Kou,
De Rally van Monie Carlo - 10 jaar geleden
Met Kees Kruit dwars door bevroren Europa
AKKERTJES
Pyama voor kind van 10 jaar
ijs,
Voor een T.B.C.-vrije veestapel
in Nederland
Herinnering aan
siof, pech
sneeuw en
glorie
en
PARQLA INST. SSK? 29
B
Probeer dat eensMevrouw!
Recepten van Kers
de radio-kookleraar
Bestrijding van dag tot dag noodzakelijk
rillerig
lusteloos
fff
Waar we op moeten letten
nE CORPULENTE, de magere, de kleine en de grote vrouwen, zitten dikwijls
met haar figuur èn wat haar kleding betreft, met de handen in het haar.
Ze willen zo graag goed gekleed gaan en het lukt maar niet. Telkens wanneer
de mode weer met grote of kleine veranderingen op de proppen komt, vragen
zij zich. af: Kan ik dat wel dragen? Het is nu eenmaal zo, dat het nieuwe veel
aantrekkelijker is dan het oude en als dit ergens
geldt, dan is het wel op het gebied van de mode. Het
verlangen om „mee te doen" speelt een vrouw helaas
vaak parten.
70 BEGON HET: op een goeie dag, In
December '38, vroegen twee kran-
tendirecteuren, de beren Koning en
(wijlen) Trapman, ml) of ik er iets
voor voelde, In gezelschap van een be
kend coureur uit Schagen, een zekere
Kees Kruit, de Rally Monte Carlo te
rijden. Het zou wel aardig voor de le
zers zijn, en zo. Als Ik er iets voor
voelde zou 17 Januari gestart worden
met een Fiat 570 cc. Eerst van Den
Helder even naar Tallin, de hoofdstad
van Estland, aan de Golf van Riga
(pak weg 2500 kilometer)). Daarna
van Tallin naar Monte Carlo, 3792 ki
lometer, die b'lnnen vier dagen dien
den te worden gereden. Daarna moes
ten we maar zien dat we weer thuis-
kwamen.
Ik had er niets op tegen, ofschoon ik
een Rally geen steek afwist, ofschoon
lk van autotechniek slechts een
bar mager beetje kaas had gegeten en
ik me niet realiseerde dat driekwart
van Europa onder sneeuw en ijs lag.
Ik zei ja, en dat ene woordje had
machtige gevolgen.
VWE REDEN DE RALLY. Kees Kruit,
snelheidskanon en coureur uit Scha
gen. zat aan het roer en dreef het klei
ne groene wagentje van de barre
sneeuwsteppen der Baltische landen
naar de milde stranden van de Cöte
d'Azur. Van de poolwinter naar de
eeuwige lente. In vier dagen. Daarvóór
had zich inmiddels reeds iets afge
speeld met nachtelijke tochten door de
steppen van Oost-Pruisen, over de ein
deloze wegen van Polen en Litauen. Ik
wist al wat het zeggen wilde drie da
gen en twee nachten achtereen in een
poppenhuiscabinetje te zitten en ik
had geleerd wat tintelende vingers wa
ren en kouwe benen. Mogen wij zwij
gen!
De race zélf was groots en van een
machtige allure. Ik zie nog die kara
vaan starten in Tallinn. Het was bijna
middernacht en het vroor dat 't kraak
te. Ik was ziek van de zenuwen omdat
we helemaal achteraan zaten. Natüür-
lijk kwamen we achteraan, want onze
wagen. Fiat G 32991, en no. 107 in volg
orde, was niet alleen de kleinste maar
zelfs de èllerkleinste. Hij stond letter
lijk In de schaduw van de grandioze
Lincoln Zephyrs, de Lancia's, de Cadil
lacs, de Hispano's, Suiza's en dergelijke
vorstelijke „super-sleeën". Wij zaten
gepropt in die kleine groene Fiat. die
men „de luis" noemde en waarvan en
kele Rally-rijders steeds weer terstond
vroegen: Doen jullie nou heus mee?
Dacht je écht met die vlo in Monte
Carlo te komen?"
Ja, dat dachten we. En dat deden we
omdat we nogal jong waren en de pest
in kregen dat we in de maling werden
genomen.
Toen knalde het startschot, hard en
droog in de ijzige kou van de vries-
nacht en we stoven de wildernis van
sneeuw en ijs in. Koers: Monte Carlo.
y/IER DAGEN, die tot de mooiste van
m'n leven behoren. We jakkerden
er vandoor en Kees Kruit had 't gas-
XÜDDCCTX
□□□□□□CD
STUDIE VOOR DIPLOMA'S
Vraag, alvorens mondelinge of schrifte
lijke cursus te volgen naar de mogelijk
heden en resultaten van onze schriftelijke
privé-opleidingen
Boekhoudan - Talen - Mlddenstandstflpl.
M.B.A. - H.B.S. - M.U.L.O.
Erkend door Inspectie schriftel. onderwijs.
-\[AN 24 tot 30 Januari a.s. vindt de 19e Rally Monte Carlo plaats en
voor het eerst sinds 10 jaren zullen auto's uit alle delen der wereld
zich weer inspannen in deze beroemde internationale sterrit elkaar de
loef af te steken, om de zo fel begeerde trophee te bemachtigen.
Tien jaar geledentoen werd de laatste, de 18e, Rally gereden en
Noord-Holland zal zich ongetwijfeld nog herinneren, dat de race toen
werd medegemaakt door de bekende coureur Kees Kruit uit Schagen,
terwijl Anthony van Kampen, in die dagen als journalist in Den Helder
werkzaam, als reporter in'de kleine Fiat meereed.
De uitreis, de race en de terugtocht werden een groots avontuur, dat
wekenlang de gemoederen in deze provincie bezighield. In dit artikel
haalt onze medewerker enkele herinneringen op aan die onvergetelijke
dagen, toen Noord-Holland zich avond aan avond in spanning afvroeg:
zouden ze het halen
raxoxont
pedaal zo ver ingedfukt dat er geen
tiende millimeter meer bij kon. Ik denk
dat de Rally-wagen no. 107 iets gehad
moet hebben van een mol die in de
sneeuw vluGht of een poolhaas, die de
benen neemt voor een ijsbeer, althans
zoiets. Soms ploften we tot aan het dak
in een heuvel stuifsneeuw. We groeven
ons uit met de twee sneeuwschoppen.
Dat was heel sportief en ontnuchterend
koel
We gleden en glibberden van Est
land naar Letland, dan van Letland
naar Litauen, toen van Litauen naar
Polen en voorts naar Oost-Pruisen,
Duitsland, een paar vierkante meter
Nederland (bij Venlo: inladen van ge
braden haantjes, taartjes, sigaretten,
knakworstjes, brieven, allemaal ge
stuurd door mee-levende middenstan
ders en voor onze jongens". M'n moe
der stuurde twee extra borstrokken,
ziph niet realiserende dat ik zonder
deze apparaten tóch al bijna uit de
helft van het kabouter-cabinetje puil
deEn we werden geïnterviewd!
Toen: Belgie en Frankrijk. Intussen
waren we al lj°venoP een Poolse slee
gereden waarvan het paard amok
maakte toen het de groene demon, met
brullende en tierende knalpot, ratelen
de sneeuwkettingen en gierende ban
den, zag naderen. Een band sprong aan
flarden van een der wielen maar Kees
Kruit klaarde het zaakje. Van dat ogen
blik af wist ik dat hij een groot man
was.
In België begon de via dolorosa. We
zakten af, kregen een hagelbui van
strafpunten en er kwam een ogenblik
dat een Belgische autorijder ons, na een
afgegeven SOS, op sleep nam naar een
garage in Brussel. Ik geloof dat ik tra
nen gestort heb. Niet van verdriet maar
van nijd. Kees Kruit sliep. Een uur en
een kwartier. Dit was de ure van Ca-
nossa.... de vernedering. We reden
door. Dwars door Frankrijk, door alle
dorpen en stadjes die de namen dragen
die men al eeuwen leest op de etiketten
van wijnflessen. We zagen er, na de
derde dag, beestachtig uit. We stonken
van olie en slechte benzine en hadden
baarden als zeerovers. De staat van
moeheid is met geen enkele pen te be
schrijven, we reden in een soort trance,
of eerlijker gezegd: hij reed. Ik hield
de kaart bij, zoals dat heetEinde
lijk verdwenen de sneeuw en het ijs.
Er kwam weer zon en we deden enke
le der hemden en truien uit.
Toen kwam de laatste ruk: dwars
door de Alpen die midden Frankrijk
van de Rivière scheiden. Vierhonderd
kilometer door bergpassen en over de
toppen. Haarspeldbocht na haarspeld
bocht. Om de vijf seconden dacht ik
tegen een berghelling op te zwaaien of
AARDAPPELSOEP
(Als bordje vooraf)
lVi liter water, 1 beker melk, 30
gram boter, 30 gram vet, 4 bouil
lonblokjes, 5 a 6 gare aardappelen,
dikke prei, 1 mespunt thijm, 1
klein stukje laurier, 35 gram bloem,
zout en peper.
Snijd de prei aan zéér smalle
reepjes, breng de helft van de prei
met het water aan de kook en laat
dit zachtjes gaar koken.
Smelt de boter en het vet, voeg
hierbij de rest van de prei en de
kruiden, laat dit zachtjes enkele
ogenblikken fruiten. Stamp vervol
gens de aardappelen tot purée, roer
er de bloem door en de melk. Giet
hier nu op door een zeef, het groen
ten kookvocht, breng de soep aan
de kook en laat deze ongeveer 10
minuten zachtjes doorkoken. Wrijf
de soep daarna door een zeef, voeg
er de gare prei aan toe.
Breng de soep op smaak met de
opgeloste bouillonblokjes, wat zout
en peper. Strooi er bij het opdienen
wat vers gehakte peterselie in.
Dien de soep vooral goed warm op.
STOKVIS STOOFPOT
(Prima van smaak en van hoge
voedingswaarde)
400 gram stokvis, 2 kg geschilde
.ardappelen. 2 dikke bossen prei,
1 theelepels kerr.vpoeder, 30 gram
boter, 50 gram vet, 3 eetlepels sla
saus, 5 augurkjes (zuur), zout en
peper, 1 pakje juspoeder, 3/4 liter
water, gehakte peterselie.
Laat de stokvis in ruim water, een
dag en een nacht weken, verwijder
de vinnen en schubben en snijd de
vis aan kleine stukjes. Snijd de
prei aankleine stukjes, als andijvie,
en fruit deze even in de boter, het
vet en en de kerry goudbruin van
kleur, voeg er 2/3 van het water
(recept bij) en werp dit in een die
pe pan. Leg hierin de aardappelen
aan dikke schijven gesneden en ver
volgens hierop de stukjes geweekte
stokvis. Laat dit nu zachtjes gaar
stoven (af en toe even omschud
den). Maak van de rest van het wa
ter, de juspoeder en de sla-saus een
klontvrij mengsel, breng dit even
aan de kook en roer het nu met de
fijn gehakte augurk en peterselie
door de stoofpot. Laat het geheel
nog enkele ogenblikken zachtjes
nastoven. Breng het geheel dan
goed op smaak met peper en zout
en dien het gerecht vooral goed
warm op.
BROODOMMELET
8 sneedjes oud witbrood (zonder
korst), yt liter melk, 2 kleine eie
ren (wit en dooier scheiden), 40
gram suiker, 1 flinke theelepel fijne
kaneel, wat jam en wat boter om
te bakken.
Maak van het brood met de melk
een broodbrei, roer de eierdooiers
met de suiker zéér luchtig, voeg er
de kaneel aan toe. Roer het ei
mengsel door het broodmengsel.
Klop de eiwitten flink stijf en spa
tel dit luchtig door het brood- en
het eimengsel.
Laat in de koekepan wat boter
smelten, giét er het mengsel in en
bak de omelet aan één kant mooi
bruin van kleur. Keer de omelet
voorzichtig om (d.w.z. schuif de
koek op een een omgekeerde pan
deksel) leg er de omgekeerde pan
over en keer de koek voorzichtig om
in de koekepan. Laat dan de koek
aan de andere kant ook mooi bruin
bakken. Leg er een paar flinke eet
lepels jam in en vouw de omelet
dicht.
Leg ze op een schotel en bestuif
eventueel met wat poedersuiker.
Dien dit gebak vooral direct op
tot het behoud van de goede smaak.
in een honderden meters diep ravijn te
verzeilen. Soms scheelde het werkelijk
niet meer dan een enkele decimeter en
in die uren leerde lk de grondbeginse
len van het Fatalisme aanvaarden.
XXX
QP DE EEN of andere manier haal
den we Monte Carlo, en de eer
sten die ons zagen dachten dat het ge
zichtsbedrog was. Maar het was werke-
kelijk No. 107, de luis en de vlo. Hij zag
er nogal gehavend uit, er was niet veel
groene verf meer over en de beide in
zittende maakten niet de indruk van
salon-jonkers. Ik was vies van mezelf.
De uren die daarna kwamen zijn al
tijd een beetje nevelig voor me geble-
'ven. Het heeft iets te maken met het
hopeloos deftige Bristol-Majestic Hotel
in Monte Carlo, midden tussen de an-
nanas- en sinaasappelboompjes. Met een
lauw bad in een blauwbetegelde bad
kamer, met 36 uur aan één stuk slapen
en daarna als „heer" (eindelijk dan
weer héér...) Monte Carlo in. En als ras
echte provinciaal linea recta naar het
Casino, om eindelijk dan toch eens „de
Bank" te zien, de roulette, de croupiers
en de tuinen, „waarin-mannen-die-
alles-verloren-zich-voor-de-kop-schie-
ten" zoals we dat lezen in de romans
van E. Philips Oppenheim, Prince of
storysellers.
Het werden mooie dagen, die tegen
het sneeuw- en ijsoffer ruimschoots op
wogen. Heel de Cote d'Azur scheen
voor ons, Rally-rijders, open te staan.
Overal mochten we gratis in, maar de
consumpties moesten we betalen (1
glaasje pils: f 1.50 en de rest navenant).
Galadiners in de International Sporting
Club, Grand Bal du Rally bij de So
ciété des Bains de Mer, en dan, o kos
telijk moment in mijn leven, dat ivoor
kartohnen kaartje, met gouden kroon
tje, waarop geschreven stond: „Le Prin
ce de Monaco vous prie de voulolr blen
assister- la Réception organisie, au
Jardin Exotique, en l'Honneur des Con
currents de XVIIIIe Rally Automobile
de Monte Carlo". Eén kaartje voor
Kruit en een voor mij! Men groeit, in
de momenten dat njen zulke kaartjes
op zijn tafel vindt.
XXX
J^RUIT BLEEF onder dat alles nogal
nuchter, even nuchter als onder
z"n glaasje appelsap en cider. En hij
vond het na een week welletjes en we
zijn maar terug gegaan, naar huis. Ook
al omdat we angstig krap in de francs
gingen zitten.
Het werd een schone rit terug. Langs
de Franse en Italiaanse Rivièra, dwars
door Zuid-Italië, Noord-Italië. Zwitser
land, Zuid en midden-Duitsland en
toen: Holland!
We waren er weer: in Arnhem de
eerste uitsmijter met ham, een eitje,
vaderlandse slijk en modder en regen,
regen, regen.
De intocht in Noord-Holland was
aandoenlijk: in de dorpen stonden de
schoolkinderen op d'r Zondags langs de
weg en bejubelden Kruit. In de over
geschilderde Fiat stapelden de sigaret
ten zich op, brevetten en gedichten. Het
was heerlijk en spontaan.
Nog later moesten we klinken met
volle glazen en ook dat was prettig
en opwekkend.
Het was alles even genoeglijk en
feestelijk, behalve het moment dat ik
de declaraties indiende bij de organi
satoren. Men vond dat we nogal gepe
perd declareerden, een zienswijze die
wij niet deelden
Daarna gingen we uit elkaar, Kees
weer aan z'n gewone werk in de gara
ge, en zich onttrekkend aan iedere hul
de. We zeiden tegen elkaar dat we het
•t volgend jaar nog eens zouden doen.
Maar dat volgend jaar was het oorlog
en toen die oorlog voorbij was viel er
een IJzeren Gordijn dat Europa in
twee stukken hakte.
Er gingen 10 jaren voorbij en zo
werd het Januari 1949. Nu, van 24 tot
30 Januari, wordt de 19e Rally verre
den. Ik zal de verslagen in de krant
lezen en ik weet zeker dat er menig
moment van weemoed zal zijn omdat
die anderen er bij zijn en wij niet
ANTHONY VAN KAMPEN.
(SS w Neem U toch
toch in acht bij dj
eerste verschijnselen! Bestrijdt dadelijk die
opkomende griep! Neem één of twee
AKKERTJES'en ga vroeg naar bed!['
helpen direct.'
Effectieve bestrijding kost een
millioen per jaar
Onder vooorzitterschap van de heer
H. K. Koster kwam Vrijdagmiddag de
Stichting „Provinciale Gezondheids
dienst voor Dieren in Noord-Holland"
in algemene vergadering te Alkmaar
bijeen. De nadruk op deze bijeenkomst
viel op het al of niet noodzakelijk ziju
van de tbc-bestrijding bij het vee,
waarvoor van de boeren een hogere fi
nanciële bijdrage werd gevraagd.
Over het boekjaar Mei 1947Mei 1948
is een nadelig saldo ontstaan ten ge
volge van het feit, dat het aantal ge
slachte open lijders aan tbc, niet 440
maar 561 was geworden en de kosten
dus f 6440 stegen. De bijdrage van de
veehouders in de exploitatiekosten van
de Gezondheidsdienst zal noodzakelijk
moeten worden verhoogd van 70 cent
cp 80 cent per onderzocht rund. Daar
naast meende het bestuur, dat het in
belang der boeren noodzakelijk is, het
opruimen van de reageerders te blijven
stimuleren door het toekennen van de
bekende premie van f 40 of f 20 per
opgeruimd reageerder. Ten einde dit te
kunnen bekostigen, zal een extra ver
hoging in de bijdrage van 20 cent per
rund gevraagd moeten worden. De bij
drage van de veehouders wordt dan in
totaal f 1 per rund. De fondsen waaruit
daartoe nodige gelden eerst werden ge
put zijn opgesoupeerd.
De reacties op dit bestuursvoorstel
uil de vergadering waren zeer verschil
lend. De heer Hoornsman merkte, op
dat tbc-vrij vee niet alleen in het be
lang is van de boer, maar van de gehele
natie. Hij meende, dat niet alleen de
boer, maar ook de staat een deel van
de stijgende kosten zal moeten dragen.
Deze kosten kunnen misschien iets wor
den verminderd .door inspuitingen bij
het onderzoek naar reageerders behal/a
door de veeartsen te doen geschieden
dcor daartoe aangewezen personen on
der toezicht van de veearts. (De secre
taris de heer P. Koster Jzn. deelde later
mede, dat reeds een ciommissie van
onderzoek in deze zaak is gevormd,
waarin voor deze provincie de heer D.
Rempt zitting heeft). Ook de afgevaar
digde van 's Graveland drong aan op
regeringssteun. Amsterdam verklaarde
zich tegen de voorgestelde verhoging,
evenals Opmeer.
Doch zeker niet de gehele vergade
ring zag de zaak zo. De heer K. Hoo-
getoorn meende het wantrouwen van
sommige boeren in goede resultaten
van de bestrijding te moeten afleiden
uit het steeds wisselen der methoden.
Is de boer eenmaal overtuigd, dat zijn
geld op de meest doeltreffende wijze
ter bestrijding van de tbc btj zijn vee
wordt besteed, dan zal hij zeker niet op
een paar dubbeltjes kijken en van harte
meevechten tegen het kwaad. Inspec
teur De Vries van het departement van
landbouw, visserij en voedselvoorzie
ning bracht naar voren, dat het ge
vraagde offer nog maar heel gering is.
Kijk eens naar Amerika. Daar hebben
vele steden de verordening, dat alleen
melk uit vrije stallen in de consumptie
mag worden gebracht. Ook in ons land
begint de neiging tot dergelijke maat
regelen merkbaar te worden. Ent wat
dan? Laat de boer toch ook hierin met
zijn tijd meegaan!
De voorzitter sloot d}t onderwerp af,
met de mededeling dat het bestuur de
opmerkingen van de vergadering ge
hoord hebbende een beslissing zal ne
men, die zeker niet lijnrecht tegen de
mening zal ingaan.
Rede van de heer Rempt.
De directeur van de dienst, dé heer
D. Rempt, hield daarna een redevoe
ring. Hij stelde de vraag of de tbc-
bestrijding werkelijk belangrijk genoeg
v/as om er mee door te gaan. Ja, er zijn
dringende en dwingende redenen. Bij
onderzoek op de consultatiebureaux in
Nederland worden jaarlijkes Ongeveer
13 000 nieuwe gevallen van actieve tbc
gevonden. Daarvan zijn er jaarlijks on
geveer 5000 besmet met rundertuber-
culose. Hij wees er op, dat op dagscho
len ten plattelande tien maal meer kin
deren reageren dan op de stadsscho
len. Ongekookte melk drinken door be
woners der bedrijven moet daarvan
mede de oorzaak zijn. Een belangrijke
reden voor de bestrijding is ook de
veelal vereiste garantie van producten
vcor de export uit tbc-vrije grondstof
fen. Hij legde er nog eens de ngdrjk
op dat de boer de tuberculose meet
bestrijden. Dierenarts en Gezondheids
dienst dienen hem zoveel mogelijk ter
zijde te staan. Isoleren van de reageer
ders, tbc-vrije wei bij de opfok en be
strijding van dag tot dag zijn eerste
voorwaarden.
Voor een effectievebestrijding is
alleen voor Noord-Holland een bedrag
van f 1.000.000 per jaar en dan gedu
rende meerdere jaren nodig. Zij ons
grote doel: Nederland vrij van tbc. Wij
moeten het winnen en wij kunnen het
winnen*'.
Tijdens de and vraag maakte de heer
E. Dzn. Govers de opmerking, dat le
bestrijding juist gediend kan worden
door elke reageerder van een verplicht
merk te voorzien. Laat de regering
daartoe strenge maatregelen uitvaardi
gen. Als andere provincies dan een
slappe houding tonen, moet juist Koord-
Holland naar voren komen.
kü A
-C^-
Voor kinderen van omstreeks tien
jaar vindt u hier een prettig pyama-
modelletje. In één stof uitgevoerd,
vraagt het 3,40 m stof van 80 breed,
met donkere broek, zoals van de jongen
1,65 m lichte en 1,75 m donkere stof.
We stikken in de jongensbroek de
beennaden dicht, dan de midden naad,
waarbij we tussen de pijltjes een split
open laten. Aan de linkerkant hiervan
vouwen we het aangeknipte gedeelte
naar binnen, waar we het vaststikken,
rechts naaien we er een belegje van
dezelfde vorm tegen. Eij de meisjes
broek vervallen die aangeknipte ge
deelten en wordt de gehele midden
naad dichtgestikt. Van onderen langs de
pijpen stikken we op de verkeerde kant
een 4 5 cm brede band aan, die we
daarna op de goede kant vouwen en
vaststikken. De bovenkant van de
broek werken we met een band of
schuifzoom af, waardoor we elastiek
halen.
Het jasje is voor jongens en meisjes
hetzelfde op de sluiting na, die voor
jongens naar rechts, voor meisjes naar
links is. Het heeft geen kraag maar
aangeknipte revers. Desgewenst kunt u
het met een schouderpas —aken, dan
knipt u het patroon langs de ingete
kende -lijn door. De zakjes worden op
gestikt en het beleg wordt tegen de
voorkanten genaaid. De halsopening
werken we van binnen met een schuin
biesje af. De onderkant van de mouwen
behandelen we net eender als die van
de pijpen. De mouw wordt naad op
naad vallend ingezet. Neemt u een
ceintuurtje, dan zet u de knopen iets
dichter bij elkaar
PYAMA IO JAAR
Hoevaak zien we niet, dat zij een model uitkiest,
dat werkelijk niet voor haar figuur geschikt is. Men
verkijkt zich zo gauw op een hyperslank manne-
quintje, dat de laatste creatie van een bekend huis
draagt, op een etalage pop met een minuscule mid
deltje of het geraffineerd getekende model van een
goede tekenares. In stilte denkt men „Had -ik het
maar" en zo gauw als op de een of andere manier
de gelegenheid zich voordoet, wordt de droom ge
kocht, waarop men al spoedig een koude douche van
teleurstelling krijgt. Het staat niet! Wat te doen,
gekocht is gekocht, de punten zijn op en het geld,
dat men voor de aankoop op zij gelegd had, is v~r-
divenen.
Goede raad is duur. Omdat voorkomen altijd beter is dan genezen, wordt het
tijd dat menige vrouw zich zelf leert kennen. Een spiegel hebben we allemaal
in huis en wanneer we dan bovendien ons verstand gebruiken, zullen' we er
spoedig achter komen wat we wèl en wat we niet
kunnen dragen. Aan de hand van bijgaande teke
ningen, wordt het U nog duidelijker. De lange
vrouw moet een japon hebben die korter maakt
inplaats van een model met verticale lijnen, dat het
silhouet nog meer verlengd. Japonnen zonder cein
tuur of de hoog opgeknipte rokken van de nieuwe
empire lijn, zijn daarom ook uit den boze. Nu de
new-look in Parijs allang weer door een ander „look"
vervangen is, woekert de voorliefde voor klokkende
schootjes in ons land nog altijd vrolijk verder.
Wanneer men bij
gelegenheid eens in
de stad dineert, of de
een of andere feeste
lijkheid bijwoont, is
het opvallend hoe
ontzettend veel cor
pulente dames een
klokkend schootje op
hun japon genomen hebben. U kunt wel nagaan,
dat zo'n klokkende volant op de eerste plaats de
aandacht op de toch al dike heupen vestigt en op
de tweede plaats alles behalve slank afkleedt. In
tegenstelling met haar magere zuster, moet de ge
zette vrouw er daarom rekening mee houden, dat
de hoofdlijn van de japon on-onderbroken door
loopt. Dus als het kan geen ceituur rondom, maar
alleen van achteren of uit de naden van een baan
in het voorpand. Heus, u hoeft niet bang ie zijn
met een dergelijk model voor ouderwets versleten
te worden. Er zijn in de mode nu eenmaal dingen
die we vaak alleen aan de jongere of beter nog slankere generatie over kun
nen laten.
De kleine vrouw zondigt vaak tegen de roklengte. Parijs dicteerde de lang
rok, maar dit houdt nog niet in, dat de kleine vrorw met een rok op haar
enkels moet lopen. Zij krijgt daardoor een gedrongen en propperig aanzien.
Het is voor haar voldoende, wanneer zij rokken neemt tot even onder de kuit.
De te magere dames (het zij groot of klein) kunnen zich verlustigen aan de
meeste modegrillen. Wel moeten zij er voor zorgen geen gedecolleteerde japon
te nemen, (vanwege de zoutvaatjes) en geen glad lijfje. De aangeknipte- en
vleermuismouw zijn voor deze figuren echter zeer geschikt. HELENS.