t
MONICA
Erienis van millioen dollar
wacht op verdeling
DE P AMPUS-PIRAAT door j. d, van exter
De aanval op St. Nazaire's
grootste droogdok''
Verloofd.
2*
eh Instructie
[e Alkmaar
Frankrijk wenst meer
babies
Een kerkelijke stalknecht
=:DAMRUBRIEK
m wm §11 wrn wm
Nadelige mode
Voorzichtig met vuur in de
duinen
Wij luisteren naar
De jeugd smeedt hechte
banden tussen België en
Nederland
Bergen,
enniswedstrijden
telt hier heel wat be
in Maart j.l. opge-
er nog verschillende
clubs. De directie van
Molenkrocht" heeft
aan de sterkere spelers
sterren gelegenheid
en organiseert daartoe
en Maandag (30 en
een onderlinge wed-
lleen spelers uit de C-
Om te voor
zij dadelijk in de eer-
baan geveegd wordt,
bij de loting worden
de zwakkeren zoveel
lijkwaardige tegenstan-
Oudorp.
IJKE STAND.
ronica Clasina, d. v.
Stijntje Smit; Elisa-
itia, d. v. Nicolaas
eth Klasina Koning;
a, d. v. Engel Bijpost
tenbos; Anna Maria,
en Anna Maria Schrö-
lhelm Voormans en
ïburg; Dirk Groen en
gmond aan Zee.
n opschudding
ats was Dinsdag in
de vermissing van
e, dat met zijn ouders
ogeerde.
jn ouders naar het
genoot er, onbewust
hij veroorzaakte door
strand te slenteren,
misten zijn ouders
ïem na lang zoeken
aarschuwden zij in
1 de reddingsbrigade,
trokken de leden der
op' uit. informeerden
le kanten, maar von-
ste ventje geen spoor,
e ongerustheid der
toen tegen etenstijd
P en nog steeds geen
'as, terwijl het jon-
n badpakje gekleed
ond lieten zij zijn
?pen, maar ook dat
Totdat-eindelijk om
;t verheugende be
an Zee kwam, dat de
:omen aanwandelen,
ouderpaar nam hem
ïadokever
t strand.
;e strand zijn enkele
angen. De planten-
ist heeft dit officieel
ge nog eens een apn-
:der zijn aardappels
in van deze kever in
jkt geen fantasie te
erichfen
ndijker
icentrale
telen grove Schotten
gen 8.20; blauwe
18.70; drielingen
134000 kg rode kool
gele kool 6—10.80;
>1 4—7.40; 8000 kg
>00 kg uien 10.90—
A 20.80—20.90; to-
s0.
PBOND, 21 Aug. -
'I 3,00—7.10; 24,000 kg
1300 kg gele kool 6.40
en I 3.20—3,40 en Ir
.90—14,00, drieling 8,50
37,000 kg slaboner,
lappelen: Eerstelingen
■10. Eigenheimers 7,io
ïheimers 8,30—9, I.rs-
tvelanders 7,10—7.70.
•en van Vorrink
amerlid Vorrink heeft
tn oorlog schriftelijk
gevraagd:
!at len behoeve van
door het Vrouwen
(V. H. K.) van het
ie het Indisch instruc-
IB), dat gelegerd was
kamp te Kijkduin, is
aar een kamp en een,
sopvoedingsgestlohl te
it voor het ontruimen
Bouvigne alsook voor
van het V. H. K.
igsmogelijkheden ter
den, waaronder het
?sterweg te Alkmaar,
rijksopvoedingsgesticht
nede de Weeshuiska-
a?
it het Julianakamp te
:t over een outillage,
ymnastiekzaal en een
;um ingerichte locali-
ap uitermate geschikt
oefenings- en opvoe-
t I. I. B., terwijl deze
en enkel nut is voor
dit bovendien naar
en kleinere legerings-
c zou kunnen worden
overbrengen van het
5 inrichtingen in Alk-
ïn gevreesd, dat het
troep door deze de.
slig zal worden bein-
aereid mede te delen,
ilijke kosten met de-
a het I. I. B. zijn ge-
welke blijvende extra
en uit de toekenning
'gen en uit inkwar-
n het personeel, dat
machtig is en nu in
am wordt gesteld?
Groninger scharenrlqper had
rijke iamilie in Amerika
Er eens een vader, die drie
2om bui. Hj toefde lang geleden
z'B zHorvead bestaan van kermis-
reiüger. Teen de vader en de moe
der, jong avg. gestorven waren, be
sloten twee der wezen, de broers
F eter en Cfcrisliaae, bnn geluk in
Amrika te beproeven. De derde zoon
Koert stierf enkele jaren nadien in
Duitsland, ongehuwd ee zonder kin
deren.
Deze geschiedenis, die zich bijna
tweehonderd jaar geleden afspeelde,
werd twaalf jaar geiteden plotseling
weer aetaeel, doordat er bericht uit
Amerika kwam, dat de afstammelin-
gen van Peter gezocht werden, daar
de nazaten van broer Christiaan 18
millioen dollar hadden nagelaten,
waarvoor geen erfgenaam aanwezig
was, aldus het Groninger Dagblad.
Wat toch was er gebeurd? Terwijl
Peter na enkele jaren naar Europa
terugkeerde, eren arm ais hij naar
Amerika was vertrokken, huwde
Christtaan een rijke Amerikaanse
vrouw. En terwijl de arme Peter in
Europa de stamvader van een zwer
vende kerunisreizagersfamiilie werd,
welke nu eens zijn tenten in Duitsland,
dan weer in Nederland, opsloeg, bleef
het huwelijk van de rijke Christiaan
kinderloos. Toen Christiaan Schafer,
zoals de familienaam luidt, in 1808 het
tijdelijke met 'het eeuwige verwissel
de, liet hf zijn gehele vermogen na
aan een aangenomen kind, de vonde
ling. Henriëtte. Dit meisje was intus
sen getrouwd met de Amerikaan Gar
ret. Sedert de dood van beide echte
lieden, die geen kinderen hadden, lag
er een bedrag van 17 millioen dollar
op de erfgenamen te wachten.
Duizenden avontuurlijke en leugen
achtige Amerikanen dongen naar de
buit, maar onder hen was er niet één
Schafer. Na jarenlang naarstig zoe
ken door Amerikaanse juristen ont
dekte men ten slotte, dat er een broer
van Christiaan omstreeks 1785 naar
Europa was teruggekeerd. Nauwelijks
was, nu twaalf jaar geleden, In Ne-
de- iand bekend geworden, dat de af
stammelingen van Peter Schafer ette
lijke millioenen konden opstrijken, of
honderden candidaten meldden zich
aan, waaronder vele Duitsers.
Het bleek al ras, dat Peter Schil
fer, die het beroep der voorvaderen,
die reeds sedert 1600 de kermissen
bereisden, weer had opgevat, slechts
één zoon had gehad, genaamd Chris
tiaan. Ook deze Christiaan zou slechts
één zoon gehad hebben, die weer de
vader werd van negen kinderen. Al
len trouwden met of werden kermis
reizigers. Deze negen kinderen, die
voorzover ze nog leven, thans zeven
of acht kruisjes tellen, woonden of
wonen met hun kinderen, klein- en
achterkleinkinderen in Zwolle, Leeu
warden, .Winschoten en Groningen.
Met één van de achter-achter-ach
ter-kleindochters van de oude Peter
hadden we dezer dagen een kort on
derhoud in de Nieuwstad te Gronin
gen. Ze is getrouwd met een arme,
maar eerlijke Groninger scharenslijper.
Zijn vader was scharenslijper en
hetzelfde werden zijn vier broers. De
zusters bleven ook niet helemaal het
vak ontrouw, want ze huwden allen
met metaalbewerkers. Vroeger trok de
Nijstadbewoner wel met vrouw en
kar door de dorpen, maar thans loopt
hij zijn veertiendaagse route door de
Groninger straten. Zijn vrouw zou het
NEGEN KINDEREN PER GEZIN
HET IDEAAL
De Franse regering voert op het
ogenblik een plan uit, dat ten
doel heeft Frankrijk met de „ge
zondste mensensoort van Europa
te bevolken". De aanleiding tot het
opstellen van dit plan was de ern
stige vermindering van het aantal
huwelijken en geboorten tijdens de
oorlog.
Vooral het huwelijk wordt zeer ge
stimuleerd. Is de ene partner een
vreemdeling, dan moet men unnen
aantonen dat het huwelijk politiek niet
ongewenst is. Bovendien moeten dege
nen die willen trouwen zich aan een
medisch onderzoek onderwerpen, op
grond waarvan de arts het huwelijk
aan- of afraadt
Op het stadhuis houdt de ambte
naar van de burgerlijke stand, alvorens
hij het trouwboekje overhandigt, 'n
toespraak Van een half uur, waarin
hij het belang van een groot gezin
naar voren brengt. In het trouw
boekje is plaats voor de namen van
9 kinderen. Hij voegt er dan aan toe:
„Ik hoop het genoegen te hebben u
een nieuw .boekje te Overhandigen
als dit vol is".
Overal wordt de aandacht van het
publiek op kinderen gevestigd. Boven
de meeste plaatsen van de metro kan
men lezen: „Gereserveerd voor aan
staande moeders".
Deze zomer brengen duizenden kin
deren hun vacantie door in chalets van
de vroegere SS in de Franse bezet
tingszone van Duitsland. De minister
voor de Jeugd, Bourdan, heeft gezegd,
dat het volgende jaar een millioen kin
deren hun vacantie op staatskosten zul
len doorbrengen. „Voor gezondheid en
sport van de jeugd moet de staat ver
antwoordelijk zijn".
liefst weer gaan zwerven, maar de
man is lichamelijk niet meer tegen 't
harde zwerversbestaan opgewassen.
„AU de erfenis hebt, koopt u
natuurlijk een salonwagen en gaat
weer zwerven," vroegen we. Maar
het schsrensISpersgezin bleek de
Groninger nuchterheid niet te heb
ben verloren en maakte zich geen
illusies. We hebben meer aan één
dollar in de hand, dan honderddui
zend in de lucht, is hun parool. En
dus blijven ze hun eenvoudig be
staan voortleven. Geen luxe of over
daad is er te vinden in hun woning
en slechts zeer zelden gaan ze bij
Harme Pappie in de Nijstad een
glaasje bier drinken.
Maar helemaal zonder verwachtin
gen zijn ze toch niet. En wat een won
der! Een advokatenkantoor in Zwolle
heeft een oom, nog na de bevrijding,
10.000 gulden voor zijn kans op een
aandeel in de erfenis geboden! Mocht
toch nog een hoop centen hun in de
schoot vallen, dan zullen ze inderdaad
met een salonwagen door Nederland
trekken en de rest van hun geld in
'n safe zaak in de stad beleggen. Maar
voorlopig trekt de man nog met de
scharesliep langs de stadse straten,
in de hoop, dat zoveel mogelijk Gro
ninger huisvrouwen hem messen en
scharen ter slijping aanbieden. En zijn
naam moet vooral niet in de krant,
want dan gaan alle Groningers hem
met de vinger nawijzen en zeggen:
„Kiek die scheeresliep ies, die hêt 'n
miljoen dollar, moar gain senten." Ze
rekenen op niks, ze moeten het eerst
in de hand hebben. En zo doen alle
neven en nichten, die nu als eigenaar
van grote en kleine spullen op de ker
missen van Noord-Nederland staan.
Mogen ze spoedig de dollars in han
den hebben. Dat het dan feest op de
Nijstad, de Groninger Jordaan, zal
zijn, zal wel niemand betwijfelen.
De kerkeraad der Geref. Kerk van
Ruinerwold-Koekange heeft be
sloten teneinde „het paardenge-
druis onder de eredienst zoveel
mogelijk te voorkomen" terug te
karen tot een oude instelling, n.l.
het benoemen van een kerkelijk
stalknecht. Deze 'zal het toezicht
hebben op de paarden van hen,
die met paard en wagen ter kerke
komen. De kerkeraad zal deze
functionnaris, die geen fooien aan
nemen mag, daarvoor honoreren.
don v right R.D.P
Een oorlogsherinnering
door
JORO
Qeen onzer, Nederlandse opvarenden
van H.M. „Campbeltown", kon
vermoedden toen wq 15 November
1941 te Liverpool deze bodem verlie
ten, nog eens iets van het schip te
horen.
Op bovenvermelde datum ging H.M.
„Campbeltown" terug naar de Engel
se marine, maar niet, zoals wjj dach
ten, om wegens hoge leeftjrjd bij het
oudroest geborgen te worden. Nadat
alle overtollige dingen van boord ge
bracht waren, werd de boeg, het aan-
varingsehot en de voorpiek, zeer ver
sterkt, waarna men jn het voorschip
ongeveer vijf ton explosieve lading
aanbracht. Het schip werd met een
zeer klein aantal uitgelezen vrijwilli
gers bemand, hetwelk bewees, dat het
een zeer bijzondere opdracht te ver
vullen zou krijgen en de 27ste Maart
stak men in zee. Aan boord bevonden
zich buiten de bemanning, een aantal
z.g. Commandotroepen, soldaten, die
men het vechten in de perfectie had
geleerd. Vier motortorpedoboten bege
leidden de „Campbeltown" en toen de
Commandant die avond alle opvaren
den bij elkaar riep en hen vertelde,
dat het «doel van hun gevaarvolle
onderneming was het kolossale Nor-
mandiëdok te St. Nazaire te vernie
tigen, ging er een hoera op.
Het Normandië-dok, zo genoemd
naar het Franse schip van die naam,'
Om op het riviertje De Linge in de Betuwe de scheepvaart te bevorderen
en de watei afvlocing beter te laten verlopen, werd elk jaar het riviertje
ontdaan van alle waterplanten met behulp van een doodgewone zeis. Thans
heeft men hiervoor echter een nieuwe machine vervaardigt, die alle water
planten tot aan de bodem afsnijd. Men zou het een waterplanlenmaai-
machine kunnen noemen.
en waarvoor het gebouwd was, was
het enige dok buiten Duitsland, wakr
de „Tirpitz" zou hebben kunnen dok
ken. Daarom had de Engelse regering
besloten dit dok,' het koste wat het
koste, te vernielen.
De Commandotroepen en de M.T.B.'s
hadden opdracht machines en pomp-
installaties' aan de wal op te blazen
en bovendien zouden de M.T.B.'s
trachten de bemanning weer aan
boord te nemen. Ten 0.15 uur van de
28ste Maart bevonden zij zich aan de
mond wan de Loire, stomende met ge
ringe snelheid om niet te vlug de aan
dacht van de vijandelijke kustbatterij
tot zich te trekken.
De R.A.F. voerde gedurende een
uur een hevig luchtbombardement
uit boven de haveninstallaties, hetwelk
als een afleidingsmanoeuvre bedoeld
was en schitterend gelukte. Door de
explosies der bommen en het hels
spektakel van het afweergeschut,
werd het geronk der motoren door de
Duitsers niet gehoord en in het duis
ter van de nacht voer men allengs
dichter naar de dokingang, die zich
direct aan de rivier bevond. De Com
mandant blikt op zijn horloge en dan
worden de machines op volle kracht
vooruit gezet. De M.T.B.'s volgen en
dan voelt men een schok. De ver
sterkte boeg heeft zonder veel moei
te de torpedonetten, die de haven af
sluiten, vanen gescheurd en met acht
tien mijl's vaart stormt de „Campbel
town" op haar doel af.
Maar nu zijn de Duitsers ook wak
ker geworden en eerst één, maar dan
zes en meer zoeklichtstralenbundels
worden op haar gericht. Een hagel van
granatep volgt, maar de snel voort
jagende schepen vuren weinig of niet
terug om hun juiste positie niet te
verraden. Op de „Campbeltown" val
len slachtoffers, maar wonder boven
wonder wordt de brug niet getroffen
en het schip jaagt voort. Nog enige
tientallen meters en dan stormt de
torpedojager het dok in. Een ontzet
tende schok en gekraak wordt ge
hoord, terwijl het schip tot aan de
brug in de zware dokdeuren dringt.
Het vuren heeft echter niet opgehou
den en vlug wordt de lont der explo
sieve lading met vertraagde werking
ontstoken, waarna de bemanning de
gewonden en doden in de motortorpe
doboten overbrengt en de Commando
troepen zich naar de wal begaven
om hun opdracht uit te voeren.
De Duitsers schijnen zo onthutst
door deze onverwachte en stoutmoe
dige daad,, dat de vernielingswerken
van de dokinstallaties op zeer weinig
tegenstand stuiten en in goede orde
worden volbracht.
Ook hebben de M.T.B.'s nog enige
torpedo's met vertraagde werking in
de deuren der andere dokken gejaagd
waarna de terugreis wordt onder
nomen.
Even nog is er een hachelijk mo
ment als ze buiten de rivier gekomen
plotseling door vijf Duitse torpedo-
boten worden aangevallen. Zij verde
digen zich zo goed mogelijk, maar
spoedig komt hulp opdagen. Twee
Engelse torpedobootjagers schieten
toe en nemen het gevecht over, waar
na de Duitsers op de vlucht slaan.
Enkele soldaten der achtergebleven
Oplossing probleem 46.
Stand: Zw. 10 sch. op: 1, 13, 18, 19,
20, 22, 23, 24, 32, 37.
Wit 10 sch. op: 11, 26, 30, 31, 33, 35,
40, 42, 43, 48.
Opl. 1. 11—7 (1x12), 2. 33—28 (22x33),
3. 43—38 (32x43), 4. 48x28 (23x32 erf
37x48), 5. 40—34 37x48 of 23x32), 6.
30—25 (48x30), 7. 25x23 (18x29), 8. 31—
27 (32x21), 9. 26x19 (24x13), 10. 35x33!!
En nu nog even het volgende
standje: Zw. 9 sch. op: 4, 10,
17, 18, 22, 27, 31, 35, 40. Wit
9 sch. op: 19, 24, 30, 33, 36, 38,
39, 42, 47. Wit speelt als volgt:
1. 39—34 (40x20), 2. 33—28
(35x13), 3. 28—23 (18x29), A
38—32 (27x38), 5. 36x9 (4x13),
6. 42x4!!
Ter oplossing voor deze week:
Probleem 47 van
O. G. van Veen te Alkma*?.
(Zie diagram)
Zw. 9 sch. op: 7, 8, 9, 11, IS,
15, 20, 35, 37.
Wit 10 sch. op: 18, 22, 23, 24,
29, 32, 39, 41, 43.
29, 32, 34, 39, 41, 43.
Wit speelt en wint!
Commandotroepen, die er niet in ge
slaagd waren op tijd te embarqueren
vertelden, na uit hun krijgsgevangen
schap ontslagen te zijn, dat precies
drie uur na het ontsteken der lading
en terwijl vele hoge Duitse autoritei
ten zich aan boord van de „Campbel
town" bevonden om te beraadslagen
hoe z|) het wrak uit het dok zouden
verwijderen, het schip met een donde
rende explosie uit elkaar vloog. Hier
bij werd het dok zelf ernstig bescha
digd, zodat het voor vele maanden on
bruikbaar was. Later op de dag ex
plodeerden de torpedo's, waardoor een
nieuwe paniek ontstond.
Het Nederlandse Belastingmu
seum te Rotterdam, dat allerlei
curiositeiten op het gebied van de
smokkelhandel bewaart, is thans
verrijkt met een paar moderne
damesschoentjes.
Deze schoentjes hebben een holle
sleehak, waarin de draagster1 de
viezen over de Belgische grens
smokkelde.
Waar moet het heen, als dit
snufje mode wordt?
Ondanks de vele dringende waar
schuwingen zijn er nog altijd wande
laars in de vrijgegeven duinen, die roe
keloos omgaan met lucifers en rookma-
teriaal. Dientengevolge' zijn reeds kilo
meters fraai duinterrein in zwarte
„verschroeide aarde" veranderd. De
brandweer van Bloemendaal moest bij
voorbeeld op een dag tweemaal uitruk
ken om branden te blussen, langs de
eeweg, waar het vuur gretig voedsel
vindt in de droge duinbeplantingen. Met
aandrang wordt het publiek, dat een
wandeling in vrij duinterrein toch zeker
naar waarde weet te schatten, gewezen
op het gevaar, dat tweeledig is: ten
eerste wordt de verwoesting van na
tuurschoon geriskeerd en ten tweede
loopt men de kans, dat duinterreinen
voor het publiek wegens brandgevaar
worden gesloten.
FEUILLETON
IS
naar het engels
VAN BERTA RUCK
DOOR: J. JUK1SSEN
58.
„Bedoel je, dat je een antipathie
tegen me hebt?"
„Ik ken je nauwelijks goed genoeg
cm van sympathie of antipathie te
spreken", zei ik koel, „en wat hebben
wij daarenboven gemeen, zodat we
kunnen verwachten, dat we het goed
zouden kunnen vinden samen?"
Ik wist, wat een hopeloze vraag dat
was.
„Wat heb je dan gemeen met
Ik begreep, dat hij Sydney Vande-
leur bedoelde, maar hij sprak die naam
riet uit. maar vervolgde „bijvoor
beeld, met een man als Montrésor? Je
bent een en twintig en hij is vijftig,
misschien zestig. Toch praat je met
hem en je schijnt het goed met hem
te kunnen vinden ook".
„Natuurlijk", zei ik.
De Baas zweeg.
Het scheen een lange discussie te
zullen worden. Ik ging op de tuin
bank zitten een paar stappen van hem
af en hij leunde tegen een lage tak
van de bruine beuk.
Ik draaide mij een beetje om, om
naar de glimmende, witte torentjes
van een tabaksplant te kijken, die
achter de bank groeide en de geur
op te snuiven. Wij hadden er inder
tijd hele bedden van, en 's avonds
kon je de geur door de hele tuin
waarnemen....
„Majoor Montrésor heeft je immers
zelf verteld, dat hii mijn hele familie
gekend had", ging ik voort. „Hij kende
al de plaatsen waar ik geweest ben,
vóór ik alles wat mij dierbaar was,
moest verlaten, om voor mijn onder
houd te gaan zwoegen in die afschuwe
lijke stad van jou".
„Je spreekt, alsof de City mij toebe
hoorde alsof ik er voor aansprake
lijk was, dat je daar moest werken, als
of ik de schuld had aan dat alles! Is
dat rechtvaardig? Moet je voortgaan,
dat aan mii te wijten? Stel je liever
eens voor. Nancy, dat ie mij niet daar
het eerst ontmoet had."
Voor de eerste maal noemde hij mij
onwillekeurig en heel gewoon bij mijn
naam.
„Denk je niet", ging hij voort, „dat
we het dan samen vrij goed hadden
kunnen vinden?"
...Here kan ik dat weten?" zei ik. Ik
voelde nog niets voor zijn voorstel.
„Tracht je eens voor te stellen", hield
hij vol, „dat ik je in je eigen huis ont
moet had, net als die hoe heet hij
oo weer
De naam Vandeleur zweefde weer
tussen ons net als de vleermuis.
„Net als Montrésor. Stel je voor, dat
je nooit op de N. O. was geweest er
nooit zelfs van gehoord had, dan zou er
in plaats van al dat gekibbel en al dat
geplaag
„Mijn enige toevlucht", dacht Ik, en
die wil hij mij ontnemen".
„zeker en vast tussen ons iets ge
weest kunnen zijn, dat op vriendschap
leek".
„Ik weet het niet", zei ik koppig.
Hij veranderde even van plaats.
Ik kon zijn gezicht niet onderschei
den.
„Maar ik weet het wel. Ik weet, dat
je dat je
Hij wachte even.
„Nu?" zei ik, niet erg op mijn gemak.
Wat kan ik?"
„Je zou heel geschikt tegen me kun
nen zijn, als je wou".
Ik ben er van overtuigd, dat hij be
doeld had, heel iets anders te zeggen,
maar dat het hem uit de mond was ge
vallen. Het zou veel natuurlijker voor
hem geweest zijn, om nog een uur lang
door te gaan met argumenteren.
Hij weet niet, dat een vrouw veel ge
voeliger is voor de geringste waarde
ring dan voor een logisch argument.
„Heel geschikt!"
Hij vond mij daar dus toe in staat.
Ik was blij, dat het zo donker was
onder de beuk, want ik wilde niet, dat
hij zien zou, dat zijn woorden enig ef
fect gehad hadden, en ik van verbazing
bloosde. Ik wilde niet aarzelen, maar
ik wist niet zo gauw, wat ik zeggen
moest. Ik was blij, dat hij een eindje
van mij afstond.,..
Daar kwam hij opeens naast mij zit
ten.
„Wel?" vroeg hij vol verwachting.
„H'm heel goed", hoorde ik mij
rnet een zucht zeggen.
„Je bedoelt dus, dat je wilt?" en Jlij
voegde er haastig aan toe: „Er is dus
vrede tussen ons?"
„Ja" Het kwam er niet zo heel vol
mondig uit.
„En in plaats van officieel verloofd",
hij lachte even, „zullen we dus nu
vrienden zijn echte kameraden?"
„Zoals je wilt," ik zuchtte weer. „Je
hebt promotie gemaakt", zei ik daarop,
ik wilde niet al te beleefd zijn.
„Nancy, ik weet dat er heel wat aan
mij mankeert", zei hij openhartig. „Jë
moet wel denken, dat ik een ellendig
humeur heb."
„Nu," zei ik, „je schopte Cariad flink,
is 't niet?"
„Hij verdient het. Hij is ontzettend
bedorven. Moeder bederft iedereen...."
„En je hebt Theo aan 't schreien ge
maakt".
„Dat zal haar goed gedaan hebben."
„Dat deed het niet. Ze was vandaag
weer éven erg". Worat vervolgd.
De ronde van Zwitserland is ver
reden. Hier ziet men de winnaar
Diggelman links, terwijl hy het
dorpje Vaduz doorrydt. De inwo-
Mers vuren de wielrenners terdege
aan.
Vrydag 22 Augustus 1947
Hilversum I. 301 m geeft nieuws om
7, 8, 1, 7, 8, 10.30 uur. KRO: 7.45 Fan
tasie van Chopin; 8.15 Pluk de dag; 9.
Symphonieconcert; 10.15 Uit het Boek
der Boeken; 10.40 Scala koor; 11.De
Zonnebloem; 11.35 Als de ziele luistert;
11.45 Populair orgelspel; 12.33 Har
monieconcert; 1.50 Van man tot man;
2.20 Klein Duimpje; 4.30 Solistenparade;
5.15 Ettens mannenkoor; 6.Fantasia;
7.15 Liederen van Faure; 7.40 Victor
Sylvester en zijn orkest; 8.20 Kurhaus-
concert; 9.20 Wapens in een klooster,
hoorspel; 10.50 Dansmuziek; 11.30 Pot
pourri-potpourri.
Hilversum II, 415 m geeft nieuws om
7, 8, 1, 6, 8, 11 uur. VARA; 7.30 Mu
ziek bij het ontbijt; 8.18 Opera-pro
gramma; 9.35 gr.pl. VPRO: 10.—
Morgenwijding. VARA: 10.20 De Re
genboog; 10.45 Sopraan en piano; 11.15
Een bosje van dit; 11.30 Lichte orkest
klanken; AVRO: 12.— Spaanse en
Zuidamerikaanse klanken; 1.15 Zigeu
nerorkest; 1.45 Zwitserse koren; 2.20
Kerkorgeiconcert; 3.20 Debussy-herden-
king. VARA: 4.30 Tussen twaalf en
zestien; 5.00 Reisimpressies; 6.20 Old
Friends. VPRO: 7.30 Cursus; 8.05
Le miror de Jésus; 8.30 Wij voeren
om de Zuid. VARA: 9.00 Men
vraagt...; 9.45 Streekuitzending; 10.15
Filmpremière. VPRO; 10.40 Avond
wijding. VARA: 11.15 Symphonie
concert.
Naar aanleiding van de scholieren
uitwisseling tussen Nederland en Bel
gië 'wijst het Belgische blad „De Stan
daard" op het grote belang van deze
bezoeken voor de toenadering tussen
belde landen.
„Men late zich niet in war bren
gen door de anti-Vlaamse propaganda
Ole zegt dat de Nederlanders stijf,
nooghartig, verwaand en puriteins
zijn", aldus het blad.
„Onze jeugd, die de frisse gave jeugd
van Nederland heeft leren kennen en
waarderen, zal als één man achter de
Nederlandse politiek onzer regering
staan. Uit haar rUen zullen eens de
mannen opstaan die de Lage Landen
nog inniger met elkaar zullen verbin
den", besloot de Standaard.
