HERRIE OM HEILOO N JDE JEUGD-KOER CJ Wilde Rolf ïationale machtnaar sstina? TERRA INCOGNITA door J. D. VAN EXTER Op/o D, v. Exter Ie politie 1 Castricum. w kan beginnen berichten leuws ok Nederland ingezocht? V. Buziau gaat weer optreden FEUILLETON Durf ie Leven V ssing Kerstp rijsvraag Prijsraadsel De wereld op haar kop Hallo, Jongens en Meisjes! ik ben ook dol op lij en voordat Pim, ten, wat er gebeurt, i de grote worst ge- et mandje lag. de boom mee in. van politie alhier tijd een damesfiets, g niet werd afgehaald, esse) zich even mel- anuari had op de hoek traatweg en de Ken- aanrijding plaats tus- r en een wielrijdster. :n van dit ongeval zich te "vervoegen op politie, afdeling ver- raatbrug zijn tot na- s reparatiewerkzaam- verkeer afgesloten. Den Haag, dat het We- onzer gemeente thans stgesteld. IKTBOND, 8 Jan. '48. kool f 10—f 16.70; kool f 12—f 13.70; kool f 6—f 6.20; 4500 f 22.90—f 28; 3000 kg. 23.50; Grove f 22.80— GROENTEN-CENTRALE, kg Rode kool 12—13,90; >1 6—6,10; 75.000 kg Witte 10 kg Groene kool 19— tlof I 17—20 en II 9—22; 6000 kg Uien 23—24; 150 5EN, 7 Jan. 1948. 75000 l—f 15.50; 3Q800 kg Gele 40200 kg Witte kool kg Groene kool f 8 ijvie f 54—f 62; 1500 kg 0 kg Peen f 9. t uit Lake Success: „In den dagen heeft Trygve tarïs-generaal van de oensdag verluidde, een mogendheden gepolst g, of zij bereid zouden ppen naar Palestina te leer ernstiger ongere- ouden ontstaan naar n het plan tot verdeling ge Land. Naar verluid- Nederland, België, rwegen en Denemarken de lijst van Europese ran Trygve Lie gelooft, hien manschappen ter zullen stellen wanneer daartoe zich voordoet, sr deze kwestie geraad- jatics heeft nog deflnl- J gegeven". (Ongecorrigeerd.) LEVERING: 115 ALG. 615 ALG. 500 Gr. APPELEN worden bezorgd. IES. thandel, terstraat 50, hoek dalenenstraat,. 2052. de E. A. Heer ■Commissaris in lissement van ROOSLOOT, jeestweg no. 21 te N.-II. is bepaald, termijn, binnen ie schuldvorderin- oeten zijn inge val eindigen de 14 i 1948 en dat de tievergadering zal m worden op 5 Maart 1948, des Idags te 11.30 uur Gerechtsgebouw te r. LESTERHUIS, ivoort 2, Alkmaar, iri 1948. Dezer dagen bezocht me een oude vriend, die me verslag deed van z'n belevenissen in Heiloo, waar hij deze onvolprezen zomer zijn vacantie had doorgebracht. Ik ken hem als een ern stig. maar enigszins eigenzinnig mens cn luisterde met aandacht naar het verhaal van zijn avonturen. Aardige mensen, maar verschrik kelijk eigenwijs. Hebben het altijd maar over Heilóó (klemtoon laatste lettergreep). En of ik ze ook al hon derd keer zei, dat het Héiloo (klem toon eerste lettergreep) moest zijn, geen sprake van, dat iemand naar me wilde luisteren. Het was en het bleef Heilóó. Jij doet zo'n beetje aan 'die taaldingen; zeg jij nou eens: had ik gelijk of niet?" Ik heb mijn vriend geantwoord, dat jiij eigenlijk wel gelijk, maar toch eigenlijk ook weer ongelijk had. En daar ik zijn licht ontvlambaar ge goed. alé het om kwesties van gelijk of ongelijk gaat, terdege ken, heb ik me gehaast, dit ietwat dubbelzinnig antwoord toe te lichten. Mogelijk stelt ook de andere partij, de bewoners van Heiloo, en de lezers van dit blad belang in mijn antwoord, dat ik daar om hier laat volgen. Het woord 1 o o is uit onze taal ver- Idwenen, behalve dan in enkele per- Isoons- en plaatsnamen; oorspronkelijk [betekende het bos, eigenlijk open plek in een bos, 'n begrip, waar wij nu geen [woord meer voor hebben (Frans clai- [rièrel. Vgl. het Duitse Loh is bos of |Loh - moeras, veen; voor deze laat ste vergelijking bestaat te grotere aan leiding, daar ook het middeleeuwse loo de naam kon zijn voor een weide (bij een bos). Begrijpelijk is, dat deze open plek- !ken in een met bossen overdekte streek tot vestiging uitlokten; even begrijpelijk is, dat deze vestigingen dan naar de naam van het bos wer den genoemd. Aldus is de naam van Onder bovenstaande kop schrijft J. A. Meyers in de Groene Am sterdammer het hierbijgaande ar tikeltje, dat wij onze lezers in het algemeen en de inwoners van Heiloo in het bijzonder, niet wil len onthouden, omdat er overdui delijk uit blijkt, dat Nederlanders toch maar eigenwijze mensen zijn. Naar wij vernemen zal Buziau dit paar weer gaan optreden. Hoewel het [contract nog niet is getekend, acht men iet zeer waarschijnlijk, dat de komiek leel zal uitmaken van het eerstvolgen- le Bouwmeester Schouwspel. Zo za? nen Buziau dan na een afwezigheid ran vijf jaar weer op de planken kun- )en begroeten. Of Stoethaspel eveneens leel zal uitmaken van het gezelschap? Hierover konden wij geen inlichtingen verkrijgen. vele plaatsen in Nederland te verkla ren: allereerst Het Loo bij Apeldoorn, dat ter plaatse ook De Loo of kortweg Loo wordt (werd?) genoemd; verder namen als Almelo, Hengelo, Hoender- lo, Otterlo, Baflo, Venlo, Craailo en in België Waterloo. De enkele o in de meeste van deze namen dateert uit de laatste tijd; ook de vorm Almeloo, Hengeloo handhaaft zich. Ook van familienamen vormt loo één der samenstellende delen, bijv. Looman, in allerlei variaties: Loh- man (Duits), Loman; als deze namen nog betekenis hadden, zou het die zijn van Bosman. Verder namen als Loo of v. d. Loo (naast v. d. Bosch), Loo- huizen, Loohof. Tot zover de betekenis; nu komt de kwestie van de klemtoon aan de orde. Plaatst men de naam, die aanleiding werd tot mijn vriends ongenoegen, in een rij: Almelo, Hengelo, Hoenderlo, Heilo, Venlo, Baflo, Ruurlo, Boekelo, Markelo, e.a., dan ziet men onmiddel lijk. hoe de bewoners van Heiloo hier met hun klemtoon op loo uit de bond springen. Dit klemt nog meer, als men daar naast constateert, dat in verschillende plaatsnamen deze uitgang lo afge zwakt is tot een bijna toonloos le: in Hummelo noemen de bewoners hun plaats Hummel of, bijna in één letter greep: Huml; Groenlo is Grol gewor den, Schoorl heeft alleen maar een 1 overgehouden. Mijn vriend was met deze uitlegging in zijn nopjes, want hij had gelijk ge kregen en hij heeft graag gelijk. „Maar wacht even. Als nu bewoners van Heiloo zelf de klemtoon anders leggen, en als het héle land ze daarin volgt, dan hebben ook zij gelijk. Mis schien handhaven zij in hun klemtoon op loo de oude uitspraak; mogelijk is hun uitspraak het gevolg van een ver gissing, een fout. die vroeger eens is gemaakt. Maar als een taalfout een maal algemeen is geworden, houdt ze op, een fout te zijn „Hou maar op", zei mijn vriend. „Met jullie taalmensen weet een ge woon iemand toch nooit, waar hij aan toe is". Door: HILLFGONDA VAN REENEN Zij was innig dankbaar voor het grote, het onbegrijpelijk grote wonder, dat in haar leven gekomen was. Hij zag er uitstekend uit! Uitste kend! Zijn ogen hadden de oude vro lijke, uitdagende blik, maar om zijn mond speelde thans een zonnige glim lach in plaats van de spottende van vroeger. Hij zag er ook gelukkig uit; heel anders dan vroeger. Zij stond op en zette de ketel op het vuur voor de kop chocolade, die zij samen dronken voordat hij naar de andere kamer aan de overkant van de gang ging. Hij dacht bij zichzelf, de gedachte keerde telkens terug: „Nog maar een paar dagen; de volgende week zijn wij getrouwd." En weer dwaalden zijn gedachten terug naar het verleden, naar al die mensen, die zich in weelde baadden, naar al die vrouwen, die in zijn hoofd rondspookten, en die thans hun toiletten voor de ontvangst ten hove bestelden en naar al die meisjes, die thans van hun eerste bal droom den. Om deze tijd bijvoorbeeld in de Embassy Club in de Bond Street „Liefste," zei hij, terwijl hij zich op richtte, „ik ga even een krant kopen. Ik ben zó terug." Zij dacht bezorgd: „Die paarden; over twee maanden wordt de Derby verreden." Maar mannen waren alle maal hetzelfde. RijH of arm, zij moes ten hun kans wagen de rijke zijn honderden en duizenden, de arme zijn kwartje. Hij wilde een krant hebben om de kansen te bestuderen. Goed En zij dacht aan de prijs van het vlees, dat in de pan sudderde. Zij vond het heerlijk hem goed te voeden, hem een zekere weelde te verschaffen. Maar Newton kocht geen krant om zich van de conditie van de candida- ten voor de Derby op de hoogte te stel len. Hij was niet van -plan weer te AN NABIJ EN VERRE 14000 New York- se autobezitters hebben ieder 15 dollar boete ge kregen omdat ze hun auto, tegen de voorschriften in, meer dan een uur* geparkeerd had den. Zij waren n.l. ingesneeuwd. De politieman, die de processen-verbaal opmaakte, zou hier in Holland zeker als een ijskouwe" gekwalificeerd zijn. Enkele dieven, die de vorige week uit een kelder van een der Ver kade fabrieken in Zaandam 275 kg. boter ontvreemdden, hebben bij een tweede bezoek op een blocnota-velletje een nieuwjaarswens achtergelaten. Ze waren zeker erg vriendelijk gestemd, omdat ze zo'n vette buit hadden ge kregen. „Ruilen: een blauwe overall voor kippenvoer" lezen we in een onzer bladen. Dat zal waarschijn lijk de éerste overall zijn die niet door de motten maar door de kippen wordt opgevreten. Van kippen grsproken. Als een bijzonderheid wordt uit Culemborg gemeld, dat daar een veer is uitgevaRen. Wij hebben vanmorgen hetzelfde bij ons krielhaantje geconstateerd maar het niet de moeite gevonden om er mel- diri» van te maken. gaan wedden. Nee. Hij zou zelfs geen cent wagen. Hij wilde 'n krant heb ben om over de grote wereld te lezen, over wie de vorige avond in de Em bassy Club geweest waren, en wie vandaag in het Ritz zouden lun chenen om het artikel over de vooruitzichten van het polo-seizoen... en ook wilde hij het voorwendsel om even weg te kunnen, dat het kopen van een krant hem verschafte. Hoewel hij natuurlijk terug zou ko men. Hij zou terugkeren naar de verlich te kamer die hij soms bij zichzelf De Kamer van de Geranium noemde; hij zou naar zijn liefste terugkeren. Het kopen van een krant schonk hem ook een gevoel van welbehagen; hij deed iets, dat hij in de goede oude tijd gedaan had, toen hij net zo veel kranten kocht als hij wilde, en wan neer hij wilde, zonder aan het geld te denken. Met de Evening Bulletin keerde hij huiswaarts. Zij was nog altijd met het braden van dat stuk vlees bezig. Haar for nuis had geen oven, zij moest kiezen tussen koken en braden. Terwijl hij weg was, had zij de tafel gedekt. Hij ging zitten, sloeg haar gade en peinsde hoe mooi zij was. En, evenals Downing, leek zij hem de personifi catie der aarde. Zij was een symbool van de aarde, van bergen en woestij nen, van prairies en jungles, zeeën en luchten, bloemen en liederen, maar ook van de gevaren en de bedreigin gen en de woede en de hartstochten der aarde. Alleen kon hij het, en dit was het verschil met Downing, niet onder Woorden brengen. Hij kon het alleen voelen. Zij trok hem aan met een kracht zo sterk, dat hij de tijd, die nog voor hun vereniging verlopen moest, haatte. Hij hunkerde naar de volgende week. Hij sloeg zijn krant open en keek eerst, werktuigelijk, naar de tips voor de rennen, hoewel hij niet meer wedde. Toen zag hij het opschrift: DOOD VAN ENIGE ZOON VAN BARONET. Arthur was dood, de zoon van zijn oom Osborne, gedood bij een trein ongeluk in Frankrijk. Hij las verder, het overbrengen van het stoffelijk overschot naar het vaderland, de toe bereidselen voor de begrafenis, de ge- denkdiensten zowel in Londen als bui len, de herinneringen aan de dood van sir Osborne's vrouw, jaren geleden, de eenzaamheid, die hem thans wachtte, de schoonheid van zijn landgoed en de kunstschatten in zijn huis in de stad. Arthur was dood, de trouwe vriend, de hartelijke oudere jongen, met wie hij zo vele zomervacanties op River side gespeeld had, Arthur, de veel belovende jongeman, van wie de oude Osborne zoveel verwachtte. Geweldige en eerzuchtige plannen had hij voor Arthur gekoesterd. Frank herinnerde zich de heerlijke dagen, die zij samen doorgebracht hadden. Met vochtige ogen zat hij naar het opschrift te staren. Ondanks Dolly, voelde hij een afkeer tegen de wereld. En terwijl hij zijn verdriet om Arthur poogde te bedwingen, dwaal den zijn gedachten naar sir Osborne. Hij zag hem in zijn verbeelding, groot, mager, grijs, met zijn doordrin gende ogen; zijn oom Osborne, die zo goed voor hem geweest was en ook zo onverbiddellijk hard. Het vlees siste in Dolly's pan. (Wordt vervolgd) Er is een nieuw jongetje op school gekomen, een klein jongetje met een bruin gezichtje, verward donker haar tn bruine armen en benen. Rolf heet hij en hij komt helemaal uit Indië. Rolf is al dadelijk heel anders dan - kinderen, die nieuw op school komen. Hij zit niet met verlegen ver draaide ogen in zijn bank, hij geeft geen bedeesde antwoorden en hij let hele maal niet bijzonder goed op. Dadelijk in het eerste speelkwartier, als de jongens op de speelplaats bok springen, doet Rolf mee en, al is hij klein en tenger, hij blijkt geweldig le nig te zijn. Niet minder succes dan de Sint Nicolaasprijsvraag, had de Kerst prijsvraag. Weer werd ik bijna be dolven onder de goede oplossingen. En weer waren er zoveel fraaie te keningen en gezellige gedichtjes en verhaaltjes hij, dat er tenslotte om de extra prijzen ook weer ge loot moest worden. De uitslag is ais volgt: GEWONE PRIJZEN. INEKE DE WIT, TJitenboschstraat 31, Alkmaar. PIET GROOT, H 104, Hem. WILLY SCHIPPER, Heemskerker- weg 133, Beverwijk. INEKE KNOL. Pension Alexander- hoeve H. 11, Texel. KLAAS BAKKER, KI. Zomerdijk F 11, Wognum. EXTRA PRIJZEN. HELM JANSEN, Leeuwenbekstraat 23, Alkmaar (verhaal). TINY GOEDHART, Wlnkelerweg B 290, Nieuwe Niedorp (versje). TOOS KLOMP, Dijk 114, Schel- Imkhout (verhaal). RIA LANGHENKEL, Koekoekstr. 32, Den Helder (gedicht). ALI WILNER, Vlamingstraat 76, Den Helder (tekening). Alle kinderen, die prijzen gewon nen hebben krijgen boeken toege stuurd. OPLOSSING. EDEARD's VADER was KAPITEIN Hij was in ROME en stuurde Eduard DRIE BOEKEN, (deken, roodvonk, innen, effen, banket, on weer, ezel, kanaal, ekster, nota). Al gauw is hij het middelpunt van de klas. Dat hij over alle jongens de baas speelt, schijnt niemand erg te vinden. Hij leert hen nieuwe spelletjes, maar bij Rolf moet altijd alles even wild. Nooit is er zo wild gevoetbald, zo wild krijgertje gespeeld en nooit werd er zo opgewonden bij geschreeuwd. Mijnheer heeft hen al een paar maal gewaar- chuwd. Een jongen scheurt zijn broek aan het hek, een ander valt een gro,,t gat in zijn knie, maar Rolf luistert niet. En de anderen doen met hem mee. Op een morgen na het speelkwartier- tje zitten de jongens warm en opge wonden in de klas. Ze hebben rovertje gespeeld en zijn er nog helemaal vol van. Mijnheer tikt met een lineaal op de tafel. Zijn stem klinkt streng als hij zegt: „Stilte eens. Is dat een kabaal". Een beetje verbaasd schuiven ze recht in de bank en kijken hem aan. „En nog iets", zegt mijnheer, „die spelletjes van jullie in het speelkwar tier, die moeten afgelopen zijn. Ik heb al een paar maai gewaarschuwd. Als jullie niet gewoon kunt spelen, blijf je voortaan maar binnen. Hebben jullie dat goed begrepen?" Ze zwijgen allemaal met schuldige gezichten. Alleen Rolf doet of het hem niets aangaat, 's Middags voor school tijd staat de hele troep bij elkaar. Het wachten is op Rolf. Zodra hij, in de verte komt aanslenteren, rennen ze op hem toe. „Wat gaan we nu doen Rolf?" „Weet jij iets?" „Rovertje", zegt Rolf beslist. „Dat wil mijnheer niet' meer hebben", aarzelen een paar, maar Rolf kijkt hen verachte lijk aan. „Die durven niet", smaalt hij. „Ik durf best", zegt Wim Veltkamp, „maar ik doe het niet. We kunnen best iets anders spelen." „Hoor hem", zegt Rolf, „die durft wel. Durf jij dan ook Hij kijkt zoekend rond. „Durf jij dan ook op dat hek te lopen?" Hij wijst op het hoge hek van ijzer gaas, dat rond het voetbalveld staat. Van boven is een smalle houten richel. Daar zitten de jongens wel eens op. Maar erop lopendat heeft nog nooit iemand gedaan. „Niet doen Wim!" roepen een paar. Rolf staat er glimlachend bij. „Dat durf jij ook niet", zegt Piet Wouters, „doe jij het dan eerst es". „Goed", zegt Rolf. Hij begint meteen te klimmen. Als een kat trekt hij zich langs het gaas naar boven. Bij de hou ten richel wacht hij even en gaat er dan schrijlings opzitten. „Hallo" roept hij naar beneden. De jongens schreeuwen terug. Alleen Wim staat er stil bij. Dan gaat Rolf staan. Even balanceert hij om zijn even wicht te vinden. Maar hij staat en hij loopt ook. Hij maakt voorzichtige pas sen. De jongens kijken ademloos toe. Dan springt Rolf omlaag. Met een plof komt hij op de grond terecht. (Slot volgt) HARTELIJK BEDANKT voor de goede wensen voor het Nieuwe jaar, die ik van velen van jullie ontving. Ik ontving echter zo'n groot aantal briefjes, kaarten en tekeningen, dat ik in deze Jeugd Koerier onmogelijk jullie allen kan beantwoorden. Wie vandaag zijn naam niet vindt, moet niet boos of teleurgesteld zijn, maar kan er vast op rekenen volgende week antwoord te krij gen. En schrijf maar gerust deze week weer. De nieuwe briefjes komen dan tegelijk aan de beurt. Niemand wordt vergeten of over geslagen! OOM WIM. ZWIT 5AL FABRIEKEN APELDOORN Zóveel kinderen hebben mij ver zocht om nog eens een „naambord jes-prijsraadsel" op te geven, dat ik aan hun verzoek dan maar zal vol doen. Hier volgen vier naambordjes. Door het verwisselen der letters op ieder naambordje, kunnen jullie vinden in welke plaats in Neder land de man woont, wiens naam op het bordje staat. Hier volgt eerst een voorbeeld: Z. DAMAAN. De man heet dus Z. DAMAAN. Als jullie nu de letters verwisselt, krijg je ZAANDAM. De man woont dus in Zaandam. En nu volgen de naambordjes: L. v. NOE Dr. LEO NOPA N. II.' E. LEER Mr. R. DE TATO De oplossingen moeten uiterlijk Maandag a.s. gezonden worden naar de Jeugd Koerier", p.a. Bureau van deze krant. Duidelijk op de adres zijde schrijven „Jeugd-Koerier". Onder de meisjes en jongens, die goede oplossingen inzenden, verloot ik weer boeken. I In een Franse krant van honderd jaar geleden lazen we: „In de „Jardin du Frascati" te Le Havre wordt in het openbaar door ze kere ingenieur Clavieres iets vertoond, dat voor velen als het achtste wereld wonder geldt. De minister van Openba re Werken, Dumon, was bij de opening aanwezig en zelfs Thiérs, de minister president, offerde een deel van zijn kostbare tijd om dit wonder te aan schouwen. Wagentjes op rails lopen van het dak van een hogen koepel, waarbij de rails op het laagste punt cirkelvor mig tot op 9 meter hoogte stijgen, zo dat de wagentjes dan één ogenblik ge heel ondersteboven lopen. De snelheid is zo groot, dat het kleine vaartuig niet uit de rails loopt, doch met de grootst Zo mogelijke zekerheid voortschiet. Men schat de vaart dp 240 krn per uur Dagelijks verdringen zich de nieuwsgie rigen om dezen „dodenrit", die tenslot te vrij gevaarloos blijkt, te zien. Men vraagt zich af in welk opzicht hier sprake is van een beeld des tijds, nu de wereld immers op haar kop heet ta staan?" Wij kijken op dit „achtste wereld wonder" thans nogal medelijdend neer. Het is eenvoudig de bekendste circus truc, de „looping the loop",' zoals die later in talloze circussen werd vertoond. Hoe zouden onze overgrootouders zich de ogen hebben uitgewreven als ze eens getuige konden zijn van de halsbre kende toeren onzer huidige vliegeniers! Zo, nu zal ik maar meteen, beginnen met het beantwoorden van jullie briefjes. Annie Kloosterboer, bedankt voor de sigarenbandjes. Binnenkort krijg je postzegels Tiny Pel, ik geloof, dat ik je vader wel ken. Blijf je nu geregeld mee doen, Tiny? Janny en Jaap Landman, bedankt voor de sigarenbandjes. Gerda de Bakker, ja, nu was de oplossing goed. Doe je nu trouw mee? Hans te Brake,Is het rapport mee gevallen? Bedankt voor de sigarenbandjes. Greetje Pool, Je hebt me weer mooi in de Steek gelaten! Binnenkort komt er een kruiswoordraadsel, Greetje. Henk Peereboom, geduld, je zult zien, dat je .vast eens een prijs wint als je geregeld mee blijft doen. Schrijf je me vooral, hoe het op kantoor met je gaat? Ella en Bia de Raat, bedankt voor de postzegels *Nu trouw mee blijven doen! Frans Smit, dat was een mooi Kerstfeest! Hoe 'was je rapport? EUy Hoytink, fijn, dat je rapport zo goed was. En nu maar weer flink aanpakken. Tinle Engelvaart, Ik wil graag sigarenbandjes hebben Die stuur ik naar kinderen, die ze sparen Gerl Wesselius, wie is dat meisje, dat zegt. dat ze me ook geregeld schrijft? Dat feest op school was dus gezellig. Greta Klinkhamer, ik ben nieuv/sgierig van je te horen, hoe het met de hand balwedstrijden is afgelopen. Schrijf je het? Anton Mol, ben je ondertussen al weer beter? Wiesje van der BH, zeg, nu schrijf je toch wel keurig! Wat een verschil met je eerste briefjes. Ben je fijn uit logeren geweest? Tinl en Geesje Boon, dank jullie wel voor die aardige Kerstkaartjes. Keurig getekend, hoor! Jan Bus, wat een prachtig postpapier heb jij gekregen. Wat fijn, Jan. dat de schoolkinderen je niet vergeten. Ja hoor, je mag de schuifraam gebrui ken. Onderteken je briefje er volgende week dan mee, maar schrijf ook je echte naam er onder. Dag Jan! Het beste met je. Bap Kieft, fijn, dat je ook Riee gaat doen, Nee hoor, je bent helemaal niet te oud. Ja, Elly Hoytink doel al een hele tijd trouw mee. Bedankt voor de postzegels. Ja, de sigarenbandjes Wil lk wel graag hebben. Ik heb jou nog op de lijst gezet. Lia Habich, ja, je Werk gaat natuurlijk voor. Maar toch hoop ik vaak van je te horen Schrijf je 'Volgende keer je adres onder je briefje? Want als je een prijs wint. zou ik je die niet kunnen toesturen. Jaap Davidson, schrijf je me ook eens een grotere brief? Yneke de Wit, bedankt voor de mooie tekeningen en de sigarenband. Jes, Waar vond je het fijner in Friesland of hier? H. W. Mulder, vriendelijk bedankt voor de postzegels, sigarenbandjes en lucifersmerken. Femmle de Groot, gelukkig, dat het met je moeder goed gaat. Doe haar mijn groeten Haartje Bouwknegt, keurig, dat rapport van jou. Dank je wel voor het raadsel Grietje Bouwknecht, fijn, dat je ook mee doet Ik reken nu geregeld op je. Ifllly Schipper, dank je wel voor het aardige opstel Knap gedaan, Willy. Al- er plaats is, zal ik het in de krant opnemen. Henny Braas, goed zo, help jij j moeder maar flink. pietje Kiekebos, dat is mooi postpapier, dat je gekregei hebt. Volgend jaar kom ik oliebollen bij je eten. Ik wil eens proeven, wat jij gebakken hebt. Dieuwertje Munter, bedankt voor het aardige verhaaltje. Glneke van Dam, zo, ben je nu toch verhuisd. Maar ik reken er op, dat je trouw mee blijft doen. Bedankt voor tekening en raadsel. Ik hoop, dat je het prettig zult vinden in Veenendaal. Het is er wel erg mooi. J. en M. Westra, hoe zij:, jullie voornamen? Zeer binnenkort komen er in de, .Jeugd Koerier" artikeltjes over Indië, Jan Schipper, bedankt voor de goede wensen. Mia van Swoll Jk had je al een paar keer gemist, maar gelukkig doe je nu weer mee En nu reken lk weer iedere week op je, Mia. Riet en Janny Kriek, jullie' moeder heeft gelijk: de school gaat voor. Maar toch hoop ik vaak van jullie te horen. Clara Phillipson, er stond een mooie tekening onder aan de brief Bedankt hoor. Rietje Beentjes, ja, de raadsels zijn niet altijd gemakkelijk. Maar steeds volhouden. Hennie Lem, ben je weer terug van de logeerpartij Nu je bent ver weg geweest. Schrijf je me er over? A. Blom, hoe is je voornaam ook al weer? Je hebt ook zo lang niet mee gedaan Maar, kan lk nu weer geregeld op je rekenen? Elsje Schweitzer, ja, Willie Schipper schrijf me geregeld. Hoe gaat het met de witte muizen? Henny Schorel, nu ls de Kerstvacantie weer voorbij. Was je rapport goed? Jetty Scheuer, waar ik woon, nu dat hoor je later wel eens. Maar in ieder geval: in een huis. Dag Jetty. Hansje Bijkerk waar ga je nu wonen? Fijn, dat je me toch blijft schrijven. Dan krijg je een briefje terug. Fia Roozemaal, bedankt vooc de goede wensen Willie Geertsma, is het been van Je moeder al weer beter? Willie, wat schrijf jij toch keurig. Annie van der Kolk, schrijf je me ook eens een grotere brief? Corrie Zandbergen, dank je voor de tekening. Ik vind haar heel mooi en ben er erg blij mee. Je rapport is uitstekend. Aafje Schoen, bedankt voor de goede wensen. Corrie Bruin, de postzegels heb ik nog niet ontvangen Bedankt voor de goede wensen. - Wim en Martin Bas, het is een machtig mooi gezicht aan zee bij stormweer. Fijn, dat het boek in de smaak is gevallen Rie Langhenkei, dat waren gezellige briefjes, die je me geschreven hebt Ik heb echt genoten van de beschrijving van de film. Tineke Alexander bedankt voor de sigarenbandjes en postzegels. Je rapport was uitstekend, Tineke. Op welke school ben je? Willy slopsma, hoe was je rapport? Mlentje Kries, ik ben benieuwd, hoe je rapport was. Schrijf je me dat? Ellle Brandsma, hoe was het in Friesland? Sara en Tony Bak, bedankt voor de postzegels en sigaren bandjes. Ik wil de lucifersmerken graag hebben. Willie Noors, wat zul jij mooi zijn met je nieuwe jas en schoenen. Ik zou je graag zo eens willen zien Thea Grollé, mijn dank voor de postzegels en sigarenbandjes. Nu sta je dan toch in de krant, Thea. Jan Ridder, als je me een briefje schrijft krijg je altijd antwoord. Hoor ik eens wat meer van je? piet Henke, geregeld' mee doen dan win je vast ook eens een prijs. Annie Reinderman, bedankt voor de 'post zegels. De groeten voor Magda. Mara MSller, jammer voor jou, dat het niet is blijven doorvriezen. Maar ik vind het niet erg. Vanwege de kolennood Mara Ik houd anders veel van schaatsenrijden. Nellie in 't Veld, bedankt voor de Roede wensen Willy de Jong, Ja, je vriendinnetje Gerda van Westrienen ken ik wel. Jij staat ook op de lijst. Bedankt voor de raadsels. Tanny en Gerard Ekkebus, bedankt voor het versje. Wat een fijne oudejaarsdag hebben jullie steeds met moeders verjaardagl Geja Geus, dank je wel voor de tekening die ik eigenlijk niet verdiend heb. Ja, Tiny Bruul doet trouw mee. Dag Ge1a Petronella! Willy Lomans, bedankt voor de sigarenbandjes. Anton Kindts was het fijn of> Wieringen? Dora Dryver, bedankt voor de sigarenbandjes.' Hte waren er heel wat! Ik ben verlangend naar je grotere brief. André Rust, een klein beetje mag je wel geholpen worden. Eefje van Dort, gelukkig, dat jij nu ook weer mee doet. Ik had je al gemist. Biem Lap, Je hebt me een gezellig briefje gestuurd. Hoor ik vaker van je? Tiny Goedhart, schrijf Je me ook weer eens een groter birefje? Klaartje Breehaart, jammer hè dat de vacantie nu weer voorbij is Hoe was je rapport? Trientje Klaver, fijn, dat Je nu ook mee doet. Bedankt voor de postzegels en sigarenbandjes. Dleuwie Waïboer, je rappot is uitstekend hoor! Goed zo, Dieuwie Jozef Donk, schrijf ie me ook eens een grotei - briefje! Jan Visser, Riet Tomas, Piet Bras, Netty van Loon, Maria de Bruyn, Siem Nieuwbuurt, Rlna Kok, Corrie Blmmel, Tryntje Oost, Roelof Oost, Anne Brouwer, Adrie Joustra, Hennie Hegblok Cornells Cor. nielje, Marietje Fuldner, Paulina Looy en Ab Kortman, jullie allen heet ik har telyk welkom. Doen jullie trouw mee? Stuur maar veel briefjes dan zal ik ze hier geregeld beantwoorden. En nu weer tot de volgende week. Dag allemaal! SM' OOM WIM.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1948 | | pagina 3