Min. Lieftinck houdt 19Q0millioen
„vaste lasten'' op de begroting
De kleine harddraverijen op het
platteland hebben moeilijkheden
1 LEVER OP
Onder daverend halleluja-geroep trad
de wonderjongen op in Londen
Scheepvaartberichien
Gaaf de gulden ioch
devalueren
Pas op voor de valse
honderdjes
G. Vroom is op 1 Sent,
<de 20 jaren te Den Helrim*
estigd. In de
een voetbalwedstrijd
sen de plaatselijke c!l?"
HRC; laatstgenoemde
Te De Waal op Texel 2°j?
ele maanden worden ov»
de herbouw van de ePh!r;
fed. Herv. kerk aldaar 5
iverden in het voorjaar u
ren van zilvermeeuwen E1
e voor koekfabrieken w, I
nen. Desondanks bracht»*
i nog 5000 jongen groot I
ieenteraad van Nieuwe Ni- J
de rondvraag weer in erJ
Te Hippolytushoef zai
winter een toneelconcom, I
)uden, waaraan acht vereni
Vieringen en Wieringermem
n De wijkverpleegster va»
;en, die een proefrit met
hulpmotor maakte, kwani
nig ten val, dat zij haar arm
rn gaat de har draverijver,
nieuwe toekomst tegemoet
van blijk geven tijdens a»
op 7 September, die weet
s in het centrum der stad
fhaven) wordt gehouden
dag 3 September zal t,
en Engels muziekkorps van
es Heils concerteren,
aeenteraad van Beverwijk
op excursie naar Enschede
ging van de zuivèringsin.
>r rioolwater. n De heer
te Hattem is benoemd tot
te Castricum.
e Donderdag a.s. te Zaan-
iden harddraverij zijn 341
geschreven n Katholiek I
1 op 8 September het vie. F
feit herdenken, dat 25 jaar
St. Janstichting, het HK
ildaar, haar zegenrijke ar- I
PI Het was dezer dagen
den, dat de heer Jan van
de N.V. Leguit en Zt',
•k in dienst trad.
irktberichfen
(Exportveiling), 22 Augustus -
6—7,50; Slabonen 22-42;
42—60; Stamsnijbonen 22-36;
2—44; Komkommers 6—19,50;
5—38 en bonken 16—20; Bloem.
$0, I 20-35 en II 6-18; Rode
0; Savoye kool 6,80; Groene
•inazie 6-27; Postelein 8-25;
Andijvie 7,50-19; Rabarber fll i
i 4—7; Bospeen 6—15; Waspeen 1
-9; Soepgroenten 1-3; Selderie I
basterd 28-34; Rode aalbes. I
rziken 3—18; Druiven: Franken* I
Alicant 2—1,06 en West-Frisij
suiker 22-60 en net .12-60;
Victoria 6-15; Perzikrode Zomer*
Peren: Clapp's Favorite 8—22;
Suikerpeer 6-14; Précose de I
ARKTBOND, 23 Aug. 42000 l
Eerstelingen 8,20-8,30, Rode I
70—9; Eigenheimers 7—7,30; I
rs 6,50—6,90,Bevelanders 6.30- I
s 6,90-7,20; 50.000 kg Rode
2200 kg Gele kool 10,80-
cg Witter kool 11,80-13; 30.0001
-52; 1400 kg Uien 9,50-10,70; I
5-5,10.
IZEN, 23 Aug. - 63.200 kg
Schotse muizen 8,70-8,80,
1,60—7,60, Beverlanders 6,70-
-7,50, Koopmans Blauwe 7,40-
inders 7,50; 19.100 kg Witte
30; 7200 kg Rode kool 5,50-
Slabonen 39—51.
22 Aug. 1947. 64 Vette
uchtere kalveren (slacht),
tapen, alles voor de Cen-
morgens „kiplekker"
t bed springen.
et uw lever een liter gal in
i doen stromen, anders ver-
el niet, het bederft. U raakt
t humeurig en loom. Neem
:e CARTER'S LEVERPIL-
e liter gal op te wekken en
ig en stoelgang op natuur-
?elen. Een plantaardig zacht
troffen om de gal te doen
barter's Leverpilletjes.
GEZONDEN
rantwoordelijkheid der
Redactie)
Dek der Indische
san de Kaasmarkt
i'blad van 19 Augustus las
sche delegatie een bezoek
ïarkt zal brengen en dat
t te harer ere een boeren-
leren.
dit laatste achterwege
't is mij niet bekend, wie
reeft uitgenodigd. Mis-
een propagandistische
in ten grondslag. Het zij
moet correct ontvangen
speciaal eerbetoon dient
blijven. Er is te veel
zou bovendien schrijnend f
amilieleden van hen, die
imatra hun leven lieten,
ïog kreeg ik een perio-
:n, waarin drie doods-
recente datum onder el-
fgedrukt.
en is er al overeenge-
;n aan weerszijden het
:en! Nu opnieuw blijkt,
aken van het vuren niet
en nog elke dag be-
rboven aangegeven ver-
irzichtigheid ten opzichte
s, die hun mannen en
moeten afstaan om de
e herstellen of te hand-
ik een ieder willen aan-
u van eerbetoon en ga
ieuwsgierigheid kijken.
zullen de heren van
n glimlachend gezicht
hun hart zullen zij 11
s ik meermalen vernam
e Oosterse ziel kennen,
dijkheid voor de Indi-
welke bovendien als
izijdig is samengesteld-
H. RINGERS.
Bergen (N.-H
Hysterische sensaiie rond Kleine David
(Van onze correspondent te Londen)
,N DE TOT AAN DE NOK GEVULDE ALBERT HALL hebben wij Kleine
David, de 14-jarige Amerikaanse „womderjongen" in actie gezien. -Wij zijn
er getuige van geweest hoe de jeugdige prediker de 10.000 koppige menigte in
een staat van godsdienstige massa-hysterie heeft gebracht, die wij in het nuch
tere Albion niet mogelijk gedacht hadden. Onder de eindeloze „Halleluja's" van
het schier gemagnetiseerde publiek hebben wij een pathetische optocht van
ruim tweehonderd gebrekkigen, verminkten, doofstommen, lammen en blinden
uit de zaal het toneel zien opstrompelen, in de hoop een wonderbaarlijke ge-
nering te zullen ontvangen. Uw correspondent, die zich op de voor de pers
gereserveerde plaatsen op het toneel bevond, op twee meter afstand van de
praktiserende" Kleine David, kan slechts melden, dat er zich geen enkel zicht
baar wonder heeft voltrokken. Wel willen wij er onmiddellijk aan toevoegen
dat er twee ogenschijnlijke genezingen hebben plaats gevonden, waar aanwezige
medici geen directe verklaringen voor konden vinden, maar die door drie even
eens op het toneel aanwezige Londense dominees als wonderen geaccepteerd
werden. Het ganse, met ontzag vervulde publiek begroette deze „genezingen"
niet luide kreten van „praise the Lord".
Dominé's erkennen zijn
„genez/'ngen"
Onder leiding van de in het wit ge
klede Amerikaanse manager, dominee
Raymond Hoekstra, wiens grootouders
oorspronkelijk respectievelijk uit Leeu
warden en Amsterdam afkomstig wa
ren, was de evangelische „show" be
gonnen met het zingen van godsdien
stige liederen, waarna Kleine David
zijn entree maakte op het enorme to
heel der Albert Hall. Hij was ditmaal
gekleed in een donkerblauw jasje, wit-
te flanellen broek, wit met zwarte
schoenen en knalgroene das. Zelfbe
wust stapte hij naar voren en ging
achter een tafeltje staan waar twee
microfoons waren opgesteld. Op jon
gensachtige wijze pulkte hij eerst on
willekeurig aan zijn neus en trok de
witte plastic riem van zijn tennisbroek
een beetje vaster aan. Toen begon hij
zijn roeping te verklaren. Uitvoerig ver
telde hij van zijn 5-urig bezoek aan de
hemel, toen hij negen jaar oud was,
en zijn „opdracht" had gekregen om
naar de aarde terug te gaan om te
prediken en de zieken te genezen. Met
zwaaiende armen en met zijn vuisten
op het tafeltje beukend, schreeuwde
hij. „men heeft mij gezegd dat ik dit
gedroomd heb. Dat is niet waar, ik
ben wel degelijk in de hemel geweest
en ik zal het jullie bewijzen door mijn
genezingen. Dat is nu eenmaal mijn
hemelse opdracht. De woorden die ik
hier tot jullie spreek, heb ik niet van
tevoren hoeven te bedenken. Die wor
den mij altijd van hoger hand ingege
ven en ik herhaal ze slechts. Maar
denk vooral niet, dat ik zelf deze
wonderen verricht. Ik ben maar een
gewoon schepsel, net als jullie, dus zit
me maar niet aan te gapen of ik iets
bovennatuurlijks ben. Ik ben een dood
gewone jongen, maar God gebruikt
mij als een instrument waardoor Hij
bekend wil maken dat zij die vertrou
wen in Hem hebben, van elke ziekte
cf gebrek genezen kunnen worden".
Freek van anderhalf uur.
Na anderhalf uur zonder aante
keningen over zijn hemelse zending
gesproken te hebben, was het ogenblik
aangebroken waarop de „wondergene-
zingen" zouden beginnen. Intussen
werd er een vrijwillige collecte gehou
den, „om de onkosten te dekken van
de Londense zaalhuren". Hierop werd
de lange rij van ruim 200 kreupelen,
blinden, doofstommen en andere ge
brekkigen, in groepjes het toneel op
geholpen, nadat zij eerst nog extra drie
shillingen 1.50) geofferd hadden in
speciale enveloppen, waarop zij ook
hun naam en adres moesten vermelden.
Een pathetischer gezicht dan hun
uitdrukking van vertrouwen op de
.wonderen" die zij verwachtten, heb
ben wij zelden aanschouwd. Moeders
met blinde babies in hun armen, oor-
logs verminkten en talloze stumperds
op krukken stonden bevend van op
winding gebeden te prevelen terwijl
„showman" David voor de microfoon
Abbedijk, Buenos Aires—New York, 22-8 te
Santos - Alchiba, 21-8 van Muscat naar Ka-
i chi - Alcor, Porto Alegre—R'dam, 20-8 te
Antwerpen Alcyone, A'dam—Basra, 20-8 te
Genua Aldabi, R'dam—Buenos Aires, 21-8
^an Montevideo Boschfontein, 21-8 van Sats
Londen naar Port Elisabeth Clavella (t), 22-8
Aruba te Pauillac Delftdijk, Cristobal—
Antwerpen, passeerde 21-8 Scillies Ena (t),
Abadan—Port Said, passeerde 20-8 Perim
L'trema (t), 21-8 van Punta Cardon te Ply
mouth. Gaasterkerk, A'dam—Beira, 22-8 te
Kaapstad venvacht Grote Beer, Batavia—
A'dam, passeerde 21-8 Gibraltar. Jaarstroom,
Rordeaux—Dakar, passeerde 21-8 Finisterre
Java, A'dam—Java, 21-& van Suez Johan
- n Oldenbarnevelt, Batavia—A'dam via Aden
raseerde 21-8 Guardafui Kerotosono, 21-8
vau Batavia naar R'dam Kota Agoeng, Ba
tavia— R'dam, 22-8 te Kamaran. Kota Baroe,
Java—R'dam, 22-8 te Djeddah Laurenskerk,
Calcutta—R'dam, 20-8 te Speiza Limburg,
20-8 van Vancouver te Los Angeles Lom
bok, 19-8 van Calcutta naar Rangoon.
Maaskerk, A'dam—W -Afrika, 20-8 te IJordeaux
Malvina (t), 21-8 van Miri te Singapore
Macuba (t), 22-8 van Dakar te Caripito
Manoeran, Philippijnen—Los Angeles, passeerde
21-8 Saipan Marpessa (t), 20-8 van Le
Havre naar Rouen Meerkerk, Japan—R'dam,
21-8 van Tanger naar Antwerpen Merwede,
A'dam—O.-Afrika, 21-8 van Genua Ophir,
20-8 van Surabaja naar Bali. Ondina (t),
2018 van Curasao naar Punta Cardon Pa*
pendrecht, 21-8 van Purfleet naar Port Said
I olijdorus, Batavia—A'dam, 21-8 te Aden
Stad Maastricht, 2J-8 van R'dam te Genua
1 alisse, Batavia—A'dam, 20-3 van Djeddah
V aterman, Java—A'dam, 21-8, 23.30 uur te
Acen Winterswijk, 21-8 van Nuevitas te
Londen Woensdrecht (t), Beaumont—Lands
Po, passeerde 21-8 Keywest Zeeman, 22-8
van Lorenzo Marquez te Colombo.
Bantam, Singapore—R'dam, 20-8, 13.45 uur,
^au Port Said Garoet, Java—New York, 21-8,
16 uur, van Genna Indrapoera, R'dam—
Batavia, 21-8, 12 uur, te Genua Kota
Agoeng, Batavia—R'dam, passeerde 21-8, 14
»ur, Perim Kota Inten, R'dam—Batavia,
passeerde 20-8, 8 uur, Guardafui Mataram,
21—8, 12 uur, van R'dam te Antwerpen
Uverijsel, Java—R'dam, passeerde 20-8, 12 uur,
Kaap Bon Samarinda, 20-8 van Philippijnen
naar Los Angeles - Sibajak, 2-8 van R'dam te
Batavia - Zeeland (KRL), New York—Bahrein,
nas,eerde 21-8, 9 uur. Aden Zuiderkruis,
dam—Batavia, passeerde 2018, 28 uur, Gi-
alta*.
in gebed voorging, en zich vervolgens
dramatisch op de vloer van het toneel
wierp om zegen over zijn „taak" of te
smeken.
Doofstom meisje zegt „mamma".
Een voor een werden
de mensen een paar
stappen naar voren ge
leid naar David, die zich
voor de microfoons had
opgesteld. Elke „behan
deling" bestond uit een
kort gebed en handen
oplegging. De eerste paar
dozijn kreupelen pro
beerden moedig of de
onmiddellijke genezing
-was ingetreden, maar er
gebeurde niets. „Zij heb
ben niet voldoende ver
trouwen gehad", fluis
terde Hoekstra de pers
toe. Hierop kwam een
vierjarig doofstom meis
je aan de beurt. Kleine
David concentreerde zich
intens op dit kind, Anny
Cope genaamd. Hij legde
zijn lenige vingers op
haar oren en op haar
mondje en zei tegen haar
„jouw doofheid is gene
zen, hoewel de woorden
die ik spreek geen bete
kenis voor je hebben,
omdat je die geluiden
nog nooit eerder gehoord
hebt. Maar nu je horen
kunt, moet je proberen
mijn klanken na te boot
sen,, want je kunt ook
spreken. Zeg „mamma", toe dan, zeg
„mamma". Nadat David dit woord ze
venmaal herhaald had opende het kind
opeens haar mond, en onder ademloze
stilte van het publiek, sprak het dui
delijk hoorbaar met schrille stem het
woord „mamma". De gehele Albert
Hall die het woord via de microfoons
tot in de verste hoeken gehoord had,
barstte los in een oorverdovend „HaN
leluja", overtuigd, dat er een wonder
was geschied. Kleine David wenkte
echter om stilte. Weer zei hij het kind
het woord „mamma" voor, dat nog
driemaal door het meisje herhaald
werd. Hierop vroeg hij zijn manager
Hoekstra om hem zijn polshorloge te
lenen en hield dit aan het oor van de
kleine Anny. Of het kind het tikken
van het horloge inderdaad kon horen,
mogen wij niet beoordelen. Wel draai
de zij zich om, greep naar het horloge,
hield het zelf aan haar andere oor en
begon verrukt te lachen. „Zij heeft
haar gehoor gekregen". verklaarde
David, „het is nu slechts een kwestie
van enkele weken voordat haar ouders
haar de geluidsbetekenis der woorden
zullen hebben geleerd. Ook haar
spraakvermogen is nu normaal en zij
zal kunnen spreken zodra zij de woor
den geleerd zal hebben, waarschijnlijk
binnen enkele weken". Drie der aan
wezige Londense dominees verklaarden
hierop dat er een wonder geschied was
en gingen de menigte voor in een
dankgebed en lofzang. Voordat het
meisje, dat begeleid werd door haar
grootvader, het toneel afliep, kwam
het ogenblik waar de pers op gewacht
had. „Heeft Anny ooit enig woord kun
nen spreken?" vroegen wij de oude
man. Zijn antwoord luidde „zij is doof
stom geboren, maar kon enige gelui
den maken, iets van „mam mum" maar
zij heeft nog nooit zo duidelijk een
woord gezegd als dat „mamma" daar
net. Zij stond onder hospitaalbehande
ling en was ook geheel doof, maar zij
heeft dat horloge horen tikken, dat
weet ik zeker. Ik weet niet wat ik er
van denken moet".
Tweede „wonder".
Kleine David had intussen al weer
een dozijn anderen „behandeld", waar
onder een blinde baby, een verlamde
vrouw op krukken en een man met
een vergroeide heup, allen zonder
enig resultaat. Hierna was de beurt
aan een 20-jarig doof meisje. David
legde zijn handen op haar oren en zei
dat ze kon horen. Het meisje trok
haar schouders op en zei dat ze nog
niets gehoord had. De „prediker"
wenkte vervolgens naar het orgel, dat
zachtjes begon te spelen „hebt u slechts
geloofterwijl de menigte het lied
meegalmde. David verhief zijn stem
„je hoort geluiden, je hoort mij, je
weet niet wat ik zeg omdat je nog
nooit gehoord hebt, maar je hoort ge
luiden. „Op dat moment scheen het
meisje zich uit te strekken en zei „ja.
ik hoor geluiden, ik kan horen, ik kan
horen!" Onder een golf van halleluja's
liep zij met tranen in haar ogen het
toneel af. Ook hier was het onmogelijk
om de eventuele genezing te bewijzen,
omdat de woorden die wij hierna te
gen het meisje zeiden, geen betekenis
voor haar hadden, daar zij altijd dool
geweest was. Zij verklaarde echter ge
luiden te horen. De dominees erkenden
dit als een tweede wonder.
Vervolgens kwanj er een op twee
krukken lopende man aan de beurt.
Kleine David nam hem zachtjes zijn
krukken af en zei „ga lopen, je kunt
lopen". De man klemde zijn tanden
op elkaar, deed een wankelende stap
naar voren en zou gevallen zijn indien
Hoekstra hem niet bijtijds gegrepen
had. David gaf het nog niet op. „Nog
eens, heb vetrouwen, je kunt lopen".
De man, wien de tranen van emotie in
de ogen stonden, zette voorzichtig een
voet vooruit, maar zakte door zijn half
verlamde benen en David moest hem
zijn krukken teruggeven
Ongeveer twintig blinden volgden
hierna. De „prediker" legde ieder hun
ner enige seconden zijn vingers op hun
blinde ogen. „Je kunt zien", zei hij,
„je kimt mij zien staan". Maar twintig
keer kwam het antwoord als een snik
over de microfoon „no, no".
Het volgende halleluja van het pu
bliek brak los toen een 49-jarige fa
brieksarbeider, John Macclesfield, let
terlijk het toneel op kwam rennen. Hij
was twee dagen tevoren „genezen" tij
dens een andere „show" van Kleine
David, in de Kingsway Hall. Hij had
jarenlang een onbuigbaar vergroeide
knie gehad en volgens dominee-getui
gen had zich daar een wonder voltrok
ken, toen David de man gezegd had,
dat hij zijn knie kon buigen en dit in
derdaad gelukte. In de Albert Hall
rende de man het toneel rond om te
laten zien, dat zijn genezing nog van
Kleine David neemt de stokken
weg van mevr. Flynn, in de Lon
dense Kingsway Hall, waarna zij
zelfstandig het toneel overliep en
het trapje afstapte naar de zaal
om haar plaats weer in te nemen.
Zij had sinds 1933 niet zonder
stokken kunnen lopen. Twee
dagen later, tijdens de grote
„show" in de Albert Hall, ver
klaarde zij echter, dat haar „won-
dergenezing" slechts enige uren
geduurd had en zij zonder haar
stokken weer hulpeloos was.
kracht was en hij de knie nu kon
buigen.
Verder was er de 61-jarige Londen
se kruidenier Fred Baumback, die
sinds 9 jaar op krukken had gelopen,
toen zijn voet gedeeltelijk door vallend
puin verbrijzeld was. In het hospitaal
had men hem destijds aangeraden om
de voet te laten amputeren, maar hij
had hier niet van willen horen. In de
Kingsway Hall had Kleine David zijn
krukken echter weggenomen en hem
gezegd, dat hij kon lopen. Inderdaad
lean deze man nu zonder zijn krukken
lopen, die hij aan zijn buurjongens
heeft gegeven om mee te spelen. De
constante pijn is echter niet verdwe
nen, maar de kruidenier is allang te
vreden met zijn „wondergenezing".
Mrs. Flynn, die sinds 1933 zich
slechts met behulp van twee stokken
kon voortbewegen, liep in de Kings
way Hall eveneens geheel los het
toneel over, nadat Kleine David haar
stokken had weggenomen. Toen zij
twee dagen later echter bij de grote
„show" in de Albert Hall tegenwoor
dig was, zei zij dat haar „wonder"
maar een paar uur geduurd had en
dat zij nu zonder haar stokken weer
geen stap kon doen. Deze zgn. „won-
Heren" zijn naar wij menen tot stand
gebracht door het zelfvertrouwen
dezer patiënten om hun krukken
weg te werpen op een moment waar
op zij deze poging reeds in hun macht
hadden, maar het zelf nog niet hadden
durven proberen. Er zijn ruim een
dozijn van deze „krukken-wonderen"
voorgevallen tijdens Kleine David's
zesdaagse Londense voostellingen.
„Duizenden wonderen"
Na afloop der Albert Hall „show
hadden wij nog een gesprek met domi
nee Hoekstra, die geen woord Neder
lands spreekt, en zeiden dat wij geen
„wondergenezingen" gezien hadden.
„Dat vierjarige doofstomme kind en
dat twintigjarige dove meisje zijn
door wonderen genezen", zei hij. „U
moet maar van me aannemen, dat ze
na enkele weken de betekenis der
woordgeluiden zullen hebben aange
leerd. Wat alle andere gevallen be
treft, waar u geen zichtbare wonderen
heeft opgemekt, kan ik u verzekeren,
dat daar een langzame genezing reeds
ingetreden is en dat zij geheel beter
zullen worden indien zij blijven ge
loven. En denk vooral niet, dat wij dit
alles om geld doen. In Amerika
stroomt het geld binnen, dat is zo, om
dat men daar meer vertrouwen in
Kleine David's opdracht schijnt te
hebben en wij hebben daar dan ook
duizenden complete wonderen zien
gebeuren. Hier in Engeland hebben
wij in deze ene week er echter geld
op toe moeten leggen. Wij hebben, af
gezien van de publiciteitscampagne,
m Londen duizend pond uitgegeven
aan zaalhuren en andere onkosten en
daarvan slechts een vierde deel terug
gehaald aan collectes en aan de ver
koop van het boek over David's leven
(f 1.25) en het „Kleine David gezan-
genboek" (ook f 1.25). De pers is hier
beslist vijandig geweest, maar wij ko
men toch weer terug. Wij gaan nu
eerst drie dagen naar Parijs en zijn
dan van plan enigt voorstellingen in
Amsterdam te geven, indien wij daar
liet- Concertgebouw kunnen afhuren.
Een kleinere zaal loont de moeite niet.
Geld is geen bezwaar, vrij hebben ge
noeg en kunnen altijd naar Amerika
telegraferen om meerIn Amerika
zijn wij een phenomenaal succes en
onze organisatie daar is momenteel
aan het onderhandelen om een eigen
radiostation aan te kopen, waarmee
wij de gehele V.S. zullen kunnen be
strijken. Nu moet ik even een paar
gramofoonplaten voor neclame-doel-
einden laten maken eri een paar pre
ken van Kleine David op de plaat
laten vastleggen, om naar New York
te versturen, want U begrijpt, dat ter
wijl wij in Europa zijn, onze radio
contracten in Amerika doorgang moe
ten vinden". Wij begrepen het maar
al te goed en hoefden slechts een blik
op de wachtende auto te werpen, met
zijn vier op het dak gemonteerde luid
sprekers en de op de portieren ge
plakte rood en blauwe reclameplaten
van de „wonderjongen", om ons van
de absolute „efficiency" van de heer
Hoekstra te overtuigen.
Eerst orde op zaken,
dan Benelux
(Van onze economische medewerker)
VELEN ZIEN reikhalzend uit naar de
derde Dinsdag in September, de
dag waarop minister Lieftinck door
het indienen van de nieuwe rijksbegro
ting zal vertellen hoe de financiële
en economische toestand is. Wat er nit
de bus zal komen, durven wij niet met
zekerheid te voorspellen, doch wij heb
ben in dit verband met meer dan ge
wone aandacht het interview gelezen,
dat de heer Lieftinck aan de correspon
dent van The New York Times (tege
lijkertijd hoofdredacteur van het week
blad „De Zakenwereld") heeft toege
staan. Wij zullen wel niet ver de plank
misslaan, als we veronderstellen, dat de
in dit interview gedane mededelingen
als een rode draad in de begroting zijn
terug te vinden.
Veel wordt er gepraat over bezuini
ging door de overheid. Maar dan ver
geet men en de minister laat niet
na om zulks nog eens duidelijk op de
voorgrond te stellen dat er een drie-
Financiële eisen zijn veel
ie hoog
Hoewel onze harddraverij- en ren
sport door de wederinvoering van de
totalisator stellig in hoge mate gediend
moesten we tot ons leedwezen toch
constateren, dat er een groep vereni
gingen is, die ieders sympathie heeft
maar die allerminst voordeel onder
vindt van de nieuw-geschapen toestand.
We hebben 't oog op onze kleine platte-
landsdraverjjverenigingen, die, meestal
op kermis-Dinsdag, een eenvoudige
wedstrijd organiseerden om betrekke
lijk kleine prijsjes. Het waren vaak
boerenpaarden, die er aan deelnamen
en die meestal werden bereden onder
de man, waarbij een deken tot zadel
diende. Want zadels waren er in die
dagen in een dorp niet te vinden. En de
berijder was meestal de boer zelf, die
geen groter eer kende, dan zijn vier
voeter als eerste over de eindstreep te
brengen. Hoe dat ging, kwam er in de
regel weinig op aan en galopperen ging
vlugger dan draven.
Was het niet te Lutjewinkel, dat
eens een boer zowel de eerste prijs van
zegge en schrijve tien gulden en de
tweede van drie rijksdaalders in de
wacht wist te slepen en dat men sprak
van de „Stal Champagne"?
Niet alleen betekent het verdwijnen
van deze draverijen het eind van een
oron van veel genoegen, maar ook van
een stukje folklore. En daarom dunkt
het ons juist, als een manier wordt ge
zocht, waarop de totalisator kan blij
ven, maar waarop onze typische platte
landsdraverijen voortgang kunnen vin
den.
De moeilijkheden
De moeilijkheden, waarvoor de plat-
telandsharddraverijvereniging s taat,
zijn geheel van financiële aard. Voor
het organiseren van een draverij zijn
de verenigingen ingedeeld in verscnil-
iende klassen. In de laagste klasse zijn
de prijzen het laagst, maar de eerste
moet minimaal toch nog altijd f 400.
zijn. Daarbij komen de kosten voor de
totalisatorwagen, kortom het budget
wordt van een hoogte, dat een draverij
alleen door grotere verenigingen en
dan nog vaak slechts bij bijzondere ge
legenheden is te organiseren.
Buiten de Ned. Harddraverij- en
Renvereniging om mag door de plaat
selijke vereniging geen wedstrijd wor
den gehouden, terwijl het ook aan de
bestuursleden verboden is hun mede
werking te verlenen.
Moet het Noorden lijden onder
het Zuiden?
Ziedaar de moeilijkheden, waarvoor
de plattelandsverenigingen geplaatst
zijn en die moeten worden opgelost,
wil men voorkomen, dat de kleine
plaatsen van hun jaarlijks feest ver
stoken zullen blijven of geleidelijk
een ongeregelde toestand ontstaat.
Organisatie van het harddraverij -
wezen is natuurlijk uitstekend en we
geloven, dat het voor een goed deel de
vrees is voor onregelmatigheden bij
draverijen in het Zuiden van ons land,
Het Hoofd van het bureau criminele
voorlichting afdeling politie van het
ministerie van justitie te 's-Gravenha-
ge, vestigt de aandacht van het publiek
op het in omloop zijn van valse Neder
landse bankbiljetten van 100. De al
gemene indruk van deze biljetten is
bedriegelijk. Het papier is wat slapper
en vertoont over het gehele biljet ge
lijkvormige stippen, al of met gekleurd.
De bruine kleur is vooral bij de woor
den „honderd gulden" iets te licht van
tint. De letters van de tekst van de
strafbepaling zijn volgelopen of geha
vend Bij „betaalt aan toonder" zijn de
B en R. vervormd.
Bij aantreffen van een dergelijk bil
jet wordt verzocht zich onmiddellijk
met de plaatselijke politie te verstaan
teneinde de identiteit van de aanbieder
zo spoedig mogelijk te kunnen vaststel
len.
die oorzaak is, dat onze Westfriese lan-
c.en onder de getroffen maatregel moe
ten lijden. Dit neemt echter niet weg,
dat dit in hoge mate moet worden be
treurd. Op het ogenblik worden in de
plaats van de harddraverij nog al eens
volksspelen gehouden, zonder dat die
echter de belangstelling kunnen vin
den, die eens de harddraverij wist te
wekken.
Hier en daar wordt weliswaar reeds
weer een proef genomen met een onge
regeld draverijtje, maar het valt niet
mee. De moeilijkheden blijken te groot
om het geregeld te doen.
Daarom herhalen we onze conclusie:
er moet een weg worden gevonden om
dit onschuldig bedrijf weer mogelijk te
maken.
Gebeentj van de H. Petrus
gevonden?
Volgens de „New York Times" meent
men te Rome het gebeente van de hei
lige Petrus te hebben gevonden. Het
gebeente bevindt zich thans in een urn,
onder direct toezicht van Paus Pius de
twaalfde zelf, in de particuliere kapel
naast zijn studeervertrek, aldus wordt
in Vaticaanse kringen gezegd.
De vondst zou van het grootste ge
wicht zijn als eventueel bewijs tegen
stellingen van met-katholieke zijde,
dat de heilige Petrus nooit zou hebben
bestaan, dat hij althans nimmer te
Rome zou zijn geweest en dus niet de
grondlegger van de Rooms-Katholieke
kerk zou zijn geweest en dat de latere
pausen niet zijn opvolgers zouden zijn.
Het Augustusnummer van „De Speel
wagen", orgaan van de Historische Ge
nootschap in Hollands Noorderkwar
tier, begint met de aardige proloog uit
gesproken bij het feest van Oud West-
Friesland te Hoorn, een ware ode aan
het mooie land. Zeer interessant is het
stuk „Hoe de Noorderkerk in Hoorn
werd gebouwd", een legende door J. A.
Wit. Belangwekkend is ook de bijdrage
van R. P. Meijer, wetenschappelijk as
sistent bij de Dialectencommissie over
„Het onderzoek van het Nederlandse
Volkseigen". Van het overige van dit
nummer willen wij vooral aandacht
vestigen op het aardige artikel onder
..Allemanswerk" van H. van Drunen
over Kinderfolklore en hetgeen ver
teld wordt naar aanleiding van een
foto in het Dagblad De Zaanlander over
de vroegere woning van Jacob Israel
de Haan en Carolina de Haan (Carry
van Bruggen).
tal posten zijn, die het leeuwenaandeel
van onze inkomsten opeisen en waar
op beslist niet te bezuinigen is: voor
renten en aflossing op de staatsschuld
is jaarlijks 600 miliioen nodig, voor
vergoeding van oorlogsschade 500
miliioen en oor de militaire verplich
tingen, voortvloeiende uit de Indonesi
sche gebeurtenissen en de West Euro
pese Unie liefst 800 miliioen.
Tegenover inkomsten van rond 3000
miliioen blijft er dus maar een bedrag
van 1100 miliioen over, waarop kaa
worden beknibbeld, waarmede alle an
dere departementen het moeten doen.
Zo denken wij b.v. aan de uitgaven van
Sociale Zaken en voor ons onderwijs,
waarin men zeker uit politieke over
wegingen wel niet het mes zal zetten.
Dit zijn harde feiten, waarvoor men
onmogelijk de ogen kan sluiten. Dat
desondanks de minister dit jaar nog de
in uitzicht gestelde voorstellen tot ver
lichting van de loon- en inkomstenbe
lasting zal indienen, zullen velen met
vreugde begroeten.
Regeringssubsidies
Zoals bekend, geeft de regering op
bepaalde producten nog een subsidie
aan de producenten en importeurs, op
dat dezen de verkoopprijs aan de con
sument daardoor lager kunnen stellen.
Deze subsidie kostte de staat in 1949
ca. 365 millieon. Het ligt nu in de De-
i-oeling deze subsidie verder te vermin
deren, doch men beraadt zich over het
tijdstip en de grootte. Dalen de prijzen
op de wereldmarkten, dan wordt het
de regering wat gemakkelijker ge
maakt, terwijl anders een subsidiever
laging zijn terugslag moet vinden in 'n
stijgen van de prijzen. Uiteraard wil
de regering graag tussen de klippen
doorzeilen: enerzijds een verlaging van
de subsidie en anderzijds geen prijs
stijging, die sociale beroering teweeg
kan brengen.
Wij hebben wel eens onze twijfel ge
uit over de mogelijkheden om het ge
weldige industrialisatieplan te finan
cieren. Minister Lieftinck meent nu,
dat de benodgde kapitalen voor een be
langrijk deel uit de winstreserves van
de ondernemingen moeten komen
(waartoe de belastingherziening de weg
z.i. kan openen). Daarnaast zijn er
plannen in de maak om spaargelden,
die in normale tijd naar de industrie
zouden stromen doch zulks thans bij
gebrek aan vertrouwen niet doen, door
het overnemen van het risico naar hun
eigenlijke bestemming te leiden. Over
het „hoe" liet de minister zich niet uit
en wij zijn dus uiterst benieuwd hoe
hij de risico's voor de particuliere
spaarder wil verminderen. Opmerkelijk
is in dit opzicht, dat de spaarzin vol
gens de minister toeneemt, hetgeen z.i.
blijkt uit de stijging van het aantal
levensverzekeringen en het aantal
spaarrekeningen.
Devaluatie op komst?
Een enkel woordje verloor de heer
Lieftinck over onze gulden. Heel voor
zichtig formuleerde hij het, maar het
kwam er op neer, dat de waarde van
de gulden tegenover bepaalde buiten
landse valuta's veranderd moest wor
den, hetzij door aanpassing van het
prijs- en loonniveau (lees: verlaging),
hetzij door devaluatie. Wij vermoeden
wel, dat daarbij zijn voorkeur naar
devaluatie uitgaat, wijl aanpassing «p
teveel weerstanden stuit.
En tenslotte de Benelux. Ronduit zei
hij, dat de Economische Unie pas ver
wezenlijkt kan worden, als de beta
lingsbalans van Nederland in evenwicht
is, als dus al onze uitgaven gedekt zijn
door inkomsten. Wij moeten dus eerst
orde op eigen zaken stellen en dan
heeft het zin met de Benelux verder te
gaan. Dit standpunt, dat door Amster
damse financiële kringen gedeeld
wordt, zal een domper zetten op veler
enthousiasme voor de Economische
Unie.
SULTANE VAN PONTIANAK
GEARRIVEERD.
Zondag arriveerde op Schiphol met
het KLM-lijntoestel de „Eindhoven"
uit Indonesië de echtgenote van sultan
Hamid II met haar beide kinderen.
Met hetzelfde vliegtuig arriveerde
ook ir. J. H. Schijfsma, van de Indone
sische minderheidsgroep. Ir. Schijfsma
is door de HVK aangewezen om met
7 andere leden van de minderheids
groep bij de Ronde Tafel-conferentie
aanwezig te zijn.
DE AARDBEVING IN ANATOLIE.
Volgens berichten uit Oost-Anatolie
zijn bij de jongste aardbeving in dat
gebied ongeveer 400 mensen om het
leven gekomen er werden er 8.000
dakloos.
hi
Een Fries volksrijmpje zegt: „Yn Deinum stiet in step el op de toer"
(In Deinum staat een ui op de toren). Als Rijksmonumentenzorg niet
tijdig had ingegrepen, was zowel „ui" als toren er binnenkort niet meer
geweest, 't Kerkje van Deinum met de uivormige bekroning op de toren
is op een terp gebouwd. Door afgraving van de terp (terpaarde was
vroeger zeer gewild voor de vruchtbaarmaking van het land) zijn kerk
en toren in verval geraakt. Thans wordt dit typisch Friese bouwwerk
gerestaureerd.
V