Stad w, Omgeving, De heer H. Knol is zéér boos AGENDA Interessante avond van Genootschap Nederland-Frankrijk Verkeerstelling rond de „Brug der Zuchten" Het systeem van de doofpot? Sensatie Neen, een openbaar belangt Lou Bandy in het Gulden Vlies Een partijtje poker met „De Bergerhofspelers" De nieuwe avonturen „Ome Biem", een nieuw streepje op de lijst VAN MARSDIEP TOT IJ iAANDAG 81 OCTOBER 1949 WÜ' schreven dezer dagen over de schandalige toestand, waarin het „woonhuis" aan de Koningsweg num mer 82 verkeert en wij protesteerden er tegen, dat men in deze wantoestand te laat en op ontoereikende wijze is gaan ingrijpen. Dit klemt temeer, zo schreven wij, omdat in dit aan alle kanten open zijnde en overal van het hemelwater druipende huis twee zieke kinderen leven, waarvan het jongste een baby van negen maanden koortsig in een bedje ligt, dat van wege de chaotische rommel niet eens in de slaapkamer kan staan. Het schijnt nu, dat wij ons met deze publicatie, waarin wij tot onze spijt weinig waarderend konden schrijven over „Bouw- en Woningtoezicht", de toorn van de heer ir. H. Knol direc teur van Openbare Werken der ge meente Alkmaar, op de hals hebben gehaald. En als wij toorn zeggen, zijn we uiterst matig. Want de heer Knol kookt over van kwaadheid, omdat wij geraakt hebben aan het heilige huisje waarin deze hoofdambtenaar in blijk baar zijns inziens onaantastbare hoog heid zetelt. Dit alles zou ons vrij koud kunnen laten, omdat de gezondheid van een paar arbeiderskinderen, die in weinig meer dan een verwaarloosd varkenshok moeten leven, ons altijd nog meer ter harte gaat dan het hu meur van de heer H. Knol. Maar de heer H. Knol schijnt daar weinig be grip voor te hebben, want hij deelt ons telefonisch twee dingen mede, die ons tot een wederwoord nopen. In de eerste plaats zegt de heer H. Knol: „U hebt dat bericht alleen maar geplaatst uit zucht naar sensatie". Sensatie? Als er twee gaten in een huis zijn, waardoor men van de slaap kamer uit de lucht kan zien, als er vijf centimeter regenwater in de keu ken staat, als de kachel niet branden kan, als het licht niet kan worden aangeknipt uit vrees voor kortsluiting, als de kleedjes kunnen worden uitge wrongen en als in alle hoeken van de kamers het vocht langs het behang omlaag siepelt? Sensatie, mijnheer Knol? Neen: feiten, en wel schande lijk feiten. En als de heer H. Knol denkt, dat hij een vrije pers het zwij gen over zulke schandelijke feiten kan opleggen door te schermen met het woord „sensatie", dan vergist hij zich op waarlijk sensationele wijze. Ten tweede deelt de heer H. Knol ons mede: ,.Ik heb al mijn ambtenaren verboden aan uw redactie ook nog maar éénmaal inlichtingen te geven." Dat is een ambtelijke mededeling, die herinneringen oproept aan de tijd, toen de pers in Nederland almaar missives van in hoogheid gezetenen kreeg, die aanvingen met „Ich habe verbotenHerinneringen aan de tijd, toen maar al te veel potentaatjes alle reden hadden om hun zeer onhei lige huisjes tegen gezonde critiek te beschermen door het uitgeven van allerlei „verboden". Toen allerlei lie den met zure gezichten de pers pro beerden te muilkorven. Wij dachten, dat die tijd voorbij was. Wij dachten dat ambtenaren in een vrij, democra tisch Nederland, het wel uit hun hoofd zouden laten de vrije pers te boycot ten en dwars te zitten zodra zij ge gronde critiek levert in het algemeen Uitvoering „De Maskers" Zaterdagavond gaf de vereniging „De Maskers", nu voor leden en belangstel lenden, in het Gulden Vlies een opvoe ring van het spannende spel: De Kat en de Kanarie. De aanwezigen hebben met grote aandacht stuk en spel ge volgd en de uitvoerenden hun waarde ring zeer duidelijk getoond. Er is dan ook uitstekend gespeeld, waardoor voor al ook de spanning tot grote hoogte werd opgevoerd. Een zeer geanimeerd bal vormde het slot van de avond. „St. Caecilia" in uniform Men verzoekt ons opname van het volgende: Eind November bestaat het r. k. har moniecorps „St. Caecilia" 30 jaar en het viert het zijn zilveren jubileum. Het comité, dat zich ten doel stelt het corps bij deze gelegenheid unifor men aan te bieden voor de 60 muzi kanten, heeft zijn doel bijna bereikt. Er ontbreekt nog een bedrag voor 4 Uniformen (ruim f 400). Bijdragen voor deze laatste vier uniformen wor den dankbaar aanvaard. Men kan zijn bijdrage storten op giro 544025 van W G. J. vd Eerenbeemt, penn. van het comité, of op giro 1495 van De Noor- derbank, onder vermelding: voor de uniformen van „St. Caecilia". Cursus vakonderwijzers in Landbouwwerktuigkunde Evenals in de winter van 19471948 Zal ook deze winter in de Rijksland- bouwwinterschool te Alkmaar een cursus voor het opleiden van „Vak onderwijzers in Landbouwwerktuig kunde" gehouden worden. Deze cursus gaat uit van de gezamenlijke Land bouworganisaties in Noord-Holland. Overdracht grafsteen Zaterdag 5 November, des namid dags 3 uur, zal op de Algemene Be graafplaats alhier door het betrokken comité de overdracht plaats vinden van de steen, welke op het graf van de heer Jan Werkman zal geplaatst worden. belang. Maar wij hebben ons, voor zover het de heer H. Knol betreft, op waarlijk sensationale wijze vergist. De heer H. Knol, directeur van Open bare Werken, sluit alle deuren en ramen van openbare gebouwen voor de pers, die volkomen in het openbaar het algemeen belang poogt te dienen zonder aanziens des per- soons. Wij achten dat een bewijs van zwakte. Het is een gered democratisch principe, dat de publieke zaak publie kelijk behandeld wordt. Ook in de pers. De Grondwet heeft er zelfs haar zevende artikel aan gewijd. En als een overheidsdienaar meent, dit prin cipe en dit Grondwetsartikel te kun nen uithollen door de onder hem ge stelde ambtenaren ieder contact met de plaatselijke pers te verbieden, dan vragen wij ons af, wat zijn chef, i.e. de burgemeester, daar van zegt. Wij kunnen ons moeilijk indenken, dat het gemeentebestuur van Alkmaar de klok zóver zal terugdraaien. En dat het een dergelijke doofpotpolitiek zou gaan aanhangen. De burgerij heeft er recht op, dat de pers in de gelegenheid blijve ge steld volkomen onafhankelijk en zonder het dreigement van een amb telijke boycot haar openbare plicht te doen. Voor dat recht staan wij op de bres. Dat recht laten wij ons door geen enkele ambtenaar, hoe hoog ge zeten en hoe bekwaam en hoe boos ook, ontnemen. „Ich habe verbo ten".... past niet meer in onze tijd En als de heer H. Knol van tegenge steld gevoelen is, dan zal het nodig zijn hem duidelijk te maken, dat hij zich zwaar vergist. Het variété-programma, dat gister avond de bezoekers in het Gulden Vlies werd geboden, heeft een flink succes behaald. En dat was wel ver diend ook. Het geheel had een vlot verloop en diverse nummers wisten het publiek te boeien. De „Corita's, aangekondigd door Menno Grondsma als conferencier, verwierven met hun accordeon-show een luid applaus. De vrouwelijke helft van het duo trad zeer temperamentvol op. Het Rio-trio, de twee kruiers met de lenige dame, was hier bekend evenals Sax en Phon en beide nummers vonden evenals de vorige maal veel bijval. Lou Bandy heeft met zijn dwaas- komische- liedjes en zijn uitgebreide vrolijke conférence de toeschouwers weer hartelijk doen lachen. Hij weet nog steeds zijn gehoor te boeien en veel vrolijkheid te brengen. Na de pauze zag men met veel ge noegen, na de Corita's en Sax en Phon, Menno Grondsma als internatio naal zangparodist. Hij had zijn pro gramma op gelukkige wijze vernieuwd en bracht uitstekende nummers. Hij imiteerde achtereenvolgens Jean Sa- blon (Pont d' Avignon), Frans van Schaik, Tino Rossi, Bing Crosby, Al Jolson, Leo Fuld en Charles Trenet en wel op een wijze, die bewondering af dwong. De avond werd besloten door Albert de Booy, die oorspronkelijk niet op het programma voorkwam, doch voor een zeer succesvol slot zorgde. Zijn ernstige nummers Jeruzalem en het lied op de Rotterdamse St. Laurens- toren (melodie Les Trois Cloches) be haalde een groot en welverdiend suc ces. terwijl zijn komische imitatie van „Hardy" (u weet wel de vriend van Laurel) het weer prima deed. getuige het luide applaus dat hem ten deel viel. Dit was zeker ook bedoeld van de uitstekende pianist en begeleider Ton- ny Schifferstein (hij verving zijn vriend De Leur), die voor. een prima muzikale omlijsting zorgde. G. JAARVERSLAG RAAD VAN ARBEID Wij ontvingen het jaarverslag over 1948 van de Raad van Arbeid; een uit gebreid document waarin alles is opge nomen wat in dat jaar met het werk van die Raad in verband staat. MAANDAG 31 OCTOBER Harmonie Theater, 8 uur: De Blau we Lagune (14 j.) Cinema Americain: Romance in Rio (boven 14 j.) Victoria Theater: 't Is feest vandaag tot 14 jaar onder geleide). R.K. Lyceum: „Zo zijn onze manie ren", 2—6 en 7—10 u. Wapen van Haarlem: Jaarvergadering Witte Kruis, 8 uur. Doopsgezinde kerk: Opwekkingssa menkomst, Baptisten Gem., 8 uur. DINSDAG 11 NOVEMBER Bioscopen als Maandag. R.K. Lyceum: „Zo zijn onze manie ren", 116 en 710 uur. 't Gulden Vlies, 8 uur: Huldiging Albert van Dalsum. (Opvoering van De moord in de Kathedraal. Doopsgezinde kerk: Opwekkingssa menkomst Bapt. gem., 8 uur. Hedenavond 8 uur LEDENVERGADERING „WITTE KRUIS" Afdeling Alkmaar in het „WAPEN VAN HAARLEM" Nieuwesloot 59 Zaterdagavond heeft de toneelvereni- De Bergerhofspelers" in het Wapen v. Heemskerk een opvoering gegeven van Robert SmileyPeple's klucht „Een partijtje poker". Het stuk, dat onder regie stond van de heer J. L. Robert Sr. is vlot over het voetlicht gebracht en de talrijke aanwezigen hebben dan ook luide blijk gegeven van hun instem ming met de prestaties der spelers. De handeling speelde zich af tegen een dé cor dat uitmuntte door stijl en kleu righeid en waarnaar het een genoegen was te kijken. De beide voornaamste rollen, die der twee firmanten van „Tbr Eureka Digestive Pill Comoagny" wer den vertolkt door de .heren G. Boon en J. Hos, van wie de laatste de beste prestatie gaf. Vooral in zijn functie van butler beeft, de heer Hes verdienstelijk spel te zien gegeven. De heer Boon, hoewel goed rolvast, was in zijn stille spel wat te geforceerd. Mevrouw C. DekkerTiebie in de rol van mrs. Nettleton bracVh goed spel. Haar po gingen om haar uitspraak aan te pas sen aan haar rol, maakte echter een wat krampachtige indruk. Wat niet wegneemt, dat het toch een genoegen was naar haar te kijken. De miss Flo rence Cole van mevr. Van Weert-Hei- lijgers was vlot en charmant en zij gaf een verloofde, waarmee een directeur van de pillenfirma zich gelukkig kon prijzen. De heer W. van Wieringen in de rol van advocaat Vanderholt gaf duidelijk blijk niet rolvast te zijn en te veel op de souffleur te spelen. Dit hoeft geen bezwaar te zijn, maar het buiten de tekst om gaan spelen brengt altijd het gevaar mee, dat de tegenspelers de slagwoorden missen en ook de kluts kwijt raken. Het personeel van de firma bestond uit drie personen, de typiste, vertolkt door mevr. A. van Drie-Kos- sen, de boekhouder (de heer H. Kuin- dersma) en de loopjongen Jimmy, in travesti gespeeld door mej. R. Besse. Van deze drie was de boekhouder ze ker de beste. Hij liet zien dat men ook an kleinere rollen iets bijzonders kan maken. De typiste was goed op dreef en de loopjongen een klein, maar niet temin niet zo heel eenvoudig rolletje, was juist zoals een loopjongen behoort te zijn, wat zeker niet alleen aan de uitstekende grime geweten moet wor den. Tenslotte willen wij vermelden de negermeid Coddles, vertolkt door me vrouw T. Kuindersma-Vis. Zij is ge worden tot een uitstekend type. In mi miek en houding liet zij niets te wen sen over. Maar laat men in het vervolg ervan afzien een negerin met alle ge weld een accent op te leggen. In de eerste plaats valt het idioom niet te benaderen, zeker niet in vertaling en bovendien vergist men zich zo licht. Zoals zij praatte, verwacht men dit eerder van een Chinese zo te horen. Eenmaal gewend aan het zonderlinge taaltje, kon men echter tenvolle van haar spel genieten. Over vier maanden zullen de „Ber gerhofspelers" opnieuw met een stuk voor het voetlicht komen. Deze opvoe- ïing zien wij met belangstelling tege moet. De avond werd besloten met een geanimeerd bal, met medewerking van een uitstekend driemans-orkestje on eer leiding van Gerard Dekker H.L.O.-proeven Rijkspolitie Op Donderdag werd door een 50-tal leden van het korps Rijkspolitie district Alkmaar, drie leden der gemeente-politie Hoorn en 2 leden der CCD te Hoom, aan een 25 km wandel mars deelgenomen, ter verkrijging van het h .L.O.-diploma. De districts-commantdant te Alkmaar, de kapitein mr. J. van der Steur, deed van zijn belangstelling blijken, door de deelnemers vóór het vertrek enkele woorden toe te spreken, waar na in een fikse hagelbui onder commando van de owr. Waterdirnker te Heiloo, werd afgemar cheerd. Het parcours liep van Alkmaar via Bergen door de duinen naar Schoorl, alwaar in hotel Timmerman een half uur werd gerust. Nadat op de gebruikelijke wijze enkele op gelopen blaren waren behandeld, ging het weer via Bergen naar Alkmaar terug. Het weer bleef boven verwachting vrij goed. De stemming was opperbest en wat het voor naamste is er waren geen uitvallers. Als gedelegeerden van het H.L.O. traden op: de heer J. v. d. Grient, directeur van de „Over c'ekte" te Alkmaar en de wachtmeester le kl. G. A. Tönies, instucteur lichamelijke oefening, behorende tot de staf van het district Rijks politie Alkmaar. Tweede H.O.V. concert Op Woensdag 2 November zal de Haarlemse Orkest Vereniging onder auspiciën van de Samenwerkende Cul turele Verenigingen te Alkmaar haar tweede concert geven in 't Gulden Vlies. Ook dit concert zal wederom gediri geerd worden door Toon Verhey, ter wijl ditmaal als solist zal optreden de beroemde Amerikaanse cellist Edmund Kurtz. Er zal een programma ten gehore worden gebracht, dat uit een drietal werken van Franse componisten be staat. Burgerlijke Stand Geboren: Jantje Z„ d.v. D. Toren beek en N. Langenberg Jan, z.v. K. Koopmans en M. J. C. Krijnen Al- phonsus M„ z.v. J. Vreeker en E. F. de Vries Petrus, z.v. G. Hulskamp en M. van Nimwegen Maria C. J., d.v. J. J. Dijkers en C. P. Daniels. Gehuwd: Hendrik Kooijmans en Aagje Hoed Gijsbertus J. Bonouvrie en Jozepha F. Waals. Hendrik Maa- sen en Trijntje A. de Vries. Overleden: Trijntje Dekker, 83 jaar, wed. v. J. W. F. Room. Opbrengst collecte „Zuigelingenbescherming" De penningmeesteresse van „Zuige lingenbescherming" meldt ons: De door de vereniging voor Zuige lingenbescherming Zaterdag gehouden collecte heeft een bedrag van f 789.76 opgebracht. Voor dit prachtige resul taat onze hartleijke dank aan de bur gerij en de collectrices. EEN AARDIGE FOLDER De vereniging „Groep Bloemisterij" uit de Ned. Tuinbouwraad zendt ons een duidelijke en van gekleurde plaat jes voorzien exemplaar van de door deze organisatie uitgegeven folder „Tien nuttige wenken voor de verzor ging van bloemen en kamerplanten". Deze is er op gericht, het publiek op duidelijke en eenvoudige wijze voor te lichten en zal gratis verkrijgbaar zijn bij bloemenwinkeliers en op bloemen tentoonstellingen. Als eerste spreker in dit seizoen voor Nederland—Frankrijk kwam de heer Bellaunay, privaat-docent aan de Uni versiteit van Amsterdam. De president, dr. R. Wiarda, herinnerde er aan dat de spreker geen onbekende voor ons was; immers twee jaar geleden sprak hij voor NederlandFrankrijk over Bernanos, een lezing, die velen zich nog zullen herinneren. In de na-oorlogse letterkunde zei spreker, zijn enkele zeer bekende na men, zoals Sartre, Arragon, zeer veei namen van jonge schrijvers, die nog niet geclassificeerd zijn en dan is daar „het geval Camus". Camus was wel bekend en heeft ook ai dadelijk succes gehad. Ten eerste als mens; hij is sympathiek, aangenaam in de omgang, was een ondergronds strij der; ten tweede, wegens zijn werk, dat geschreven is in een heldere en duide lijke stijl. Dat werk zelf is echter wat gedachte betreft, niet zo gemakkelijk en soms zelfs provocerend, maar dat is iets wat het publiek juist waardeerde. Het publiek van tegenwoordig heeft n.l. genoeg van „gemakkelijke lectuur" Albert Camus is pl.m. 35 jaar oud; toch is zijn oeuvre reeds belangrijk. Hii be gon met een klein boekje; „Noce" waarin zijn talent reeds duidelijk uit komt. Hij zoekt zijn inspiratie, zoals verschillende andere schrijvers, tegen woordig in Noord-Afrika; in zijn wer ken vindt men „l'emprelnte méditer- ranéenne" n.l. een bijna heidense vreugde in t' leven, met daarnaast een diep pessimisme. De wereld is „absurd". Wanhoop is de enige houdig voor de mens; geen zelfmoord, maar „verzet", hoewel dit ook absurd is. Sisyphe, die een rotsblok met veel moeite tegen een helling op rolt, waarna hij het weer naar beneden laat glijden, om dan weer van voren al aan te be ginnen; dat is 't lot van de mens in deze wereld „une tache absurde". Deze gedachte wordt uitgewerkt in „Mythe de Sisyphe" ook in „L'Etranger" ge schreven in een neutraal gehouden, droge stijl. Het is het korte verhaal van een ambtenaartje in Algiers, die alles wat hij ondervindt, op dezelfde, eigen lijk onverschillige manier vertelt, of 't nu gaat over de begrafenis van zijn moeder of over 't kopen van een nieu we das. De held van 't verhaal voelt zich vreemdeling tegenover dat wat hem omringt, tegenover zich zelf en on - verschillig tegenover zijn absurd lot. Een enkel ogenblik verheft de held zich boven dit alles, n.l. als hij, in de gevangenis, de bijstand van een gees telijke weigert. Dan komt hij een mo ment in opstand tegen zijn lot. In het toneelstuk „Caligula" is Nero niet zozeer de krankzinnige wreedaard uit de geschiedenis, maar hij is de man, die alles in de wereld absurd en slecht vindt en omdat de mensen zich daarvan niet voldoende rekenschap geven, voegt hij zelf nog wat toe aan de slechtheid die er al is. Staat Camus zelf geheel aan de kant van Caligula? Dat is niet zeker. Misschien kiest hij de zijde van de samenzweerder, die Caligula wou vermoorden, om toch nog iets van 't weinige geluk, dat er voor de mensen bestaat, te behouden. 5. Zo bevinden Pirn, Pam en Pom zich weer aan boord van de „Salmiak". Ze hebben een mooie hut voor hun drietjes gekregen, dank zij de brief van Koning Samba. Vrolijk maken ze een onderzoekingstocht door hun ka juit. Alles ziet er even keurig uit. De bedjes boven elkaar, die aan boord kooien worden genoemd, zien er kraakhelder uit en ook een glanzend wit fonteintje is aanwezig. Pim, Pam en Pom zijn verrukt over hun nieuwe verblijf en over het feit, dat ze Moe der Woeffie nu snel terug zullen zien. Maar bij de gedachte aan zijn Moeder slaakt Pom plotseling een verschrik kelijke kreet. „Wat is er?" „Wat heb je?" roepen zijn beide broertjes gelijk tijdig. „We hebben helemaal vergeten om een souvenir, een aar-denken voor Moeder mee te nemen", roept Pom. „We kunnen toch niet thuiskomen uit dit verre land, zonder een cadeautje voor Moeder?" Een gouden herfstzon hangt boven de wijde landen aan de Schermerweg. Glinsterende rijp kleeft nog aan de weiden en in de sloten knistert een heel dun laagje ijs. En langs de weg staat een groepje jongelui, gewapend met potloden en indrukwekkend uitziende staten, geprikt op plankjes triplex. Zij merken niets van de kou. In hun harten is het warm, want zij beleven de dag van hun leven. Zij weten zich nu bijna volwassen en een onmisbare factor in het grote geheel, omdat ze méétellen. Ze tellen niet alleen méé, maar ze tellen ook méé. In de let terlijke betekenis van het woord. Ze tellen het verkeer, alles wat op twee, drie, vier of meer wielen gemotoriseerd wordt voortbewogen. Ze hebben daarbij de hulp van een heuse verkeersagent, witgehandschoend en gestoken in lederen jas. Hij vertegenwoordigt het gezag. Een manuaal van zijn opgestoken arm dwingt de automobilisten, de motorrijders naar de wegberm en dan springen de ijverige jongelui er op af. „Ze vragen je het hemd van het lichaam" vindt een automobilist, maar hij zegt het met een welwillende glim lach en hij is graag bereid de vragen te beantwoorden. Waar komt u van daan? Waar gaat u naar toe? Wat zijn uw pleisterplaatsen? Hoeveel zitplaat sen hebt u in uw wagen? Hoeveel per sonen vervoert u? En tenslotte: Hoe oud bent u? Die laatste vraag komt velen nogal onbegrijpelijk voor en de antwoorden zijn er dan ook naar. „Ik? Ik ben twaalf geweest, ik ben ge trouwd, Ik heb vier kinderen en mijn schoonmoeder is óók nog in leven" zegt er één, maar daarmee houdt hij de zaak alleen maar op. Want de scholier van de HBS, het Lyceum, of de MULO laat niet af. Hij stelt zijn vraag opnieuw en hij rust niet, voor zijn potlood op de lijst heeft ingevuld: 27, 44, 39Nu nog het autonummer. Klaar? „Rijden" zegt de agent. Met de directie van de N. A. C. O. is een aparte regeling getroffen. De chauffeurs hebben alle gegevens van te voren op een papiertje geschreven. Dat voorkomt oponthoud, Want snel heid is naast betrouwbaarheid het de vies van iedere autobusonderneming. De gemeente heeft deze verkeerstel ling georganiseerd en het is dan ook de gemeente, die zorg draagt voor de in wendige mens van de tellers. Boter hammen en hete chocolademelk. Een auto van Openbare Werken zorgt voor het vervoer. Een grote melkbus vol staat op de wagen en een pollepel duikt altijd maar weer in de gegalvaniseerde bus om de glazen te vullen. En opzich ter Slinger fungeert als oberkellner. Zo staan ze aan de Schermerweg en op de Helderse weg en op de Friese weg. Ze tellen het verkeer naar de stad en van de stad en ze doen het met op gewektheid en accuratesse. Eén der vragen op de Schermerweg luidt: Bent u over de Friese brug of over de Vlot brug gekomen? En is het dan een wonder, dat een automobilist zegt: „Nou nog een nieuwe Friese brug en de zaak is voor mekaar! "Ja, nu nog een nieuwe Friese brug Bij de brug der zuchten. Niet alleen Venetie kent de Brug der Zuchten. Ook in Alkmaar is die naam zeer toepasselijk. De Friese brug. In het middelpunt van de be langstelling bij de weggebruikers, zij het dan ook, dat iedere keer. als de bruggewachters hun zwengels draaien het geween en het gekners der tanden ten hemel stijgt. Bekend ook bij de Alkmaarders door de geruchten van vernieuwing. Maar geschrapt van de begroting. Zomaar, met één penne- kras. Geen geld. Geen burg. Laat ons het geduld niet verliezen. Dat doen de scholieren ook niet, die vanmorgen het vex-keer in beide richtingen ston den te tellen. Hier werden de auto's niet aangehouden. Dan zouden op stoppingen niet ven de lucht lijn. Hier wordt alleen maar geturfd. Maar dan ook alles. Bakfietsen en „moord- sleeën", heren in het verkeer en ge zapig stappende koeien. En alleen de wandelaars ontsnappen aan een pot loodstreepje op de invulstaten. Ook de tüden, waarop de brug geopend is en het aantal keren, dat dit gebeurt, wor den genoteerd. De jongelui, daarmee belast, hebben maar al te druk werk Opnieuw knikken de rood-witte bo men in hun klampen. Opnieuw draai en de brugwachters aan hun 1-andels en traag zwenkt de brug. Om door tocht te verlenen aan een klein motor- tankscheepje. Uit Texel, met schipper Schagen. Voor op de Doeg prijkt met witte letters de naam: Oome Biem. Met blauwe damp wolkjes puft het ding hakkepoffend door de opening. En ter weerszijden van de brug rijen zich de files auto's, motorrijwielen en fietsen En men hóórt het geween en het gekners der tanden, als men het geronk der motoren uit zijn oren weet te bannen. Oome Biem houdt het snel verkeer op, omdat de Friesche Brug te laag is, zelfs voor zijn nederige rug En als de bomen weer in de blauwe lucht priemen hebben de tellende jon gelui weer een nieuw streepje op hun lijst gezet. De gemeente telt het verkeer. Dat het druk is, weten wij allang. Hop druk het is, zullen wjj precies aan de weet komen, als de resultaten van de telling bekend zijn. En dat kan alleen maar nuttig weien. Het bekende werk van Camus is ,L* Peste", de kroniek van een pest-epide- mie in de stad Oran. Het is een boeiend boek, maar dat iets anders geeft dan alleen de beschrijving van de ziekte. Ten eerste is het een symbool van de oorlogsjaren; ellende zoals in concentratiekampen, afscheiding van de rest van de wereld, de bezette landen b.v. hebben geen contact meer met anderen, zoals Oran geheel afge. sloten is. Ten tweede een philosofische gedachte: de pest treft iedereen; jong, oud, onschuldig, een beeld van het absurde lot der mensen. Ook is daar 't denkbeeld van het kwaad, dat aanste kelijk werkt. Er zijn veel verschillende mensen typen in La Peste; ieder van hen is 't symbool van een houding tegenover de wereld; er zijn er die onverschilligheid veinzen of die van 't kwaad willen pro fiteren; er zijn er die mechanisch voortgaan met 't doen van hun werk, enz. De belangrijkste figuren zijn de journalist, die steeds probeert de stad uit te komen, en als t' eindelijk kan, toch niet gaat. Hij voelt zich solidair met de andere ongelukkigen in deze wereld. De christen, die zich onder werpt aan God's wil. De dokter, dl» zegt: Het enige middel om te strijden tegen de pest (het kwaad, in de wereld) is: „l'honnêteté". Wat Is dat? vraagt men hem. Ik weet 't niet, antwoordt hii: het is mijn werk, mijn plicht doen, Men verwijt Camus tegenwoordig te genstrijdigheid in zijn werk. Die is er niet. Er is wel evolutie, hij blijft door en door pessimist, maar geeft toe, dat het kwaad bestreden moet worden en ons weinige geluk verdedigd. Met enige welgekozen woorden dankte de voorzitter spreker voor zijn interes sante lezing. Vijfduizendste bezoekster „Zo zijn onze manieren" Gisteravond kwart voor negen pas seerde de 5000ste bezoekster de contróle van de tentoonstelling „Zo zijn onze manieren", die thans in het R. K. Lyceum wordt gehouden. Het was me vrouw Ibink van de Laat, die door dr. Arnold in een korte toespraak werd gelukwenst. Als aandenken bood dr, Arnold haar een door haar zelf geko zen boek „Moeder" van kardinaal Mindszenty aan. Spaarbankagenda De Nutsspaarbank geeft voor 1950 haar spaarders een practische agenda waarin men alles kan vinden wat men dagelijks nodig kan hebben. Posttarie- ven, maten en gewichten, afstands tabellen en zelfs gekleurde kaartjes van diverse Europese landen. Er is daar naast volop ruimte voor het noteren van adressen en het maken van aante keningen. Vanzelfsprekend heeft de spaarbank daarbij ook aan het zakelijk belang ge dacht en uitvoerig de geschiedenis van het spaarbankwezen in Nederland op genomen. DOORNROOSJE VOOR DE JEUGD. Het Rotterdams Kindertoneel, dat in Alkmaar in 't Gulden Vlies reeds meer malen goede voorstellingen voor de jeugd gaf, bracht hier Zaterdagmiddag een opvoering 'van het bekende, maar toch altijd weer boeiende sprookje Doornroosje. De jeugdige bezoekers hebben ook nu weer genoten" en in spanning de geschiedenis van het prinsesje en de dappere prins gevolgd, en de uitvoe renden veel applaus geschonken. De Rotterdamse spelers hebben goed en met veel ambitie het sprook jes voor de jeugd opgevoerd. BOMEN GEPLAATST Langs de nieuwe Schermerweg wor den door het gemeentebestuur bomen geplaatst zodat dit weggedeelte in de toekomst, de nodige schaduw zal kun nen bieden. BEDRIJFSLEIDER BENOEMD. De heer D. Raar te Alkmaar is be noemd tot bedrijfsleider van de N.V. Melkinrichting en Zuivelfabriek Gebr. Schaft te Oostzaan. In de hal van 't Koninklijk Instituut te Den Helder is door de Staatssecreta ris van Marine een gedenkplaat ont huld ter nagedachtenis aan het in de jongste wereldoorlog gesneuvelde ma rine-personeel. Een duiker is afge daald in het wrak van de Staverse jol die nabij Texel is vergaan. Er werden aan boord geen lijken aangetroffen. De gemeenteraad van Andijk heeft zich garant gesteld voor rente en aflos sing van de door Het Witte Kruis te sluiten lening voor de bouw van een wijkgebouw met badhuis. Voor de eerste maal is in de straf gevangenis te Hoorn een door gedeti neerden verzorgde toneelavond gehou den welke door genodigden, ruim 200 in getal, werd bijgewoond. Te Ob- dam is het 3 y„-jarig zoontje van de heer P. Bijroet onder een auto geraakt en spoedig aan de bekomen verwondin gen overleden. Als uitgave van de Zaanse VW is verschenen het standaardwerk „50 Ja ren Zaanstreek", samengesteld door de heer J. J. Dinkelberg. B, en W. van Krommenie stellen de Raad voor, de voetbalvereniging KW een bijdrage van f 1000 le verlenen in de kosten van de bouw van een tribune. De werk loosheid te Zaandam is de laatste maan den een weinig opgelopen. Stonden ein de Juli 211 werklozen ingeschreven, thans schommelt dit cijfer om de 350. Nog twee Zaandamse nieuwtjes: Het lijk is opgehaald van de Zweedse ma troos. die vorige week verdronk, door dat hij van een touwladder viel: Don derdag wordt de bekende NCRV-uit- zending „familie-competitie en spraak waterval" door Zaandammers verzorgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1949 | | pagina 2