Alkmaar in de worgende greep der bezetters
Gehele
De bevrijding bracht niet de toekomst
die men verwachtte
Een „blussing'' zonder water
AGENDA
Handelsond
In de bange jaren van vrees en ellende zag men
reikhalzend naar de vrijheid uii
Feestavond Christelijke
Oranjevereniging
De Openbare Leeszaal
en Boekerij hield haar
jaarvergadering
Ook hoofdka
Op het Stationsp
een groot gel
verrijzen
onrnm^i
4 MEI I960
^LKMAAR IS, WAT DE VERWOESTINGEN BETREFT, de bezettingstijd goed
doorgekomen. Er is wel eens een bom gevallen, die huizen heeft weggevaagd
of ernstig heeft beschadigd, soms ook waren het mitrailleurkogels van schut
ters uit vliegtuigen, die mensen gedood en woningen gehavend hebben. Onder
de lange bezettingstijd heeft men hier in onzekerheid geleefd waar de eind
strijd in ons vaderland zich zou afspelen en er zijn tal van voorspellingen
gedaan, dat de laatste Duitse verdedigingsgroep zich over de afsluitdijk naar
Noord-Holland-Noord zou terugtrekken, waar dan, na een bloedige strijd, door
de geallieerden de overwinning zou worden behaald, maar waarbij er van dit
gewest als slagveld niet veel meer zou overblijven dan rokende puinhopen.
Gelukkig is dat niet bewaarheid. Wij hebben vele Duitse strijdkrachten de
laatste oorlogsdagen vanuit Friesland en Groningen naar Noord-Holland zien
vluchten, maar al die wagens met manschappen en wapenen zijn over de Ken-
nemerstraatweg naar het Zuiden verdwenen. Alkmaar is voor totale vernieling
gespaard gebleven evenals zo menige andere mooie provinciestad in dit gewest
en alleen de onder water gezette Wieringermeer kon er van getuigen, dat de
vernielzucht van onze gehate vijanden, ondanks de naderende vredesdag, nog
niets van haar gruwelijke betekenis had verloren.
TEN SLOTTE is het
huis en haard niet
vernielen van
en haard niet het ergste wat
ons kon overkomen. Er waren in deze
voor ons zo ongelijke strijd hogere
waarden en helaas moeten wij consta
teren, dat menig stad- en streekgenoot
aan de moordzucht van de bezetter ten
offer is gevallen. Alkmaar was een bol
werk in het verzet van deze Noorde
lijke streek. Alkmaar had een sterke
groep van illegale dappere mannen en
vrouwen, allen bereid om goed en bloed
voor de vrijheid van ons vaderland in
de waagschaal te stellen. Wie uit eigen
ondervinding of door het deelnemen
aan het verzet van huisgenoten de on
dergrondse strijd van meer nabij heeft
kunnen volgen, weet hoe hier in ver
loop van jaren een organisatie gegroeid
is, die zich niet allereerst ten doel stel
de regelend op te treden als de oorlog
zou beëindigd zijn, maar die onder
goede leiding, voortreffelijke samen
werking en door grote gemeenschaps
zin waarbij naar kerkelijke richting
of politieke overtuiging niet meer ge
keken werd als 't ware één grote
broederschap vormde, waarvan de le
den stuk voor stuk hun leven waagden
óm de minder fortuinlijken onder hen
uit de klauwen van de bezettingsmacht
te kunnen redden. Soms werden die po
gingen met succes bekroond, soms ook
bleek het niet mogelijk met voldoende
kracht te kunnen ingrijpen.
Dan klonken de schoten van het
executie-peloton
Alkmaarse burgers gaven hun leven
voor ons aller vrijheid en in die bange
dagen was er in aller hoofden slechts
één gedachte: „Wij zullen zorgen voor
de nahestaanden van hen die vielen,
wü zullen dé taak overnemen van al
die huisvaders, die dappere kerels, wier
gezinnen in benarde omstandigheden
achterblijven.
Zó is het geweest en het was hoe
onwaarschijnlijk dat ook klinken mo
ge in zeker opzicht een mooie tijd.
Want Nederland was niet meer in hok
jes en schotjes verdeeld, Nederland
was één groot verzetsgeheel van naar
gemeenschappelijke vrijheid strevende
mannen en vrouwen. De nood der tij
den had allen in een groot verbond
tezamen gebracht en uit die eendracht
is in de donkerste jaren de kracht ge
boren om onze gehate vijanden zo
doeltreffend te bestrijden, dat de onder
grondse voor de hier verblijvende be
zetting een gevaren-factor van zeer
grote betekenis is geweest.
Hulde en dank.
WIJ ZULLEN niet de lange lijst ver
melden van alle stad- en streekge
noten, die voor de vrijheid van ons va
derland zijn gevallen.
Zaterdagmiddag is er in De Hout een
monument onthuld op de plaats waar
vijf mannen geëxecuteerd zijn voor het
doodschieten van een landwachter, ter
wijl wel vaststaat dat geen hunner
daaraan schuldig is geweest. Dat was,
wat men in die dagen noemde, het stel
len van een voorbeeld. Men schoot
eenvoudig gedetineerde verzetslieden
neer en de naïvelingen, die daartoe
overgingen meenden werkelijk, dat zij
daarmee het verzet de kop konden in
drukken.
De Alkmaarse dodenlijst bevat helaas
vele namen. Er zijn op tal van plaatsen
in onze provincie Alkmaarders gemar
teld en geëxecuteerd, er zijn er ook
talrijken omgekomen in be moordende
concentratiekampen en in de Duitse fa
brieken en het lot der joden, waar
onder zo vele nijvere burgers uit onze
veste, behoeft hier niét meer te worden
beschreven. Op de dag, dat Alkmaar
voor de vijfde maal zijn bevrijding her
denkt past meer dan ooit een woord
van hulde en dank aan al die dappere
mannen en vrouwen, aan de nog leven
den en aan de doden. De mens veran
dert met de omstandigheden. Nederland
is helaas niet lang meer de grote broe
derschap gebleven, het is wederom ver
deeld in groepen en groepjes, die zich
angstvallig van elkaar afscheiden. De
dagen van spanning en gezamenlijke
actie liggen achter ons en helaas is ook
weer bewezen, dat wij te snel kunnen
vergeten en dat geloften, in heilige ver
ontwaardiging afgelegd, in verloop van
tijd veel van hun waarde kunnen ver
liezen.
Ware het anders dan zou een lichaam
als de Stichting 19401945 thans geen
dringend beroep op ons volk behoeven
te doen omdat er steeds minder vrij
willig wordt geofferd en de belofte, dat
er voor de nabestaanden van onze ver
zetslieden zou worden gezorgd, door
velen reeds volkomen is vergeten.
|£R IS OVER het algemeen niet zo
heel veel over de bezettingstijd in
Alkmaar te melden. Er zijn niet zo
vele bijzonderheden, welke Alkmaar in
deze gedenkdagen een vooraanstaande
plaats doen innemen. Het is hier gegaan
zoals in zovele andere steden, wij heb
ben geleden en gestreden en, in bange
afwachting van alles wat ons boven het
hoofd hing, reikhalzend uitgekeken
naar de dag, dat wij de driekleur weer
uit het venster konden steken, dat wij
ons zelf weer zouden zijn en onszelf
zouden kunnen blijven.
Wij behoeven hier niet uitvoerig te
herinneren aan de verwarrende nacht
toen de vijand ons met zijn hakenkruis
vliegtuigen verraste, de luchtgevechten
boven het vliegveld Bergen, de held
haftige strijd uit de Mei-dagen, de loop
graven welke in onze straten werden
gegraven in de ijdele hoop, dat wij de
macht uit het Oosten nog door militair
geweld zouden kunnen keren.
Wie herinnert zich niet de eerste op
roepen van ons gemeentebestuur waar
in tot rustig afwachten werd geadvi
seerd, wie kent niet meer de volkomen
verslagenheid van onze stadgenoten
toen na vijf dagen van heldhaftige
strijd bleek, dat onze militaire macht
niet in staat was de kracht der naar het
Westen trekkende horden te breken.
De eerste Duitse uniformen vertoon
den zich in onze straten, de voornaam
ste gebouwen werden bezet. Seyss
Inquart werd rijkscommissaris over
deze lage landen en stak een verzoe
nende hand uit, die door weinigen
werd gegrepen. In die dagen kwamen
de mannen en vrouwen, die met de
vijand heulden, openlijk naar voren
Er waren er bij, die, toen misschien
nog te goeder trouw, de dageraad van
een betere toekomst verwachtten, er
waren er,' die eindelijk kans zagen hun
lang verkropte haat tegen vermeende
achteruitzetting te kunnen koelen, er
waren baantjesgasten, die zich een gou
den toekomst droomden, er waren ook
gevaarlijke elementen, bereid om ons
volk stuk voor stuk aan de vijand te
verraden en te verkopen. Zij allen
hebben op het verkeerde paard gewed
en in meerdere of mindere mate de
straf voor hun trouweloosheid gekre
gen.
Vorderen, vorderen, vorderen.
\^IIE HERINNERT zich niet het eerste
wachtlopen omdat kabels of mili
taire apparaten moedwillig waren be
schadigd. In die dagen stak het verzet
reeds de kop op, maar het ontbrak nog
aan de nodige contacten en contanten
om doeltreffend te kunnen samenwer
ken. De militaire commandant vestigde
zich in Huize Voorhout waar het af
lossen van de wacht dagelijks tot een
volksvoorstelling werd gemaakt. Men
raakte langzamerhand gewend aan het
beeld van de Duitse uniformen in onze
straten. Wie hoort in gedachten niet
meer de spijkerschoenen over de keien
gaan, wie ziet niet weer de troepen
uitrukken op hun dagelijkse marsen,
exerceren van de landwachters. die, be-
Wie herinnert zich niet de klank der
afgebeten Duitse commando's en het
execeren van de landwachters, die, be
wapend met hagelgeweren, stumperige
pogingen deden om 't militair vertoon
van hun Duitse broeders te imiteren.
Fietsen werden voor de Wehrmacht
gevorderd, radiotoestellen moesten wor
den ingeleverd, koper en tin. kleren en
dekens werden ingezameld. Hoevele
toestellen zijn er niet clandestien ver
dwenen, hoevele kunstvoorwerpen wer
den er in die dagen niet in de grond
gestopt om later door het vocht bescha
digd te worden opgegraven. Wij kunnen
met vlugge schreden door dit tijdperk
der verschrikking gaan. We denken
aan de Winterhulp, aan de bekendma
kingen op muren en schuttingen, aan
de eindeloze bedreigingen, het zoengeld,
de bunkers en muren, het bezetten van
tal van bedrijven waar men volkomen
aan de willekeur van de indringers was
overgeleverd. Daarna het avondverbod,
het verplichte spitten voor de Wehr-
maehtswerken, de verschrikkelijke raz
zia's, waarbij men onze mannen en
jongens bijeendreef om ze als kudden
vee naar Duitsland te sturen. Dat alles
dateert uit die donkere dagen, uit de
tijd, dat men fluisterend de waarschijn
lijkheid van een overwinning besprak
en dat men van ganser harte hoopte en
verwachtte, dat er binnen zeer afzien
bare tijd een einde aan deze verschrik
kingen zou komen.
QE LAATSTE LOODJES wogen het
zw^irst. In de laatste winter kwam
de hongersnood, verrezen de Centrale
Keukens waar de vissoep steeds schra
ler werd. Toen dreef men een handel
in alles wat eetbaar was waarbij woe
kerprijzen werden gevraagd en gege
ven. Wie herinnert zich niet meer de
talloze clandestiene slachterijen en bo
venal de hongertochten naaf het plat
teland, de uittocht uit de steden van
mannen, vrouwen en kinderen met stuk
gelopen schoenen, op fietsen met houten
banden en met vehikels, die door het
wrakke timmerwerk in elkaar zakten.
In de steden stierven de ouden en
zwakken, die niet meer voor zichzelf
konden zorgen en onze Kennemer-
straatweg bood elke dag het droeve
beeld van uitgeteerde mensen, die met
hun laatste krachten naar buiten wa
ren getrokken waar vele boeren zich in
die tijd ten koste van hun medemensen
verrijkt hebben, maar waar gelukkig
ook zovele anderen alles hebben ge
geven wat zij in redelijkheid konden
missen.
De Dolle Dinsdag lag toen al achter
ons, en ook in Alkmaar had men te
vroeg gejuichd en de beruchte majoor
Schauss met zijn onafscheidelijk rij
zweepje onder de arm, zorgde er wel
voor, dat ook hier de verschrikking der
bezetting in steeds dreigender vorm ge
voeld werd.
Niet het minst door de illegale wer
kers, die in het nauw werden gedreven
en voor wie de bezetting niet lang
meer had moeten duren omdat de
vijand over steeds meer gegevens be
schikte en de gehele organisatie ter
plaatse dreigde opgerold te worden.
De bevrijding kwam.
J^E BEVRIJDING is gekomen. De
voedselpakketten uit de vliegtuigen,
het Zweedse wittebrood van het Rode
Kruis, wie zal ze ooit verg\ten. De rol
len werden omgekeerd, de lang ver
kropte haat- en wraakgevoelens braken
zich baan, de volksvijanden verdwenen
in gevangenissen en kampen. Het met
geld smijtende Militair Gezag trad op
de voorgrond en overal in den lande
verrezen de zuiveringscommissies waar
bij men zich soms een leidende positie
trachtte te verschaffen om van het be
oordelen van eigen tekortkomingen ver
schoond te kunnen blijven. Er werd op
de meest verscheidene manieren recht
gesproken, er werd gewroken tot ook
de behoefte aan wraak in zo menig
mensenhart verkoelde en men de gedra
gingen der delinquenten meer en meer
in het kader van hun persoonlijke om
standigheden leerde bekijken. Die na
oorlogse tijd vanaf de blijde dag, dat
hier de eerste Canadese tanks versche
nen en de bevolking onze bevrijders
hartstochtelijk toejuichte, heeft velen
niet de voldoening gebracht die zij zich
van een vrij Nederland hadden voorge
steld. Er is te veel .onzekerheid ge
weest, de nasleep van de ellendige oor
logsjaren heeft verwondering en ver
ontwaardiging in het hart van zo meni
ge trouwe vaderlander gebracht, maar
Nederland is door al die rechteloosheid
heen langzamerhand weer naar betere
verhoudingen gegroeid. De tijd, die
alles doet slijten zij het dan ook niet
vergeten heeft ons leven langzamer
hand weer in normaler banen gevoerd
en Nederland wordt zichzelf weer, het
land met zijn vreedzame bevolking,
maar met zijn hokjes en schotjes van
waaruit men het wereldgebeuren van
uit zeer verschillende gezichtspunten
blijft bekijken.
Wij worstelen niet meer in de wor
gende greep van de bezetter, maar wij
leven nog allerminst in de tijd, dat wij
vrijuit durven ademhalen en in een blij
verschiet een toekomst zonder zorgen
kunnen zien. Op deze tijd drukt het
stempel van de koude oorlog, de nieu
we dreiging uit het Oosten, die meer
dan vroeger het teken van de strijd
tussen wereldmachten draagt.
Moge ook deze verschrikkir-a van ons
worden weggenomen, opdat wij einde
lijk de rust zullen vinden die wij na
jaren van strijd en onzekerheid ver
diend hebben. Het leven is te kort om
het te zwaar met verdriet en vrees te
belasten.
„Brand" zonder vuur
yELE NIETS VERMOEDENDE WANDELAARS zullen zich gisteravond om tien
voor acht de ogen hebben uitgewreven, toen plotseling de Alkmaarse Vrij
willige Brandweer met groot materieel uitrukte, de glimmende rode wagens de
Langestraat inreden en met knarsende remmen voor het stadhuis tot stilstand
kwamen. Ijlings richtte men de blik omhoog, maar vuur noch rook waren te
bekennen. Er sloegen geen vlammen uit het fraaie historische gebouw en er
kringelde geen rook boven het sierlijke torentje, dat deze schepping van middel
eeuwse bouwkunst flankeert. Men kon gerust zijn. Het betrof slechts een oefe
ning, die tot het laatste ogenblik geheim gehouden, thans het gehele brandweer-
apparaat in beweging bracht en waarbij de opgekropte energie van de doQr een
langdurige „brandloze" periode geladen brandweermannen een uitweg vond.
dercorps. In de Langestraat genoten
velen van het uitschuiven van de Ma-
gyrusladder, die hoog boven de gevel
torende en op welks top een brand
weerman een slang op het denkbeel-
Brandweeroefening op,
voor, in en achter het
stadhuis
TOT HET LAATSTE ogenblik waren
de finesses omtrent deze oefe
ning slechts aan enkele ingewijden
bekend. Geen lek in de staf had de
opdracht wereldkundig gemaakt en
toen de commandant, de heer J. v.
Maarleveld gisteravond zijn laatste
orders gaf, werden de deuren in de
kazerne gesloten en bleven de brand
meesters in het ongewisse over het
geen hen wachtte. Eerst enkele minu
ten voor het alarm de corpsen „Bur
gerplicht" en „Kwiek" opriep, ontvin
gen de corps-commandanten hun in
structies. Deze luidden: „Uitslaande
brand in het stadhuis. De brand woedt
op de zolderverdieping van het oude
gedeelte van het frontgebouw. Deze
gehele vei-dieping en aangrenzende
ruimten staan vol met rook. Er is een
zware vonkenregen tengevolge van
een harde N.W.-wind. Verondersteld
wordt, dat de watervoorziening in de
brandkranen is gestagneerd." Zoals
vaak schuilde ook hier het venijn in
de staart. Met gezwinde spoed reed een
der wagens naar de Oudegracht, een
slang werd te water gelaten en in de
Breedstraat koos een tweede brand
weerauto stelling. De druk, door de
lange afstand verminderd, werd door
de tweede wagen weer op de juiste
sterkte gebracht, zodat de brand toch
op volle kracht bestreden had kunnen
worden. Terwijl de Breedstraat, Schou
tenstraat, Laat, Oudegracht en de hui
zen achter de leeszaal het beeld gaven
van bedrijvige brandweerlieden, werd
aan de voorzijde van het stadhuis een
slang op de put in de Langestraat aan
gesloten en verschenen moedige
corpsleden in de dakgoot van het Stad
huis. Acht minuten nadat „Burger
plicht" en „Kwiek" ter plaatse ver
schenen waren, kregen zij versterking
van „Kracht en Vlugheid" en het Lad-
Service van de Alkmaarse
politie
Vier Zweden, twee dames en twee
heren, die een trip door Europa ma
ken, kwamen gisteren in Alkmaar tot
de ontdekking, dat hun Hollandse de
viezen op waren.
Zij parkeerden hun auto voor het
politiebureau en vroegen de wacht
commandant beleefd om onderdak, wat
hij hun met alle bereidwilligheid ver
leende. Zijn service strekte zelfs zo
ver, dat hij in zijn rapport schreef:
Bedoelde personen wensen om half
acht gewekt te worden". Hetgeen
prompt geschiedde.
Over de service van de Alkmaarse
politie zullen de Zweden niet behoe
ven te klagen.
dige vuur richtte.
Toen alle maatregelen voor een ef
fectieve brandbestrijding genomen wa
ren en het alziend oog van comman
dant Van Maarleveld en hoofd-brand-
meester v. d. Idsert de paraatheid van
het corps had geschouwd, kon de
brandweer inrukken. In de Breed
straat werd nog even water gegeven
teneinde de watervoorziening uit de
Oudegracht te beproeven. Deze proef
slaagde uitstekend, evenals de oefe
ning geslaagd mag heten.
In de bovenzaal van „Tom" dankte
de commandant zün mannen voor hun
grote opkomst en medewerking en
sprak zijn tevredenheid uit over de
prestaties.
Feestelijkheden op 5 Mei
Op de bevrijdingsdag zijn de volgende
feestelijkheden georganiseerd.
Jeugdcircus.
Aankomst op het station 15 uur.
Voorafgegaan door de Postharmonie,
rijdt het gezelschap de volgende route:
Stationsweg, Scharloo, Geesterweg, Ze
venhuizen, Kerkplein, Langestraat,
Houttil, Waagpleïn, Marktstraat, Nieu-
wesloot, Hofplein, Nieuwesloot, Dubbele
buurt, Paternosterstraat, Paardenmarkt.
Circusvoorstelling op de Paar
denmarkt tot 17 uur.
Lampionoptocht (aanvang 20.45 uur).
Route: Paternosterstraat, Kerkplein,
Koorstraat, Laat, Payglop, Langestraat,
Mient, Waagplein, Marktstraat, Nieuwe
sloot, Hofplein, Nieuwesloot, Dubbele
buurt, Paternosterstraat, Paardenmarkt.
Fakkeloptocht (aanvang 21 uur)
Route: Paternosterstraat, Kanaalkade,
Kaarsemakersgracht, Voordam, Zijdam,
Luttik Oudorp, St. Annastraat, Ver-
dronkenoord, Bierkade (Accijnstoren),
Limmerhoek, Keetgracht, Oudegracht,
Ritsevoort, bij Molen van Piet „Bol
werk" op tot het Kruithuisje.
De inwoners van de gemeente wor
den verzocht, wanneer de opfEbcht het
„Bolwerk" op gaat, zich naar de singels
te begeven, waar het geheel een fan
tastische aanblik zal opleveren.
De optocht, die wordt ontbonden bij
het kruithuisje hetgeen op een bij
zondere wijze zal geschieden zal
door de toeschouwers het beste te zien
zijn in de Bergerhout.
Nieuwe garage wordt
geopend
Gebr. Kleen, die de City Garage in
de Paternosterstraat exploiteren, zullen
Zaterdag een tweede bedrijf, dc Cen
trum Garage, openen op het Scharloo
na. 14, waar de stalhouderij van de
heer Hoed was gevestigd. De opening
zal des middags om 2 uur plaats vin
den.
(Ontleend aan onze Advertentie-rubriek)
DONDERDAG
Bioscopen, allo theaters gesloten.
Canadaplein, 7.30 uur: Stille tocht
naar de Wilhelminalaan.
VRIJDAG
Harmonie Theater, 8 uur: Leve de
samba (tot 14 jaar o.g.); Victoria
Theater, 8 uur, Tromba (18 jaar);
Cinema Americain, 8 uur: Manon (18
jaar); A.B.T., 8 uur: De onzichtbare
ooievaar (alle leeftijden)
Troepenhuis Phoenix (Zandersloot),
311 uur: Pafafa, fancy-fair der Alk
maarse padvinders.
Muziektuin, 2.30 uur: Openbare ver
gadering Vredescomité.
ZATERDAG
Bioscopen als Vrijdag. Aanvang 7 en
9.30 uur.
Troepenhuis Phoenix (Zandersloot),
3—11 uur: Pafafa, fancy-fair der Alk
maarse padvinders.
Gisteravond hield de) Christelijke
Oranjevereniging haar jaarlijkse feest-,
avond ter gelegenheid van de ver
jaardag'van H.M. de Koningin. Even
als de andere jaren bestond ook nu
voor deze avond flinke belangstelling.
De zaal en het balcon van „Het Gul
den Vlies" waren zeer goed bezet. Het
openingswoord werd gesproken door
de waarnemend voorzitter, mr. Schen-
keveld. Deze memoreerde de 30e
April 1909, toen koningin Juliana ge
boren werd en hij zei, dat we niet
dankbaar genoeg kunnen zijn, dat we
geregeerd worden door het Huis van
Oranje. Hierna trad het Christelijk
gemengd koor onder leiding van de
heer G. C. Pranger op. Twee cou
pletten van het Wilhelmus werden
door de aanwezigen meegezongen. Uit
het jaarverslag bleek, dat het leden
tal ongeveer 300 bedraagt. De pen
ningmeester kon mededelen, dat het
kassaldo begin 1950 f 264.64 bedroeg.
Bij de bestuursverkiezing, nodig we
gens het bedanken van drie bestuurs
leden, werden de door het bestuur ge
stelde candidaten, de heren D. Dave-
laar, A. Hildering en P. Termaat bij
acclamatie gekozen, evenals mr. Schen-
keveld, die tot voorzitter werd be
noemd, wegens het bedanken van de
heer G. C. Dun. De heer Schenkeveld
stelde voor de heer Dun tot ere-voor-
zitter te benoemen, hetgeen spontaan
werd goedgekeurd. Als blijk van waar
dering voor het vele werk, dat hij ge
durende zijn voorzitterschap ver-richtte,
werd hem een mooi boek aangeboden.
De heer Schenkeveld herdacht tevens
het feit, dat de heer C. Knaap 30 jaar
lang vanaf de oprichting der vereni
ging secretaris is geweest en bood
hem eveneens een boek aan. Vervol
gens trad op het Alkmaars Klein-
orkest, dat ieders bewondering af
dwong.
Het optreden van Jong-Holland werd
verschoven tot na de pauze. Het
werkte het programma vlot af. Zowel
het werk op de brug, alsmede de vrije
oefeningen, en knotsoefeningen van
de dames vonden ieders waardering.
Daarna trad het Alkmaars Klein Or
kest nogmaals op. Het duurde echter
zo lang dat het voor velen bezwaarlijk
was om tot het einde te blijven.
Ten slotte werden enige geluidfilms
vertoond, o.a. over de eerste Koningin
nedag en over de Zuiderzee.
Opwekkingsbijeenkomsten
Van alle kanten wordt er geconfe
reerd, nationaal en internationaal.
Meestal gaat het dan om deze belang
rijke vraag: „Hoe krijgen we een
betere wereld?", of: „Is er nog toe
komst voor een mens?"
Het antwoord op deze zo belangrijke
vragen zal gegeven worden op een 3-
daagse bijeenkomst, uitgaande van de
Ned. Christ. Gemeenschapsbond in de
Doopsgezinde Kerk aan de Konings
weg te Alkmaar.
Bekende sprekers zullen aanwezig
zijn, o.a. Ds. W. Broer, Doopsgezind
predikant te Hoorn, evangelist J. Kits
van Doorn en evangelist H. Veldkamp
van Hengelo.
De eerste samenkomst wordt gehou
den op Maandag 8 Mei en vangt aan
om half acht. Vervolgens Dinsdag en
Woensdag om 3 uur en half acht. De
toegang is vrij. De toespraken worden
afgewisseld door solozang.
Orgelconcert in de
Grote Kerk
Vrijdagmiddag om 3 uur zal de or
ganist C. Jansen' het prachtige orgel
van de Grote Kerk bespelen. Dit con
cert is het eerste van 'n reeks zomer-
concerten welke tegen een zo laag en
tree worden gegeven, dat iedere mu
ziekminnaar er van zal kunnen genie
ten. Het bezoek aan het orgel-concert
op Koninginne verjaardag getuigt er
van dat nog te weinigen weten welk
kunstgenot door bekwame organisten
op dit prachtige instrument geboden
kan worden. Kerkvoogden hopen door
deze zomerconcerten de belangstelling
voor goed orgelspel steeds te kunnen
opvoeren.
Burgerlijke stand
Geboren: Cornelis, z. van H. J. van
Dam en J. C. C. M. de Vries. Anna M. J.,
d. van A. Roecoert en C. G. Nuij.
Getrouwd Peter W. Ronken en Ca-
tharina Kaandorp. Petrus Jongkind «n Geer-
truida Bieman.
STATUTEN VERZONDEN
Verzonden zijn de statutenvan
Haijtema's Graanhandel N.V. te Alk
maar.
Aan allen, die dit
aangaat
£LS HEDENAVOND velen zich
zullen scharen in de „Stille
Tocht" naar het monument ter
herdenking van de daden, dan
zullen de bittere ervaring van
vorige jaren heeft ons dit ge
leerd nog meerderen de onbe
grijpelijke behoefte gevoelen om
aan de kant te gaan staan ten
einde de stoet gade te slaan. Dan
zullen jongelui de route van de
omgang gebruiken als wielerbaan
en zullen automobilisten zich niet
ontzien om luid toeterend hun
ontstemming over de wachttijd
te uiten.
Laten de kijkers, de fietsers en
de ongeduldige automobilisten
bedenken, dat zij met hun wan
gedrag niet alleen anderen in
hun diepste gevoelens kwetsen,
maar bovenal de grofste oneer
bewijzen aan hen, voor wie het
monument werd opgericht.
De „stille tocht" is geen kijk
spel en geen gelegenheid Om
acrobatiek op een fiets te bedrij
ven. En de twee minuten stilte
hebben voor ons volk een te
grote betekenis, dan dat zij door
een auto-claxon gestoord mogen
worden.
Dat allen, wie deze regels aan
gaan, dit hedenavond zullen be
seffen.
Woensdagavond werd in het ge
bouw der Vereniging in de Lange
straat een algemene ledenvergadering
gehouden van de Openbare Leeszaal
en Boekerij.
De voorzitter, de heer Tj. N. Ade-
ma, gaf een kort exposé van de ge
beurtenissen in het afgelopen half jaar
en memoreerde de ernstige ziekte van
de adjunct-directrice, mevrouw Keu-
ning, waarin gelukkig een wending
ten goede is gekomen.
Uit het jaarverslag van de secreta
ris, de heer W. van de Pol bleek, dat
het ledental vrij stationnair bleef,
maar dat vele stadgenoten nog niet
beseffen wat hun aan ontspannings-
en ontwikkelingsmogelijkheden door
deze culturele insteling voor een zeer
bescheiden contributie wordt gebo
den. Het bezoek aan de leeszaal bleef
vrij stationnair. Voor de uitleenbibli
otheek worden geleidelijk meer boe
ken aangekocht.
De kascommissie de heren De
Man en Kloos had een gunstig
rapport over het,werk van de pen-
lifngfhéèster, de' heer H. Lind, uitge
bracht.
De rekening 1949 werd vastgesteld
met een eindbedrag van f 24261,84 aan
ontvangsten en uitgaven. Voor de be
groting 1950 is dit f 21256.
Besloten werd zich in verbinding te
stellen met de raad der gemeente om
het mogelijk te maken ook het perso
neel van deze semi-overheidsinstelling
de 5 procent loonsverhoging toe te
kennen.
Kinderen vierden het
Mei-feest
Zoveel kinderen wilden gistermiddag
deelnemen aan het Meifeest, dat de
afdeling Alkmaar van de Partij van de
Arbeid en de Alkmaarse Bestuurders-
bond in het Gulden Vlies had georgani
seerd, dat het leek, of een kleine hon
derd jongens en meisjes zouden moeten
worden teleurgesteld. Dank zij echter
de heer Mooij, die op royale wijze me
dewerking verleende, want nu was het
mogelijk de schare in tweeën te split
sen en twee voorstelling te geven. Een
deel van de dames ging met een kleine
driehonderd kinderen spelletjes doen
op een weide nabij Rochdale, terwijl de
anderen genoten van de avonturen van
koning GaapSlaap, die in heel zijn
leven nog maar veertien nachten had
geslapen en van Barendje Sneer, die
hem zou genezen, maar door een kwaad
aardige Raadsheer werd tegengewerkt.
Vanzelfsprekend was er ook het nodige
te snoepen, zodat de kinderen een kos
telijke middag hebben gehad. André
Carrell en de zijnen, die ae voorstellin
gen gaven, en de organisatoren van het
feest hebben alle eer gehad van hun
werk.
Nutsspaarbank te Alkmaar
In de loop van April werd op de spaar
bankboekjes ingelegd f 289.117,01 (v. j,
f 261.774,47) en terugbetaald f 394.115,55
(v. j. f 339.766,56), alzo minder ingelegd dan
terugbetaald f 104.998,54 (v. j. f 77.992,09).
Het aan de inleggers verschuldigde kapi
taal, bij de aanvang van het jaar f 11.472.870,05
bedraagt thans r 11.704.707,82 (v. i.
f 11.153.913,—).
Het aantal nieuw nitgegeven boekjes be
draagt 130 (v. j. 147). Ingetrokken werden
147 boekjes (v. j. 92). Het aantal in omloop
zijnde -boekjes, bij de aanvang van het jaar
27.774, (v. j. 17.380) aan personen of instel
lingen te Alkmaar gevestigd; 6655 (v. j. 6361)
aan personen of instellingen elders gevestigd
en 3428 (v. j. 3194) aan schoolspaarders.
Onder de in April nieuw uitgegeven boekjes
zijn begrepen 27 (v. j. 29) boekjes voor pas
geborenen (ou deze boekjes plaatst de Spaar
bank een eerste inleg' van f 1,—).
In April bedroeg het aantal posten van in
leg 2493 (v. j. 2009), dat van terugbetaling
2080 (v. j. 2064), tezamen 4573 (v. j. 4073).
De lediging in de loop der maand April van
638 (v. j. 436) sptarbusjes leverde een bedrag
van f 9.150,96 (v. j. f 7.480,50) aan kleine
besparingen op. Het aantal in omloop zijnde
busjes, bij de aanvang van het jaar 5200, be
draagt thans 5451 (v. j. 4822).
Reeds jaren lang hangt i
Stationsplein een geheimzi
een grote garage zou verrijj
gebracht; later beweerde m
worden gebouwd en het hc
Thans is er klaarheid in c
Alkmaar concentreren. Om
£»als die door deze bekend*
de autoriteiten nog hun fiat
niet op bezwaren zal stuiten
De toestand zoals deze z
reeds lange tijd onbevredig
De centrale werkplaats ii
aan de Helderse weg, vooi
paraties maakte men gebn
garage aan de Stationsweg
stalling is onvoldoende. Ei
van de wagens kan men in
aan de Dijk plaatsen, do
moet de nacht in de open
brengen. Bovendien heeft n
beschikking over een wa
heid voor chauffeurs, cond
het reizend publiek. Een i
bezwaar is, dat het hoofd
Purmerend is gevestigd, f
thans echter naar uit, dat al
lijkheden spoedig tot het ve
len behoren.
Het S
Op het Stationsplein, naas
wen van de Nederlandse S
waar thans een houten hokj
binnen afzienbare tijd een
rijzen dat een frontbreedte
twintig meter en een diepte
meter heeft. Van hieruit za
zicht kunnen houden op
Men kan er chauffeurs en
ces voor verschillende buss
zen, er zal een kassier zetele:
v
Veel wordt tegenwoordi)
hebbert in deze materie ron(
voren te brengen. Daarom
Alkmaar van de Nederlands
heer G. A. M. Snijders, direi
nodigen tot een lezing over
onderwijsvernieuwing en ma
heeft de heer Snijders een p]
wijs te verbeteren en een vij
wijs, zoals dat thans gegeven
De heer Snijders oi
een plan
Daarbij wordt gedacht aai
gens van vier lesuren elk.
zouden dan worden de vakl
lands en Engels en faculta
of Duits of Spaans. Voorts
boekhouden, bedrijfsleer,
kenen, staathuishoudkunde,
nanciële rekenkunde. Stent
facultatief en economische
kunde en geschiedenis in de
lezingen te geven op twee
Indien de brugklasse bij he
gemeen wordt zou dan het
derwijs vanaf de vierde 1
splitst moeten worden in
mische en in een technisch
Zonder brugklasse dient dit
af het derde leerjaar te ges
De heer Snijders kwam tot
clusie na een historisch ove
de groei van het handel
waarbij hij uitging van de
van Thorbecke van 1863. D
baar onderwijs („Hogere
school") probeerde voorberc
ger onderwijs te worden,
Thorbecke's bedoeling was.
bestond het gymnasium en
het handelsonderwijs op, c
moeilijke omstandigheden
moest zoeken. Het prototyp
school staat in Amsterdam,
gin was er een driejarige t
een tweejarige voorbereidin
Aangedrongen werd dus op
continu-onderwijs. Het gc
stuur maakte echter een 3-ja
met 2-jarige bovenbouw zoc
3 jaar het begrip handelsonc
de hoek kwam kijken. Daar
stond de H.B.S A, niet te
met de A-afdeling van de E
Minister Marchant „onthoo
handelsschool van vijf tot
waarschijnlijk alleen uit (vei
gevatte) bezuiniging en dez>
bestaat nog altijd. Wel maak
Bolkestein (toenmaals minis
voor de oorlog een nieuwe
M.O., met het doel, meer t<
te krijgen tot het hoger ondc
werk, dat na de oorlog werd
men door minister Gielen e;
door minister Rutten, die he
wijzigde en dacht aan een
H.B.S. met daarnaast een algei
jarige Middelbare school,
vrezen, dat dit een gewone U.I
zal worden, waarvan het peil
op het gewenste niveau ligt,
scholen uitstekend werk doe:
Maar, aldus de heer Snijdi
denkt te veel aan de vormir