Bewind in Indonesië in overgangstijd HET GEBIED VAN IDE REPUBLIEK Jaarvergadering Prov. Commissie uit de veilingen in Noord-Holland Predikant werd een slaafs dienaar van Duitse bezetter NOODLOT Nederland komt zijn beloften na De Pardafi staat achter Nederland Pandit Nehroe heeft critiek op Nederland Woelen en Wentelen van Rheumatische pijn - Heel de lange nacht Grip foto "H Arrestaties te Batavia -JAAR. MAAND AO M DKCEMBH IMS Van officiële zijde wordt te Den Haag medegedeeld: Op 7 December 1942 heeft Nederland bij monde van koningin Wilhelmina de volken van Indonesië een nieuwe rege ling beloofd van hun verhouding tot Nederland; een regeling, steunend op de grondslagen van .gelijkwaardigheid, vrijwilligheid en verbondenheid. Zodra de omstandigheden na de Japanse capi tulatie zulks toelieten, heeft Nederland met de inlossing van deze belofte een aanvang gemaakt. Een breed overleg werd daartoe geopend met de vertegen woordigers van alle Indonesische vol ken en bevolkingsgroepen. In dit over leg werden geleidelijk de trekken van een nieuw staatsbestel ontwikkeld en in documenten vastgelegd. Ook de re publiek erkende meermalen, zowel in de overeenkomst van Linggadjati als in het Renville-accoord de juistheid en de aanvaardbaarheid van dit nieuw ge dachte staatsbestel. Nederland heeft nadien talrijke maat. regelen getroffen, die op zo spoedig mogelijke verwezenlijking der overeen gekomen staatkundige hervorming aan stuurden en die de ernst aantoonden, waarmee een nieuw Nederland zich met inspanning van alle krachten in deze nieuwe koers begaf. Op deze weg naar verwezenlijking ener staatkundige hervorming is thans een zeer belangrijke mijlpaal bereikt, namelijk: de afkondiging van de eerste, op wet en grondwet steunende regeling van het nieuwe bestel, het Koninklijk besluit, dat aangediend wordt als het besluit „Bewind Indonesië in Over gangstijd" en afgekort als: Bio-besluit. Dit besluit beoogt een bewind voor te stellen over geheel- Indonesië, dat naar de vaste overtuiging der regering be antwoordt aan de wensen van de over grote meerderheid der bevolking. De overgangsregeling, in dit besluit vervat, heeft ten doel zo dicht mogelijk tot de eindtoestand te naderen, waarin Indo nesië als een volkomen vrije en souve- reine federale staat met Nederland in een Nederlands-Indonesische Unie ver bonden zal zijn. Voor een aanzienlijk deel wordt deze eindtoestand reeds be reikt doordat het gehele inwendige be stuur wordt gelegd in handen van or ganen, gevormd uit Indonesiërs, die het vertrouwen van hun landgenoten be zitten. Deze organen die dus een zuiver Indonesisch karakter dragen zullen zijn: een federale regering, een federale raad, een federaal vertegenwoordigend li chaam en een raad van secretarissen van staat. Aan deze organen, langs democrati sche weg gekozen en in hun onderlinge verhouding het democratische beginsel ten aanzien van het te voeren bewind waarborgend, zal de uitoefening van alle bevoegdheden met betrekking tot Indonesië toekomende aan de Kroon, de Nederlandse wetgever en de landvoogd, v/orden overgedragen. Dit betekent dus dat zowel het bestuur als de wetgeving geheel in handen komen van Indonesi sche organen. Aangezien de feitelijke totstandko ming van de voor de uitvoering van de taak der federale regering noodzake lijke organen uiteraard enige tijd vergt, voorziet de regeling in de moge lijkheid van een geleidelijke overdracht der bevoegdheden, al naar gelang de betrokken federale organen hun func- Verklaring van de Katholieke Arbeidersbeweging De voorzitter van de Katholieke ar beidersbeweging, de heer A. C. de Bruyn, heeft een verklaring afgelegd over de Indonesische kwestie. Hij zeide, dat de daad der regering om tot actie tegen de republiek oyer te gaan in de politieke sfeer ligt. Daar voor dragen allereerst de regering en de volksvertegenwoordiging de verant woordelijkheid. De arbeidersbeweging als zodanig heeft zich daarmee niet te bemoeien, daar zij daarvoor in geen enkel opzicht verantwoordelijk is. Voor het geval communisten, hier of daar, zouden trachten de arbeiders in een politiek tegen de regering gericht avontuur te werpen, zal de Katholieke arbeidersbeweging zich daartegen met alle haar ten dienste staande middelen verzetten. Zij rekent daarbij ten volle op de beginselvastheid, de trouw en daadkracht van haar leden. Het Chr. Nat. Vakverbond Het dagelijks bestuur van het Chris- telijk Nationaal Vakverbond deelde net ANP in verband met de gebeurtenissen in Indonesië mede, dat het stakingswa pen alleen voor sociaal-economische doeleinden gebezigd mag worden en rooit als politiek instrument. Wie 't sta kingswapen toch met een politiek doel hanteert, stelt zich tegenover het gezag der overheid en ondermijnt het volks bestaan. Op grond hiervan sprak het C.N.V.-bestuur het vertrouwen uit, dat iedere Nederlander zijn arbeid op een normale wijze zal verrichten. Mochten desondanks pogingen worden gedaan om een geregelde gang van het werk te belemm'eren, dan zal iedere bonafide arbeider zich tegen zulke pogingen met kracht dienen te verzetten. Geen onberaden stappen Het verbondsbestuur van het NW deelt ons mede, dat in verband met de situatie in Indonesië vandaag een be stuursvergadering zal worden gehou den. Het NVV-bestuur wekt de werkers van Nederland op in afwachting van een nadere verklaring de werkzaamhe den gewoon voort te zetten en geen onberaden stappen te doen. ties zullen kunnen gaan uitoefenen. Tot goed begrip moge in dit verband nog dienen, dat met de afkondiging van het Besluit-bewind Indonesië in Overgangs tijd vóór de le Januari 1949, voldaan wordt aan een toezegging van de Ne derlandse regering aan de federalisti sche nationalisten. Omdat de verkiezing daarvan nog meet worden gehouden en ook wegens de moeilijke positie der federale staten sedert de laatste ontwikkelingen, zal de in het Bio-besluit genoemde federale regering nog niet vóór die datum kun nen tot stand komen. De Nederlandse regering is vast voor nemens hierbij de spoed te betrachten welke de omstandigheden mogelijk ma ken. In een afzonderlijke bepaling wordt de mogelijkheid open gehouden tot in passing van die gebieden waarvan de vertegenwoordigers tot dusver niet hebben medegewerkt in het federale bestel. Aldus zal Nederland door de afkon diging van het Besluit bewind Indo- nesië in Overgangstijd zeer belangrijk bijdragen tot de verwezenlijking van de legitieme aspiraties der Indonesische volken. De gedurende de overgangs periode reeds voor een zeer groot deel verwezenlijkte zelfstandigheid van In donesië zal met de instelling van de V.S.I. haar sluitstuk verkrijgen. Het hoofdbestuur van de Pardafi (Par- tai demokrasi associatif federal Indone sia) maakt het volgende standpunt be- kend ten aanzien van de militaire zui veringsactie: Het hoofdbestuur betreurt het diep, dal na drie jaren van onderhandelingen tussen vertegenwoordigers van de re publiek en van de Nederlandse rege ring men niet tot overeenstemming is kunnen komen, waardoor de nationale opbouw van Indonesië ernstige belem mering moest ondervinden. De Pardali stelt zich echter op het standpunt, dat de gehele gang van zaken gedurende de laatste jaren (met inbegrip van de ge maakte fouten en gerezen misverstan den), de zuiveringsactie tot een onver mijdelijke noodzakelijkheid heeft ge maakt. De klemtoon dient immers te vallen op het feit, dat de voortbouw aan de nationale idealen in constructieve en federalistische zin onmogelijk dreig de te worden als gevolg van de toene mende verscherping van de binnen landse tegenstellingen met de daaraan gepaard gaande algemeen toegenomen rechtsonzekerheid. Het hoofdbestuur is van mening, dat de zuiveringsactie, mits daarbij het wel begrepen belang van land en volk uit drukkelijk wordt vooropgesteld, eqji belangrijke stap vooruit kan zijn voor de hereniging van alle krachten in In donesië (waaronder begrepen een her nieuwde samenwerking met welgezinde en constructieve elementen binnen de republiek) ter bereiking der gemeen schappelijke doelstelling in de vorm van de vrije en onafhankelijke Verenig- de Staten van Indonesië. Onder aantekening, dat het hoofdbe stuur van de Pardafi zich dus verenigt met de door de Nederlandse regering genomen stappen, spreekt het de hoop uit, dat het bereiken van de nationale doelstelling met de kleinst mogelijke offers gepaard zal gaan Aan het eind van de zitting van het Indisch Nationaal Congres te Raipur verklaarde de premier van India, Pan- dit Nehroe, dat de hervatting van de vijandelijkheden in Indonesia door de Nederlanders „in strijd was met de be ginselen van het handvest der Verenig de Naties". „Ofschoon wij de republiek thans geen effectieve steun kunnen geven, kunnen wij geen nietsdoende toeschou wers blijven", zo vervolgde hij. „Ik waarschuw de Nederlanders, dat zij niet in staat zullen zijn, hun plan te voltooien". De tijd van het imperialisme was voorbij, omdat geen imperialisti sche macht in Azië kon blijven. Nie mand kan het getij van het streven naar onafhankelijkheid in de Aziatische landen tegenhouden. „Onze buitenlandse politiek is hierop gericht, dat geen buitenlandse mogend- heid behoort te heersen over enig land in Azië. Spoedig zal in alle Aziatische landen een reactie op de Nederlandse actie gehoord worden en wij zullen onze koers onder deze omstandigheden moeten bepalen", aldus Pandit Nehroe. omdat die pijnen U het slapen onmogelijk maken Om nog niet te spreken van dat geradbraakte gevoel omdat 8e steeds nachtrust te kort komt Neem toch Kruschen Salts! Daarmee drijft ge Uw pijnen het lichaam uit Iedere morgen maar wel regelmatig de minimale dagelijkse dosis Proeven doet ge het nauwelijks maar voelen ooet ge de weldadige werking al gauw door ai Uw nu zo pijnlijke ledematen Kruschen's aansporende werking op lever nieren en ingewanden draagt alles bij om Uw bloed le zuiveren van de schadelijke zuren die de verwekkers zijn van Uw pijn, Uw stramheid en ongemak Een heerlijk middel, een uitkomst reeds voor millioenen lijders aan Rheumatische pijnen: Kruchen Salts Vraag het bij Uw Apotheker of Drogist (Ingezonden Mededeling). V__? SV A «w» - - De politie te Batavia heeft verklaard, dat in de nacht van Zaterdag op Zondag een 45-tal arrestaties zijn verricht en dat aan een gering aantal republikeinen huisarrest is opgelegd. Hierbij deden zich geen incidenten voor. „De arrestanten zijn verdachte ele menten, omtrent wie de politie aanwij zingen heeft, dat zij zouden kunnen deelnemen aan revolutionnaire acties", zo zeide de politiezegsman. Zij zijn naar de gevangenis overgebracht. „Het huis arrest, dat is opgelegd aan republikei nen, die in contact staan met de repu blikeinse regering, is een veiligheids maatregel van beperkte duur", aldus de woordvoerder. De Nederlandse autoriteiten hebben te kennen gegeven, dat zij in het repu blikeinse gebied geen personen zullen arresteren enkel en alleen op grond van hun republikeinse gezindheid. Republi keinse tijdschriften zullen te Batavia mogen verschijnen, mits zij zich beper ken tot het geven van feiten. ITALIAANS VAKVERBOND ROEPT STAKING UIT Het door de communisten beheerste Italiaanse vakverbond heeft een sta king van 24 uur van ai het rijksperso neel gelast met ingang van Zondag te middernacht. Het vakverbond is van mening, dat de 42 milliard lire, door de regering bestemd tot verhoging der salarissen van het betrokken personeel, niet voldoende zijn. Zaterdag had in „Het Gulden Vlies" te Alkmaar de jaarvergadering plaats van de Provinciale Commissie uit de veilingen in Noord-Holland. In zjjn welkomstwoord heette de voorzitter, de heer J. P. Nijssen, voor al de Voedselcommissaris, de hew J. de Veer, en de heer Prins welkom. Hierna herdacht spreker de heren Rcosjen en Hoep, die in de loop van dit jaar de vereniging zijn ontvallen. De voorraden uien en wortelen zijn dit jaar belangrijker hoger dan verleden jaar. Spreker drong er op aan, dat de tuinders geen producten vasthouden, als zij de kans hebben om te leveren. De heer Nijssen herinnerde er aan, dat door in tien dagen tijd 26 millioen kg uien aan Engeland te leveren, de markt aldaar geruime tijd verstoord werd. Ook is het uiterst belangrijk, dat uitsluitend producten van prima kwa liteit worden geleverd. De heer Nijs sen noemde de samenwerking met de handel en de zuurkoolfabrieken in het afgelopen jaar goed. Een lid van de financiële commissie stelde voor de penningmeester onder dankzegging te dachargèren. Wel drong spreker er op aan, de presentiegelden in de toekomst hoger te stellen. In de financiiële commissie voor het volgend jaar werden benoemd de afdelingen Castricum, Avenhorn en Zwaag.' De contributie werd wederom bepaald op 1/30 pot. van de omzet der veilingen. De begroting van het jaar 1948'49 waarbij het vermoedelijk batig saldo f 4096.50 is, werd goedgekeurd. De pe riodiek aftredende heren Nijssen, Klif fen en Woelder werden herkozen. Voorstellen van afdelingen. Er was een voorstel van de veilings vereniging „Medemblik en omstreken" binnengekomen, waarin er op werd aangedrongen dat de Prov. Bond van veilingen mede zai bevorderen, dat alle leden van de Veilingen worden ver plicht hun goedgekeurde poters via de veiling of een coop, verkooporgani satie, welke in samenwerking met de veiling de poterafzet regelt, te verko pen. Het is de laatste jaren gebleken, dat een aantal potertelers getracht heeft hun poters individueel te verkopen. Zij hebben getracht een bevoorrechte po sitie in te nemen, vooral wat betreft de tijd van de afzet van hun poters, door deze beneden de vastgestelde prij zen te verkopen. De Provinciale Com missie meende, dat de goede gang van zaken bij de afzet der pootaardappelen zou kunnen worden bevorderd door de stichting van een centrale afzet-orga- nisatie. De heer Volkers van de Noor- dermarktbond was vóór het voorstel, maar meende, dat eerst de toestem ming van de leden noodzakelijk is, vóór men tot aanneming kan overgaan. Het vraagstuk van de pootaardappe len bleek lang niet gemakkelijk te zijn. Dr. H. W. van der Vaart Smit had zich te Amsterdam te verantwoorden Er bestond grote publieke belang stelling op de tribune van het Bijzon der Gerechtshof te Amsterdam, toen daar Zaterdag de zaak behandeld werd tegen de 60-jarige voormalige predikant bij de Gereformeerde Kerk, dr. H. W. van der Vaart Smit, die vóór de oorlog in kerkelijke kringen, vooral door zijn journalistieke arbeid, veel bekendheid genoot. Wat velen toen niet wisten, bleek tijdens de oor log: deze predikant was jaren ge heim lid van de N.S.B. geweest, hield er pro-Duitse ideologieën op na, zo als hij thans volmondig erkende, maar was „anti-bezetting", naar hij zeide. In een zeer lange dagvaarding ztjn hem o.m. de volgende punten ten laste gelegd: Dat hij in Mei 1940, onmid dellijk na de bezetting van ons land, als hoofd van het bijkantoor in Den Haag van het Algemeen Nederlands Persbureau in pro-Duitse zin werk zaam is geweest; dat hij in dezelfde tijd ais directeur van het Nederlands Christelijk Persbureau de Duitse be langen zoveel mogelijk heeft behar tigd; dat hij in een openbare hijeen- komst een anti-Joodse redevoering heeft gehouden en voor de radio in 1941 in overwegend nat.-soc. en pro- Duitse zin en rede over „de vrijheid van school en kerk" heeft uitgespro ken en tenslotte, dat hij verraad had gepleegd, waaraan een zekere Stoete uit Amsterdam zijn arrestatie te dan ken had. Als eerste getuige verscheen de president-directeur van het A.N.P de heer Van de Pol, die verklaarde de verdachte reeds vóór de oorlog te hebben leren kennen. Daags na de Nederlandse capitulatie, dus op 16 Mei 1940, verscheen op het hoofdkan toor van het A.N.P. te Amsterdam de perschef van de Duitse legatie te Den Haag, Heinrich Hushahn, die zichzelf uitriep tot de nieuwe Duitse directeur van het bureau. Vrijwel on middellijk na deze „Duitse overrom peling" verlangde Hushahn van de getuige, dat deze de verdachte op het bijkantoor in Den Haag als hoofd zou aanstellen. Dat was geschied en tot 1942 toe zwaaide verdachte zijn overigens nogal zwakke scepter in het Haagse A.N.P. Volgens de heer Van de Pol be schouwden zijn ondergeschikten hem als een vrij ongevaarlijk man, een „zedelijk onvolwaardig mens", die zich zowel naar Duitse als naar Ne derlandse zijde steeds zeer onder danig voordeed. De president, mr. B. de Gaay Fort man, las enkele brieven voor van de hand van verdachte aan Max Blokzijl en Mussert. In beide was sprake van journalistieke arbeid, die de verdach te wenste te verrichten „geheel in de geest van de nieuwe tijd en de jonge revolutie". Correspondentie met Blokzijl. Getuige A. Kaptein, journalist te Alkmaar, tekende de verdachte als een man die door de Duitse bezetting naar boven wilde komen. Er was een ogenblik sprake van geweest dat hij secretaris-generaal van onderwijs zou worden. Get. verklaarde voorts, dat de ex-predikant in 1940, direct na de arrestatie van Prof. K. Schilder, in een telefoongesprek had gezegd: „Ik heo Schilder achter de tralies. Nu kan hij rustig verder filosoferen". In later door get. Kaptein uit nazi-bureaux geroof de dossiers bevonden zich brieven, waarin verdachte o.m. van een journa list zei: „Hij heeft duizendvoudig het concentratiekamp verdiend". Deze cor respondentie was gericht aan Max Blokzijl. Voorts verklaarde getuige dat verdachte in een nieuw verschenen boek van de later in gevangenschap omgekomen Haagse predikant ds D. A. v. d. Bosch aantekeningen had gepiaakt voor pressereferent Hushahn Verdachte erkende de meeste van de ze feiten. Tijdens de verklaringen van getuige Kaptein kwam aan het licht, dat de S.S.-sturmführer prof. dr. Nelis, die tij de S.D. de kerkelijke zaken be hartigde, in 1944 door de Duitsers werd gefusilleerd omdat hijcontra de Duitsers werkte. Getuige Kaptein had met prof. Nelis contact gehad teneinde te controleren in hoeverre Van der' Vaart Smit voor de Nederlandse zaak gevaarlijk werd. Prof. Grosheide van de Vrije Uni versiteit had de verdachte in het Ne derlands Christelijk Persbureau leren kennen en was van mening, dat zijn grote eerzucht hem parten had ge speeld. De president ging daarna over tot verhoor van de verdachte, die in zijn rede van 3 April 1941 o.m. gezegd had: „De Joden, die de oorzaak ziin van veel kwaad in deze wereld, ziin deze corlog tegen de Duitsers begonnen. Duitsland voert thans een verdedi gingsoorlog tegen de Joden". Verdach te voerde aan, dat de enige bedoeling van deze rede was geweest het lot van de gearresteerde Joden te verzach ten Tijdens de middagzitting behandel de het Hof de kwestie van het ten laste gelegde verraad. De verdachte had met de familie Stoete uit Amster dam tijdens de hongerwinter onenig heid gekregen over de vermaling en aflevering van tarwe. Verdachte ont kende de heer Stoete bij de S.D. te hebben aangegeven, maar diens vrouw, als getuige gehoord, meende zeker te weten, dat hij het wel gedaan had. De zitting werd geschorst tot 29 Ja nuari. Nadat nog verscheidene afgevaardig den hun mening hierover hadden ge zegd, zegde de heer Nijssen toe, dat het bestuur het vraagstuk van alle kanten zal bekijkeiv De Veiling „De Tuinbouw" te Obdam stelde voor, om bij het Centraal Bu reau te bewerken, de heffing voor fondsvorming tot uitbetaling van mi nimumprijzen niet meer te doen plaats vinden door een heffing per 100 kg of per 100 stuks, maar in procenten van de geveilde opbrengst per product. De Prov. Comm. meende echter dit voorstel te moeten ontraden. Men zou dit beter op gen vergadering van de productencommissie kunnen bespreken. De Centrale Veilingsvereniging „War- menhuizen en omstreken" verzocht de Prov. Comm. er bij de bevoegde in stantie op aan te dringen, op tijd een regeling te ontwerpen voor de fonds vorming van vroege aardappelen. De P. C. was het volkomen eens met dit voorstel en meende dat ook het Centraal Bureau en de productencom missie deze mening zijn toegedaan. De Noordermarktbond en de veiling te Broek op Langendijk waren het niet eens met de verdeling van teeltvergun ningen. Het Prov. Bestuur kon zich volkomen verenigen met deze voorstel len en heeft de bevoegde instanties reeds herhaalde malen gewezen op hët feit, dat teeltvergunningen zijn terecht gekomen bij de landbouw, waar men vaak niet in staat is, door het ontbre ken van vakkundig personeel en de be nodigde bewaarruimte, een goed pro duct af te leveren. Mede door de grote hoeveelheden, welke tijdelijk worden aangeboden, wordt de teelt van een product, dat in de tuinbouw thuishoort, hierdoor in ernstige mate in gevaar gebracht. De Prov. Comm. zal krachtig blijven protesteren tegen het lukraak uitgeven van teeltvergunningen. De Voedselcommissaris, de heer J. de Veer, wees er op, dat de Voedsel commissaris slechts een uitvoerend or gaan is. De Bedrijfscommissie bepaalt hoeveel bijzondere teeltvergunningen worden uitgegeven; de Adviescommis sie wie ze moet hebben en de plaatse lijke organen oefenen het toezicht uit. De middagzitting. De middagzitting begon met een kor te doch belangrijke rede va nde heer Prins van het Centraal Bureau. Spre ker zei, dat deze week te Frankfort de betaling is geregeld van 200.000 ton groente. Nederland zal tot ongeveer half Augustus 60.000 ton zomergroente kunnen afzetten aan Duitsland. Engeland heeft voorgesteld de afzet in de toekomst niet landelijk maar W.- Europees te regelen. Hoe de plaats van Nederland in deze organisatie zal zijn, hangt van de tuinders af. Alle organi saties moeten de handen in elkaar slaan. Hierna hield de heer Kemmens een rede over fondsvorming. Spreker zei o.a. dat de regering 50 pet. van de las ten van het fonds voor minimumprij zen voor haar rekening zou nemen tot een maximum van 2% millioen gul den. Is aan het eind van het jaar een saldo over, dan zou men niet tot terug betaling moeten overgaan, maar het bewaren tot het volgend jaar. De fondsvorming is noodzakelijk, doordat de koopkracht bij het publiek daalt en de seizoentooppen overschotten opleve ren. Verder drong spreker nog aan op spreiding van het product. Omstreeks half vijf slogt de heer Nijssen de belangrijke vergadering 36 door F. Coppersmith „Ik kan geen soep meer zien!" zei Nancy wijzend op de stukjes geroos terd vlees. Claire, gezeten op een bankje, sloeg weinig acht op de woor den van het meisje. In gedachten ver zonken roerde zij in de soep en vroeg toen plotseling aan Nancy: „Weet jij, waar mijnheer Egilson eigenlijk vandaan komt?" Nancy wierp een hand zout in de soep. „Ik kreeg vandaag niet meer dan twee zakjes zout!" zei het meisje, „de voorraden raken op. Wat vroeg u ook weer?" „Waar komt mijnheer Egilson van daan?" „Hoe zou ik dat weten?" vroeg Nancy verwonderd, „dat vraagt men toch niet aan een man?" „O, 't kon zijn. dat hij het zelf ver teld bad, of er in jouw aanwezigheid met anderen over had gesproken", zei Claire. „Ja een keer heeft hij iets gezegd over een eiland, over bergen en sneeuw. De naam ben ik al weer ver geten of misschien heeft hij die niet eens genoemd. Heqë water spoot eruit de grond ja, dat heeft hij ook nog ver teld". „Was de naam soms IJsland?" vroeg Claire. „Ik geloof het wel. Missy, maar ik weet het niet zeker!" „En vertel me nu eens, hoe jij bij mijnheer Egilson terecht bent geko men!'» „Ja, hoe?" antwoordde het meisje. „Mijn vader en hij jaagden veel sa men. Misschien waren zij vrienden. Ik denk het haast wel. want geduren de een koude winter bevroren de voe ten van mijn vader en l^eft mynheer Egilson hem naar een ziekenhuis ge bracht. Maar het heeft niets geholpen, want daar is hij gestorven. Veel later kwam mijnheer Egilson en haalde mij weg. Toen hij kwam was mijn moeder ziek en stierf. Daarom zal hij mij ver moedelijk meegenomen hebben naar Bedfort". Nancy bukte zich en wierp hout ir. het vuur, zodat de vonken in het rond vlogen. „En nu is-hij ook dood; de India- ren hebben hem doodgeslagen!" „Nancy, schaam je je niet om der gelijke dingen te zeggen?" riep Claire uit. opstaande en het vertrek verla tend. Zij kon na deze op onverschillige toon door Nancy gebezigde woorden niet met haar in de hut blijven. Haas tig ging zij naar de grote blokhut, het kwartier van de commandopost van het fort. De wachtpost weigerde haar echter door te laten. Toen zij teleur gesteld wilde weggaan, zag zij de jon ge luitenant staan, die haar zo hoffe lijk te woord had gestaan bij haar eer ste bezoek aan het fort. Hij bleef staan en vroeg: „Hoe maakt u het, juffrouw Murner?" Claire haalde moedeloos de schou ders op. „Ik probeer sinds gisteren al de commandant te spreken te krijgen, maar het lukt me niet!" „Hij is in drie dagen niet uit de kleren geweest. Enfin, gaat u maar mee, ik zal zien wat ik voor u kan doen". (Wordt vervolgd)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1948 | | pagina 6