„Witte Kruis" zal het 75-jarig bestaan
op waardige wijze herdenken
Ook in Australië is drie-dimensionale
film thans uitgevonden
Stembus en galg
Sowjet-politiek blijft vrede naar
buiten, versterking naar binnen
De wereld vraagt steeds meer energie
Vele afdelingen voelden er weinig voor
Atoom-voorstel van
Carlos Romulo
Staiins haan kraait victorie
Ook Rusland heeft zijn spanningen
en zwakke punten
Bekwaamheid gaat thans
boven partij-orthodoxie
Scheepvaartberichten
WOENSDAG 9 NOVEMBER 1949
gekeurd. Ook de vaststelling van de
verlies- en winstrekening en de ba
lans leverde geen moeilijkheden op,
evenals de begroting 1950.
De jaarlijkse bijdrage, door de af
delingen aan de vereniging af te dra
gen, werd voor 1950 vastgesteld op
vijf cent: per lid.
De penningmeester, de heer Bos,
achtte het in het belang van de ver
eniging nodig, nu reeds maatregelen
te nemen om de omvangrijke finan
ciële administratie aan jongeren over
te dragen. Het is uitgesloten, dat in
de toekomst een lid van het hoofd
bestuur zich met de administratie van
de vereniging met haar instellingen
zou kunnen en willen belasten. Daar
om was het hoofdbestuur van oor
deel dat thans het ogenblik was aan
gebroken, om tot geleidelijke centra
lisatie van de administratie over te
gaan.
Met ingang van 1 Augustus was de
heer R. Fortuin te Hilversum, op een
salaris van 4000 per jaar tot boekhou
der benoemd. Men ging hiermee ac-
coord.
De rondvraag
De rondvraag leverde niet veel op.
De afgevaardigde van de afd. Wormer
zei, dat het afdelingsbestuur steeds een
afwijzend antwoord had ontvangen op
het verzoek, om tot oprichten van een
kleuterbureau over te gaan. „Hoe zit dat
eigenlijk?"
Hem werd medegedeeld, dat hierom
trent van het departement van sociale
zaken geen subsidie was te verwachten.
Tevens zijn er te kort specialisten voor
dit werk.
's Middags hield dr. E. H. la Chapelle
een lezing over de „Gebrekkigen zorg"
(Van onze speciale verslaggever)
In de beschrijvingsbrief van de drie en negentigste algemene vergadering
van de Noordhollandse vereniging „Het Witte Kruis", welke Dinsdag in „Kras-
napolsky" te Amsterdam werd gehouden, stond één punt vermeld, dat in diverse
afdelingen nogal wat stof had doen opwaaien. Dat was het verzoek van het
hoofdbestuur om in verband met de organisatie van feestelijkheden te Alkmaar
ter viering van het vijf en zeventig-jarig bestaan van de'vereniging, een crediet
te verlenen van 10.000.Vele afdelingen waren hier niet voor te vinden,
maar tenslotte wees de stemming uit, dat het verzoek was ingewilligd. Met
vijf en zestig tegen zes en dertig stemmen ging het onder de hamer door. Dat
het verzoek tegenstand zou ondervinden, hadden wij wel gedacht, maar dat
zovele afdelingen zouden tegenstemmen, was toch niet bij ons opgekomen, zei
de voorzitter, de heer Van Leersum, toen de uitslag bekend was geworden.
Vereniging bezit thans een
eigen boekhouder
De voorzitter deelde mede, dat het
niet de bedoeling is, om het geld aan
eetpartijen en drinkgelagen weg te
gooien. Het hoofdbestuur heeft n.l. het
plan om een zgn. Witte Kruis-revue sa
men te stellen, en daarmee in diverse
plaatsen voor het voetlicht te treden,
zodat alle leden aan de herdenking van
dit heugelijke feit zouden kunnen deel
nemen.
Vóór en tegen.
Hierna gaf de voorzitter het woord
aan de vergadering. Het district Hoog-
karspel had reeds een circulaire rond
gestuurd, waarin werd voorgesteld dit
bedrag te storten in het pensioenfonds
van de wijkverpleegsters.
De heer E. Breed lichtte het stand
punt van het district Hoogkarspel ter
vergadering nog eens toe.
De afdeling De Rijp vond het bedrag
te groot.
De afdeling Den Helder dacht er ook
zo over, hoewel zij, na een nadere toe
lichting van het hoofdbestuurslid, dr.
Looyenga en van de geneeskundig in
specteur, dr. De Groot, van gedachte
veranderde.
Het voorstel intrekken!
De afgevaardigde van de afdeling
Akersloot stelde voor om dit punt in
te trekken en het bedrag onder de nood
lijdende verenigingen te verdelen.
Lieftinck Is er goed voor.
De afgevaardigde van de afdeling
Wijde Wormer kwam met een voorstel,
dat grote hilariteit bij de aanwezigen
verwekte. Hij stelde n.l. voor pogin
gen in het werk te stellen het Rijk de
onkosten voor zijn rekening te doen
nemen. Deze mededeling werd echter
voor kennisgeving aangenomen.
„Een revue wordt enkel en alleen
door de leden bijgewoond", was de
mening van de afgevaardigde van de
afdeling Amsterdam-Noord. „Als wij
voor dit bedrag nu eens een goed ver
zorgd boekje uitgaven waarin het doel
en streven van de vereniging wordt
uiteengezet?
En als dit boekje dan huis aan huis
wordt verspreid, bereik je tenminste de
gehele bevolking.
De afgevaardigde van Nieuwe Nie-
dorp zei, dat de propaganda voor de i current in Ernest Gordon Beard, een Australische radio-expert.
Morgen zal het Philips-cyclotron van de Ooster-gasfabriek te Amsterdam
in aanwezigheid van talrijke autoriteiten in gebruik worden genomen.
Pro}, dr.' ir. F. A. Heijn temidden van een viertal medewerkers bij het
meten van de intensiviteit der straling, die het cyclotron produceert.
Generaal Carlos Romulo, voorzitter
van de algemene vergadering van de
V.N., heeft een voorstel gedaan tot het
oplossen van de impasse tussen Oost en
West ten aanzien van de controle op de
atoomenergie.
In een brief aan de V. S., Groot-Brlt-
tannie, Frankrijk, China, de Sowjetunie
en Canada stelt hij voor: een „atoom
wapenstilstand" op korte termijn, ge
paard aan een inspectiesysteem; verbod-
ad-interim van het gebruik van atoom
wapens „met toereikende waarborgen";
een of ander compromis waarbij in
spectie van atoomfabrieken mogelijk
zou zijn zonder dat deze onder inter
nationaal beheer en controle geplaatst
behoeven te worden en een nieuwe be
handeling van de kwestie der controle
op basi3 van de jongste wetenschappe
lijke gegevens.
Een concurrent van de dokter van Schipluiden
(Van onze correspondent).
WILLOUGHBY (Nieuw Zuid Wales), Nov.
De historie heeft bewezen, dat belangrijke uitvindingen doorgaans op twee
plaatsen tegelijk worden gedaan. Zo was het met de uitvinding van de boek
drukkunst en zo is het nu met de drie-dimensionale film de film met
„diepte". Want dokter F. H. Kejjndors uit Schipluiden heeft hier een con-
vereniging ligt in de noeste arbeid, die
wordt verricht door de wijkzusters en
de bestuursleden. „Zoiets spreekt meer
tot de mensen, dan een festiviteit".
„Wij in Nieuwer-Amstel waren erg
blij, toen wij lazen, dat er eindelijk
eens iets aan propaganda zou worden
gedaan", aldus de afgevaardigde van
deze afdeling.
Zo ging het nog een tijdje door. De
ene afdeling was er vóór, de andere
was er tegen. Eindelijk kreeg dr.
Looijenga gelegenheid om nog een laat
ste toelichting te geven.
Er wordt aan de posities van de
Kruisinstellingen getornd, door perso
nen, die menen, dat deze instellingen
haar tijd hebben gehad.
Het particulier initiatief wordt door
het overheidswezen bedreigd en daarom
moet het Witte Kruis, als oudste ver
eniging in den lande op dit gebied,
tonen, dat het nog niet van plan is, om
zich aan de kant te laten zetten". De
stemming wees uit, dat vijf-en-zestig
afdelingen deze zienswijze deelden.
T.b.c. wordt teruggedrongen.
In zijn openingswoord deelde de
voorzitter mede, dat het aantal accu-
te t.b.c.-gevallen minder wordt. In '45
bedroeg dit aantal 1990 en in 1948
was het reeds gedaald tot 1601. Ook
het aantal geslachtsziekten en t.b.c.
sterfgevallen is dalende. „Maar hard
werken is de enige mogelijkheid om
het hoofd boven water te houden,"
aldus de voorzitter. „Dankbaar zijn
we voor de steun, die we van de over
heid hebben ontvangen."
Het pensioenfonds heeft zijn zegen
reeds afgeworpen, want diverse oud-
wtjkverpleegsters genieten thans van
een groter pensioen, dan waarmee z(j
de dienst hebben verlaten.
Spreker bracht voorts een woord
van dank aan allen, die de vereniging
daadwerkelijk hebben geholpen. Vele
van hen geheel belangeloos.
Een jubilaris.
Vervolgens feliciteerde de voorzitter
de secretaris van de vereniging, de
heer Corn. Bos, die vyf-en-twintig
jaar geleden deze functie aanvaardde.
Als bljjk van waardering werd de ju
bilaris een schrijfbureau aangeboden.
Mevr. Bos werd verblijd met een
prachtig bloemstuk.
De heer Bos dankte hierna voor het
prachtige cadeau.
De verkiezingen.
Ter voorziening in de vacature C. F.
Overhoff, ontstaan door tussentijdse
aftreding, werd gekozen ds. P. Keuning
te De Rijp. Deze persoon verzamelde
drie-en-zeventig stemmen, tegen mr. J.
W. van Gelder uit Amstelveen negen-
en-twintig.
Mr. G. A. de Lange en de heer W
vd Kapelle werden bij acclamatie
resp. als lid en plaatsvervangend 'id
van de commissie van beroep herko
zen.
Hamerstukken
De jaarverslagen over 1948 van de
vereniging -n haar instellingen wer
den zonder op- of aanmerkingen goed-
Beard heeft net als de Schipluidense dokter de belangstelling van de grote
filmproducenten uit de gehele wereld op zich gevestigd. Hjj heeft twee jaar
lang een briefwisseling gevoerd met Philips in Eindhoven om de Nederland
se geleerden te overtuigen van de doelmatigheid van zijn uitvinding. Na twee
jaar heeft men in Eindhoven toegegeven, dat Beard's idee bruikbaar is, doch
dat er eerst nog één of twee moeilijkheden overwonnen moeten worden.
Beard zegt, dat ze zich ln Eindhoven hierin vergissen.
De uitvinding van de Australiër ver
schilt in vele opzichten geheel van die
van dokter Reijnders. Men heeft om
zijn drie dimensionale film te zien,
geen speciale bril nodig. Bij Beards uit
vinding is het projectiescherm het ge
hele eieren eten. Nu heeft de Rus Iwa-
noff ook wel reeds een dergelijk
scherm uitgevonden, doch dit is zo kost
baar dat het nauwelijks practisch meer
is.
Beards scherm is gebaseerd op een
betrekkelijk eenvoudig principe. Door
middel van een stelsel in het scherm
gegraveerde lijnen wordt als het ware
een serie reflectoren geschapen. Het re
sultaat is, dat wanneer twee bijna aan
elkaar gelijk zijnde films door een
dubbelprojector op het gegraveerde
metalen scherm worden geprojecteerd,
het gewenste „diepte-effect" bereikt
wordt. Hij is hierbij natuurlijk evenals
dokter Reijnders van de gedachte uit
gegaan, dat de twee ogen tezamen diep
te zien omdat het linker oog nooit ziet
wat het rechter opvangt.
Het begon In Melbourne
Het zou zeer toepasselijk zijn wan
neer de dre-dimensionale film in Aus
tralië zijn beslag kreeg, want het vijf
de werelddeel heeft op filmgebied nog
een andere, weinig bekende primeur
op zijn naam staan. De eerste „full-
length" film een film, die het gehele
programma vult werd namelijk niet
in Hollywood gemaakt, maar 41 jaar
geleden in een achtertuin van een Mel-
bournse voorstad.
De geschiedenis van deze eerste „lan
ge film" is buitengewoon amusant. Om
streeks 1900 vermaakte de Australische
apotheker W. A. Gibson zijn vrienden
met de „kinematograph" op het platte
dak van zijn huis in St. Kilda. Op een
gegeven ogenblik ontdekte hij, dat hon
derden voorbijgangers op straat vol be
langstelling de trillende beelden op het
soherm in de daktuin volgden. Dit
bracht hem op het idee om met zijn
„kinematographieën" de boer op te
gaan. Het succes was geweldig en het
duurde niet lang of Gibson had 40 to
verlantaarns en 40 bedienden om over
al zijn korte filmpjes te vertonen.
Toen hij op een gegeven moment een
„dure" Engelse film, getiteld „Het le
vende Londen" vertoonde, had hij ech
ter niets dan lege zalen omdat een to
neelgezelschap ter plaatse de bloede
rige stuiversroman „De Kally Bende"
opvoerde. Hierin werd zoveel gescho
ten. gevochten en gemoord, dat zelfs de
kinematograaph er niet tegenop kon.
Het antwoord, dat apotheker Gibson
op deze uitdaging gaf was kentekenend
voor deze energieke figuur. Hij haalde
het kapitale bedrag van 4000 gulden
van de bank en begon „De Kelly Ben
de" te verfilmen. Natuurlijk zei ieder
een dat hij gek was. Nergens in de we
reld had men ooit geprobeerd om lan
ge films te maken, Dat kan niet, omdat
het publiek na een kwartier hetzelfde
onderwerp te hebben genoten altijd
rusteloos werd.
Gibson ging echter rustig verder.
Sterren kostten hem in die tjjd een
tientje per dag. Doch met sterren alleen
kon men geen film als „De Kelly Ben
de" maken. Hjj huurde daarom een
groep bekende leeglopers en dronken-
lappen voor een ruwe scène in een
plaatselijk café. Behalve hun loon had
den zjj vr(j drinken. Het gevolg hier
van was, dat er tijdens het verfilmen
van de scène werkelijk ruzie kwam.
Er vloeide bloed en het hele café werd
kort en klein geslagen, hetgeen de pro
ductiekosten ernstig opvoerde.
Maar „De Kelly Bende" kwam ge
reed en maakte historie in de wereld
van de film. Alle duistere profetieën ten
spijt bracht de film, die een 4000 gul
den gekost had, meer dan 250.000 gul-
op een voor die tijd ongekend hoog
bedrag. En Gibson had bewezen, dat
men het publiek wel met een lange
film kon blijven boeien wanneer men
er maar genoeg „actie" in bracht.
Toen een andere groep later probeer
de Gibson's succes op te volgen en ruim
een kwart millioen uitgaf voor een mo
derne versie van „De Kelly Bende"
werd de film prompt verbodenGib
son, de eerste man die een film maak
te waarmede het gehele programma
werd gevuld, maakte jaren later, in
1927, de bekende Australische film
„For the Term of his Naturel Life",
welke een half millioen kostte.
Het zou belangwekkend zijn wan
neer nu Australië opnieuw de leiding
nam op het gebied van een revolutie
in de film-industrie. Misschien wel in
combinatie met wat de Schipluidense
dorpsdokter op dit gebied gepresteerd
heeft.
President Vincent Auriol en ver
tegenwoordigers van de koning van
Cambodja hebben een verdrag gete
kend, waarbij de Indochinese staat
Cambodja autonomie wordt gegeven
binnen de Franse Unie.
Regeringsambtenaren uit de Be-
neluxlanden en Frankrijk zijn in En
geland een reis begonnen teneinde
studie te maken van het Engelse re
geringssysteem en de verhouding tus
sen de centrale en de plaatselijke
overheid.
|7R SCHUILT meer waarheid dan hu
mor in de grap, die van Hongarije
naar hier is overgewaaid. Een derde
gevangene wordt in een cel gesmeteri,
waarin reeds twee mannen zitten. „Ik
ii e- i jam' gekregen, omdat ik ge
zegd heb, dat Rajk een verrader is,"
vertelt nummer 1. „Ik kreeg twee
jaar, omdat ik zei, dat Rajk geen ver
rader is," vertelt nummer 2. „Ilt ben
Rajk," zegt nummer 3. Het is niet
humoristisch, omdat Laszlo Rajk in
middels is opgehangen, na zichzelve
van verraad be
schuldigd te heb
ben tegenover het
communistische
Hongarije, waar
van hij de geeste
lijke vader was.
Berichten, die de
zer dagen in de Zuldslavische pers
verschenen ztjn, voorspellen, dat Tral-
cho Kostov in Bulgarije binnenkort
eveneens zal bekennen, verraad te
hebben gepleegd. De gang van zaken
in de door de Sowjets gedomineerde
landen is eenvoudig en onveranderlijk.
De leiders van gistere» zijn de mis
dadigers van vandaag. Zij worden ge
arresteerd. Zij worden 1» gevange
nis gesloten. En zij bekennen. Zij be
kennen altijd!
In de Sowjetunie leven nog slechts
enkele oude bolsjewisten; de overigen
zijn gestorven, maar slechts weinigen
van hen op hun bed. Eigenlijk kan men
onze eigen communisten een zekere
heldhaftigheid of is het verblind
heid? -niet ontzeggen. Want indien
zij er werkelijk eens in mochten sla
gen van ons land een Sowjet-staat te
maken, zouden zij dezelfde weg moeten
gaan. Nieuwe leiders kunnen geen
oude leiders tolereren. De democratie
vervangt zijn leiders door middel van
het stembriefje, het communisme door
middel van de galg.
JOHAN VAN OLDENBARNEVELT
HEEFT LICHTE AVERIJ
De Johan van Oldenbarnevelt heeft
bij het vertrek uit Surabaja een lichte
aanvaring met de kade gehad waardoor
een schroef werd beschadigd. Het her
stel zal vermoedelijk drie dagen in be
slag nemen. De Johan van Oldenbar
nevelt wordt thans 6 December in Am
sterdam verwacht.
(Van onze diplomatieke medewerker).
QEORGI MALENKOW, niet Molotow, heeft ter gelegenheid van de 82st«
verjaardag van de bolsjewistische revolutie de gebrulkeiyke feestred*
tot de Raad van de stad Moskou gericht. Dit feit plus de Inhoud van bedoelde
rede hebben ln Westerse diplomatieke kringen een zucht van verlichting
doen opgaan. Want algemeen heeft men eruit geconcludeerd, dat de „oor-'
Iogsgroep" ln het Politburo thans definitief naar het tweede plan Is geschot-
ven en de Sowjetunie is teruggekeerd tot de politiek, die Stalln reeds velej
jaren geleden tegen de wil van Trotzky en zijn aanhang ln wist door tel
drjjven: vrede naar bulten en consolidering naar binnen. En dit „binnen*
omvat op het ogenblik een gebied, dat zich uitstrekt van de Zuidgrens van
China tot de Westgrens van Oost-Europa. Versterking en consolidering
daarvan moet zelfs voor de keiharde leiders ln het Kremlin een tjjdrovendei
en bynn bovenmcnseiyke taak zjjn, die zeker niet kan worden uitgevoerd,
indien de Sowjetunie bovendien nog ln een alle krachten eisende oorlog
gewikkeld zou Ëyn.
De Sowjetunie zelf dat wordt dik
wijls vergeten bezit nog vele zwakke
punten. Tegenover de 90 millioen ton
staal bijvoorbeeld, die Amerika per jaar
produceert, brengt de Sowjetunie
slechts 20 millioen ton voort. Ten aan
zien van de olieproductie liggen de
cijfers nog ongunstiger. Reeds dit toont
aan, dat Stalin nog een lange weg te
gaan heeft om het Westen in te halen
daaraan verandert zelfs het bezit van de
atoombom niets.
Hierbij dient opgemerkt te worden,
dat deze achterstand van de Russen op
zichzelve zeker niet voldoende zou zijn,
om het Rode Leger van een bezetting
van West-Europa af te houden, indien
het dit wenste; maar wel toont hij de
gevaren aan, welke aan een dergelijk
avontuur verbonden zouden zijn.
Verder weet niemand, ook de voor
zichtige Stalin niet, of Rusland de
spanning van een oorlog buiten zijn
grenzen zou kunnen weerstaan. Veel
meer dan voor een oorlog binnen de
gienzen, zoals Rusland tegen de Duit
sers voerde, is daarvoor een eensge
zinde regering, een goede moreel in de
industrie en de landbouw en een abso
lute contróle over de satellieten nodig.
Wat er sinds het aftreden van Molo
tow als minister van van Buitenlandse
Zaken precies in het Kremlin gebeurd
is, kan met geen mogelijkheid vastge
steld worden. Maar in ieder geval is
het duidelijk geworden, dat het aan
eenheid in het Politburo ontbroken
heeft. Molotow en de tegelijk met hem
tow als minister van Buitenlandse
Handel, Mikoyan, zijn nog steeds lid
van dit machtige partij-apparaat. Maar
aan Molotow, eens gedoodverfd als
Staiins opvolger, is het tijdens de re
cente feestelijkheden ter herdenking
van de revolutie niet éénmaal toege
staan om, zoals in het verleden, op de
voorgrond te treden. Zeker is verder,
dat sinds het begin van het jaar ten
minste twee machtige figuren uit het
Politburo gestoten zijn: Kaganowitsj,
een van de weinig overgebleven com
munisten van de oude garde en een on
verzoenlijk tegenstander van het Wes
ten, en Woznessensky, een protégé van
wijlen Zhdanow, indertijd een van de
voornaamste exponenten van een ag-
gressieve buitenlandse politiek.
Stalln heeft op het ogenblik klaar
blijkelijk geen „kroonprins" meer. De
man, die op deze titel nog het meest
aanspraak zou maken, is de reeds ge
noemde Georgi Malenkow. Maar hy be
hoort nog tot de jonge leiders hy is
47 jaar oud. Zyn carrière is duizeling
wekkend geweest. Hy begon als privé-
secretaris van Stalin. Thans is hij secre
taris-generaal van de Russische com
munistische party en oefent na Stalin
Maar de bronnen drogen uit
(Van onze economische medewerker)
£EN SIMPEL BERICHTJE meldde
dezer dagen, dat een Frans ingenieur
er in geslaagd is langs natuuriyke weg
petroleum te maken door afvalstoffen
aan een gistingsproces te onderwerpen.
Dat geeft weer hoop voor de toekomst,
want de thans bekend zynde oliereser
ves zyn maar zeer gering: over een
goede 30 jaar zouden wy er geheel door -
heen zyn.
Kunt u zich voorstellen, wat dit zou
betekenen? Ook al zullen door nieuwe
vondsten olielagen te voorschijn komen,
het verbruik van de moderne, gemoto
riseerde wereld is zó groot, dat dit de
productie altijd op de hielen zal zitten
en na enkele tientallen jaren zal de
productie het afleggen tegen het
steeds stygende verbruik. Tenzy na-
tuuriyk onze Fransman inderdaad,...
Van onze totale behoefte aan energie
wordt 25 gedekt door olie, 7 door
gas, 12 door hout en waterkracht en
56 door steenkool. De steenkool is
dus nog de grote energieleverancier.
Verheugend is daarom ongetwijfeld, dat
deskundigen de steenkoolvoorraden
van de wereld voldoende schatten
voor enkele duizenden jaren. Dus ook
voldoende om een groter verbruik op
te vangen? Helaas, de schoen wringt
hier op een ander punt. Een grotere
productie eist aanzienlijk meer arbei
ders en als wij ons voor de geest
balen wat de Nederlandse Staatsmijnen
een moeite hebben om deze aan te
trekken, begrijpen we, dat we weinig
aan die voorraden hebben, zo lang de
mensen ontbreken om meer van het
zwarte goud naar boven te halen.
De bevolking der wereld breidt zich
op ontstellende wijze uit (in 1900 1600
millioen mensen en in 1950 naar schat
ting 2300 millioen mensen). Daarnaast
remen de behoeften steeds meer toe.
Nieuwe industrieën, mechanisatie van
de landbouw, meer auto's, schepen,
treinen, vliegmachines, een betere ver
warming, dit alles verslindt energie,
verslindt dus olie en steenkool. We be
hoeven niet met cijfers te goochelen
om onze lezers ervan te overtuigen, dat
door deze feiten de twee grote energie
bronnen steenkool en olie binnen af-
zienzare tijd zullen opdrogen. De steen
kool door sociale oorzaken (de arbeid
in de mijnen is zwaar en onaantrekke
lijk) en de olie door geologische oor
zaken (de voorraden zijn, volgens de
thans bekend zijnde cijfers, maar heel
gering).
Zeker, er zijn nog andere bronnen
van energie. In de eerste plaats de wa
terkracht, die benut kan worden voor
de opwekking van electriciteit. In
Europa en de Ver. Staten laat men deze
bron ook zeker niet opdrogen, al zal
het menigeen tegenvallen, dat in beide
contingenten nog maar 45 benut
wordt van wat mogelijk is. Men ver
geet eertter te vaak, dat een intensiever
gebruik van deze natuurlijke kracht
er.orme kapitalen vereist voor kanalise
ring, bouwen van bassins, dammen,
centrales enz., terwijl bovendien in de
landen, waar deze kracht als het ware
voor het grijpen ligt (Afrika bijv.), de
behoefte hieraan niet zo groot is als in
de zeer geïndustrialiseerde landen van
Noord-Amerika en Europa.
Moeder Aarde heeft tot nu toe ge
zorgd voor het voedsel van haar kinde
ren, zij het dan niet altijd op even be
wonderenswaardige wijze.
Laten wij hopen, dat er nog voldoen
de energie gevonden zal worden (met
opzet noemden wij niet de atoomener
gie, doch deze komt al om de hoek kij
ken), om dat wat de aarde ons biedt,
pasklaar te maken voor onze behoef
ten. De rampen zouden anders niet te
overzien zijn.
De in 1930 opgerichte Fordfa
briek te Antwerpen zal een belang
rijke uitbreiding ondergaan.
de machtigste controle op de partyma
chine uit. Er wordt van hem verteld
dat hy een hekel aan Molotow heeft.
Daarnaast echter is ook maarschalk
WorosjUow nog steeds hoog by Stalin
In de gunst. Hy is een oudt kameraad
cn een van de beste vrienden van Sta
lln, wiens vroege geheimen hy deelt.
Op een wat lager niveau heeft het al
evenmin aan veranderingen, die van
spanningen getuigen, ontbroken. De be
noeming van de „staalkonlng" Tewo-
syan tot minister zal ongetwijfeld bit
terheid hebben gewekt in die kringen,
waarin men steeds gemeend heeft, dat
men een politieke loopbaan slechts op
werk voor de partij kon baseren. In het
Politburo schijnen naast Stalin Malen
kow en Beria hun fiat aan deze benoe
ming te hebben gegeven: de eerste, om
dat hij ervan overtuigd is, dat be
kwaamheid meer waard is dan partij-
orthodoxie, de tweede, omdat hij als
minister van Binnenlandse Zaken en
hoofd van de overal vertegenwoordigde
geheime politie beter dan wie ook de
i.oden kent van de industrie, waarvan
jn de wens het Westen zo snjjl mogeiyk
in te halen steeds groter prestaties
worden geëist.
Spanning bestaat naar alle waarschijn
lijkheid ook op het agrarische front.
Men mag zich daarbij niet om de tuin
laten leiden door het feit, dat de Sow
jetunie graan exporteert. Vele West-
europese landen zijn ook gedwongen
om dingen te exporteren, die zij zelve
maar al te goed zouden kunnen gebrui
ken. Weinig wordt nog gerealiseerd,
dat ondanks de sterk toegenomen Rus
sische bevolking, de voedselproductie
het peil van vóór de collectivisering
r.og steeds niet bereikt heeft. Giganti
sche plannen, om daarin verbetering te
brengen, zijn inmiddels opgesteld, maar
deze bevinden zich nog in het eerste
stadium van uitvoering en één ervan1
dat tot uitbreiding van de veestapel
moet ongetwijfeld op stil verzet der
boeren stuiten, want het dwingt deze
hun koeien en varkens in plaats van
zichzelf met graan te voeden.
Twintig maanden geleden kwam Tito
tot de conclusie dat hy een goede kans
had zich tegen Moskou te verzetten.
Het Westen gaf toen geen cent voor
zijn positie. Thans echter biykt, dat de
Zuldslavische maarschalk die het
ook het beste weten kon de moge-
ïykheden van de Sowjetunie nog zo
sleoht niet gewaardeerd heeft. En In
derdaad, voor een leider als Stalln, die
nooit werkelijk risico's heeft willen ne
men, is er nog geheel afgezien van
het Verre Oosten en de satellietstaten
binnen de grenzen van de Sowjetunie
nog genoeg te doen, vóór hy het op een
krachtmeting met het machtige Ame-
lika kan laten aankomen, voorop ge
steld natuuriyk, dat het Westen er by
voortduring biyk van geeft, paraat te
zyn.
Abbodijk, 8-11 van Buenos Aires te Santos
Akkrumdijk, R'dam—New Orleans, passeerde
7-11 Miami Alcynous, Java—A'dam, pas
seerde 7-11 Guardafui - Aletta (t), 8-11 van
Singapore naar Bangkok - Amsteldijk, 7-11
van Houston te Liverpool Amstelveen, Cal-
cutta—R'dam, 8-11 te Colombo - Armilla (t),
7-11 van Surabaja te Pladju Bantam, R'-
dam-Javn, passeerde 7-11 13 uur Perim
Plijdendijk, 7-11 van Walvisbaai naar Kaap
stad Boschfontein, 7-11 van Tanga te Dar
es Salaam Empire Brent, Java—A'dam, pas
seerde 7-11 11,30 u. Finisterre Farms urn, R'-
dam—Italië, passeerde 7-11 Gibraltar Ga-
dila (t), 7-11 van Fahaheel te Kuweit Ga
reel, New York—Batavia, 7-11 10.30 uur van
Port Said Hoogkerk, 8-11 van Mozambique
to Dar es Salaam ten anker Indrapoera,
Batavia—R'dam, 7-11 23.30 uur van Port Said
- Japara (Lloyd), 6-11 van Batavia naar New
lork Kotabaroe, 7-11 van Amparym te
Bima Laurenskerk, 8-11 van Muscat te
Bahrein Meerkerk, R'dam—Japan, 8-11 van
Singapore naar Manilla - Mirza (t), 7-11 van
van Pladju naar Balik Papan Murena (t),
Fahaheel—R'dam, passeerde 7-11 Wight
Ovula (t), 8-11 van Miri te Pladju Papen-
drecht (t), Suez—Abadan, passeerde 7-11 Aden
- Polyphemus, Makassar—A'dam, 8-11 van
Siugapore te Belawan Rondo, 7-11 van
Portland te Coosbay Salatiga, 7-11 van
Rangoon naar Bombay Sarangan, Surabaja—
R'dam, 7-11 van Semarang naar Batavia
Sigl, R'dam-Batavia, passeerde 7-11 Mala-
dtven Streefkerk, A'dam-Dar es Salaam,
passeerde 7-11 Cape de Gata Talisse, A'-
dam-Makassar, 7-11 van Djeddah Tawali,
7-11 van Surabaja te Makassar Tibia (t),
7-11 van Durban naar Abadan Tosari, pas
seerde 8-11 3 uur Malta, daarna 17-11 12 uur
te R'dam verwacht Volendam, Batavia—R'
dam, 7-11 op 80 mijl oost-zuidoost van Mini-
coy Weltevreden, Java—New York, pas
oeerde 7-11 1 uur Perim Westerdam, 7-11
van R'dam te New York Willem Ruys, R'
dam-Batavia, passeerde 8-11 1 uur Gibraltar
Zeeland (Lloyd), Bombay—Antwerpen, pas
seerde 7-11 Algiers. Zuiderkruis, R'dam-
Batavia, passeerde 7-11 2.15 uur Suez.
Aalsdijk, 7-11 van Mobile te New Orleans
- Arnedijk, New York—Antwerpen, passeerde
8-11 5 uur Scilly Axeldiik, 7-11 van Havana
te Galveston Delftdijk, 6-11 van Los An
gelos te San Francisco Duivendijk, 5-11 van
Vancouver naar San Francisco Kota Agoeng,
9-11 van R'dam te'Batavia verwacht Leer
dam, 6-11 van Philadelphia te Norfolk Ma-
riekerk, Japan-R'dam, 8-11 te Suez - Nieuw-
.Amsterdam, 7-11 14 uur te Soton (dokken)
Tarakan, 6-11 van Surabaja voor Musi-rivier.
Adringa (t), 4-11 van Batavia te Singapore
Amsteldijk, van Houston, werd 8-11 2 uur te
Liverpool verwacht Berlagö,, 4-11 van Joko-
suka te Surabaja - Chama (t), 4-11 van Miri
te Singapore Eemdijk, 8-11 van Antwerpen
t" R'dam Radja, 3-11 van Vancouver nam
Calcutta.
