rDE JEUGD-KOER Kleine Man, wai nu? TERRA INCOGNITA door J. D. VAN EXTER Over apen en apekool Wilde Rolf Prijsraadsel Hallo, Jongens en Meisjes! Jeugdige verstekeling met verleden Brandstoffenbon verliest geldigheid! GHANDI's vasten begonnen FEUILLETON Gespannen toestand te Soekaboemi Durf te Leven Als Rheumatische pijnen U het leven vergallen J& Sikccp UDctuicma Toch zijn doei bereikt Een halve toon lager gVOn ^an boord van het Amerikaanse s.s, Hastings dat Dinsdagavond uit Rot terdam vertrok, werd 's nachts, toen boot juist buitengaats was, een 13- verstekeling ontdekt, die zich Jarige (jack 1 jlacdonald noemde en zeide in rissouri geboren te zijn. De kapitein er weinig voor voelde de jongen ce te nemen, daar het meebrengen verstekelingen in Amerika grote ■oeiHjldieden voor de gezagvoerders inlevert, het zijn schip voor de Nieu- Watenveg kruisen, om de jongen de loodsboot mee terug te geven, jjoelc van Holland onttermde de jlitie rich over de knaap en leverde ,m a[ aan de Vreemdelingendienst [tó Rotterdam. Daar vertelde de jon- n jjjn levensgeschiedenis. In 1939, ten hij dus vijf jaar oud was, arri- OTirde hij met zijn vader, die met 'n fooien-theater de kermissen afreisde, rit Amerika in België. De oorlog fcwam en vader en zoon werden door je Duitsers gevangen genomen en in jen gevangenis te Breslau opgesloten [■Toen deze stad door de Russen werd Êevrijd, werd de jongen vrijgelaten Van zjjn vader was echter geen spoor bekennen. Al zwervende kwam hij j(j een Amerikaans legeronderdeel te recht, dat hem tot mascotte promo- /eerde. Ook na de wapenstilstand «leef hij bij het leger en bereisde verschillende Europese landen om ten- ilotte weer ln Duitsland terecht te ko ren. Daar probeerde hij papieren te rijgen om naar zijn geboorteland te- jg te keren, hetgeen hem echter niet /gelukte. Men adviseerde hem naar Ne derland te gaan en zich daar tot de imerikaanse consul te wenden. In het begin van dit jaar wist hij [clandestien met een verlofgangers- trein in de Hoek te komen, waar hij echter gesnapt werd. Men wilde hem over de grens zetten, doch vóór dit plan tot uitvoering kon worden ge bracht, nam hij weer de benen en t'achtte opnieuw Hoek van Holland te bereiken, In Rotterdam wist hij zich toen aan boord van de „Hastings" te verstoppen, daar dit hem wel zo doel treffend leek. Echter ook deze poging liep op niets uit De Vreemdelingen dienst zal nu met behulp van het con sulaat uitzoeken of hij werkelrgc de Amerikaanse nationaliteit bezit. AN NABIJ EN VERRE Het CDK deelt mede, dat de bon j 74 B V van de brandstoffenkaart T A 1707 (geinnen) en T B 707 (kamerbe woners) met ingang van 18 Januari a.s. [zijn geldigheid zal verliezen. De bonnen 74 B V dienen derhalve [voor genoemde datum bij de handela ren te worden ingeleverd. Een karper van 4 pond, welke met 'n aantal soortge noten per vlieg tuig uit Zuid Sla vlë naar Londen was gebracht, be gon daar in 'n viswinkel zo heftig met zijn staart te slaan, dat de winkelier hem per taxi naar de dierentuin bracht waar hij nu vrolijk in 'n aquarium rond zwemt. Een vis die onder en boven water en zelfs in de wolken is ge weest, verdient wel een genadige be. handeling xEen vrachtwagen met voetballers kwam Zondagmiddag in Overloon ln een noodwoning terecht, vloerde de zijgevel en kwam voor het bedje van een slapend kind tot stil stand. Er wordt niet vermeld of de in nood verkerende noodwoning-bewoner in zijn schrik aan deze voetballers de nodige strafschoppen uitgedeeld heeft. xNa 24 uur dooi en regen zijn de straten'van Moskou In modderbaden veranderd. Gemeld wordt, dat mei» in de hoofdstad der Sovjet-Unie de „warmste" winter sedert SO jaar be leeft. Wij herinneren ons overige..s, dat de Duitsers daar in de winter van 1941 ook een bijzonder warme ont vangst hebben gekregen.' x— Het persoonlijke inkomen in da Verenigde Staten is in het afgelopen jaar met elf p-ocent gestegen, maar de prijzen ste gen daartegenover met 13 procent. Het doet werkelijk denken aan het kinderversje van de oude wijven die elkaar altijd achterna zaten maar nooit konden krijgen. x— Een pa tiënt uit Lancashire (Engeland) kwam tot de conclusie, dat hij steeds minder zien kon. Bij een operatie constateer de de geneesheer dat er een koolzaad je in het oog, was gekomen dat daar een wortel van twee centimeter had geschoten. Na een geslaagde operatie herkreeg de patiënt zijn normaal ge zichtsvermogen. Hij mag nog dank baar zijn dat het geen eikeltje ge weest is x— De nieuwe verkeers weg Zevenbergen—Breda welke Vrij dag onder grote belangstelling was geopend, is alweer gesloten, omdat 'n buis van de waterleiding was gespron gen. Het is helaas niet de enige ver keersweg die op het ogenblik in ons land door het water onbruikbaar wordt gemaakt. CopyrUht B-D.P. DUS... BEGIMT DE LAHGE TE WATERTANDEN Bi) HET ZIEN VAtt EEN HAgING'. De gebedssamenkomst, die de 79- jarige Mahatma hield alvorens zijn nieuwe vasten te beginnen, was een kleine Intieme bijeenkomst in de open lucht van Ghandi's leerlingen en toe- gewjjden. Ghandl zat met gebogen hoofd in gebed verzonken, terwijl een koor van meisjes religieuze Hindoe liederen zong. Ook waren enkele christenen aanwezig, onder wie Ame rikanen, en ook zij mengden zich m het gezang. Ghandi week ook heden niet af van zijn normale dagindeling. Hij stond zeer vroeg op, verrichtte zjjn gebeden, maakte een flinke wan deling en nam een bad. Vervolgens ontving hij enkele journalisten en be zoekers. Tevens ontving de Mahatma een aantal Mohammedaanse leiders en enkele vrouwen, die hem trachtten te overreden niet te gaan vasten. Volgens een correspondent van „Keng Po" leeft men te Soekaboemi de laatste tijd weer in een gespannen toestand. Iedere nacht worden er schoten gehoord. Volgens binnengeko men berichten willen terroristen Soe kaboemi binnenvallen. Nederlandse troepen hebben de stellingen aan de stadsgrens ingenomen. Zondag werden de leden van de al gemene politie buiten de stad doer teroristen, gewapend met handgrana ten en geweren, aangevallen. Twee In donesische leden van de algemene po litie werden hierbij gedoed. Door: HILLEGONDA VAN REENEN De bruiloftstaart was klaar. Zij was van plan haar zelf te halen, de avond voor de grote dag, als zij van de fa briek kwam. Zij wist reeds waar zij de taart verbergen zou, Zij had er her haaldelijk naar geïnformeerd en de vrouw van de banketbakker had altijd gunstige Inlichtingen kunnen ver strekken. „Mijn man heeft haar juist uit de oven genomen. Zij ruikt verrukkelijk! Heerlijk!" En de volgende keer: „Mijn man heeft haar geglaceerd. Een halve inch dik. Het is werkelijk een prach tige taart." En toen: „Mijn man heeft haar versierd!" En toen: „Zij is klaar op de zilveren blaadjes na." En toen de laatste boodschap: „U kunt haar ko men halen." 's Avonds om zeven uur ging zij er heen. Frank zou op zijn vroegst om half negen thuis zijn. De volgende dag zou de winkel maar een halve dag open zijn en derhalve wilde mr. Sim mons zoveel mogelijk voordeel uit de voorafgaande avond trekken. Zij liep naar de smalle straat waar de banketbakker woonde en zag uit de verte een troepje mensen voor de étalage staan. Onmiddellijk begreep zij, waarnaar zij keken, waarnaar hun hart uitging. Zij bereikte de étalage en zag de taart, wit met zilver, prachtig. Een ogenblik bleef zij ook staan kU- ken, zij wilde hun opmerkingen horen. Zij wilde hun toeroepen: „Ik ben de bruid!' doch bedwong zich dapper. Hun bewonderende kreten en goed hartige afgunst vervulden de lucht. Het groepje werd groter. De jongens en meisjes zagen slechts, dat het de mooiste taart was, die zt) ooit aan schouwd hadden. Maar de vrouwen: „Moet je kyken! Ooit zo Iets gezien? Een bruiloftstaart!" „Alle mensen!" „Ik heb nooit een bruiloftstaart ge had, en 30„Mooi, hè?" .Lijkt wel voor een prinses, hè?" „ïk vind, dat een meisje, dat geen bruiloftstaart heeft, een massa mist; het betekent zoveel. Niet, dat ik er zelf een gehad heb. Zij zal in elk geval een dag ge lukkig zyn, wie zy ook is." „Ik wens haar veel geluk, het arme kind." „Zij heeft ons „veel geluk" niet nodig, zy heeft het al, met zo'n taart." „Zou zy in het wit gaan?" Zy keerde zich byna om om te zeg gen hoewel er slechts vreemden om haar heen stonden „Ja, ik ga in het wit. Ik heb myn zomerjurk van het vorige jaar voor de dag gehaald." Dat had zy Inderdaad. Zy zou ln het wit zijn, nog een verrassing voor Frank. Het was mooi weer; de zon zou schijnen. Zy had uit het papier haar beste jurk van de vorige zomer en van twee zomers daar voor geno men, katoenen voile, gewassen als nieuw. En de witte strohoed met een roos, en de wit linnen schoenen, sneeuwwit gemaakt, zy had tegen mrs. Gladstone gezegd, dat zy geen nieuwe japon zou kopen, nu Frank alleen zyn oud flanellen costuum had, maar een oud japonnetje was wat an ders, ook al was het wit. En wit was toch wel heel mooi voor een bruiloft. Slechts één bruiloft in het leven van een meisje. Laat het dan wit zyn. Maar zonder de vrouwen en kinde ren, die hunkerend naar de taart ke ken, iets te zeggen, ging zij naar bin nen. En toen de taart uit de étalage genomen werd, verspreidde het groep je zich. „Een taart van drie pond zoals be steld," zei de banketbakker, die het jammer vond afstand van zyn mees terwerk te moeten doen. Twaalf shil lings. Niet byzonder groot in omvang. Hoe kon dat ook? Maar een hoge taart; twee verdiepingen. Hy liet haar op een met zilver papier overtrokken carton liggen. „Zo zijn ze altyd, miss. Wist u dat niet?" Voorzichtig, uiterst voorzichtig nam zij de doos aan, en uiterst voorzichtig bracht zy de taart naar huis, liep zo behoedzaam mogelijk, de doos recht houdend. (Wordt vervolgd). dan is het hoog tijd een Kruschen-kuur te beginnen. Iedere morgen de kleine dosis Kruschen doet wonderen. In thee proeft ge er niets van, maar de wel dadige werking doet zich spoedig voelen. Kruschen staat bekend om zijn stimulerende invloed op de bloed zuiverende organen. Die doen dan Uw bloed weer krachtiger circuleren, on zuiverheden kunnen zich niet meer vastzetten, ze worden regelmatig af gevoerd en zo neemt Kruschen de oor zaak weg van die slopende rheuma tische pijn. Weifel niet langer; begin Uw kuur dadelijk. ifraag Kruschen Salts bij Uw Apothe ker of Drogist. Al dagen tevoren werd er druk op school over gesproken. Het school reisje. waarmee elk schooljaar beslo ten werd, beloofde deze keer voor al len iets bijzonders te worden. Van «friesland helemaal naar Amsterdam, en dan nog wel naar Artis zouden ze gaan. Zij, die in het bezit waren van de prachtige plaatjesalbums over Ar tis en zijn bewoners, wisten misschien Dog beter dan de oppassers zelf, wat zij te zien zouden krygen. Toen het eenmaal zo ver gekomen was, dat ze door het geopende yzeren hek de tuin binnentraden, bleek al heel gauw, dat van al hetgeen er te zien was, niets ze boeide als de apen. De grote roof- 'ieren, de olifanten, die met hun nachtige slurf zelfs de kleinste ver snaperingen uit de hand nemen, de kinderboerderij, waar ze ezeltje kon den rijden, hoe enig ook, de apen, .[vooral de bavianen op de apenrots, spanden de kroon. „Ach, ja, je familie, dat ls altijd Iets dat je trekt", zei de oppasser met een knipoogje naar de onderwyzer. Maar dat was maar een grapje van ■hem. Hö vond het wat leuk, dat de [jongens er haast niet weg konden 'komen. Door zijn dageiykse omgang met de dieren was hy zelf ook veei van ze gaan houden en zag dit graag hij anderen. Hij kwam op een idee. naar eerst moest die grote doghond "eg. die maar niet anders deed dan de jonge apen ruw aanblaffen. Hoe Bij in de tuin was gekomen, was een Jaarlsel, Maar hem weg te krygen? Vat de oppasser ook probeerde, het 'lukte niet. Vooral de kleine Chimpansee, Toto, 6|(> apart in een hok zat, had erg Teel last van hem. Eindeiyk ver- iveen de hond. En nu bracht de op passers de jongens in extase door fVto bij zich te laten komen en hem 'iee te nemen, de tuin door, tot ze ®sn een ander paviljoen kwamen. Hier 2u"en we even rusten", zei hij, .wachten jullie maar buiten, terwijl Jk wat eten voor hem haal." Toen hy erugkwam en Toto wilde gaan voe- n. kwam hy aanstonds lachend uar buiten en vroeg: „Hebben jullie ei eens gehoord van apekool? Alle- '■aal? Nu, dan kun je het vandaag eens zien. Kom maar hierheen, [maar op een afstand blijven hoor!" De grote doghond, die, moe van het kabaal dat hij geschopt had, meende op een bank te kunnen dutten, werd hier ineens gestoord door Toto, die nu kans zag wraak te nemen en V?t°tr„MUrend de hond met een stokje kittelde, nu eens in zyn oren, dan in ,1? neus- Nijdig liet de slaperige dog w „1'Si ?en zacht gegrom horen als net stokje hem aanraakte. Kans tot rusten kreeg hij echter niet. Toto stond, nu eens grenzend, dan weer kwasie ernstig van de hond naar de jongens te zien, die alle moeite had den niet te lachen. De oppasser, die voorzag, dat het toch tenslotte op een gevecht tussen de hond en de zo veel kleinere Toto zou uitlopen, wist de aap met een zacht lyntje met zich mee te krijgen. „Nu zullen jullie allemaal wel goed weten, waar apen het meest op ge steld zyn; op apekool! Als ze maar kunnen plagen en streken uithalen, zyn ze in hun element. Meer zin heb ben ze daarin nog dan in eten, in dat opzicht zyn ze net als jullie. Ik be grijp dus best, dat je van al, wat hier te zien is, de apen het liefst komt be kijken. Komen jullie nog eens terug?" „Graag", riepen allen, En spijtig na men ze afscheid om weer naar huis terug te keren. (Slot). „Nou?" vraagt hij uitdagend aan Wim. Die kijkt hem woedend aan, maar hij begint toch te klimmen. De jongens joelen hem na. Maar als hij op de richel zit, verstomt het lawaai. In spanning kijken ze omhoog. Hij zit zo stil durft hij niet? Dan gaat Wim heel langzaam staan. En hy doet óók een stap, één enkele stap maar. Dan zwaaien zijn armen onzeker door de lucht hij verliest zün evenwicht en valt omlaag. De troep stuift verschrikt uiteen. Maar even later keren de moe digsten terug om te zien wat er met hun vriend gebeurd is. Gelukkig, hy heeft zyn ogen open. Alleen ziet hy erg wit. Zijn blouse heeft hij langs het hek opengescheurd en zijn handen en oenen zitten vol lange schrammen. Twee jongens brengen hem naar de klas. De anderen volgen op een eer biedige afstand. Mynheèr maakt voor zichtig de schrammen schoon en doet er wit verband om. Hy vraagt niets. Dan mag Wim haar huls. Piet Wou ters gaat hem wegbrengen. De klas is ongewoon rustig en stil. Rolfs plaats is leeg. Die durft niet te komen. Eerst de volgende morgen schuift hy op het laatste ogenblik naar binnen. Niemand zegt iets tegen hem. In het speelkwar tier laat mijnheer hem binnenblijven en als de jongens terugkomen, zien ze aan zijn rode ogen dat hij gehuild heeft. Wat er besproken is, komt, niemand te weten. Maar wel is Rolf veranderd. Hij speelt weer gewoon mee, maar ook de andere jongens mogen nu iets te ver tellen hebben. Zijn branie is verdwe nen. En met Wim Veltkamp is hij ge lukkig nog goede vrienden geworden. K. S. Toen Michael Angelo, de beroemde schilder-beeldhouwer, bouwmeester, die feitelijk Buonarettl heette, eens aan zyn beroemde schilderij „Het laatste oordeel" werkte, bezweek de stellage onder hem, waardoor hij naar beneden stortte en zich deeriyk aan zijn been verwondde. Hij sloot zich in zijn huis op en wilde niemand zien en nog minder laten behandelen. Zyn vrienden waren ten zeerste verontrust en namen hun toevlucht tot de be roemde geneesheer Baccio Rubini, die toevallig ter plaatse aanwezig was, Deze arts was even bekend om zyn kundigheid als om zyn grilligheid. Toen hy zich naar de woning van Mi chael Angelo begaf, vond hij alles ge sloten en ontving op zijn herhaalde Jcïoppen geen gehoor. Met grote moei te wrong hy zich tenslotte door een kelderluik en met nog groter inspan ning werkte hy zich aan de achterzy- dc van het huis weer naar boven. Daar stond onze dokter nu op de bin nenplaats. Maar zonder aarzelen klom hij door het venster van het vertrek, waarin de kunstenaar zich had opge sloten om er te sterven. Zyn kostbare leven werd ditmaal echter gered door de zorgvuldige en kundige behandeling van dr. Rubini. Deze week werden de prijzen ge wonnen door: JOPIE DE HAAN, Gr. Noord 97, Hoorn; MARIE SCHMIDT, A 157, Berk hout; LIA HABICH, Oudegracht 22, Alkmaar; CLARA PHILLIPSON, Wüker- meerweg 72, Beverwyk; JAN VAN DONGEN, Leliestraat 6, Den Helder. DIE IEDER EEN BOEK KRIJ GEN TOEGESTUURD. De oplossing was: I. Venlo, 2. Apeldoorn, 3. Heer len, 4. Rotterdam. EN HIER IS HET NIEUWE RAADSEL: MUn geheel is een spreek woord en bestaat uit 13 let ters. 5, 6, 2, 3, 4 is een onmisbaar voedingsartikel 10, 8, 9, 12, 1, 7, 1 - is een vak op school II, 8, 9, 9, 12, 6 - is een uurwerk 13, 2, 6, 7, 1 is een bouwwerk. De oplossingen moeten uiteriyk Maandag a.s. gezonden worden naar de „Jeugd Koerier", p.a. Bureau van deze krant. Duide lijk op de adreszijde schrijven: „Jcugd-Koerier". Onder de meisjes en jongens, die goede oplossingen inzenden, ver loot ik weer boeken. Toen de beroemde componist Mo zart voor de eerste maal in Beriyn kwam, vernam hij toevallig ln zyn hotel, dat die avond een door hem gecomponeerde opera zou worden op gevoerd. Volgens de kellner was die „vervelende opera vanhoe heet hy ook weer" Juist begonnen. In zyn reisjas snelde Mozart naar het thea ter. Daar zag men even later een on- aanzieniyk mannetje ia een reisman tel in de richting van het orkest slui pen en zich in de onmiddeliyke om geving opstellen, De vreemdeling Het au eens een goedkeurend gebrom ho ren, dan zag men hem bedenkeiyk fronsen. Toen by een bekende aria bleek, dat de vloolparty veranderd was, kon Mozart zich niet langer be dwingen en siste in de richting van de violist: „Wilt ge wel eens d spelen en geen dis!" Iedereen keek naar hem en men wilde hem reeds naar bulten werken, toen hy door een der muzikanten werd herkend en het als een lopend vuurtje door de zaal ging: „De meester zelf is er". Alle uitvoe renden schrokken, maar de beminne lijke Mozart stelde iedereen op zyn gemak en de opera werd die avond een overweldigend succes. Er ligt een grote stapel briefjes voor me en ik zal allereerst die beant- antwoorden, welke vorige week niet aan de beurt gekomen zijn. Coriie Aarsen, fijn, dat Je ook mee gaat doen. Ja, Je vriendinnetje Coba stuurt me geregeld briefjes en ook haar zusje Trijnie. Bedankt voor de slga. renbandjes en tekening Nlc. Dijkstra, Ja, de raadsels kunnen niet altijd gemakkelijk zijn. Qoed Je best doen met rekenen, Nic.J Mara Nteman, Jouw tekening vond ik erg mooi. Blijf meer trouw mee doen, dan win je vast en zeker eens een prijs Bap Kteft, hoe was het ln Enkhuizen? Ja, er komt elke week een prijsvraag in de krant. Lucle van Gastel, niet mopperen, omdat Je nog geen prijs gewonnen hebtl Eens zul Je heus de gelukkige zijn. - Elly Koning, Jouw oplossing van de Kerstprijsvraag was heel aardig. Je hebt dan ook mee gedaan aan de loting voor de extra prijzen Jammer voor jou was Je echter niet gelukkig. Volgende keer beter, Elly! Lies Kaal, keurig, je rapport! De kunstschaatsen heb Je wèl verdiend. Wat zul Je nu naar ijs verlan. gen! Over de opstelschriften hoor Je volgende week. Nellie Klooster, bedankt voor de oplossingen. Buffalo Bill, zo vond Je de oplossing moeilijk? Maar Je hebt haar gelukkig toch gevonden, Trynle Kaas, Je hebt me een gezellig briefje geschreven, Bedankt voor de postzegels en sigarenbandjes. Coba Kaas, wat een kort briefje heb Je me gestuurd! Zoals Je ziet, doet je vriendinnetje Corrl nu ook mee Grietje Kansen, Je rapport was wel ln orde. Bedankt voor de postzegels. Gerrle Broers, lk ben blij, dat ik van jou ook weer eens Iets hoorde Doe Je nu weer geregeld mee? Wil Je niet vergeten steeds Je adres onder Je briefjes te schrijven? Louis Zeeman, Je staat op de lijst voor postzegels. Ellen van Lienen, keurig zeg, die tekening van jou Fia Egbergen, Jk heb geïnformeerd, hoe het staat met dat boek van jou. Misschien heb je het onder tussen al ontvangen en anders krijg Je het één dezer dagen. Helm Jansen, keurig Je rapport. Spoedig hoor Je meer van me Alie Kluft, je tekeningen waren heel aardig. Je deed ook mee aan de loting voor de extra prijzen. Je was niet gelukkig, maar volgende keer beter! Rietje Serné, Ja, Je moet zuinig zijn met Je nieuwe postpapier Maar zo gaat het ook. Marrv van Dijk, nu stast je naam weer vet gedrukt. Wist Je me deze week niets te schrijven? Nlesje Bosman, Jammer, dat Je geen prijs had, want je had een aardige teke ning Ingestuurd. Je had pech bij de loting, maar volgende keer beter —Annie NUkamp, keurig Je rapport Netty Hulsman, welkom ln ons kringetje. Doe Je net zo trouw mee als Marry van Dijk? Hilda Bakker, ja, de raadsels zijn niet altijd gemakkelijk. Maar Je wist toch de oplossing te vinden. Kees Alders, je hebt me een geweldig leuk gedicht gestuurd. Keurig, Kees! Josien Meeuw een, als je geregeld mee blijft doen win Je zeker ook eens een prijs Niet ongeduldig worden, Josien? Llda Holling, JIJ doet nu toch maar weer fijn geregeld mee. Een keurig rapport, Llda! Jan Oostewaal, gelukkig, dat ik van Jou ook weer eens iets hoorde. Het allerbeste met Je moeder, Jan Ja, ze hoort nu heus gauw van mij Ik ben haar niet vergeten, maar lk had het zo vreselijk druk. Mies Belterman, bedankt voor de raadsels. Hennie Vastenholt, nee maar, lk dacht, dat je me vergeten was Doe Je nu weer geregeld mee? Je staat op de lijst voor postzegels, Atty Wiesell, ls je naam zo goed geschreven? Fijn, dat je ook mee gaat doen. Bedankt voor de raadsels. Ineke de Graaff, Je, lk miste Je al een tijdje Maar ik ben echt blij, dat Je nu weer meedeed. Goed aan pakken met taal en rekenen, Ineke, dan komen die vakken nog best in orde. Ja, de Jeugd Koerier staat nu Woensdags ln de krant. Nellie NUveld, je teke. nlng was keurig en je hebt ook meegeloot voor de extra prijzen. Je was echter ditmaal niet gelukkig Ik kan me best voorstellen, dat jy naar bs en sneeuw verlangt. Ik houd er ook wel van, maar zo lang er nog kolennood is, vind ik toch een zachte winter prettiger. Wat heb jy veel vriendinnen, Nelly. Henny en Anneke Kalter, bedankt voor Jullie mooie tekeningen Daar hebben jullie heel wat werk aan gehad. Keurig hoor! Rlkus van der Molen, Ineke Pasma, t .nny Nol, Tiny Kuye (ls Je naam zo goed?), Elly van Aalst, Han de Ligt, Carls Kalwy en Netty Serné, jullie allen heet ik harteiyk welkom. Ik hoop, dat Jullie trouw mee zullen doen. Schrijven Jullie maar vaak. dan krygen Jullie hier geregeld antwoord Jansje Waag, jammer, dat je de prijsvraag niet hele maal goed had. Toch maar volhouden, Jansje! Thea de Geus, bedankt voor de aardige tekening. stem en Teun Paarlberg, tyn, dat jullie ook mee gaan doen Is de tweede naam goed geschreven? Die was haast niet te lezen Rein van Zandwijk, natuurlijk mag je ook mee doen. Zo, ben jy zo'n voetballer, Rein! Schryf me maar vaak. Rensje Raven, doe je nu geregeld mee en schrijf Je eens een groter briefje? Barendlen Kossen, ik vind het fyn, dat je ook mee doet en nog fyner, dat lk geregeld op Je kan rekenen Lia Habich ja, dat was natuuriyk een hele feestdag, toen Je neefje één jaar werd. Was de taart lekker? Geesje van Achteren, natuuriyk mag Je ook mee doen. Kan ik geregeld op Je rekenene Geesje? Elsje Schweitzer, was het prettig ln Den Haag? Ik ben nieuwsgierig naar de beloofde tekening. Geertrulda Pirovano, bedankt voor de tekening Tiny Brakenhoff, bedankt voor 8e sigarenbandjes. Je stast op de ïyst voor postzegels. En nu weer tot de volgende week. Deg allemaal! OOM WIM. i

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1948 | | pagina 3