STRALENDE HERFSTZON ZIET NEER OP FEESTEND ALKMAAR 375 jaar Alkmaar's onizei KRONINGSALBUM Alles mekaniek en beweegbaar! Het Nederlandse Volk door twee krachten gesterkt De morgen van de feestdag Acht October Radio-uitzending Alkmaarse feesten Rattenbestrijding AGENDA BOEKHANDEL COSTER Over oude koeien De Engelse gasten gearriveerd Just a moment, please! De feesten begonnen Rede van de voorzitter der 8 Oct.-vereniging |?EN STRALENDE HERFSTZON klom vanmorgen boven de nokken der daken en liet haar stralen spelen door Alkmaars straten, waar het al vol vertier was van opgewonden kinderen, die zich opmaakten, het feest van de achtste October te gaan vieren. En de hele ontwaken-1- stad trok een feestkleed aan, en kleed van kleuren, vlaggen, groen, en versleringen. De 375ste bevrijdingsdag begon goed met dit fraaie, zjj het dan ook wat frisse weer. Hier en daar in de stad spreidden verkopers van feestartikelen al activiteit ten toon, plaatsten hnn geopende koffer op een vouwstoeltje en trachtten hun strikjes en lintjes, hun toeters en programma's al aan de man te brengen. Hooggehoede heren spoedden zich van alle kanten naar de Stenenbrug, waar de reveille een grote massa kinderen had samengebracht, die popelden van ongeduld, hun liederen te gaan zingen. latie prima tot haar recht kwam. En het feit dat des dirigenten halve baton in de open piano terecht kwam, ge sneuveld in het vuur van de strijd deed geen afbreuk aan de plechtigheid van het aloude Wilhelmus, dat de zanghul- de besloot en dat de aanwezigen een stille ontroering bracht. Jammer dat de reportage-wagen van de Radio-Unie te laat arriveerde, an ders hadden de luisteraars ook mee kunnen genieten van de inleiding van deze feestdag. Na afloop van de aubade dankte burgemeester Wytema de kinderen voor hun zang „die fraaier was dan ooit te voren". En de mededeling van de verrassing, die binnen in het stad huis uitgereikt zou worden, ontlokte na het driewerf-hoera op de burge meester, nieuwe golven vaii gejuich aan de opgetogen schare. En met een zeker ontzag keken de kinderen op naar mevrouw Wytema, die hun persoonlijk, stuk voor stuk, 'n versnapering uitdeelde. Om negen uur gaf Soli Deo Gloria een programma van koraalmuziek van de trappen van het stadhuis, onder lei ding van de heer J. Schoen en onder tussen werden op het Waagplein reeds de toestellen opgesteld voor de turn- Allerwegen hingen de vlaggen, roer- loos baast in de stille ochtend. Rijzig verhieven zich de slanke pyramidale lichtzuilén in de Langestraat, die reeds gisteravond zo'n sprookjesachtig beeld gaven. In andere straten verspreidde een weelde van dennengroen zomerse geuren, en het geheel werd opgevro lijkt door kleurige lichtballonnetjes en bloemen. Het viel ons op, dat in de Langestraat de buitenlandse vlaggen ontbraken. Wel hingen er honderden nationale kleuren, maar de Amerikaanse, de Engelse en de andere vlaggen, die ver leden jaar de straat sierden, verleven digden vandaag het schouwspel niet. De grote achten die boven de rijweg ook weer een plaatsje hadden gevon den, hadden een kwastje frisse verf ge kregen. Om acht uur zag het op de Steenen- brug zwart van de kinderen, hoewel deze beeldspraak mank gaat, omdat er van allerlei kleuren waren, behalve zwart, of het moest dan het zwart zijn van. jacquet en hoge hoed der comité leden. Onder leiding van Cornelis Jonker en opgeluisterd door het muziekcorps Soli Deo Gloria klonk de melodie Van Alkmaar de Victorie met élan tussen de huizen op, gevolgd door het 8-Óc- toberlied met muziek van de dirigent en woorden van Maartje Zwaan. Daarna marcheerde de fleurige kin derschaar, voorafgegaan door het dap per erop los blazende Soli Deo Gloria door enkele oude straten der binnen stad naar het stadhuis, om daar de burgemeester een aubade te gaan brengen. De aubade. Reeds lang van tevoren verdrongen zich honderden belangstellenden rond de afzetting en precies op tijd arri veerde de zingende jeugd voor het bordes. De kinderen droegen rood witte strikken in het haar en waren gewapend met nationale vlaggetjes. En nadat burgemeester Wytema en z|jn echtgenote op het bordes waren verschenen en de loco-burgemeester, de heer G. van Slingerland en de ge meentesecretaris mr. R. Veendorp met hun dames zich daarachter hadden op gesteld, klonk opnieuw het Alkmaars Stedelied, met heldere klanken in de zuivere ochtendlucht, en eveneens ge volgd door het 8-Octoberlied van Maartje Zwaan. En zo volgde het ene vaderland* lied na het andere. Nico Akkerman zorgde voor een uitstekende pianobe geleiding, die via de luidspreker-instal- Acht October, dag van blijdschap, Alkmaar viert weer het Ontzet. Hoort het zware tromgeroffel, Hoort de schallende trompet. Hoort de blijde kinderstemmen, Zingend' hun victorielied. Acht October, dag der vrijheid, 't Nageslacht vergeet u niet. Ziet hoe van schier alle huizen Waait het feest'lijk rood en wit. Ziet dóór de versierde straten De muziek gaan in 't gelid. Hoort hoe boven alle huizen De waagtoren speelt zijn lied. Acht October, dag der vrijheid, 't Nageslacht vergeet u niet. Alkmaar heeft zich op deez' feestdag Om 't victoriebeeld geschaard, Waar de storm der Spaanse krijgers Wederom werd onvervaard. Waar eens op de oude wallen Luid klonk het victorielied. Acht October, dag der vrijheid, 't Nageslacht vergeet u niet. JABSON Naar wij vernemen zal de NCRV hedenavond om half acht over Hilver sum II een reportage uitzenden van de heden in Alkmaar gehouden feeste lijkheden. demonstraties, die gegeven werden door De Halter, door Turnlust en door Jon Holland. Nadat ook hier Soli Deo Gloria zijn plaats had ingenomen, trokken de gym nasten vanaf de Schoolstraat naar het Waagplein en begonnen met hun uit voering. Turndemonstraties. Kracht en schoonheid, charme en gratie, dat waren de indrukken van het beeld, dat de demonstraties boden. Paard en brug, en niet te vergeten oefe ningen aan de ringen en vrije oeefnin- gen, hielden de aandacht van de hon derden toeschouwers gevangen, die in d'kke rijen rondom de afzetting ge schaard, het gebeuren gadesloegen. Het publiek had overigens genoeg te zien. Wij zouden haast zeggen, dat het programma wat overladen was, want practisch tezelfdertijd trok een gecostu- meerde optocht voor meisjes door de stad, die ook al veel bekijks trok. En op de Laat ontbrandde een vreedzame strijd tussen de mannelijke Spes Alc- mariae, in Doelschieten en hindernis- Iepen. Stadsbeiaardier Van der Veen luidde met zijn carillon-klanken het einde van de demonstraties in en ondertus sen stelde zich alweer een nieuwe stoet op, een deftiger stoet ditmaal, dienaar het Victorie-park trok voor de jaar lijks terugkerende plechtigheid. Orpheus, onder leiding van Karl Böhne zong vóór en na de woorden van mr. C. J. de Lange, die de herden kingsrede uitsprak. Door middel van geluidsversterkers was het gesprokene voor een ieder te verstaan. De rede van de voorzitter der 8-Octobervereniging, vindt men elders in dit nummer. Zo ging de ochtend van deze achtste October voorbij. Geen wanklank ver stoorde de feestvreugde. Blij van geest en oprecht van zin is er feest gevierd in de oude kaasstad, een feest dat tot laat in de nacht zal voortduren. Nu de winter nadert, beginnen hier en daar in onze gemeente de ratten weer op te duiken. In de meeste ge vallen komen zij via de riolering naar binnen. Het is dus zaak om vooral de roosters in de putjes te controleren, aangezien het veelvuldig voorkomt, dat deze geheel of gedeeltelijk doorgeroest zijn. Het aanbrengen van een nieuw rooster brengt minder kosten met zich mede dan de schade die veroorzaakt wordt door de ratten. Werpt geen etensresten op Uw erf of langs de singels of grachten. Dit lokt de ratten. Heeft U last van ratten geeft dit dan onmiddellijk door aan de dienst van openbare werken, afd. Rei niging, Keetgracht 13. De bestrijding wordt dan terstond ter hand genomen, waardoor voortplanting tegengegaan kan worden. (Ontleend aan onze advertentie rubriek). VRIJDAG Harmonie-Theater, 8 uur: Het lied van de woestijn, 14 jaar; Victoria-Theater, 8 uur: De betovering om La Bohème, 14 jaar; Cinema Americain, 8 uur: Persued, 18 jaar. Gulden Vlies, 8 Octoberfeest. Stadhuis, 8 u.: Reveille, 9 uur koraalmuziek. Victoriepark, 12 uur: Herdenkingsplechtigheid; 14.30 1630 Optocht; 16.30 Windhondenrennen op de Laat. Grote kerk, 19.30 uur: Concert; 21.30 uur: Vuurwerk Noorder kade. Oudegracht: Drijvend cabaret, 4.30 en 8 uur: Voorstelling. ZATERDAG Harmonie-Theater, 7 en 9.30 uur: Het lied van de woestijn, 14 jaar; Victoria- Theater, 7 "en 9.30 uur: De betovering om La Bohème, 14 jaar; Cinema Ame ricain, 7 en 9.30 uur: Persued, 18 jaar. Oudegracht: Drijvend cabaret, 4.30 en 8 uur: Voorstelling. Een blijvende herinnering aan de sprookjesweek in September. Een prachtig uitgevoerd fotoalbum met verbindende tekst, prijs 2.50. Verkrijgbaar bij Voordam 9 Telef. 3320. De zaak van Pieter Marie van H. uit Peize kwam gisteren voor de der de maal voor het tribunaal, zodat de kantonrechter-plaatsvervanger te Alk maar, mr. J. P. Windhausen, wel een duidelijk inzicht in de zaak had. De advocaat, mr. Smal, herhaalde nog maals in het kort zijn pleidooi voor zijn cliënt, die niet verschenen was. H. was als boekhouder naar Duits land gegaan en was daar onder in vloed van de propaganda lid gewor den van de Germaanse S.S. en de Landstorm Nederland. Verdachte werkt nu in de mijnen en doet zijn werk goed. Mr. Smal wees er op, dat als deze zaak eerder was voorgekomen, zijn cliënt waarschijnlijk gratie zou hebben gekregen. Spr. drong op een spoedige uitspraak aan. De Kantonrechter zal op Donder dag a.s. uitspraak doen. Het Is nu welletjes. De zaak van D. T. R. kwam voor de vierde maal voor. R. was bij de Bauleitung in Schagen geweest als typiste. Later ging zij naar Duitsland en kwam aan het front terecht. Ze werd door de Russen gevangen geno men, maar kon ontsnappen naar de Amerikanen. De advocaat, mr. H. Schuurman, vond dat haar misdaad nu niet zo bij zonder groot is geweest en dat zij zich na de oorlog volkomen gereclasseerd heeft, R. heeft nu genoeg geleden en pleiter wilde nu maar een streep on der de zaak zetten. Ook dq chef van verdachte, de heer B., legde een gun stige verklaring af. De uitspraak zal geschieden op 14 October a.s. DAMCLUB W D O Donderdagavond werden voor de onder linge competitie de volgende pari ijen ge speeld: Burgert—Booy 1—1; Krulder—Van Beekum 1—1; Toepoel—Veer 2—0; C Dam mer—Hofman 2—0; Hartog—Kaal 1—1; Veerman—Noom 02; v d Kuyt—Van Bee kum 2—0; Strijbis—Homma 0—2 Gisteravond met de trein van één minuut over tien arriveerden de lang verwachte gasten uit Bath, die, zoals wij reeds berichtten enkele dagen in Alkmaar zullen doorbrengen. In pavil joen Kinheim heerste reeds lang te voren een gezellige drukte, en in span ning verbeidde men de komst van de Engelse vrienden. Precies op tijd rolde de trein binnen en onmiddellijk was er op het perron en later ook In Kinheim een en al vreugde om het weerzien. Oude vriendschapsbanden bleken nog even stevig als altijd, nieuwe ontston den in enkele minuten. Burgemeester Mr. Dr. H. J. Wytema was bij de ont vangst tegenwoordig en overigens za gen wij de bekende figuren, die ertoe bijdragen de vriendschapsbanden tus sen de twee steden Bath en Alkmaar in stand te houden en nog immer te verstevigen. Na een gezamenlijk kopje koffie ging een ieder zijns weegs om uit te rusten van een lange, vermoeiende reis, en krachten op te doen voor de komende dagen. De gasten maakten overigens geen vermoeide indruk, want de opgewekte geluiden en de glundere gezichten, met burgemeester Day van Bath in dé voorste gelederen, bewezen wek dat men van plan is, in Alkmaar aangena me dagen door te brengen. Dear friends from Bath, when you arrived last night, you will have noticed, that our town was illumi nated and full of happiness. The 8th of October in Alkmaar is the day of celebration, of the wiping out of the Spaniards, who sieged us for years centures ago. May oe you will have felt a little forlorn in all that noise and amidst our joy. There you were wrong. For once again, we in Alkmaar bid you a hearty welcome and we invite you to join us in our festivities. The ties of friendship are once again being strengthened. Bathonians, we are glad to see you again and to have you in our midst. We hope you will enjoy your staying with us and we are proud to be able to act as your hosts, now and in the future. For we regard you as the ambassadors of goodwill and friendship from the city of Bath, which is so far away on the map, but so near in our hearts. GESLAAGD De heer J. Lammes Jr. slaagde aan de Gemeentelijke Universiteit te Am sterdam voor het propaedeutisch exa men in de medicijnen. Gisteravond trok als voorproefje van de feestelijkheden een lampion- en fakkeloptocht dbor Alkmaar's straten. Vooraf gegaan door het muziekkorps St. Caecilia en de commissie, liepen bonderden kinderen met allerlei soor ten lampions door de feestelijk ver sierde stad. Het muziekkorps Excelsior sloot de lange stoet kinderen. Hoewel het tempo voor de kleintjes wel eens wat hoog was, kan de ope ning van de feesten als goed geslaagd beschouwd worden. Het is altijd een alleraardigst gezicht de kleinen al dan niet vergezeld van vader of moe der met hun lichtjes achter de mu ziek te zien lopen. Ook de korpsen Post Harmonie en Soli Deo Gloria die voor het eerst haar nieuwe verlichting demonstreer den brachten door een feestelijke rondgang vertier en leven in Alk maar's straten. In het bijzonder viel bij de lampion- optocht de groep op van de onderwij zer Pont, die de resultaten van het huisvlijtonderwijs in aardige lantaren tjes enz. demonstreerde. Toen de optocht eenmaal goed en wel afgelopen was, zocht de jeugd haar weg naar de kermisterreinen op Canadaplein en Paardenmarkt, om zich over te geven aan de feestvreug de voor jong en oud. Het lawaai stond als van ouds tus sen de huizen, het lawaai "Uit draai orgels en vooral uit luidsprekers. De politie hield een oógje in het zeil en, zoals ook al gewoonte is, was in de Paternosterstraat een Rode-Kruis- hulppost ingericht, om op alle gebeur lijkheden voorbereid te zijn. Americain Trip-Trap, hoograd, zweef molen en de spin maakten al de eerste avond goede zaken. Onophoudelijk vuurden de standwerkers het publiek aan, om- binnen te treden, met oude, vertrouwde klanken. Treedt binnen, blijft daar niet staan! Een vermaak voor jong en oud, alles mekaniek en beweegbaar, hoor, komt dat zien, boeren, burgers en buitenlui. En de boeren, burgers en buitenlui waagden zich naar binnen, eerst schoorvoetend, later vlugger. De dub beltjes en kwartjes ratelden in de centenbakjes en de motoren sleurden de molens in het rond, dat het een aard had. En natuurlijk kon men olie bollen eten, of paling en zijn geluk beproeven bij de talloze behendig heidsspelen. Onze vriend, de Duck, was er ook weer en bracht zijn levende lading naar het donkere water van het ka naal, om daar later weer druipend en log uit te kruipen. Het is deze eerste avond niet laat geworden, omstreeks elf uur was de feestvreugde ver ge luwd. Maar vandaag zal het er weer op los gaan, want de achtste October is de eigenlijke feestdag. Dat de 375ste Ontzetdag moge sla gen! JONG-HOLLAND NIEUWS Het programma voor onze elftallen is voor a.s. Zaterdag als volgt samen gesteld: J.-Holland I vrij; J.-Holland 2 Dindua 3; J.-Holland jun. aWater vogels a; J.-Holland adsp. b vrij; Uit geest adsp. aJ.-Holland adsp. a. Het tweede elftal speelt thuis om 3 uur en de jun om half 5. Deze wed strijden worden gespeeld op het J.-Hpl- land veld aan de Westerweg (v.h. Boys veld). De junioren zullen hun overwin- ningenreeks morgen hard moeten ver dedigen en de a-adspiranten moeten ook nog op dreef komen. BOKKEBRUG AFGESLOTEN. De directeur van openbare werken van Alkmaar maakt bekend, dat de Bokkebrug over de Kaarsenmakers gracht in de Kanaalkade, wegens het verrichten van onderhoudswerken, van Maandag 11 October a.s. af tot nadere aankondiging voor alle verkeer zal zijn afgesloten. De voorzitter der 8 Octobervereni- gng, mr. C. J. de Lange, heeft heden bij het Victoriebeeld de volgende rede uitgesproken: In zijn „Kort Verhaal van de bele gering van Alkmaar", waarin de Raad en Pensionaris van deze stad, Nan- ning van Foreest, de belangrijkste ge beurtenissen gedurende het beleg van dag tot dag optekende, staat ten op zichte van de 8ste October vermeld: „Op den agsten van die zelve maand bij den dageraad zagen wij, dat alle de Spanjaards tot en toe van Oudorp na Bergen trokken, na dat zij die twee groote stukken, welken Wij gezegt hebben dat aan den meelmoolen nog overgebleven waren, reeds te vooren in den nagt hadden weggevoert; de voetknegten, welken den agtertogt hadden, uit de sterkte, die zij aan den meelmolen hadden, eindelijk uittrek kende, hebben eenigen tijd met onze bezettelingen geschermutselt, maar de onze hen voortdrijvende, hadden zij een behouden aankomst bij de hunnen! Dus heeft de vijand, als hij een wei nig tijds bij Huiswaard was blijven staan, ten laatste zijn geheele leger, 't welk ten Noorden gelegert was, na Bergen afgevoert." Zo was de stand van zaken op de 8ste October 1573, nu 375 jaar gele den. Slaan wij het boek der geschiedenis jiog enige bladzdijden terug, dan zien wij, dat in 1567 Alva in de Nederlan- dèn was gekomen met de opdracht van Koning Philips den Tweede om de opstandige gewesten te onderwer pen. Wilde de bevolking ook nu nog aan de verwezenlijking der vroeger gestelde doeleinden vasthouden, dan zou ook zij geweld moeten gebruiken. Op 14 April 1568 ontving Prins Willem van Oranje te Dillenburg in Nassau de Nederlandse afgezanten, die hem tot de1 vrijheidskamp oprie pen. Er werd besloten de vijand van Vier zijden aan te vallen. Dit besluit werd ten uitvoer gelegd, maar de aan vallen misten het verwachte gevolg. Adolf van Nassau, een broeder van de Prins, sneuvelde bij Heilgerlee. Enige andere pogingen werden onder nomen, maar met even weinig resul taat. Het beschikbare kruit was ras verschoten, de geldmiddelen waren uitgeput en zo hopeloos was 'de toe stand, dat de Prins in het begin van 1569 besloot naar zijn bezittingen in Duitsland terug te keren en daar gun stiger omstandigheden af te wachten. Een onverwachte zonnestraal. Langer dan drie jaren zou dit ver blijf uren. Dan valt er als een onver wachte zonnestraal vanuit donkere wolken van verdrukking en onmacht een gebeurtenis van groot belang: op 1 April 1572 nemen de Watergeuzen in naam van de Prins den Briel in. De uitwerking van deze gebeurtenis _s ge weldig. Van alle kanten steekt het verzet weer op m uit talrijke steden worden de Spanjaarden verdreven. In Augustus 1572 verlaat de Prins zijn Duitse bezittingen en valt met een gering aantal troepen de Spaanse macht aan, nu in het Zuiden van het land nabij Roermond en vandaar in Westelijke richting optrekkend. Weer wordt hij verslagen en tot de aftocht gedwongen, hetgeen de Spanjaarden de gelegenheid geeft een nieuwe veld tocht ter onderdruking van de op standelingen te beginnen. Mechelen, dat voor .de Prins zijn poorten had geopend, wordt geplunderd, Zutphen en Naarden worden uitgemoord. Meer weerstand biedt Haarlem, maar na 'n maandenlang beleg moet het zich overgeven. Dan is Alkmaar aan de beurt. Gedurende zeven weken weer staat het de Spaanse aanvallen en als dank zij de bemiddeling van Prins Willem tot het doorsteken der dijken is besloten, verdrijft het water de Spaanse belegeraars. Uit de drassige landerijen rondom de stad worden de troepen teruggetrokken naar het wat hoger gelegen Bergen om van daar iangs de duinrand naar het Zuiden te worden weggevoerd. Op de vroege ochtend van de 8ste October aan schouwen de Alkmaarders het begin van dit gebeuren. De stad is ontzet, voor goed bevrijd van de Spaanse overheersing en met haar het gehele Noorderkwartier. In nauwe samen werking hebben Alkmaar en Oranje deze goede afloop beyorderd en daar mede mogelijk gemaakt de voortzet ting van onze strijd voor vrijheid en onafhankelijkheid, die eerst in het jaar 1648 bij de Vrede van Munster hun openlijke erkenning zouden ver werven. Nederland en Oranje in een hecht verbond. Driehonderd vijf en zeventig jaar, ja meer nog, zijn Nederland en Oranje aan elkaar verbonden. Niet steeds in deze lange tijdruimte is dit verbond even hecht gebleven. Herinneren wij ons slechts de stadhouderloze tijdper ken, waarin Nederland zijn vertrou wen aan Oranje had opgezegd, even als de tijd na bet uitwjjken van Stad houder Prins Willem de Vijfde, toen de Bataafse Republiek werd gecon stitueerd. Ook onze vrijheid is sedert de Vrede van Munster niet steeds on verzwakt blijven bestaan. Gedurende hoevele oorlogen in de 17e en 18e eeuw werd zij niet bedreigd en later1 gedurende de Franse overheersing en in onze tijd gedurende de Duitse be zetting tijdelijk teniet gedaan. Maar op dit ogenblik en dit is voor het heden en voor de toekomst van ons volk van groot belang mogen wij zeggen, dat nimmer onze vrijheid zo sterk was verzekerd en de band, die Nederland en Oranje samenhoudt, zo krachtig was gesnoerd als nu. Vergeet gij de spanningen? Was, zo zult gij mij vragen, onze vrijheid nooit zo sterk verzekerd als nu het geval is Vergeet ge dan, zo vraagt gij mij vervolgens, de span ningen, die niet alleen ons wereld deel, maar welhaast de gehele wereld in haar voegen doen trillen en die voor onze vrijheid een grotere bedrei ging dan zij ooit te verduren had, be tekenen Ik geef U de verzekering, dat ik die spanningen geenszins uit het oog verlies of de betekenis ervan onder schat. Maar belangrijker acht ik het, dat nu het Nederlandse volk, evenals vele andere volkeren, in vrijwel al zijn geledingen de onschatbare waarde van vrijheid en onafhankelijkheid ten volle beseft, terwijl dit een betrekke lijk gering aantal jaren geleden niet het geval was. Wie heugt zich niet de tijd, waarin grote groepen der bevol king iedere poging om ons land tegen een vijandige inval te beschermen als een uiting van laakbaar militarisme veroordeelden en hun medewerking daartoe in woord en geschrift weiger den? Hoeveel maal is niet met een verwijzing naar de geringe opper vlakte van ons gebied en het geringe aantal van onze bevolking in verge lijking met naburige volkeren, onze weerloosheid als de meest aanvaard bare zaak verkondigd? Hoe dikwijls zijn niet zij, die de verborgenheden der toekomst beter zagen dan de massa, verguisd en veroordeeld als lieden, die uit eigen belang de twisten der volkeren bevorderden? Maar ook: wanneer in vroegere jaren de vrijheid werd geprezen, heeft men daarbij in volle omvang beseft, hoe onmetelijk de waarde van vrijheid is? Hoe dik wijls zal op deze plaats en elders in den lande de lof der vrijheid zijn be> zongen zonder dat men haar zegenin gen in volle omvang besefte! Vanwaar deze omkeer, vanwaar dit betere inzicht? Laat ik U een in rijm' loze verzen geschreven gedicht van één der bekendste dichters van onze tijd, J. C. Bloem, mogen voorlezen, hetwelk als opschrift voert: NA DE BEVRIJDING. Schoon en stralend is, gelijk toen, het voorjaar, Koud des morgens, maar als de dagen verder Opengaan, is de eeuwige lucht een wonder Voor de geredden. In 't doorzichtig waas over al de brake Landen ploegen weder de trage paarden Als altijd, wijl nog de nabije verten Dreunen van oorlog. Dit beleefd te hebben, dit heellijfs uit te Mogen spreken, ieder ontwaken weer te Weten: heen is en nu voorgoed, de welhaast Duldloze knechtschap. Waard is het, vijf jaren gesmacht te hebben, Nu opstandig, dan weer gelaten, en niet Eén van de ongeborenen zal de vrijheid Ooit zo beseffen. Spreker ging nader op de schoon heid en de betekenis van dit gedicht in en vervolgde: De laatste woorden „Niet één van de ongeborenen zal de vrijheid ooit zo beseffen" behelzen het antwoord op mijn zo even gestelde vraag: Om de vrijheid ten volle te kunnen waar deren moet men de knechtschap, de onderdrukking gekend hebben. Welnu, knechtschap en onderdruk king heeft het Nederlandse vólk ge kend engehaat. Als gevolg daar van is „vrijheid" niet langer een klank, een begrip, waarvan men de betekenis wel kent, maar waarvoor men zich niet warm maakt, omdat men haar steeds heeft genoten en zich nauwelijks kan indenken, hoe het tegendeel zou zijn. Neen, wij weten wat vrijheid waard is, en wij moeten het tot een van onze hoogste plichten rekenen „de ongeborenen" zoveel mo gelijk van deze waarde te doordrin gen. De waarde van het koning schap. Mijn bewering, dat de band tussen Nederland en Oranje nooit tevoren zo hecht was als nu, behoeft minder toe' lichting. Ons komt het zo begrijpelijk voor, dat het Nederlandse volk zijn liefde en aanhankelijkheid aan Oranje schenkt. Maar betrekkelijk kort is 't geleden, dat velen voor ons land de waarde van het koningschap in twijfel trokken of het koningschap als een door de loop der geschiedenis ontstaan instituut aanvaardden, met alle ach ting voor Haar, de de troon bezette, maar lauw en liefdeloos. Ook in dit opzicht hebben de vijf jaren van „welhaast duldloze knechtschap" hun invloed gehad De 31e Augustus 1948 en de daarop volgende dagen hebben aan het licht gebracht, dat nu vrijwel de gehele bevolking begrijpt, welk een edele vorstin wij in Haar, die wjj zo lang Koningin Wilhelmina mochten noemen, hebben bezeten en welk een geheel gelijkwaardige vorstin wij in Koningin Juliana hopen te bezitten. Wat reeds lang in vele harten slui merde, maar als gevolg van politieke overtuiging Of uit andere oorzaak werd onderdrukt, is tot het bewustzijn door gedrongen en vervolgens uitgebroken in ontroering en jubel. Naar mijn oor deel heeft de schrijfster Top Naeff aan de gevoelens, die de troonwisse- ling in millioenen harten heeft opge wekt, op de innigste wijze uiting ge geven in haar gedicht: TWEE KONINGINNEN. Wij weten niet wie ons de liefste is In dit bewogen uur van gaan en komen De Koningin van onze kinderdromen, Die de Eerste blijft in macht en heugenis En, nu Zij aflegt wat haar werelds tooit, Om in 't historisch rijk haar plaats te winnen Te midden van de grootsten der vorstinnen. Ons inniger bestaat wellicht dan ooit Ons dankbaar hart viert einde en begin, Prinses, die thans de zware kroon gaat dragen. Het Kind-van-Staat onzer benardste dagen. In 't vuur gestaald: de jonge Koningin! Mens onder mensen in een levend land, Een grijze Vrouw daalt van de hoogste treden En op de troon, bij jubel en gebeden, Heft blonde jeugd haar hand in schoon bestand. Wij vragen niet, wie ons het dierbaarst is: Moeder en Dochter beiden, niet te scheiden. Een zegen in den baaierd dezer tijden. Schat van Oranje's edele erfenis. Zolang ons volk van deze gezind heid is vervuld, zal het op zijn vrij en onafhankelijk voortbestaan mogen hopen. Zo wordt dan „in den baaierd dezèr tijden" het Nederlandse volk door twee krachten gesterkt. Het zijn dezelfde krachten als eens de burgerij van Alkmaar deden besluiten niet de Spanjaarden, maar de troepen van de Prins toegang tot de stad te verlenen en zich tot het uiterste tegen de onderdrukker te verzetten: de onweer staanbare zucht de kort tevoren ver kregen vrijheid te bewaren en het door tijdsduur noch tegenslag te schokken vertrouwen in Oranje. In de met gr gen feestelijk vi vanmorgen een nen officiëel or De heren, dii woordigers vai reisbureaux, we: burgemeester N. die een drie- waarin hij het zoek slechts zo Mr. L. S. Kei tour, beantwoor de burgemeester de burgemeeste en de korte pli was. De heren beg Victory-hotel, w fie met een bes aangeboden, en een bezoek aan De kaasmarkt zoen reeds achti langstelling van feesten naar Alk: Verscheidene onder 'n groep belangstelling v kleurige beeld d; dagmorgen biedt Natuurlijk wa thans verdeeld o demonstraties w vroegen ditmaal sche marktplein zoekers voor h ties. Onze gasten officiële ontvani kaasmarkt aanw ons oude gilde i de grootste belar Mede namei ouders betuig hartelijke ds zeer vele blij! langstelling l lijk ondervor IJ. KAIJ A. KAIJ- Dorpsstraat J Oterleek (N.- EAAR HEB Jl

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1948 | | pagina 8