ilS flEN BUITEN SCHILDERT!
/f Ven
PELS' Wijnen
Wat de theaters brengen
Stad en Omg&muj-
Kunstcritiek door kinderen
HET FEESTPROGRAMMA VOOR
DE JUBILEUMWEEK
Precies de rommel van
Jan Steen"
y; 7 A
De hele week kaas
F. H. Holzmüller overleden
Onze zwervers terug
Portret van de week
Uitgave van het comité
verschenen
De camera snorde
Straatversiering
tijdens de feestdagen
Welkom thuis!
30-jarig bestaan
Alkmaar (Go Ahead)
HARMONIE-IHEA1 KR
Rigoletto
VICTORIA-THEATER
De cowboy en de lady
NEMA AMERICAIN
Ik weet van niets
Broek op L
De veiling zonder
St.
„Meneer, meneer wat maak je
nou?"
„Meneer ga je schilderen?" „Me
neer is dat Opoe Jansen?" Een vuil
bruin handje glijdt langs mijn arm
en een viezig vingertje zou zeker
mjjn tekening aangeraakt hebben
ais ik het niet haastig opzjj had ge
duwd.
Ik druk de kluwen kinderen, die
rnjj benauwend omringt herhaalde
lijk terug, doch ze zjjn als vliegen:
je kunt ze tien keer verjagen, ze
komen even zeker weer tien keer
terug!
Antwoord op hun vragen geef ik
nooit, wel wetende, dat elk ant
woord een nog groter aantal vra
gen tot gevolg zal hebben.
Natuurlijk had ik, vooral met het
oog op de vacantie, in deze kinder
rijke volksbuurt moeilijkheden met
de jeugd kunnen verwachten; de
oudere bevolking is nooit lastig, haast
altijd vriendelijk en zo nodig hulp
vaardig, maar die jongens
Doch wanneer je als schilder een
plekje hebt gevonden, dat je inspi
reert, dan laat de gedachte daaraan
je niet los. Je bestudeert de licht-
valling 's morgens, 's middags en
's avonds en bent niet eerder tevre
den voor je het in beeld hebt ge
bracht.
BOEFJES.
Pats! daar heb je het al, een van
de kinderen schopt mijn potje met
water om, juist als ik met aquarelle
ren zal beginnen. Mopperen geeft
niets, ik moet opnieuw water zien te
krijgen en wil juist opstaan als een
paar jongens zich aanbieden het even
voor mij te zullen doen, wat ik graag
accepteer.
Ik zie ze een ogenblik met elkan
der fluisteren en dan haastig in een
zijstraat verdwijnen.
Toch wel aardig van die kinderen
en vervuld van een mildere stemming
ten hunne opzichte, wacht ik de terug
komst der jongens af. Dat duurt vijf,
tien minuten en als het ten slotte
een kwartier wordt, vrees ik, dat ze
het potje hebben laten vallen en niet
meer terug zullen komen. Er zit niets
anders op dan bij een omwonende wat
water te vragen, dat mij direct be
reidwillig wordt verstrekt.
Als ik de man mijn wedervaren ver
tel vraagt hij; „zijn ze even verder
het eerste zijstraatje links ingesla
gen?" Op mijn bevestigend antwoord
zegt hij grimmig: „Dat begrijp ik
best, daar woont een opkoper, die tien
cent voor zo'n potje betaalt."
Ik uit een paar lelijke woorden en
haast mij om zo spoedig mogelijk mijn
werk te hervatten en te trachten de
verloren tijd in te halen.
PERSPECTIEF
Gelukkig, alle kinderen zijn ver
trokken, enkele groepjes hengelen in
't nabijzrjnde grachtje en verderop
vermaken zich andere met hun ver
schillende spelen; de schelle stemme
tjes dringen af en toe tot mij door.
Ik kan mij weer rustig aan mijn
werk wijden. Onbegrijpelijk hoe snel
de zon draait en de schaduwen ver
anderen.
't Is een heerlyke zomerse dag. De
zon doet het mooie warme rood van
onze Hollandse dakpannen prachtig
tegen het groen van enkele bomen
uitkomen en brengt door het wit
van een brokkelig muurtje fel te
nouw?" Blijkbaar is een van de kin
deren weer terug gekomen, want het
zelfde vuile handje wijst ditmaal naar
een op mijn aquarel voorkomend fi
guurtje dat bij het water staat. Ik kijk
nu toch even op wie hij is die zoveel
belangstelling voor mijn werk toont
en zie een ongeveer vierjarig jochie.
Een paar vuile bruine beentjes ko
men uit de korte wijde broekspijpen,
de blote voeten steken in veel te grote
klompen en om zijn mager lichaampje
floddert een gescheurd en smerig
kieltje. Doch over het groezelige gele
gezichtje van het kind glijdt telkens
als ik naar hem kijk een blijde zonni
ge lach, waarbij hij zijn mondhoeken
tot dicht bij zijn wijduitstaande oren
trekt en ik kan zien hoe enkele tanden
in 't mondje ontbreken, waardoor hij
mij sterk aan de bekende kinderfi
guurtjes van Frans Hals doet denken.
Waarschijnlijk kwam het door die zon
nige glimlach van het kind dat ik mij
tot een onvoorzichtigheid laat verlei
den, want als hij nogmaals vraagt:
„wat doet die man nouw?" antwoord
ik „hij" vangt een snoek!" Aanvankelijk
hoor ik niets dan r gestotter, doch
als ik omkijk zie >et jochie van
agitatie niet kan Zijn kleine
oogjes zien schee „n opwinding.
Plotseling keert hij zich om en brult:
„hijvangt.... eensnoek!" Als
een echo klinkt het uit het groepje
jonge hengelaars „hij vangt 'n snoek!"
en de verderop spelende kinderen her
halen „hij vangt een snoek!" 't Schijnt
zich tot in 't oneindige voort te zetten.
Ik speel struisvogelpolitiek en buig
mij diep over mijn werk, doch het
steeds dichterbijkomend geklots van
klompjes op straatstenen vertellen mij
dat mijn noodlot nadert.
In een ommezien ben ik door een
dichte kluwen kinderen omringd. Er
zit niets anders op dan alles op te
bergen en mokkend over mijn dom
heid zowel als over de verloren tijd,
rustig af te wachten tot het hun be
hagen zal te vertrekken.
BEVRIJDERS
Dat is reeds voor een groot deel het
geval als er hulp op komt dagen inde
vorm van een tweetal jongens, naar
schatting ongeveer acht en tien jaar
oud.
Zij overzien mijn moeilijke positie
en in 't volle besef van hun superiori
teit en hogere leeftijd verwijderen zij
met duwen en stompen de kleine last
posten.
Zij blijven tenslotte alleen over en
ik kan mijn werk wederom hervatten.
Intussen hoorde ik al dat de oudste
Jan heet en een collega in de kunst
van mij is. Hij heeft reeds een schrift
vol beesten getekend en is iii't bezit
van nog mooiere verfdoos dan ik.
Beide jongens bezien verder zonder
iets te zeggen mijn werk, tot de jong
ste vraagt: „Hoe vindt jij het Jan?"
Jan zegt niets, hij is politiek en weet
dat daardoor zijn critiek straks deste-
meer effect zal maken. Zijn vrindje
echter schijnt in zijn zwijgen een mis
kenning van mijn werk te zien en Jan
kan het weten, dus hoor ik minach
ting in zijn stem als hij zegt: „Nee,
mijn vader kan nog eens mooi teke
nen, die heeft de Waag uitgetekend en
toen kon je precies zien hoe laat het
was!".
Ik voel de steek, mijn werk is min
derwaardig.
Jan zwijgt nog steeds en beschouwt
met critische blikken mijn aquarel. Hij
vergelijkt haar met de oude huisjes die
mij tot voorbeeld strekken en die door
hun verwaarlozing en bouwvalligheid
zo'n artistiek aanzien hebben gekregen.
Als de jongste tot weggaan aanspoort,
hoor ik eindelijk Jan's zonderlinge cri
tiek.' die ik woordelijk weergeef. Hij
*1
belichten, levendigheid aan het ge
hele tafereeltje dat door de slingeren
de weerspiegeling van het heldere
water nog aan bekoring wint. Af en
toe blijven enkele voorbijgangers een
ogenblik staan kijken, ik hoor ze
spreken, maar let er nauwelijks op,
al mijn aandacht is op mijn werk
geconcentreerd.
Wat is het buitenschilderen toch
een bij uitstek prettige bezigheid,
dat nog lang niet genoeg door onze
gevorderde amateurs wordt begre
pen.
HET NOODLOT NADERT.
„Meneer, wat doet die man daar
zei: „Hij skildert krek als Jan van
Steen, die skilderde ook altijd van die
rotzooi!"
Eindelijk alleen. Alleen?
Een akelig vermoeden wordt bij mij
werkelijkheid, ik grijp haastig naar
mijn rug.
Natuurlijk weer een vlo
K. d. H.
ZONDAGSDIENST ARTSEN.
Morgen, Zondag 22 Augustus, wordt
de Zondagsdienst waargenomen door
de heren Dr. J. Degenaar, arts, Emma-
•straat 95, telefoon 2310 en E, E. M. van
Giïse, arts, Kennemerpark 8, tel. 3136.
(Ontleend aan onze advertentie
rubriek).
ZATERDAG
Gulden Vlies, 8 uur: Rotterdams toneel
met „Gaslicht".
Kermis van 161 uur.
ZONDAG.
Gulden Vlies, 8 uur: Gaslicht.
Alkmaar-terrein: 2.30 uur Jubileum
wedstrijd; 12.30 uur voorwedstrijd.
Kermis: Van 201 uur.
MAANDAG.
Gulden Vlies, 8 uur: Driekoningen
avond.
Kermis: Van 161 uur.
DAGELIJKS.
Wapen van Heemskerk, 7.30 uur: Dan
sen.
Kleine Waagplcin, 8.30 uur: Openlucht
film.
EXPOSITIES.
Bergen: Kunstzaal Boendermaker en
Huis met de Pilaren: Exposities.
TEMPERATUUR ZWEMBADEN.
Pesie's bad en Zomerbad: 19 graden C.
De verkoop van kaas aan vreemde
lingen, die iedere Vrijdag zo'n groot
succes is, in de kleine Waag, wordt
sinds enige tijd ook op andere dagen
voortgezet.
Alleen kan men dan niet op het
Waagplein terecht, doch de buiten
landse bezoekers dienen zich dan te
wenden tot het gebouw van de Mid-
denstandsbank aan de Koorstraat.
Een en ander betekent een verstan
dige maatregel, want niet alleen op
Vrijdag, doch letterlijk de hele week
is onze stad vol van vreemdelingen,
die dus nu weten, waar zij terecht kun
nen.
De meesten wenden zich om inlich
tingen tot de VVV, waar men hen, zo
als altijd de meest uitgebreide inlich
tingen verstrekt.
Toch vragen wij ons af, of een flink
bord aan de gevel van het Waagge
bouw zijn nut niet zou hebben. Want
er komt hier geen buitenlandse bezoe
ker of hij wil kaas kopen.
Te Garderen, waar hij met vacantie
verbleef is onverwacht op 66 jarige leef
tijd overleden de heer F. H. Holzmüller,
oud-leraar in de aardrijkskunde aan de
R.H.B.S. alhier.
De heer Holzmüller werd in 1927 als
leraar aan de R.H.B.S. verbonden en
verkreeg in 1947 eervol ontslag in ver
band met zijn pensioengerechtigde leef
tijd.
De overledene is hier dus 20 jaar als
leraar werkzaam geweest en heeft zich
in die tijd een grote vriend van zijn
leerlingen getoond.
Ieder jaar trok hij vergezeld van
mevrouw Holzmüller met een groep
leerlingen naar het bij zijn zomerhuisje
gelegen kamp in Garderen en velen zul
len daaraan prettige herinneringen heb
ben. Ook voor oud-leerlingen werd dit
kamp gehouden en telkenjare hebben
talrijke reünisten zich hier in onge
dwongen samenzijn verenigd.
De heer Holzmüller was een vooraan
staand man in de liberale gelederen. In
de vroegere Liberale Unie bekleedde
hij een bestuursfunctie, zo ook in de
Liberale Staatspartij en onlangs werd
hij gekozen tot lid van het hoofdbestuur
van de V.V.D.
De teraardebestelling zal Dinsdag 24
Augustus te 2 uur op de Algemene Be
graafplaats te Alkmaar plaats vinden.
Naar wij vernemen zullen onze drie
Alkmaarse zwervers Jaap Tol, Rien
Schroevers en Appie Dam, morgen in
hun woonstad terugkeren.
Zij komen dan rechtstreeks van de
Riviéra. Een vrachtauto, die hen van
Marseille naar Parijs brengt, hebben
zij reeds gevonden.
Van Parijs naar Amsterdam willen
zij net als gewone stervelingen, per
trein reizen, tenminste als zij genoeg
verdiend hebben, om hun kaartje te
kunnen betalen.
Maar wie erin slaagt, zonder 'een
cent op zak van Alkmaar helemaal tot
in Marseille te komen en terug tot
Parijs, ziet er zeker ook geen been in,
om dit kleine afstandje van de licht
stad tot Amsterdam nog even te ver
slinden.
Vandaag brengt juffrouw Stins
want zij is de dame op dit por
tret! geen krant rond. Vijf en
dertig jaar heeft ze de Alkmaar-
sche Courant in haar wijk be
zorgd, maar om dit feit nu rond
brengende te herdenken, dat vindt
ze niet passend. In heel dit tijd
perk heeft de jubilerende bezorg-
ster wegens ziekte zes dagen op
het appèl ontbroken. En eigen
lijk kan men het, wanneer je van
de trap duikelt en de ribben
kneust, geen ziekte noemen.
„Schrijft U maar gerust, dat het
bezorgen van de krant een gezond
werkje is. En wanneer ze het me
niet onmogelijk maken, dan zal ik
het nooit opgeven," zegt zij. Als
iets vanzelfsprekends op haar
levenspad is ze in de kranten be
gonnen. Toen ze in de kleine kin
deren „zat" haalde ze de bladen
van de drukkerij en bracht ze
naar het station, waar haar man,
die in Hoorn werkte en dus met
de trein mee kwam, ze in ontvangst nam en bezorgde. Later is
Juffrouw Stins zelf aan het bezorgen geslagen en ze kreeg er de
smaak zo van te pakken, dat ze, nu de kinderen op eigen benen
kunnen staan, er toch mee door is blijven gaan.
„Ik heb maar een klein wijkje genomen," vertelt ze ons, „maar de
emolumenten er aan verbonden, maakten het, met de andere gezins
inkomsten, toch mogelijk, dat we onze vijf kinderen hebben kunnen
laten leren."
Dat krantenbezorgen is geen werkje voor de dommen, integendeel,
men doet er levenswijsheid en mensenkennis bij op. Heel precies weet
de jubilaresse te vertellen wie zijn krantje helemaal door de
brievenbus geschoven wil hebben en wie onder de deur door. En men
leert de mensen niet beter kennen dan wanneer het op betalen aan
komt. Altijd zijn het dezelfde bij wie ze drie, vier keer de kwitantie
moet aanbieden aleer er wordt afgetikt. Maar Juffrouw Stins is lang
niet ontevreden over haar „afnemers". „M'n wijk, is m'n rijk," zegt
ze, „en ik word er altijd vriendelijk met m'n krant ontvangen."
Dat is dan ook wel de voornaamste oorzaak, dat deze jubilerende
nieuwsbezorgster haar taak nog vele jaren wil vervullen.
En wij van onze kant hopen nog lang onze pennevruchten verspreid
te zien worden door deze dappere moeder en blijmoedige vrouw.
Gebonden in een fraaie in kleu
rendruk uitgevoerde omslag ver
scheen het programma van de Jubi-
leumfeestweek an 31 Augustus tot
en met 6 September.
In een voorwoord wijst burgemees
ter YVijtema op de betekenis van de
historische dagen, die wij gaan vie
ren en roept hij zijn burgers op om
door een waardig en vreugdevol
feest te tonen, hoezeer wij ons ge
lukkig voelen met de eeuwenoude
verbintenis tussen Vorstenhuis en
volk.
De voorzitter van het Oranje-co
mité, de heer G. van Slingerland,
sluit zich hierbij aan, vertrouwende,
dat de feesten op spontane wijze in
eenheid en saamhorigheid zullen
worden meegevierd door alle bur
gers van Alkmaar.
Koninginnedag en de Kroningsdag
zijn de hoogtijdagen in deze feest-
week; zij worden ingeluid met klok
gelui van alle klokken, die in de Alk
maarse torens hangen, gevolgd door
een beiaardconcert en aubade voor het
stadhuis. Het garnizoen houdt een mi
litaire parade op die dagen. Voorts
zingt een groot dames-, meisjes- en
jongenskoor op Koninginnedag op het
Waagplein, waarbij o.a. een Oranje
cantate wordt uitgevoerd.
Het programma van de eerste dag
Vermeldt voorts een bloemencorso,
volksspelen en een wagenspel; voor de
route van het corso verwijzen wijnaar
het feestprogrammaboekje. Op beide
avonden is er voorts een kerkconcert.
Gedurende de feestweek geeft „Can-
tecleer" twee toneelavonden in 't Gul
den Vlies, waar op twee avonden het
Noord-Hollands Cabaretgezelschap een
cebaretprogramma geeft.
De vier muziekkorpsen, d>e de hei->
feestweek opluisteren, geven op de
eerste dag gezamenlijk een concert op
het Waagplein.
De schoolgaande jeugd geeft de twee
de dag een speciale feestdag, terwijl
de rijpere jeugd op Zaterdag zich zal
vermaken met een stadsspel. Voor de
leden der beide Oranjeverenigingen
organiseert het Oranjecomité Vrijdag
in de Muziektuin een Verenigings
avond met een attractief programma.
Op de Kroningsdag wordt ten stad-
huize door de burgemeester een offi
ciële receptie gehouden: die dag is
voorts de dag van de Sport, waarvan
men op het Sportpark kan genieten.
Reeds driekwart eeuw geleden
waardeerde Uw evergrootvader
en ook in die tijd wist men
wat goed was!
ALKMAAR TELE F. 2585
Tijdeljjk leverbaar Jamaïca-Rhum
p. fl. 9.45)
Evenals vorig jaar heeft ook dit sei
zoen de Hamilton Wright Organisation
Inc. uit New York in opdracht van de
Nederlandse regering een kleurenfilm
van de kaasmarkt gemaakt.
Dit jaar was het Mr. Richard Wright,
die tezamen met zijn assistenten de ca
mera deed snorren, om het gebeuren
op het Waagplein op het celluloid vast
te leggen.
Deze kleurenfilms komen in heel
Amerika in circulatie en dragen ertoe
hij, propaganda te maken voor onze
markt. Ook verschillende grote kran
ten aan de overkant van de Oceaan
wijden veel aandacht aan onze goede
tradities.
Zo verschijnt de Chicago Tribune
met een hele pagina foto-reportage,
waarvan het onderwerp de Alkmaarse
kaasmarkt is.
Men ontkomt soms niet aan de in
druk, dat men de waarde en het be
lang van onze kaasmarkt in het bui
tenland beter inziet, dan wij hier in
Holland, die toch in de eerste plaats
belanghebbenden zijn.
Het spreekt, dat de feesten besloten
worden met een groots vuurwerk.
Voor bijzonderheden verwijzen wjj
naar het uitvoerig feestprogramma,
dat vanaf heden in straatverkoop ver
krijgbaar is; het is een onmisbare gids
tijdens de feestweek.
De sub-commissie van het Oranje
comité voor de straatversiering deelt
ons mede, dat tot dusver bericht is
binnengekomen, dat de volgende stra
ten gedurende de jubileumfeestweek
zullen zijn versierd: Langestraat, Laat,
Eikelenbergstraat, Westerweg, Boom
kampstraat, Schoutenstraat, Mient,
Hekelstraat, Payglop, Dr. Schaepman-
kade en Ritsevoort. Ongetwijfeld zul
len meerdere straten versierd en/of
verlicht worden; zjj allen kunnen me
dedingen naar fraaie prijzen in de
vorm van kunstvoorwerpen, welke
door de subcommissie voor straat- en
gevelversiering zullen worden uitge
loofd. Er is hiervoor een jury be
noemd, waarin zowel technici als per
sonen, die de versiering uit aesthetisch
oogpunt bekijken, zitting hebben.
Het Oranje-comité vertrouwt, dat zo
veel mogelijk straten en ook gevels
versierd zullen zijn; ook voor gevel
versiering en/of verlichting is een
aparte jury. Wil men voor een prijs
in aanmerking komen, dan gelieve
men, zo men dit nog niet gedaan heeft,
van de versiering van straat df gevel
aangifte te doen bij de secretaris van
deze subcommissie, de heer mr. A. V. M.
Leesberg, Kennemerstraatweg 29.
Met het troepentransportschip „Gro
te Beer" zijn gisteren ook enige stad
genoten teruggekeerd.
Eerst gisteravond tegen zessen arri
veerden zij in Alkmaar, waar de ont
vangst natuurlijk allerhartelijkst was.
Vrienden, buren of familie hadden
voor een rijkversierde erepoort ge
zorgd en tientallen bloemstukken sier
den de kamer op. Bij een van de gere-
patriëerden hebben wij vanmorgen
een bezoek afgelegd. Maar zo vroeg
konden wij niet zijn of hij was al
weer op pad!
Maar zijn vrouw, mevrouw Moring
uit de van der Woudestraat, wist er ook
wel iets vanaf. Dertig bloemstukken
waren er gestuurd, DistrictsComité van
de Demobilisatieraad, pastoor van de
St. Joseph parochie en Katholiek Thuis
front haden hun opwachting gemaakt.
Met de „Grote Beer" zijn hoofdzake
lijk zieken, afgekeurden en herstellen
den meegekomen.
Tot deze laatste categorie behoort de
heer Moring. Hij zal voorlopig nog in
militaire dienst blijven. Zestien maan
den is hij van huis geweest en door
hem, vanaf deze plaats een hartelijk
welkom toe te roepen, willen wij
daarin betrekken allen die gisteren
weer na lange tijd in Alkmaar terug
keerden.
Dertig jaar geleden besloten enige
jongens een voetbalclub op te richten,
welke ze „Go Ahead" noemden. Deze
ciub, thans „Alkmaar" geheten, speel
de oorspronkelijk op de Krocht, daar
na aan de Wilhelminalaan en tenslot
te aan de Westerweg.
Na veel tegenslagen is het 't bestuur
thans gelukt het jubileum te vieren in
een jubileumwedstrijd, welke door de
medewerking van „Alcmaria Victrix"
tot stand is gekomen.
Deze jubileumwedstrijd Alcmaria-
Victrix I tegen Veendam I, die morgen
om 2.30 uur aan de Westerweg wordt
gespeeld en zeer spannend belooft te
worden, is de aandacht waard, vooral
omdat Alcmaria met enige nieuwe
spelers in 't veld komt, waaronder
F.verstein en Van der Lek.
Het bestuur van Alkmaar" heeft
ook nog een voor-wedstrijd uitgeschre
ven, namelijk tussen Alcmaria II en
Veendam II, welke morgen reeds om
12.30 begint.
Men verwacht voor deze wedstrijden
een zeer grote belangstelling. Kaarten
in voorverkoop zijn bij de heer C.
de Grand op het Waagplein te verkrij
gen.
VERDI'S BEROEMDE OPERA
IN PRACHT BEZETTING.
Zelden zal men een algemeen beken
de en zo gewaardeerde opera als „Rigo
letto" in zo schitterende uitvoering
kunnen horen als thans op de film, die
deze week als hoofdnummer draait in
het Harmonie-Theater.
Ofschoon de opera Rigoletto, één van
Verdi's meesterwerken, al bijna hon
derd jaar oud is (zij werd gecompo
neerd in 1851) is zij nog steeds in staat
elke ware muziekliefhebber enthousiast
te stemmen, vooral als mén een uitvoe
ring er van te zien en te horen krijgt
als van deze Italiaanse artisten, stuk
voor stuk vermaarde kunstenaars, ter
wijl de muziek onder leiding van Tullio
Serafin zo goed tot haar recht komt.
Mooier zang dan van deze optredende
Italianen hoorden wij zelden en nie
mand die dit weet te waarderen zal
deze Rigoletto-film verzuimen.
De film wordt vertoond in de oor
spronkelijke vier acten. Zij heeft geen
onderschriften, maar de inhoud van
elke acte wordt vooraf medegedeeld
wat het geheel beter doet begrijpen.
Maar niet het verhaal, doch de zang is
hoofdzaak en beter had men het niet
kunnen treffen, dan met deze bezet
ting. Voor hen, die zich wel voor de
J Italiaanse opera en haar prominente
krachten interesseren zullen de namen
dei uitvoerenden allicht geen onbeken
den zijn. Een pracht Rigoletto (de hof
nar en vader van Gilda) hoort men var.
Tito Gobbi. Zijn machtige soli en mooie
duetten zijn hoogtepunten; de rol van
de Hertog van Mantua, gezongen door
de beroemde tenor Mario Filipesschi,
zal lang in herinnering blijven, speciaal
door zijn melodieuze aria's en fraaie
duo's. Marcelle Govoni sluit zich bij
deze zangers als Gilda prachtig aan en
met medewerking van de overige artis
ten wordt een opera-opvoering verkre
gen, die bewondering verdient.
Daarmee is dan ook alles van deze
film „De cowboy en de lady" gezegd.
Wel aardig.Wij zagen wel eens beter
werk van Gary Cooper (hoewel deze
op een paard schijnt te zijn geboren)
en ook van Merle Oberon, die tesamen
d" hoofdrollen vervullen in deze ge
schiedenis, waarover H. C. Potter de
regie-scepter zwaaide.
Wij hebben ook „wel gelachen" maar
we hebben toch tevergeefs gezocht
naar punten, waarop wij onze aan
dacht zouden kunnen concentreren, om
dat ze boven het gemiddelde uitstaken
Dat het verhaal zo onmogelijk is.
Een tweetal interessante journaals
met o.m. ook het laatste Olympische
Nieuws, leiden de opera-opvoering m,
die zeker in de komende week 'n groot
succes zal blijken te zijn.
De mening van het publiek, dat gis
teravond het Victoria-theater verliet,
luidde over het algemeen: „Hm. ik heb
wel gelachen, ja, wel aardig".
doet er niet toe. Zelfs van een onmoge
lijk -haal valt nog wel iets te ma
ken, als men de manier maar weet. En
Potter kende die manier blijkbaar niet.
Anders had hij ons aan het begin al
niet mogen laten voelen, dat „hij en zij"
elkaar vijl kwartier later zouden krij
gen, zij het dan ook na verschillende
perikelen.
De cowboy en de lady is echt een
film voor de kermisweek, want die
hangt ook van de „lol" aan elkaar.
Het voorprogramma geeft goede
Olympische flitsen.
„Ik weet van niets" zegt George
Formby in de rol van mr. Trotter, die
men van een afschuwelijke moord op
zijn buurman in een artistenpension
verdenkt. „Ik weet van niets, maar deze
schoenen heeft de moordenaar gebruikt
en dit mes". En dan laat hij allerlei
dingen van zichzelf zien zodat hij in een
minimum van tijd achter slot en gren
del zit. En dat nog wel op een ogenblik
dat alle werkloze bewoners van het
artistenpension de hoop koesteren, dat
hij hén weer in een goed cabaretpro
gramma tezamen zal brengen.
Wie de moordenaar wel is weet ten
slotte iedereen, behalve de politie, want
alle toeschouwers hebben de moord
zien gebeuren en moeten de dader her
kend hebben. Ten slotte komt de politie
door de grenzeloze naïviteit van mr.
Trotter tot de conclusie, dat hij de
moord niet gepleegd heeft en dan zet
het hele cabaretgezelschap bij de pre
mière een val open waar de moorde
naar als een kind in tippelt.
Een alleraardigste detectivegeschie
denis gehuld in een kleedje van zotter
nij want Formby doet zulke dwaze din
gen, dat de bezoekers nog lachend het
theater uitgaan en dat is ten slotte het
beste wat men van deze film kan zeg
gen.
Vooraf o.a. de laatste sportgebeurte
nissen op de Olympische Spelen en een
aardige tekenfilm.
Enige en algem
kennisgeving.
Ond e rtrou wd
WILL F. COOÏ
en
J. KRAMER.
Huwelijksvoltrekkh
Aug. 11.30 uur. Kei
inzegening 12 uur
Grote Kerk door d<
Eerw. Heer Ds. Dei
sten.
Alkmaar, 21 Aug. li
Rembrandtstraat 17.
Gelegenheid tot fel
na afloop van de di<
de consistoriekamer 1
kerk.
Enige kennisgevi
Heden overleed,
eèn langdurig lij
onze lieve zorgz
Man, Vader,. Z
Behuwdzoon, Broe
Behuwdbroeder
Oom. de Heer
JOHANNES
HENDRIKUS
CHRISTIANI.
in de ouderdom
ruim 38 jaar-
M. CHRISTIANI
TUINk
HANNIE
HENNIE
MARY
Fam. CHRISTIA
Fam. TUINMAN
Alkmaar, 20 Aug.
Krelagestraat 39.
De begrafenis
plaats hebben
Dinsdag op de
meentebegraafplaal
Vertrek van het st
huis nam- twee uu
Heden overleed p
seling tot onze di
droefheid, onze li
Man, Vader en
Schoonvader
FRANS HENDRl
HOLZMÜLLER,
Oud-Leraar RH
in de ouderdom i
ruim 66 jaar.
G. A. A.
HOLZMüLLEI
TEEN
S- A. iiolzmül:
NEL WARTENA
Alkmaar,
19 Augustus. 194?
Emmastraat ïm
De teraardebestell
zal plaats vim
Dinsdag 24 Augus
a.s. op de Gemee
Begraafplaats te A
maar. Vertrek va
huis 2 uur.
De b'ollenveilingen hebben
meen- geen reden om optim
over de belangstelling van
handelaren Het grootste c
ductie wordt op de beurs
wat niet geplaatst kan word
de veilingen en verdwijnt dj
in het surplusfonds
Op de Broeker veiling is
van' zaken nog bedenkelijker
wérden er van de totale
ongeveer 350 manden, zeggi
16 manden verhandeld O]
welke Vrijdagmorgen werd j
geen handelaar -te vinden..
Natuurlijk heeft de* vrije v
delen,, maar het is helemaal
baar, dat die voordelen zich
dag tegen de kwekers zulle
het ogenblik fungeert de v
zakelijk als inleveringsinstiti
surplusfonds, maar als er in
komst stroppen behaald zu
zal de veilingsgarantie wel 1
deerd worden De georganis
altijd te verkiezen boven d<
methoden stammende uit v
Hopenlijk zullen de kwékei
eer het te laat is en er slach
vallen
HET IS DAN ZO!
Op 1 September aanstaand'
do voor de radio-omroep opt
in het NCR V-programma var
In het nationaal-programmj
tember aanstaande zal Adve:
voorkomen Voor dit laatst
reeds gramofoon-opnamen g<
DIENSTPLICHT
Óm hun dienstplicht te v
len de navolgende dienstpli
den ingelijfd: op 5 Octobe
Luchtvaarttroepen, Palmkaze
en op 7 December: C Wede
Voörschóten
NA 30 JAAR TERUGGE
Voordat de heer P. de V
gemeente als gemeentewei
aangesteld was hij o.a. oo
in Hoogeveen. Op een zekei
hij van zijn baas opdracht
stellen van een der pijler:
brug. Bij deze werkzaam!
een stuk van de pijler veri
den. Bij het weder dicht m
pijler duwde De Vries ee
met zijn naam er in tussen
Dezer dagen kreeg hij va
baas een berichtje dat h<
wederom gevonden was. N
grijpen hoe de gemeentew
hoorde van dit bericht. He
veer dertig jaar geleden d
aldaar werkte.