De Wereld der Vrouwen
Sport in 't kort
Meisjes in
uniform
Mejuffrouw H. R. Lyesen,
fSÊII
iilÉi
Verloskundige in Beverwijk
Puzzle-rubriek
Recept van Kers:
Gelukwens van Nehru
OP HET MATJE
Smokkel-in-het-klein langs Belgisch
Nederlandse grens
ZATERDAG 5 NOVEMBER 1949
w.w.w.v
TI ET STOND DAAR zo terloops in
een krantenverslag en het zal
v/einigen iets gezegd hebben. Maar het
trof mij plotseling als een openbaring:
Er zijn haast geen wezen meer, ver
geleken bjj vroeger".
Daar moet je eens even de krant bij
neerleggen om het te verwerken. Zo
goed als geen wezen meer inderdaad.
Een stad als Amsterdam telt alles en
aiies bij elkaar nog hoogstens 'n twee
honderd weeskinderen. „Gewone" dan
altijd, als u mij begrijpt.
Kr lopen op het ogenblik in ons lieve
land duizenden kinderen rond, die een
springlevende vader en moeder bezit
ten en toch door de gemeenschap moe
ten worden opgevoed en in bescher
ming genomen. Dat is de andere zijde
van de fraaie medaille, maar die wil
len we vandaag nu eens onder laten
liggen. De blinkende bovenkant memo-
jaért het heuglijke feit, dat het getal
wezenlijk ouderloze kinderen in ons
land uitermate klein is.
Dat wil dus zoveel zeggen als: er
Iforven veel minder mensen op jeug
dige leeftijd dan vroeger; wij zijn er
qua volksgezondheid en sociale wetge
ving een stuk op vooruitgegaan. Het
gevolg van dit verheugend verschijn
sel is, dat in de weeshuizen, die vroe
ger dikwijls overvol waren, nu de
schaarse voetstappen van de kinderen
langzamerhand hol gaan klinken in
hun grote zalen en trappenhuizen.
Dat is een wonderlijke gedachte.
Voor velen van ons is het Weeshuis nog
een zeer werkelijke en tastbare herin
nering. Een boek als Jaapie van Ja
cobus van Looy doet ons nog lang niet
so vreemd en ongewild barbaars aan
alf he* wellicht onze kleinkinderen zal
voorkomen.
De wezen in hun kleurrijke dracht:
je had er als kind medelijden mee en
als volwassene mengde zich een zeke
re poëtische vertedering in dat mede
lijden. Eén weeshuis uit mijn jeugdja
ren zal mij altijd bij blijven als een zui
ver voorbeeld van zijn soort, en van
daag weet ik nog niet of ik het ver
dwijnen ervan moet toejuichen of be
treuren.
Het was een hoog, zeer statig heren
huis aan een der prachtigste grachten
van ons vaderland. De wezen, die er
in opgenomen werden, waren uitslui
tend meisjes. Of, zoals de statuten het
in goedrond kernachtig Hollands uit
drukten: Van het vrouwelijk geslacht,
geboren uit Nederduits Hervormde ou
ders en kinderen van het eerste bed.
Eigenaardig genoeg waren het meren
deels halve wezen, voor wie de over
gebleven vader of moeder de opvoe
ding en verzorging niet bekostigen
kon. Zij bnrven er tot haar achttiende
verjaardag, gingen op verschillende
stadsscholen tot zij twaalf waren, wer
den daarna in het Huis te werk gezet
waar zij voortreffelijk alle huisvrou-
welijke kundigheden leerden en in het
bijzonder naaien.
Ik heb mij laten vertellen dat de ge
zeten families van het stadje oudtijds
het Huis is nu twee eeuwen oud
voor een dochter die op trouwen stond
de gehele uitzet door de weesmeisjes
lieten naaien en borduren. En ik behoef
niemand te vertellen, wat dat zeggen
wilde in een tijd, toen geen bruid die
zich respecteerde het huis haars mans
betrad zonder vier en twintig servetten
met rolzoompjes, twaalf kussenslopen
voor daags en zes extra gala voor lo-
gé's, idem zoveel taffellakens en bedde-
lakens en bordedoeken en vingerdoek
jes en noem maar op. Alles met de
hand onzichtbaar genaaid (probeert u
het eens met één laken) van het puur
ste linnen en van kunstige dik opge
legde monogrammen voorzien.
En desalniettemin zongen de wees
meisjes bij dit gepriegel als lijsters; zij
kregen bruidssuikers op de trouwdag
en werden degelijke, zeer gewaardeer-
dienstboden in deftige gezinnen en
voor 't merendeel voortreffelijke huis
vrouwen. Want trouwen deden ze vrij
wel allemaal, en dat kwam niet alleen
van die rolzoompjes, maar ook, dat
laat ik mij niet afstrijden, omdat zij er
zo allerliefst uitzagen. Allemaal.
Als ze klein waren droegen ze grie
zels van zwarte serge jurken, met bon
te of witte schorten en witte katoenen
mutsjes op haar och arme kaal
geknipte bolletjes. Maar als ze zo veer
tien, vijftien waren, gingen de teugels
wat losser hangen. Ja, hoho: wat het
toilet betreft. Zij mochten het haar
iaten groeien en dat deed het dan ook
meteen in een weligheid, alsof het een
schade had in te halen. En op dat kroe
zelhaar droegen zij wit kanten mutsjes
me4- piekfijn zilveren oorijzer. Voorts
verheugden zij zich 's Zondags in een
allercharmantste dracht: jakje met
schootje en wijde rok, alles van zwart
laken. Maar over het jakje een fijne
batisten doek geplooid, bloedkoralen
om de hals en een wit schortje met
borduursel.
Eens stond de voordeur van 't Huis
epen toen ik passeerde en ik snoepte
de buitenkans, een schilderijtje dat
Pieter de Hoogh verrukt zou hebben:
een knap deerntje in dit flatteuze
zwart en wit, dat juist de monumenta
le eikenhouten trap afdaalde, dragend
met beide handen het theeblad met
kostbaar servies voor de vergaderende
regentessen.
„Barbaars", zegt u. „Stakkers in haar
uniform, arme apart gezette kinderen,
die al jong er „getekend" bij liepen.
Mooie „goeie ouwe tijd". U hebt gelijk.
De meisjes verfoeiden haar costuum,
dat met een paar kleine ondeugende
wijzigingen (elk jaar knipten de rak
kers haar rokken een paar vingers kor
ter dan de oorspronkelijke bedoeling
was) nog precies zó was als de dracht
dér dochters van de kleine burgerij in
de tijd dat het Huis werd gesticht. En
zodra gingen de meisjes niet „in bur
ger", of zij trokken foeilelijke hard
groene en knalgele jurken aan en wer
den op slag doodordinaire afgetakelde
kinderen van dertien in een dozijn.
Maar als zij onder de lichtgroene lin
den wandelden in haar prachtige stijl
volle achttiende eeuwse dracht dan
sioeg menig artistenhart een slag over.
Zo gaat het in de wereld. De oude
weeshuizen hoe goed en barmhartig
bedoeld in hun opzet, hoe zegenrijk in
een maatschappij waarin vele ouders
jong stierven zij worden langzamer
hand ontvolkt. De schaarse weeskinde-
len onzer dagen dragen onopvallende
kleren als elk ander. Dat is goed en
wijs.
Maar ach, wat waren zij bekoorlijk,
de weesmeisjes mijner jeugd! SASKIA.
WERKENDE VROUWEN IN NOORD-HOLLAND
(Van onze redactrice)
„J-JET IS EEN GOED IDEE om ook
eens over het werk van een ver
loskundige te schrijven, omdat men
over het algemeen zo weinig van ons
beroep afweet," zegt Zr. H. R. Lyes-
sen. Zij zit in een wit jasschort bij de
grote tafel in haar huiskamer en is
direct bereid wat te vertellen over
haar werk in Beverwijk en omgeving.
„Mae ik dan eerst eens van u we-
ten hoe u er toe bent gekomen om
verloskundige te worden?" is de eer
ste vraag, die zij te beantwoorden
krijgt.
„Och, mijn moeder zei zo vaak: Jij
bent een geboren verpleegster. Het
verzorgen van zieken trok mij aan en
daarom ging ik in de verpleging. Toen
mijn broer nog studeerde, was hij in
pension bij een familie, waarvan de
vrouw verloskundige was. Zo kwam
ik meer over dit beroep te weten en
dat had tot gevolg, dat ik na mijn ver
pleegstersopleiding naar de Rijks
kweekschool voor Vroedvrouwen in
Amsterdam ging. Daar duurt de op
leiding drie jaar en in die tijd moest
ik heel wat leren. Ook alle afwijkingen
moet je onderkennen. Er wordt wel
eens gedacht, dat verloskunde vrij
eenvoudig is, maar je moet heel wat
in je mars hebben. Na het eindexa
men van de kweekschool ging ik een
poos assisteren. Zo ben ik eerst vier
weken op het eiland Marken geweest.
Ik moest er over het ijs lopend naar
toe, omdat de Gouwzee bevroren was.
Ook assisteerde ik in Warnsveld, bij
Zutphen, en ik herinner mij nog best,
dat alles onder water stond, zodat men
PUZZLE 108.
De zes bedoelde beroepen waren: (ge
maakt uit de gegeven namen):
1. Fabriekschef (naam F. B. C. H.
Kareesif).
2. Melkcontroleur (naam R. C. Krul-
toonmeel)
3. Sluiswachter (naam C. S. Wirsa-
hulte).
4. Brandstof fenhaadelaar (naam H.
N. Ranfosdanebaar, Delft).
5. Piano-onderwijzeres (naam E. I.
N. Zweespoor-Rijnda)
6. Filmregisseur (naam I. F. Slem-
ruigres).
Een puzzle, die velen toch nog heel wat
moeite bezorgd heeft. Maar het aantal
ingezonden oplossingen overtrof verre
onze verwachtingen. Na loting onder de
inzenders van een goede oplossing is
de wekelijkse prijs k t 5 ditmaal ten
deel gevallen aan de heer P Meijer,
Geesterweg 16 te Alkmaar. Gefelici
teerd! Deze prijs zal worden toegezon
den.
PUZZLE 109
DE VIER ONTBREKENDE CIJFERS
Een getal van vijftien cijfers moest
gedeeld word°n door 7 1 9 3 6 5 8.
Dit getal was:
47a6948a9a21a48
Zoals men ziet ontbreken in dit getal
vier cijfers, die zijn aangeduid door de
letters a. Dit betekent geenszins, dat
die vier cijfers gelijk zijn. Wanneer wij
U nu nog mededelen, dat de deling pre
cies opgaat en de som der vier ontbre
kende cijfers 10 is. wordt gevraagd de
bedoelde deling geheel volledig in te
zenden.
Oplossingen (per briefkaart) tot en
met Donderdag 10 November aan de
Redactie van dit blad. (Er wordt weel
een prijs van f 5.— verloot).
Een beetje luxe, een gezellig uitje,
iets wat je even uit de sleur van alle
dag haalt, we hebben het allemaal
soms zo hard nodig. Het is de franje
van ons bestaan!
Maar wist U, dat een beetje franje
ook zo'n heel eenvoudig wollen jurkje
juist dat kan geven, wat het even bo
ven het „gewone" doet uitsteken?
Een randje franje langs een schou
derpasje, een kraag, een schootje, een
bolero, het is zo'n aardige en toch niet
dure garnering. In de meeste gevallen
wordt ze van de japonstof gemaakt (al
kan een afstekende kleur ook heel
mooi zijn) en apart aangenaaid. Bij
recht afgeknipte randen, zoals bij de
hier getekende zak en manchet, kunt
U ze ineens aanknippen. Inplaats dat
U dan een zoompje maakt, rafelt U
de randen 2a 3 cm uit, of U knipt de
franje erin, zoals U bij papier zoudt
doen. Wat het beste resultaat geeft
hangt helemaal van de stof af. dus
dat moet U eerst even bij een proef
lapje proberen. In beide gevallen
maakt U langs de franje een sier-
steekje om verder uitrafelen of in
scheuren te voorkomen.
Aangezette franje heeft het voor
deel, dat U ze dubbel kunt nemen, als
'e een beetje dun uitvalt. Het prettigst
is. als U hiervoor reepjes stof met een
zelfkant eraan gebruikt, dan zijn de
kanten tegelijk keurig afgewerkt. An
ders kunt U ze het beste onder een
biaislintje aanzetten.
Bij het jurkje links boven, van ef
fen stof of van een klein ruitje, is de
franje onder een bandfluweeltje op
genaaid, wat ook leuk staat. Rechts
boven ziet U, hoe een eenvoudig stof-
of lakknoopje door een randje franje
een aparte garnering wordt. De overi
ge tekeningetjes spreken wel voor
zichzelf, en sporen U aan, het ook eens
te proberen.
ESPERANTO SOEP
Anderhalve liter water, 300 gr. ge
hakt, aan kleine balletjes, 40 gr. boter,
80 gr. bloem, 1 beker melk, 2 harde eie
ren, gehakte peterselie, prei aan
smalle reepjes, 2 worteltjes, (op de
iauwkostschaaf aan kleine snippers), 3
bouillonblokjes en zout en peper
Breng het water met de balletjes ge
hakt, de fijn gesneden prei, de wortel
snippers aan de kook en laat dit on
geveer 20 minuten zachtjes koken
Werp de soep op een zeef, vang de
bouillon op en breng deze opnieuw
aan de kook, onder toevoeging van de
boter.
Maak van de melk en de bloem een
klontvrij mengsel, roer dit bij de
bouillon, laat de soep onder toevoe
ging van het gare gehakt en de groen
ten nog enkele ogenblikken zachtjes
doorkoken.
Hak de harde eieren aan kleine
stukjes en roer deze met de gehakte
peterselie door de soep.
de huizen slechts met grote moeite
kon bereiken. Dat was in het jaar
1911. De lange, nachtelijke tochten in
een tilbury, over pikdonkere, smalle
bospaadjes van de Veluwe, toen ik
in Nijkerk was, zal ik ook nooit ver
geten. Ik werd dan naar een afgele
gen hoeve gebracht, waar alles nog
erg primitief toe ging. Als je de
kraamvrouw had geholpen, ontving
je ƒ3.en daar was het mee afgelo
pen. Toen ik in Boskoop assisteerde,
moest ik eens in Hazerswoude op een
boerderij zijn. Ik was toen 26 jaar en
heel tenger. De boer nam mij van top
tot teen op en zei: „Nou, dat is ook
wat! Vroeger brachten ze de kinde
ren altijd weg en nu worden ze er bij
gehaald!" Enfin, die boer was ver
schrikkelijke zenuwachtig en toen de
eerste van een tweeling werd geboren,
liep hij in zjjn angst de deur uit om de
dokter te gaan halen. Zijn vrouw en ik
waren blij, dat hij eventjes van het
toneel verdwenen was en toen hij zon
der dokter terug kwam, waren beide
kinderen geboren; een jongen en een
meisje. De man had al drie zoons en
bij de mededeling, dat er nu óók een
dochter was, raakte hij door 't dolle
heen. Hij nam het naakte kindje uit
de wieg en danste er onder het ge
juich van: „Hoera, een meid!, een
meid!" mee de kamer rond. Daarna
verdween hij in de keuken en kwam
terug met een grote kom en een le
pel. Hij commandeerde zijn vrouw om
haar mond open te doen en stopte er
telkens een hap broodpap in. En toen
ik later uit Boskoop vertrok, stond
hij met een groot bouquet bloemen
aan de boot."
.Wanneer hebt u zich in Beverwijk
gevestigd
„Dat is nu 38 jaar geleden. Mijn
ouders woonden toen nog in dit huis,
want mijn vader was hier hoofd van
de Christelijke school. Dit jaar heb
ik mijn 40-jarig jubileum gevierd."
„Dan hebt u al heel wat kinderen
op de wereld geholpen."
„Inderdaad; ik kan wel met zekèr-
heid zeggen, dat het er 9000 zijn ge
weest," zegt zuster Lyessen en zij
haalt een grote stapel dikke cahiers
voor de dag, die alle gevuld zijn met
namen en geboortedata, van de aller
eerste baby tot de laatstgeborene. Nu
zijn er al weer verscheidene kinderen
bij van ouders, die zij vroeger op de
wereld heeft helpen komen.
Bij een gesprek over hen, die haar
hulp komen vragen, vertelt Zr. Lyes
sen, dat zij voornamelijk ziekenfonds
patiënten heeft. Er zijn enkele parti
culieren bij, die vrouwelijke hulp pret
tiger vinden dan die van een dokter.
„Wij moeten heel wat meer werk
verrichten dan een dokter," zegt de
zuster, „want een dokter gaat na af
loop van zijn hulp naar huis. Maar
wij wassen en kleden de moeder en de
baby. Bij afwijkingen mogen wij ech
ter niet helpen. Tot 9 14 dagen na
de bevalling komen wij de patiënt ge
regeld bezoeken. De één heeft wel eens
langer hulp nodig dan de ander."
„Verleent u ook hulp buiten de ge
meente?"
„Mijn arbeidsterrein strekt ziek uit
van Wijk aan Zee tot Heemskerk,
maar gelukkig ben ik in het bezit van
een auto. Ik rijd ul 22 jaar en heb nu
mfln vierde wagen. Als je er in de
nacht en tijdens slecht weer op uit
moet, is het erg gemakkelijk, maar
van mijn salaris blijft niet veel over."
„De omstandigheden waaronder u
moet werken zijn zeker niet altijd even
gemakkelijk."
„Nee, soms moet men zich heel erg
behelpen. Ik werd eens geroepen bij
een gezin, waar de vrouw op strozak
ken in de bedstede lag. De geit was
met een touw aan de kachel vastge
bonden en daar om heen lagen de oud
ste kinderen te slapen op hun opge
rold bovengoed. Boven de bedstede was
nog een kleine ruimte voor de aller
jongste kinderen. Eerst was er geen
petroleum voor de lamp en toen het
kindje was geboren, waren er geen
kleertjes om het aan te trekken. Een
andere keer was ik bij een vrouw,
wier man, die een cafeetje had, de
beste klant van zijn eigen zaak was.
Terwijl het kind werd geboren sloeg
hij alles kort en klein. Dergelijke ge
vallen heb ik in mijn practijk meer
dan eens meegemaakt. Je komt veel
armoede en narigheid tegen. Maar ik
heb er nooit een ogenblik spijt van
gehad, dat ik dit beroep heb gekozen.
Er is een sterk gestel voor nodig om
het vol te kunnen houden, maar mijn
dienstbode zorgt voor de huishouding
dus ik behoef niets anders te doen
dan mijn werk."
„U bent nu al zoveel jaren in de
weer geweest, verlangt u er niet naar
om rust te gaan nemen?" vraag ik
aan het eind van ons onderhoud.
„Geen denken aan," antwoordt zus
ter Lyessen. „Ik ben nog flink en ge
zond en zolang ik mijn werk goed kan
verrichten ga ik er mee door."
Tijdens een diner, dat de ambassa
deur van India, Z. E. mr. M. S. Mehta,
aan een aantal deelnemers aan de RTC
en andere genodigden waaronder dr.
W. Drees, Sultan Hamid, leden van de
Unci en het corps diplomatique in kas
teel „Oud-Wassenaar" heeft aangebo
den, werd een boodschap van Pandit
Nehru, de minister-president van India,
voorgelezen. Hij bood zijn gelukwensen
aan „onze Indonesische en Nederland
se vrienden" aan ter gelegenheid van
de succesvolle beëindiging van de RTC.
„De bereikte overeenkomst zal het de
wereld tevens duidelijk maken, dat
Oost en West hun meningsverschillen
op vreedzame wijze vermogen op te
lossen en in harmonie kunnen samen
werken" aldus Nehru.
„Moge Indonesië in de toekomst ver
enigd blijven, een hoge mate van voor
spoed genieten en daarbij de hulp en
de medewerking van het Nederlandse
volk zoeken en verkrijgen, want de
vriendschap en de ervaring van het
Nederlandse volk zullen voor Indone
sië van grote waarde zijn", voegde de
ambassadeur hier aan toe.
Engels verdringPNederlands
op Indonesische scholen
Dr. Usman, de vertegenwoordiger van
Indonesië in Australië, deelde aan een
vertegenwoordiger van het Franse
persbureau AFP mede, dat Indonesië
uit Australië leerkrachten, technici,
voedingsmiddelen en industriële uit
rusting nodig heeft. Hij zeide verder,
dat het Engels op de scholen in Indo
nesië de belangrijkste rol zal innamen
onder de te onderwijzen vreemde ta
len, in plaats van het Nederlands. Een
aantal Australische onderwijzers is
reeds bezig, om hiervoor schoolboeken,
die in Indonesië niet voorhanden zijn,
samen te stellen. Dr. Usman verklaar
de verder, dat tussen Indonesië en
Australië nauwe culturele en commer
ciële banden zullen worden onderhou
den.
Duitsers tot dwangarbeid
veroordeeld
Een Russisch militair gerechtshof te
Maagdenburg heeft 21 Duitsers tot elk
25 jaar dwangarbeid veroordeeld in ver
band met het in de lucht vliegen van
een Russische munitietrein op het sta
tion van Wolmirstedt op 12 Mei van
dit jaar, zo meldt het Berlijnse blad
„Sozialdemokrat" (Britse licentie).
Kort na de ontploffing deelde een
spoorbeambte uit de Russische zone
aan Reuter mee. dat als gevolg van de
explosie vermoedelijk 71 Russische sol
daten en 8 Duitsers het leven hadden
verloren. Het station werd geheel ver
nield.
INVITATIE
0e dame van de closetrollen had de
techniek van de eed, niet onder de
knie. Zij begon met het verheffen van
de linkerhand, maar dat geldt niet en
dies onderwees de politierechter haar
met enkele deskundige kneepjes. In
het figuurlijke gesproken, zoals de
ordentelijke lezer airede bevroed zal
hebben. Weliswaar hief zij daarna
haar rechterhand ten hemel, maar
daar zat nog een handschoen aan en
aangezien het recht de naakte waar
heid en de blote feiten op tafel wil
zien, moest die hand ontkleed worden.
En om hef toen maar ineens royaal te
doen, stak het vrouwtje alle vijf de
vingers in wijdse spreiding omhoog.
Tenslotte kwam het natuurlijk in
orde, want de politierechter is een
wijs en geduldig man en de zaak kon
een aanvang nemen.
De kruisweg van de inwoning. Twee
vrouwen in één keuken en de ene had
het gasstel verschoven, hetgeen een
casus belli van formaat moet worden
geheten. Nou was die verschuiving
natuurlijk het laatste rukje geweest,
dat de hele gletscher van opgekropte
verwijten deed loskomen en de man
van de ene, die lekker zijn krantje zat
te lezen in het aangrenzende op
trekje, dacht een ogenblik, dat de
wereld krijsend verging. Edoch, toen
hij de bevende schreden richtte ter
plaatse waar zijn rooie kool stond
gaar te stomen, vielen hem 'de schel
len van de ogen.
De juffrouw van de zondaarsbank
verklaarde, dat de man haar had
vastgegrepen „en hij hep maaT met ze
vingers van me af te blijve", maar de
betichte bestreed zulks. Ter contrarie:
de juffrouw had hem in haar kippen
drift twee meppen op de schedel ge
geven.
En daarna waren ze met z'n allen
aan het gooien gegaan met de «oor-
hond en zijnde closetrollen. Of deze
materiaalkeuze een Froudiaanse strek
king had, bleef in het duister.
In ieder geval had de juffrouw ten
slotte het echtpaar uitgenodigd een
tijdje naar Medemblik te gaan. Nu
kan dat natuurlijk veroorzaakt zijn
geworden door haar innig verlangen
om eindelijk alleen te zijn. Het it
anderzijds mogelijk, dat zij het echt
paar een korte vacantie gunde en
slechts een tip had willen geven voor
de bezichtiging van oud stedenschoon.
Maar de rechter zocht het meer in de
*ichting van het aldaar gevestigde ge
sticht voor zwakzinnigen.
En dus werd het vijftien gulden of
vijf dagen retraite.
KAREL
KRUIS WOORDPUZZLE
(Oplossing)
Horizontaal: 1. Baboe, 5. Serie, 9. Lopik,
12. Toean, 13. Tulle, 14. Arosa, 15. Edict,
16. Iller, 17. Globe, 18. Ebben, 19 Stroe,
22. Klein, 25. Email, 28. Bijt, 30. Sta, 32,
Gastronoom, 33. Everdingen, 34. Mal, 35 Coo
36. Tegal, 39. Mijter, 42. Regen, 45." Erica,
46 Actie, 47. Maine, 48. Abeel 49. Bloot,
50, Décor, 51 Larve, 52. Ritns, 53. Teddy,
54. Linie.
Verticaal: 1. Baars 2. Broer, 3. Etage, 4,
è.riodynamisch, 5. Sneek, 6 Ruïne, 7. Etten,
8 Globetrotters, 9. Leine, 10. Polka, 11 Kerel,
20 Tracé, 21. Ostia, 23. I.umeij, 24. Irene,
26. Manie, 27. Isere, 28. Bom, 29. Tol, 30,
Sec, .31. ADO. 36. Timor, 37. Grift, 38. Leeds,
39. Maart, 40. Tweed, 41, Rally, 42. Rebel,
43. Groen, 44. Netbe.
Een kinderwagen vol
guldens
Sinds de dag, waarop de Nederland
se gulden en de Belgische franc zo
ongelijk zijn gedevalueerd, is de smok-
kelhandel-in-het-klein langs de Zui
dergrens in zeer belangrijke mate toe
genomen. Dagelijks passeren duizenden
Belgen de douane-posten, om in het
zoveel goedkopere Nederland hun in
kopen te doen. Vooral de huismoeders
bevoorraden zich met boter, margari
ne, tafelolie, groene zeep, waspoeder,
alle artikelen, die zij minstens veertig
procent goedkoper betrekken in ons
land, dan in Belgie. Verleden week
Zaterdag werden alleen aan de grens
post Eysden niet minder dan 1200
auto's uit de provincie Luik geteld,
die enkele uren later vol boodschap
pen naar Belgie terugkeerden. Wan-
naar men de verhalen geloven mag,
trekt een Belgische winkelierster er
zelfs met een kinderwagen vol gul
dens op uit om haar klanten langs de
weg te bedienen. Al deze guldens zou
den worden geleverd door commis-
sionnairs, die dikwijls een omzet van
25.000 tot 50.000 per week bereiken Zij
rijden iedere dag naar Brussel, waar
zij zich bevoorraden bij speciale agen
ten.
Overigens is de toestand zo, dat men
in vrijwel ieder café of in iedere win
kel langs de grens op Belgisch grond
gebied Nederlandse guldens kan ko
pen, waarbij de (zwarte) koers dik
wijls openlijk op een briefje voor het
raam bekend gemaakt wordt.
De Belgische winkeliersstand ziet
deze gang van zaken natuurlijk met
lede ogen aan en heeft bij de rege
ring een krachtig protest laten horen.
Dit had tot gevolg, dat bij het grens
verkeer de laatste dagen nieuwe maat
regelen worden toegepast.
Voortaan wordt van iedere Belg, die
iets uit Nederland wil meebrengen,
een invoervergunning vereist, waar
voor hij tien francs moet betalen en
die maar één dag geldig is. Zelfs al
wil hij maar één sigaar meebrengen,
een papier moet hij hebben. En zd
lucratief is de sport van het grens-
smokkelen, dat de Belgen, die een in
stinctieve afkeer hebben van allerlei
formaliteiten, die afkeer voor deze
keer hebben overwonnen, want veel
minder is het grensverkeer door de
opgesomde maatregelen niet geworden.
De Belgen laten zich niet afschrikken
door het invullen van een papier, waar
van zij allang gemerkt hebben, dat het
slechts een formaliteit is.
Weer een voetballer naar Frank
rijk Italiaanse profs dreigen
met staking Volewijckers-Ajax
in Olympisch Stadion
WILKES ZIJN wij kwijt geraakt aan Onlangs is Duitsland tot de In-
Italië, De Harder en Appel vertrok- ternationale Zwem Federatie toegela-
ken naar Frankrijk. Er is vee}, geschre- ten. In verschillende landen heeft dat
ven over het vertrek van deze spelers nogal wat stof doen opwaaien en in
en er waren pessimisten die veronder- Belgie is men van oordeel dat in de
stelden dat het niet bij deze drie spe- eerste jaren contact met de Duitse
Iers zou blijven. De pessimisten heb- zwembond niet gewenst moet worden
ben gelijk gekregen, want op het ogen- geacht. Wel is men bereid op Ol/mpi-
blik vertoeft de voorhoede-speler van sche sPeIen en Europese kampioen-
Hermes DVS, Van Lent, sinds enige schappen tegen vertegenwoordigers van
tijd in Rijssel, zulks op uitnodiging °U1™ uU 1,Het b*stUUr
van de eerste divisieclub Lille. De van de Koninklijke Nederlandse Zwem-
trainer van bovengenoemde vereni-
fng was onlangs m ons land cm te rl3sen van de verschllIende kringbestu-
trachten voor zijn club een achter- volgende maand in behandeling
hoede-speler te vinden. Hij schijnt nemen
hierin niet geslaagd te zijn en in de
plaats daarvan heeft hij contact gelegd - De bekende Londense bokspromo-
met Van Lent. Donderdagmiddag heeft ,01; J«ck Solomons vertelde gisteren
Van Lent in een oefenwedstrijd tussen
.f 74*„77 p&taftAi ayioano een wedstrijd te Londen tussen Jack la
twee elftallen van Rijssel meege- J en e kam.
speeld. Of hij al dan met zal worden iQ Dave sands. De wedstrijd zal
gecontracteerd za^™gen"JJ n eventueel in' April worden gehouden
prestaties m volgende oefenwed- gn de V£m wereldkampioen mld_
strij en. dengewicht staat er bij op het spel.
Hieruit volgt dat de ontmoeting La
Voor de wedstrijd Volewijckers— MottaVillemain, op 9 Dec., niet om da
Ajax blijkt zo 'n overweldigende be wereldtitel zal gaan.
langstelling te bestaan dat men deze Zoals bekend mogen er .n Ita-
wedstrijd op Zaterdag 12 November in i;aanse elftallen slechts drie buitenlan-
het Olympisch Stadion zal laten spelen. ders worden opgeste'd. Op het ogenblik
Hoewel het regel is dat slechts beslis overweegt men in He tic om dit aantal
sings- of promotiewedstrijden van eer- van dr;e op v;el. b-e-ig.sn. doch de
ste en tweede klassers, en kampioens- vereniging van Italiaanse voctbslsnelerg
wedstrijden van eerste klassers door neemt hiermede geen genoegen. De
andere clubs dan Blauw Wit in het aanvoerders van clubs uit de eerste en
Se tweede divisie hebben gesepd dat zfj,
eel1 mocht de bond ioi deze beslissing over
gaan, een staking zullen uitroepen.
Olympisch Stadion mogen worden
speeld. heeft men voor dit geval
uitzondering willen maken.