wmmimmmm meisjes
STEGEMAN'S
r
Over een j
Flevosi
bewogen
week-eind
«ft. QdMl,
Natte voeten.
xm.
Mina baki koeken
Sprookjesraadsel
Senator Taft tegen militaire
hulp
Mijnhardtjes: de cachet,
Het Radioprogramma
OP HET MATJE
Bouwkundedagen op Bergens
Volkshogeschool
J
Plannen voi
Waarderin
DONDERDAG 1 DECEMBER 1949
Q, O, WAT WAS het een prachtige
heldere avond, toen ze met z'n
allen, Opa en Tim en Jumbootje en
Nicodemus N. P. Hippo, door het bos
naar huis wandelden, omdat de mid
dag nu al aardig opschoot en omdat
Jumbootje toch nog voor de avond bij
Camelie en Sambo afgeleverd moest
worden, het was hnders mooi, maar
toch nèt zo mooi als vanochtend, toen
Jumbootje met zijn varenblad op zoek
ging naai Gerrit en Afke ontmoette.
Ja, ja, dacht Jumbootje, wat er al
niet op een dag kan gebeuren. Gom.
Maar toen luisterde hij gauw naar
Tim Truffel, die begon te vertellen
over toen hij nog bij de mensen was.
Natuurlijk was Tim wèl een mens en
had-ie dat van die worm er maar om
gezegd, daar was-ie kluizeneer voor
nietwaar, natuurlek was-ie een mens
en Jumbootje luisterde met open mond
en met grote ogen. En Nico luisterde
met z'n mond nog veel verder open.
maar daar stond tegenover, dat zijn
oogjes kleiner varen. En Tim vertelde,
hoe hijj vroeger een groot circus had
gehad, waar hg mee rondreisde, met
leeuwen en tijgers en olifanten en
paarden, die de prachtigste kunstjes
konden uithalen en nog veel meer van
dat gedoe, het was een prachtig cir
cus. En Tim was zelf leeuwentemmer
geweest en clown ook en één keerjte
was hij ook met de olifanten opgetre
den, dat was me wat. Die olifanten
konden koorddansen en gewoon dan
sen, maar ze konden ook over van
alles en nog wat heen klimmen, alles
onder leiding van Tim, die een oud
romeins pakje aan had met Hanebal
er op. Hanebal was een oude veldheer
geweest, zie je, die met olifanten over
de Alpen was getrokken. Het was in
één woord een succesnummer, enorm,
enorm, wat een succesnummer en het
allerleukste kwam pas op het eind,
want de olifanten hadden al vóór de
voorstelling hun slurven vol water
gezogen, zodat ze alle kunstjes had
den moeten doen met hun neus vot
water, en op het eind gingen ze dan in
een kring staan met hun kop naar het
publiek toe, zodat de mensen dach
ten: nou krijgen we het. Maar ze wis
ten natuurlijk niets af van dat water
in die slurven, want de olifanten
waren prima afgericht. En als ze dan
zo in een kring stonden, trompetter
den ze eerst een waterig een boerelig
menuetje op hun slurven, met bege
leiding van de muziek. Allemensen,
Tom moet er nog van lachen als hij
er aan denkt, zo gewéldig aardig
vonden de mensen dat getoeter. Ze
klapten en ze schreeuwden en ze riepen
hoera, maar op dat ogenblik kwam
dan de slag op de vuurpijl. Hanebal
Tim zette een geweldige keel op en
riep, net zoals Hanebal dat zelf vroe
ger gedaan had: ALIA JACTA EST!!,
dat betekent zoveel als: de teerling
is verworpen! en tegelijkertijd bliezen
al die olifanten hun slurven leeg over
het publiek. Ach, jongens, het was een
juweeltje van een uitvinding, waar ik
een heleboel nachten over had liggen
te woelen, muar de mensen begrepen
het verkeerd. Ze werden plotseling
ontzettend kwaad en ze stonden alle
maal op om heel haru te schreeuwen,
dat dat geen manier was en om de
tent af te breken. Tim zette hierbij
weer een droevig gezicht.
„Vijf minuutjes later," zei hij triest,
„zat ik temidden van een hoop tappen
en planken op de markt met mijn
laatste leeuw op mijn knieën, die zijn
laatste adem uitblies Het was ge
daan met mij en met mijn mooie cir
cus, gedé&n, en ik ben hier naar dit
bos gekomen omdat ik genoeg heb
van de mensen en van alles. Ze zitten
me tot hier, en daarom ben ik kluize-
nier."
„Ach," zei opa, „ik heb het met u
te doen. En om u de waarheid te zeg
gen, ik heb ook nooit erg veel met de
mensen op gehad. Nu ja, behalve met
u dan."
„Ja, ja," zei Tim veelbetekenend,
„ja. ja."
„Ja, ja," zei opa wijs, omdat hij
natuurlijk niet helemaal begreep, dat
Tim bedoelde „ja, ja, Je maakt zo wat
mee in het leven."
„Ja," verzuchtte Jumbootje ernstig,
„verschrikkelijk veel. Maar je moet je
er maar niks van aantrekken, zeg ik
maar."
„Hoor me zo'n kleine eigenwijze aap
nu eens aan," zei opa.
„Nou maar," zei Jumbootje, „ik heb
vandaag anders ook al genoeg beleefd
hoor," en terwijl opa telkens in zijn
voorpoten sloeg van verbazing en bij
na weer boos werd, toen hij het over
het plannetje van de val had en hoe
het niet veel gescheeld had of ze wa
ren al met de mensen mee geweest,
vertelde Jumbootje in geuren en kleu
ren alles van vandaag, van Afke eti
hoe ze Fiepje vonden en van het moe
ras, van het huisje en hoe hij Nico
ging halen, zodat-ie nèt te laat was
gekomen.
„Drommels," zei opa, „dat had niet
veel gescheeld, drommels nee."
„Dat had het nèt niet," zei Jum
bootje, „maar daarom niet getreurd,
zeg ik maar, een volgende keer beter
hoor."
„Drommels," zei opa, „wil jij je
mond wel eens houden, rakker!"
„Tut, tut," zei Tim, „ik geloof, dat
Jumbootje gelijk heeft, want
Maar h{j kon verd<_! niets meer zeg
gen, want Jumoootje zei ineens:
„Gom," zei-ie, „Gof," en meteen
begon-ie angstig als een dolleman te
springen en te lopen, „pas op," zei-ie
zenuwachtig, „pas toch op. We zitten
in een moeras."
Wel, van die mededelingen schrok
ken Opa en Nico zo verschrikkelijk,
dat ze ook allebei begonnen te dan
sen of ze hun tenen gebrand hadden
en dat duurde net zolang, tot Tim, die
aan de kant van de weg was gaan zit
ten om naar die gekke vertoning te
Juffrouw Mina Zwijnburg
Bakt kostelijke koeken
Voor bruiloft, jaardag of wanneer.
Haar iemand komt bezoeken.
Ze doet er meel en suiker in,
Anijs en bruine bonen;
Eén bakte ze om 't mooi rapport
Van Krulstaart te belonen,
Die op de biggen-HBS
Maar telkens tien haalt in de les!
Zeg, wil je ook zo'n lekkere koek
Voor feestelijke dagen?
Dat moet je Mina Zwijnenburg
't Recept daarvan maar vragen!
kijken, eindelijk uitgelachen was en
tussen twee snikken door zei:
„Zeg, wat doen jullie eigenlijk?"
„Moeras," gilde Jumbootje in doods
angst.
„Moeras," zei opa, „spring en red je
leven." Maar Nicodemus N. p. etc.
hield op en zei:
„Ja, wat doe ons eigenlijk. Ik gelö,
ons is baje bitjie gek gewor."
„O, zo," zei Tim, „we zitten niet
eens in een moeras. En als we ln een
moera3 zitten dan is er toch niets aan
te doen. En ó.ls er wel wat aan te
doen Is, dan is het niet springen en
gillen. O. zo."
„O zo," zei N. N. P. Hippopotamus
„Jullie doe net soos gekke. Sky mar
uit oompies."
„Is er dan geen moeras?" vroegen
Jumbootje en Opa al springende.
„Niet dèt nie," verklaarde Nico
Toen stonden Jumbootje en Opa stil
„Drommelse jongen," hijgde opa
„wat zijn dat voor kuren."
„Gom," zei Jumbootje, „ik dècht
het toch echt, en ik ben er al een keei
bijna in weggezakt vanmorgen."
„Moet je je niks van aantrekken,
zeg ik maar." zei Tim dubbelzinnig
„maar alle gekheid op een stokje, hoe
kwam je er eigenlijk zo bij?"
„Nou ja," zei Jumbootje, „het leek
wel of de grond hier wat drabbig
werd, zie je, en toen dacht ik, omdai
ik vanmorgen ook al, zie je
„Waratje," zei Tim, „hij heeft ge
lijk. Het wordt hier helemaal nattig
en het heeft toch niet geregend. Hoe
kan dat?"
„Hoe kèn dat, hoe khn dat," zei
opa, „drommels, wat kan mij dat
schelen. We moeten naar huis en gauw
ook, vóór er gekke dingen gebeuren
Kijk eens, ik heb al helemaal natte
voeten."
Volgende week méér!
....met m'n laatste leeuw op m'n knieën..
EN HIER DE ZAK VOL BRIEVEN:
Voor kinderen beneden twaalf laar
Als ik niet wist, dat de viifde December spoedig in aantocht is, dan zou ilc het uit jullie
briefjes wel bemerken, ledereen is er vol van. Ik hoop dat Sint Nicolaas om jullie allemaal zal
denken en het een echt heerlijk avondje wordt.
Deze week ga ik eens beginnen met de brief van Conrie Nokkert. Wat jammer dat je
moeder ziek is, (Jorrie. Ik hoop dat zij met St. Nicolaas weer heelmaal beter zal zijn. Wat
«ijn jullie al verwend met suikergoed en maxsepain. Tineke Terkstra, die kleine Selma durft
wal te zeggen hoorl Gelukkig dat Zwarte Piet er zicb niets van aantrok en haar een heerlijke
taaipop gat. Je hebt een leuk zusje, vind ik. Teunie Beets, ja, nu je mij zoveel over het
toneelstuklje hebt verteld ben ik echt nieuwsgierig geworden naar de afloop. Maar dat bewaard
je dus tot de volgende keer. Ik vind, dat je een aardige rol hebt. Hartelijk dank voor de post
zegels, Teunie! Sjacie Makker, heb jij je met een mes in je vingers gesneden? Dat is niet zo
mooi, vriendje. Kom in 't vervolg maar niet meer aan moeders messen, want dat zijn gevaar
lijke dingen. De oplossing was best, Sjacie. Keurig gedaan, hoor! - Joh. Boterkoek, ie hebt
je naam netjes afgekort, maar ben je een Johannes of een Johanna? Schrijf je 't nog eens? -
Luendert en Elly Boontjes, ik vind het prettig, dat jullie met ons mee gaan doen. De prijsvraag
was goed uitgezocht, hoor! Rla Nijkamp, Willie de Vries, Nita van der Kolk, Jack Keizer,
Tineke Stam, Willie Rademaker en Willie Amse, hebben alle tekeningetjes uit de prijsvraag
geknipt en bij elkaar op gekleurd papiei geplakt. Erg leuk gedaan, hoor. Aad Tervoort, jij
hebt het kasteel Assumburg" dus eens bekeken. Dat is wel de moeite waard, hè. Ik ben er
ook eens geweest toen ik zo oud was als jij en ik herinner mij altijd nog het kamertje waar
Jaioba van Beieren gevangen heett gezeten. - Martha Koster, gelukkig dat het boek zo mooi
was. Jij houdt zeker veel van lezen. Ik was blij met het zilverpapier, Martha. Janny de
Jong, wat heett vader je broer en jou verwend, zeg! Er zullen niet veel kinderen zijn, die op
één avond een hondje en een poes krijgen. Zijn Moppie en Moortje al goede kameraden?
Manan de Vries, als je het zilverpapier niet kunt gebruiken, stuur je het maar, hoor! Wat heb
je weer leuk getekend. Dat is geloof ik een portret van Vrouwtje Piggelmee. Tfny Ver
hagen, ik geloof niet dat jij een roe van Zwarte Piet hebt verdiend. Doe maar goed je best,
dan krijg je vast wat lekkers. Je schrijft netjes, Tiny. *t Wordt al steeds beter! Anneke en
Marijke Kuipers, jullie mogen de oplossingen gerust in één enveloppe sluiten, hoor. Dat is voor
jullie gemakkelijker en voor mij ook. Gezellig dat jullie mee doen. Trijnie Bosman, ik begreep
niet goed wat je bedoede. Heb je een correspondentie-vriendinnetje in Alkmaar? Wil je het nog
eeru uitleggen? - Hennie Kaptijn, wat heb jij de oplossing leuk getekendl - P. Groot, heet je
Piet? Fijn, dat je mee gaat doen, Piet. Ik geloof niet dat Sint Nicolaas jou wil leren roken.
Hij gal je natuurlijk twee chocolade sigaren in je kous om je te vertellet dat je 't voorlopig
nog maar bij iets lekkers moet houden, dat je op kunt peuzelen. Jaap van Leyen, welkom
bij onsl Ik was blij met de punten. Er zijn wel kinderen die postzegels, sigarenbandjes en der
gelijke opsturen voor zieke kinderen, maar dat is helemaal niet nodig om mee te mogen doen,
Jaap. Jan Geel, wat leuk dat je toch een prijs hebt gewonnen met je lampion! Ja, die boeken
van Daan'je zijn erg aardig. Ik genoot ei al van toen ik een klein meisje was. Annie Been,
heb je het boek ai ontvangen? Wanneei heb je het gewonnen? Ans Kooiman, hartelijk dank
voo) de mooie tekening. Ga je wel eens wandelen mef Nellie in de wagen? Pieter Mantel,
B. Mantel, Mariitje Boorsma, O. Timmerman, Trintje Hosper, Geerie Eylnnder. Relna van
Schie, Cornells Frans, Lena Nieuwenhuis, J. van Goor, Astrid Leeuw, Tini Vlam, letje Smak,
Rinns en Kees Schelvis, Jos en Hans van Vuuren, Cor Noortman en Peter Klaver, jullie zijn
welkom bij ons:
Jongens en meisjes, de brieven voor ons volgende correspondentie-hoekje verwacht ik
graag van jullie vóór Zondag 11 December.
Allemaal een gezellige St. Nicolaasavond toegwenst door
TANTE IET.
Op een nacht kwam er plotseling een
klein jongetje op de rand van mijn bed
zitten en direct daarop liet zich een
aardig meisje in een wit japonnetje
door het open venster naar binnen zak
ken.
„Wie zijn jullie en waar komen jul
lie vandaan?", vroeg ik verwonderd.
„Ik kom uit het bos", zei het ke
reltje, „maar wie ik ben, mag ik je
niet vertellen. Dat moet je maar ra
den".
„Heb je soms geen ouders meer, of
mag je dat ook niet vertellen?"
„O. ja, die heb ik gelukkig wèl en
oog nog tien broertjes Ik zou een avon
tuurlijke geschiednis van hen en van
miizelf kunnen vertellen maar dat doe
ik liever niet, want dan weet U direct
wie ik ben De meeste mensenkinderen
hebben miin geschiedenis wel eens ln
en sorookjesboek gelezen".
„Miin geschiedenis staat ook in de
sprookjesboeken van de mensen", ver
telde bet aardige meisje.
Verbaasd keek ik d» sprookjeskinde
ren aan. „Hoe kunnen jullie nu in zo'n
pikdonkere nacht op bezoak komen?
Jullie moesten al lang slanen".
Het kleine meisje keek verschrikt
,0. nee. voor geen geld van de wereld"
riep zij uit! Ik heb in mün leven zo
veel moeten slanen dat ik nu geen
ooa meer dicht kan doen".
„En ik slaan altiid zo slecht", klaag
de de kleine jongen.
„Eerst lig ik uren te luisteren naar
de gesprekken van mijn vader en moe
der en als rij naar bed ziin sta ik stil
letjes op om lange wandelingen te ma
ken".
Eon klein, houten vogeltje kwam met
veel lawaai vier koer uit de koekoeks
klok en de sprookieskinde-en wipten
verschrikt van miin bed af.
,,'t Is maar een klok", stelde Ik hen
gerust
„Maar er was net zo'n geratel bij
dat aan een spinnewiel deed denken",
aten het meisje met een angstig ge
zicht.
„Ik schrok helemaal niet van de
klok maar van de tijd" zei de kleine
ionpen. „Wij moeten nodig weer naar
bet bos terue Tot ziens tante Tetl"
„Kunnen jullie de weg wel terugvin
den?" rien ik toen het tweetal haas-
tjp over de vensterbank klom.
Het guitige gezichtje van de kleine
ionpon keek nog even boven de raam-
oost uit.
.Dacht TT nu heus dat ik van huis
was gegaan zonder mijn zakken vol en
vol kiezo'steentjes te hebben gestopt,
tante Iet'"
Toen wanen zij beiden verdwenen en
'k behoefde er niet lang over na te
denken om te weten wie mijn nnehte-
lljke hezoeke-s waren geweest. Weten
jullie bet ook'
Onlnsn'wreii kunnen vóór Zondag. 11
leeember wonden pezonden naar bet
hu-raii van dit blad On de linker bo-
1-pnhoek van ü- enve'onno of hHpfkau**t
het woord „Sprookjesraadsel" vermel
den.
OPT.OSSING PRIJSRAADSEL.
Onze St. Nicolaasprijsvraag is een
succes geworden. Er kwamen enige
honderden goede oplossingen binnen
Bijna iedereen had de cadeautjes goed
verdeeld.
Moeder de stofzuiger en de wol.
Vader de das en de pijp.
Grote Zus de parfum en het hand
werkboekje.
Broer de bal en het schip.
Zusje de pop en het springtouw.
Om de prijzen moest weer geloot
worden De gelukkigen die deze week
een boek hebben gwonnen zijn:
Jan Fokkens, Ceramstraat 33. Den
Helder.
Klaas vd Kommer, Tuinstraat 8,
Zaandijk.
Willie de Vries, Bankenlaan 4. Be
verwijk (6 jaar).
Jaap van der Sluys, St. Maartens-
vlotbrug D 78 (gem. Zijpe).
Ge-da Middelveld, Baanpad 17, Alk
maar.
Ans Kooiman, Noorderuitweg B. 16.
Wijdenes.
Gefeliciteerd jongens en meisjes! De
prijzen worden toegezonden.
De Republikeinse Senator Robert
Taft (V. S.) heeft voorgesteld de mili
taire hulp aan West-Europa te staken.
In een wekelijks rapport aan de repu
blikeinse kiezers van Ohio verklaart
hij: „Wij zouden zonder belastingver
hoging, het begrotingstekort aanzien
lijk kunnen verminderen als het Con
gres geen verdere wapenhulp toestond
en de uitgaven op grond van het plan-
Marshall werden verlaagd. Er is geen
land dat rijk genoeg is om de rest van
de wereld voor onbepaalde tijden te
helpen".
De Senator drong aan op een „realis
tische rehabilitatiepolitiek" in Duits
land en Japan, teneinde de Amerikaan
se belastingbetalers millioenen te be
sparen. De hulp aan het buitenland
moest voortaan worden beperkt tot
projecten, die slechts tijdelijk steun be
hoeven.
raad van midden-java
keurt rtc-accoord goed.
De Raad van Midden-Java heeft
Dinsdag bij acclamatie zijn goedkeuring
gehecht aan de ratificatie van de RTC-
overeenkomst. Voorts werd Sukarno
candidaat gesteld als eerste president
van de RSI. Moh. Hatta. de Sultan van
Djokja en Anak Agung werden candi
daat gesteld als kabinetsformateur.
geen devaluatie van de
zwitserse franc.
De Zwitserse president en minister
van financiën heeft Dinsdag wederom
verzekerd, dat Zwitserland vastbeslo
ten is de franc niet te devalueren.
diepijn verdrijft eo kou afzet. 40en 75 ct.
VOOR HEDENAVOND
HILVERSUM I, 301 m. Nieuwsberichten
om 6, 8 en 11 uur. - 6.15 Zestig jaar geor
ganiseerd voetbal. 6.30 Strijdkrachten. 7.05 De
Radio-Volksmuziek. 7.35 Wereldmelodieën op
het pijploze orgel. 7.45 Regeringsuitzending
8.15 Het Radio PhiJharmonisch-orkest. 9.15
Avro's Avondschool. 9.40 Hugo de Groot en
zijn Avro-orkest. 10.10 „Televisie forum". 10.30
„Die Schöpfung". 11.15 The Skymasters. 11.45
honne Blanc.
HILVERSUM II, 415 m. Nieuwsberichten
cm 7, 8 en 11 uur. - 6.15 De stem van de
Christelijke Vakbeweging. 6.30 Het Radip-
Jeugdjournaal. 7.15 De muziek bij nader ib-
zien. 7.40 Vandaag 8.05 Sint Nicolaas-sur
prise. 9.00 Familie-competitie. 9.35 Weer terug
in de grote studio-zaal. 10 05 Gramofoonmuziek
10.15 De vaart der Volken 10.15 „The foget-
ten rite". 10.45 Avondoverdenking. 11.15 „Das
jungste Gericht". 11.45 Kamermuziek.
VOOR VRIJDAG
HILVERSUM 1, 301 m. Nieuwsberichten
om 7, 8.30, 1, 6, 8 en 11 uur. - 8.43 Albert
Sandler. 8.50 Voor de huisvrouw 9.03
Dworsjak-orkest. 10.00 Thuis. 10.20 Weense
liedjes. 10.30 De Regenboog. 10.45 Voor de
vruuw. 11.15 Jan Vogel. 11.45 Doodsklokje.
12.00 „Les Gars de Paris". 12.33 Sport en prog
nose. 12.45 „This is America". 1.30 Dick Wü-
(ebrondts met de jonge acht. 2.00 Kookkunst.
2 20 Pailadum. 3.00 Boekenschouw. 3.20 Het
Ömroep-Kamerorkest. 4.00 Filmland presen
teert. 4.30 Zendersluitmg. 5.30 Wij en de mu
ziek. 6.15 De Vara feliciteert. 6.30 Strijd
krachten. 7.00 Denk om de bocht- 7.15 Het
Melachrino-orkest. 7.30 „Liberal Christianity".
7.50 Tien voor acht. 8.05 Piano-voordracht.
8.30 Christus en de mens. 8.55 Zo juist ver
schenen. 9.00 Men vraagt.... en wij diaaien.
9.25 In het buis van de verdachte. 9.50 Bui
tenlands weekoverzicht. 10.05 Pennies from
Heaven. 10.40 Vandaag. 10.45 Avondwijding.
11.15 Appalachia.
HILVERSUM II, 415 m. Nieuwsberichten
om 7, 8.30, 1, 7, 8 en 11 uur. - 8.40 Te
Deum Laudamus. 9.03 Kwartet. 9.15 Ochtend
bezoek. 9.35 Morgenconcert. 10.30 Morgen
dienst. 11.00 Sonate. 11.15 Zang-recital. 11.45
Zigeunermuziek. 12.00 Franceses da tfimini.
t2 33 Metropole-orkest. I 15 Mandolinata. 1.45
Gramofoonmuziek. 2.00 Amsterdamse Politie-
kupel. 2.40 Van oude en nieuwe schrijvers. 3.00
Pilthovense Koorvereniging. 3.40 Advent. 4 00
Concert. 4,30 Zendersluiting. 5.30 Under de
Fryske flagge. 5.45 Beethoven-cyclus. 6.15
Dat hebben wij nodig. 6.30 Geestelijke liederen
6.45 CWV-kwartier. 7.15 Regerings-uitzending.
7.30 Augusteo Symphonie-orkest. 7.40 Van
daag. 8.05 Disco actualiteiten. 8.15 Gedeelte
lijke uitzending. 9.15 Busch Strijkorkest 9.45
Het Franse land en de Nederlandse boer iO.OO
Oi gelconcert. 10.45 Avondoverdenking. 11.15
Avondconcert.
RADIODISTRIBUTIE-DIENST
LIJN III: 9.05 Gram. 10.10 Verz. progr.
11.00 Harold Smart, orgel. 11.30 NWDR:
Schola Gregoriana. 12.00 VL Br.: Liederen.
12.32 Lou Logist en sextet. 1.15 Gerd Mertens
en Mona Barany. 2.10 „Petticoat Lane" geva
rieerd programma. 2.55 Intermezzo. 3.00 Ka-
lundborg: Cabaret-orkest. 4.00-4.30 Eng. L.P.t
Louis Stevens en kwintet. 5.30 Kootwijk: Ba
tavia. 6.00 Beromünster: Cedric Dumont en
Amusements orkest. 6.30 VI. Br.: Voor de sol
daten. 7.30 Gram. 7.45 Filmmuziek. 8.00 Fr.
Br.: Omroeporkest met sol. 9.15 Instrumentale
soli. 9.30 Eng. L.P.: „Over the garden wall".
IC 15 Dansmuziek. 10.55 Gram. 11.15 „Topic
foi to-night". 11.20 Exotische muziek.
hollywood
P^ls mijn eigen solide dagblad niet van
die grote lappen nieuws had ge.
bracht over de trouwerij van Rita Hay-
worth en als er totdusver niet ieder
bericht hadde ontbroken van enigerlei
scheiding tussen tafel en bed dan,
voorwaar, zou ik niet vreemd hebben
opgekeken als de rechter gezegd had;
Ha, die Rita!
Want de juffrouw, ale voor de
groene tafel kwam gewiegeld, was
nobel van lijn en goed van construc
tie Ze zat daarenboven fris m de verf
en ze droeg haar driekwarts bisam-
ruggetje met zoveel elegant zeIjbenul,
aal ze eigenlijk alleen maar .Jfello
_boys" had behoeven te zeggen om de
magistratuur tot applaus te bewegen.
M aar de rechter zei, dat ze Pieternella
ilida Wafelaar heette en dat ze te
recht stond wegens belediging en
mishandeling. Althans, daar kwam het,
losaepeld van de juridische rimram,
zo ongeveer op neer.
Hoe kwam u daar toe, om juf
frouw Mina Zwezelink te noemen...
met de woorden die in de dagvaarding
voorkomen?, vroeg de rechter, die een
tacticus is in het omzeilen van rotse-
rige taalbanken.
Zij begon. Ze zeg tege mijnt
dranklijer, hebbie weer een goser te
graze. Ik zeg: mot je mijn hebbe?, zeg
ik zo, want we ware gezellig onder
mekaar met een feessie in dat cafë.
7.e zen: heb die knul ze portefulje nog
wel? Toen wier ik razend, begrijp u?,
en ze dreeg me te arijpe, maar ifc denk
laat 'k je vóór weze. Vit zelfverdedi
ging, begrijp u wel?
Mina Zwezelink stak haar vingers
op en haar redevoering af, als getui
gend gekwetste, hoewel het u gezegd
dient, dat de lichamelijke slag haar
feller had getormenteerd dan de gees
telijke klap, die aan heur ere was toe
gebracht. Weliswaar had Pieternella
haar een beroep toegedicht, waarvoor
neen omzetbelasting wordt geheven,
omdat het in onze reine wetgeving
niet erkend is, maar dat schoof de ge
kwetste af op de sfeer van gezellig
heid, die er heerste in het rossige
roepie, alweer het feest was gevierd,
Maar de klap en de haarpluk, die juf-
'rouw Wafelaar had uitgeoefend, mat
zc breed uit.
Eerst sloeg ze me ene oog dicht
en toen heb ze ne een dot haar uitge
rukt. dat 't een kale plek wier.
Hebt u er nadelige gevolgen van
gehad? Ik bedoel, behalve dat uw
uiterlijk geteisterd is geworden voor
vrat de aanblik betreft?, vroeg de
rechter, die zich op de meest drama
tische momenten aan de stijl van
Louis Couperus vergrijpt.
Ik lei drie dage in me bed te
schudde van de hoofdpijn.
De rechter informeerde voorzichtig,
of dat misschien gedeeltelijk voor
-ekening van de intensiteit van het
feest kwam, maar Mina getuigde
haastig, dat ze daar best tegen kon.
Nee, daar had ze altijd al best tegen
qekonne.
Er kwamen harde woorden over
schandelijk gedrag en drankmisbruik
door jonge vrouwen. Dat zijn onze
toekomstige moeders!, moraliseerde
het Recht, drank en fuiven en sigaret
ten En dan maar vechten en beledi
gen en schelden van hebifcj oudaar.
Dat moet uit zijn.
Als gevolg waarvan juffrouw Wafe
laar thans kiezen mag tussen het
voteren van dertig gulden zoengeld of
een verblijf van zeven dagen in het
siAnhuis. Maar op de tribune greep
reeds een heer met een gillende das
naar zijn portefeuille Wat zou deze
wereld zijn zonder liefdadigheid?
KAREL.
patricia
wentwürth
49
Dorinda had juist bij zichzelf uitge
maakt, dat mr. Corrall haar tegen
stond, toen de deur openging en, ais
laatste gast, Moira Lane binnentrad,
die eruit zag alsof de hele wereld haai
eigendom was. Ze droeg een fluwelen
japon van lichtrode kleur en haai
wangen vertoonden dezelfde tint. Haai
buitengewoon mooie armen waren tot
de schouders bloot en aan haar linker
pols prijkte Josephine's diamanten en
robijnen armband. Na een ogenblik
op de drempe' te hebben gestaan, ging
ze vlug en met lichte tred op de groep
bij de haard toe en strekte haar ver
sierde pols naar Gregory Porlock uit
„Zie een3, Greg, beste jongen! Staat
het niet mooi?"
Zich daarop met een sierlijke zwaai
naar het overige gezelschap wendend
sprak ze zo opgewekt als maar moge
lijk:
,,'t Is prettig, dat ik mijn mooie
armband, die ik verloren had, terug
heb Greg heeft ervoor gezorgd. Dat is
prachtig van hem! Ik zal oppassen dat
ik hem niet weer verlies
Bij de laatste woorden keek ze an
dermaal Gregory aan. Zijn gezicht
w
rookworst met
fijne, zachte
ooksmaak
In winkels met
ons raambiljetI
drukte de bewondering uit, die ze naar
zijn oordeel verdiende Zo openlijk als
't kon had ze hem uitgedaagd, om de
armband terug te eisen als hij durfde
Als hij het nü niet deed, kon hij het
later zeker nooit meer doen. Ze stelde
hem voor de keus: „Spreek nu of houd
:e mond voor altijd!"
Toen de deur werd geopend en de
butler" aankondigde, dat het eten waF
opgediend, sprak Gregory glimla
chend: „Voortaan wat voorzichtiger,
beste kind, dat is het parool".
HOOFDSTUK XVI
In de eetzaal trad Gregory als gids
op.
„Wel, mrs. Tote, zal ik u maar voor
gaan? Geen f rmaliteiten. nietwaar? Ik
was bang dat het aantal gasten niet
zou kloppen, maar aan een ovale tafel
doet het er immers niet zoveel toe".
Bij het jversteken van de hall voel
de Justin een fijn kneepje in zijn arm
Opzij kijkend zag hij juist, dat Dorin
da haar hand terugtrok en merkte een
smekende blik op. Hij hield zijn pas in
en liet de anderen voorbijgaan.
„Wat is er aan de hand?"
Bijna zonder haar lippen te bewegen
antwoordde zc: „Hij is de Boze Oom''
„Wie bedoel je?"
„Mr. Porlock".
„Onzin".
„Nadrukkelijk knikkend zeide ze:
..Hij is het'
Een toen waren ze aan de deur van
de eetzaaL
Bij haar plaats aangekomen bleek
Dorinda, dat zij Gregory en mrs. Tote
tegenover zich had. Tussen haar en
mrs. Tote zaten rechts mr. Masterman
mrs. Oakley, mr. Tote, miss Masterman
en Gregory en links, tussen haar en
Gregory Justin, de zonderling uitziende
Leonard Carroll, Moira Lane, Martin
Oakley en mrs. Tote.
Haar ogen gingen terug naar Moira
die lachte met Leonard Carroll. Vol
komen eerlijk, zij het ook met tegen
zin, aanvaardde ze Moira's hogere
maatschappelijke „standing" het was
een betoverend mooie vrouw, die zeer
op haar gemak en volkomen beheers!
glimlachjes en geestigheden ten beste
gaf. Onder 't nuttigen van de soep
vergat Dorinda een ogenblik Gregory
totaal. Toen dan ook Justin haar vroeg:
„meende je dat?" had zij de draad van
het gesprek verloren en keek hem
niet-begrijpend aan..
„Ik bedoel wat je zo juist zeide".
verduidelijkte hij. „t Schijnt ongelofe
lijk".
,,'t Spijt meik dacht ergens an
ders aan. Natuurlijk meende ik het".
„Je kunt er onmogelijk zeker van
zijn".
„O. maar dat ben ik wèl. Heel-heel-
héél zeker".
„Dan kunnen we beter over wat
inders praten".
Opnieuw keel; zij naar Moira \ane,
tot wie Leonard Carroll zich mi— zijn
verwrongen lachje had overgebogen.
Blijkbaar voerder, zij een levendig ge
sprek met rake opmerkingen over en
weer Zich weer tot Justin wendend,
sprak Dorinda zacbti^s: Wat is z$
mooi!" (Wordt vervolgd)-
Van 9 tot 12 December zullen op de
Volkshogeschool te Bergen z.g. bouw
kunde dagen worden gehouden. Aan de
orde komen onderwerpen als: Bouwen
inrichting van arbeiderswoningen; In
richting van de boerderij en de schoon
heid van oude Noordhollandse dorpen
en steden Er zijn ook enkele kleine
excursies aan deze cursus verbonden.
Deelnemers kunnen zich schriftelijk
melden aan de Volkshogeschool.
0VER
é.iii m
Vooj
Lev
Kwaad gerucht neemt altijd toe,
goed gerucht wordt spoedig moe.
V RID ANKE
y een jaar zal e
tenminste niets tussenbe
behoeft zich niet de oge
schrijver dezes weet ook w<
er zyn over een jaar, heus.
Flevostad ls de toekomst
yincie van ons land: Zulde
en nog droog te maken gr;
met uitzondering van de Wi
Holland vergroeid Is. Maar
Er zullen eerlang 225.000
W'ieringermeer er 20.000, noj
205 000 hectares of 2050 vl
pCt. van de oppervlakte van
daarom geen onbelangrijke
tertijd 200.000 mensen omvi
llsatle na verloop van tjjd I
gelegenheid v«f jaar bevolk
In vijf jaar tjjds kunnen g<
op 40.000. dat is 8 pet.; ma
wordt het een stad van dez<
fjp HET OGENBLIK bestaat
alleen nog maar op paj
over een jaar zullen er mens
barakken vol met Zuiderze
en een rijkshavenmeester ej
een ingenieur met zijn staf.
val. tijdelijke bewoners, die
plaats zullen maken voor
Vóór men er bij de Commi
Koningin op audiëntie kan g
er zeker tien jaar voorbjjgas
meer. Ook zal het nog wel e
eer de vijfde kamer van de s
mentsrechtbank er de eerste
tot acht maanden gevangeni
veroordelen en de verslagg
Elevostads Nieuwsblad daar
viet onze waardering plegei
zo gul te zijn als met on
Het gaat ons gemakkelijk
neus op te trekken, onze sch
te halen of met een minacht:
r.eer te zien. Maar slechts m
zijr wij tot een bemoedige
op de schouder of tot een
„bravo"! te brengen. In de
opvatting staat critiek gelijk
keuring en beoordelen met
len. Als wij lezen over he
overheid doet of het parleme:
delt, beginnen wij met hierc
lend te spreken. Als een bea
fout heeft gemaakt, vergetei
duizenden keren, waarin hi
te werk ging Ten opzichte
kinderen nemen wij dezelfde
aan Voor elk vergrijpje tikk
op de vingers, maar hoe zei
ken we ze met een prijzen*
over hun krulle-
bol! En ons ge-
aprek over de
mensen! Breeduit
halen wij hun te
kortkomingen over
de hekel, geven zij
geen aanleiding
tct geroddel, dan doen wij l
gen ertoe. Hoe zelden hoort
merken: „Dat la toch mooi!"
gedaan!"
Wij beseffen te weinig, w
opbouwende factor waarderin
wel in onze maatschappij als
kleine kring van het partict
ven. Het is, wat regen en
voor de bloemen; wat een dl
ter is voor de dorstige en
versterking voor de vermoeii
Er zijn ook voor het innerl
dingen onmisbaar, die wij
kunnen vergelijken met de v
op stoffelijk gebied. Men he
kortgeleden ontdekt, dat het
van de dagelijkse dis niet v
is voor het welzijn Dit voed:
aangevuld met stoffen, die t<
zienlijk en te weinig grijpba
om onmiddellijk te worden
Maar het zijn juist deze kleir
die aan het lichaam zijn i
veerkracht verlenen. Zoiets r
waardering voor het innerlijk
Zij werkt opwekkend, aanmi
er. versterkend op geest en
Maar bovendien verschaft
Iemand vaak het nodigst he(
lijn geestelijk zelfbehoud: het
peet, het besef, mee te tell<
waarde te zijn voor zijn oi
met zijn persoon en arbeid iet
tekenen in het leven van andei
nigeen lijdt onder het teger
lo algemeen bekende verschlji
het minderwaardigheidsgevoe
veelal ten onrechte Kon hij
hart van zijn omstanders lezs
lou hij genezen zijn van zijn v
erkennen zijn verdiensten; zij
hem wel: zij zijn tevreden o
werk. Alleen zij spreken
niet; zij spreken immers uit
over tekortkomingen en foute:
wanneer de betrokkene dood
men zijn goede eigenschappei
uit Maar wat heeft hij daaraa
graf kan hij de lofredenen ni<
noch de mooie stukken in d
lezen. Had hij tijdens zijn lev
weten, hoezeer men hem o
stelde, hoeveel gelukkiger zou
hebben gevoeld! En met hoeve
veerkracht, toewiiding en sue
hii zijn arbeid hehben verrtch
Laten wij daarom wat gulh
den met onze waarderin gsbetu
Eér bloem, tijdens het leven f
ken. is meer waard dan tien
stukken bij de begrafenis. Eér
delijk woord onder het werk r
humeur zonniger dan een hu
bil het pensioen Niet wacht
onze waardering totdat het te
Vandaag nog blijk geven, dat n
Iemand houdt, dat men over I
veden is. dat men zijn arh=id
«telt! Een handdruk, een zoe
pinfmpje. een complimentje,
lijr- de vitaminen die aan he
glans en veerkracht verlenen.
h. G. canne<
mmm