Kamerlidmaatschap is geen sinecure Radium bleek slechts lichtgevende verf te zijn Res identie Het werk ligt niet altijd in de vergaderzaal Nieuwe avonturen van Pim, Pam en Pom Smokkelaars vergisten zich Amsterdammers namen wel 30.000 horloges af Generaal Paiion was een rare bidder Het Radioprogramma AVONTUUR Het parlement van een andere kant (2) UONDERD LEDEN telt de Tweede Kamer, de voorzitter inbegrepen. Maar het behoort tot de zeer grote zeldzaamheden, dat alle volksvertegen woordigers aanwezig zün. Alleen als zeer gewichtige onderwerpen behan deld worden, of als belangrijke stem mingen gehouden moeten worden, waarbij verreikende principiële beslis- f gingen in het geding zijn gekomen, komt men in groten getale op, doch ove- LTigens tonen de rijen vaak talrijke open plekken. Natuurlijk, er zijn altijd wel zieken fonder de Kamerleden en hun wegblij- Iven is dus geheel verantwoord. Doch [het absenteïsme van de anderen valt lang niet altijd te verdedigen. Het Ka- merlidmaatschap is geen beroep er is ook geen salaris aan verbonden. Wel ontvangen de dames en heren een Schadeloosstelling van f 6000 per jaar de voorzitter toucheert jaarlijks het dubbele bedrag maar daarvoor heb ben zij dan ook een omvangrijke taak. Verreweg de meeste Kamerleden be kleden in het maatschappelijk leven |en functie, die als hun beroep te be schouwen is. Er zijn burgemeesters, le llen van gedeputeerde staten en wet- ;houders, partijvoorzitters en bezoldigde feesturen van verschillende organisaties, o.a. van vakverenigingen, professoren, ^directeuren van onderwijsinstellingen en leraren; advocaten, predikanten en '.'journalisten; functionarissen in het bedrijfsleven, accountants en landbou wers onder en het spreekt wel van zelf, dat hun taak hen wel eens ergens anders roept dan juist in de Kamer. Dat is in het algemeen ook niet zo erg, want het Kamerwerk is allengs gespe- ..«fëjaiiseerder geworden, zodat de deskun digen van de fracties wel zorgen aan wezig te zijn, wanneer wetsontwerpen besproken worden, die op hun gebied liggen. De anderen, die dan toch niet het woord voeren, behoeven daarbij niet steeds aanwezig te zijn, al kan hun wegblijven bij stemmingen wel eens on aangename gevolgen hebben, zoals trouwens in de practijk meermalen ge bleken is. Stellig streven de Kamerleden er zo veel mogelijk naar, niet op het appèl te ontbreken en als de toeschouwer op de publieke tribune gapingen in de rijen der afgevaardigden ontdekt, dan be hoeft dit niet te betekenen, dat de he ren niet in het Kamergebouw aanwe zig zijn. Heel wat onderlinge bespre- kingen worden in de koffiekamer ge- - 'houden. In de bibliotheek vinden de zich op een speech voorbereidende le. den een schat van gegevens. In de spreekkamers wordt veelvuldig gecon fereerd en ook zoeken sommige afge vaardigden hier of daar wel gelegen heid om rustig te werken. Dat laatste gebeurt trouwens ook wel in de verga derzaal zelf. De geïnteresseerde buiten staander ontwaart tot zijn verwonde ring, dat talrijke leden bezig zijn met correspondentie of hun dag- en week bladen lezen. Dat maakt inderdaad een rare indruk, vooral als het schijnt, dat soms heel weinigen luisteren naar de spreker, die zich staat uit te sloven, om zijn tegenstanders voor zijn opvattingen te winnenDe experts echter spit sen hun oren en geen woord ontgaat hun. Zij treden tegen elkaar in het strijdperk en het pro en het contra wordt in de Kamer steeds duidelijk ge hoord. Het niet deelnemen aan het de bat door verscheidenen afgevaardigden, hetzij als spreker, hetzij als luisteraar! wil geenszins zeggen, dat niet met de nodige ernst 's lands zaken behartigd worden. Soms is er bij allen grote aan dacht, doch ook wanneer dat niet het geval is, worden er geen overijlde en onverantwoorde dingen gedaan. Als het belletje voor een stemming door het gehele Kamergebouw klinkt, dagen de leden van alle kanten op, plotseling stroomt de vergaderzaal vol en kwijten de dames en heren zich van hun be langrijkste plichten. Is daarmede het absenteïsme goed ge praat? Stellig niet. Het is een euvel, dat wel eens badenkelijke vormen aan neemt en waarover onlangs in de K.V.i\ nog ernstige klachten gerezen zijn. De kiezers hebben de candidaten niet op groene kussen geholpen, om daarna te ervaren, dat zij meer af- dan aanwe zig zijn. Het gebeurt nog wel eens, dat de bijeenkomst niet op het vastgestelde uur beginnen kan, doordat het z.g. quorum niet aanwezig is. Minstens 50 leden moeten nl de presentielijst gete kend hebben, wil de vergadering een aanvang kunnen nemen. Ook als het middag- of het avonduur begint te vor deren, verdwijnen meer en meer leden uit de zaal, doch zij hebben althans blijk gegeven van hun belangstelling. Te veel werk. Geheel op de verkeerde weg zijn zij, die door een cumulatie van functies herhaaldelijk verstek laten gaan. Zij nemen te veel hooi op hun vork en dat valt nimmer goed te praten. Het euvel van het absenteïsme al wordt het misschien wel eens te scherp veroor deeld mag nog wel eens gesignaleerd worden. Het Kamerlidmaatschap eist heel veel van de betrokkenen, die hun taak ernstig opvatten. Dat dienen zij ta bedenken, die ambitie voor deze hoge functie koesterden. De buitenstaander staat vaak al klaar met zijn uitspraak, dat de f 6000 's jaars gauw verdiend zijn. De Kamerleden zijn met het bezoeken van de openbare vergaderingen echter niet klaar. Zij moeten hun veelvuldige fractie-bijeen komsten bezoeken, waar alle wetsont werpen aan een voorbeschouwing in eigen kring van de politieke Kamer- groep worden onderworpen. Zij dienen aanwezig te zijn op de afdelingsverga deringen, waarin de wetsontwerpen een eerste bespreking ondergaan; zij wonen de vergaderingen bij van de tal rijke Kamercommissies, waarin zij zit ting hebben.- Zij moeten zich voorberei den op hun redevoeringen, waarvoor zij dikwijls verscheidene besprekingen voeren, of een onderzoek ter plaatse in stellen. Zij moeten heel wat lectuur bij houden; zij moeten veel corresponderen n.et. kiezers, die hun speciale belangen aan hen toevertrouwen en zij worden bedolven onder een lawine van kamer stukken: Wetsontwerpen met een me morie van toelichting, Voorlopige ver slagen en Memories van Antwoord, de Handelingen, Schriftelijke Vragen en de daarop gegeven antwoorden, adres sen, verslagen, enz. Neen, het Kamerlidmaatschap is geen sinecure en voor wie het serieus opvat, gaat er een zee van tijd inzitten. Hoge bomen vangen veel wind en de critiek, die op ons parlement en op de leder, wordt geoefend is menigmaal niet mals. Daarom is het goed, ook eens de andere kant van het werk in en voor de Kamer te laten zien. „Fanny": frontpaginanieuws in Australië Sedert de Melbourne-race heeft geen enkele Nederlander of Nederlandse zo veel publiciteit in Australië gekregen als thans Fanny Blankers-Koen. Vrij wel enkele dag verschijnen er in alle bladen foto's van de Nederlandse ath lete terwijl verschillende Zondagsbla den hele artikelen gewijd hebben aan de trainingsmethoden van Jan Blan- kers. Zaterdag 22 Januari a.s. zal Fanny deelnemen aan wedstrijden te Mel bourne in het grootste cricket-stadion van de wereld. Aangezien Shirley Strickland een beenspier verrekt heeft is het niet waarschijnlijk dat zij bij deze gelegenheid tegen Fanny zal aan treden. Daarentegen zal Joyce King, die eveneens deel uitmaakte van de Australische Olympische ploeg, ver moedelijk wel van de partij zijn. Vol gens de te Melbourne verschijnende .Sporting Globe" zal Fanny Zaterdag een aanval doen op het Australische record hoogspringen dat op 1 meter 609 staat. De „Sporting. Globe" schrijft verder: „Het echtpaar Blankers is te Sydney overweldigd door de vele be wijzen van vriendschap maar zou nu toch wel eens alleen gelaten willen worden. Fanny en Jan missen hun kin deren en verklaarden: „Hoe. warm de •ontvangst in Australië ook is, wij zul len blij zijn als we weer thuis in Hol land zijn". Zilveren stroom vloeit ons land binnen Het onderzoek naar herkomst en be stemming van de zilverkorrels, die Zondagavond plotseling uit een Belgi sche auto over de Admiraal de Ruyter- weg te Amsterdam rolden, heeft aan het licht gebracht, dat dit maar niet zo'n paar verdwaalde „zilver nuggets" waren, maar enkele druppels van een zilveren stroom, die naarstig van Duitsland, via België ons land binnen- vloeit. Rechercheurs van de douane zijn er in geslaagd bij een grote firma te Utrecht nog 22 kilogram zilverkor rels van deze smokkelhandel afkom stig, in beslag te nemen. Het bleek, dat die slechts het restant was van een veel grotere partij. Het zilver wefd verkocht voor f 135 per kilogram. De normale prijs is f 150, hetgeen er op wijst, dat het zilver geen normale herkomst heeft. Vermoedelijk is het gesmolten tafelzilver en sieraden verkocht door noodlijdende Duitsers. Kort na de burgeroorlog in Spanje werden eveneens ojd de „ondergrondse markt" grote hoeveelheden zilver be neden de normale prijs aangeboden. Het onderzoek wordt voortgezet. Huren 30 pcf. omhoog? Minister In 't Veld heeft op een ver gadering van het gewest Zuid-Holland van de Partij van de Arbeid te Leiden blijkens een verslag in „Het Vrije Volk" medegedeeld dat de huishuren dit jaar met 30 pet omhoog zullen moe ten. De regering wil de huurverhoging beschouwen in het kader van de loon- en prijzenpolitiek. Wanneer dus de hu ren omhoog gaan, zullen ook de lonen moeten worden verhoogd, want de re gering wenst geen huurverhoging ten koste van de arbeiders, aldus de mi nister. OM DE ENGELSE CUP. Twee wedstrijden uit de derde Cup ronde moesten voor de tweede maal worden overgespeeld. Hierbij verloor Birmingham City met 12 van Leices- ter City, terwijl de wedstrijd Aston Villa—Bolton Wanderers na verlenging een 21 overwinning voor Aston Vil la opleverde. Vóór de verlenging was de stand 1—1. Rita Hayworth en Ali Kahn Prins Ali Khan, de zoon van Aga Khan, en de filmster Rita Hayworth hebben verklaard, dat zij in het huwe lijk zullen treden, zodra Ali Khan vrij is om deze stap te doen. Prins Ali Khan heeft nader ver klaard, dat zijn huwelijk met de film ster Rita waarschijnlijk in Frankrijk gesloten zal worden en vermoedelijk te Le Cannet, waar zijn vader woont. De prins verklaarde voorts, dat Aga Khan zijn toestemming voor dit huwelijk had verleend. Rita Hayworth, zeide hij ver der, zal een persconferentie houden, zodra zij van haar griep genezen is. Op een vraag of de actrice zou doorgaan voor de film te spelen, zeide Ali Khan, dat zij nog een contract met Hollywood had. Over een kerkelijke inzegening is niets bepaald, zeide Ali Khan op een desbetreffende vraag. Tof vier jaar voorzichtig met pinda's De geneeskundige hoofdinspectie van de Volksgezondheid wijst op het ge vaar van het eten van apenootjes voor kinderen onder de vier jaar. Binnen zeer korte tijd, nadat apenootjes weer in beperkte mate verkrijgbaar waren, werden er weer kleuters in ziekenhui zen opgenomen, omdat een nootje in de luchtwegen was terecht gekomen. Dit maakt een ingewikkelde behande ling noodzakelijk en kan aanleiding zijn tot het ontstaan van gevaarlijke complicaties. De kans is des te groter als het terecht komen „in het verkeer de keelgat" aanvankelijk geen klachten geeft, wat vaak het geval is. Eens in de veertien dagen dalen de goden af van de berg Olympus om voor de microfoon te Hilversum uitspraak te doen in de meningsverschillen of een oplossing aan de hand te doen voor de problemen, die ons, aardse wezens, bezig houden. De fotograaf verraste de Olympiërs in de studio v.l.n.r.: Mevr. A. RomeinVeschoor en de heren Dr. Garmt Stuiveling, Sam de Wolff, E. Kleyweg, Jaap Buys en Dr. C. van Rijsinge. Staande de heer A. van Nierop. SURINAME WEIGERT SUBSIDIE AAN K.L.M. De Staten van Suriname hebben een voorstel van de KLM voor het instel len van een gesubsidieerde binnen landse luchtlijn in Suriname met een sluitsubsidie van f 250.000 gedurende 2 jaar en iets minder in het derde jaar, verworpen. De Staten zijn van oordeel, dat de voordelen niet evenredig zijn aan de gevraagde som, welke naar hun mening beter kan worden gebruikt voor dringender behoeften. PUZZLERUBRIEK. De derde naam in de puzzle van Za terdag was L. V. Niagarden. GROTERE BLOEMBOLLENUITVOER NAAR AMERIKA? Albert Douglas schrijft uit Aalsmeer in de „Journal of Commerce", dat de Amerikanen in het voorjaar van 1950 in New York en omstreken een grotere verscheidenheid van tulpsoorten zul len zien dan ooit tevoren, wanneer de Nederlanders hun plannen ten uitvoer kunnen brengen. Nederland, zo schrijft hij,verwacht zijn bloembollenexport in het lopende jaar met 12% op te voeren tot wellicht 100 millioen stuks met een geraamde waarde van 9 mil lioen dollars. 121. Kwaadaardig stapt de veld wachter weg, gevolgd door Vossema en de schilder. Hoofdschuddend kijkt Moeder Woeffie hen na. „Die arme kinderen", mompelt ze. „Ik geloof wel, dat die veldwachter wat al te streng optreedt". Daar hoort ze echter plotse ling een stem boven haar hoofd. 322. Het is Wetsnavel, die haar roept. Hij zit boven op het hok en heeft alles gehoord, wat de veldwach ter gezegd heeft. „Maakt u zich maar niet bezorgd, mevrouw", piept hij. ..Pim, Pam en Pom zullen er zich heus wel uit redden. Ze zijn niet voor niets de drie beroemdste honden van het dorp". „Ja, ja", zucht Moeder Woeffie. „Dat kan wel zijn, maar waar zitten die drie rakkers nu?" Enige tijd geleden werd op aanwij zingen van de douane-recherche te Dordrecht op het ogenblik dat hij in gezelschap van zijn vrouw de Nedcr- lands-Duitsa grens wilde passeren, een inwoner van Dordrecht J. van der VV. aangehouden, verdacht van smokkel van radium. De auto waarin het echtpaar reisde werd nauwkeurig onderzocht en inder daad werd, kunstig achter de benzine tank verborgen, een loden buis gevon den, waarin een leeg glazen buisje zat. Samen met zijn vriend P. R. uit Woer den had Van der W. korte tijd tevoren deze buis uit Duitsland gesmokkeld in de overtuiging, dat zij radium bevatte, met de bedoeling deze in Nederland aan de man te brengen. De radium was echter niet anders dan wat lichtgeven de verf vermengd met een schuurmid- ^oals vele andere militairen, was wijlen generaal George Patton zo wel een devoot als een profaan man. Hij was ook een commandant, die geen tegenspraak duldde en die niet aarzelde, de Al machtige te laten weten, welke soort samenwerking hij verwachtte. Toen het slechte weer zijn opmars in de slag om Bastogne tegenhield, zo ver telt ienjand van zjjn staf aan „Ti me", liet hij de veldprediker Ja mes O'Neill van het Derde Leger roepen en zei: „Dominee, ik wil, dat u een gebed voor goed weer publiceert. We gaan pro beren, of wij God niet op onze hand kunnen krij gen". De dominé sput terde tegen, maar Pat- ton bulderde: „Dominéé, sta je me nu les te ge ven in theologie, of ben je de veldprediker van het Derde Leger Ik wil dat gebed hebben.." Het gebed, gedrukt op een kerstkaart, werd aan de troepen uitgedeeld. Een ander gebed om succes, dat onlangs werd gepubliceerd in het re gimentsblad van de Zweedse Koninklijke Lijfwacht, veroorzaakte een waar oproer in ker kelijke kringen. Het was vergezeld van een re dactioneel artikel, dat de „oprechte, openhartige vroomheid van Patton" prees. „Heer", zo begon Pat ton zijn gebed op 23 De cember 1944, de voor avond van het Ardennen offensief, „hier spreekt Patton. Regen, sneeuw, meer regen, meer sneeuw en ik begin mij af te vragen aan welke kant men staat in Uw hoofdkwartier. Gij moet voor Uzelf uitmaken, aan wiens zijde Gij staat. Gij moet mij te hulp komen, opdat ik het gehele Duitse leger met één klap kan vernietigen als een verjaardagsgeschenk voor Uw Vorst des Vredes". Vier dagen later bad Patton in een geheel andere ge moedsstemming: „Hemelse Vader, dit is Patton op nieuw. Ik verzoek volledige voort gang te mogen rapporteren. O, Heer, het komt me voor, dat Gij veel beter ingelicht waart over de toe stand, dan ik was, want juist dat ver schrikkelijke weer, dat ik zo vervloek te, maakte het voor het Duitse leger mogelijk, zelfmoord te ple gen. Dat, Heer, was een brillante militaire zet en ik buig deemoedig het hoofd voor een op permachtig mili tair genie!" De Zweedse geestelijk heid toonde zich ge schokt bij het vernemen van de gebeden van de Amerikaanse generaal. Dominee Hans Acker- helrn, hulpprediker van de Hedvig Eleanora pa rochie zeide: „Ik heb dit met de grootste veront rusting gelezen" en de Deken van Uppsala, An- derberg, hoofd van de Zweedse veldpredikers, gaf als zijn mening te kennen: „Voor deze soort opvatting kan ik slechts het ouderwetse woord ketterij gebruiken. Als de godsdienst misbruikt wordt om te voldoen aan menselijke verlan gens, wordt hij volkomen nutteloos". del en veel succes hadden deze Neder landse „handelsreizigers" voor een Duits complot niet. Maar het onderzoek in de auto en van het echtpaar leidde tot een andere ontdekking. De vrouw had zorgvuldig in haar kleding 22 horloges en een aan tal vulpenhouders verstopt. Dit was het begin van de ontdekking van een tame, lijk uitgebreide smokkel in horloges, nylons, vulpenhouders en andere arti kelen, welke tussen Duitsland, Neder land, België en Engeland werd bedre ven. De smokkel was nog in volle gang en voortgaand onderzoek had tot re sultaat, dat een auto kon worden opge spoord, waarmede in de koplampen 300 horloges naar Engeland waren overga» bracht. Deze brachten 950 pond sterling op. die weer verborgen in een andere auto naar Nederland waren gestuurd en in België omgezet in een nieuwe partij horloges. Deze laatste partij werd ver kocht aan marktkooplieden te Amster dam, die na hun arrestatie bekenden reeds 30.000 horloges van dit smokkel- complot te hebben afgenomen. De hor loges waren voor een deel geruild voor koffie, die weer naar Duitsland werd vervoerd. VOOR HEDENAVOND HILVERSUM 1 301 m Nieuwsberichten om 7, 8 en 11 uur NCRV: 6,00 Onze Nederlandse koren en korpsen 6,30 Voor de Strijdkrachten 7,15 Prikkebeen 7,30 Het actueel geluid —7,45 Engelse les 8,05 Programma-proloog 8,15 Radio Philharmonisch-orkest 9,15 Lezingen door Dr A v d Hoeven— 9,40 Busch STrijkcrkest 10,15 Annie Woud, alt 10,45 Avondoverdenking 11,15 Gramo- fconplaten 11,20 Dr A J v d Graait 11,35 Gramofoonplaten HILVERSUM II. 415 m Nieuwsberichten om 6, 8 en 11 uur VARA: 6,2o Tonny Schiflerstein (piano) 6,30 Vraaggesprek 7,00 Lezing door P A Kuin 7,15 Nieuws uit Indonesië VPRO: 7,30 Voor de jeugd 7,45 Lezen in de Bijbel - VARA: 8,05 Dingen van de dag 8,15 Socialistisch nieuws 8,20 Omroep-orkest 9,00 „George en Margaret" (Hoorspel) 10,15 Metropolc-orkest 10,45 Van boek tot beek 11,15 De hit-kit 1:l>45 Rustige avondklanken VOOR DONDERDAG HILVERSUM 1 301 m Nieuwsberichten om 7, 8, 1, 7, 8' en 11 uur KRO: 8,15 Pluk 'de dag 12,33 Amusements-orkest NCRV: 2,0o Orkest van André Kostela- netz 6,00 Leger des Heils-kwartier 6,13 Land- en tuinbouw 6,30 Voor de Strijdkrachten 7,15 Nederlandse orga nisten 7,30 Het actueel geluid 7,45 De Regerings-Voorlichtingsdienst antwoordt 8,05 Programma-proloog 8,15 Tussen de Oeral en de Rocky Mountains 9,30 Familie-competitie 10,05 De vaait der Volken 10,25 Liederen 10,45 Avond- overdenking 11,15 Gramofoo'nplaten HILVERSUM II. 415 m Nieuwsberichten om 7, 8, 1, 6 8 én 11 uur AVRO: 8,15 Ochtendvaria 10,15 Arbeidsvitaminen I.20 „Bergafwaarts" 3,00 Voor zieken en gezonden 6,15 Sportpraatje 6,30 Sidney Torch dirigeert 7,00 „Met de eendracht op avontuur" 7,10 Avro- avondschooi 7,45 Pierre Palla (piano) 8,05 In het Radio-zoeklicht 8,15 Het Omroep-Kamercrkest 8,00 „Liefde en misverstand" 9,15 Het promenade-orkest 9,45 „Rechtvaard g en doelmatig" 10,05 Aansluiting met de Royal Albert Hall te Londen 10,45 Gramofoonmuziek II,15 Engelse show- en variété-successen IN DE DOOR TJEERD AOEMA Blijkbaar wilde de onbekende ver dere vragen voorkomen. Hij ging Steensma voor naar de garderobe en beiden namen daar hun jassen en hoe- -ïden in ontvangst. Zij gaven de jongen Aeen fooitje en de man in rok drukte do portier, die gedienstig naderbij kwam, een geldstuk in de hand. I Op hetzelfde moment vertoonde zich -■een chauffeur bij de zaaldeur. I „Uw taxi, meneer", wees de portier. De onbekende liet de ingenieur ■voorgaan en de portier bediende met zijn pet in de hand voorzichtig de ;draaideur. I „Welterusten, heren!" zei hij be- ^Klecid. „Terusten. portier", antwoordde Steensma, terwijl zijn begeleider non- lchalant tegen de rand van zijn hoed v tikte. De chauffeur hield de deur van de taxi open. „Welk adres, heren?" informeerde hij. „Een moment!" riep Steensma schijn baar verschrikt, „ik heb mijn hand schoenen vergeten!" „Zal ik ze even voor u halen, me neer?" vroeg de chauffeur gedienstig. „Dank je", antwoordde Steensma, „ik ga zelf wel even. Ik weet precies, waar ik ze neergelegd heb". Hij liep vlug naar de buitendeur en stond een njoment" later weer in de zaal. De handschoenen, welke hij op een tafeltje gelegd had, waren verdwenen. ..Iets vergeten, meneer?" vroeg de portier gedienstig. Steensma antwoordde niet. Terwijl hij zoekend om zich heen keek, kwam do grijze heer, die bij de uitgang had gezeten glimlachend naar hem toe. Hij had zijn overjas aan en lichtte beleefd de hoed van het hoofd. „Ik geloof, meneer", zei hij, „dat u uw handschoenen heeft vergeten. Zijn het niet deze?" Hij reikte ze Steensma glimlachend over en deze nam ze met een woord van vriendelijke dank in ontvangst. Daarna haastte hij zich naar buiten en zag, dat het licht in de taxi was uitgedraaid, zodat de passagier in het donker zat. Steensma bukte zich en nam naast de onbekende in de auto plaats. De chauffeur sloot met een harde slag het portier en de taxi gleed over het asfalt. „Vindt u goed", vroeg de man in het duister, „dat ik een explicatie uit stel tot wij in mijn huis zijn?" „Uitstekend", antwoordde Steensma. „Wantrouwt u de chauffeur?" „Het is niet iemand, die met zijn wagen in de straat gewacht heeft", zei de onbekende. „De portier heeft een garage opgebeld en daarom moet ik maar aannemen, dat deze man be trouwbaar is. Overigens is er voor mij geen enkele reden om te goed van vertrouwen te zijn. Als u in mijn schoenen stond, zou u al geleerd heb ben iedereen te wantrouwen. Wat de ze chauffeur betreft, er zit een dikke ruit tussen zijn Izitplaats en de onze en ik heb niet ^e indruk, dat hij ons kan verstaan. U ziet wel, dat hij daar ook geen moeite voor doet. Lagen uw handschoenen nog op hun plaats?" „De heer, die bij de uitgang heeft gezeten, had ze weggenomen", zei Steensma. „Hij heeft zich lelijk in de kaart laten kijken", zei de onbekende. „Een tactische fout, meneer. U ziet, dat het beste paard nog wel eens struikelen kan". „Maar ik begrijp nietbekende Steensma. „Dat kunt u ook niet begrijpen", viel de onbekende in. „U kent de om standigheden niet, waaronder ik se dert veertien dagen in deze stad ver blijf. Ik begreep, dat ik geschaduwd werd en vermoedde wel, dat de oude man bij de uitgang mijn achtervolger zou zijn". „Waarom?" vroeg Steensma kort. „Dat kan ik u niet precies uitlog gen", zei de onbekende. „Er waren enige kleinigheden waardoor hij mijn achterdocht wekte. Je voelt zoiets langzamerhand aan en het blijkt nu wel. dat ik gelijk had". „Maar hij deed niets bijzonders", protesteerde Steensma. „Het 'was slui tingstijd, dus hij moest wel vertrek ken en hij zag, dat ik mijn hand schoenen had vergeten en herkende mij toen ik binnenkwam, dus „Dus alles lijkt volkomen logisch" vulde de onbekende aan, „maar hele maal natuurlijk was het niet, meneer. „Kijkt u eens, een man, die wil op passen, dat iemand niet onopgemerkt een zaal verlaat, zal in de regel bij de uitgang gaan zitten, omdat hij mag aannemen, dat iemand, die niet beseft, dat hij gevolgd wordt hem daar moet passeren. Hij zal zijn consumptie voor uit betalen om ieder ogenblik ge reed te zijn weg te lopen en wat deze zogenaamde oude heer betreft „Denkt u, dat hij niet oud was?" vroeg Steensma. „Ik betwijfel het", zei zijn metgezel, „maar ik moet toegeven dat hij dan meesterlijk gegrimeerd was. U heeft misschien opgemerkt, dat hij de sche merlamp boven zijn hoofd uitgedraaid had. Dat was voor mij een bewijs, dat het licht niet te veel op zijn gezicht mocht vallen. Ik moet overigens be kennen, dat hij met talent het slape rige oude heertje gespeeld heeft". „Ik begrijp het nog niet", zei ir. Steensma. „Alleen omdat hij bij de cleur zat en om wat u zo juist heeft opgemerkt, kunt u toch niet veronder stellen, dat u door die man werd ge schaduwd. „Natuurlijk niet!" riep de onbeken de vrolijk, „er zitten bij elke zaak mensen bij de deur". „Maar hoe weet u danvroeg Steensma. „Wel, omdat ik, zoals ik u al ver telde, wel verwachtte, dat ik gescha duwd zou worden. En omdat onze vriend, hoe goed hij zijn rol schijn baar gespeeld heeft, een paar lelijke tactische fouten heeft gemaakt. Een daarvan is bijvoorbeeld, dat een zielig oud mannetje als hij te weinig notitie van zijn omgeving behoort te ticmen om dadelijk op te merken, dat u uw handschoenen had vergeten, wat de garderobe-boy niet eens was op gevallen Bovendien zat hij, nadat wij buiten waren, veel te vlug in zijn over jas. Dat alles ging zo snel, dat het niet in het tempo van zijn leeftijd en van zijn optreden paste. Kunt u mij vol gen?" (Wordt vervolgd)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1949 | | pagina 5