Min. Lieftinck houdt 19Q0millioen „vaste lasten'' op de begroting De kleine harddraverijen op het platteland hebben moeilijkheden 1 LEVER OP Onder daverend halleluja-geroep trad de wonderjongen op in Londen Scheepvaartberichien Gaaf de gulden ioch devalueren Pas op voor de valse honderdjes G. Vroom is op 1 Sent, <de 20 jaren te Den Helrim* estigd. In de een voetbalwedstrijd sen de plaatselijke c!l?" HRC; laatstgenoemde Te De Waal op Texel 2°j? ele maanden worden ov» de herbouw van de ePh!r; fed. Herv. kerk aldaar 5 iverden in het voorjaar u ren van zilvermeeuwen E1 e voor koekfabrieken w, I nen. Desondanks bracht»* i nog 5000 jongen groot I ieenteraad van Nieuwe Ni- J de rondvraag weer in erJ Te Hippolytushoef zai winter een toneelconcom, I )uden, waaraan acht vereni Vieringen en Wieringermem n De wijkverpleegster va» ;en, die een proefrit met hulpmotor maakte, kwani nig ten val, dat zij haar arm rn gaat de har draverijver, nieuwe toekomst tegemoet van blijk geven tijdens a» op 7 September, die weet s in het centrum der stad fhaven) wordt gehouden dag 3 September zal t, en Engels muziekkorps van es Heils concerteren, aeenteraad van Beverwijk op excursie naar Enschede ging van de zuivèringsin. >r rioolwater. n De heer te Hattem is benoemd tot te Castricum. e Donderdag a.s. te Zaan- iden harddraverij zijn 341 geschreven n Katholiek I 1 op 8 September het vie. F feit herdenken, dat 25 jaar St. Janstichting, het HK ildaar, haar zegenrijke ar- I PI Het was dezer dagen den, dat de heer Jan van de N.V. Leguit en Zt', •k in dienst trad. irktberichfen (Exportveiling), 22 Augustus - 6—7,50; Slabonen 22-42; 42—60; Stamsnijbonen 22-36; 2—44; Komkommers 6—19,50; 5—38 en bonken 16—20; Bloem. $0, I 20-35 en II 6-18; Rode 0; Savoye kool 6,80; Groene •inazie 6-27; Postelein 8-25; Andijvie 7,50-19; Rabarber fll i i 4—7; Bospeen 6—15; Waspeen 1 -9; Soepgroenten 1-3; Selderie I basterd 28-34; Rode aalbes. I rziken 3—18; Druiven: Franken* I Alicant 2—1,06 en West-Frisij suiker 22-60 en net .12-60; Victoria 6-15; Perzikrode Zomer* Peren: Clapp's Favorite 8—22; Suikerpeer 6-14; Précose de I ARKTBOND, 23 Aug. 42000 l Eerstelingen 8,20-8,30, Rode I 70—9; Eigenheimers 7—7,30; I rs 6,50—6,90,Bevelanders 6.30- I s 6,90-7,20; 50.000 kg Rode 2200 kg Gele kool 10,80- cg Witter kool 11,80-13; 30.0001 -52; 1400 kg Uien 9,50-10,70; I 5-5,10. IZEN, 23 Aug. - 63.200 kg Schotse muizen 8,70-8,80, 1,60—7,60, Beverlanders 6,70- -7,50, Koopmans Blauwe 7,40- inders 7,50; 19.100 kg Witte 30; 7200 kg Rode kool 5,50- Slabonen 39—51. 22 Aug. 1947. 64 Vette uchtere kalveren (slacht), tapen, alles voor de Cen- morgens „kiplekker" t bed springen. et uw lever een liter gal in i doen stromen, anders ver- el niet, het bederft. U raakt t humeurig en loom. Neem :e CARTER'S LEVERPIL- e liter gal op te wekken en ig en stoelgang op natuur- ?elen. Een plantaardig zacht troffen om de gal te doen barter's Leverpilletjes. GEZONDEN rantwoordelijkheid der Redactie) Dek der Indische san de Kaasmarkt i'blad van 19 Augustus las sche delegatie een bezoek ïarkt zal brengen en dat t te harer ere een boeren- leren. dit laatste achterwege 't is mij niet bekend, wie reeft uitgenodigd. Mis- een propagandistische in ten grondslag. Het zij moet correct ontvangen speciaal eerbetoon dient blijven. Er is te veel zou bovendien schrijnend f amilieleden van hen, die imatra hun leven lieten, ïog kreeg ik een perio- :n, waarin drie doods- recente datum onder el- fgedrukt. en is er al overeenge- ;n aan weerszijden het :en! Nu opnieuw blijkt, aken van het vuren niet en nog elke dag be- rboven aangegeven ver- irzichtigheid ten opzichte s, die hun mannen en moeten afstaan om de e herstellen of te hand- ik een ieder willen aan- u van eerbetoon en ga ieuwsgierigheid kijken. zullen de heren van n glimlachend gezicht hun hart zullen zij 11 s ik meermalen vernam e Oosterse ziel kennen, dijkheid voor de Indi- welke bovendien als izijdig is samengesteld- H. RINGERS. Bergen (N.-H Hysterische sensaiie rond Kleine David (Van onze correspondent te Londen) ,N DE TOT AAN DE NOK GEVULDE ALBERT HALL hebben wij Kleine David, de 14-jarige Amerikaanse „womderjongen" in actie gezien. -Wij zijn er getuige van geweest hoe de jeugdige prediker de 10.000 koppige menigte in een staat van godsdienstige massa-hysterie heeft gebracht, die wij in het nuch tere Albion niet mogelijk gedacht hadden. Onder de eindeloze „Halleluja's" van het schier gemagnetiseerde publiek hebben wij een pathetische optocht van ruim tweehonderd gebrekkigen, verminkten, doofstommen, lammen en blinden uit de zaal het toneel zien opstrompelen, in de hoop een wonderbaarlijke ge- nering te zullen ontvangen. Uw correspondent, die zich op de voor de pers gereserveerde plaatsen op het toneel bevond, op twee meter afstand van de praktiserende" Kleine David, kan slechts melden, dat er zich geen enkel zicht baar wonder heeft voltrokken. Wel willen wij er onmiddellijk aan toevoegen dat er twee ogenschijnlijke genezingen hebben plaats gevonden, waar aanwezige medici geen directe verklaringen voor konden vinden, maar die door drie even eens op het toneel aanwezige Londense dominees als wonderen geaccepteerd werden. Het ganse, met ontzag vervulde publiek begroette deze „genezingen" niet luide kreten van „praise the Lord". Dominé's erkennen zijn „genez/'ngen" Onder leiding van de in het wit ge klede Amerikaanse manager, dominee Raymond Hoekstra, wiens grootouders oorspronkelijk respectievelijk uit Leeu warden en Amsterdam afkomstig wa ren, was de evangelische „show" be gonnen met het zingen van godsdien stige liederen, waarna Kleine David zijn entree maakte op het enorme to heel der Albert Hall. Hij was ditmaal gekleed in een donkerblauw jasje, wit- te flanellen broek, wit met zwarte schoenen en knalgroene das. Zelfbe wust stapte hij naar voren en ging achter een tafeltje staan waar twee microfoons waren opgesteld. Op jon gensachtige wijze pulkte hij eerst on willekeurig aan zijn neus en trok de witte plastic riem van zijn tennisbroek een beetje vaster aan. Toen begon hij zijn roeping te verklaren. Uitvoerig ver telde hij van zijn 5-urig bezoek aan de hemel, toen hij negen jaar oud was, en zijn „opdracht" had gekregen om naar de aarde terug te gaan om te prediken en de zieken te genezen. Met zwaaiende armen en met zijn vuisten op het tafeltje beukend, schreeuwde hij. „men heeft mij gezegd dat ik dit gedroomd heb. Dat is niet waar, ik ben wel degelijk in de hemel geweest en ik zal het jullie bewijzen door mijn genezingen. Dat is nu eenmaal mijn hemelse opdracht. De woorden die ik hier tot jullie spreek, heb ik niet van tevoren hoeven te bedenken. Die wor den mij altijd van hoger hand ingege ven en ik herhaal ze slechts. Maar denk vooral niet, dat ik zelf deze wonderen verricht. Ik ben maar een gewoon schepsel, net als jullie, dus zit me maar niet aan te gapen of ik iets bovennatuurlijks ben. Ik ben een dood gewone jongen, maar God gebruikt mij als een instrument waardoor Hij bekend wil maken dat zij die vertrou wen in Hem hebben, van elke ziekte cf gebrek genezen kunnen worden". Freek van anderhalf uur. Na anderhalf uur zonder aante keningen over zijn hemelse zending gesproken te hebben, was het ogenblik aangebroken waarop de „wondergene- zingen" zouden beginnen. Intussen werd er een vrijwillige collecte gehou den, „om de onkosten te dekken van de Londense zaalhuren". Hierop werd de lange rij van ruim 200 kreupelen, blinden, doofstommen en andere ge brekkigen, in groepjes het toneel op geholpen, nadat zij eerst nog extra drie shillingen 1.50) geofferd hadden in speciale enveloppen, waarop zij ook hun naam en adres moesten vermelden. Een pathetischer gezicht dan hun uitdrukking van vertrouwen op de .wonderen" die zij verwachtten, heb ben wij zelden aanschouwd. Moeders met blinde babies in hun armen, oor- logs verminkten en talloze stumperds op krukken stonden bevend van op winding gebeden te prevelen terwijl „showman" David voor de microfoon Abbedijk, Buenos Aires—New York, 22-8 te Santos - Alchiba, 21-8 van Muscat naar Ka- i chi - Alcor, Porto Alegre—R'dam, 20-8 te Antwerpen Alcyone, A'dam—Basra, 20-8 te Genua Aldabi, R'dam—Buenos Aires, 21-8 ^an Montevideo Boschfontein, 21-8 van Sats Londen naar Port Elisabeth Clavella (t), 22-8 Aruba te Pauillac Delftdijk, Cristobal— Antwerpen, passeerde 21-8 Scillies Ena (t), Abadan—Port Said, passeerde 20-8 Perim L'trema (t), 21-8 van Punta Cardon te Ply mouth. Gaasterkerk, A'dam—Beira, 22-8 te Kaapstad venvacht Grote Beer, Batavia— A'dam, passeerde 21-8 Gibraltar. Jaarstroom, Rordeaux—Dakar, passeerde 21-8 Finisterre Java, A'dam—Java, 21-& van Suez Johan - n Oldenbarnevelt, Batavia—A'dam via Aden raseerde 21-8 Guardafui Kerotosono, 21-8 vau Batavia naar R'dam Kota Agoeng, Ba tavia— R'dam, 22-8 te Kamaran. Kota Baroe, Java—R'dam, 22-8 te Djeddah Laurenskerk, Calcutta—R'dam, 20-8 te Speiza Limburg, 20-8 van Vancouver te Los Angeles Lom bok, 19-8 van Calcutta naar Rangoon. Maaskerk, A'dam—W -Afrika, 20-8 te IJordeaux Malvina (t), 21-8 van Miri te Singapore Macuba (t), 22-8 van Dakar te Caripito Manoeran, Philippijnen—Los Angeles, passeerde 21-8 Saipan Marpessa (t), 20-8 van Le Havre naar Rouen Meerkerk, Japan—R'dam, 21-8 van Tanger naar Antwerpen Merwede, A'dam—O.-Afrika, 21-8 van Genua Ophir, 20-8 van Surabaja naar Bali. Ondina (t), 2018 van Curasao naar Punta Cardon Pa* pendrecht, 21-8 van Purfleet naar Port Said I olijdorus, Batavia—A'dam, 21-8 te Aden Stad Maastricht, 2J-8 van R'dam te Genua 1 alisse, Batavia—A'dam, 20-3 van Djeddah V aterman, Java—A'dam, 21-8, 23.30 uur te Acen Winterswijk, 21-8 van Nuevitas te Londen Woensdrecht (t), Beaumont—Lands Po, passeerde 21-8 Keywest Zeeman, 22-8 van Lorenzo Marquez te Colombo. Bantam, Singapore—R'dam, 20-8, 13.45 uur, ^au Port Said Garoet, Java—New York, 21-8, 16 uur, van Genna Indrapoera, R'dam— Batavia, 21-8, 12 uur, te Genua Kota Agoeng, Batavia—R'dam, passeerde 21-8, 14 »ur, Perim Kota Inten, R'dam—Batavia, passeerde 20-8, 8 uur, Guardafui Mataram, 21—8, 12 uur, van R'dam te Antwerpen Uverijsel, Java—R'dam, passeerde 20-8, 12 uur, Kaap Bon Samarinda, 20-8 van Philippijnen naar Los Angeles - Sibajak, 2-8 van R'dam te Batavia - Zeeland (KRL), New York—Bahrein, nas,eerde 21-8, 9 uur. Aden Zuiderkruis, dam—Batavia, passeerde 2018, 28 uur, Gi- alta*. in gebed voorging, en zich vervolgens dramatisch op de vloer van het toneel wierp om zegen over zijn „taak" of te smeken. Doofstom meisje zegt „mamma". Een voor een werden de mensen een paar stappen naar voren ge leid naar David, die zich voor de microfoons had opgesteld. Elke „behan deling" bestond uit een kort gebed en handen oplegging. De eerste paar dozijn kreupelen pro beerden moedig of de onmiddellijke genezing -was ingetreden, maar er gebeurde niets. „Zij heb ben niet voldoende ver trouwen gehad", fluis terde Hoekstra de pers toe. Hierop kwam een vierjarig doofstom meis je aan de beurt. Kleine David concentreerde zich intens op dit kind, Anny Cope genaamd. Hij legde zijn lenige vingers op haar oren en op haar mondje en zei tegen haar „jouw doofheid is gene zen, hoewel de woorden die ik spreek geen bete kenis voor je hebben, omdat je die geluiden nog nooit eerder gehoord hebt. Maar nu je horen kunt, moet je proberen mijn klanken na te boot sen,, want je kunt ook spreken. Zeg „mamma", toe dan, zeg „mamma". Nadat David dit woord ze venmaal herhaald had opende het kind opeens haar mond, en onder ademloze stilte van het publiek, sprak het dui delijk hoorbaar met schrille stem het woord „mamma". De gehele Albert Hall die het woord via de microfoons tot in de verste hoeken gehoord had, barstte los in een oorverdovend „HaN leluja", overtuigd, dat er een wonder was geschied. Kleine David wenkte echter om stilte. Weer zei hij het kind het woord „mamma" voor, dat nog driemaal door het meisje herhaald werd. Hierop vroeg hij zijn manager Hoekstra om hem zijn polshorloge te lenen en hield dit aan het oor van de kleine Anny. Of het kind het tikken van het horloge inderdaad kon horen, mogen wij niet beoordelen. Wel draai de zij zich om, greep naar het horloge, hield het zelf aan haar andere oor en begon verrukt te lachen. „Zij heeft haar gehoor gekregen". verklaarde David, „het is nu slechts een kwestie van enkele weken voordat haar ouders haar de geluidsbetekenis der woorden zullen hebben geleerd. Ook haar spraakvermogen is nu normaal en zij zal kunnen spreken zodra zij de woor den geleerd zal hebben, waarschijnlijk binnen enkele weken". Drie der aan wezige Londense dominees verklaarden hierop dat er een wonder geschied was en gingen de menigte voor in een dankgebed en lofzang. Voordat het meisje, dat begeleid werd door haar grootvader, het toneel afliep, kwam het ogenblik waar de pers op gewacht had. „Heeft Anny ooit enig woord kun nen spreken?" vroegen wij de oude man. Zijn antwoord luidde „zij is doof stom geboren, maar kon enige gelui den maken, iets van „mam mum" maar zij heeft nog nooit zo duidelijk een woord gezegd als dat „mamma" daar net. Zij stond onder hospitaalbehande ling en was ook geheel doof, maar zij heeft dat horloge horen tikken, dat weet ik zeker. Ik weet niet wat ik er van denken moet". Tweede „wonder". Kleine David had intussen al weer een dozijn anderen „behandeld", waar onder een blinde baby, een verlamde vrouw op krukken en een man met een vergroeide heup, allen zonder enig resultaat. Hierna was de beurt aan een 20-jarig doof meisje. David legde zijn handen op haar oren en zei dat ze kon horen. Het meisje trok haar schouders op en zei dat ze nog niets gehoord had. De „prediker" wenkte vervolgens naar het orgel, dat zachtjes begon te spelen „hebt u slechts geloofterwijl de menigte het lied meegalmde. David verhief zijn stem „je hoort geluiden, je hoort mij, je weet niet wat ik zeg omdat je nog nooit gehoord hebt, maar je hoort ge luiden. „Op dat moment scheen het meisje zich uit te strekken en zei „ja. ik hoor geluiden, ik kan horen, ik kan horen!" Onder een golf van halleluja's liep zij met tranen in haar ogen het toneel af. Ook hier was het onmogelijk om de eventuele genezing te bewijzen, omdat de woorden die wij hierna te gen het meisje zeiden, geen betekenis voor haar hadden, daar zij altijd dool geweest was. Zij verklaarde echter ge luiden te horen. De dominees erkenden dit als een tweede wonder. Vervolgens kwanj er een op twee krukken lopende man aan de beurt. Kleine David nam hem zachtjes zijn krukken af en zei „ga lopen, je kunt lopen". De man klemde zijn tanden op elkaar, deed een wankelende stap naar voren en zou gevallen zijn indien Hoekstra hem niet bijtijds gegrepen had. David gaf het nog niet op. „Nog eens, heb vetrouwen, je kunt lopen". De man, wien de tranen van emotie in de ogen stonden, zette voorzichtig een voet vooruit, maar zakte door zijn half verlamde benen en David moest hem zijn krukken teruggeven Ongeveer twintig blinden volgden hierna. De „prediker" legde ieder hun ner enige seconden zijn vingers op hun blinde ogen. „Je kunt zien", zei hij, „je kimt mij zien staan". Maar twintig keer kwam het antwoord als een snik over de microfoon „no, no". Het volgende halleluja van het pu bliek brak los toen een 49-jarige fa brieksarbeider, John Macclesfield, let terlijk het toneel op kwam rennen. Hij was twee dagen tevoren „genezen" tij dens een andere „show" van Kleine David, in de Kingsway Hall. Hij had jarenlang een onbuigbaar vergroeide knie gehad en volgens dominee-getui gen had zich daar een wonder voltrok ken, toen David de man gezegd had, dat hij zijn knie kon buigen en dit in derdaad gelukte. In de Albert Hall rende de man het toneel rond om te laten zien, dat zijn genezing nog van Kleine David neemt de stokken weg van mevr. Flynn, in de Lon dense Kingsway Hall, waarna zij zelfstandig het toneel overliep en het trapje afstapte naar de zaal om haar plaats weer in te nemen. Zij had sinds 1933 niet zonder stokken kunnen lopen. Twee dagen later, tijdens de grote „show" in de Albert Hall, ver klaarde zij echter, dat haar „won- dergenezing" slechts enige uren geduurd had en zij zonder haar stokken weer hulpeloos was. kracht was en hij de knie nu kon buigen. Verder was er de 61-jarige Londen se kruidenier Fred Baumback, die sinds 9 jaar op krukken had gelopen, toen zijn voet gedeeltelijk door vallend puin verbrijzeld was. In het hospitaal had men hem destijds aangeraden om de voet te laten amputeren, maar hij had hier niet van willen horen. In de Kingsway Hall had Kleine David zijn krukken echter weggenomen en hem gezegd, dat hij kon lopen. Inderdaad lean deze man nu zonder zijn krukken lopen, die hij aan zijn buurjongens heeft gegeven om mee te spelen. De constante pijn is echter niet verdwe nen, maar de kruidenier is allang te vreden met zijn „wondergenezing". Mrs. Flynn, die sinds 1933 zich slechts met behulp van twee stokken kon voortbewegen, liep in de Kings way Hall eveneens geheel los het toneel over, nadat Kleine David haar stokken had weggenomen. Toen zij twee dagen later echter bij de grote „show" in de Albert Hall tegenwoor dig was, zei zij dat haar „wonder" maar een paar uur geduurd had en dat zij nu zonder haar stokken weer geen stap kon doen. Deze zgn. „won- Heren" zijn naar wij menen tot stand gebracht door het zelfvertrouwen dezer patiënten om hun krukken weg te werpen op een moment waar op zij deze poging reeds in hun macht hadden, maar het zelf nog niet hadden durven proberen. Er zijn ruim een dozijn van deze „krukken-wonderen" voorgevallen tijdens Kleine David's zesdaagse Londense voostellingen. „Duizenden wonderen" Na afloop der Albert Hall „show hadden wij nog een gesprek met domi nee Hoekstra, die geen woord Neder lands spreekt, en zeiden dat wij geen „wondergenezingen" gezien hadden. „Dat vierjarige doofstomme kind en dat twintigjarige dove meisje zijn door wonderen genezen", zei hij. „U moet maar van me aannemen, dat ze na enkele weken de betekenis der woordgeluiden zullen hebben aange leerd. Wat alle andere gevallen be treft, waar u geen zichtbare wonderen heeft opgemekt, kan ik u verzekeren, dat daar een langzame genezing reeds ingetreden is en dat zij geheel beter zullen worden indien zij blijven ge loven. En denk vooral niet, dat wij dit alles om geld doen. In Amerika stroomt het geld binnen, dat is zo, om dat men daar meer vertrouwen in Kleine David's opdracht schijnt te hebben en wij hebben daar dan ook duizenden complete wonderen zien gebeuren. Hier in Engeland hebben wij in deze ene week er echter geld op toe moeten leggen. Wij hebben, af gezien van de publiciteitscampagne, m Londen duizend pond uitgegeven aan zaalhuren en andere onkosten en daarvan slechts een vierde deel terug gehaald aan collectes en aan de ver koop van het boek over David's leven (f 1.25) en het „Kleine David gezan- genboek" (ook f 1.25). De pers is hier beslist vijandig geweest, maar wij ko men toch weer terug. Wij gaan nu eerst drie dagen naar Parijs en zijn dan van plan enigt voorstellingen in Amsterdam te geven, indien wij daar liet- Concertgebouw kunnen afhuren. Een kleinere zaal loont de moeite niet. Geld is geen bezwaar, vrij hebben ge noeg en kunnen altijd naar Amerika telegraferen om meerIn Amerika zijn wij een phenomenaal succes en onze organisatie daar is momenteel aan het onderhandelen om een eigen radiostation aan te kopen, waarmee wij de gehele V.S. zullen kunnen be strijken. Nu moet ik even een paar gramofoonplaten voor neclame-doel- einden laten maken eri een paar pre ken van Kleine David op de plaat laten vastleggen, om naar New York te versturen, want U begrijpt, dat ter wijl wij in Europa zijn, onze radio contracten in Amerika doorgang moe ten vinden". Wij begrepen het maar al te goed en hoefden slechts een blik op de wachtende auto te werpen, met zijn vier op het dak gemonteerde luid sprekers en de op de portieren ge plakte rood en blauwe reclameplaten van de „wonderjongen", om ons van de absolute „efficiency" van de heer Hoekstra te overtuigen. Eerst orde op zaken, dan Benelux (Van onze economische medewerker) VELEN ZIEN reikhalzend uit naar de derde Dinsdag in September, de dag waarop minister Lieftinck door het indienen van de nieuwe rijksbegro ting zal vertellen hoe de financiële en economische toestand is. Wat er nit de bus zal komen, durven wij niet met zekerheid te voorspellen, doch wij heb ben in dit verband met meer dan ge wone aandacht het interview gelezen, dat de heer Lieftinck aan de correspon dent van The New York Times (tege lijkertijd hoofdredacteur van het week blad „De Zakenwereld") heeft toege staan. Wij zullen wel niet ver de plank misslaan, als we veronderstellen, dat de in dit interview gedane mededelingen als een rode draad in de begroting zijn terug te vinden. Veel wordt er gepraat over bezuini ging door de overheid. Maar dan ver geet men en de minister laat niet na om zulks nog eens duidelijk op de voorgrond te stellen dat er een drie- Financiële eisen zijn veel ie hoog Hoewel onze harddraverij- en ren sport door de wederinvoering van de totalisator stellig in hoge mate gediend moesten we tot ons leedwezen toch constateren, dat er een groep vereni gingen is, die ieders sympathie heeft maar die allerminst voordeel onder vindt van de nieuw-geschapen toestand. We hebben 't oog op onze kleine platte- landsdraverjjverenigingen, die, meestal op kermis-Dinsdag, een eenvoudige wedstrijd organiseerden om betrekke lijk kleine prijsjes. Het waren vaak boerenpaarden, die er aan deelnamen en die meestal werden bereden onder de man, waarbij een deken tot zadel diende. Want zadels waren er in die dagen in een dorp niet te vinden. En de berijder was meestal de boer zelf, die geen groter eer kende, dan zijn vier voeter als eerste over de eindstreep te brengen. Hoe dat ging, kwam er in de regel weinig op aan en galopperen ging vlugger dan draven. Was het niet te Lutjewinkel, dat eens een boer zowel de eerste prijs van zegge en schrijve tien gulden en de tweede van drie rijksdaalders in de wacht wist te slepen en dat men sprak van de „Stal Champagne"? Niet alleen betekent het verdwijnen van deze draverijen het eind van een oron van veel genoegen, maar ook van een stukje folklore. En daarom dunkt het ons juist, als een manier wordt ge zocht, waarop de totalisator kan blij ven, maar waarop onze typische platte landsdraverijen voortgang kunnen vin den. De moeilijkheden De moeilijkheden, waarvoor de plat- telandsharddraverijvereniging s taat, zijn geheel van financiële aard. Voor het organiseren van een draverij zijn de verenigingen ingedeeld in verscnil- iende klassen. In de laagste klasse zijn de prijzen het laagst, maar de eerste moet minimaal toch nog altijd f 400. zijn. Daarbij komen de kosten voor de totalisatorwagen, kortom het budget wordt van een hoogte, dat een draverij alleen door grotere verenigingen en dan nog vaak slechts bij bijzondere ge legenheden is te organiseren. Buiten de Ned. Harddraverij- en Renvereniging om mag door de plaat selijke vereniging geen wedstrijd wor den gehouden, terwijl het ook aan de bestuursleden verboden is hun mede werking te verlenen. Moet het Noorden lijden onder het Zuiden? Ziedaar de moeilijkheden, waarvoor de plattelandsverenigingen geplaatst zijn en die moeten worden opgelost, wil men voorkomen, dat de kleine plaatsen van hun jaarlijks feest ver stoken zullen blijven of geleidelijk een ongeregelde toestand ontstaat. Organisatie van het harddraverij - wezen is natuurlijk uitstekend en we geloven, dat het voor een goed deel de vrees is voor onregelmatigheden bij draverijen in het Zuiden van ons land, Het Hoofd van het bureau criminele voorlichting afdeling politie van het ministerie van justitie te 's-Gravenha- ge, vestigt de aandacht van het publiek op het in omloop zijn van valse Neder landse bankbiljetten van 100. De al gemene indruk van deze biljetten is bedriegelijk. Het papier is wat slapper en vertoont over het gehele biljet ge lijkvormige stippen, al of met gekleurd. De bruine kleur is vooral bij de woor den „honderd gulden" iets te licht van tint. De letters van de tekst van de strafbepaling zijn volgelopen of geha vend Bij „betaalt aan toonder" zijn de B en R. vervormd. Bij aantreffen van een dergelijk bil jet wordt verzocht zich onmiddellijk met de plaatselijke politie te verstaan teneinde de identiteit van de aanbieder zo spoedig mogelijk te kunnen vaststel len. die oorzaak is, dat onze Westfriese lan- c.en onder de getroffen maatregel moe ten lijden. Dit neemt echter niet weg, dat dit in hoge mate moet worden be treurd. Op het ogenblik worden in de plaats van de harddraverij nog al eens volksspelen gehouden, zonder dat die echter de belangstelling kunnen vin den, die eens de harddraverij wist te wekken. Hier en daar wordt weliswaar reeds weer een proef genomen met een onge regeld draverijtje, maar het valt niet mee. De moeilijkheden blijken te groot om het geregeld te doen. Daarom herhalen we onze conclusie: er moet een weg worden gevonden om dit onschuldig bedrijf weer mogelijk te maken. Gebeentj van de H. Petrus gevonden? Volgens de „New York Times" meent men te Rome het gebeente van de hei lige Petrus te hebben gevonden. Het gebeente bevindt zich thans in een urn, onder direct toezicht van Paus Pius de twaalfde zelf, in de particuliere kapel naast zijn studeervertrek, aldus wordt in Vaticaanse kringen gezegd. De vondst zou van het grootste ge wicht zijn als eventueel bewijs tegen stellingen van met-katholieke zijde, dat de heilige Petrus nooit zou hebben bestaan, dat hij althans nimmer te Rome zou zijn geweest en dus niet de grondlegger van de Rooms-Katholieke kerk zou zijn geweest en dat de latere pausen niet zijn opvolgers zouden zijn. Het Augustusnummer van „De Speel wagen", orgaan van de Historische Ge nootschap in Hollands Noorderkwar tier, begint met de aardige proloog uit gesproken bij het feest van Oud West- Friesland te Hoorn, een ware ode aan het mooie land. Zeer interessant is het stuk „Hoe de Noorderkerk in Hoorn werd gebouwd", een legende door J. A. Wit. Belangwekkend is ook de bijdrage van R. P. Meijer, wetenschappelijk as sistent bij de Dialectencommissie over „Het onderzoek van het Nederlandse Volkseigen". Van het overige van dit nummer willen wij vooral aandacht vestigen op het aardige artikel onder ..Allemanswerk" van H. van Drunen over Kinderfolklore en hetgeen ver teld wordt naar aanleiding van een foto in het Dagblad De Zaanlander over de vroegere woning van Jacob Israel de Haan en Carolina de Haan (Carry van Bruggen). tal posten zijn, die het leeuwenaandeel van onze inkomsten opeisen en waar op beslist niet te bezuinigen is: voor renten en aflossing op de staatsschuld is jaarlijks 600 miliioen nodig, voor vergoeding van oorlogsschade 500 miliioen en oor de militaire verplich tingen, voortvloeiende uit de Indonesi sche gebeurtenissen en de West Euro pese Unie liefst 800 miliioen. Tegenover inkomsten van rond 3000 miliioen blijft er dus maar een bedrag van 1100 miliioen over, waarop kaa worden beknibbeld, waarmede alle an dere departementen het moeten doen. Zo denken wij b.v. aan de uitgaven van Sociale Zaken en voor ons onderwijs, waarin men zeker uit politieke over wegingen wel niet het mes zal zetten. Dit zijn harde feiten, waarvoor men onmogelijk de ogen kan sluiten. Dat desondanks de minister dit jaar nog de in uitzicht gestelde voorstellen tot ver lichting van de loon- en inkomstenbe lasting zal indienen, zullen velen met vreugde begroeten. Regeringssubsidies Zoals bekend, geeft de regering op bepaalde producten nog een subsidie aan de producenten en importeurs, op dat dezen de verkoopprijs aan de con sument daardoor lager kunnen stellen. Deze subsidie kostte de staat in 1949 ca. 365 millieon. Het ligt nu in de De- i-oeling deze subsidie verder te vermin deren, doch men beraadt zich over het tijdstip en de grootte. Dalen de prijzen op de wereldmarkten, dan wordt het de regering wat gemakkelijker ge maakt, terwijl anders een subsidiever laging zijn terugslag moet vinden in 'n stijgen van de prijzen. Uiteraard wil de regering graag tussen de klippen doorzeilen: enerzijds een verlaging van de subsidie en anderzijds geen prijs stijging, die sociale beroering teweeg kan brengen. Wij hebben wel eens onze twijfel ge uit over de mogelijkheden om het ge weldige industrialisatieplan te finan cieren. Minister Lieftinck meent nu, dat de benodgde kapitalen voor een be langrijk deel uit de winstreserves van de ondernemingen moeten komen (waartoe de belastingherziening de weg z.i. kan openen). Daarnaast zijn er plannen in de maak om spaargelden, die in normale tijd naar de industrie zouden stromen doch zulks thans bij gebrek aan vertrouwen niet doen, door het overnemen van het risico naar hun eigenlijke bestemming te leiden. Over het „hoe" liet de minister zich niet uit en wij zijn dus uiterst benieuwd hoe hij de risico's voor de particuliere spaarder wil verminderen. Opmerkelijk is in dit opzicht, dat de spaarzin vol gens de minister toeneemt, hetgeen z.i. blijkt uit de stijging van het aantal levensverzekeringen en het aantal spaarrekeningen. Devaluatie op komst? Een enkel woordje verloor de heer Lieftinck over onze gulden. Heel voor zichtig formuleerde hij het, maar het kwam er op neer, dat de waarde van de gulden tegenover bepaalde buiten landse valuta's veranderd moest wor den, hetzij door aanpassing van het prijs- en loonniveau (lees: verlaging), hetzij door devaluatie. Wij vermoeden wel, dat daarbij zijn voorkeur naar devaluatie uitgaat, wijl aanpassing «p teveel weerstanden stuit. En tenslotte de Benelux. Ronduit zei hij, dat de Economische Unie pas ver wezenlijkt kan worden, als de beta lingsbalans van Nederland in evenwicht is, als dus al onze uitgaven gedekt zijn door inkomsten. Wij moeten dus eerst orde op eigen zaken stellen en dan heeft het zin met de Benelux verder te gaan. Dit standpunt, dat door Amster damse financiële kringen gedeeld wordt, zal een domper zetten op veler enthousiasme voor de Economische Unie. SULTANE VAN PONTIANAK GEARRIVEERD. Zondag arriveerde op Schiphol met het KLM-lijntoestel de „Eindhoven" uit Indonesië de echtgenote van sultan Hamid II met haar beide kinderen. Met hetzelfde vliegtuig arriveerde ook ir. J. H. Schijfsma, van de Indone sische minderheidsgroep. Ir. Schijfsma is door de HVK aangewezen om met 7 andere leden van de minderheids groep bij de Ronde Tafel-conferentie aanwezig te zijn. DE AARDBEVING IN ANATOLIE. Volgens berichten uit Oost-Anatolie zijn bij de jongste aardbeving in dat gebied ongeveer 400 mensen om het leven gekomen er werden er 8.000 dakloos. hi Een Fries volksrijmpje zegt: „Yn Deinum stiet in step el op de toer" (In Deinum staat een ui op de toren). Als Rijksmonumentenzorg niet tijdig had ingegrepen, was zowel „ui" als toren er binnenkort niet meer geweest, 't Kerkje van Deinum met de uivormige bekroning op de toren is op een terp gebouwd. Door afgraving van de terp (terpaarde was vroeger zeer gewild voor de vruchtbaarmaking van het land) zijn kerk en toren in verval geraakt. Thans wordt dit typisch Friese bouwwerk gerestaureerd. V

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1949 | | pagina 3