Feestvreugde in Alkmaars straten De bam Reeds in de morgenuren was de siad vol leven en beweging Het feestprogramma bood tal van verrassingen Herdenking bij bet Victoriebeeld AGENDA Handelsschool neemt fris initiatief Op Vrijdag de stad op Het uur der bi had geslag 8 Octot Alkmaar herdenkt voor de 375e maal de dag, dat de Spaanse huurlingen, die niet bij machte bleken de stad te veroveren, tot een smadelijke aftocht werden gedwongen. Het „AIcmaria Victrix" van „Alkmaar de Victorie", is geen ijdele leuze gebleken. Door de moed en het uithoudingsvermogen van onze voorouders werd op Alkmaars heftig bestreden wallen een overwinning bevochten, die van de grootste betekenis voor de vrijheid van ons gehele vaderland is geweest. Dat roemruchte wapenfeit wordt telkenjare in onze gemeente op geest driftige wijze herdacht en het is verblijdend te kunnen constateren, dat de be volking met groot enthousiasme tot versiering en illuminatie van wijken en straten overgaat, waarbij tijd noch moeite gespaard worden om de stad een alleszins feestelijk aanzien te geven. Duizenden met oranje getooide stad- en streekgenoten bewogen zich al vroeg door Alkmaars straten, want het rrogramma beloofde als vanouds heel wat prettige verrassingen. Lichtend feest van kindervreugde Om zeven uur gisteravond was het Waagplein niet, gelijk altijd een wat weemoedige wijde ruimte, waar het klokgebeier als een waterval klatert. Het was herschapen in een woelig meer, dat deinde in de duisternis, en waarin, het één na het ander, lichtjes begonnen op te schijnen, één, tien, hon derd, duizend. Kleine lichtjes, wat ver loren eerst op de bewegende opper vlakte, maar aangroeiend in getal, tot het plein geworden was tot een vlakte, waarop de flakkerende schijnsels niet meer te tellen waren. Daartussen door bet laaien van flambouwen, glimlichtjes in hoge hoeden van comité-leden, weer spiegelingen in koper en nikkel van muziekinstrumenten. En een steeds aanzwellend geruis van kinderstem men, als een fluistering eerst, dan wordend tot een juichen uit prille, on bedorven kelen. Om kwart over zeven stroomt het meer leeg en als een smalle rivier zoe ken zich de lichtjes een weg door de straten der stad. De lampion- en fak keloptocht is begonnen. Vier muziek corpsen blazen zich de wangen bol, tri omfantelijk houden de fakkeldragers hun druipende en vonkenspattende toortsen naar de roerloze avondhemel geheven. Het licht weerkaatst in glan zende kinderogen. Trots stappen zij voort, de kleinen, lampions gehangen aan stokjes, aan kleerhangers of zo maar in de hand. Lampions in onnoe melijk veel soorten. Gewone en bizarre, confeetiestukken en bewijzen van vele uren ingespannen tekenen, knippen, meten en plakken. Er zijn ook vaders, die het lichtje der vreugde dragen, met zoonlief aan de hand, en wie zal zeggen, in welke ogen de vreugde het sterkst opbloeit? Moge blauwe gestalten van politie agenten boezemen de jeugd ontzag in Met z'n vieren blijven hoor. En loop maar op de maat." Gemakkelijk ge zegd, maar kleine kinderbeentjes moe ten soms wel eens hollen om bij te blijven. Maar dan zijn de zorgzame vaders bij de hand, de toegewijde moe ders, om de kleinen op te tillen, een betraand gezichtje af te vegen, een kus als pleister op de wonde te leggen. De muziek blaast, de trommen gon zen hun rhythme. Duizenden staan langs de weg, om deze zachtkabbelende stroom van kindervrenugde te zien waarboven het geruis van de stemmen opstijgt naar de gevels der huizen. En hoog boven die huizen een stille avond hemel. Het licht van de sterren ver bleekt bij de schijn van lampions en fakkels. En het hart van de toeschou wer wordt warm en ontroerd, omdat dit alles zo onbedorven is, zo weinig gekunsteld, zo spontaan. Een paar dui zend kinderen, vier muziekcorpsen, lampions en fakkels. Is een schoner in zet van het feest denkbaar? De stad in feestdos Het is verwonderlijk, we zouden bijna zeggen ontroerend, te zien hoe Alkmaairs bevolking telken jare weer spontaan met deze herdenking mee leeft. Voor één, hoogstens twee dagen worden moeite noch kosten gespaard om de stad een feestelijk aanzien te geven. Buurtverenigingen of groepen van buurtbewoners hebben ook ditmaal de hoofden bij elkaar gestoken en er is als het ware weer een wedstrijd tussen wijken en straten, wie ten slotte met het mooiste of attractiefste geheel zal komen. Het is moeilijk straks afzonderlijk te noemen, niet alleen omdat men er dan wel eens een over het hoofd ziet. waar men toch ook zijn best heeft ge daan. maar bovendien omdat de ene straat door de welstand der bewo ners het vaak zoveel beter of royaler dan de andere kan doen, terwijl alle belanghebbenden toch hun uiterste best hebben gedaan. Hoeveel mannen hebben wij dezer dagen niet op wankele trappen en laddertjes zien klimmen, hoeveel ha merslagen hebben er niet geklonken, hoeveel duizenden lichtjes zijn er niet ingeschroefd! Wat er uit dit alles geboren is kan men thans en vooral 's avonds in onze goede veste bewonderen. Dan heeft de stad een fantastische aanblik dan is Alkmaar de Hollandse ville lumière geworden, waarin het kleur- hcht uit duizenden lampen een alles zins feeërieke aanblik biedt. Enkele hoofdstraten mogen niet on vermeld blijven, al is daar dan ook weinig veranderd vergeleken met een Jaar geleden, wat trouwens te begrij pen is, want het aankleden van een straat is een kostbare geschiedenis en men heeft niet telkenjare weer het geld klaar liggen om een nieuw feestjurkje te kopen. De Langestraat met haar traditionele achten" en vlaggen, de Laat met haar lichtbogen, het Ritsevoort met haar verlichte zuilen en overvloed van bloemen, de Houttil met haar kaas wimpels, de Magdalenenstraat met haar fraaie poortjes, het Hofplein met zijn traditionele dansorkest, Fnidsen, He kelstraat, Koningsweg met erepoorten evenals de St. Annastraat weer ver licht en de Stationsbuurt. Scharloo en Lindenlaan met een zee van gekleur de lampjes en guirlandes van lichtsnoe ren. Een centrum voor allen, die licht, leven en vermaak zoeken is ook de Mient, we zouden haast zeggen is' na tuurlijk de Mient met zijn oranje lantarens in boomvorm met zijn ver sierde en verlichte jol, waarop de Volendammers tot laat in de avond hun instrumenten en vrolijke zang laten horen. Er zullen wel hier en daar enkele straten zijn die wij niet genoemd heb ben, maar wij zeiden het reeds het is ondoenlijk een opsomming van Blle straten en buurten te geven. Over al heeft men zijn best gedaan met iets bijzonders voor de dag te komen en fi nanciële draagkracht en artistiek in zicht, waren de beide factoren, welke al of niet tot een succesvol geheel hebben geleid. Van de grachten en bruggen noemen wij nog, die op het Luttik-Oudorp en die bij de Appelsteeg en Sint Anna straat. Donker water geeft altijd een prachtig effect bij illuminatie. Zeer fraai was ook het oude Hof van Sonoy verlicht. Ook dergelijke ge bouwen lenen zich bijzonder voor ver lichting en versiering. De kermis Wij mogen niet vergeten, dat het ook kermis is. Op de Paardenmarkt en het Canada plein klinkt weer de muziek van orgels en gramofoons, er zweven in een zee van lifchtjes weer mensen door de lucht. Zij worden rondgedraaid in al lerlei inrichtingen des vermaaks. Zij kunnen zich vermaken in allerlei klei nere en grotere inrichtingen, zij kunnen weer volop rolmopsen, nougat, ijs en gerookte paling eten. Een oud Hollands spreekwoord zegt, dat de kermis maar eens in 't jaar komt. In Alkmaar komt ze tweemaal, dank zij het jaar 1573, waarin Alkmaar de Spanjaarden tot een smadelijke aftocht heeft ge dwongen. De Reveille De feestelijkheden in Alkmaar wer den hedenochtend ingeluid met een reveille op de Stenenbrug. Ondanks de frise ochtenduren hadden zich reeds vele belangstellenden op de Mient verzameld, toen precies acht uur de stoet van honderden schoolkinderen arriveerden. De meisjes liepen arm in arm en de jongens debatteerden over de versiering van de verschillende Samba-leed „Tri-la-la-la, tri-la-la-la, ieder zingt de samba, de samba Vrolijk klonken de tonen van de ze populaire melodie over de in een oranje schijnsel badende Mient. De Volendammers, die geen gelegenheid voorbij laten gaan om Alkmaar op de hoogte te hou den van de avonturen van het beschimmelde paardenhoofdstel, van de muur, die nog steeds rond het oude kerkhof staat en die de klokken van Arnemuiden laten beieren dat er deuken in de kle pel komen, hadden zich voor dit concert ingescheept. Per slot van rekening ben je Volendammer, of je bent 't niet. Het publiek deinde en de muzikanten raakten zó in vervoering, dat de drummer het gewicht van zijn grote trom niet voelde en in prachtig rhythme zijn vlezige onderdanen bewoog. „Tri- la-la-la, tri-la-la-la". Op het hoog tepunt van deze exotische dans werd het lied abrupt afgebroken. In zijn muzikale begeestering was onze rondborstige trommelaar on gemerkt de rand van de „show boat" genaderd en op het moment, dat hij in fortissimo het Samba kweelde, stortte hij als een Span jaard van Alkmaars wallen in het water. De Mient sloot zich niet boven de samba-badende maestro. Er bleek in zijn bolle broek zoveel lucht te zitten, dat hij bleef drij ven. Met vereende krachten werd hij op het droge getrokken en even later werd het programma vervolgd met de nieuwste cultuur schat „Hei, heihei Maria". straten. Boven deze deinende kinder stoet wapperden talloze rood-witte, rood-wit-blauw en oranje vlaggen. Het muziekkorps Soli Deo Gloria speelde er lustig op los en de stem ming zat er, ondanks het vroege uur, goed in. De verschillende commissie leden, die traditiegetrouw in het zwart gekleed waren en die zich door hun hoge hoeden en eno ie rood-witte strikken op de revers van de anderen onderscheidden, schaarden zich met de kinderen rond het midden op de brug opgestele podium, waar de heer Corn. Jonker zijn toverstaf opnam. Weldra werd de mist, die tegen de oude gevels op de Mient hing, als het ware verdreven door de stemmen van honderden kinderen, die over Alk maars Victorie zongen. Nadat nog het Wilhelmus van Nassau was gezongen, begaf de stoet zich door de stad naar het huis van burgemeester Wytema in de Emmastraat. De burgemeester ere-lid Nadat een drietal kinderen mevrouw Wytema een bouquet rood-witte an jers had aangeboden, kreeg de heer Jonker voor de tweede maal de ge legenheid te tonen waartoe hij in staat is en hij bewees andermaal dat hij een meester is op zijn terrein. Buitenge woon mooi klonken de canons „Viva Ia Musica" en „De klokken van Alk maar". Burgemeester Wytema maakte zich de tolk van allen toen hij tot de kin deren zeide: „Ik zou het jullie niet kunnen nadoen. Dank je wel, het is prachtig geweest". Na de zang werden alle kinderen, die aan de aubade had den deelgenomen, getracteerd. Onder tussen hadden de commissieleden zich in de woning van mr. dr. Wytema be- CITROEN snel, comfortabel voordelig Ij muurvaste ligging IlK Bergen NH. Telef. 2456 geven, waar mr. C. J. de Lange zich in een korte toespraak tot de burge meester richtte. Mr. de Lange wees er op, dat de aubade ook voor de kinde ren zeer veel betekent. Het is voor ben of ze onder leiding van Arturo Toscanini enkele cantates voor de president van de republiek Alkmaar zingen. Bij de burgemeesterswoning Hierna deelde de heer De Lange mede, dat de burgemeester benoemd is tot erelid van de 8 Octobervereniging „Alkmaar Ontzet" en hij overhandigde het hieraan verbonden insigne. Burgemeester Wytema, die nog on kundig was van deze benoeming, dankte voor de hem verleende onder scheiding en beloofde het ereteken altijd op 8 October te zullen dragen zo lang hij hiertoe gerechtigd is. Koraalmuzielc Soli Deo Gloria Van kwart voor negen tot kwart over negen liet Soli Deo Gloria vanaf het bordes van het stadhuis haar traditio nele koraalmuziek horen. Er is voor dit corps, dat ons op een dag als deze niet alleen feestklanker biedt, altijd een grote belangstelling. Militaire rondgang Nauwelijks had het publiek zich verspreid, of opnieuw vroeg een ge beurtenis de aandacht. Deze keer was het de militaire muziek, die vele kijkers naar de kanten van de weg lokte. Het gehele Alkmaarse garni zoen trok in stramme pas door de straten. Voorop het muziekkorps van II TB in Haarlem, de maitre-stok flitsend door de lucht, dan de man schappen van de luchtdoel-artillerie, daarachter het 10e infanterie, het geheel voorafgegaan door een jeep met militaire politie. Voor het huis van de burgemeester werd gedefi leerd, waarbij mr. dr. Wytema zich in de tuin had opgesteld, vergezeld van de garnizoenscommandant, de majoor Houbolt en diens adjudant, adjudant Timmers, alsmede de leden van het 8-October-comité. De troepen, aangevuurd door de staccato-klanken van de kapel (die in Alkmaar meer en meer bekendheid begint te krijgen,) maakten een uit stekende indruk. Langs Ritsevoort, Langestraat, Nieuwesloot en Hof plein werd vervolgens naar het Vic toriepark gemarcheerd, waarbij het vooral in de Langestraat zeer druk van de kijkers was. Het was een lust, de manschappen te zien lopen en de souplesse te aanschouwen, waarmee zjj op de hoeken der straten door de bochten zwenkten. Het publiek heeft zijn bewondering dan ook niet onder stoelen of banken gestoken. De beiaardier had een zware taak Al vroeg in de morgen liet het caril lon van de Waagtoren zijn vrolijke klanken horen. De stadsbeiaardier heeft op dagen als deze een zware taak, maar de klokketonen behoren onaf scheidelijk bij de herdenking en ver hogen de sfeer van het feest, dat niet volmaakt zou zijn als daar niet van tijd tot tijd de bekende melodieën uit onze vaderlandse liederenschat zouden klinken. Gecostumeerde optocht voor kinderen Nadat het talrijke publiek op het Hofplein nog eens had genoten van de militaire mars, volgde daar direct achter de gecostumeerde optocht voor kinderen, die inderdaad aller aardigst was. Voorafgegaan door het muziekcorps „Excelsior" en met „Ceacilia" aan het eind, begonnen de kinderen hun tocht door de feestvie rende stad. De kleuters waren allen in leuke, kleurige pakjes gestoken, waarbij ook de diverse groepen het goed deden. Sommige kwamen heel origineel voor de dag. Zo zagen we een groepje Chinezen met kaas, As sepoester, verpleegsters, meisjes in sarong, keurige dametjes uit de hoe pelrok- en pruikentijd, heksen, bruids paren, cowboys en nog veel meer. De stoet was weliswaar niet groot, maar toch zeer aantrekkelijk. Het geheel trok veel belangstelling en was een programmadeel, dat volkomen ge slaagd is. T urndemonstratie De gymnasten, die hedenmorgen op het Waagplein hun turndemonstraties gaven, vormden wel een zeer schrille tegenstelling met de kille benevelde omgeving. Vooral de turnsters in haar luchtige costuumpjes waren niet te benijden. De demonstraties waren van goed gehalte, hoewel het niet kon uitblijven, dat de oefeningen van brug en paard door de koude minder per fect werden uitgevoerd dan gewoon lijk. Het bleek hedenmorgen weer eens te meer, hoe hoog het gehalte van het turnen in Alkmaar staat. Niet alleen bezitten wij in Klaas Boot en Dini WeimarMadderom cracks, die overal en te allen tijde 'n woordje mee spreken. De damesplo'egen van De Halter en Turnlust gaven enkele uit stekende oefeningen, die men slechts van weinige andere clubploegen kan verwachten. Het was daarom jammer, dat vele Alkmaarders verzuimden deze demon stratie te gaan zien. Behendigheidsspelen voor jongens Op de Laat wérden, der traditie ge trouw, kinderspelen gehouden, waar voor eveneens een grote belangstelling bestond. Het is zeker geen eenvoudige taak telkenjare opnieuw attracties te bedenken, die in staat zijn, de jeugd ge durende enige tijd bezig te houden en men mag dan ook met bewondering constateren, dat de organisatoren daar uitstekend in geslaagd zijn. De meest zonderlinge attributen kwamen bij de wedstrijden te pas emmers met water, kilogewichten, bakken met meel, waar in verborgen een dikke oranje wortel en wat al niet meer. Het is niet ge makkelijk te zeggen, wie méér plezier hadden, de jeugdige deelnemers aan de Nadat de voorzitter van de 8 October vereniging, mr. C. J. de Lange, het spreekgestoelte had beklommen, hield hij als gewoonlijk een uitvoerige her denkingsrede waaraan wij het volgende ontlenen: Indien men, aldus mr. De Lange, de zo goed geslaagde verdediging van Alk maar in het jaar 1573 als een op zich zelf staande gebeurtenis beschouwt en hetgeen er aan vooraf ging en op volg de buiten beschouwing laat, zal men ongetwijfeld na kennisneming van het verloop van het beleg vervuld worden van grote bewondering voor de burge rij en voor Cabeljau, Ruychaver en hun mannen, die ondanks hun geringe aantal en de gebrekkigheid der be wapening er in slaagden een voor die dagen vrij groot leger van goéd toe geruste krijgslieden van professie bui ten de stad te houden. Langer dan ze ven weken heeft het beleg niet ge duurd en reeds ruim twee weken vóór dè 8ste October konden de verdedigers der stad waarnemen, dat de belegeraars aanstalten maakten om het beleg op te breken. Maar op enkele dagen, vooral op de 18de September, die als „de bangste dag" zou blijven bekend staan, is er van beide zijden wel zeer'verwoed gevochten en heeft het weinig ge scheeld, of de belegeraars waren door de voor een deel in puin geschoten Friese poort en over de wallen de stad binnengedrongen. De verdediging van een zwak vestingstadje door ongeveer 1300 Geuzen en 800 burgers tegen een legermacht van waarschijnlijk 16000 man vormt een prestatie, die verdient in ons geheugen bewaard te blijven, ge lijk degenen, die dit heldenfeit beston den, verdienen gerangschikt te worden in het legioen der dapperen, hetwelk in alle tijden der geschiedenis en in alle delen der wereld heeft bestaan. Maar of dit blijk van heldenmoed, dat strategische succes na verloop van meer dan drie en een halve eeuw onze be langstelling in zo sterke mate zou op wekken, dat wij het jaarlijks herden ken, dit betwijfel ik. Er moet voor ons aan het beleg en ontzet van Alkmaar iets anders, iets meerders verbonden zijn. iets, dat ons tot dankbaarheid stemt, omdat wij er ons van bewust zijn, dat de offers, die „Het schild was zwak, maar sterk is het betrouwen" de hier behaalde zege heeft gevorderd, ook ons zijn ten goede gekomen. Hoe sterker dit bewustzijn is gefundeerd, des te inniger zal onze dankbaarheid zijn. Daarom heb ik er in de door mij bij dit Victoriebeeld uitgesproken reden steeds naar gestreefd op de samen hang der voorvallen de nadruk te leg gen en het beleg in te schakelen in de ketting van gebeurtenissen, die tot de vestiging van de Nederlandse staat hebben geleid. Spr. wees er vervolgens op, dat van af het tijdstip van de beeldenstorm tot de vrede van Munster in 1648 vóór al les één gedachte de bewoners van de ze gewesten heeft vervuld en gedreven, namelijk: vrijheid. Veel van wat wij in onze schooljaren van de vaderlandse geschiedenis leerden, gaat in verloop van jaren uit onze gedachten en boven dien missen wij dan de levenservaring om de gebeurtenis waarvan wij een jaartal in ons geheugen hebben gehou den in het grote verband te zien en als een schakel in het betekenisvolle histo risch gebeuren te beschouwen. Het zou te veel tijd vragen te be schrijven hoe in een tijdsbestek van tien jaren een rustige streekbevolking opstandig werd, hoe Prins Willem van Oranje van een toegewijd stadhouder tot een rebellenleider is geworden en hoe, toen de nood het hoogst gestegen was, de inneming van Den Briel nieuwe wind in de zeilen van de opstand blies. Nu wij in de bezettingsjaren veel ont vankelijker voor deze stof zijn gewor den, zal een hernieuwde studie onzer vaderlandse geschiedenis veel boeien der zijn dan wij ooit hebben vermoed. Spreker herinnerde er aan hoe de inname van Den Briel oorzaak werd, dat vele steden zich vóór de Prins ver klaarden. Omstreeks half October had Alva het verzet in het Zuiden gebroken en droeg Don Frederik op zich met de beschikbare troepen noordwaarts te be geven. Spr. herinnerde er aan hoe het de voor Nieuwendam liggende Geuzen- vloot gelukte te ontkomen en hoe men door Haarlem in te nemen de verbin ding van Zuid en Noord trachtte te ver breken. Haarlem kon ondanks een dap pere verdediging de belegering niet doorstaan en moest op 13 Juli 1573 ca pituleren en reeds drie dagen later trokken een paar duizend Spanjaarden naar Alkmaar, maar deze weinig leid- zame troepen werden teruggenomen en het duurde tot 21 Augustus vóór het beleg begon, waarna reeds zeven we ken later door de dappere weerstand dezer veste en het wassende water de vijand tot de aftocht werd gedwongen. Alkmaars victorie was allerminst di rect beslissend voor de vrijmaking der Nederlanden, maar het zou niet juist zijn ze even belangrijk of onbelang rijk te noemen als zo vele andere ge beurtenissen, die tezamen de tachtig jarige opstand hebben gevormd. Spr. las in verband daarmede de volgende passage voor uit een werk, dat in 1941 het licht zag. De tachtigjarige oor log, door Dr. J. Presser. „In het drama van de vrijheidsstrijd komt nu de ontzaglijke spanning met de opmars van de Spaanse vendels on der Alva's zoon Don Fadrique. Een van de hevigste crises in onze geschiedenis; het zijn de vier ruiters van de Apoca lyps, die zich op de Nederlanders storten en dood en vergelding zaaien over de oproerige gewesten. Drie dagen lang mogen de trawanten van de IJze ren Hertog het weerloze Mechelen plunderen, zijn inwoners martelen, zijn kloosters en kerken schenden; het stormenderhand genomen Zutphen wordt uitgemoord; in Naarden draagt het „Spaanse huis" in zijn gevelstenen nog de herinnering aan de furie, die het stadje geteisterd heeft. De Hertog had het immers zelf gezegd: liever een land zonder mensen dan een land in op stand." Alkmaar stuitte de furie en gaf daar mee een onschatbaar sterke zedelijke steun aan al de overige in opstand ge komen steden. Ten gevolge van Alk maars geslaagde weerstand heeft een deel van het Noorderkwartier, West friesland en Waterland, sedert 1578 'n gebied gevormd, waarin de Spaanse macht nimmer werd hersteld en dat bij de verdere ontwikkeling van de strijd van groot belang is gebleken. Wij moeten er ons van bewust zijn, dat wij hun, die voor de verkrijging, de verdeiging en herwinning van onze vrijheid hebben gestreden, dankbaar moeten zijn en wij gevoelen die dank baarheid ook in ons. Van de plicht welke ze ons oplegt getuigt het in de bezettingsjaren ter herinnering aan de in het verzet ge vallen Anton Marinus Pleyte geschre ven gedicht van H. J. Scheepmaker, dat duidelijk maakt, dat met de krans die Alkmaars burgerij aan dit Victo riebeeld hecht, niet alleen de verdedi gers van Alkmaar in 1573. maar ook zijn burgers, die in 't jongste verzet hun leven voor de verdediging onzer vrij heid hebben gegeven worden herdacht en gehuldigd. Spr. eindigde met bovengenoemd ge dicht: Later, als stad en land weer, onbesmeurd, door een gelukkig volk worden betreden en alles weer uit vrijen wil gebeurt, het leedvan thans sinds lang zal zijn geleden, dan zullen er toch nog zovelen zijn die van den strijd de stille wonden dragen. wonden, die nimmermeer te heelen zijn, en die voor altijd van dien strijd gewagen. Maar laat het hun een troost zijn, dat de naam en daden van hun dooden blijven leven: als ooit dit volk weer vrij zal gaan en staan, zijn zij het, die 't parool hebben gegeven. Gij, moeders, en gij allen, die zoo zeer bekommerd zijt in 't smartelijkst berouwen dit volk vergeet Uw dooden nimmermeer het schild was zwak, maar sterk ii het betrouwen. (Ontleend aan onze Advertentie-Rubriek) ZATERDAG Harmonie Theater, 7 en 9.30 uur: ga regiment der verdoemden (18 jaa, Victoria Theater, 7 en 9.30 uur: Vij' ginia (14 jaar); Cinema Americain,7e, 9.30 uur: Enamorada (14 jaar). Vi», tory Hotel, 8.15 uur: B.B.C. Light pr^ gram. Harddraverslaan, 1.30 mu, Draverij en optocht. Korenbeurs, van 7 uur af: Dansen. Gulden Vlies, 8 uur: The sorrow expel. Iers en duo Sieuwerts—Visser. vic, tory-hotel twee orkesten. Café Bak. kum, The musical maestro's band. 't Wapen van Heemskerk, 7.30 pp,, Familie Kok's Dans- en Showorkest. Café Schuyt, 5 u.: Ensemble Willy D0(. genaar. ZONDAG Bioscopen als Zaterdag. Aanvang der voorstellingen om 2, 4.30, 7 en 9.30 uur. Sted. Museum, 25 uur: Tentoonstel ling Invasie in Noord-Holland 1799. Valk's Lunchroom, 10 uur: De Dage raad". Gulden Vlies, 8 uur: Dansen. 't Wapen van Heemskerk, 7.30 uur: Familie Kok's Dans- en Showorkest. - Restaurant Schuyt, 8 uur: Ensemble Willy Doggenaar. Korenbeurs, 7 uur: Dansen. Café Bakkum: The musical maestro's band. MAANDAG Bioscopen als Zaterdag. Aanvang der voorstellingen om acht uur. ZONDAGSSLUITING APOTHEKEN. Zondag 9 October zal de apotheek van de heer Kruisinga in de Koorstraat voor het publiek geopend zijn. In deze apotheek wordt de volgend» week de nachtdienst waargenomen. HUISARTSEN. Zondag 9 October zullen de huisart sen Sluymer, Emmastraat 36 (tel. 3193) en Gransbergen, Geesterweg 11 (telef, 2294) beschikbaar zijn. spelen of de omstanders, die met luide kreten de kemphanen toejuichten. En alle jongens, die daar zo verwoed streden om de zege in de verschillende wedstrijden zullen nog lang de herinne ring behouden aan de morgen van deze achtste October, die voor hen zo fees telijk is verlopen. Waartoe een Amsterdams Podium" leidde Onze lezers zullen zich waarschijn lijk nog wel het „Amsterdams Podium van drie weken geleden herinneren, waarin Anthony van Kampen onder de titel „Five O'clock tea by Heck" een nogal ironisch getinte beschouwing le verde over Heek op het hoofdstedelijke Rembrandtspleln en het in dit restau rant optredende bekende muziekgezel schap de Ramblers. Dit artikel in de Alkmaarsche Cou rant was voor de heer C. Kostelijk, leraar Nederlandse taal en letterkunde aan de Middelbare Handelsschool al hier, aanleiding er een les aan te wij den en hij deed dit zó: hij las de schets in de 4e klasse tweemaal voor en liet de leerlingen daarna over het stuk een opstel maken. Maar dat niet alleen. Daarna verzocht hij de jongens en meisjes hun eigen mening, hun per soonlijke opvatting, weer te geven; zo wel over de strekking van het Podium, als over de bedoeling van de auteur en diens opvatting inzake de muziek, die het orkest ten gehore bracht. Inmiddels had de leraar zich, in sa menwerking met de directeur der school, tot Anthony van Kampen ge wend en hem gevraagd of hij de, zijns inziens drie beste opstellen wilde be palen en zijn keuze persoonlijk aan de klas mededelen. De auteur was daartoe terstond bereid en stelde voor, de prijs winnaars te belonen met enkele boe ken. De schrijver van het Podium was eveneens bereid, op verzoek van leraar en leerlingen, zijn oordeel te geven over amusementsmuziek en klassieke mu ziek, maar hij was van mening, dat dit beter kon geschieden door een terzake aanzienlijk deskundiger figuur. Hij stelde voor de bekende toonkun stenaar, dirigent en pianist Herman Zaal dit gedeelte der „les" voor zijn rekening te laten nemen, zo mogelijk met behulp van een vleugel en een piek up gramofoon-installatie. De heer Zaal had zich inmiddels tegenover de schrij ver in toestemmende zin uitgelaten. De heer Snyders en de heer Kostelijk waren ten zeerste voor deze idee gepor teerd, gezwegen van de leerlingen, die een dergelijke „les" uiteraard wel bij zonder appreciëren. De directeur der school heeft thans, gezien al dit enthousiasme, de grote zaal van hp; Victory-Hotel gehuurd, waarin zich zowel een vleugel als een gramofoon-installatie bevindt. Op Za terdagmorgen, 15 October a.s„ zal deze les om 10 uur een aanvang nemen. Be halve de 4e klas zal ook de 3e aanwe zig zijn, terwijl nog overleg gaande Is of ook de 2e in aanmerking kan komen. Het lijkt ons niet uitgesloten, dat deze les iets langer dan de normale 50 mi nuten in beslag zal nemenen dit maal zonder protest van de leerlingen! Een woord van waardering, aan het adres van de directeur der Alkmaarse Handelsschool en de leraar in het Nederlands, lijkt ons hier stellig op z'n plaats Dit toch is bij uitstek de me thode om ..het-leven-zelf' in de school te halen: de schrijver en de musicus, beiden met hun werk. Een origineel initiatief, waarvan men mag hopen dat het navolging zal vinden. OVERPLAATSING RIJKSPOLITIE Ingetrokken is de overplaatsing van vachtmeester Broekhuizen van de 'nrketwacht te Alkmaar naar Heiloo. Overgeplaatst is de wachtmeester J. P. H. Kool naar de groep Heiloo. CR ZIJN BANGE DAGE? op die gedenkwaardige stadswallen het AIcmaria van helder licht schoot o: warmde van de stoute vei bardden in de tachtig-jari standigheid, hun vrijheid i met de scherpte van het de heldenmoed van Alkma lettergrepige woord „ontz beschrijven, dan onze Alk genius van Neêrlands vrij: winlijke, overmacht gejaaf hield er stand en hij joeg, pralende overmacht met s< winljjken te overwinnen v beminde vaderstad". OP DE 18DE SEPTEMB nachts om drie uur sloeg v het uur der beslissing. O; dag, volgens de Duitse kal wijd aan het heiligenpaa Corona, overwinnaar en richtte Alva's zoon Don F met alles wat hij aan Si macht bezat tegen de wal weerspannige Alkmaar. D September is het krachtij waarop de triomfzuil van October is opgehaald. Late nu wij voor de zoveelste n pere strijd van onze voor denken en ons een ogenb: op de onschatbare waard ook voor ons zo beteken heidsstrijd, Hofdijk volgen bewerking van zijn verh: bangste dag uit Alkmaars 1 Op de morgen van 18 Se] de zon omstreeks half zes maar reeds om drieën is legerden en belegeraars in Vóór nog de bleke dagera met het ademen van een lichtwaas over de Kennen pen, is het Spaanse leger weivlakten reeds in de w< neer dat zelfde lichtwaas, machteloos omdat het de schaduw niet kent, langs straten en grachten waart, de burgerij reeds krachtig Het onweer richt zich teger rolt een ratelende knal ove die door honderden knal: wordt. Tweeduizend ve moeten Alkmaar stormri Tweeduizend maal bulderei donderstemmen, die rond d genover de Friese Poort, t bij de wielen van de Ovei Kalkovens en het Runhui: steld, hun „wee" over de st se Poort en de Roótoren z ven, waartegen de vljandi monden zijn gericht. Alle deze bolwerken afgepeld staat een bres, die steeds m in breedte wint. Als eindeli oversten Gognies en Noil bres groot genoeg achten, blik van de bestorming gel maar staat voor de grootst» uit zijn geschiedenis. Op be Frederik richt Kapitein V de Caravajal zijn Spaans naar de stad. Honderd zi scheiden de Spanjaarden ei van de batterij tot de wal! len honderd zestig passer blijken. Want binnen de w en rookt het. Neen, Het herberg „Het Gulden Vli Ritsevoort, of de huizen straat, Dijk, Breestraat of die in vlammen opgaan. Ac len kan men de wonderlij zien. Daar borrelt en schui en ijzeren potten zeepsop pekel, olie, lood, pek, a bruine, scherpe stinkend wier wangeur het noemen 1 nodeloos maakt. En naast Op, stadgenoten, viert Het feest van de victo Laat klinken trommel e En tooit V met de fei Vergeet niet Uw histori Geschaard om het Vic Op Alkmaars oude wa Zijn weer in soberheid De daden van ons vo De helden daér gevalle De lucht is vol van bi- Heel hoog in de Waagt Doet op zijn oud vertro De onvermoeide beiaar Zijn blijde wijsjes hore Er trekt muziek de stti Een vrolijke verschijni: Waarachter, naar aloui De burgers hossen, han In rusteloze deining. Mijn stad, ik wijd dit li Ik kan gewoon niet Wat ben je wonder-, v Met je bijzond're vlagg En je versierde straten Geen mooier feestdag al is hij nóg zo sob Dan deze dag van het Die Neerland s vrijheid De dag van 8 October.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1949 | | pagina 2