Kamerlidmaatschap is geen
sinecure
Radium bleek slechts lichtgevende
verf te zijn
Res
identie
Het werk ligt niet altijd
in de vergaderzaal
Nieuwe avonturen van Pim, Pam en Pom
Smokkelaars vergisten zich
Amsterdammers namen wel 30.000 horloges af
Generaal Paiion was een rare bidder
Het Radioprogramma
AVONTUUR
Het parlement van een andere kant (2)
UONDERD LEDEN telt de Tweede
Kamer, de voorzitter inbegrepen.
Maar het behoort tot de zeer grote
zeldzaamheden, dat alle volksvertegen
woordigers aanwezig zün. Alleen als
zeer gewichtige onderwerpen behan
deld worden, of als belangrijke stem
mingen gehouden moeten worden,
waarbij verreikende principiële beslis-
f gingen in het geding zijn gekomen,
komt men in groten getale op, doch ove-
LTigens tonen de rijen vaak talrijke open
plekken.
Natuurlijk, er zijn altijd wel zieken
fonder de Kamerleden en hun wegblij-
Iven is dus geheel verantwoord. Doch
[het absenteïsme van de anderen valt
lang niet altijd te verdedigen. Het Ka-
merlidmaatschap is geen beroep er
is ook geen salaris aan verbonden.
Wel ontvangen de dames en heren een
Schadeloosstelling van f 6000 per jaar
de voorzitter toucheert jaarlijks het
dubbele bedrag maar daarvoor heb
ben zij dan ook een omvangrijke taak.
Verreweg de meeste Kamerleden be
kleden in het maatschappelijk leven
|en functie, die als hun beroep te be
schouwen is. Er zijn burgemeesters, le
llen van gedeputeerde staten en wet-
;houders, partijvoorzitters en bezoldigde
feesturen van verschillende organisaties,
o.a. van vakverenigingen, professoren,
^directeuren van onderwijsinstellingen
en leraren; advocaten, predikanten en
'.'journalisten; functionarissen in het
bedrijfsleven, accountants en landbou
wers onder en het spreekt wel van
zelf, dat hun taak hen wel eens ergens
anders roept dan juist in de Kamer.
Dat is in het algemeen ook niet zo erg,
want het Kamerwerk is allengs gespe-
..«fëjaiiseerder geworden, zodat de deskun
digen van de fracties wel zorgen aan
wezig te zijn, wanneer wetsontwerpen
besproken worden, die op hun gebied
liggen. De anderen, die dan toch niet
het woord voeren, behoeven daarbij
niet steeds aanwezig te zijn, al kan hun
wegblijven bij stemmingen wel eens on
aangename gevolgen hebben, zoals
trouwens in de practijk meermalen ge
bleken is.
Stellig streven de Kamerleden er zo
veel mogelijk naar, niet op het appèl te
ontbreken en als de toeschouwer op de
publieke tribune gapingen in de rijen
der afgevaardigden ontdekt, dan be
hoeft dit niet te betekenen, dat de he
ren niet in het Kamergebouw aanwe
zig zijn. Heel wat onderlinge bespre-
kingen worden in de koffiekamer ge-
- 'houden. In de bibliotheek vinden de
zich op een speech voorbereidende le.
den een schat van gegevens. In de
spreekkamers wordt veelvuldig gecon
fereerd en ook zoeken sommige afge
vaardigden hier of daar wel gelegen
heid om rustig te werken. Dat laatste
gebeurt trouwens ook wel in de verga
derzaal zelf. De geïnteresseerde buiten
staander ontwaart tot zijn verwonde
ring, dat talrijke leden bezig zijn met
correspondentie of hun dag- en week
bladen lezen. Dat maakt inderdaad een
rare indruk, vooral als het schijnt, dat
soms heel weinigen luisteren naar de
spreker, die zich staat uit te sloven, om
zijn tegenstanders voor zijn opvattingen
te winnenDe experts echter spit
sen hun oren en geen woord ontgaat
hun. Zij treden tegen elkaar in het
strijdperk en het pro en het contra
wordt in de Kamer steeds duidelijk ge
hoord. Het niet deelnemen aan het de
bat door verscheidenen afgevaardigden,
hetzij als spreker, hetzij als luisteraar!
wil geenszins zeggen, dat niet met de
nodige ernst 's lands zaken behartigd
worden. Soms is er bij allen grote aan
dacht, doch ook wanneer dat niet het
geval is, worden er geen overijlde en
onverantwoorde dingen gedaan. Als het
belletje voor een stemming door het
gehele Kamergebouw klinkt, dagen de
leden van alle kanten op, plotseling
stroomt de vergaderzaal vol en kwijten
de dames en heren zich van hun be
langrijkste plichten.
Is daarmede het absenteïsme goed ge
praat? Stellig niet. Het is een euvel, dat
wel eens badenkelijke vormen aan
neemt en waarover onlangs in de K.V.i\
nog ernstige klachten gerezen zijn. De
kiezers hebben de candidaten niet op
groene kussen geholpen, om daarna
te ervaren, dat zij meer af- dan aanwe
zig zijn. Het gebeurt nog wel eens, dat
de bijeenkomst niet op het vastgestelde
uur beginnen kan, doordat het z.g.
quorum niet aanwezig is. Minstens 50
leden moeten nl de presentielijst gete
kend hebben, wil de vergadering een
aanvang kunnen nemen. Ook als het
middag- of het avonduur begint te vor
deren, verdwijnen meer en meer leden
uit de zaal, doch zij hebben althans
blijk gegeven van hun belangstelling.
Te veel werk.
Geheel op de verkeerde weg zijn zij,
die door een cumulatie van functies
herhaaldelijk verstek laten gaan. Zij
nemen te veel hooi op hun vork en dat
valt nimmer goed te praten. Het euvel
van het absenteïsme al wordt het
misschien wel eens te scherp veroor
deeld mag nog wel eens gesignaleerd
worden. Het Kamerlidmaatschap eist
heel veel van de betrokkenen, die hun
taak ernstig opvatten. Dat dienen zij ta
bedenken, die ambitie voor deze hoge
functie koesterden.
De buitenstaander staat vaak al klaar
met zijn uitspraak, dat de f 6000 's jaars
gauw verdiend zijn. De Kamerleden
zijn met het bezoeken van de openbare
vergaderingen echter niet klaar. Zij
moeten hun veelvuldige fractie-bijeen
komsten bezoeken, waar alle wetsont
werpen aan een voorbeschouwing in
eigen kring van de politieke Kamer-
groep worden onderworpen. Zij dienen
aanwezig te zijn op de afdelingsverga
deringen, waarin de wetsontwerpen
een eerste bespreking ondergaan; zij
wonen de vergaderingen bij van de tal
rijke Kamercommissies, waarin zij zit
ting hebben.- Zij moeten zich voorberei
den op hun redevoeringen, waarvoor zij
dikwijls verscheidene besprekingen
voeren, of een onderzoek ter plaatse in
stellen. Zij moeten heel wat lectuur bij
houden; zij moeten veel corresponderen
n.et. kiezers, die hun speciale belangen
aan hen toevertrouwen en zij worden
bedolven onder een lawine van kamer
stukken: Wetsontwerpen met een me
morie van toelichting, Voorlopige ver
slagen en Memories van Antwoord, de
Handelingen, Schriftelijke Vragen en
de daarop gegeven antwoorden, adres
sen, verslagen, enz.
Neen, het Kamerlidmaatschap is geen
sinecure en voor wie het serieus opvat,
gaat er een zee van tijd inzitten. Hoge
bomen vangen veel wind en de critiek,
die op ons parlement en op de leder,
wordt geoefend is menigmaal niet mals.
Daarom is het goed, ook eens de andere
kant van het werk in en voor de Kamer
te laten zien.
„Fanny": frontpaginanieuws
in Australië
Sedert de Melbourne-race heeft geen
enkele Nederlander of Nederlandse zo
veel publiciteit in Australië gekregen
als thans Fanny Blankers-Koen. Vrij
wel enkele dag verschijnen er in alle
bladen foto's van de Nederlandse ath
lete terwijl verschillende Zondagsbla
den hele artikelen gewijd hebben aan
de trainingsmethoden van Jan Blan-
kers.
Zaterdag 22 Januari a.s. zal Fanny
deelnemen aan wedstrijden te Mel
bourne in het grootste cricket-stadion
van de wereld. Aangezien Shirley
Strickland een beenspier verrekt heeft
is het niet waarschijnlijk dat zij bij
deze gelegenheid tegen Fanny zal aan
treden. Daarentegen zal Joyce King,
die eveneens deel uitmaakte van de
Australische Olympische ploeg, ver
moedelijk wel van de partij zijn. Vol
gens de te Melbourne verschijnende
.Sporting Globe" zal Fanny Zaterdag
een aanval doen op het Australische
record hoogspringen dat op 1 meter
609 staat. De „Sporting. Globe" schrijft
verder: „Het echtpaar Blankers is te
Sydney overweldigd door de vele be
wijzen van vriendschap maar zou nu
toch wel eens alleen gelaten willen
worden. Fanny en Jan missen hun kin
deren en verklaarden: „Hoe. warm de
•ontvangst in Australië ook is, wij zul
len blij zijn als we weer thuis in Hol
land zijn".
Zilveren stroom vloeit ons
land binnen
Het onderzoek naar herkomst en be
stemming van de zilverkorrels, die
Zondagavond plotseling uit een Belgi
sche auto over de Admiraal de Ruyter-
weg te Amsterdam rolden, heeft aan
het licht gebracht, dat dit maar niet
zo'n paar verdwaalde „zilver nuggets"
waren, maar enkele druppels van een
zilveren stroom, die naarstig van
Duitsland, via België ons land binnen-
vloeit. Rechercheurs van de douane
zijn er in geslaagd bij een grote firma
te Utrecht nog 22 kilogram zilverkor
rels van deze smokkelhandel afkom
stig, in beslag te nemen. Het bleek, dat
die slechts het restant was van een veel
grotere partij.
Het zilver wefd verkocht voor f 135
per kilogram. De normale prijs is f 150,
hetgeen er op wijst, dat het zilver geen
normale herkomst heeft. Vermoedelijk
is het gesmolten tafelzilver en sieraden
verkocht door noodlijdende Duitsers.
Kort na de burgeroorlog in Spanje
werden eveneens ojd de „ondergrondse
markt" grote hoeveelheden zilver be
neden de normale prijs aangeboden.
Het onderzoek wordt voortgezet.
Huren 30 pcf. omhoog?
Minister In 't Veld heeft op een ver
gadering van het gewest Zuid-Holland
van de Partij van de Arbeid te Leiden
blijkens een verslag in „Het Vrije
Volk" medegedeeld dat de huishuren
dit jaar met 30 pet omhoog zullen moe
ten. De regering wil de huurverhoging
beschouwen in het kader van de loon-
en prijzenpolitiek. Wanneer dus de hu
ren omhoog gaan, zullen ook de lonen
moeten worden verhoogd, want de re
gering wenst geen huurverhoging ten
koste van de arbeiders, aldus de mi
nister.
OM DE ENGELSE CUP.
Twee wedstrijden uit de derde Cup
ronde moesten voor de tweede maal
worden overgespeeld. Hierbij verloor
Birmingham City met 12 van Leices-
ter City, terwijl de wedstrijd Aston
Villa—Bolton Wanderers na verlenging
een 21 overwinning voor Aston Vil
la opleverde. Vóór de verlenging was
de stand 1—1.
Rita Hayworth en Ali Kahn
Prins Ali Khan, de zoon van Aga
Khan, en de filmster Rita Hayworth
hebben verklaard, dat zij in het huwe
lijk zullen treden, zodra Ali Khan vrij
is om deze stap te doen.
Prins Ali Khan heeft nader ver
klaard, dat zijn huwelijk met de film
ster Rita waarschijnlijk in Frankrijk
gesloten zal worden en vermoedelijk te
Le Cannet, waar zijn vader woont. De
prins verklaarde voorts, dat Aga Khan
zijn toestemming voor dit huwelijk had
verleend. Rita Hayworth, zeide hij ver
der, zal een persconferentie houden,
zodra zij van haar griep genezen is. Op
een vraag of de actrice zou doorgaan
voor de film te spelen, zeide Ali Khan,
dat zij nog een contract met Hollywood
had.
Over een kerkelijke inzegening is
niets bepaald, zeide Ali Khan op een
desbetreffende vraag.
Tof vier jaar voorzichtig
met pinda's
De geneeskundige hoofdinspectie van
de Volksgezondheid wijst op het ge
vaar van het eten van apenootjes voor
kinderen onder de vier jaar. Binnen
zeer korte tijd, nadat apenootjes weer
in beperkte mate verkrijgbaar waren,
werden er weer kleuters in ziekenhui
zen opgenomen, omdat een nootje in
de luchtwegen was terecht gekomen.
Dit maakt een ingewikkelde behande
ling noodzakelijk en kan aanleiding
zijn tot het ontstaan van gevaarlijke
complicaties. De kans is des te groter
als het terecht komen „in het verkeer
de keelgat" aanvankelijk geen klachten
geeft, wat vaak het geval is.
Eens in de veertien dagen dalen de goden af van de berg Olympus om
voor de microfoon te Hilversum uitspraak te doen in de meningsverschillen
of een oplossing aan de hand te doen voor de problemen, die ons, aardse
wezens, bezig houden. De fotograaf verraste de Olympiërs in de studio
v.l.n.r.: Mevr. A. RomeinVeschoor en de heren Dr. Garmt Stuiveling,
Sam de Wolff, E. Kleyweg, Jaap Buys en Dr. C. van Rijsinge. Staande de
heer A. van Nierop.
SURINAME WEIGERT SUBSIDIE
AAN K.L.M.
De Staten van Suriname hebben een
voorstel van de KLM voor het instel
len van een gesubsidieerde binnen
landse luchtlijn in Suriname met een
sluitsubsidie van f 250.000 gedurende 2
jaar en iets minder in het derde jaar,
verworpen. De Staten zijn van oordeel,
dat de voordelen niet evenredig zijn
aan de gevraagde som, welke naar hun
mening beter kan worden gebruikt
voor dringender behoeften.
PUZZLERUBRIEK.
De derde naam in de puzzle van Za
terdag was L. V. Niagarden.
GROTERE BLOEMBOLLENUITVOER
NAAR AMERIKA?
Albert Douglas schrijft uit Aalsmeer
in de „Journal of Commerce", dat de
Amerikanen in het voorjaar van 1950
in New York en omstreken een grotere
verscheidenheid van tulpsoorten zul
len zien dan ooit tevoren, wanneer de
Nederlanders hun plannen ten uitvoer
kunnen brengen. Nederland, zo schrijft
hij,verwacht zijn bloembollenexport
in het lopende jaar met 12% op te
voeren tot wellicht 100 millioen stuks
met een geraamde waarde van 9 mil
lioen dollars.
121. Kwaadaardig stapt de veld
wachter weg, gevolgd door Vossema en
de schilder. Hoofdschuddend kijkt
Moeder Woeffie hen na. „Die arme
kinderen", mompelt ze. „Ik geloof wel,
dat die veldwachter wat al te streng
optreedt". Daar hoort ze echter plotse
ling een stem boven haar hoofd.
322. Het is Wetsnavel, die haar
roept. Hij zit boven op het hok en
heeft alles gehoord, wat de veldwach
ter gezegd heeft. „Maakt u zich maar
niet bezorgd, mevrouw", piept hij.
..Pim, Pam en Pom zullen er zich heus
wel uit redden. Ze zijn niet voor niets
de drie beroemdste honden van het
dorp". „Ja, ja", zucht Moeder Woeffie.
„Dat kan wel zijn, maar waar zitten
die drie rakkers nu?"
Enige tijd geleden werd op aanwij
zingen van de douane-recherche te
Dordrecht op het ogenblik dat hij in
gezelschap van zijn vrouw de Nedcr-
lands-Duitsa grens wilde passeren, een
inwoner van Dordrecht J. van der VV.
aangehouden, verdacht van smokkel
van radium.
De auto waarin het echtpaar reisde
werd nauwkeurig onderzocht en inder
daad werd, kunstig achter de benzine
tank verborgen, een loden buis gevon
den, waarin een leeg glazen buisje zat.
Samen met zijn vriend P. R. uit Woer
den had Van der W. korte tijd tevoren
deze buis uit Duitsland gesmokkeld in
de overtuiging, dat zij radium bevatte,
met de bedoeling deze in Nederland
aan de man te brengen. De radium was
echter niet anders dan wat lichtgeven
de verf vermengd met een schuurmid-
^oals vele andere
militairen, was
wijlen generaal
George Patton zo
wel een devoot als
een profaan man.
Hij was ook een
commandant, die
geen tegenspraak
duldde en die niet
aarzelde, de Al
machtige te laten
weten, welke soort
samenwerking hij
verwachtte. Toen
het slechte weer
zijn opmars in de
slag om Bastogne
tegenhield, zo ver
telt ienjand van
zjjn staf aan „Ti
me", liet hij de
veldprediker Ja
mes O'Neill van
het Derde Leger
roepen en zei:
„Dominee, ik wil,
dat u een gebed
voor goed weer
publiceert. We gaan pro
beren, of wij God niet op
onze hand kunnen krij
gen". De dominé sput
terde tegen, maar Pat-
ton bulderde: „Dominéé,
sta je me nu les te ge
ven in theologie, of ben
je de veldprediker van
het Derde Leger Ik
wil dat gebed hebben.."
Het gebed, gedrukt op
een kerstkaart, werd aan
de troepen uitgedeeld.
Een ander gebed om
succes, dat onlangs werd
gepubliceerd in het re
gimentsblad van de
Zweedse Koninklijke
Lijfwacht, veroorzaakte
een waar oproer in ker
kelijke kringen. Het was
vergezeld van een re
dactioneel artikel, dat de
„oprechte, openhartige
vroomheid van Patton"
prees.
„Heer", zo begon Pat
ton zijn gebed op 23 De
cember 1944, de voor
avond van het Ardennen
offensief, „hier spreekt
Patton. Regen, sneeuw,
meer regen, meer sneeuw
en ik begin mij af
te vragen aan welke
kant men staat in Uw
hoofdkwartier. Gij moet
voor Uzelf uitmaken, aan
wiens zijde Gij staat. Gij
moet mij te hulp komen,
opdat ik het gehele
Duitse leger met één
klap kan vernietigen als
een verjaardagsgeschenk
voor Uw Vorst des
Vredes".
Vier dagen later
bad Patton in een
geheel andere ge
moedsstemming:
„Hemelse Vader,
dit is Patton op
nieuw. Ik verzoek
volledige voort
gang te mogen
rapporteren. O,
Heer, het komt me
voor, dat Gij veel
beter ingelicht
waart over de toe
stand, dan ik was,
want juist dat ver
schrikkelijke weer,
dat ik zo vervloek
te, maakte het
voor het Duitse
leger mogelijk,
zelfmoord te ple
gen. Dat, Heer,
was een brillante
militaire zet en ik
buig deemoedig het
hoofd voor een op
permachtig mili
tair genie!"
De Zweedse geestelijk
heid toonde zich ge
schokt bij het vernemen
van de gebeden van de
Amerikaanse generaal.
Dominee Hans Acker-
helrn, hulpprediker van
de Hedvig Eleanora pa
rochie zeide: „Ik heb dit
met de grootste veront
rusting gelezen" en de
Deken van Uppsala, An-
derberg, hoofd van de
Zweedse veldpredikers,
gaf als zijn mening te
kennen: „Voor deze soort
opvatting kan ik slechts
het ouderwetse woord
ketterij gebruiken. Als
de godsdienst misbruikt
wordt om te voldoen
aan menselijke verlan
gens, wordt hij volkomen
nutteloos".
del en veel succes hadden deze Neder
landse „handelsreizigers" voor een
Duits complot niet.
Maar het onderzoek in de auto en
van het echtpaar leidde tot een andere
ontdekking. De vrouw had zorgvuldig
in haar kleding 22 horloges en een aan
tal vulpenhouders verstopt. Dit was het
begin van de ontdekking van een tame,
lijk uitgebreide smokkel in horloges,
nylons, vulpenhouders en andere arti
kelen, welke tussen Duitsland, Neder
land, België en Engeland werd bedre
ven. De smokkel was nog in volle gang
en voortgaand onderzoek had tot re
sultaat, dat een auto kon worden opge
spoord, waarmede in de koplampen 300
horloges naar Engeland waren overga»
bracht. Deze brachten 950 pond sterling
op. die weer verborgen in een andere
auto naar Nederland waren gestuurd en
in België omgezet in een nieuwe partij
horloges. Deze laatste partij werd ver
kocht aan marktkooplieden te Amster
dam, die na hun arrestatie bekenden
reeds 30.000 horloges van dit smokkel-
complot te hebben afgenomen. De hor
loges waren voor een deel geruild voor
koffie, die weer naar Duitsland werd
vervoerd.
VOOR HEDENAVOND
HILVERSUM 1 301 m Nieuwsberichten
om 7, 8 en 11 uur NCRV: 6,00 Onze
Nederlandse koren en korpsen 6,30
Voor de Strijdkrachten 7,15 Prikkebeen
7,30 Het actueel geluid —7,45 Engelse
les 8,05 Programma-proloog 8,15 Radio
Philharmonisch-orkest 9,15 Lezingen
door Dr A v d Hoeven— 9,40 Busch
STrijkcrkest 10,15 Annie Woud, alt
10,45 Avondoverdenking 11,15 Gramo-
fconplaten 11,20 Dr A J v d Graait
11,35 Gramofoonplaten
HILVERSUM II. 415 m Nieuwsberichten
om 6, 8 en 11 uur VARA: 6,2o Tonny
Schiflerstein (piano) 6,30 Vraaggesprek
7,00 Lezing door P A Kuin 7,15
Nieuws uit Indonesië VPRO: 7,30 Voor
de jeugd 7,45 Lezen in de Bijbel -
VARA: 8,05 Dingen van de dag 8,15
Socialistisch nieuws 8,20 Omroep-orkest
9,00 „George en Margaret" (Hoorspel)
10,15 Metropolc-orkest 10,45 Van boek
tot beek 11,15 De hit-kit 1:l>45 Rustige
avondklanken
VOOR DONDERDAG
HILVERSUM 1 301 m Nieuwsberichten
om 7, 8, 1, 7, 8' en 11 uur KRO: 8,15
Pluk 'de dag 12,33 Amusements-orkest
NCRV: 2,0o Orkest van André Kostela-
netz 6,00 Leger des Heils-kwartier
6,13 Land- en tuinbouw 6,30 Voor de
Strijdkrachten 7,15 Nederlandse orga
nisten 7,30 Het actueel geluid 7,45
De Regerings-Voorlichtingsdienst antwoordt
8,05 Programma-proloog 8,15 Tussen
de Oeral en de Rocky Mountains 9,30
Familie-competitie 10,05 De vaait der
Volken 10,25 Liederen 10,45 Avond-
overdenking 11,15 Gramofoo'nplaten
HILVERSUM II. 415 m Nieuwsberichten
om 7, 8, 1, 6 8 én 11 uur AVRO: 8,15
Ochtendvaria 10,15 Arbeidsvitaminen
I.20 „Bergafwaarts" 3,00 Voor zieken
en gezonden 6,15 Sportpraatje 6,30
Sidney Torch dirigeert 7,00 „Met de
eendracht op avontuur" 7,10 Avro-
avondschooi 7,45 Pierre Palla (piano)
8,05 In het Radio-zoeklicht 8,15 Het
Omroep-Kamercrkest 8,00 „Liefde en
misverstand" 9,15 Het promenade-orkest
9,45 „Rechtvaard g en doelmatig"
10,05 Aansluiting met de Royal Albert Hall
te Londen 10,45 Gramofoonmuziek
II,15 Engelse show- en variété-successen
IN DE
DOOR
TJEERD AOEMA
Blijkbaar wilde de onbekende ver
dere vragen voorkomen. Hij ging
Steensma voor naar de garderobe en
beiden namen daar hun jassen en hoe-
-ïden in ontvangst. Zij gaven de jongen
Aeen fooitje en de man in rok drukte
do portier, die gedienstig naderbij
kwam, een geldstuk in de hand.
I Op hetzelfde moment vertoonde zich
-■een chauffeur bij de zaaldeur.
I „Uw taxi, meneer", wees de portier.
De onbekende liet de ingenieur
■voorgaan en de portier bediende met
zijn pet in de hand voorzichtig de
;draaideur.
I „Welterusten, heren!" zei hij be-
^Klecid.
„Terusten. portier", antwoordde
Steensma, terwijl zijn begeleider non-
lchalant tegen de rand van zijn hoed
v tikte.
De chauffeur hield de deur van de
taxi open.
„Welk adres, heren?" informeerde hij.
„Een moment!" riep Steensma schijn
baar verschrikt, „ik heb mijn hand
schoenen vergeten!"
„Zal ik ze even voor u halen, me
neer?" vroeg de chauffeur gedienstig.
„Dank je", antwoordde Steensma, „ik
ga zelf wel even. Ik weet precies, waar
ik ze neergelegd heb".
Hij liep vlug naar de buitendeur en
stond een njoment" later weer in de
zaal.
De handschoenen, welke hij op een
tafeltje gelegd had, waren verdwenen.
..Iets vergeten, meneer?" vroeg de
portier gedienstig.
Steensma antwoordde niet. Terwijl
hij zoekend om zich heen keek, kwam
do grijze heer, die bij de uitgang had
gezeten glimlachend naar hem toe.
Hij had zijn overjas aan en lichtte
beleefd de hoed van het hoofd.
„Ik geloof, meneer", zei hij, „dat u
uw handschoenen heeft vergeten. Zijn
het niet deze?"
Hij reikte ze Steensma glimlachend
over en deze nam ze met een woord
van vriendelijke dank in ontvangst.
Daarna haastte hij zich naar buiten
en zag, dat het licht in de taxi was
uitgedraaid, zodat de passagier in het
donker zat.
Steensma bukte zich en nam naast
de onbekende in de auto plaats.
De chauffeur sloot met een harde
slag het portier en de taxi gleed over
het asfalt.
„Vindt u goed", vroeg de man in
het duister, „dat ik een explicatie uit
stel tot wij in mijn huis zijn?"
„Uitstekend", antwoordde Steensma.
„Wantrouwt u de chauffeur?"
„Het is niet iemand, die met zijn
wagen in de straat gewacht heeft",
zei de onbekende. „De portier heeft
een garage opgebeld en daarom moet
ik maar aannemen, dat deze man be
trouwbaar is. Overigens is er voor
mij geen enkele reden om te goed van
vertrouwen te zijn. Als u in mijn
schoenen stond, zou u al geleerd heb
ben iedereen te wantrouwen. Wat de
ze chauffeur betreft, er zit een dikke
ruit tussen zijn Izitplaats en de onze
en ik heb niet ^e indruk, dat hij ons
kan verstaan. U ziet wel, dat hij daar
ook geen moeite voor doet. Lagen uw
handschoenen nog op hun plaats?"
„De heer, die bij de uitgang heeft
gezeten, had ze weggenomen", zei
Steensma.
„Hij heeft zich lelijk in de kaart
laten kijken", zei de onbekende.
„Een tactische fout, meneer. U ziet,
dat het beste paard nog wel eens
struikelen kan".
„Maar ik begrijp nietbekende
Steensma.
„Dat kunt u ook niet begrijpen",
viel de onbekende in. „U kent de om
standigheden niet, waaronder ik se
dert veertien dagen in deze stad ver
blijf. Ik begreep, dat ik geschaduwd
werd en vermoedde wel, dat de oude
man bij de uitgang mijn achtervolger
zou zijn".
„Waarom?" vroeg Steensma kort.
„Dat kan ik u niet precies uitlog
gen", zei de onbekende. „Er waren
enige kleinigheden waardoor hij mijn
achterdocht wekte. Je voelt zoiets
langzamerhand aan en het blijkt nu
wel. dat ik gelijk had".
„Maar hij deed niets bijzonders",
protesteerde Steensma. „Het 'was slui
tingstijd, dus hij moest wel vertrek
ken en hij zag, dat ik mijn hand
schoenen had vergeten en herkende
mij toen ik binnenkwam, dus
„Dus alles lijkt volkomen logisch"
vulde de onbekende aan, „maar hele
maal natuurlijk was het niet, meneer.
„Kijkt u eens, een man, die wil op
passen, dat iemand niet onopgemerkt
een zaal verlaat, zal in de regel bij de
uitgang gaan zitten, omdat hij mag
aannemen, dat iemand, die niet beseft,
dat hij gevolgd wordt hem daar moet
passeren. Hij zal zijn consumptie voor
uit betalen om ieder ogenblik ge
reed te zijn weg te lopen en wat deze
zogenaamde oude heer betreft
„Denkt u, dat hij niet oud was?"
vroeg Steensma.
„Ik betwijfel het", zei zijn metgezel,
„maar ik moet toegeven dat hij dan
meesterlijk gegrimeerd was. U heeft
misschien opgemerkt, dat hij de sche
merlamp boven zijn hoofd uitgedraaid
had. Dat was voor mij een bewijs, dat
het licht niet te veel op zijn gezicht
mocht vallen. Ik moet overigens be
kennen, dat hij met talent het slape
rige oude heertje gespeeld heeft".
„Ik begrijp het nog niet", zei ir.
Steensma. „Alleen omdat hij bij de
cleur zat en om wat u zo juist heeft
opgemerkt, kunt u toch niet veronder
stellen, dat u door die man werd ge
schaduwd.
„Natuurlijk niet!" riep de onbeken
de vrolijk, „er zitten bij elke zaak
mensen bij de deur".
„Maar hoe weet u danvroeg
Steensma.
„Wel, omdat ik, zoals ik u al ver
telde, wel verwachtte, dat ik gescha
duwd zou worden. En omdat onze
vriend, hoe goed hij zijn rol schijn
baar gespeeld heeft, een paar lelijke
tactische fouten heeft gemaakt.
Een daarvan is bijvoorbeeld, dat een
zielig oud mannetje als hij te weinig
notitie van zijn omgeving behoort te
ticmen om dadelijk op te merken, dat
u uw handschoenen had vergeten, wat
de garderobe-boy niet eens was op
gevallen Bovendien zat hij, nadat wij
buiten waren, veel te vlug in zijn over
jas. Dat alles ging zo snel, dat het niet
in het tempo van zijn leeftijd en van
zijn optreden paste. Kunt u mij vol
gen?" (Wordt vervolgd)