Geen
Sca
Baldadigheid der jeugd kost ons
twintig millioen per jaar
Limburg stampt de huizenblokken
letterlijk uit de grond!
Oostenrijk wacht op het Westen
Residentie
Jeugdleiders zoeken naar oplossing voor het
probleem der massajeugd
Russen stellen belang in
Zistersdorf-olie
Hei wonder van
Hoensbroek
Voor de Econ. Politie
rechter
Egmond aan Zee
Noorwegt
Ailaniiscf-
Cochi
ambassade
AVONTUUR
DONDERDAG 17 FEBRUARI tttt
yWINTIG MILLIOEN GULDEN SCHADE wordt er jaarlijks in Nederland
geleden ten gevolge cvan baldadigheid, aldus hebben deskundigen aan de Hand
van de beschikbare gegevens berekend. Dat dit reusachtige bedrag beter be
steed zou kunnen worden, daarover zullen de meningen wel niet uiteenloper..
Maar hoe kan men een eind maken aan die baldadigheid? En hoe kan men,
als dat mogelijk is, dat bedrag in handen krijgen? Ziehier twee kardinale
vragen, één brandend vraagstuk, waarop de antwoorden en waarvoor de op
lossing nog lang niet gevonden is. Edoch, er wordt aan gewerkt!
rje grootste moeilijkheid is, aldus de
heer C. J. Ruurs, gemeentelijk in
specteur voor de lichamelijke opvoe
ding en de sport te Dordrecht, die zich
intensief met dit vraagstuk jjezig
houdt, de bedrijvers der baldadigheid
te vatten. Men moet ze zoeken onder
wat men noemt de massajeugd in de
leeftijd van 14 tot 20 jaar, zo tussen
het verlaten van de lagere school en
het begin van de militaire dienst.
En dan in de grote steden, meen
de ik.
Vergist u zich daar niet in! Het
verschijnsel doet zich ook op het plat
teland voor. Misschien is de schade ge
ringer in plaatsen op het platteland,
ómdat het afbreken van boomtakken
pjinder kostbaar is dan het stukgooien
van straatlantaarns, maar in wezen
maakt het geen verschil.
Wat is dan die zogenaamde massa
jeugd?
Dat zijn groepen opgeschoten
jongens en meisjes, die stuk voor stuk
nog zo kwaad niet zijn. maar in eikaars
gezelschap spoedig tot een onbehoor
lijk gedrag geraken. Het zijn niet al
leen arbeiderskinderen, die bijv. ten
gevolge van verklaarbare oorzaken als
slechte behuizing tot kattekwaad ge-
raken, maar evenzeer HBS-ers en
gymnasiasten, voor wie de voetbal
competitie, de jazz en.het kamnfc-
tje belangrijker zijn dan de inhoud van
hun boekentas. De massajeugd komt
voort uit alle lagen, standen en klas
sen van de maatschappij.
Geen leiding!
Vertoont zij algemene eigenschap
pen?
Zeer zeker, In de eerste plaats
handelt zij collectief. In de tweede
plaats denkt zij niet na, maar treedt zij
emotioneel op. Zij houdt van lawaai
en snelheid: motorrennen, cowboy
films e.d. hebben haar voorkeur. To
neel vindt zij vervelend, cabaret kan
zij soms waarderen. In de derde plaats
accepteert zij geen leiding; dit in te
genstelling tot vóór de oorlog, toen zij
wel vertrouwen stelde in ouderen, zij
het soms in verkeerde ouderen. In de
viérde plaats mist zij elk leidend be
ginsel, leeft zij volkomen in het heden,
hetgeen zich bijv. uit in een afkeer van
sparen. In de vijfde plaats stelt zij geen
belang in dingen buiten het eigen
kringetje; vroeger was dat anders, toen
waren politieke twistgesprekken zeer
geliefd onder de jongere werklozen. In
de zesde plaats veracht zij alles wat
geen zichtbaar nut oplevert. En in de
zevende plaats mist zij vermoedelijk
alle zelfwaardering.
Dat is weinig verheffend! En
meent u door het wegnemen van deze
in hoofdzaak negatieve eigenschappen
de baldadigheid te kunnen bestrijden,
dus die 20 millioen te kunnen uitspa
ren?
In hoeverre dat mogelijk is moet
de practijk leren, maar ik geloof, dat
wij een heel eind zouden komen. Ove
rigens moet u zich op de materiële zij
de van het vraagstuk niet blind staren.
U moet die berekening van 20 millioen
slechts zien als een rechtvaardiging
voor het (nog niet ingediende) verzoek
om eenzelfde bedrag beschikbaar te
stellen om de massajeugd op te van
gen en in goede banen te leiden. De
winst, de morele en geestelijke winst
zou veel groter zijn. De lamlendigheid
is een veel. groter kwaad dan menigeen
vermoedt. Het is een begin van aantas
ting van de volksmoraal.
En stel nu eens, dat de gemeen
schap (hoe dan ook) dat grote bedrag
beschikbaar zou stellen, wat zou er
dan mee moeten gebeuren?
Jeugdleiders gezocht!
Dan zouden er door het hele land
sport- en speelterreinen moeten komen
en clubhuizen in elk dorp en elke
stadswijk. Dan zou er in elke plaats
een organisatie moeten zijn om de
vrije tijd van de massajeugd te vullen
op een wijze, die zij kan waarderen
(dat is het moeilijkste!) en die aan dat
doel (morele en geestelijke verheffing)
beantwoord. Er is een nieuw type
jeugdleiders nodig; mensen, die zich
aan dit werk geheel kunnen wijden.
De padvinderij, die met vrijwilligers
werkt, kan lang niet voldoende doen.
Bovendien is zij gebaseerd op eigen
schappen, die de massajeugd kop
schuw maakt. Grote bedrijven zijn
meermalen tot grote medewerking be
reid, maar van bepaalde zijde wordt
dat minder gewaardeerd, omdat dat
zou kunnen leiden tot een ingrijpen
van de fabriek in het gezinsleven. De
kerken zouden veel kunnen en moeten
doen. De overheid doet hier en daar
wat, zij liet nog op bescheiden schaal.
Sport is van groot belang, maar vele
verenigingen hebben al te veel leden
of liever: te weinig, terreinen en lo
kalen. Bovendien is het opkweken van
voetbalsterren met verwaarlozing van
zwakke broeders niet het juiste sys
teem. Met films is veel te bereiken,
maar welke? Dat weet men nog niet.
Heeft Arthur Rank de juiste toon te
pakken? Of zijn cowboyfilms toch
niet zó slecht? Wij, jeugdleiders, weten
eigenlijk nog lang niet wat wij precies
moeten doen. Maar dat er iets moet
gebeuren staat vast. En dat het finan
cieel verantwoord is ook. Het geld
komt er dubbel en dwars weer uit!
Baldadige streken aan de orde
van de dag
In vijf weken een Kuis voor 8000 gulden
|.V DE ZIJSTRAAT te Hoensbroek, een klein weggetje tegen de Helling
van een heuvel, staan drie gloednieuwe Helwitte huisjes temidden van een
•groter aantal ververloze houten noodwoningen uit 1918, die al veel langer dienst
hebben gedaan dan indertijd de bedoeling was. En in die drie huisjes wonen
gelukkige gezinnen, drie nog jonge echtparen, elk met twee kinderen; drie
mijnwerkersgezinnen, waarvan de vaders ondergrondse werkers zijn van de
naburige staatsmijn „Emma".
Zowat twee weken geleden waren deze gezinnen de wanhoop nabij. Het hui
zenblok, waarin' ze woonden, brandde tot de grond toe af. Ternauwernood
hadden zij enig huisraad kunnen redden en daar stonden ze nu op die trieste
Zondagochtend op straat bij hun spulletjes, bevreesd de ellende van inwoning
tegemoet te gaan, wie weet voor hoe lang....
Maar vier-en-twintig uur later hadden ze weer een eigen woning. Nu ja, de
schilder was nog niet klaar met zijn werk, de schuurtjesi waren nog niet af en
de tuintjes waren nog een wildernis-met-rommel, maar zij hadden een eigen
dak boven het hoofd. Zij beleefden het als een wonder in deze tijd van nij
pende woningschaarste en dat was het ook bijna.
De oplossing: sport voor de jeugd:
(Van onze correspondent te Wenen)
De Oostenrijkers zijn sceptisch ge
stemd over de besprekingen die de
plaatsvervangers van de ministers van
buitenlandse zaken te Londen over het
ontwerp-vredesverdrag met Oostenrijk
voeren. De impasse, waarin de bespre
kingen te Londen reeds op de eerste
dag waren geraakt, stelt hen overigens
in het gelijk. Voor de territoriale aan
spraken der Zuid-Slaven is, gezien de
weifelende houding van Tito, nog wel
een oplossing te vinden maar het vraag
stuk van het „Duitse eigendom" is een
harde noot, die minder gemakkelijk
gekraakt zal worden, te meer omdat de
Russen met de Westelijke geallieerden
nogal van opvatting verschillen.
Er heerst een eigenaardige sfeer in
Wenen, de hoofdstad van de vier zones
van Oostenrijk. Arrestaties en ontvoe
ringen door de Sowjets zijn aan de orde
van de dag. De bevolking is bang, maar
draagt haar lot gelaten. Het leven in
Wenen is gevaarlijk geworden, met
nafrie voor ambtenaren van bepaalde
departementen en overheidsinstellin
gen. Knappe koppen, zelfstandig den
kende en handelende mensen zijn on
gewenst en verdwijnen. Met olie de
olievelden van Zistersdorf liggen onder
de rook van Wenen! is het verstan
diger zich niet te bemoeien. Olie is
zaak van de Russen.
In Wenen voelt men zich onveilig.
Dit gevoel is geenszins verdwenen,
sedert de voormalige Oostenrijk gene
raal Franek, die pas uit Russische
krijgsgevangenschap is teruggekeerd,
met het commando over de ongeveer
10.000 man tellende „werkbescher
mingsbrigades" is belast. Franek heeft
de bijnaam van „Oostenrijkse Seydlitz"
Achter de schermen is het een voort
durend kat-en-muis spel, maar in het
openbaar gaan de Weense overheids
instanties met de vertegenwoordigers
van de vier bezettende mogendheden
met uitgezochte vriendelijkheid om. In
tegenstelling tot Berlijn hechten da
geallieerden te Wenen bijzondere waar
de aan een zekere society-show, de
diplomatieke spelregels worden zorg
vuldig in acht genomen.
Maar Wenen is Wenen niet meer: het
geestelijke en culturele leven, waarvan
Wenen vroeger het onbetwiste middel
punt was, heeft zich verplaatst naar de
westelijke federale landen van Oosten
rijk. In Wenen zetelt nog slechts het
ambtelijke bestuur, terwijl vele takken
van industrie, wetenschappelijke instel
lingen, filmmaatschappijen en uitge
verijen de wijk hebben genomen en
zich in Tyrol, Salzburg en Stiermarken
zijn gaan vestigen.
De „clandestiene" hoofdstad van
Oostenrijk is tegenwoordig Salzburg.
Daar zijn voorlopig uiteraard nog
in het geheim de tegenregeringen
van de Oostelijke buurlanden werk
zaam en zij ontplooien daarbij een
activiteit, die alle bewondering waard
is Afgevaardigden van het Vaticaan
zijn in de politieke kringen van Salz
burg geen zeldzame gasten. Ook wor
den hier maatregelen voorbereid voor
het geval, dat Óostenrijk zijn zelfstan
digheid moet verdedigen, wanneer We
nen tengevolge van bepaalde ontwikke
lingen zijn functie als hoofdstad zou
verliezen. De z.g. „Union Alpino" zou
wellicht een belangrijke taak te vervul
len krijgen
Tsjechisch premier met
verlof
Te Praag is officieel medegedeeld,
dat de Tsjechoslowaakse eerste minis
ter, Antonin Zapotocky, „met verlof"
is. Deze mededeling werd verstrekt
naar aanleiding van vragen, die haar
oorsprong vinden in geruchten van de
laatste tijd over een nieuwe bijeen
komst van de Kominform. Van offi
ciële zijde weigerde men te zeggen,
waar Zapotocky zich/bevond. Zijn taak
wordt door zijn plaatsvervanger, Fier-
iinger, waargenomen.
EBERT NAAR MOSKOU
De „Oostelijke" burgemeester in Berlijn,
Friedrich Ebert, zal binnenkort op
uitnodiging van het Kremlin een be
zoek aan Moskou brengen, aldus meldt
de onder Franse controle staande „Ku-
rier".
Zij hebben dat „wonder" in de eer
ste plaats te danken aan mevrouw S.
M GroothoffMolengraaff, de echtge
note van de president-directeur van
het Staatsmijn-bedrijf in Limburg.
Deze vrouw zag de woningnood in
Zuid-Limburg, die er misschien statis
tisch niet erger is dan elders, maar
wel onaangenamer gevolgen heeft, om
dat de mijnwerkers in drie ploegen
werken en dus ten dele overdag moe
ten slapen, hetgeen bezwaarlijk gaat
m een woning, waar spelende, schreeu
wende en huilende kinderen de rust
verstoren. Vele mijnwerkers komen
dan ook op het werk zonder in de
letterlijke zin „uitgeslapen" te zijn. Dat
vermindert hun arbeidsprestatie, hun
werklust, hun ijver, hun toewijding,
dat vreet aan hun humeur en aan de
huiselijke vrede, kortom dat leidt tot
Scdom en Gomorra", zoals een insider
het. kernachtig formuleerde.
Aan het wakkere initiatief van me
vrouw Groothoff nu is het voor een
groot deel te danken, dat de strijd
tegen dit „Sodom en Gomorra" in het
Zuiden nu fors kan worden aange
pakt. Zij herinnerde er op een goede
dag in het midden van het vorig jaar
aan, dat er vroeger in Limburg veel in
z.g. vakwerk werd gebouwd. D.w.z.
er werden muren opgetrokken van
zwartgeteerde balken horizontaal, ver
ticaal en diagonaalsgewijs en de ope
ningen daartussen werden dan opge
vuld met aard, vermengd met gehakt
stróo. De Limburgse aarde leverde dus
bruikbaar bouwmateriaal op. „Maar
als dat zo was, dan is het nog zo", zei
zij vastberaden en de heer Groothoff
bracht deze gedachte aan zijn staf over.
Er werd niet lang over gepraat, maar
terstond ging men aan het werk om te
trichten het denkbeeld te verwezen
lijken. Het moest anders dan vroeger,
want balken voor het vakwerk waren
er niet. „Misschien kunnen wij er ste
nen van persen", meende een der in
genieurs. Enfin, een paar weken later
stond er in een loods achter de „Em
ma" een machine, die stenen perste
uit een mengsel van löss (d.i. Lim
burgse klei) en een weinig cement. v
Dat doet zij sedertdien onafgebro
ken, 2000 stenen per dag producerend,
30 bij 25 bij 15 cm., 22 kg. zwaar. Zij
worden, na onder zes atmosfei'en uit
losse aarde samengeperst te zijn, een
paar dagen te drogen gezet en dan zijn
zij bruikbaar. Inmiddels is een nieuw
type huis ontworpen, gebaseerd op de
toepassing van deze stenen die
„stamiet" heten rondhout, leem en
celotex, dus zoveel mogelijk met ver
mijding van schaarse materialen als
baksteen en gezaagd hout. Over het
resultaat is elkeen geestdriftig. In Sep
tember is het eerste huisje gebouwd.
Nu zijn er al een dertig geheel of ten
dele gereed.
Snelle wederopbouw!
Een bijkomstig voordeel is, dat zeven
personen twee vakmensen en vijf
ongeschoolde helpers zulk een
huisje in vijf weken kunnen bouwen,
afgezien dan van schilderwerk, elec-
triciteitsaanleg e.d. Het kost, kant en
klaar, ongeveer 8000 gulden. De Staats
mijnen financieren de bouw. Aan de
drie grootste bezwaren tegen een
snelle wederopbouw gebrek aan
materiaal, aan arbeid en aan kapitaal
- is hier dus voor een zeer groot deel
tegemoetgekomen.
Bij staatsnsjjn „Maurits" zijn de
voorbereidingen aan de gang voor het
oprichten van een fabriek ter vervaar
diging van 15.000 stamietstenen per
dag, d.i. de hoeveelheid, benodigd voor
vier huisjes, waarbij tien persen zullen
worden opgesteld. In de onmiddellijke
omgeving daarvan heeft men de be
schikking over een zeer grote löss-
voorraad, die voldoende is om in het
bouwprogramma van duizenden wo
ningen te voorzien. Zodra het nieuwe
bouwseizoen begint, zullen woning
groepen tot uitvoering komen in de
gemeenten Brussum, Heerlen, Schin-
veld .en Stein. Verwacht mag worden,
dat in de loop van 1949 ook in tal van
andere gemeenten van Zuid-Limburg
dergelijke woninggroepen zullen ver
rijzen.
Twee huizen voor f 1840.—
Op een gisteren te Bussum ge
houden veiling werd o.a. twee
arbeiderswoningen te Naarden
geveild. De huizen brengen aan
huur respectievelijk vier en drie
ëneenhalve gulden per week op.
Desalniettemin gingen zij voor
500 en 1000 van de hand. Ge
combineerd werden zij tenslotte
voor totaal f 1840 verkocht
Lni aardig huisje is vervaardigd zonder baksteen en bijna zonder' gezaagd
hout, kost 8000 gulden en is in vijf weken tijds door zeven personen
gebouwd.
Voor de economische politierechter
te Alkmaar, mr. H. K. 'A. Stoffels, stond
gisteren de Bergense groente- en fruit
handelaar B. S. terecht, die op 14 Juli
vergeten had zijn goederen duidelijk
van prijzen te voorzien. S. was al eens
eerder veroordeeld voor hetzelfde ver
zuim. Hij werd toen in hoger beroep
vrij gesproken. Dit was hem blijkbaar
zo goed bevallen, dat hij ditmaal weer
in hoger beroep was gegaan tegen het
vonnis van 25.Tot zijn verdedi
ging voerde verdachte aan, dat hij 's
avonds om vijf uur gecontroleerd was.
In de loop van de dag zouden de prijs
jes in de kisten groente zijn weggezakt.
De officier, mr. dr. J. M. Vellinga,
zag geen enkele reden, waarom de goe
deren 's ochtends wel 's avonds niet
geprijs moesten zijn. Mr. Vellinga be
greep niet, waarom S. tegen het vonnis
van 25.— appèl had aangetekend. Nu
requireerde de officier 35.Mr.
Stoffels dacht er net zo over als de
officier en veroordeelde S. conform de
eis.
Willem B. uit Oudkarspel bestelde
begin November een half schaap bij
zijn neef W. Deze zou een vergunning
voor huisslachting krijgen, dus alles
was in orde. Op het laatste ogenblik
kwam er echter een kink in de kabel,
want de vergunning werd niet toege
wezen. B„ die sombere voorgevoelens
had, waarschuwde zijn neef niet clan
destien te gaan slachten. Deze trok zich
echter niets van de waarschuwing aan.
Mr. Vellinga wees er in zijn-, requisi
toir nogmaals op, dat het eten van clan
destien vlees groot gevaar kan opleve
ren voor de gezondheid. Ondanks de
bewering van verdachte, dat hij zich
geheel onschuldig voelde, eiste de of
ficier 75 subs. 30 dagen en verbeurd
verklaring van het vlees. Mr. Stoffels
kon zich hierbij aansluiten .en vonniste
conform de eis.
VERENIGING TOT BEVORDERING
BELANGEN V. SLECHTHORENDEN
Leden van de afdeling Alkmaar en
omstreken van deze vereniging hield
Dinsdagavond haar jaarvergadering.
Om half acht opende de voorzitter de
heer N. de Jong de bijeenkomst. Hier
na volgde de besprekingen. Een schrij
ven was ingekomen van mevrouw J.
ten Hoeve, dat zij door omstandighe
den als secretaresse bedankte. In haar
plaats werd gekozen mej. G. C. Bui
tenhof die als waarn. secr. deze taak
reeds enige maanden vervulde. Ook
de penningmeester de heer J. Zijp
trad uit het bestuur.
De voorzitter dankte hem hartelijk
voor de bewezen diensten. Tot aller
genoegen werd mej. D. J. Dekker be
reid gevonden het penningmeester
schap te aanvaarden.
De gelden van de reisvereniging
blijven onder beheer van mej. G. Nie-
rop en de heer J. Zijp. Mej. L. Doorn,
spraaklerares, Bleekerskade 7, lid der
vereniging is zo vriendelijk ondanks
haar weinig vrije tijd, voor iedere bij
eenkomst een half uur les te geven in
het liplezen. Verslagen van de pen.m.
en secr. nagezien en goedgekeurd. Er
zal getracht worden meer jeugdige
S-H-lui op te sporen, zodat ook hier
ter stede, speciaal voor hen een club
kan worden opgericht. Na het geza-
melijk zingen van het Bondslied werd
deze bijeenkomst gesloten.
PROPAGANDA-AVOND BOND VOOR
STAATSPENSIONNERING
Maandagavond had in de „Vergulde
Valk" een propaganda-avond plaats
van de afdeling Egmond aan Zee van
de Bond voor Staatspensionnering. Na
opening door de voorzitter, de heer
Stobbe, gaf deze het woord aan de heer
Greeuw uit Heiloo. Spreker begon met
een terugblik op de strijd van de Bond,
van nu bijna 50 jaar. Uitvoerig werd
stil gestaan bij het leed, dat in het
verleden door duizenden oude werkers
is geleden. De heer Greeuw besprak de
wetten van Talma en Aalberse, die
enig licht brachten in gezinnen, waar
het altijd donker was. Uitvoerig werd
de Noodwet-Drees besproken, de wet,
die ons een stuk naastenliefde bracht.
Zijn wij er nu? Neen, integendeel. In
1950 of '51 zal moeten blijken welke
kant ons volk uit wil. Zullen gerechtig
heid en naastenliefde ten opzichte van
onze arme ouden van dagen met voe
ten getreden Worden of zal Nederland
eindelijk beseffen, dat er een plicht te
vervullen is?
Daarom, versterkt onze bond, opdat
t.z.t. het antwoord krachtig en duidelijk
zal zijn. Speciaal werd nog het woord
gericht tot de jongeren. Waakt voor uw
ouders, opdat zij nimmer de hand voor
een aalmoes behoeven op te houden,
maar een onbezorgde levensavond kun
nen hebben. Hierna volgde het optreden
van het cabaret-gezelshap „Onder ei
gen vlag", dat de aanwezigen enige ge
noeglijke uurtjes verschafte. Tien nieu
we leden gaven zich op.
De drie Scandi
samen met de No
tenlandse zaken,
ren te Oslo een
so wordt uit ge\
bron vernomen. B
mier, zou hebben
Scandinavische s;
ningsverschillen
de Noorse premit
groot zijn, dat e
gelijk is, zo verk'
De Noorse prer
officieel de beri
welke in het De
lijn verschenen,
navische onderha
den gevoerd voo
definitieve beslis
gaande het voi
pact. Hij voegde i
ter redelijk, dat
pavische landen
rens een besluit
In politieke kri
het bijna zeker, t
aansluiten bij he
ia echter onwaar
BURE
ADMINIS!
Voor dam 9,
Postgiro
REDAC
Achterdam 2
Direc
J. BIJLSMA
Hoofdred
A. KAF
President Tm
chran benoemd
Pakistan. Deze
de Senaat nog l
In de bekendi
dat Cochran „nu
tieke stadium va
nesie zijn werk
Verenigde Natiei
voortzetten". Zoi
donesie het toel
Karatsji vertrek
Bezwaren
Marshall-PI
Paul Hoffma
van het Plan-I
over de Senaat
tenlandse Zakei
lagere prijzen d
belangrijke ven
voor de hulpv
rechtvaardigen.
Zowel de Re]
mocratische leic
hebben verklaa:
voorwaardelijk
publikeinse Ser
berg en de Den
Connally hebbe
die zij tegen d
gramma te bert
getrokken.
Vijfde boi
sina
De aanvoer 1
overzee geschie
snel tempo, dat
wezen kan wo
bruari moet het
008 en 016 alge
in groenten en/
008 algemeen
en B-kaarten)
bon 016 algem
de D-kaarten)
VRAGEN OVE
Ol
In antwoord
Tweede Kamer
Goes van Natt
met de interne
keinse leiders
de minister-pri
minister van
de minister v:
len. a.i. geantv
leg, nodig om
deze vragen t
beëindigd is, t<
ambtgenoten e
staat zijn de f
antwoorden,
zulks echter 1
geschieden.
Dean Achesi
uitgesproken,
rikaanse hulpi
misch zwakke
sident Trumar
voorgelegd en
tot basis zal 1
ternationale b
IN DE
DOOR
TJEERD ADEM A
„Is de fles niet van het hotel?" in
formeerde Steensma.
„Nee, meneer", zei Bastiaan. „Het
zou de aandacht getrokken hebben,
wanneer de jonker wijn op zijn ka
mer had besteld, vooral als hij daarbij
twee glazen gevraagd had"
„Je hebt gelijk", zei Steensma glim
lachend. „Ik moet aan al die dingen
nog wennen".
„U zult eens zien, meneer", voor
spelde Bastiaan bemoedigend. .hoe
spoedig u daaraan gewoon is. De jon
ker deed de laatste tijd niets meer
zonder zich af te vragen wat er het
gevolg van kon zijn.
Zou u over een kwartier gereed
kunnen zijn. meneer? Ik zou graag
v illen dat u gelijk met mij naar de
iall ging".
„Waarom?" vroeg Steensma ver
baasd. Er kwam iets als verzet in hem
cp tegen de wijze, waarop deze man
over zijn doen en laten beschikte.
Het was of Bastiaan dat gevoelde.
„Neemt u mij niet kwalijk, meneer"
zei hij verlegen, „dat ik op het ogen-
Hik min of meer als uw leidsman op
treed, maar er dreigt een gevaar, dat
u niet moogt onderschatten. U kunt
dat op het ogenblik niet begrijpen,
maar terwille van de zaak waarvoor
wij werken, is het noodzakelijk, dat
ik u de eerste dagen enkele wenken
geef. Ik vertrouw, dat u zeer spoedig
in staat zult zijn op u zelf te passen,
meneer".
„In orde, Bastiaan", zei Steensma
glimlachend. „Ik zal met je naar de
hall gaan als je werkelijk denkt, dat
je me hier niet alleen kunt laten".
„Ik ben ervan overtuigd, dat u in
die tijd gevaar zoudt kunnen lopen,
meneer", zei de knecht ernstig.
De ingenieur huiverde. Wat drom
mel, in welk wespennest had hij zich
eigenlijk gestoken?
Het was vroeg in de morgen, maai
de Hagenaars waren al wakker en hij
boorde de geluiden van het straat
rumoer, van het leven van alle dag Er
reden trams en auto's, mensen met
koffertjes en pakjes haastten zich naar
het station, een koopman in bloemen
prees luidkeels zijn rozen aan.
Ook het hotel was ontwaakt. Er
werd in de gang gelopen en het water
suisde in de leidingbuizen. Een gast
op dezelfde verdieping sloeg met een
harde slag zijn kamerdeur dicht.
Het waren alle volkomen verklaar
bare geluiden. Een dag als alle andere
was aangebroken ep Steensma had een
ogenblik moeite zich voor te stellen,
dat hij temidden van al dat vertrouwde
ook maar een moment gevaar voor
zijp leven kon lopen.
„Zou iemand het nu durven wa
genvroeg hij onzeker.
Bastiaan knikte.
„Het risico is zeer groot", zei hij.
Ik ga even naar mijn kamer, meneer.
Misschien wilt u zo vriendelijk zijn
uw deur weer achter mij te sluiten".
Steensma voldeed aan het verzoek
en wachtte enkele minuten in ner
veuze spanning.
Eén ding was zeker. Hij zou in dc
eerstvolgende drie maanden geen rus
tig ogenblik kennen. De gedachte, dat
hem voortdurend gevaar bedreigde en
dat hij nog onmachtig was het te on
derkennen en de aard ervan te besef
fen. hield hem in spanning. Hij stapte
ongedurig de kamer op en neer en
voelde zich pas gerust, toen Bastiaan
opnieuw op zijn deur klopte.
'„Wij kunnen vertrekken, meneer",
zei hij. „Ik heb in het restaurant la
ten weten, dat wij hier niet zullen
entbijten. De kamerhuur is gisteren
al afgerekend. Laat u mij even hel
pen, meneer".
Hij hield de overjas van de heer Van
Waardenburg omhoog en Steensma
constateerde met genoegen, dat deze
hem. paste. Hij zette de rondezwarte
hoed op en Bastiaan ging onwille
keurig een paar passen achteruit en
monsterde nauwkeurig het resultaat
\an de vermomming.
„Kijkt u nu alstublieft eens in de
spiegel, meneer", zei hij tevreden.
Steensma keek en zag een spiegel
beeld. dat hem zeer sterk aan zijn
gastheer van deze nacht herinnerde.
«Wilt u uw kraag opzetten, meneer?"
i
vroeg Bastiaan. Het camoufleert u nog
iets meer en u moet voorbereidingen
treffen voor de verkoudheid van de
eerstvolgende dagen. Een lichte hoest
zal in de hall waarschijnlijk geen
kwaad kunnen, meneer".
Steensma glimlachte. Hij voelde zich
ais een acteur, die in het bijzijn van
de regisseur voor het eerst in de rol
van een bekende figuur zal optreden.
„Vooruit Bastiaan!" riep hij opge
monterd. „Laat het spel maar begin
nen" verzocht Bastiaan dringend. „Het
is beter, dat ik vanmorgen voor u het
woord doe".
Hij wierp een controlerende blik
door het vertrek en overtuigde zich er
van, dat geen enkel spoor van de ver
wisseling was achtergebleven.
Daarna opende hij de deur en liet de
lieer Steensma voorgaan. Hij volgde
met twee valiezen en toen zij het
naastgelegen vertrek passeerden zag
Steensma, dat de kamerdeur halfopen
stond en de koffers waren verdwenen.
De handelsreiziger Smit was nog
eerder opgestaan en had het hotel
reeds verlaten.
De portier keek belangstellend op,
toen de beide gasten zich in de hall
van het hotel vertoonden.
„Wilt u een taxi bellen, portier?"
vroeg Bastiaan
De portier nam de hoorn van het
toestel, maar een jonge man met een
chauffeurspet op, die bij de ingang van
hef hotel had gestaan, trad naar voren.
„Wenst u een taxi, meneer?" vroeg
hij. „Mijn wagen staat voor de deui".
De portier legde de hoorn reeds op
het toestel, maar Bastiaan gaf hem een
wenk.
„Wij hebben een vaste garage", zei
hij, een telefoonnummer opgevend.
„Zegt u, dat meneer Van Waarden
burg vraagt of Gustaaf kan rijden".
De jonge chauffeur wertflde zich
wrevelig af en wierp een onderzoe
kende blik op ir. Steensma, die zijn
zakdoek tegen het gelaat drukte en
daarachter het begin van een blaf-
boestje liet horen.
De portier belde en tien minuten
later stond er een taxi voor de deur.
„Goeden morgen, heren", zei de
chauffeur, beleefd zijn pet afnemend.
„Morgen, Gustaaf", zei Bastiaan.
Wordt vervolgd.
Verwachtin;
tot Zaterds
enkele ovei
den, maar 1
de bewolkii
het land dr
ten gedurei
van de dag
langs de W
tige wind
en Z.W. Ie
en ochtend
veer deze
vandaag.
