Tegenslag op tegenslag
Tante Sabine
I
J
Amerikaanse opvoedingsproblemen
1
ompetitie
(J5E KRUISTOCHT VAN DE CATALINA P 85^)
GESTRAND OP BIAK
Amerikaanse kinderen
sturen het
Johannes-Evangelie
En dankoers
Hollandia
Een„dronkenschapmeter"
Wij luisieren naar
Vijf millioen scholieren ie veel
SLECHTE
SALARISSEN
Ver. Staten rouwen
over Babe Ruth
m kmmmm van Boen zei en Jonker Flonker
yAN NABIJ
EN VERRE
grijpt in
9
lasse competitie
NoordhoUandie
September een
:lubs zijn inge-
en B. Aangezien
seizoen terugge-
:lubs, zullen de
i beide groepen
de rest degra-
r voor afgebro-
trage zal plaats
ig geeft binnen
afgebroken par-
i mening wordt
d op kosten van
ite vinding,
hoofdklasseclub
groep A en zal
en „Jozef Blan-
»nzijn", „C.D.A."
i „Weesp", „Den
„Wormerveer",
aarlem en „Sint
uitslag van de
ütitie 1947—'48,
send was voor
st volgende 10-
isteyn, 2. Schuit
lemels en Oud,
•ee, Woonijk en
ïider, heeft het
erwegingen be-
londstiental als
1. J. Ravestyn,
4. H. Kruider,
>mels, 7. L. Ver-
G. Woonijk en
de beschikking
12 September
n Pracht begin.,
de Alkmaarse
iSCHAP
STREKEN.
hoofdklasse is
e nog niet ge-
n werden afge-
ud en Rave-
ijen hebben 'n
al zal Rave-
en oppassen in
1 nadelig eind-
f tegen dam en
remise echter
lij de titel ge-
De Bree speel-
en interessante
inspel nam He-
e, dat wel enig
•ee kon gemak-
ikt wel uit on-
it 6 partijen;
p. uit 6; Krui-
p. uit 7; Schuit
i. uit 6; Verver.
partijen moet
Kruider-Mooy
Ider 1-1; Jorna
erdeman 02;
Woonijk vrij,
partijen, Toe-
er 8 pt. uit 6.
Bijwaard met
11 punten uit
verd. 'n Mooi
iP ALKMAAR
i uit de hoofd-
fde ronde was
1 de Waal
i Spaanse partij
wit's paard op
laarvan speelde
edrukt ie staan
en Tf3G3 een
waarbij hij 2
1 tiental zetten
iel op
ilaanse opening
ling voor zwart
vit enige druk
de pion terug
en matnet van
Let hoofd
pening, welke
de Slavische
den wist voor-
ukkenruil ont-
ndspel In re-
ij afgebroken
ewald 41/s pnt;
D de Waal en
eemsterboer en
Kayser 3 pnt;
p Vreeken 1
ol en J Leven
de le en 2e
rijd
;en
de de boks-
Helder boks-
3e militairen,
vas de Alk-
an het Alk-
igd om te
ense boksers,
i de Deen
een zeer
ren zich tot
cwamen en-
len. De Deen
ronde voor
:eer sportief
3 gelegenheid
komen. De
was, werd
r Madsen op
nee nij wei
iksten in het
vas lichtge-
middenge-
AND
acantle spelen
n Voetbal van
er ter plaatse
letbalwedstrijd
jd begint a s
us, om half
KOTA BAROE, 5 Augustus.
Het gaat de laatste dagen niet zo naar
wens met de Catalina P 85. Hoe dat
komt, wat de oorzaak iser is niet
precies achter te komen. Misschien is
het oververmoeidheid van het mate
riaal.... want waarom zou een Cata
lina, na zoveel duizenden mijlen te
hebben afgelegd, door regen en hagel
over de vrieskou van het nabijgelegen
sneeuwgebergte, door de witte hitte
van de lange tropendagen en door de
compacte wolkenbanken boven de
baaien en de toppen van het binnen
land, tenslotte ook niet vermoeid kun
nen raken. Net als een mens.... net als
wij....
Hoe dan ook, elk moment is er iets
niet in orde. Nu eens laat de automa
tische benzine drainklep van de bak
boordsmotor verstek gaan, dan weer
moet, wegens slijtage, de rechtermag-
neet van dezelfde motor verwisseld
worden. Smit, de kranige mecano, vecht
en worstelt met die motor, maar z'n
gezicht staat ernstig. Het wijst onweer
aan....
Het blijft er niet bij: Tot tweemaal
toe brandt de spanningsregelaar van de
bakboordgenerator door, waarschijnlijk
als gevolg van de eeuwige regenwater
lekkage en de koppelspoel der start
motor van de stuurboordsmotor moet
ook verwisseld worden.
Al deze kleine en grote defecten zijn
niet pleizierig. Voor de crew van de
P 85 niet, die bij aankomst verplicht is
óf in de regen óf in de brandende hitte
van een witgloeiende startbaan de
euvels op te zoeken en te herstellen. En
voor ons niet, die nog een aanzienlijk
brok van Papoea-land moeten bevlie
gen. Zal de P 85 ons in de steek gaan
laten, na zoveel weken van zó trouwe
dienst?
Dan komt de dag waarin dit beslist
wordt: de Catalina maakt een tocht
naar de Wisselmeren, teneinde een hoe
veelheid gebruiksvoorwerpen naar de
Amerikaanse zendingspost te brengen.
Ala hij terugkomt, die dag, staan wij op
de strip, de startbaan. Het is geen
ideale startbaan, zoals er trouwens hier
op Blak niets ideaal is. Verwaarloosd,
ingevreten door water en zon, kuilen en
plooien. Je zou, als leek, zeggen dat het
zelfs nogal een beroerde startbaan is.
Maar tenslotte is de P 85 er al zóveel
malen op neergedoken, en iedere keer
is het tenslotte goed gegaan.
Die dag niet. Wassenburg en ik zien
de dalingde P 85 wordt gefilmd,
omdat het uitgezocht gunstig filmweer
is Daar komt hij neer.... het machtig
amphibie-beest.... schitterend en blin
kerend in de felle middagzon.... de
wind giert en fluit langs het zilveren
lijf en door de antenne's.... de motoren
zwijgen, na uren en uren gedaverd te
hebben.
Een minuut later staat de P 85 stil.
De commandant en z'n jongens kruipen
er uit en lopen om het toestel. Abbing,
Een 6-jarig Chinees jongentje
van Amerikaanse nationaliteit
overhandigde in New York, vóór
het vertrek van de Amerikaanse
delegatie van afgevaardigden
naar de Wereldraad der Kerken
aan mr. Charles P. Taft, presi
dent van de Ver. Amerikaanse
Kerken, een exemplaar van de
10.000 Johannes-evangeliën, die
aan de Nederlandse kinderen ten
geschenke zullen worden gege
ven.
De boekjes zijn alle voorzien
van de naam van het Ameri
kaanse kind, dat hierbij betrok
ken is en de Nederlandse kinde
ren zullen door middel van een
kaart hun dank en groeten aan
hun vriendjes in de nieuwe we
reld kunnen overbrengen. De
overhandiging van deze evange
liën werd opgedragen aan de
Nederlandse Zondagsschoolvere
niging, die in ons land beschikt
over een staf van 8000 leiders en
leidsters en ca. 250.000 kinderen
bereikt.
De overdracht zal vandaag op
plechtige wijze geschieden aan
een Nederlands kind van 6 jaar
in een bijeenkomst in de Oude
Kerk te Amsterdam
de 2e bestuurder, bukt zich ineens bij
het neuswiel en wat hij dan zegt is niet
voor verdere publicatie geschikt.
Het neuswiel vertoont een verdacht
beeld. Er zit een knaap van een bult op,
die als een opkomende zweer ziender
ogen in omvang toeneemt. En als je
dicht bij dat neuswiel staat, hoor je in
de verte, binnenin de rubber, iets kra
ken en tikken. We staan op dat moment
aan het doodsbed van het neuswiel van
de P 85, dat de strijd verloor tegen de
startbaan van Biak.
Er gaan die dag telegrammen naar
Soerabaia om een nieuw neuswiel. En
wij, de filmer, de fotograaf en ik, gaan
naar de kleine mess en zitten te wach
ten op wat er nu gaat gebeuren. We zijn
met ons drieën de enigen op Biak die
van het gezelschap overbleven en we
gaan ons zorgen maken hoe we ooit
verder zullen komen. Want we weten
nu wel zóveel,, dat het uit is met toch
ten naar het binnenland in de blister
van de P 85. De P 85 moet naar huis,
naar honk, en wel zo snel mogelijk.
Zodra een nieuw neuswiel aankomt
gaat hij terug.
We wachten die dagen op Biak. Het
is er heet en eenzaam. We slapen in de
kleine bamboe vertrekjes die men „ka
mer" noemt en we vluchten voor de
zon die alle uren van de lange dag
zonder erbarmen op de kalkrots die
men de naam Biak gaf („uit zee om-
hooggekomen") neerdavert. Dan komt
de tijding per radio binnen: „U wordt
gehaald door een KLM Dakota en naar
Hollandia gebracht als gasten van de
Resident van Nieuw Guinea, die ook
Uw terugreis naar Batavia zal regelen
met de KLM".
Nog 2 dagen moeten we op het eiland
wachten en 2 dagen zijn lang in deze
witte kalk-eenzaamheid. Een der avon
den is het „openlucht-bioscoop". We
zijn getuige van dit feestelijk gebeuren.
Héél Biak is aanwezig om het te bele
ven: we zitten tussen jonge Menadone-
zen, Ambonnese KNIL-soldaten en Pa
poea's. Er is een journaal anno 1939 en
er is een hoofdfilm. Een Franse, van
onbekende herkomst, met onbekende
spelers en speelsters. En oud.... ont-
zèglijk oud. Uit de eerste dagen van de
kraamkamer der filmindustrie, Het trilt
en bibbert en siddert..., Het breekt af
en knapt. Maar men vindt het mooi en
machtig interessant. De Papoea's zijn in
wilde verrukking, lachen zich krom om
de mensen die zich druk maken over
alles en nog wat, die elkaar zoenen en
schieten. Ze vuren de held van het
stuk aan en geven met luide stem hun
mening weer inzake sommige hoogte
punten van het geval. En ze kouwen
pinda's.
Het gaat regenen, maar de film snort
verder. Er komen wat bruikikkers, die
zich onder het doek opstellen en hart
verscheurend van hun aanwezigheid
blijk geven. Het gaat harder regenen en
we regenen tenslotte weg. Dan de
vlucht naar de jeeps. Er staan er een
50-tal. Geen enkele van die 50 jeeps
kan wegrijden, want geen bezit een
accu. Iedere jeep moet eerst op gang
geduwd worden,, eer hij kan starten.
Het is een dwaas en grotesk schouw
spel, die 50 in de tropenbui vluchtende
jeeps. Maar ze verdwijnen allemaal. Op
één na. Die heeft geen aanduwer.
Als we de weg afrazen, waarop het
water aardig aan het bandjirren is, zie
ik de bestuurder van die jeep zoeken
naar de laatste Papoea-jongen die be
reid is hem een zet in de goede richting
te geven
Dat is Biak!
De andere dag vliegen we met een
Dakota naar Hollandia. Er is een af
scheid geweest, er zijn handen geschud.
Van de commandant, van de jongens
van de bemanning. En handen van hen,
met wie we op de kalkrots Biak samen
waren. Het is allemaal een beetje ver
velend en de stemming is niet jedat
vandaag.Na 4 weken het uit elkaar
gaan. De P 85 morgen naar Soerabaia,
wij straks de andere kant op, naar de
grens van het Hollandse en Australische
deel van Nieuw Guinea.
We zijn met ons beiden overgebleven.
Pfaff, de fotograaf, gaat met de P 85
mee. Hij zal de voltooide filmrollen
meenemen, zodat Batavia aan de gang
kan gaan. En hij zal in Sorong de kof
fers ophalen die we daar achterlieten.
En dat afscheid van Pfaff is nog het
vervelendste van alles, want hij was
een trouwe maat in de 4 maanden dat
ik op reis ben en ik zal hem hard mis
sen.
Dan start de Dakota en een kwartier
later zitten we in de wolken. Biak is
een groene en witte klip in een blauw
en machtig aquarium. Dat aquarium
heet Pacific, Grote of Stille Oceaan.
Koers: Hollandia.
ANTHONY VAN KAMPEN.
Gezien het nog steeds toenemend
aantal ongelukken in de V.S. en door
het feit dat veelal misbruik van alco
hol de hand in het spel heeft, is het
geen wonder, dat de Amerikaanse
verkeerspolitie langdurig heeft uit
gezien naar een apparaat, dat nauw
keurig vaststelt of bij de ongelukken
betrokken autobestuurders al dan
niet dronken zijn.
In ruim tachtig Amerikaanse ste
den worden „dronkenschapsmeters"
gebruikt. In een rubberzak wordt de
adem van de bestuurder opgevangen
en deze lucht gaat door een aantal
buizen, gevuld met chemicaliën. De
chemische reactie bepaalt dan het
alcoholgehalte van het bloed. Waar
deze „meters" gebruikt worden is het
percentage autobestuurders, dat zich
te buiten gaat aan twistgesprekken
over de genuttigde hoeveelheid alco
hol tot nul gedaald: men twist graag
en goed met de handhavers der
wet, doch met een chemische reactie
is dat heel wat moeilijker.
In Chicago worden autobestuur
ders, die ervan verdacht worden te
veel aan Bacchus geofferd te hebben,
aan spreek- en coördinatieproeven
onderworpen. Wanneer iemand bij
voorbeeld in Richmond (Virginia)
weigert zich aan deze proeven te on
derwerpen, wordt dit in het proces
verbaal vastgelegd en de straf is er
des te hoger door.
In ieder geval zijn er al achttien
staten in Amerika die zich van schei
kundige proeven bedienen teneinde na
te gaan of een autobestuurder al dan
niet in „kennelijke staat" verkeert.
En de deskundigen van de verkeers
politie nemen grif aan, dat ongetwij
feld binnen afzienbare tjjd de „dron
kenschapsmeters" overal hun intrede
doen.
PROGRAMMA VOOR HEDENAVOND
HILVERSUM II, 415 m Nieuwsberichten
om 6, 8 en 11 uur VARA: 6,15 Vara-
1 varia 6,20 Operette-concert 6,45 De
Wereldkampioenschappen wielrennen
7,00 Een donderwolkje aan de feesthemel
7,15 Het nieuws uit Indië VPRO: 7,30
Voor de jeugd 7,40 Jeugdnieuws
VARA: 8,05 Nationale geschenk aan HM
de Koningin 8,15 Muziek 9,35 Kruis
verhoor 10,40 Kwartet Jan Corduwener
11,15 Wereldkampioenschappen wiel
rennen 11,30 Dansmuziek
HILVERSUM I, 301 m Nieuwsberichten
om 7, 8 en 11 uur NCRV: 6,00 Onze
Nederlandse koren en korpsen 6,30
Voor de Strijdkrachten 7,15 Het orkest
van André Kostelanetz 7,30 Het actueel
geluid 7,45 Gramofoonmuziek 7,55
Het Bach-koraal 8,05 Programma-pro
loog 8,15 Wijdingsure 9,30 Koninklijke
Militaire kapel 10,15 De zes strijkkwar
tetten 10,45 Avondoverdenking 11,15
Wereldraad van kerken 11,20 Avond
klanken 11,40 Grammofoonplaten
PROGRAMMA VOOR DONDERDAG
HILVERSUM n, 415 m Nieuwsberichten
om 7, 8, 1, 6, 8 en 11 uur AVRO: 8,15
Gramofoonplaten 8,45 Het Londens
Symphonie orkest 9,15 Morgenwijding
9,35 Arbeidsvitaminen 10,30 Van vrouw
tot vrouw 10,35 Met naald en schaar
10,40 Lichte orkestklanken 10,50 Kleu
tertje luister 11,00 Orgelconcert 11,45
>tShao-po" 12,00 „De papavers"
12,38 Dick Willebrandts speelt bekende
melodieën 12,20 Sidney Torch dirigeert
2,00 Mieke Melcher op visite bij een
fabrikant van damesshawls 2,15 Solis
tenconcert 3,00 Voor zieken en gezon
den 4,00 Fragmenten uit de opera „H
Trovatore" 5,20 Welk dier deze week?
5,30 Pierre Palla (orgel) 5,50 Wij
slaan op de tong-tong 6,20 Les gars
de Paris 6,45 Sportpraatje 7,00 Avro's
Radio-filmkrant 7,30 The Skymasters
8,05 Echo van de dag 8,15 Gramofoon
platen 8,45 De Koninklijke Marine in
oorlogstijd 9,00 Muziek 9,25 Radio-
muziek-journaai 10,05 Gramofoonplaten
10,23 De Avroleans 11,20 Filmmelo
dieën
HILVERSUM I, 301 m Nieuwsberichten
om 7, 8, 1, 7, 8 en 11 uur KRO: 8,15
Pluk de dag 8,05 Promenade-concert
9,45 Magyari Imre en zijn Hongaars Zi
geuner-orkest 10,00 Gramofoonplaten
NCRV: 10,15 Morgendienst 10,45 Koor
zang KRO 11,00 De Zonnebloem 11,45
Gramofoonplaten 12,03 Roy Bargy
(piano) 12,33 Het orkest van Klaas van
Beeck 1,20 Orkest van Klaas van Beeck
(vervolg) 1,45 ,,De Nederlandse vrouw"
NCRV: 2,00 „De Zangvogels"- 2,30
Gramofoonplaten 2,40 Causerie voor de
vrouw 3,00 Dolf van der Linden en zijn
Metropole-orkest 3,30 Omroep-orkest
4,00 Bijbellezing 4,45 Marinus Voorberg
(piano) 5,00 Klankbeeld voor de jeugd
5,30 Middagklanken 5,45 Het NCRV-
koor 6,15 Land- en tuinbouw -r- 6,30
Voor de Strijdkrachten 7,15 Leger des
Heils-kwartier 7,30 Het actueel geluid
7,4s De Regerings-Voorlichtingdienst
antwoordt 8,05 Programma-proloog
8,15 Plaatvaria 8,40 Populaire orgelbe
speling 9,10 „De vaart der Volken"
9,10 In de bloeiende tuin van Hilversum
10,15 Wereldraad van kerken 10,45
Avondoverdenking 11,15 Werken: van
Max Réger
MIKT ALLEEN in Ne
derland zit men met
overvolle schoollokalen
en slecht betaalde leer
krachten. Die moeilijk
heden kent men in de
Verenigde Staten ook en
die vragen thans om een
oplossing nu de in de
oorlogsjaren geboren
kinderen al vjjf mil
lioen meer dan verwacht
werd de schoolleeftijd
bereiken.
Met het geboortecijfer
is het namelijk anders
gelopen dan de deskun
digen verwacht hadden.
Inplaats van te vermin
deren steeg het geboorte
cijfer van 17,9 per 1000
inwoners in 1940 tot 21,5
in 1943. In 1947 bedroeg
het zelfs 25,9, hetgeen
neerkomt op een toena
me van 45 procent sinds
1940. Men verwacht daar
door dat inplaats van
18.200.000 kinderen er
23.400.000 in 1956 de lage
re school zullen bezoe
ken.
nOOR DE OORLOG is
de nieuwe aanbouw
en zelfs het onderhoud
van scholen enigszins ln
de verdrukking geraakt
en ook met de leermid
delen is het droevig ge
steld. Er zijn scholen,
waar men uit geschiede-
nis- en aardrijkskunde
boeken van vóór 1920
moet leren. In deze boe
ken wordt nog geen
melding gemaakt van de
eerste wereldoorlog en
van de Russische revolu
tie!
Van de openbare school-
gebouwen moet 85 ge
moderniseerd worden.
Men berekent dat er in
de komende tien jaren
voor nieuwe scholen en
leermiddelen elf milliard
dollar moet worden uit
gegeven. Doch voor 1948
is er slechts 375 millioen
dollar voor nieuwe aan
bouw van scholen uitge
trokken, dat wil zeggen
mindèr dan in 1939! Men
raakt dus steeds verder
achter.
r\E leerkrachten werden
in Amerika vóór de
oorlog ook slecht be
taald. Daarin is thans
enige verbetering geko
men. Sinds 1939 steeg 't
gemiddelde salaris van
een onderwijzer namelijk
met 68 en 't bedraagt
nu 2550 dollar per jaar.
Vergeleken met de indu
striële arbeiders en de
boeren wier inkomen
respectievelijk met 108
en 300 is gestegen,
slaan zij echter nog
steeds een slecht figuur
en geen wonder, dat
daardoor nog steeds een
groot gebrek aan goede
leerkrachten heerst.
Thans zijn nog steeds
een 100.000 hulpkrachten
of wel 12 van het to
taal, werkzaam, die in
feite niet voor hun op
voedende taak zijn bere
kend. De grote verzeke
ringsmaatschappij „The
Metropolitan Life Insu
rance Company" schrijft
dan ook: „Indien geen
definitieve maatregelen
spoedig worden genomen.
zullen Amerikaanse
jongens en meisjes in
groten getale van behoor
lijk onderwijs verstoken
blijven."
Millioenen mensen door geheel
Amerika betreuren de dood van
George Herman „Babe" Ruth die
op 53-jarige leeftijd overleden is
en vermaardheid verwierf als de
beste „baseball" speler van de ge
hele wereld, die het spel volko
men beheerste in de twintiger ja
ren en thans nog beschouwd wordt
als de meest vooraanstaande fi
guur van alle tijden in de sport
wereld.
Duizenden bewonderaars heb
ben een laatste blik op hem ge
worpen tijdens een eindeloze pro
cessie langs de baar met het li
chaam van de grote sportsman in
het Yankee Stadium, waar hij zo
veel roem heeft geoogst. De bur
gemeesters van New-York, Balti
more en Boston fungeerden tijdens
de begrafenis als slippendragers.
GEEN STUDENTENGRAP.
President Tsjang Kai Sjek heeft
nieuwe maatregelen aangekondigd te
gen „revolutionnaire activiteit van stu
denten onder communistische invloed".
50. Jonker Flonker en Boenzel kwa
men bij het huis van Professor
Splitser aan. Ze liepen de tuin door en
belden. „Hoera, we zijn er", blafte
Boenzel opgewonden. Jonker Flonker
stond stralend klaar met z'n kazen.
De professor deed zelf open enkeek
door een kier. Het duurde een tijdje
eer het tot hem doordrong wie hij voor
zich had. „Ooozei ie toen, terwijl
ie de deur wat verder open maakte. „Is
U het InspecteurDat komt omdat
U geen uniform draagt. Legt U die
Edammers maar naast de kapstok
Ja, dat is nou een gek geval. M'n vrouw
had die kazen met de molecuulbommen
in de linnenkast geborgen, omdat m'n
kinderen er voortdurend mee speelden.
Ze heeft toen op drie andere kazen een
M en een B getekend en die er stille
tjes voor in de plaats gelegd. In de ka
zen, die U daar hebt zitten dus de
moleculenbommen niet.... Die hon
derdduizend gulden kunnen nou natuur
lijk niet doorgaanMaar laat ik U
niet langer ophouden, U zult wel moe
zijn. Ik moet trouwens'zelf ook naar bed.
Toch flink van U, dat U die kazen nog te
pakken heeft gekregen. En wilt U er
aan denken, dat U het hek sluit als U de
tuin uitgaat.... Wel thuis Inspecteur.
Goeie avond hond
Jonker Flonker en Boenzel waren blij
ven staan op de mat voor de huisdeur.
Ze moesten allebei eerst bekomen van
de pats, die ze op hun hoofden hadden
gekregen. Boenzel wou nog wat zeggen,
maar Jonker Flonker knikte snel van
nee Toen legde hij kalm de drie kazen
naast zich neer en trok z'n gezicht in een
beminnelijke plooi. Goeie avond, Pro
fessor", zei ie vriendelijk en tegelijk
stak ie z'n hand uitMaar op het
moment, dat z'n vingertoppen de hand
van de professor aanraakten, was
het alsof er een kanonskogel werd afge
schoten. De schok, die door 't geleerde
mannetje heensloeg was zo hevig, dat
ie als een projectiel naar 't eind van de
gang vloog, waar z'n hoofd met een enor
me klap terecht kwam op een marmeren
tegel, die „Pang" zei en prompt in
tweeën sprong.
„De volgende keer doen we het beter,
dan vragen we betaling vooruit", zei
Boenzel tegen Jonker Flonker,toen ze
een uurtje later weer op hun zolderka
mertje in de Grutjessteeg zaten, „Je
moet nooit treuren om wat had kunnen
zijn. Ik heb alweer een nieuw plan.
Maar laten we eerst gaan slapen".
,.Goed", zei Jonker Flonker.
EINDE.
V .IJ
Sovjet-Rusland heeft in de loop
van het vorige jaar zijn diplomatiek
personeel in de Verenigde Staten met
een vijfde verminderd, aldus officiële
cijfers.
De kinderverlamming breidt zich
in de Zuidelijke staten van Amerika
nog steeds uit.
Een aardschok heeft te Foggia in
Apulië ernstige schade aangericht.
In Tel Aviv en andere plaatsen
van Israël zullen razzia's worden ge
houden om diegenen op te sporen, die
zich aan de dienstplicht pogen te ont
trekken, „terwijl de natie in oorlog is".
Het overheidspersoneel van Triëst
is in staking gegaan, daar de geallieer
de militaire overheid zijn eisen niet
heeft ingewilligd. De spoorwegen en
posterijen zijn echter nog aan 'twerk,
Volgens een bulletin van het Roo-
sevelt-ziekenhuis te New-York, waar
Kasyenkina is opgenomen, gaat zij ge
stadig vooruit. Zij is Zaterdag ge
schrapt van de lijst der in levensge
vaar verkerende patiënten.
Joseph Buhler, adjunct-gouver
neur-generaal van Polen tijdens de
bezitting, is te Krakau, waar hij jaren
lang aan het hoofd van het Duitse
bestuur stond, opgehangen.
In Areguipa, in Zuid-Peru, is 'n
militair complot ontdekt. Het stond
onder leiding van de ex-kapitein Guil-
lermo en zou het organiseren van sta
kingen beoogd hebben.
De Tsjechische eerste minister
heeft de arbeiders gewaarschuwd, dat
er meer en beter geproduceerd moet
worden en dat tegen saboteurs zou
worden opgetreden.
Dr. van Mook is gisteren terug
gekeerd van een korte rustkuur te
Tjipanas bij Bandoeng.
In het officiële Hongaarse rege
ringsblad worden „dissidente Honga
ren" in het buitenland gewaarschuwd,
dat zij hun nationaliteit en bezittingen
zullen verliezen als zij niet binnen 30
dagen in 't land terugkeren.
Op 't traject BesanqonBelfort
de sneltrein LyonStraatsburg op
een goederentrein gelopen. Er zijn vier
doden en acht gewonden, maar er kun
nen zich nog meer slachtoffers onder
de wrakstukken bevinden.
Nederlandse toeristen, die devie
zen-toewijzingen ontvingen voor een
bezoek aan België en Luxemburg,
kunnen met Belgische francs in Lu
xemburg betalen.
Het hoofdbestuur van de tentoon
stelling „De Nederlandse Vrouw 1898
1948" verzoekt mede te delen, dat de
tentoonstelling alle werkdagen van 10
tot 22 uur is geopend; behalve des
Zondags.
Kardinaal de Jong, aartsbisschop
van Utrecht, heeft gisteren op de laat
ste dag van de plechtigheid ter her
denking van het 700-jarig bestaan van
de Dom te Keulen aldaar een pontifi
cale hoogmis opgedragen.
ROMAN
VAN MARIA SAWERSKY
30)
„Het is haast ongelooflijk, zo goed
als u van alles op de hoogte bent!"
riep Laura Kruger tenslotte uit. „Ik
dacht, dat ik nogal veel gelezen had
in m'n leven, maar bij u vergeleken,
verzinkt mijn boekenkennis in het
niet!"
Beate kreeg er een kleur van, maar
de kapitein voelde zich innerlijk trots
op zijn lelijk nichtje.
Ze is een beetje onaanzienlijk, dacht
hij. maar ze is toch lang niet zo dom
als ik aanvankelijk geloofde en ook
niet zo saai.
In dit, op geestelijke dingen georiën
teerde onderhoud, viel Irene tamelijk
uit de toon. Ze had een paar mode-ro
mans zonder bepaalde litteraire waar
de gelezen en ze kon dan ook het ge
sprek tussen dr. Kruger, diens zuster
en Beate lang niet volgen. Dat begon
haar tenslotte te verdrieten en ze voel
de het dan ook als een bevrijding, toen
men eindelijk naar de salon terugkeer
de. waar een piano stond. Ze wierp
zich onmiddellijk op het instrument
om nu ook harerzijds iets ten beste te
kunnen geven, maar daarmee oogstte
ze slechts matig succes. Dr. Kruger,
Laura en Beate bekenden lachend, dat
zij wel graag muziek hoorden, maar er
helaas weinig verstand van hadden.
Bovendien prefereerden zij alle drie
klassieke stukken, waarin Irene nu
juist weer niet bleek uit te blinken.
Toen het gesprek op het dode punt
dreigde te geraken, kwam juffrouw
Reuder met een foto van haar neef en
diens vriend aandragen.
„O, ja. die meneer met die afstaan
de oren heb ik al in de krant gezien",
zei Irene lachend, maar daarmee maak
te ze bij Sabine een slechte beurt,
want deze had een zwak voor Kareltje
Schuch.
„Meneer Schuch mag dan niet be
paald een schoonheid zijn", gaf ze toe,
„in ieder geval is bij bijzonder flink.
Bovendien was bij voor mijn neef
steeds een trouwe kameraad en hij be
zit mijn volle sympathie", liet ze er
als een vrij scherpe terechtwijzing op
volgen. „Hij is trouwens een heel goed
mens, allerminst pedant, niettegen
staande hij zeer gefortuneerd is
„Hij ziet er helemaal niet gefortu
neerd uit," vond Irene.
„En toch is hij het van huis uit,"
verzekerde juffrouw Reuder. „Schuch
heeft veel geld van zijn ouders geërfd,
maar desondanks is hij nooit op zijn
lauweren gaan rusten. Dat is 't juist,
wat ik zo in hem waardeer. Waar zit
u zo naar te kijken, juffrouw Mengel
berg?"
Beafe kreeg plotseling een kleur als
vuur, want ze was in de foto van Fe
lix Reuder verdiept geweest, omdat de
ze een bijzondere indruk op haar had
gemaakt.Het scherp gesneden ge
zicht boeide haar meer dan ooit een
foto had vermogen te doen. Die lichte
ogen schenen door haar heen te zien,
tot diep in haar binnenste. Wanneer
dat bq Beate Mengelberg inderdaad
mogelijk was geweest, zou men heb
ben kunnen zeggeh, dat Felix Reu-
ders aanblik een liefde op het eerste
gezicht bij haar opwekte.
Ze gaf juffrouw Reuder de foto te
rug, waarbij haar hand merkbaar
beefde.
,.Ach, dat is Felix," lachte de oude
dame. „Het is z'n laatste portret
vóór hij naar Afrika ging."
„En precies zo heb ik hem nog m
m'n gedachten", liet Irene er op vol
gen. „Ik heb de foto zelf bij ons in de
tuin genomen. Dr. Reuder heeft haar
zeker laten vergroten, nietwaar?"
Juffrouw Sabine gaf geen antwoord,
omdat ze zich nog geheel met Beate
bezig hield. Wat had dat meisje toch?
Ze was plotseling zo bleek geworden.
Een onbelangrijke vraag van dr.
Kruger deed haar uit haar gepeins
opschrikken, maar de rest van de mid
dag bleef ze uitermate verstrooid. Het
ergerde haar, dat Irene haar neef zó
goed scheen te kennen, dat ze zelfs een
foto van hem in de tuin had genomen.
En het verwonderde haar. dat Beate
bij het zien van deze foto van kleur
was verschoten.
„Kent u mijn neef misschien ook?"
vroeg zij het meisje, tijdens een korte
pauze in het gesprek.
Beate schudde ontkennend het hoofd.
„Ik heb dr. Reuder vandaag voor het
eerst gezien op de foto, die udie
u van hem hebt, juffrouw Reuder", zei
ze verlegen.
Toen de schemering begon te vallen,
vertrokken de gasten. Juffrouw Sabine
had vele erkentelijkheidsbetuigingen
voor de geslaagde middag in ontvangst
te nemen en vooral Irene bedolf de
oude dame onder een stroom van com
plimenten. Helaas had deze zelf wei
nig voldoening van al die waardering.
Ze wist zelf niet, hoe dat kwam. Iet
wat vermoeid door al die drukte ging
ze naar de huiskamer, waar ze haar
plaatsje bij het raam opzocht en haar
gedachten de vrije loop liet. Toen
haar dat tenslotte begon te vervelen,
ging ze naar Emma in de keuken.
Het noodhulpje was reeds vertrok
ken en ze trof haar gedienstige bij 't
opbergen van het servies.
„Ik geloof, dat onze theevisite een
daverend succes is geworden", leidde
juffrouw Sabine het gesprek in. ,Je
hebt er ook wel je best voor gedaan,
Emma."
„Om de kapitein tevreden te stellen,
is ook geen kunst", weerde Emma be
scheiden af. „Als je heel de dag bent
overgeleverd aan die ouwe Peter, die
alleen maar bruine bonen met spek
kan koken
..Dat wel ja, maar de dokter is toch
een critische gast en die heeft 't ook
goed gemaakt. Hoe bevallen je overi
gens de nichten' van de kapitein?,,
Emma draaide zich om en plantte
haar rode werkhanden op haar heupen.
„Mag ik u eerlijk zeggen, hoe ik
daarover denk, juffrouw
„Natuurlijk, meisje. Daarom vraag ik
het je toch
„Nou, wat die knappe betreft, die
Irene, dat is er eentje, die met de worst
naar het spek gooit en haar schaapjes
zo gauw mogelijk op het droge wil
brengen. Die probeert de kapitein in te
palmen en en ook alle andere
manspersonen, waar ze voordeel van
verwacht. Voor die moeten we op onze
hoede zijn. En de herenuw neef
en z'n vriend ook, als ze straks hier ko
men. Dat is m'n eerlijke mening, juf-
fiouw". (Wordt vervolgd)
M
