Hoe de Vorst in één nacht „bekeerd" werd Warmenhuizer caféhouders mogen Zondags een uur later sluiten De aanslag bij zijn verschri en ijke gevolgen Sportprogramma aaiste leuws DONDERDAG 17 MAART 1949 Bij de honderdste sterfdag van Koning Willem II Zijn bezoek aan de Noordhollandse steden rvNTMOEDIGD en geërgerd door allerlei zaken deed Koning Willem de Eerste <HP de zevende October 1849 afstand van de regering. Zijn oudste zoon, die als kroonprins reeds zijn sporen verdiende in de slagen bij Quatres Bras en Water loo en die door zijn goedhartigheid en vriendelijkheid populair geworden was, kwam na hem op de troon der Oranjes. Het volk had van hem grote verwach- gen. Betitelingen als: „Willem de Hersteller, Willem tie Langgewenste" illustre ren dit. Ook hijzelf was zonder enige twijfel met de beste voornemens bezield. Met de door hem gesproken woorden „Doordrongen van het gewicht der plich ten, thans op mij rustende, aanvaard ik de regering, met het vaste voornemen om, onder de Goddelijke zegen, niets onbeproefd te laten, dat strekken kan tot het geluk van het Nederlandse volk en de luister van het Koninkrijk; en zal de Grondwet, dat plechtanker van Neerlands Vrijheid en Volksgeluk, op de nieuwe baan, welke ik intrede, steeds mijn gids en geleidster zijnwas het wettige gezag overgegaan op „den door zoovele zegepralen gelauwerden schedel des Tweeden Willems" gelijk de geschiedschrijver dier dagen het beschreef. ]U]ET uitzonderlijk groot vreugde betoon en schitte rende pracht en praal had op de 27ste en 28ste No vember intocht en inhuldiging van Koning Willem de Tweede in Amster dam plaats. Ge kleed in generaals uniform en geze ten op een schim mel gedekt met een tijgervel deed de vorst zijn in- tocht. „Zijne Ma jesteit liet de gou den toornen van zijn kostbaar sta- tieros glippen, om, geheel den langen weg over, met bei de handen de wui vende groet der burgeren te kun nen beantwoor den". Hij was ver gezeld van de Prins van Oranje, Prins Frederik der Nederlanden, Prins Alexander en Prins Hendrik, allen te paard. „De edele Ge- malinne des Konings (Anna Paulowna, zuster van Czaar Nicolaas de Eerste van Rusland) was gezeten in een aller prachtigste, door acht donkere schim mels getrokken, praalkaros". Na de indrukwekkende inhuldiging duurde het vreugdebetoon in de hoofd stad nog een week voort. Het feest vierende Amsterdam" verhief in de avond zijn weidsche gevelen in den glans van millioenen flonkervlammen". Tienduizenden lampions deden de stad baden in een zee van licht. Niemand zou toen hebben verwacht, dat de zo geestdriftig begroete Koning reeds in het negende jaar van zijn bewind voor altijd het hoofd ter ruste zou leggen. 1848 W7IJ ZULLEN op deze plaats niet te diep ingaan op de belangrijke eco nomische en vooral politieke ontwikke lingen, welke zich ondanks het ook nog door Willem de Tweede tot Maart 1848 vastgehouden „persoonlijke" re geringsstelsel, voltrokken. Het pleit ze ker niet voor de ruimheid van blik van de Koning, dat hij zich eerst in het nauw gedreven door de revoluties in Frankrijk en ten Oosten van onze grenzen in één nacht bekeerde van ■[„conservatief tot vrijzinnig liberaal" en stappen deed, die Thorbecke gelegen heid gaven voor het indienen van zijn ontwerp voor een grondwetsherziening. Het jaar 1848 werd zo een keerpunt in de historie van ons staatkundig bestel. De herziening van de grondwet schiep de mogelijkheid voor het volk om meer invloed op de regering uit te oefenen en de tijd van „voor het volk, zonder het volk" was voorbij. Nu wij Thorbecke noemden, mogen wij de knappe Amsterdamse bankier Floris A. van Hall, die als mftuster van financiën het land van een dreigend bankroet redde, niet vergeten. Feesttocht door het land UET IS INTERESSANT kennis te ne men van de verslagen van 's Ko nings feestelijke „togt" door het Rijk en het bezoek aan „de verschillende Steden des Vaderlands waar Hoogst deszglven een feestelijk onthaal vond". De beschrijvingen van deze tocht van Willem de Tweede, die na de inhuldi ging vele maanden in beslag nam, vin den we in het officiële „Gedenkboek der Inhuldiging en Feesttogten" van Dr. Wap, dat in 1843 verscheen en o.a, werd aangeboden aan ex-koning Wil lem de Eerste, koning Willem de Tweede, de stad Amsterdam, Z.M. de Keizer van Rusland, Z.M. de Koning van Pruisen en Z.M. de Koning van Wurtemberg. Na Den Haag. Rotterdam. Brabant, Zeeland, Limburg en Friesland, besloot de Koning zijn reis met een bezoek aan Noord-Holland. Toen „voor de tweede maal de Meimaand. Neerlands tweeden Willem op zijnen Troon met fris gebloemte en lover minzaam tegen- trad zette de Koning zijn „jubeltogt" voort. Zijn bezoek %an Alkmaar viel eerst op 3 Augustus 1842. 's Morgens om 5 uur vertrok hij uit Den Haag „zich bedienende van de IJzerbaan". Hij arriveerde in Alkmaar „ten half 10 ure, huldigend begroet en ontvangen door het Stadsbestuur; de Schutterij, het Garnizoen en alle verdere autoritei ten. Vervolgens de fraai-versierde en gevlagde straten doorgeleid, begaf Hoogstdezelve zich naar het Raadhuis, waar een elftal jongejuffrouwen den Koning met bloemen bestrooiden en Zijne Majesteit onmiddellijk audiëntie verleende". Na een bezoek aan de 3t. Laureriskerk en een dejeuner, verliet de Koning de stad uitgeleide gedaan door het St. Sebastiaans-Schuttersgilde. aangevoerd door de heer A. H. Gouwe. Pe versierselen van „Ridder der Neder landse I.eeuwen-Orde" vielen o.a. ten deel rn mr. J. A. Kluppel, president vae de rechtbank en J. Boldingh. pre- Vertegenwoordigers van de Stedelijke Schutterij, die bij aankomst van de Vorst in de steden de erewacht vorm den. Tekening naar een prent uit het boek van Dr. Waj). dikant der Herv. Gemeente, 's Avonds was de stad prachtig verlicht. Hij begaf zich vervolgens naar Den Helder. Tegen 6 ure kwam Z.M. bij het Nieuwe Diep aan en werd er met 33 schoten door het ter rede liggende Wachtschip Sambre begroet. De Re gering en de Hoofdofficieren wachtten Hoogstdenzelve in het begin der Ge meente, aan de bomvrije kazerne." Na een audiëntie op het Raadhuis, bracht hij de nacht door op het jacht „.Bata via" dat onder bevel stond van de luit. ter zee der eerste klasse Jhr. Dedcl. De dag werd „met een algemeene, schitterende illuminatie glansrijk be sloten". „De vierde Augustus, 's ochtends zeer vroegtijdig, is Z.M. op het Jagt, ge trokken door de Stoomboot de Stad Amsterdam, naar Texel gestevend, gevolgd door de Rijksstoomboot Etna, aan wier boord zich bevonden de Hee- ren Staatsraad-Gouverneur van Noord- Holland, de Admiraal De Man, de ge neraal Blake en verscheidene andere officieren". Bij het vertrek van het eiland werd de aanvoerder van de ere wacht S. Keijser door de Koning be dacht met een geschenk: de prachtige Koningsring. Opnieuw werd een be zoek gebracht aan het Nieuwe Diep, waar Z. M. het garnizoen inspecteerde en het hospitaal bezocht. yANDAAG, 17 Maart, is het hon derd jaar geleden, dat Koning Willem de Tweede op 56-jarige leeftijd, na een korte ziekte te Tilburg overleed. Nog geen negen jaar had hij het land geregeerd. Hoewel Hij zelf minder tege moet kwam aan de verwachtin gen, welke het volk van Hem na het heengaan van KoningWil lem de Eerste had, betekende het jaar 1848 uit zijn regering een keerpunt in de historie van ons volksbestaan. Nevenstaand artikel willen wij als herdenking aan deze Oranjevorst wijden, waarbij wij bijzondere aandacht schenken aan het bezoek van de Koning aan onze provincie, dat tevens een aardig licht werpt op de ge dragingen van het volk in dat toch al weer verre verleden. Naar Medemblik De reis werd voortgezet naar M e- d e m b li k. „In verscheidene Dorpen, door welke de weg des Konings leidde, waren Eerebogen opgerigt en Eere- wachten ter Hoogstderzelver beschik king gesteld." Omstreeks half 7 uure 's avonds verscheen Z.M. voor de stad Medemblik, aan de Westerpoort, bij den Eereboog, waar het Bestuur Hoogstdenzelven de hulde der Bevol king eerbiedig overbragt." Voor de audiëntie op het raadhuis „werd Z.M. door Jonkvrouwe J. C. L. S. von Schmidt auf Altenstadt, met eenige dichtregelen, bevallig, verrast. Daarna had het Gehoor plaats." Na de nacht die weer werd doorgebracht op de Ba tavia werd de Koning naar de wal geroeid, waar Z.M. zich naar het In stituut van de Kon. Marine begaf, waar de mast was opgericht van de kanon neerboot no. 2 de bodem waarop Van Speyk zijn leven offerde voor de eer van het land. In het bijzijn van de Koning werd de wimpel, die aan Van Speyk was toevertrouwd gehesen en voor het eerst met de „Nederlandse Koninklijke Vlag versierd". Na een bezoek aan Hoorn en om streken keerde de Koning op 6 Augus tus via Amsterdam naar zijn residentie terug. EERSTE KLASSE. District I: VolewijckersDOS, Gooi Stormvogels, SpartaADO. District II: HBS—Neptunus, DHC Zeeburgia, FeijenoordHermes-DVS, VSVDFC, KFCDWS. District IV. BW—Brabantia, Julia naHelmond, LimburgiaVVV, NAC MVV. District V: HSCSneek, Velocitas Achilles, FrisiaBe Quick, Emmen Heerenveen. District VI: Sitt. BoysBaronie- DNL, KerkradeHelmondia, Spel. EmmaPSV, LongaMaurits (terrein Maurits. District I. 2e klasse A: VolendamDe Spar taan. 2e klasse B: UW-Rapiditas, OSV De Kennemers (besl.wedstr. terrein Haarlem). Promotie 4e kl-: SwiftTDO, Ter rasvogelsZRC. 4e klasse A: LSVV '26—RKAFC, RandersN. Niedorp. 4e klasse B: AndijkZouaven. 4e klasse C: ODIZLimmen. te klasse E: OntwaaktVVB, Mad- joeDVAV, BDKDCO, Wilskracht ASV. VOORCOMPETITIE BEKERWEDSTRIJDEN. Groep A: WSV '30—AFC/DWV, UithoornJOS. Groep E: WestfriezenAlcm. Vic- trix, TexelHollandia, Watervogels Wieringerwaard. Groep H: BerdosWatergraafsmeer, WMHOAPGS. Groep I: CSV—QSC. Groep K: RivalenKinheim, sloter- dijkZandvoortmeeuwen. Groep L: ADWZVV, St. Pancra- tiusDEM. Groep P: RipperdaSchagen. Groep R: St. GeorgeWest-Frisia, OudesluisAlways Forward. Groep S: Vliegende VogelsHalf weg, NASVitesse '22. Groep T: THB—HRC, VVD—ADO '20/Sueces. Groep V: HelderBeverwijk, EHS DJK. De Raad vergaderde Woensdagmiddag kwam de Raad bijeen onder voorzitterschap van wet houder Joh. de Groot, wegens ziekte van burgemeester Nolet. Ook wethou der L. Dekker was wegens ziekte niet aanwezig. Ingekomen was een adres van de caféhouders H. Slikker. H. J. Mosch en A. de Groot, alhier, met verzoek om het sluitingsuur van de dranklocalitei- ten op de Zondagen te bepalen op 23 uur (was 22 uur). De heer Nannes voelde aan dat we niet mogen achterblijven bij de nabu rige gemeenten. B. en W. oordeelden dit verzoek te moeten goedkeuren, daar de jongelui anders toch na 10 uur nog wegtrek ken, De Raad ging tot goedkeuring over. Verzoek van de ijsclub SIS, alhier, om in de kosten van het plaatsen van z.g. electrische afrastering een bijdrage te mogen ontvangen groot f 157.50. Besloten werd de bijdrage te bepalen op f 100. Verzoek van de heer N. H. Pronk, alhier, om verhoging van de bijdrage in de kosten van huisvesting van zijn zoontje, die een school voor b.g.l.o be zoekt te 's Gravenhage. De Raad besloot de bijdrage te ver hogen tot 75% van de werkelijke kos ten. Verzoek van K. Wagenaar, alhier, om een tegemoetkoming van 75% in de kosten van vervoer van zijn dochter Catharina naar de Chr. ULO school te Alkmaar. De vergoeding werd door de Raad bepaald op 50% van de werkelijke kosten, abonnement vervoer per bus. Verzoek van het bestuur van de R. K. Ver. „Het Wit-Gele Kruis", afd. Warmenhuizen-Tuitjenhorn. waarbij mededeling werd gedaan, dat het voor nemen bestaat om m.i.v. 1 Augustus 1949 een gesalarieerde wijkkraamver- zorgster aan te stellen en een garantie Anthony van Kampen vertelt' van zijn tochten „Langs eenzame posten in de Archipel" Onze medewerker Anthony v. Kam pen, die verleden jaar het voorrecht had om als gast van de Koninklijke Marine een buitengewoon interessante en hoogst leerzame', doch anderzijds ook zeer vermoeiende tocht van enige maanden door de gehele Oost-Indische archipel te maken, heeft op deze reis een schat van ervaringen en indrukken opgedaan. Aan boord van torpedoboot- jagers en mijnenvegers, van patrouille boten en prauwen, van Higginsboten en vliegtuigen, heeft hij vele acties meegemaakt. Hij bezocht troepencon centraties en vooruitgeschoven posten in het hart van de rimbu. Hij was op Republikeins gebied op Java en maak te kennis met de „Jungle Pimpernel" van Nieuw-Guinea. Hij ontmoette blank en bruin, arbeider en militair, zieken en gezonden. Zijn reportages, die wij in die periode plaatsten, werden tel kens door velen met grote belangstel ling gevolgd.. In deze dikwijls vluch tige impressies kon hij echter slechts een zeer bescheiden deel van zijn be levenissen weergeven. Er zullen onge twijfeld van zijn hand alsnog publica ties verschijnen, waarin hij op meer homogene wijze zijn reisindrukken heeft samengevat. De programmalei ding van de dagelijkse radiorubriek voor de Nederlandse Strijdkrachten heeft daarop echter niet willen wach ten. Zij heeft begrepen, dat Anthony van Kampen veel zal hebben ervaren, dat zich leent voor een behandeling in een gezellig en leerzaam radiopraatje. Daarom heeft zij hem geïnviteerd tot het houden van een uitgebreide serie radiocauserieën, die uitgesproken zul len worden iedere Zondagavond in het strijdkrachtenprogramma tussen 18,30 en 19 uur over Hilversum I, op golf lengte 301 meter. In deze serie, die Anthony van Kampen de algemene titel wil geven van „Langs eenzame posten in de Archipel", zal in het bij zonder aandacht worden geschonken aan de buitenposten en het leven in de dunst bevolkte gebieden van 't uit gebreide eilandenrijk tussen de keer kringen. De eerste causerie wordt a.s. Zondagavond uitgezonden. Gesprek mei gekooide Rauier Duitse beul gelooft niet aan toeval Teen de nood het hoogst was in het uitgehongerde deel van Nederland, toen de geallieerde legers gereed stonden om de sprong te wagen, toen de Duit se bezetters in de nog bezette pro vincies een waar schrikbewind uit oefenden, toen werd op 6 Maart '45 bij Woestehoeve op de grote ver keersweg van Arnhem naar Apeldoorn per ongeluk een aanslag op Rauter gepleegd. Het meest tragische van deze aan slag is geweest, dat de 4 illegale strij- dat uit het verhaal van de illegaliteit duidelijk blijkt wel het geval te zijn.) Rauter toonde zich trots, dat hij de aanslag had overleefd. Hrj vertelde van de kogels in zijn lichaam: „Elf Schüsse acht Schüsse, verzeihung' zeide hij, zichzelf corrigerend. Toen hij in het ziekenhuis kwam, na zwaar ge wond een nacht in de kou buiten te hebben gelegen zonder dat iemand hem te hulp kwam, gaven de doktoren niet veel meer voor zijn leven Seyss-In- quart kwam hem nog de hand druk ken: ze dachten, dat hij in de daarop volgende nacht zou sterven. „Am nachtsten Tag in der frube, da lebte der Rauter noch", zo vertelde Rauter. Na de aanslag lag hij maan- ders van de op de Veluwe opererende denlang in verschillende ziekenhuizen. groep niet geweten hebben, dat zij do wagen aanhielden, waarin zich een der meest gehate, maar ook een der be langrijkste leiders van het Duitse be zettingsapparaat in Nederland bev ond. Zij hebben na de korte veldslag op de duistere verkeersweg met een zak lantaarn in de wagen geschenen. Daarin zaten vier personen, de drie begeleiders van Rauter waren dood, Rauter (die niet herkend werd) hield zich dood. De aanslag leidde tot een der meest onmenselijke en geruchtmakende re présailles van de bezettende macht: 117 goede vaderlanders, die als poli tieke gevangenen waren opgesloten in Arnhem en Apeldoorn, werden uit hun cellen gesleept en op de plek van de aanslag gefusilleerd. Bovendien wer den overal elders in den lande gevan genen uit hun kerkers gesleurd en in grote groepen ter dood gebracht. Vol gens het verzetsboek „Ik draag u op" zijn het er ongeveer 1000 geweest. Het Rijksinstituut voor oorlogsdo cumentatie, waarvan prof. mr. N. W. Posthumus en drs. L. de Jong in 1947 urenlange gesprekken in Rauters cel voerden, beschikt thans over Rauters eigen visie op het gebeurde. Wij laten hieronder een fragment uit het ge sprek volgen. (Rauter is van mening, dat de aan.- Ten slotte werd hij in Polen op 9 Mei door de Engelsen gearresteerd en aan de Nederlandse justitie uitgeleverd. „Geen toeval". In de cel te Arnhem werd het vol gende gesprek gevoerd: „Was de aanslag op u geen toeval? Rauter: „Nee, geen toeval. Ik hc aldoor he.t gevoel gehad, dat het gee toeval was. In Didam, enige dagen tf voren, is het mij opgevallen, dat i' geschaduwd werd." „Door wie?" Rauter: „Door mensen van de ve; zetsbeweging. Dat merkt men dade lijk. Ik heb mijn omgeving gewaa: schuwd, dat de mannen wat voorzicli tiger moesten zijn. Ik heb de indrul dat de telefoondienst, de verzetsmer. sen bij de telefoondienst, een rol hici in gespeeld hebben. Onze telefoongr sprekken werden voortdurend afgr luisterd. Mijn ordonnans-officier heef drie uur voor ons vertrek een tele foongesprek gevoerd en zich daarb onvoorzichtig uitgelaten. Toen de be schieting beëindigd was (275 schotel zijn er op de kleine BMW gelost, il had acht schoten) viel het me op, da éér. van hen het schijnsel van de lar. taarn naar beneden richtte, naar de nummerplaat. Dat doet men alleen, wanneer men zich overtuigen wil, dat het de goede auto is. Ten tweede: toen de schoten gevallen waren, kwam slop niet op toeval berustte, terwijl één der aanvallers van rechts naar voren gelopen en scheen me in het gezicht. Ik wilde mijn revolver trek ken en hem in het gezicht schieten. Ik heb me echter dood gehouden, mijn gezicht was helemaal bebloed. Ik overlegde, of ik zou schieten of niet. Wij hadden belangrijke kaarten in de wagen, want ik zou de volgende dag naar generaal Blumentritt gaan. Ik aarzelde: schieten of niet schieten met het oog op de kaarten. Toen ver blindde hij me met zijn lantaarn en riep, terwijl hij terugliep: „Hij is dood". Hoe zou men er toe komen om te roepen: „Hij is dood", als men mij niet herkend had?" Vraag: „Als ze geweten hadden, dat u Rauter was, hadden ze zeker de wagen onderzocht en uzelf. Het feit, dat ze zo snel weggelopen zijn. is een bewijs, dat het niet om u te doen was. Was u bewusteloos?" Rauter: „Nee, de anderen vyaren on middellijk dood. Het gebeurde om kwart over tien. Het was zeer koud, daarom was er vrijwel geen mens op de weg. Uit de richting Apeldoorn kwamen twee vrachtauto's voorbij. Ik heb een paar schoten gelost, maar onze wagen stond helemaal aan de kant. Door het gerammel van de auto's heeft men mij niet gehoord. Pas ochtends om 7 uur ben ik gevonden Er kwam een troep infanterie voorbij met paarden en die wilden ook voorbij rijden. Ik riep hen zo hard als ik kon. Eén kwam op mij toe. Hij dacht eerst, dat ik dronken was. Ik kon haast niet spreken, alleen rr^aar stamelen. Maar toen zag hij wat er gebeurd was." Vraag: „Wat hebben ze toen ge daan?" Rauter: „Men heeft toen dadelijk de omgeving afgezocht. Dat was natuur lijk onzin. Die mensen brachten me toen water en ik liet een van hen om een ziekenauto telefoneren. Om acht uur kwam die aangereden. Aan de ser geant gaf ik het bevel, de kaarten- map en mijn actetas onmiddellijk bij mijn tweede staf in Apeldoorn af te ge ven. Ik werd toen naar Apeldoorn ge bracht. Dr. Fischer van de Wehrmacht heeft mij daar geopereerd en uitge- pompt. Ik had erg veel bloed verloren en kreeg tweemaal bloedtransfusie." Vraag: „Wist u van de gijselaars?" Rauter: „Pas veertien dagen later hoorde ik dat Schöngarth, mijn plaatsvervanger, vertelde het mij. Toen heb ik me ontzettend opgewonden. Ten eerste leefde ik nog en ten tweede heb ik juist in mijn dienstverband deze geschiedenis als hoogst ongewenst be schouwd en nooit een straf tegen de bevolking gewild." Albin Rauter, wiens verzoek om revisie van het over hem uitgesproken doodvonnis is afgewezen, is nooit geheel de gevolgen van de op hem ge pleegde aanslag bij de Woestehoeve te boven gekomen. Een foto van de met kogels doorzeefde B.M.W., waarin Raitter zich tijdens de aanslag bevond, daags na het gebeur de. verzocht wordt van de gemeenten War- meohuizen en Harenkarspel voor één jaar tot betaling van een eventueel te kort, voortvloeiende uit de aanstelling van deze kraamverzorgster, over de gemeenten te verdelen naar rato van het aantal in elk der gemeenten woon-, achtige leden der vereniging. De heer Mink juichte het instituut voor kraamverzorging toe, maar de splitsing van de tarieven vond spr. niet juist. Op grond van de verstrekte finan ciële gegevens besloot de Raad na eni ge discussie goedkeuring te verlenen. Ged. Staten hebben goedgekeurd het gratis in gebruik afstaan van een leeg staand lokaal van de O. L. School ten behoeve van een R. K. Lagere Tuin bouwschool. De heer Mink zou gaarne zien dat bij de aanvang van een te beginnen cur sus meer bekendheid wordt gegeven ook aan de niet-katholieken. Hieraan zal gevolg worden gegeven. Inzake de beschikbaarstelling van premie voor woningverbetering en -splitsing stelden B. en .W. voor de uit voering hiervan aan hun college over te laten. Dit werd goedgekeurd. Een besluit dient te worden geno men, waarbij de aflossing door de wo ningbouwvereniging aan de gemeente wordt opgeschort voor 2 jaren. De raad •ging hiermede accoord. Er was een voorstel van B. en W. om Ged. Staten te verzoeken om de jaar wedde van beide wethouders vast te stellen op f 350 met ingang van 1 Jan. 1949. Alzo besloten. Het ontwerp-uitbreidingsplan met bebouwingsvoorschriften heeft gedu rende 4 weken ter inzage gelegen. Door de heer A. Kraakman was een bezwaarschrift ingediend onder mede deling dat 5 HA weiland van hem hierdoor wordt versplinterd. De heer Nannes merkte op dat vol gens de geprojecteerde weg dit wei land toch wordt vernield en met het uitbreidingsplan niets te maken heeft. De heer Mink zou het uitbreidings plan nog eens verduidelijkt willen zien. Men ging tot vaststelling van het plan over. Voorstel van B. en W. om de pre sentiegelden voor de leden van de stembureaux met ingang van 1 Jan. 1949 te bepalen op f 10 per dag. Goed gekeurd. De rekening van het Burger lijk Armbestuur werd goedgekeurd. Gewone dienst: ontv. 182178.23, uit gaven 177.750.25. batig slot 4427.98. Kapitaaldienst in ontvangsten en uit gaven 96.679.69. De ontvangsten gewone dienst kon den nog worden verhoogd met f 3627.58 zodat het batig slot komt op 8055.56. Een meevaller dus. Het was gebleken dat een perceel gemeenteland ter grootte van 0.06.25 ha in het dorp Krabbendam nog niet verhuurd is en reeds geruime tijd in gebruik is bij W. Krul. Besloten is om dit perceel met ingang yan 1 November 1947 voor de tijd van 6 jaren te verhuren aan de gebruiker W. Krul voor een pachtsom van 5.per jaar. Op een voorstel van B. en Wj om Ged. Staten uit te nodigen het presentiegeld voor het bij wonen van de vergaderingen van de raad, van de afdelingen van de raad en van de commissies vast te stellen op 5.per lid per bijgewoonde ver gadering, had niemand iets tegen. Weinig leerlingen Aangezien het aantal leerlingen van de O.L. school beneden het wettelijk minimum is gedaald, zal aan de mi nister worden verzocht deze school tot wederopzegging in stand te houden. B. en W. hebben de bevoegdheid om eigendommen te verhuren. Voorheen geschiedde dit door de raad. De raad keurde goed het totaal der vergoe dingen en uitgaven der bijzondere scholen over het vijfjarig tijdvak 1943 1947: R.K. Jongensschool 3676.85; R.K. Meisjesschool 3230.43; Geref. school 1947.05. Bij de rondvraag vroeg de heer C. Mosch wanneer weer iets aan de straat gebeurt in het dorp, hij drong aan op spoediger herstel. De voorzitter was het roerend eens met de heer Mosch. In het vervolg zal het niet meer gebeuren. De heer Nannes verwonderde het dat de sloten rondom het dorp niet worden uitgebaggerd. Hierover werd van gedachten gewis seld en men kwam niet tot overeen stemming. De voorzitter zegde toe op de volgende vergadering met uitge breider plannen te zullen komen. JucSen- Levensiang voor Fischer" Hedenmorgen veroordeelde het Bij zonder Gerechtshof te 's-Gravenhage de „Kriminal-Sekretar" Franz Fischer tol levenslange gevangenistraf. Bij de eerste, zowel als bij de tweede behandeling van deze zaak voor het Hof eiste de procureur-fiscaal de dood straf tegen Fischer, die ook bekend als „Juden-Fischer", gedurende de bezet tingsjaren een leidende functie als waarnemend hoofd van het „Juden- Referat" te 's-Gravenhage had. ITALIË, DENEMARKEN, PORTUGAL EN IJSLAND UITGENODIGD Italië, Denemarken, Portugal en IJs land zijn vandaag door de acht Noord- atlantische mogendheden uitgenodigd het Noordatlantische pact te Washingj ton te ondertekenen in de eerste week van April. Dit is medegedeeld door het Amerikaanse departement van buiten landse zaken. Marktbericht LANGEDIJKER GROENTENCENTRALE lö Maart 35,000 kg rode kool 14,90—23,10; 67,000 kg gele kool 18,10—21,80; 85,000 kg witte kool 9—10,90; 200 kg witlof: I 63 en II 55; 13,000 kg peen: II 2,50 en III 2,50— 2,70; 12,000 kg uien 2,40—3,10 t

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1949 | | pagina 5