ilS flEN BUITEN SCHILDERT! /f Ven PELS' Wijnen Wat de theaters brengen Stad en Omg&muj- Kunstcritiek door kinderen HET FEESTPROGRAMMA VOOR DE JUBILEUMWEEK Precies de rommel van Jan Steen" y; 7 A De hele week kaas F. H. Holzmüller overleden Onze zwervers terug Portret van de week Uitgave van het comité verschenen De camera snorde Straatversiering tijdens de feestdagen Welkom thuis! 30-jarig bestaan Alkmaar (Go Ahead) HARMONIE-IHEA1 KR Rigoletto VICTORIA-THEATER De cowboy en de lady NEMA AMERICAIN Ik weet van niets Broek op L De veiling zonder St. „Meneer, meneer wat maak je nou?" „Meneer ga je schilderen?" „Me neer is dat Opoe Jansen?" Een vuil bruin handje glijdt langs mijn arm en een viezig vingertje zou zeker mjjn tekening aangeraakt hebben ais ik het niet haastig opzjj had ge duwd. Ik druk de kluwen kinderen, die rnjj benauwend omringt herhaalde lijk terug, doch ze zjjn als vliegen: je kunt ze tien keer verjagen, ze komen even zeker weer tien keer terug! Antwoord op hun vragen geef ik nooit, wel wetende, dat elk ant woord een nog groter aantal vra gen tot gevolg zal hebben. Natuurlijk had ik, vooral met het oog op de vacantie, in deze kinder rijke volksbuurt moeilijkheden met de jeugd kunnen verwachten; de oudere bevolking is nooit lastig, haast altijd vriendelijk en zo nodig hulp vaardig, maar die jongens Doch wanneer je als schilder een plekje hebt gevonden, dat je inspi reert, dan laat de gedachte daaraan je niet los. Je bestudeert de licht- valling 's morgens, 's middags en 's avonds en bent niet eerder tevre den voor je het in beeld hebt ge bracht. BOEFJES. Pats! daar heb je het al, een van de kinderen schopt mijn potje met water om, juist als ik met aquarelle ren zal beginnen. Mopperen geeft niets, ik moet opnieuw water zien te krijgen en wil juist opstaan als een paar jongens zich aanbieden het even voor mij te zullen doen, wat ik graag accepteer. Ik zie ze een ogenblik met elkan der fluisteren en dan haastig in een zijstraat verdwijnen. Toch wel aardig van die kinderen en vervuld van een mildere stemming ten hunne opzichte, wacht ik de terug komst der jongens af. Dat duurt vijf, tien minuten en als het ten slotte een kwartier wordt, vrees ik, dat ze het potje hebben laten vallen en niet meer terug zullen komen. Er zit niets anders op dan bij een omwonende wat water te vragen, dat mij direct be reidwillig wordt verstrekt. Als ik de man mijn wedervaren ver tel vraagt hij; „zijn ze even verder het eerste zijstraatje links ingesla gen?" Op mijn bevestigend antwoord zegt hij grimmig: „Dat begrijp ik best, daar woont een opkoper, die tien cent voor zo'n potje betaalt." Ik uit een paar lelijke woorden en haast mij om zo spoedig mogelijk mijn werk te hervatten en te trachten de verloren tijd in te halen. PERSPECTIEF Gelukkig, alle kinderen zijn ver trokken, enkele groepjes hengelen in 't nabijzrjnde grachtje en verderop vermaken zich andere met hun ver schillende spelen; de schelle stemme tjes dringen af en toe tot mij door. Ik kan mij weer rustig aan mijn werk wijden. Onbegrijpelijk hoe snel de zon draait en de schaduwen ver anderen. 't Is een heerlyke zomerse dag. De zon doet het mooie warme rood van onze Hollandse dakpannen prachtig tegen het groen van enkele bomen uitkomen en brengt door het wit van een brokkelig muurtje fel te nouw?" Blijkbaar is een van de kin deren weer terug gekomen, want het zelfde vuile handje wijst ditmaal naar een op mijn aquarel voorkomend fi guurtje dat bij het water staat. Ik kijk nu toch even op wie hij is die zoveel belangstelling voor mijn werk toont en zie een ongeveer vierjarig jochie. Een paar vuile bruine beentjes ko men uit de korte wijde broekspijpen, de blote voeten steken in veel te grote klompen en om zijn mager lichaampje floddert een gescheurd en smerig kieltje. Doch over het groezelige gele gezichtje van het kind glijdt telkens als ik naar hem kijk een blijde zonni ge lach, waarbij hij zijn mondhoeken tot dicht bij zijn wijduitstaande oren trekt en ik kan zien hoe enkele tanden in 't mondje ontbreken, waardoor hij mij sterk aan de bekende kinderfi guurtjes van Frans Hals doet denken. Waarschijnlijk kwam het door die zon nige glimlach van het kind dat ik mij tot een onvoorzichtigheid laat verlei den, want als hij nogmaals vraagt: „wat doet die man nouw?" antwoord ik „hij" vangt een snoek!" Aanvankelijk hoor ik niets dan r gestotter, doch als ik omkijk zie >et jochie van agitatie niet kan Zijn kleine oogjes zien schee „n opwinding. Plotseling keert hij zich om en brult: „hijvangt.... eensnoek!" Als een echo klinkt het uit het groepje jonge hengelaars „hij vangt 'n snoek!" en de verderop spelende kinderen her halen „hij vangt een snoek!" 't Schijnt zich tot in 't oneindige voort te zetten. Ik speel struisvogelpolitiek en buig mij diep over mijn werk, doch het steeds dichterbijkomend geklots van klompjes op straatstenen vertellen mij dat mijn noodlot nadert. In een ommezien ben ik door een dichte kluwen kinderen omringd. Er zit niets anders op dan alles op te bergen en mokkend over mijn dom heid zowel als over de verloren tijd, rustig af te wachten tot het hun be hagen zal te vertrekken. BEVRIJDERS Dat is reeds voor een groot deel het geval als er hulp op komt dagen inde vorm van een tweetal jongens, naar schatting ongeveer acht en tien jaar oud. Zij overzien mijn moeilijke positie en in 't volle besef van hun superiori teit en hogere leeftijd verwijderen zij met duwen en stompen de kleine last posten. Zij blijven tenslotte alleen over en ik kan mijn werk wederom hervatten. Intussen hoorde ik al dat de oudste Jan heet en een collega in de kunst van mij is. Hij heeft reeds een schrift vol beesten getekend en is iii't bezit van nog mooiere verfdoos dan ik. Beide jongens bezien verder zonder iets te zeggen mijn werk, tot de jong ste vraagt: „Hoe vindt jij het Jan?" Jan zegt niets, hij is politiek en weet dat daardoor zijn critiek straks deste- meer effect zal maken. Zijn vrindje echter schijnt in zijn zwijgen een mis kenning van mijn werk te zien en Jan kan het weten, dus hoor ik minach ting in zijn stem als hij zegt: „Nee, mijn vader kan nog eens mooi teke nen, die heeft de Waag uitgetekend en toen kon je precies zien hoe laat het was!". Ik voel de steek, mijn werk is min derwaardig. Jan zwijgt nog steeds en beschouwt met critische blikken mijn aquarel. Hij vergelijkt haar met de oude huisjes die mij tot voorbeeld strekken en die door hun verwaarlozing en bouwvalligheid zo'n artistiek aanzien hebben gekregen. Als de jongste tot weggaan aanspoort, hoor ik eindelijk Jan's zonderlinge cri tiek.' die ik woordelijk weergeef. Hij *1 belichten, levendigheid aan het ge hele tafereeltje dat door de slingeren de weerspiegeling van het heldere water nog aan bekoring wint. Af en toe blijven enkele voorbijgangers een ogenblik staan kijken, ik hoor ze spreken, maar let er nauwelijks op, al mijn aandacht is op mijn werk geconcentreerd. Wat is het buitenschilderen toch een bij uitstek prettige bezigheid, dat nog lang niet genoeg door onze gevorderde amateurs wordt begre pen. HET NOODLOT NADERT. „Meneer, wat doet die man daar zei: „Hij skildert krek als Jan van Steen, die skilderde ook altijd van die rotzooi!" Eindelijk alleen. Alleen? Een akelig vermoeden wordt bij mij werkelijkheid, ik grijp haastig naar mijn rug. Natuurlijk weer een vlo K. d. H. ZONDAGSDIENST ARTSEN. Morgen, Zondag 22 Augustus, wordt de Zondagsdienst waargenomen door de heren Dr. J. Degenaar, arts, Emma- •straat 95, telefoon 2310 en E, E. M. van Giïse, arts, Kennemerpark 8, tel. 3136. (Ontleend aan onze advertentie rubriek). ZATERDAG Gulden Vlies, 8 uur: Rotterdams toneel met „Gaslicht". Kermis van 161 uur. ZONDAG. Gulden Vlies, 8 uur: Gaslicht. Alkmaar-terrein: 2.30 uur Jubileum wedstrijd; 12.30 uur voorwedstrijd. Kermis: Van 201 uur. MAANDAG. Gulden Vlies, 8 uur: Driekoningen avond. Kermis: Van 161 uur. DAGELIJKS. Wapen van Heemskerk, 7.30 uur: Dan sen. Kleine Waagplcin, 8.30 uur: Openlucht film. EXPOSITIES. Bergen: Kunstzaal Boendermaker en Huis met de Pilaren: Exposities. TEMPERATUUR ZWEMBADEN. Pesie's bad en Zomerbad: 19 graden C. De verkoop van kaas aan vreemde lingen, die iedere Vrijdag zo'n groot succes is, in de kleine Waag, wordt sinds enige tijd ook op andere dagen voortgezet. Alleen kan men dan niet op het Waagplein terecht, doch de buiten landse bezoekers dienen zich dan te wenden tot het gebouw van de Mid- denstandsbank aan de Koorstraat. Een en ander betekent een verstan dige maatregel, want niet alleen op Vrijdag, doch letterlijk de hele week is onze stad vol van vreemdelingen, die dus nu weten, waar zij terecht kun nen. De meesten wenden zich om inlich tingen tot de VVV, waar men hen, zo als altijd de meest uitgebreide inlich tingen verstrekt. Toch vragen wij ons af, of een flink bord aan de gevel van het Waagge bouw zijn nut niet zou hebben. Want er komt hier geen buitenlandse bezoe ker of hij wil kaas kopen. Te Garderen, waar hij met vacantie verbleef is onverwacht op 66 jarige leef tijd overleden de heer F. H. Holzmüller, oud-leraar in de aardrijkskunde aan de R.H.B.S. alhier. De heer Holzmüller werd in 1927 als leraar aan de R.H.B.S. verbonden en verkreeg in 1947 eervol ontslag in ver band met zijn pensioengerechtigde leef tijd. De overledene is hier dus 20 jaar als leraar werkzaam geweest en heeft zich in die tijd een grote vriend van zijn leerlingen getoond. Ieder jaar trok hij vergezeld van mevrouw Holzmüller met een groep leerlingen naar het bij zijn zomerhuisje gelegen kamp in Garderen en velen zul len daaraan prettige herinneringen heb ben. Ook voor oud-leerlingen werd dit kamp gehouden en telkenjare hebben talrijke reünisten zich hier in onge dwongen samenzijn verenigd. De heer Holzmüller was een vooraan staand man in de liberale gelederen. In de vroegere Liberale Unie bekleedde hij een bestuursfunctie, zo ook in de Liberale Staatspartij en onlangs werd hij gekozen tot lid van het hoofdbestuur van de V.V.D. De teraardebestelling zal Dinsdag 24 Augustus te 2 uur op de Algemene Be graafplaats te Alkmaar plaats vinden. Naar wij vernemen zullen onze drie Alkmaarse zwervers Jaap Tol, Rien Schroevers en Appie Dam, morgen in hun woonstad terugkeren. Zij komen dan rechtstreeks van de Riviéra. Een vrachtauto, die hen van Marseille naar Parijs brengt, hebben zij reeds gevonden. Van Parijs naar Amsterdam willen zij net als gewone stervelingen, per trein reizen, tenminste als zij genoeg verdiend hebben, om hun kaartje te kunnen betalen. Maar wie erin slaagt, zonder 'een cent op zak van Alkmaar helemaal tot in Marseille te komen en terug tot Parijs, ziet er zeker ook geen been in, om dit kleine afstandje van de licht stad tot Amsterdam nog even te ver slinden. Vandaag brengt juffrouw Stins want zij is de dame op dit por tret! geen krant rond. Vijf en dertig jaar heeft ze de Alkmaar- sche Courant in haar wijk be zorgd, maar om dit feit nu rond brengende te herdenken, dat vindt ze niet passend. In heel dit tijd perk heeft de jubilerende bezorg- ster wegens ziekte zes dagen op het appèl ontbroken. En eigen lijk kan men het, wanneer je van de trap duikelt en de ribben kneust, geen ziekte noemen. „Schrijft U maar gerust, dat het bezorgen van de krant een gezond werkje is. En wanneer ze het me niet onmogelijk maken, dan zal ik het nooit opgeven," zegt zij. Als iets vanzelfsprekends op haar levenspad is ze in de kranten be gonnen. Toen ze in de kleine kin deren „zat" haalde ze de bladen van de drukkerij en bracht ze naar het station, waar haar man, die in Hoorn werkte en dus met de trein mee kwam, ze in ontvangst nam en bezorgde. Later is Juffrouw Stins zelf aan het bezorgen geslagen en ze kreeg er de smaak zo van te pakken, dat ze, nu de kinderen op eigen benen kunnen staan, er toch mee door is blijven gaan. „Ik heb maar een klein wijkje genomen," vertelt ze ons, „maar de emolumenten er aan verbonden, maakten het, met de andere gezins inkomsten, toch mogelijk, dat we onze vijf kinderen hebben kunnen laten leren." Dat krantenbezorgen is geen werkje voor de dommen, integendeel, men doet er levenswijsheid en mensenkennis bij op. Heel precies weet de jubilaresse te vertellen wie zijn krantje helemaal door de brievenbus geschoven wil hebben en wie onder de deur door. En men leert de mensen niet beter kennen dan wanneer het op betalen aan komt. Altijd zijn het dezelfde bij wie ze drie, vier keer de kwitantie moet aanbieden aleer er wordt afgetikt. Maar Juffrouw Stins is lang niet ontevreden over haar „afnemers". „M'n wijk, is m'n rijk," zegt ze, „en ik word er altijd vriendelijk met m'n krant ontvangen." Dat is dan ook wel de voornaamste oorzaak, dat deze jubilerende nieuwsbezorgster haar taak nog vele jaren wil vervullen. En wij van onze kant hopen nog lang onze pennevruchten verspreid te zien worden door deze dappere moeder en blijmoedige vrouw. Gebonden in een fraaie in kleu rendruk uitgevoerde omslag ver scheen het programma van de Jubi- leumfeestweek an 31 Augustus tot en met 6 September. In een voorwoord wijst burgemees ter YVijtema op de betekenis van de historische dagen, die wij gaan vie ren en roept hij zijn burgers op om door een waardig en vreugdevol feest te tonen, hoezeer wij ons ge lukkig voelen met de eeuwenoude verbintenis tussen Vorstenhuis en volk. De voorzitter van het Oranje-co mité, de heer G. van Slingerland, sluit zich hierbij aan, vertrouwende, dat de feesten op spontane wijze in eenheid en saamhorigheid zullen worden meegevierd door alle bur gers van Alkmaar. Koninginnedag en de Kroningsdag zijn de hoogtijdagen in deze feest- week; zij worden ingeluid met klok gelui van alle klokken, die in de Alk maarse torens hangen, gevolgd door een beiaardconcert en aubade voor het stadhuis. Het garnizoen houdt een mi litaire parade op die dagen. Voorts zingt een groot dames-, meisjes- en jongenskoor op Koninginnedag op het Waagplein, waarbij o.a. een Oranje cantate wordt uitgevoerd. Het programma van de eerste dag Vermeldt voorts een bloemencorso, volksspelen en een wagenspel; voor de route van het corso verwijzen wijnaar het feestprogrammaboekje. Op beide avonden is er voorts een kerkconcert. Gedurende de feestweek geeft „Can- tecleer" twee toneelavonden in 't Gul den Vlies, waar op twee avonden het Noord-Hollands Cabaretgezelschap een cebaretprogramma geeft. De vier muziekkorpsen, d>e de hei-> feestweek opluisteren, geven op de eerste dag gezamenlijk een concert op het Waagplein. De schoolgaande jeugd geeft de twee de dag een speciale feestdag, terwijl de rijpere jeugd op Zaterdag zich zal vermaken met een stadsspel. Voor de leden der beide Oranjeverenigingen organiseert het Oranjecomité Vrijdag in de Muziektuin een Verenigings avond met een attractief programma. Op de Kroningsdag wordt ten stad- huize door de burgemeester een offi ciële receptie gehouden: die dag is voorts de dag van de Sport, waarvan men op het Sportpark kan genieten. Reeds driekwart eeuw geleden waardeerde Uw evergrootvader en ook in die tijd wist men wat goed was! ALKMAAR TELE F. 2585 Tijdeljjk leverbaar Jamaïca-Rhum p. fl. 9.45) Evenals vorig jaar heeft ook dit sei zoen de Hamilton Wright Organisation Inc. uit New York in opdracht van de Nederlandse regering een kleurenfilm van de kaasmarkt gemaakt. Dit jaar was het Mr. Richard Wright, die tezamen met zijn assistenten de ca mera deed snorren, om het gebeuren op het Waagplein op het celluloid vast te leggen. Deze kleurenfilms komen in heel Amerika in circulatie en dragen ertoe hij, propaganda te maken voor onze markt. Ook verschillende grote kran ten aan de overkant van de Oceaan wijden veel aandacht aan onze goede tradities. Zo verschijnt de Chicago Tribune met een hele pagina foto-reportage, waarvan het onderwerp de Alkmaarse kaasmarkt is. Men ontkomt soms niet aan de in druk, dat men de waarde en het be lang van onze kaasmarkt in het bui tenland beter inziet, dan wij hier in Holland, die toch in de eerste plaats belanghebbenden zijn. Het spreekt, dat de feesten besloten worden met een groots vuurwerk. Voor bijzonderheden verwijzen wjj naar het uitvoerig feestprogramma, dat vanaf heden in straatverkoop ver krijgbaar is; het is een onmisbare gids tijdens de feestweek. De sub-commissie van het Oranje comité voor de straatversiering deelt ons mede, dat tot dusver bericht is binnengekomen, dat de volgende stra ten gedurende de jubileumfeestweek zullen zijn versierd: Langestraat, Laat, Eikelenbergstraat, Westerweg, Boom kampstraat, Schoutenstraat, Mient, Hekelstraat, Payglop, Dr. Schaepman- kade en Ritsevoort. Ongetwijfeld zul len meerdere straten versierd en/of verlicht worden; zjj allen kunnen me dedingen naar fraaie prijzen in de vorm van kunstvoorwerpen, welke door de subcommissie voor straat- en gevelversiering zullen worden uitge loofd. Er is hiervoor een jury be noemd, waarin zowel technici als per sonen, die de versiering uit aesthetisch oogpunt bekijken, zitting hebben. Het Oranje-comité vertrouwt, dat zo veel mogelijk straten en ook gevels versierd zullen zijn; ook voor gevel versiering en/of verlichting is een aparte jury. Wil men voor een prijs in aanmerking komen, dan gelieve men, zo men dit nog niet gedaan heeft, van de versiering van straat df gevel aangifte te doen bij de secretaris van deze subcommissie, de heer mr. A. V. M. Leesberg, Kennemerstraatweg 29. Met het troepentransportschip „Gro te Beer" zijn gisteren ook enige stad genoten teruggekeerd. Eerst gisteravond tegen zessen arri veerden zij in Alkmaar, waar de ont vangst natuurlijk allerhartelijkst was. Vrienden, buren of familie hadden voor een rijkversierde erepoort ge zorgd en tientallen bloemstukken sier den de kamer op. Bij een van de gere- patriëerden hebben wij vanmorgen een bezoek afgelegd. Maar zo vroeg konden wij niet zijn of hij was al weer op pad! Maar zijn vrouw, mevrouw Moring uit de van der Woudestraat, wist er ook wel iets vanaf. Dertig bloemstukken waren er gestuurd, DistrictsComité van de Demobilisatieraad, pastoor van de St. Joseph parochie en Katholiek Thuis front haden hun opwachting gemaakt. Met de „Grote Beer" zijn hoofdzake lijk zieken, afgekeurden en herstellen den meegekomen. Tot deze laatste categorie behoort de heer Moring. Hij zal voorlopig nog in militaire dienst blijven. Zestien maan den is hij van huis geweest en door hem, vanaf deze plaats een hartelijk welkom toe te roepen, willen wij daarin betrekken allen die gisteren weer na lange tijd in Alkmaar terug keerden. Dertig jaar geleden besloten enige jongens een voetbalclub op te richten, welke ze „Go Ahead" noemden. Deze ciub, thans „Alkmaar" geheten, speel de oorspronkelijk op de Krocht, daar na aan de Wilhelminalaan en tenslot te aan de Westerweg. Na veel tegenslagen is het 't bestuur thans gelukt het jubileum te vieren in een jubileumwedstrijd, welke door de medewerking van „Alcmaria Victrix" tot stand is gekomen. Deze jubileumwedstrijd Alcmaria- Victrix I tegen Veendam I, die morgen om 2.30 uur aan de Westerweg wordt gespeeld en zeer spannend belooft te worden, is de aandacht waard, vooral omdat Alcmaria met enige nieuwe spelers in 't veld komt, waaronder F.verstein en Van der Lek. Het bestuur van Alkmaar" heeft ook nog een voor-wedstrijd uitgeschre ven, namelijk tussen Alcmaria II en Veendam II, welke morgen reeds om 12.30 begint. Men verwacht voor deze wedstrijden een zeer grote belangstelling. Kaarten in voorverkoop zijn bij de heer C. de Grand op het Waagplein te verkrij gen. VERDI'S BEROEMDE OPERA IN PRACHT BEZETTING. Zelden zal men een algemeen beken de en zo gewaardeerde opera als „Rigo letto" in zo schitterende uitvoering kunnen horen als thans op de film, die deze week als hoofdnummer draait in het Harmonie-Theater. Ofschoon de opera Rigoletto, één van Verdi's meesterwerken, al bijna hon derd jaar oud is (zij werd gecompo neerd in 1851) is zij nog steeds in staat elke ware muziekliefhebber enthousiast te stemmen, vooral als mén een uitvoe ring er van te zien en te horen krijgt als van deze Italiaanse artisten, stuk voor stuk vermaarde kunstenaars, ter wijl de muziek onder leiding van Tullio Serafin zo goed tot haar recht komt. Mooier zang dan van deze optredende Italianen hoorden wij zelden en nie mand die dit weet te waarderen zal deze Rigoletto-film verzuimen. De film wordt vertoond in de oor spronkelijke vier acten. Zij heeft geen onderschriften, maar de inhoud van elke acte wordt vooraf medegedeeld wat het geheel beter doet begrijpen. Maar niet het verhaal, doch de zang is hoofdzaak en beter had men het niet kunnen treffen, dan met deze bezet ting. Voor hen, die zich wel voor de J Italiaanse opera en haar prominente krachten interesseren zullen de namen dei uitvoerenden allicht geen onbeken den zijn. Een pracht Rigoletto (de hof nar en vader van Gilda) hoort men var. Tito Gobbi. Zijn machtige soli en mooie duetten zijn hoogtepunten; de rol van de Hertog van Mantua, gezongen door de beroemde tenor Mario Filipesschi, zal lang in herinnering blijven, speciaal door zijn melodieuze aria's en fraaie duo's. Marcelle Govoni sluit zich bij deze zangers als Gilda prachtig aan en met medewerking van de overige artis ten wordt een opera-opvoering verkre gen, die bewondering verdient. Daarmee is dan ook alles van deze film „De cowboy en de lady" gezegd. Wel aardig.Wij zagen wel eens beter werk van Gary Cooper (hoewel deze op een paard schijnt te zijn geboren) en ook van Merle Oberon, die tesamen d" hoofdrollen vervullen in deze ge schiedenis, waarover H. C. Potter de regie-scepter zwaaide. Wij hebben ook „wel gelachen" maar we hebben toch tevergeefs gezocht naar punten, waarop wij onze aan dacht zouden kunnen concentreren, om dat ze boven het gemiddelde uitstaken Dat het verhaal zo onmogelijk is. Een tweetal interessante journaals met o.m. ook het laatste Olympische Nieuws, leiden de opera-opvoering m, die zeker in de komende week 'n groot succes zal blijken te zijn. De mening van het publiek, dat gis teravond het Victoria-theater verliet, luidde over het algemeen: „Hm. ik heb wel gelachen, ja, wel aardig". doet er niet toe. Zelfs van een onmoge lijk -haal valt nog wel iets te ma ken, als men de manier maar weet. En Potter kende die manier blijkbaar niet. Anders had hij ons aan het begin al niet mogen laten voelen, dat „hij en zij" elkaar vijl kwartier later zouden krij gen, zij het dan ook na verschillende perikelen. De cowboy en de lady is echt een film voor de kermisweek, want die hangt ook van de „lol" aan elkaar. Het voorprogramma geeft goede Olympische flitsen. „Ik weet van niets" zegt George Formby in de rol van mr. Trotter, die men van een afschuwelijke moord op zijn buurman in een artistenpension verdenkt. „Ik weet van niets, maar deze schoenen heeft de moordenaar gebruikt en dit mes". En dan laat hij allerlei dingen van zichzelf zien zodat hij in een minimum van tijd achter slot en gren del zit. En dat nog wel op een ogenblik dat alle werkloze bewoners van het artistenpension de hoop koesteren, dat hij hén weer in een goed cabaretpro gramma tezamen zal brengen. Wie de moordenaar wel is weet ten slotte iedereen, behalve de politie, want alle toeschouwers hebben de moord zien gebeuren en moeten de dader her kend hebben. Ten slotte komt de politie door de grenzeloze naïviteit van mr. Trotter tot de conclusie, dat hij de moord niet gepleegd heeft en dan zet het hele cabaretgezelschap bij de pre mière een val open waar de moorde naar als een kind in tippelt. Een alleraardigste detectivegeschie denis gehuld in een kleedje van zotter nij want Formby doet zulke dwaze din gen, dat de bezoekers nog lachend het theater uitgaan en dat is ten slotte het beste wat men van deze film kan zeg gen. Vooraf o.a. de laatste sportgebeurte nissen op de Olympische Spelen en een aardige tekenfilm. Enige en algem kennisgeving. Ond e rtrou wd WILL F. COOÏ en J. KRAMER. Huwelijksvoltrekkh Aug. 11.30 uur. Kei inzegening 12 uur Grote Kerk door d< Eerw. Heer Ds. Dei sten. Alkmaar, 21 Aug. li Rembrandtstraat 17. Gelegenheid tot fel na afloop van de di< de consistoriekamer 1 kerk. Enige kennisgevi Heden overleed, eèn langdurig lij onze lieve zorgz Man, Vader,. Z Behuwdzoon, Broe Behuwdbroeder Oom. de Heer JOHANNES HENDRIKUS CHRISTIANI. in de ouderdom ruim 38 jaar- M. CHRISTIANI TUINk HANNIE HENNIE MARY Fam. CHRISTIA Fam. TUINMAN Alkmaar, 20 Aug. Krelagestraat 39. De begrafenis plaats hebben Dinsdag op de meentebegraafplaal Vertrek van het st huis nam- twee uu Heden overleed p seling tot onze di droefheid, onze li Man, Vader en Schoonvader FRANS HENDRl HOLZMÜLLER, Oud-Leraar RH in de ouderdom i ruim 66 jaar. G. A. A. HOLZMüLLEI TEEN S- A. iiolzmül: NEL WARTENA Alkmaar, 19 Augustus. 194? Emmastraat ïm De teraardebestell zal plaats vim Dinsdag 24 Augus a.s. op de Gemee Begraafplaats te A maar. Vertrek va huis 2 uur. De b'ollenveilingen hebben meen- geen reden om optim over de belangstelling van handelaren Het grootste c ductie wordt op de beurs wat niet geplaatst kan word de veilingen en verdwijnt dj in het surplusfonds Op de Broeker veiling is van' zaken nog bedenkelijker wérden er van de totale ongeveer 350 manden, zeggi 16 manden verhandeld O] welke Vrijdagmorgen werd j geen handelaar -te vinden.. Natuurlijk heeft de* vrije v delen,, maar het is helemaal baar, dat die voordelen zich dag tegen de kwekers zulle het ogenblik fungeert de v zakelijk als inleveringsinstiti surplusfonds, maar als er in komst stroppen behaald zu zal de veilingsgarantie wel 1 deerd worden De georganis altijd te verkiezen boven d< methoden stammende uit v Hopenlijk zullen de kwékei eer het te laat is en er slach vallen HET IS DAN ZO! Op 1 September aanstaand' do voor de radio-omroep opt in het NCR V-programma var In het nationaal-programmj tember aanstaande zal Adve: voorkomen Voor dit laatst reeds gramofoon-opnamen g< DIENSTPLICHT Óm hun dienstplicht te v len de navolgende dienstpli den ingelijfd: op 5 Octobe Luchtvaarttroepen, Palmkaze en op 7 December: C Wede Voörschóten NA 30 JAAR TERUGGE Voordat de heer P. de V gemeente als gemeentewei aangesteld was hij o.a. oo in Hoogeveen. Op een zekei hij van zijn baas opdracht stellen van een der pijler: brug. Bij deze werkzaam! een stuk van de pijler veri den. Bij het weder dicht m pijler duwde De Vries ee met zijn naam er in tussen Dezer dagen kreeg hij va baas een berichtje dat h< wederom gevonden was. N grijpen hoe de gemeentew hoorde van dit bericht. He veer dertig jaar geleden d aldaar werkte.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1948 | | pagina 2