IN HET RUHRGEBIED SMEULT DE HAAT JEF LAST HET NIEUWE BOEK Regeringsonderzoek naar waarde der experimenten-Mieremet NOODLOT Ontstemming jegens de grote mogendheden wordt afgereageerd op Nederland Duitse pers blaast het vuurtje aan op onderzoek in Duitsland Onze Damrubriek Aardstralen, wichelroede, kankerbestrijding 14000 proeven met verrassende resultaten TANDPASTA Het Radioprogramma -IA AR. I J)E AUGUST THYSSENHÜTE WAS niet slechts vóór de oorlog een der grootste bedrijven van Europa, met 14000 man personeel, zij was ook door haar lig ging tussen Rijn, Main, Dortmund-Ems en Mlttelland-kanaal uniek gunstig gelegen. 415 kilometer eigen spoorweg verbonden kolenmijnen en hoogovens met een minimum van transportkosten, terwijl de hoogovens xelf weer gas en electricitelt voor de exploitatie der mijnen en der talrijke nevenbedrljven lever den. Als een geweldig organisme hingen al deze bedrijven samen en dankten aan deze onderlinge afhankelijkheid hun lage productiekosten en enorme om- set. Want niet alleen het gewalste staal was van betekenis, maar evenzeer het Thomassiakkenmeel voor de landbouw, de x.g. Feinhleche voor de Duitse elec- trotechniek en de Iocomotlevenwerkplaats voor het spoorwegverkeer. Welke geweldige schade de demontage der August Thyssen Werke niet slechts voor Duitsland, maar vooral ook voor Nederland betekent, blijkt uit de volgende gegevens. Geen ander bedrijf was zozeer als Thysseil op vervoer te water naar de grote havens Antwerpen, Rotterdam en Amsterdam aangewezen. Een groot deel van dit transport geschiedde met Hollandse schepen, en de aanleg der Vlaardingso havenwerken kwam tot stand door kapitaaldeelname van de August Thyssenhiitte. Van 1936 tot 1939 ging jaarlijks een transport van ge middeld 4,5 mlllioen ton van August Thyssen over de Nederlandse havens. voor dit werk niet geoutilleerd of voorbereid zijn, en die met ongeschool de arbeiders werken, veroorzaken bij na dagelijks in het bedrijf levensge vaarlijke of dodelijke ongelukken. Massadiefstal van materiaal komt voortdurend voor. En dat is niet ver wonderlijk, wanneer men weet, dat de meerderheid van het personeel uit de plotseling werkloos geworden vroe gere zwarte handelaars en politieke delinquenten gerecruteerd is. Wij konden ons enigszins de veront waardiging der bona fide arbeiders in denken, toen ons het programma en overdadige menu getoond werd van een „Kameradschaftsabend", die door de ERP samen met de arbeiders der dé- montagefirma's werd gehouden, een do cument dat, tot in zijn woordkeus toe aan soortgelijke programma's voor fees ten van SS en Arbeidsfront herinnert. Hier hoeft men naar de misdadigers zelfs niet meer te zoeken. De bedrijfs leider onder het vroegere Duitse ar- nï DEMONTAGE der Thyssenhiitte betekent dan ook het wegvallen van de grootste verbruiker van buitenland se ertsen in Duitsland en daarmede een verplaatsing van de binnenkomende stroom van over zee getransporteerde ertsen van de Rijn en de Nederlands- Belgische scheepvaartwegen naar de Noordduitse havens en hun stromen. Het grootste deel der Jïollandse Rijn aken zou hierdoor waardeloos wor den, terwijl voor het vervoer over de Duitse blnnenkanalen nieuwe, kleinere schepen gebouwd zouden moeten wor den. De aan de grootste binnenhaven van Duitsland gelegen August Thyssen hiitte leverde vóór de oorlog een pro ductie van ongeveer 2.1 millioen ruw- staal per Jaar om van de bijproducten als Thomassiakkenmeel en teermaca- dam nog niet te spreken. Bij stopzet ting der demontage zouden 2000 arbei ders onmiddellijk tewerkgesteld kun nen worden en zou het bedrijf na on geveer een half jaar aanlooptijd weer ingeschakeld kunnen worden bij het Europese opbouwprogramma, met bij na normale productie. Daartegenover worden de kosten der démontage (door ong. 750 arbeiders) op 65 millioen rijks mark, die van de wederopbouw in een ander land op 300 millioen rtJksmark berekend. Hierbij zou de productie zes jaren op zijn minst stil liggen. Wanneer zulk een productieverlies voor het ijzer en staal-arme Europa itiderdéód geen andere gronden zou hebben dan prestige-kwesties of angst voor concurrentie van Britse zijde, of zelfs de angst, dat bij een oorlog met Rusland de herstelde bedrijven in han den der Sovjets zouden kunnen vallen, hoe kan men dan hen, die dit op hun geweten hebben anders dan misdadi gers noemen? J^E LEUZEN, die de arbeiders op de morgen van mijn aankomst op de bedrijven geschilderd hadden, richtten zich echter, zoals wij zagen, niet in de eerste plaats tegen degeallieerden, maar tegen de Duitse ondernemers. Hoe zit het hier mee? In de eerste jaren na de capitulatie hebben ook de Engelsen weliswaar de bedrijven grotendeels stilgelegd, maar weinig haast gemaakt met de eigen lijke démontage. De werkzaamheden beperkten zich tot opruimen en het vrij maken der kranen, loopbanen enz. die voor de démontage moesten die nen. Sinds de sanering is daarin ver andering gekomen. Men vreest van Britse zijde een herziening der démon- tagelijst door de Amerikanen, die sterk voor het behoud der August Thyssen hiitte geporteerd zijn. Daarom tracht men nu, in versneld tempo, niet het gehele bedrijf, maai enkele der onmis bare kernbedrijven als de hogedruk- waterleiding, de Dol om it werken en de walsbaan te démonteren, zonder welke het geheel niet kan werken. Het her stel zou zoveel tijd kosten, dat het be- dtijf voor het Europese wederopbouw- programma de eerste jaren niet meer van belang zijn zou. Aan de andere kant ziet een reeks van kleine Duitse ondernemingen in de aanvaarding van dit démontage- v/erk in accoord een mogelijkheid voor het maken van zeer grote winsten. Deze ondernemers, die grotendeels beidsfront, verantwoordelijk voor de fusillering van verschillende arbeiders der Hütte in de fabrieksbifnker, is thans bedrijfsleider bij de firma Leman, die de démontage uitvoert. JjEMONTAGE der August Thyssen hiitte betekent ruïnering van ar beiders zowel als middenstanders te Hamborn. Hetzelfde is het geval met Krefeld wanneer de Duitse edelstaal- werken en met Bochum, wanneer de Bochum- en Hanover Werke gedemon teerd worden. Of deze démontage der staalbedrijven als bron van oorlogs materiaal in potentie, zal kunnen op wegen tegen het psychische gevaar van haat en verbittering die erdoor gezaaid werden, of de blijvende verarming en het langzame herstel van Europa niet gevaarlijker zullen blijken, dan het herstel van staalfabrieken die het ma teriaal voor de wederopbouw kunnen leveren, is een vraag die scherp gesteld moet worden. Zeker is, dat thans reeds een bewuste en systematische poging gedaan wordt om nationale rancunegevoelens weer aan te kweken, af te leiden op 't kleine Holland. Het doordraaien der groenten in het vorige jaar, de Nederlandse annexatie-eisen, de overdreven beteke nis der Duitse olie, de kwestie van de Nasse Zechen, maar vooral ook de z.g. „Schwarze Tulpen Aktlon", waaronder men verstaat de uitwijzing der Duit sers uit Nederland, levejen het mate riaal waarmee dit vuurtje systematisch en bekwaam door bladen als de „Rhei- nische Post" en „Die Zeit" gestookt wordt. Dat het onder de oppervlakte reeds op veel gevaarlijker wijze smeult dan de Nederlandse autoriteiten schij nen te beseffen, is mij uit tal van ge sprekken in het Rijnland gebleken. Het zou interessant zijn eens te onder zoeken welke groep van misdadigers biJ dit opzettelijk tegen elkander zet ten van beide volkeren reeds thans be lang heeft. OPLOSSING PROBLEEM 56. Stand. Zwart 7 schijven op: S, 10, 20, 29, 30, 37 en 40. Wit 7 schijven op: 13. 17, 26, 28, 32, 41 en 49. Oplossing: 1. 49—44 (40x49) gedwon gen want op 37x46 volgt 44x4, waarna 29—33 niet kan omdat na 28 x 39 zwart 46 x 21 moet slaan en door 26 x 17 ver liest). 2. 28—23 (49x28 slaat 4 sch.) 3. 41x5! (dam 5 sch). En nu nog even het volgende standje: Zwart 12 schijven op: 6, 7, 8, 9, 11, 12, 13, 15, 16, 19, 23, 29. Wit 12 schijven op: 27, 28, 32, 35, 36, 37, 38, 42, 43, 44, 45 en 48. Als zwart, die aan zet is, niets kwaads vermoedend 1218? speelt volgt van wit: 27—22 18 x 27)32 x 21 (23 x 41), 36 x 47 (16 x 27) 38—32 (27 X 4(T>, 45 x 1. Ter oplossing voor deze week: PROBLEEM 57. Van W. Vrtjlandt Zwart 11 schijven op: 6, 7, 8, 10, 11, 13, 14, 17, 21, 25, 31. Wit 11 schijven op: 26, 28, 33, 34, 35, 87, 38, 39, 41, 44, 47. Wit speelt en wint! H.M. Koningin Juliana bracht giste ren bezoek aan de tentoonstelling in het Koninklijk palels te Amsterdam van de geichenken van H.K.H. Prinses Wil- helmina. VOOR DE JEUGD. Het is verheugend, dat er de laatste jaren zoveel aandacht wordt besteed aan een goede typografische verzorging van de boeken voor de jeugd. Als we de flodderdingen van vroeger eens leg gen naast de uitnemend gedrukte, meestal vlot geïllustreerde en dege lijk gebonden boeken van tegenwoor dig kunnen'we de jongens en meisjes, die ze ten geschenke krijgen, benij den. Of de inhoud van de kinderboe ken in gelijke mate verbeterd is wa gen we echter in het algemeen te be twijfelen. Des te meer is het te waar deren dat verschillende uitgevers bij de keuze van hun copie met de uiter ste kieskeurigheid te werk gaan en er naar streven het beste te brengen. Van de vele kinderboeken, die on» in deze dagen voor St. Nicolaas ter re censie werden toegezonden vragen wij ditmaal de aandacht voor de onder staande. Daar is eerst het kloeke boek van Piet van As „Op verkenning met de Nautilus" (Uitg. West-Friesland, Hoorn) dat tot de beste avontuurlijke geschiedenissen behoort, die wij voor jongens van 10 tot 12 jaar kennen. Zes flinke Texelse jongens gaan met hun meester uit kamperen op „het vaste land" en beleven een reeks weder waardigheden; die te lang is om zelfs maar in uiterste verkorting weer te geven. Spannend van begin tot einde. Uitstekende lectuur met goede illu straties. Vrijwel even avontuurlijk, zij het in andere zin, is het door A. Snitjer ge schreven jongensboek „Van wigwam en plaggenhut" Uitg. Kluitman, Alk maar). Een plaggenhut aan het moe ras, Batavieren en Indianen, zeiltoch ten, landlopers en stropers.... welke jongen tussen de 10 en 14 Jaar jaar zou er niet van smullen? Deze uitgeverij deed helaas een misgreep met de uit gave van Peter Torenvliets „Burge meester Joachim, een avontuur van re chercheur Argus", Dit is nu precies JJCONOMEN EN NATUURKUNDIGEN, militairen en medici, landbouwkundi gen en parapsychologen, tezamen vormende een commissie van ondersoek, houden zich in opdracht van niet minder dan vier ministers uit de Nederlandse regering bezig met de vraag of de experimenten van de heer J. G. Mtersmet, wiens naam de laatste tijd, nu eens met grote lof genoemd, dan weer grondig verguisd, overal opduikt, inderdaad van wetenschappelijke e.q. prae-weten- schappeljjke waarde zijn. De benoeming van deze commissie, de omschrijving van haar taak en de namen van haar leden zijn tot dusver geheim gehouden, hetgeen enigszins wonderlijk aandoet. Op nadrukkelijk verzoek wordt dit ge heim ook In dit artikel geëerbiedigd. derd uitspraken pro en contra-Mieremet kunnen verzamelen en verhielden. Maar laat ik deze veelomstreden figuur zelf eens aan het wtford laten. Mieremet vertelt. Hoe ik er toe gekomen ben? Wel, jaren geleden reeds viel het mij op, zo vertelt de thans 63-jarige ex-magneti seur mij in zijn woning te Wassenaar, dat sommige personen, na een ernstige ziekte volkomen hersteld teruggekeerd uit een ziekenhuis of sanatorium, thuis weer tot een wrak vervielen, dat be paalde kwalen zonder aanwijsbare re denen terugkeerden, dat andere men sen thuis nooit en 'ers wel rustig konden slapen, enz. Ik kreeg de gedachte, dat het veel verblijven op bepaalde punten bevor derlijk was zo niet voor het verwek ken dan toch voor het ontwikkelen van bepaalde kwalen. Zoekend naar een verklaring van dit verschijnsel, dat ik steeds duidelijker waarnam, vernam ik bij toeval van het werk van Gustaf freiherr von Pohl, die te Dachau bij München een school had voor wichel roedelopers. Ik besloot toen hem op te zoeken en vernam (het was in 1935), dat hij hetzelfde verschijnsel al sedert omstreeks 1900 kende. Overtuigd hier de oplossing te kunnen vinden bleef ik bij hem een cursus volgen in het wichelroede-lopen, iets waarmee ik mij nooit had bezig gehouden. Ik was toen 50 jaar. Van het ogenblik af, waarop ik verrijkt in Nederland terugkeerde, heb ik geen rustig uur meer gehad. Maar wichelroede-lopen is toch niet iets van de laatste jaren? Neen, het is zo oud als de wereld. Het wordt al eeuwenlang met goed ge volg toegepast voor, het opsporen van wateraders. Bij Von Pohl leerde ik echter 22 verschillende objecten op sporen door middel van de roede, niet allen water, maar ook goud, en verder aardgas, zouten en doodsbeenderen, tal van metalen (verborgen projectielen!) en steenkool. Had ik mij bepaald tot deze dingen, gelijk de meeste Neder- HUIE EN WAT is de heer J. C. Miere met? Jarenlang had hij te Nijme gen een drukke practijk als magneti seur. In 1924 moest hij uit dien hoofde voor de rechtbank te Arnhem verschij nen wegens het onbevoegd uitoefenen der geneeskunde. Hij werd vrijgespro ken. Op het ogenblik, een kwart eeuw later, is hij directeur van het Eerste, (en enige) Nederlandse Bureau voor Wichelroede-Onderzoek tegen Gezond- heidschadende Bodeminvloeden, welk burau zich bezig houdt met het opspo ren van zogenaamde aardstralen en het nivelleren daarvan door het afscher men van potentiaalverschillen. Is het u duidelijk? Magnetisme I onbevoegd uitoefenen der geneeskun dewichelroedebodeminvloe denHet is prof. dr. J. Clay volko men duidelijk: kwakzalverij, zegt hij, zwendel. Maar daar staat dan tegen over, dat de Haagse arts dr. J. de Groot (in het tijdschrift „Aesculaap" van 15 Juni 1939) verklaart de heer Mieremet, die hij kwalificeert als zeer deskundig en zeer ervaren, een onderzoek te heb ben laten instellen naar de oorzaak van bepaalde ziekteverschijnselen bij hem zelf. die hij ondanks zijn grote kundig heid en ervaring niet had kunnen vin den. Het resultaat, schrijft hij, is een voudig verbluffend. Dank zij de aan wijzingen van de heer Mieremet, die hij heeft opgevolgd, is zijn gezondheid volkomen hersteld. Wat moet de leek daaruit nu conclu deren? In elk geval dit. dat het zeker alle moeite waard is na te gaan of het resultaat van 's heren Mieremets werk wijze inderdaad van bedriegelijke dan wel van (in de goede zin) verbluffende aard is. Die twee uitspraken immers staan niet alleen. Als mijn werk en dit blad mij tijd en ruimte vergunden zou ik zonder moeite honderd of tweehon- yAN MEER DAN EEN zijde worden pogingen in het werk gesteld om een deel van het fonds, dat het Nederlandse volk heeft bijeengebracht ter gelegenheid van het regeringsjubileum van Koningin Wilhelmina, te doen afzonderen voor een onderzoek naar de vraag of het juist is, dat het optreden van kan Ier wordt bevorderd door zogenaamde aardstralen. De heer J. G. Mie remet te Wassenaar, die zich sedert 1935 met deze materie bezig houdt, meent dat hij dit door middel van 14.000 proeven reeds afdoende heeft aangetoond. Van overheidswege acht men thans de tijd gekomen de waarde van zijn experimenten aan een diepgaand onderzoek te onder werpen, zulks mede met het oog op weldra te verwachten nadere beslissingen Inzake de bestem ming van het Kankerfonds. landse wichelroedelopers doen, dan zou niefnand mij waarschijnlijk ooit lastig gevallen zijn; op z'n ergst hadden som migen njij voor dwaas verklaard. Ik leerde echter ook aardstralen opsporen en zodra ik 'mij daarmee ging bezig houden kwam zowat de gehele officiële wetenschap tegen mij in het geweer. Wat zijn aardstralen? Wat zijn dat dan, die aardstralen? Dat weet die officiële wetenschap net zo min als ik. Aan die naam moet u geen enkele waarde hechten; mis schien zijn het golven, trillingen, mis schien nog iets anders. Dat zal op de duur wel blijken en dan zal er wel een officieel verantwoorde naam voor be dacht worden. Hoofdzaak is, dat ze er zijn en dat mijn medewerkers en ik (ik heb ongeveer een dozijn assisten ten opgeleid) kunnen aantonen waar ze zijn. En wat voor betekenis hebben die nu? Voorlopig weten wij niet meer, dan dat zij bepaalde chronische aan doeningen activeren: asthma, bronchi tis, rheumatiek, kanker. Ik heb nu 14.000 onderzoekingen verricht en ik ga er nog steeds mee door. Nooit heb ik de mensen verteld, dat ik hen kon ge nezen, maar als hun bed, hun werkta fel, hun schrijfbureau of zo in een aardstraalbaan stond heb ik steeds ge adviseerd dat bed of die tafel te ver plaatsen.'Een veelal was het resultaat: vermindering van pijn, verbetering van de algemene gezondheidstoestand. Uit honderden brieven in mijn archief kunt u dat lezen. Later ben ik nog verder gegaan: met behulp van technici heb ik een toestel geconstrueerd, dat een magnetisch veld opwekt, waardoor de aardstraalbanen worden omgebogen, althans onschadelijk gemaakt. Speelt suggestie geen grote rol bij uw werk? Dat is mij vaak voor de voeten geworpen. Maar laat ik u zeggen, dat ik niet alleen bij mensen, maar ook in stallen bij koeien en in schuren bij bloembollen" gunstige resultaten heb geboekt. Enige maanden geleden heb ik in aamienwerking met de plaatselijke arts een heel dorp in Noord-Holland „ont- straald". De bevolking weet er nog steeds niets van, maar constateert, dat in gezinnen met chronische ziekten een algemene verbetering optredt, zó sterk, dat de mensen er over gaan praten, niet begrijpend waar de oorzaak ligt. Een van de redenen, waarom de commis sie die mijn werk nu controleert, zich in geheimzinnigheid hult, is de wens om suggestie uit te sluiten. Ik juich dat toe, zoals ik het hele onderzoek toe juich. Staan wij aan het begin van een nieuwe ontplooiing der wetenschap? Het geval-Mieremet staat niet op zich zelf. Ook in de Verenigde Staten, Engeland en Frankrijk zoekt men in dezelfde richting. Bij gunstige resulta ten openen zich ongetwijfeld zeer be langrijke perspectieven voor de gehele mensheid. „VAN MEEGEREN"-DESSINS NAAR DE V.S. ?0 25 jaar geleden maakte de kunst schilder Han van Meegeren dessins voor toneel japonnen, die zijn vrouw als actrice zou dragen. Een Amsterdamse firma heeft het initiatief genomen deze dessins meeuwen, reigers en draken- motieven te gebruiken voor haar col lectie. In de loop van deze week zal een vertegenwoordiger van de firma met een aantal van deze jurken naar de V.S. reizen. het soort avontuurlijke boeken dat we niet moeten hebben voor onze jongens. Moord op een burgemeester tijdens een onweersbul en een wethou-, der die als dader ontmaskerd wordt door de politie met de medewerking van scholieren, dat is al te avontuurlijk Kluitman gaf daarentegen een uitste» kend boek voor oudere meisjes in het zeer goede werk van mevrouw E. Hui- zingaScaf „Wij en de hoef"; de ge schiedenis van twee zusjes met zeer verschillende aanleg, die midden in 't moderne leven staan met al zijn zor gen en problemen, zijn humor en xljn echte vreugde. Het boek bestaat gro tendeels uit brieven en dat geeft er een aparte bekoring aan en een on miskenbaar levens-echt karakter. Zeer aan te bevelen. Dit geldt ook van „Jol ly weet het" door Elisabeth Stelli, da1 door meisjes van 12 tot 16 in tal var opzichten beschouwd kan worden ah een deel der geschiedenis van hur eigen leventje. Pittig en amusant is „De reportageclub" door Freddy Ha- gers, dat vertelt van de belevenisaer der vrouwelijke redactie van eer schoolkrant. Als iedere redactie zovee avonturen te beleven had als dit stel meisjes kozen wij een ander beroep... Kluitman stak deze meisjesboeken in een fleurig gewaad. Voor jongeren. „Melody in F." door Gonny van Dieren. (Uitg. Kluitman, Alkmaar). Gonny van Dieren geeft in dit boek op uitstekende wijze de zielsconflicten weer van een jong, verwend meisje, dat voor een moeilijke keuze en een zware strijd wordt gesteld, wanneer Francois Marestraten, een van haar vrienden, bij haar ouders op welleven de oficiële manier om haar band komt vragen. Bij Dennis Beecher, een vriend van haar zusje, heeft Marian ten Have een jonge, zeer begaafde violist leren kennen, die een diepe indruk op haar heeft gemaakt. Hoewel Marian niet gauw toe wil geven aan haar gevoe lens, laat het beeld van deze sympa thieke jongeman haar niet meer lo». Groot wordt haar innerlijke strijd, doch na Hubert's eerste concert keert tenslote alles zich ten goede. Gonny van Dieren beschikt over een vlotte pen en weet op fijne wijze haar figuren te tekenen. „Koos op oom Jan'a boerderij" en „Koos" avonturen op de boerderij" door J. E. van Dok. (Uitg. van Goor en Zonen). Twee aardige boekjes over de bele venissen van een kleine Jongen op de boerderij van zijn oom en tante. Deze boekjes 'zijn bij uitstek geschikt voor kinderen die zelf beginnen te lezen. Frisse gekleurde platen ontbreken op geen enkele bladzijde. Zeer aan te be velen boekjes. „Kareltje uit het Kersenland", door J. E van Dok. (Uitg. G. B. van Zonen's Uitg. maat schappij N. V.) Als in de Betuwe de kersen rijpen, worden de* kleine jongens uit school thuis gehouden om de spreeuwen te verjagen. Gewapend met een ratel en een alarmpistool trekt Kareltje 14 da gen lang de bongerd in om de gevleu gelde snoepers te verjagen en van zijn belevenissen bij het bewaken en het plukken van de kersen wordt in dit kleine boekje op onderhoudende wijze verteld. Een gezellig verhaal met goe de illustraties. VOOR HEDENAVOND HILVERSUM I, 301 m Nieuwsberichten 6 8 en 11 uur AVRO: 6,15 Tom Erich (piano) 6,30 Voor de Strijdkrachten 7,00 Kobus Kwint 7,10 Gramofoonplaten 7,15 Radio-muziekjournaal 7,45 Niwin- klanken 7,50 Rubriek van de Weder opbouw 8,05 Echo van de dag 1,15 Bonte Dinsdagavondtrein 9,30 Ik zou zo graag10,15 Buitenlands overzicht 10,30 Zang- en samenspel 11,15 Avond concert HILVERSUM II, 415 m Nieuwsberichten om 7 8 en 11 uur KRO: 6,10 Sport- praatje 6,2o Grace Moore en Quentin Mc Lean 6,30 Psychologie en het die renleven 7,15 Internationale chanson» 30 „Dit is leven" 8,05 De gewone man 8,15 „Tartuffe" 10,37 Actualiteiten 10,45 Avondgebed 11,15 Het Concert- gebouw-orkest VOOR WOENSDAG HILVERSUM I, 301 m Nieuwsberichten om 7, 8, 1, 6,-8 en 11 uur VARA: S.ll Gramofoonplaten 1,20 Metropole-orkeat 2,15 Jeugdconcert 6,20 Tonny Schif- ferstein speelt 6,30 Voor de Strijd krachten 7,00 Onze hulp aan Oostenrijk 7,15 Silvestri-kwartet VPRO: 7,80 Voor de jeugd 7,45 „Lezen in de Bij bel" VARA: 8,05 Dingen van de dag 8,15 Socialistisch nieuws 8,20 De onster felijke Verdi 9,00 Malando 9,25 Met geld en kwaaie woorden (hoorspel) HILVERSUM n, 415 m Nieuwsberichten om 7, 8. 1, 7 8 en 11 uur NCRV: 8,15 En nu aan het werk 1,15 Orgelconcert 4,00 Jeugdconcert \6,00 Onze Neder landse koren en korpsen 6,30 Piano duo 6,50 Gramofoonplaten 7,15 Het nieuws uit Indonesië 7,3o Het actueel geluid 7,45 Engelse les 8,05 Program ma-proloog 8,15 Radio Phliharmonisch- orkest 9,05 Hildebrand-miniaturen 9,30 Radio Phllharmonlsch-orkest 26 door F. Coppersmith Nancy was op haar Indiaanse moc- eassins vlak achter Claire naar binnen gekomen, zonder echter iets te zeg gen, zodat Claire zich, geschrokken ineens omdraaide toen zij achter zich het gerammel van potten en pannen hoorde. „O, ik ben het maar",, zei Nancy zo beleefd, dat het haast deemoedig klonk. Maar ineens veranderde de klank van haar stem: „Dat heeft toch geen zin! Op die ma nier vindt u de geluksgordel nimmer!" „Wat bedoel je, Nancy?" „O, missy, weet u niet wat de ge luksgordel is? Wacht u even, dan haal ik hem direct". Als de wind holde zij de steile trap naar boven op en neer terugkomend met een smal doosje van zwart hout, dat zij behoedzaam op ta fel zette en opende. Claire, die nieuwsgierig had toege keken, deinsde verschrikt achteruit, met groen glinsterende ogen lag er 'n slang opgerold in het kistje. Nancy lachte luidkeels, nam de slang uit het kistje, deed net of zij het reptiel be toverde en verkondigde toen met een treurig stemmetje, dat het beest dood was, vlak daarop weer vrolijk lachend. Een zucht van verlichting slaakte Claire toen zij bij nauwkeurige be schouwing bemerkte, dat de slang een opgezet beest Was. met ogen van glas. „Is dat eh.... de geluksgordel?" vroeg ze toen vol verbazing. „Neen", was het antwoord, en met een rommelde Nancy in het kistje om ender goedkope sieraden en andere Snuisterijen een smalle, Indiaanse gor del te voorschijn te toveren, van on- gelooid leer gemaakt en bezaaid met glinsterende steentjes. „Dit is de geluksgrdel", annonceerde zij nu in volle ernst. „De Indianen denken dat deze gordel de drager te gen alle ongelukken beschermt! Wie de echte gordel bezit is gelukkig". „Maar Nancy, hoe kan men de echte gordel dan krijgen?" informeerde Clai re glimlachend. „Neen, die vindt u niet, missy", was het antwoord, „misschien is dit wel beter. U nsemt een mespunt van deze groene poeder en kauwt het goed. In een ogenblik vallen alle zorgen van u af, is u zo gelukkig, als een gelukkig mens maar zijn kan. Probeer dat maar eens". Nancy draaide zich om en pakte een klein mes. „Wat is dat dan voor goedje, Nan cy?" vroeg Claire. „Proeft het maar", drong het meisje aan, ,,'t werkt heel wat beter dan de geluksgordel!" Een seconde lang blikte Claire in de donkere, haast vijandig glanzende ogen van de Indiaanse, toen wierp ze met een rilling van afkeer de gordel op tafel en snelde de deur uit Achter het huis hing een fazant, die Egilson geschoten had. Die moest ge plukt en schoongemaakt wordtn, wil de men het dier diezelfdeavond nog kunnen eten. En daarmede was Clai re's programma, dat zij voor deze dag had uitgestippeld, nog lang niet uitge put. Ook de katoenen japon, reeds ge heel in de pasvorm, moest vandaag af komen. In Bedfort kon zij de uit Eu ropa meegenomen kleren nauwelijks op Zondag dragen. Daarvoor was er veel te veel werk. Daarom had zij Huss.v, toen die enige dagen geleden opnieuw naar Fort Pitt moest, ge vraagd een lap katoen voor haar mee te brengen. Er was nog meer te doen: het voer voor de pasgeboren kuikens moest klaar gemaakt worden. Zij waren juist ten week oud. zodat hun menu veran derd moest worden. In de loop van de laatste weken wa ren Claire en Egilsom stilzwijgend tot een overeenkomst geTOmen dat Claire de zorg voor het hoenderpark op zich zou nemen. Alleen had de farmer haar uitdrukkelijk verboden een broedende kip van de eieren te nemen, om ook deze te voederen. Dat deed hij en hij alleen, had hij haar gezegd. Of het nu de schrik was over Nancy's toverkunsten met die griezelige slang of iets anders, wist Claire niet. Wat zij wel wist was dat het werk haar na 't gesprek met het Indiaanse meisje lang niet zo vlot afging. En dande brief. Zou die ooit nog wel eens ko men? Of zou Gerard misschien plotse ling voor haar staan? Hoe heerlijk zou het niet zijn wanneer hij opeens in Eedfort uit een wagen zou stappen of te paard zou komen aanrijden Meer dan eens had Claire zich voor gesteld, hoe dat zou zijn. Zo behield zij de hoop op hereniging. 's Avonds na het eten zag zij Egil son, de eeuwige pijp in zijn mond, bij de voordeur voor het huis staan Zijn ogen tuurden over de nu kale maïs velden. Dat ogenblik koos Claire uit om zich hij hem te voegen en te vra gen of hij iets van de geluksgordel wist. De pijp uit zijn mond nemend ant woordde de farmer dat hij er wel iets van wist. „De Irotekens waren het, die de sage omtrent een totem dat de bezitter eeuwig geluk beloofde, voor het eerst rondvertelden". „Stamt Nancy van de Irotekens af?'l vroeg Claire toen. „Neen, zij heeft Shawnee-bloed inde aderen. Haar moeder behoorde tot die stam. Haar vader was een blanke jager!" „Zij heeft me een geluksgordel laten zien", zei Claire aarzelend toen Egilson zweeg. „Hij ziet er mooi uit!" „Er zijn veel mooiere dan die van Nancy", was Egilson's antwoorR, „he laas heb ik nimmer de toverkracht kunnen bespeuren". Claire merkte dat de farmer het ge sprek wilde beëindigen. Daarom vroeg zij snel: „Hoe is Nancy hier eigenlijk gekomen? Heeft zij geen eigen huis meer?" Egilson's antwoord blijf lang uit, en toen het kwam stond Claire verbijs terd. Want Egilson zong de eerste re gels van een onbekend vers: „Waar hoorde Je thuis Eer je uitvloog?" Verbaasd: keek Claire hem aan. Zij begreep niet wat hij bedoelde. (Wordt vervolgd

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1948 | | pagina 3