mmm Over een jaar zal de haven van Flevostad gereed zijn In Belgie wijkt alles voor de Koningskwestie i op Bergens school O* J Waardering DE. Liberalen brengen nieuw element in de strijd Hei Nieuwe Boek Indrapoera's droom was geen bedrog DONDERDAG 1 I>''""RER 1!W) MATJE HOLLYWOOD e dagblad niet van nieuws had ge- erij van Rita Hay totdusver niet ieder >ken van enigerlei !l en bed dan, et vreemd hebben chter gezegd had; ate voor de gewiegeld, was oed van construc- ven fris tn de verf driekwarts bisam- elegant zelfbenul, •en maar „Hello te zeggen om de rlaus te bewegen, dat ze Pieternella te en dat ze te- i belediging en s, daar kwam het, uridische rimram, lar toe, om juf- nk te noemen in de dagvaarding e rechter, die een nzeilen van rotse- zeg tege mijn; eer een goser te mijn hebbe?, zeg e gezellig onder isie in dat café. ze portefulje nog azend, begrijp u?, jpe, maar ik denk Uit zelfverdedl- ak haar vingers ng af, als getui- wel het u gezegd elijke slag haar •prd dan de gees- heur ere was toe had Pieternella gedicht, waarvoor wordt geheven, reine wetgeving dat schoof de ge ler van gezellig. in het rossige 'eest was gevierd, haarpluk, die juf- uitgeoefend, mat te ene oog dicht •n dot haar uitge- plek wier. \ige gevolgen van lehalve dat uw aeworden voor •eft?, vroeg de de meest drama- i de stijl van 'ijpt. in me bed te 'Pijn. lerde voorzichtig, ledeeltelijk voor ensiteit van het Mina getuigde best tegen kon. 'jd al best tegen woorden over i drankmisbruik Dat zijn onze i.', moraliseerde 'uiven en sigaret- achten en beledi- \n hebikjoudaar. juffrouw Wafe- zag tussen het Iden zoengeld of ■n dagen in het e tribune greep ■en gillende das Wat zou deze ifdadigheid? KAR EL. ber zullen op de ïrgen z.g. bouw- ;ehouden. Aan de ?en als: Bouw en :rswoningen; In- rij en de schoon- lollandse dorpen enkele kleine rsus verbonden, rich schriftelijk ïogeschool. >1 met achte i a a k s met •biljetl :ij de draad van en keek hem :o juist zeide", Schijnt ongelofe- acht ergens an- eende ik het", lijk zeker van wèl. Heel-heel- ter over wat ar Moira \ane, I) zich me» zijn 1 overgebogen. en levendig ge kingen over en ustin wendend, „Wat is ze rdt vervolgd» ut altijd toe, spoedig moe. VR1DANKE w alleen nog maar op papier, maar over een jaar zullen er mensen wonen: barakken vol met Zuiderzeearbeiders en een rijkshavenmeester en wellicht een ingenieur met zijn staf. In elk ge val, tijdelijke bewoners, die naderhand plaats zullen maken voor definitieve. Vóór men er bij de Commissaris der Koningin op audiëntie kan gaan zullen er zeker tien jaar voorbijgaan, zo niet meer. Ook zal het nog wel even duren eer de vijfde kamer van de arrondisse mentsrechtbank er de eerste inbreker tot acht maanden gevangenisstraf zal veroordelen en de verslaggever van Flevostads Nieuwsblad daar melding Plannen voor de Zuiderzeeprovincie flVEB EEN JAAR ZAL DE HAVEN VAN FLEVOSTAD gereed zijn als er tenminste niets tussenbeide komt en daar ziet het er niet naar uit. Neen, li behoeft zich niet de ogen uit te wrijven en de wenkbrauwen te fronsen; schrijver dezes weet ook wel, dat Flevostad niet bestaat. Maar die haven zal er zijn over een jaar, heus. Misschien mag ik u de zaak even uitleggen. flevostad is de toekomstige hoofdstad van de toekomstige twaalfde pro» tincie van ons land: Zuiderzeeland. Deze provincie zal het drooggemaakte en nog droog te maken grondgebied van de voormalige Zuiderzee omvatten met uitzondering van de Wieringermeerpolder, die al min of meer met Noord- Holland vergroeid is. Maar dat is een kleinigheidje, vergeleken bij het totaal Er zuilen eerlang 225.000 hectares drooggemaakt zijn; daarvan omvat de IVieringermeer er 20.000, nog geen 10 pet. dus. De nieuwe provincie wordt dus 205.000 hectares of 2050 vierkante kilometer groot. Dat Is iets meer dan 6 pet. van de oppervlakte van ons land. Het zal een kleine provincie zijn, maar daarom geen onbelangrijke. Integendeel! De agrarische bevolking zal met tertijd 200.000 mensen omvatten en men schat, dat een bescheiden Industria lisatie na verloop van tijd het half raillioen zal vol maken. Hier is derhalve gelegenheid vijf jaar bevolkingsaanwas op te vangen, al zal dat helaas niet in vijf jaar tijds kunnen gebeuren. De bevolking van Flevostad is geraamd op 40.000, dat Is 8 pet.; maar het kunnen er ook 10 wordenIn elk geval wordt het een stad van dezelfde grootte als Leeuwarden en 'a-Hertogenbosch. HET OGENBLIK bestaat Flevostad van zal maken. Maar zulke dingen zul len er gebeuren en nog duizenden an dere gewone en ongewone dingen, die in elke stad voorkomen. Het zal u interesseren te weten waar deze stad zal verrijzen. Welnu, trekt u een lijn van Harderwijk uit naar het Noordwesten over een lengte van 23 kilometer en dan bent u er ten naaste bij. Enfin, als u over een jaar een KLM-rondvlucht maakt boven die grote vijver, waarin men vroeger de Harder wijker harde bokking ving. dan kunt u het zien; d.w.z. dan zult u twee even wijdige stukjes dijk zien met daartussen en daaromheen een massa wriemelende vaartuigen van allerlei aard. Die twee stukjes dijk zullen later deel uitmaken van de oevers van een breed vaarwater, dat van Amsterdam naar Urk zal lopen, wel niet helemaal rechttoe-rechtan, maar daar komt het toch wel op neer Ten Westen van dat vaarwater komt de (Z.W.) Markerpolder, ten Oosten daarvan de (Z.O. Veluwse Droogmake rij. die beide ten Noorden begrensd zullen worden door een ook weer niet helemaal rechte lijn van Enkhui zen naar Kampen. Aan de hier genoem de namen moet u niet te veel waarde hechten; op dit punt staat nog niets vast. Maar zonder namen is het zo moeilijk om zich duidelijk uit te druk ken. Het oorspronkelijke voornemen om de Markerpolder nu eerst te maken men is er tijdens de oorlog van Marken uit al mee begonnen! heeft men la ten varen. De Veluwse Droogmakerij, dus het Z.O. gedeelte van de nieuwe provincie, krijgt voorrang. En van dat gedeelte de Noordelijke helft; deze pol der wordt ni. zó groot, dat het verstan diger is het werk in twee etappes uit te voeren. Welnu, in de meest Westelijke punt van de Noordelijke helft van de Z.O-polder is Flevostad geprojecteerd Men maakt eerst de haven, omdat men die voor de bedrflfswerkzaamhed»n no dig heeft. Het maken van de gehele ringdijk zal ongeveer zes jaar in be slag nemen, maar dan is het ook nodig om op meer plaatsen tegelijk te begin nen. Flevostad zal een der uitgangspun ten zijn. Advies van Zuiderzeeraad Alles wat ik u hier vertel staat amb telijk nog op losse schroeven Men is echter zover, dat de Zuiderzeeraad aan de minister van Verkeer en Waterstaat heeft geadviseerd aldus te handelen. De heer Spitzen heeft echter nog geen en kele handtekening geplaatst onder enig stuk, dat hierop betrekking heeft En op de begroting van het Zuiderzee- fonds, die onlangs bij de Tweede Ka mer is ingediend, komt slechts een be drag van 1.043 000 gulden voor ten be hoeve van de Zuidelijke polders. Daar kan men niet veel mee doen Er is ech ter uit een ander fonds 72 millioen gul den ter beschikking gesteld om de zaak fors aan te vatten; dat is het z.g. local currency-fonds, een voortvloeisel uit het Marshallfonds. Men weet, dat de Marshallhulp ten dele uit een lening ten dele uit een schenking bestaat. De des betreffende dollars staan ter beschik king van de Nederlandse regering, die er particuliere firma's mee in staat stelt in de V.S aankopen te deon. Die aan kopen worden dan door de regering in dollars betaald en door de kopers in guldens vergoed. Zo verandert de dol larschenking in een guldensfonds, dat op de een of andere manier nuttig be steed moet worden. Die besteding nu geschiedt op voorstel van de Nederland se regering onder goedkeuring van de E.R.P.- (d.i. Marshall-) autoriteiten. Kortgeleden nu is men tot overeenstem ming gekomen omtrent de besteding van 72 millioen voor het weer op gang brengen van de Zuiderzee-inpoldering Er is dus geen reden om aan de voort gang van zaken te twijfelen RIET onze waardering plegen wij niet zo gul te zijn als met onze blaam. Het gaat ons gemakkelijk af, onze neus op te trekken, onze schouders op te halen of met een minachtende bli1» r.eer te zien. Maar slechts met moeite zijr wij tot een bemoedigende klap op de schouder of tot een luidkeels „bravo"! te brengen. In de algemene opvatting staat critiek gelijk met af keuring en beoordelen met veroorde len. Als wij lezen over hetgeen de overheid doet of het parlement behan delt, beginnen wij met hierover sma lend te spreken. Als een beambte een fout heeft gemaakt, vergeten wij de duizenden keren, waarin hij correct te werk ging. Ten opzichte van onze kinderen nemen wij dezelfde houding aan Voor elk vergrijpje tikken wij ze op de vingers, maar hoe zelden strij ken we ze met een prijzend woorfl - over hun krulle- bol! En ons ge sprek over de mensen! Breeduit balen wij hun te kortkomingen over dc hekel, geven zij geen aanleiding lei geroddel, dan doen wij het zwij gen ertoe. Hoe zelden hoort men op merken: „Dat is toch mooi!" of „Goen gedaan!" Wij beseffen te weinig, welk een opbouwende factor waardering is zo wel in onze maatschappij als in de kleine kring van het particuliere le ven. Het is, wat regen en zon zijn voor de bloemen; wat een dronk wa ter is voor de dorstige en een hart versterking voor de vermoeide. Er zijn ook voor het Innerlijk leven dingen onmisbaar, die wij zouden kunnen vergelijken met de vitaminen op stoffelijk gebied. Men heeft eerst kortgeleden ontdekt, dat het voedsel van de dagelijks,, dis niet voldoend* is voor het welzijn Dit voedsel dien' aangevuld met stoffen, die te onaan zienlijk en te weinig grijpbaar zijn om onmiddellijk te worden herkend Maar het zijn juist deze kleinigheden die aan het lichaam zijn glans en veerkracht verlenen. Zoiets nu is de waardering voor het innerlijk bestaan Zij werkt Opwekkend, aanmoedigend er. versterkend op geest en gemoed. Maar bovendien verschaft zij wat Iemand vaak het nodigst heeft vooi zijn geestelijk zelfbehoud; het zelfres peet, het besef, mee te tellen, van waarde te zijn voor zijn omgeving, met zijn persoon en arbeid iets te be tekenen in het leven van anderen. Me nigeen lijdt onder het tegenwoordig zo algemeen bekende verschijnsel van het minderwaardigheidsgevoel. En welal ten onrechte Kon hij in het hart van zijn omstanders lezen, dan zou hij genezen zijn van zijn waan. Zil erkennen zijn verdiensten; zij mogen hem wel: zij zijn tevreden over ziin werk. Alleen zij spreken hierover "iet; zij spreken immers uitsluitend over tekortkomingen en fouten? Eerst wanneer de betrokkene dood is. meet men zijn goede eigenschappen breed uit Maar wat heeft hij daaraan? In t graf kan hij de lofredenen niet horen noch de mooie stukken in de krant lezen Had hij tijdens zijn leven ge weten, hoezeer men hem op prijs stelde, hoeveel gelukkiger zou hij zich hebben gevoeld! En met hoeveel meer veerkracht, toewijding en succes zou hii zijn arbeid hebben verricht! Laten wij daarom wat guller wor den met onze waarderingsbettiigingen Eór bloem, tijdens het leven geschnn hen. is meer waard dan tien bloe.r stukken bij de begrafenis. Eén vrien delijk woord onder het werk maakt humeur zonniger dan een huid, blijk bi', het pensioen Niet wachten mei onze waardering totdat het te laat Is Vandaag nog blijk geven, dat men var Iemand houdt, dat men over hem te vreden is. dat men zijn arb»id op pi ti" stelt! Een handdruk, een zoen. een pluimpje, een comolimentje, het zijr- de vitaminen die aan het leven glans en veerkracht verlenen. H. G. CANNEGIETER SLACHTOFFERS DAKOTA-RAMP NAAR TUNIS Na een eenvoudige doch roerende plechtigheid op het vliegveld Fornebu is gisteren het toestel van de Aero Holland, dat de lijken van de bij de Dakota-ramp bij Oslo omgekomen Joodse kinderen naar Tunis brengt, vertrokken. VAL VAN DERTIEN METER. De 17-jarige arbeider B. uit Hoens- broek stortte bij werkzaamheden aan een te Heerlen in aanbouw zijnd ma gazijn, van bijna dertien meter hoogte naar beneden Dank zij het feit. dat zijn val werd gebroken door steiger- balken kwam hij er levend van af. Hii moest in het ziekenhuis wnrden opge nomen. Zijn toestand is niet levensge vaarlijk. TRIBUNE JAPANSE HERSTELLEVERANTIES AAN NEDERLAND. Het hoofdkwartier van generaal Mac A.thur heeft bekend gemaakt, dat Japar zijn laatste lading herstelbetalingsgoe deren naar Nederland heeft verscheept Op basis van 1939 is nu het totaal d - zer leveranties aan Nederland gekomen op een bedrag van 19.038.70S yen. BESCHAVING wordt meer en meer een kwestie van zélfbehoud. Vorige week deed de Engelse regering een be roep op vrijwilligers voor de nieuwe permanente atoombeschermingsdienst. Vier jaar na de overwinningsfeesten krijgen we de Invitatie om onze vrije tjjd wederom te gaan wijden san de tourniquet, en aan de verfijnde tech niek van het oplichten van puin. Chn- ter Ede, de Britse minister van Bin nenlandse Zaken, zegt dat dit niet be tekent dat er een oorlog dreigt of zelfs maar waarschijnlijk is. Het is een kwestie van paraat zijn. Het zou, bi) wijze van spreken, weinig nut hebben de sloot te dempen wanneer het kalf al radio-actief is. De oproep hier gaat hoofdzakelijk uit naar mannen boven de 30 en vrou wen boven de 17 Diploma's worden vanzelfsprekend niet vereist. Goede physiek, gezond verstand en handen die willen aanpakken zijn ook nu weer evenals tijdens de oorlog de hoofdkwalificatie voor de vrijwilligers van de burgerluchtbescherming. De gemiddelde trainingsttjd zal vijf uur per maand zijn. De onderwerpen om vatten bescherming tegen explosieven en radio-actieve stralen, brandweer diensten, beginselen van chemische, atomische en bacteriologische oorlog voering en gewone EHBO. Daarna zal men tot een van de zes hogere afdelingen kunnen toetreden en promoveren voor bijzonder onderricht in post-atormsch opveegwerk en des- 'nfectiediensten. Het aantal vrijwilligers, dat zich kan aanmelden, Is onbeperkt. Zij krijgen vrij uniform met een ruime sortering her kenningsinsignes, A-bombanden en di visielintjes. yREEDZAMER defensiemiddelen worden gezocht in een dreigent Anglo-Frans culinair geschil. Het be gon toen Philip Noel Baker, Brits mi- nlster-van-het-Gemeenebest, dezer da gen een voorstel deed om Engelands touristenindustrie te bevorderen. De minister, die vroeger jarenlang te Genive gewoond heeft tijdens zijn werkzaamheden bij de voormalige Vol kenbond en die derhalve een der wei nige Engelsen is, die zijn vaderlandse keuken naar behoren weet te onder schatten, raadde n.l. een uitwisseling aan tussen tienduizend Franse en En gelse koks gedurende 1950. Of hier mee de kiemen gelegd zijn voor een nieuwe Franse revolutie kunnen wij vav Londen uit nog niet waarnemen Wel heeft Noel Baker's goedbedoelde voorstel een hevige deining veroor zaakt in Britse hotel- en restaurant kringen. Deze protesteren, dat nut de export van tienduizend Engelse koks naar Frankrijk er in Albion praktisch niemand meeT over zou zijn om de tradities van de Engelse keuken hoog te houden. En dat zou volgens hen fataal zijn. De Engelsman, op zoek naar zijn fish and chips (de eeuwige aebakken vis met patate frite), of op mcht naar zijn miniatuur portie „Ar gentijns bevroren" braadlap met wa terachtige kool en aardappelen-zonder- zout, zou op zijn achterste benen gaan staan, indien men hem een of andere Ingewikkeld uitziende, met uien en kruiden bewerkte Franse schotel zou voorzetten. Over de gevoelens van de Parijzenaar, die eventueel aan de ge- wapend-betonnen puddingcreaties van de gemiddelde Engelse kok overge leverd zou worden, wordt aan deze zijde van het Kanaal niet gerept CITER, die van het begin tot het eind door de nieuwe Engelse spion- nagefilm „The Third Man" speelt, heeft een stormloop op de Londense muziek winkels verwekt. Iedereen wil een ci ter hebben of er een cadeau geven met Kerstmis. Op de jaarlijkse Film Show was de uit Wenen geïmporteerde An ton Karas, de man die de citer in de film speelt, een grotere attractie dan de speciaal uit Hollywood overgevlogen sterren. De gramofoonplaten van de citermuziek uit „The Third Man" wor den dagelijks bij tienduizenden ver kocht en kunnen niet snel genoeg ge maakt worden. Meneer Karas is inmid dels weer terug naar Wenen, waar film-directeur Carol Reed hem ontdekt had in een café. Hij hield niet van Lon den. ondanks alle eerbetoon. Hij was in het bijzonder tegen de filmwereld gekant, ondanks het stevige salaris, dat hij ontvangen heeft, en prefereert een rustig leven aan de mooie rode Donau. De film in kwestie, een realis tisch spionnagedrama, is een permanent uitverkocht succes. De climax aan het eind is een sensationele mensenjacht door de ondergrondse riolen van het na-oorlogse verlopen en corrupte We nen. r\E VOLGENDE zeldzame briefwisse- ling in de koude oorlog tussen de 93-jarige aartssocialist George Bernard Shaw en de oerconservatief Winston Churchill is zojuist bekend geworden. Ter gelegenheid van de première van zijn nieuwste toneelstuk zond de schrij ver twee vrijkaartjes naar Churchill met het venijnige briefje: „Voor de première, één kaartje voor u zelf en één voor een vriend, als u er tenminste een heeft". Prompt ging er een briefje terug van Churchill: „Hartelijk dank voor de vrij kaartjes. Ben verhinderd de première bij te wonen, maar zal met genoegen de tweede avond aanwezig zijn, als u er tenminste een heeft". Het stuk heeft inmiddels maar drie weken gelopen en bleek een fiasco! Naar de Nederlands-Indische Bond van ex-krijgsgevangenen en -geïnter neerden mededeelt, zal H. M. de Ko ningin de herdenkingsplechtigheid voor de gevallenen in de strijd tegen Japan op Zaterdag 10 December in de Grote Kerk te Den Haag bijwonen. Nafinnaai probleem of politiek gehaspel? (Van onze Brusselse correspondent) yoOR DE KONINGSKWESTIE MOET OP HET OGENBLIK in Belgie alles wijken. De toch al zorgelijke economische toestand gaat zienderogen ach teruit, de uitvoercijfers lopen terug, de werkloosheid stijgt van week tot week. het leven wordt met sprongen duurderMaar de Belgen blijven vechten over de Koningskwestie. Het lijkt wel of zy zich daaraan hebben vastgebe ten en niet meer los kunnen komen. Dat de Koning nog de arbiter is, die boven de partijen staat, gelooft wel niemand meer, die op grond van de feiten oordeelt. Is trouwens de Koningskwestie nog een nationale kwestie? Of is zij bezig onderdeel te worden van de kronkelingen der partijpolitiek? Links en rechts gaan elkaar steeds feller te lijf, waarbij de liberalen een enigszins wankele tussenpositie innemen, maar ten slotte met hun stemmen toch de doorslag moeten geven. ,>De Zandbank" noemen him tegenstanders hen sma lend. ning dat Koning Leopold III weer zijn grondwettelijke macht moet gaan uit oefenen wil deze afgevaardigde toe voegen: vraag II: Zflt gij van mening dat Koning Leopold III weg moet gaan en dat in de troonsopvolging overeen komstig de grondwet wordt voorzien? In antwoord hierop zouden de Belgen slechts één hokje zwart moeten ma ken d.w.z. of dat voor vraag I of dat voor vraag II. Komt dit voorstel, dat de steun heeft van vele liberale medestanders van de heer Kronacker, er door, dan moet het ontwerp weer terug naar de Senaat. Maar of men nu één of twee vragen krijgt voorgelegd, het ziet er niet naar uit, dat de volksraadple ging nog dit jaar plaats vindt. Want Kerstmis is in aantocht, het tijdperk van de' „trève des confisiers", ofwel „het koekebakkersbestand". Deze be langrijke lieden zullen met hun kos telijke koek- en suikerwaren voor een korte episode het wrange smaakje op de Belgische nationale tongen moeten wegwerken. j\^EN KENT het liberale standpunt. Nadat de socialisten niet bereid waren in de koningskwestie een duim breed te wijken, hebben de liberalen, In ruil voor zeven van de vijftien mi nisterportefeuilles hun medewerking aan deze regeringscombinatie gege ven, op voorwaarde, dat zij zich, in dien er naar hun zin geen nationale oplossing voor de koningskwestie zou worden gevonden, te allen tijde zou den kunnen terugtrekken. Wat die nationale oplossing is, daarover Is men het in liberale kring blijkbaar tot op deze dag nog niet eens. Eerst leek alles glad te gaan. Na dat de Koning zich bereid had ver klaard zich terug te trekken indien niet minstens 55 procent der uit te brengen geldige stemmen zich voor zijn terugkeer verklaarden, konden de Katholieken de instemming der libe rale ministers verkrijgen voor het wetsontwerp der volksraadpleging. Gewapend hiermede ging men naar de Senaat, waar de regering, ondanks de socialistische amendementen (die alle werden verworpen, de goedkeu ring voor het ontwerp kon verkrijgen. Zes liberalen stemden tegen, zeven tien ervoor. Wat nog niet betekent, dat die zeventien ook voor de terug keer van de Koning zyn. Maar er moet toch een einde komen aan deze kwes tie, een andere weg is er niet, en het feit, dat de liberalen weer in de re gering zitten en het politieke (maar vooral het economische) schuitje In de richting kunnen drijven, die zij wil len, heeft natuurlijk grote voordelen Zodat, gelijk de inmiddels tot voor zitter van de Senaat gekozen liberaal, de heer Gillon, verklaarde, men het minste kwaad heeft gekozen, en de volksraadpleging goedkeurde. Politieke vertraging. Toen moest het ontwerp voor de volksraadpleging naar de Kamer. De regering had berekend, dat als alles goed ging, de Kamer en de Kamer commissie vlug werkten, de volks raadpleging vóór Kerstmis kon plaats vinden. Maaralles gaat niet goed Het begon al direct bfl de opening van de Kamerzitting op 8 November, met een vinnig debat tussen de oude, maar ondanks zijn hoge leeftijd nog zeer strijdvaardige „Camilleke", de socialistische oud-minister en oud burgemeester van Antwerpen, Camil le Huysmans en zijn Katholieke te genstander, eveneens oud-burgemees ter van Antwerpen en oud-minister, de heer Van Cauwelaert, thans Ka merpresident. De socialisten gooiden het plotseling over een nieuwe boeg Zy verzochten het ontwerp over de volksraadpleging vóórdat het naar de Kamercommissie ging door te sturen naar de Raad van State, die eerst moest uitmaken of het wel grondwet tig was. Dat zou natuurlijk een flinke vertraging met zich hebben gebracht, terwyl de socialisten op deze wijze wellicht ook een wig konden dryven tussen Katholieken en liberalen. De toeleg mislukte echter. De heer Van Cauwelaert, zelf doorkneed in het politieke spel, weigerde en stelde aanstonds de kwestie van vertrouwen De liberalen durfden het niet op een crisis te laten aankomen. Zo won de heer Van Cauwelaert de eerste ronde en het ontwerp voor de volksraadple ging ging naar de Kamercommissie, die nu moet uitmaken, of het wel of niet naar de Raad van State zal wor den gezonden. Aangezien daar van de 23 leden 11 C.V.P.-ers zijn, komt het vooral op de stemmen van de liberalen aan. Nu zyn de liberalen zelf verdeeld. De lijn loopt merkwaardig genoeg enigszins parellel met die van de taal grens. Brusselaars en Walen zfln me rendeels tegen Leopolds terugkeer, de liberale Vlamingen er voor. Aangezien de liberale Vlaming in de Commissie al verklaard heeft te gen de doorzending van het ontwerp naar de Raad van State te zijn en de communist in de commissie zich heeft teruggetrokken maakt het socialis tisch voorstel weinig kans. Toch ziet het er niet naar uit dat de Kamer even mak zal zijn als de Senaat. Een liberaal amendement. Want ook de liberalen zijn met een amendement gekomen. De voorstan ders van een terugkeer van de Ko ning hebben n.l. de laatste tijd ge tracht het zo voor te stellen alsof alle tegenstanders van die terugkeer over tuigde republikeinen zijn die snakken naar het overboord gooien van de dy nastie en de revolutie. Deze bewering moet volgens oud-minster Kronacker een toch reeds verwarde toestand nog ver warder maken en zou velen die be zwaar hebben tegen de persoon van Leopold III er toe kunnen brengen toch voor diens terugkeer te stemmen Vandaar het amendement van deze liberale afgevaardigde die nu de Bel gen bij de a.s. volksraadpleging niet één maar twee vragen wil voorleggen. Aan vraag 1 luidend: Zyt gjj van me- Peter Cheyney: Een vrouw ziet nergens tegenop. - A. W. Bruna Utrecht-Antwerpen. In de serie: Het Boek van de Maand is bfl A. W. Bruna een nieuw maaksel verschenen van de hand van Peter Cheyney onder de titel: Een vrouw ziet nergens tegen op. Een detective roman, die ontegenzeglijk niet van spanning is ontbloot, maar die tege lijk zo plat en ruw is geschreven en een laag-bfl-de-grondse erotiek ten toon spreidt, dat men zich in verba zing afvraagt, hoe het mogelijk is, dai er nog lieden gevonden kunnen wor den, die bereid ifln voor een dergelijk product enkele guldens neer te tellen. Als een John Dos Passos, een James Cain, een Damon Runyon de dingen by hun naam noemen, blijven dit uitin gen van de moderne Amerikaanse li teratuur. Als Cheyney het doet, is 't resultaat een bloederig verhaal vol on nodige ruwheid, dat met literatuur niets van doen heeft en dat alleen maar afkeuring verdient. Men behoeft werkelijk? geen puritein te zfln, om te beseffen, dat dit product alleen maar verkeerde gevoelens kan kweken. De vertaler moge bedenken, dat het aan voelen van het Amerikaanse „slang" nog wel iets anderB vereist dan wat schoolse kennis van Engels. Wellicht zal hij zich dan in het vervolg van een tweede experiment laten weerhouden. Havank: De Schaduw contra drie dartele doodgravers. Men kan zich gemakkelijk Indenken, dat er mlllioenen zyn, die niets moeten hebben van de drieste avonturen van Hoofdinspecteur Charles Carller alias De Schaduw en zijn vriend, commis saris Sivère. Anderzijds zijn er mil- lloenen, die de boeken van Havank ver slinden. En dezulken kunnen wij geen ongelijk geven. Havank verstaat de kunst van vertellen, evengoed en in somige opzichten beter dan zfln bui tenlandse broeders-in-het-vak. Zijn boeken zfln fris en origineel. Hfl heeft een eigen stijl en weet de spanning tot de gewenste hoogte op te voeren Ook in dit nieuwe boek: „Drie dartele doodgravers", uitgegeven als Boek- van-de-maand bfl A. W. Bruna te Utrecht en Antwerpen, is de, met hu mor gekruide spanning niet van dé lucht. Voor de liefhebbers van detec tiveromans het neusje van de zalm. Karin Boye: Kallocaïne. - N.V. Leldschs Uitgeversmaatschappij, Leiden. Karin Boye heeft naast gedichten, enkele merkwaardige romans geschre ven. De godsdienstige crisis, die zfl zelf doormaakte, beschreef ze met ver bijsterende eerlijkheid in haar boek: Crisis, dat doet denken aan Carry van Bruggens werk. En thans verscheen bfl de Leidse uitgeversmaatschappij te Leiden van haar hand de fantastische roman: Kallocaïne. Als een vergelij king op haar plaats is, zouden wij die willen trekken met Kafka's oeuvre. Nuchter en zakelijk schildert Karin Boye ons het leven van de toekomst. Zfl gaf haar werk dan ook de onder titel: Roman van de één-en-twintigste eeuw. Heel de somberheid, heel de be klemmende spanning, die haar eigen wezen heeft beheerst (In 1941 maakte zfl een einde aan haar leven) heeft Karin Boye neergelegd in dit Kallo caïne. Er spreekt nergens opgewekt held uit dit werk, nergens levens vreugde. In de toekomstige eeuw zal er voor levensvreugde geen plaat3 meer zfln. Doch anderzijds getuigt het boek ook niet van angst voor wat komen gaat. Natuurlijk spreekt de schrijfster slechts fantasieën uit, zoals ook H. G. Wells dat doet, maar zfl weet haar impressies weer te geven op een niets ontziende manier, die een beklemming op de lezer legt, welke hem niet meer loslaat. In de vertaling van Dr. A. Z. van 't Hoff Stolk Huisman zal Kallo caïne in Nederland zeker de plaats innemen, die het door zfln grote kwali teiten verdient. P. Verhoog: Ontdekker en Admiraal. Toen ln 1947 bfl De Boer in Amster dam het werkje Guanahani again van de hand van Piet Verhoog verscheen met als ondertitel The landfall of Co lumbus ln 1492, stond het voor ieder kenner van Nederlands literatuur over de zee en zfl die haar bevaren vast, dat dit slechts een Inleiding zou zfln op meer omvattender werk. Dit ver moeden werd bewaarheid. Bfl de C.V. Uitgeverij v.h. C. de Boer Jr. te Am sterdam/Den Helder is verschenen het boek Ontdekker en Admiraal, van de hand van diezelfde Piet Verhoog, gezagvoerder bij de Holland-Amerika- Hjn en één onzer prominente zee- 'chrijvers. Wfl aarzelen niet, dit boek belangrijk te noemen. Het getuigt van een beheersing der stof. die slechts door diepgaande studie kan zfln ver- kegen. Het heeft een frisse stijl, dia het lezen van deze kroniek allerminst tot een dorre bezigheid maakt. Het ls keurig verzorgd In i :n fraaie band van en verlucht door Wlm van de Walle. Maar bovenal ls deze kroniek zo aantrekkelijk, omdat Verhoog zfln eigen mening heeft, een mening, die hij allerminst onder stoelen of ban ken steekt. Verhoog houdt niet van gezwam ln de ruimte. Hij geeft zfln opinie en blijft daarbij en heel duide lijk weet hfl aan te tonen, dat veel, ontzaglijk veel van wat tot nu toe over Crlstóba! Colón werd gepubli ceerd óf berust op gissingen of op verkeerde gevolgtrekkingen, een an der deel op bewuste verdraaiing van de waarheid en een deel eenvoudig baarlijke nonsens ls. De geleerde he ren, die een en ander te boek stelden, ten spflt. Verhoog is zeeman en het valt dan ook niet te verwonderen, dat bfl Columbus met het oog van een zeeman beziet. Uit zfln boek spreekt de bewondering voor de man, die het in de vijftiende eeuw bestond, zich te storten in een avontuur, dat gelijk stond met een reis naar de maan ln onze dagen. De man, die zich liet lel den door zfl kennis en door zfln „in stinct". De man, die veel teleurstellin gen ondervond, maar ze alle te boven wist te komen. Ontdekker en Admiraal werd, zoals Verhoog in zfln proloog zegt, een boek, geschreven met het doel de ge middelde leek nog eens een beeld te geven van de periode uit Columbus' leven over de periode van zfln rei zen, dus van 14911506, toen Colón stierf. Dat doel heeft de schrijver ten volle bereikt. Wfl zeiden het reeds eerder: Ieder Nederlander heeft wel wat zout water in zfln bloed. Ieder Ne derlander zou daarom dit boek moe ten bezitten of tenminste het gelezen hebben. „Toen ik in het orgaan van de Reis- vereniging had gelzen, dat de „Indra- poera" dezer dagen een achtdaagse reis naar Denemarken gaat maken, waarbfl de passagiers-accomodatte van het schip f 200 per persoon ter be schikking wordt gesteld van leden der Reisvereniglng, kwam ik zé ontzettend In extase, dat Ik er 's nachts van droomde, maar 's morgens tot nuch tere waarheid kwam, dat ik toch niet mee kon gaan, daar f 200 voor mij een kapitaal is. Ik ben zelf drie jaar gele den alt Indonesië gerepatrieerd, heb in deze periode mijn ouders verloren door de gevolgen van de oorlog en zorg nu voor mijzelf". Dit stond te lezen in een brief, wel ke Kpt. Jibben, die vorige week af scheid nam als gezagvoerder bfl de Kon Rotterdamsche Lloyd, na zfln laatste aankomst met het m.s. „Indra- ooera" ontving De ondertekening van de brief luidde „Indrapoera". Het schrijven bleek afkomstig van een Am sterdams kantoormeisje, dat vol gens het bijgesloten geboortekaartje op 13 September 1926. op de Indische Oceaan, op 11 5' N.B. en 57 0' O.L., aan boord van het m.s. „Indrapoera", op weg naar Batavia werd geboren en. met de toenmalige gezagvoerder van het schip Kapt. W J Boon. als neetoom. Indrapoera" werd gedoopt. De. blij kens ingesloten foto, charmante 23-ja- rige Indrapoera. die haar gelijknamig ..geboorteschip" sindsdiens niet meer heeft gezien, vraagt dan verder in haar brief, of het voor haar misschien mo gelijk ls, de reis als werkend passagier mee te maken ofschoon zfl zo verstan dig is te begrijpen, „dat f 200 ln zo korte tfld niet zo gauw is verdiend". Maar ze is er zó vol van, dat ze niet nalaten kan, te schrijven, want: „Dit betekent voor mij een herinnering, t.w., dat mijn ouders zoveel jaren terug Mk een reis op dit schip maakten; en het is toch per slot van rekening mfln geboortebodem". Kapt. Jibben heeft Indrapoera's brief aan de directie van de Kon. Rotterdam sche Lloyd gegeven en deze heeft haar terstond doen weten, het in dit geval op prijs te zullen stellen gedurende de ze rondreis „Indrapoera" op de „Indra poera" als gast van de Lloyd te mo gen beschouwen. Reeds de volgend» morgen was er een telefoontje uit Am sterdam: „U spreekt met „Indrapoera". rk heb een gat in de lucht gesprongen! Uw brief heb ik aan mfln baas laten lezen en hfl gaf mfl direct vacantleom mee te kunnen gaan". „Om de herinnering zo echt mogelijk te doen zijn, heeft de directie van d» Lloyd ook de reeds vele jaren lang ge pensioneerde .peetoom" van „Indrapoe ra" le in Den Haag woonachtige oud gezagvoerder Kapt, Boon. wiens pete kind hem na haar geboorte nimmer meer ontmoette en hem reeds lang 'verleden waande voor dit reisje uit genodigd En ook de krasse 78-jarige heer Boon heeft de invitatie dankbaar aanvaard. Wat zal er op de „Indrapoe ra" worden gepraat!

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1949 | | pagina 7