Australië strijdt tegen bramen,
bloemen en konijnen
Italiaanse universiteiten werden
politieke broeinesten
Candidaten voor de Prov. Staten
Er wordt niet snel genoeg gebouwd
in de Noord-Oost-Polder
j_aatsie N
leuws
Liefhebberij van een Zuid-Limburger
groeide uit tot een slakken-kwekerij
Voor de verkiezing op
Woensdag 26 April
Een vergaarbak
Militaire macht enige
hinderpaal tegen het
communisme
Zeven doden
WOENSDAG 15 MAART 1950
Boeren hebben meeste last van uit Europa ingevoerde
planten en dieren
Nu in Europa de eerste sneeuw
klokjes te voorschijn komen, wordt
het hier op het zuidelijk halfrondjgjjd
voor het bramen plukken. Maar "zeg
hier, aan de Zuidkust van Nieuw Zuid
Wales, vooral tegen niemand, dat je
zoveel van bramen houdt, want dan
komt er een moorddadige blik in de
ogen van de anders zo vriendelijk'
boeren. De heerlijke, zwarte, zoete
braam heeft hier namelijk, evenals het
konijn, volkomen misbruik van de
gastvrijheid gemaakt en is een van de
Schadelijkste onkruiden geworden
Dat mag vreemd klinken voor de ver
stokte bramenzoeker in Europa, die
met een emmertje gewanend de duinen
of de heidevelden intrekt, om tot zijn
grote teleurstelling tot de ontdekking
te komen, dat een ander hem net voor
is geweest, maar het is toch zo.
Alleen reeds langs de zuidkust van
Nieuw Zuid Wales zijn meer dan
5U.000 hectare vruchtbaar land ver
geven van de bramen. Ze vullen de
dalen en ravijnen, overwoekeren de
landwegen en bedekken hele velden
En geen lieve kleine struikjes, zoals in
het Hollands duin, maar manshoge,
enorme bossages. Er dit is alleen nog
maar aan de zuidkust van Nieuw Zuid
Wales. Men kan op zijn vingers
natellen, hoeveel hectare vruchtbaar
land in Victoria, Tasmanie en Zuid-
Australie ten offer gevallen zijn aan de
alles overwoekerende braam.
Bramen zoeken is hier dan ook hele
maal geen kunst. Wanneer je er een
paar schrammen voor over hebt, kun je
er net zoveel vinden als je maar wilt,
zonder ver te lopen. Ik herinner me
hoe ik in Tasmanie's 'hoofdstad Hobart
eens aan het eindpunt van een stads-
tramlijn uitstapte en zonder honderd
meter te lopen volop bramen vond.
De Australiërs hebben natuurlijk he
lemaal geen plezier in bramen zoeken.
Ze plukken ze niet, maar ze gaan de
struiken met man en macht te lijf. Dat
is met zo eenvoudig, want de braam
is een taaie rakker wanneer hij zich
eenmaal ergens goed genesteld heeft.
Hier aan de zuidkust gaat men nu een
grootscheepse actie beginnen met een
nieuw hormonen-plantengif. Proeven
hebben 80 tot 90% verdelging opgele
verd, zodat ieder district er 5000 gul
den tegen aan gaat gooien.
Woekerende planten.
Ook tal van andere geïmporteerde
planten, die thuis een heel bescheiden
plaatsje tussen de rest van de flora in
nemen, gedragen zich hier alsof het
hele land van hen is.
Daar is bijv het in Europa bekende
hertshooi of Sint Jan's Kruid met zijn
aardige gele bloemetjes. Een lief plantje
wanneer het zich gedraagt zoals bet
thuis gewend is. Maar ik heb in de
bergen van Victoria hele bergweiden
gezien, die één gouden massa waren
Bijzonder mooi gezicht, maar er was
geen grassprietje voor de koeien meer
te ontdekken.
En daar is de stekelbrem, die in
Nieuw Zeeland de plaats van de braam
inneemt. Alleen is dit stekelige gewas
nog iets moeilijker uit te roeien. Ik heb
in Nieuw Zeeland genoten van hele m't
stekelbrem bedekte berghellingen in
volle bloei. Wat een gezicht en wat een
honinggeur! Maar wat een zwarte ge
zichten van de boeren, die de schuld
geven aan de wat minder energieke
Maori-buurman, die Gods stekelbrem
maar over Gods akker laat groeien.
En dan de prachtige blauw-paarse
Patterson's Vloek en het aardige gele
Kaaps Onkruid. Allemaal vreemdelin
gen met een bar slechte reputatie. Ik
landde eens met het vliegtuig in Zuid-
Australie's hoofdstad Adelaide en zag
vanuit de lucht niets dan heerlijke
paarse weiden, met hier en daar een
klein stukje groen, waarop de koeien
zich verdrongen.
Het meer tropische Queensland heeft
de invasie van de Mexicaanse cactus ge
kend, doch heeft dit onkruid met een
de cactus vijandig gezind en geïmpor
teerd insect de kop weten in te druk
ken. Maar een Queenslander loopt rood
aan, wanneer hij in een tuin in Sydney
een aardig struikje van de eveneens uit
Zuid-Amerika komende Lantana ziet.
Want dit gewas misdraagt zich daar
eveneens ontzettend.
Aardige boterham
Natuurlijk betekent de strijd tegen
brem en braam een aardige boterham
voor de losse landarbeiders, die liever
zo hier en daar eens wat zelfstandig
werk doen dan zich op één plaats vast
te binden. En wanneer ik een aardige
boterham zeg. dan bedoel ik zo een 400
gulden per week, die de vallenzetters
op het ogenblik in het westen van
Nieuw Zuid Wales maken!
De droogteperiode heeft daar in het
Nyngan district en in andere plaatsen
honderdduizenden konijnen naar de
rand van de steden en dorpen gedreven.
Alles wat de konijnenvangers nu doen,
is een drinkplaats voor vee afrasteren
en slechts één kleine opening in 't gaas
over laten. De veeboeren loven een
tientje voor 100 dode konijnen uit en
de konijnenvangers knuppelen gemak
kelijk een 700 in de afrastering gevan
gen, dorstige konijnen per nacht dood.
Er is daar in het binnenland, wan
neer men er het ongerief voor over
heeft, gemakkelijk „groot geld" te ma
ken. In wat men nier de „never-never"
noemt. letterlijk vertaald het land
van nooit en te nimmer verdienen
talloze Austraalnegers gemakkelijk een
12.000 gulden per jaar met konijnen
vangen en afrasteringz voor de scha-
penboeren maken. Sommigen rijden
na een paar dagen in de stad, een 100
kilometer met een taxi naar hun werk
en betalen kalm 100 gulden voor dat
ritje.
Opkomst van een intellectueel proletariaat
(Van onze correspondent in Italië).
Het is tekenend voor deze tijd, dat plotseling de Italiaanse studenten uit
hun collegezalen in de openbaarheid treden en voorstanders blijken te zijn
van bepaalde tendensen en eisen, die zo radicaal zijn, dat zjj door de arbei
dersklasse niet kunnen worden overtroefd. Al sinds enkele weken is de uni
versiteit in Rome het revolutiecentrum van de stad, revolutionaire rede
voeringen enz. waren aan de orde van de dag. Men sprak in de collegezalen
en de gangen van de universiteit niet meer over chemische samenstellin
gen, niet meer over Kant en Spinoza, over anatomie en rechtswetenschap
pen, doch slechts over collegegelden, belastingen, buitengewone examens, niet
gehouden afspraken en ten slotte over „reactionairen", „fascisten", „kapita
listen", „verraders" en „verkochten".
Als de opbouw van Hengelo in hetzelfde tempo b'-ijft doorgaan als het op
het ogenbik het geval is, zal Hengelo binnenkort een volkomen herrezen
stad zijn. De opbouw van de verwoeste woon- en zakenwijk bij het station
vordert gestaag. Op de voorgrond worden woon- en winkelhuizen gebouwd.
Op de achtergrond verrijst een pand, waarin winkels en vergaderzalen zul
len toorden gevestigd.
In de Statenkïeskring Zaandam, waartoe o.a.
de gemeenten Castricum, Heemskerk, Uitgeest,
Limmen en Akersloot behoren, zijn gecandi-
deerd:
Kath. Nat. Partij: 1. mr. C. Smal, Alkmaar;
2. W. J. Saeijs, Heemstede; 3. G. H. Mulder,
Amsterdam; 4. A. G. A. de Wolf. Heemstede;
5. C. D. Neumann, Amsterdam; 6. M. J. G.
M. Ebell Zaandam; 7. J. C Th. Smit, Heem
slede; 8. G. E. M. Maatman, Amsterdam en
9. H. L. Lenting, Amsterdam.
Kath. Volkspartij (KVP): 1. E. P. Clijnk,
Zaandam; 2. N. J. Hootjschuur, Koog aan de
Zaan; 3. H. A. J. Roo/en, Egmond Pinnen;
4. C. Venneker, Alkmaar; 5. G. Twaalfhoven.
Uitgeest; 6. Jos. v. d. Laan, Assendelft; 7
D. J. Woldendorp, Aklrnaar; 8. T. A. v. d.
Laan, Wormerveer; 9 S. B. Ziilstra Castri
cum.
A.R.-Partij: 1. mr. A. Bracht, Haarlem; 2.
INGEZONDEN
(Buiten verantwoordelijkheid
De gepensionneerde
militairen
Men schrijft ons van de zijde der
militair gepensionneerden:
Het is een algemeen bekend feit. dat
vele ambtenaren- en onderwijzers-sala
rissen tevens vaste armoede beteken
den in die zin, dat men altijd moest
krabbelen vooral moeder de vrouw
om de eindjes aan elkaar te knopen
Altijd was het armoede met een boord
om of een uniform aan en desondanks
hebben de betrokkenen op dikwijls be
wonderenswaardige wijze een goede
onvoeding en goed onderwijs aan hun
kinderen weten te geven, waarbij zij
in alles zich zelf wegcijferden Nu ziin
zij gepensionneerden. waarop van toe
passing is het bekende woord „Der
Mohr" enz. en weer ziin zij het kind
van de rekening. Wij zullen het niet
hebben over de groot-industriële, norb
over de grote middenst*,ndebedrijven
en grossiers, want zij die voor een
cent geboren ziin. moeten nu eenmaa'
beseheiden büiven AUeert hadden wii
in onze bescheidenheid verwaoht. dat
nu de Ionen en salarissen van arbei
ders en ambtenoren gebracht zijn op
het reële peil. de regering hen oude
tobbers in goiüke zin ten°moet ge
komen zou ziin Sleehts 25 tegenover
114 pet priisstiicing se^iint voor dp
redering voldoertdp te 7»»u, aangezien
zelfs de door de gehele Kamer een
jaar geleden gesteunde motie van
de heer van Sleen 'P vd A.1 om de
pensioenen met een toeslag van ten
minste 10 pot. te venhoren nog a'tüd
in studie is Ja. ia Wii denken aan de
verhogingen van de ministers-saiariss-n
en Kame-ledan vereo=dingen. die bin
nen enkele imen werden goedgekeurd
Aeeoorë' Maar het soreekwoord
van de Monniken en "de KaDnen gaai
nog altijd on en heeft ook optrekking op
de sociale rechtvaar^-heid.
Met dank A. M. P.
(Van onze Haagse redacteur)
De laatste tijd Is in landbouwkringen
herhaalde malen de vraag gesteld, of
het niet gewenst is bij bet bouwen van
boerderijen en bedrijfsgebouwen in de
Noordoostpolder een andere weg in te
slaan. Het tempo van bouwen kan dat
van het cultuurrijp maken van de
grond niet bijhouden. Dit betekent, dat
de uitgifte van bedrijven aan pachters
vertraagd wordt door het gebrek aan
woon- en bedrijfsruimte en dit heeft
weer tot gevolg, dat vooralsnog de be
drijven bijna alle aan de pioniers wor
den uitgegeven. Maar de pioni.rs zijn
jong en zij kunnen de ervaring van
hun oudere bedrijfsgenoten bij de
vormgeving van het gemeenschapsle
ven in het nieuwe gebied niet missen.
In landbouwkringen wil men aan deze
bezwaren tegemoet komen door de uit
gifte aan pioniers te versnellen, opdat
er zo spoedig mogelijk ook voor an
deren plaats zal komen in de polder.
Het merkwaardige is, dat men deze
en soortgelijke opmerkingen niet hoort
in de polder zelf, ook niet uit de mond
van hen. die daar als pionier wachten
op een bedrijf en liever vandaag zou
den beginnen dan morgen. Men is er
huiverig voor al te grote vrijheid en
wel doordat door het uitgeven van
grond zonder gebouwen en door het
vrijlaten van de pachters in dit opzicht
de sociale opbouw van het nieuwe
land geheel anders zou worden. Als de
pachter zelf wil bouwen, zal hij over
een vrij behoorlijk kapitaal moeten be
schikken, boven zijn bedrijfskapiaal.
waarvoor de eisen vaststaan. Dit is
slechts bij enkele pioniers het geval
Het al of niet bezitten van kapitaal
zou een te voorname factor worden bii
het uitgeven van bedrijven aan toe
komstige pachters
Bovendien vreest men in de polder,
dat het evenwicht tussen landbouw en
middenstand in gevaar komt, als men
meer landbouwbedrijven gaat uitgeven
dan men van gebouwen kan voorzien
met alle sociale en economische na
delen van dien.
Wat de polderbewoners wél in hoge
mate interesseert is, of met hetzelfde
geld. dat'nu best:ed wordt, niet meet
kan worden bereikt, als men eenvou
diger gaat bouwen. Wat thans ge
bouwd wordt, is „op de eeuwigheid
berekend".
Indien per gebouw bezuinigd wordt,
zodat voor hetzelfde bedrag meer ge
bouwen gezet kunnen worden, kan de
uitgifte versneld worden, en toch de
sociale opbouw van de polder overeen
komstig de plannen uitgevoerd wor
den.
De directie van de Wieringermeer
(Noord Oost Pold rwerken), met wie
deze kwestie besproken is, zou ook
graag een versnelling in het tempo van
uitgifte zien. Zij past reeds de snelste
methode van bouwen schokbeton
toe, doch deze kan niet verder ver
sneld worden. Het „bouw n voor de
eeuwigheid" beschouwt de directie var
de Wieringermeer als een werkelijk
belang voor de pachter, omdat het on
derhoud in de polder zeer duur is en de
ambachtslieden ver weg wonen.
De Stichting voor de Landbouw zal
nu het Bouwbureau voor de Landbouw
verzoeken, na te gaan. ai een van zijn
projecten voor een opstal op een be
drijf van 12 tot 18 ha, ofwel een van de
boerderijen, die reeds door zijn archi
tecten gebouwd zijn. voor de polder
zouden kunnen voldoen; uiteraard met
inachtneming van de speciale eisen,
die gesteld worden aan het bouwen in
de polder.
Vervanging van mïn'slers
Daar de ministers Lieftinck en Van
Maarseveen zullen deelnemen aan de
conferentie van Unie-ministers in
Djakarta, zal het departement van fi
nanciën tijdelijk door dr. W. Drees en
dat van uniezaken en overzeese rijks
delen door mr. J. R. H. v. Schaik wor
den beheerd. Voorts zal de heer S. L.
Mansholt prof. dr. J R. M. van den
Brink aan Economische Zaken ver
vangen, daar deze een reis naar Indo
nesië gaat maken.
Het Wereldvakverbond, waarin de
communisten de meerderheid hebben
heeft besloten alle betrekkingen met
de Joegoslavische vnVborden te ver
breken.
G. H. Hoytink, Alkmaar; 3. W. C. Bakker,
Haarlem; 4. Joh. Pieters, Zaandam; S. D. A.
J Spek, Haarlem; 6. mr. A. Schenkeveld, Alk
maar; 7. mr. J. C. C. W. Hyszeler, Bloemen
daal; 8. C. D. van Leeuwen, Zaandam; 9
A. Steetskamp, Zandvoort; 10. W. Dekker
Koog aan de Zaan; 11. L. Silvis, Haarlem; 12.
dr. A. E. Schouten, Zaandam; 13. mr. Bij de
Vate, Haarlem; 14. J. Tilkema, Zaandam; 15
mr. K. Heimig, Haarlem; 16. T. Vaalburg,
Akersloot; 17. P. Brune, Zandvoort; 18. D.
Netjes, Krommenie; 19. P. Tjeerdsma, Haar
lem; 20. A. Spaander Zaandijk.
Rev. Comm. Partij: I. M. Ferares, Amster
dam; 2. B. Luteraan, Amsterdam; 3. mej.
Louise C. Brands, Amsterdam; 4. M. Plekker,
Amsterdam; 5. C. J. Grootveld, Amsterdam; 6.
mej. Lijda Plekker, Amsterdam; 7. A. Aronius
Amsterdam.
Staatk. Ger. Partij (SGP): 1. G. Tanger,
Westzaan; 2. H. Meijer, Koog aan de Zaan;
3. A. L. van Hall, Amsterdam; 4. D. J. Post,
1V versum; 5. J. v. d. Poel Amsterdam; 6.
K. Boeder, Enkhuizen.
Geref. Politiek Verbond: 1. S. Popma, Nieu
wer Amstel; 2. J. A. Maatkamp, Haarlem; 3
K. Pos Mz., Zaandam; 4. Jac. Wijnands Jr.,
Wormer; 5. J. A. Zwaan, Velsen.
Chr. Hist. Unie: 1. joh. Dorjee Johzn.,
Zaandam; 2. Jac. Huibers, Hperhugowaard;
3 S. J. Zoodsma, Sloot dorp; 4. mr. C. P. van
Reeuwijk, Marken; 5. T. J. Sijpveld, Ilpen-
tlam; 6. J. H. Keijzer Den Helder; 7 P v. d.
Borden, Alkmaar; 8. S. Does, Zaandam; 9. H.
Bonthuis, Purmerend; 10 B. de Ringh, Den
Helder; 11. J. Volgers, Enkhuizen; 12. J.
Kroonenburg, St. Pancras.
Partij voor Vrijheid en Democratie (WD):
i. P. Blaauwboer, Barsingerhorn; 2. W. Voort-
huysen, Alkmaar; 3. J. H. Avis, Mid woud; 4.
A. Bakker, Zaandam; 5. mevr. A. Visser-B&k-
ker Schagen; 6. mr. J. Lieuwen, Purmerend;
7. S. Prins, Den Helder; 8. mr. dr. C. Berk-
houwer, Alkmaar; 9. mr. P. S. Winkel, Hoorn;
i0. K. H. Kroeze, Wieringermeer, 11. mevr. G.
A. A. Holzmüller-Teens, Alkmaar; 12. J. Klok,
Warder; 13. N. Kaan, Wieringen; 14. Chr.
Sfieft, Limmen; 15. K. Zijp, Beemster; 16. P.
de Boer, Schagen; 17. P. J. Wiesbergen Den
Helder; 18. H. W. HoLmuller, Alkmaar; 19-
W. D. Niestadt, Schagen.
Comm. Partij Ned. (CPN): 1. H. Gortzak,
Amsterdam; 2. mevr. E. Teeboom-West. Am
s'.erdam; 3. W. Hartog, Koog aan de Zaan;
4. J. Warmerdam, Zaandam; 5. M. D. Proper,
Haarlem; 6. J. Hettmga Amsterdam; 7. M.
Harinsen, Amsterdam; 8 J. Brasser, Krom
menie; 9. H. L. Quint, Haarlem; 10. mevi
E. M. Lipl-Odmot, Hilversum; LI. mevr. M.
Hulst-Bakker, Assendelft; 12. G. de Vries,
Andijk; 13. B. S. Polak. Amsterdam; 14. P.
K. Volkers, Oudkarspel; 15. P. Kuiper, Wor
rnerveer; 16. mevr. F. Hoogland-van 't Hot.
Alkmaar; 17. P. M. Larger Haarlemmermeei.
18. J. van Delden, Haarlemmermeer; 19. P.
W. Raamdonk, Amsterdam.
Toen de studenten er toe overgingen
een inter-facuitatieve commissie te kie
zen, die moet opkomen voor de belan
gen van de studenten, kwam duidelijk
lot uiting, waartoe de verwarring van de
na-oorlogse tijd het studentencorps in
ïtalie geleid heeft en van welke ideolo
gieën een groot gedeelte van de studen
ten een oplossing van hun problemen
verwacht.
De commissies van de studenten zijn
minder een vertegenwoordiging voor de
zakelijke belangen van de studenten
danwel een vergaarbak van radicaal po
litieke richtingen geworden, die de
breuk in de rijen van de studenten en
hun vervreemding van een gedegen stu
die steeds groter maken. Het is duide
lijk, dat, hoe minder fie studentencom
missies tot een oplossing van de werke
lijke problemen kunnen bijdragen, des
to groter de toevloed van teleurgestel-
den naar de extreem-politieke groepe
ringen wordt. Bij de eerstvolgende ver
kiezingen houdt men al rekening met
een duidelijke nederlaag van de chris
ten-democraten, omdat zij niet „radi-"
caal" genoeg zijn.
Drie materiële noden
Welke zijn nu de problemen van de
Italiaanse studenten, die om een oplos
sing vragen? Naast de zuiver geestelijke
beweegredenen zijn het in de eerste
plaats de oorlog en de gevolgen van de
oorlog, die de hoge scholen financieel en
organisatorisch in een moeilijke positie
hebben geplaatst. Er is gebrek aan ruim
ten, laboratoria, wetenschappelijke in
stallaties en instrumenten en de sociale
hulpverlening voor de studenten is verre
van gunstig. De vijf milliard lire, die de
minister van Onderwijs voor alle Ita
liaanse universiteiten tezamen ter be
schikking heeft gesteld moesten voor
S>7 Pet. uitgegeven worden aan admini
stratieve doeleinden en salarissen, ter
wijl slechts 3 Pet voor het instituut zelf
gebruikt kan worden Waar moet men de
rest van de benodigde gelden vandaan
toveren? Voortdurend worden door dr
universiteiten de collegegelden ver
hoogd, hetgeen betkent, dat de studen
ten zelf het ontbrekende moeten bij
passen.
Aan de Noord-Italiaanse universitei
ten moet 25 Pet. van de studenten hun
eigen studie en onderhoud betalen me»
verschillende soorten werkzaamheden,
in Rome is dat aantal 35 Pet. en in Ve-
netie zelfs 63 Pet. De gevolgen blijven
niet uit! De studie is ongeregeld, onte
vredenheid heerst onder de studenten
sociale spanningen ontstaan tussen de
meer en de minder gesitueerde studen
ten. en er is alleen nog maar vertrou
wen in de hulp van polltiek-radicale
Partij van de Arbeid (PvdA): 1. mr. »dr. H.
G. Scholten, Zaandam; 2. J. de Boer, Assen
delft; 3. mevr. A. N. Thomassen-Lind, Zaan
dam; 4. M. Coerts, Alkmaar; 5. H. Brinkman
Jz., Zaandam; 6. W. v. d Kapelle, Wormer;
7. C. Schoone, Assendelft; 8. A. Olivier, Hei-
loo; 9. K. Kirpenstein Alkmaar; 10. J. J
Allan, Westzaan; 11. R. P. Abramse, Alk
maar; 12. D. Grin, Wormerveer.
groepen, die hier een prachtige gelegen
heid vinden om in troebel water te vis
sen.
Geestelijke dwaling.
Dit is niet alleen de oorzaak, dat er
aan de hoge scholen iets broeit; hierin
Is niet alleen de reden te zoeken, dat in
Italië ieder semester begint met sta
kingen en opstootjes. De Italiaanse stu
denten behoren op het ogenblik tot het
intellectuele proletariaat zonder intel
lectuele b»nding. hetgeen voor het heil
van de wereld des te gevaarlijker is,
aangezien zjj de generale vormen, die
eenmaal geroepen wordt tot geestelijke
leiding van het land. Een geestelijke
dwaling van de ergste vorm heeft de stu
denten naar de „barricaden" gedreven,
waar jammer genoeg niet slechts ge
streden wordt voor de rechten van de
studerenden, doch uitsluitend om de
zelfde dingeu die op bet ogenblik de ge
hele wereld op haar grondvesten doen
schudden en waarin de studen'en eigen
lijk een getuigenis van geestelijke zelf
standigheid zouden moeten afleggen.
(Ongecorrigeerd)
Francis Matthews:
„In de huidige onzekere toestand
kunnen wij slechts één ding doen:
Voorbereid zijn op het ergste", zo ver
klaarde Francis Matthews, de Ameri
kaanse minister van Marine, op een
oudstrijdersvergadering. „Het commu
nisme is slechts door één hinderpaal te
stuiten: militaire macht. Naar alle
waarschijnlijkheid wachten de Russen
slechts op het gunstige ogenblik om
toe te slaan. Wanneer morgen' een
atoomoorlog uitbreekt zijn wij niet
klaar", aldus Matthews.
BRITSE BOMMENWERPER
VERONGELUKT
In Noord-Wales is een bommenwer
per van de RAF tegen een berghelling
te pletter gevlogen. De zeven inzitten
den zijn om het leven gekomen.
Vier jaar voor Wreszynski
De Vierde Kamer van de Amster
damse Rechtbank, gepresideerd door
mr. B. de Gaay Fortman, heeft van
morgen Siegfried Wreszynski veroor
deeld tot vier jaar gevangenisstraf met
aftrek van een jaar voorarrest. De uit
spraak is dus conform de eis. De offi
cier had de eis gesteld wegens voort
gezette oplichting meermalen gepleegd.
Voor mij een portie slakken, ober
LIET WAS OMSTREEKS 1930 toen de heer Florack eigenaar was van een café
in Maastricht en daar. om zijn klanten te lokken, bij de borrel bereide wjjn-
gaardslakken serveerde, zoals wij bitterballen, kaas of iets dergelijks plegen te
gebruiken. Later verhuisde de heer Florack naar Valkenburg, waar hij tijdens
een wandeling in de omgeving van het zwembad, zijn lievelingsdier, de wijn
gaardslak, ontdekte. Zijn vrouw en hij gingen op zoek naar de glibberige dieren,
die zij als een lekkernij hadden leren kennen en ook hun kennissen kregen er
langzamerhand de smaak van te pakken. Zij bewogen de heer Florack de slak
ken ook voor hen te zoeken en ze in de wintermaanden at te leveren, omdat
slakken alleen in December en Januari worden gegeten. Zo kwamen de bestel
lingen en groeide de liefhebberij tot een beroep, dat uniek is in Nederland.
50.000 slakken per jaar te Men moet weten dat de slakken
..QLAKKENVRETERS", jouwden
de
Valkenburg hem en zijn vrouw na. Zij
m»den hem als een besmettelijke ziek-
lHHgf
■1
.een lekkernij.
worden gezocht bij regenachtig weer:
als de heer Florack erop uittrok, was
hij dus in zijn oudste plunje gestoken.
Daar komt bij. dat het vieze slijmerige
goedje de heer Florack er nog erger
deed uitzien dan de meest verwaar
loosde landloper.
Op den duur kon hij het alleen niet
meer af. Hij loofde daarom een halve
cent uit voor iedere gevonden slak.
Duizend of tweeduizend slakken per
dag rapen is heel gewoon; dat vormde
voor somige lieden een behoorlijke
bijverdienste. Nu waren het de na-
jouwers, die bij de heer Florack aan
belden, hem de slakken aanboden en
er bovendien zelf n aten....
„Al zou ik er een millioen per jaar
hebben", zo vertelde hij ons, „dan zou
ik ze nog kwijt kunnen".
Hij is van plan om zijn bedrijf in de
komende twee maanden vier maal zo
groot te maken en er een officiële tint
aan te geven. Hij hoopt daarmee in
Mei klaar te zijn. De aanstaande va-
cantiegangers wacht in Valkenburg
een nieuwe attractie, omdat men te
gen een kleine vergoeding een kijkje
in de kwekerij zal kunnen nemen.
Hoe ouder hoe beter
HE WIJNGAARDSLAK komt voor ln
Belgie en Frankrijk, waar veel
smulpapen slakken als een lekkernij
Rare eterijl
Mosselen, oesters, kikkerbilletjes
en slakken- wij vinden het maar
een rare eterlj! Voor mosselen en
oesters zijn verscheidene Neder
landers wel te vinden. Maar slak
ken? Die laten wij gaarne over
aan onze Franse en Belgische
vrienden.
Breêro heeft al gezegd, dat het
kan verkeren. Wie weet dus: mis
schien zitten we over enige tijd
toch aan de bereide slakken. Een
leverancier hebben we bij de
hand. In Valkenburg maakt de
heer Florack als enige Nederlan
der een beroep van het kweken
van slakken voor de consumptie.
Het is een eigenaardig en een
uniek bedrijf.
Onze speciale verslaggever is
bij hem op bezoek geweest. In een
- tweetal artikelen vertelt hij u
van de eerste Nederlandse slak-
kenkwekerij.
beschouwen. Hij leeft in streken met
kalkhoudend zand. Hierin ligt tevens
de verklaring opgesloten, waarom de
wijngaardslak alleen in het Zuiden
van Limburg is te vinden en dan nog
slechts in een bepaald gedeelte, name
lijk langs de spoorlijn Valkenburg—
Schin op Geul. Van de Nederlandse
Spoorwegen had de heer Florack een
speciale verguning om de berm langs
deze lijn af te zoeken.
Een slak wordt achttien tot negentien
jaar oud. doch bij moet minstens zes
zijn om hem voor de consumptie te
kunnen gebruiken. Hoe ouder echter,
des te beter en groter. De leeftijd leest
de heer Florack af van het slakken
huisje. waarop verhoogde ringen de
jaren aangeven.
In het najaar, zo tegen het eind van
October, kruipt de slak in de grond
.Hij nestelt zich in zijn huisje, waarvan
hij zelf de opening afsluit, hetgeen
men „inkapselen" noemt. Zodra het
zachte voorjaarsweer aanbreekt, komt
hij weer te voorschijn. Het wijfje legt
in Juni de eitjes en kort daarna wor
den de jonge slakken geboren, die ter
stond een zelfstandig leventje beginnen
en de wijde wereld intrekken. Vroeger
zette de heer Florack de jonge slakken
uit in het bos, maar nu wil hij de ver
spreiding voorkomen. In zijn tuin heeft
hij met kippengaas een bepaalde ruim
te afgesloten. In het midden staat een
boomstam, waarop de glibberige die
ren naar hartelust kunnen kruipen.
Vooral in de zomermaanden bezorgen
ze hem handenvol werk; hij is dan van
de vroege morgen tot de late avond in
de weer. De productie van zijn kwe
kerij hoopt de heer Florack dit jaar
nog op 50.000 slakken te brengen.
De bereiding
pES WINTERS worden de slakken ln
„ingekapselde toestand" uit de
grond gehaald en in koud water op
het vuur gezet. Door de eerste verwar
ming komt de slak uit zijn huisje te
voorschijn: hij sterft onmiddellijk als
het water heter wordt Na vijf minu
te' koken worden de slakken schoon
gemaakt en opnieuw op het vuur ge
zet om ze nog eens enige m nuten op
nieuw te laten koken Er komen dan
specerijen aan te pas. waarvan de heer
Florack het geheim der hoeveelheid
en soorten kent Vervolgens gaan ze
weer in de van te voren goed schoon
gemaakte slakke huisjes Nu is'het de
heer Florack die de opening afsluit en
wel met ver arde roomboter. Vooral
geen margarine gebruiken, waarschuwt
hij.
Zo kunnen ze worden verzonden en
gegeten Er zijn echter ook mensen, die
de ..naturelslak", dat wil zeggen, de
niet bereide slak kopen Slakken moe
ten een heerlijk voedsel zijn; zij zijn
minder kostbaar dan bijvoorbeeld oes
ters. waarbij gewoonlijk de champagne
rijkelijk moet vloeien. Het enigewat
men bij slakken eet. is een doodge
woon stukje geroosterd brood.
Zelfs de slakkenhuisjes kunnen nog
