Kou, De Rally van Monie Carlo - 10 jaar geleden Met Kees Kruit dwars door bevroren Europa AKKERTJES Pyama voor kind van 10 jaar ijs, Voor een T.B.C.-vrije veestapel in Nederland Herinnering aan siof, pech sneeuw en glorie en PARQLA INST. SSK? 29 B Probeer dat eensMevrouw! Recepten van Kers de radio-kookleraar Bestrijding van dag tot dag noodzakelijk rillerig lusteloos fff Waar we op moeten letten nE CORPULENTE, de magere, de kleine en de grote vrouwen, zitten dikwijls met haar figuur èn wat haar kleding betreft, met de handen in het haar. Ze willen zo graag goed gekleed gaan en het lukt maar niet. Telkens wanneer de mode weer met grote of kleine veranderingen op de proppen komt, vragen zij zich. af: Kan ik dat wel dragen? Het is nu eenmaal zo, dat het nieuwe veel aantrekkelijker is dan het oude en als dit ergens geldt, dan is het wel op het gebied van de mode. Het verlangen om „mee te doen" speelt een vrouw helaas vaak parten. 70 BEGON HET: op een goeie dag, In December '38, vroegen twee kran- tendirecteuren, de beren Koning en (wijlen) Trapman, ml) of ik er iets voor voelde, In gezelschap van een be kend coureur uit Schagen, een zekere Kees Kruit, de Rally Monte Carlo te rijden. Het zou wel aardig voor de le zers zijn, en zo. Als Ik er iets voor voelde zou 17 Januari gestart worden met een Fiat 570 cc. Eerst van Den Helder even naar Tallin, de hoofdstad van Estland, aan de Golf van Riga (pak weg 2500 kilometer)). Daarna van Tallin naar Monte Carlo, 3792 ki lometer, die b'lnnen vier dagen dien den te worden gereden. Daarna moes ten we maar zien dat we weer thuis- kwamen. Ik had er niets op tegen, ofschoon ik een Rally geen steek afwist, ofschoon lk van autotechniek slechts een bar mager beetje kaas had gegeten en ik me niet realiseerde dat driekwart van Europa onder sneeuw en ijs lag. Ik zei ja, en dat ene woordje had machtige gevolgen. VWE REDEN DE RALLY. Kees Kruit, snelheidskanon en coureur uit Scha gen. zat aan het roer en dreef het klei ne groene wagentje van de barre sneeuwsteppen der Baltische landen naar de milde stranden van de Cöte d'Azur. Van de poolwinter naar de eeuwige lente. In vier dagen. Daarvóór had zich inmiddels reeds iets afge speeld met nachtelijke tochten door de steppen van Oost-Pruisen, over de ein deloze wegen van Polen en Litauen. Ik wist al wat het zeggen wilde drie da gen en twee nachten achtereen in een poppenhuiscabinetje te zitten en ik had geleerd wat tintelende vingers wa ren en kouwe benen. Mogen wij zwij gen! De race zélf was groots en van een machtige allure. Ik zie nog die kara vaan starten in Tallinn. Het was bijna middernacht en het vroor dat 't kraak te. Ik was ziek van de zenuwen omdat we helemaal achteraan zaten. Natüür- lijk kwamen we achteraan, want onze wagen. Fiat G 32991, en no. 107 in volg orde, was niet alleen de kleinste maar zelfs de èllerkleinste. Hij stond letter lijk In de schaduw van de grandioze Lincoln Zephyrs, de Lancia's, de Cadil lacs, de Hispano's, Suiza's en dergelijke vorstelijke „super-sleeën". Wij zaten gepropt in die kleine groene Fiat. die men „de luis" noemde en waarvan en kele Rally-rijders steeds weer terstond vroegen: Doen jullie nou heus mee? Dacht je écht met die vlo in Monte Carlo te komen?" Ja, dat dachten we. En dat deden we omdat we nogal jong waren en de pest in kregen dat we in de maling werden genomen. Toen knalde het startschot, hard en droog in de ijzige kou van de vries- nacht en we stoven de wildernis van sneeuw en ijs in. Koers: Monte Carlo. y/IER DAGEN, die tot de mooiste van m'n leven behoren. We jakkerden er vandoor en Kees Kruit had 't gas- XÜDDCCTX □□□□□□CD STUDIE VOOR DIPLOMA'S Vraag, alvorens mondelinge of schrifte lijke cursus te volgen naar de mogelijk heden en resultaten van onze schriftelijke privé-opleidingen Boekhoudan - Talen - Mlddenstandstflpl. M.B.A. - H.B.S. - M.U.L.O. Erkend door Inspectie schriftel. onderwijs. -\[AN 24 tot 30 Januari a.s. vindt de 19e Rally Monte Carlo plaats en voor het eerst sinds 10 jaren zullen auto's uit alle delen der wereld zich weer inspannen in deze beroemde internationale sterrit elkaar de loef af te steken, om de zo fel begeerde trophee te bemachtigen. Tien jaar geledentoen werd de laatste, de 18e, Rally gereden en Noord-Holland zal zich ongetwijfeld nog herinneren, dat de race toen werd medegemaakt door de bekende coureur Kees Kruit uit Schagen, terwijl Anthony van Kampen, in die dagen als journalist in Den Helder werkzaam, als reporter in'de kleine Fiat meereed. De uitreis, de race en de terugtocht werden een groots avontuur, dat wekenlang de gemoederen in deze provincie bezighield. In dit artikel haalt onze medewerker enkele herinneringen op aan die onvergetelijke dagen, toen Noord-Holland zich avond aan avond in spanning afvroeg: zouden ze het halen raxoxont pedaal zo ver ingedfukt dat er geen tiende millimeter meer bij kon. Ik denk dat de Rally-wagen no. 107 iets gehad moet hebben van een mol die in de sneeuw vluGht of een poolhaas, die de benen neemt voor een ijsbeer, althans zoiets. Soms ploften we tot aan het dak in een heuvel stuifsneeuw. We groeven ons uit met de twee sneeuwschoppen. Dat was heel sportief en ontnuchterend koel We gleden en glibberden van Est land naar Letland, dan van Letland naar Litauen, toen van Litauen naar Polen en voorts naar Oost-Pruisen, Duitsland, een paar vierkante meter Nederland (bij Venlo: inladen van ge braden haantjes, taartjes, sigaretten, knakworstjes, brieven, allemaal ge stuurd door mee-levende middenstan ders en voor onze jongens". M'n moe der stuurde twee extra borstrokken, ziph niet realiserende dat ik zonder deze apparaten tóch al bijna uit de helft van het kabouter-cabinetje puil deEn we werden geïnterviewd! Toen: Belgie en Frankrijk. Intussen waren we al lj°venoP een Poolse slee gereden waarvan het paard amok maakte toen het de groene demon, met brullende en tierende knalpot, ratelen de sneeuwkettingen en gierende ban den, zag naderen. Een band sprong aan flarden van een der wielen maar Kees Kruit klaarde het zaakje. Van dat ogen blik af wist ik dat hij een groot man was. In België begon de via dolorosa. We zakten af, kregen een hagelbui van strafpunten en er kwam een ogenblik dat een Belgische autorijder ons, na een afgegeven SOS, op sleep nam naar een garage in Brussel. Ik geloof dat ik tra nen gestort heb. Niet van verdriet maar van nijd. Kees Kruit sliep. Een uur en een kwartier. Dit was de ure van Ca- nossa.... de vernedering. We reden door. Dwars door Frankrijk, door alle dorpen en stadjes die de namen dragen die men al eeuwen leest op de etiketten van wijnflessen. We zagen er, na de derde dag, beestachtig uit. We stonken van olie en slechte benzine en hadden baarden als zeerovers. De staat van moeheid is met geen enkele pen te be schrijven, we reden in een soort trance, of eerlijker gezegd: hij reed. Ik hield de kaart bij, zoals dat heetEinde lijk verdwenen de sneeuw en het ijs. Er kwam weer zon en we deden enke le der hemden en truien uit. Toen kwam de laatste ruk: dwars door de Alpen die midden Frankrijk van de Rivière scheiden. Vierhonderd kilometer door bergpassen en over de toppen. Haarspeldbocht na haarspeld bocht. Om de vijf seconden dacht ik tegen een berghelling op te zwaaien of AARDAPPELSOEP (Als bordje vooraf) lVi liter water, 1 beker melk, 30 gram boter, 30 gram vet, 4 bouil lonblokjes, 5 a 6 gare aardappelen, dikke prei, 1 mespunt thijm, 1 klein stukje laurier, 35 gram bloem, zout en peper. Snijd de prei aan zéér smalle reepjes, breng de helft van de prei met het water aan de kook en laat dit zachtjes gaar koken. Smelt de boter en het vet, voeg hierbij de rest van de prei en de kruiden, laat dit zachtjes enkele ogenblikken fruiten. Stamp vervol gens de aardappelen tot purée, roer er de bloem door en de melk. Giet hier nu op door een zeef, het groen ten kookvocht, breng de soep aan de kook en laat deze ongeveer 10 minuten zachtjes doorkoken. Wrijf de soep daarna door een zeef, voeg er de gare prei aan toe. Breng de soep op smaak met de opgeloste bouillonblokjes, wat zout en peper. Strooi er bij het opdienen wat vers gehakte peterselie in. Dien de soep vooral goed warm op. STOKVIS STOOFPOT (Prima van smaak en van hoge voedingswaarde) 400 gram stokvis, 2 kg geschilde .ardappelen. 2 dikke bossen prei, 1 theelepels kerr.vpoeder, 30 gram boter, 50 gram vet, 3 eetlepels sla saus, 5 augurkjes (zuur), zout en peper, 1 pakje juspoeder, 3/4 liter water, gehakte peterselie. Laat de stokvis in ruim water, een dag en een nacht weken, verwijder de vinnen en schubben en snijd de vis aan kleine stukjes. Snijd de prei aankleine stukjes, als andijvie, en fruit deze even in de boter, het vet en en de kerry goudbruin van kleur, voeg er 2/3 van het water (recept bij) en werp dit in een die pe pan. Leg hierin de aardappelen aan dikke schijven gesneden en ver volgens hierop de stukjes geweekte stokvis. Laat dit nu zachtjes gaar stoven (af en toe even omschud den). Maak van de rest van het wa ter, de juspoeder en de sla-saus een klontvrij mengsel, breng dit even aan de kook en roer het nu met de fijn gehakte augurk en peterselie door de stoofpot. Laat het geheel nog enkele ogenblikken zachtjes nastoven. Breng het geheel dan goed op smaak met peper en zout en dien het gerecht vooral goed warm op. BROODOMMELET 8 sneedjes oud witbrood (zonder korst), yt liter melk, 2 kleine eie ren (wit en dooier scheiden), 40 gram suiker, 1 flinke theelepel fijne kaneel, wat jam en wat boter om te bakken. Maak van het brood met de melk een broodbrei, roer de eierdooiers met de suiker zéér luchtig, voeg er de kaneel aan toe. Roer het ei mengsel door het broodmengsel. Klop de eiwitten flink stijf en spa tel dit luchtig door het brood- en het eimengsel. Laat in de koekepan wat boter smelten, giét er het mengsel in en bak de omelet aan één kant mooi bruin van kleur. Keer de omelet voorzichtig om (d.w.z. schuif de koek op een een omgekeerde pan deksel) leg er de omgekeerde pan over en keer de koek voorzichtig om in de koekepan. Laat dan de koek aan de andere kant ook mooi bruin bakken. Leg er een paar flinke eet lepels jam in en vouw de omelet dicht. Leg ze op een schotel en bestuif eventueel met wat poedersuiker. Dien dit gebak vooral direct op tot het behoud van de goede smaak. in een honderden meters diep ravijn te verzeilen. Soms scheelde het werkelijk niet meer dan een enkele decimeter en in die uren leerde lk de grondbeginse len van het Fatalisme aanvaarden. XXX QP DE EEN of andere manier haal den we Monte Carlo, en de eer sten die ons zagen dachten dat het ge zichtsbedrog was. Maar het was werke- kelijk No. 107, de luis en de vlo. Hij zag er nogal gehavend uit, er was niet veel groene verf meer over en de beide in zittende maakten niet de indruk van salon-jonkers. Ik was vies van mezelf. De uren die daarna kwamen zijn al tijd een beetje nevelig voor me geble- 'ven. Het heeft iets te maken met het hopeloos deftige Bristol-Majestic Hotel in Monte Carlo, midden tussen de an- nanas- en sinaasappelboompjes. Met een lauw bad in een blauwbetegelde bad kamer, met 36 uur aan één stuk slapen en daarna als „heer" (eindelijk dan weer héér...) Monte Carlo in. En als ras echte provinciaal linea recta naar het Casino, om eindelijk dan toch eens „de Bank" te zien, de roulette, de croupiers en de tuinen, „waarin-mannen-die- alles-verloren-zich-voor-de-kop-schie- ten" zoals we dat lezen in de romans van E. Philips Oppenheim, Prince of storysellers. Het werden mooie dagen, die tegen het sneeuw- en ijsoffer ruimschoots op wogen. Heel de Cote d'Azur scheen voor ons, Rally-rijders, open te staan. Overal mochten we gratis in, maar de consumpties moesten we betalen (1 glaasje pils: f 1.50 en de rest navenant). Galadiners in de International Sporting Club, Grand Bal du Rally bij de So ciété des Bains de Mer, en dan, o kos telijk moment in mijn leven, dat ivoor kartohnen kaartje, met gouden kroon tje, waarop geschreven stond: „Le Prin ce de Monaco vous prie de voulolr blen assister- la Réception organisie, au Jardin Exotique, en l'Honneur des Con currents de XVIIIIe Rally Automobile de Monte Carlo". Eén kaartje voor Kruit en een voor mij! Men groeit, in de momenten dat njen zulke kaartjes op zijn tafel vindt. XXX J^RUIT BLEEF onder dat alles nogal nuchter, even nuchter als onder z"n glaasje appelsap en cider. En hij vond het na een week welletjes en we zijn maar terug gegaan, naar huis. Ook al omdat we angstig krap in de francs gingen zitten. Het werd een schone rit terug. Langs de Franse en Italiaanse Rivièra, dwars door Zuid-Italië, Noord-Italië. Zwitser land, Zuid en midden-Duitsland en toen: Holland! We waren er weer: in Arnhem de eerste uitsmijter met ham, een eitje, vaderlandse slijk en modder en regen, regen, regen. De intocht in Noord-Holland was aandoenlijk: in de dorpen stonden de schoolkinderen op d'r Zondags langs de weg en bejubelden Kruit. In de over geschilderde Fiat stapelden de sigaret ten zich op, brevetten en gedichten. Het was heerlijk en spontaan. Nog later moesten we klinken met volle glazen en ook dat was prettig en opwekkend. Het was alles even genoeglijk en feestelijk, behalve het moment dat ik de declaraties indiende bij de organi satoren. Men vond dat we nogal gepe perd declareerden, een zienswijze die wij niet deelden Daarna gingen we uit elkaar, Kees weer aan z'n gewone werk in de gara ge, en zich onttrekkend aan iedere hul de. We zeiden tegen elkaar dat we het •t volgend jaar nog eens zouden doen. Maar dat volgend jaar was het oorlog en toen die oorlog voorbij was viel er een IJzeren Gordijn dat Europa in twee stukken hakte. Er gingen 10 jaren voorbij en zo werd het Januari 1949. Nu, van 24 tot 30 Januari, wordt de 19e Rally verre den. Ik zal de verslagen in de krant lezen en ik weet zeker dat er menig moment van weemoed zal zijn omdat die anderen er bij zijn en wij niet ANTHONY VAN KAMPEN. (SS w Neem U toch toch in acht bij dj eerste verschijnselen! Bestrijdt dadelijk die opkomende griep! Neem één of twee AKKERTJES'en ga vroeg naar bed![' helpen direct.' Effectieve bestrijding kost een millioen per jaar Onder vooorzitterschap van de heer H. K. Koster kwam Vrijdagmiddag de Stichting „Provinciale Gezondheids dienst voor Dieren in Noord-Holland" in algemene vergadering te Alkmaar bijeen. De nadruk op deze bijeenkomst viel op het al of niet noodzakelijk ziju van de tbc-bestrijding bij het vee, waarvoor van de boeren een hogere fi nanciële bijdrage werd gevraagd. Over het boekjaar Mei 1947Mei 1948 is een nadelig saldo ontstaan ten ge volge van het feit, dat het aantal ge slachte open lijders aan tbc, niet 440 maar 561 was geworden en de kosten dus f 6440 stegen. De bijdrage van de veehouders in de exploitatiekosten van de Gezondheidsdienst zal noodzakelijk moeten worden verhoogd van 70 cent cp 80 cent per onderzocht rund. Daar naast meende het bestuur, dat het in belang der boeren noodzakelijk is, het opruimen van de reageerders te blijven stimuleren door het toekennen van de bekende premie van f 40 of f 20 per opgeruimd reageerder. Ten einde dit te kunnen bekostigen, zal een extra ver hoging in de bijdrage van 20 cent per rund gevraagd moeten worden. De bij drage van de veehouders wordt dan in totaal f 1 per rund. De fondsen waaruit daartoe nodige gelden eerst werden ge put zijn opgesoupeerd. De reacties op dit bestuursvoorstel uil de vergadering waren zeer verschil lend. De heer Hoornsman merkte, op dat tbc-vrij vee niet alleen in het be lang is van de boer, maar van de gehele natie. Hij meende, dat niet alleen de boer, maar ook de staat een deel van de stijgende kosten zal moeten dragen. Deze kosten kunnen misschien iets wor den verminderd .door inspuitingen bij het onderzoek naar reageerders behal/a door de veeartsen te doen geschieden dcor daartoe aangewezen personen on der toezicht van de veearts. (De secre taris de heer P. Koster Jzn. deelde later mede, dat reeds een ciommissie van onderzoek in deze zaak is gevormd, waarin voor deze provincie de heer D. Rempt zitting heeft). Ook de afgevaar digde van 's Graveland drong aan op regeringssteun. Amsterdam verklaarde zich tegen de voorgestelde verhoging, evenals Opmeer. Doch zeker niet de gehele vergade ring zag de zaak zo. De heer K. Hoo- getoorn meende het wantrouwen van sommige boeren in goede resultaten van de bestrijding te moeten afleiden uit het steeds wisselen der methoden. Is de boer eenmaal overtuigd, dat zijn geld op de meest doeltreffende wijze ter bestrijding van de tbc btj zijn vee wordt besteed, dan zal hij zeker niet op een paar dubbeltjes kijken en van harte meevechten tegen het kwaad. Inspec teur De Vries van het departement van landbouw, visserij en voedselvoorzie ning bracht naar voren, dat het ge vraagde offer nog maar heel gering is. Kijk eens naar Amerika. Daar hebben vele steden de verordening, dat alleen melk uit vrije stallen in de consumptie mag worden gebracht. Ook in ons land begint de neiging tot dergelijke maat regelen merkbaar te worden. Ent wat dan? Laat de boer toch ook hierin met zijn tijd meegaan! De voorzitter sloot d}t onderwerp af, met de mededeling dat het bestuur de opmerkingen van de vergadering ge hoord hebbende een beslissing zal ne men, die zeker niet lijnrecht tegen de mening zal ingaan. Rede van de heer Rempt. De directeur van de dienst, dé heer D. Rempt, hield daarna een redevoe ring. Hij stelde de vraag of de tbc- bestrijding werkelijk belangrijk genoeg v/as om er mee door te gaan. Ja, er zijn dringende en dwingende redenen. Bij onderzoek op de consultatiebureaux in Nederland worden jaarlijkes Ongeveer 13 000 nieuwe gevallen van actieve tbc gevonden. Daarvan zijn er jaarlijks on geveer 5000 besmet met rundertuber- culose. Hij wees er op, dat op dagscho len ten plattelande tien maal meer kin deren reageren dan op de stadsscho len. Ongekookte melk drinken door be woners der bedrijven moet daarvan mede de oorzaak zijn. Een belangrijke reden voor de bestrijding is ook de veelal vereiste garantie van producten vcor de export uit tbc-vrije grondstof fen. Hij legde er nog eens de ngdrjk op dat de boer de tuberculose meet bestrijden. Dierenarts en Gezondheids dienst dienen hem zoveel mogelijk ter zijde te staan. Isoleren van de reageer ders, tbc-vrije wei bij de opfok en be strijding van dag tot dag zijn eerste voorwaarden. Voor een effectievebestrijding is alleen voor Noord-Holland een bedrag van f 1.000.000 per jaar en dan gedu rende meerdere jaren nodig. Zij ons grote doel: Nederland vrij van tbc. Wij moeten het winnen en wij kunnen het winnen*'. Tijdens de and vraag maakte de heer E. Dzn. Govers de opmerking, dat le bestrijding juist gediend kan worden door elke reageerder van een verplicht merk te voorzien. Laat de regering daartoe strenge maatregelen uitvaardi gen. Als andere provincies dan een slappe houding tonen, moet juist Koord- Holland naar voren komen. kü A -C^- Voor kinderen van omstreeks tien jaar vindt u hier een prettig pyama- modelletje. In één stof uitgevoerd, vraagt het 3,40 m stof van 80 breed, met donkere broek, zoals van de jongen 1,65 m lichte en 1,75 m donkere stof. We stikken in de jongensbroek de beennaden dicht, dan de midden naad, waarbij we tussen de pijltjes een split open laten. Aan de linkerkant hiervan vouwen we het aangeknipte gedeelte naar binnen, waar we het vaststikken, rechts naaien we er een belegje van dezelfde vorm tegen. Eij de meisjes broek vervallen die aangeknipte ge deelten en wordt de gehele midden naad dichtgestikt. Van onderen langs de pijpen stikken we op de verkeerde kant een 4 5 cm brede band aan, die we daarna op de goede kant vouwen en vaststikken. De bovenkant van de broek werken we met een band of schuifzoom af, waardoor we elastiek halen. Het jasje is voor jongens en meisjes hetzelfde op de sluiting na, die voor jongens naar rechts, voor meisjes naar links is. Het heeft geen kraag maar aangeknipte revers. Desgewenst kunt u het met een schouderpas —aken, dan knipt u het patroon langs de ingete kende -lijn door. De zakjes worden op gestikt en het beleg wordt tegen de voorkanten genaaid. De halsopening werken we van binnen met een schuin biesje af. De onderkant van de mouwen behandelen we net eender als die van de pijpen. De mouw wordt naad op naad vallend ingezet. Neemt u een ceintuurtje, dan zet u de knopen iets dichter bij elkaar PYAMA IO JAAR Hoevaak zien we niet, dat zij een model uitkiest, dat werkelijk niet voor haar figuur geschikt is. Men verkijkt zich zo gauw op een hyperslank manne- quintje, dat de laatste creatie van een bekend huis draagt, op een etalage pop met een minuscule mid deltje of het geraffineerd getekende model van een goede tekenares. In stilte denkt men „Had -ik het maar" en zo gauw als op de een of andere manier de gelegenheid zich voordoet, wordt de droom ge kocht, waarop men al spoedig een koude douche van teleurstelling krijgt. Het staat niet! Wat te doen, gekocht is gekocht, de punten zijn op en het geld, dat men voor de aankoop op zij gelegd had, is v~r- divenen. Goede raad is duur. Omdat voorkomen altijd beter is dan genezen, wordt het tijd dat menige vrouw zich zelf leert kennen. Een spiegel hebben we allemaal in huis en wanneer we dan bovendien ons verstand gebruiken, zullen' we er spoedig achter komen wat we wèl en wat we niet kunnen dragen. Aan de hand van bijgaande teke ningen, wordt het U nog duidelijker. De lange vrouw moet een japon hebben die korter maakt inplaats van een model met verticale lijnen, dat het silhouet nog meer verlengd. Japonnen zonder cein tuur of de hoog opgeknipte rokken van de nieuwe empire lijn, zijn daarom ook uit den boze. Nu de new-look in Parijs allang weer door een ander „look" vervangen is, woekert de voorliefde voor klokkende schootjes in ons land nog altijd vrolijk verder. Wanneer men bij gelegenheid eens in de stad dineert, of de een of andere feeste lijkheid bijwoont, is het opvallend hoe ontzettend veel cor pulente dames een klokkend schootje op hun japon genomen hebben. U kunt wel nagaan, dat zo'n klokkende volant op de eerste plaats de aandacht op de toch al dike heupen vestigt en op de tweede plaats alles behalve slank afkleedt. In tegenstelling met haar magere zuster, moet de ge zette vrouw er daarom rekening mee houden, dat de hoofdlijn van de japon on-onderbroken door loopt. Dus als het kan geen ceituur rondom, maar alleen van achteren of uit de naden van een baan in het voorpand. Heus, u hoeft niet bang ie zijn met een dergelijk model voor ouderwets versleten te worden. Er zijn in de mode nu eenmaal dingen die we vaak alleen aan de jongere of beter nog slankere generatie over kun nen laten. De kleine vrouw zondigt vaak tegen de roklengte. Parijs dicteerde de lang rok, maar dit houdt nog niet in, dat de kleine vrorw met een rok op haar enkels moet lopen. Zij krijgt daardoor een gedrongen en propperig aanzien. Het is voor haar voldoende, wanneer zij rokken neemt tot even onder de kuit. De te magere dames (het zij groot of klein) kunnen zich verlustigen aan de meeste modegrillen. Wel moeten zij er voor zorgen geen gedecolleteerde japon te nemen, (vanwege de zoutvaatjes) en geen glad lijfje. De aangeknipte- en vleermuismouw zijn voor deze figuren echter zeer geschikt. HELENS.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1949 | | pagina 3