De Duitsers weten niet wie we zijn
Republikeinse benden in actie
Ziekenfondsraad door Mr. Joekes
geïnstalleerd
-Iaar,
NOODLOT
Jrsem
aartberichten
Ik was geheim agent in oorlogstijd (xxx)
We hangen een fraai verhaal op en
schermen met de Geneefse conventie
De „oprechte Christen
vliegt
er in
Orgaan met ruimet
bevoegdheden
Voorlopig heeft het niet
veel te betekenen
Het Radioprogramma
ngecorrigeerd.
en, Tembilahan en
gat gezuiverd
le zijde wordt gemeld, dat
i.a. Benkoelen, Tembilahan
ijn gezuiverd van T.N.I..
mede zijn de operaties op
ndigd.
■dt officieel medegedeeld,
aham, 20 km. Zuidoost
i Bilik, een Japanner is
officieren, die zich te
:n gemeld, bevond zich,
;eds gemelde commandant
ge Republikeinse mili-
e, de kol. Soewardi, ook
e commandant der zes-
van de T.N.I., de lt.-kol.
israad komt nu
indag bijeen
verneemt zal het oor-
roornemen tot een verga-
Veiligheidsraad op Don-
jdag niet doorgaan inver-
l vertraging in het reis-
Queen Mary", die een
'an de Veiligheidsraad en
n der V. N. aan boord
delijk zal alleen de com-
Veiligheidsraad voor Pa-
;ze week bijeenkomen en
:allige vergaderingen van
■in de kwesties Indonesië
behandeld zullen worden,
l a.s. beginnen.
NDERS EN NSB-ERS
BLIKEINSE DIENST
ig is uit Serangan via
contingent politiek ver
en aangebracht, dat naar
lorgezonden. Het gezel-
uit 52 personen (man
en kinderen), Nederlan-
en een Tsjech. Onder
>rs waren N.S.B.-ers, die
iek vooraanstaande posi-
ekleed. Enkelen uit hot
ren docent aan de Repu-
;aire academie.
!R VAN SCHAIK
jAO AANGEKOMEN
i Schaik en zijn delega-
agavond op Curagao aan-
ïtvangen door de gouver-
hillende militaire en bur-
iteiten. Met uitzondering
:raten waren alle verte
van de politieke partijen
Da Costa Gomez zelf was
doch zijn aanhangers
sine demonstratie gehou-'
bloemen hadden aange-
WITTE PAARD".
pel in drie bedrijven be-
1. toneelvereniging St.
erend succes. Direct bij
n het doek viel ons het
an Groothuizen uit Alk-
irlichting was goed, even-
Het stuk speelde zich af
inplaats in Zwitserland,
romer. De rol van waar-
witte paard" werd goed
nej. Jo Zuurbier Konijn,
'erden verder uitstekend
weede opvoering van dit
deze keer was de zaal
ocht. Na afloop was er
menzijn onder leiding
jit Heerhugowaard-Zuid.
mse PRA-rechercheurs
erdam in geslaagd dr. IJ.
lilversum te arresteren,
oorlog SS-Stabarzt aan
was en sinds de bevrij-
ichrt. Hij is voorlopig van
cadres itj Amsterdam
üebureau te Hilversum
anna—Antwerpen 3-1 370
es Aletta (t) 3-1 van
'ladjoe Bloemfontein,
i, passeerde 3-1 Kaap
la (t) 4-1 van Melbourne
wacht Congostroom, 4-1
lo naar Loanda Delfs-
Antwerpen naar Saffl
Singapore, passeerde 3-1
la (t), 3-1 van Bahrein
louc Grootebeer, Bata-
iseerde 3-1 Finistérre
ïes R'dam—Java, passeer-
Kaap del Armi Kedoe,
an Batavia te R'dam
ran Portland naar Van-
2kerk, 3-1 van A'dam te
ssekerk Perzische Golf—
Port Said Mas, 3-1 van
)na Murena (t), 3-1 van
angemouth Nieuw Am-
n Havanna te New York
1 van Suez naar Bahrein
am—Java, passeerde 3-1
Polydorus, A'dam—Java,
Rijn, 3-1 van Monrovia
- Sarangan, vermoedelijk
aar Tarakan Stad Alk-
Intwerpen te Hamburg
m—Sydney, 3-i n m van
bemantel Waal 4-1 te
eltevreden, Java—R'dam,
ïap Bon Wieldrecht
naar Singapore Wil-
van Batavia naar R'dam
im—Java, 4-1 te Belawan
n R'dam te Buenos Aires
van R'dam te Porto Ale-
:a, A'damDublin pas-
rd Amstelkerk," 4-1 te
ala) Dordrecht (t) 4-1
ar R'dam Esso R'dam,
/e, passeerde 4-1 Aden
reede La Guaira Jobs-
Huelva 3-1 5 uur, van
de 8 uur Dover The-
L v m van Galveston te
Prins Maurits, Aarhus
van Ceuta
T\E TREINREIS NAAR DUITSLAND
ln beestenwagens! Om de beurt
zongen we een lied of zegden een ge
dicht. We bleven ln beweging door ln
oen eindeloze ketting van sjokkende
half-dronken miserabelen de wagon
rond te lopen. Nu Ik dit schrijf, ver
baast het me, dat de herinnering
weerzinwekkender is dan het ge
beuren zelf.
Eén ogenblik echter was méér dan
verschrikkelijk. Gedurende de reis, die
twee dagen duurde, h^d er steeds aan
belde zijden van de wagon een man
voor het kijkgaatje op post gestaan
om verslag te geven van de route.
Aan de avond van de tweede dag na
derden we de Duitse grens. Eerst
wonden we ons verschrikkelijk op,
dan viel er een doodse stilte. Ook ln
de andere wagons hield het zingen en
het lawaai op.
Ik beleef het op dit ogenblik op
nieuw, precies zoals het toen ge
beurde.
Nuchter roept de uitkijk de afstan
den af, die ons van die afschuwelijke
lijn schelden: „Nog twintig meter
dan zijn we ln Duitsland"
Zonder dat we het afgesproken
hebben staan we allen op en begin
nen als één man het Wilhelmus te zin
gen. Nooit ln mijn leven hebben de
psalm-achtlge verzen me meer aan
gegrepen. „Het Vaderland getrouwe
maar ze vertelden me, dat het slechts
een voorzorgsmaatregel was. Zo
doende ben lk eigenlijk een burger-
geïnterneerde!"
„Ik begrijp het. Danke schön,
Herr Oberleutnant."
Zodra lk ln mijn cel terug ben doe
lk alle moeite om met de anderen in
contact te komen en zo gebeurt het,
dat ledereen binnen een kwartier het
goede nieuws gehoord heeft en weet,
welk verhaal hi) moet ophangen. De
ben er van overtuigd, dat deze samen
loop van omstandigheden de meesten
van ons het leven gered heeft
Na de oorlog heb ik gehoord, dat
ledereen op Dolle Dinsdag de Indruk
had, dat de geallieerden werkelijk de
grote rivieren overstaken en op het
punt stonden Holland te bevrijden.
Hierdoor geraakten de Duitsers vol
komen in verwarring. Alle bescheiden
werden verbrand; de gevangenen wer
den gedeeltelijk naar, Duitsland ge-
evacueerd; de rest werd doodgescho
ten. Niemand kon toe de catastrophe
bfl Arnhem voorzien, die de bevrij
ding negen maanden zo uuitstellen.
In Anrath kunnen we het artillerie
vuur van het front horen. De regel
matige bezoeken van de R.A.F. doen
onze hoop herleven. Maar dan komt
er op een dag het bevel, dat we weer
op transport moeten. Wanneer we ln
een grote gemeenschappelijke cel op
de benedenste verdieping verzameld
worden, twijfelt niemand er aan, dat
dit ons laatste transport zal zijn.
Maar ook dèt liep op een teleurstel
ling uit, want zelfs het volgende zou
blflf ik tot ln den dood" en „dat lk
toch vroom mag blijven. Uw dienaar „no^ laatste ztjn,
t'alles stond, de tyrannle verdrijven,
die ml) mijn haft doorwondt". Deze
regels, gedicht ln éénzelfde strijd, on
der dezelfde omstandigheden, worden
door leder onzer met volstrekte op
rechtheid gezongen. We weten, dat dit
voor velen van ons een eeuwig af
scheid van land en volk Is.
Deze foltering gaat ook voorbij. We
komen in Anrath aan en tuimelen
verblind door het plotselinge licht uit
de wagons. We zijn uitgehongerd, dor
stig en vuil en verlangend te weten,
wat ons ln de reusachtige, kille ge
vangenis te wachten staat. We hebben
een kleine hoop, dat het niet zo heel
erg zal zijn, gezien het feit, dat de
bewakers, die ons aan het kleine sta
tion opwachten, klaarblijkelijk bur
gers zijn. Als dit een burgergevange
nis is, zal het natuurlijk streng zijn,
maar goed georganiseerd, wat betere
voeding en een minder eigenmachtige
behandeling betekent. Helaas: het lot
ls ons slecht gezind.
Het ls Inderdaad een burgergevan
genis, maar het eten ls volkomen on
toereikend en de behandeling tamelijk
willekeurig. De houding der bewakers
is uitgesproken vijandig.
[)E EERSTE MORGEN sta ik om
vijf uur op, ontbijt met één sneedje
brood en een kroes water en ga dan
aan het werk. Enveloppen vouwen,
de echte bezigheid voor een boef. Een
Duitse gevangene komt het me leren
en vindt me blijkbaar zó stom, dat hij
er de gehele morgen voor nodig heeft.
Die eerste week in Anrath ls uit
zonderlijk grimmig en koud. Deson
danks zal ik er steeds aan terugden
ken, daar ik in deze plaats de eerste
gegronde hoop kreeg, hier levend door
heen te komen. Zondagmorgen word
ik door een bewaker ln een hoogst
opvallend groen en gouden uniform
uit mijn cel gehaald. Hij brengt me
naar zijn tafeltje en begint me bij
zonderheden te vragen: mijn naam,
leeftjjd, beroep enwaarom ik hier
ben. Ik ben verrast en verbaasd en
zeg: „Dat weet u toch allemaal? u
moet mijn papleren hebben!"
„Neen," antwoordt de Wachtmeister
argeloos, „dat is juist het vreemde
met uw groep. Gewoonlijk brengt de
Transportführer alle papieren mee,
maar ditmaal had hij niets anders dan
een lijst met namen."
„Waarom vraagt u het hem dan
niet?"
„Dat kan ik niet, hij ls meteen weer
teruggegaan."
„O! Dhn zal ik het maar vertellen.
U moet weten, dat lk eerste luitenant
van het Nederlandse leger ben. Toen
de geallieerden Holland naderden,
werd ik plotseling gearresteerd. Ik
heb natuurlijk bezwaar gemaakt,
VOORLOPIG GAAN WE naar de ge
vangenis ln Lttttringhausen. Het
is donker wanneer we op onze nieuwe
plaats van bestemming aankomen en
we zjjn opgetogen, wanneer we ont
dekken, dat ze de drie maaltijden van
die dag voor ons bewaard hebben. Dit
ls de gewoonte in een gevangenis, die
gecommandeerd wordt door epn „goed
Christen". Zé luidt de flatterelide titel,
die de gevangenen en bewakers de di
recteur gegeven hebben.
We zien hem de volgende morgen
bij het appèl op de binnenplaats. Het
is een Intellectueel uitziend man van
middelbare leeftijd van het gewone
Duitse type. Hij kijkt ons rustig aan,
telt ons en informeert dan of er
Iemand bij is, die voldoende Duits
spreekt om enkele vragen te beant
woorden. Huizinga, de dokter, die met
algemene stemmen tot onze woord
voerder is gekozen, treedt naar voren.
„Wie bent u?"
„Dokter Huizinga!"
„Medicus? OhHij geeft blijk
van verrassing. „Vertelt u mij eens,
Herr Dokter, weet u waarom u en uw
vrienden hier zijn?"
De dokter houdt een uitstekende
korte rede, waarin hij duidelijk naar
voren brengt, dat wij allen zonder
voldoende wettelijke gronden gearres
teerd zijn, dat vrij de zaak onder el
kaar besproken hebben en maar één
rechtvaardiging kunnen vinden, name
lijk, dat het de wens van de zijde der
bezettingsautoriteiten is te voorko
men, dat wfl ons na de aankomst der
geallieerden aan him zijde zouden
scharen. Wij kunnen deze opvatting
gedeeltelijk begrijpen, doch daardoor
verkeren wij in de positie van burger-
geïnterneerden. Wij nemen als zoda
nig recht te hebben op een speciale
behandeling. Daar wij allen met slechts
enkele uitzonderingen Intellectuelen
zQn, kunnen wij begrip tonen voor de
moeilijkheden, waartegenover de
Duitse regering zich geplaatst ziet en
waardoor zij gedwongen ls ons ln een
strafinrichting tn bewaring ts houden
in plaats van ln een gewoon Interne
ringskamp, zoals door de conventie
van Genève bepaald is. Daarom doen
wij een beroep op het rechtvaardig
heidsgevoel van de directeur en ver
zoeken hem dringend zoveel conside
ratie met ons te tonen als onder de
huidige omstandigheden mogelijk is.
Voor géval dit niet mocht gebeuren,
zullen wij ons genoodzaakt zien de
hulp van de Zweedse of Zwitserse
ambassadeur in te roepen om offfcleel
protest aan te tekenen.
Hoe ongelofelijk het ook lijkt: het
plan slaagt schitterend!
De directeur antwoordt ln hoffelijke
termen, bedankt de dokter voor zijn
duidelijke' uiteenzetting en verzoekt
hem aan zijn vrienden zijn grote spijt
uit te drukken, dat de huidige onge
lukkige omstandigheden ons in der
gelijke grote, onverdiende moeilijk
heden gebracht hebben. Hfl belooft
on3 alles te zullen doen, wat ln zijn
macht ligt om ons de behandeling te
geven, waarop wij recht hebben en
doet een beroep op ons om te trach
ten ons aan het gevangenisleven en
de regels en voorschriften aan te pas
sen. Wanneer er klachten over de be
handeling mochten zijn, zal hij deze
onverwijld „als een oprecht Christen"
onderzoeken.
Inderdaad bemerken we spoedig, dat
de bewakers speciale orders hebben
ons voorzichtig te behandelen. We
worden veel aan onszelf overgelaten,
zitten met drie man in een cel, mogen
roken, wanneer we tabak hebben
en vreemd genoeg komen er altijd wel
.OVERZICHT VAN DE MILITAIRE VORDERINGEN_OP_SUMATRA
een paar draadjes ergens vandaan, al
is het maar uit de zoom van iemands j
broek hebben toestemming ons t
scheergerei in onze cel te bewaren, j
worden dagelijks gelucht en langerj
dan gewoonlijk en na een paar dagen j
worden stukjes hout en kleine mesjes
uitgereikt, zodat we ons kunnen amu-
seren en de tijd verdrijven.
Er is sjechts één ding, dat een scha
duw over ons bestaan werpt en dat
is de aanwezigheid van Hauptwacht-
meister Budel.
In het volgende artikel zult u met
Herr Budel kennis maken. En met
Herr Moses, die we voor gek lieten
verklaren door een Nederlandse dok-
terl
TAN DPASTA
De minister van Sociale Zaken, nr.
A. M, Joekes, heeft gistermiddag de
alekenfondsraad geïnstalleerd. Deze
raad bestaat uit een voorsltter, tevens
lid en 35 andere leden, te weten: zeven
op het gebied der volksgezondheid, der
sociale verzekering en der particuliere
verzekering deskundige ambtenaren,
negen vertegenwoordigers van de al
gemene ziekenfondsen, zeven van het
bedrijfsleven en twaalf van groepen
van personen en Instellingen.
In zijn rede zeide de minister o.m.,
dat het, in afwachting van het tot
standkomen van een algemene zieken
fondswet, gewenst was bij de wet een
orgaan in het leven te roepen, toege-
97. Ja, daar heeft de sluwe heer
Vossema niet op gerekend. Hij wist
njet, dat Pim, Pam en Pom helemaal
niet autorijden kunnen!! En nu heeft
hij de straf voor zijn inhaligheid al te
pakken. De mooiste wagen uit zijn ga
rage is flink beschadigd, doordat de
jeep er met volle kracht tegenop reed
en hijzelf zit met een dikke buil op
zijn hoofd versuft voor zich uit te
staren.
98. Pim, Pam en Pom zijn in die
tussentijd al lang verdwenen. De jeep
is in volle vaart de garage uitgereden.
Het is een groot wonder, dat zij niet
tegen de deur zijn opgevlogen. Pam en
Pom hebben van angst hun ogen dicht
geknepen. „Stop die wagen, stoppen!!!"
gilt Pom. Maar er gebeurt niets. Pim
geeft geen antwoord, hij heeft al zijn
aandacht bij het sturen nodig.
rust met ruime bevoegdheden, om de
overheid bij te staan in het leiding ge
ven op democratische wijze aan het
ziekenlondswezen. Daarom werd deze
raad ingesteld, die in den. vervolge het
merendeel der functies zal uitoefenen,
welke tot nog toe berustten bij de mi
nister van Sociale Zaken en de com
missaris, belast met het toezicht op de
ziekenfondsen.
Deze raad heeft een zware taak, al
dus minister Joekes. Zo zal de raad er
vóór alles mede voor verantwoordelijk
zijn, dat aan het ziekenfondswezen een
ontwikkeling in werkelijk Nederlandse
en democratische zin wordt gegeven
op zulk een wijze, dat de belangen van
het volk met betrekking tot zijn ge
zondheid en sociale zekerheid zo goed
mogelijk worden gediend. Eén van de
eerste belangrijke problemen waarvoor
de medewerking van de raad gevraagd
zal worden, is het samenstellen van een
ontwerp voor een ziekenfondsenwet.
Principiële, acute problemen vragen
de aandacht van de raad. aldus de mi
nister. Zo noemde hij de verhouding
tussen de afdeling verplichte en de af
deling vrijwillige verzekering. De mi
nister noemde het een gezond begin
sel, dat de verstrekkingen voor de ver
zekerden van beide afdelingen gelijk
zijn. Maar om dit in de laatste jaren in
toepassing gebracht beginsel ook ln de
toekomst te kunnen handhaven, zal een
andere wijze van financieren van de
vrijwillige verzekering moeten worden
gevonden. Daarbij doet zich de vraag
voor, of wellicht méér groepen dan tot
nu toe onder de verplichte verzekering
behoren te worden gebracht.
UITSPRAKEN MEERVOUDIGE-
KAMER
Jan Jozeph H., Amsterdam, diefstal:
2 jaar gevangenisstraf met aftrek. Mel-
le H., Den Haag, oplichting: 9 maan
den met aftrek en 5 maanden voor
waardelijk. Nicolaas B., diefstal: 9
maanden met aftrek. Johannes M„ Rot
terdam, diefstal, aangeh. Antonius St.
Fr. S., Alkmaar, verduistering: nader
onderzoek. Tijmen B., Alkmaar, dièfstal
f 50 subs. 25 dagen. Abraham de J., op
lichting: 8 maanden met aftrek. Johan
nes E., Alkmaar, verduistering:, aange
houden.
Het Franse persbureau A.F.P. heeft
uit Indonesië enkele alarmerende be
richten verspreid over gevechten in
Bandoeng en Djokja en over ernstige
gevechten op verschillende plaatsen.
Een militaire woordvoerder van de
regering gaf onze Haagse redacteur
hieromtrent een uiteenzetting. Hij her
innerde eraan, dat de thans door Ne
derland bezette gebieden zeven jaar
onder terreur hebben geleefd. Eerst
kweekten de Japanners en diepe haat
aan tegen alles wat blank is. Vooral
de jeugd, die bovendien militair ge
traind werd, onderging hiervan de in
vloed. De jeugdorganisaties vormden
revolutionnalre, meestal bendeloze
groepen, die een gouden tijd beleefden
in een chaotisch land. De jongens ken
den geen orde, geen rust en geen vei
ligheid.
Veertien dagen geleden rukten de
Nederlandse soldaten het Republikein
se gebied binnen om er recht te bren
gen en orde te scheppen. Het is een
illusie te denken, dat op het ogenblik
van de Nederlandse bezetting, pais en
vree hun intrede in de Republiek de
den. Wel is al veel bandietisme ver
dwenen, maar ook zwerven nog heel
wat ongeregelde benden rond. Zij heb
ben mee, dat de slechte voedingstoe
stand de revolutionnalre gezindheid
van de bevolking in de hend werkt.
Dit ls trouwens de basie voor hun op
treden.
Wanner de Nederlandse militairen
tegenover zulke terroristen komen te
staan, die opdracht hebben overal on
rust te zaaien en sabotage te plegen,
wordt er uiteraard nog wel eens ge
schoten, hetzij met geweer of stengun,
hetzij met mitrailleurs. In sommige
buitenwijken van de steden komen
meermalen schietpartijen voor. Het Ss
echter onjuist om daaruit de conclu
sie te trekken, dat straten of wijken
in Republikeinse handen terug zijn. De
Republikeinse radio verspreidt deze
geruchten wel, doch zij zijn onderdeel
van een uitgebreide propaganda.
Blijkbaar is het A.F.P. afgegaan op
de onjuiste berichten, die de Republi
keinen hebben gegeven, aldus de mi
litaire woordvoerder.
Ook in de toekomst zullen nog
schietpartijen voorkomen tegen de tien
duizenden gewapende bandieten, die
overal onrust in stand willen houden.
Van acties op grote schaal is niet ge
bleken, ook niet van de aangekondigde
1 Januari-actie. Wel zijn er pogingen
tot verhoogde infiltratie uit Midden-
Jav maar zij hebben niet geleid tof
bewegingen van betekenis.
De Volkshogeschool „Bergen"
in de komende maanden
Het programma van de Volkshoge
school „Bergen" te Bergen luidt voor
de eerstvolgende maanden als volgt:
Van 24 Jan. tot 5 Februari wordt een
cursus gehouden voor jonge boeren,
tuinders en landarbeiders en tevens
voor jonge ambachtslieden en midden
standers uit de dorpen. Een aantal
beurzen is beschikbaar gesteld voorde
beste leerlingen van een aantal land
en tuinbouwscholen en cursussen in
Noord-Holland. Deze cursus zal worden
begonnen met de algemene vraag „wel
ke betekenis heeft onze dorpsgemeen
schap en welke plaats hebben boeren,
middenstanders en arbeiders in deze
gemeenschap".
Hierna komen de sociaal-economische
vragen van het platteland aan de orde.
Van 1722 Januari wordt een coöpe
ratie-cursus gehóuden voor Noord-Hol
land. Van 1426 Febr. en 28 Maart9
April worden cursussen gehouden met
betrekking tot het bedrijfsleven. Zo zal
gesproken worden over onze nationale
economie, de economie van een bedrijf
en de arbeid in een bedrijf.
Van 815 Jan. is er een cursus voor
schilders. Deze cursus wordt georgani
seerd in samenwerking met de schil
dersstudieclub voor Noord-Holland.
Van 14 Febr. tot 26 Maart zal een 0-
weekse cursus voor meisjes worden ge
houden. 2124 Jan contactbijeenkomst
voor gedemobiliseerden. Van 1114
Maart wordt in samenwerking met de
N.V.B. afd. Den Haag, een .bijeenkomst
voor ambtenaren georganiseerd, waar
bij de positie van de ambtenaar van
het centrale overheidsapparaat in het
geheel van het volksleven aan de orde
zal worden gesteld. Het hoofdonder
werp van bespreking zal zijn „Den
Haag en de provincie".
„QUEEN MART"
NOG NIET VERTROKKEN
Het vertrek van de „Queen Mary",
waarop zich een aantal diplomaten be
vinden, die de zitting van de Veilig
heidsraad zullen bijwonen, werd we
derom 24 uur uitgesteld. Het schip
moet na het aan de grond lopen op Za
terdagavond j.l. nog nader onderzocht
worden.
Men hoopte nu, dat de „Queen Mary"
hedenmiddag om drie uur zou kunnen
vertrekken.
ZONDER DE SOVJETS....
Dg eerste bijeenkomst van het Ge
allieerd Militair Bestuursbureau (Kom-
mandantura) voor Berlijn in het nieu
we jaar heeft gister plaats gehad zon
der deelneming van de Sovjetrussische
vertegenwoordiger.
De drie Westelijke bevelhebbers
hebben hun goedkeuring gehecht aan
het voorstel van de Westelijke magis
traat tot opening van een politieke
academie als onderdeel van de West-
Berlijnse universiteit.
Ook de luchtbrug kwam ter sprake.
VOOR HEDENAVOND
HILVERSUM I, 301 m Nieuwsberichten
om 7, 8 en 11 uur NCRV: 6,00 Onze Ne
derlandse koren en korpsen 0.30 Voor
de Strijdkrachten 7,15 Prikkebeen
7,30 Het actueel geluid 7,45 Engels® les
8,05 Programma-proloog 8,15 ,,Vrij
en blij" 8,45 Ferdinand Huyk (hoor
spel) 9,30 Radio Philharmonisch-orkeet
10,45 Avondoverdenking 11,15 Gramo-
foonplaten 11,20 Dr A J v d Graaff
11,35 Londens Philharmonisch-orkest
HILVERSUM n, 415 m Nieuwsberichten
om 6 8 en 11 uur VARA: 6,20 Richard
Tauber zingt 6,30 „Heeft Nederland een
jeugdprobleem?'» 7,00 Lezing door W
Slotengraaf 7,15 Het nieuws uit Indo
nesië VPRO: 7,30 Voor de Jeugd
7,45 „Lezen in de Bijbel" VARA: 8,05
Dingen van de dag 8,15 Socialistisch
nieuws 8,20 Omroep-orkest 9,30 D®
geest van de ouwe 10,30 Viool en plano
11,15 De hit-kit 11,45 Avondklanken
VOOR DONDERDAG
HILVERSUM I, 301 m Nieuwsberichten
om 7, 8, l, 7, 8 en 11 uur KRO: 8,15
Gramofoonplaten 12,33 Amusements
orkest NCRV: 2,00 Metropole-orkest
6.00 Leger des Heils-kwartier 6,15 Lond
en Tuinbouw 6,30 Voor de Strijdkrach
ten 7,15 Nederlandse organisten 7,30
Het actueel geluid 7,45 De Regerings
voorlichtingsdienst antwoordt 8,05 Pro
gramma-proloog 8,15 Uitverkoop ln
Jubeldam 9,30 Familie-competitie
10,00 „De vaart der Volken" 10,25 Lie
deren 10,45 Avondoverdenking 11,15
Gramofoonplaten
HILVERSUM n, 415 m Nieuwsberichten
om 7 8, 1, 6, 8 en 11 uur AVRO: 8,15
Ochtend'varia 10,15 Arbeidsvitaminen
1,20 John Renova en orkest 6,15 Sport-
praatje 6,30 The Skymasters 7,00
„Met de eendracht op avontuur" 7,10
Avro's avondschool 7,45 Rachmaninof
speelt eigen composities 8,05 In het
Radio-zoeklicht 8,15 Concertgebouw
orkest 10,15 Gramofoonplaten 10,30
Drie Koningen-avond 11,15 Reportage
kampioenschap biljarten 11,20 „Light
Cargo"
9
48
door F. Coppersmith
- neen, het is niets. Dat is de
b„t~oH00ds' het eerste huis dat ie
nenloOPt'^anneer een SChip hier bin-
"fji 1}erinner me niet daarin ge-
e zijn!antwoordde hij enigs
zins verstrooid.
Er stonden slechts weinig passagiers
H 6" °?de boot' Claire en Ge
rard sloten zich bij de wachtenden
aan. langzaam heen en weer drenfe-
lend.
„Ik heb ook geïnformeerd" zei Ge
rard plotseling, nadat zij een poosje
over de brede rivier hadden uitgeke
ken, „naar de datum waarop de Na
jade" uitzeilt. Vandaag over- een week
is het vertrek!"
Claire zweeg.
••En wat denk jij te doen?" vroeg hii
bedrukt.
Ze legde een hand op zijn arm:
„Moet je werkelijk zo snel terug?"
„Ja, het kan niet anders, Claire. Als
ik niet met de „Najade" ga, kan ik op
z'n vroegst pas een maand later weg.
Ik kan die weken niet missen".
„Maar waarom wil je zo graag do
cent in Leiden worden?"
Verbaasd keek hij het meisje aan.
..Maar wat kan ik anders worden?"
Weer bleef-Claire hem het antwoord
schuldig.
„Je hebt gelijk", zei ze toen, „je moet
om je toekomst denken!"
Gerard wilde wat zeggen, maar
Claire legde hem met een gebaar het
zwijgen op. „Ik begrijp het volkomen,
Gerard", voegde ze aan haar woorden
toe, „verontschuldig je niet. Dit is het
enige wat je had kunnen dóen".
„Maar je gaat toch met me mee te
rug?" vroeg hij en er klonk angst in
zijn stem.
Claire keek hem aan. „Gerard" ze)
ze toen vastbesloten, dring daarop
niet zo agn. Als hier alles zo is als ik
het graag heb, kom ik naar Amster
dam of naar Leiden. Ik mag, ik kan
de mensen, die op mijn vader en mij
bouwden, die met ons meegingen om
dat wij de sprong waagden, niet zo
maar in de steek laten. Ik weet daar
mede de nagedachtenis van mijn vader
te eren. De verplichtingen, die hij op
zijn schouders had genomen, ten op
zichte van hen, rusten nu op mij!"
„Maar ik wil je daarbij toch helpen!"
„Neen, dat wil je wel, maar dat kun
je niet. Laat dat nu maar aan mij
over. Misschien slaag ik!"
„En hoe lang denk je dan nog hier
te blijven?"
„Dat is iets. wat ik op het ogenblik
moeilijk kan zeggen. Misschien, heel
misschien, ben ik eerder klaar dan wij
nu denken. Zodra overste Bouquet
naar Boston komt. zullen wij met de
hulp van mijn vrienden kunnen be
ginnen".
„Je ziet toch niet tegen de terugreis
op. Claire?" vroeg Gerard, en zijn stem
klonk hoopvol, „heus, er wordt goed
voor je gezorgd. Het zal heel anders
zijn dan je eerste reis".
„O, daarover behoef je niet meer te
spreken", viel zij hem in de rede.
„Daar komt de boot al", zei Gerard.
„Ja, daar komt dt boot", herhaalde
Claire.
Toen de boot meerde, vroeg Ge
rard, „Claire?"
„Gerard?"
„Je komt toch beslist naar Amster
dam, hè?"
„Amsterdam?" Onzeker keek ze Ge
rard aan. „Kom mee, we moeten aan
boord!"
„Je komt toch beslist?" hield hij vol,
haastig de bagage oppakkend, die mee
naar Charleston moest.
Reeds zette zij een voet op de loop
plank.
„Misschienantwoordde zij over
haar schouder, „misschien
„Misschien heb ik gezegd, m'neer
Collin, ja misschien....!"
Collin en Claire wandelden samen
in de tuin van het huis, waar het
meisje nu al vele maanden vertoefde.
De tuin was niet zo bijzonder groot,
zodat zij steeds in dezelfde kring
liepen.
„Ook bij 't vertrek van de „Najade"
heb ik „misschien" gezegd, maar dat
was angst, angst om de waarheid on-
dee egea ic sien", gi&c üj door.
„Ja", merkte Collin op, „het is moei
lijk om een behoorlijk mens verdriet
te doen!"
„Het was slecht van me", meende
het meisje.
„Lieve juffrouw Murner. Het is niet
slecht wat u gedaan hebt. Ik wil me
helemaal geen profetische gaven toe
eigenen, want achteraf kan men zo
gemakkelijk een oordeel vellen. Maar
toch mag ik wel zeggen, dat ik ver
moedde, dat u niet met mijnheer Van
Waell zou vertrekken".
„Waarom, mijnheer Collin?"
„Ja, dat weet ik zelf niet, juffrouw
Murner, of mag ik Claire zeggen?"
„Ja, dat mag u. Maar vertel me nu
eerst eens, waarom u me zo geheim
zinnig hebt meegelokt voor een tuln-
wandeling. Toch niet om me te horen
zéggen dat ik „misschien" tegen Ge
rard heb gezegd? En nieuwsgierigheid
was uw drijfveer ook niet, daarvoor
ken ik u te goed!"
Met de handen op de rug wandelde
Collin naast Claire, die hem zo juist
toegestaan had haar bij haar naam te
noemen.
„Wutom Sk jt aoeagetokt heMf
zal het je maar vertellen, want ''het
hangt samen met de teleurstelling, die
jij aan Gerard hebt bereid. Neen
nieuwsgierigheid was het zeker niet.
Claire ik heb verschillende dingen op
het hart!"
„Goed of slecht nieuws?"
„Neen, wees niet bang. Waarmee
moet ik beginnen, met het goede of
met het slechte nieuws?"
„Natuurlijk met het laatste", ant
woordde het meisje, „het goede nieuws
verlicht je dan weer!"
„Luister dan maar en bereid je voor
op een teleurstelling. Nogmaals, het
betreft iemand die je niet bijzonder
goed kent, maar je zult het toch erg
jammer vinden!"
„Zeg 't maar meteen, m'neer Collin!"
„Nu, ja, zo erg is het ook niet
begon hij, .het betreft iemand die je
maar een paar maal ontmoet hebt en
die....!"
,Zeg het me toch, m'neer Collin. Is
er wat met iemand, uit Fort Pitt ge
beurd? Ja, 't Fort Pitt, ik zie het aan
uw gezicht".
(Wordt vervolgd)
V
