I
VAL DA
Sini Nicolaas-prijsvraag voor de jongeren
w
r
UD VOOR J0
D.D.D.
I
ewogen
week-eind
Een rare sles.
Etf jg§j| Of ZAK VOL BKiivtH
Hei Radioprogramma
Neem een doos echte
UW HOES
-J
DONDERDAG 17 NOVEMBER 1949
iter het toelaten van
13, h6; 24. Lel zeker
1—h3, Kc8b8; 23.
et verleidelijke 28.
-e6, Tgf8; 25. Lxd5,
,xl3 enz.
16; 24. g4—g5.
list. Alles wacht op
het vonnis door de
£-pion
58; 25. Thl—el, Te8
15 d4; 27. Tel e6,
5, c7xd6; 29. £3—f4,
■e6! Dreigt 31. £5
nars van de g-pion.
1. K£2—e2, Pb4 <13;
4t, 33. Ke2xd2, Pf4
vart geeft op.
erhuis beeft zon
mdementen van da
et tot nationalisatie
ustrie aangenomen,
October 1950 van
De industrie zal op
tari 1951 in feite aan
'ergedragen.
XI.
J^NORREKNORREKNOR, zei er Iets,
toen ze daar nog alsmaar stonden
en Nicodemus N. P. (Hipp.) al voor
de derde maal had beweerd: „Daar
sta ons nou vir een half kwartjie,
neef," en dat iets was Jumbootje
z'n maag, die een dof gerommel gaf,
want Jumbootje had sinds-ie Afke had
ontmoet met die kokosnoot niets meer
gegeten.
„Kom," zei-die, „dan gaan we 't
,bos in, eten," en hij slikte een zucht
in, want eigenlijk was hg nog maar
erg verdrietig.
„Ja," zei Nico N. P. H„ „en ons ga
pootjie baai in die Njjl en dit is baje
beter as soon badkuipie in een dieren
tuin, neef!"
Ja, Nico had makkelijk praten, vond
Jumbootje, toen ze wegslenterden
naar het bos van de Dertig Denne-
bomen. 't Was natuurlijk wel waar
a!:„jfiaal, en achter de tralies dat was
ook niet alles, maar Jumbootje was
zomaar geweldig van de mensen gaan
houden, vooral nu hfl ze ook had ge
zien, al hadden ze dan ook nóg zo
kinderachtig en gek gedaan en het
kostte Nico maar een bende moeite
om hem weer wat op te fleuren. Jon
ge, en dat-ie bovendien bijna al z'n
vriendjes kwijt was. Jumbootje bleef
er een beetje verdrietig van.
„Ben je getik," zei Nico N. P. (H.),
„al die vrindjies, niks gedaan, oom-
pie. Die zuurstenge) van een Gerrit
en die fludderig Fiepje, tien aan elk
vinger. Laat hulle maar ga vir die
artis. Ons ga lekker bokkiespring en
frij is fossie."
Ja, dat was een goed plannetje van
Nico.
„Wat is dat?" vroeg Jumbootje. Nu
wist Nico zelf niet precies meer wat
bokspringen eigenlijk was, maar het
ging vanzelf, zei-die en ze moesten
het maar eens proberen. Hjj liep een
eindje vooruit en ging daar dwars
over het pad staan.
„Spring maar oër mij ruggie, neef,"
zei hij. Jumbootje nam een geweldige
aanloop en: WIP, daar was hij over
Nico gesprongen. Maar ja, Jumbootje
was eend eind hoger dan Nico en Nico
had kortere poten, zodat diè de er-
ste keer met een plof boven op Jum
bootje terecht kwam en daar als een
lor bleef liggen.
„Dat is nie die manier nie," zuchtte
hij, „dit is nie die rechte manier niet."
Maar-ie gaf de moed niet op en wel
dra vlogen ze als razende Roeland tus
sen de bomen door, HUP, haasje-over.
HUP, zo ging dat, HUP, van je hela
hola, HUP, houd er de moed maar in
HUP, van Je hela hola, HUP, we
moeten de ïout maar in, HUP, en zo
schoten ze ontzettend op. In het Lom
merrijk Loofwoud gingen ze lekker
een hapje eten en toen gingen ze weer
verder, zomaar in het wilde weg.
In de Donkere Hoek, een heel don
ker en dicht gedeelte van het oer
woud, waar Jumbootje en alle anderen
woonden, zijn drie heel kleine meer
tjes. De eerste is precies rond en heet
de Ronde Kom, de tweede is langwer
pig als een ei en heet De Ovale Kom
Maar de derde is wat groter en lang
en kronkelig, net alsof ze een stuk
van een beekje hebben afgeknipt en
dat daar neergelegd, dat is de Slan-
genltom. Aan het ene eind van die
Slangenkom heb je een verdwaald stuk
rots van de Ruwe Rotsen, die wat ver
der liggen, en in dat stuk rots is een
echte grot, een echte donkere grot
Opa Jumbo houdt er van om daar te
wandelen 's avonds na het eten bij
voorbeeld, dan zegt hjj: ik ga even de
kommetjes om, dat is goed voor de
spijsvertering.
Wel, op de avond dat Jumbootje
terugkeerde met Nico, van zijn avon
tuur met de val en de mensen, was
opa daar aan het kuieren voor de
spijsvertering, toen hij iets bijzonders
zag. Boven le opening van de Grot
bij de Slangenkom zag hij een bordje,
dat er vroeger nooit geweest was en
waar dit op stond: TIM TRUFFEL,
KLUIZENEER. En daaronder in
kleine lettertjes: „Niet te spreken
Morgen weer."
„Drommels," zei opa, „mijn ouwe
ogen zijn nog goed hoor." Toen kwam
hij wat dichterbij om eens te kijken
wat hier aan de hand was. in de grol
stond een tafeitje en een stoel en ook
nog een kist vol rommel, maar het
allervreemdste wr dat er in de ene
hoek een divan stond en op die divan
lag een vreemd wezen. Een Wezen
dat erg op een aap leek, een Gorilla
Wij hebben ditmaal de prijsvraag
in het teken van Sint Nicolnas
gezet. Hierboven zien jullie vijf
familieleden, vader, moeder, een
grote zuster, een klein broertje en
een zusje.
Sint Nicolaas heeft voor hen elk
twee cadeautjes gebracht, die de
tekenaar hierboven getekend heeft.
Als toe de oudste zuster Willy, de
jongste broer Henk en het meisje
Marietje noemen, geeft dan eens
op voor wie van de familieleden
deze cadeautjes bestemd zijn.
Oplossingen inze ,n vóór Zondag
37 November aan h l bui eau van
lit blad.
of zo, maar het had een oranje pof
broek aan en een groen vestje van
zij, en schoenen met opgekrulde pun
ten aan zijn voeten. Een geweldig
grote tulband steunde op z'n grote
zeiloren en ik weet niet of hij die zeil
oren had tengevolge van die tulband
of dat hij die tulband droeg tengevolge
van die zeiloren, in ieder geval waren
ze er allebei en het was een komiek
gezicht.
Over dit Wezen, dat een band om
„Bent u een olifant?" vroeg Tim
Truffel. Opa zei van ja.
„O, het is niets hoor," zei Tim toen,
„maar ik meende dat al te merken.
Heeft U mijn bordje gelezen?"
„Drommels ja," zei opa, „mijn ogen
zijn nog best hoor," en hij liep even
naar buiten om te kijken wat er ook
nog meer op dat bordje stond.
„Kluizeneer," zei hij, toen hij weer
binnen kwam, „U bent dus een klui
zeneer, ja, ja. Wat is een kluizeneer,
als ik U vragen mag?"
„Een kluizeneer," zei Tim Truffel
triest, „een kluizeneer is iemand, die
vandaag niet te spreken is."
„Morgen weer?" zei opa.
„Ehvroeg Tim Truffel, hoe
langer hoe raadselachtiger.
„Of U morgen dan te spreken bent,
vroeg ik," zei opa.
„Vandaag niet," zei Tim Truffel en
toen stak hij zijn hand uit om opa
even in z'n vel te knijpen, „stevig
huidje," zei hij.
„U bent een rare sies," zei opa boos,
„blijf alsjeblief van m'n huid af, an
ders word ik nijdig."
„Met alle pleizier," zei Tim Truf
fel droog, „maar doet u dat buiten
boos worden, als het U hetzelfde Is."
En werkelijk, opa liep de deur uit, of
tenminste de plaats waar een deur had
kunnen zitten, om meteen nijdig naar
huis te gaan en voortaan zijn kuier
tjes voor de spijsvertering een andere
kant uit te maken, maar toen hij bul
ten vóór de grot stond, hoorde hij in
eens een razend kabaal uit het bos ko
men, een gegil en een getoeter en daar
tussendoor alsmaar BOEM!
BOEM!BOEM!alsof er een
paar olifanten aan het dansen waren.
En dat was ook zo ongeveer zo, want
het volgend ogenblik kwamen Jum
bootje en Nicodemus N. P. (Hippopo
tamus) als een wilde windhoos uit het
bos te voorschijn gestoven, haasje
over, HUP, zo gaat dat, HUP, van je
hela hola, HUP, zo staat dat, HUP,
en we moeten de hout maar in, HUP...
ze stoven opa zó rakelings voorbij,
dat die achterover zou zijn gevallen
als hij niet tegelijkertijd ook een duw
tegen z'n achterste had gekregen.
Wel, opa dacht eerst, dat nu de we
reld was vergaan. Hij ging plat op de
grond zitten om rustig uit te puzzlen
wat de oorzaak van al die schokkende
dingen van voren en van achteren
kon zijn en toen-ie daar niet onmid
dellijk achter kwam, wreef hij eerst
maar z'n ogen uit en keek waterig
om zich heen
Daar zag hij twee grijze dieren, een
olifantje en een nijlpaard bokspringen
in kringetjes rond de Ronde Kom en
toen hfl goed keek zag hij ook iets,
dat oranje was en groen en dat een
tulband op had.
Dat iets was Tim Truffel, die lus
tig méésprong.
(Volgende week weer méér).
„Tjonge, m'n oude ogen zijn nog best hoor
In Vught is Dinsdagavond in de
leeftijd van 80 jaar overleden de heer
E. v. d. ortel. Hij was o.a. lid van' het
hoofdbestuur van de Nederlandse Pad
vinders.
zijn buik droeg met diezelfde naam
er op: TIM TRUFFEL, boog opa zich
heen en hij hoorde aan de snurkgelui-
den, dat het Wezen sliep, wat iemand
die minder doof was als opa vast wel
aan de andere kant van Afrika had
kunnen horen. Maar terwijl opa zo
stond te kijken, gingen de ogen van
Tim Truffel ineens slaperig open.
„Zo," zei het Wezen droevig, „kij
ken hè Nieuwsgierig hè Hindert
niets hoor, lach maar wat," en daarbij
keek hfl opa zo vervélend aan, dat
opa er kriebeltjes van kreeg ln zijn
maag.
„Ik dacht, dat u misschien ziek
was," jokte hij. „Bent u een aap?"
OPLOSSING PRIJSRAADSEL.
De SCHOORSTEENVEGER zit wel
eens op het dak. bij ons thuis.
De METSELAAR is nodig bij het
bouwen van een huis.
De KRUIDENIER verkoopt mü vaak
iets uit zijn zaak.
En als de TIMMERMAN op een spij
ker slaat, dan is het raak.
Er kwamen deze week stapels goede
oplossingen binnen en het lot moest
beslissen wie de gelukkigen zouden zijn.
De boeken werden gewonnen door:
Jennie de Jong, Groenelaan 6, Bever
wijk (11 jaar).
Marie Swagerman, Stads Ziekenhuis
Hoorn (11 jaar).
EHy Kars"boom, P. L. Takstraat 4.
Alkmaar (11 jaar).
Loesje Bok. Brakkeveldweg 122, Den
Helder
Henk Post, Weiver 134, Westzaan.
Gefeliciteerd jongelui. De prijzen
worden toegezonden.
Voor kinderen beneden de twaalf jaar.
jongens en meisies> wat bracht de post in de afgelopen week weer veel aardige
brieven! Ik zaj mijn best doen om re alle te beantwoorden in de kleine ruimte die er voor ons
lioekje beschikbaar is, maar wanneer dat niet mocht gelukken, krijgen de kinderen, die hun naam
hier met bij vinden, deze week een briefje over de post.
T'"' Beulins ui deze week het eerst aan het beurt. Wat heb je op je verlanglijstje voor
bint Nicolaos gezet, Tmi? Komt Sint Nicolaas bij jullie ook op school? Ja Tini, ik ben nog
niet zo lang geleden jarig geweest, dus het duurt nog een lange tijd voor het wéér zover is. -
Harm Schmidt, ik dacht dat er de vorige keer toch ook een briefje van jou bij was, want ik
scli reet je nog over die benzinepomp, die je had betekend bij dat hui» op de kade. Nu heb ie
wee» leuk getekend, zegl Die motorbakfiets lijkt heel goed. - Jannie Haak, wat zag jouw brief
er aardig uit, in zoveel verschillende kleuren inkt geschreven. Die kleine broer Albert is een
u0rl f oud hij nu? - Tcuni Beets, ken je de rol voor het toneelstukje al uit je
hord? Uc hoop, dat je er nog eens wat over schrijft. Ansje Kooiman, prettig dat je mee gaat
doen Je bent zeker wel blij mat je kleine zusje. Kan zij al lachen? - Tineke Terpstra, het hin
dert heus niet, dat je geen sigarenbandjes hebt om aan mij te sturen,want ik heb er een grote
hoeveelheid van. Het aanbod is op het ogenblik groter dan de verzoekjes om sigarenbandjes.
Wat leuk dat je zusje Selma altijd zingt. Hoe oud is zij, Tineke? - Marie Swagerman, je bent
natuurlijk welkom bij ons, meisje. Moet je nog lang in het ziekenhuis blijven? Ik vind dat je
prachtig hebt getekend bij je briefje. Heb je van de zusters kleurpotloden gekregen? Corrie
Nckkert, ik kan je tot mijn spijt niet aan de gevraagde plaatjes helpen, maar als ik ze eens van
iemand toegezonden krijg, zal ik ze voor je bewaren. Is Nettie al weer opgeknapt? Wat zal zij
een pijn hebben gehad, dat kleine dingl - Ina Klompe, hartelijk dank voor het zilverpapier,
meisje. Heb je nog Sint Maarten gevierd met je lampionnetje? Jammer dat je poesje dood is.
Hoe komt dat Ina? Ik vind het erg knap dat je al een broekje voor Rienus kunt breien.
Jan Geel, wat kreeg ik van jou een lange, gezellige brief. Wel de allerlangste die ik deze week
ontving. Daar was ik blij mee, Jan. Zeg, heb je nog een prijs gewonnen met je lampion? Ik
hoop het maar, want je hebt er zoveel werk aan gehad Ik vind dat jij ook keurig schrijft, Jan.
- fcllie Komen, vind je de vhegenzwammen niet mooi, met die vuurrode hoeden? De Eekhoorn
broodjes zijn van die gezellige dikzakken en de zwavelkopjes zijn ook zo leuk om te bekijken
als je er een tiental bij elkaar in een bakje met mos zet. - Willy v. d. Gulik, ik dacht wel dat
moeder blij zou zijn met het leuke kiekje. Gelukkig dat het zo goed bevalt op school. Vieren
jullie in de klas ook nog feest op 5 December? Frans Langhaus, het hindert niet dat de twee
ling niet op elkaar lijkt. Het zal toch een grappig stel zijn, denk ik. Misschien zie ik ze nog
wel eens, Frans. - EUy Karseboom, wat een aardig versje heb jij gemaakt De oplossing was nu
keurig in orde, EUy.— Peter de Geut, ik ben er blij om dat het boek zo in de smaak valt. Ina
Drceuws, gezellig dat je mee gaat doen. Je hebt leuk getekend bij je oplossing. - Gerda
Lieven dag, hartelijk dank voor die grote hoeveelheid postzegels en zilverpapier. Wat heb jij
gespaard, meisje! Wij zijn er blij mee. Wil je de groeten doen aan je moeder? Wim Purmer,
de inzending zag er aardig uit met al die kleine tekeningetjes. - Klaas Schipper, van jou ont
ving ik deze week een kistje met sigarenbandjes en postzegels. Hartelijk dank, Klaas. Wij
kunnen het best gebruiken. Hoe gaat het met Bartje? - Fransje van Tel, Peter Wagner, Jon
Smit en Jannie Kombrink, jullie zijn welkom bij ons.
Jongens en meisjes, de briefjes voor ons volgende correspondentie-hoekje kunnen vóór
Zondag 27 November worden gezonden naar het bureau van dit blad.
Allen hartelijk gegroet door
TANTE IET.
VOOR HEDENAVOND
HILVERSUM I, 301 m. Nieuwsberichten
om 6, 8 en 11 uur. 6.15 Sportpraatje. 6.30
Strijdkrachten. 7.00 Het klokje van zeven uur.
7.35 Salomé's dans. 7.45 RegeringS-uitzending.
3.05 In het Radio-Zoeklicht. 8.15 Piano-duo.
8.55 Avro's Avondschool. 9.20 Piano-duo. 9.55
Leeuwarder Kamerkoor. 10.15 De geschiedenis
van het geslacht Mountbatten. 10.30 The Sky-
masters. 11.15 Aansluiting met de Apollohal.
11.30 Reünie van oude bekenden.
HILVERSUM II, 415 m. Nieuwsberichten
om 7, 8 en 11 uur. - 6.00 Leger des Heils.
0 15 C.M.B.-kwartier. 6.30 Het Radio-jeugd
journaal. 6.55 Een goed woord voor een goede
zaak. 7.15 De muziek bij nader inzien. 7.40
Vandaag. 8.05 Holland viert feest. 10.15 De
vaart der volken. 10.35 Marion Anderson. 10.45
Avondoverdenking. 11.15 Beroemde concerten.
11.45 The Kentucky Minstrels.
VOOR VRIJDAG
HILVERSUM I, 301 m. Nieuwsberichten
om 7, 8.30, 1, 6, 8 eu 11 uur. - 8.38 Franlrie
Carle. 8.50 Voor de huisvrouw. 9.00 Sympho-
nie-concert. 10.00 Thuis. 10.05 Morgenwijding.
10.20 BBC-Theater-orkest. 10.30 Voor de vrouw
10.45 De Regenboog. 11.15 Accordeon-orkest.
11.40 Apenpootje. 12.00 Cordoba. 12.30 Voor
Land- en Tuinbouw. 12.45 Orgelspel. 1.15 The
Romancers. 145 Under the Prairie Sky 2.00
Kookkunst.- 2.20 Omroep-Kamerorkest. 4.00
Filmland presenteert. 4.30 Zendersluiting. 5.30
Wij en de muziek. 6.15 De Vara feliciteert.
6.30 Strijdkrachten. 7.00 Denk om de bocht.
7.15 Cor Steyn. 7.30 Cursus: „Mensen Komen
tot het geloof". 7.50 Tien voor acht. 8.05 Her
man Krebbers. 8.30 Cursus: „Mensen in Neder
land". 9.00 Men vraagten wij draaien.
ê.25 De rode japon 9.50 Buitenlands week
overzicht. 10.05 Pennies from Heaven. 10.40
Vandaag. 10.45 Avondwijding. 11.15 Siehera-
zade.
HILVERSUM II, 415 m. Nieuwsberichten
om 7, 8.30, 1, 7, 8 en 11 uur. 8.35 Te
deum Laudamus. 8.50 Muziek bij het werk.
9 15 Ochtendbezoek. 9.35 National Symphony
Orchestra. 10.30 Morgendienst. 11.00 Concert,
lx.35 Sextet Jonny. 12.10 Werken van Gabriel
Fauré. 12.30 Voor Land- en Tuinbouw. 12.33
Vrij eu blij. 1.15 Promenade-orkest. 2.00
Sweelinck-kwartet. 2.40 Van oude en nieuwe
schrijvers. 3.00 Gilbert en Sullivan. 3.10 „Trio
Fantasia". 3.40 Wat het hart behoudt. 4.00
Beethoven-cyclus. 4.30 Zendersluiting. 5.30
Under de Fryske flagge. 5.45 „De NCRV jubi
leert". 6.15 Het Evangelie in Esperanto. 6.30
Geestelijke liederen. 6.45 De stem van de Chr.
Vakbeweging. 7.15 Regerings-uitzending. 7.30
„Die schone Galathee", ouverture. 7.40 Van
daag. 8.05 Gala-jubileum-concert. 10.45 Avond
overdenking. 11.15 Veel gevraagde platen.
RADIODISTRIBU HE-DIENST
8.30 VI. Br.: Concert 9.05 Gram. 10.10
Verz. progr. 11.00 Bioscoop-orgel. 11.30 NW
DR: Alt, viool en piano. 12.00 Vr. Br.: Bont
middagprogramma. 12 32 Vervolg middagpro-
giamma. 1.15 Orgel met zang. 2.10 „Petticoat
Lane". 2.55 Intermezzo. 3.00 Kalundborg:
Wivex-orkest. 4.00-4.30 Eng. L.P.: Reg King
ea orkest. 5.30 Kootwijk: Batavia. 6.00 Bero-
münster: Orkest suite „Engiadina". 6.30 VI. Br.:
oor de soldaten. 7.30 Filmmuziek. 8.00 Fr.
Br.: Radio Var. met orkest en sol. 9.x5 In
strumentale soli. 9.30 Eng. L.P.: „Over the
garden wall". 10.00 Muzikale causerie met
illustraties. 11.15 „Topic for to-night". 11.20
Exotische muziek.
Geneesmiddel tegen I
huidaandoeningen.
Zuivert de poriën, doet de
jeuk bedaren, verfrist en
sterkt de buidweefsels.
GROTE TEXTIELDIEFSTAL
Een partij textielgoederen ter waar
de van 3000.o.a. 700 paar dames
kousen, 93 meter zijden stof, twee
damesmantels, vijf japonnen, zeven
tig dassen, veertig overhemden en een
partijtje damesondergoed, werd uit 't
magazijn van de firma Storm A
Ranke te Rotterdam ontvreemd.
JAMES ROOSEVELT CANDIDAAT
VOOR GOUVERNEURSCHAP
James Roosevelt, de oudste zoon van
de voormalig president van de Verenig
de Staten, heeft bekend gemaakt, dat
hij zich volgend jaar bij de verkiezin
gen candidaat zal stellen voor het
ambt van gouverneur van California.
RIJWIEL MET HULPMOTOR VORMT
NOG EEN PROBLEEM
In appel behandelde de Leeuwarder
Rechtbank een principiële zaak tegen
een inwoner van Leeuwarden, die zon
der rijbewijs een rijwiel met hulpmotor
bad bereden. De kantonrechter had de
man veroordeeld tot 6 boete, om ho
ger beroep mogelijk te maken. De of
ficier zeide deze strafzaak niet te be-
g'ijpen, daar de wet geen andere keuze
laat, dan een veroordeling uit te
spreken. Hij eiste 1 boete.
PATRICIA
WENTWORTH
37
Justin kwam haar weldra gezelschap
houden. Hij had zijn lunch gemist en
had trek genoeg, om de uitstekende
thee met toebehoren van zijn gastheer
te waarderen.
„Je nichtje komt hier dineren", zei
Moira Lane. „Nee.... ik heb geen zin
in gebak. Je behoeft me geen broodjes
toe te steken alsof ik iets uit een die
rentuin was. Hoe heet ze?"
„Dorinda Brown".
Moira trok haar elegante wenk
brauwen op.
„Een huis-, tuin- of keukenjuffrouw?
„Ik weet niet, of je haar wel zo zou
noemen", zei Justin flauwtjes.
Ze lachte: „Waarom heb ik haar niet
vroeger ontmoet? Je hebt haar achter
de mouw gehouden. Ik houd niet van
verrassingen! Je kunt het me beter nu
zeggen.... Hoe ziet zij er uit?"
Justin glimlachte.
„Knap", zei hij en nam nog een kren-
tebroodje.
Na de thee ging men uit elkaar. De
Mastermans verdwenen. Moira en Jus'
tin gingen een partijtje „snooker" (soort
potspel) spelen. Mrs. Tote begaf zich
naar haar kamer.
Een half uur later verscheen ook
haar echtgenoot daar en ze had hem
nauwelijks aangekeken, of ze wist, dat
er wat aan scheelde Hij had zich blijk
baar opgewonden en nu zou ze hem
moeten kalmeren, opdat hij niet de
hele avond zo zou blijven en die nacht
geen oog dicht doen. Albert werd dik
ker en het was niet goed voor hem,
zich kwaad te maken; hij had zo'n
korte nek en werd zo rood in het ge
zicht. Toen hij binnentrad, sloeg hij
de deur achter zicb dicht er stak da
delijk van wal Hij zei, het niet te zul
len verdragen, voor niets of niemand
„Maar Albert
„Houd op met dat „maar Albert",
moeder, want ik ben niet in staat het
te verdragen. Ik heb al genoeg uitge
staan van iedereen, vergeet dat niet!
En anderen zouden ook goed doen, dat
niet te vergeten!"
Lieve help. Albert was van streek,
dat leed geen twijfel! Mrs. Tote kon
zich niet herinneren, hem ooit zo op
gewonden te hebben gezien sinds Allie
hem verliet, om met Jimmy Wilson te
gaan trouwen, wiens vader in de dagen
PA STILLES
VOOR
van Clapham een winkel naast de hun
ne had. Natuurlijk, Allie had wel een
betere keus kunnen doen, toen Albert
zoveel geld in de oorlog had verdiend.
Maar ja, zo ging het Je bent maar
eens jong en als je jong bent, schijnt
geld er minder op aan te komen dan
wanneer je niets anders hebt. Ze her
innerde zich, hoe Allie was opgesto
ven en haar vader had toegevoegd:
Jimmy is goed en oppassend. Hij
heeft een baan en ik ga met hem trou
wen. We hebben uw geld niet nodig
we kunnen zelf genoeg verdienen om
van te leven. We zouden graag goede
vrienden met u blijven, maar als u niet
wilt, dan kan 't niet anders. In elk ge
val gaan we trouwen."
Ja, Albert was toen heel erg van
streek geweest. En zo koppig als een
muilezel. Allie en Jimmy hadden wel
gedacht, dat hij zou bijdraaien, maar
zij, mrs. Tote, had dat nooit gedacht.
Zelfs niet, toen het kleinkind werd ge
boren.... ofschoon hij haar toch „moe
der" bleef noemen, er nimmer aan den
kend, dat zonder Allie hij er nooit toe
gekomen zou zijn.
Intussen wendde zij zich weer tot Al-
bert, die bleef uitroepen, dat hij 't niet
zou verdragen en dat hij voet bij stuk
zou houden.
„Zeg dan, wat er aan de hand is".
Ze noemde hem niet „vader", want
dat zei ze nooit meer sinds Allie was
weggegaan en hij haar naam niet meer
wilde horen. Je kunt geen vader zijn
zonder kind. En dus zei ze slechts;
„Vertel me, wat er aan de hand is en
loop niet zo mal heen en weerdat
heeft geen zin".
Nog rood in het gezicht en kort
ademhalend, begon Albert verstaanbare
taal te spreken. Hij liep nog steeds op
en neer, opstuivend als hij aan de ene
kant van het vertrek om moest keren
voor de wastafel en aan de andere kant
voor de kleerkast Mrs. Tote liet hem zo
lang mogelijk zijn gang gaan. Zij ging
niet accoord met zijn woordkeuze, maar
als je een man, die boos was, niet „et
uitrazen, zou het nog veel erger kun
nen worden. Dus wachtte ze tot hij,
naar zij dacht over 't hoogste punt heen
was en zei toen met verrassende beslist
heid:
„Nu, Albert, dat is wel genoeg. Kom
nu eens hier en vertel mij wat er aan
de hand is. Om zo uit te pakkenje
moest je schamen."
Hij liet zich, boos en met woeste blik,
naast haar op de divan zakken. Nog al
tijd was hij woedend, maar hü had een
voorgevoel van zijn toestand als zijn
boosheid was verdwenen. Dan zou er
koude leegheid.... en vrees overblij
ven. Emily was een goede vrouw, maar
te veel met zichzelf ingenomen. Ze was
obstinaat Echter, ze zou nooit over zijn
zaken praten en dat kon niet iedere man
van zijn vrouw zeggen. Hij keek haar
aan en zei op gesmoorde toon:
,,'t Is chantage, niets anders dan
chantage."
(Wordt vervolgd).
I Een man van woorden en niet
van daden is als een tuin vol on
kruid. TENNYSON
