D
Toekomst van de Middenstand
r -wiA
In Alkmaar is het prettig winkelen
Stad en platteland reiken elkaar de hand
A-
De uitvoer van poters
Scheepvaartberichten
De graanregeling
Marktbericht
COSTAOT-COHMISXIK;
IJSSTASII.I^/y
Twee attractieve
wedstrijden
Wij doen voor de grote
stad niet onder
Loftuitingen en klachten
WmêmM
H.M. Koningin Juliana heeft op Paleis Soestdijk enige leden van de Indonesische delegatie naar de jubileum- en
inhuldigingsfeesten ontvangen. In de bibliotheek onderhield H.M. zich geruime tijd met Haar gasten.
De eerste foto van Koningin Juliana in een officiële functie na Haar troonsbestijging. V.r.n.l.: Koningin Juliana,
de Sultan van Pontianak, de Sultan van Ternate en de Sultane van Pontianak.
Hoewel da besprekingen met enkele
landen nog moeten beginnen, is nu
reeds gebleken, dat de voornaamste
landen, die Nederlandse pootaardappe-
len Importeren, eisen stellen, waaraan
onze telers en handelaren niet kunnen
voldoen. Slechts na zeer moeizame on
derhandelingen bleek het mogelijk tot
een compromis te komen, waarbij ook
Nederland een flinke veer moest laten.
Voor zover thans de consequenties
zijn te overzien staat wel reeds vast,
dat er niet kan worden ontkomen aan
een verlaging van de maten en prijzen,
wil ons land althans een groot gedeelte
van zijn pootgoed kunnen exporteren.
Het spreekt vanzelf dat, aangezien ook
de telers reeds een gevoelige klap
moeten incasseren in de beperkte afzet
mogelijkheid van hun pootgoed door de
maatverlaging, deze verlaging van de
verkoopprijs mede gevonden moest
worden in de handelsmarge. Door het
bestuur van het bedrijfschap is daarom
besloten tot verlaging van deze marge.
Maar dit was nog niet voldoende. Ook
de reeds eerder vastgestelde telersprijs
moest worden verlaagd.
De maatverandering en prijsverlaging
hebben ernstige consequenties voor de
teelt van pootgoed. Wil Nederland ech
ter zijn exportpositie zo goed mogelijk
handhaven, dan zal het de concurrentie
tegen andere landen het hoofd moeten
bieden. In de eerste plaats door betere
kwaliteit te leveren, maar verder zal
het ook met de prijzen van zijn concur
renten terdege rekening moeten hou
den.
Aagtekerk, 15-9 van Rotterdam te
Fremantle; Alamak, RotterdamRio
de Janeiro, 15-9 te Recife; Aletta,
14-9 van Pladjoe naar Batavia; Am-
stelstad, MombassaAmsterdam, 15-9
te Durban verw. voor dokken; Bever
wijk, 14-9 van Huil te Malta; Ceram,
JavaAmsterdam, pass. 14-9 Kaap
Bougaroni; Congostroom, 14-9 van
Lobito naar Novoredondo; Duiven-
dijk, RotterdamVancouver, 14-9
van Londen; Friesland, 14-9 n.m. van
Alexandrië naar Batavia; Gaaster-
kerk, MombassaAmsterdam, 14-9
van Aden; Kamerlingh Onnes, 14-9
van Tahoena naar Macassar; Mal-
vina, MiriPladoe, 14-9 240 mijl N.-
Oost Palembang; Marpessa, Rouen
Curagao, pass. 14-9 Ouessant; Oranje,
AmsterdamJava, 14-9 va.n Singa
pore; Ovuto, 15-9 van Pladjoe te
Singapore; Papendrecht, HuilAba-
dan, pass. 14-9 Malta; Tjisadane, 14-9
50 mijl van Makassar; Tosari, 14-9
van Soerabaya naar Macassar; West-
land, AmsterdamBuenos Aires, pass.
14.9 Finisterre; Weltevreden, Rotter
damJava, pass. 14-9 14.40 Suez;
Van 't Hoff, 14-9 van Huelva naar
Antwerpen; Zonnewijk, Kaapstad
Antwerpen, 14-9 van Teneriffe.
Levering van varkensvlees in plaats
van graan?
In de Stichting voor de Landbouw is
he' denkbeeld geopperd.de graanrege
ling voor het kleine boerenbedrijf te la
ten vervallen waardoor dit bedrijf van
een ruime hoeveelheid veevoeder ver
zekerd zou zijn. Indien hiertegen van
overheidswege bezwaren bestaan, geeft
men een ander plan in overweging. In
dien namelijk de opheffing van de
graanaanslag onaanvaardbaar blijkt,
zou men de kleine boer in de gelegen
heid kunnen stellen om inplaats van
zijn graan een evenredige hoeveelheid
varkensvlees te leveren. Dit zou aan
de ene kant een verhoging van de var
kensvleesproductie tengevolge hebben,
hetgeen de huidige vleesvoorziening ten
zeerste ten goede zou komen; aan de
andere kant zou deze veredeling van de
producten het kleine bedrijf meer ren
dabel maken.
De commissies, die zich met deze
kwestie hebben bezig gehouden, zullen
ever de levering van varkensvlees in
plaats van graan, gunstig aan de Stich
ting voor de Landbouw adviseren.
DEN BURG, 13 Sept. 1 Aangevoerd
60 schapen 4580, 31 lammeren 28
42. 4 koeien 425650 en 6 biggen 45
65. Voor de levering 4 nuchtere kalve
ren.
Zuivere chimpansee
QIBBO, de chimpansee van de
Romeinse dierentuin, is gede-
nazificeerd, weet „Trouw" te be
richten. Het dier was reeds de
trots van de tuin in de dagen van
Mussolini. Zijn mooiste kunstje
bestond hierin, dat hij de fascis-
tengroet kon brengen. Indruk
wekkend strekte hij de rechter
arm uit en de bezoekers beloon
den hem met lekkere brokjes.
Toen kwam de oorlog, daarna de
vrede en de fascistengroet werd
afgeschaft. Maar de arme Gibbo
snapte er niets van en ging door
met het brengen van de Mussolini-
groethoewel hij er geen lek
kers meer voor kreeg.
De directie van de dierentuin
stond dus voor de taak om Gibbo's
politieke inzichten te veranderen.
Zij is daarin geslaagd. De aap
salueert nu als een soldaat. En
krijgt weer snoep en bananen.
Evenals in de voorliggende twee jaren heeft de Contactcommissie,
voor de Middenstand het initiatief genomen tot het organiseren van een
winkelweek, die zal worden gehouden van 17 t.m. 35 September 1948.
De officiële opening door de burgemeester zal plaats vinden op
Vrijdagavond 17 September 1948, nam. 7 uur ten stadhuize. De keuze,
wanneer de winkelweek zou worden gehouden, stond reeds bij voorbaat
vast, daar op Woensdag 22 September 1948 de jaarlijkse Landbouw
tentoonstelling zal worden gehouden. Op die dag zal in onze stad weder
om een kerncollectie vee, paarden, schapen, varkens, pluimvee, land- en
en tuinbouwproducten en -gereedschappen ten toon worden gesteld, die
de belangstelling van de bezoekers ten volle verdient.
Verdere bijzonderheden en voor*
waarden zijn gegeven op de raambil*
jetten en aan de keerzijde van de lijs*
ten der deelnemers. Alkmaar zal in de
komende week het bewijs leveren dat
zij als centrum een belangrijke plaats
inneemt tussen de steden en het plat*
teland van Noord Holland en met
recht genoemd zal worden de Koop*
stad van Noord Holland.
De organiserende Commissie, over*
tuigd van Uw interesse voor de at*
tracties, hoopt dat de moeiten en zor*
gen van de deelnemende winkeliers
zullen worden beloond met een zeer
groot succes.
Een groot aantal winkeliers heeft
zich spontaan bij de Contactcommis*
sie aangemeld als deelnemer aan de
Winkelweek. Door de extra verzor*
ging van hun etalages zullen de deel*
nemende winkeliers een feestelijk ca*
chet aan de stad geven, zodat een
rondgang langs deze etalages op zich*
zelf reeds een genoegen is en tevens
'n vriendelijke uitnodiging inhoudt,
de betreffende winkels te betreden ten
einde daar uw inkopen te doen.
In de etalages van de deelnemers
zijn oranje en blauw gedrukte Wapens
van de Contactcommissie voor de
Middenstand opgesteld. De bedoeling
van deze wapens, omschreven in wed*
strijd A is, te raden hoeveel vap elke
kleur bij de deelnemers zijn onderge*
bracht. Om de taak te vergemakke*
lijken zal de winkelier U gaarne een
lijst van deelnemers gratis ter hand
stellen.
Buiten deze wedstrijd, die aan
de buitenzijde van de winkels vriend*
schappelijk kan worden gestreden, is
er een tweede wedstrijd tijdens de
winkelweek met belangrijke geld* en
andere prijzen, door de deelnemers ter
beschikking gesteld en geëtaleerd.
Bij elke a contante aankoop van één
gulden (gedeelten van guldens worden
verwaarloosd) reikt de winkelier aan
de koper/koopster een letter uit, met
welke letters de koper kan samenstel*
len de zint
Stad en Platteland
Reiken elkaar de hand.
De overwegingen, die er toe geleid
hebben deze korte, maar voor Alk*
maar zo rake zin te kiezen, zijn gele*
gen in de feiten dat stad en platteland
moeten samengaan bij het herkrijgen
van de welvaart in onze stad, streek en
land, en er geen kloof kan bestaan
tussen deze groepen in ons land. Im=
mers. Alkmaar is nauw verbonden met
het platteland en voor beide groepen
bestaan er belangen van grote waarde,
die het samengaan noodzakelijk doen
zijn.
r\E HOOFDREDACTIE VERZOCHT MIJ of ik ter
gelegenheid van de winkelweek in Alkmaar een
artikel wilde schrijven over de betekenis van de mid
denstand in de huidige economische omstandigheden
en ik voldoe gaarne aan dat verzoek. Dat wij daarbij
uiteraard tevens, voor zover dat in zo kort bestek mo
gelijk is, een blik in de toekomst zullen werpen, ligt
voor de hand. Even iets naders omtrent het begrip
middenstand. Dat omvat niet alleen de detailhandel,
voor zover die gedreven wordt door zelfstandige win
keliers, doch ook het ambacht, ook de kleine nijver
heid en tal van ondernemingen op het gebied van
verkeer en van het zg. Horeca-bedrijf. Maar waar wij
hier schrijven naar aanleiding van een winkelweek,
beperken wij ons in dit stukje tot de handeldrijvende
middenstand, wat ook niet erg is, omdat immers de
meeste beoefenaren van één of ander ambacht tevens
detaillisten zijn.
Ruggegraat der gemeenschap.
DE betekenis dan van de hierboven omschreven
middenstand voor de maatschappij is zeer groot,
zowel in sociaal als in economisch opzicht. Sociaal
wel voornamelijk, omdat over het algemeen gespro
ken het middenstandsgezin een hechte eenheid vormt,
waar samenwerking en saamhorigheid de boventoon
voeren, maar niet minder omdat de middenstand nog
steeds mag worden gezien als een kweekplaats van
flinke naturen met durf en initiatief, en zulke men
sen heeft de maatschappij, hoe zij ook moge zijn in
gericht, altijd nodig. De economische betekenis van
de handeldrijvende middenstand is al evenzeer groot.
Zeker 80% van de totale kleinhandelsomzet gaat nog
steeds via de middenstandswinkels; ongeveer 60% van
het maatschappelijk inkomen wordt in de detailhandel
besteed en het aandeel van de middenstand daarin
bedroeg in 1938 ongeveer 2% milliard gulden. De door
de middenstandswinkelier
verrichte belangrijke func
ties komen juist bij een
winkelweek zo bijzonder
duidelijk naar voren: aller
eerst is hij het, die de goe
deren onder het bereik van de verbruiker brengt en
in de- tweede plaats bemiddelt hij door zijn voort
durend rechtstreeks contact met de consument tussen
de wensen van het publiek en de mogelijkheden van
de fabrikant.
Hoe is nu de middenstand uit de oorlog gekomen?
In het algemeen kan men zeggen: met ledige winkels
en magazijnen, doch met een gevulde portemonnaie,
behoudens dan diegenen, die het voor de min of meer
totale uitverkoop van hun waren ontvangen geld had
den moeten besteden voor levensonderhoud voor zich
zelf en zijn gezin. Bij de bevrijding was dus de liqui
diteitspositie ruim en ook thans, ruim drie jaar later,
kan men nog niet zeggen, dat die positie zorg baart.
Toch is dat, voor de oppervlakkige waarnemer nau
welijks merkbaar, aan het veranderen. Geldsanering
en fiscale maatregelen zijn daar om te beginnen debet
aan, vooral nu er bij de fiscus zulk een belangrijke
achterstand heerst, waardoor de stroom van aanslag-1
biljetten voortdurend sneller is gaan wassen en
en menig middenstander koud op het lijf is gevallen.
De werkelijke oorzaak hiervan wordt naar onze mening
in de middenstand lang niet altijd goed onderkend.
Het gemopper jegens „de regering" is niet van de
lucht, doch men vergeet, dat elke regering, die voor
het redderen van de desolate boedel, welke de Duit
sers hier hebben achtergelaten zou zijn komen te
staan, ons allen zou hebben moeten noodzaken diep
in de buidel te tasten. Het wordt nog onvoldoende
beseft, dat ons land door toedoen van de bezetter
volkomen is verarmd, dat het wegvallen van ons
Duitse achterland ons belangrijke baten onthoudt en
dat onze voornaamste overzeese gebiedsdelen ons
handen met geld kosten instede van geld in te bren
gen. Er valt niet aan te ontkomen: wij zullen met ons
allen hard, heel hard moeten werken en heel wat
belasting moeten betalen om er weer enigermate
bovenop te komen. En belasting betalen doet nu een
maal niemand erg van harte, maar het kin niet
anders
De prijspolitiek.
MAAR de fiscale maatregelen zijn niet de enige
oorzaak, dat de liquiditeit in de middenstand lang
zaam vermindert. Door het sterk gestegen prijspeil
is thans voor eenzelfde goederenomzet als vóór de
oorlog heel wat meer geld nodig dan vroeger. En nu
de goederenstroom ook weer breder wordt en sneller
gaat vloeien, verlangzaamt de omzetsnelheid en dat
stelt ook weer hogere eisen aan de middenstands-
portemonnaie, Verder weet iedere middenstander mee
te praten van het enorm gestegen onkostenpeil, en
ook deze invloed doet zich bij de liquiditeit duchtig
gelden. Voorts moeten gedurende de oorlog vaak uit
gestelde verbeteringen aan de outillage van winkel en
werkplaats nu eens eindelijk tot stand komen en ook
dat stelt weer verdere hoge eisen. En dan het ver
bod om bij de berekening van de kostprijs de ver
vangingswaarde in rekening te brengen! En last but
not least de prijsbeheersing, die nachtmerrie van wel
haast elke middenstander! Al deze factoren tezamen
zullen in een niet meer verre toekomst zeker voort
durend zwaarder eisen aan de middenstand stellen.
Het kan zijn nut hebben over die prijsbeheersing
hier nog enkele opmerkingen te plaatsen. Wij willen
het dan niet hebben over het optreden van sommige
controleurs bij verkeerd geplaatste prijskaartjes e.d.,
dingen die de middenstand en terecht zo vaak
prikkelen. Door behoorlijk overleg is daar wel een
eind aan te maken. Wij willen hier de grote lijn in
het oog vatten. In ons land dan wordt in ons aller
belang, en niet in het minst in dat van de middenstand
zélf, een anti-inflatie-politiek gevoerd en daar is een
loon- en prijspolitiek nu eenmaal onverbrekelijk aan
verbonden. En daar zit weer even onverbrekelijk prijs
beheersing aan vast. Dat is voor de middenstand niet
aangenaam, volmondig toegegeven. Maar men kijke
nu eens naar landen, waar iets dergelijks ontbreekt
of slap wordt gehanteerd, Frankrijk bijvoorbeeld, met
al zijn onrust enmet stijgende ontwaarding van
het geld! Wanneer ons land en daarmede óók onze
middenstand hiervoor gespaard wordt, is de prijs van
die lastige prijsbeheersing niet te hoog! Slechts zou
den wij de middenstandsorganisaties uiterste waak
zaamheid willen aanbevelen om, wanneer wij straks
als gevolg van de afspraken op het Chateau d'Arden-
nes naar een hoger prijspeil gaan, te voorkomen, dat
de prijs- en loonpolitiek wordt uitgevochten op de rug
van de middenstander!
Een geschikt crediet.
I/UNNEN de komende financiële moeilijkheden wor
den opgevangen? Dat zal in hoofdzaak door cre
diet moeten geschieden en wel leveranciers- en bank-
crediet. Tegen met mate toegepast leverancierscrediet
is geen enkel bezwaar, doch men wake er in de
middenstand voor, dat men door te ruim gebruik
er van weer „onder de grossier komt te zitten", een
term, die elke middenstander wel verstaat. Het is een
groot geluk, dat sinds de oorlog hier te lande het
reeds zeer goede middenstandscrediet nog weer is ge-
perfectionneerd, het is hier beter geregeld dan waar
ook in Europa. En nu zijn blijkens de ervaring vele
middenstanders geheel on
voldoende op de hoogte van
de vele en veelsoortige vor
men van dit crediet, men
verzuime toch niet daarover
in voorkomende gevallen
overleg te plegen met de credietgevende instantie,
welke van die vele vormen voor elk individueel geval
het meest geschikt is.
Gebonden vrijheid!
JETS wat in de middenstand van vandaag fel leeft is
zeker wel de steeds toenemende drang naar meer
dere vrijheid in het bedrijf. Dat is na zeven of acht
jaar van knellende distributievoorschriften en bepa
lingen volkomen verstaanbaar. Maar ook deze zaak
moet men nuchter bezien. Waarvan zijn al die voor
schriften het gevolg? Van de uitplundering, van de
verarming, van de schaarste, van de chaos, welke onze
„beschermers" hier hebben achtergelaten. En nu staat
de overheid voor de schier bovenmenselijke taak om
temidden van een internationale chaos die ons vaak
dingen opdringt, die wij zelf graag anders zouden
hebben gewild hier orde te scheppen en dat kan
alleen met allerlei bindende maatregelen. Best, zal
menige middenstander zeggen, maar is het nu geen
tijd om dat alles overboord te zetten? Ons antwoord
is: ja en neen. Ja, wanneer wij de zaak psychologisch
bekijken, maarhet moet ook kunnen! Neen,
wanneer wij in menige branche naar de toestand van
vandaag kijken. Wij willen er hier niet over twisten,
of voor deze of gene branche nu niet het juiste tijd
stip is aangebroken om de banden te slaken, wij spre
ken hier slechts in het algemeen. Wij zijn er warme
voorstanders van om daar, waar het maar enigszins
gaat, tal van maatregelen af te schaffen. Jammer
slechts, dat de deskundigen uit vele branches het zo
vaak onderling niet eens zijn of het al kan, ja dan
neen. Maar in vele gevallen is het al geschied, en dat
zal in de naaste toekomst nog wel op veel ruimer
schaal gebeuren. Maar toch willen wij hier met klem
een waarschuwend woord doen horen.
In de jaren vóór de oorlog heerste hier te lande
vrijwel onbelemmerde vrijheid, ook op middenstands
terrein. Maar elke middenstander herinnert zich nog
hoe een destijds van overheidswege ingesteld onder
zoek uitwees, dat van de twaalf in dat onderzoek be
trokken middenstandsbranches er elf verliesgevend
waren. De enigen, die toen nog wat konden verdienen,
waren de drogisten, die een verstandige middenweg
bewandelden tussen vrijheid en gebondenheid. En nu
zijn wij wel eens bevreesd, dat men in zijn onstuimige
drang naar vrijheid het kind met het badwater zal
wegwerpen. Laat de middenstand toch oppassen, dat
wij niet meer terugkeren naar die tijd, dat moordende
prijsconcurrentie weer niets zal laten verdienen. Neen,
gezocht moet worden naar datgene, wat men tegen
woordig nog al eens de „derde weg" noemt: vrijheid
en initiatief, doch met verstandige inperkingen te
algemenen nutte. Laat de middenstand toch niet weer
terugkeren tot die tijden, waarin naar het oude Ro
meinse woord de een de ander een wolf is, naar die
strijd van allen tegen allen, waarbij alleen maar ver
liezers zijn! Wanneer de middenstanders als mensen
van goeden wille tezamen naar een dergelijke oplossing
streven, dan zal er volle ruimte zijn voor prijzens
waardig initiatief als thans dat van de winkelweek,
ook op ander gebied en dan zal de middenstand de
komende moeilijke jaren ongetwijfeld te boven weten
te komen!
Natuurlijk zou een speciaal nummer, gewijd aan de voor Alkmaar zo
belangrijke winkelweek, niet volledig zijn, als daarin niet de mening
was opgenomen, die de Alkmaarse huisvrouwen hebben over de midden
stand in onze goede stad. Zij toch immers trekken er regelmatig op uit,
om hun inkopen te doen in de Langestraat, op de Laat, In Payglop,
Schoutenstraat en andere straten van de binnenstad. Maar ook in de
buitenwijken komen ze, want gelukkig is in Alkmaar de toestand zo,
dat men, om goede winkels te vinden, niet eerst een hele wandeling
naar de „stad" hoeft te maken, maar ook in de verder van het centrum
gelegen stadsgedeelten terecht kan.
nen elders in het land. Zowel wat
uiterlijk en bediening als voorraad be*
treft, kunnen zij zich ten volle meten
met bijvoorbeeld Amsterdam.
De gemiddelde Alkmaarse huis*
vrouw winkelt graag in Alkmaar. Niet
alleen hebben onze straten iets gezel*
ligs, om door te flaneren en etalages
te bekijken, maar er valt voor elk wat
wils te bewonderen en de uitstallingen
van onze winkeliers bieden steeds iets
bijzonders. En binnen wordt men te
woord gestaan met een voorkomend*
heid, die iedere bezoekster of bezoe*
ker aangenaam treft.
Een van de dames, die IVij hebben
gesproken, woont nog niet zo heel
Wij hebben dus een aantal huis*
vrouwen uit Alkmaar naar haar me*
ning gevraagd, met de bedoeling, U
die mening te gaan vertellen. Dat bleek
in de praktijk een ondoenlijk geval,
want de dames verloochenden haar
aard niet en stortten een dermate gro*
te vloed van woorden over ons hoofd
uit, dat wij ons genoodzaakt zagen
haar opinies samen te vatten en daar*
iiit het onderstaande artikeltje te dis*
tilleren.
De winkels in Alkmaar doen in geen
enkel opzicht onder voor de magazij*
lang in Alkmaar en zij bracht een op*
merking naar voren, die niet onver*
meld mag blijven. Zij had namelijk
een klacht. Omdat ze een vreemde*
linge in het Alkmaars Jeruzalem is,
heeft zij nog al eens wat moeite, om
een of ander artikel, dat zij graag zou
willen hebben, op de kop te tikken.
Want de winkelier zegt dan: „Maar
mevrouw, ik ken U niet, U komt hier
nooit. En mijn vaste klanten gaan
voor". En dan blijkt het een onover*
komelijke taak om zo'n winkelier er
van te overtuigen, dat je toch ééns
voor de eerste maal in een winkel
moet komen om er klant te kunnen
worden. Dat schijnen de meeste win*
keiiers niet te begrijpen. Want de
huisvrouwen, die' met de beste voor*
nemens bezield zijn, om deze of gene
winkelier haar (zakelijke) gunsten te
schenken, en bij hem bijvoorbeeld
haar kousen te kopen, komen de eer*
ste maal de beste al met de kous op
de kop weer naar buiten. Toch is het
standpunt van de winkelier ook wel
begrijpelijk. Want hoevele malen
worden zij niet met allerlei verhalen
bestookt en met schone beloften, die
in de praktijk blijken verhalen en be*
loften te blijven?
Overigens hebben wij geen klachten
vernotaen. Integendeel, het Alkmaars
winkelend publiek is vol lof. De sorte*
ring is zeker zo groot als die in de
grote steden des lands, de winkels
zien er zowel van binnen als van bui*
ten uit^fst verzorgd uit en het bedie*
nend personeel staat de klanten te
woord op een wijze, die een ieder te*
vreden stelt.
Een andere inwoonster van Alk*
maar, die een moderne smaak heeft
op het gebied van woninginrichting,
meende, dat zij, wat allerlei voorwer»
pen betreft, die in zulke zaken ver*
kocht worden, hier niet zo goed kon
slagen. Zij achtte de voorraad in onze
meubelwinkels te veel aangepast aan
de wensen van het publiek, dat vanuit
de omtrek onze stad bezoekt en miste
vrolijke, lichte kleuren en moderne
dessins. Alles was haar te donker en
te „burgerlijk", zoals zij dat uitdrukte.
En daarbij vergat zij wel een klein
beetje, dat vele Alkmaarse winkels het
van het platteland moeten hebben. De
slagzin, die tijdens de winkelweek in
het middelpunt van de belangstelling
staat: „Stad en Platteland reiken el*
kaar de hand bij Alkmaar's Midden*
stand" is daar het beste bewijs van.
HELD VAN HEMBRUG EMIGREERT.
Een goed Nederlander heeft ons land
verlaten. Gerrit Jacobus Boll, thans 27
jaar, één der twee jongemannen, die in
September 1944 anderhalf ton springstof
uit één der pijlers van de Hembrug
verwijderden onder het oog der Duit
sers, emigreerde Woensdag naar Zuid-
Afrika waar hij voor een handelsmaat
schappij werkzaam zal zijn.
