Stad en Omgeving.
Wehrmachtsaannemer
in opdracht van Engeland
Jonge wolven in de duinen
Door gestook en gezoek als collaborateur
voor het Tribunaal
Overgang U.L.O.-school
AGENDA
Uitsoraken Tribunaal
Uitzending kinderen naar
vacantie-oorden
Jubileum bij de N.V. Mij,
Alkmaar Packet.
W. A. VAM HOUTEN
ten grave gedragen
Bergen.
Verlichtingsavond
Zomerkamp van Alkmaarse welpen
Algemene Sportdag.
Gistermiddag werd bewaarheid wat in sommige kringen eigenlijk sedert de
bew^dieg gehoopt werd: achter het beschnldigdenhekje van het Alkmaarse Tri
bunaal verschenen de Bergense aannemers Jolle Sietsma en Johannes Pierre van
Kyk, dte, soals men bü geruchte zeide, dikke Wehrmachtswinsten maakten, en
later vrijuit gingen, omdat ze so verstandig geweest waren, wat iliegaal werk
ts doen.
In de dagvaarding heette het dan ook, dat ze hulp en steun aan de vijand
hadden verleend, door op verschillende plaatsen langs de kust verdedigingswer
ken aan te brengen.
Het was de heer Sietsma, die bijna de
gehele zitting werd ondervraagd, daar
hü eigenlijk de hoofdpersoon is geweest.
De heer Van Eyk is eerst eind 1941 bij
het werk betrokken geworden, naar de
heer Sietsma verklaarde, had hij een
„compagnon" nodig, omdat hij zelf de
zaken niet voldoende kon behartigen,
daar hij veel spionnagewerk moest doen.
Br werd echter los van elkander ge
werkt, hoewel de winst werd verdeeld.
De gebruikelijke vraag van de presi
dent: hoe bent U er toe gekomen, om
voor de vijand te gaan werken? werd
beantwoord met een: ik deed het in op
dracht van de Nederlandse officieren,
opdat ik gelegenheid zou hebben te
spionneren.
En hierna werden namen genoemd,
die voor zichzelf spraken.
Alvorens het verhoor van de versche
nen getuigen aanving, las mr. Schenke-
veld enkele schriftelijke verklaringen
voor. De heer Holman uit Bergen wist
te verklaren, dat de aannemers onder
het aanbieden van geschenken om
Duitse opdrachten bedelden.
De heer Sietsma: ik heb wel eens om
werk gevraagd, doch alleen als ik spion
nagewerk moest uitvoeren
Eén van de vroegere arbeiders van de
heer Sietsma, de managemeester
Samplonius, verklaarde schriftelijk, dat
er niets tegen werd gedaan, toen de ar
beiders werden bedreigd met tewerk
stelling bij de O.T.
Eigenaardig was, dat mr. Smal
tijdens zijn pleidooi een brief kon
overleggen van dezelfde Samplonius,
waarin hij nu verklaarde, dat de heer
Sietsma zijn mensen tijdig waar
schuwde, zodat geen van hen in de
val liep.
Dat verklaarde ook een arbeider,
die in de zaal aanwezig was. Deze ar
beider, R. Dekker, was er bij, toen de
arbeiders op het gevaar werden at
tent gemaakt.
Er was nog een bezwarende verkla
ring van een persoon, die door besch.
„een van Noordhollands grootste op
lichters" genoemd werd, waarom mr.
Schenkeveld meende, dat dan zijn ver
klaring maar achterwege moest worden
gelaten
Na het voorlezen van een brief, ge
schreven door mevr. DruivenBoots,
zeide de heer Sietsma, dat hij deze dame
wenste te vervolgen wegens het plegen
va:i meineed.
Bij het geven van een schrif
telijke verklaring wordt echter de eed
niet afgelegd, zodat dit onmogelijk zal
zijn.
Derhalve wenste de heer S. met deze
dame van aangezicht tot aangezicht ach
ter het hekje te mogen staan. Hij noem
de het meer dan belachelijk, dat
iemand als zij hier beschuldigingen in
bracht, waarop mr. Schenkeveld op
merkte: het is niet aan mij te wijten,
dat U hier staat.
Openbare school voor ULO, Krelage-
straat: Bevorderd van kl. I naar II:
Nel Baas, Jaap Blokker, C. de Geus,
Annie Klaver, N. Koedijker, Fr. Kok,
H. de Leeuw, M. v. Lienen, G. Mulder,
Ad. Ruiter. Jo Scheepbouwer, J.
Schuurman, J. Slot, J. Sprangers, N.
Timmerman, J. Voorthuizen. G. de
Waard, N. Zuidema, P. Wonder, H.
Coppens. J. Breed, J. Burger, F. Eg-
bergen. D. de Geus, K. v. Graft, W. de
Groot, L. Hartog, G. Heinis, C. Jansen.
W. Kerkmeer, S. v. d. Meeberg, M.
Mol, A. Prins, J. Schmitz, J. Seven-
huysen, Tr. Strijbis, J. Torenvliet, W.
Visschers, H. de Vries, G. Winters. L.
van Burken, J. Dijkstra, T. Flens, J.
Heinis, Gr. Heman. J. Homma, A. Hop
man, T. Hottentot, F. Joosten, G. Klaas-
sen. C. Klijn, M. Kok, J. Koster, J.
Mallée, A. v. d. Meer, S. Meeuwsen,
T. Meyer, N. Rauwerda, A. Rol. T. Se-
venhuysen, H. Stentrop, S. Vellinga, A
v. d. Berg.
Van kl. II naar III: K. Balder, B.
Coster, H. Dekker, T. van Duin, Br.
Hoogland, S. Jansen, J. de Koekkoek,
M. Kommer, A. Kooy. H. Kramer, R.
Nêlis, N. Otto, R. Oudendijk, A. Ouwel
tjes, H. Overduin, A. Schermer, G. Vis
ser, H. Visser, J. de Vries, F. Wijker,
J. van Zwanenburg, R. Bakker, J.
Bregman, A. Doornbos, H. Hoogensteyn.
G. deJong, L. Kamsteeg, K. Klerk, H.
Kuyters, J. Leguit, H. Loots, C. Lust,
E. Minderhout. D. v. d. Neer, M. Off-
man, A. Pievier, N. Ruimerman, H.
Selhorst, T. Smit. J. Stam. R. Stoop, B.
Wijker. J. Wortel, M. Snel.
Bevorderd van kl. III naar IV: C. H.
Adema, J. Aris, R. de Beurs, N. Booy,
J. Coppens, C. Daalder, T. Honig, H.
Hooyberg, A. de Jonge, A. Kamp, M.
.Kieft, J. Kleistra, R. Koeman, W.
Ouweltjes, T. van 't Sant, S. Sluis, J.
Visser, R de Vroome, M. Wormsbecher,
J. Zwart, N. Karst, F. Baas. P. Blank,
J. Blom, J. de Boer, G. Brouwer, C.
Cramer, E. Fok. C. de Groot, J. Kaal,
P. J. Keesman. J. Kraayo, I. Kuiner, C
Leegwater, C. Meyer. J. Mink, G. Mole
naar, N. Rotgans, J. de Ruiter, L. Scho-
makker, A. Schram, D. Tol, J. Visser,
G. Vriendjes.
De grote onbekende.
Vervolgens werd voorgelezen een
schrijven, door de secr.-generaal van hel
Departement van Oorlog gericht aan mr.
Bakhoven. Hierin stond, dat er over het
geval-Sietsma grote beroering in Ber
gen was, maar dat de B.S. hem de hand
boven het hoofd hield, waardoor hij
vrijuit kon gaan en de meeste na-oorlog-
se werken uitvoerde. Op de vraag van
besch.: wie is die secretaris-generaal?
moest de president het antwoord schul
dig blijven. De handtekening was niet
te ontcijferen, zodat deze grote onbe
kende althans tijdens de zitting onbe
kend bleef.
Van de journalist Hommerson was er
de beschuldiging, dat Sietsma de eerste
was geweest, die een order van de vijand
aannam. Verder zou hij huizen hebben
gekocht in Bergen en Alkmaar, lande
rijen aan het Zeglis ter waarde van
f 16.000, terwijl het leeuwenaandeel van
de gemaakte winsten waarschijnlijk zou
zijn belegd in'een fabriek in het Zuiden
des lands.
De heer Sietsma zeide, dat het twee
huizen waren aan de Jan Jacoblaan, on
bewoonbaar verklaarde woningen, en
een huisje voor zijn schoonmoeder van
f 800 en dat het stuk grond hem f 7500
gekost had.
De overval bij Kuitwaard.
In October 1944 werden er via de fa.
Kuitwaard 68 Bergense auto's gevorderd
om munitie naar Arnhem te rijden. Ook
de auto van de heer Sietsma werd ge
vorderd. Natuurlijk was hij niet van
plan, om aan deze oproep gehoor te ge
ven, en in overleg met zijn superieuren
in de ondergrondse werd een brief op
gesteld, waarin gezegd werd, dat de wil
goed genoeg was, maar er geen banden
waren. Hierop moest S. een keer of
zeven op het kantoor van Kuitwaard
komen te spreken over banden. Die
gelegenheid gebruikte hij om de boek
houding te verkennen, daar óp dit kan
toor alle gegevens voor de vorderingen
aanwezig waren. Een week later werd
de zaak „opgerold" door de illegali
teit, waarbij de boekhouder om het
leven, kwam.
De brief, door S. geschreven, was dus
niet langer bezwarend, doch gaf ge
heel ongezocht blijk van zijn moed.
Wat goede Nederlanders ont
hulden.
Tot nog toe was niet bewezen,' dat S.
het uitvoeren van Wehrmachtswerken
in opdracht van Nederlandse officieren
had gedaan Nu echter verscheen de
getuige W. den Toom, officier bij de
Militaire Luchtvaart, die Sietsma reeds
in de mobilisatietijd had leren kennen,
doordat hij vóór een vijfde van de prijs
binnen zeer korte tijd hangars op het
vliegveld Bergen had gebouwd. Sietsma
genoot het vertrouwen van iedereen en
in het bijzonder van majoor Schliemer.
Na de capitulatie van het Nederlandse
leger, toen het eerste contact met Enge
land gelegd werd en er opdrachten
werden gegeven om de kuststrook tus
sen Den Helder en Egmond te bespion-
neren, dacht men direct aan Sietsma,
die daar volgens verscheidene menin
gen de man voor was.
Gegevens van hem zijn op allerlei
kaarten bijgewerkt.
Na de oorlog heeft getuige in Enge
land gezien, dat er zeer belangrijke ge
gevens bij waren, waarvoor de Waar
dering groot Was.
En zo kwam de belangrijkste verkla
ring deze middag afgelegd:
Wij hebben Sietsma gezegd, aldus
de heer Den Toom: Wat je doen hebt
is belangrijker dan het bouwen van
bunkers. Die zouden toch door een
ander worden gemaakt. Als je maar
gegevens hebt, zijn we tevreden. Ma
joor Schliemer was deze mening
eveneens toegedaan, f er wijl de op
drachtgevers in Engeland, w.o. Lt. ter
Zee Schtlp, er ook van wisten.
Bétreffende de grote onbekende van
het Departement van Oorlog zeide de
heer Den Toom, dat deze vijf maanden
geleden zijn handtekening had geplaatst
ender een opdracht aan S. om het
vliegveld Leeuwarden weer op te bou
wen.
De heer J. Oldenburg uit Bergen ver
klaarde eveneens, dat S. gespionneerd
ha< en dat van objecten, waar getuige
zelf niet eens kon komen Hij vertelde,
hoe dheer Den Toom in het begin van
de oorlog een proefstuk van Sietsma
getoond had
De verkeersvlieger der K.L.M., de
heer A. van Ulsen, zeide ook, dat hét
Wehrmachtswerk uitsluitend met goed
keuring en medewerking van de illega
liteit was geschied.
De zgn. Tobroek-stellingen werden
gemaakt, omdat het zinloos zou zijn ge
weest, wanneer Sietsma na een weige
ring had moeten onderduiken.
De heer Van Ulsen was gewestelijk
wapenofficier en gaf opdracht aan
Sietsma om wapens te halen.
D. J. Luiting, technisch student, wist.
dat Sietsma nè October 1944 veel vijan
delijke auto's onklaar had gemaakt,
benzine wegnam en aan wapentranspor
ten deelnam.
DONDERDAG:
Paviljoen Kinhelm, 8 uur: ledenvergade
ring VVV.
BIOSCOPEN
Theater Harmonie: „Les enfants du Pa
radis", 7,30 uur (18 Jaar).
Victoria Theater: „De witte klippen van
Dover" (14 jawr), 8 uur.
Cinema Amerlcaln, 8 uur: „De Klokken
luider van de Notre Dame"; 14 jaar.
boven 14 Jaar.
Alkmaar* Bioscoop Theater, 8 uur:
„Spionne ln de sehaduW'l tt Jaar.
14 Jaar).
VRIJDAG:
Gulden VHes, 8,16 uur: Dansavond C11U
Wang.
Behalve deze verklaringen, voor het
Tribunaal afgelegd, waren er nog ver
scheidene brieven, waarin de moed van
besch. geprezen werd.
Wat het financiële gedeelte betreft,
waren er nog enkele onduidelijkheden.
De gemaakte winst op de werken voor
Duitsland uitgevoerd, moest worden
geschat op ongeveer f 140.000. Er waren
echter geen eindcijfers bekend. De heer
Schouten, beheerder, zal hiernaar nog
een nader onderzoek instellen.
Alvorens mr. C. Smal met zijn plei
dooi aanving, maakte de heer Van Ul
sen nog de opmerking, dat hij enige
dagen geleden in Rome vernam, dat aan
degenen, die tijdens de oorlog Italiaanse
soldaten hielpen onderduiken, een on
derscheiding zal worden nitgerelkt.
Zo'n onderscheiding zal ook wel het
deel worden van de heer Sietsma, want
met gevaar van eigen leven heeft hfj
een jaar lang in zjjn kelder een Italiaan
laten onderduiken.
Het pleidooi.
Een zaak als deze, aldus mr. Smal, in
teresseert me bijzonder. Want is het ooit
vertoond, dat iemand, die voor het Va
derland de spits afbeet, door gestook en
gezoek en laster voor dit Tribunaal
moest verschijnen?
De getuigenverklaringen hebben voor
zichzelf gesproken. Deze man gebruikte
zijn illegaal werk niet als een vlag, die
de lading van Wehrmachtswerk moest
dekken. Hij handelde werkelijk in op
dracht van de beste vaderlanders.
Tot slot van zijn pleidooi bracht mr.
Smal hulde aan de vrouwen van de be
schuldigden, die tijdens de moeilijke
jaren ook hun aandeel hebben geleverd
in de strijd.
Pleiter verzocht de tenlasteleggingen
vervallen te verklaren, in de hoop, dat
de stemmen, die deze mensen reeds
sinds de bevrijding hebben achtervolgd,
eindelijk zullen verstommen.
Door de Tweede Kamer van hét Tri
bunaal werd gisteren uitspraak gedaan
in de volgende zaken:
J. B. L., Alkmaar, voor nader onder
zoek aangehouden.
C. J. W„ Schermer, internering vö'or
de tijd van drie jaar en drie maanden,
beurdverklaring van f 4000. Ontzetting
ting uit de rechten.
S. D., Koedijk, internering voor de tijd
van twee jaar en negen maanden, ver
beurdverklaring van f 4000. Onzetting
uit de rechten.
A. de W„ Koedijk, verbeurdverklaring
van f 2000. Ontzetting uit de rechten.
G. J. de G„ Alkmaar, internering voor
de tijd van vier jaar, .verbeurdverkla
ring van f 250. Ontzetting uit de rechten,
in het bijzonder uit het recht om bij de
P T.T. werkzaam te zijn.
G. van der E.. Uitgeest, internering
voor de tijd van drie jaar en negen
maanden. Ontzetting uit de rechten.
Het eerste transport gaat vertrekken
van de kinderen, die voor rekening van
de Stichting „Het Vierde Prinsenkind"
een week gratis in één dér vacantie-
oorden zullen verblijven.
De doelstelling van deze Stichting is
bekend, n.l.
aHet verzorgen van 'n vacantie van
door de oorlog getroffen kinderen. On
der door de oorlog getroffen kinderen
Worden verstaan kinderen, wier vader
of kostwinner in de verzetsstrijd, door
oorlogsgeweld of maatregelen van de
bezetter om het leven is gekomen, of
wier vader of kostwinner hierdoor der
mate invalide is geworden, dat hij niet
meer in staat kan worden geacht in het
onderhoud van zijn gezin te Voorzien,
b. Bij voldoende geldelijke middelen,
het nemen van verdere maatregelen tot
levensveraangenaming van bovenge
noemde kinderen.
Op 1 Augustus a.s. vertrekt het eer
ste transport kinderen, welke door be
middeling van het Districtsbureau voor
de Verzórging van Oorlogsslachtoffers
te Alkmaar züllên worden uitgezonden,
naar het vacantiê-oord „Vledder" bij
Steënwijk.
Het eerste transport bestaat uit 206
kinderen, allen van 9 tót 14 jaar, welke
per autobussen zullen worden vervoerd.
Op 9 Augustus worden de kinderen
weer teruggebracht.
Zaterdag zal de heer P. de Boer de
dag herdenken dat hij voor 25 jaar bij
bovengenoemde Maatschappij in dienst
kwam als chauffeur-besteller.
Bij de uitbreiding van het autopark
werd hij steeds meer belast met het
nazien en repareren van de wagens. Ve
len met wie hij geregeld uit de aard
zijner werkzaamheden in aanraking
kwam, zullen hem zich herinneren als
een steeds hulpvaardig en prettig man.
geslaagd
Aan het Conservatorium te Den Haag
is geslaagd voor het Staatsexamen
Muziek-theorie L. O. onze stadgenote
mej. Riet Schouten.
Overweldigende
belangstelling
Dof sloegen de omfloerste trommels,
plechtig klonk de treurmuziek, toen de
Postharmonie gistermiddag haar voor
zitter, W. A. van Houten, naar zijn laat
ste rustplaats begeleidde, en de stille
stoet vanaf het sterfhuis aan de Zaag
molenstraat door de straten trok. De
talloos velen, die langs de weg stonden
geschaard, zagen de stoet in stilte langs
zich trekken naar 't postkantoor, waar
een deputatie van het personeel een
krans aan de lijkwagen hechtte en zich
aansloot bij de rij.
De lijkwagen, waaraan behalve de
krans van Directie en personeel van 't
postkantoor, nog verschillende andere
kransen hingen, werd gevolgd door een
open rijtuig, geheel gevuld met bloem
stukken, de meeste in de tinten wit en
lila, en daarachter kwamen de vijf
volgrijtuigen.
Grote belangstelling.
Toen de stoet om ruim half vier, de
stram-marcherende Postharmonie nog
steeds voorop, de begraafplaats had be
reikt, hadden zich daar al honderden
en honderden verzameld, om blijk te
geven van hun medeleven met de ach
tergelaten betrekkingen en te getuigen
van hun hoogachting en waardering
voor de overledene. De belangstelling
was overweldigend en de talloze aanwe
zigen hadden zich 'n uur wachten in de
gloeiende zon getroost, om afscheid te
nemen van de heer Van Houten, daar
mee opnieuw bewijzend welk een grote
plaats de ontslapene in de Alkmaarse
samenleving tijdens zijn werkzaam le
ven innam.
De Postharmonie stelde zich op, de
tamboers schaarden zich langs de ge
opende groeve, en terwijl het korps
zachte treurmuziek ten gehore bracht
en het met rouwcrêpe omfloerste vaan
del plechtig neeg, werd het stoffelijk
overschot aan de schoot der aarde toe
vertrouwd.
Ontelbaren strooiden bloemen op de
kist, ontelbaren bleven hun ontroering
nauwelijks meester toen ze een laatste
blik wierpen op de geopende groeve.
Een weelde van kransen en bloem
stukken dekte later 't graf, waaronder
wij die opmerkten van Directie en per
soneel van het postkantoor, van diri
gent, bestuur en leden van de Post
harmonie, van zusterverenigingen en
nog vele anderen.
Een lange rij sprekers getuigde van
hoogachting en oprechte bewonde
ring voor het ontzaglijk vele, dat de
heer Van Houten tijdens zijn leven
presteerde, niet alleen als voorzitter van
de Postharmonie, maar ook tijdens zijn
zeventienjarige loopbaan bij de Poste
rijen, waar hij zich door eigen wils
kracht en onverwoestbare ijver wist op
te werken van veertienjarig hulpbestel
ler tot lid van het kantoorpersoneel.
Een lange rij sprekers.
Van de sprekers noemen wij de heer
Grevelink, directeur van het postkan
toor, die, hoewel hij slechts kort met
de heer Van Houten had samengewerkt,
toch uitdrukking wilde geven aan zijn
bewondering voor diens prestaties; de
heer Verhagen, die sprak namens de
directie te Haarlem en namens het per
soneel van het telefoonkantoor; de heer
w van de Vall namens de Alkmaarse
afdeling van de Ambtenarenbond; mevr.
Brandt-Groeneveld, leidster van de af
deling Maatschappelijke Zorg, die sprak
namens het hoofdbestuur van P.T.T.
Er werd gesproken namens de Ned.
Bond van Postharmoniegezelschappen,
namens de Amsterdamse Postharmonie
en namens verenigingen, waarvan de
heer Van Houten een bestuursfunctie
bekleedde.
Aan het slot van de plechtigheid
dankte de heer Rijn, commies bij PTT,
op verzoek van de familie de aanwezi
gen voor hun belangstelling.
Hoog bezoek.
Voor het eerst na acht jaren baadde
Bergen weer in een zee van licht. Een
oude traditie is weer herleefd. Het was
Woensdagavond weer een ouderwets
lichtfeest, waarvan duizenden en dui
zenden uit wijde omtrek hebben geno
ten. Het centrum van het sprookjesland
was weer de eeuwenoude Kerkbrink-
Een mensenzee golfde en deinde rond
dit fantastisch verlichte middelpunt van
Bergen. Ook de zware breedgetakte
300-jarige linde liet zich niet onbetuigd
bij dit lichtfeest.
De Oude Prins vormde een fraai be
gin van de Breelaan, waar de bewoners
woekerende met de hen ten dienste
staande middelen, met grote vinding
rijkheid, iets moois hadden getoverd.
De Stationsstraat bood weer iets an
ders met haar verlichte kronen en tover
achtig mooie trottoirbegrenzing. Deze
buurt genoot de eer van hoog bezoek.
Aangelokt door het licht, streken hier
Heer Langbeen en zijn wijfje neer,
waarmee een lang gekoesterde wens ln
vervulling ging.
De Ruïnelaan was een zee van licht.
De 400 meter lange weg bood een fan
tastische aanblik. Aardig was de voor
't Witte Huis aangebrachte fontein,
waarvan de druppels als diamanten
schitterden in het gekleurde licht.
Jan Oldenburglaan, Russenweg,
Dorpsstraat, Kerkstraat, Molenstraat,
het was overal licht en overal genoot
de enthousiaste menigte. Verschillende
particulieren droegen het hunne bij tot
het welslagen, zoals de firma Wijs en
Broers met een tuinverlichting, De Rus
tende Jager door verlichting met schijn
werpers, de heer J. Hogervorst door
een rij kaarsen in de vensterbank, enz.
Overal heerste een opgewekte stem
ming, welke nog verhoogd werd door
Bergens Harmonie, die overal feest
klanken deed horen.en door het
prachtige weer.
Summa summarum: een schitterend
geslaagde verlichtingsavond.
„Akeela, wij doen ons best....", zo heeft een paar dagen lang iedere morgen
door de duinen van Callantsoog geklonken, als de horde welpen rond de raadsrots
was verzameld aan het begin van weer een nieuwe dag van zon en wind en ge
zondheid en spel en genieten. Want een spel is het, een spel, dat kleine jongens
héél veel leert en hen helpt, hen tot nutttige leden van de maatschappij te vormen.
Het spel van de welpen, onder leiding van Akeela, en waarbij geen mensen be
staan, maar alleen maar dieren, dieren in de jungle. Daar is Akeela, de oude,
eenzame grijze wolf, en Baloe, de beer, en Shere Khan, de tijger, en de Tabaqui's
en Bagheera en de horde welpen. De welpen van de Alkmaarse Victorie-groep,
die in de afgelopen vier dagen van deze week hun eerste zomerkamp hebben ge
houden in de gouden duinen van Callantsoog.
den, vorken en lepels in gereedheid om
de hongerige welpen te ontvangen.
De hele horde was naar het strand
om te zwemmen onder de vertrouwde
hoede van Akeela van Dongen en twee
welpenleidsters en al van verre klon
ken de jonge opgewonden stemmen
door de stilte van de duinen, toen de
welpen met rammelende magen van
zee terugkeerden. Toen leek het inder
daad een wilde horde, maar een paar
woorden óf een stoot op de fluit zijn
voor Akeela voldoende. Het werd stil,
toen de kereltjes in afwachting om de
tafel geschaard waren, zó stil, dat je
alleen nog maar het jubelen van een
leeuwerik kon horen en heel in de
verte het hinniken van een paard en
het fluiten van een stoomboot in het
kanaal, Toen was het: „Eet smakelijk"
eh rammelden de borden en rikketik
ten de vorken, tot alles schoon op was.
De tekenaar maakte een paar krab
bels en die moesten de jongens na
tuurlijk zien en nooit kan iemand zich
trotser hebben gevoeld dan hij, toen
hij werd toegejuicht met eèn driemaal
herhaalde yell „Hoe is-ie.... steengoed,
steengoed, steengoed, móórd!!" En la
ter nog eens opnieuw: ..K-o-l-o-s-s-aal,
kolo-kolo-kolossaal".
Vier dagen lang één onafgebroken
spelen en genieten in de vrije natuur,
bestaat er voor stadskinderen iets
mooiers? En ondertussen leren, heel
veel dingen leren. Van die heel gewone
dingen, maar waar je toch eigenlijk
zo weinig van weet. Namen van bomen
en struiken en bloemen en de leefwijze
van allerlei dieren, die in de duinen
huizen. En natuurlijk vlugheid en be
leefd zijn en ordelijkheid en eerlijk
heid.
Vier vlaggen.
Van 's morgens om zeven uur iede
re lange dag weer opnieuw, tot acht
MET DAARACHTER DE ÓAADSROT#...
Daar, aan de Westerweg, op het
land achter de boerderij van Bree-
mer, stond de keuken, daar was de
raadsrots gebouwd, daar stond de
tent van de verkenners. Het wordt
zo vaak gezegd, en even zovele ma
len erg onnadenkend: „Neen, die pad
vinderij is alleen maar militairisme,
daar wil ik mijn kind niet bij heb
ben". Maar kijk dan eens naar de op
gewonden gezichten van de welpen,
naar de ernst, waarmee ze iedere
morgen weer hun Akeela beloven,
hun best te zullen doen, naar de toe
wijding, waarmee ze iedere opdracht
uitvoeren, in een onderlinge naijver,
om steeds weer de beste te zijn. leder
voor zich en als groep.
Met trots Wijzen ze op de insignes
op hun mouw, met trots op de tekens
aan hun totem met de gesneden wol-
venkop. Dwang bestaat niet, alles ge
beurt vrijwillig en een padvinder doet
niet iedere dag een goede daad omdat
het moet, of om een ander een plèzier
te doen, maar ook en bovenal, om zich
zelf. Want wie goed doet, goed ont
moet en juist geven en dienen maakt
gelukkig en zonnig.
Orde en netheid.
In de koestal van de boerderij la
gen de strozakken en stonden de kof
fertjes in een rij. Keurig netjes zag
het daar uit, de bedden langs de
kant gespreid, opgeruimd en ordelijk.
In de keuken had alles zijn vaste
plaats, messen in de grond gestoken,
de vorken aan een rek, pannen en
borden op hun plaats en op een
houtvuurtje tussen een paar sténen
stond een grote ketel met pap, die
het dessert vormde na èen konings
maal van aardappelen met sla.
Wat verderop, met daarachter de
raadsrots, stond een lange tafel op
schragen, met een stuk óf wat banken
en gfoentênkistjes als zetels, en bor-
Zaterdag wordt op het Gemeentelijk
Sportpark een algemene sportdag ge
houden. Geturnd zal worden door de
Alkmaarse turnverenigingen. Estafet
tes worden gehouden door de Alkmaar
se voetbal-, turn- en athletiekverenl-
gingen en er zijn wielerwedstrijden van
bekende rijders.
uur in de avond, als de zon al be
denkelijk naar de horizon begint te
zakken en als de dag bekroond wordt
door 'n heus kampvuur en Akeela
verhalen vertelt, waarbij zelfs na al
dat genieten de jongens hun ogen
openhouden, zó mooi zijn ze.
Zo leefden daar de Alkmaarse wel
pen en ze leerden en speelden en ze
werden gebruind en gestaald door de
zon en de zeewind en beleefden vier
onvergetelijke dagen. En toen wij te
rugliepen naar het dorp, door brem eft
de hei, tussen de duinen en de bosjes,
klapperden daar. achter ons aan de
mast vier vlaggen, de gele welpenvlag
met de groene wolfskop, de vlag van
de Victoriegroep, een héél groot vier
kant dundoek met groene blokken en
boven alles uit het nationale rood-wit-
blauw.
Vier vlaggen, die al uit de verte te
kennen gaven: Hier staat het eerste
zomerkamp, dat de Alkmaarse welpen
houden in de duinen van Callantsoog
tussen de bramen en duindistels, onder
de blauwe hemel met witte wolken-
proppen.
Thans behoort het kamp weer tot 't
verleden, maar niet één van de enthou-
saiste welpen zal het vergeten en een
jaar lang zullen ze kunnen terugden
ken aan vier onvergetelijke dagen rond
hun raadsrots in het duin!
