Be Zwarte j]
rchidee
De man, die roofdieren zijn
vrienden noemt
Nieuwe Hemweg binnenkort open
Islamitische fanatieke elementen willen
Mohammedaanse staat Indonesië
Isfrijd op tennis
te Molenkrocht"
Liefde en geduld,
eindeloos geduld
Hei Nieuwe Boek
Oude weg verdwijnt
Twee Noordholi. stieren
preferent verklaard
ARSDIEP TOTlj
noniële wijze zal burge
Ritmeester Zaterdag h,
rschap van de Helde»
reniging aanvaarden
i-wijk is een zakenman
ete en één maand voor
eroordeeld wegens clan',
nik van lichtgas. Boven,
het Gasbedrijf met een
van ƒ227. Ged. Staten
de Prov. Staten voorge.
lerl. Jeugdherbergcentra.
enot te stellen van een
ing van ƒ20.000 voor het
i herstellen van de in de
„Koningsbosch" te Bak.
ehte bezettingsschade n
ïanten van een Velsense
zjjn elk wegens prHs.
veroordeeld tot 2100
am woedden twee bran-
pand „De Vrede" ver-
z.g. kaar met zes ton
de Stationstraat is d»
ng der woning van q,
na, referendaris ter ge.
arie, nagenoeg geheel
In Augustus zijn ruim
s het pontveer over de
passeerd, zijnde 18.000
dezelfde maand van 1948.
:e Velsen vervoerden in
maar" 14.000 wagens
n de corresponderende
Berg
en
antal leden van het ten-
Molenkrocht" heeft een
met het doel om in 1950
titie te gaan deelnemen,
iet de vierde klasse.
club „Castricum" werd
tot het spelen van een
welke gisteren plaats
men van het tennispark
■ht" aan de Kruisweg,
en moesten hun sterkste
heer D. Mosk, helaas
einduitslag desondanks
irdeel van het team „De
luidde (buiten de in de
bruikeljjke acht partijen
vier extra gespeeld, om-
oefenwedstrijd betrof)
rnd genoemd worden.
Hoe er gespeeld werd
'1 te bewonderen in de
nDe With, door eerst-
innen met 4-6, 6-1, 6-4.
LauJ. Martens ein-
e-sets overwinning voor
de tweede set reeds op
lad gestaan. Jammer dat de
heer Lau in verhouding
spelpeil nog te zwak is.
hier 7-5, 5-7, 8-6. Eén
partijen!
enkelspel speelde me-
ongekend vast. Zij ver-
Tuynte in een span-
t 6-1, 3-6. 7-5.
gaven voorts te zien
gten tegen mej. Kieft
e Castricummers won-
6 4.
bbelpartij dr. Lugten en
Martens en De With
ense overwinning. De
;lden aanvankelijk wat
vamen er steeds beter
weerde zich goed aan
rd 3-6, 6-3, 6-2.
De uitslagen
gen de uitslagen van
irtijen:
Boonen sl. mevr. Ten
7-5. Mevr. Lugten sl.
2. Mej. A. de Haan sl
3, 6-1.
oonen en mej. T. Win-
■vr. Ten Tuynte en mej.
6.
dr. Lugten verl. van
Martens 7-5, 3-6, 4-6:
en C. W. Boonen verl.
iaert en De With 3-6,
m en M. Lau sl. mej.
Keeken 6-0. 6-1.
in sl. De With 4-6,6-1,
van J. Martens 5-7,
erolme sl. Ten Tuynte
gten en M, Lau 'sl. J.
With 3-6, 6-3, 6-2; B.
Boonen sl. Van Kee-
lynte 6-2, 6-1.
rmerhorn
KORFBAL
'balver. S.K.V. gelukt
Roda ïl-twaalftal de
en in deze competitie
niet minder dan
en. Voor de rust zo-
3 S.K.V. een groot
heel spoedig na het
trijd gelukte het aan
korf van Roda
oren.
■en en J. Schotsman
rust met 4—0 in-
trachtte Roda een of-
:ten, hetgeen niet ge-
ige safe van J. van
stand op 50. Hard-
oda zich tegen deze
ials scoorde J. van
heer N. Muntjewerff
middenvak 70 van
prestatie. De SKV-
wedstrijden en wel
welke werd ver
van het eerste
zij tegen Roda ti
met 10.
Rijp
MOST VAN SPIJK
tLEDEN
de ouderdom van
der Most van Spijk,
Ned. Herv. Kerk,
de gemeenten te
Graftdijk en De RijP
Michel van Been, dompteur van leeuwen
'pOEN IK HEM KWAM OPZOEKEN was hij bezig met één van zijn vele
dagelijks karweitjes, het voederen van zjjn dieren. Zijn kleding ver
schilde wel héél sterk van die, waarin ik hem de vorige avond had gezien.
Toen een lederen cowboy-costuum, nu een eenvoudige, bruine overall. Een
overall, zoals de werklieden van een scheepswerf die dragen, of de arbeiders
in een grote fabriek. En het feit, dat een man zijn dieren voedert zou dan
ook geen enkele aanleiding zjjn, om met die man te gaan praten, ware het
niet, dat die man Michel van Been heet. Dat zegt u natuurlijk nog niets en
daarom zal ik nog een stapje verder gaan. Michel van Been heet des avonds
Jefferson, en de dieren, die hjj hier hun voer toewerpt zijn geen honden of
konijnen, maar leeuwen, woest-uitziende koningen van de woestijn. Michel
(Jefferson) van Been Is leeuwentemmer, de dompteur van het circus Mul
lens, dat thans onze provincie bereist. En leeuwentemmers zjjn nu eenmaal
mensen, die je niet iedere dag tegenkomt, of te spreken krjjgt.
DAAR STAAT HIJ DAN en voedert
zjjn dieren. Hjj heeft niets van de
martiale figuur, die des avonds onder
het geschetter van de fanfares en in
het felle licht der schijnwerpers de
piste betreedt. Alleen in zijn bruine
ogen in de donkere Zuidelijke kop
gloeit iets van de onverzettelijkheid,
ciie deze man moet kenmerken en die
hem in staat stelt, zijn gevaarlijk be
roep uit te oefenen. Als hij als Jeffer
son de kooi binnentreedt en zijn leeu
wen stormen achter hem aan door het
klaphek, dan zit u voor een veilig hoog
ijzeren traliehek. Maar Jefferson heeft
geen haag van tralies. Hij heeft slechts
zijn witte zweepje en de blik in zijn
ogen. Daarop dient hij zich te verla
ten. Als vanzelf dringt dan de vraag
naar voren, hoe hij dit wonder tot
stand brengt. Een vraag, die iedere
leek zich stelt.
„La patience vient bout de tout"
zegt Michel van Been. „Geduld over
wint alles. Heus, de verhalen over de
vreselijke folteringen die de dieren
moeten doorstaan, zijn uit de tijd. Ook
tij de dressuur van roofdieren hebben
zich nieuwe ideeën een plaats ver
overd. Ieder verstandig mens kan toch
begrijpen, dat men met kwellingen bij
deze dieren niets kan bereiken. Non,
monsieur, geduld en liefde voor het
dier. Zonder deze twee bereikt men
niets."
Geduld en vertrouwen
„Als ik mijn leeuwen krijg zijn ze
meestal een jaar of twee oud. De
exemplaren die u hier ziet, zijn alle
gevangen, dus niet in gevangenschap
geboren. Daarmee is het het beste
werken. Als ik mijn leeuwen pas heb,
vertroetel ik ze, zoveel ik kan. Ze krij
gen meer te eten, dan ze op kunnen
en dan gaan ze heel langzaam aan hun
verzorger wennen. Maar eens komt de
dag, dat ik wil proberen, of er vol
doende vertrouwen bij de dieren be
staat en dan.wel, dan kruip ik bij
hen in de krei. En daar heb ik, net
als ieder ander mens, al mijn moed
voor nodig. Maar dan pas kan ik zien,
met welke dieren ik overweg zal kun
nen en met welke ik minder goede
resultaten zal hebben. Een leeuw is
nu eenmaal geen aap. En uit zichzelf
leert hij niet graag kunstjes. En nu
nog dien ik zonder ophouden op mijn
hoede te zijn voor twee exemplaren
uit mijn groep.
Zo praat hij verder, terwijl zijn leeu
wen rusteloos op hun voer wachten.
Een beweging van zijn hand, een korte
uitroep houdt hen in bedwang. „Allez,
Frasquita, terug!" „Frasquita" is de
leeuw, die op Jeffersons bevel over
een strak gespannen touw wandelt De
trots, die uit Van Beens toon spreekt,
als hij over deze stunt praat is alles
zins begrijpelijk. Want nog nooit is
het een dompteur gelukt, iets derge
lijks tot stand te brengen.
MICHEL VAN BEEN heeft aller
minst een gemakkelijk leven. „Tra-
vaiilcr, toujours travailler.travailler
comme un cheval" zegt hij zelf. Wer
ken als een paard. Maar al dat werken
maakte hem vertrouwd met zijn ge
vaarlijke vale, waaraan hij al van
jongsaf gewend is. Zijn vader was
dompteur, zijn grootvader ook, en zelfs
zijn overgrootvader reisde al met wil
de dieren.
FRASQUITA
evenwicht
loen ae gearongen fransman, die
zich nu Jefferson noemt, acht jaar oud
was, stond hij al met een klein num
mer in depiste. Jonge leeuwen, hye
na's en tijgers luisterden naar zijn be
velen, al kwamen die dan ook met een
hoge jongensstem.
„Nou ja,' zegt Jefferson, „natuur
lijk krijgt een onwillige knaap wel
eens een tik, maar qui aime bien,
chatie bien. Wie zijn kinderen lief
heeft, kastijdt ze."
En als kinderen beschouwen Jeffer
son en zijn jonge vrouw deze leeuwen,
waar zij dag en nacht voor klaar staan.
Ge moest eens kunnen zien, met welk
een zorg de zeven jonge dieren om
ringd worden, die op deze tournee ge
boren werden! In één woord vorstelijk!
Zelfs de meest over het paard getilde
baby zou het niet beter getroffen kun
nen hebben.
Dan neemt Jefferson afscheid met
een snelle handdruk. Er valt nog veel
werk te doen voor hem. Zijn leeuwen
kijken hem na, als hij zich verwijdert
Zo is het leven van een dompteur.
Enerverend, gevaarlijk. Een mannelijk
beroep, dat een grote mate van behen
digheid en kracht eist, maar doorzet
tingsvermogen en een sterke wil..
Maar ook, dat alleen met geduld en
een grote liefde voor dieren kan wor
den uitgeoefend. Op die regel maakt
Michel van Been geen uitzondering-
Het Augustusnummer van het be
kende blad „De Speelwagen" staat nog
in het teken van het zo prachtig ge
slaagde zilveren feest van het Histo
risch Genootschap „Oud West-Fries
land". Naast de tekst vindt de lezer
een stel fraaie foto's, die men met ge
noegen zal bekijken. Dit geldt niet in
het minst voor de tekeningmontage
over twee volle pagina's, die de thuis
blijvers wel dubbel en dwars toont,
toe prettig, gezellig en interessant het
feest in Hoorn is geweest.
Doch hier blijft het vanzelfprekend
niet bij. De serie „Westfriese kerken"
wordt voortgezet met een gedegen ar
tikel over Schellinkhout, Jan Visser
schreef een geslaagd stemmingsstukje
onder de titel „Schemeravond in het
woud", C. Silver-Lunteren doet ons te
gast zijn op een boerenkermis tijdens
het einde van de vorige eeuw, een
merkwaardige geschiedenis uit Spier
dijk deed kapelaan B. Voets naar de
pen grijpen en mr. C. Steinmetz ver
telt over de opening van het museum
Nieuwenkamp in Edam. De rubrieken
„Allemanswerk" en „Op doorreis" zijft
als steeds weer zeker het lezen waard.
Opnieuw een nummer dus, dat ons
over verleden en heden van ons ge
west weer veel heeft te vertellen.
MOEDER, een loflied op het
moederschap" door Joseph Kar
dinaal Mindszenty, Prins Pri
maat van Hongarije. - Uitgave
Fontein, Utrecht.
Toen Joseph Mindszenty in de hoog
ste klas van het gymnasium een opstel
had gemaakt over het onderwerp: „De
vreugden en zorgen van een moeder",
schreef zijn leraar er onder: „Uitste
kend! Echt doorvoeld". Het opstel werd
de aanleiding tot het boek, dat thans
voor ons ligt in een goede Nederlandse
vertaling. Wij geloven, dat ook na het
lezen van dit zinrijke werk het woord
„uistekend" volkomen op zijn plaats is.
De zeer vele psychologische facetten
van het moederschap worden met zulk
een fijne pen beschreven, worden in
een dermate warme en tedere taal naar
voren gebracht, dat wij het werk van
de Kardinaal in vele handen wensen.
Het zal het jonge gezin tot een steun en
een richtsnoer zijn. Dat het boek uit
een Rooms-Katholieke gedachtensfeer
werd geschreven, behoeft ons inziens
voor andersdenkenden geen bezwaar te
zijn. De heiligheid van het moederschap
staat in het middelpunt. De tekeningen
van Frans Lammers, die het boek il
lustreren, vormen met de tekst een goed
geheel.
Minister Stikker zal heden per
vliegtuig uit New York naar Neder
land vertrekken.
Amsterdam graaft nieuwe havens
(Van onze reizende redacteur)
r\E HEMWEG wordt binnenkort voor
het verkeer gesloten. Als u zelden
in Amsterdam komt zal u dat weinig
zeggen, maar bent u een geregeld be
zoeker van de hoofdstad dan weet u,
dat dat een der drukste verkeerswegen
van het land is. Hij verbindt de stad
met de Hembrug, of liever met de
rijkspont over het Noordzeekanaal, die
naast de brug, welke alleen het spoor
wegverkeer dient, ligt. Toen vóór de
ooi log de ponten over de grote rivieren
stuk voor stuk door verkeersbruggen
vervangen werden steeg de naijver van
allen, die geregeld van het Noorden uit
naar Amsterdam moeten en omge
keerd, van jaar tot jaar, maar tot dus
ver tevergeefs. De pont is er nog altijd
en er zal ook nooit een brug voor in de
plaats komen, omdat de scheepvaart
daar te veel last van zou hebben. De
spoorbrug moet ook verdwijnen. Met
tertijd maar wanneer? zullen
treinen en auto's hier ter plaatse via
een tunnel passeren.
Nog steeds Straat der Zuchten.
De Hemweg is dus nog altijd de
Straat der Zuchten. Altijd staan ei-
lange slierten voertuigen en altijd
mopperen er de haastige reizigers en de
vrachtautochauffeurs. Dat kan voor
lopig alleen maar erger worden, want
het verkeer langs de weg neemt toe.
De Hemweg wordt vervangen door een
nieuwe straat, die in aanleg is. Zij ligt
van de stadsrand af vlak langs de spoor
lijn, verder naar het Westen dus. De
Pim, Pam en Pom en het Afrikaanse avontuur
(Van onze agrarische medewerker)
Door het dagelijks bestuur van het N.R.S.
werden zes stieren preferent verklaard in de
tweede klasse, waaronder twee Noordhollandse.
Het zijn de stieren Cupido van de Waard en
Dma Lindberghs Adema.
Uit de betreffende rapporten vermelden we
het volgende:
Cupido van de Waard,
De stier werd op 23 Februari 1941 geboren
bij R. L. Waiboer te Anna Paulowna en als
éénjarige verkocht aan P. Kistemaker te Noord
Beemster. In het voorjaar van 1945 werd hij,
wegens kwaadwilligheid, geslacht.
De Cupido-dochters vormen als geheel een
uniforme groep melkrijke koeien.
Bij het onderzoek, dat plaats had op 21 Juli
1949, werden 50 dochters bezichtigd, verdeeld
over 13 verschillende bedrijven.
Het gemiddelde vetgehalte van 60 dochters
bedraagt 3.93% vetj dat van hun 60 moeders
3.66%. Alzo een uitstekende vererving.
Dina Lindberghs Adema.
Dina Lindberghs Adema werd op 28 April
1943 geboren bij Gebr. Ruyter, De Woudhoeve.
Ooster-Blokker, waar hij nog steeds ter dekking
staat.
Tot dusverre werden van hem bij het Stam
boek geregistreerd 278 vrouwelijke en 247
mannelijke afstammelingen.
Het onderzoek op de afstammelingen had
plaats op 21 en 22 Juli 1949. Er werden
daarbij bezichtigd 115 dieren, afkomstig uit
31 verschillende bedrijven.
De dochters van Dina Lindberghs Adema
vormen in doorsnee een groep typische, even-
redi e en sterk gebouwde dieren, die als regel
edel vertonea en goede uiers en melktekens
bezitten.
Het gemiddeld vetgehalte van de melk van 67
dochters bedraagt 3.97%, dat van de 67 bij
behorende moeders 3.98%. Hieruit blijkt, dat
Dina Lindberghs Adema in staat is een hoog
gemidd^d vetgehalte nagenoeg te handhaven,
175. Voordat Pim, Pam en Pom van water niet te koud?" vraagt hij heel
hun ontzetting bekomen zijn, ver beleefd. Maar Pepi geeft geen ant-
schijnt er ook bij hen een Panko-ne- woord, want hij ziet juist dat Pim,
ger in de hut. „Ik heb opdracht gekre- Pam en Perm voorgeleid worden. „Nu
gen van Koning Dubbeldik om U te het water zal straks wel iets warmer
waarschuwen! Wilt U mij maar vol- worden," roept de vriendelijke kbk
gen." Pim, Pam en Pom worden van uit en wenkt de bewaker van de drie
do haken afgetild en volgen zwijgend hondjes om wat dichterbij te komen
de neger naar het plein midden in het „Zo jongens," zegt hij heel vriendelijk
dorp. Daar wacht hun een nieuwe tegen Pim, Pam en Pom. „Nu zijn we
schrik. De vrolijk lachende kok heeft allemaal weer gezellig bij elkaar. Ik
Pepi juist in de ketel gestopt. „Is het hoop, dat jullie klaar zijn!"
groei van de haven heeft dat noodza
kelijk gemaakt.
Ja, de groei van de haven. Het mag
dan zo zijn, dat de zeescheepvaart op
Amsterdam nog altijd niet weer het
vooroorlogse peil heeft bereikt een
gevolg van de AmerikaansEngelse
vervoerspolitiek in West-Duitsland, die
Hamburg en Bremen bevoordeelt bo
ven de Beneluxhavens het ge
meentebestuur kijkt vèr vooruit en
zorgt nu al voor een hopelijk zonniger
toekomst. Vandaar, dat er nieuwe ha
vens gegraven worden ten Westen van
de stad. Het uitbreidingsplan van de
stad voorziet in de aanleg van een
nieuw havencomplex, dat reikt tot aan
het Zijkanaal F, dat Halfweg met het
Noordzeekanaal verbindt, welke ha
ven nog slechts gedeeltelijk in uitvoe
ring is.
y^Jorden alle plannen verwezenlijkt,
dan zal eenmaal het haven- en in-
rustriegebied van Amsterdam tot hal
verwege de kust reiken. De afstand
tussen de hoofdstad en haar voorstad
IJmuiden-Beverwijk, die binnen een
mensenleeftijd een omvang van meer
dan 100.000 inwoners zal hebben,
wordt dan zeer gering, om van Haar
lem, dat al tegen de gemeente Velsen
(waarin. IJmuiden ligt) aangroeit',
maar niet te spreken. Heel Holland
drelnf één grote stad te worden
Het belangrijkste werk, dat thans
wordt uitgevoerd, is een uitbreiding
van de Houthaven, die al een opper
vlakte had van 180 h.a. Er komen nu
op initiatief van de heer Ben Pouli. di
recteur van de Maatschappij de Fijn-
houthandel een zeehaven en een
binnenhaven bii met daartussen in een
houtveem, waar allerlei buitenlandse
houtsoorten, vooral Zuid- Amerikaanse
en Afrikaanse, zullen worden opgesla
gen. behandeld en overgescheept. De
grote loods krijgt een opnervalkte van
100 bii 150 meter en een hoogte van' 23
meter Een kleinere trinlexloods komt
ernaast Men zal in West Eurona tever
geefs naar een tweede etablissement
van de zelfde grootte zoeken.
Wereldrecord heien.
Er is nog een nieuwigheid: de kade
aan de kant van de zeehaven bestaat
uit 570 damplanken van gewapend be
ton. die stuk voor stuk 10 700 kg wegen
Nog nimmer ter wereld zijn zulke
zware stukken zij hadden een lengte
van 18 meter! ingeheid De Amster
damse aannemer A. Faas heeft het
echter aangedurfd en hii zal ziin werk
enige maanden eerder kunnen ople
veren dan waartoe hij verplicht is.
Het houtveem zal het volgend iaar tn
bedrijf komen. Tegen die tijd zal de
Hemweg voor een goed deel weggebag-
gerd ziin om de zeeschenen toegang te
verschaffen. Dit veem. dat mèt de ha
vens 7 millioen gulden kost. is een po
ging om Amsterdam te maken tot d
zetel van de gehele West-Europese
handel in fiine houtsoorten. Er is een
goede kans, dat die poging zal slagen.
56
DOOR
ALLAN SWINTON
„Brrr! Was ik me daar even bang! Ik
zal nooit weer dezelfde zijn".
„Oh, ja", zei Sam, „dat zul je wel.
En je zult zelfs nog beter zijn, nu die
bijgelovigheid betreffende die slangen
beet opgeruimd is. Bovendien zul je
spoedig voor goed daar zitten, waar je
geen gifslangen meer te vrezen hebt."
Hugh stak de hand uit en plukte een
orchidee, zo groot als zijn handpalm,
roetzwart, prachtig getekend, perfect.
„En dus zijn de beide verhalen van
Hulpé waar. Eerst die Aragón-schat en
nu dit. Ik heb beter geboerd dan ik ver
wacht had. Jammer, dat die oude Don
Arturo deze niet gevonden heeft. Dat
zou zijn vreugdebeker hebben doen
overlopen". Hij wees naar het Noor
den. „En dat completeert het schilde
rijofschoon hij daar waarschijnlijk
een hekel aan zou hebben gehad."
Misschien op een afstand van twaalf
mijlen zagen zij door een inkeping in
de bergen een glimp van één van die
meren, die overal in de Cordilleras ver
spreid liggen.
Hugh ging voort: „Een watervlieg
tuig brengt ons van de kust in een paar
uur hierheen."
Met enige moeite keerde hij weer
tot de werkelijkheid terug. „Maar we
hebben nog heel wat te doen vóór het
zover is. We kunnen deze later wel be
wonderen. Ik moet zien, dat ik Pas-
quale te pakken krijg, want anders
neemt het ons jaren vóór we hier uit
zijn."
Hij keek naar boven naar de berg,
die daar hoog boven hen uitstak. Hij
ging vrij steil omhoog, maar was, zoals
zij zagen, toch wel te beklimmen. Het
bovenste gedeelte week terug en be
stond uit kale grijze rotsen, hier en
daar onderbroken door lage, olijfgroe
ne bosjes met verweerde roodbruine
stammetjes.
Hugh keek eens naar de hoek, die de
zon met de berg maakte en wees toen
naar de rots. „Dat moet ongeveer de
lijn zijn, waarlangs wij naar de stad
terug moeten gaan We zullen van hier
uit rechts aanhouden. Daar heeft de
berg weer een gemakkelijker helling
omlaag. We zullen het langs die kant
moeten proberen.
„Kijk nu eens hier Dit werk moet
systematisch bekeken worden. Om Pas-
quale nog te pakken te krijgen, zullen
we hard voort moeten maken en ik zal
onmiddellijk na aankomst nog niet in
staat zijn voort te gaan. Jullie, moet in
touw blijven, tot ik vertrokken ben,
Dan kunnen jullie rusten. Als we nu
een behoorlijk plan maken, kunnen we
onderweg de détails wel uitdenken en
daar onmiddellijk mee beginnen, zodra
we binnen komen. O.K.?"
Het was voor Sam niet O.K., maar
het was duidelijk, dat het momenteel
niet het moment was, om daarover te
praten. En daarom knikte hij toestem
mend.
„Mooi. Zodra we binnen zijn, ga ik
een bad nemen. Dan helpen jullie mij
een van beiden, om die wondjes te ver
binden, terwijl de ander fourageert. Je
kunt met de Jivantés wei met tekens
spreken ik ben op heel goeden voet
met hen gekomen, toen jullie vertrok!
ken waart. Als ik gegeten heb, ga ik
slapen. Jullie zorgen, dat je cassava
krijgt en bakt een hoop koeken. Als je
honing te pakken kunt krijgen, snij er
dan een aantal open en doe er honing
tussen. Zo neen, gebruik dan bananen
Er is ergens in net dorp wel touw en
ik zal je mijn borstrok geven, om een
pak te maken. Maak een pak, dat ste
vig in elkaar zit en gemakkelijk te
dragen is en wel van ongeveer dertig
pond Ais ik geslapen heb, ga ik weer
wat eten en dan ga ik op pad. O.K.?"
(Wordt vervolgd)
'Door
S/'/n BI eyas
Bolle wangen
X
[DOOR HET DRUKKE gedoe in de
kamer klatert plotseling de uit
werking van bolle wangen op een
blaasinstrument. Dat kan niemand
anders dan de hoornblazer zijn, die
het een of ander te vertoeteren heeft.
Iedereen luistert en probeert uit de
manier-waarop te ontdekken wat
dit betekenen kan. Het is rap stil
binnen de kamermuren.
„Aantreden voor de polonaise",
verbreekt een breed-gekaakt sol-
daat-in-spé de luisterende stilte
„Zal wel niet voor ons zijn, want
we benne nog geen eens blauw",
meent Theodoor uit Amsterdam.
„As je die menageklep van je niet
dicht houdt, zal ik je lichtgrijze
glibberdingen van een mooi don
kerblauw randje voorzien. Ken best
wezen, dat er een pelotonsorder van
het generale opperbevel moet wor
den voorgelezen". Theodoor richt
z'n brillenglazen op het zware stuk
geschut, dat hem zo hevig met te
genvuur beantwoordt. „Zeg, vader,
die menageklep van jou doet me zo
waar nog een lichle opgaan. Mis
schien fluit die snuiter daarbuiten
wel, omdat we ons bikkesement
moeten halen. Ik zal tenminste m'n
etensbakkie maar laten aanruk
ken.
Hij keert het geschut de rug toe
en begint te graven in z'n plunje-
zak. Alles wordt onderste boven
gewoeld. Z'n grijpstuivers duiken
langs overhemden en schoenbor
stels steeds dieper naar beneden,
totdat er een vork bovenkomt. De
duikpogingen worden zolang her
haald tot het gehele bestek, be
staande uit twee blikken, een bord,
vork, mes en lepel, op tafel dob
bert. „Alleen van dit grappie
krijg je al honger.ben benieuwd
wat voor gijntjes die kok heeft
klaargestoomdzal wel op z'n
Spaans zijn. Afijn, jongens, gaan
jullie mee lunchen? Of is het dine
ren? het geeft ook niks, als je
maar lol hebt."
De jongens zoeken ook hun eet
gerei bij elkaar. Voor het open
raam verschijnt het gladgeschoren
gezicht van een sergeant.
„Eerste peloton buiten aantreden
voor etenhalen." Er wordt terugge-
bromt „datte we komen."
Langzaam sijpelt de kamer leeg.
Op de gangen is het druk. Van de
bovenverdieping stroomt het ook
mensen met etensblikjes. Buiten
proberen enkele sergeants de troep
„met vieren" op te stellen. Het gaat
slecht, heel slecht. Alles zwengelt
door elkaar. Dan dondert het, flink
hard, dat we in tempo moeten op
stellen. Traag schuifelt het voeten,
heel onwennig. Niemand van de
mensen met blik in de hand be
grijpt waarom dit nu nodig is. De
eetzaal is misschien honderd meter
verder. Moet je daar nu voor in het
gelid lopen? Het wordt een klein
gedachtenmuiterijtje. Nog steeds
niet in de rij, klinkt er reeds een
„Voorwaartsmars". De één
staat nog te dromen, de ander staat
nog te praten en een derde volgt
het bevel op. Het hobbelt. De troep
wordt binnen de tien pas op mees
terlijke wijze geheel uit elkaar ge
rafeld. De stemming stijgt dadelijk.
Het bevel vindt het wel goed zo en
laat de troep voor wat zij is. Zal
over een paar dagen wel anders
gaan.
Ergens wordt een vraag gesteld:
„Nou, kerel, vertel eens, hoe voel
je je nu in het leger?" Het ant
woord is spontaan, meeslepend:
„Als een boer op z'n Zondags",
Het heir dér hongerigen stopt na
commando. Hier moet de eetzaal
zijn. Wonderlijk vlot mag de massa
de drempel van het eetpaleis over
schrijden. In de gang hangt een'pu-
biicatiebord met allemaal gewich
tige papiertjes er op. Veel leger
orders met nummer en forse hand
tekeningen sieren het triplex. In
akelig groen grijpt een benige hand
naar formulieren. In hetzelfde
groen, maar minder akelig, staat er
onder: „Gegevens kosten levens".
Iedereen loopt er langs en iedereen
leest het. Het imponeert. „Zal je die
griet van jou niet teveel schrijven,
het ken mij me hachie kosten". Een
laatste blik op het akelige groen
alvorens de zaal te betreden. „Vast
geen dameshand", zegt iemand, die
het weten kan.
Heilige oorlog van Darul Islam
(Van onze parlementaire redacteur)
Er zijn de laatste weken verontrustende berichten uit Indonesië gekomen over
het fanatieke en bloedige optreden van de Darul Islam. Vooral sedert het begin
van de Ronde Tafel-conferentie is deze beweging zeer actief geworden en vormt
zij een voortdurende bedreiging van de orde en de rust. Telkens opnieuw lioort
men van terreur-acties van deze benden. Republikeinse legerkringen hebben
meegedeeld, dat circa 8000 man troepen van de Darul Islam in West-Java Repu
blikeinse troepen en Nederlandse convooien aanvallen.
Voortdurende bedreiging van
rust en orde
Wat is eigenlijk die Darul Islam, die
niet alleen een hinderlijke actie van
benden ontplooit, maar die ook ddir
intimidatie en propanganda zijn invloed
op de bevolking probeert te vergroten?
De Darul Islam erkent niet de vorming
van de Verenigde Staten van Indonesië,
van de federale gemeenschap, die met
Nederland een unie zal aangaan, doch
wenst een Islamietische Indonesische
staat, waarin uiteraard vrijheid van
godsdienst ver te zoeken zou zijn. Daar
voor heeft hij nu de Heilige Oorlog uit
geroepen.
De Darul Islam is ontstaan uit de in
de Japanse tijd gevormde Mohamme
daanse vrijscharen Hirbullah (soldaten
van Allah) en Sabililab (volgelingen
va» de Heilige oorlog van Allah).
Er bestaan op Java en Sumatra tal
van Mohammedaanse organisaties. Zij
vonden haar overkoepeling in de Mas-
jumi, de politieke partij, die op 8 No
vember 1945 in Djokja voor de radio
de oorlog aan Nederland verklaarde.
De Masjumi Is weliswaar in het voor
lopige Republikeinse parlement de
grootste partij, doch op het totale aan
tal leden is zij ver in de minderheid.
Bovendien telt zij verscheidene gema
tigde elementen.
Extremen tegen samenwerking.
Maar ondanks dit blijven de extreem-
gerichte Islamietische elementen een
gevaar voor de Republikeinse regering
en de samenwerking tussen Nederland
en Indonesië. Want er bestaat een dui
delijke tegenstelling tussen de Repu
bliek en de Darul Islam. Vandaar, dat
laatstgenoemde sedert de onderhande
lingen tussen de Nederlanders en de
Indonesiërs in Den Haag de kop hefti
ger opsteekt dan ooit te voren. De Da
rul Islam beseft heel goed, dat de Isla
mietische staat Indonesië nooit kans
van slagen zal hebben, als op de Ronde
Tafel-conferentie overeenstemming
wordt bereikt. Hij slaat alle orders tot
het staken van het vuren in de wind,
vecht lustig door, bestrijdt openlijk de
TNI, valt de Nederlanders aan, moordt,
plundert en sticht brand.
Strijd met Oosters fatalisme.
De benden vechten met een verbeten
fanatisme, maar ook met een typisch
Oosters fatalisme. Deze „soldaten in de
Heilige oorlog" geloven, dat zij on
kwetsbaar zijn en dat zij, zo zij moch
ten sneuvelen, heilig worden. Onder
de kreet „Allahoe akbar!" (God is
groot) vallen zij, ongedekt, hun vijanden
aan. Geen wond <r, dat in vier dagen
van harde gevechten bjj Garut en Tasik-
malaja, ten zuid-oosten van Bandung,
de benden van de Darul Islam tachtig
man verloren, zonder dat aan de Ne
derlandse kant één soldaat sneuvelde.
De Nederlandse troepen werken thans
in deze steek met de Republikeinse
strijdkrachten samen. In zeker zin is
dit samengaan verheugend, omdat daar
door de kans bestaat, dat aan het op
treden van de benden de kop kan wor
den ingedrukt en rust, orde en veilig
heid zullen terugkeren.
Het Radioprogramma
HILVERSUM I, 301 m. Nieuwsberichten
ora 7, 8 en 11 uur. 6.30 Strijdkrachten.
7.30 Actueel geluid. 8.05 Programma-proloog.
8.15 Sans Souci. 8.45 NCRV-koor. 9.10 Lezing
over Jongens in Indonesië. 9.30 Sweelinck-
1-wartet. 10.00 Met band en plaat voor U
praat. 10.45 Avondoverdenking. 11.15 Resi
dentie-orkest. 11.40 Orgelspel.
HILVERSUM II, 415 m. Nieuwsberichten
cm 6, 8 en 11 uur."— 6.30 Avro Radio-
filmkrant. 7.00 Muziek. 8.05 Radioscoop. 10.35
Viool en piano. 11.15 Avro Swing-corner.
VOOR DINSDAG
HILVERSUM I, 301 m. Nieuwsberichten
om 7, 8, 1, 7, 8 en 11 uur. 8.15 Pluk de
dag. 9.00 Lichtbaken. 9.25 Omroep-Kamer-
o:kest. 10.15 Tsjechische orkestwerken. 10.40
Schoolradio-uitzending. 11.00 Muziek houdt fit
.11.40 Sonate voor viool-solo. 12.03 Piano
recital. 12.30 Voor Land- en Tuinbouw. 12.3S
Lunchconcert. 1.20 Cantate. 1.50 Omroep-
Kamerorkest. 2.30 Onder ons. 3.00 School
radio-uitzending. 3.30 Piano-duo. 4.00 De
Zonnebloem. 4.30 Ziekenlof. 5.15 Lang zullen
ze leven. 6.00 Amusements-orkest. 6.20 Sporfc-
praatje. 6.30 Strijdkrachten. 7.15 OrgelspeL
8.05 De gewone man. 8.12 Nederlandse solo-
werken. 8.55 Radio Philharmonisch-orkcst. 9.55
Opera. 10.45 Avondgebed. 11.15 Reportage.
11.25 Licht Avondconcert.
HILVERSUM II, 415 ui. Nieuwsberichten
om 7, 8, 1, 6, 8 en 11 uur. 8.15 Oclitend-
varia. 9.00 Symphonie. 9.35 Aubade. 10.15
Arbeidsvitaminen. 11.00 Lenie Delsen zingt.
11.30 De Wekker. 12.00 Orgelspel. 12.30
Voor Land- en Tuinbouw. 12.40 Surinaams®
r.iuziek. 1.15 Hongaars-programma. 2.00 Met
naald en schaar. 2.30 Radio-matinée. 2.45
Honderd beroemde componisten. 4.40 D®
Schoolbel. 5.00 Avro's Kinderkoor. 5.30 Staf-
muziek. 6.15 Tom Erich, piano. 6.30 Radio-
iruziekjournaal. 7.45 Actei het voetlicht. 7.30
Avroleans. 10.10 Nederlands Volkriiederenkwax-
tet. 10.30 Maria Zamora en haar orkest. 11.15
Gramofoonmuziek.
RADIODISTRIBUTIE-DIENST
LIJN III: 7.05 Gram 7.30 Kron. 7.40
Gymn. 7.50 Gram. 8.05 Concert. 8.15 Eng.
H.S.: Philip Green en orkest. 9.10 Verz. pr.
10.00 Orgel. 10.30 Eng. H.S.: Bobby Howell
en orkest. 11.00 Eng. L.P.: Gram. 11.45 Voor
dracht. 12.00 VI. Br.: Volksliedjes. 12.32 Lou
Logist en sextet. 1.15 Gram. 2.00 London
S)mph.-orchestra. 3.00 Eng. L.P.: Charles Er-
ncsco en sextet. 3.30 Jack Simpson en septet.
4.00 NWDR: Piano-werken. 4.30 Eng. H.S.r
Gram. 5.00 Kootwijk: Batavia. 6.00 Fr. Br.t
Voor de soldaten. 6.30 VI. Br.: Vood de sol
daten. 7.30 Eng. L.P.: Melachrino-ork'est. 8.00
.imck's way". 8.30 Verz. pr. 9.00 Lichte mu
ziek. 9.30 Round the Halls". 10.15 „Topic
for to-night". 10.20 „Olde Tyme Dance Or
chestra". 11.00 Voordracht. 11.15 Raebum-
oi kost.