Fantastisch mooie, dagenlange treinreis
naar de Okanagan-vallei
ÜMf
Armada in de baai van Penzance
ooon Residentie
Eindelijk ihuis
Wreedheden op Java
voor
PHILIPS
UCHT-MNDVMM
beton"")'"
Foor ideale reiniging van
elk kunstgebitook plastic
Hef badplaatsje in
vlaggentooi
Pim, Pam en Pom en het Afrikaanse avontuur
Het Radioprogramma
AVONTUUR 134
VP.IJDAG X JTJLI 1949
Vijf mensen gingen naar Canada (3)
Om 10.20 uur vertrok onze trein uit New-York en begonnen w« met dertig
andere emigranten de lange reis naar Montreal. Kort nadat we op de com
fortabele stoelen hadden plaatsgenomen, zette de trein zich bijna onmerkbaar
In beweging. Wü deden een aangename ontdekking. Door een druk op een
knop zakte de rug van de stoei achterwaarts en dat maakte het ons mogelijk
in een gemakkelijke houding een slaapje te doen. Van het traject door de
Verenigde Staten zagen wij niet zo heel veel, maar het heuvellandschap waar
door de trein zich voortspoedde met zijn in het maanlicht glanzende meren
was prachtig.
vader en moeder vermoeiend en be
sloten we, dat zij zich van kaartjes
voor de slaapwagen zouden voorzien.
Dit bleek ons in de eerste nacht nog al
wat moeilijkheden te bezorgen. Vader
en moeder kregen in de slaapwagen
contróle van de conducteur, terwijl
men ook bij ons kwam. Vader had de
kaartjes en wij niet, hetgeen op dat
moment vervelend was. Gelukkig werd
de zaak weer opgelost. Hierbij bleek
weer van welk groot belang het is,
dat vooral het hoofd van een emigre-
tend gezin zich enigszins de Engelse
taal heeft eigen gemaakt. Het traject
Winnipeg naar onze bestemming ver
in Brits-Columbia was ruim 1150 mijl,
dwars door Manitoba en Alberta. Wat
wij op deze route zagen, deed al het
voorafgaande volkomen in het niet zin
ken. Hier werd het grote bergmassief
van de Hockey Mountains doorbroken.
Onbeschrijflijk mooi was het voortdu
rend veranderende panorama. Onder
herhaaldelijk dof gefluit van de loco
motief slingerde de lange rij wagens
zich langs de bochtige spoorlijn, over
diepe ravijnen, door grote bossen en
langs vele meren. Tot ver beneden ons
lag soms de sneeuw nog meters dik,
terwijl grote watervallen bruisend om
laag stortten.
De eerste teleurstelling.
In de vroege morgen van de dertien-
Toen kwam onze kennismaking met
bet nieuwe vaderland en wel in de
vorm van een Canadese douanebeamb
te aan de grens. De man deed nogal
gewichtig, maar bezorgde ons in het
geheel geen last. De volgende morgen:
Montreal, waar wij, als gold het een
vacantiereisje, werden „opgevangen"
door twee heren, die ons met veel goe
de raad terzijde stonden. De heer Hold-
ship van de Canadian Pacific bezorg
de ons een goede plaats in de volgende
trein, want nu immers begon pas de
grote trip van Canada's Oostkust vijf
dagen lang dwars door het ontzaglijk
uitgestrekte en bijna onbewoonde bin
nenland naar de andere kust. Alleen
degene, die deze vijf dagen lange route
heeft gereisd, kan zich een voorstelling
maken van het grootse werk, dat het
aanleggen 'van deze gigantische route
wel moet zijn geweest. De bijna 3000
mijl lange rails werden in de tweede
helft van de vorige eeuw gelegd met
bet gemis van al die moderne werktui
gen, welke ons heden ten dage ten
dienste staan.
Uur na uur en dag na dag raasde de
trein voort door de uitgestrekte bossen,
die als een donkergroen kleed de on
afzienbare zee van heuvels en dalen
bedekt. Slechts een enkele keer tussen
de grotere stopplaatsen in werd die
verlatenheid onderbroken door een
kleine nederzetting van enkele tiental
len woningen. Grillig van vorm en
spiegelglad lagen de talrijke kleine en
grote meren te glanzen in het zonlicht.
Voort ging het langs hoge rood- en
blauw-kleurige rotsen, door tunnels en
over speciaal voor de spoorweg opge
worpen dammen en dijken.
Winnipeg.
In Winnipeg was voor de overige
emigranten het grootste deel van hun
reis voorhij. Wij namen afscheid van
hen en zij vertrokken naar de dicht
bij gelegen plaats van bestemming.
Winnipeg vierde juist zijn vijf en
zeventig-jarig bestaan. De huizen wa
ren kleurig versierd. Zo groot en
mooi het station is, zo klein en bijna
armoedig is de city zelf. Hier hangt
overduidelijk de sfeer van het roem
ruchte verleden van de moedige pio
niers. De meeste huizen zijn van hout
en staan slordig door elkaar gebouwd.
Het maakte op mij de indruk of ik nu
zelf een van die mannen was, die
wij vroeger op de wild-westfilms te
Zien kregen. Het leek alles eerder een
weerzien dan een eerste kennisma
king. De drukkende hitte in deze
prairiestad deed ons weer gauw naar
het station terugkeren.
Voor ons betekende Winnipeg slechts
dat het eerste deel van het treintraject
ei op zat. Vier treinnachten hadden we
nog voor de boeg. Hoewel de ligstoelen
prettig waren, werd de reis vooral voor
de Juni bereikten we de „spiraaltun
nels. Twee cirkelvormige tunnels zijn
in het hart van de rotsmassa's uitge
boord. Hierdoor moest op vrij korte
afstand een groot hoogteverschil over
wonnen worden. De tweede tunnel liep
over een lengte van acht mijl onder de
Mount Macdonald door. Een korte pe
riode van duisternis en ook deze won
derlijke werken lagen weer achter ons.
Van de Canadian Pacific stapten we
over in een „gewone" trein, die ons
dan tenslotte na enkele uren afzette
op de plaats van bestemming: Vernon.
Een vrij corpulent man met een erns
tig gezicht stapte op ons af op het
kleine station en wij maakten voor 't
eerst kennis met onze nieuwe werk
gever. Het ging alles heel vlot, totdat
moeder vroeg naar onze woning en we
de eerste teleurstelling te overwinnen
kregen toen ons werd verteld, dat ons
huis door onvoorziene omstandigheden
nog niet vrij was gekomen. Gelukkig
bleek er in het dal een huis tijdelijk
ieeg te staan en wij konden dan daar
wel zolang intrekken.
Dat namen wij aan en even later
toerden we in de auto van de „baas'
de stad uit en de Okanagan-vallei in.
Ons nieuwe wereldje lag daar vóór ons,
gesierd door het frisse voorjaarsgroen
en omzoomd door de donker beboste
berghellingen van de Rockies. Het viel
alles nog geweldig mee. We vonden
niet alleen een huis, maar ook nqg een
tafel en een paar stoelen, terwijl met
behulp van de baas ook al gauw een
paar bedden in elkaar waren gezet. We
sliepen 's nachts uitstekend en dat was
maar goed ook, want er zal nog heel
wat te beredderen zijn.
GOVERT J. DE JONG.
World Telegram meldt:
William H. Newton schrijft in een
bericht in het World Telegram over de
aankomst van het eerste bataljon Re
publikeinse troepen te Kota Gede, dat
ongeveer 100 man op blote voeten aldaar
aankwamen onder commando van de
29-jarige majoor Sardjono, die door de
Japanezen is opgeleid.
Hij schrijft voorts, dat verscheidene
weken geleden een Nederlandse pa
trouille van 4 man in de rimbu in een
hinderlaag viel nabij deze plaats. Twee
uur later vond een Amerikaanse waar
nemer van de UNCI drie van van hen.
Hij deelde hieromtrent mede:
Wij vonden drie soldaten, zij waren
in de maag doorstoken met puntige
bamboestokken, die door de rug naar
buiten kwam. Hun gezichten waren
gestriemd. Wij konden niet het lichaam
van de vierde soldaat vinden, doch wel
diens neus.
De Republikeinen ontkennen hard
nekkig dat hun troepen dergelijke
wreedheden begaan. „Dat moeten enige
bandieten geweest zijn", zo zeggen zij.
„Dat is propaganda van de Nederlan
ders". De functionarissen van het
State Departement en de hoogste ver
tegenwoordigers van de Verenigde Na
ties waren altijd bereid de Republikei
nen te geloven en aan te nemen, dat zij
nergens schuldig aan zijn, aldus het
World Telegram-
is één middel, dat MUGGEN fRfe
en VLIEGEN radicaal uitroeit, 0.D.I-POEDER
de pfactische', voordelige stuiizak 65 cenf
Op veler verzoek sluit de inzend»
termijn niet op 2 Juli doch op
2 Augustus a.s.
Voor een vlotte vaststelling der
beloningen is het aan te bevelen
tóet tot de laatste dag te wachten
mét) inzending van Uw formulier.
N.V. PHILIPS' VERKOOP-MAATSCHAPPIJ-
VOOR NEDERLAND - EINDHOVEN'
Aardbeien-courses op
de Alkmaarse baan
Het is a.s. Zondag 3 Juli voor de
vijfde maal in dit seizoen dat de
Paardensportver. „Vooruit" paarden-
courses organiseert. Eigenlijk viert de
vereniging daarmede dus een lustrum,
waarom werd besloten de wedstrijden
de naam te geven van „Aardbeien-
courses". De meest bekende soorten
van deze vrucht staan in het program
ma vermeld, zoals Amazone, Dutch
Evern, Moulin Rouge e.d.
Natuurlijk is die benaming van die
courses niet het voornaamste, wel
echter het aantal ingeschreven paarden
en pikeurs. Welnu, ook daarover kan
de vereniging tevreden zijn, want niet
minder dan 83 paarden staan inge
schreven. Een record-aantal dus, waar
onder de meest bekende dravers.
Mooi weer, een vlot draaiende tota-
lisator, benevens de groeiende be
langstelling voor de paardensport, zul
len ook nu weer een groot aantal be
zoekers naar het Alkmaarse Sportpark
trekken.
Nieuw bevel van John Lewis
John L. Lewis, het hoofd van de
„United Mineworkers", heeft de arbei
ders in de bruinkoolmijnen bevolen na
afloop van hun arbeidscontract (gister
avond) drie dagen per week te werken
in plaats van geheel te staken. Dit is
een afwijking van de traditionele poli
tiek van „geen contract, geen werk".
De onderhandelingen over een nieuw
contract zijn aan de gang.
JOURNALIST VEROORDEELD
De Haagse journalist L. de R„ die
geweigerd had voor de rechtercommis
saris als getuige de bron van een zij
ner berichten te noemen, is door de
arrondissementerechtbank te Den Haag
veroordeeld tot f 50 subs. 10 dagen.
De rechtbank achtte beroep op over
macht niet aanwezig en wees er op,
dat bij arrest van de hoge raad geen
beroepsgeheim van de journalist wordt
erkend. De eis was 1 maand voorwaar
delijk met een proeftijd van 3 jaar en
f 100 subs. 10 dagen.
GEEN ALGEMENE VERKIEZINGEN
IN WEST-BERLIJN.
De Kommandatura van de drie be
zettende mogendheden in West-Berlijn
heeft prof. Ernst Reuter, de burgemees
ter van West-Berlijn, officieel meege
deeld, dat verkiezing van Berlijnse
waarnemers voor het Westduitse parle
ment niet is toegestaan.
De Russen vlagden niet
Het heeft Woensdag in Den Haag de
aandacht getrokken, dat de Sowjet-
russische ambassade ter gelegenheid
van de verjaardag van Prins Bern-
hard niet de vlag had uitgestoken. De
ambassade is gelegen aan de Alexan
der Vogelweg in het diplomatenkwar-
tier tussen de Belgische ambassade en
het Noorse gezantschap, die beide
uiteraard wel de wellevendheid had
den eer te betonen aan het Kon. Huis.
In tegenstelling tot de Russische ver
tegenwoordiging hadden andere Oost-
Europese legaties wel de vlag van de
gevel hangen.
Vanwege het ministerie van Buiten
landse Zaken is telefonisch aan de
Russen medegedeeld, dat dit als een
onvriendelijkheid jegens een lid van
ons Kon. Huis zou moeten worden be
schouwd. Een uur later was echter de
vlaggestok nog leeg
Koning Leopold golfde
in Frankrijk
Koning Leopold van Belgie Is, naar
gemeld wordt, te Tresserve bij Aix-
Les-Bains ln Frankrijk aangekomen,
waar hij verblijft bij prinses Clementi
ne. zijn tante.
Na een partij golf te hebben gespeeld
vertrok de koning weer naar Genève.
DE LTTCHTMANOETJVRES
IN ENGELAND
Eén van de grootste formaties bom
menwerpers, die ooit in een gchijn-
oorlog werden gebruikt, heeft giste
ren Birmingham, „het aanbeeld van
Engeland, vernietigd".
De operatie werd uitgevoerd in het
kader van de „Exercise Foil", de ge
combineerde operatie van luchtvloten
van de Westeuropese Unie en de V.S.
ter beproeving van moderne verdedi
gingen.
KRING NOORD-HOLLAND
„RODE KRUIS"
Bij K.B. is aan de.heer Ernst Crone
op zijn daartoe strekkend verzoek eer
vol ontslag verleend als kringcommis
saris van het Nederlandse Rode Kruis
in de kring Noord-Holland.
Tot kringcommissaris is thans be
noemd mr. A. E. C. de Groot van
Embden te Heemstede.
Koning Paul van Griekenland
heeft Alexandres Diomedes (partij
loos) belast met de formatie van een
nieuw coalitie-kabinet.
Geval van nekkramp in
marine-kamp bij Hilversum
In verband met een geconstateerd
geval van meningitis (nekkramp) in
het marine-opleidingskamp te Hilver
sum wordt dit kamp thans in quaran
taine gehouden. Ouders en familie
leden van de bemanning moeten er
dus op rekenen, dat zij hun zoons of
echtgenoten a.s. Zaterdag en Zondag
niet zullen zien. Voorlopig zal t.m.
Maandag 4 Juli geen persoonlijk con
tact met de bemanning van het kamp
mogelijk zijn. In verband hiermede zal
dus ook de Ouderdag, die op 4 Juli
zou worden gehouden, niet door kun
nen gaan.
Vakbondleider met dood
bedreigd
De voorzitter van de Australische
mijnwrkersbond, William, heeft de
politie in kennis gesteld van een brief,
uitgaande van „zeven vakbondsleden",
waarin hij met de dood wordt bedreigd,
als hij vóór 5 Juli geen einde maakt
aan de staking van de mijnwerkers.
NEGENDE ROOFOVERVAL
OPGEHELDERD
De berichten over de opheldering
van de serie roofovervallen in de
hoofdstad zijn mede aanleiding ge
weest, dat de centrale recherche een
negende roofoverval, waarvan geen
aangifte was gedaan, tot klaarheid
heeft gebracht. In Maart werd in het
centrum van de stad een man over
vallen en beroofd van zijn portefeuille
met 35 gulden. De dader kon Donder
dag worden aangehouden.
Tast de natuurlijke kleur van Uw
kunstgebit niet aan!
PRODENTA AMERSFOORT
ENGELSE RAKETPROEVEN IN
AUSTRALIË
In Augustus zullen in Midden-Au
stralie op grote schaal proeven wor
den genomen met raketten, die per
schip uit Engeland worden aange
voerd. Men wil de uitwerking der ra-
ketten beproeven op het 1920 kilo
meter lange terrein.
De Westeuropese marine-manoeuvres
(Van onze speciale verslaggever).
PENZANCE, Juni. Het is feest in Penzance, feest, omdat oorlogsschepen
van vier naties verzameld zijn in de wijde Mounts Bay, die als uitgangspunt
zal dienen voor de grote manoeuvres, die Zondag beginnen. De hele stad is
versierd met vlaggen en wimpels, met reeksen gekleurde gloeilampjes, met
bloemen en opschriften en iedereen spreekt over het hoge bezoek, waarnaar
reikhalzend wordt uitgezien. Maarschalk Montgomery arriveerde vandaag, Prins
Bernhard wordt Zondag verwacht en het is niet onmogelijk, zo gaat het gerucht,
dat ook een lid van de Engelse koninklijke familie naar Cornwall zal komen,
waarbij de naam van Phillip op ieders lippen is. Het eerste schip dat arriveerde
was het Franse voorraadschip Fort Beau Harnoist, vanmorgen vroeg gevolgd
door de tanker Black Ranger en het Britse moederschip voor onderzeeboten
Maidstone. Omstreeks 8 uur doemden langgerekte silhouetten op aan de Zui
delijke kim, de grijze schimmen van de vliegkampschepen Implacable en Vic
torious, welkom geheten door het bulderende geschutsvuur van de Maidstone.
kende samenwerking tussen de vier
landen. De spoorwegen geven vier dagen
lang goedkope retours uit en zelfs wor
den vanaf het vliegveld St. Just rond
vluchten boven de vloot georganiseerd,
die een half uur duren. Door de admi
raliteit werd een bedrag van 400 uit
getrokken voor qitstapjes met de bui
tenlandse zeelieden en tal van automo
bilisten hebben aangeboden opvarenden
in de omgeving rond te rijden, waar
voor zij extra benzine zullen ontvangen.
Inmiddels arriveren steeds meer be
zoekers. Iedere trein, iedere bus en
iedere auto brengt nieuwe passagiers
naar Penzance, de stad die gouden dagen
beleeft. Sinds V. J.-dag was het hier
niet zo druk, vertelde ons een geboren
en getogen bewoner. Vier dagen lang
zal het feest zijn, voegde hij erbij. Zo
leeft Penzance in afwachting. Helaas
werd het geduld niet beloond, want op
dit moment, vier uur namiddag, is de
vloot nog slechts zeer verwijderd zicht
baar en de vier of vijf schepen, die van
morgen arriveerden, moeten de aan
dacht van het publiek gevangen hou
den, daarbij geholpen door de jagers,
die in razende vaart over de baai
scheren, afkomstig van vliegbasas aan
de wal.
Het eskader Nederlandse Fireflies, ge-
stationneerd op het vliegdekschip The
seus, is nog niet in zicht geweest. De
voor anker liggende schepen, zelfs al
zijn het er slechts enkele, vormen een
machtig gezicht in de enorme baai.
Tientallen motorsloepen kruisen tussen
de grijze rompen om de communicatie
te onderhouden tussen de schepen on
derling en met de vaste wal en vlak
voor ons, onbekommerd om de drukte
in hun domein, koersen twee melkwit
te zwanen met zes grauw-gele jongen
door het water en men weet niet wat
een krachtiger indruk maakt: de trotse
oorlogsschepen of de niet minder fiere
vogels op de voorgrond.
Honderden belangstellenden sloegen
vanaf de brede boulevard het schouw
spel gade, hierheen gelokt door een
groots opgezette propaganda van de
admiraliteit, het stadsbestuur en de
Kamer van Koophandel in Penzance.
Niets is nagelaten om het de opvaren
den van de schepen zo goed mogelijk
naar de zin te maken. Feestelijkheden
en recepties zijn georganiseerd, concer
ten zullen plaats vinden, er staan bals
in de openlucht op het programma
evenals voetbalwedstrijden en zeilwed
strijden voor de boulevard. Schilden in
de winkeletalages roepen in vier talen
een welkom toe aan de bezoekers,
waarbij het Vlaams en Hollands krom
en vol fouten zijn, maar goed bedoeld
en daarom een bewijs van de uitste-
Post voor Indonesië
Er bestaat gelegenheid zeepost te
verzenden naar Indonesië met het m.s.
„Oranje", dat 4 Juli van Amsterdam
vertrekt. Deze moet zo spoedig mo
gelijk worden gepost.
Het m.s. Oranje zal de haven Ville
Franche aanlopen. Er bestaat gele
genheid luchtpost voor de opvarenden
naar deze haven te sturen. Laatste
datum van ter post bezorging 6 Juli
a.s.
FRAUDE BIJ PARIJSE
PAARDENRENNEN
Een grootscheeps bedrog in de wed
denschappen op de paardenwedrennen
te Parijs is te Wenen aan het licht ge
komen. Twee personen, die voorzien
waren van ontvangtoestellen van het
leger vingen de uitslagen van de wed
rennen te Parijs op en konden aldus
op het winnende paard wedden, voor'
dat het nieuwsbureau de officiële uit
slagen had ontvangen. Zij zijn gearres
teerd.
101. Het is Pim Pam en Pom ge
lukt om ongemerkt de „Salmiak" te
verlaten. EnPepi is dolgelukkig
zijn drie vriendjes weer te zien. „Wat
een bof! Wat een bof! Maarvoor
de kapitein een reuze sof", roept hij
opgewonden uit. Ja, de kapitein weet
nog van niets. Hij ligt nog rustig op
één oor in zijn kooi te slapen. En het
is zaak voor de drie broertjes om zich
nu maar zo vlug mogelijk uit de voe
ten te maken. Want de kapitein is een
ongemakkelijk heer, als hij eenmaal
kwaad is. Dat weten jullie! En Moe
der Woeffie? Hoe gaat het daar mee?
Nu die weet er ook nog niets van. dat
haar drie zoontjes al weer op stap
zijn. In een oerwoud nog wel! Moeder
Woeffie leeft nog in de veronderstel
ling, dat haar drie rakkers weldra
weer thuis zullen zijn, want ze heeft
zo juist het telegram gekregen, dat de
kapitein haar gestuurd heeft. „Nu
kunnen we ze met een maandje weer
thuis verwachten", zegt ze vrolijk te
gen Wetsnavel, die op haar schouder
zit en ijverig meeleest.
VOOR VRIJDAGAVOND
EN VOOR ZATERDAG.
HILVERSUM II: Nieuwsberichten om 6, 8
en 11 uur. VARA: 6.15 De VARA felici
teert. 6.45 Omroepkoor. 7.00 Denk om
de bocht. 7.15 „Steun wettig gezag".
VPRO: 7.30 Voordrachten. 7.50 Tien voor
acht. 8.05 Röntgen kwartet. 8.30 Lezing.
8.55 Zo juist verschenen. VARA: 9.00
Men vraagt en wij draaien. 9.30 Johan Jong
orgel. 10.00 Buitenlands weekoverzicht.
10 15 Swing and sweet. VPRO Avondwij
ding. VARA: 11.15 Johann Brahms concert,
HILVERSUM I: Nieuwsberichten om 7, 8
en 11 uur. 6.15 E. J. Brugman. 6.30
Strijdkrachten. 7.15 Geestelijke liederen.
7.30 Actueel geluid. 7.45 Het studenten
leven. 8.05 Programma proloog. 8.15
Piet CNV jubileert. 10.45 Avondoverden
king. 11.15 Beroemde concerten. 11.50
gr. platen.
HILVERSUM II: 415: Nieuwsberichten
om 7, 8, 1, 6, 8 en 11 uur. VARA: 8.15
Gramofoonmuziek. 12.00 Malando. 1.20
Metropole orkest. 6.15 Liedjes en melo
dietjes. 7.00 Artistieke staalkaart. VPRO:
7.30 Lezen in de bijbel. 7.45 mevr. Anne
H. Mulder. VARA: 8.05 Dingen van de
dag. 8.15 Accordeola. 8.45 De golfbre
ker. 9.45 Socialistische commentaar.
10.00 Stradiva-sextet. 10.25 Nieuwe flitsen.
10.40 Orgelspel. 11.15 Gevar. program
ma.
HILVERSUM I 301: Nieuwsberichten om
7. 8, 7, 8 en 11 uur. - KRO: 8.15 Ochtend
concert. 12.33 De zevenklapper. 1.00
Strijdkrachten. 6.05 Actualiteiten. 6.15
Journalistiek weekoverzicht. 6.30 Strijd
krachten. 7.25 Amusementsorkest. 7.45
Voor de Nederlanders in Duitsland. 8.05
De gewone man. 8.30 Lichtbaken. 8.45
Klankbeeld. 9.00 Orkest zonder naam.
9.45 Kruisklank puzzle. 10.00 Promenade
orkest. 10.30 Koorzang. 11.20 Fhilharm.
orkest.
IN DE
TJEERD ADEM A
„Zo, zo", zei de man een beetje ver
baasd. „Bent u daar nog?"
„Natuurlijk", zei Steensma.
De portier streek zich vermoeid met
de hand over het voorhoofd en trok
een gezicht of hij door duizend zor
gen gekweld werd.
„Dat's waar ook", zei hij, „u wou
iemand spreken".
Hij greep naar een bloc-note met
geperforeerde blaadjes en maakte
zich gereed een vragenlijstje in te
vullen.
„Wie wou u spreken?"
„De minister".
De portier deed een greep naar zijn
buik. „Haha.... haha,... die
U goed!"
„En wie is u?"
„Brievenbesteller Marcusse uit Den
Haag".
„Zo en waarover wou u spreken?"
„Kwestie van staatsbelang", zei
Steensma. „Zet er maar op, dat ik
namens een gezantschap kom".
De portier haalde een hagelwitte
zakdoek te voorschijn en droogde zich
demonstratief de ogen af.
„Laat me niet zo lachen", zei hij,
de hand bezwerend op zijn schudden
de buik leggend. „Ik heb waarachtig
vanmorgen nog wel wat anders aan
mijn
Hij voleindigde de zin niet, maar
greep verschrikt naar de hoorn van
een huistelefoon, die waarschuwend
bromde.
„Zeker meneer Gevers", zei hij. „Ik
zal er voor zorgen, mijnheer".
Hij hing de hoorn weer op en wend
de zich tot een juist binnenkomend
jongmens, die een vlijmscherpe vouw
in zijn pantelon had en kanariegele
handschoenen droeg.
„Is meneer Van der Laen al op zijn
kaemerf" vroeg het jongmens.
„Zeker, meneer Van Stralen", zei de
portier. „Nummer drie en veertig,
meneer".
„Jae, jae, dankje portjé, dat is be-
kand", zei het jongemens, naar de
trap gaande.
De portier keek weer naar zijn
bloc-note en wendde zich met een
van vermoeidheid getuigend gebaar
tot Steensma.
„Wees zo goed en hou me niet lan
ger op", zei hij gereserveerd. „De mi
nister is er niet en bovendien.. ik
heb vanmorgen toch geen tijd voor
die geintjes."
Hij sprong zijn glazen hokje uit en
liep met haastige schreden op een
oude, dikke heer af, die juist door
een chauffeur uit een grote glimmen
de auto werd gehesen.
„Goede morgen, baron", zei hij
buigend.
„Morgen, portier, is de secretaris
generaal
„Het spijt mij, baron", zei de por
tier, „meneer is op het moment niet
aanwezig. Wanneer u misschien met
de referendaris...»}"
„Goed, goed", zei de baron. „Dien
me even aan, wil je?"
„Zeker, baron", zei de portier.
„Neemt u alstublieft plaats".
Hij schoof bijna eerbiedig een stoel
naar voren.
De baron zette zich of hij op een
schaaltje eieren ging zitten en keek
met een verveeld gezicht van de te
genover hem zittende postbode naar
een maandkalender en een lange lijst
met telefoonnummers, welke in de
portiersloge hingen.
Hij haalde een reusachtige zakdoek
te voorschijn en snoot omvangrijk zijn
neus, terwijl zijn wandelstok met gou
den knop met een knetterende slag op'
het carket viel.
Steensma raapte hem, op en bood
hem de verliezer aan.
„Dank je, beste vrind", zei de baron.
Hij poetste nog even aan zijn grijze
knevel en propte zuchtend van in
spanning de zakdoek weer in een
achterpand van .zijn jacquet.
De portier daalde de trap af.
„De referendaris zal u graag ont
vangen, karoo", vet 14 beleefd. „Mag
ik u even voorgaan?"
De baron viste met vinger en duim
in een vestzak, goochelde er een gul
den uit en drukte die de portier in de
hand.
„Dank u, dank u zeer, baron", zei
de portier met een buiging.
Hij ging in begrafenistempo de
dikke man vóór de trap op en maakte
ergens boven, duidelijk hoorbaar een
deur voor hem open.
Steensma dacht na en begreep, dat
hij geen schijn van kans zou krijgen
zelfs de een of andere referendaris te
spreken als hij niet door minstens
twee lakeien uit een Hispano Suiza
werd gehesen.
Dan nog zou zijn postbodecostuum
allesbehalve een introductie voor een
particulier gesprek in het heilige der
heiligen blijken.
Hij besloot een andere weg te volgen
en dacht met voldoening aan het
spreekwoord, dat geld alle deuren kan
openen.
„Hoor eens, Mijer", xei de portier
tenwteOBMDd.
„Ik heet geen Mijer", zei Steensma
stug.
De portier keek op zijn bloc-note
„O nee, Marcusse, nou enfin, dat
doet er niet toe, u begrijpt zeker wel,
dat er geen sprake van is. En boven
dien, ik heb 't al gezegd, de minister
is er niet".
„Man", zei Steensma, „wees niet
zo vervelend. Ik moet werkelijk de
minister spreken".
„Dan moet u een audiëntie aan
vragen", zei de portier. „Volgende
week Dinsdag misschien, maar dan
moet u een formulier invullen. Hebt
u kennis aan een van de heren?"
„Het spijt me", zei Steensma.
„Tja", zei de portier, ,,'t Spijt mij
ook beste man, maar nou heb ik toch
werkelijk geen tijd meer".
Hij greep weer naar de hoorn van
de huistelefoon, die een waarschu
wend geluid liet horen.
„Zeker, meneer Van der Haagen, ik
zal er direct een bestellen".
Wordt varrotfld).
