dok iets voor 11
kkkektje
Opgestroopte mouwen
Grappige
Poppetjes
tegenvaller
„Het verstandige kind" promoveerde
cum laude
Economespreekster en schrijfster van formaat
Eerst wilde zij naar
de Opera
Probeer dat eens, Mevrouw!
Recepten van Kers
de radio-kookleraar
RUITEN ZIJN
TROEF
Onze Bridgerubriek
r"T
Ingecorrigeerdj
kabinet van de
Pasundan
(Virjaadmadja, aan wie de
een nieuw kabinet voor
was opgedragen, is ge
vorming van een nieuwe
ïlke inmiddels door de
beëdigd.
■gadering van de BFO,
niddag zal beginnen zal
igatie van de Pasundan
[enomen, welke zal be-
umhana, Puradiredja en
foor verrader van
M. de Jong
oende veroordeelde het
■echtshof te Amsterdam
n A. Nijland uit Laren
tnenlijke gevangenisstraf
met aftrek. Hij kreeg 18
activiteit als WA-man in
eving en 5 jaar voor de
gevoerd heeft tegen de
de Jong, waardoor deze
eerste Duitse „Silber-
Efer werd.
iari had de procureur fis-
Th. Keune levenslange
t geëist.
eede op de mijl
ste indoor-Wedstrijden
was Madison Square
de nok toe gevuld. Een
hoofdnummer, de race
ipen zou worden waren
;sen bezet.
anleiding tot een strijd
;in tot het einde uiter-
was alhoewel de Zweed
der favorieten, wegens
Zo werd de race een
Amerikaan Don Gehr-
lerlander Slijkhuis die
iatste meters fel strijd
halve mijl nam "Slijk-
maar Gehrman kwam
e spurt opzetten in het
jk en na een furieuze
e wist hij met een mi
's eerste de finish te
ieide athleten werd de-
eerd, namelijk 4 min.
TERRASVOGELS 3—1
ide zijden kalm ge-
d zijn de Alkm. Boys
oefenwedstrijd tegen
een goed einde te
wedstrijd kwamen de
tvallers uit, terwijl de
;serves had opgesteld,
[isclub bijna voortdu-
derheid was, gjng de
0 voorsprong voor de
Eerst in de tweede
Boys er in hun over-
ten uit te drukken,
irt na de rust depar-
zoet. Van Dok nam
>unt voor zijn reke-
nogmaals Bakker was
de thuisclub veilig
LLATION „FRANE-
TAVIA GELAND
itellation „Franeker"
ur Nederlandse tijd te
onder gezagvoerder'
erdag van het vlieg-
start en heeft een
cht van 16 urert ge
en
en
de
lobeson naar
ederland
iton Paul Robeson ver-
ari met de Queen Mary
1 voor twintig concer-
■Brittannie en Ierland,
nde April zes concerten
Zweden en Noorwegen
ispiciën van het Deense
ken". Verder begin Mei
in Nederland. Robeson
en jaar rust hield, trad
londerd keer geheel gra-
itieke en liefdadigheids-
dat de kolenprijs met
s verhoogd, hetgeen een
af van 15000 betekent
ge discussie besloot de
nene stemmen de gas-
fen van 14 tot 16 ct.;
in 10 tot 12 ct. en voor
warming van 7 tot 8 ct.
inur van het Sportpark.
Iden voor aan de voet-
Igmondia voor het sei-
het sportpark te verhu-
terwijl deze vereni
er het onderhoud moet
aezicht van de gemeen-
orts zullen voor de of-
eerste-klassers worden
wijl tevens bekerwed-
ïiseerd zullen worden,
aten zullen aan de ge-
Egmondia elk voor de
komen.
der Zwart een en an-
ht en er op had gewe-
voetbalclubs veel
worden en bv. Fores-
E 500 moet betalen plus
erd het voorstel vanB.
nen. De rondvraag le-
zonders op. De raad
comté ter bespreking
voor aanleg van een
nor de gasfabriek en de
't riolering enz. rond
mpplein. Een en ander
worden aanbesteed.
Driehonderdduizend vrouwen
hebben de mouwen opgestroopt
als dat niet helpt, helpt niemen
dal. Zij hebben een adres aan de
Ministerraad gestuurd, en ik kan me
xo voorstellen, dat Hunne Excellenties
daarvan behoorlijk onder de indruk
sljn gekomen. Temeer daar hun voor
zitter, die langzamerhand zo'n beetje
tot de rang van landsvader is opge
klommen (hi) heeft er zo precies het
rustige, vriendelijke en toch om de
drommel niet gemakkelijke gezicht
V00r) daar die voorzitter net even
ls weggevlogen om de gordel van sma
ragd stevig aan elkaar te gaan kno
pen
Moet U eens kijken, zullen ze zeg
gen, als Vader Drees (met alle res
pect) zijn tropenhelm aan de kapstok
hangt en weer achter de grote tafel
gaat zitten: Moet U eens kijken wat
ze ons daar op het dak gestuurd heb-
Oen, terwijl U een ogenblik de kamer
uit was. Driehonderdduizend vrouwen
maar liefst houden stijf en strak vol,
dat het nu maar eens uit moet wezen
met die weerhuisjespolitiek van. man
netje erin vrouwtje eruit.
Alle gekheid op een stokje, het was
een machtig mooi berichtje in de
krant. Ik heb het uitgespeld en er
langzaam van genoten, vooral van die
klinkende ondertekening. Van de Na
tionale Vereniging voor Vrouwen ar
beid af tot de Unie van Vrouwelijke
Vrijwilligers toe. Daar alleen zit al
«en welluidend stukje muziek in.
Vrouwen van allerhande slag
«and, van allerhande politiek-
godsdienstige richting, meesters in
rechten en huisvrouwen, soroptimis-
ten en boerinnen, Humanistische,
Rooms-Katholieke en Protestantse
vrouwen, zij hebben fiks haar hand
tekening gezet onder een krachtig pro
test tegen het besluit, dat vóór 1 Ja
nuari 1950 alle gehuwde ambtenares
sen ontslagen moeten zijn. Dat is uiter
mate verheugend in velerlei opzicht.
Om te beginnen vanwege die een
dracht, die vandaag de dag in ons lie
ve land en in de grote wereld daarbui
ten wel voor goed zoekgeraakt schijnt.
Het gaat nu „nog maar" om een protest
tegen een regeringsbesluit. Maar zou
het misschien een begin kunnen zijn
een begin van besef, dat wij vrou
wen in de samenleving ons veel meer
met de lopende zaken moeten be
moeien? Dat wij macht kunnen uit
oefenen, wezenlijke en wejjicht zegen
rijke macht, alleen al door even de was
te laten staan, onze handen af te dro
gen en een handtekening te zetten of
een formulier van lidmaatschap in te
vullen. Nee, lacht U er niet om. Zegt
U niet: ach kom, zo'n protest leggen de
heren toch naast zich neer. Wist U
wel, dat in Amerika de regering wel
degelijk en deugdelijk voeling houdt
met de opinie van de gezamenlijke
vrouwenorganisaties, aleer zij een of
andere nieuwe maatregel gaat voor
stellen? De vrouw als kiezer is daar
werkelijk een persoon van gewicht en
millioen maal vergroot als organisatie
nog veel meer.
Is het verder niet verkwikkelijk om
te lezen, dat al die duizenden vrouwen
opkomen voor de rechten van één be
paalde, vrij kleine groep? Dat zij nu
eens gebroken hebben met het fu
neste eigen kleine kringetje en de be
langen daarvan: dat zij terdege besef
fen, dat het onrecht, enkele vrouwen
aangedaan, alle vrouwen aangaat?
En nu zwijgen we nog maar van het
driedubbele gelijk, dat al die vrouwen
hebben tegenover de mannen, die nog
Barbara Ward, brilliant-girl no. 1
Een Amerikaans opinie-onderzoek heeft aan het licht gebracht, dat Bar
bar» Ward tot de tien beroemdste vrouwen van 1948 behoort. Onder politici,
wetenschapsmensen en romanciers spreekt niemand van „glamour" om de
intellectuele charme der persoonlijkheid aan te duiden, doch van „brilliance"
en Miss Ward is voor Engeland en deVerenigde Staten onbetwist „Brillant-
girl nr. 1". Zjj heeft zich die carrière opgebouwd, waarvan vrouwelijke eerste
jaarsstudenten dromen, waarvan in damesromans vaak sprake is, maar die
in werkelijkheid zelden of nooit wordt bereikt.
staande Elngelse economen. Om te be>
seffen, wat dat betekent moet men
zich realiseren, dat de Engelse natio
nale economische gedachte van
Adam Smith tot John Meynard Key
nes van bindende invloed is ge
weest op de staathuishoudkundige po
litiek van het Empire. Zulks in tegen
stelling met het vasteland van Euro
pa, waar zij gedoemd was een weten
schap van de „kunst ter wille van de
kunst" te blijven. Het „verstandige
kind" zoals men de links-liberale eco-
nomiste in Londen noemt, is gelovig
Katholiek en niet onder het tot de
meest opvallende verschijnselen van
deze na-oorlogse tijd behoort, dat vele
der begaafdste mensen in Engeland en
niet in Engeland alleen tot het
Katholieke geloof overgaan. Tegelij
kertijd is zjj lid van de Labour-partij.
Een buitengewone aanleg betekent
veel, maar bovendien moet er een
voedingsbodem zijn, waarop die aan
leg zich kan ontvouwen. In haar
school- en universiteitsjaren, in de tijd
van het „lange week-end" zoals de
Engelsen het tijdvak tussen de beide
wereld-oorlogen noemen, kreeg Bar
bara haar deel van alles, wat een hu
manistisch Europa te bieden had.
De eerste prijs.
Opgevoed in het „Jezu3 en Maria-
klooster" te Felixtowe, stuurden haar
ouders haar op haar vijftiende jaar
naar het „Molière-lyceum" te Parijs
en daarna naar de Sorbonne. Destrjd
droomde zij er van, zangeres te wor
den en inderdaad behaalde haar stem
in 1943 bij een publieke wedstrijd, die
de BBC organiseerde, de eerste prijs.
Als expert voor internationale econo
mische vraagstukken beantwoordde
miss Ward tijdens de oorlog wekelijks
in een „braintrust" vragen uit het
publiek.
Barbara ging niet naar de Oper'a,
maar allereerst naar Duitsland, om
de jeugd-tehuizen te leren kennen, wel
ker opvoedingsmethoden destijds voor
beeldig waren, en later naar Oxford.
Aan Summerville-college studeerde zij
philosofie en nationale economie. Tot
haar eigen verwondering en tot ver
bazing der professoren ontdekte het
jonge meisje, dat het voor haar kin
derspel was, zich de ingewikkeldste
gedachtengang eigen te maken. Bo
vendien beschikte zij met haar zake
lijke en logische intellect over een
aangeboren redenaarstalent. Reeds
vóór zij cum laude promoveerde hield
zij openbare lezingen en geroutineerde
staathuishoudkundigen hielden in
Chatham-house debatten met het „ver-
Het was niet eenvoudig, zo schrijft
I. H. W. in „Die Weltwoche", om met
miss Ward een interview te krijgen.
De ene keer moest zij onverwachts
per vliegtuig naar een conferentie in
Brussel, een andere maal nam zij deel
aan een zitting van de economische
en sociale raad te Parijs, maar ten
slotte klopte het toch en trof ik haar
op het kantoor van de „Economist".
Ik had mij een verlegen blauwkous
voorgesteld, maar in plaats daarvan
werd ik begroet door een bekoorlijke
jongedame, die er uit zag, alsof zij
niets anders te doen had, dan er ele
gant en verzorgd uit te zien. Toen ik
het fijne gezicht onder het bruine haar
wat nauwkeurige bezag, de koele,
ietwat spottende blik van de ogen, de
energieke mond, die een lachje
scheen te onderdrukken, dat weg
vluchtte in de kuiltjeswangen, toen
bespeurde ik de zelfbeheersing, die
deze jonge vrouw moest bezielen.
Met haar vierendertig jaar behoort
Barbare Ward tot de meest vooraan-
altijd de structuur van onze samen
leving bepalen. Let wel, zeggen ze: wij
zijn niet vóór beroepsarbeid voor de
getrouwde vrouw. Zij is in de aller
eerste plaats vrouw en moeder, en de
verzorging van haar gezin is nummer
één. Maar laat haar, in naam van de
vrijheid (o gezegend woord, dat nog
maar zo weinig herberg meer vindt,
evenals haar zuster waarheid), laat haar
toch zélf bepalen hoe zij dat gezin ver
zorgen gaat. En toont ons, erentfeste
heren, een klein beetje meer van de
befaamde mannelijke logica in Uw be
sluiten. Waarom ontslaat U gehuwde
ambtenaressen, omdat zij thuis beho
ren te blijven om sokken te stoppen en
vaten te wassen en waarom wordt U
geen ogenblik verontrust door de ge
dachte aan de kapotte sokken en vuile
borden van de werkvrouwen, die de
parketvloer rond Uw bureau op
wrijven?
En waarom, zo tekent Saskia aan, is
er nooit één stem van mannelijk pro
test opgegaan tegen de vrouw van de
bakker en de groenteboer, die de baby
in de wieg moeten laten huilen omdat
de winkel vol klanten staat? Of tegen
de boerin met een stel kleuters, die
tweemaal per dag haar tien koeien moet
melken?
SASKIA
GEBONDEN VERMICELLI SOEP
(Een bordje vooraf)
Anderhalve liter bouillon (van
benen getrokken), 30 gram boter,
een stukje of wat fijne foeli, 1 klei
ne ui, gesnipperd (fijn), 1 beker
melk, 60 gram bloem, 200 gram ver
micelli, wat zout, gehakte peterse
lie, wat soepenaroma en eventueel
1 eierdooier.
Breek de vermicelli aan kleine
stukjes en kook deze even in ruim
water gaar, daarna op een zeef
overstorten en flink afspoelen.
Smelt de boter en fruit hierop de
ui en de foeli, voeg hier de bouil
lon bij en vervolgens zachtjes laten
koken. Maak van de bloem en de
melk een klontvrij menghel, roer
dit bij de soep, laat de soep zacht
jes doorkoken en daarna even door
een zeef. Breng de soep opnieuw aan
e kook en voeg er de gare vermi
celli aan toe. Maak de soep goed op
smaak met wat zout, peper en soe
pen-aroma. Roer er bij het opdienen
wat gehakte peterselie en eventueel
een geklopte eierdooier door,
VIS CROUSTADES
(Ter vervanging van vlees
bij de maaltijd)
Ongeveer 200 gram gaar gekookte
vis of wel garnalen, 3 dl melk, 25
fo v' 40 gram bloem. gehak-
pe erselie, wat fijne nootmuscaat,
zout, een mespunt paprika, wat
soepen-aroma, 2 gare koude aard
appelen, een klein stukje ui, (zeer
fijn gehakt), een ei, wat beschuit,
fijn gewreven, of paneermeel, vet
of olie om te bakken.
Hak de gare vis zéér fijn, maak
de aardappelen tot fijn kruim en
roer dit alles door elkaar. Kook van
de melk, de boter en de bloem een
dikke melksaus, breng deze op
smaak met wat zout, fijne nootmus
caat, de paprika, wat soepen-aro
ma, roer er m^t het mengsel van
vis, wat gehakte peterselieen ui
door. Laat het mengsel koud en
stijf worden. Maak van dit mmgsel
kleine ronde platvormige ballen
van 5 cm doorsnede en 2 cm dik.
Haal deze ballen even door het ge
klopte ei, vervolgens door de fijne
beschuit of paneermeel. Laat ze
minstens een uur op een koele
plaats staan. Bak ze vervolgens
mooi bruin van kleur in wat vet of
slaolie.
Geef er een botersaus, verse aard
appelen of puree en gestoofde bie
ten als groenten bij.
WAFELEN
(Autentiek origineel recept)
Over het algemeen is men de me
ning toegedaan dat voor het bakken
van wafelen een zeker geheim be
staat, dat alleen aan de beroeps-
wafelbakkers bekend zou zijn. De
meest fantastische verhalen doen
hierover de ronde, doch deze zijn
volkomen uit de lucht gegrepen.
Het geheim van een mooie luchtige
wafel is niet alleen de kwestie van
een goed receptuur, doch ook de
behandeling heeft betekenis en dat
is al.
Menig huisvrouw gaat van de ver
onderstelling uit dat van een ge
woon pannekoek of flensjesbeslag
een mooie brosse wafel gebakken
zou kunnen worden en dit is nu
eenmaal onjuist. Het wafelbeslag is
op het eerste gezicht een vrij duur
iets, maar men zal spoedig bemer
ken, uit de opbrengst aan wafelen,
dat het heel wat voordeliger uit
komt, dan wanneer men ze op de
kermis of in de winkel koopt. Voor
een goed beslag gebruikt men,
eventueel in veelvoud:
pond patentbloem, 12*/« gram
gist, 3 eieren, 125 gram boter of
margarine, 10 gram zout, wat lauwe
melk.
De gist in een kopje lauwwater
oplossen, de eieren flink kloppen.
Maak van de bloem, het gistpapje
en de eieren een klontvrij papje.
Roer hierdoor de gesmolten boter
en voeg er nu zoveel lauwe melk
aan toe, dat het Iets dunner beslag
is dan voor flensjes, het beslag kan
goed slap zijn. Laat het beslag nu
pl.m. 3/4 uur dichtgedekt op een
lauwe plaats rijzen en roer er kort
voor het bakken het zout
(Vooral dit niet vergeten.)
door.
HET IJZER EN HET BAKKEN
Van zeer grote betekenis is het
wafelijzer, hetwelk opheden in na
genoeg de meeste ijzerwinkels wel
verkrijgbaar is. Een niet minder
belangrijk punt is het bakken, en
vooral het vuur waarop gebakken
wordt.
Het beste daarvoor geschikt is
een gascomfoor met flinke gasvlam.
Het ijzer moet royaal in de vlam
kunnen liggen, anders is het op een
fornuis, omdat men dan moet zor
gen voor een flinke oplaaiende
vlam, door het gebruik van stukjes
hout Zodra men dan gaat bakken
legt men eerst het ledige ijzer, goed
schoon, in het vuur en laat dit aan
beide zijden flink warm worden.
Vervolgens het ijzer een weinig in
vetten en dan met een sauslepel een
kleine hoeveelheid beslag, vol
doende voor een wafel, er in. Men
kan spoedig bepalen hoeveel beslag
benodigd is voor een wafel, aange
zien er bij het sluiten van het ijzer,
het overtollige beslag er uit loopt.
Men giet altijd het beslag op die
zijde van het ijzer, hetwelk het laat
ste op het vuur stond en draait dan
vervolgens het ijzer om, zodat de
andere zijde op het Vuur komt. *$fa
enige ogenblikken wordt het ijzer
weer geopend, als de wafel gaar
blijkt te zijn draait men het ijzer
om. Zodra de andere zijde gebak
ken is haalt men ze er uit Bij het
opnieuw vullen van het ijzer steeds
het eerst die zijde daarvan gebrui
ken welke het laatste op het vuur
lag. Zo vervolgens gaat men verder
tot het beslag op is.
Na het bakken bestrooit men de
wafelen met wat poedersuiker,
eventueel met wat gesmolten boter
en fijne kaneel. Leg de wafelen nim
mer op elkaar, doch plaats ze ruim
uit elkaar opdat ze flink kunnen
uitwasemen, anders worden ze slap.
Wanneer ze volkomen koud en uit
gedampt zijn kan men ze wel op
elkaar in een goed sluitende trom
mel bewaren. Er is dan geen kans
meer op slap worden.
standig kind", alsof zjj een in ambt en
waardigheid vergrijsde „Sir" was.
Governor van de Londense
omroep.
Zij werd in de redactiestaf van de
„Economist" opgenomen, nadat zij in
1938 haar eerste boek „The interna
tional Share-out" had gepubliceerd,
waarin zij de verdeling van het kolo
niale bezit behandelt en de aanspra
ken van de fascistische landen Duits
land, Italië en Japan uiteenzet. Aan
dit oudste en beste economische tijd
schrift van het Verenigd Koninkrijk
is Barbara Ward „assistent-editor",
dat wil zeggen, zij draagt naast de
hoofdredacteur de verantwoordelijk
heid voor het blad en schrijft weke
lijks twee artikelen over internatio
nale economische problemen en over
de buitenlandse politiek. Bovendien is
zij lid van het „Royal Institute for
international affairs" en de enige
vrouwelijke „governor" van de Lon
dense omroep.
Verleden jaar, zes weken na de
proclamatie van het Marshall-plan
verscheen van haar hand „The West
at bay". Niet langer dan die korte
tijd heeft miss Ward nodig gehad voor
een schitterende analyse der moge
lijkheden, die het „vastgelopen Euro
pa" heeft om weer op gang te komen
dank zij de Amerikaanse hulp en meer
nog door de bereidheid van de Wester
se machten,een economische eenheid
te stichten. Het is een boek, geschre
ven met een souvereine beheersing van
geschiedkundige en actuele data, dat
de neergang van de Engelse industrie
bij het einde van de 19e eeuw schil
dert, de opkomst van Amerika, de
zwakheden van de Amerikaanse po
litiek, de economische ineenstorting
in Europa en het communistische ge
vaar.
De laatste strofe van het boek
drukt de ethische gedachte uit, die
daaraan ten grondslag ligt, een ge
dachte, die karakterestiek is voor het
samengaan van vroomheid en socia
lisme onder de jonge Engelse intellec
tuelen:
„De enige les, die wij uit de ge
schiedenis kunneft trekken bestaat
daaruit, dat Christendom en democra
tie onafscheidelijk tot ontwikkeling
zijn gekomen. Het uitsterven van één
van beide betekent onherroepelijk het
mislukken van de andere".
Is het geen gezellig werkje om kle-
dingsstukjes van onze peuters met
kleurig borduurwerk te versierenDe
hier afgebeelde poppetjes kunt u in
kruissteek uitvoeren op jurkjes, slab
betjes, kleedjes enz., maar ze staan
ook leuk in maassteek op een rechtge-
breid truitje of wantje. Elk hokje stelt
één kruisje of maassteekje voor. Het
Oorspronkelijk is de Schotse ruit het kenteken van een „clan" of te
wel een vooraanstaande Schotse familie. In de loop der jaren zijn de
ruiten, die gekozen werden omdat men van de kleur en het patroon hieid,
het eigendom van bepaalde families geworden. Men moest het vroeger
ook niet wagen eikaars kleuren te dragen. Dit alles is echter veranderd.
De historische waarde van de „tartan" is niet groot meer en dank zij de
fabricatie op grote schaal, tooien op het ogenblik over de hele wereld
vrouwen en mannen zich met de ruiten van Maclean's.
Men gebruikt deze ruiten voor de meterswijde, ge
plooide „kilt", trouwens in Schotland ziet men ook
nu nog herhaaldelijk mannen met deze rokjes lopen
en na de bevrijding kon men hier verschillende regi
menten bewonderen. Aangetrokken door de kleurige
warme tinten, is het niet te verwonderen, dat zo goed
als alle vrouwen een zwak hebben voor een ruitje!
Het merkwaardige is, dat ruiten de laatste jaren niet
uit de mode zijn geweest. Er waren periodes, dat de
ruit iets minder gedragen werd, maar het was toch
nooit zo, dat men een geruite japon als ouderwets
moest bestempelen. Deze winter brachten alle mode
huizen creaties van geruite stof. Wat was het nieuwe
aan deze modellen? Allereerst de rok. Meestal was
deze hoogeopgeknipt en nauw, met van achteren
klokken of plooien. Daar droeg men dan een sweater
bij in de donkerste tint van de ruit of een helder witte
blouse. Het modehuis Lanvin toonde nog niet zo lang
geleden in Amsterdam een dergelijk modeÜVan helder
rood en blauw geruite stof. Over de donkerblauwe jersey jumper werd
een losse fichu gedragen van dezelfde stof afgebiesd met donkere franje.
Deze geruite fichu's en stola's zien we erg veel over effen donkere ja
ponnen of bij een bovengenoemde combinatie. Ze zijn buitengewoon ele
gant, vanzelfsprekend warm, maar volgens mij onhandig. Men kan ze
door middel van een ceintuur enig houvast geven, maar over het alge
meen moet men steeds zo met de armen manoeuvre
ren, dat de stola om de schouders blijft hangen.
Men moet echter geen geruite japon of mantel ko
pen wanneer men daarnaast niet iets effens heeft
voor de afwisseling. Het is n.l. zo, dat een in het oog
springende stof (dit geldt ook voor strepen en stippen)
gauw gaan vervelen. Wanneer men dag in dag uit
met een geruite mantel moet lopen is men er héél
spoedig op uit gekeken. Een voordeel van geruite stof
is echter, dat het bijzonder jeugdig staat en zich ver
bazend leuk laat verwerken. Wel is het ruitje voor
behouden voor slanke figuren. Als garnering is deze
stof vaak een uitkomst. Met een klein lapje of restan-
tje kan men een effen japonnetje weer helemaal op
fleuren. Een geruite kraag, ceintuur en manchetten
doen vaak wonderen en kostbaar is het in geen geval.
Een practische huisvrouw gaf ons
laatst een goede tip. Zij had het zelf
verzonnen, doordat zij last had van
spit in haar rug, juist op de morgen,
dat haar was aan de lijn moest. Het was
een beproeving om steeds weer te moe
ten bukken voor elk nieuw stuk, dat ze
op wilde hangen. Bij de slager had zij
een grote vleeshaak gezien, waaraan de
beesten of delen van hun vlees in de
uitstalkast werden opgehangen. Hu
kocht zij er ook zo een, maar een klein
exemplaar en daaraan hing zij haar
emmer met de natte was aan de lijn,
zodat zij geen enkele keer hoefde te
bukken. Zij wrong de stukken flink uit,
verdeelde ze over de lijn en hoefde
niets anders te doen, dan haar emmer
nu en dan een eindje op te schuiven.
Natuurlijk deed zij niet de hele was
tegelijk in de emmer, maar zowat soort
bij soort: de lakens bij elkaar; het ta
felgoed; de doeken en het lijfgoed ook
afzonderlijk want anders werd haar
emmer te zwaar voor de lijn. Als de
was hangt, laat ze de lege emmer ook
aan de lijn. Dat is een speciale voor
zorg met het oog op kleine vingertjes,
die soms zo 'n emmer op de grond erg
leuk vinden en vqI met zand of kever
tjes scheppen, wat niet bevorderlijk is
voor het schoonhouden van de was-
emmer!
En zij gaf nog een tweede goede raad.
Haar jongste zit in een tafelstoel, zo 'n
hoge met een blad vóór het kind,
waarop de bordjes en kroesjes worden
neergezet. Het maakte haar kriebelig,
dat ze dat blad nooit vlug schoon kon
krijgen na een maaltijd, omdat de krui
mels en kleine stukjes etensresten in
het hoekje gingen zitten tegen de op
staande rand. Je moest er dan altijd
een borsteltje of vaatdoek bij halen,
anders kreeg je die hoekjes niet
schoon. En dat kostte haar te veel tijd.
Bovendien morste zij er dan vaak mee
op de grond en moest ze die ook nog
bijvegen. Ze had wel wat anders to
doen. Toen verzon ze om een stuk plas
tic over het tafelblad van de stoel te
spannen en dit met punaises onder het
blad te bevestigen. Om het uitscheuren
van het plastic te voorkomen, zette ze
een stukje lint of karton tegen het
plastic op de punten, waar de punaises
er doorgingen. Het blaadje van de kin
derstoel is nu in een ommezien gerei-
niSd en bovendien is dat plastic veel
h> giënischer dan hout. Het enige, waar
U steeds om denken moet, is: laat het
kind niet zien, hoe U het plastic be
vestigt want dan peutert het in een
•wip de punaises er uit, en dan is Hol
land m last!
GOED DOORDACHT
Het is lang niet altijd gemakkelijk
om de juiste speelwijze te vinden. En
het wordt er nog moeilijker op, indien
de tegenpartij door listige manoeuvres
de zaak bemoeilijkt. Indien men er
dan toch in slaagt alle listen en lagen
te overwinnen, dan geeft dit een bij
zonder grote voldoening.
Noord
Schopen: h, b, 10
Harten: h, 10, 8
Ruiten: 10, 5
Klaveren: a, h, v, 7, 6
West
Oost
vrouwtje heeft zwart haar en zwarte
schoenen, een blauw lijfje, een rode
rok en een groen schortje, het man
netje krijgt een zwarte pet en zwarte
schoenen, een blauwe broek, een rood
jasje en een groene das. Gezichten en
handen zijn rose. Vijf kleuren dus, die
u vanzelfsprekend naar eigen smaak
kunt veranderen. En probeert u het
eens op stroken langs toilettafels, keu
kenplanken e.d.! Ook dan voldoet zo'n
bonte rij figuurtjes zeer.
ELLA BEZEMER
Zuid
Schoppen: v, 8, 3, 4, 3
Harten: a, b, 6, 5, 4
Ruiten: b, 3
Klaveren: 5
Het biedverloop was aldus:
N: 1 klaver; O: 3 ruiten; Z: 3 schop
pen; W; pas;
N: 4 schoppen; allen passen.
W. kwam uit met ruiten 9, die door
O. me* de vrouw genomen werd, waar
na O. de heer naspeelde, gevolgd door
het aas.
Z. troefde in eigen hand in, teneinde
te voorkomen, dat hij op tafel met een
hoge troef moest troeven. W. bleek
nog een ruiten te hebben. Z. gooide
van tafel harten 8 bij.
Z. speelde nu troef uit de hand, troef
10 bleef voor N. Ook schoppen boer
bleef voor N. O. bekende niet meer,
zodat W. nog met aas 9 van troef bleef
zitten.
Het is verleidelijk, om nu weer
schoppen na te spelen, maar Z begreep
tijdig, welke combinatie W op het oog
had. Als Z n.l. schoppen naspeelt,
neemt W met schoppen aas, Vaarna W
klaver naspeelt. Z komt dan in zeer
grote moeilijkheden. Z besloot het an
ders te doen. Hij speelde klaver aas,
heer, vrouw en klaver na die hfj met
schoppen vrouw aftroefde. Troeft W
over, dan is de rest voor N. W deed dit
dan ook niet, waarna Z een kleine
harten naar harten heer speelde en
weer harten naar harten aas, waardoor
de volgende situatie ontstond:
Noord
Schoppen: h.
Harten:
Ruiten:
Klaveren: 6
West oost
Schoppen a, 9
Harten:
Ruiten:'
Klaveren:
Zuid
Schoppen: 5
Harten: b
Ruiten:
Klaveren:
Z speelt harten boer. waardoor W
alleen nog maar schoppen aas kan ma
ken.
West had oorspronkelijk: Schoppen:
a, 9, x, x; Harten: v, x, x; Ruiten:
9, x, x; Klaveren: 19 9, x.
Mr. E. C. GCUDSMIT
i
