„Ruhig bleiben! Sicherheitsdienst!" - en ik ben gevangene van de S.D. Roozenburg heeft de leiding NOODLOT Bemiddeling; tot mislu Ik was geheim ageni in oorlogstijd (XIX) Bliksemsnelle arrestatie op het station van Driebergen - Oog in oog met Giskes GUM SCHOENCREAM Het doel voorbij geschoten Om het wereldkampioenschap dammen AAR. Hei Radioprogramma Truman handhaaft Japanse Rijkscli ontbonden UET NIEUWE JAAR heeft zijn intrede gedaan en in mün leven ia niets veran derd. George van Triest heeft in mUn afwezigheid tijdens de Kerstdagen opge beld en gezegd, dat hjj me begin Januari in Utrecht wil ontmoeten om enkele nieuwtjes te bespreken. Bram van Oord, in wiens huis ik nog altijd vertoef, heeft de afspraak vastgesteld op Maandag 3 Januari, 'a middags om twee uur. Ais ik van die afspraak hoor nodig ik Bram alt bij het gesprek aanwezig te zijn. Maar van Oord is op Nieuwjaarsdag naar Amsterdam vertrokken om zijn ouders te bezoe ken en als Maandag 3 Januari 1944 aanbreekt is hij nog niet terng. Ik ben lang zamerhand gewend geraakt aan de grillen van mijn gastheer en maak voorberei dingen voor mijn vertrek. Bram zal vermoedelijk wel rechtstreeks van Amsterdam naar Utrecht komen. Zelf wil ik, na in Utrecht met George te hebben gepraat, doorreizen naar Amsterdam om het contact met illegale groepen te hervatten. Er hebben arrestaties plaats gehad, er zijn nienwe medewerkers aangetreden en die wil ik Ieren kennen. Lange tijd overleg ik, of ik alle papieren betreffende de proclamatie,voor de lnvatle-Instructies mee zal nemen. Ik besluit het te doen. Het is natuurlijk een zeer gevaarlijke onderneming, maar wanneer ik in staat wil zijn de zaak in zijn volle omvang met mijn Amsterdamse contactmensen door te praten, heb ik ze wel nodig. Het pistool neem ik niet mee. BU een oppervlakkige routine-controle in de trein zullen de papieren niet opvallen, maar het feit, dat ik 'n wapen draag wordt stellig ontdekt. En daar dit in de ogen van de bezettingsmacht een halsmis drijf ts, zou mijn enige uitweg een schietpartij zijn. Het idee staat me absoluut niet aan en dus besluit ik met „blote handen" te gaan. JN HET BEWUSTZIJN, dat ik zeer be zwarende papieren in mijn zak heb, ben ik wat achterdochtiger tegenover mijn medepassagiers in de tram dan ge woonlijk, maar zij stappen plichtsge trouw bij de verschillende halte's uit en wanneer ik in de wachtkamer van het station Driebergen kom, is er nie mand meer, die ik behoef te wantrou wen. Of misschien dat droefgeestige manneke, dat me zo zonder noodzaak strak schijnt aan te kijken? Ik zeg tot mezelf, dat ik geen idioot moet zijn en wanneer ook hij verdwenen is, krijg ik mijn zenuwen weer in bedwang. Toch ben ik blij, wanneer de trein binnenrolt. Ik loop langs het perron en ga de voetbrug over. Daardoor ontmoet ik een deinende mensenmenigte, die juist uitgestapt is. Boven baan ik me be dachtzaam een weg tussen de zaken mensen met koffertjes en de dames, die terugkeren van hun boodschappen en.... dan gebeurt het in een ogen blik. „Ruhig bleiben! Sicherheitspolizei!" Op hetzelfde moment, dat ik de greep om mijn beide polsen voel, besef ik, dat uit de mensenmassa, die me tegemoet komt, vier mannen zijn ge komen, waarvan er één voor me blijft staan en me aankijkt, één om me heen gelopen is en nu achter me staat en da twee anderen me elk bij een pols gegrepen hebben. Op het ogenblik, dat zij uit de menigte opdoken, leken het heel gewone mensen en tóch, nu ik ze goed opneem, kan ik me niet voorstellen ooit vier mannen gezien té hebben, die zo typisch in hun soort zijn met hun koude, onverbiddelijke gezichten. Vóór ik besef wat er gebeurt, ben ik omgedraaid en word naar de uit gang gevoerd, opgenomen in de drom van haastende mensen, van wie nie mand het incident opgemerkt schijnt te hebben. „Wat is er aan de hand?" weet ik spoedig uit te brengen. „Ruhig bleiben!" gromt de rechtse en beiden omklemmen mijn polsen nog steviger. Dan kan ik opeens weer denken en bij het zien van de onver schilligheid van de mannen en vrou wen om me heen is mijn eerste ge dachte: „Over een minuut ben je weg en dan weet niemand, dat je gear resteerd bent. De mensen in Amster dam! Die moeten het weten!" Maar wat moet ik doen? Ik ben volkomen ingesloten. Even buiten de controle ruk ik me met geweld los, doe een snelle stap vooruit en duik dan voor over. Ik heb niet het plan te proberen er van door te gaan. Ik heb te veel eerbied voor hun revolvers. Maar de manoeuvre heeft het gewenste resul taat. Met een wilde schreeuw storten de vier mannen zich boven op me. „Hou dat Schwein! Ruhig! Hij pro beert er van door te gaan! Vorsicht!" Er is een verschrikkelijk lawaai. Eén van de heren staat boven me en houdt zijn Walter-pistool mijn eigen fa voriet! op me gericht. De anderen proberen mijn handen en voeten te pakken te krijgen en zwaaien met pistolen en handboeien. Weldra ben ik hiermee onschadelijk gemaakt en ze zetten me overeind. Eén van de S.D.-ers zegt grijnzend: „Dat was toch dom! Je dacht toch zeker niet, dat je een kans had, hè?" Ik weet, dat hij gelijk heeft, maar wanneer ik snel over mijn schouder kijk, voel ik voldoening bij het zien van het resultaat van mijn werk. Op een paar meter afstand staat een grote menigte mensen. Zij rekken de halzen om te zien wie de ongelukkige is. Ik ben tevreden. Het gerucht, dat „de lange kerel met de zwarte hoed" gear resteerd is, zal ongetwijfeld tot Doorn doordringen en bij het horen daarvan weet Bram van Oord, dat het tijd voor hem is om Janny Rebel in Amster dam waarschuwen. Ze duwen me in een gereedstaande auto en gaan bijna boven op me zitten. Een paar fluisterende opmerkingen en een opgewonden „Nee, eerst Drieber gen. om zeggenvan de lange man, die blijkbaar de leider is. We rij den. De S.D-ers kijken me zwijgend aan. Er is een geamuseerde glans in hun ogen. Ze zijn blijkbaar buitenge woon tevreden over zichzelf, dat ze dit werkje zo netjes opgeknapt hebben. Ik wil me juist afvragen hoe groot hun bekwaamheid precies is, wanneer we een scherpe bocht naar links ma ken en een grindweg oprijden, die ein digt bij de ingang van een groot land huis, dat door dicht struikgewas vol komen aan het gezicht onttrokken is. NU VOLGENDE handelingen heb ben zij blijkbaar meer verricht. De lange man springt haastig uit de auto en belt aan, terwijl wij in de wa gen wachten. Hij spreekt een paar woorden tot de persoon, die de deur opent en die van mijn plaats af on zichtbaar is. Dan stappen ook wij uit. Eerst twee S.D.-ers, dan hun gevan gene en tenslotte de twee anderen in de achterhoede. Binnen brengen ze me rechtstreeks naar een grote kamer met een mahoniehouten bureau en ver schillende rechte stoelen. „Ga zitten!" Ik voel me niet op mijn gemak. Een kleine, magere man komt bin nen, kijkt naar mijn begeleiders en dan naar mij. „Wij willen Herr Giskes spreken. Hij weet, dat we komen!" Ik wacht uiterst nerveus. Waarom ben ik hier? Het hoofdkwartier van de Sicherheitsdienst is toch in Den Haag? Wie is deze man Ik hoef niet lang te wachten. De deur gaat open en een man van mid delbare leeftijd komt binnen. Dat moet dus Herr Giskes zijn! De mannen klakken met hun hakken, heffen hun rechter arm op en zeggen: ..Heil Hitier!" Hij knikt alleen maar, zegt af wezig „Heil", geeft de lange man de hand en zegt dan: „Zo, dat is hij dus?" Ik voel, dat ik verwacht werd, een gevoel, dat me volkomen van mijn stuk brengt. De man loopt op me toe en wanneer hij recht tegenover me blijft staan, verwijderen de iwee man aan mijn zijde zich en draaien zich half in mijn richting. Dan onderga ik de onbeschrijfelijke vernedering bekeken" te worden, een ondervin ding, die ik in de toekomst zó vaak zal moeten opdoen, dat ik er onge voelig voor word. Maar nü word ik vervuld van gloeiende verontwaardi ging en ik voel het bloed naar mijn gezicht stromen. Volkomen machte loos, hulpeloos en in de war zit ik daar, terwijl deze Giskes me koel staat aan te kjjken met zijn staalblauwe ogen. „En? Zal je spreken?" vraagt hij sardonisch. Ik zwijg en beantwoord uitdagend de blik van mijn tegenstander. „Hebben jullie hem gefouilleerd?" vraagt hij, zonder zijn blik van me af te wenden. „Nein!" zegt de lange man, niet op zijn gemak. „Nog niet!" Hij komt op me af, steekt zijn hand in mijn binnenzak en haalt er mijn portefeuille en het pak papieren be treffende de proclamatie uit. „Ach! Wat hebben we hier?" grijnst Giskes en na er een blik op gewor- peh te hebben gaat hij verder: „Tame lijk belastend, dit!" Dan verstart zijn blik en hij snauwt me de volgende vraag toe: „Waar heb je die vandaan?" Nog steeds antwoord ik niet, vast besloten om hen eerst aan 't woord te laten. Het is vreemd hoe afzijdig de vier man blijven. Zij beschouwen dit blijkbaar als een particuliere zaak tussen hun chef en mij. Weer ontspant het gelaat van mijn gastheer zich. Hij doet een stap voor waarts en klopt me kort op mijn schouder. „In je eigen belang raad ik je aan te praten!" merkt hij op. „En, mijn vriend, ik weet zeker, dat je zult wil len praten! Niet dat je ons veel nieuws kunt vertellen!" zegt hij lachend, „maar uitsluitend als een kwestie van fatsoen." Het gesprek is beëindigd en ik word weer naar de auto gebracht, die met grote snelheid verdwijnt. Waarheen? Ik heb de bangste voor gevoelens kjMC t*i#è *-■& y v n;vTe 11 m f e r i k o v e nsctttE Scheveningen had het druk In vier hotels der exploitatie maat schappij „Scheveningen" hebben in de periode 1 April1 October 1948 in. to taal 8983 vreemdelingen verblijf ge houden tegen 5380 in 1947. Het feit, dat het „Palace Hotel" in 1948 voor het eerst na de oorlog in vol bedrijf was, heeft het zijne daartoe bijgedragen. De grootste aantallen toeristen wer den geleverd door: Engeland 2300, toe neming 102 pet.; België 2245, toene ming 32 pet.; Ver. Staten 1275, toene ming 155 pet.; Zwitserland 868, toene ming 135 pet.; Frankrijk 748, toeneming 27 pet.; Skandinavië 550, toeneming 6 pet. De gemiddelde verblijfsduur van 5.5 dagen viel terug op 4.93 dagen, hetgeen tc wijten was aan de zeer slechte weersomstandigheden in de zomer van 1948. ZWERTBROEK TOT ACHT JAAR VEROORDEELD Het Amsterdams Bijzonder Gerechts hof heeft gistermorgen uitspraak ge daan in de zaak tegen G. J. Zwert- broek, de vroegere secretaris van de Vara. Verdachte was na de Duitse in val een overtuigd nationaal-socialist geworden en werd propagandaleider van het Nederlands Arbeidsfront. Hij werd veroordeeld tot acht jaar gevan genisstraf met aftrek en ontzetting voor de tijd van het leven uit de poli tieke rechten. DOODSTRAF GEëlST TEGEN DE SD-CHEF NITSCH Nadat in de middagzitting van het Bijzonder Gerechtshof te Maastricht een lange reeks getuigen had verteld over mishandelingen en folteringen, die vele gearresteerden van de „Sicher heitsdienst" ondergaan hadden door de Duitser Nitsch, kwam de advocaat fiscaal mr. F. baron van Voorst tot Voorst, aan het woord om in een scherp en diep verontwaardigd requisitoir de doodstraf tegen de Duitse beul te eisen. MEDISCHE BRIEF TELKENS WEER bezoeken ons de rheumatische patiënten, de dikke dames met „pijnen overal". En bijna allen verklaren, nu eens trots, dan weer wat beschaamd, dat ze weer veel dik ker zijn dan vóór de oorlog. Het is dan mijn gewoonte me flink boos voor te doen, de enige wijze namelijk om op deze patiënten indruk te maken, met enigszins duurzaam effect. Want zij geven allen zonder uitzonderingtoe.dat zij zich veel en veel beter gevoelden, toen hun gewicht een 15 a 20 gere duceerd was. Toen er weer volop te eten was, ont brak hun echter de zelfbeheersing hun gewicht op een wat lager peil te hand haven. Ze aten maar raak en zijn nu zelfs zwaarder dan vóór de oorlog. De gevolgen blijven niet uit: krakende, overbelaste knieen en heupen, pijnlijke vetaanzetting aan de dijen, kortom het bekende type van de zogenaamde fibro- sitis of cellulitis (resp. Engelse en Franse benaming) van de dikke vrou wen. Het onderhuidse vetweefsel gaat kleine ontstekingachtige plekken verto nen, die gevoelig zijn en bij aanraking direct blauwe plekken achterlaten. Ook het vet, dat in de plooien om de gewrichten heenzit, vertoont dergelijke veranderingen. De toestand van liet gewrichtskraakbeen verandert en de hele bloedstoevoer der gewrichten raakt in het gedrang. Degeneratie van het kraakbeen en later van het bot zelf zijn het volgend stadium. Dan komen de on regelmatige gewrichtsvlakken met het bekende kraken en tenslotte kunnen er kleine stukjes aan de oppervlakte van de gewrichten loslaten en als deze toe vallig in de gerwrichtsspleet schieten, zit het gewricht als het ware „op slot", kan niet meer gestrekt noch gebogen worden. Dit verschijnsel doet zich vooral voor bij de knieën. Maar ook de heupen lij den door overbelasting en degeneratie, gaan tenslotte vervormen en geven dap veel pijn en last bij het lopen. Al deze kwalen, eenmaal ontwikkeld, Zijn moeilijk te bestrijden. Rust, warmte, bestraling, massage, het kan allemaal een beetje helpen. Voorkomen is ech-1 ter ook hier verre te verkiezen boven genezen. Leef doelmatig! Hoewel overvoeding niet de enige factor is bij het dik worden van dit type patiënten, kan toch door een doel matige leefwijze veel worden voorko men van de ziekte die hierboven be schreven wordt. En daarbij behoeft de patiënt geen honger te lijden, integendeel, de voe ding mag vrij rijkelijk zijn, mits aan de goede indeling streng -de hand wordt gehouden. Al deze dames beginnen reeds bij de begroeting zich te verdedigen: „Heus, dokter, als ik U nu zeg, dat ik van ochtend nog niets gehad heb dan één dun boterhammetje en één kopje thee". Ze zijn dan verbaasd als ik dat onmiddellijk en volledig geloof, maar er op laat volgen: „Wat at II gisteravond voor het slapen gaan?" Want deze men sen ontbijten veelal de avond te voren, gaan dan met een volle maag slapen en voelen zich 's morgens nog niet honge rig. Engelsen zijn verstandiger. Het is merkwaardig, dat onder de Engelsen dit dikke type veel minder, voorkomt dan in onze landen. Een der factoren hierbij is ongetwijfeld de En gelse gewoonte een stevig ontbijt te nemen, een behoorlijke lunch en tegen de avond slechts een zeer licht souper te gebruiken of zelfs te eindigen met een vrij uitvoerige „tea" in plaats van een avondmaaltijd. Dat ontbijt loopt men er gedurende de dagtaak wel af, het avondeten wordt echter gevolgd door rust en „slaat veel meer aan". Zodat met dit alles voor ogen, ons schema voor te dikke of dik worden de vrouwen er als volgt uitziet. Aan het ontbijt wat yoghurt (K fles je), 2 a 3 boterhammen, zo mogelijk een gekookt ei of wat kaas. Lunch met sla en en vruchten, 2 5 3 boterhammen met ei of gekookte vis, weinig zout, weinig vocht. Diner evenals lunch beginnen met sla of vruchten, verder veel bladgroen ten, weinig of geen aardappelen en zo mogelijk mager vlees (liefst gestoofd) of gekookte vis. In de loop van de avond nog enkele vruchten. Zeker een menu, waarbij men niet te kort komt en geen honger zal hebben. Bij zwaar lichamelijk werken kan aan het ontbijt en lunch nog wat meer ge geten worden. Het avondeten moet echter zo sober blijven als het hier be schreven staat. Voldoende beweging en frisse lucht üHKi Een groep Zwitsers, die met een aantal honden aan de internationale U.Z.G.-kampioenstentoonstelling te Utrecht heeft deelgenomen, bracht Maandagochtend in nationaal costuum een bezoek aan Paleis Soestdijk, waar zij Prinses Marijke een Sennenhondje aanboden. Het kleine prinsesje moet blijkbaar nog aan het nieuwe speelkameraadje wennen. Maandagmiddag vond in gebouw „Artis" de derde ontmoeting plaats van de strijd om de wereldtitel dam men. De uitslagen luidden als volgt: PérotChiland 2—0; RostamDe- mesmaecher 02; v. d. StaayLaros 11; VerpoestPost 02; Keiler Roozenburg 02; Ghestem was vrij. De partij tusseu de beide Fransen Pérot en Chiland had 'n zeer onregel matig verloop, waarin eerstgenoemde door een tijdelijk offer gunstig spel verkreeg. Chiland was na enige zetten gedwongen het geofferde stuk prijs te geven, en kon tevens niet verhinde ren, dat Pérot een voordelige stand overhield. In het verdere verloop meende Chiland zijn positie door een afruil te kunnen verbeteren, doch overzag daarbij een kleine finesse, het geen hem een stuk en later de partij kostte. De Belgische kampioen Demesmae- cher revancheerde zich, na de gedeci deerde nederlaag tegen Roozenburg, door een overwinning op Rostan. In deze partij, welke een vrijwel gelijk- opgaande strijd te zien gaf, verzuimde de Zwitserse kampioen in tijdnood de sterkste voortzetting, waardoor De- mesmacher met enige krachtzetten de balans te zijnen gunste kon doen over slaan. Van der Staay, die zich blijkbaar in de eerste twee ronden te veel had in gespannen, toonde ditmaal in de par tij tegen mijzelf niet zijn gebruikelijke strijdlust. De partij had hierdoor een zeer rustig verloop en eindigde zon der noemenswaardige hoogtepunten in remise. Verpoest, die in de voorgaande par tijen enige gemakkelijke overwinnin gen had behaald, stuitte ditmaal op hardnekkige tegenstand van de luit.- vlieger, de Fransman Post. Na enige schermutselingen in de opening, plaat ste de Belg een voorpost op 24, het geen tot zeer ingewikkeld spel leidde, waarin deze aanvankelijk voordelig spel verkreeg. Door zeer goed tegen spel wist de Fransman de partij weer in gelijke banen te leiden en zelfs in het vergevorderde middenspel de lei- Als no. 4 in onze serie stripver halen is verschenen: DE ZWARTE SCHADUW Het zeer interessante en span nende vervolgverhaal. Een boekje waar elke jongen ver rukt over zal zijn. Geef het als St. Nicolaas- geschenk! U kunt dan tegelijk beslag leggen op de voorafgaande deeltjes, n.l.: DE WATERDEMON PAMPUS PIRAAT en TERRA INCOGNITA. En voor de kleintjes hebben wij: PIM, PAM en POM. Prijs voor elk deeltje 60 cent. Verkrijgbaar bij de bureaux, agenten en bezorgers van dit blad. zullen tezamen met bovenstaande leef wijze zeker een gunstige invloed op de gewrichtsklachten der dikke dames hebben. S. JOLES, arts. ding te nemen en Verpoest, na een langdurig eindspel te kloppen. Begrijpelijkerwijs concentreerde zich aller aandacht op de belangrijke par tij tussen de beide koplopers Roozen burg en Keiler. Na een gelijkwaardige opening slaagde Keiler er in, bij de aanvang van het middenspel, enige druk uit te oefenen op de stelling van de Nederlandse kampioen. Roozenburg wist echter op meesterlijke wijze alle moeilijkheden op te lossen en in de klassieke partij, welke hierna ont stond, tempovoordeel te behalen. Ia de 7 om 7 stand moest Keiler, wegens ge brek aan tempi, een stuk offeren, het geen echter geen compensatie meer bood, waardoor Roozenburg won. De stand na de 3e ronde luidt thans: L Roozenburg 6 punten; 2. Keiler 4 p.; 3. Verpoest 4 p.; 4. Ghestem 3 p.; 5. Pérot 3 p.; Chiland 2p.; Demesmaecher 2 p.; Post 3 p.; Laros 1 p.; v. d. Staay 1 p. Rostam 1 p. Het programma voor Dinsdag luidt: RoozenburgLaros; GhestemPérot; DemesmaecherKeller; PostRostam; VerpoestChiland; v. d. Staay is vrij. H. LAROS. NIEUWE OPERETTE VAN OSCAR STRAUSS De nieuwe operette van Oscar Strauss, „De muziek komt", die hij, zoals ge meld, te Wenen heeft geschreven, is dezer dagen als wereldpremière te Zu rich opgevoerd. De componist woonde de eerste opvoering bij, die, naar de Neue Züricher Zeitung meldt, een groot succes is geworden. door F. Coppersmith Vol verwachting richtten alle blik ken zich op de kapitein, die op een ton voor de grote mast ging staan. Hij had een robust uiterlijk, met rood haar en een dikke nek. Hij sprak alleen Hol lands, maar desondanks sprak hij tot de velen, die zich rond hem hadden opgesteld. „De „Meermin" zal over een half uur in volle zee zijn", zo begon hij luidkeels, „moge God ons veilig in Amerika brengen. Iedereen aan boord behoort zich naar mijn aanwijzingen te gedragen. Ongehoorzaamheid zal volgens het op zee geldende recht ge straft worden. Iedereen krijgt dage lijks voedsel uitgereikt, dat elke fa milie zelf moet bereiden. Aan de deur van de kombuis vindt men het menu voor een gehele week vermeld. Dage lijks zal voorts water en bier uitgereikt worden. Wanneer het bier zuur is ge worden wordt het niet meer verstrekt. De helft van het waterrantsoen moet voor het koken gebruikt worden. Een kookinrichting vindt men op het dek! Van de passagiers wordt verwacht, dat zij zich gedisciplineerd zullen gedra gen en dat zij met de rantsoenen tevre- en zijn. Indien het God behaagt de reis langer te laten duren dan ver wacht wordt, zullen de rantsoenen kleiner worden. Iedereen zal in de grote kajuit gelegenheid krijgen om met zijn handtekening een verklaring te bekrachtigen, waarin beloofd wordt zich stipt volgens de voorschriften te gedragen!" De kapitein had zijn toespraak in een snel tempo gehouden, zo snel zelfs dat men zich niet aan de indruk kon onttrekken, dat hij een van buiten ge leerd lesje opzei. Nadat hij even ge pauzeerd had. ging hij in een nog sneller tempo verder: „Het tekenen van de verklaring is tevens een beves tiging van de mondeling met de agent van de rederij Van Wael gesloten over eenkomst, betreffende de voorwaarden waarop de passage voor u is geregeld; benevens over de afbetaling van de schuld". De kapitein sprong nu van de ton, waarop hij deze rede had afgevuurd en ging met Westerbaan naar de gro te kajuit; een matroos bevestigde een stuk papier tegen de deur van het kombuis. Slechts weinigen van de toehoorders hadden iets van de toespraak begrepen. Ook Claire had nauwelijks een woord er van verstaan. Eén van de passagiers, die echter gebrekkig Frans sprak, poogde haar duidelijk te maken waar het om ging. De meeste emigranten verdrongen zich om het aan de kom buisdeur opgehangen papier. Daarop stond te lezen: Maandag: twee pond meel. een half pond spek, voor zeven dagen. Dinsdag: een pond aardappelen en een pond vet, voor zeven dagen. Woensdag: een pond erwten. Donderdag: een pond rijst. Vrijdag: een half pond kaas, zeven pond brood, voor zeven dagen. Zaterdag: een pond gepekeld vlees. Zondag: een half pond rundvlees. Direct ontspon zich 'n discussie over de mogelijkheid of onmogelijkheid met deze karige rantsoenen rond te komen zonder honger te lijden. Nie mand had er op gerekend, dat men zelf moest koken. Maar tijd om er uit voerig over te spreken kreeg men niet. de matrozen drongen de passagiers naar de steile trap, leidend naar de grote kajuit. Hier stond een reus van een matroos op wacht. Met stentorstem schreeuw de hij: „Niet dringen! Gezinnen moe ten zich verzamelen en straks geza menlijk tekenen!" Westerbaan zat in de kajuit achter een tafel, bedekt met een stapel pa pieren. De kapitein stond naast hem. „Opschieten snel!" riep Westerbaan, „wie niet schrijven kan. dient drie kruisjes te zetten" en reeds schoof hij aan nummer één het papier toe. Zijn hand hield hij daarbij tevens zo. dat deze het papier bijna geheel bedekte. „Hier moet U tekenen, opschieten!" herhaalde hij, „voortmaken, er komen nog meer mensen na u! Wij hebben niet veel tijd en u ook niet, tenminste als u op tijd eten wilt!" Eerst de derde, die moest tekenen, in formeerde wat een en ander inhield. „Een formaliteit", antwoordde Wes1 terbaan, „een bevestiging van de mon delinge afspraak omtrent de passage. Iedereen moet zich houden aan de be velen van de kapitein. Wie helemaal niet betaald heeft moet, als het nodig is, arbeid verrichten. Maar dat is jul lie allemaal reeds uitvoerig medege deeld. En nu: „opschieten!" Toch ging het nu wat langzamer. De kapitein had Westerbaan iets toege fluisterd en deze herhaalde zijn aan wijzingen nu steeds, zodra zich nieuwe liefhebbers in de kajuit bevonden. „Vooruit, opschieten. Slechts een for maliteit.... Bevestiging.... Discipline Wie niets betaaldeVerplichting geen arbeid te weigeren als dit nodig geoordeeld wordtVooruit, opschie tenNeen, kinderen behoeven niet te tekenen. De handtekening der ouders is voldoende. Vooruit! Opschieten!" Claire en haar vader behoorden tot ce eersten. Achter hen stonden hun landgenoten, die eens in het bedrijf van Jacques Murner emplooi hadden gevonden. Toen Murner de tafel na derde, keek Westerbaan op en nam twee papieren, die apart lagen. „Dat is voor u en uw dochter, m'neer Mur ner", zei hij toen beleefd, eigenlijk be hoeft u niet te tekenen. Maar 't is mis schien beter!" Jacques Murner nam de penhouder en schreef zijn handtekening. „Is dit niet meer dan alleen maar de over eenkomst betreffende de betaling van de passageprijs? Ik ben koopman en wat papieren betreft Doch Westerbaan liet hem niet uit spreken. „Maakt u zich geen zorgen, mijnheer Murner. U heeft de passage- prijs geheel betaald, dusHij schraapte zich de keel. „En nu uw dochter!" Ook Claire zette haar naam onder het papier, dat haar voorgehou den werd. „Dank u wel", zei Wester baan, .en nu de anderen!" (Wordt vervolgd) VOOR HEDENAVOND HILVERSUM I, SOI m Nieuwsberichten om 6 8 en 11 uur AVRO: 6,15 Tom Erich* (piano) 6,30 Voor de Strijdkrach ten 7,00 De ring van Rico 7,10 Gra- mofoonplaten 7,15 Zang- en samenspel 7,45 Niwin-klanken 7,50 Rubriek van Wederopbouw 8,05 Echo van de dag 8,15 Bonte Dinsdagavondtrein 9,30 Avro-allerlei 9,35 Ik zou zo graag.... 10,05 Buitenlands overzicht 10,2o Trio- Pasquier 11,15 Gramofoonmuziek HILVERSUM II, 415 m Nieuwsberichten om 7 8 en 11 uur KRO: 6,10 Sport- pr^atj'e 6,20 Gramofqonplaten 6,30 De1 sociale zijde van de inpoldering der Zuiderzee 7,15 Kareol-Septet 7,30 ,,Dit is leven" 7,45 Muziek 8,05 De gewone man 8,12 Radio Philharmonisch orkest 10,00 Canti di prigionia 10,35 West-Europees commentaar 10,45 Avond gebed 11,15 Werken van Frokokjef VOOR WOENSDAG HILVERSUM I, 301 m Nieuwsberichten om 7, 8, 1, 6, 8 en 11 uur VARA: 8,18 Musette-klanken 12,00 Non-stop-pro- gramma 2,15 Jeugdconcert —3,25 New Mayfairorkest 6,15 Vara-varia 6,25 Sterker dan coit 6,30 Voor de Strijd krachten 7j00 Lezing door drs D Boen ders 7,15 Muziek VPRO: 7,30 Voor de jeugd 7,45 Lezen in de Bijbel VARA: 8,05 Dingen van de dag <8,15 Socialistisch nieuws 8,2o Het rozen- eiland 8,55 Eugene O'Neil 9,55 Brahms 10,15 Metropole-orkest 10,45 In de tuin der poëzie 11,15 Bruce Lowe zingt 11,35 King Cole-trio HILVERSUM II, 415 m Nieuwsberichten om 7, 8, 1, 7 en 8 uur NCRV: 8,15 En nu aan het werk 1,15 Vrij en blij 3,00 Omroep-orkest 6,00 Onze Ne derlandse koren en korpsen 6,30 Piano en orgel 7,15 Het nieuws uit Indbnesië 7,30 Het actueel geluid 7,45 Engelse les 8,05 Programma-proloog 8,15 Besidentie-orkegt 9,00 Ons christelijk geloof 9,25 Sweelinck-kwartet 10,00 Populaire orgelbespeling 10,30 Alexan- dri trianti 10,45 Avondoverdenking 11,00 Avondmelodie 11,45 Gramofoon- platen BUREAU ADMINISTRATIE Q Voordam 9 - Tel. 332C REDACTIE Achterdam 20 - Telef. 2274 Postgiro 187294 Directie: J. BIJLSMA en C. KRAK Radio Moskou heeft meeget de regering der USSR aan Evatt en aan Trygve Lie hei weten, dat zij him opin: gaande de oplossing van lijnse kwestie deelt, wat bi beslissende invloed daarvan t kwesties zoals Duitsland, Oosl Japan. „De Sovjet-regering deeldi hun mening aangaande de van persoonlijk contact en v vertrouwen tussen de leiders ten bij het streven naar ve der betrekkingen". Het antwoord gaat vervolge een nota, die de Sovjet-Unie tober aan Engeland, FrankrijV V. S. heeft doen toekomen e werd voorgesteld „de richtlijn kennen, waarover op 30 Au; opperbevelhebbers te Berlijn geworden waren". Tevens heeft de Sovjet-U voorgesteld, dat de raad der nisters de Berlijnse en de Dui tie zou bespreken, uitgaande overeenkomst van Potsdam. D Unie, zo zegt de brief, is nog zelfde mening toegedaan. De ministers van Buitenlar ken van Frankrijk en de V. I Schuman, Marshall, alsmede (laatstgenoemde ter vervang Bevin) hebben gistermiddag in de Quai d'Orsay. Zij hebbe steld dat tussen hun ondersch geringen een algehele ovei ming van zienswijze bestaat het door haar te geven antw de oproep van Evatt en Lie. Truman niet naar Truman heeft te Key W kiaard, dat de V. S. de vler-m den-besprekingen over Duitsla zullen hervatten voordat de Unie de blokkade van Berli. opgeheven. De president zeid nen te hebben voor een on met Stalin. Hij zou Washingi voor een dergelijke samenkom ten. Zijn uitnodiging aan St: naar Washington te komen w: nog steeds geldig. Truman zei min het plan tc hebben een naar premier Stalin te zender Betreffende zijn verhouding minister van Buitenlandse Za orge Marshall, verklaarde hij thans en vroeger in volkome eenstemming' met elkaar ware mee, aldus Reuter, gaf hij du kennen, dat hij wenste, dat in zijn functie bleef. Truman Marshall een van Amerika's patriotten, daar hij slechts uil lands plichtsbesef in dienst Marshall had zich van de tijc hij uit het leger trad steeds te sen te trekken. De Japanse minister-presidei da, heeft in een proclamatie deeld, dat de Japanse Rijksdag den zal worden. De proclamatie heeft in Am se kringen grote beroering zaakt. Men vat haar-op als.ee ging aan de bezettende over een inbreuk op de nieuwe g Men verklaart, dat de Japan ring de vertrouwenskwestie m len en het beleid aan de meerc partijen moet overlaten, zo d tegen de ontbinding kanten.. De liberale partij, die na d storting van de vorige coaliti volge van financiële schandal het bewind kwam, komt er o: peld voor uit, dat zij de Amc overheid er toe zal nopen niei kiezingen uit te schrijven. Vier communistische r verworpen De tweede Kamer heeft g dig gestemd over vier moties, ■den der CPN bij de algemene wingen over de rijksbegroting week ingediend. De motie-W waarin gevraagd wordt de lo te verhogen tot 2,50 per weel worpen met 75 tegen 7 stemm De drie moties-Hoogcarspel, treffende verhoging van" de gi de lonen en salarissen, waa bijslag wordt toegekepd; toi van een bijslag aan de gepen: den, de sociale rentetrekkers ouden van dagen en toekenr de bijslag op het loon aan g beneden 23 jaar en daarmedi gestelden, werden eveneens vei de eerste twee bij zitten en waarbij alleen de communiste vóór verklaarden, de derde m gen 7 stemmen. Verwachting tot Donderdags Aanvankelijk: enkele plaats opklaringen, hier en daar vo: van nevel of mist, weinig Later: meest zwaar bewolk nu en dan enige regen of r gen en vooral aan de kust wakkerende wind tussen Zu: Zuid-West. Weinig verander: temperatuur. 1

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1948 | | pagina 6