Sterken dragen de zwakken in Finland
Noordzeebad Camperduin officieel heropend
Idee van „kanonnen en boter'
blijkt moeilijk te realiseren
Sociale zorg uitstekend georganiseerd
K NIEUWS
Cijfers, die veel
verbergen
De 25e Westfriezendag
Schermerhorn
Een half milliard voor
Amerikaanse defensie
Schoorl is er trots op
Westelijke inactiviteit maakt Sowjets drieste-i
Wonderwapens de
laatste hoop
Lijk van verdronken badgast
aangespoeld
Koedijk
Opoe Klein verloor
haar hele bezit
Akersloot
Vergadering schoolfeest-
commissie
Mevrouw Boesman boekt
succes
MAANDAG 19 JTTNI 1950
ide dingen nooit we,
van Bergen naar Alk.
e tram. Een heer met
zat tegenover ons. tVH
lij er over dacht,
egdoen en dat ge dan
;nde bussen van Ber.
kan gaan. „Niks g«.
,,'t is zó goed genoeg.'-
;end de rook uit zjj'u
genoeg" is een argu.
•d. Het raam stond
op het schokken van
ie sparren en de klei.
ter ons. De avondgeur
in ons hart. De torens
len scherp tegen het
van de hemel, ,,'t
waarom zou het heter
:er het goede genoeg
sneller en gladder
eer ge schokkend en
voor de laatste trein?
stoomtrammen. Naa?
tnikendam. Naar Alk-
Geen stroomlijn. Geen
Goed genoeg is 6nj
ar lag doodstil in die
De man keek lang en
horloge. „Op tijd" zei
id precies op tijd; dat
enoeg?"
succes in te nemen,
tra: j en zijn opstel-
:ven juist. Dat bleek
de bal in de nabij,
denlijn kreeg toege-
ren op het doel toe
kans die Smit had
voorkomen was zijn
Hij bleef echter als
mageld staan. Voor
iu niet moeilijk het
doelpunt te scoren,
doelpunt doch jam-
Ie scheidsrechter niet
Alcmaria-midvoor
verstek laten gaan
ïnspel stond toen hij
espeeld. Een misver-
iaria-achterhoede gaf
gelegenheid de ach-
einen. Tien minuten
aede combinatie van
t door de Boys-ver-
laatstgenoemde het
lelpunt scoorde. Nog
niet op en hun vol
rond. Ben de Grand
pass waarop Piet
reageerde. Afink
uit zijn doel, een eu-
doelman megr dan
n vlak vóór zijn grij-
n Blok de bal nog
-en en de stand was
e minuten werd het
ilcmaria trachtte de
solideren en de Boys
der tevreden of de
worden. Het waren
remden die hun zin
verdiende overwin-
ers konden opzoeken
len, onderzoeken het
W. van Bergen en
it Provinciaal Water-
Noord-Holland de
golfbanen te Bergen
ggen.
sprake geweest van
ilflinks in dit duin-
eet werd destijds als
rogelijkheden in den
Wijlen de heer Del
van de golfsport in
iet plan warm aan en
ierlands Golf Comité
ver de plannen. Daar
ilegkosten uit parti-
Tioeten komen, wor-
rolangstellenden ge-
zijn ook financieel
i aan de Volks
school
stuur van de Volka
nen ontving over de
telkenmale een Prov.
D. Het verwacht over
subsidie van f 46.700
an bijdragen van ge
iingen. Het exploita-
dit jaar op ruim
Ged. Staten stellen
veer een subsidie van
en.
e opbrengst
louden collecte voor
tellingen van alle ge-
onze gemeente niet
,38 opgebracht. Het
opbrengst f 625. Dit
aat is te danken aan
werking van tal van
wie het comité daar-
c zegt. Een belang-
ingezameld door een
en, dat met een
lende door de brand-
d. Bosch ter be*
onder muzikale be-
accordeonclub door
n woord van dank
ook aan de fa. Lou-
ngen voor de collec'
king stelde.
3t. Annaland: J- vaI)
voor Woudenberg,
-en.
:erken art. 31 K°:
lolnesSlikkerveer-*
.1 wen hove te Brod*
lommezijlNiezijb J-
voor N. Bergum e»
e: J. Moes, BlokzfM'
venter W. F. Jen6en
(Van onze speciale verslaggever)
IA CCOORD, de Finnen zijn een gezond volkje, maar wist u dat één op de zestien
weerbare mannen invalide is en één op de zeventien gehuwde vrouwen een
corlogsweduwe? Dat één op de vier en twintig kinderen een oorlogsweesje is
en één op negen burgers een vluchteling oftewel „verplaatst persoon"? Dat de
sterfte aan t.b.c. in dit frisse land zes keer zo hoog als in Denemark.cn en drie
maal het cijfer van Zweden en Noorwegen is? Dat er op ruim vier millioen
inwoners meer dan 100.000 rheumatiek-gevallen voorkomen?
een deel van hun grondbezit afstaan;
nieuwe bedrijfjes ontstonden dus al-
lerwege en ook in betrekkelijk on
ontgonnen gebieden zijn thans de een
voudige houten woningen verrézen,
waar zij, die de vrijheid in armoede
verkozen boven 't leven onder dwang,
zich thans een nieuw bestaan pogen
op te bouwen.
Trouwens, de. Finnen hadden in
deze eeuw reeds eerder zulk een in
grijpen in het bodembezit' beleefd. De
pachtkwestiewas de vorige eeuw een
ze werd
het voorgoed toen in 1906 de kleine
boertjes oók het stemrecht kregen.
De agrarische "partij is nu de grootste
van het land; haar grootst,e overwin
ning is misschien wel geweest dat na
1918 een millioen hectare grond onder
100.000 pachters is uitgedeeld. Geze
gend land, waar zulks mogelijk was
zonder anderen wezenlijk te benade
len en waar van 1901 tot 1941 het per
centage zelfstandige boeren van 40
tot 95 kon stijgen!
Dat zijn allemaal „maar" cijfers,
maar ze bergen ontzettend veel in
zich: leed en ellende bij de betrokke
nen, maar niet minder de verant
woordelijkheid van de niet-getroffe-
nen voor hen die een zware last kre
gen te dragen. En we moesten niet in
Finland zijn, wanneer er niet ener
giek, radicaal en met overleg werd
aangepakt om de solidariteit niet al- brandend vraagstuk, maar
leen in woorden, maar vooral in da
den te tonen
Goed uitgebouwde gezond
heidsdienst
Het is verrassend te zien wat er tot
stand gebracht is, wanneer men be
denkt, dat bijna alles eerst na de ver
krijging van de onafhankelijkheid in
1918 en dan nog onder moeilijke eco
nomische en politieke omstandighe
den gedaan kon worden. De gezond
heidsdienst is krachtig georganiseerd,
waarbij het accent vooral in de pro
vincies en gemeenten is gelegd. Merk
waardig is het bijna overal voorko
mende „Gemeentelijke Gezondheids
huis", waar de wijkverpleegster en
de vroedvrouw wonen en waar vrij
wel al het sociaal-hygiënische werk is
geconcentreerd.
Beziet men de geboorte- en sterfte
cijfers, in 1948 resp. 27 en 11.2 per
duizend (Nederland 25.3 en 7.4), dan
valt vooral het laatste op; daarop is
de tuberculose-sterfte (in 1948 pre
cies 13 per tienduizend inwoners)
uiteraard van grote invloed, maar als
men hoort dat het sterftecijfer voor
tbc dertig jaar vroeger bijna 25 was,
merkt men hoeveel vorderingen men
in Suomi met de bestrijding gemaakt
heeft. Er zijn achttien tbc-districten
gevormd, ieder met een centraal sa
natorium en met enige consultatie-
bureaux. Het onderzoek iit in goede
handen, men gevoelt overal de nood
zaak (alleen reeds in 1948 onderwier
pen zich aan de vaccinatie 325.000
mensen, bijna een tiende deel van de
bevolking) en de waardering voor
wat anderen, vooral Zweden, op dit
gebied aan hulp gepresteerd hebben,
is groot.
Vraagt men naar de verklaring van
de hoge tbc-sterfte, dan hoort men dat
de ziekte van West-Europa uit hier
geïmporteerd is en om zo te zeggep
het spoor van de cultuur en verkeers
verbindingen gevolgd heeft; de late
ontsluiting van Finland is oorzaak
dat de hevigheid hier nog groot is,
terwijl die elders in het Westen reeds
afneemt. De oorlogsomstandigheden en
het woningtekort hebben natuurlijk
ook ongunstig gewerkt, maar toch
zakt de lijn voortdurend.
Beziet men de talrijke in de laatste
twintig jaar gebouwde sanatoria,
er zijn in totaal ongeveer 6000 bedden
en dat is nog niet voldoende, maar
men kent ook hier gebrek aan ver
pleegsters dan valt overal de strak
ke. moderne maar harmonisch bij het
landschap aangepaste bouwstijl op,
belangrijker is echter het streven om
de patiënten allemaal dezelfde, dat is
de best mogelijke behandeling te ge
ven.
Niet onder d' Rus
piNLAND mo««t in 19?* de verloren
oorlog tegen Rusland o.a. betalen
met de afstand van Karelie; de daar
wonende bevolking van bijna een half
millioen zielen mocht blijven, maar
verkoos huis en grond te verlaten en
naar Finland te trekken, al was zij
dan arm en berooid. Beseft men, welk
een last dit op de overige Finnen leg
de? In de lente van 1940 was het een
kwart millioen, dat van staatssteun
leefde; bijna vijf jaar later echter
moesten haast dubbel zoveel defini
tief ondergebracht worden.
Een agrarische revolutie was van
een en ander het gevolg, daar onge
veer 300.000 van de emigrerende Ka-
reliërs in het boerenbedrijf werkzaam
waren. De staat, de gemeenten, de
kerkelijke parochies, de particuliere
grondeigenaren, ze moesten allemaal
Hef omstreeks 1930 gebouwde,
prachtig gelegen Keski-Suomi-
sanatorium dicht bij Jyvaskyla.
De zeer moderne inrichting met
500 bedden staat onder leiding van
vijf artsen en twintig gediplo-
meerde verpleegsters, terwijl er
nog 120 helpers in opleiding of in
de huishouding aangesteld zijn.
Niet bang voor nieuwigheden
yfAN STANDEN en klassen weet men
in Finland veel minder dan bij ons;
de adellijke privilegiën zijn er sinds
lang afgeschaft en alle scholen staan
voor iedereen open. Niemand heeft er
ooit vreemd van opgekeken dat een
van de zeven presidenten, die Finland
tot dusver had, een boer was en nog
wel een volslagen autodidact.
Zoals Finland een van de eerste
landen was waar de acht-urige werk
dag werd ingevoerd, ging het op an
der sociaal gebied ook dikwijls voor
aan. De kinderbijslag ongeveer een
tientje per maand voor elk kind be
neden zestien jaar is echter van
vrij recente datum en het woning
vraagstuk heeft uiteraard en noodge
dwongen sedert de afsluiting van de
oorlog de grootste belangstelling.
Een aparte moeilijkheid vormde de
bouw van huizen voor de grote ge
zinnen (een echtpaar met vier of meer
of een weduwe met drie of meer kin
deren); zij werden in speciale woning
complexen tegen gereduceerde huur
geplaatst, maar van dat experiment
heeft men afgezien; nu betaalt de
staat tien procent van de huur van het
zelf gekozen huis voor ieder kind be
neden zestien jaar.
De moederschaps-toelage bedraagt
ongeveer 70 gulden en wordt gewoon
lijk voor de helft in geld en voor de
helft in natura uitbetaald. Iedere
vrouw kan het bedrag krijgen, mits zij
zich vóór de geboorte van haar kind
onder geneeskundig toezicht stelt. Een
sociaal-medische bedoeling heeft ook
het kersverse instityut van de ge
meentelijke gezinsverzorgsters.
Kindertehuizen en huizen voor onge
huwde moeders met hun kinderen
ontvangen staatssteun; de kinderzorg
en de jeugdbescherming worden door
de wetgever niet gauw vergeten. De
kindertuin-beweging is tot grote ont
plooiing gekomen, wat trouwens be
grijpelijk is, want wel nergeps ter
wereld zullen zoveel getrouwde vrou
wen in de industrie of op kantoren eb
in winkels werkzaam of op kantóren 'en
Finland. Van de 200 parlementsleden
Zijn er 23 vrouwe. in de fabrieken
werken 40. procent vrouwen. Bij de
barbier wordt men door vrouwen be
diend, in een goede sauna zijn- ze on
misbaar, het percentage vrouwelijke
artsen is „heel hoog en wij, Neder
landse journalisten, .geraakten dikwijls
meer in de vrouwelijke dan in de
mannelijke j"-rnalisten verward.
Dat alles heeft natuurlijk een histo
rische achtergrond: de vele oorlogen
die Finland moest voeren, vergden van
de vrouwen het uiterste. Toch zullen
we nooit dat gezicht kunnen vergeten:
al die zéér sober-geklede vrouwen in
de textiel- en papierfabrieken van
Tampere of in de geweldige potten
bakkerijen van Arabia in Helsinki; we
zagen ze in de ijzergieterijen halfnaak
te mannen Hj het smeden van rood
gloeiend ijzer helpen en ze stonden
tussen de bakkersknechten in een
uiterst snel werkende coöperatieve
bakkerij. De Lotta's mogen er van de
Russen niet meer zijn, ande hadden
we die ook nog wel zien marcheren
Met dat ietwat grauwe en trooste
loze beeld staan in tegenstelling de
lichte en kraakzindelijke en artistiek
ingerichte kinderziekenhuizen, mili
taire hospitalen en sanatoria, de dik
wijls zeer goede schoolgebouwen en
speelplaatsen waar de kinderen van
's morgens tot is avonds onder de
hoede van toch eigenlijk vreemde ver
zorgers staan. Is het gezin hier in
Finland dan niet de kern der natie?
Het „Kasteel derKinderen" in
Helsinki, zoals het naar de plan
nen van de beroemde Finse kin
derarts professor Arvo Ylppö en
met hulp van enkele buitenlandse
(vooral Zweedse) organisaties na
de oorlog tot stand is gekomen. In
dit prachtige en ultra-moderne
ziekenhuis kunnen 150 kinderen
worden opgenomen, die een spe
ciale behandeling moeten onder
gaan, maar bovendien is er een
verpleegstersschool met internaai
en consultatiebureau in onder
gebracht.
De door het historisch genootschap
„Oud West-Friesland" jaarlijks geor
ganiseerde Westfriezendag zal, zoals
gemeld; dit jaar worden gehouden te
Schagen op Woensdag 26 Juli 1950.
Na behandeling van de algemene
vergadering in zaal Igesz, bestaat ge
legenheid tot het bezichtigen van een
kleine expositie van de vroegere Scha-
ger schilder Cornelis Bok in de con
sistoriekamer van de Ned. Herv. Kerk
Na een gemeenschappelijke Westfrie-
se koffietafel zullen de Westfriezen
Zich per autobus begeven via het
Wildrijk naar Callantsoog voor be
zichtiging van het Zwanenwater. In
het dorp Callantsoog wordt vervol
gens halt gehouden, waarna de terug
tocht wordt ondernomen naar Scha
gen, waar het verdere gedeelte van
de dag wordt doorgebracht.
Binnenkort zullen de leden van Het
genootschap uitvoerig worden inge
licht door het bestuur van de oudheid
kundige vereniging „Oud Schagen".
Harddraverijvereniging
vergaderde
De Harddraverijvereniging „Schermerhorn"
verg'aderde in café Freiture onder voorzitter
schap van de heer J. Broersen.
Uit het verslag van de penningmeester, de
heer P. Los, bleek, dat het batig saldo van de
draverij 1949 f 49,88 bedroeg.
Het aantal donateurs bedraagt 116. De dra
verij 1949 bleek een succes te zijn geweest en
men besloot dit jaar op 16 September er we
derom een te houden voor boetenpaarden onder
de man.
In het bestuur werd opgenomen de heer
D. de Boer.
Getracht zal worden na afloop der draverij
een feestavond te organiseren in het café Frei
ture, welke toegankelijk zal zijn voor de dona
teurs..
President Truman heeft Zaterdag een
wet getekend, waarbij machtiging wordt
verleend meer Jan een half milliard dol
lar te besteden voor de opbouw van de
strijdkrachten in de komende twee jaar.
Op de lijst staan millioenen dollars voor
hoogst geheime projecten, die zelfs aan
het Congres nog niet bekend zijn.
Het in de nacht van 4 op 5 April
j.l. door de storm en zee verwoeste
Noordzeebad Camperduin werd Za
terdagmiddag onder veel belangstel
ling heropend.
Als strand en zee als op deze mooie
dag van de opening overgoten wor
den door de gouden stralen van de
zon, dan is het hier heerlijk toeven,
maar als in pikdonkere nacht, bij
vliegende storm en huizenhoge gol
ven de zee de duinen beukt, dan kan
het hier schrikaanjagend zijn.
In zo'n nacht tegen twaalf uur liep
de wind van het Z.W. naar het N.W.
en de vloed werd dubbel hoog voor
Camperduin, en de heer Groothoff,
de pionnier, die daar 24 jaar geleden
als eerste pachter van het strand,
zijn bedrijf opbouwde, moest machte
loos toezien hoe zijn gehele hebben
en houden, waarvoor hij bijna
een kwart eeuw had gezwoegd, een
speelbal en prooi werd van wind en
golven. Vier en veertig cabines ver
dwenen, 20 houten huisjes, een groot
aantal nieuwe badstoelen, strandstoe
len, meubilair enz. enz., zelfs de fun
dering van het paviljoen sloeg voor
een deel weg. Hier waren met een
kleine variatie de woorden op één
der wanden van het uit 1783 daterende
kerkje te Schoorl van toepassing: „de
zee, die niets verschoont, verslond
mijn eerste wezen".
Maar de eigenaar, de pionnier van
dit riskante bedrijf op het strand,
legde het hoofd niet in de schoot. Het
paviljoen werd weer opgetrokken, 'n
nieuw terras aangelegd, badstoelen,
ligstoelen, wisselcabines, strandhuis
jes en wat er meer in zo'n bedrijf
komt kijken, werden aangeschaft.
Met trots toonde de eigenaar dit
alles aan de velen, die de officiële
opening bijwoonden. De grote binnen
zaal was voor deze gelegenheid door
vrienden en belangstellenden omge
toverd in een bloementuin. Op het
terras zong een groep meisjes van de
Huishoudschool te Amstelveen, die
toevallig hier waren, enige aardige
liedjes.
Bij afwezigheid van de burgemees
ter trad wethouder C. Kaandorp op
ais vertegenwoordiger van het ge
meentebestuur om de eigenaar te
complimenteren en het bedrijf offi
ciéél te openen. Spreker wees er op,
hoe het vreemdelingenverkeer in het
algemeen en het strandleven in het
bijzonder, te allen tijde de belangstel
ling en zorg van het gemeentebestuur
verdienden. Wij behoeven het niet te
verbergen, aldus vervolgde spreker,
dat Schoorl, Groet en Camperduin
voor het grootste gedeelte leven bij
de gratie van het vreemdelingen-
bezoek. Het is dan ook de taak niet
alleen van het gemeentebestuur, maar
van alle inwoners der gemeente, om
te zorgen, dat aan dé bezoekers het
beste geboden wordt, wat ze te bie
den hebben. Wij hebben er ook zorg
voor te dragen, dat het natuurschoon,
waaraan onze gemeente zo rijk is, on
geschonden bewaard blijft en zoveel
mogelijk wordt opengesteld voor de
natuurliefhebbers. De tegenwoordige
strandexploitanten hebben hun taak
juist opgevat. Zij hebben aan het
strand opgeslagen eenvoudige, maar
degelijke paviljoens, kleedkamers en
wat er zoal bij behoort en berekenen
daarvoor prijzen, die de toets der
(Van onze diplomatieke medewerker).
J)E SPANNING in de wereld is in de laatste weken aanzienlijk toegenomen.
Dit oordeel kan men horen uit de mond van elke diplomaat, die tot spre
iden bereid Is. En dan kan men tevens vernemen, dat dit een gevolg is van.
het feit, dat het Westen zich in Londen voor de onmogelijke taak heeft ge
steld, het vraagstuk van de kwadratuur van de cirkel op te lossen. Gestekt
voor het dilemma „kanonnen of boter", hebben de Westerse ministers zich
voor de formule „kanonnen en boter" verklaard, in de veronderstelling, dat
Amerika de kosten daarvan wel zou willen betalen. Maar het huidige Ame
rikaanse Congres Is beslist niet bereid, de daarvoor benodigde extra drie to f
vier milliard dollar per jaar neer te tellen. En de verarmde landen van West-
Europa, die een groter deel van hun budget aan de defensie besteden dam
de Amerikanen (Amerika 6.4 proeent, Nederland bijvoorbeeld 7.7 procent)
kunr i n dat bedrag niet opbrengen.
gen. Alleen de bouw van de nodige ka
zernes, de inrichting van munitie-dépots,
oefeningsterreinen, vliegvelden enz. zou
Frankrijk een bedrag kosten, dat zeven
maal zo hoog is als de totale huidige
uitgave voor leger, marine en lucht'
macht, de kosten van de oorlogvoering
in Indo-China daarbij inbegrepen. De
staatsschuld van het land zou daardoor,
vooropgesteld, dat het deze som zou
kunnen opbrengen, met één slag ver
dubbeld worden.
Het is geen wonder, dat onder deze
omstandigheden de Europese regeringen
niet zo bijzonder warm kunnen lopen
voor de door minister Acheson aan
bevolen „totale diplomatie" en dat men
in sommige diplomatieke kringen op
nieuw kan horen aandringen op pogin
gen om met Moskou tot een vergelijk te
komen. Maar voor een vergelijk zijn er
twee nodig en hoe duidelijker men aan
Westerse zijde zijn zwakheid bekent,
des te minder zal men in Moskou tot
een compromis bereid zijn.
Grensverschuiving.
Dit blijkt wel uit de deze week tus
sen de Oostduitse marionetten-regering
en Polen uit de aard van de zaak op
Russisch bevel gesloten overeen
komst, waarbij, met schending van de
overeenkomst van Potsdam, de Oder-
Neisse-lijn als definitieve Duits-Poolse
grens wordt erkend. Daarmede schuift
Moskou de grens van het communisti
sche imperium, waarbij Polen in feite
reeds ingelijfd is, onherroepelijk weer
enige honderden kilometers naar het
£)E GENERALE STAVEN en mili
taire deskundigen zijn het al lang
eens over een minimumprogramma voor
de defensie van de Atlantische ruimte
Het voorziet voor Europa in de opstel
ling van 36 volledig uitgeruste divi
sies vóór het einde van 1951. Frankrijk
moet er daarvan 20 op de been bren-
Westen op. En het bekreunt er zich
niet om, dat het met de annexatie van
een kwart deel van het vroegere Duits
land de laatste kans om de Duitsers in
de koude oorlog voor zich te winnen,
verspeelt. Het is er blijkbaar zo van
overtuigd, dat het Westen toch niet in
staat zal zijn zich sterk te maken, dat
het om de eventuele steun van het po-
tentiëel toch machtige Duitse volk niet
maalt.
Het is onder deze omstandigheden ook
moeilijk in te zien, dat het twintigjaren
plan voor de vrede, waarmede de ijve
rige secretaris-generaal van de Ver
enigde Naties deze week op de prop
pen gekomen is, enig succes bescho
ren zou kunnen zijn. Toch stelt het
enige concrete maatregelen voor,
die, wanneer zij worden uitgevoerd,
ten minste het vastgelopen apparaat
der V.N. weer op gang zouden kunnen
brengen. Maar Lie, die ongetwijfeld
een goedwillend mens is, als staatsman
echter niet hoog kan worden aangesla
gen, vergeet, dat zelfs wanneer zijn
voorstellen worden aanvaard wat niet
zeer waarschijnlijk is wel de V.N.
zullen zijn gered, maar nog lang niet de
vrede.
Want vrede is een kwestie van ge
zindheid, niet van procedure. En van
enige gezindheid tot verzoening is in
de Sowjetunie, waar men zich in tegen
stelling met het Westen, dat het voor
een aanzienlijk deel bij woorden laat, in
een zo hoog tempo bewapent dat de
leiders van het Kremlin, volgens de
meest deskundige schattingen, uiterlijk
in 1953 een grootscheepse oorlog zou
den kunnen beginnen, niets te bemer
ken. Integendeel, alles wijst erop, dat
de Russen, naar mate het krachtsver
schil tussen hen en het Westen groter
wordt, hun egoistische, aggressieve po
litiek nog zullen verscherpen.
Toch optimistisch.
QPVALLEND IS, dat men ondanks dit
alles in Washington optimistisch ge
stemd blijft. In zijn redevoeringen, die
Truman gedurende zijn recente tocht
door de States hield, beloofde hij de
Amerikanen en alle andere volken, die
aan de democratische principes trouw
zouden blijven, een gouden toekomst.
En ook uit de woorden van de minister
van Defensie, Johnson, een functiona
ris, die door de huidige situatie toch het
sterkst gealarmeerd moest zijn. spreekt
eer vertrouwen dan vrees. Misschien
verklaart een mededeling van de Ame
rikaanss minister van de Landstrijd
krachten dit optimisme. Deze vertelde
onlangs aan een gehoor van cadetten
van de beroemde militaire academie
van West-Point, dat Amerikaanse tech
nici erin geslaagd waren, nieuwe ato-
mische en andere wapens te ontwikke
len, welke de tank tot een ouderwets
en onnut strijdmiddel zouden maken.
Nu schijnen in de laatste jaren werke
lijk uitvindingen te zijn gedaan, met
behulp waarvan betrekkelijk kleine,
zorgvuldig geselecteerde en gespecia
liseerde strijdkrachten in staat zouden
Of VERSCHUIVING VAN DE
POOLSE WESTGRENS
zijn, op de gebruikelijke wijze uitge
ruste massa-legers van de soort dus,
waarover de Russen beschikken te
desorganiseren en tot staan te brengen.
Liddell Hart, de bekende Britse mili
taire commentator, bevestigt dit in
een onlangs van zijn hand verschenen
boek, waarin hij de veldslagen van de
tweede wereldoorlog analyseert. Reeds
in 1944, zo schrijft hij, waren kleine
gespecialiseerde eenheden capabel om
massa-aanvallen van infanterie en ge
motoriseerde troepen uiteen te slaan
Men- kan slechts hopen, dat de progres
sieve militaire deskundigen gelijk heb
ben en dat een effectieve verdediging
ook mogelijk is, zonder opbouw van het
zo kostbare wanneer men boter wi]
blijven eten, zelfs te kostbare con
ventionele defensie-apparaat. Deze hoop
vindt in ieder geval steun in de grote
technische kwaliteiten der Amerika-
critiek kunnen doorstaan. Het gemeen*
tebestuur, aldus vervolgde de heer
Kaandorp zijn rede, kon dan ook tel
kens met gerust hart dezelfde strand-
pachters accepteren.
Na nog enkele woorden te hebben
gezegd aan de catastrophe van begin
April, zeide de spreker: het gemeente
bestuur spreekt gaarne zijn hartelijke
gelukwensen uit met deze heropbouw
en hoopt, dat het Noordzeebad Cam
perduin met een prachtige zomer mag
worden beloond voor zijn onvermoeid
werken.
Hierna werd het bedrijf voor ge
opend verklaard.
De heer Groothoff Sr. sprak zijn
dank uit voor deze vriendelijke woon
den en voor de vele gelukwensen, die
hij op deze voor hem zo belangrijke
dag mocht ontvangen.
Zaterdag is te Petten, nabij strand-
paal 19, aangespoeld het lijk van de
41-jarige heer G. Egges uit Winscho
ten, die precies een week geleden
slachtoffer werd van een verdrinkings
ongeluk aan het strand te Camperduin.
Het stoffelijk overschot wordt van
daag naar Winschoten vervoerd.
Opoe KleinDe Graaf uit Koedijk
ging Zaterdag haar dochter in Rus
tenburg een bezoek brengen. Zo'n dag
je uit naar kinderen en kleinkinderen
is voor het oudje een welkome aflei
ding en ze maakte er echt „een
daagje" van. Natuurlijk vertoefde ze
eerst enige tijd in Alkmaar, om daar
in verschillende winkels inkopen te
doen. Opoe Klein komt nooit met lege
handen bij haar kleinkinderen, die
nieuwsgierig om haar heen dringen,
om te zien, wat er nu weer uit Opoe's
tas te voorschijn zal komen. En ook
nu wilde opoe Klein geen uitzondering
maken, vandaar haar bezoek aan Alk
maar.
Wreed was haar teleurstelling, toen
zy tot haar schrik bemerkte, dat haar
portemoiinaie verdwenen was. Met
haar hele bezit, honderveertig gul
denHet is nu eenmaal een ge
woonte van oude mensen, om met al
hun geldswaarde rond te lopen, als ze
op reis gaan. Onvoorzichtig genoeg,
want men kan nooit weten, maar de
gewoonte blijft toch hardnekkig be
staan.
Opoe Klein weet niet hoe ze haar
schat is kwijtgeraakt. Ze kan de por-
temonnaie verloren hebben in de bus,
of op straat, maar het is evengoéd
mogelijk, dat zij haar ontfutseld is.
Zakkenrollers oefenen hun duister be
drijf graag op Zaterdag uit, omdat het
dan druk is in de stad en zij te ge
makkelijker hun slag kunnen slaan.
Toe, als dit laatste niet gebeurd
mocht zijn, als Opoe Klein haar beurs
werkelijk heeft verloren, dart is er
zeker wel een vinder of een vindster.
Die wil toch graag even eerlijk blij
ven, als hij of zij tot nu toe geweest
is? Welnu, laat men dan de vondst
zo spoedig mogelijk terugbrengen, om
het oudje in haar verdriet te troosten.
Want dat ze verdriet heeft, daarvan
kunt u zich verzekerd houden. Stelt
u zich maar eens voor, wat ge zelf
zoudt denken, als zoiets verschrikke
lijks u overkwam.
Opoe's zoon, Jan Klein, zit de hela
dag aan zijn telefoon (Koedijk 212)
in de hoop, dat een gunstig bericht
weer een glimlach zal toveren op het
droevige gezicht van zijn moeder.
Laat u hem niet tevergeefs wachten?
Van de grote dank van opoe Klein
kunt u zich verzekerd houden!
Dezer dagen werd door de school
feestcommissie met de ouders verga
derd in café Koomen. De secretaris
leidde de vergadering. Het vorige
schoolreisje had 238,96 gekost. Het
batig saldo bedroeg 121.0i. Dit jaar
had de collecte 273,75 opgebracht,
hetgeen nog steeds in stijgende lijn
gaat. De offervaardigheid voor de O. L.
school in Akersloot is steeds zeer goed.
Het schoolreisje werd vastgesteld op
Vrijdag 30 Juni. Met een bus van Been
tjes, die plaats biedt aan veertig per
sonen zal een tocht gemaakt worden
over Haarlem naar de bloemenveiling
te Alsmeer en vandaar naar het Mui-
derslot, Muiderberg en Valkeveen.
Bij de verkiezing van een nieuw
commissielid maakte de heer N. Zwee-
ris er bezwaar tegen, dat de penning
meester, J. Booekman het vorige jaar
aangebleven was. Na enige discussie
werd hierover gestemd. De heer Bosch
man bleef met grote meerderheid van
stemmen gehandhaafd. In de vacature
mevr. De Geus werd gekozen mevr. v.
d. Dool-Post. De secretaris dankte
mevr. De Geus voor haar vele en goe
de diensten.
Daar de rondvraag niets opleverde
werd de vergadering met een dank
woord gesloten.
Zondag werd in de Belgische plaats
Charleroi 'n ballonrace gehouden, waar
aan werd deelgenomen door Frankrijk,
Belgie en Nederland. De eerste prijs
werd gewonnen door onze landgenote
Mevrouw Nini Boesman, de enige vrouw,
die aan deze wedstrijd meedeed. Het
was de eerste solovlucht, die mevrouw
Boesman in het buitenland maakt#. i
1
l
