Kloosterboer in vrijheid 0SÏER0LIE DE VRIES 2. millioen lerstel Diepgeworteld vooroordeel en wanbegrip NOODLOT OLIJF" TAN D PASTA Ver. Naties over de Indonesische kwesties Weer gebakken aard- appelen in hotels Nieuwe avonturen van Pim, Pam en Pom 40 k.m. van Nanking Het Radioprogramma |A AR. oor B. en VV. aan de in inkomsten en uit- uitgetrokken, terwijl ,n de eigenaars van oorts is voor nieuw- uitgetrokken. To- herstel van oorlogs- strand exploiteren, der strandexploita- richting gezocht zal ting is ruim opgezet imistische geest en vooruitziende blik, id weldadig aandoet, elijke dekking van ie oorlogsjaren ad begroting met een nvoorziene uitgaven, rUGO BOTS 1. id en glibberig veld a herhaaldelijke po- i tegenpvmtje te ma as bij scheidsrechter sde handen, van deze wedstrijd erdere en de W.- ans liet na tien mi- :ras vissen, na de hervatting voor Pancras, einde- rerlangde en verdien- maken. Het goal- aan een mooie voor- ir Oudeman, die een ie. Het spel ging nu op en neer, met H. e aanval. Beide par- r het einde niet meer e. Het was een zedstrijd, waarin het nkelijk wat uit zijn ukt, maar waarin de Westmeyer en Mo- wedstrijd speelde. de 3e plaats afd. 4 C brengen het in hun nieuwe om- IJ-Boys met een laar huis. Limmen de rust een goede peeld en wist dit met it te drukken. Toen akte IJ-Boys gelijk, thee geserveerd werd >r de thuisclub. Al st wist Limmen we maar toen zakteLim- wam de TJ-Bpys her- lijk voor het Limj' terhoede van Limmen goede hout gesneden e aanval. Doch ook ie enkele aanvallen niet van gevaar ont- hoe nrecair het soms >eide doelen, gescoord er. Als even vóór het ■nalty. genomen wordt, ys nog te zullen zien dit schot wordt ge- eindstand 41 in het nmen blijft. Scheids- dde op uitstekende ;rt haar positie. e het weer eens met igd elftal en het re- echt geweest, alhoe- rs niet die hoogte be- eigenlijk behoort iii de rust zijn er kan- r beide partijen, doch huijt op de rechtsbui- aan. profiteerde van aven bal van Jan Wit, vlak vóór de rust te ist is het aanvankelijk aanval is, doch WSV :hnisch goede ploeg leen een schutter mist, i. Na ruim 20 minu- Zoon Uit een corner Toch geeft WSV zich ren en het spel gaat neer. WSV zet echter al, doch het duurt nog irdat een verdiend te lls de midvoor van -1. HSV houdt verder >ewel Apeldoorn nog maal handelend moet eze uitslag heeft HSV averwinning uit het tegen UMATIEK, LAS en alle RICHTS- en IRPIJNEN. „VRIES IA" voorheen ALKMAAR weer volop voor- MICA en. Alle, maten bij WAN, Van Leeu- cstraat 2. aangeboden nds schijvende DTELMACHINE, Dalton." no. 3868 aan Adv.- TER BURG, t/o. ;e Kerk, (Vervolg van pagina 1). VERDACHTE zegt, dat zijn hulp werd ingeroepen voor een vader van zes kinderen uit Castricum, die gefusilleerd zou worden. Hjj had toen in de brief aan Christiansen zijn daden overdre ven om verdienstelijk tegenover de Duitse zaak te lijken. Na een kort gesprek over het con tact van verd. met zijn opdraétrtgever in Duitsland vroeg de procureur-fis caal waarom Breman om geld voor de ontvluchtte Duitsers bij verd. was ge komen. Kloosterboer: hij dacht zeker, dat ik geld had. Verd. zeida dat een en an der al 8Y, jaar geleden is en dat hij zich niet precies meer kan herinneren wat hij bij al die dingen wel of niet gedacht had. Hjj had Breman het geld eerst geweigerd, maar het avonds gegeven. Een getuige, die geen gevaarlijke «pion GEHOORD werd vervolgens de getuige P. Booy, dia destijds in Sint Pan cras woonda en als timmerman in Alk maar werkte. Deze kreeg op zijn werk bezoek van Kloosterboer, die hem voorstelde voor hem te werken. Als er een schip uit de haven vertrok in Am sterdam of Rotterdam moest hij dat 's avonds aan KI. melden. Dat ge schiedde zogenaamd voor een zaken kennis van KL Verd. had gezegd, dat Duitsland er voordeel bij had maar ook Nederland omdat onze schepen dan vrijuit zouden gaan. Getuige vertelde op aandringen van de president hoe de spionnage in haar werk ging. Hij vertrok naar Rotterdam en ging eens een praatje maken bij de schepen. Als hij dacht, dat ze zo goed als vol geladen waren verwachtte hij, dat ze wel zouden vertrekken en gaf dan het vertrek maar door. Soms bleek, dat hij zich vergist had en dat het schip niet weg was maar aan een andere steiger lag, maar dat nam hij zo nauw niet. 't Waren toch kleine schepen en ze kwamen telkens terug want 't waren Engelse beurtschepen. Getuige had geen zin zelf naar Addens te schrijven en liet dat ai gauw aan verdachte over. Op een keer aldus getuige werd ik in Rotterdam door de politie opgepakt. Ik zei, dat ik me verlaat ïiad en mocht bij de kachel zitten, 't Was bitter koud in die tijd en 't werk stond me tegen. Als ik ander werk had gehad zou ik dit zeker niet gedaan hebben. Getuige zeide, dat ver dachte hem wel verteld had, dat hij geld had gegeven voor de ontvluchte Duitsers en ook, dat hij niet langer wilde spionneren toen de Burgersdijk getorpedeerd was. Bjj de capitulatie was getuige weer vrfl man met 56 anderen. Ze riepen „Heil Hitier!", maar Kloosterboer sprong op een tafel en zei, dat Hitier nu onze vijand was. Hij riep „Leve de Koningin!" De Duitsers moeten het land weer uit!" De preside .t verbaasde er zich over dat getuige, die telkens gezegd had zich niets meer te kunnen herinneren zoiets als dit vlot kon vertellen. De verdediger, mr. Berkhouwer: Kon u wel een Engels schip van een Duits onderscheiden? Getuige: Dan keek ik naar de vlag. Andere getuigen. 65-JARIGE Addens uit Bellingwol- de gaf toe de brieven naar Duitsland te hebben doorgegeven. Op een brief zag hij het poststempel van Alkmaar. Er kwam een spoorwegman, een NSB- er bij hem en vertelde, dat er twee gevluchte Duitsers zouden komen. Toen was getuige juist door de Hol landse politie gearresteerd. In Hoorn zag hij Kloosterboer voor 't eerst. Nadat de procureur-fiscaal schorsing van de zaak had gevraagd om nog een tweetal getuigen te kunnen horen, be sloot de president de getuigen a dé- charche door de verdediger meege bracht, te horen. Dit waren ds. Van Ginhoven uit Westervoort, die be schreef hoe verdachte Kloosterboer voor zijn (get.'s) gearresteerde broer uit Castricum in de bres was gesprongen en zich beijverd heeft gratie voor hem te krijgen, hoewel deze broer op 17 Maart 1942 toch gefusilleerd is. Get. had ge hoord. dat ook mr. Schenkeveld door bemiddeling van KI. bevrijd was ge worden. Hij kende de Kloosterboers niet en was huiverig hen in de zaak van zijn broer te betrekken, maar hel werd een zaak van leven of dood. Getuige Westra uit Sexbierum zei- de, dat zijn broer in November 1943 gearresteerd was en 14 Februari d.a.v. ter dood was veroordeeld. Get. had de hulp van de gebroeders Kloosterboer ingeroepen door wier bemiddeling de broer niet gefusilleerd werd en men hem zelfs op de Weteringschans had mogen bezoeken. Later is deze gevan- D® gene in een concentratiekamp in Duitsland overleden. Getuige P. van Tuinen, directeur van een Chr. Kweekschool uit Dokkum, vertelde hoe de gebr. Kloosterboer er toe medewerkten, dat zijn zoon, die voor een ernstig feit gearresteerd was, later op transport gesteld werd en ontsnapte. Er werd in de gevangen schap ook voor contact gezorgd. De jongen heeft door deze medewerking een grote morele steun gehad. Verdachte legde uit hoe l»ij briefjes door mensen van de gasfabriek in een kamp kon smokkelen. Getuige J. van Kampen uit Sint Pancras verklaarde, dat verdachte veel geld aan de armen gaf, maar de mensen wisten niet waar het vandaan kwam, al vermoedden zij dat wel. Mr. Berkhouwer zeide, dat verdach te daarmede wilde voorkomen, dat Winterhulp daar vaste voet kreeg. Uit andere stukken bleek, dat meerdere goede getuigenverklaringen waren in gekomen, ook van de illegaliteit voor ontvangen geld ln 1943. Uitstel van behandeling gevraagd. De procureur-fiscaal vroeg uitstel van behandeling tot begin Februari om ook de zieke getuige Liebeton te kunnen horen. Mr. Berkhouwer meende, dat die toch niet zal verschijnen, waarop de president de mogelijkheid opperde dat het Hof zelf getuigen gaat horen. Pleidooi voor onmiddellijke invrijheidstelling. BERKHOUWER wees er op, dat deze zaak nu al 9 jaren oud is. In raadkamer heelt spr. al eens over de competentie van het Hof gesproken. Hij meende recht te hebben op een interlo cutoir vonnis waarbij het Hof zich on bevoegd verklaart. Spr. ging op diverse hier toepasselijke wetsartikelen in. Van rechtvaardigheid is hier geen sprake meer. Hoe kan men tot oorlogstijd rekenen de tijd toen een oorlog met Duitsland dreigende was? Spreker haalde voorbeelden aan waar uit bleek, dat men die oorlog nog niet eens op 9 Mei 1940 verwachtte. Hoe kan men dan aannemen, dat verdachte zoiets in Januari al zou hebben gewe ten? De Bijzondere rechtspleging moet zich niet bemoeien met zaken die al negen jaar oud zijn. Deze zaak zou in Alkmaar volgens de normale jurisdictie moeten dienen. Men wil immers zo graag terug naar de normale recht spraak. Deze man is door de Neder landse Officier van Justitie destijds vrijgelaten zonder dat de Duitsers er toen invloed op hebben uitgeoefend. Als deze zaak wordt aangehouden, moet deze verdachte dan nog gevangen worden gehouden? We praten nu over neutraliteit in een geheel ander ver band. Nederland zal /waarschijnlijk nooit meer neutraal worden. Getuige Booy heeft meer vóór dan tegen ver dachte gezegd. Wat betekent spionnage met een harlekijn als Booy! Als men dat werk ernstig neemt, moet men mannen met hersens gebruiken. Is hier een misdrijf tegen de huma niteit? Zeker niet want spionnage en oorlog zijn nog niet verboden. Verd. kan zelfs geen spion zijn geweest want dan had hij inlichtingen moeten inwin nen in de operatiezóne van het vijande lijk gebied voor een tegenstander. Vol kenrechtelijk is het begrip spionnage hier niet eens van toepassing. Er was evenmin opzet om de veiligheid van de staat in gevaar te brengen. Toen Zwe den de Duitsers doorliet deed de Staat dat daar, maar men kan de Staat niet aansprakelijk stellen voor het werk van een derde. Zou men deze man ook ver volgen ais hij nu eens niet de Duitsers maar de Engelsen had geholpen? Als de wet ook onder oorlogstijd verstaat de tijd dat een oorlog dreigende' is, dan kon verdachte onze neutraliteit niet in gevaar brengen want dan was die er l»M>a custard-maïzena niet omdat er dan feitelijk oorlog was. Acht jaar is deze man door de pu blieke opinie vervolgd. Hij heeft vreem de impulsen, b.v. op het ogenblik, dat hij „Leve de koningin" riep en geld gaf aan Breman voor de ontvluchte Duitsers, dat hij eerst niet wilde geven. Pleiter vroeg verdachte's onmiddel lijke invrijheidstelling. Antwoord van de procurenr- fiscaal. jy|R. KEUNE meende, dat het Hof wel bevoegd was deze zaak te behan delen. Men moet zich nu eenmaal hou den aan de wet. Trouwens het Hof zelf heeft over die bevoegdheid niet te beslissen. Neutrallteitsschennis had vol gens spr. zeker kunnen plaats vinden. Verdachte zegt niet steeds de waarheid en moet daarom preventief gevangen blijven, ook om het onmogelijk te ma ken, dat hij verdere getuigen gaat beïn vloeden. Verdachte heeft anderen alleen in zijn belang geholpen. Hij had partij voor de onsympathiekste oorlogspart ner getrokken. Mr. Berkhouwer: Als de Engel sen onze havens bezet hadden hadden we aan de andere kant gestaan. We hadden onze neutraliteit niet ln eigen hand. Nadat de president vastgesteld had, dat verdachte gevangen heeft ge zeten van 20 Mei 1945 tot 23 Januari 1946 en vanaf 21 Augustus 1947 tot heden, werd de beslissing tot in den namiddag uitgesteld. De zaak Pleter Booy JJE ZAAK tegen Pleter Booy, thans als herdachte voorkomend, bracht weinig nieuwe gezichtspunten. Getui ge in deze zaak was Kloosterboer en de verklaringen kwamen in -hoofdzaak neer op die welke 's morgens reeds waren afgelegd. De president trachtte getuige, met het voorbeeld van de zand- en grint- kwestie uit de eerste wereldoorlog duidelijk te maken hoe gevaarlijk voor ons land de schending van neutraliteit was. Uit het verhoor bleek wel, dat KI. alleen naar verdachte was geko men omdat deze bij hem op het dorp woonde en hem dus 's avonds de rap porten kon geven. Hij meende in ver dachte een bondgenoot te zien omdat deze een Duitse vróuw had. Tevens bleek, met hoeveel tegenzin Booy dit spionnagewerk verricht had en er met de pet naar had gegooid. Hij had er meer dan genoeg van vooral toen het zo bar koud begon 'te worden. Uit het verhoor kwam vast te staan, dat beklaagdes gezin in Duitsland ver blijft en dat hij in 1946 al pogingen deed naar Nederland te komen. Dat lukte eerst dit jaar en toen werd hij in ons land gearresteerd. Uit het ver hoor van getuige Kloosterboer bleek nog, dat hoewel Booy geen uitblin ker was, deze een eerste klas dammer was en KI. daarom wel aan de intelli gentie van B. kon geloven. Deze is maar van 25 Januari tot 14 Febrüari in actie geweest. De procureur-fiscaal zou rechercheur Kuilman ook in deze zaak nog eens willen horen en bepleitte verdaging tot Februari. Spreker verzocht een kleine wijziging in de dagvaarding. Pleidooi De verdedigster mej. mr. Niebuur had tegen uitstel geen bezwaar als men verdachte Booy inmiddels op vrije voeten stelt. Spr. gevoelde, dat ver dachte niét veroordeeld kan worden. Kan dit wel, dan is de reeds onder gane detentie voor wat hij deed zeker voldoende straf. Waarom zou verdach te moeten wachten op het verhoor van een politieman, die van hem niets afweet? Wat deze" man met zijn lagere school-opleiding deed heeft weinig of geen effect gehad. PI. vroeg haar cliënt vrij te spreken en op vrije voeten te laten. Mr. Keune had tegen die vrijla ting geen bezwaar en evenmin de pre sident als men tot aanhouding dezer zaak zou besluiten. Het Hof besliste dat er geen vol doende termen waren deze verdachte gevangen te houden, zodat hij in vrij heid zou worden gesteld. Over veer tien dagen des morgens om 9.30 uur zou het Hof sententie wijzen. Onderhandelingen bespaarden ons boze woorden Dr. J. H. van Royen, waarnemend hoofd van de Nederlandse delegatie in de algemene vergadering der Verenig de Naties, heeft in een onderhoud met de Parijse correspondent van het ANP rijn zienswjjze gegeven over het ver loop van deze derde Assemblee. Dr. v. Royen legde er de nadruk op, dat men het werk van de UNO op langere termijn en tegen de achter grond van de bestaande verdeeldheid in de wereld moet zien. De Verenigde Naties zijn er niet op berekend derge lijke tegenstellingen tussen de grote mogendheden tot oplossing te brengen, Treedt eenmaal een periode van ont spanning in, dan zal de UNO eerst in vqlle omvang aan haar doel kunnen beantwoorden. Wat betreft de stemming onder de delegaties t.a.v. Nederland in verband met de Indonesische kwestie zeide dr. v. Royen: „Het feit dat de onderhandelingen eerst door minister Stikker en later door de grote delegatie plaats vonden juist gedurende deze Assemblee, heeft zonder enige twijfel een zeer grote in vloed ten goede gehad, in zoverre, dat men algemeen de indruk kreeg, dat nu ernstige pogingen worden gedaan om langs de weg van vreedzaam overleg tot een oplossing te komen. Zoals men weet is liet bereiken van een onmid dellijke oplossing het doel, dat door de overgrote meerderheid der leden der V.N. wordt voorgestaan. Waren niet juist de onderhandelingen in gang ge weest, dan zouden waarsch'inlijk méér harde woorden aan het adres van Ne derland gevallen zijn. Wanneer nu daarentegen toespelingen van onaan gename aard werden gemaakt, dan kon daartegenover steeds gewezen worden op de ernst van de pogingen, die nu in gang waren. De stemming in de Ver. Naties in het algemeen en in de Veiligheidsraad in bet bijzonder is Jegens Nederland on gunstiger dan men zich in het alge- TABLETTEN Medicijn bij Kou en Pijn De uitspraak over de Invrijheidstel ling van Kloosterboer werd verdaagd tot 's middags 5.30 nor. Ook Kloosterboer in vrij heid. AM kwart Vóór ZES werd een andere zaak geschorst om de presi dent gelegenheid te geven zich uit te spreken over het verzoek van mr. dr. Berkhouwer om Kloosterboer in vrij heid te stellen. De president deelde mede, dat het Hof heeft ingewilligd het verzoek van de procureur-fiscaal om de zaak te verdagen tot begin Februari en tevens is ingegaan op het verzoek van de verdediger om verdachte Kloosterboer in vrijheid te stellen. Dit geeft geen enkele aanwijzing hoe de uitspraak in deze zaak zal luiden, maar de stand van het geding geeft niet voldoende termen om de gevangenneming lan ger te laten voortduren. De nadere behandeling van de zaak zal in Februari geschieden. meen in ons land voorstelt. Men ont moet juist op het gebied van onze ver houdingen met Indonesië veel wanbe grip en veel önwii om tot beter begrip te komen. Helaas stuit men ook veel op twijfel aan zuiverheid en oprecht heid van onze motieven. Er is zowel twijfel aan de oprechtheid van onze bedoeling om aan de Ver. Staten van Indonesië volledige vrijheid en onaf hankelijkheid te geven, als twijfel aan de oprechtheid van onze laatste pogin gen om door onderhandelingen tot een oplossing te komen. Ik geloof, dat deze ongunstige stem ming zich vaak ook afspiegelt in de buitenlandse pers. Wij moeten natuur lijk blijven werken aan het verbeteren van onze voorlichting en trachten zo veel mogelijk in gesprekken met dele gaties ep journalisten ons standpunt beter begrip te doen vinden. Toch raag men zich, wanneer men volkomen eerlijk tegenover de zaak 'staat, niet ontveinzen, dat men zelfs met de bes te voorlichting en meest actieve pro paganda voor een vrijwel' onbegonnen taak staat, gezien de omvang van het aiepgewortelde vooroordeel en wanbe grip". Doodstraf geëist tegen Veefkind De voormalige onderinspecteur der •staatsrecherche, later Duitse tolk en „Sipo"-agent J H. Veefkind uit 's Grs- venhage, stond gisteren voor 't Haagse Bijzondere Gerechtshof terecht, om verantwoording af te leggen voor de honderden Nederlanders die door zijn toedoen werden gearresteerd, en in gevangenschap de dood vonden. In 1941 werd hij door de beruchte en inmiddels berechte Slagter, als tolk 'in dienst genomen, maar spoedig in geschakeld bij het opsporen 'van ille galen, het arresteren van onderdui kers etc. Hij werd een ijverig wer kend lid van de „Sipo". De belangrijkste getuige in de zaak was Jozef Schreieder, Kriminaldirec- tor, voor wie Veefkind enkele malen gewerkt had. Schreieder had Veef kind in 1942 leren kennen en voor het Hof verklaarde deze, dat naar schat ting de verdachte bij zes droppings van agenten en een 15-tal droppings van wapens en containers aanwezig was geweest, o.a. te Helvoirt. „Ik ge bruikte hem bij het EngelanspieL om dat ik hem vertrouwde, en hij de Duitse zaak m.i. volkomen diende", aldus Schreieder. De advocaat-fiscaal eiste de dood straf. De voortgaande verbeteringen in de voedselvoorziening der bevolking ma ken het ook mogelijk de reeks beper kende voorschriften voor Horecabe drijven te herzien. De toewijzingen voedingsvetten voor maaltijdverstrekkende bedrijven wor den met 50°/o verhoogd, waardoor het overbodig wordt vast te houden aan het verbod tot verwerking of servering van voedingsvetten buiten de hoofdgang, welk voorschrift dan ook zal worden ingetrokken, zodat bijv. gebakken aard appelen weer op het menu zullen ver schijnen. Ook de hoeveelheid voedingsvetten, welke bij het ontbijt mag worden ver strekt, zal worden verruimd. Van de herziening der beschikking zal de mi nister van Landbouw, Visserij en Voed selvoorziening tevens gebruik maken, om ook de verwerking van bedrijfs- overschotten vlees buiten de hoofdgang wat gemakkelijker te maken en voorts bepalingen, welke o.a. door heffing van distributiemaatregelen geen zin meer hebben, te laten vervallen. De vleesloze dagen, Dinsdag en Vrij dag blijven behoudens een kleine tegemoetkoming aan de volksrestau rants op het punt van gebruik van nier- en soortgelijke producten vol ledig gehandhaafd, tezamen met de voorschriften voor de omvang voor de porties vlees. Nachtelijke overval op bejaard echtpaar In de nacht van Vrijdag op Zaterdag is een gemaskerde man de woning van het bejaarde echtpaar G., wonende aan de'Bosscheweg te Enschot, binnenge drongen. Met een revolver gewapend kwam de rover de slaapkamer binnen en onder bedreiging eiste hij het in huis aanwezige geld. De vrouw overhandig de daarop een bedrag van f 500,—, waarna de man verdween. Na zijn ver trek schoof de vrouw een raam op en riep om hulp. De Rijkspolitie stelt een onderzoek in. Door het uitsnijden van een ruit is de man, die waarschijnlijk de beschikking over een auto had, de woning binnengedrongen. 63. Als Pim, Pam en Pom even la ter bij Moeder Woeffie aankomen, prijst deze haar jongens. „Ik vind, dat jullie het keurig voor elkaar gebracht heb ben", zegt ze bewonderend. „Als echte padvinders hebben jullie alles zelf op geknapt. Laat het zo blijven". Pim, Pam en Pom kleuren van genoegen Als beloning" gaat Moeder Woeffie door, „zal ik voor jullie eens een paar heerlijke worsten braden". 64. Nu, daar hebben onze vrienden helemaal geen bezwaar tegen en ze gaan heerlijk op hun gemak voor het hok in het zonnetje liggen. Ai gauw dringt vanuit het hok een heerlijke geur in hun neus. Pim en Pom hebben van genoegen hun ogen gesloten. Ze dromen al van de heerlijke worst, die ze straks naar binnen zullen slaan. Maar Pam staart in de verte. Wat ziet bij daar? Generaal Ho Jing-Tsjin, de Chinese minister van defensie, heeft de politie ke raad van de Kwo-Mintang meege deeld, dat de communistische strijd krachten de spoorweg van Tientsin naar Foekau hebben afgesneden %p een plaats, die slechts 40 km ten noor den vn Nanking ligt. Volgens welingelichte Chinese krin gen dringen de V.S. bij Tsang Kai Sjek er op aan vredesonderhandelin gen te voeren met de Chinese com munisten. Zij zouden dit kenbaar ge maakt hebben aan mevrouw Tsang Rai Sjek. 60.000 Belgische grens arbeiders staken Ingevolge een oproep van hun vak bonden hebben de meer dan 60.000 Bel gische grensarbeiders die in de Noord- Franse textielfabrieken werkzaam rijn, zich gistermorgen niet naar het werk begeven. De reden van de staking is, dat de Franse regering niet meer dan 50 procent van het in Frankrijk verdiende loon in Belgische deviezen wil over maken en niet het volledige loon, zo als van de zijde der Belgische arbeiders wordt verlangd. Door deze staking is het aantal werklozen in België gestegen tot 260.000, hetgeen de Belgische staat per rnaand 400 millioen francs kost. VEILIGHEIDSRAAD VERGADERT WOENSDAG. Officieel wordt medegedeeld, dat de Veiligheidsraad Woensdagochtend in 't Paleis de Chaillot het verzoek van Is raël om tot de V. N. te worden toege laten, zal bespreken. Op de agendte zijn eveneens vermeld de lidmaet- schapsaanvragen van Ceylon en Haide- rabad. VOOR HEDENAVOND HILVERSUM I, 301 m Nieuwsberichten om 6, 8 en 11 uur AVRO: 6,15 Tom Eiich (piano) 6,30 Vocrr de Strijd krachten 7,00 Kobus Kwint 7,10 Gra- mofoonplaten 7,15 Vergeelde partituren 7,45 Niwin-klanken 7,50 Rubriek van de Wederopbouw 8,05 Echo van de dag 8,15 Bonte Dinsdagavondtrein 0,30 Avro-allerlei 9,35 Ik zou zo graag 10,15 Buitenlands overzicht 10,30 Bij namen in de Kamermuziek il,15 Nieuw* opnamen van oude werken HILVERSUM II, 415 m Nieuwsberichten om 7, 8 en 11 uur KRO: 6,10 Sport- praatje— 6,2o Lew White (orgel) 6,80 Psychologie en het dierenleven 7,15 Zang en orgel 7,3o Dit is leven 8,0» De gewone man 8,12 „Carmen" 10,35 West-Europees commentaar 10,45 Avond gebed 11,15 Utrechts Stedelijk Orkeet VOOR WOENSDAG HILVERSUM I, 301 m Nieuwsberichten om 7, 8, l, 6, 8 en 11 uur VARA: 8,16 Gus Deloof en orkest, afgewisseld met zang van Vera Lynn 1,20 Promenade orkest 2,15 Jeugdconcert 5,15 Piano duo 6,20 Gramofoonplatén 6,30 Voor de Strijdkrachten 7,00 Lezing door mr L Vooys 7,15 Gramofoonplatén VPRO: 7,30 voor de jeugd 7,45 Lezen in de Bijbel VARA: 8,05 Dingen van de dag 8,10 Socialistisch nieuws 8,15 Con. certgebouw-orkest 9.00 Hoorspel 10,08 Chansons de Bord 10,15 Metropol*. orkesf; 10,45 In de tuin der Poëzie 11,15 Bruce Lowe, aan het orgel Cor Steyn 11,35 Gramofoonplatén HILVERSUM II, 415 m Nieuwsberichten om 7, 8, 1, 7, 8 en 11 uur NCRV: 8,15 En nu aan het werk 1,15 Ensemble Lachman 6,00 Onze Nederlandse koren en korpsen 6,30 Leopold Stokowskl diri geert 7,15 Het nieuws uit Indonesië 7 30 Het actueel geluid 7,45 Engelse les 8,05 Programma-proloog 8,15 NCRV- kwartet 8,35 Ons christelijk geloof 9,00 Europeas concert 10,00 Busch strijkorkest 10,30 Gramofoonplatén 31 door F. Coppersmith „Misschien komt-ie helemaal niet meer terug", bromde de sheriff, „als hij zijn verstand gebruikt, blijft hij rustig waar hij is!" „Hussy is zo'n lafaard niet", schreeuwde Egilson woedend, „die komt terug en hij zal soldaten meebrengen" „Ik zei al dat er met jou geen ver standig woord is te praten, Egilson", wendde de sheriff zich tot hem. „Denk je nu heus, dat zij soldaten hierheen sturen?" „Doen jullie zelf wat je wilt", ant woordde Egilson kort en hij ging weer verder met 't uitboren van de schiet gaten, hetgeen Weber lang niet nauw keurig genoeg naar zijn zin had ge daan. Besluiteloos keken Bradley en Flag ler elkaar aan. Toen wendde de laat ste zich tot Claire. „Het is naar onze mening onverant woordelijk wanneer Egilson u en zijn mensen hier laat blijven. Wij in Bed fort staan op het punt op te breken V/ie hier blijft tekent zijn eigen dood vonnis". „Maar wat moet ik dan doen?" riejb Claire radeloos uit. „Pak datgene van de dingen, die u beslist nodig hebt, in en kom met ons mede, evenals dé anderen", was het korte bescheid. Meer zei Flagler niet, want hij zag dat Egilson zijn geweer had gepakt en de loop dreigend op hem richtte. Ben je gek geworden?" riep de sheriff de farmer toe. „Als je nog één woord durft te zeg gen. Flagler, schiet ik je als een hond reer In dit huis is er maar één die wat te bevelen heeft. En dat ben ik!" De vier mensen, bijeen in het ver trek, zwegen. Claire's blikken vlogen van de één naar de andere. Zij zag dikke zweetdruppels op Egilsons voor hoofd parelen. Langzaam liet hij het geweer zak ken. Nog werd de ijzige stilte niet ver broken. Tenslotte sprak Flagler weer. „Heb je werkelijk je verstand ver loren. Egilson? Ik ben nog altijd de sheriff". Op dat ogenblik klonken er snelle schreden buiten. Even later werd de deur geopend en snelde Nancy adem loos naar binnen. „Ze komen, ze ko men!" riep ze. Egilson nam zijn geweer vaster in de greep. Flagler en Bradley sprongen naar de deur. Maar toen riep Nancy: „Neen, neen. legt li dat geweer weg, de soldaten komen". En meteen hoor den Claire en de drie mannen het hoefgekletter van vele paarden. Zonder het bevel, van Egilson af te wachten, ruimden Weber en Hilthy de balken- versperring voor de hoofdpoort op en openden deze. Een klein detachement cavalerie reed naar binnen. De solda ten hadden als duivels gereden, want de paarden waren nat van het zweet. Vlekken schuim vlogen in het rond. De officier, die de troep leidde, reed wat verder naar voren en riep om de eigenaar van de farm ...Hier ben ik".. rntwoorddeEgilson en trad op de oifiqtr toe- „Heet u Egilson?" vroeg de luite nant, zonder acht te slaan op het ge weer, dat de farmer nog altijd in zijn handen hield. Toen Egilson knikte ging hij haastig verder: „Luister goed. Ik ben hierheen gezonden met mijn soldaten om de inwoners van Bedfort naar Fort Pitt te brengen. Het is de laatste gelegenheid om op enigszins veilige manier de tocht temaken. Over 'n half uur vertrekken we weer. Ieder een moet in die tijd alles opladen, wat hij wil meenemen, maar hoe minder hoe beter!" Egilson antwoordde niet direct en Claire, die mee naar binnen was ge gaan. herkende de officier, ^a, het was dezelfde luitenant Keats, met wie zij in Boston reeds op minder prettige wijze had kennis gemaakt. Hij was in geen enkel opzicht ver anderd, trokAaog hetzelfde, enigszins laatdunkende gezicht. Claire werd echter geen tijd gelaten om lang over de ontmoeting in Boston na te denken, want Egilson antwoord de:, „Ik hen niet van plan naar Fort Pitt te vluchten. Kb willen d* anderen dat wel. dan gaat mij dat niets aan. Ik blijf!" „Ik ben hier niet naar toe gestuurd cm over iets dergelijks te discussiëren. Mijn opdracht is alle bewoners van Eedfort te begeleiden. Wat u wel of niet wilt, speelt hierbij geen rol Egilson trad nog enkele passen na der: „Ik sta hier op de grond, die mij toebehoort. Ik heb hem gepacht en de pacht is betaald. Niemand heeft mij geholpen bij het vruchtbaar maken. Mensen, die ik later in dienst nam, zijn betaald. Ik accepteer daarom van niemand een bevel om te vertrekken!" „Man, gebruik toch je verstand!" riep luitenant Keats. „Mijn opdracht luidt niemand in Bedfort achter te laten. Ik kan zelfs geweld gebruiken als je van plan bent niet te gehoorza men. En hoe stel je je voor deze farm te verdedigen? Het gaat niet om een paar Indianen, die een strooptocht onderne men, maar alle Indianen-stammen zijn in opstand gekomen". „Des te minder reden voor mij om te vluchten!" antwoordde Egilson rus tig. Hij keek om zich heen en ontdekte Writer en Hilthy en voegde hen toe: „Jullie kunnen met de soldaten mee gaan, evenals de slaven en de vrou wen. Neem zoveel mogelijk vee snee en pak van je persoonlijke bezittingen in, wat je beslist niet wilt achterlaten!" Zonder op antwoord te wachten liep hij naar de deur van zijn huis. Dan draaide hij zich om kennelijk van plan om iets te zeggen. Maar juist op dit ogenblik herkende luitenant Keats Claire. „Wat, u hier?" riep hij verbaasd, meteen van zijn paard afspringend, „hoe komt u hier in deze uithoek?" Met die woorden liep hij tot veler verbazing regelrecht op Claire af. „Het noodlot schijnt me genadig te zijn", ging Keats voort, ,.i elk een aan gename verrassing. Kan ik Iets voor u doen? Ik ben overgelukkig, als ik u kan heipen!" Met die woorden strekte hij de rech terhand uit. Maar Claire deed net of zij de hand van luitenant Keats niet zag en ant woordde koeltjes: „Ik heb uw hulp niet nodig!" (Wordt vervolgd)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1948 | | pagina 3