 2200
HA. pootaardappelen en 1500
HA. vlas te wachten op nijvere
handen, die de rijke opbrengst van
de voor de tweede maal aan de
zee r ekerde landerijen kun
nen o„w „en. Daartoe heeft men
berekend 8500 landarbeiders nodig
te hebben, maar de huidige ar
beidsmarkt is niet in staat dit
aantal te leveren. Vandaar dat de
hulp van Nederlandse militairen
is ingeroepen.
Maandag kwamen in de loop van
de dag 1000 manschappen van 10
R.I., hoofdzakelijk uit Haarlem, Am
sterdam en Nijmegen afkomstig, in
de Wieringermeer aan, die in de ko
mende weken in de pootaardappelen-
en vlascampagne de behulpzame hand
zullen bieden. Deze militairen zijn
ondergebracht in graanpakhuizen te
Wieringerwerf en Middenmeer, in
juist gereed gekomen boerderijen en
in het nieuwe werkkamp „Oude
Zeug". Hun eten wordt verzorgd door
het Bureau Huisvesting van de
D.U.W. Maandagavond werden de
mannen in het Vrijdag ingewijde ho
tel Smit toegesproken door maj. Groe'-
newegen, die een opwekkend woord
De militaire hulpkrachten arriveren
bü hun boerderij en maken hun
spullen in orde.
tot hen richtte en de verheugende
mededeling deed, dat de militairen
voor hun vrijwillige werkzaamheid
niet, zoals oorspronkelijk was aange-
COD.vrtght RDP
Aten verzocht ons overname van
bovenstaand artikeltje, dat is ont
leend aan „Avis", het tijdschrift van
de Kon. Ned. Vereen, van Luchtvaart.
Wij hebben daartegen niet het min
ste bezwaar. Wij kunnen zelfs de ten-
denz, welke er uit spreekt, ten volle
onderschrijven. Alleen: men moet die
dingen door een juiste bril bezien, ook
van de andere kant. Een gewoon
vliegongeval wordt heus momenteel
FEUILLETON zilveren meren! Mijlen ver van alles af!
En de afstand en de stilte opgeheven, zo
dikwijls men er lust in heeft, door auto
tochtjes en huiselijke feestjes met zo
veel logé's, als men maar wil! Ja, ik
geloof dat ik in aanleg veel van juf
frouw Holt heb, alleen beweer ik niet,
dat ik romantisch ben, of illusies koes
ter, dat ik verliefd zou kunnen worden
Ik zou werkelijk veel van Sydney
houden ik bedoel gehouden hebben.
Hij zou zo alles geweest zijn, wat je
maar verlangen kon het zou heerlijk
geweest zijn, hem om je heen te hebben,
omdat hij alles zou goedkeuren wat ie
zei of deed!
Hij is echt, wat je gezellig noemt, niet
te hoog dravend of te veel man om be
lang te stellen in de kleinigheden, die
zoveel meer voor een vrouw betekenen
dan de koers van de effecten.
Sydney zou altijd weten, wat iemand
aan gehad had op een partij, ook zijn
eigen vrouw. Hij zou haar kunnen hel
pen bij het uitkiezen van haar japonnen
en wat een schitterende japonnen zou
den dat geweest zijn!
Dan is hij bovendien zelf zo heel
knap. Zijn donker, interessant gelaat
met de melancholieke, bruine ogen,
schijnt mij op dit ogenblik gade te slaan
u't de brede zilveren lijst, waarin hij
mij zijn portret stuurde.
Ja. het is waar, zijn portret neemt
de ereplaats in op mijn toilettafel of
liever gezegd op de pitch pine geschil-
NAAR HET ENGELS
VAN-BERTA RUCK
DOOR: J. JORISSEN
28)
Dat klinkt ver van lief maar is het
niet genoeg om iemand woedend te ma
ken over de schroomvalligheid van een
man zijn angst om niet in de vorm te
ziin, waardoor hij nu haar leven vrijwel
voor goed bedorven heeft? Ik had al
lang veilig en gelukkig getrouwd kun
nen zijn met Sydney Vandeleur Hij zou
een echtgenoot uit duizend zijn. dat
weet ik. Geen enkele wens van zijn
vrouw, waaraan hij niet dadelijk zou
trachten te voldoen; van het patroon
van een kleed in het salon af, tot waar
zij het liefst de langste tijd van het jaar
zou wonen: Pont Sreet Park Lane
of dat schitterende, oude kasteel in Ier
land Ballycool, dat geheel gerestau
reerd en naar de eisen des tijds inge-
rich' is sedert kort.
O, die heerlijke donkere bossen, die
derde commode, die er dienst voor
doet.
Op die toilettafel dan prijken ook nog
mijn borstels met ivoren handvaten,
r/.ijn handspiegel met mijn monogram
er op, een paar mooie kristallen flacons
voor odeur - overblijfselen van vóór de
schipbreuk van het fortuin van de
Trants.
Waarom heb ik zijn portret daar
eigenlijk neergezet? Ik denk, dat het
was, omdat het mij aan de oude tijd
herinnerde. Ik heb zoveel mogelijk alle
kleine herinneringen aan die tijd be
waard. Misschien was het ook, om mij
zelf wat op te beuren, als ik eens heel
terneergeslagen zou zijn. door de ge
dachte, dat er tenminste één bestond,
die gewoon was vriendelijke, vleiende
opmerkingen te maken over mijn
uiterlijk.
Sentimentaliteit of ijdelheid kunnen
mij ook bewogen hebben, maar liefde,
de beweegreden, die Cicely mij toege
kend had en die zij had medegedeeld
aan het origineel van het portret, zeker
niet.
Die idioot van een Sydney! Als er
enige hoop was, dat hij het voelen zou,
zou ik het glas uit die lijst stuk gooien
en gloeiende spelden in zijn portret ste
ken.
Ik ben vandaag heel wat keren woe
dend geweest, eerst op de drie typisten,
toen op Still Waters, toen op Cicely,
maar op geen van allen zo woedend
als op Syaney, omdat hij te laat is ge
komen met zijn liefdesbetuigingen.
Het is zijn schuld. Het is alles zijn
schuld, alles, wat al gebeurd is en alles,
wat nog gebeuren zal, dit hele afschu
welijke jaar!
En als het jaar om is, waar zal ik
dan staan?
Misschien zal ik wat rijker zijn, mis
schien zal ik wat overgehouden hebben
van mijn zuurverdiende salaris, maar
ik za. mijn werk weer moeten opvatten,
ol liever gezegd opnieuw werk gaan
zoeken en de strijd om het bestaan her
nieuwen.
De mensen hebben goed zeggen, dat
je flink moet zijn en het als een spel
letje beschouwen en opgewekt uitkijken
raar je vrije Zaterdagmiddag en ;e-
nieten moet van je vrijheid en het op
kamers wonen in Londen, als je een
en twintig bent.
Maar wat' wordt er van je, als je
rijf en veertig geworden bent? Of
vijftig?
Ik veronderstel, dat Ik zal moeten
wachten, totdat ik zover ben, eer ik het
weet, dank zij Sydney Vandeleur?
Waarom heeft hij er zich niet bij
neergelegd, nadat ik hem in Carlton
ontmoet heb?
Ik heb er genoeg van. Ik ben doodop.
Ik ga naar bed.
Vanmorgen voel ik me, als dat zou
kondigd, 25 cent per dag, doch een
rijksdaalder zullen ontvangen. Het ad
ministratief en verplegend personeel
ontvangt 1.25 per dag. Ook een
prestatieloon, dat nog nader bekend
zal worden gemaakt, is in het voor
uitzicht gesteld. Dat de soldaten wel
de handen uit de mouwen kunnen ste
ken, is reeds gebleken ln Zeeland,
waar z(j 70% van de gemiddelde ar
beidsprestatie wisten te bereiken.
Behalve majoor Groenewegen voerden
ook het woord de heer H. R. Smit,
voorzitter van de Stichting van de
Landbouw in de Wieringermeer, die
het arbeidsprobleem vroeger en thans
belichtte en ir. A. Ovinga, de rent
meester der Domeinen, die aan de hand
van twee filmpjes over de geschiede
nis van de polder vertelde.
Nog meer werkkrachten.
Het arbeidsprobleem in de Wierin
germeer is echter met de 1000 mili
tairen alleen niet opgelost. Daarom is
eveneens de hulp ingeroepen van 175
jongens uit de Ned. Jeugdgemeen
schap, die ook Maandag arriveerden
en ondergebracht zijn in het werk
kamp „De Zuidwester" bij Midden-
meer. Er zijn bovendien oogstcolonnes
gevormd van 150 D.U.W.-arbeiders en
250 vrije arbeiders uit Friesland. Naast
de eigen kern van 200 landarbeiders
uit de Wieringermeer, die voorheen
500 man sterk was, doch tengevolge
van de huisvestingsmoeilijkheden is
ingekrompen, worden nog 200 geïn
terneerden uit Fort Erfprins bij Den
Helder en het kamp Zuidwijkermeer
bij Beverwijk aan het werk gezet. Sa
men met een aantal arbeiders uit de
randgemeenten heeft men zo een to
taal van 2225 arbeiders voor de oogst-
campagne bijeen weten te brengen.
kunnen, nog bozer op Sydney Vande
leur, dan gisteravond.
(Wordt vervolgd.) dient kan zwart kopen.
(Buiten verantwoordelijkheid der
redactie).
Een inzender schrijft ons:
„Wie onzer kocht nooit zwart
De heer Antony van Kampen schijnt
bitter weinig te weten van het arme
volk dat nooit en dan ook nooit in de
gelegenheid was om zich eens even te
goed te doen met iets dat ook hij gaar
ne zou willen.
Die zwart verc1' it kan zwart ko
pen, volle neef!
Neem iemand die nog geen 30.
per week inkomen heeft. Hij komt er
nimmer aan toe. Ik zelf heb tot nog toe
geen cent „zwart" kunnen kopen, en
met mij zij' er nog velen, die bij sla
ger, melkboer, koekbakker, enz. op de
knieën vielen om asjeblieft in de
gunst te mogen komen.
Alleen mensen die het nog wel kun
nen doen, komen op dit terrein te
recht.
Maar er zijn nog genoeg „tobbers"
die geen moeite behoeven te doen om
daar een stap te wagen. Die zijn olij
dat ze van dag tot dag scharrelen om
rond te komen.
Wat de slagers, bakkers, kruideniers,
drankverkopers, groentehandelaren be
treft, met deze mensen heb ik altijd
medelijden gehad. „Onze slager" rook
te alle dagen dikke sigaren vóór ze
van de bon waren. Ook de koekbakker
in de buurt. Hoe kon dat? De borrel-
tiesverkoper had een geheimzinnig
verdrag met de slager, de groenteboer
en de koekbakker. Twee, driemaal in
de week ging de slager naar de koek
bakker en op die manier hadden de
winkeliers onderling een ferm accoord.
Deze daden moet je ook niet uitvlak
ken.
Doch laat u de duizenden met rust,
die zich de wereld van zwart niet kun
nen veroorloven. maakt u wat meer
studie van de treurige feiten der ar
men, min of meer gebukt gaan
onder het juk van deze dure tijd en
die alle zeilen moeten bijzetten om
eerlijk te varen en ze" begeerlijke
dingen moeten verkopen om rond te
komen. Zwart kr -en is hen te mach
tig. Doch nog eens: wie zwart ver-
