Wereldomroep kweekt goodwill
Radio Holland legi hechte aetherband
HET NIEUWE BOEK
„Mijnheer de Voorzitter..."; een functie die
dr. L. G. Kortenhorst met tact vervult
De sigaret en een
geheimzinnig zakje
Het Radioprogramma
DANDRRnAr, 3 FPIRRTTART 1<M9
IEDERE DAG KLINKT IN DE AETHER de stem van de omroeper, „Hier
Radio Nederland, Wereldomroep, via de korte golfzender PCJ, in Hilver
sum" terwijl op de achtergrond het bekende „In naam van Oranje doet open
de no'ort" als openingsmelodie klinkt. Hiermee begint dagelijks het algemeen
programma van het^ge kortegoUstation in Nederland de Wereldomroep,
dat onder de luisteraars beter bekend is als alleen P.C.J. Onder de luiste
raars verstaat men de Nederlanders buiten onze grenzen, in het bijzonder
vooral hen die in Indonesië of in de West verblijven. Vooral nu het zo belang-
rtrk te geworden om met de Nederlandse militairen vanaf het moederland in
direct contact te komen, is het bezit van een eigen kortegolfstation onmis
baar.
gen gebruikt maakt van de Indonesi
sche taal. Binnenkort wordt aan deze
afdeling nog een Arabische sectie
toegevoegd.
Het nieuws van eigen bodem en van
de Overzeese Gebiedsdelen, vormt,
afgewisseld door perscommentaren,
reportages en muziek, de hoofdscho
tel van dit, voor het buitenland be
stemde programma.
Geheel onafhankelijk hiervan staat
het zogenaamde algemeen Nederland
se programma van de Wereldomroep,
dat speciaal bestemd is voor Neder
landers in het buitenland, in Indone
sië, in de West, of op zee.
Er wordt drie maal per dag uit
gezonden en wel 's middags voor In-
„The happy Station" dagelijks
in de lucht
de JONGENS IN INDONESIË zjjn
door de situatie, die is ontstaan
door de zuiveringsactie op Java en
Sumatra, verstollen van «en regelma
tige ontvangst van brieven van hun
verwanten en familie. Het is
lijk, dat zjj contact willen hebben met
Nederland en zij zelfs alles tot
finesses willen weten. Hiervoor wwg
den vroeger voor een deel do grieve
van thuis en voor het andere deel
zorgde dan de Wereldomroep. Dat is
thans jammer genoeg ^ers gewor
den want P.C.J. heeft nu de taak, om
de jongens in Indonesië geheel tevre
den te Stellen. Het is een moeiljjke,
maar niettemin prettige taak en kort
celeden is het belang van de Wereld
omroep nog eens duideUjk naar voren
eebracht door de minister van Onder
lijs Kunsten en Wetenschappen. Hp
zei toen in de Tweede Kamer, dat de
Wereldomroep niet alleen een staats
belang was, maar ook in het belang
van de samenleving is.
Waarom een Wereldomroep?
tiet VORIGE JAAR vierde de We-
reldomroep zijn driejarig bestaan.
In October 1945 werd besloten dit be
drijf in het leven te roepen, als een
soort voortzetting van de voor-oorlog-
se Phohi, zij het dan in meer uitge
breider zin. De Tweede Wereldoorlog
had ons land de ervaring rijker doen
worden, dat wij thans niet meer als
vroeger neutraal konden blijven.
Nederland had zijn steentje in de ge
allieerde oorlogvoering bijgedragen,
wat behalve de nodige rechten van
zelfsprekend ook de nodige plichten
met zich meebrengt. Wij waren één
van de Verenigde Naties geworden en
hadden er dientengevolge naar te han
delen. Bovendien eiste de economische
verwoesting in Europa na de oorlog
een nauwer samengaan tussen de
Europese landen. Zo onafhankelijk als
ons land vóór de oorlog was, zo af
hankelijk van het buitenland bleek het
na de Duitse capitulatie in 1945 te
zijn.
Dit was geen schande, omdat de
meeste geallieerde landen en In het
bijzonder zij, die te lijden hadden ge
had van de Duitse bezetting, er op
economisch gebied even slecht voor
stonden. De buitenwereld wist hoe Ne
derland er aan toe was. Zij wist ook
en daar hadden tijdens de oorlog de
verschillende informatiebureaux in de
geallieerde landen wel voor gezorgd
dat Nederland zich hevig had verzet
tegen de Duitse bezetter. Misschien
herinnerde men zich nog, dat ons Jand
bekend stond om zrjn waterbouw
kundigen en om zijn K.L.M. Zoiets is
natuurlijk prachtig, maar wanneer
men niet verloren wil gaan in de grote
massa, dan is het zaak, dat men van
zich laat horen. En zo deed zich na
de oorlog steeds meer de behoefte ge
voelen, om naar buiten uit meer be
kendheid te geven aan wat er in ons
land leefde, op politiek, cultureel en
sociaal terrein. Nederland moest zijn
stem in de wereld laten klinken en
hoe kon dat beter, dan via de radio?
Het schiep bovendien de mogelijkheid
om in navolging van de uitzendingen
tijdens de oorlog uit Londen, het con
tact te bewaren met de Nederlanders
in het buitenland en met de zeeva
renden.
Talen zonder tal.
20 KWAM MEN DAN TOT de op
richting van de Wereldomroep,
waarvan de opzet in het eerste begin
maar een zeer beperkte omvang had.
Er was maar een klein aantal vaste
medewerkers. Allengs echter groeide
het bedrijf, dat thans, na drie jaar,
een staf van personeel heeft, van meer
dan 100 man. Speciaal voor het bui
tenland is een dienst in het leven ge
roepen, die de uitzendingen verzorgt
in de Engelse en de Spaanse taal.
Voor Indonesië is eveneens een spe
ciale afdeling, die bij haar uitzendin-
De zending bevordert de
landbouw
Om de bevolking van Zuid-Oost-
Celebes te leren sawahs aan te leggen
en te bebouwen, heeft de Zending bij
Iamboeia een model-kampong inge
richt, waar dertig gezinnen uit tien
verschillende dorpen drie jaar lang
onder toezicht zullen werken. Na drie
jaar zullen dan weer andere gezinnen
komen. Het is de bedoeling, dat de
landbouwers bij terugkeer in hun
eigen kampong het geleerde in toe
passing brengen en anderen tot na
volging bewegen. Het project, dat
vóór de oorlog door de Zendings-pre-
dikant ds. Schuurmans werd ontwor
pen, staat onder leiding van ds. Molle-
ma. In Deventer is een landbouwkun
dige in opleiding, die, zodra hij is af
gestudeerd het landbouwkundige deel
van de opleiding op zich zal nemen.
De belangstelling van de zijde der be
volking is groot.
Daarvan waren vierhonderd veertien
nieuwe besmette boerderijen.
Dit is Edward Startz, de altijd
goedgeluimde P.C.J.-reddcteur, die
bekendheid geniet over de gehele
wereld, dank zij Hilversum.
donesie, het Midden- en het Verre
Oosten, 's avonds voor Europa en
Afrika en 's nachts voor het Weste
lijk halfrond. Ook in het algemeen
Nederlands programma neemt het
nieuws de belangrijkste plaats in, hoe
wel dit programma verder alle pun
ten bevat, die men van een normale
binnenlandse radio-omroep kan ver
wachten. Het heeft echter dit grote
Er is de laatste tijd, o.m. in de
Kamer nogal wat te doen geweest
0ver het al of niet voortbestaan
van P.C.J., de Wereldomroep te
Hilversum, die viade kortegolf-
zender een band legt tussen Ne
derlanders en vrienden van Ne
derland waar ook ter wereld.
Uit de Kamerdebatten is geble--
ken, hoe weinig er nog afweten
van het werk en het belang van
de P.C.J. Hierover vertellen wij
in nevenstaande reportage.
het moederland kunnen horen. Het
programma' van de Wereldomroep is
dus meestal een weerspiegeling van
hetgeen er in Nederland leeft en
werkt.
Startz'. „Happy Station".
WAT DE TAAK VAN HET Neder
landse kortegolfstation betreft,
deze is een dienende en, wel in de eer
ste plaats, om bij de Nederlanders
waar ook ter wereld het besef leven
dig te houden, dat zij Nederlanders
zijn en blijven en om hun de gebeur
tenissen in ons land, hetzij groot, het
zij klein, via de microfoon te laten
meemaken.
De uitzendingen in de vreemde ta
len hebben hoofdzakelijk ten doel om
meer bekendheid te geven aan Neder
land en goodwill te scheppen in het
buitenland. Een niet gering aandeel
heeft daarin ook een door de Wereld
omroep overgenomen onderdeel van
de vroegere Phohi-uitzendingen, het
internationale „Happy-Station"-pro
gramma van Edward Startz. Reeds
meer dan 20 jaar verzorgt Startz dit
zelf. Hèt is zuiver een amusements
programma met een plaatje en een
praatje, waarbij Startz zich in ver
schillende talen tot de luisteraars
richt. Zo tussen neus en lippen vertelt
hij enkele aardige nieuwtjes over ons
land en zorgt ervoor, dat de buiten
landers niet' meer vèrgeten, dat er
ergens op de wereld een klein landje
aan de zee bestaat, dat werkt om er
weer bovenop' te komen.
Dit is zo in het kort, hoe de We
reldomroep werkt en wat hij zich tot
taak heeft gesteld. Het station is niet
zo bekend in eigen land, wat heel he-
grijpelijk is, wanneer men bedenkt,
dat zijn uitzendingen uitsluitend be
stemd zijn voor over ónze grenzen.
Daar heeft de Wereldomroep in de
loop van de afgelopen drie jaar een
vertrouwds klank gekregen. En wan
neer men hier in Nederland in zijn
eigen huis zo 's avonds even zit na te
denken en men verplaatst zich in ge
dachten naar die Nederlanders in het
buitenland, in Indonesië, in de West
of op zee, dan kan men zich voor
stellen, dat zij dichter bij hun radio
gaan zitten, wanneer zij het „In naam
'SWERELDS BEKENDSTE MERK
EVEN GOED ALS VROEGER
verschil, dat men er een typisch Ne- van Oranjehoren en de omroe-
derlands accent in heeft gelegd. Men
is n.l. van de veronderstelling uitge
gaan, dat Nederlanders in de vreem
de met volle teugen willen genieten
van alles, wat zij maar van en over
per even later zegt: „Hier radio Ne?
derland, Wereldomroep, via de korte-
golfzender P.C.J., in Hilversum". Het
betekent voor hen een paar uurtjes
thuis.
Ons Schiphol door Leonard de
Vries.
Een luchtvaartboek yoor jonge men
sen, Zo luidt de ondertitel van een lij
vig boekwerk, dat van de hand van
Leonard de Vries is verschenen bij „De
Bezige Bij" te Amsterdam. Een boek,
dat de trotse naam draagt: „Ons Schip
hol" en waarvoor niemand minder dan
Amsterdams'burgemeester, mr. Arn. J.
d'Ailly het voorwoord schreef. De jonge
mensen, die, dit b-óek behoren te lezen
zijn zij, wier leeftijd varieert van acht
tot tachtig jaar. De jongeren zullen hun
hart ophalen aan 'de levendige, frisse
beschrijvingen van alles, wat leeft en
werkt op Europa's beste luchthaven,
Schiphol, ouderen zullen zich weer op
nieuw jong.voelen, als de enthousiaste
toon van het boek, de klare taal, de
gezéllige stijl ook hen in hun greep
hebben. „Ons Schiphol" is een werk,
dat inde Nederlandse literatuur over
het vliegen 'zijn' weerga nog niet kent
en dat ook moeilijk geëvenaard zal
kunnen, worden. Zelden kregen wij een
boek in handen, dat zoveel op zulk een
prettige manier weet te vertellen over
een onderwerp waarvan de Nederlan
ders (ook' de jongeren) toch feitelijk
nog zo weinig weten. Honderdduizen
den bezoeken Schiphol en zien daar het
drukke gedoe aan vanachter een hek
of onder leiding van een gids langs af
gebakende paadjes. En hun indruk 's
een oppervlakkige. Wie „Ons Schiphol"
Het parlement van een andere kant
J|ET VOORZITTERSCHAP VAN DE TWEEDE KAMER is een gewichtige
functie. Het is ook een moeilijke baan. Daardoor valt het niet mee er de
meest geschikte man voor te vinden. Ons parlement mag zich gelukkig prijzen,
want zowel in mr. J. R. H. van Schaik, de tegen
woordige minister zonder portefeuille, die voordat hij
het kabinet-Drees formeerde, de voorzittersstoel be
zette, als in dr. L. G. Kortenhorst, zijn opvolger
om ons tot de tijd na de oorlog te bepalen bezat
en bezit de Tweede Kamer voortreffelijke presiden
ten. Mr. Van Schaik was een imposante, voorname
rustige figuur, geknipt voor het voorzitterschap; dr.
Kortenhorst, die thans de vergaderingen leidt, met
wat meer souplesse, wat sprankelender en levendiger
ook, zonder niettemin ooit zijn waardigheid te ver
liezen, vervult zijn taak al even nauwgezet en be
kwaam. Dr. Kortenhorst heeft zich in korte tijd het
vertrouwen van de Kamer verworven.
CR BESTAAT verschil tussen beiden.
Mr. Van Schaik beschikte over een
langere ervaring. Hij kende het Regle
ment van Orde op zijn duimpje; hij was
strikt formeel, geen enkele onregelma
tigheid in de gang van zaken ontging
hem. Als een minister in het vuur van
zijn rede na een interruptie een afge
vaardigde rechtstreeks antwoordde met
bijvoorbeeld een: „In dat opzicht ver
schil ik met u van mening", dan was
mr. Van Schaik er als de kippen bij:
„Mag ik de aandacht van de heer mi
nister er op vestigen, dat het in de
Kamer de gewoonte is, dat-de sprekers
zich t-ot de voorzitter wenden!"
Tussen twee haakjes: u wist toch, dat
twee Kamerleden, al zitten zij elkaar
nog zo fel in de haren, nooit tot elkaar
spreken, maar altijd tot „Mijnheer, de
voorzitter"? Dat is een uitstekende ge
woonte. Zij voorkomt onderlinge woor
denwisselingen en vergemakkelijkt het
handhaven van .de orde.
Gemoedelijk
Dr. Kortenhorst is anders; hij is ge
moedelijker. Toen een van de nieuwe
ministers, prof. Rutten, de bewindsman
van Onderwijs, een kleine wijziging
in een door hem verdedigd wetsont
werp voorstelde, vroeg de tegenwoor
dige president hem: „Wilt u dat even
op een papiertje schrijven?" Mr. Van
Schaik zou gezegd hebben: „Ik maak
de heer minister erop attent, dat voor
deze wijziging een schriftelijk stuk
vereist is...
Dr. Kortenhorst is wat minder door
kneed in het Reglement van Orde, maar
erg is dat niet. In mr. A. F. Schepel,
de griffier, heeft hij een trouwe se
condant, die hem zo nodig de weg wijst.
Toch glijdt mr. Kortenhorst, zij het
vrijwel ongemerkt, een enkele keer nog
wel eens uit. Formeel niet juist was
het, toen de voorzitter, op een ogenblik,
dat het wat druk was in de vergader
zaal aan de leden aandacht voor de
spreker verzocht. Dat was mr. Terpstra.
Dit is ongebruikelijk. Elk lid heeft
uiteraard het recht om niet te luisteren.
Daarom had hij om meer stilte moeten
verzoeken. Neen, erg vinden we dit al
lerminst. Integendeel, zouden we bijna
zeggen. Want een vertrouwelijke toon
br.engt meer menselijkheid in verstarde
conventies.
Menselijkheid is mr. Kortenhorst al
lerminst vreemd. Hij heeft een gezond
gevoel voor humor en voldoende leven
digheid van geest om daar uitdrukking
aan te geven. Zo hadden de communis
ten eens drie moties ingediend, waar
van van te voren vast stond, dat zij al
leen de stemmen van de fractie der
CPN zouden verwerven. De voorzitter
liet er bij zitten en opstaan over beslis
sen. Bij de eerste motie vroeg hij hen,
die er vóór waren, op te staan. Als één
man verrezen de communisten van hun
zetels. De overige Kamerleden bleven
zitten. „Verworpen", concludeerde de
president. Bij de tweede motie herhaal
de zich dit spelletje. Het begon al zo'n
beetje op Kamergymnastiek van de
CPN te gelijken, toen dr. Kortenhorst
bij de derde motie, geheel onverwacht
en tot grote vrolijkheid van de Kamer
vroeg: „Ik verzoek de leden, die tegen
de motie zijn, op te staan". De iyje
Kamer kwam overe:
communisten. Dr.
looft zich graag z<
Kamer waardeert
Op een nacht om half twee vroeg de
minister van Sociale Zaken, mr. A. M.
Joekes, of het niet te veel gevergd was,
als hij verzocht zijn rede de volgende
dag te mogen voortzetten. Het was
duidelijk de bedoeling, dat de minister
zijn antwoord aan de Kamerleden op
door hen over één zijner wetsvoorstel
len gemaakte opmerkingen de volgen
de dag pas zou geven hij kreeg nog
even het woord om te voorkomen, dat
zich de andere dag nog meer sprekers
aan de rij, die het woord gevoerd had,
zouden toevoegen; dat is een oud ge
bruik in ons parlement. Schijnbaar on
bewogen, maar met een tinteling in
zijn 'ogen zei de voorzitter: „Na mijn
aanvankelijke aarzeling tehebben
overwonnen, kan ik daartegen geen be
zwaar maken".
Mr. Roosjen en mevrouw Fortanier-
De Wit hadden het eens met elkaar
aan de stok. Eerstgenoemde vroeg het
woord voor een persoonlijk feit. Hij
kreeg.anderhalve minuut. Lang ge
noeg trouwens, want het incidentje
was helemaal niet ernstig. Toen me
vrouw Fortanier-De Wit vervolgens
ook het woord vroeg voor repliek, ver
wachtte ieder, dat zij eveneens ander
halve minuut zou krijgen. Maar met
een charmant gebaar schonk dr. Kor
tenhorst haar onbeperkte spreektijd.
Waarvan zij overigens een uiterst sober
gebruik maakte. Zo lost de president
dreigende moeilijkheden op, genoeglijk
geestig ep.met succes.
Na het afleggen van de regerings
verklaring over Indonesië door de mi
nister-president op 20 December klonk
er geschreeuw van de publieke tribu
ne. orde-verstoorder werd onmid
dellijk weggeleid. Na afloop van de
vergadering vroeg de parketwacht aan
dr. Kortenhorst: „Wat moeten we met
de man doen?" Zijn antwoord luidde,
naar men ons uit Kamerkringen ver
zekerde: „Geef hem een sigaar en
stuur hem weg!"
Opschieten!
De voorzitter houdt van levendige
debatten en van opschieten. Hjj Iaat
meer interrupties toe er wordt he
laas weinig meer geestig en ad rem
geïnterrumpeerd in ons parlement
en hjj voelt weinig voor het voorlezen
van redevoeringen. Dat wordt zeer
veelvuldig gedaan. Zeker, er is een
oorzaak voor aan te wijzen. De enorme
omvang vaij het Kamerwerk maakt Het
dikwijls noodzakelijk de spreektijd te
beperken. Een afgevaardigde, die bin
nen de hem toegemeten tijd het zijne
zeggen wil en dan nog nauwkeurig
geformuleerd, schrijft daarom zijn be
toog op. M^t' het iï| dujtjdUjjk, dat deze
gewoonte een dagiH ^gjggp. fa ja de
ntalen
nd
jpok
T*jge
leest kent onze vlieghaven, kent de
vogels, die op het nest in de Haarlem
mermeer hun thuis hebben en kan
slechts eerbied hebben voor de wer
kers, die dit in zo weinige jaren wisten
te bereiken. En na lezing zette men dit
boek in de kast en gebruike het als na
slagwerk. Ook daarvoor is het uitste
kend geschikt. De stevige, royaal uitge
voerde band garandeert een lang leven.
De man die de oorlog mis liep,
door Dennis Wheatly. Uitgeverij
A. W. Eruna en zoon.
.Dennis Wheatly heeft een aantal de
tective-romans geschreven, die in 19
talen zijn vertaald en waarvan er enige
werden verfilmd. Om zijn vruchtbare
geest te bewijzen verraste hij ons met
„De man, die de oorlog misliep", een
verhaal van een pasafgestudeerde En
gelse ingenieur, die in 1939 een vlotten-
constructie ontwierp om, in geval van
oorlog, het verlies aan scheepslading
tot een minimum te reduceren. Zijn
plan om beladen vlotten' door middel
van stroom en wind van Amerika naar
Engeland te laten drijven, legde hij de
Britse admiraliteit voor, die het als
onuitvoerbaar qualificeerde.
Om de deugdelijkheid van zijn
uitvinding te bewijzen yertrok Philip
Vaudell de ingenieur naar
Amerika om de vlotten voor eigen re
kening te laten houwen en zich dan
hiermede naar Engeland te laten af
drijven. Hij gaf aan zijn plannen uit
voering en toen begon het grote avon
tuur, waarin Philip Vaudell de geal
lieerden, buiten hun medeweten, voor
de ondergang behoedde.
Het gegeven is te gevarieerd om
het in een kort bestek volledig te
kunnen behandelen. Met de dynami
sche wisseling van situaties heeft
Wheatly geen moeilijkheden, want
nergens groeit de situatie hem boven
het hoofd. Knap verwerkt hij het ver
loop van de tweede wereldoorlog door
zijn verhaal en aangevuld met zijn
fantasie wordt het een zij het niet
serieus te nemen geheel.
Wheatly is een liefhebber van ge
compliceerde toestanden, maar hij
weet ze meester te blijven, waardoor
hij ook dit boek tot de laatste blad
zijde leesbaar Houdt.
RHENUS
PROOUCT
keren heeft moeten aanhoren, daarin
herhaald worden.
De voorzitter houdt meer van het
Engelse stelsel, waar in het Lagerhuis
niet voorgelezen mag worden. De Ka
merleden moeten meer met elkaar de
batteren, zei hij eens. Zij doen het ru
namelijk bijna uitsluitend met de mi
nister.
Mr. Kortenhorst heeft een pauze van
vijf minuten ingevoerd op de helft van
een lange middagvergadering en het
eerste, wat hij dan doet is een sigaret
opsteken overigens wordt in de Ka
mer niet gerpokt. Niets menselijks is
hem vreemd. Dat moet mr. Van Schaik
toch ook niet geweest zijn. Op de pers
tribune hebben wij ons er wel eens
over verwonderd, als mr. Van Schaik
van 's middags één uur tot zeven uur
's avonds onafgebroken op zijn stoel
bleef zitten.
Dr. Kortenhorst loopt er in die vijf
minuten graag even uit. Wie zou het
hem misgunnen? En wie neemt hét
hem kwalijk als hij voor de Kamer
leden vrijwel ongemerkt uit een zakje
in een open lade van zijn bureau
stiekum dobbelsteentjes brood zit te
eten? Voor ons, parlementaire redac
teuren, die van een hoge zitplaats op
hem neerkijken, kan hij het niet ver
borgen houden en wij hebben er ple
zier in. Wij kijken inderdaad op deze
voorziget peer, maar allerminst in fi-
gui
Purmerender marktoverzicht
Het aanbod van de runderen blijft
de laatste weken om de 300 stuks. Het
bezoek was heel goed, al bleek dan
ook, 'dat lang niet alle kijkers kopers
waren. De handel ging heel stroef,
de prijzen blijven vrij vast staan.
Hetis dan ook wel begrijpelijk dat
naar een tijdkalf nogal vraag blijft,
daar hier de prijzen iets lager staan.
De gang in de gelde koeien gaat in de
vroegte wel aardig. Daar wordt ook
extra naar melk uitgezien, opdat ze
de onderhoudskosten zelf opbrengen.
Anders doen de weiders nog niet veel.
Er wordt wel verwacht dat van het
voorjaar genoeg vee aan de. markt
aangeboden zal worden. Pinken en
graskalveren worden heel schaars
aangeboden, de vraag schijnt niet
groot. Was Zeeland de vorige week
begonnen met de fokkalveren, heden
morgen was men niet op het appèl. De
vervoerkosten schijnen te hoog voor
het kleine aantal dat aangeboden
wordt. Wat er was bracht aardige prij
zen op. Op de wolveemarkt wordt het
van week tot week stiller. Weinig aan
bod, de vraag is tegenwoordig ook
heel klein, hoewel de prijzen geen
flinke inzinking te zien geven. Op de
biggenmarkt was het in de vroegte een
vrij willige gang. De prijzen waren
wel vast, wat later wel iets stroever.
Met de bokken en geiten was het
evenals met de paarden weer heel
stug. Op de pluimveemarkt was het
ook stil. De aanvoer was heel klein en
de vraag werd er niet beter op.
Aangevoerd werden: 327 runderen
w.o. 40 vette koeien, 2 stieren, 4 pin
ken, 267 nuchtere kalveren, 15 scha
pen, 12 vette varkens voor de levering,
'79 melk- en kalfkoeien van f 525—
f 900. handel kalm; 178 gelde koeien
3S0590, goed; 18 pinken 290350, ma
tig: 6 stieren 500590, matig; 107
schapen en lammeren 5895 en 4654,
kalm; 58 bokken en geiten 2080,
stug; 449 biggen 40—72.50, goed; 61
paarden 275580, stug; 12 nuchtere
kalveren (fokkers) 4080, kalm.
2700 Oude kippen en hanen, rode en
witte van f 2.75—f 3, per kg; 1700 jon
ge hanen 2.502.60 per kg; 200 jonge
hennen 4.50—7.50 per stuk; 200 eenden
23.50 per stuk; 200 konijnen 110
per stuk; 20 ganzen 10—14 per stuk.
1 stapel kaas.. Edammer, wegende
325 kg, prijs f 73.50.
Slordigheid kost jaarlijks
millioenen
(Van onze Haagse redactecr)
Een van de moeilijkste vraagstukken
bij de kunstmestvoorziening in deze
tijd is de verpakking. De prijs van
een zak van 100 l:g is thans f 1.63.
Vóór de oorlog was deze prijs onge
veer een kwartje. De ervaring leert,
dat ongeveer 50 pet van de zakken be-
srbadigd van de boeren terugkomt, 10
pot zó ernstig, dat ze volkomen on
bruikbaar zijn. De zakken worden ge
woon met een mes opengesneden. Ze
kunnen dan nbg hersteld worden, maar
zijn toch veel minder waard. Vele
boeren laten de zakken wekenlang in
de open lucht liggen, blootgesteld aan
weer en wind. Het gevolg is, dat de
zakken wegrotten en onbruikbaar zijn.
Deze slordigheid en onachtzaamheid
van .de boeren kost per jaar 2 tot 3
millioen gulden.
Aehf nieuwe straalvlieg
tuigen gearriveerd
Er zijn acht nieuwe Gloster „Me
teor" IV straalvliegtuigen afgeleverd
aan de jachtvliegschool der Nederland
se Luchtstrijdkrachten, meldt „The
Times". De toestellen werden gevlo
gen door zes Nederlandse piloten en
de Engelsen Rodney Dryland en J. M.
Coaksey, beiden test-piloot bij de
..Gloster Aircraft Company",
De jachtvliegtuigen vlogen recht
streeks van het test-vliegveld der fa
briek naar het vliegveld Twenthe.
De acht nu in ons land gearriveerde
machines van dit type zijn de eerste
acht van een order van vier en twin-
tig-
VOOR HEDENAVOND
HILVERSUM 1 301 m Nieuwsberichten
om 7, 8 en 11 uur NCRV: 6,00 Leger
des Heils-kwartier 6,15 Land- en tuin
bouw 6,30 Voor de Strijdkrachten
7,15 Nederlandse organisten 7,30 „De
ex-illegaliteit In het SWG" 7,35 Het ac
tueel geluid 7,45 De Regerings-Voor-
liehtingsdienst antwoordt 8,05 Program
ma-proloog 8,15 Jubeldam bereidt zich
voor op zomergasten —9,30 Familie-com
petitie 10,00 Gramofoonplaten 10,05
„De vaart der Volken" 10,25 Liederen
10,45 Avondoverdenking 11,15 Swee-
linck-kwartet 11,40 Slot-accoord
HILVERSUM II 415 m Nieuwsberichten
om 6, 8 en 11 uur AVRO: 6,15 Sport-
praatje 6,30 The Romancers 7,00 „Met
de eendracht op avontuur" 7,lo Avro's
avondschool 7,45 Gramofoonplaten
8.05 In het Radio-Zoeklicht 8,15 Radio
Philharmonisch-orkest 8,35 Vertellingen
in woord en muziek 9,15 „De sterkste
liefde, hoorspel 10,30 Melodieën van
Percy Grainger 10,45 Dr J van der
Grient 11,15 Gramofoonplaten
VOOR VRIJDAG
HILVERSUM 1 301 m Nieuwsberichten
om 7, 8, 1, 7 8 en 11 uur 8,15 Pluk de
dag 12,33 Promenade-orkest 3,00 Kris
kras door de opera 6,00 Metropole
orkest 6,30 Voor de Strijdkrachten
7,15 Voor de jeugd 7,30 „De drie lan
den" 7,45 Guus Jansen en het Cinema
orgel 8,05 De gewone man 8,12 Amu-
sements-orkest 8,40 „Uit de schatkamer
van het oude testament" 9,30 André
Gertler viool 10,40 Actualiteiten 10,50
Avondgebed 11,15 Gramofoonplaten
HILVERSUM II 415 m Nieuwsberichten
om 7, 8, 1, 6 eri 11 uur VARA: 8,18
Opera-programma 11,25 Jan Vogel en
zijn orkest AVRO: 1,20 Melodie en
rhythme VARA: 5,00 Johan Jong, orgel
6,15 De Vara feliciteert 6,45 Silvestri-
kwartet 7,00 Denk om de bocht 7,15
E L Vermeer spreekt VPRO: 7,30 „Ne
derland en zijn gewesten" 7,50 Tien
voor acht 8,05 Muziek 8,30 Dr N
Beets 8,55 Zo juist verschenen VARA:
9,00 Men vraagt.... en wij draaien 9,30
„Het mysterie van de Prinsengracht",
hoorspel 10,00 Buitenlands weekoverzicht
10,15 Swing and sweet VPRO: 10,40
„Vandaag" 10,45 Avondwijding VA
RA: 11,15 Mevr A C Ploeg—Ploeg spreekt
11,30 Symphonisch concert