T.B.C. -bestrijding-
J
Boeven beheersen Amerika's
bokssport
MDÜIÜ
DE PAMPUS-PIRAAT
Verloofd.
Alarmerende geruchten geven
volkomen onjuiste indruk
V_
in een nieuw stadium?
Betekenis van de
stretomycine
mei ar. geni dat daar_
Bronkhorst mee het bewijs is
V
VAN MA BIJ
EN VERRE
gratis.
De Surinaamse
sinaasappelen
Het dure leven
N.C.R.V. in beroep
Een nieuw soort
automaat
Moordenaars als managers
Elt doden in één jaar
door J. D. VAN EXTER
Wij luisteren naar
700 millioen dollar voor
Frankrijk en Italië?
(Van onze eigen redacteur).
In de wereldpers heeft enige t(jd geleden een merkwaardig en veront
rustend bericht gecirculeerd, volgens hetwelk vervaardiging van een nieuw
en doeltreffend geneesmiddel tegen de gevreesde tuberculose door enige
grote fabrieken van medicamenten zou worden tegengehouden. Deze fabrie
ken zouden door de nieuwe vinding gevoelige schade lijden en voor niets
terugdeinzen, om dit te voorkomen.
„Volkomen uit de lucht gegrepen", zei Dr. W. Bronkhorst, de bekende
geneesheer-directeur van het sanatorium „Berg en Bosoh" te Biithoven.
„Vermoedelijk heeft men hierbij streptomycine op het oog gehad. En daar
over zou juist het tegendeel verteld kunnen worden".
Wij hebben deze opmerking aangegrepen, om deze deskundige op het
gebied der t.b.c.-bestrijding enige vragen te stellen. En Dr. Bronkhorst deed
ons een aantal interessante en vooral belangwekkende mededelingen, waar
uit men zou kunnen afleiden, dat in een nabije toekomst misschien reeds
nieuwe mogelijkheden ten aanzien van de t.b.c.-bestT ij ding aanwezig zouden
kunnen zijn. Alhoewel, hij legde hierop de nadruk, men dient deze dingen
nuchter te blijven bezien, en vooral niet te vroeg te juichen.
Eigenlijk voelde Dr. Bronkhorst er
niet veel voor, iets te zeggen om
trent nieuwe ontdekkingen. Daardoor
worden immers vaak geheel ver
keerde en overderven verwachtingen
gewekt. En niet is zo funest voor de
zieken, als de diepe teleurstelling
n chterof, wanneer blijkt, dat zij zich
te vroeg of ten onrechte' hebben ver
heugd. Toen wij evenwel nogmaals
de kwestie-stretomycine ter sprake
brachten, kregen wij dit antwoord:
Inderdaad hebben streptomycine-
behandelingen merkwaardige resul
taten opgeleverd
Gesprek doch dit wil vol-
Av strekt niet zeg-
geleverd van de
volmaaktheid van dit geneesmiddel.
Zoals velen zullen weten, is de strep
tomycine, evenals de penycilline, een
product, gedeeltelijk vervaardigd uit
vloeistof, waarin bepaalde schimmels
worden gekweekt. Om het maar een
voudig te zeggen: de hoeveelheid, wel
ke er uit gehaald kan worden, is slechts
zeer gering. Men moet een ontzagge
lijke massa schimmelcultures verwer
ken, om een enigszins betekenende hoe
veelheid van het geneesmiddel te ver
krijgen, hetgeen uiteraard inhoudt, dat
het productie-proces zeer moeilijk is
en uiterst kostbaar. In Amerika werd
er evenwel reeds geruime tijd gele
den mee begonnen en Nederland heeft
vandaar wat streptomycine gekregen;
ook in Engeland heeft men de ver
vaardiging ter hand genomen. En nu
is men ook in een Nederlandse fa
briek met de voorbereiding tot een
regelmatige productie begonnen.
Zoals men zal begrijpen, zitten er
echter, grote financiële risico's aan
vast. Morgen kan bij wijze van spre
ken in een laboratorium een vinding
worden gedaan, waardoor de berei
ding langs synthetische weg zou ge
schieden. En dan zijn alle tot nu toe
genomen moeiten en vele kostbare in
stallaties in feite van geen direct nut
meer. Het is derhalve juist andersom
als in sommige kringen werd verteld,
merkt dr. Bronkhorst op. Er wordt,
zonder acht te slaan op het risico, al
les gedaan, om iedere nieuwe en
waardevol gebleken vinding te benut
ten en zo mogelijk te vervolmaken.
Dit belangrijke onderwerp brengt
ons onwillekeurig op de methoden.
Welke thans worden toegepast, om de
tuberculose, een der meest gevreesde
volksziekten, te bestrijden. De t.b.c.
zou men bijna zo oud kunnen noemen
als de mens. Bij de oude Grieken
kwam deze ziekte bijvoorbeeld reeds
ter sprake. Men kan zich derhalve
voorstellen, welke een lange rij vaak
noodlottige vergissingen werd ge
maakt, doordat men de patiënten in
vroeger eeuwen ofwel rustig thuis liet
„verplegen" of ze temidden van de
lijders aan andere kwalen in de veel
al zeer primitieve gasthuizen onder
bracht.
Nu is dit alles geheel anders gewor
den, het sanatorium „Berg en Bosch",
is er een prachtig voorbeeld van.
rs
Een der belangrijkste problemen
van de na-oorlogse tijd, is dat van
de medische verzorging gebleken.
De gezondheid van vele Nederlan
ders heeft door ontberingen van
velerlei aard en door de slechte
hygiënische toestanden gevoelig
geleden. En ook de doktoren, de
ziekenhuizen en de sanatoria heb
ben moeten kampen met bijna on
denkbare moeilijkheden. Velen
hebben zich de laatste tijd afge
vraagd, hoe thans de stand van
zaken is, dit ook in het kader van
belangrijke ontdekkingen, gedu
rende en kort na de oorlog ge
daan. Teneinde in deze geïnfor
meerd te zijn, hebben wij ons tot
een aantal specialisten gewend.
Wij spraken over t.b.c., kanker,
geslachtsziekten, rheumatiek en
zielsziekten, de kwalen, welke,
als wij het zo mogen uitdrukken,
het meest ter sprake komen en
ten opzichte waarvan ook ontstel
lend veel verkeerd beftip be
staat De meest markante en be
langrijkste opmerkingen uit deze
gesprekken zullen .wij thans gaan
publiceren. Hiernaast treft men
het eerste artikel aan in deze
reeks.
Trouwens, ons land telt vele voor
treffelijke sanatoria. En, dank zij
krachtige en veelomvattende maatre
gelen, nam Nederland voor de oorlog
op het gebied der t.b.c.-bestrijding
een hoogst eervolle plaats in.
De jaren der bezetting en vooral
de hongerperiode, hebben uiter
aard velen hun gezondheid gekost.
Toch is dr. Bronkhorst optimis
tisch en meent hij te kunnen
voorspellen, dat het peil van begin
1940 binnen vijf jaar weer bereikt
zal zijn. (Slot volgt).
Dr. W. BRONKHORST
ZIJ, DIE ZICH VAN HEDEN AF
OP DIT BI,AD ABONNEREN ONT
VANGEN DE TOT 1 OCTOBER VER
SCHIJNENDE NUMMERS
Een tragisch bericht uit Borne: de
48-jarige mej. Dijk is bij het bereiden
van een bruiloftsmaal door uitlekkende
vlammen in brand geraakt en over
leden. En een opzienbarend be
richt uit Amersfoort: een meisje, dat
peren bij een fruitkar kocht, liet haar
portemonnaie plus twee textielkaarten
liggen. Later spoorde de politie het
zaakje onder de komkommers op.
Komkommertijd? Zuid-Afrika
wenste niet in een rugby-wedstrijd te
gen Nieuw-Zeeland uit te komen, om
dat ook inboorlingen in de ploeg
waren opgesteld. Een symptoom van
nazi-besmetting. Bij de gasfa
brieken te Barcelona is -een langzaam-
aan-staking begonnen. Langzaam-aan
staakt de hele wereld. Vijf wiel
rijders wierpen een handgranaat naar
het Spaanse consulaat te Milaan en
riepen: „Weg met de regering van
Franco". Men verwacht binnenkort nog
meer „Franco"-zendingen. De
regen heeft de brand op de Leusder-
heide volkomen in de war gestuurd.
Het volgend jaar zal men het weer
proberen. Deze zomer was blijkbaar
niet droog genoeg. Vier leden van
de Bulgaarse aankoopmissie te Berlijn
zijn gearresteerd wegens clandestiene
transacties met zwarte sigaretten, 't Is
clus mis met de missie. Het Han
delsblad concludeert aan de hand van
de Troonrede, dat er zwaar weer op
komst is. Wij vermoeden zelfs, dat het
gedonder niet van de lucht zal zijn.
De K.N.A.C. gooi weer eens roet
in het eten. Zij wil n.l. een actie tegen
open knalpotten beginnen. Waar blijft
dan nog de aardigheid?
Lagere prijzen verwacht
Omtreht de aanvoer van sinaasap
pels uit Suriname, waarvan de handel
in Nederland door de regering vrij
werd gegeven, verneemt het ANP het
volgende:
In 1946 bedroeg de invoer van si
naasappelen uit Suriname slechts
238.000 kg tegen een invoer uit andere
landen (Spanje en Palestina) van
17.02.000 kg. Het lag in de bedoeling
van de regering de invoer van Suri
naams fruit zoveel mogelijk te bevor
deren en er werden maatregelen ge
troffen om voor 1947 een zo groot mo
gelijke invoer te verzekeren. Dit be
tekent niet alleen een besparing aan
voor onze volkswelvaart noodzakelijke
deviezen, doch tevens een versterking
van de economische betrekkirtgen met
het overzeese gebiedsdeel.
De Surinaamse sinaasappel biedt het
voordeel, dat de oogst reeds in Sep
tember de Nederlandse markt kan be
reiken, in tegenstelling met de oogst
uit Spanje en Palestina die eerst in
December wordt verkregen.
De eerste partij van de Surinaamse
oogst van 1947 kwam op 18 Augustus
met het s.s. „Cottica" in Nederland
aan. Van deze partij werden 2084 kis
ten (371.520 stuks) in de handel ge
bracht, waarvan 1681 kisten op de vei
ling der importeurs. Door de grote
vraag, die in Nederland naar deze si
naasappelen bestond, en door het
„vrij" zijn van de handel liepen ter
veiling de prijzen op van f 56 tot 90
gulden per kist, terwijl de winkelprijs
tussen 22 cent en f 1.15 kwam te lig
gen.
Zoals het geval is met eerstelingen
van vrijwel elke oogst kwamen de
prijzen van de eerste Surinaamse si
naasappelen hoog te liggen, terwijl
voor de rest van de oogst verwacht
kan worden, dat de prijzen zich aan
merkelijk lager zullen stabiliseren.
Dezer dagen zagen wij toevallig de
begroting van de Ondervakgroep
Groothandel in Papieren Zakken. Het
totaalcijfer bedroeg f 12.435. Voor er
nog een enkele zak verkocht wordt,
drukt dit bedrag reeds als een loden
last op dit simpele artikel. Wat is er
allemaal te organiseren aan pa-✓"Mn
zakken? zo zou men willen vragen. En
nu is deze ondervakgroep maar een
heel kleintje. Als men bedenkt, dat er
honderden zijn, waaronder vakgroepen
als Bedrijfshoreca, die een jaarlijks
budget hebben van negen tondan
begrijpt men, dat het leven duur moet
zijn. Naast de vakgroepen bestaan dan
nog veelal de vrije bedrijfsorganisa
ties, die ook weer contributie heffen
en die veelal ook beschikken over een
bestuursapparaat. En dan de omvang
rijke apparaten van controlerende
ambtenaren en gerechtelijke instan
ties, die de tienduizenden overtreders
moeten beboeten. Het is geen won,der,
dat de prijzen stijgen. We spraken dan
nog niet over de rijksbureaux, nocft
over de wagenparken der ambtenarij.
En als men dan bedenkt, dat het „prü-
zenboekje", dat door het directoraat-
generaal van de prijzen werd samen
gesteld, door vrijwel niemand wordt
gebruikt, dan vraagt men zich toch
af, waartoe al deze kostbare romp
slomp dienen moet. Zo langzamerhand
moet het toch wel volkomen duidelijk
zijn, dat bureaucratie de levensstan-
aard alleen maar op onredelijke wijze
verhogen kan en dat zij bovendien het
prijsniveau niet in de hand heeft of
houdt. Men kan alles ordenen, behalve
de menselijke natuur, die zich „eerder
pleegt te schikken naar de dictatuur
van gecompliceerde economische wet
ten dan naar de kunstmatige structu
ren van de overheid.
Van het besluit van de regeringscom
missaris voor het radiowezen met be
trekking tot de op 14 Augustus j.l. door
prof. mr. P. S. Gerbrandy gehouden
radiorede is N.C.R.V. in beroep ge
gaan bij de minister van Onderwijs,
Kunsten en Wetenschappen.
Na afloop van de demonstraties
met machines die de toeschouwers
tellen als zij binnenkomen en
alarm-signalen aanzetten zodra de
maximum-capaciteit der tribunes
bereikt is, zeide de heer Howarth,
secretaris van de League, dat der
gelijke toestellen wellicht binnen
kort op alle League-velden geïn
stalleerd zullen moeten worden.
Een dergelijke inrichting is al
door Derby County in gebruik ge
nomen. Uit een centrale controle
kamer leiden verbindingen naar
de 24 haspels of draailoketten, en
het aantal toeschouwers wordt zo
automatisch opgetekend. Wanneer
de vooraf vastgestelde maximum
capaciteit bereikt is, beginnen
alarmklokken te luiden, en de
loketten sluiten zich.
Wetten over controle op het
aantal entreë's zijn in de pen ge
weest sinds de ramp op het ter
rein van de Bolton Wanderers in
Maart 1946 toen 33 mensen dood
gedrukt werden en 500 gewond.
Dit ongeluk was echter groten
deels te wijten, aan het opdringen
van de massa's'buiten de loketten
die met alle geweld naar binnen
wilden.
H-M. de Koningin heeft op het Paleis Huis ten Bosch te Den Haag de Oost-
Indische delegatie in audiëntie ontvangen. De gasten met in het midden H.M.
Helpers weg. 'n Gongslag. Twee gebruinde, gespierde kerels springen
op elkaar toe, draaien om elkaar heen, ontduiken elkaar vlug en lenig of
delen rake klappen uit. Duizenden ogen volgen geboeid het opwindende
schouwspel, boksen. Een heerlijke, manlijke sport, vooral in Amerika, waar
10.000 beroepsboksers rondhuppelen, die door 100 boksclubs worden bezig
gehouden. De inkomsten van de matches bedragen zo rond de 16 millioen
dollar per jaar. Geen peulschilletje dus!
Maar behalve een opwindende en
lucratieve sport is boksen ook nog
gevaarlijk. Onder de mokerslagen
van hun tegenstanders gingen in
1946 in Amerika en Canada niet
minder dan 11 boksers knock out
om nooit meer op te staan. Het
meest bekende geval in de boks-
wereld is wel de dood van de
zwaargewicht Ernie Schaaf, die in
1933 na een knock out van Primo
Camera overleed.
Convriaht R.D.P
ZATERDAG 20 SEPTEMBER
Hilversum I, 301 m., geeft nieuws
om 7, 8, 1, 7, 8 en 1 uur. KRO: 7.45
Caecilia-koor. 8.15 Pluk de dag. 9
Ochtendconcert. 10.15 Schots en scheef.
Zonnebloem. 12.33 Welk
boek?. 1.45 Filmkwartiertje. 2.30 De
toneelkijker. 3.— Jongeren! 3.15 Jonge
kunstenaars stellen zich voor. 5
De Wigwam. 6.— Piano-duo. 7.20 Ka-
reol-septet. 8.20 Wie weet hoe deze
plaat heet? 9.Negen heit de klok.
10.— Operette fragmenten. 11.15 Kwar
tet van Beethoven. a
Hilversum II, 415 m., geeft nieuws
om 7, 8, 1, 6, 8 en 11 uur. VARA: 8 19
Silvestri-kwartet. 8.35 Vrolijke mor
genklanken. 9.35 Lichte orkestwerken.
VPRO: 10.Morgenwijding. VARA:
10.20 „Het Achterhuis". 10 35 Goois
Kamermuziek-gezelschap. 11.Voor
arbeiders in de Continubedrijven. 12.
Musette klanken. 1.20 Allerhande 2.15
Omroep-kamerorkest. 3 Radio-ko
perkwartet. 4.05 Als een bonte vogel
vlucht. 4.30 Miller-sextet. 5.30 Red
dingswezen-programma. 615 Joh. Jong
6.30 Om en nabij de twintig. VPRO:
9.30 „Snap jij waarom ze je naar de
catechisatie sturen? 7.45 Is de biibel
een vervelend boek? VARA- 8.15 „Van
eenvoudige mensen". 9.30 Omroep-or-
kest. 10— Spot niet met waarzegsters
10.30 Omroep-orkest. 11.15 Dansmu
ziek,
inspecteur, barendse heeft ih de kolenkelder een geheim valluik
ontdekt, dat b'j een druk op een ver&0r&en veer om "zun as> wen
telt, waardoor allen naar beneden tuimelen
FEUILLETON
IS
NAAR HET ENGELS
VAN BERTA RUCK
DOOR: J. JOKlSSEN
81.
„Goede morgen'klonk het op de
zelfde toon terug. „Je bent zeker ver
baasd mij te zien".
„Ja ja, natuurlijk".
„Je verwachtte mij niet".
„Neen". Wa Keken beiden naar mijn
opgekrulde mouwen, ter ere van mijn
bezigheden in de keuken.
„Ik heb je wat mee te delen", ging
hij op dezelfde toon voort. Ik kon zijn
gelaat niet onderscheiden op het don
ker portaaltje waar wij stonden, „daar
om ben ik gekomen".
„O!"
Wat kon het wezen, dat hem een reis
van acht uur had doen maken? Het
was toch zeker niet. om nog eens excu
ses te maken over die avond van Oom
Albert of om zijn dank te betuigen,
omdat ik zijn leven gered had.
„Wou je het liever niet horen?"
„Och ja", zei ik aarzelend; „maar ik
kan tot mijn spijt je niet vragen om
even binnen te komen. Mijn vriendin
is er niet, zie je".
„O, is ze er niet? Ik ben blij, dat ze
goed genoeg was om uit te gaan. Ik
dacht dat ze ziek was".
Ik wist niet, wat ik hierop zeggen
moest.
„Waar kan ik je dan spreken?"
voegde hij er aan toe.
„Is het iets heel belangrijks?"
„Belahgrijk genoeg, om mij met de
nachttrein naar Londen te doen gaan,
nadat je weg was. Ilc heb me even in
een hotel wat opgefrist en er ontbeten
en toen ben ik meteen hierheen geko
men. Dus
Ik scheen er niet af te kunnen.
„Zou het je te veel moeite geven als
ik je vroeg even een eindje om te
wandelen, terwijl ik je de zaak mee
deel?" voegde hij er koel aan toe.
„Als je wachten wilt totdat ik mijn
hoed en mantel heb aangedaan", zei
ik langzaam, „dan kan ik met je naar
Battersea Park gaan. Daar zijn ban
ken".
Een paar minuten later zaten wij
op een bank hij de rivier.
Waarvoor zou hij gekomen zijn?
Belangrijk, had hii gezegd. Kwam
hij mij misschien terugroepen? Mii
herinneren, dat het contract nog
1 niet afgelopen was? Ik dacht opeens.
dat hij het zwart op wit had. Zou ik
naar Port Cariad terug moeten?
Als hij er op stond, moest ik het
wel doen.
Ik zou eigenlijk blij zijn, als ik weer
bij zijn moeder en Blanche en Theo
terug was (naar hem verlangde ik
niet terug). Dat was maar een voor
bijgaand gevoel geweest, dat ik best
zcu kunnen onderdrukken; dat ik do
den moest zelfs. Ik verlangde ook
naar Anglesey terug. Wat een verschil
was er toch tussen daar en hier, dit
akelige, stoffige park, dat wegens de
vacantie vol schoolkinderen was!
Bij het genot, dat Anglesey mij zou
aanbieden, kon ik hem wel vergeven
en ook die morgen, toen wij het schip-
persbeeld geschilderd hadden.
Nog een paar minuten liet hij mij
wachten. Toen sprak hij drie woorden,
en die drie woorden zeiden mij al
les. Ik wist toen, dat alles tussen ons
voorbij was.
„Nu, jufrouw Trant".
Zijn bedoeling was dus, hetgeen hij
mij te zeggen had, zakelijk te behan
delen. Ik ging dadelijk daarop in.
„Nu, juffrouw Trant".
„Ja, meneer Waters?"
„Ik wilde even spreken over dat zo
genaamde engagement van ons dat
-en iaar moest duren".
„Ja?"
„Het zal u genoegen doen, te ho
ren, dat het niet de volle tijd behoeft
voortgezet te worden".
„Geen heel jaar?"
„Geen ogenblik langer dan vanmor
gen. Ik ben gekomen om u van uw
verplichtingen te ontslaan".
Ik wist voor een ogenblik niet, wat
ik zeggen moest. Het was mij, alsof ik
voor een lange gang had gestaan,, die
ik bereid was ten einde te lopen en
dat ik, nadat ik pas een meter ver
v/as, voor een dichte deur was geko
men. Toch was het beter, dat ik iets
zou zeggen.... Maar wat?
„Ik dank u voor de mededeling",
zei ik. „Ik zal de rest van het geld
terugzenden".
„Waarom zoudt u dat dqen? Ik
maakte de overeenkomst en ik ver
breek haar".
„Ja. maar dat geld"
„Ik neem het in geen geval terug".
„Dan zal ik het wel aan de een of
andere instelling sturen; aan een va
kantiekolonie of zo iets".
Zoals u wilt".
Een pauze. Ik was benieuwd, of hij
verwachtte, dat ik nog meer zou zeg
gen. maar hii vervolgde:
,.U begrijpt zeker wel de reden, waar
om ik onze overeenkomst verbreek"
„Ik denk het wel'i zei ik.
(Wordt vervolgd)
Nog in een ander opzicht is boksen
althans in Amerika gevaarlijk.
Volgens een bekend Amerikaans publi
cist zijn niet minder dan een derde ge-
cieelte der beroepsboksers in de States
eigendom van gewetenloze individuen,
die achter de schermen opereren, on
derlinge afspraakjes maken en wed
strijden organiseren om der wille van
het geld, dat hun zo dierbaar is.
ELF MAAL GEARRESTEERD
Een der meest gevreesde mensen in
de kringen der Amerikaanse boksers is
op het ogenblik een zekere Frankie
Garbo, beter bekend als Jimmy the
Wop, die in de laatste 25 jaar in totaal
11 maal werd gearresteerd en voor
moord zelfs 'n tijdje in de Sing Sing
opknapte. En dat heer beschikt over
een stelletje behoorlijke boksers, die
zijn verdienste bij elkaar timmeren.
Frankie schijnt overigens niet de
enige bokser te zijn, die ér rare prac-
tijken op na houdt. Toen, nog niet zo
lang geleden, Fréddie Sommers met
een gloednieuwe en veelbelovende mid
dengewicht, Cleo Shan, naar het Oosten
van de Verenigde Staten kwam afzak
ken werd er ogenblikkelijk getracht er
een zaakje van te maken, door enkele
ingewijden die met de manager Som
mers aan het onderhandelen sloegen.
Sommers weigerde en werd enkele da
gen later vermoord.
BANGE BOKSERS.
In het voorjaar werden, naar de Rea
ders Digest, waaraan wij deze bijzon
derheden ontlenen, mededeelt, deze
praktijken door een jury nauwgezet
onderzocht. De jury had vele getuigen
opgeroepen, ook Garbo, en een andere
ex-gevangene, Jimmy Plumeri. Bij het
verhoor vertelde een manager, dat
Jimmy the Wop hem had verklaard,
dat hij, als hij een bepaald gevecht wil
de organiseren, zijn bokser overeen
moest komen te zullen verliezen. Dit
alles is een uiteraard schetmatig
Bprtret van de schone bokssport, de
nobele en manlijke kunst der zelfver
dediging. Het is alleen geen fraai por
tret.
De boksers zelf durven niet te pro
testeren. Zij vrezen moord en werk
loosheid.
Volgens de Washingtonse correspon
dent van de New-York Herald zou het
Amerikaanse ministerie van buiten
landse landse zaken het bedrag van de
Amerikaanse financiële hulp aan Ita
lië en Frankrijk gedurende de volgen
de zes maanden op 700 millioen dollar
hebben vastgesteld. „Ingeval het ulan-
Marshall na deze periode nog niet van
kracht geworden is, zal de „tijdelijke
hulp", die door het Amerikaanse mi
nisterie van buitenlandse zaken voor
deze landen wordt overwogen, een to
taalbedrag van minstens 1.500 millioen
dollar bereiken",
