Geheime groepen werken in alle landen Gigantische uitbreiding van de Hoogovens Corjaaltocht door het Oerwoud ,,'t Centrum" - Moskou - leidt hun activiteit FEITEN, DIE DE BRITTEN AL ONTDEKTEN Daar wordt wat groots verricht Negers dansen al hun emoties uit DE ORGANISATIE DER ATOOMSPIONNAGE HET BRITSE PLAN om de bewegingen van IJzeren-Górdyndiplomatén in Engeland te beperken tot een grens van 30 myi rondom Londen, wordt hier meer gezien als een represaille tegen de aan Britse diplomaten te Mos kou opgelegde reislimiet van 30 mijl, dan als een effectieve maatregel tegen spionnage. Hoewel diplomatieke onaantastbaarheid een dekmantel verleent voor vele vormen van spionnage, is het bekend, dat de Russische spionnage- groepen gewoonlijk zodanig zijn opgezet, dat zy in geval van oorlog of andere omstandigheden waarby diplomatieke betrekkingen verbroken wor den onafhankelijk van hun ambassades kunnen biyven doorwerken. Comm. partijen leveren aspirant-spionnen De betaling der agenten m BA WI.JAM nanga Jarioppo, nanga gon saka, nanga JanefieBroer Wereld bed rijf aan de mond van het Noordzeekanaal Uitbreiding met steun van Marshall en de Staat Een wonderlijk lied (Van onze correspondent te Londen). kent. De identiteit van deze laatste is alleen bekend aan de resident-di recteur in het naburige land en aan het „centrum". Een aantal gegevens omtrent de ingewikkelde samenstelling van de Russische spionnagegroepen is hier de laatste maanden aan het licht geko men. In grote trekken schijnt de opzet als volgt te zijn. Voor elk land is er een onafhankelijk „netwerk", met aan het hoofd een zgn. „resident-directeur' Deze woont niet in het land waar zyn s,kring" werkt, maar organiseert deze vanuit een naburig land. Zodat bijv. de resident-directeur van het Russische netwerk in Amerika woonachtig zou zijn in Jfexieo, die van het netwerk in Frankrijk bijv. in Italië, die van in geland in Belgie. Indien bijv. de resi dent-directeur in Zwitserland van het netwerk in Duitsland echter gegevens over de Zwitserse legerstaf zou ont dekken, zou hij deze niet zelf behan delen, maar ze doorgeven aan de resi dent-directeur van het netwerk in Zwitserland, die waarschijnlijk in Frankrijk woonachtig zou zijn. De re den hiertoe is, dat de anti-spionnage- diensten van een land grotere aan dacht schenken aan iemand, die zij ervan verdenken direct tegen hun eigen land te werken, dan aan een individu, dat, hoewel woonachtig in hun land, vermoedelijk werkt tegen een nabu rige mogendheid. De resident-direc teur, die altijd in Rusland getraind en een expert telegrafist is, behoort door gaans niet tot de nationaliteit van 't land waar hy woonachtig is en is nim mer een Rus. De visa voor Rusland worden na zijn terugkeer uit Moskou van zijn paspoort verwijderd. Hij be drijft zelf geen actieve spionnage. Zijn taak is het controleren van verbin dingslijnen en financiën en het uit zoeken van de inlichtingen, die hem van zyn agenten uit het naburige land bereiken via de koeriers en „buffer contacten" en ten slotte het coderen van deze inlichtingen en het doorzen den ervan naar het „Centrum", zoals Moskou in alle Russische netwerken heet. De identiteit van de resident directeur is, behalve aan het „cen trum" alleen bekend aan de „buffer contacten" en niet aan de agenten en koeriers. Het coderen in cijfergroepen geschiedt uitsluitend door de resident directeur zelf. De cijfercodes en call- signs van elke resident-directeur zijn Verschillend en alleen bekend in het „centrum". De „buffercontacten", die de identiteit van de resident-directeur kennen, zijn of van de nationai'teit van het land waar voornoemd indivi du woont, of van het naburige lana land waar diens kring werkt. Hoe men spionnen kweekt De taak van de „buffercontacten" is voorts het uitzien naar mogelijke nieu we recruten. De bron bij uitstek hier voor is de plaatselijke Communistische Partij, Ruslands „vijfde colonne" in vrijwel elk land ter wereld. In de C.P. van elk land bevindt zich een hoogge plaatst partijlid, wiens taak het is, in lichtingen omtrent adspirant-agenten door te geven naar het buffercontact, die deze op zijn beurt doorgeeft aan de resident-directeur van het netwerk. Veelal recruteert men spionnen uit door de C.P. georganiseerde studie- en debatgroepen onder sterk-links ge oriënteerde studenten en intellectue len en bij voorkeur uit hen, die in een „waardevolle" positie zijn of er toe kunnen opklimmen. Het recruteren gaat uiterst omslachtig en langzaam, met een vijfdubbele veiligheidsobser vatie. Dit soort candidaat-agenten krijgt dan instructie om zich niet openlijk aan te sluiten bij de C.P. en zich te onthouden van het uitspreken van communistische of links-socialist! sche denkbeelden. Wanneer een agent direct uit de plaatselijke C.P. gerecru- teerd wordt, krijgt hij opdracht zjji. partijlidmaatschap te laten vervallen. Dit geldt niet voor de recruten, die be stemd zijn voor koerier^ of hulptete grafistdiensten. Zij kunnen openlijk partijlid blijven. Wanneer de nieuwe agent eindelijk zijn proeftijd doorlopen heeft en het „centrum" hem als betrouwbaar ge accepteerd heeft, wordt hij een onder deel van een „cel" van vier personen en komt dan via een koerier in recht streekse verbinding te staan met hei buffercontact van de resident-direc teur. Hij staat dan dus niet langei onder toezicht van de recruterings agent in zijn plaatselijke partij, waar mee hij alle openlijke contact afsnijdt Vanaf dat ogenblik is hij in het „net werk" opgenomen. Wanneer de nieu we agent gearresteerd zou worden, zou het netwerk verder hoogstens een on middellijke koerier kunnen verliezen daar de agent, hoewel in contact me' het buffercontact, diens identiteit niet Hoe informaties worden doorgegeven Het doorgeven van informaties door een agent aan een koerier geschiedt nimmer in een gebouw, maar altijd op straat, op een door hgt buffercontact bepaalde plaats en tijd, dikwijls voor een postkantoor of station. De in lichtingen, die via het buffercontact uiteindelijk bij de resident-directeur aankomen, zijn altijd getikt. Er wordt carboncopie geleverd. De topcopie wordt vernietigd. De carboncopie maakt het moeilijker een schrijfmachi ne te identificeren. Zij wordt vernie tigd, zodra de resident-directeur de inhoud in cijfercode heeft omgezet. In alle cjjferberichten, die naar het „cen trum" geradio'd worden, worden alleen bijnamen gebruikt voor de bronnen (agenten, „buffers", koeriers, telegra fisten enz.) De resident-directeur kent al de codenamen in zijn netwerk uit zijn hoofd. Het is bekend, dat de Russische netwerken in alle landen vrijwel uitsluitend Engelse voornamen gebruiken, meisjes- zowel als jongens namen en onafhankelijk van de sexe der agenten, zodat een mannelijke agent een vrouwelijke codenaam kan hebben. Ook landen en steden hebben Engelse voornamen in de transmissies naar Moskou, en variëren in elk net werk. De radiotransmissie naar Moskou is keivnelyk de meest kwestbare plek. In dien de contraspionnage erin slaagt de morse-cyfercode van de resident directeur te „breken" of de plaats der zender te bepalen, ligt diens gehele netwerk tydelijjk lam, zy het misschien voor korte tyd. Om deze reden instal leert deze zyn zender doorgaans in een zo hoog mogelijke flat in een dichtbe bouwde kom, hetgeen het werk van detectie-instrumenten bemoeilijkt. Men weet, dat de resident-directeur zyn „call-slgn" op een bepaalde golf lengte seint. Het „centrum" antwoordt op een afgesproken, en van tijd tot tyd wisselende, andere golflengte altijd op korte golf waarna de resident directeur wederom op een andere over eengekomen golf overschakelt en dan zijn ingewikkeld cyferbericht in morse doorseint. De resident-directeur, die ook ver antwoordelijk is voor alle financiën van zijn netwerk, zendt eenmaal per jaar een afrekeningsstaat naar het „een- De Russische vijfde colonne, be staande uit Engelsen in Enge land, Nederlanders in Nederland en Amerikanen in de Verenigde Staten, draagt het zijne ertoe bij om Moskou alle inlichtingen te verschaffen, die het wenst. De mensen, die tot de vijfde colonne behoren, zijn loyaal, maar uit sluitend aan de Sowjetunie en niet aan hun eigen land en daar om gevaarlijk. Hoe zij werken, vertelt onze Londense correspon dente in nevenstaand artikel. trum", tegelijk met zyn nieuwe be groting voor het volgende jaar. Ook hier zijn een aantal bijzonderheden over bekend. Bijv., dat het „centrum" (Moskou) het gehele bedrag nooit in eens betaalt, maar ongeveer viermaal per jaar een koerier zendt naar een land, grenzend aan dat waar de resi dent-directeur woont, dat echter niet het naburige land is waar diens net werk opereert. De resident-directeur reist dan naar dat land om de geld koerier te ontmoeten, die hem het be drag overhandigt, altijd in dollars. Men schat, dat de resident-directeur hiervan voor zichzelf een salaris van ongeveer 500 dollars per maand krijgt, naar gelang de sociale „stand" die hy ophoudt. Hulptelegrafisten en buffer contacten krijgen ongeveer 100 en 300 dollars per maand plus onkosten. De „bron"-agenten krijgen geen vaste be dragen, maar óntvangen bonussen naar gelang van hun resultaten, plus onkosten. Lang voordat zij permanent in het netwerk zijn opgenomen krij gen de recruten af en toe kleine be dragen voor „onkosten". Het is een oude truc. Als een spion eenmaal geld aangenomen heeft, is hij in de macht van zyn werkgever, die hem dan door dreigementen kan aanwakkeren, zo zyn eerste enthousiasme zou afnemen. De atoomspion dr. Klaus Fuchs ont ving slechts 100 pond (duizend gulden) toen hij zijn „werk" begon, een klein bedrag in verhouding tot de spion nage, die hij verrichtte, maar voldoende voor zijn jarenlange „discipline". Een zware taak Een der weinige gevallen waarin het netwerk direct contact opneemt met een Sovjetambassade is ingeval de resident-directeur zyn radiocontact verliest met het „centrum" of indien de geldkoerier van het „centrum' overtijd, verdwenen of gearresteerd is. De resident-directeur van een netwerk reist dan van zijn land van domicilie naar een aangrenzend land nim mer dat waar zyn eigen netwerk waar hij de militaire attaché der Rus sische ambassade bezochten zonder echter zyn identiteit bekend te maken. Hij overhandigt de attaché slechts een boodschap voor het „centrum" in zijn eigen cijfercode, aan de hand waarvan Moskou aan de militaire at taché een bevestiging kan géven of de hulpzoeker inderdaad een gevluchte resident-directeur is en geen contra spion. Hoewel het netwerk dus zo veel mogelijk onafhankelijk van de Sovjet-ambassades werkt in ver band met eventuele verbrekingen van diplomatieke betrekkingen betekent dit niet, dat de Russische ambassades er zelf geen „diensten" op nahouden. Zij hebben doorgaans een vijfvoudige veiligheidskring, met cellen, die alle elkaar en elk lid van de ambaSsade- staf bespionneren, en tevens stil toe zicht uitoefenen op de bestuursleden der plaatselijke C.P. De taak der Westerse anti-spionna- gediensten is enorm. Het is geen won der, dat M.I. 5 klaagt over een tekort aan beschikbaar personeel. De heden daagse Russische spion is onherken baar en leeft als een ogenschijnlijk eerzaam burger of tourist. Het kleine boekhandelaartje om de hoek of de gezellige handelsreiziger op de trein van 8-10 uur zouden wellicht eerder tot een Sovjet netwerk kunnen behoren dan een schone donkere vrouw of een geheimzinnige baron in het Grand Ho tel. Evenmin kan men elk als commu nist bekend staan persoon beschouwen als een betaald en getraind lid van de Russische geheime dienst, hoewel het wel degeiyk onverantwoordelyk zou zyn om informaties van geheime aari aan een lief blond partylid mede te de len. Zy zou die zeker doorgeven, maar hoeft daarom geen spion te zyn. De by het „netwerk" aangesloten spion, de gevaarlyke „bron"-agent, heeft geen openljjk contact meer met de plaatseiyke communistische party. Zijn lidmaatschap werd verbroken op het moment, dat de M\'D (het hoofdbureau van de Russische gehei me diensten) zijn dossier te Moskou als „betrouwbaar" afstempelde. ÉP !S Üii v Het gieten van staal gaat in Hoog- een majestueus vuurwerk, ovens' Staalfabriek gepaard met (Van onze speciale verslaggever). Willem op Nieuwjaarsdag, met zyn weitas met jenever Zo luidt de vertaling van dit wonderlyke liedje en zo klonk het, eindeloos herhaald en gevarieerd, terwijl wij in een corjaal midden in de nacht over de rivier naar huis voeren. Van de drie bosnegers, die ons vervoerden, lagen er twee te slapen, gehuld in witte lappen tegen de muskieten. De derde zat achter in de boot, wrikte met zyn peddel als met vissenstaart en hield daarmede de lichte corjaal op de rivier, waar de stroom het sterkst was. Wy kwamen langzaam vooruit en dat was voldoende om de volgende dag de dressine naar Paramaribo te halen. Het had enige moeite gekost om het zover te krijgen, dat die corjaal die nacht niet in een stille kreek bleef liggen, maar doorvoer; als compensatie voor wat het ons gekost had aan dram, blikjes sardines, chocola en tabak, kregen wy ineens dit nachtelyk solo-concert van stuurman JSenjamino. een knaap gezeten, die met een eind hout op een leeg petroleumblik had geslagen en aan de andere kant zat er een heftig op een lege kist te timme ren. Eerst kwamen de kinderen van het dorp, de kleintjes voorop, die op hun derde jaar al beginnen te heup wiegen. Urenlang klonk het rhythme. waarvan Benjamino de ziel vormde Steeds was het anders. Nu eens joeg hij het op, terwijl de zweetdruppels zijn roetzwarte kop deden glinsteren, dan weer werd het zacht en stierf hei bijna weg. Het kon ook, midden in een heftig tumult ineens met een daveren de slag eindigen. Tegen tien uur kwa men de ouderen. Zij brachten meer variatie, meer temperament en nieuwe energie voor de drumband. Want dan sen is bij de negers een primaire le vensbehoefte. Ver in het oerwoud klinkt de cadans van hun trommels vaak als een luguber monotoon ge klop. Als men ziet hoe zij rond een oude stallantaarn die een fantastische gloer op hun draaiende lichamen tovert uren lang in de meest grillige bewe gingen kunnen opgaan, dan verstaat men iets van hun kunst: een van de (Van onze speciale verslaggever). Daar waar Holland op z'n smalst heet te wezen, kunt ge Holland op z'n breedst aanschouwen. Daar, aan de Naordzyde van het Noordzeekanaal, dicht bij de kust, 's avonds en 's nachts wijd de verre omtrek verlichtend met een felle, rose gloed, verheft zich het Nederlandse Hoogovenbedryf, waar gij u, - zonder zweem van vals patriottisme, trots kunt voelen Nederlander te zyn. Continu, want rusteloos zonder adempauze rollen er de electrische loopkranen, die in één machtige greep tonnen yzererts, cokes of kalksteen opnemen en toe voeren aan de hoogovens en elke vier uur laait opnieuw de verblindend-rode gloed hoog op, wanneer na de aftap een stroom van vloeibaar ruw yzer in de gietmaohine tot „gietelingen" zal stollen. grondstoffenbasis te verschaffen en uit de overtuiging, dat de Noordzee kust met haar mogelijkheid van aan voer zonder overlading van ertsen en haar gunstige ligging voor export, een aangewezen vestigingsplaats voor 'n dergelijk gigantisch bedrijf vormde. Om u een indruk van de omvang der hoogovens te geven: de terreinen be slaan thans nog een oppervlakte van 271 ha. Er zijn 4 cokesovenbatteryen, 3 hoogovens, 1 staalfabriek met 3 Siemens-Martin-ovens, een walserij voor zware en één voor dunne platen en een bijproductenfabriek. Dan zijn er als nevenbedrijven het stikstofbin- dingsbedryf (MEKOG) en de cement fabriek (CEMY). De transportmogelijkheden der Hoogovens zijn een eigen zeehaven met rechtstreekse verbinding parallel aan het Noordzeekanaal met de Noordzee, drie havens voor binnen lands verkeer en een spoorwegnet van maar eventjes 65 km. En welke producten de ruim 6800 bedrijfsgenoten, wier fabriekstijd- schrift „Samen" ook reeds in zijn naam voortreffelijk de uitnemend" geest in deze industrie uitdrukt, fa briceren Ziehier een eenvoudige, maar o.i. alleszeggende opsomming: cokes, gas, ruwijzer, staal, dunne platen, zware scheepsplaten, profielen, gegoten ijze ren buizen, silica-kalk, zuurstof, sal peterzuur, kalksalpeter, ammoniak, ammonium-sulfaat, teer, benzol, tol- nol, solvent naphta, cement en gegra nuleerde slak als wegverhardingsma teriaal. Bovendien voorziet het Hoog ovenbedryf alle gemeenten in de om geving van gas, verder de Zaanstreek, Amsterdam-Noord en Hoorn. Ook in \\/IE ALS WIJ elders zulk een mach tig hoogovenbedrijf bezocht en be zichtigd heeft, legt vol bewondering kilometers af over de uitgestrekte terreinen, trappen beklimmend, waar van de leuningen uiteraard niet brandschoon zijn, huppelend over spoorrails en andere obstakels, op 20 minuten gaans afstand van de halte plaats Velsen-Hoogovens gelegen en toebehorend aan de Kon. Ned. Hoog ovens en Staalfabrieken N.V. Een we- reldbedrijf voortgekomen uit de be hoefte, om aan de ijzer- en staalver- werkende industrieën van ons land 'n Bijna onhoorbaar ging de fijn besneden paral door het water. Het oerwoud luisterde blijkbaar mee naar dat zach te watergeklots, want het was dood stil tussen de oevers, toen de roeier ineens ging zingen. Een vreemde me lodie, op een toonladder, die met geen majeur of mineur iets te maken had op een tekst, die wij eerst langzamer hand gingen verstaan, terwijl wij, in onze deken gehuld, luisterden naar de stilte om ons heen en het vreemde lied dat" daar ineens weerklonk. Het was een van de liederen, die de Mattawaaiers alleen maar bezittea, zei Benjamino en waar zij ook op dansen Neen, van zijn Italiaanse naamgenooi en concurrent Gigli had Benjaminc nog nooit gehoord, verzekerde hij ons Wel wisten wij, dat hij een allround- muzikant moest zijn. Hadden wij hem Zondagavond niet als drumleider be wonderd. toen hij met zijn vingen- urenlang het meest gevarieerde rhyth me uit de bodem van een oude keuken- pan had geslagen? Naast hem had nog weinigen waarin zij zich met natuur lijk talent kunnen uiten, waarin zij alles om zich heen vergeten. Het hoogtepunt Komen eenmaal, later op de avond, de oudere dorpelingen, dan roept het publiek joelend steeds om meer. Een vrouw komt naar voren en kronkelt haar armen omhoog, terwijl haar heu pen beginnen te draaien. De voeten staan dwars naar buiten en de spieren zijn tot het uiterste gespannen. De voet komt met kracht op de harde leemgrond neer, zodat de sterke tenen er gaten in slaan. Dan komt haar part ner uit de menigte en zonder elkaar aan te raken dansen die twee in wilde furie rond. Soms bijna tegelijkertijd een voet naar voren brengend, soms ook alleen maar met arm- en voetbe wegingen elkaar van alle kanten be naderend. Een emmer „zopie-zopie" gaat rond, waaruit men nieuwe kracht drinkt en zo kan het diep in de nacht worden. Dan danst de hele groep door elkaar en steeds harder klinkt de drumband, terwijl de negers als in trance timmeren op hun primitieve trommels, maar steeds met oneindig veel variaties en nooit zonder ziel of betekenis. Diezelfde Benjamino zat thans zijn liedjes te zingen midden op de rivier, in een stilte, die hoorbaar was. Af en toe werd het gezang onderbroken en peddelde de Mattawaaier weer enkele minuten, met zijn houten vissenstaari het water bewegend. Eens joeg hij een kudde apen de schrik op het lijf dooi ineens met zijn peddel een klats wa ter op te slaan. De dieren vlogen luir krijsend door elkaar en men hoorde ze van tak tot tak springen, totdat hei weer stil werd. Een andere keer hoor de ik hem ineens midden in het don ker van de nacht luid praten me' iemand, die prompt uit de verte ant woordde. Het was een van de goud delvers, die volgens Benjamino no- slapen. Een van die merkwaardige oer woudbewoners, die jarenlang het witte zand met kiezel op een grote schaal met water mengen en kleine schilfer tjes van het edele metaal verzamelen, dat hier na onzinnig veel arbeid inder daad voor het grijpen ligt, tenzij men ineens een stuk vindt, zoals wel eens gebeurt. „You can be rich in the twinkling of an eyezei ons eens een oud versleten mannetje met een rafelbroek aan zijn magere benen die als een volmaakte copie van dokter Faust hier zijn leven slijt. Urenlang hebben wij zo gevaren in die wonderlijke tropische nacht, waar in wij ons geen moment verveeld heb ben. Alle herinneringen aan de onder vindingen van enkele weken kwamen als een film voor ons terug al zagen wij maar vaag de contouren van de bosrand langs de rivier. Al hoorden wij slechts de mysterieuze geluiden uit het oerwoud: het sjirren van de krekels, het gekrijs van een aap. of het hele woud te overstemmen en alle zangers het zwijgen op te leggen, ook de stem van de Mattawaaier. die van broer Willem zingt en zijn jenever. dit opzicht staan nog belangrijke uit breidingen op het programma en de tijd schijnt niet ver meer, dat Noord- Holland benoorden het Noordzee kanaal slechts één gasfabriek kenti de hoogovens. Aanzienlyke uitbreiding. Wy staan aan de vooravond van een aanzienlyke uitbreiding dezer fabrieks complexen, welke in het kader der in dustrialisatieplannen onzer regering en mede dus ter bestryding der reeds alom heersende werkloosheid van bui tengewoon groot gewicht zyn. Van de zijde ..er Marshall-hulp-auto riteiten is immers onlangs goedkeuring gegeven aan een programma van mo dernisering en uitbreiding tot een be drag van 23.500-000 dollar oftewel f 89.300.000. Bovendien is dezer dagen ingediend een drietal wetsontwerpen tot deelne ming van de Staat der Nederlanden in de oprichting ener N.V. Breedband voor 't verreweg grootste deel van het aan delenkapitaal. Aangezien evenwel deze nieuwe N.V. een onderdeel uitmaakt van de Hoogovens, is hier geen sprake van een nationalisatie der staalindus trie, gelijk door de Brits. Labour- regering voor onze Engelse vrienden voorgesteld. Wat nu houden die uitbreidings plannen, -welke stellig de instemming van onze volksvertegenwoordiging zul len hebben, in? Allereerst een uitbrei ding van de capaciteit der staalfabriek tot ongeveer 570.000 ton ruw staal in één jaar. En dan de bouw van een blokwalserij. Voorts zal de nieuwe N.V. Breedband, omvatten een warme breedbandwalserij, een koudwalsery en een blikfabriek, alles naar Ameri kaans model. Tweeduizend nieuwe arbeidskrach ten zullen kunnen worden aangetrok ken en onmiddellyk zullen andere ver werkende metaalindustrieën in ons land ook tot aanzienlyke personeelsuit breiding kunnen komen. Dit alles èn de volgende cijfers ge ven in deze tyd van stijgende bevol kingsaanwas en toenemende werk loosheid de burger weer enige moed voor de toekomst. Door de blokwalserij zal het moge lijk zijn de productie op te voeren tot 200.000 ton. De N.V. Breedband zal 60.000 ton warm gewalste plaat, 75.000 ton koudgewalste en 75.000 ton vertind blik kunnen afleveren. De bouwtijd zal ongeveer drie jaar vra gen. Daarna zal de fabricage van walserij-producten van 200.000 ton tot 410.000 ton stijgen en de totale Ne derlandse productie van 300.000 tot 600.000 ton per jaar. Het totale oppervlak van de gebou wen der geprojecteerde uitbreidingen is ongeveer 7 ha. groot. De fabrieks complexen bestaan uit 14 grote hal len, waarvan de grootste 265 m. lang en 38 m. breed is. Voor het interne transport van het materiaal moet op het fabriekster rein 15 km. spoorrails gelegd worden, een afstand dus ongeveer als van Be- verwyk naar Alkmaar en het totale geïnstalleerde vermogen aan electro- motoren zal ongeveer 100.000 pk. be- dagen! Wie als wy onder kundige en erva ren leiding gedoold heeft door de fa briekscomplexen en over de weidse industrie-terreinen, wie slechts even een blik geworpen heeft in de sociale keuken van dit wereldbedrijf, waar in tal van opzichten voor alle werk nemers op voortreffeiyke wyze gezorgd wordt die zal met ons by het af scheid de overtuiging me: zich mee dragen: Daar wordt wat groots ver richt by het Noordzeekanaal:

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1950 | | pagina 9