R
De communistische loslippigheid
is een manoeuvre van Moskou
Spionnen van de Duitse
„Abwehr" aan 't werk?
K. Norel vrijgesproken
1
Vier politiemannen op het slechte pad
„Katowice" is verloren
AVONTUUR
ESIDENTIE
Doel: Het kweken van martelaars en het
remmen van Amerikaanse leveranties
(Van onze diplomatieke medewerker)
IYE COMMUNISTEN IN EUROPA spelen op het ogenblik een spel, dat velen
onbegrijpelijk moet voorkomen. Het begon met de verklaring van de Franse
communistische leider Maurice Thorez, dat hü en zijn partijgenoten in geval
van een gewapend conflict met de Sowjetunie „dezelfde houding zouden aan
nemen, als de arbeiders in Polen, Tsjechoslowakjje en Bulgarije hebben gedaan".
In duidelijke woorden betekent dit, dat de Franse communisten, wanneer het
inderdaad tot een oorlog tussen Oost en West mocht komen (waarbij Frankrijk
natuurlijk aan de zijde van de democratische wereld zal staan), landverraad
zullen plegen. Spoedig daarop kon men dezelfde „belijdenissen" horen uit de
monden van Togliatti, de Brit Politt en andere Westeuropese communistische
leiders. Daaruit bleek, dat men te doen had met een manoeuvre, welke van een
centraal punt ongetwijfeld het Kremlin uit geregisseerd is.
dan
De openhartigheid van Thorez en
zijn kameraden heeft de gevolgen ge
had, welke men ervan verwachten kon.
In West-Europa en meer in het bijzon
der in Frankrijk is men vol ijver op
de communistenjacht gegaan. De ge
heime diensten van Frankrijk en Enge
land zoeken naarstig naar een com
munistische spionnagecentrale, waarvan
de leden voor een groot deel agenten
van de vroegere Duitse „Abwehr" zou
den zijn geweest. Hun arbeidsterrein
beslaat Engeland, Frankrijk en West-
Duitsland. In Frankrijk zijn commu
nistische officieren gearresteerd, is
men bezig de parlementaire onschend
baarheid van communistische leiders
op te heffen, ten einde tegen deze lie
den een vervolging wegens opruiing
tot ongehoorzaamheid te kunnen in
stellen, doet men invallen in commu
nistische bureaux en de gebouwen van
Oost-Europese „handelsondernemingen"
en het slot van het lied zal zeker zijn,
dat een aantal communistische spion
nen in de gevangenis verdwijnt.
Nu ware het kortzichtig te veron
derstellen, dat de communisten dit al
les niet zelf hebben zien aankomen.
Thorez, Togliati en hun opdrachtgevers
in Moskou zijn veel te intelligent, om
niet van te voren nauwkeurig bere
kend te hebben, dat West-Europa tegen
de communisten in het geweer zou
worden gebracht door de geciteerde
landsverraderlijke uitlatingen. Waarom
dan, zo moet men zich afvragen, heb
ben de communisten zich willens en
wetens blootgesteld aan een ver
scherpte, tegen hen gerichte activiteit?
Twee mogelijkheden.
Twee overwegingen de een min
der, de ander meer waarschijnlijk
kunnen Moskou tot het besluit, de
knuppel in het West-Europese hoen-
derhoek te werpen, gebracht hebben,
zo schijnt het mij toe. De eerste is de
ze: West-Europa is voor zijn veiligheid
niet slechts afhankelijk van de Ame
rikaanse garanties van het te sluiten
Atlantische pact, het moet daarnaast
voorzien worden van grote hoeveelhe
den Amerikaanse wapenen. De weten
schap, dat een deel van de mensen,
die deze wapenen in handen zullen
krijgen, bereid zijn, ze te gebruiken
tegen de Verenigde Staten, zal de
Amerikanen misschien afhouden van
levering van militaire uitrusting op
grote schaal, zo kan men in Moskou
geredeneerd hebben. Aangezien echter
moeilijk geloofd kan worden, dat
Washington een zo betrekkelijk door
zichtige manoeuvre niet zou doorzien,
kan deze overweging hoogstens een
rol van ondergeschikt belang in Mos
kou gespeeld hebben.
Waarschijnlijk juister, hoewel min
der voor de hand liggend, is de vol
gende verklaring van 's Kremlins be
vel tot de schijnbare loslippigheid van
Thorez en zijn kornuiten: Het wezen
der democratie brengt het met zich
mede. dat deze zelfs haar tegenstan
ders gelegenheid biedt hun activiteit
in volle vrijheid te ontplooien, indien
zij zich ten minste aan de wetten van
het land hunner inwoning houden.
Dat is werkelijk geen zwakte der de
mocratie, zoals wel eens beweerd is,
het is integendeel haar sterkte. Juist,
omdat de communisten de vrijheid be
zitten in alle openbaarheid de waar
den van hun leer af te wegen tegen
die, welke de Westerse levensbeschou
wing biedt, hebben zij in de laatste
jaren met een steeds grotere afvallig
heid te kampen gekregen. En wan
neer het verder waar is, dat een ge
loof door zijn martelaren wordt groot
gemaakt, is het duidelijk, dat Moskou
bij de lankmoedigheid van het Westen
slechts schijnbare voordelen heeft. En
inderdaad had Moskou geen beter mid
del kunnen bedenken om in West-
Europa een „geloofsvervolging" tegen
de communisten uit te lokken
Thorez' openlijke uitdaging.
Wanneer deze verklaring in over
eenstemming met de feiten is en
zelfs indien zij het niet zou zijn, geldt
het volgende toch dienen de West-
Europese democraten zich grote zelf
beheersing op te leggen. Het is be
grijpelijk, dat de, de heilige gevoelens
kwetsende, woorden van Thorez hen
in de verleiding moeten brengen, zo
hard mogelijk toe te slaan.
Daarbij zullen echter de mogelijk
heden, die de wet biedt, niet over
schreden mogen worden. En in ieder
geval zal men er zich voor moeten
hoeden, de communisten in de illega
liteit te drijven. Wanneer Moskcu
martelaren wenst, is het de taak der
democratie deze onder geen beding te
leveren.
De rechtbank te Amsterdam heeft
de auteur K. Norel, die zich in een
hoofdstuk van het boekwerk „De ty-
rannie verdrijven" op beledigende
wijze over het optreden der Joodse
landgenoten tijdens de bezetting zou
hebben uitgelaten, vrijgesproken.
Klachten over passages in dit hoofd
stuk „Het drama der Joden" waren
voor de officier van justitie aanleiding
geweest voor een gerechtelijke vervol
ging en hij had een geldboete van 2000
gulden geëist.
De rechtbank was van oordeel, dat
in het gewraakte hoofdstuk wel op-
mei'kingen voorkwamen, welke in ge
neraliserende kleinerende toon waren
gesteld, doch achtte vooral als deze
passages in verband met het gehele
hoofdstuk worden beoordeeld de
opzet tot het beledigen van Joodse
landgenoten geenszins bewezen.
Anderhalf jaar geëist tegen
directie van A.D.M.
Gistermorgen is voor het Bijzonder
Gerechtshof te Amsterdam de zaak
voortgezet tegen de 69-jarige, thans
gepensionneerde directeur van de N.V.
Amsterdamse Droogdok Maatschappij,
de heer P. R. Fenenga uit Amsterdam
en de 59-jarige, nog in functie zijnde
directeur van deze maatschappij, de
heer A. M. Versluys uit Amsterdam.
De procureur-fiscaal mr. A. H. van
de Veen, eiste tegen ieder der ver
dachten een gevangenisstraf voor de
tijd van anderhalf jaar met ontzetting
uit de kies- en openbare rechten, als
mede uit het recht om een leidende
functie te bekleden in het scheeps
bouw- of scheepsreparatiebedrijf voor
de tijd van 10 jaar.
Dit gloednieuwe SP OR EX is een
wonderlijk middel. Het maakt Uw
wasgoed - na elke was - witter-
steeds-witterDit fantastisch-werk-
zame bestanddeel voorkomt de
geelzucht der was! Het draagt
telkens een straaltje extra-wit op
Uw wasgoed over!! Vraag om
Sneeuwwit! 28 cent per groot pak!
Bonnenzwendelaars kregen voor geld de vrijheid
Zware straffen geëist
Onder presidium van mr. M. D. K.
S. van Lier begon de Amsterdamse
Rechtbank met de behandeling van de
zgn. „Blauwe Kamer"-affaire, de
zaak tegen vier rechercheurs van het
Bureau Economische Zaken van het
hoofdbureau van politie te Amsterdam,
die er van beschuldigd worden giften
te hebben aangenomen en zich niet
als correcte politiemannen te hebben
gedragen.
De vier rechercheurs bevinden zich
sedert 30 Juni 1948 in voorarrest. Zij
werden inmiddels uit de politiedienst
ontslagen. Deze zaak heeft in politie
kringen de gemoederen sterk beroerd.
Uit het onderzoek bleek, dat er grote
beleidsfouten zijn gemaakt.
De officier van justitie, jhr. mr. A.
Reigersman, bracht een uitvoerige
dagvaarding uit.
Begonnen werd met de behandeling
van de zaak tegen de gewezen agent
P. R.
Onder de loupe werd genomen een
onderzoek door de vier betrokken re
chercheurs, ingesteld in een bonnen-
zwendel-affaire in 't Gooi. Bonnen af
komstig van een frauderend distribu
tie-ambtenaar waren in Bussum en
Hilversum terecht gekomen. In Maart
1946 hadden de vier rechercheurs een
van de verdachten opgehaald. Deze
had hen enkele dagen later zo ver
klaarde de verdachte ƒ4000.aan
geboden, die zij onderling hadden ver
deeld.
Later kwam nog ter sprake een
schenking van 8000.waaromtrent
R. voor de rechter-commissaris ver
klaarde, dit met zijn drie medever
dachten te hebben gedeeld. Dit geld
kwam van een arrestant uit Hattum.
Nadat eerst twee politiemensen
waren verhoord, verscheen als getui
ge N. uit Bussum, die de rechercheurs
4000.zou hebben gegeven, althans
volgens de verklaring van de verdach
te. Getuige N. gaf een geheel andere
lezing. Hij verklaarde getracht te
hebben de Amsterdamse rechercheurs,
waaronder verdachte R., „plat" te
Pirn, Ram en Pom in het Afrikaanse avontuur
2. De volgende morgen zijn Pim,
Pam en Pom al weer vroeg wakker.
Ze voelen zich heerlijk uitgerust en
zijn vol verlangen om de nieuwe dag
te beginnen. „Zo en wat zijn jullie nu
ran plan", zegt Moeder Woeme. die
juist binnenkomt en ziet dat haar
k:oost wakker is. „Voorlopig zou ik
nu maar eens rustig thuisblijven. Jul
lie hebt je rust wel verdiend!" „Oh, ik
ben helemaal niet moe meer", zegt Pim
pochend. „Nee, ik ook niet", zegt Pam,
„maar we blijven lekker bij u hoor
Moeder. Voorlopig heb ik weer genoeg
avonturen beleefd". „Dat zou ik ook
zeggen", antwoordt Moeder Woeffie
vrolijk. Gaan jullie nü maar even
buiten spelen, dan zal ik het ontbijt
klaarmaken. .Maar... denk erom,
niet te ver weg, anders halen jullie
icch maar weer kattekwaad uit!" „Ja
Moeder", roepen ze alle drie heel ge
dwee. Ze willen nu eens heel echt
proberen om brave oppassende hondjes
te zijn.
maken. Hij had R. daarom 2000.
gegeven. De volgende dag zou hij en
zijn medeverdachte uit Hattum wor
den voorgeleid voor de officier van jus
titie, maar R. liet hem vrij met de
mededeling „Je bent een lopend von
nis". Twee dagen later zo ver
klaarde deze getuige voorts was
hij vrijwillig naar het hoofdbureau ge
gaan om, zoals afgesproken was, R.
nogmaals geld 4000.te
brengen. Geruime tijd later was de
getuige opnieuw gearresteerd. In het
Huis van Bewaring had hem toen een
boodschap van R. bereikt, inhoudende
dat hij nimmer moest praten over het
geld, dat betaald was.
Uit het verhoor van deze getuige
kwam tevens vast te staan, dat de
getuige T. uit Hattum niet minder dan
12000.had betaald na vrij te zijn
gekomen. Ook dit was afgesproken.
Heftig verdedigde de verdachte R.
zijn eerder afgelegde verklaring, dat
hij en de anderen de getuigen N. en
M. T. wel degelijk naar de Prinsen
gracht hebben overgebracht en afge
leverd.
Het verhoor werd met dat van de
drie andere verdachten: de recher
cheurs G. de B„ A. J. den O. en J. L.
M. M. voortgezet.
Vast kwam nu te staan, dat R. had
gedaan gekregen, dat N. en K. niet wer
den voorgeleid, doch op vrije voeten
werden gesteld.
De officier van justitie nam tenslotte
requisitoir in alle zaken. Hij besloot
zijn requisitoir met tegen R. drie jaar
en tegen de anderen twee jaar gevan
genisstraf met aftrek te eisen.
De vier verdedigers pleitten allen
clementie. Mr. De Vrieze vroeg voor R.
:.„lfs vrijspraak.
Uitspraak over 14 dagen.
POST VOOR DE OVERZEESE
GEBIEDSDELEN
Met de volgende schepen kan zee
post naar de Overzeese Gebiedsdelen
worden verzonden. De datum, waarop
de correspondentie uiterlijk ter post
moet zijn bezorgd, staat tussen haak
jes achter de namen der schepen.
Naar Indonesië: 15 Maart a.s. ms.
..Prometheus" (12 Maart).
Naar Curagao en de overige Neder
landse Antillen: 11 Maart a.s. ms.
„Delft" (9 Maart).
Naar Suriname: 16 Maart s.s. „Cot-
tica" (14 Maart).
NIEUWE FRANSE
VERTEGENWOORDIGER IN
VEILIGHEIDSRAAD.
Jean M. Chauvel, secretaris-generaal
van het ministerie voor buitenlandse
zaken, is als opvolger van Alexandre
Parodi benoemd tot permanent afge
vaardigde van Frankrijk in de 'Vei
ligheidsraad der V. N.
HONGERSTAKING UIT PROTEST
In een gevangenis te Modena, in Ita
lië, zijn 35 gevangenen een honger
staking begonnen als protest tegen de
vrijlating van prins Borghese. Prins
Borghese heeft drie jaar gevangen ge
zeten wegens collaboratie met de Duit
sers. De rest van zijn straf werd hem
de vorige maand kwijt gescholden op
grond van een amnestiebesluit.
TE
HET KONINKLIJK GEZIN
SANKT ANTON.
Koningin Juliana en prins Bernhard
zullen tot 13 Maart in Sankt Anton
blijven.
De „Brandaris" heeft gistermorgen
een vergeefse tocht gemaakt naar het
wrak van de „Katowice" Er stond een
zware zee en toen de reddingboot bij
het wrak kwam, waren de brug en de
siqep reeds weggeslagen. Het was on
mogelijk aan boord te komen. Bij
hoog water komt het voorschip geheet
onder water.
De directeur van de Noord-Zuidhol-
landse Reddingmaatschappij, de heer
li. Th. de Booy en de heer Doeksen
achten de kans op berging van het
voorschip vrijwel uitgesloten. Het voor
schip zakt langzaam weg en het ach
terschip met de mast ligt met onge
veer 50 graden slagzij naar stuur
boord.
De 26 Polen raken niet uitgepraat
over hun wonderbaarlijke redding, zij
kunnen geen woorden genoeg vinden
om hun koene redders te danken voor
de schier bovenmenselijke prestatie.
Als de zee kalmer is, zal de „Bran
daris" opnieuw een poging doen het
schip te bereiken en de scheepspapie
ren en het anker van de reddingboot,
dat op het dek is geslingerd, te ber
gen.
De „Rapid 2".
Gisteren zijn de vijf leden der be
manning van de Noorse stoomboot
„Rapid 2" weer aan boord gegaan, na
dat zij de nacht in een hotel hadden
doorgebracht.
In de buurt van de plek, waar de
„Rapid *2" op het strand liep, zijn thans
enkele sleepboten aanwezig. Men ver
wacht op het eiland echter,
Noorse boot alleen bij een
Noordwestenwind kan worden losge
trokken, omdat dan het water weer
een grotere hoogte bereikt.
dat de
krachtige
HET AFFICHE VAN DE
VOORJAARSBEURS
Het affiche, dat de Koninklijke Ne
derlandse Jaarbeurs ter gelegenheid
van de komende Voorjaarsbeurs door
Otto Treumann heeft laten ontwerpen,
toont ditmaal een zeer constructief
beeld.
In een ruimte, welke door een su
blieme toepassing van kleur en pers
pectief werd verkregen, staat op de
voorgrond een poort, die als schaduw
het internationale embleem van de
Utrechtse Jaarbeurs de U met de
Mercuriushoed afwerpt. Door de
poort krijgt men een uitzicht op een
groot industriecomplex met vele ro
kende schoorstenen, dat zich aan de
einder bevindt.
Zij symboliseert op deze wijze de
Jaarbeurs, die eveneens tot doel heeft
te dienen als toegangspoort tot de in
dustrie en haar producen.
Broekman bracht Helsinki
in verrukking
Drie van de vier nummers heeft
Kees Broekman tijdens de tweedaagse
internationale wedstrijden te Helsinki
gewonnen. Won hij op de eerste dag
de 5.009 meter, Donderdag voegde hij
er twee overwininngen op de 1500 en
de 10.000 meter aan toe.
Op de 10.000 meter werd Broekman
eerste in 17 min. 36.4 sec., gevolgd
door Laitinen met 17 min. 42.4 sec.,
een Fins record, aangezien in Finland
nog nooit een dergelijke tijd op de
10.000 meter werd gemaakt.
Het eindresultaat werd. 1 Broekman,
2 Laitinen, 3 Johansen, 4 Konsmo, 5
Parkkinen.
PROF. DONKERSLOOT BEDANKT
ALS LID VAN DE EERSTE KAMER.
In de vergadering van de Eerste
Kamer heeft de voorzitter gistermid
dag medegedeeld, dat een brief was
binnengekomen van prof. dr. N. A.
Donkersloot, waarin deze bericht ont
slag te nemen als lid van de Eerste
Kamer. Prof. Donkersloot (Anthonie
Donker) heeft sinds 20 Nov. 1945 zit
ting in de Eerste Kamer voor de Par
tij van de Arbeid.
Veit Harian poogt zich
schoon te praten
Veit Harlan, de Duitse filmdirecteur
en maker van de film „Jud Stiss",
heeft zich Woensdag voor een Duitse
rechtbank moeten verantwoorden.
Hij wordt beschuldigd van een mis
daad tegen de menselijkheid door het
maken van een verwrongen filmversie
van Lion Feuchtwangers boek „Jud
Süss".
Harlan verklaarde voor het Hof, dat
hij geen actieve tegenstander van het
nazi-regime was geweest, doch zich op
artistiek gebied tegenover Göbbels had
gesteld.
Hij zeide geen anti-semiet te zijn.
Zijn eerste vrouw, Dora Gerson, met
wie hij 19 maanden getrouwd is ge
weest, was een Jodin. De scheiding is
niet op antisemitische gronden teweeg
gebracht. Haar familie was er tegen
geweest, dat zij met een ariër ge
trouwd was, aldus verdachte.
Harlan verklaarde, dat Göbbels hart
satanisch was, doch dat zijn intelligen
tie die van een genie was geweest. Hij
zou artisten slechts in geringe mate
om politieke redenen gekozen hebben,
doch voornamelijk op grond van hun
artistieke capaciteiten.
Harlan voegde hieraan toe, dat Göb
bels voor 51 procent financieel ge
ïnteresseerd was in de meeste speel
films.
Spaak over de Indonesische
kwestie
Paul Henri Spaak, de Belgische mi
nister-president, heeft Nederlandse
krantenberichten tegengesproken, dat
Belgie beloofd heeft de Nederlandse
politiek in Indonesië te steunen.
Spaak verklaarde tot de Nederlandse
ministers te hebben gezegd, dat Bel
gie bereid is iedere Nederlandse po
litiek te steunen, die gericht is op het
bijeenroepen van een Ronde-Ttafelcon-
ferentie met de Indonesische Republic
keinen en Federalisten ten einde snel
de souvereiniteit over te dragen aan
een nieuwe Indonesische regering, die
gehouden is dit jaar verkiezingen uit
te schrijven.
Een woordvoerder van de Belgische
regering verklaarde heden, dat de in
stelling van de Benelux-Unie niet door
de Indonesische kwestie zal worden
vertraagd.
De vertraging van zes maanden na
de oorspronkelijk vastgestelde datum 1
Januari 1950, is te wijten aan het feit,
dat lonen en prijzen fiog moeten wor
den geëgaliseerd.
DE
STADSBESTUURSRAAD
VOOR BATAVIA.
De gouverneur van Batavia, Hilman
Djajadiningrat, heeft 20 Indonesiërs,
6 Nederlanders, 5 Chinezen en 2 Ara
bieren benoemd tot lid van de stads-
bestuursraad voor Batavia.
Het Radioprogramma
VOOR HEDENAVOND
HILVERSUM I, 301 m Nieuwsberichten
om 7, 8 en 11 uur KRO: 6,00 Amuse»
ments-orkest 6,30 Voor de Strijdkracht
ten 7,15 Klankbeeld voor d§ jeugd
7,30 „De drie landen" 7,45 Franse ly
riek 8,05 De gewone man 8,20 Radio
Philrarmonisch-orkest 10,00 Klankbeeld
10,37 Actualiteiten 10,45 Avondgebed
11,15 Reportage 11,25 Operette melo
dieën
HILVERSUM II. 415 m Nieuwsberichten
om 6, 8 en 11 uur VARA: 6,15 De Vara
feliciteert 6,45 Silvestri-kwarte^ 7,00
Denk om de bocht 7,15 Waarom liet SWG
noodzakelijk werd VPRO: 7,30 Nederland
en zijn gewesten 7,50 Tien voor acht -*•
8,05 Vierhandig pianospel 8,3o Lezing
8,55 Zo juist verschenen VARA: 9,00
Men vraagten wij draaien -» 9,30
,,Het mysterie van de Prinsengracht"
(Hoorspel) 10,00 Buitenlands week
overzicht 10,15 Swing and sweet
VPRO: 10,40 Vandaag 10,45 Avondwijt
ding VARA; 11,15 Mevr A G Ploegt
Ploeg 11,30 Ballet-muziek
VOOR ZATERDAG
HILVERSUM I, 301 m Nieuwsberichten
om 7, 8, 1, 7, 8 en 11 uur KRO: 8,15
Pluk de dag —9,00 Voor de vrouw
9,05 Gramofoonmuziek 10,15 Muziek
houdt fit 11,00 De Zonnebloem -r 12,13
Metropole-orkest 1,00 Voor ae §trijd>
krachten 1,30 Amusements-orkest 3,10
Naar het wonderland der muziek 3,30
Mastreechter Staar 4,10 René Dormeuil
4,30 De schoonheid van het Gregoriaans
6,15 Journalistiek weekoverzicht 6,30
Voor de Strijdkrachten 7,15 Kampvuren
langs de Evenaar 7,30 Internationale
chansons 7,45 Voor de Nederlanders
in Duitsland 8,12 Gramofoonplaten
8,20 Lichtbaken 9,00 Negen heit de klok
9,45 „Wie neemt de handschoen op?"
10,00 Weekend-serenade 10,40 Repor
tage 11,25 Omroep-Kamerorkest
HILVERSUM II, 415 m Nieuwsberichten
cm 7, 8, 1, 6. 8 en 11 uur VARA: 7,15
Gramofoonlaten 8,18 Ambrose en zijn
orkest 9,00 Boston promenade-orkest -i-
VPRO: 10,00 Moi^genwij ding VARA: 10,20
Radio-feuilleton 10,35 Voor de arbeiders
11,35 Gramofoonplaten 12,00 Accor-
deola 12,33 De kleine man 1,20 The
Ramblers 2,00 Het Nederlandse lied
2,30 Marinierskapel 3,25 Omroep-Ka
merorkest 4,25 André Kostelanetz
4.45 Sportpraatje 5,30 Om en nabij de
twintig 6,15 Populaire iledjes 7,00
Artistieke staalkaart VARA; 8,15 Pro
menade-orkest 9,00 Socialistisch com
mentaar 9,15 De winkel van Sinkel
10,00 Vindobona Schrammel'n 10,25 Je
11.25 Sfeer en rhythme 11,45 Robinson
moet maar pech hebben 10,40 Cor Steyn
Cleaver
41
IN DE
DOOR
TJEc-RD ADEM ft
Hij keerde zich om. blijkbaar van
plan de kellner te roepen en stiet
daarbij het glas van zijn vriend van
tafel. Toen zag hij het onbeheerste
toornige gelaat en de boze 'ogen van
zijn metsezel.
„Ach, Herr Doktor.
Het was er uit, voor hij het blijk
baar besefte en de oudere man wend
de het hoofd een moment af, als had
hij moeite bij een zo grote stommiteit
de rol van de toegewijde vriend te
blijven spelen.
Hij liet een snelle blik over het ge
laat van de ingenieur glijden en be
speurde daarop blijkbaar niets anders
dan de belangstelling voor een onbe-
tckene-cie gebeurtenis, als het breken
van een glas.
„Het is niets", zei hij een kellner
wenkend, die met zijn servet haastig
raderbij kwam en de scherven van
de grond raapte.
„Een ander glas en een nieuwe fles,
cber", bestelde hij glimlachend.
„Maar voor mijn rekening natuur
lijk", zei de jongste haastig.
Steensma dacht na. Hij had genoeg
gezien en gehoord.
Hij voelde een dreigend gevaar. De
ze mannen waren geen vrienden, de
jongste, de ondergeschikste stond zo
vreemd tegenover de hem toebedeelde
vriendenrol, dat hij de werkelijke ver
houding in een ogenblik van onbe
dachtzaamheid verraden had.
Ir. Steensma keek op de grote klok
Het was bijna half twaalf. Vele tafel
tjes waren reeds verlaten en de zigeu
ners waren, al vertrokken. Hij begreep,
dat deze beide mannen hem niet meer
uit het oog zouden verliezen. Ais hier
vóór het sluitingsuur de mannen van
de heer Donker moesten verschijnen,
werd het tijd om een waarschuwing te
verzenden.
De '"er Allorffer hield hem hoffe
lijk zi. koker voor.
„U is zo vriendelijk geweest mij de
gehele avond vuur te verschaffen",
zei hij beleefd, „mag ik u als dank een
sigaret aanbieden? 't Zijn Bulgaarse
v an speciale kwaliteit. Ik kan ze u
i ecommanderen".
Hij hield de koker zo, dat de beide
sigaretten in de linkér helft naar de
ingenieur gekeerd waren en Steensma
stak aarzelend zijn hand uit. Hij ging
d" beide naar hem toegekeerde siga
retten voorbij en koos er een uit de
grotere groep, waaruit hij de man zelf
hnd zien roken.
1-Iij zag met voldoening zijn verden
king bevestigd, toen hij de snelle blik
opmerkte, die beide mannen een mo
ment wisselden.
Spelenderwijs schoof hij een ogen
blik later zijn nog gevuld glas zodanig
over het damast, dat de voet precies
een der zeshoeken bedekte, welke in
regelmatige opvolging in het linnen
waren geweven.
Toen stond hij op en excuseerde zich
een ogenblik om naar het toilet te gaan.
De heer Schroder volgde onmiddel
lijk zijn 'voorbeeld.
„Ik houd u gezelschap", zei hij vro
lijk. „Is het misschien achter in de
zaal?"
„Ik zal u voorgaan", zei Steensma
beleefd.
Terwijl hij met vlugge voeten over
ct loper ging, wist hij zich terdege
bewaakt en begreep hij hoe verstan
dig het was geweest, dat hij tevoren
zijn maatregelen had getroffen. Hij zou
er geen gelegenheid meer voor hebben
gekregen.
De heer Schroder legde enige ogen
blikken later met een royaal gebaar
een kwartje op het ledige schoteltje
van de toiletbediende.
Steensma haalde een gulden tevoor
schijn.
„Het spijt mij, meneer", zei de be
diende, „ik geloof, dat ik niet zal kun
nen wisselen".
„Kan ik misschien helpen?" vroeg
de heer Schroder naar zijn portemon-
naie tastend.
„Dank u, mijnheer", antwoordde de
ingenieur glimlachend.
„Het is gepast", zei hij tegen de be
diende
De man keek hem een moment in
liet gelaat, „Dank u zeer, mijnheer",
zei hij zich dankbaar-verrast tonend.
„Gaat u voor, meneer Schroder", zei
Steensma bij een der tochtdeuren be
leefd.
„Neen, neen, geen sprake van, na u,
mijnheer", haastte de ander zich te
verzekeren en Steensma kreeg onwil
lekeurig de indruk, dat hij een cipier
achter zich .had, die besloten was hem
geen moment uit het oog te verliezen
Gevolgd door de heer Schroder kwam
hij bij zijn tafeltje terug, zette zich
weer op zjjn plaats en keest als in ge
dachten naar zijn wijnglas
Het pootje stond niet meer ais een
cirkel om de zeshoek. Het glas was tij
dens zijn afwezigheid verschoven.
Het was duidelijk, dat iemand het
naar zich toe gehaald had en even
duidelijk, waarom dit gebeurd kon zijn.
Steensma dacht snel na. Men had
waarschijnlijk enkele druppels van een
narcotisch vocht in zijn wijn laten val
len. Nu de sigaret mislukt was, zou de
wijn dezelfde dienst moeten verrich
ten. Men wilde hem bedwelmen en het
was niet moeilijk te raden, wat er
daarna zou gebeuren. Hij zou slaap
dronken met deze mannen in een auto
gaan en naar een hem onbekende be
stemming worden gereden.
Hij keek opnieuw op de klok.
Het was twintig minuten vóór twaalf.
Een gevoel van onrust maakte zich
van hem meester.
Over twintig minuten zou deze zaal
worden gesloten. Dan moest hij er uit.
Zouden Donkers mannen dan
De heer Schroder brak de gang zij-
riei gedachten.
„Ik heb mij bijzonder over onze ken
nismaking verheugd, mijnheer Van
Waardenburg", zei hij, glimlachend
zijn glas heffend. „Ik zou gaarne een
dronk aan de welvaart van deze mooie
residentie willen wijden".
Ook de jongste had zijn glas opge
nomen en Steensma voelde de span
ning, toen hun blikken de aarzeling
van zijn hand bespeurden.
Hij greep naar zijn glas, stiet het ter-
zelf dertijd om en slaagde er in een
natuurgetrouw kreetje van schrik te
laten horen.
Een kellner snelde toe.
„Een ander glas!" riep Steensma.
Wordt vervolgd.
9