DE JEUGDKOERIER
n
Tante Sabine
MEVROUW OLIESMOOK EN
JUFFROUW VETKAARS
r CALVÉ's
Lp u d d i n g
Thuisvaart met windkracht 7.
Last van zenuwen?
Oplossing Prijsraadsel
HalloJongens en Meisjes
Er gaat niets boven
$1
j
Humor uit het Dierenrijk
Wij spelen Bridge
De Banckert maakt 65
graden koerswijziging
Het Radioprogramma
grijpt in
Mijnhardfc's Zenuwtabletten
helpen U er overheen.
De verborgen getallen In bet prijs
raadsel van de vorige week waren:
Vier, aoht, zes, honderd, zeven, twee,
drii, elf, tien en één.
tte prijswinnaars zijn deze week:
Rietje Duinmeyer, Hofdijkstraat 41,
Beverwijk.
Enny Prins, Begoniastraat 15, Den
Beider.
Jan Bergsma, Small B. 135, Oudega
(Fr.)
Gerdina Clay, S. 59, Sijbekarspel.
Grietje Kansen, Tulpstraat 4 A.,
Alkmaar.
Gefeliciteerd! De boeken worden
toegezonden.
set
sen kunnen we ze toch niet"!
Langzaam stierf da stem weg, toen
het gezelschap een andere zaal in
wandelde.
„Hebt het gehoord fluisterde
de vetkaars vol trots. „Ja", lachte
vriendelijk het oliellebt terug, „Zq
ontevreden mogen wfl toch nog niet
zijn. Laten we niet meer verlangen
naar jaren van ellende, al werd er
toen om ons gevoehten. Liever een
kleiner plaatsje In rustiger tijden dan
omstreden te worden ln droeve
dagen".
„Ja", gaf het vetkaarsje toe, „lï
hebt gelijk".
En tevreden brandde hun liqht
zaphtjes verdey.
„Nepn maar, wat ls dat enig!" riep
Juffrouw Vetkaars met haar hoge
vlammenstemmetje uit, „U hier te
zien, mevrouw Oliesmook. Dat had lk
nooit kunnen donken. Blijven wij hier
eteeds bij elkaar?"
„Ik denk het wel"; antwoordde me
vrouw waardig, „tenminste, zolang
deze tentoonstelling van oude en mo
derne verlichting ?oals die schijnt
te heten duurt."
„Hoe gezellig". Behagelijk liet juf
frouw Vetkaars haar gele vlammetje
knetteren, „Het doet me denken aan
die goede oude oorlogstijd van 1940
tot 1945, toen wij samen zo gewild en
geliefd waren bij het volk. Overal was
er vraag naar mij. Iedereen vocht ge
woon om mij. En nu
Een diepe zucht volgde.
„Maar met mij was het niet min
der", meende mevrouw Oliesmook
verontwaardigd. „Eerlijk gezegd: ik
was toen nog iets meer waard."
„Nu ja, mevrouw, dat wil ik niet
tegenspreken. Wat doet het er ook
eigenlijk toe? Wi) beiden beleefden
toen onze gouden tijd. Wat werd er
niet gedaan om ons te bezitten? Ser
viezen, mooi linnengoed, zeep, dat
alles zag lk rullen voor een tiental
familieleden van mij, die bij elkaar ln
een doosje gepakt zaten. En toch, als
U me eerlijk vraagt; te oordelen naar
de verhalen was onze glorieijtd meer
dan goede honderdvijftig jaar geleden.
Toen prijkten wij vaak in zilveren
kandelabers op lange gedekte tafels,
waarbij feeststemming heerste. Wij
namen toen een geheel andere plaats
in dan later tussen die noodkacheltjes
en suikerbieten!"
„Maar het geslacht Olielamp heeft
jullie toen toch maar geheel over
vleugeld", zei mevrouw met enige
trots. „En als die ellendige gaskousjes
en gloeilampen niet gekomen waren,
zouden wfl nu nog een eerste plaats
innemen. Ik vind, daar kan ik nu een
maal niets aan doen, het een vrese
lijke gedachte dat wij na zoveel jaren
dienst thans enkel goed zijn voor
tentoonstellingen, antiquiteitszaken
en de oude markt. Vaak werd ons
verweten, dat we stoomden, maar dat
lag toch niet aan nons! Sssst! Ik ge
loof, dat er bezoekers aankomen.
Laen we even stil zijn."
Rustig vlamde het kaarsje be
deesd verder en de olielamp slikte bij
na onhoorbaar haar wrok weg.
„Eq hier, dames en heren, „klonk
een heldere stem", zien wij twee uit
de oorlogsjaren goede bekenden van
U. De waskaars en de olielamp, die
echter meer thuishoorden in de vorige
eeuw. Al herinneren zij ons nog wel
aan die donkere oorlogsjaren, zij roe
pen toch ook beelden op uit de dagen
van onze grootouders, toen de fami
lies bij kaarslicht of olielamp hun
winteravonden sleten. Al is de mo
derne verlichting ontegenzeggelijk
heter, die rustige behagelijkheid, die
hun IJcht ons gaf, zijn we kwijt".
Het vetkaarsje en de olielamp
keken elkander heimelijk vol trots
aan.
„En ook nu", ging de stem verder,
„waar de gloeilapip geen dienst kan
bewijzen, zfln deze twee nog steeds
onmisbaar. Denkt U eeps aan al die
schepen, welke 's avonds hun zachte
oliellcht vanuit de roefjes over het
water doen schijnen. En wat zijn we
niet hulpeloos als het electrisehe licht
weigert en we hebben geen kaarsen
in huls. Echte feesten worden ook
nu nog ermee opgeluisterd. Neen, si
De opstellenwedstrijd
Pe vorige week heb ik jullie al iets
verteld over de opstellenwedstrijd en
ik zal het uu nog even herhalen.
Voor de volgende week is er dus
geen prijsraadsel, maar jullie mogen
een opstelletje maken over één van
de volgende onderwerpen:
L Oranjefeest.
3. Een aardige gebeurtenis in de
vaeantie.
3. Kermis.
4. Een sprookje,
5. Wat er in onze klas gebeurde.
6. Ben goede les.
7. Een regendag,
8. Het kamp.
9. Een rondwandeling ln de die
rentuin.
10. „Jantje Onverstand".
Het opstel mag niet te lang zijn.
Ben van enne vrienden vroeg toil hoe
veel woorden het opstel moeht tellen.
Pen opstelletje van 350 woorden 1&
groot genoeg. Het komt er niet zo
precies op aan, want lk weet, dat het
niet meevalt om geregeld de woorden
te tellen. Laat het opstel bijvoorbeeld
niet groter zijn dan een velletje nlt
een schoolschrift, dat aan twee kan
ten beschreven is.
Het opstel moet natuurlijk eigen
werk zijn; dus zelfbedacht en ge
schreven, De beste opstellen worden
niet alleen met een boek beloond,
maar ook ln de Jeugd-Koerier ge
plaatst. Doe das allemaal je best
maar en zend je opstelletje vóór Zon
dag 19 September naar het bureau
van dit blad. Vergeet deze keer voor
al niet om je leeftijd te vermelden.
Deze week ontving ik Weer hee} wat gezellige briefjes. Het eerste is van Jettie
Scheuer. Ja Jettie, ik miste je, Wat heb je grappig postpapier. Je maakt mij
nieuwsgierig naar_je volgende brief. Je mag gerust twee opstelletjes maken,
3e «PPl.Wrt Iel* W TrUutje bij jou op bezeek is geweest. Ja!
Grietje, ik zal aan Trijntje vragen of zij je spoedig schrijven wil. Corrie
Kansen, jij wilt ook graag met ons meedoen. Natuurlijk ben je hartelijk welkom,
meisje. Sluit je briefje maar bij het briefje van Grietje in. Corry Molenaar,
je schrijft toch heel aardige briefjes en je doet het ook zo keurig. Wat heb jij
geboft in Amsterdam! Piet Burger, wat betekent die mooie versiering onder
aan je brief? Schrijf je 't eens? Hannie Brielman, ik vind het prettig dat je
met ons gaat meedoen. Schrijf maar eens naar Corrie Kossen, Zuideinde 162,
Schermerhorn. Dat meisje is opk 14 jaar en zoekt een correspondentievriendin
netje. Laat mij nog maar eens even weten of het gelukt is, Hannie. Wim
Maartense, logeer je bij Enpny? Leuk dat je met ons meedeed. Groet Emmy maar
van mij. Rietje Duinmeyer, wat flink dat je Moeder zo geholpen hebt. Je
hebt een mooie vaeantie gehad- Waar was die vacantie-kolonie, Rietje? Corrie
Meyer, hartelijk dank voor de sigarenbandjes. Je schoolreisje was prachtig. Is
het ongelukje niet ernstig gebleken? Ik hoor nooit meer lets over het Tafel
tennisspel. Kun je nu al wat beter spelen? Pietje Molenaar, ook jou dank ik
voor de sigarenbandjes. Wat zijn het er veel, zeg! 't Lijkt mij gezellig op jouw
school. Ik hoop dat je van alle vakken gaat houden. Vind je kinderverzorging
prettig? Natuurlijk wel hêl! Jan Stet, hartelijk gefeliciteerd met je verjaardag.
Had je een prettige dag? Pe historische optocht is heel moei geweest. Je bent
vindingrijk, Jan, want je hebt zelf heel aardig briefpapier gemaakt. Leo Ooye-
vaar, je hebt het heel geed gedaan hoor. Fijn dat je broer je zo goed helpt. Blijf
je met ons mee doen, Leo? Ida Pietersma, je hebt de oplossing weer aller
aardigst versierd. Ik heb het bewonderd, meisje. - Rosa Vercauteren, nu gaat
het goed, meisje. Heerlijk om weer drie uurtjes per dag pp te mogen zijn. Ik
feliciteer je van harte met dat prachtige nieuws. Elly de Haas, ja, het is wel
erg jammer voor jullie dat de meester nu naar de M.U.L-O. gaat, maar wij zullen,
hopen dat je een aardige meester terug krijgt, meisje. Ik bemerk wel uit je
briefje dat je een heerlijke vacantia hebt gehad. Frederik Henjrikse, wat Heb
je veel werk van de oplossing gemaakt. Het js erg duidelijk opgesteld hoor! Sm
Cor Boterhoek, de tekening is alleraardigst. Zie jij er zo uit, en post jé daar een
brief voor de Jeugd-Koerier? Joanneke Langebaerd, hartelijk gefeliciteerd
met de ridderorde die Pappie heeft gekregen. Dat is heel mooi, meisje. Het is
jammer dat Pappie al weer zo spoedig naar Indië meet terugkeren. Doe .alle
maal maar de groeten van mij. Dag Jeanpeke! Annie Docter, ja, zo heb je het
best gedaan. Doe je de volgende keer ook weer mee met de opstellen-wedstrijd?
Betsie Koeleman, bedankt voor je aardige brief. De oplossing was keurig in
orde. Groet Moeder maar hartelijk van mij. Ik heb Moeder's briefje ontvangen
hoor! Dlnle Jonkman, ik hoop voor je dat Jacobtje ook kan komen, zodat alle
twee de correspondentie-vriendinnetjes van de partij ziin. Ik ben benieuwd of
jullie Mary spoedig zult vinden met haar witte bloem. Het zal wel goed gaan,
want Mary weet overal raad op. Annie Appel, bedankt voor de mooie kaart
die je mij zond. Wat heeft Vader nu een prachtige zaak gekregen, Annie. In de
krant heb ik al gelezen hoe meei alles is geworden. Het was zeker een heerlijke
dag op 9 September. Rietje Bakker, ik heb je kunstje geprobeerd. Eerst ging
het een paar maal mie, maar toen wist ik plotseling hoe het moest, 't Is leuk
hoor! Ella en Ria de Raat, ik heb nu twee brieven van jullie. De vorige jswanj
te Iaat. Jullie hadden een prettige vaeantie. Leuk dat Ria Heertjes drie weken
bii jullie heeft gelogeerd. Nog hartelijk dank voor de mooie kaart hoor! Jan
Schipper, ja, ik was echt blij met jouw lange brief. Wat een mooie dag heb je
gehad. Je bent maar eventjes verwend met al die mooie cadeaux. Ik ken al die
leuke snelleties wel. die je hebt gespeeld. Viel het doosje niet telkens van jouw
neus af? Henny Scheeres, een hartelijke groet voor jou terug, meisje!,Jople
Jonkman, neen, die brief heb ik niet ontvangen. Jammer zeg! Ik feliciteer je har
telijk met ie verjaardag! Aardig van je dat je postzegels en sigarenbandjes hebt
gestuurd. Bedankt hoor! Jan Vlam, hoe was jouw vaeantie, jongen? Piet
Kuitwaard, wat heb jij je brief aardig versierd. Leuk bedacht hoor! Ik vond de
verlichting bii jullie ook zo mooi. Ja, ik zal nog schrijven hoe groot het opstel
mag worden, Piet. Triinie Kaas, een gezellige, lange brief ontving ik weer van
jou. Met veel plezier heb ik gelezen hoe handig je met het koffertje was. Er
zal wel veel gelachen zijn, is 't niet? Tin! Tenkink, het briefje was keurig op
tijd hoor! Ben je al met een opstelletie bezig? Anton Mol, nog hartelijk ge
feliciteerd met Moeder's verjaardag. Jij bent dus aan een opstel bezig. Flink zo!
Hoe maakt Moeder die koekjes van beukennootjes. Anton? Ze zijn zeker erg
lekker. Marijke van Lienen, bedankt voor de postzegels die je zo trouw voor
mij verzamelt. Ja. ik heb de verlichting in Amsterdam ook gezien. Het was
nrachtig. vond je niet? Vooral de grachten en het Remhrandsnlein. Rietje
Winder, deze keer is jouw inzending al weer zo mooi. Hoe oud ben je, Rietje?
Ben je een vriendinnetje van Ida Pietersma? L. Huiberta, schrijf je mij je
voornaam ook eens? Nellie Kluft, H. Zwaan en Plet de Geus, jullie zijn wel
kom bti ons. Hoor ik spoedig eens wat meer van jullie? Mary Vonk, ja, ik
weet dat je naar Schagen gaat. Veel plezier hoor! Vertel je later nog eens hoe
het afgelopen is met de witte bloem' Truus.ie Schermer, ik hoop dat ook jij
spoedig een boek wint. Wie is de oudste van jullie beidjes? Alphong of jij?
Gerie Ridder, jongen, wat ben jij verwend on je verjaardag. Heb je een levend
poesje gekregen? Wat een prachtig cadeau, Gerie! „Duinhaasje", lk heb je
schuilnaam maar dadelijk gebruikt. Hartelijk dank voor de sigarenbandjes, meis
je! Lammie Keizer, wat heb je snoezig postpapier! Ik kon je briefje best lezen
hoor! „Stikkeltle", prettig dat je ook met ons gaat meedoen. Ik hoop veel van
je te horen. „Vergeet-mtj-niet", nog hartelijk gefeliciteerd met je verjaardag.
Wat ben je verwend, zeg! Ja, die vijfde klas is niet gemakkeliik. Gelukkig dat je
het zo getroffen hebt met een aardige meester. „Pinokklo", jammer dat je
niet bent overgegaan, maar het zal wel beter zijn dat je deze klas nog eens
rustig over doet, net als „Hababeriba". Wat zag je briefje er aardig uit, meisje.
Vertel je mij nog eens over de grote avond?
Dit is weer het laatste briefje,
Tot de volgende week, allemaal!
Een hartelijke groet van
TANTE IET.
custard.maïzena
Een aanzienlijk dier is de mot
want die zit altijd goed in de kleren.
Een verlegen dier ia de kreeft....
want die bloost nog na zijn dood.
Een kapitaalkrachtig dier is de
slak,,,, want die laat overal een zil
veren spoor na.
Een niet benijdenswaardig dier is de
kat..,, want die is een vrouw met
een snor.
Een ongelukkig dier is de bok..,,
want die wordt veel gescheten.
Een dom dier is de ezel..,, want
die kent slechts twee letters van bet
alphabet en dan nog in omgekeerde
volgorde, i-a.
Een druktemaker is de kangaroe
want die staat altijd op zijn achterste
peten-
Dwaze dieren zijn de zebra's
want daar loopt een streep door en
Zelfs wej meer dan een.
De ekster boft ook nietwant die
loopt altijd met eksterogen.
Een trots dier is de giraffe
Want die bekijkt alles en iedereen
vanuit de hoogte.
De dromedaris is een arm djer
want die draagt zijn hele leven 'n hult.
ONZE MEDEDELINGEN.
Mej. H. W. Mulder. Deze week ont
ving ik weer een doosje met sigaren
bandjes van II, Bet is buitengewoon
aardig zoals IJ de kinderen steeds van
postzegels, lucifersmerken en sigaren
bandjes voorziet. Hartelijk dank voor
alles!
XLVJJI
Een interessant spel.
In een wedstrijd kwam bet volgende
spel voor: (kaartverdeling volgt hier
onder)
5. 10-6-5
H. v-10-9-6
B. 5
KI. a-b-8-8-2
S. h-b-8 S. -
H. a-8-5 H. 7-4-3-2
R. 10-8-2 r. a-9-7-6-4-3
KI. h-v-7-5 KI. 8-4-3
S. a-v-9-7-4-3-2
H. h-b
R. h-v-b
KI. 10
Aan bijna alle tafels was het eind
bod 4 sch. te spelen door Zuid, welk
contract door West werd gedoubleerd,
West kwam op met ruiten 10, Oost nam
de slag met het aas en speelde harten
terug. West nam deze slag met harten
aas en volgde met kL heer, waarna
Zuid nog twee troefslagen verloor en
down ging.
Aan één tafel wist Zuid het spel te
maken en wel op de volgende wijze:
le slag: West r 10-5-aas-boer; 2e slag:
Oost h, 2-heer-aas-6; 3e slag: West kl.
heer-aas-3-10; 4e slag: Noord kl. 2-4-
sch. 2-kl. 5; 5e slag: Zuid ruiten heer-2-
sch 5-r 3; 6e slag: Noord kl. 6-8-sch. 3-
kl. 7; 7e slag: Zuid r vrouw-8-sch 6-r 4;
8e slag: Noord kl. 9-h. 3-sch. 4-kl. vr.;
9e slag: Zuid h. boer-5-vrouw-4; 10e
slag: Noord h 10-7-sch. 7-h. 8; Ve slag:
Zuid sch. 9 en West kan nemen of niet
hij maakt altijd maar 1 troefslag.
Sommige Q-W-spelers meenden dat
West de tweede slag niet met het aas
had moeten nemen, maar wij menen,
dat dit geen ver6chiï zou hebben ge
maakt. Wel geloven wij, dat deze speel
wijze niet opgegaan zou zijn als Oost
in de tweede slag geen harten maar
ruiten had teruggespeeld. Deze beide
sj eelwijzen (2e slag West harten heer
niet r men of Oost ruiten terugspelen)
onderzoeke de lezer zelf nu eens.
GOLF VAN ADEN,
JJE EERSTE TWEE gezichten van Hr.
Ms. Banckert die ik Zondagochtend
zie, behoren aan de 1ste officier, luite
nant ter zee De Korver, en sehipper
Heyblok. En ze staan allebei op slecht
weer. Dat is te begrijpen, want de ja
ger is bezig z'n glanzende, prachtig-
opgeschilderde huid te verliezen. Het
dek staat blank, maar in de momenten
dat er geen stuifzeeën overslaan grijn
zen de roestplekken je al aan. En er
is nog geen kijk op verandering van
het weer.
Heel de Zondag jaagt de Banckert
voort, met de zee op de kop. Pal op de
kop. Het is een schitterend gezicht,
van de hrug af, te zien hoe het schip
zich in de aanrollende golven stort.
Diep gaat de grijze peus erindie
per en dieper.... ep de zee golft over,
stuift aan stuur- en bakboord weg, als
twee Ontzaglijke witte vlerken van 'n
reuzen-vogel.
Ik vraag commandant Hogendoorn
hoe lang dit nog moet duren. Ik brul
het in z'n oor, maar moet desondanks
driemaal brullen, zo dondert de wind
over de jager. De rode kop, met het
witte fladderende haar, met duizend
fijne druppeltjes op het ongeschoren
Anthony van Kampen
op weg naar Patria (5)
gezicht, begint te lachen. „Vait me
niet tegen..,, was te verwachten
écht moessonweertjewindkracht
6kon véél erger,...!"
Windkracht 6goed, maar met de
zee recht op de kop gaat de Banckert
dan toch maar behoorlijk te keer. In
de kombuis wordt nog het nodige
klaargemaakt maar vraag niet hoè!
Het is één grote glij- en zweefpartij.
We eten die middag in de iongroom,
maar dat is een kwasie-vrolijke keu
ken, met schaatsende hofmeesters die
in circus Sarasam een verre van slech
te beurt zouden maken.
De Zendag gaat voorbijDe stijf
doorslaande west-moesson komt niet
Uitgeraasd, rukt telkens aan met nieu
we kracht, nieuwe legioenen golven,
waarvan een deel met gulle hand uit
gestort wordt ever het grijze oorlogs
schip, dat zich stotend en trillend,
schokkend en dansend een weg zoekt
door de heuvels en valleien van deze
eindeloze watervlakte, die Indische
Oceaan heet.
Tegen 4 uur die middag nadert een
mement waarep 250 man zit te wach
ten- Dat is het mement dat er 65 gra
den koers veranderd zal worden. 65
Graden noordelijker zal de Banckert
gaan varen om de andere morgen
vroeg Kaap Guardafui, het eerste vas
teland van Afrika, te ronden.
De beste roerganger van de Ban-
qkert wordt opgemand en achter het
wiel gezet. En dan geeft de brug de
koerswijziging door
In spanning zien wij toe en wachten
af. Iedereen weet dat de Banckert
dwarszees zal komen. En met wind
kracht 7. En met deze hoge zee
Iedereen brengt z'n bullen, voorzover
die nog niet verspreid liggen in hutten
en verblijven, in veiligheid. 65 Graden
noordelijker..,, dat belooft wat.
Er gebeurt niets. Het gezicht van
overste Hogendoorn staat ondoorgron
delijk. Dat van de 1ste officier, die
naast hem is komen staan, eveneens
En de navigatie-offieier. luitenant ter
zee van Rossum gaat z'n gang.
Ik volg op het kompas de wijziging
....nog 30 graden20.,.. nu nog
10....
CN DAN KOMT ER een andere be
weging in de Banckert. Hij gaat
kojangen, slingeren. Niet zo'n klein
beetje, maar 20 tot 25 graden. En soms
angstig dicht bij de 30. Dat is een
prachtig gezicht, als je naar de stalen
gevechtsmast opziet, die danst en
springt en door de grijze hemel slin
gert. Het. is een imposant schouwspel,
de Banckert te zien, schuin weggedrukt
aan stuurboord („nou ligt ie op één
oor", zegt commandant Hogendoorn),
met aan bakboord torende bergen wa-
ATJSTRALISCHE MINISTER IN
ONS LAND.
Dinsdagmiddag is de Australische
minister van Buitenlandse Zaken, Dr.
Herbert Evatt, op Schiphol aangeko
men. Hij zal aan de vergadering van
de Ver. Naties te Parijs deelnemen
en voert tijdens zijn bezoek aan Ne
derland besprekingen met onze mi
nister van Buitenlandse Zaken en an
dere regeringsautoriteiten.
ter, waartegen je óp moet kijken. Maar
al is het dan mooi en interessant en
indrukwekkend, we zijn moe en nat
en huiverig en niemand heeft eigenlijk
behoorlijk kunnen eten en iedereen
verlangt naar een paar uur rust. En
naar iets horizontaals onder z'n voeten.
IN DE VOORNACHT wordt het iets
rustiger, doch tegen de ochtend,
de Afrikaanse kust naderend, krijgen
we de laatste loodjes te verwarken,
die nogal zwaar zijn. Het ls alsof de
Indische Oceaan officiéél afscheid
neemt van de thuisvarende Banckert
en hem een stevige klap toé wil ge
ven.,.. Nog een paar uur moeten de
250 mannen van de jager het opvreten.
Dan zal de kaap in zieht komen.
De radar staat aan en op het screen
zie ik de omtrekken van de kust van
Afrika. Maar wat de radar ziet, blijft
op de brug nog verborgen. Want het
is best heiig en alle kijkers van de
Banckert helpen daar geen steek aan.
Daar zijn de eerste vogelsmeeu
wen en donkere zwaluwachtige zwer
vers, die over de Banckert duiken en
dan weer wegkoersen.
Om half 9 boort de kust zich door
de nevel heen. Hoge bergruggen, wit
zand, uitspattende branding. Een half
uur later een sombere, ontzaglijke bar
rière: Kaap Guardafui.
Het is gebeurd, zienderogen wordt
de zee kalmer en aan dek zien we de
eerste droge plekken. Die zijn rood
van roest.
En zo varen we, lenzend, de Golf
van Aden binnen, Dat betekent: kalme
zee, zon enopen poorten! 250 Ban-
ckert-mannen zijp dankbaar dat het
zóver is. Het is mooi geweest.
VOOR HEDENAVOND
HILVERSUM U, 415 m Nieuwsberichten
om 5, 8 en 11 uur avro: 6,20 spopt-
praetje 6,35 „Lpndon town" 7,00
Olieke bolleke en fcnipperdollelse 7,10
Erving Berlin melodieën 7,30 Twilight
serenaders 8,05 Echo van de dag 8,15
Uitzending van het concert uit het Knr-
haus te Scheveningen 10,00 „De liefde
gaat zonderlinge wegen" 10,35 „Les
gars de Paris" -«• 11,18 Gramofoonmu?iek
HILVERSUM I,- 301 m Nieuwsberichten
om 7, 8 en 11 uur NCRV: 6,15 Land
en Tuinbouw 6,30 Voor de Strijdkrach
ten 7,15 Leger des Hejls?kwartier
7.80 Het actueel geluid 7,45 De Rege-
rings-Voorlichtingsdienst antwoordt 8,05
Programma-proloog 8,15 Plaatvaria
9.00 Nederlandse kolonisten in Argentinië
9,20 Röntgen-ïifiQ 9,45 Eine romanti
sche suite 10,15 „De vaart der volken"
10,35 Gramofppnplaten 10,45 Avond
overdenking 11,15 „Vrij en blij" 11,40
Serenadeifveor strijkorkest
VOOR VRIJDAG
HILVERSUM n, 415 rn Nieuwsberichten
om 7, 8, 1, 6, a en U mr VARA: 8,18
Opera-programma 10,45 Deense en IJs
landse muziek AVRO: 1,20 De Avroleans
S.^O Hollandse platen-cabaret VARA:
6,15 De Vara feliciteert 6,40 Johan Jong
(orgel) -r- 7,15 De PTT en de soldaat over
zee VPRO: 7,30 Gesprekken over de
Bergrede 7,50 Tien voor acht 8,05
Maartje Kliffen (zang) 8,30 Geestelijk
verkeer met Duitsland VARA: 9,00 Men
vraagten wij draaien 9,35 De dood
ven de ambtenaar 9,50 Gditaar-duo
10,00 Buitenlands weekoverzicht 10,15
Swing and swoe^ VPRO: 10,40 „Van
daag" 10,45 AvendwJjding VARA:
11,15 Symphonisph concert
HILVERSUM I, 301 m Nieuwsberichten
om 7, 8, lt 7, 8 en .11 uur KRO: 8,15
Ochtendconcert 11,00 De Zonnebloem
1,20 Franse klanken 3,40 Harmonie- en
fanfare-muziek 1- 4,30 Sterrenvaria 6,00
Weense specialiteiten 8,30 Voor de
Strijdkrachten 7,15 Muziek 7,45 India,
het land en zijn volk 8,05 De gewone
man 8,12 Vijftig jaar Nederlandse mu
ziek 9,40 „De nachtegaal" 1Q.20
Yehudj Menuhin (viool) 10,37 Actuali
teiten 10,45 Avondgebed 11,15 Dans
muziek in „Sweet-style"
roman
:y1
47)
.VAN MARIA SAWERSKY
T
Je bent toch 'n man, wat drommel-nog-
an-toe. In duizend en een avonturen
heb je met Felix bewezen.dat je waar
achtig geen zwakkeling bent. Laat je
tegenover je aangebedene nu ook
naar eens van een andere kant zl®n
en.... dan zul je eens wat beleven".
„Denkt u dat werkelijk, tante Sa
bine?"
„Ik denk 't niet alleen, ik ben er
stellig van overtuigd. En daar komt
Emma met de thee".
Toen het begon te schemeren, keer
den Laura Kruger, Beate en dr. Reu
der naar Hasselfeurde terug. Bij het
eindpunt van de tram werden zij door
Sabine Reuder, Kareltje, de kapitein
en Irene ontvangen. De ogen van laatst
genoemde gingen onderzoekend van
Beate naar Felix, maar zij ontdekte
niets, wat haar argwaan zou hebben
kunnen opwekken. Dr. Feuder was te
genover beide dames even attent, hielp
haar bij het uitstappen en gedroeg zich
in geen enkel opzicht als een man, die
verliefd is.
Dat zou ook het toppunt van dwaas
heid zijn, dacht Irene; ik heb memaar
wat verbeeld. Beate is toch immers
veel te lelijk! -
De eerstvolgende weken ging het
leven in Hasselfeurde zijn gewone
gang, met uitzondering van enige on
belangrijke afwijkingen.
Kareltje vermeed het zoveel moge
lijk als de slippendrager van Irene
op te treden. Wanneer hij echter al
eens een zwak ogenblik had en ln zijn
vroegere deemoedige houding verviel,
kreeg hü van tante Sabine een por,
welke hem tot een wat mannelijker
houding terug riep.
Irene, die tot dusver in Karei Schuch
een willig slachtoffer van haar kuren
had gevonden, begon dat ten slotte op
te vallen. En zoals gewoonlijk, wan
neer iemand weigerde naar haar pij
pen te dansen, begon ze hem dat kwa
lijk te nemen. Haar stemming liet de
laatste tijd trouwens over het alge
meen wel iets te wensen over. Met
Felix Reuder kwam ze, al haar ijve
rige pogingen ln die richting ten spijt,
geen stap verder. Een brief van haar
moeder, waarin deze belangstellend
informeerde, hoe het met de zaken in
Hasselfeurde stond, ergerde haar uiter
mate. Ze werd steeds nerveuzer en
onvriendelijker, ook tegenover haar
oom.
Het gevolg hiervan was, dat Jules
Mengelberg zich steeds meer tot zijn
andere nichtje aangetrokken voelde.
Wat hij, bij zijn stugge, in zichzelf ge
keerde natuur, voor haar doen kon,
dat deed hij. Beate voelde dat en het
stemde haar gelukkig. Ongelukkig
daarentegen echter maakte haar de
onverschilligheid, welke dr. Reuder
voor haar aan de dag legde.
Niet, dat Felix onvriendelijk tegen
haar was. O neen, hij behandelde haar
steeds eorreet, praatte graag met haar,
las haar zelfs een hoofdstuk uit zijn
reisbeschrijving voor en liet haar de
foto's zien, waarmee deze zou worden
geïllustreerd. Maar dat alles gebeurde
op min of meer onpersoonlijke wijze.
En Beate, die zich innerlijk steeds
vaster met hem verbonden voelde, be
gon zich dit met de dag meer aan te
rekken. Ze maakte alle smartelijke
tadia van een onbeantwoorde liefde
door. En op zekere dag was ze zo ver,
dat ze niet verder kon.
Ik verdraag het niet .anger, dacht ze
wanhopig. Ik zal oom vragen me te
laten gaan. Ik wil naar de stad terug
keren en opnieuw proberen een be
trekking te vinden. Tenslotte zal ik
daar toch wel eens in slagen. Dan wil
ik hard aan 't werk gaan en alles ver
geten. Morgen vertel ik aan oom Jules,
dat ik nu lang genoeg vaeantie heb
gehad en mijn beroep weer wil op
nemen.
Maar de volgende dag sprak Jules
Mengelberg met Beate. Hij liet haar bij
zich in zijn kamer komen en zei op
zijn gewone, korte manier:
„Ik heb de laatste dagen eens ern
stig nagedacht over een plan, dat ik
in m'n hoofd heb, Beate. Eigenlijk
heeft Sabine Reuder me het idee aan
de hand gedaan, want uit mezelf zou
ik er zeker nooit op gekomen zijn. Ik
vind, dat wü tweeën uitstekend met
elkaar kunnen opschieten en ik zou je
daarom willen voorstellen voor goed
bij me te blijven. Het spijt me, dat ik
je al niet vroeger tot me heb geno
men, maar daar zullen we nu maar
niet over praten. Het is immers nog
niet te laat, nietwaar? Zeg me dus
maar ronduit, hoe je erover denkt.
Wil je je ouwe oom ook verder blij
ven verzorgen en verwennen, zoals je
dat tot dusver gedaan hebt? Hij
hij heeft je nodig, hm
Dat was voor Mengelberg een ge
weldige bekentenis. Beate wist het en
er gleed een lachje over haar bleek
gezicht. Er lag zowaar een glimpje van
geluk ln. Er was tenminste iemand op
de wereld, al was het dan maar een
oude, stugge man, die haar nodig had!
Het was heerlijk, dat te weten.
Maar daarop kwam de herinnering
aan de kwelling die Felix Reuder's
aanwezigheid haar bezorgde en die
voortkwam uit haar grote, onbeant
woorde liefde. Er gleed een schaduw
over haar gezicht. Maar al te graag
zou ze uit Hasselfeurde zijn wegge
vlucht om haar gemoedsrust terug te
vinden.
„Oomik geloofik ben
bangstamelde ze.
„Je bent bang, dat ik je toch nog
OP een goeie dag zal wegsturen", zei
Jules Mengelberg, die het aarzelen van
zijn nichtje verkeerd uitlegde. „Wees
maar gerust dat zal nooit gebeuren.
Zolang ik leef, zul je hier een thuis
hebben. Neem je dat aan?"
Beate zag de ruwe hand, die haar
werd toegestoken. Ze zag het gerim
pelde gezicht van de oude, eenzame
man, de heldere ogen, waarin een
smeekbede te lezen stond, ie smeek
bede om een behoorlijke levensavond.
Dat maakte haar hart week. Alle goed
heid en liefde, die in haar sluimerden,
ontwaakten plotseling en .overden 'n
warme glans op haar bleek gelaat, dat
daardoor iets zeldzaam liefs kreeg.
(Wordt vervolgd.,), j
