I
om door J. D. v. Exter~^
iECOiP
TERLOUW in grootse vorm
VAN NELLE
LL
In enkele minuten Alcmaria-voorsprong in
achterstand omgezet
tricts-
enschap
ichten
Lenstra goochelde
de gelijkmaker
PORT
ALLERLEI
Schaakvereniging
„De Egmonden"
Wij
Wielrennen
„Kennemerland" wint
ïemt n.l. dat-
de Ameri-
tsland zich in
nden en met
orden. Er zal
komen tot
van drie mil-
zal daarvoor
tingszone gro-
enten'leveren,
naar ons land
aak katoenen
•handelingen
sactie van in
hetgeen zou
surplus aan
jen totaal ge-
or de Ameri-
worden af-
dat ook deze
uilen hebben.
eerste ronde,
oekoek op de
de gestreden
lubkampioen-
van het café-
te -Bussum. f
de voorzitter
ier Bond de
kelijke wijze
leer Joh. Die-
rictscommissie,
ars een aange-
toe. waarna
ïvang namen,
tuur van de
elke bond op
doen gooien,
elukkige, want
taal, zodat de
als wij dat in
end zijn.
dat de vier
aakkelijk be
doordat de
Eemland op
hout wierpen,
en gemiddelde
ond iets hoger,
iaarlem als 3e
hout. Alkmaar
de rust moest
et 896 hout.
stand:
ar 896. A'dam
ider 783 hout.
„ADO", Haar-
im 380; „Houdt
Koekoek", Alk-
flauwe stem-
nning, hetgeen
het clubkam-
Lub achter el-
tegenstander
een zware taak
hout per gooier
erste 4 gooiers
hout. dus dat
volgden 87, 68,
Iet gezamenlijk
aarlem bleek in
sterkste en be»
e helft tezamen
oest het stellen
goede 2e.
ioenschap wist
ch van de laat»
te werken met
wedstrijd bleek
aag. Hierondeé
ronde:
ip Bonden;
2. Alkmaar
07, 2 p.; 4. Gooi
P-
1. „AOD, Haar»
koek", Alkmaar
A'dam 752, 2p.;
sum 743, 1 p.
IDE, 19 April
■f 61; witlof II
50—f 54; 3600 kg
g grove Schottbn
NTENCENTBALE,
1100 kg Witlof
7 April >948. 200
i Schotse) f 7.20;
sg Rabarber f 15
f: I f 48—f 58,en
een f 13.60—f 16. ft
I
(Van onze speciale verslaggever)
Op duidelijke wijze heeft Terlouw, de aanvallend spelende spil van de
tweede klasse club D.C.V., Zondagmiddag in het Feijenoord-stadion ant
woord gegeven op de vraag of hij wel de geschikte vervanger voor Möhring
zou zijn.
Op enkele inzinkingen na, heeft deze speler een prima wedstrijd gespeeld
en hij is er niet alleen in geslaagd Möhring te vervangen, hij heeft hem ge
ëvenaard in de moeilijke opgaaf de vervaarlijke Belgische aanvalsleider uit
te schakelen. Bovendien is het aan Terlouw te danken, dat het ongeslagen
record op eigen bodem, dat dateert van Mei 1933, geprolongeerd werd. Een
kwartier voor het einde lag Kraak enige meters voor de doelmond op de
grond en het schot van Thirifayt had onze doelman reeds gepasseerd. Enkele
centimeters voor de lijn pikte Terlouw de bal op en zond hem met een van
zijn formidabele trappen het veld in. De stand was toen reeds 2—2 en onge
twijfeld zou het de nederlaag voor het Oranje-team hebben betekend, wan
neer Terlouw daar niet was geweest als beschermengel van doelman Kraak.
EEN BITTERE PIL.
Voor de Belgen was het een bitte
re pil, want het legioen Zuiderbu
ren hief reeds de jubelzang aan.
Thirifayt, die de op de grond gele
gen doelman Kraak had gepasseerd,
kastijdde met beide handen moeder
Aarde, toen op het laatste moment
die Hollander met harde kop en ste
vige body voor de zoveelste maal
opdook om een situatie te redden.
DE EERSTE MINUTEN.
Werd er "aan beide kanten geknoeid
en het begin was dan ook weinig veel
belovend. De enige Ajaxied in het Ne
derlandse team, Stoffelen, beging een
kapitale blunder, waardoor Mermans in
vrije positie de bal op een presenteer
blaadje aangeboden kreeg, doch ook de
Belg faalde en' diens schot ging enkele
meters naast het heiligdom van Kraak.
Het gevaar was nog niet geweken, want
direct keerden de Belgen na de uittrap
van onze doelman terug en moest van
Bun, ten koste van een corner, redding
brengen. Hoog zweefde de bal voor de
doelmond en aanschouwden 65.000 be
zoekers het eerste duel tussen Terlouw
en Mermans, dat eerstgenoemde, als zo
vele volgende, in zijn voordeel wist te
beslissen.
Een verre trap van Terlouw was te
vens het sein tot de eerste aanval der
Oranje-mannen. Schaap ving de bal
goed op, liep,er mee naar buiten en
plaatste het leder voor de voeten van
Lenstra, die Aernaudts passeerde als of
het een adspirantje was. De afwerking
van deze aanval bracht het Feijenoord-
stadion in opschudding, want buiten het
bereik van Daenen, die Meert op het
laatste moment moest vervqpgen, knglde
de bal tegen de kruising van paal en
lat. Direct hierna namen de Belgen de
aanval over, doch het enige resultaat
was een corner, die slecht werd geno
men en waarmee de Nederlandse de
fensie dan ook totaal geen moeite had.
Buitengewoon snel werd er gespeeld en
de Belgische aanvallen werden altijd
weer opgevolgd door Nederlandse, zodat
de wedstrijd zeer interessant werd, zon
der dat uit de aanvallen direct gevaar
ontstond. Tot dat de als kwikzilver zo
beweeglijke Rijvers langs Stènius en
Erzaelen wandelde en de naar binnen
gelopen Engelsman een goede scorings
kans bood.
De Nijmegenaar greep deze kans niet,
want zijreschot ging meters over de lat.
Jammer genoeg bleek later dat dit niet
de laatste maal was geweest, dat deze
speler faalde en het wil ons voorkomen
dat Engelsman tevens de kans liet voor-
hijgaan om binnenkort nogmaals in het
Nederlandse team te worden opgesteld.
Dit, ondanks het feit, dat hij na twih-
tig minuten spelen nogmaals een afge
meten pass van Rijvers kreeg toege
speeld en met een keurig diagonaal
schot de Belgische doelman verrastte,
die te laat reageerde en de bal onder
zijn armen doorln de doelmond zag ver
dwijnen.
EEN HEVIG TEGENOFFENSIEF
van de Rode Duivels was hiervan het
gevolg en langzamerhand kreeg de wed
strijd meer en meer het apnzien 'van
een „echte" HollandBelgië-wedstrijd.
Wel werd voordien al fors gespeeld,
doch de felheid, die vrijwel altijd deze
ontmoetingen kenmerkte, ontbrak
Maar met het eerste doelpunt kwam
ook die felheid, hetgeen het spelpeil
niet, maar de spanning wel verhoogde.
Terlouw was echter op zijn plaats en
niet minder fors dan Möhring stond hij
daar als een rots in de branding. Wan
neer deze speler de bal bemachtigde en
weer retourneerde, betekende ditmeest-
al de inzet van een tegenoffensief.
De D.C.V.-er beschikt over een mach
tig schot en wat meer zegt, hij huldigt
niet het systeem van weg is weg, inte
gendeel, iedere bal tracht hij te plaat
sen. Na enige onstuimige aanvallen der
Rode Duivels, thans echter niet opge
zweept door duizenden chauvinistische
Belgen, kwam onze aanvalslinie weer in
actie, waarbij het steeds weer een genot
was om spelers als Lenstra en Rijvers
aan het werk te zien. Vooral de Fries
was buitengewoon op dreef en speelde
vaak met zijn tegenstanders als gold het
een vriendschappelijke wedstrijd. Van
af onze plaats scheen het dat Lenstra
zijn hard en meesterrijk werken na ruim
een hal" uur spelen beloond kreeg, maar
de bal belandde juist in het zijnet. De
uittrap van doelman Daenen kwam bij
Henriet terecht, die Engelsman van zich
afschudde. Zijn schot knalde over het
het veld en het leer kwam voor de voe
ten van Lambrechts, die Schijvenaar
passeerde en juist zou inschieten wat
hem op het laatste moment door Ter
louw, ten koste van een corner, werd
verhinderd. Langzamerhand verliep de
eerste helft onder een druk van de Ro
de Duivels. De druk was zo hevig en
aanhoudend, dat onze defensie de kluts
kwijt raakte. Verkeerd begrijpen van
Schijvenaar en Kraak werd in de laat
ste minuut noodlottig. Mermans' profi
teerde hiervan toen uit een scrimmage
de bal bij hem terecht kwam en met
een tactisch kopballetje, juist over de
naar voren gelopen Kraak, bracht hij
de partijen op gelijke voet. Een keihard
schot van Mermans en een gevaarlijke
schuiver van Thirifayt bezorgden de
Hollanders enkele angstige momenten,
waaraan scheidsrechter Vleck een einde
maakte.
HET WAS VAN KORTE DUUR
want direct na de hervatting blunder
de Stoffelen weer eens. De achterhoe
de werd direct hierdoor" uit positie ge
speeld en de gevaarlijke Van Steelant
profiteerde hiervan door Kraak met
een keihard schot te passeren.
Vast besloten de achterstand in te
halen, pakten de Oranje-mannen nu
beter aan,' doch vonden een ploeg te
genover zich, die even vast besloten
v/as om de voorsprong te behouden.
Het snelle spel van vóór de rust begon
zich nu ook te wreken, waardoor het
spelpeil aanmerkelijk daalde. De spe
lers lieten zich weieens verleidden tot
te fors spel, waarop de scheidsrechter
wat te soepel reageerde. Het Holland
se publiek voelde zich een enkele
maal genoodzaakt een fluitconcert
aan te heffen wanneer één hunner
lievelingen werd gevloerd, maar
prompt reageerden de Belgen wanneer
dat bij de Rode Duivels het geval was.
De scheidsrechter was echter in het
geheel niet partijdig, zodat die fluit
concerten totaal overbodig waren.
Twintig minuten lang werd er ge
speeld met wisselende kansen. Soms
dachten we de Belgen hun voorsprong
te zien vergrootten en andermaal sche
nen onze mannen de partijen op gelij
ke voet te brengen. Het gevaar van de
Belgische aanvalslinie was groter dan
het gevaar dat Wilkes c.s. opleverden.
Het gebrek aan een rechtervleugel
speler wreekte zich bij de Oranjehem
den, terwijl de middenlinie, uitgezon
derd Terlouw, te weinig steun gaf.
Anders was hét bij de gasten, die
over twee uitstekende vleugelspelers
beschikten en bovendien in Henriet,
Erroelen en De Buck een middenlinie
van formaat hadden.,
Toch zouden de Hollanders de ach
terstand nog inlopen. Er was bijna een
half uur gespeeld, toen Terlouw met
een van zijn verre trappen de gevaar
lijke situatie schiep voor het heilig
dom van Daenen. Uit een scrimmage
die hiervan het gevolg was, sprong de
bal voor de voeten van Abe Lenstra,
die koel en berekend met een listig
boogballetje vriend en vijand verrast
te. Het was het vierde en laatste doel-
pupt in deze wedstrijd en noch de lis
ten van onze voorhoede noch het ent
housiasme van de snelle en doortasten
de Belgen kon hierin enige verande
ring brengen.
Voor de 10e maal na 1933 trokken
de Belgen over de Moerdijk zonder de
beide punten. Het naoorlogse ongesla
gen, record van de Nederlanders bleef
gehandhaafd en voor de derde maal
zullen de Belgen het onbevredigende
gevoel hebben gehad, dat zij een over
winning toch wel hadden verdiend.
s
De uitslagen van de clubcompetitie-
v/edstrijden van de schaakvereniging
„De Egmonden" van Donderdag j.l.
luiden:
le afdeling:
K. Groot—J. Zijp 0—1
J. de WaalK. Groot 10
W. de GraaffJ. Koopman 01
J. Zijp—G. V. d. Brink 1—0
H. FranseJ. Valkering afgebr.
P ZijpA. Heere 01
P. ManteG. Stam yt
C. BlokJ. van Don 01
P Zijp—W. de Graaff 1—0
2e afdeling:
N. KraakmanVendel afgebr.
K. BlokHopman 0—1
N. KraakmanA. Huitema '10
BEKERWEDSTRIJDEN.
A.F.C.Watergraafsmeer 13,
HelderTexel 20. Alcmaria Vic-
trixZeeburgia 35, Hercules
Velox 3—1.
O
COURSES TE DUINDIGT.
Hier vólgen de uitslagen van de op
Zondag 18 April te Duindigt gehou
den draverijen en rennen.
1. De kleine renbaan-prijs: Afstand
1540 m. Pr.dr. voor paarden, welke
nog geen 750 hebben gewonnen: 1.
Leonidas G (W. H. Geersen tijd 2.17
km tijd 1.27.8; 2, Lazuur; 3. King
Heny.
2. Bretteur prijs: Afstand 2040 m.
Pr.dr. voor Ned. paarden welke 3500
doch nog geen 7500 hebben gewon
nen: 1. Mientje K (J. Ham tijd 2.18.8
km tijd 1.32.5; 2. Mientje Deter; 3.
Kobi.
3. Brother HpnoverprjjsAfstand
2040 m. Pr.dr. voor paarden welke
f 750 doch nog geen 3750 hebben
gewonnen: 1. Louis Axkit (W. H.
Geersen (tijd 3.00.8 kg tijd 1.26.9; 2.
Lord Gregor; 3. Lady Zora en King
Spencer.
4. Begonia prjjs: Afstand 2040 m,
Pr.dr. voor Ned. paarden welke 7000
doch nog geen 15.000 hebben ge
wonnen: 1. Kitty Zora (J. Wagenaar)
tijd 2.55 km tjjd 1.25.8; 2. Juliana
Lee; 3. Jonker Axkit.
5. Baron Alrunaprijs: Afstand 2040
m. Pr.dr. internationaal voor paarden
welke 14.000 of meer hebben ge
wonnen: 1. Hanover (J. M. v. d,
Berg tijd 3.00 km tijd 1.29.1; 2. Guy
Hanover; 3. Excellentie Brewer.
6. Mlnerva-prijs: 'Afstand 2400 m.
Ren voor paarden van 4 jaar en
ouder: 1. Majesto (J. M. A. Dekkers)
tijd 2.46.6; Moneron.
ATHLETIEK.
Zondag werden door de A.A.V.
Sisu de Nederlandse veldloopkam
pioenschappen over 10 km en een na
tionale Sisu crosscountry gehouden.
Onze nationale- crack Wim Slijkhuis
won, zoals te verwachten was, de 10
km. in de behoorlijke tijd van 33 min.
7 sec. Lataster gaf uitstekend partij
en noteerde een tijd van 33 min. 49
sec. De uitslagen luiden: 1. Slijkhuis
lA.A.V., A'dam) 33 min. 7; 2. Latas
ter (A-ftsn, Heerlen) 33 min. 49; 3.
Walstra (Vitesse, Leeuwarden) 34
min. 54.2.
37. Pim, Pam en Pom zijn in een
grote tijgerkooi opgesloten, omdat de
circus-directeur denkt dat het echte
tijgers zijn.
„Zo en nu zal ik voor jullie elk eens
een malse biefstuk bestellen" belooft
hij.
„H'ïh ik hoop dat U de gebakken
aardappeltjes niet vergeet", bromt
Pim. „En de jus", zegt' Pom.
Lachend kijken ze de directeur na.
„Hebben we het even voor elkaar
mannen!" roept Pim tegen zijn broer
tjes.
„Hij is voor de bakker", roept Pom
overmoedig. „We gaan het er eens fijn
van nemen".
38. En dat doen ze ook! Want even
later komt de bange keukenjongen er
v/eer aan met een groot dienblad,
waarop drie malse biefstukken prijken.
„Ik hoop dat het zo goed is?" vraagt
hij.
„Eens even kijken", zegt Pim met 'n
vervaarlijk gegrom. „Biefstuk, gebak
ken aardappeltjes en jus. Juist, zo is
het in orde. Je kunt -wel gaan".
PROGRAMMA VOOR HEDENAVOND
HILVERSUM, I
301 m. Nieuwsbe
richten om 6, 8 en
11 uur VARA:
6,20 Gramofoon-
platen 6.30 Ne
derlandse Strijd
krachten 7,00
7,15 Foarjier yn
LUISTEREN
NAAR....
Jan Corduwener
,Fryslan 7,45 Nederlanders op zee
7,52 Appèl ex-politieke gevangenen
8,05 Rede minister Gielen i.v.m. het
Jeugdwerk 8.15 Vaudeville-Strijk
orkest 8,45 Ik ben het niet met U
eens 9,05 Meestertrio 9.30 Achter
het ijzeren gordijn 9.45 Beethoven-
cyclus Concert-Gebouworkest 11.15
The Ramblers. 11,45 Gram.platen
HILVERSUM II, 415 m. Nieuwsbe
richten. om 7, 8 en 11 uur NCRV:
6,15 Sport 6.30 Met band en plaat
voor u paraat 7,15 Onder de NCRV-
legslamp 7,30 Het actueel geluid
7.50 Eenstemmige psalmen 8.15 Con
cert-Gebouworkest 8,45 Klassiek
avondconcert 9,00 NCRV-kwartet
9,15 Van soldaat tot burger 9,35
Sans Souci 10,15 Sweelinck-kwar-
tet 10,45_ Avondoverdenking 11,15
Werken v. Amerikaanse componisten.
PROGRAMMA VOOR DINSDAG
HILVERSUM I. 301 m. Nieuwsbe
richten om 7, 8, 1. 6, 8 en 11 uur
AVRO: 7.30 Gramofoonplaten. 7,50
Dagopening 8,15 Gramofoonplaten.
8,45 Pablo Casals (cello) 9,15
Morgenwijding 9,30 Gramofoonmu-
ziek 9,45 Arbeidsvitaminen 10,30
Van vrouw tot vrouw 10,35 Gramo
foonplaten 10,50 Kleutertje luister
11,00 Muziek uit de 18e eeuw
11,45 De internationale-beweging
12,00 Zang en piano 12,30 Weer-
praatje 12 33 Ons platteland 12,43
Piano-duo 1,15 Omroep-orkest
2,00 Met naald en schaar 2,30 So
nate 2,55 Reportage ere-promotie
mevr. Roosevelt 3,45 Gramofoon
platen 4.40 De Schoolbel 5,00 Dat
kun jij ook! 5.30 Pierre Palla 5,45
Onder de tropenzon 615 Tom Erich
'piano) 6,30 Ned. Strijdkrachten
7,00 Pantomine (gr.pl.) 7.05 Viruly
over de opleiding van de piloot —7,15 I
AVRO's Radio-Filmkrant 7,45 Ni-
win-klanken 7.50 Wederopbouw
8 15 Avro's Bonte Dinsdagavondtrein
9,30 Contact 10,15 Buitenlands over
zicht 10 30 Beroemde liederenreek-
sen 11,15 Londens Philharmonisch
orkest
HILVERSUM II. 415 m. Nieuwsbe
richten om 7, 8, 1. 7, 8 en 11 uur
KRO: 7,15 Gramofoonplaten 7.45
Morgengebed 8,15 Pluk de dag
9,00 Lichtbaken 9.30 Waterstanden
9.35 Piano en vio'ol 10.00 Wie
komt er in mijn hokje? 10.15 Gra
mofoonplaten 10.30 Schoolstudio
11,00 Gramofoonplaten 11,30 Als de
ziele luistert 1140 Gramofoonpla
ten 12,03 Metropole-orkest 12,50
Zonnewijzer 1,20 Bram Mendes
(viool) 1.45 Uit het boek der boe
ken 2.00 Uit Nederlands Glorie-tijd
perk 2,30 Onder ons 3,00 School
radio 3.30 Concert der jongeren
4,00 De Zonnebloem 4,30 Zieken-
lof 5 00 Na schooltijd 5.10 Om-
roep-Mannenkoor 5,30 Lang zullen
ze leven 5,45 Vaudeville Orkest
6,20 Sportpraatje 6,30 Gezondheid en
arbeid 7.15 Cyclus: „De Pianocon
certen van Mozart 7,45 Alle hens
aan dek 8,05 De gewoneman
8,12 Radio Philh. Orkest 10,00 Sa
hara. land van angst en dorst 10,10
Orgelmuziek van de 15e tot en met de
20e eeuw 10.30 Actualiteiten 10,45
Avondgebed 11,15 Gramofoonplaten
A Icmaria—Zeeburgia
Een in rode shirts gekleed Alcmaria
vervolgde gisteren de voorwedstrijden
voor de KNVB-beker met een thuis-
ontmoeting tegen de Amsterdamse eer
ste klasser Zeeburgia.
De publieke belangstelling was dit
maal zeer matig, hetgeen èn aan het
fraaie lenteweer èn aan de landenwed-
strijd Holland-België te wijten viel. Met
het oog op Let radio-verslag van deze
wedstrijd, ving de ontmoeting eerst om
3 uur aan en werd er een rust van
ruim een half uur gehouden, waarin het
slot van het ooggetuigeverslag kon wor
den beluisterd.
Zeeburgia, dat binnen enkele dagen
een bezoek aan Engeland zal brengen
en daar o.a. in Liverpool en Norwich
zal speken, verscheen met een invaller -
doelverdediger.
Bij Alcmaria waren Maasen en Hen
driks afwezig. Zij werden op bevredi
gende wijze vervangen door Van Weel
deren en Helderman, die op zijn beurt
op de spilplaats vervangen werd door
Klaas de Grand.
In de voorhoede, die ook ditmaal
weer de zwakste linie van de ploeg was,
bezette Pluymers ^le middenvoor- en
Bijl de rechtbuitenplaats.
Kort vóór het einde van deze aardige
ontmoeting had Alcmaria nog een 32-
voorsprong, die door de vlugge Zee-
burgia-voorhoede in weinige minuten
in een Amsterdamse 53 zege werd
omgezet.
Als oefenwedstrijd had deze ontmoe
ting zeer zeker waarde doch wij gelo
ven, dat het Alcmaria-team momenteel
aan voetbalmoeheid lijdt.
Wat het wedstrijdverloop betrof, het
volgende:
Na een kwartier spelen, maakte de
goed combinerende en snelle Zeeburgia
voorhoede door haar rechtsbuiten het
eerste doelpunt.
Goede voorzetten van De Buyzer en
Bijl leverden geen resultaat op, evenmin
als enkele schoten van Van Wieringen
en Schmidt. Eerst na 'n half uur bracht
Pluymers de partijen op gelijke voet,
met welke stand de rust aanbrak.
Na de hervatting wist de Zeeburgia-
midvoor de bal in liet doelgebied vrij
te spelen en gaf zijn ploeg met een
mooi doelpunt opnieuw de leiding.
Nadat serieuze kansen door Van Wie-
ringen en Bijl niet enut waren, maak
te ditmaal De Buyzer opnieuw gelijk.
Er moest nog een kwartier gespeeld
worden toen Alcmaria door Van Wie-
ringen de leiding nam. Binnen één mi
nuut zorgde Zeeburgia toen voor twee
doelpunten en voegde daar irï de laatste
minuut nog een goal aan toe, zodat Alc
maria uiteindelijk met 35 de zege aan
de Amsterdammres moest laten.
Zondag j.l. kwamen de leden van de
vCielrenverenigïng „Alcmaria Victrix"
aar. de start voor de '„thuiswedstrijd"
tegen de rennersclub „Kennemerland"
uit Beverwijk.
Wel behaalden thans de Alkmaar-
ders in de rit over 72 km, die onder
flinke belangstelling en ideale omstan
digheden verreden werd, de meeste
punten, maar de achterstand van de
vorige week kon toch niet geheel goed
gemaakt worden. Op het nippertje
bleef „Kennemerland" no. 1 met 47 pun
ten tegen A.V. 46 punten.
Na een rustig begin waren het Wagt-
mans (K), Mol, Ottenbros en Pool, dia
een voorsprong namen. Kort vóór het
einde stormden Wagtmans en Mol naar
voren en in de eindsprint werd Jan Mol
door de Beverwijker met een banddikte
geklopt. Tijd: 1.46.55. De verdere uit
slag was: 3. J. Pool op 190 m.; 4. H. Ton
op 1 min.; 5. J. v. d. Wetering, 6. J.
Hofland (K), 7. N. Henneman (K), 8.
K Middelbeek, 9. J. Ottenbros (lekke
band), 10. J. Kuilman (K.)
Bij de beginnelingen werd het in de
eindsprint uitgevochten met het vol
gende resultaat: 1. J. Bloemen, 27 km in
43 min. 25 sec.: 2. P. Koreman. 3. v. d.
Bosch (K), 4. Lubbers (K), 5. v. d.
Akker (K).
uige op in het
ster Oud en
n de Starp.
33)
rei"atn-SOed.politieman' 'tantetje, weet altijd meer dan hij laat blijken,"
óm Ma'"8?- -eUr' "Ik hoop' dat u er van overtuigd is, dat het niet alleen
eerder V i'S' dat 'k miJn schreden naar dit huis gericht heb. Xk was al
plan u te bezoeken en U moet me excyseren, dat ik niet eerder
T,nt p®n'.maar ik heb 't heel druk gehad. Is hier alles in orde?"
't Is rot f If"116 knikte- »Het 'S hier opmerkelijk stil geworden," zei ze.
écht ,e mensen bang zijn hier aan huis te komen. ZelL kan ik er zo
som her» hl-r "gen' er eens uit te vliegen, eens weg te komen uit dit grote,
len iniiie „,fi gedachte houdt me voortdurend bezig, dat hierWil-
rezet heh i ti P, °iVen' dat ik sinds die avond nog geen voet in de kelder
broer ho„ru wel .of ik bang in mijn eigen huis ben geworden. Mijn
on rei» er, i m'J ?°^eeI moë'elÜk gezelschap, maar hij is vaak voor zaken
afds nnhee Z',-, Mer alleen en denken pieker °ver allesover
ODfn e-aot Pf ljke en verschrikkelijke. Als er plotseling ergens een deur
srhriir er, a'® lk voetstappen hooris het of mijn hart stil staat van
H blijkt het niemand anders te zijn dan Josientje of Johan, die
gang lopen en wat komen brengen."
aar tantetje," zei Marietje, „waarom gaat U er dan niet eens uit?
een hotelU 6enS ergens loSeren, in een andere stad, desnoods in
„Beste kind," zei tante Marianne, „dat zou ik zeker gedaan hebben als
Nico met ziek was."
„Guns} Ja' wa»r is Nico?" vroeg de inspecteur, die anders altijd luid
ruchtig door de zoon des huizes begroet werd en eindeloos werd uitgehoord
over politie-agenten en dieven, over moordenaarsven gevangenissen en' alles
wat daarmee in verband staat.
,,'t Is toch niets ernstigs, tante Marianne?"
De gastvrouw haalde haar schouders op. „De jongen is helemaal van
streek," zei ze. „Hij is die avond onder de indruk van dat ongeluksspel ge
komen. Hij is verschrikkelijk geschrokken, toen hij iemand hoorde gillen.
We hadden hem moeten waarschuwen, dat was veel verstandiger geweest.
Wat voor ons een spelletje was is in zijn fantasie gruwelijke werkelijkheid
geworden. De morgen na de moord had hij hoge koorts en hg sprak allerlei
wartaal. Hij deed fantastische varhalen over moordenaars, die hij dacht,
dat hij gezien had. H(j had het over een panterman. Wat hij daarmee be
doelt weet ik niet, want hij was helemaal in de war. Wij hadden dat vrese
lijke spel niet moeten beginnen, terwijl hij nog wakker was of ik had een van
de meisjes bij hem moeten laten. Zolang Nico ziek is kunnen wij niet weg.
Is er nog altijd geen spoor van de dader, Henk?"
„Dokter Van Bremen," zei de inspecteur zacht.
Tante Marianne schudde energiek het hoofd.
„Ik wil niets over de politie zeggen, beste jongen, maar die hel», arresta
tie lijkt mij een afschuwelijke vergissing. Ik ken onze goede dokter te lang
om niet met zekerheid te weten
„Och tantetje," zei Marietje in een plotselinge behoefte om de politie,
waartoe ook Henk behoorde, te verdedigen, „wat weten wij eigenlijk zeker?
Er is wel eens gezegd, dat elk huis, hoe vrij het ook staat en hoe het ook
aan alle kanten bekeken kan worden, luikjes heeft, die nooit open gaan en
daarachter venstertjes waar niemand ooit inkijkt. Ieder mens, hoe goed we
hem ook menen te kennen, heeft gedachten, die hij aan zijn meest vertrouw
de vriend niet zou durven openbaren. Ik geloof, dat in ieder mens voort
durend een strijd tussen goed en kwaad wordt gestreden en ik geloof ook,
dat de slechtste instincten zich op eeft ogenblik van onbedachtzaamheid zo
sterk kunnen laten gelden, dat een als volkomen betrouwbaar bekend staand
man plotseling het slachtoffer van een onbeheerste daad kan worden. Ben
jij dat niet met me eens, Henk?"
Inspecteur Beekman keek aarzelend naar het meisje.
„Tja ik weet niet......"
„Neen," zei tante Marianne resoluut. „Dat geloof ik niet, Marietje. Wij
kennen de dokter al jaren. Hij is mijn dokter geweest, toen ik zo ernstig
ziek was, dat ik vast geloofde, dat ik niet beter zou worden. I%dle tijd
had ik lange gesprekken met hem over leven en dood. Het was naar aan
leiding van een man, die nooit beter zou kunnen worden en een verschrik
kelijk lijden moest doorstaan eer hij zou sterven. Ik wilde toen, dat hij die
man uit zijn lijden zou verlossen, maar hij had te veel eerbied voor het
leven om daaraan zelfs te durven denken. Ik weet hoe hij als medicus dage
lijks strijd voert tegen de Dood, die altijd klaar staat om zijn patiënten te
grijpen. Ik weet hoe verbeten hij vechten kan zolang er nog enige hoop is
om het leven van een mens te redden. En daarom geloof ik niet, dat er enig
motief kan zijn, dat sterker is dan zijn onwrikbare wil de Dood te overwin
nen. Zo'n man kan nooit een moordenaar zijn."
Marietje van Beveren schudde haar blonde lokken en zuchtte.
„Och, tante Marianne, zullen we maar niet liever over wat anders pra
ten?"
Tante Marianne glimlachte vergoelijkend.
„Ik ben een mooie gastvrouw," zei ze opschrikkend. „In plaats, dat ik het
mijn gasten gezellig maak zodat ze nog eens terug komen, zit ik hier mijn
eigen misère uit te stallen en allerlei wijsheden te verkondigen, die jongelui
als jullie veel liever niet willen horen. Ik vergeet helemaal, dat hier twee
jonge mensen zitten, die het leven nog door een ross glaasje bekijken.
Henlf, maak je eens verdienstelijk en druk eens even op dat knopje, dan zal
ik Johan een kopje thee laten brengen. Je boft, Marietje, want ik heb iets
waarvan ik zéker weet, dat je het er graag bij zult willen hebben. Ik weet
nog, dat je er vroeger dol op was. Raad eens, wat het is."
„Tantetje," zei Marietje, „zeg het maar. Ik kan het heus niet raden."
„Moccapunten", verklapte tante Ma
rianne.
„Mmmmmm!" riep Marietje, terwijl
ze ondeugend naar haar medegast
keek, die glimlachend uit het venster
staarde.
(Wordt vervolgd)
EN NU
EEN KOPJE
