Stad w, Omgeving,
De heer H. Knol is zéér
boos
AGENDA
Interessante avond van Genootschap
Nederland-Frankrijk
Verkeerstelling rond de „Brug der Zuchten"
Het systeem van de doofpot?
Sensatie Neen, een
openbaar belangt
Lou Bandy in het
Gulden Vlies
Een partijtje poker met
„De Bergerhofspelers"
De nieuwe avonturen
„Ome Biem", een nieuw
streepje op de lijst
VAN MARSDIEP TOT IJ
iAANDAG 81 OCTOBER 1949
WÜ' schreven dezer dagen over de
schandalige toestand, waarin het
„woonhuis" aan de Koningsweg num
mer 82 verkeert en wij protesteerden
er tegen, dat men in deze wantoestand
te laat en op ontoereikende wijze is
gaan ingrijpen. Dit klemt temeer, zo
schreven wij, omdat in dit aan alle
kanten open zijnde en overal van het
hemelwater druipende huis twee zieke
kinderen leven, waarvan het jongste
een baby van negen maanden
koortsig in een bedje ligt, dat van
wege de chaotische rommel niet eens
in de slaapkamer kan staan.
Het schijnt nu, dat wij ons met deze
publicatie, waarin wij tot onze spijt
weinig waarderend konden schrijven
over „Bouw- en Woningtoezicht", de
toorn van de heer ir. H. Knol direc
teur van Openbare Werken der ge
meente Alkmaar, op de hals hebben
gehaald. En als wij toorn zeggen, zijn
we uiterst matig. Want de heer Knol
kookt over van kwaadheid, omdat wij
geraakt hebben aan het heilige huisje
waarin deze hoofdambtenaar in blijk
baar zijns inziens onaantastbare hoog
heid zetelt. Dit alles zou ons vrij koud
kunnen laten, omdat de gezondheid
van een paar arbeiderskinderen, die
in weinig meer dan een verwaarloosd
varkenshok moeten leven, ons altijd
nog meer ter harte gaat dan het hu
meur van de heer H. Knol. Maar de
heer H. Knol schijnt daar weinig be
grip voor te hebben, want hij deelt ons
telefonisch twee dingen mede, die ons
tot een wederwoord nopen.
In de eerste plaats zegt de heer H.
Knol: „U hebt dat bericht alleen maar
geplaatst uit zucht naar sensatie".
Sensatie? Als er twee gaten in een
huis zijn, waardoor men van de slaap
kamer uit de lucht kan zien, als er
vijf centimeter regenwater in de keu
ken staat, als de kachel niet branden
kan, als het licht niet kan worden
aangeknipt uit vrees voor kortsluiting,
als de kleedjes kunnen worden uitge
wrongen en als in alle hoeken van de
kamers het vocht langs het behang
omlaag siepelt? Sensatie, mijnheer
Knol? Neen: feiten, en wel schande
lijk feiten. En als de heer H. Knol
denkt, dat hij een vrije pers het zwij
gen over zulke schandelijke feiten kan
opleggen door te schermen met het
woord „sensatie", dan vergist hij zich
op waarlijk sensationele wijze.
Ten tweede deelt de heer H. Knol
ons mede: ,.Ik heb al mijn ambtenaren
verboden aan uw redactie ook nog
maar éénmaal inlichtingen te geven."
Dat is een ambtelijke mededeling,
die herinneringen oproept aan de tijd,
toen de pers in Nederland almaar
missives van in hoogheid gezetenen
kreeg, die aanvingen met „Ich habe
verbotenHerinneringen aan de
tijd, toen maar al te veel potentaatjes
alle reden hadden om hun zeer onhei
lige huisjes tegen gezonde critiek te
beschermen door het uitgeven van
allerlei „verboden". Toen allerlei lie
den met zure gezichten de pers pro
beerden te muilkorven. Wij dachten,
dat die tijd voorbij was. Wij dachten
dat ambtenaren in een vrij, democra
tisch Nederland, het wel uit hun hoofd
zouden laten de vrije pers te boycot
ten en dwars te zitten zodra zij ge
gronde critiek levert in het algemeen
Uitvoering „De Maskers"
Zaterdagavond gaf de vereniging „De
Maskers", nu voor leden en belangstel
lenden, in het Gulden Vlies een opvoe
ring van het spannende spel: De Kat
en de Kanarie. De aanwezigen hebben
met grote aandacht stuk en spel ge
volgd en de uitvoerenden hun waarde
ring zeer duidelijk getoond. Er is dan
ook uitstekend gespeeld, waardoor voor
al ook de spanning tot grote hoogte
werd opgevoerd.
Een zeer geanimeerd bal vormde het
slot van de avond.
„St. Caecilia" in uniform
Men verzoekt ons opname van het
volgende:
Eind November bestaat het r. k. har
moniecorps „St. Caecilia" 30 jaar en
het viert het zijn zilveren jubileum.
Het comité, dat zich ten doel stelt
het corps bij deze gelegenheid unifor
men aan te bieden voor de 60 muzi
kanten, heeft zijn doel bijna bereikt.
Er ontbreekt nog een bedrag voor 4
Uniformen (ruim f 400). Bijdragen
voor deze laatste vier uniformen wor
den dankbaar aanvaard. Men kan zijn
bijdrage storten op giro 544025 van W
G. J. vd Eerenbeemt, penn. van het
comité, of op giro 1495 van De Noor-
derbank, onder vermelding: voor de
uniformen van „St. Caecilia".
Cursus vakonderwijzers in
Landbouwwerktuigkunde
Evenals in de winter van 19471948
Zal ook deze winter in de Rijksland-
bouwwinterschool te Alkmaar een
cursus voor het opleiden van „Vak
onderwijzers in Landbouwwerktuig
kunde" gehouden worden. Deze cursus
gaat uit van de gezamenlijke Land
bouworganisaties in Noord-Holland.
Overdracht grafsteen
Zaterdag 5 November, des namid
dags 3 uur, zal op de Algemene Be
graafplaats alhier door het betrokken
comité de overdracht plaats vinden
van de steen, welke op het graf van
de heer Jan Werkman zal geplaatst
worden.
belang. Maar wij hebben ons, voor
zover het de heer H. Knol betreft, op
waarlijk sensationale wijze vergist. De
heer H. Knol, directeur van Open
bare Werken, sluit alle deuren en
ramen van openbare gebouwen
voor de pers, die volkomen in het
openbaar het algemeen belang poogt
te dienen zonder aanziens des per-
soons.
Wij achten dat een bewijs van
zwakte. Het is een gered democratisch
principe, dat de publieke zaak publie
kelijk behandeld wordt. Ook in de
pers. De Grondwet heeft er zelfs haar
zevende artikel aan gewijd. En als
een overheidsdienaar meent, dit prin
cipe en dit Grondwetsartikel te kun
nen uithollen door de onder hem ge
stelde ambtenaren ieder contact met
de plaatselijke pers te verbieden, dan
vragen wij ons af, wat zijn chef, i.e.
de burgemeester, daar van zegt. Wij
kunnen ons moeilijk indenken, dat het
gemeentebestuur van Alkmaar de klok
zóver zal terugdraaien. En dat het een
dergelijke doofpotpolitiek zou gaan
aanhangen.
De burgerij heeft er recht op, dat
de pers in de gelegenheid blijve ge
steld volkomen onafhankelijk en
zonder het dreigement van een amb
telijke boycot haar openbare plicht
te doen. Voor dat recht staan wij op
de bres. Dat recht laten wij ons door
geen enkele ambtenaar, hoe hoog ge
zeten en hoe bekwaam en hoe boos
ook, ontnemen. „Ich habe verbo
ten".... past niet meer in onze tijd
En als de heer H. Knol van tegenge
steld gevoelen is, dan zal het nodig
zijn hem duidelijk te maken, dat hij
zich zwaar vergist.
Het variété-programma, dat gister
avond de bezoekers in het Gulden
Vlies werd geboden, heeft een flink
succes behaald. En dat was wel ver
diend ook. Het geheel had een vlot
verloop en diverse nummers wisten
het publiek te boeien.
De „Corita's, aangekondigd door
Menno Grondsma als conferencier,
verwierven met hun accordeon-show
een luid applaus. De vrouwelijke helft
van het duo trad zeer temperamentvol
op. Het Rio-trio, de twee kruiers met
de lenige dame, was hier bekend
evenals Sax en Phon en beide
nummers vonden evenals de vorige
maal veel bijval.
Lou Bandy heeft met zijn dwaas-
komische- liedjes en zijn uitgebreide
vrolijke conférence de toeschouwers
weer hartelijk doen lachen. Hij weet
nog steeds zijn gehoor te boeien en
veel vrolijkheid te brengen.
Na de pauze zag men met veel ge
noegen, na de Corita's en Sax en
Phon, Menno Grondsma als internatio
naal zangparodist. Hij had zijn pro
gramma op gelukkige wijze vernieuwd
en bracht uitstekende nummers. Hij
imiteerde achtereenvolgens Jean Sa-
blon (Pont d' Avignon), Frans van
Schaik, Tino Rossi, Bing Crosby, Al
Jolson, Leo Fuld en Charles Trenet en
wel op een wijze, die bewondering af
dwong.
De avond werd besloten door Albert
de Booy, die oorspronkelijk niet op
het programma voorkwam, doch voor
een zeer succesvol slot zorgde. Zijn
ernstige nummers Jeruzalem en het
lied op de Rotterdamse St. Laurens-
toren (melodie Les Trois Cloches) be
haalde een groot en welverdiend suc
ces. terwijl zijn komische imitatie van
„Hardy" (u weet wel de vriend van
Laurel) het weer prima deed. getuige
het luide applaus dat hem ten deel
viel. Dit was zeker ook bedoeld van de
uitstekende pianist en begeleider Ton-
ny Schifferstein (hij verving zijn
vriend De Leur), die voor. een prima
muzikale omlijsting zorgde. G.
JAARVERSLAG RAAD VAN
ARBEID
Wij ontvingen het jaarverslag over
1948 van de Raad van Arbeid; een uit
gebreid document waarin alles is opge
nomen wat in dat jaar met het werk
van die Raad in verband staat.
MAANDAG 31 OCTOBER
Harmonie Theater, 8 uur: De Blau
we Lagune (14 j.) Cinema Americain:
Romance in Rio (boven 14 j.) Victoria
Theater: 't Is feest vandaag tot 14 jaar
onder geleide).
R.K. Lyceum: „Zo zijn onze manie
ren", 2—6 en 7—10 u.
Wapen van Haarlem: Jaarvergadering
Witte Kruis, 8 uur.
Doopsgezinde kerk: Opwekkingssa
menkomst, Baptisten Gem., 8 uur.
DINSDAG 11 NOVEMBER
Bioscopen als Maandag.
R.K. Lyceum: „Zo zijn onze manie
ren", 116 en 710 uur.
't Gulden Vlies, 8 uur: Huldiging Albert
van Dalsum. (Opvoering van De moord
in de Kathedraal.
Doopsgezinde kerk: Opwekkingssa
menkomst Bapt. gem., 8 uur.
Hedenavond 8 uur
LEDENVERGADERING
„WITTE KRUIS"
Afdeling Alkmaar
in het „WAPEN VAN HAARLEM"
Nieuwesloot 59
Zaterdagavond heeft de toneelvereni-
De Bergerhofspelers" in het Wapen v.
Heemskerk een opvoering gegeven van
Robert SmileyPeple's klucht „Een
partijtje poker". Het stuk, dat onder
regie stond van de heer J. L. Robert Sr.
is vlot over het voetlicht gebracht en
de talrijke aanwezigen hebben dan ook
luide blijk gegeven van hun instem
ming met de prestaties der spelers. De
handeling speelde zich af tegen een dé
cor dat uitmuntte door stijl en kleu
righeid en waarnaar het een genoegen
was te kijken. De beide voornaamste
rollen, die der twee firmanten van „Tbr
Eureka Digestive Pill Comoagny" wer
den vertolkt door de .heren G. Boon en
J. Hos, van wie de laatste de beste
prestatie gaf. Vooral in zijn functie van
butler beeft, de heer Hes verdienstelijk
spel te zien gegeven. De heer Boon,
hoewel goed rolvast, was in zijn stille
spel wat te geforceerd. Mevrouw C.
DekkerTiebie in de rol van mrs.
Nettleton bracVh goed spel. Haar po
gingen om haar uitspraak aan te pas
sen aan haar rol, maakte echter een
wat krampachtige indruk. Wat niet
wegneemt, dat het toch een genoegen
was naar haar te kijken. De miss Flo
rence Cole van mevr. Van Weert-Hei-
lijgers was vlot en charmant en zij gaf
een verloofde, waarmee een directeur
van de pillenfirma zich gelukkig kon
prijzen. De heer W. van Wieringen in
de rol van advocaat Vanderholt gaf
duidelijk blijk niet rolvast te zijn en te
veel op de souffleur te spelen. Dit hoeft
geen bezwaar te zijn, maar het buiten
de tekst om gaan spelen brengt altijd
het gevaar mee, dat de tegenspelers de
slagwoorden missen en ook de kluts
kwijt raken. Het personeel van de firma
bestond uit drie personen, de typiste,
vertolkt door mevr. A. van Drie-Kos-
sen, de boekhouder (de heer H. Kuin-
dersma) en de loopjongen Jimmy, in
travesti gespeeld door mej. R. Besse.
Van deze drie was de boekhouder ze
ker de beste. Hij liet zien dat men ook
an kleinere rollen iets bijzonders kan
maken. De typiste was goed op dreef
en de loopjongen een klein, maar niet
temin niet zo heel eenvoudig rolletje,
was juist zoals een loopjongen behoort
te zijn, wat zeker niet alleen aan de
uitstekende grime geweten moet wor
den. Tenslotte willen wij vermelden de
negermeid Coddles, vertolkt door me
vrouw T. Kuindersma-Vis. Zij is ge
worden tot een uitstekend type. In mi
miek en houding liet zij niets te wen
sen over. Maar laat men in het vervolg
ervan afzien een negerin met alle ge
weld een accent op te leggen. In de
eerste plaats valt het idioom niet te
benaderen, zeker niet in vertaling en
bovendien vergist men zich zo licht.
Zoals zij praatte, verwacht men dit
eerder van een Chinese zo te horen.
Eenmaal gewend aan het zonderlinge
taaltje, kon men echter tenvolle van
haar spel genieten.
Over vier maanden zullen de „Ber
gerhofspelers" opnieuw met een stuk
voor het voetlicht komen. Deze opvoe-
ïing zien wij met belangstelling tege
moet. De avond werd besloten met een
geanimeerd bal, met medewerking van
een uitstekend driemans-orkestje on
eer leiding van Gerard Dekker
H.L.O.-proeven
Rijkspolitie
Op Donderdag werd door een 50-tal leden
van het korps Rijkspolitie district Alkmaar, drie
leden der gemeente-politie Hoorn en 2 leden
der CCD te Hoom, aan een 25 km wandel
mars deelgenomen, ter verkrijging van het
h .L.O.-diploma.
De districts-commantdant te Alkmaar, de
kapitein mr. J. van der Steur, deed van zijn
belangstelling blijken, door de deelnemers vóór
het vertrek enkele woorden toe te spreken, waar
na in een fikse hagelbui onder commando van
de owr. Waterdirnker te Heiloo, werd afgemar
cheerd.
Het parcours liep van Alkmaar via Bergen
door de duinen naar Schoorl, alwaar in hotel
Timmerman een half uur werd gerust.
Nadat op de gebruikelijke wijze enkele op
gelopen blaren waren behandeld, ging het weer
via Bergen naar Alkmaar terug.
Het weer bleef boven verwachting vrij goed.
De stemming was opperbest en wat het voor
naamste is er waren geen uitvallers.
Als gedelegeerden van het H.L.O. traden op:
de heer J. v. d. Grient, directeur van de „Over
c'ekte" te Alkmaar en de wachtmeester le kl.
G. A. Tönies, instucteur lichamelijke oefening,
behorende tot de staf van het district Rijks
politie Alkmaar.
Tweede H.O.V. concert
Op Woensdag 2 November zal de
Haarlemse Orkest Vereniging onder
auspiciën van de Samenwerkende Cul
turele Verenigingen te Alkmaar haar
tweede concert geven in 't Gulden
Vlies.
Ook dit concert zal wederom gediri
geerd worden door Toon Verhey, ter
wijl ditmaal als solist zal optreden de
beroemde Amerikaanse cellist Edmund
Kurtz.
Er zal een programma ten gehore
worden gebracht, dat uit een drietal
werken van Franse componisten be
staat.
Burgerlijke Stand
Geboren: Jantje Z„ d.v. D. Toren
beek en N. Langenberg Jan, z.v. K.
Koopmans en M. J. C. Krijnen Al-
phonsus M„ z.v. J. Vreeker en E. F. de
Vries Petrus, z.v. G. Hulskamp en
M. van Nimwegen Maria C. J., d.v.
J. J. Dijkers en C. P. Daniels.
Gehuwd: Hendrik Kooijmans en
Aagje Hoed Gijsbertus J. Bonouvrie
en Jozepha F. Waals. Hendrik Maa-
sen en Trijntje A. de Vries.
Overleden: Trijntje Dekker, 83 jaar,
wed. v. J. W. F. Room.
Opbrengst collecte
„Zuigelingenbescherming"
De penningmeesteresse van „Zuige
lingenbescherming" meldt ons:
De door de vereniging voor Zuige
lingenbescherming Zaterdag gehouden
collecte heeft een bedrag van f 789.76
opgebracht. Voor dit prachtige resul
taat onze hartleijke dank aan de bur
gerij en de collectrices.
EEN AARDIGE FOLDER
De vereniging „Groep Bloemisterij"
uit de Ned. Tuinbouwraad zendt ons
een duidelijke en van gekleurde plaat
jes voorzien exemplaar van de door
deze organisatie uitgegeven folder
„Tien nuttige wenken voor de verzor
ging van bloemen en kamerplanten".
Deze is er op gericht, het publiek op
duidelijke en eenvoudige wijze voor te
lichten en zal gratis verkrijgbaar zijn
bij bloemenwinkeliers en op bloemen
tentoonstellingen.
Als eerste spreker in dit seizoen voor
Nederland—Frankrijk kwam de heer
Bellaunay, privaat-docent aan de Uni
versiteit van Amsterdam. De president,
dr. R. Wiarda, herinnerde er aan dat
de spreker geen onbekende voor ons
was; immers twee jaar geleden sprak
hij voor NederlandFrankrijk over
Bernanos, een lezing, die velen zich
nog zullen herinneren.
In de na-oorlogse letterkunde zei
spreker, zijn enkele zeer bekende na
men, zoals Sartre, Arragon, zeer veei
namen van jonge schrijvers, die nog
niet geclassificeerd zijn en dan is daar
„het geval Camus".
Camus was wel bekend en heeft ook
ai dadelijk succes gehad. Ten eerste als
mens; hij is sympathiek, aangenaam in
de omgang, was een ondergronds strij
der; ten tweede, wegens zijn werk, dat
geschreven is in een heldere en duide
lijke stijl. Dat werk zelf is echter wat
gedachte betreft, niet zo gemakkelijk
en soms zelfs provocerend, maar dat is
iets wat het publiek juist waardeerde.
Het publiek van tegenwoordig heeft
n.l. genoeg van „gemakkelijke lectuur"
Albert Camus is pl.m. 35 jaar oud; toch
is zijn oeuvre reeds belangrijk. Hii be
gon met een klein boekje; „Noce"
waarin zijn talent reeds duidelijk uit
komt. Hij zoekt zijn inspiratie, zoals
verschillende andere schrijvers, tegen
woordig in Noord-Afrika; in zijn wer
ken vindt men „l'emprelnte méditer-
ranéenne" n.l. een bijna heidense
vreugde in t' leven, met daarnaast een
diep pessimisme. De wereld is „absurd".
Wanhoop is de enige houdig voor de
mens; geen zelfmoord, maar „verzet",
hoewel dit ook absurd is.
Sisyphe, die een rotsblok met veel
moeite tegen een helling op rolt, waarna
hij het weer naar beneden laat glijden,
om dan weer van voren al aan te be
ginnen; dat is 't lot van de mens in
deze wereld „une tache absurde". Deze
gedachte wordt uitgewerkt in „Mythe
de Sisyphe" ook in „L'Etranger" ge
schreven in een neutraal gehouden,
droge stijl. Het is het korte verhaal van
een ambtenaartje in Algiers, die alles
wat hij ondervindt, op dezelfde, eigen
lijk onverschillige manier vertelt, of 't
nu gaat over de begrafenis van zijn
moeder of over 't kopen van een nieu
we das. De held van 't verhaal voelt
zich vreemdeling tegenover dat wat
hem omringt, tegenover zich zelf en on -
verschillig tegenover zijn absurd lot.
Een enkel ogenblik verheft de held
zich boven dit alles, n.l. als hij, in de
gevangenis, de bijstand van een gees
telijke weigert. Dan komt hij een mo
ment in opstand tegen zijn lot.
In het toneelstuk „Caligula" is Nero
niet zozeer de krankzinnige wreedaard
uit de geschiedenis, maar hij is de man,
die alles in de wereld absurd en slecht
vindt en omdat de mensen zich daarvan
niet voldoende rekenschap geven, voegt
hij zelf nog wat toe aan de slechtheid
die er al is. Staat Camus zelf geheel
aan de kant van Caligula? Dat is niet
zeker. Misschien kiest hij de zijde van
de samenzweerder, die Caligula wou
vermoorden, om toch nog iets van 't
weinige geluk, dat er voor de mensen
bestaat, te behouden.
5. Zo bevinden Pirn, Pam en Pom
zich weer aan boord van de „Salmiak".
Ze hebben een mooie hut voor hun
drietjes gekregen, dank zij de brief
van Koning Samba. Vrolijk maken ze
een onderzoekingstocht door hun ka
juit. Alles ziet er even keurig uit. De
bedjes boven elkaar, die aan boord
kooien worden genoemd, zien er
kraakhelder uit en ook een glanzend
wit fonteintje is aanwezig. Pim, Pam
en Pom zijn verrukt over hun nieuwe
verblijf en over het feit, dat ze Moe
der Woeffie nu snel terug zullen zien.
Maar bij de gedachte aan zijn Moeder
slaakt Pom plotseling een verschrik
kelijke kreet. „Wat is er?" „Wat heb
je?" roepen zijn beide broertjes gelijk
tijdig. „We hebben helemaal vergeten
om een souvenir, een aar-denken voor
Moeder mee te nemen", roept Pom.
„We kunnen toch niet thuiskomen uit
dit verre land, zonder een cadeautje
voor Moeder?"
Een gouden herfstzon hangt boven de wijde landen aan de Schermerweg.
Glinsterende rijp kleeft nog aan de weiden en in de sloten knistert een heel dun
laagje ijs. En langs de weg staat een groepje jongelui, gewapend met potloden
en indrukwekkend uitziende staten, geprikt op plankjes triplex. Zij merken niets
van de kou. In hun harten is het warm, want zij beleven de dag van hun leven.
Zij weten zich nu bijna volwassen en een onmisbare factor in het grote geheel,
omdat ze méétellen. Ze tellen niet alleen méé, maar ze tellen ook méé. In de let
terlijke betekenis van het woord. Ze tellen het verkeer, alles wat op twee, drie,
vier of meer wielen gemotoriseerd wordt voortbewogen. Ze hebben daarbij de
hulp van een heuse verkeersagent, witgehandschoend en gestoken in lederen jas.
Hij vertegenwoordigt het gezag. Een manuaal van zijn opgestoken arm dwingt
de automobilisten, de motorrijders naar de wegberm en dan springen de ijverige
jongelui er op af.
„Ze vragen je het hemd van het
lichaam" vindt een automobilist, maar
hij zegt het met een welwillende glim
lach en hij is graag bereid de vragen
te beantwoorden. Waar komt u van
daan? Waar gaat u naar toe? Wat zijn
uw pleisterplaatsen? Hoeveel zitplaat
sen hebt u in uw wagen? Hoeveel per
sonen vervoert u? En tenslotte: Hoe
oud bent u? Die laatste vraag komt
velen nogal onbegrijpelijk voor en de
antwoorden zijn er dan ook naar. „Ik?
Ik ben twaalf geweest, ik ben ge
trouwd, Ik heb vier kinderen en mijn
schoonmoeder is óók nog in leven"
zegt er één, maar daarmee houdt hij
de zaak alleen maar op.
Want de scholier van de HBS, het
Lyceum, of de MULO laat niet af. Hij
stelt zijn vraag opnieuw en hij rust
niet, voor zijn potlood op de lijst heeft
ingevuld: 27, 44, 39Nu nog het
autonummer. Klaar? „Rijden" zegt de
agent.
Met de directie van de N. A. C. O.
is een aparte regeling getroffen. De
chauffeurs hebben alle gegevens van
te voren op een papiertje geschreven.
Dat voorkomt oponthoud, Want snel
heid is naast betrouwbaarheid het de
vies van iedere autobusonderneming.
De gemeente heeft deze verkeerstel
ling georganiseerd en het is dan ook de
gemeente, die zorg draagt voor de in
wendige mens van de tellers. Boter
hammen en hete chocolademelk. Een
auto van Openbare Werken zorgt voor
het vervoer. Een grote melkbus vol
staat op de wagen en een pollepel duikt
altijd maar weer in de gegalvaniseerde
bus om de glazen te vullen. En opzich
ter Slinger fungeert als oberkellner.
Zo staan ze aan de Schermerweg en
op de Helderse weg en op de Friese
weg. Ze tellen het verkeer naar de stad
en van de stad en ze doen het met op
gewektheid en accuratesse. Eén der
vragen op de Schermerweg luidt: Bent
u over de Friese brug of over de Vlot
brug gekomen? En is het dan een
wonder, dat een automobilist zegt: „Nou
nog een nieuwe Friese brug en de zaak
is voor mekaar! "Ja, nu nog een nieuwe
Friese brug
Bij de brug der zuchten.
Niet alleen Venetie kent de Brug
der Zuchten. Ook in Alkmaar is die
naam zeer toepasselijk. De Friese
brug. In het middelpunt van de be
langstelling bij de weggebruikers, zij
het dan ook, dat iedere keer. als de
bruggewachters hun zwengels draaien
het geween en het gekners der tanden
ten hemel stijgt. Bekend ook bij de
Alkmaarders door de geruchten van
vernieuwing. Maar geschrapt van de
begroting. Zomaar, met één penne-
kras. Geen geld. Geen burg. Laat ons
het geduld niet verliezen. Dat doen de
scholieren ook niet, die vanmorgen
het vex-keer in beide richtingen ston
den te tellen. Hier werden de auto's
niet aangehouden. Dan zouden op
stoppingen niet ven de lucht lijn. Hier
wordt alleen maar geturfd. Maar dan
ook alles. Bakfietsen en „moord-
sleeën", heren in het verkeer en ge
zapig stappende koeien. En alleen de
wandelaars ontsnappen aan een pot
loodstreepje op de invulstaten. Ook de
tüden, waarop de brug geopend is en
het aantal keren, dat dit gebeurt, wor
den genoteerd. De jongelui, daarmee
belast, hebben maar al te druk werk
Opnieuw knikken de rood-witte bo
men in hun klampen. Opnieuw draai
en de brugwachters aan hun 1-andels
en traag zwenkt de brug. Om door
tocht te verlenen aan een klein motor-
tankscheepje. Uit Texel, met schipper
Schagen. Voor op de Doeg prijkt met
witte letters de naam: Oome Biem.
Met blauwe damp wolkjes puft het
ding hakkepoffend door de opening.
En ter weerszijden van de brug rijen
zich de files auto's, motorrijwielen
en fietsen En men hóórt het geween
en het gekners der tanden, als men het
geronk der motoren uit zijn oren weet
te bannen. Oome Biem houdt het snel
verkeer op, omdat de Friesche Brug
te laag is, zelfs voor zijn nederige rug
En als de bomen weer in de blauwe
lucht priemen hebben de tellende jon
gelui weer een nieuw streepje op hun
lijst gezet.
De gemeente telt het verkeer. Dat
het druk is, weten wij allang. Hop
druk het is, zullen wjj precies aan de
weet komen, als de resultaten van de
telling bekend zijn. En dat kan alleen
maar nuttig weien.
Het bekende werk van Camus is ,L*
Peste", de kroniek van een pest-epide-
mie in de stad Oran. Het is een
boeiend boek, maar dat iets anders geeft
dan alleen de beschrijving van de
ziekte. Ten eerste is het een symbool
van de oorlogsjaren; ellende zoals in
concentratiekampen, afscheiding van
de rest van de wereld, de bezette
landen b.v. hebben geen contact meer
met anderen, zoals Oran geheel afge.
sloten is. Ten tweede een philosofische
gedachte: de pest treft iedereen; jong,
oud, onschuldig, een beeld van het
absurde lot der mensen. Ook is daar
't denkbeeld van het kwaad, dat aanste
kelijk werkt.
Er zijn veel verschillende mensen
typen in La Peste; ieder van hen is 't
symbool van een houding tegenover de
wereld; er zijn er die onverschilligheid
veinzen of die van 't kwaad willen pro
fiteren; er zijn er die mechanisch
voortgaan met 't doen van hun werk,
enz. De belangrijkste figuren zijn de
journalist, die steeds probeert de stad
uit te komen, en als t' eindelijk kan,
toch niet gaat. Hij voelt zich solidair
met de andere ongelukkigen in deze
wereld. De christen, die zich onder
werpt aan God's wil. De dokter, dl»
zegt: Het enige middel om te strijden
tegen de pest (het kwaad, in de wereld)
is: „l'honnêteté". Wat Is dat? vraagt
men hem. Ik weet 't niet, antwoordt
hii: het is mijn werk, mijn plicht doen,
Men verwijt Camus tegenwoordig te
genstrijdigheid in zijn werk. Die is er
niet. Er is wel evolutie, hij blijft door
en door pessimist, maar geeft toe, dat
het kwaad bestreden moet worden en
ons weinige geluk verdedigd.
Met enige welgekozen woorden dankte
de voorzitter spreker voor zijn interes
sante lezing.
Vijfduizendste bezoekster
„Zo zijn onze manieren"
Gisteravond kwart voor negen pas
seerde de 5000ste bezoekster de contróle
van de tentoonstelling „Zo zijn onze
manieren", die thans in het R. K.
Lyceum wordt gehouden. Het was me
vrouw Ibink van de Laat, die door dr.
Arnold in een korte toespraak werd
gelukwenst. Als aandenken bood dr,
Arnold haar een door haar zelf geko
zen boek „Moeder" van kardinaal
Mindszenty aan.
Spaarbankagenda
De Nutsspaarbank geeft voor 1950
haar spaarders een practische agenda
waarin men alles kan vinden wat men
dagelijks nodig kan hebben. Posttarie-
ven, maten en gewichten, afstands
tabellen en zelfs gekleurde kaartjes van
diverse Europese landen. Er is daar
naast volop ruimte voor het noteren
van adressen en het maken van aante
keningen.
Vanzelfsprekend heeft de spaarbank
daarbij ook aan het zakelijk belang ge
dacht en uitvoerig de geschiedenis van
het spaarbankwezen in Nederland op
genomen.
DOORNROOSJE VOOR DE JEUGD.
Het Rotterdams Kindertoneel, dat in
Alkmaar in 't Gulden Vlies reeds meer
malen goede voorstellingen voor de
jeugd gaf, bracht hier Zaterdagmiddag
een opvoering 'van het bekende, maar
toch altijd weer boeiende sprookje
Doornroosje.
De jeugdige bezoekers hebben ook
nu weer genoten" en in spanning de
geschiedenis van het prinsesje en de
dappere prins gevolgd, en de uitvoe
renden veel applaus geschonken.
De Rotterdamse spelers hebben
goed en met veel ambitie het sprook
jes voor de jeugd opgevoerd.
BOMEN GEPLAATST
Langs de nieuwe Schermerweg wor
den door het gemeentebestuur bomen
geplaatst zodat dit weggedeelte in de
toekomst, de nodige schaduw zal kun
nen bieden.
BEDRIJFSLEIDER BENOEMD.
De heer D. Raar te Alkmaar is be
noemd tot bedrijfsleider van de N.V.
Melkinrichting en Zuivelfabriek Gebr.
Schaft te Oostzaan.
In de hal van 't Koninklijk Instituut
te Den Helder is door de Staatssecreta
ris van Marine een gedenkplaat ont
huld ter nagedachtenis aan het in de
jongste wereldoorlog gesneuvelde ma
rine-personeel. Een duiker is afge
daald in het wrak van de Staverse jol
die nabij Texel is vergaan. Er werden
aan boord geen lijken aangetroffen.
De gemeenteraad van Andijk heeft
zich garant gesteld voor rente en aflos
sing van de door Het Witte Kruis te
sluiten lening voor de bouw van een
wijkgebouw met badhuis.
Voor de eerste maal is in de straf
gevangenis te Hoorn een door gedeti
neerden verzorgde toneelavond gehou
den welke door genodigden, ruim 200
in getal, werd bijgewoond. Te Ob-
dam is het 3 y„-jarig zoontje van de
heer P. Bijroet onder een auto geraakt
en spoedig aan de bekomen verwondin
gen overleden.
Als uitgave van de Zaanse VW is
verschenen het standaardwerk „50 Ja
ren Zaanstreek", samengesteld door de
heer J. J. Dinkelberg. B, en W. van
Krommenie stellen de Raad voor,
de voetbalvereniging KW een bijdrage
van f 1000 le verlenen in de kosten van
de bouw van een tribune. De werk
loosheid te Zaandam is de laatste maan
den een weinig opgelopen. Stonden ein
de Juli 211 werklozen ingeschreven,
thans schommelt dit cijfer om de 350.
Nog twee Zaandamse nieuwtjes: Het
lijk is opgehaald van de Zweedse ma
troos. die vorige week verdronk, door
dat hij van een touwladder viel: Don
derdag wordt de bekende NCRV-uit-
zending „familie-competitie en spraak
waterval" door Zaandammers verzorgd.