epvaart Krupp's kanonnen krijgen geen kans meer Een nieuwe Wieringermeer in Suriname Waarom werd van Vliet geen wereldkampioen y t mtEKÊÊÊ goes Salim Nederland voor mevr. osevelt neester van emie bevrijd Duitslands wapensmidse wordt gesloopt Protesten baten niet Ned. verkenners weer thuis nit Moisson Gustav Krupp Dweileniabriek kreeg wereld reputatie Onze hdndel met Rusland Dodelüke val Nu het zo warm is i I - i i Franse uitnodiging aan Joodse vluchtelingen Mexicaans voorstel Enkhuizer Almanak had het mis Nickerie het beloolde land Betweters bederven veel „Menuer Jansen" vertelt fabeltjes en, die nog in de rfl zijn gemaakt, n by de Waeh en enkele ultiende- iese wateren weer sopratie, reals de ds 11 schepen tot Ook na een storm kan it de grondzeeën mij die onder het zand Een van deze mijnen in de buurt van een gte van Esbjerg voer, ar zeker reeds zeven chepen waren gepas- morgen tot de lata ende de zomermaan- ivegen is ook seizoen- /egers bezig de Euro- zuiveren met de ter- raart van 8 mijl per operatie zal, dat is ioeling, in December n twaalf maanden la- het plaatselijk werk mijnen die dan nog >rden rustig aan hun ot ze sterven. Nederlanders Jappen ikeins Minister ran onze Indische spondent). in de tijd, dat Indo- de Japanners bezet derlanders gedwongen arden bij de Japanse mogelijkheid zien- aan de illegale ac- mensen per brief oud-lid van de Volks- esiër, die zij als vol- schouwden. Twee Ne- stenografen bij de lem in het bijzonder :en hem zijn mede- lenen aan de verzets- ndonesische bevolking. van de Volksraad gaf door aan Kempetal, lapanner, met het ge- Nederlanders werden werden door de Ja- en de andere twee f in Nederland, mo ven ongeschikt voor loor van Kempetat, ats vond in verband iden, erkende deze gang van zaken en ïaam van de bewuste zijn naam is Hadji minister van Bal- in het Kabinet van en wil nu in Lake spreken over het lbliek etc.! ïveerde per K.L.M. 17-jarige June Ox- aan het „Chelten- lollege". Zij heeft :11e „America-Cana- prijs gewonnen van die door de „British Internationaal Under- uitgeschreven. Dit :hap is een culturele naast het uitge- en geschriften idige waarde ook van personen tus- lende landen pro tste prijs bestond van twee weken in Frankrijk, Bel- d, June Oxbury gekozen, omdat et meest interes- -dominee uit het stadje Greenville, A. bij testament zijn waarde van 25.000 nevrouw Roosevelt was er aan ver vrouw van wijlen en grafsteen van 200 dollar bij het plaatsen en het zo moest verzorgen. ïtvoerde burgemeester Soeria Hoedaja, is troepen uit handen Iers bevrijd ergens be- i. Ofschoon de Britse politiek op het gebied der ontmanteling van oorlogsindustrieën er op gericht Is zoveel mogelijk gebouwen te spa ren, die voor vreedzame doeleinden kunnen worden ingericht, Is er onder de Duitse bevolking een steeds groeiende weerzin tegen de demontages te constateren. Dat men_ van Duitse zijde daarbij wei nig begrip toont voor de nood zaak, het restant van het Duitse oorlogspotentieel uit te schakelen, blijkt uit de actie, die in het Roer gebied gevoerd wordt tegen ver nietiging van het fabriekscomplex van Krupp te Essen. Krupp is het oertype van een Duitse wapensmidse en staat als zo danig hoog op de lijst van de fabrie ken, die zullen moeten verdwijnen. Sinds vrij kort geleden het Britse bestuur heeft bekend gemaakt, dat de vernietiging der fabrieken zal worden ter hand genomen, zijn er stormen van protesten uit Essen opgegaan. GEEN WRAAK, MAAR NOODZAAK. Men heeft het doen voorkomen, als of Essen zonder Krupp geen be staansmogelijkheden meer heeft en dat het halve millioen mensen, dat thans weer in de stalen stad woont, brodeloos zal worden. Generaal sir Brian Robertson, de plaatsvervangen de Britse militaire gouverneur, heeft thans medegedeeld, dat door Britse instanties een onderzoek is ingesteld naar de gevolgen, die de liquidatie van Krupp voor de Essener arbeiders kan hebben. Tot nu toe is van nadelige gevol gen niets gebleken. De industrie In haar geheel is niet vernietigd. Er is dan ook geen grond voor de voorstelling van hongerende en werk loze massa's tengevolge van een roe keloze verwoesting van hun bestaans middelen, zo zeide generaal Robert- son. De politiek, die de Britten op het gebied der demontage in Duitsland uitvoeren, heeft een vaste lijn, voegde hij er aan toe. Haar doel is de ver mindering van Duitslands oorlogspo tentieel en de verstrekking van een beperkt bedrag aan herstelbetalingen voor de slachtoffers van de Duitse agressie. Zij bedoelt evenwel geen permanente lamlegging van de Duit se economie en zeker geen vernieti ging om de vernietiging zelf. DE ONTDUIKING VAN VERSAILLES. Vrijwel alle Duitsers, die thans de makers zijn van de stemmingen, die in het volk worden gewekt, zullen Krupp's historie kennen. Tijdens de oorlog is nog een goedkope volksuit- ,gave verschenen van een biographie der familie Krupp, „Alfred Krupp en zijn geslacht". Daarin wordt de rol ge schetst, die Krupp in de periode na 1918 gespeeld heeft. In deze biogra phie heet het: „het eerste wat £rupp voor de toekomst kon doen op het ge bied van het oorlogspotentieel was 't geestelijke en materiële bezit van de Krupp-fabrieken te redden. Om deze taak te vervullen werd 't volgende programma uitgevoerd: fa- Kmm 25—50: 1900 kg 2000 kg uien 9 70 roten 3—3.10; 6300 kg -7.10. Y JOURNALISTEN ALS BEDE LAARS Vrijdagmorgen zijn de Nederlandse verkenners en hun leiders, die hebben deelgenomen aan de jamboree te Moisson op Nederlandse bodem te ruggekeerd. De trein was een half uur te vroeg in Roosendaal, hetgeen een teleur stelling was voor de Roosendaalse ver kenners, die hun broedrs om vier uur hadden willen verwelkomen met eeh luide Yell en het zingen van het Wil helmus. Toch hebben zij nog voor een aan gename verrassing verzorgd, want alle jongens kregen een warme kop thee aangeboden. De verkenners hebben zich allen goed gehouden, slechts vijf jongens waren oververmoeid. De machtigste indruk was wei ge weest het gezamenlijk zingen van het Broederschapslied en het slotdetilê, Over het eten was met te klagen geweest. De padvinders uit Lyon haa den zelfs voor het eerst na zes maan den weer roomboter op hun brood gehad. De 50 Nederlandse journalisten hadden het minder goed getroffen Hun kampje was niet meegerekend in de kampr v-nage, zodat ze de laat ste dagen gedoemd waren te bedelen of honger te lijden. Om vijf uur precies vertrok de trein uit Roosendaal naar Amster dam, „WAPENSMID VAN HITLER" brieken, die later belangrijk zouden kunnen zijn voor oorlogsproductie en die de vijand daarom wenste vernie tigd te zien, moesten tot iedere prijs worden behouden. Het meest waarde volle bezit der firma op dit terrein, de ervaring van zestig jaren, mooht niet verloren gaan." Er wordt verder in bescheven door welke middelen en met welke camouflage Krupp er toen in geslaagd is de grootste Duitse wa pensmidse te behouden. EEN EZEL STOOT ZICH IN 'T GEMEEN De geallieerden hebben na de Duitse capitulatie besloten, dat de Krupp Gusstahlfabrik niet een tweede maal kans mocht hebben op dergeiyke wyze haar bestaan te redden. In 1946 heeft een bij zondere gealliëerde commissie Krupp te Essen bezocht en de plannen opgesteld voor de liquida tie van het bedrjjf. Deze plannen voorzien in de mo gelijkheid om, zolang niet anders be schikt wordt, delen der fabrieken in bedrijf te houden voor de noodzake lijke productie van spoorwegmateri aal en uitrusting voor de mijnbedrij ven. Voor de uitsluitend op ooriogs- productie ingestelde delen van het complex werd bepaald, dat bruikbare installaties voor herstelbetaling zou den worden aangewezen, terwijl de ge bouwen zouden worden verwoest. Andere fabrieken, die niet speciaal voor oorlogsproductie waren ingericht en een plaats kunnen krijgen in een nieuwe vredesindustrie zouden ondei een nieuwe leiding kunnen voortbe staan. Generaal Robertson heeft thans nog eens uitdrukkeiyk te verstaan gegeven, dat er geen sprake kan zjjn van een redding der negen tien grote fabrlekshal'en, waar voor de slopers klaar staan. Zo dra het materiaal, dat op lijsten voor de herstelbetalingen voor komt, daaruit is verwijderd, zullen de hamers gaan werken en „brok voor brok afbreken wat het Duit se oorlogskapitaal in de loop van zestig jaren heeft opgebouwd". (Van onze speciale versllagaver). Gister was het 150 jaar geleden dat te Deventer de aldaar be staande dweilenfabriek werd omgezet ineen tapijtenfabriek, „als gevolg van een prijsvraag, door „Burgemees- teren, Schepenen en Raaden" uitge schreven, welke beoogde „het beste plan van een fabriek van wollen stof fen of anderen aard'. De Zwitser Gautier Zindel won de prijs en stichtte een katoenfabriek, welke in 1797 werd overgedaan aan de „burgers" Sauret en Birnie, die zich op vervaardiging van tapijten gingen toeleggen. Raadpensionnaris Schimmelpenninck was onbewust! oorzaak, dat het is gekomen tot de wereldvermaarde „Deventer tapijten", want hij liet een „Smyrnaas kleed" re- pereren dat heeft geïnspireerd tot hei contrueren van een getouw voor hë weven van dergelijke tapijten. Die men thans vindt in paleizen: Paleis op de Dam, Huis ten Bosch, Soestdijk, Vredespaleis, enz. In gebouwen: Eer ste en Tweede Kamer, Ambassades, kastelen, theaters, stadhuizen, kerken, schepen enz. In 1918 kwam een fusie tot stand tussen de Kon. Deventer tapijtfabriek, de Haagse Smyrna Ta- pijtfabriek en de Kon. Tapijtfabriek „Werklustte Kralingen en ze wer den de Kon. Verenigde Tapijtfabrie- ken N.V. geboren. Op 14 Mei 1940 trof de onderneming een grote ramp doordat bij het bom bardement van Rotterdam vrijwel het gehele bedrijf vernield werd. Doch spoedig verrees te Moordrecht een nieuwe fabriek en daar zal meteen de feestelijke herdenking plaats hebben. Wij brachten daar een bezoek en kon den constateren, dat er weer hard ge werkt wordt aan schone tapijten (voornamelijk voor de export!), ter lopers en -matten Vele handen werk wijl ook de vervaardiging van cocos- geeft. Zo kan een der vermaardste industriën van ons land met enthou siasme haar 150-jarig bestaan gaan herdenken. Czaar Peter, grondlegger Gisterochtend is een 32-jarige gla zenwasser te Amsterdam uit een raam op de 3e verdieping van het perceel Keizersgracht 305 gevallen en op het plaveisel van de Wolvenstraat terecht gekomen. Hij werd naar het Binnen gasthuis overgebracht, w-— hij even later aan de bekomen v dingen is .overleden. Deze week viert men te Zaandam feest, omdat twee en een halve eeuw geleden Czaar Peter in ons land kwam en in verband daarmede is het wel interessant, om na te gaan wat dat bezoek te l etekenen heeft ge had op 't gebied van de Nederlands- Russische handelsbetrekkingen. In de dagen van Peter was Amster dam de belangrijkste handelsstad van Europa, vooral steunende op de graan handel. Daar Rusland in di- dagen de graanschuur van Europa was, springt het belang duidelijk in het oog. Ook hout werd in grote mate uit Rusland betrokken. Deze handel is door de eeu wen heen in stand gebleven. In 1913 bedroeg de invoer f 328 mll- liöen. De gebeurtenissen tijdens en na de eerste wereldoorlog hadden natuur lijk grote invloed op de verdere ont wikkeling an de handel. Het aandeel van Nederland in de ge monopoliseerde buitenlandse handel der Sovjet-Unie was niet onbelangrijk, hetgeen bleek uit het feit, dat Neder land in 1938 resp. de derde en vierde plaats innam in de Russische in- en uitvoer. Gedurende de laatste oorlog werden de handelsbetrekkingen uiteraard we derom verbroken. Het is duidelijk, dat onder de huidige omstandigheden tal van factoren een normaal handelsverkeer in de weg staan. Als voornaamste mogen worden genoemd de niet vrije inwisselbaarheid van de valuta en de beperkte deviezen voorraad waarover de verschillende landen beschikken. Ofschoon tot nu toe nog geen han- delsaccoorden zijn gesloten hebben wel incidentele -ansacties plaats gehad, waarvan de grootste de levering van 100.000 vaten gezouten haring door Ne derland aan de Sovjet-Unie Was, waar voor hout, chemische producten en kalimeststoffen terug kwamen. Met deze warmte ls het niet ge makkelijk om kaas en vleeswaren lang vers en fris te houden. Wanneer men echter een stuk kaas nismeert met vloeibare pa raffine en rookworst met vet, heeft men geen gevaar voor uit drogen of bederf te duchten. De Franse regering Jieeft de Joodse vluchtelingen aan boord van de Britse schepen voor Port de Bouc tweemaal uitgenodigd aan land te gaan. Zij zou den zich als vrije burgers in Frankrijk mogen vestigen. Tot dusver is niet op de uitnodigingen gereageerd. Mexico heeft op de inter-Ameri- kaanse verdedigingsconferentie te Me tropolis voorgesteld „in het tweede kwartaal van 1948" een inter-Ameri- kaanse economische conferentie te hou den. Veertien landen, met inbegrip van Argentinië, hebben dit voorstel ge steund. De V.S. gaven hun steun niet. Niettemin zal het voorstel heden waar schijnlijk worden aangenomen. Dit zou een overwinning voor Argentinië bete kenen, daar dit land reeds eerder de wenselijkheid van een economische conferentie naar voren heeft gebracht. De Enkhuizer Almanak, die het in de strenge winter reeds aan het verkeerde eind had met zijn be kende weerprofetieën, heeft ook deze bijzonder mooie zomer met zijn vele warmte-records niet voorzien. Men kan moeilijk een glimlach onderdrukken bij het lezen van de weervoorspelling, die de alma nak voor Augustus deed: „Het tekort aan warmte in deze maand zal vermoedelijk ca. 2 gr. C. per dag bedragen. Er zullen geen echt warme dagen voorko men. Een periode van regen in het begin der maand is waar schijnlijk. Aan het einde zal het te koele weer worden afgewisseld door enkele goede dagen". EMIGREREN ONDER EIGEN VLAG De Ned. Chemici, de heren Dr. J. I. Arens en Dr. D. A. van Dorp zijn er na jaren werken in geslaagd in de laboratoria van de N.V, Organon te Oss, de Vitmanie A op kunstmatige wijze te bereiden. Nergens ter wereld was dit, ondanks vele pogingen tot nog toe gelukt. Links Dr. Van Dorp en rechts Dr. Arens. Nu het emigratiedenkbeeld in landbouwerskringen zo sterk leeft en reeds belangrijke groepen ons land voorgoed hebben verlaten om in den vreemde een nieuwe toekomst te gaan zoeken, mag stellig wel heel bijzondere aan dacht gevraagd worden voor de bestaande mogelijkheid om tet emigreren en tóch onder eigen vlag nieuw land te veroveren. Hetgeen betekent, dat men zijn bezit aan geld en zoveel mogelijk roerende goederen kan mee nemen (wat met vertrek naar een vreemd land immers niet mogelijk is) en... onder Nederlanders blijft met het Nederlands als algemeen gangbar» taal. Dit alles klinkt schoon, maar zal men zich dadelijk afvragen waar ligt dat land en: biedt het goede vooruitzichten? Dat beloofde land is Nederlands Guyana, het zovele jaren als min of meer onbelangrijk geachte West- Indische gebiedsdeel, een uitermate vruchtbaar stuk land, zo groot als half Nederland, dat nimmer bemest moet worden omdat de kleigrond anderhalf maal zo vruchtbaar is dan onze beste klei, vrij van malaria en evenzeer van gele koorts. Het is de kuststrook Nickerie, waar wel 25.000 ha zware zeeklei op ontginning wacht, wacht. STICHTING LANDBOUW SURINAME. Na de terugkeer uit Suriname van i. ANZE buurman is een onderhou dend mens. Handelsreizigers (zeil zegt hij: „vertegenwoordiger") zijn over het algemeen onderhoudend van aard. Bovendien doen zij tus sen de wielen veel wijsheid op. Daardoor kunnen zij over veel din gen meepraten en oordelen. Voor al oordelen. 's Avonds, in de (verlepte) tuin, wanneer onze buurman en wij, elk aan een kant van de heg, de dor stige plantjes bespuiten, spreken we elkaar nogal eens. Zo ook Vrij dag j.l. Hij wist (hoe?) dat wij 's Woensdags naar de wielerbaan waren geweest. Nu zijn wij er ze ker van, dat onze buurman (die wij voor het gemak „meneer Jan sen" zullen noemen, waarmee vol strekt niets ten nadele van de ech te Jansens gezegd wil zijn!), dat meneer Jansen dus nog nooit een wielerwedstrijd heeft gezien. Wij vragen ons trouwens af, of hij zelf kan fietsen, iets wat wij sterk be twijfelen. Toch heeft meneer Jan sen een oordeel over deze sport. Hoort u maar: „JK snap niet hoe iemand naar dal hardfietsen kan gaan kijken. Alle maal nep, man! Laat je toch niet zo bij de neus nemen! Ga liever naar het circus! Wierennen heeft toch zeker niets met sport te maken? De uitslag staat immers al vast vóórdat het start schot wordt gelost!" Dit zijn nog maar gemeenplaatsen. Men haalt er zijn schouders over op. maar meneer Jansen wil tonen, dat hij wel degelijk tot oordelen bevoegd is. Met de autoriteit van een insider be weert hij: „Neem nou Arie van Vliet! Je maakt mij niet wijs, dat die in Parijs geen wereldkampioen had kunnen worden als ie gewild had." Nu zijn wij met Arie beste maatjes. En wij vleien ons met de illusie, dat wij hem vrij aardig kennen. Maar meneer Jansen (die uit de krant weet dat Aries wieg in Woerden stond, dat hij „de Lange" wordt genoemd en een bril draagt) kent hem toch beter. Want in vijf minuten tijd krijgen wij een serie interessante en pikante bijzonder heden van Arie (de „Lange", met le bril, uit Woerden) te horen, die vij de lezers zeker niet mogen onthouden Deze: „Kijk 's buurman, dat zit zo: Van Vliet is te sterk. Veel te sterk. Met die Scherens en Gérardin, die Senft- leben en Gosselin speelt 'ie zo'n beetje, als de kat met de muis. Voor de direc ties van de wielerbanen is dat niet aardig Van te voren weet immers iedereen al, dat Arie zal winnen. Dus: geen contracten voor Van Vliet. (O, nee? Da's zuur voor de ..Lange"!) Geen contracten betekent: geen centen. Van Vlmt beeft dus gezegd <t-gen wie? Te gen meneer Jansen soms?)als ik altijd win, verdien ik niets. Dat gaat niet.schappen een rol. Niet in de laatste Dus moet ik maar eens een keertje verliezen en geen wereldkampioen worden. Voila, daar zit 'm de kneep! Scherens wereldkampioen. En Van Vliet weer contracten. Iedereen wil de revanche zien. Kijk maar in kranten. Elke dag lees je het: Van Vliet wint!" (Hoera, dus toch weer centen voor Arie!) Wij hebben zwijgend geknikt. Wat moeten wij trouwens zeggen op zoveel onzin? Alleener schuilt een gevaar in. Een gevaar voor de wielersport in het algemeen. De sport (en vooral de beroepssport, en van de beroepssport vooral weer de wielersport) wordt in discrediet gebracht. Door betweters. Door lieden die er geen grein ver stand van hebben, doch andere bet weters napraten. Ze hebben wel eens van „combine" gehoord. En ze zijn er als de kippen bij om gerenommeerde sportlieden de kroon van het hoofd te stoten. Behalve wanneer die Arie's en Schulte's en zovele anderen wereld kampioen zijn geworden. Dan slaan diezelfde betweters zich op de borst. En ze verschuilen zich achter hun sportblad, dat ze van A tot Z uit het hoofd leren. „Dat hebben wij 'm toch maar weer gelapt", zeggen ze dan. Doch nu in ernst: het kletspraatje is niet nieuw. Wie de Woerdenaar echtey kent lacht %r om. Die weet. hoezee? Arie er op gebrand is de regenboog trui te verwerven. Daar is iedere ren ner op gebrand. De sport mag dan voor velen een broodwinning zijn, het bloed kruipt waar het niet gaan kan. En ik wil de renner nog zien. die kans op een regenboogtrui moedwillig bederft Zo'n renner bestaat niet. De wer kelijke reden van het falen van Van Vliet envan Schulte en van zovele anderen) is dan ook een normaal men selijke. Een renner is geen machine Hij is een levend wezen en de ene dag beter gedisponeerd dan de andere. Zo vele factoren spelen bij de kampioen plaats de zenuwachtige atmosfeer, de heksenketel, daar in het broeiwarme Parijs, met een publiek dat aan massa hysterie lijdt. En daarmee is meteen het betrekkelijke van zo'n wereldtitel aangetoond. Scherens is wereldkam pioen 1947. Niemand die het de sympa thieke Belg misgunt (tenminste niet in o n s land!) Doch de morele wereld kampioen is en blijft Arie van Vliet, dat zal geen Scherens of Gérardin of één van de andere sprint-grootmees ters ontkennen. In zes, zeven van de tien wedstrijden zal de „Bril" als over winnaar uit de strijd komen. In de an dere drie wint een ander. Eén van die drie was de strijd om het wereldkam pioenschap. Spijtig voor Arie. Spijtig voor de Nederlandse wielersportlief hebbers. Maar geen reden om goedko pe (en laffe) fabeltjes te verspreiden! Helaas zijn er vele „Jansens" (waar mee van de échte Jansensmaar dat heb ik geloof ik al gezegd). (Slot volgt). de heren ir. W. C. van der Meer en L. J. Dijkhuis, die een rapport opstelden over de mogelijkheden tot vestiging, is een contact-groep Suriname gevormd, die in de Stichting Landbouw Suri name rechtspersoonlijkheid heeft ge kregen. Overleg met de regering heeft ertoe geleid dat het district Nickerie definitief als vestigingsgebied werd ge kozen. RIJST, CACAO EN GROENE SINAASAPPELS. Men is van mening, dat Suriname allereerst door opbloei van de land bouw tot welvaart moet komen. Om te beginnen zal van het onlangs aan genomen Welvaartfonds-Suriname ad f 40 millioen minstens f 14 millioen nodig zijn om het bedoelde kustge bied voor bebouwing rijp te maken; vooral de irrigatie vergt grote voor bereidingen. Hier is een project ge dacht als 'de Wieringermeer, waar de eerste lasten door de gemeen schap werden gedragen. Men wil voorlopig komen tot ontginning van 10.000 ha en iedere boer zal een 90 ha te bewerken krijgen. Dat „bewer ken" betekent geen zware handen arbeid (want dat kan de blanke in de tropen niet), maar het gebruiken van „verstand en machines". De producten zullen allereerst «zijn: rijst, cacao en cocos, verder hoopt men over te gaan tot het massaal kweken van de Surinaamse sinaasappel, de citroen die vochtrijker en zoeter is dan de hier bekende oranje vrucht, maar een groene kleur heeft. 20.000 GULDEN BEGINKAPITAAL NODIG. Een landbouwdeskundige verzeker de ons nadrukkelijk, dat onze boeren met het machinale werk zeer goed het klimaat zullen kunnen verdragen. „Het gehele Nederlandse volk moet zijn schouders onder dit werk zetten!" zei hij. Wie over f 20.000 beschikt kan be ginnen; er is wel f 40.000 kapitaal nodig, doch de rest van het bedrag wordt als lening verstrekt. De Stichting Landbouw Suriname nu werkt er met kracht op om in het district Nickerie te komen tot een proef- en demonstratiebedrijf annex rijstkweekbedrijf en een doorgangshuis voor emigranten. Indien dit doorgangs huis drie maanden gelegenheid zou geven aan de nieuwgekomene om zich in het noodzakelijke in te wijden, is zijn nieuwe bedrijf beter ontvankelijk voor de overkomst van zijn gezin. Bo vendien kan dit doorgangshuis metter tijd bestemd blijven tot het vereni gingscentrum voor de hele landbouw organisatie en haar vertakkingen. In middels is het eerste contact van emi granten reeds gelegd door de plaatsing van de heer Lunshof in Suriname, waardoor een geregeld contact tussen de Surinaamse autoriteiten en de Ned. Stichting mogelijk worden gemaakt. Men hoopt dat in 1949 de eerste groep kolo nisten daadwerkelijk de hand aan de zal kunnen slaan. ploeg

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1947 | | pagina 7