Stad en Omgeving
Aat Soecker
Hoeder reisde 20.000 kilometer
naar graf van haar enige zoon
AGENDA
Het gevaar op onbewaakte overwegen
Weerzien in de Schermer
Eigen harde arbeid verschafte haar geld
In Heiloo wordt een proef met een
nieuw systeem genomen
BADMUTSEN
ZONNEBRILLEN
Dan naar
Gem. Middelbare
Handelsschool
Th. J. Hout overleden
Bond van Nederlandse
Toneeluitgevers opgericht
Oude man voedt zich
met rauwe eieren
Nieuwe avonturen van Pim, Pam en Pom
Hazelnoottaart
De „kaasconcerten in de
Grote Kerk"
Associatie Uitvaartverzorging
had een gunstig jaar
Strassburger geeft heden
avond de laatste
voorstelling
„Alkmaar R. P."
promoveerde
Burgerlijke Stand
Brandweer behoefdenie
in actie te komen
Boete geeist voor
ongeoorloofde eierverkoop
Autobotsing
t
Diploma vakbekwaamheid
Betalen voor vernietiging?
DONDERDAG 22 JUNI 1950
yERSCHOLEN TUSSEN HOOGOPGAAND geboomte ligt het kleine kerkhof
van Stompetoren. De adem van de zomer strijkt aan over de wijde lande
rijen en brengt de geluiden van de stilte mee. Het wetten van een zeis, de claxon
van een bus op de asfaltweg het verlangende roepen van een koe. In de schaduw,
die de brede rug van de oude kerk omlaagwerpt, liggen de graven. Met gebeeld
houwde zerken, met een eenvoudige bloem, met een withouten kruis ook, of een
helm... In de suizende stilte knarst het grint onder twee paar voeten. Een moeder
en haar dochter gaan over de paden, zwijgend en zonder opzien. Tot zij stilstaan,
onbeweeglijk naast elkaar. Zij hebben gevonden, wat zij zochten. De laatste rust
plaats van hun enige zoon en broer. Door de schemer van hun tranen zien zij de
■warte letters op het witte kruis. Zij reiken elkaar de hand en tezamen lezen zij
de woorden, die op hen Afspringen van het hout. Hiervóór waren zij gekomen,
naar dit ogenblik hebben zij gehunkerd. En zij spellen letter voor letter: Francis
William Rush, 16 December 1943. Zij vinden geen woorden, zjj blijven stom in
hun smart. En zwijgend gaan zij terug, over de paden, langs de weg, twee kleine
figuren in het grote, wijde land. Wie zal kunnen peilen, wat op dit ogenblik in
hun gedachten omgaat? Men kan die gedachten slechts gissen. En men kan pas
later, veel later, aarzelend en schuchter wat vragen stellen, die een inzicht geven
in alles, wat in luttele seconden moet hebben gespeeld door het brein van deze
twee vrouwen, toen ze oog ln oog stonden met de laatste rustplaats van hun
Frank.
Per vliegtuig, boot en trein van
Tasmanie naar Stompetoren
2ESTIEN DECEMBER 1943. Een kou
de, donkere avond. Het Noord-
Hollandse land ligt vlak en zwart tegen
de dijken. De bewoners horen op naar
de lucht, waar het geronk van vlieg
tuigen zweeft, in de cadans van aan-
wellende en afnemende golven.
„Hoor", zegt men, ,.daar gaan ze weer".
Ja, ze gingen weer, in de avond van de
16e December 1943. De bommenwer
pers, de jagers, de ..padvinders", die 't
terrein zouden markeren, waar straks
het bommentapijt zou neerhagelen op
het vermaledijde Duitsland. Later zou
den de geschiedschrijvers vaststellen,
dat die avond Innsbrück het doel was
geweest. Maar één van de „pathfinders"
zou het doel niet bereiken. De flak trof
de romp en vlammen speelden door de
fuselage. Flight Officer Francis William
Rush uit Hobart, Tasmanie, hield de
stuurknuppel.
De dorpelingen zagen het vuur aan
de inktzwarte hemel, zij hoorden de ex
plosie, die het toestel op zijn eerste
reis naar vijandelijk gebied uit elkaar
reet, zij hoorden de stukken neersui
zen. Flight engineer John Ogg uit Kent.
Engeland, bracht er het leven af. Hij
was de enige. De overigen gingen met
het toestel onder. Ook Frank Rush uit
Hobart. Zijn stoffelijk overschot werd
ter aarde besteld in de schaduw van de
oude dorpskerk van Stompetoren. Hij
bracht zijn jongens niet terug naar de
basis bij Cambridge.
FN IN HET VERRE Hobart treurden
een moeder en een dochter om
het verlies van hun zoon en broer. Ge
vallen voor de bevrijding van het ge
knechte Europa, twee en twintig jaar
oud. Onkundig waren zij van de plaats
waar hij begraven was, in hun harten
woonde de twijfel of Frank een eerlijke
begrafenis had gekregen, of zijn laatste
rustplaats verzorgd en onderhouden
werd. En toen kwamen mrs. Rush, de
moeder, en mrs. Kendall, de dochter, in
contact met mej. Van Kooten uit
Utrecht die in Australië nabestaanden
trachtte op te sporen van gevallen ge
allieerden. Louter toeval was het, dat
contact, maar nog zegenen zij beiden
het ogenblik, waarop ze besloten, die
ene strohalm te grijpen. Mrs. Rush en
mrs. Kendall werden opgeheven uit de
onzekerheid, waarin zij reeds zo lang
verkeerden. Hun Frank sliep op het
kerkhof van Stompetoren. Dat wisten
ze nu zeker en het was hun tot een
sterke troost in hun verdriet. Hij was
dan tenminste niet vermist.
Maar in de beide vrouwen groeide
het verlangen, om het graf te bezoeken,
om met eigen ogen te zien, dat men hun
Frank niet vergeten had. Ontelbaar wa
ren de moeilijkheden, die te overwin
nen bleken. Het Australische gouverne
ment stak geen hand uit. Zelfs een be
vriend parlementslid, dat in Canberra
vragen stelde, wist niets te bereiken
„Och" zei men met een schouderopha
len, „Australiërs liggen over de hele
wereld verspreid. Hoe zou het zijn, als
we alle moeders reisgeld gingen ge
ven....".
fljRS. RUSH VOND, dat dat alleen
maar een staaltje van dankbaar
heid zou zijn, maar zij zei niets. Zjj zet
te de tanden op elkaar en zocht haar
eigen weg.
Niets was haar teveel, om haar
doel te bereiken. Geen werk was haar
te min, geen opoffering te groot. En
zjj slaagde. Zjj kreeg met noeste handen
arbeid het geld bij elkaar, dat opgeslokt
zou worden door de lange overtocht. En
op 39 Maart vertrok zjj met de ..Maloja"
uit Melbourne, om cp 8 Mei in Londen
te arriveren. Tezamen met haar dochter.
Twee vrouwen, die letterlijk de halve
wereld omtrokken, om het graf in Stom
petoren met eigen ogen te zien.
Inmiddels was er een corresponden
tie gegroeid met het burgemeestersge
zin van het dorp, de familie Posch en
zo zou er in Holland tenminste iemand
zijn, die hen verwachtte. Want verder
stak niemand een hand uit. In Austra
lie niet en in Engeland nog veel min
der. Maar moeder en dochter zetten
dóór en op 12 Juni arriveerden zij na
een reis van anderhalve maand in het
dorp in de Schermer, gastvrij ontvan
gen en door vriendenhanden opgeno
men in de burgemeesterswoning.
Daar logeren zc nu sedert de dag
van hun aankomst en zij zullen ook
nog wel enkele dagen blijven. Maar
iedere dag maakt mrs. Rush de wan
deling naar het kerkhof, schikt wat
bloemen, plukt een onkruidje weg. Zij
wéét nu, zij behoeft niet meer te gis
sen en in het duister te tasten. Zij
heeft het verhaal van Flight engineer
Ogg, zij heeft het verhaal van burge
meester Posch en zijn gezin. Straks zal
zij met haar dochter ook naar Utrecht
reizen, om de familie van mej. Van
Kooten te bezoeken. Dan zal de cyclus
compleet zijn. Dan zal niets meer ont
breken aan de tragedie, die haar zoons
dood voor haar betekende.
Och, het is zo weinig, wat ze nog
van hem heeft ,als ze straks, op 5 Juli,
weer uit Engeland vertrekt, het Zui
delijk halfrond tegemoet. Een foto
van Frank, zijn ring. een aquarel van
het graf, in opdracht van burgemees
ter Posch gemaakt, wat foto's. Maar
daarbij komt een prachtige herinne-
(Ontleend aan onze Advertentie-rubriek)
DONDERDAG
Victoria Theater, 8 uur: De machtige
Joe Young (18 jaar); Harmonie Theater,
8 uur: Dokter Elisabeth (18 jaar); Ci
nema Americain, 8 uur: Stalen Haaien
(18 jaarj.
Canadaplein, 8 uur: Circus Strass
burger (laatste voorstelling).
Zaal van de heer Haring, Oudegracht
130, 8 uur: Is haaruitval en kaalhoof
digheid te genezen?
VRIJDAG
Harmonie Theater, 8 uur: Bastogne (14
jaar); Victoria Theater, 8 uur: Rinke
lende sporen (14 jaar); Cinema Ameri
cain, 8 uur: Ik ben een kleurling (18
jaar).
ring. Het terugdenken aan haar eigen
ervaringen. Zie, daardoor is zij be
voorrecht boven duizenden van haar
landgenoten, die nooit zullen weten,
waar hun dierbaren rusten, die nooit
de gelegenheid zullen krijgen, hun gra
ven te bezoeken.
Maar bovenal, als de „Himalaya"
straks de golven van de zeven zeeën
splijt, op weg naar het Zuiden, dan
zal zij in haar hart de wetenschap dra
gen, dat de Hollanders hun vrienden
nooit vergeten. Zij zal weten, dat men
in Stompetoren goed voor dit graf
zorgt en dat men het met liefde doet.
Dat zal haar tot een voortdurende
troost zijn en haar sterken in haar
verdriet.
QVER LUTTELE WEKEN zullen zij
terug zijn in hun woonplaats Ho
bart. Voor hen zal dit alles dan een
herinnering zijn. Maar nog altijd zal
het stille kerkhof ln Stompetoren daar
liggen. De populieren en de iepen zul
len hun takken over de graven wuiven
en de geluiden van het land zullen op
de wind komen aandrijven. Zij zullen
dan niet meer zélf het graf kunnen
verzorgen. Andere handen zullen dit
doen, tot in lengte van jaren. Met alle
innerlijke liefde, die men heeft voor
verloren vrienden, van wie Frank
Rush er één was.
In ons land werden verleden jaar i der de eerste sluitboom doorschiet,
honderd-zeven-maal de afsluitbomen I niet het gevaar loopt opgesloten te
van overwegen aangereden. Een-en
veertig-maal werden gesloten bomen
door automobilisten geramd en zes-
en-zestig keer werden in beweging
zjjnde bomen versplinterd. Het enige
radicale afweermiddel is de zoge
naamde vrjje kruising, maar de al
gemene toepassing daarvan zou tien
tallen millioenen guldens kosten. Zo
veel mogelijk zullen de onbewaakte
overwegen door flikkerlichten wor
den beveiligd en daarvan zijn er thans
51 geplaatst. Op overwegen die op
afstand worden bediend, worden vaak
auto's tussen de bomen gevangen.
Deze overwegen hebben een zogenaam
de overwegstoplantaarn, welke onge
veer tien seconden voordat de bomen
gaan dalen op een 's nachts verlicht
bord de woorden „stop voor de over
weg" laten lezen. Omdat gebleken is,
dat dit bord onder bepaalde omstan
digheden te weinig opvalt zal men
op een 25-tal belangrijke bewaakte
overwegen een proef nemen met over-
wegstoplantarens met flikkerlicht.
Een nieuwe practjjkproef
te Heiloo
Een andere nieuwigheid waarmede
dezer dagen de eerste practijkproeven
zullen worden genomen op de overweg
in de Zevenhuizerweg te Heiloo zijn
de zogenaamde Amerikaanse halve
sluitbomen met stoplichten. Deze
Amerikaanse sluitbomen reiken in
gesloten toestand slechts over de
halve breedte van de weg. Zij zullen
alleen de rechterweghelft afsluiten,
gerekend in de richting van het ver
keer. Dit betekent dat de automobi
list die er niet in slaagt zijn wagen
tijdig tot stilstand te brengen en on-
Voor het eerste Toelatingsexamen
van de Gem. Middelbare Handels
school alhier zijn geslaagd de candi
dates Bakker Alfred; Beentjes Cor-
nelis Joh.; Biesheuvel Bernhard Joh.,
te Nieuwe Niedorp; Blank Albert E.
M., te Avenhorn; Boerwinkel Henk;
Bolk Cornelia; Bos Johan P.; Bruin
Wijnanda Anna; Campt ten Ingrid,
te Castricum; Cloeck Jacob; Dekker
Jan; Driessen Marc. A. E., te Ber
gen; Eecen Matthijs W., te Oudkars
pel; Elzas Jacob; Grin Dirk; Joosten
Jan Willem; Kuiper Cornells A.; v. d.
Linden Alberdina; Meyer Arie
Meyer Marie L.; OutBioff Cornelis;
de Pee Leendert, te St. Maarten;
Rootring Johannes A.; Sietsma Sjoerd;
Stoop Annie; Tol Annelies, te St. Pan-
cras; Twisk Johannes P. L., te Eg-
mond aan de Hoef; Vader Alie, te
Heerhugowaard; Wemmers Robert
W„ te Amsterdam; Westrup Wiebe;
Wielage Nicolaas M.
De geslaagden wier woonplaatsen
niet genoemd zijn, wonen te Alkmaar.
worden tussen de beide bomea. Een
euvel dat thans wel voorkomt op
overwegen die op afstand worden be
diend en die veelal door de wachter
niet kunnen worden overzien. Op de
afsluitbomen zijn bovendien drie rode
freflectoren aangebracht. Bij de over
wegbeveiliging behoort voorts een
stoplicht dat bestaat uit twee rode
lampen naast elkaar, die beurtelings
aan en uit gaan en zowel naai- achte
ren als naar voren licht uitstralen. De
naderende automobilist ziet rechts en
links van de weg rode lichten flikke
ren en weet dan dat binnen tien secon
den de bomen zullen dalen. Voorlopig
zullen twaalf overwegen op deze wijze
worden beveiligd. Blijkt de proef te
slagen, dan kunnen orders voor de pro
ductie dezer installaties bij de Neder
landse industrie worden geplaatst. Veel
zal echter ook hier afhangen van de
zelfdiscipline der weggebruikers. Zoals
de cijfers aantonen mankeert hieraan
nog wel iets. Zo kwamen in Januari
van dit jaar zeven ongevallen op onbe
waakte overwegen voor, doch zeven
tien op bewaakte overwegen door het
aanrijden van dalende of gesloten bo
men.
Op 69-jarige leeftijd is hier ter stede
plotseling overleden de heer Th. J.
Hout, die jarenlang het katholieke on
derwijs hier ter stede gediend heeft als
onderwijzer aan de school in de Nieuw-
straat en als hoofd der St. Willibror-
duschool.
Tijdens de oorlogsjaren 19141918
heeft de heer Hout dienst gedaan als
reserve-kapitein. Hij was in Alkmaar
een algemeen bekend en geacht man
en zal dankbare herinneringen achter
laten bij de zeer velen die hij als scho
lieren op de meest aangename wijze de
nuttige en nodige levenslessen heeft ge
geven.
Grote bekendheid genoot de heer
Hout als wichelroedeloper. Hij interes
seerde zich bijzonder voor deze nog
jonge tak van wetenschap en heeft be
langeloos vele woningen op aardstralen
onderzocht. Voor diverse verenigingen
in en om Alkmaar o.a. voor de huis
vrouwen hield hij lezingen over het
wichelroedevraagstuk waarnaar altijd
met belangstelling werd geluisterd.
Na de dienst in de St. Dominicus-
kerk, welke on# 9 uur wordt gehouden
zal de teraardebestelling morgen (Vrij
dag) plaats vinden in het familiegraf
op het R.K. kerkhof St. Barbara alhier.
Te Alkmaar is opgericht de bond van
Nederlandse Toneeluitgevers. Deze stelt
zich ten doel de verhoging van het cul
turele peil van het amateurtoneel, het
behartigen van de gezamenlijke belan
gen van uitgevers van toneelwerken,
het bevorderen van de samenwerking
met de auteurs en de auteursrechten-
bureaux in de ruimste zin.
Het bestuur is als volgt samengesteld:
J. C. v. d. Schaar, voorzitter (toneel
fonds Brederode te Haarlem); J. B.
Vink, secretaris (N.V. Vinks Uitg. Mij.
te Alkmaar); P. Wout, penningmeester
(firma J. Heynis te Zaandijk); C. J.
Mulder,- commissaris (firma F. Mulder
te Groningen); J. C. Levering, commis
saris (De Toneelbibliotheek te Velp).
Maar hij verkiest de vrijheid
Vrijheid en zelfstandigheid ls een
begeerd bezit en nergens spreekt dit
zo sterk als bij de ouden van dagen,
die in verband met hun hoge leeftijd
niet meer in staat zijn zichzelf te on
derhouden. Er zijn er, die zich in het
onvermijdelijke schikken en de hulp
van de eeh of andere instelling aan
vaarden, wetende, dat er tegen de on
barmhartige Tijd niet valt te vechten.
Er zijn ook anderen. Zij verzetten zich
met hand en tand tegen het verlies
van hun zelfstandigheid uit vrees voor
de Inrichting met de strenge regels
van het huis, de vaste tijden, waarop
het dagschema is ingedeeld, het voort
durende toezicht. Voor hen ls het
hoogste ideaal het eigen dak boven
het hoofd, ongeacht of de omstandig
heden, waarin zij verkeren schier on
menselijk zijn.
Een dergelijk geval doet zich voor
in de Hekelstraat nr. 4, Hier woont de
70-jarige Van der K. in een woning,
die ten dele dienst doet als opslag
plaats voor oude rijwielonderdelen.
Zijn meubilair bestaat uit een paar
kisten, zijn slaapplaats uit een hoop in
een hoek neergeworpen vodden.
En in dit hol sleept de oude man
zich door het leven. Hij voedt zich per
dag met wat rauwe eieren, maar wei
gert pertinent uit zijn vervuilde en er
barmelijke toestand geholpen te wor
den. Reeds enkele malen heeft men
van het Bureau voor Sociale Zaken
verbetering in de situatie willen schep
pen, maar de oude Van der K. is niet
van plan hieraan zijn medewerking te
geven. Nog onlangs verwittigden de
buren de politie, dat zij sinds enkele
dagen geen teken van leven hadden
bespeurd in de opslagplaats. Een amb
tenaar van Sociale Zaken en een po
litieman begaven zich daarop naar de
Hekelstraat om een onderzoek in te
stellen. Op hun herhaalde kloppen
volgde eerst geen reactie, doch toen zij
aanhielden werd de jutezak, die als
gordijn dient opgetiteld en verscheen
het hoofd van de bewoner voor net
raam. Hij maakte afwerende gebaren
en zei, dat hij zich zelf best kon red
den en van enige hulp allerminst ge
diend was. De Directeur van Sociale
Zaken vertelde ons, dat alleen in het
uiterste geval van dwangmaatregelen
gebruik zal worden gemaakt. Maar
voorshands schijnt men langs normale
weg er niet in te kunnen slagen de
man ergens anders onder te brengen.
Hij verkiest nog steeds de vrijheid, hoe
betreurenswaardig deze ook voor hem
moet zijn.
Een groot aantal cliënten
genoot van onze
En is unaniem van mening
dat deze taart slechts door
weinigen wordt overtroffen
Inderdaad een succes
bij leder feest!
RITSEVOORT 32. TELEF. 2801
ALKMAAR.
Chocolaterie Patisserie
De heer Simon C. Jansen kreeg het
verzoek, in het kader van het Holland
Festival, het concert van Vrijdag in de
Grote kerk, geheel aan Joh. S. Bach te
wijden. De organist stelde zijn pro
gramma voor dit tweede „kaas-concert"
dienovereenkomstig als volgt samen:
kleine orgel: 1 Orgelkoraal „Vater un-
ser im Himmelreich"; grote orgel: 2
Preludium in Es gr. t; 3 uit 8 kleine
preludia en fuga's a) no 4, in F gr. t, b)
no. 8 in Bes gr. t; 4 Orgelkoraal: Ich ruf
zu Dir Herr Jesu Christ; 5 Passacaglia
en fuga in C. De concerttijden blijven
onveranderd, n.l. het eerste concert om
half twaalf, het tweede om half één.
Gisteravond hield de Associatie Uit
vaartverzorging voor Alkmaar en Om
streken haar jaarvergadering in café
Tom. De voorzitter de heer T. Bonsema
wierp een terugblik op het afgelopen
jaar en dankte het personeel voor de
succesvolle propaganda, die het gedu
rende het jaar 1949 had gevoerd. Het
ledental bedroeg op 31 December 1948
namelijk 3740 en dit was een jaar later
gestegen tot 4158. Het ligt in de be
doeling om ook in 1950 de propaganda
voort te zetten. Er ontstond een zeer
geanimeerde discussie over de moge
lijkheid tot verzekering tegen natura.
Het bestuur besloot de verzekering aan
te gaan, hetwelk door de leden op hoge
prijs werd gesteld. Hierna volgde een
uiteenzetting door de directeur van de
Verzekering Mij., waar de associatie
alle polisen gaat herverzekeren. Alle
bezittingen van de Associatie zijn afge
schreven tot op f 1.Nadat een aan
tal vragen tot genoegen waren beant
woord werd de rekening goedgekeurd
onder dank aan de penningmeester. De
twee bestuursleden W. Derksen en J. G.
den Hollander werden bij acclamatie
herkozen. Voor de twee vacatures in
de Commissie van Verificatie werden
gekozen de heren C. Mijlhof en H. Pel
grim. Bij de rondvraag kwam de vraag
aan de orde of de tijd nog niet geko
men was om met de Vakgroep te bre
ken. Het bestuur moest hier echter
ontkennend op antwoorden.
GESLAAGD
Mej. A. M. Polman alhier slaagde aan de
Vrije Universiteit te Amsterdam cum laude
voor het propaedeutisc examen theologie.
2. Moeder Woeffie is even uitgegaan
om een boodschap te doen. maar Pim,
Pam en Pom blijven voor het hok zit
ten. „Ik geloof, dat niemand zo'n lieve
moeder heeft als wij", zegt Pom na
denkend. „Nooit is Moeder kwaad op
ons en we halen toch vaak kattekwaad
uit". „Ja wij hebben de liefste Moeder
van de hele wereld", roept Pim uit
en daarom zullen we haar ook een
heel mooi cadeau geven, als ze jarig
is". „We maken er een reuze feest
van", zegt Pam opgewonden", en
nodigen we al onze vrienden id-
„Ja, maarroept Pim weer, j;|l
zeggen dat allemaal wel, maar we hei,
ben niets meer in kas. Wie zal dat
talen?" Ze kijken elkaar even i»
Maar Pim weet alweer raad. „NatJ
lijk net zoals we dat vroeger gedJ
hebben. We gaan het zelf verdierf
En even later komt hij al met de km
aangelopen.
Wat is het, dat een circus zo attractief
maakt? Zijn het misschien jeugdherin
neringen, bezonken impressies uit de
tijd, dat zoiets een overweldigende in
druk op je maakte? Of is 't de eigen
aardige sfeer, die bij uitstek het circus
kenmerkt, de geur van 't zaagsel uit
de piste, de karakteristieke circusmu-
ziek en de prettige gedachte, dat^ er
zo aanstonds een prachtig programma
zal worden vertoond terwijl je niets
anders te doen hebt dan er op je gemak
naar te kijken.
Het circus is oud, het reikt over
eeuwen en eeuwen tot in het grijs ver
leden, maar het blijft door alle tijden, in
welke vorm het zich dan ook mag
openbaren. Het blijft met zijn karakte
ristieke nummers van paardendres-
suur, van acrobatiek en de grappen on
grollen van clowns, die je je vooral uit
je jeugd blijft herinneren als het leuk
ste dat je gezien hebt.
Dat alles staat in het teken van de
romantiek waarvoor zo velen gevoelig
zijn, het wereldje van buiten, dat een
sfeer van vreemde landen en verre
streken draagt, dat in zijn artisten een
bonte verzameling mannen en vrouwen
van zeer verschillende nationaliteiten
heeft. Het circus komt, het staat er
voor je er erg in hebt en plotseling is
het weer verdwenefi. Plotseling zijn al
die exotische dingen, die mannen en
vrouwen en diè beesten weer verder
getrokken op hun eindeloze zwerftocht
en de herinnering blijft als iets, dat je
aangenaam blijft bezig houden tot nieu
we gebeurtenissen je aandacht weer
volledig ln beslag komen nemen.
Zo is het ook met het circus Strass
burger gegaan. Tallozen uit Alkmaar en
omgeving hebben er weer van genoten
en zullen er nog van genieten want
vanavond wordt de laatste voorstelling
gegeven, die in niets van de vorige zal
verschillen. Ook hedenavond zal men
zich weer kunnen verlustigen in de
prachtige paardendressuur, de acroba
tiek, de exotische dieren, de clownerie
en niet' t minst in de verrichtingen van
de Koning der Zakkenrollers Borra,
wiens wondere verrichtingen door dui
zenden in prettige spanning gevolgd
worden.
Morgen vertrekt het circus naar
Hoorn. Wie er nog van genieten wil
moet er voor zorgen hedenavond aan
wezig te zijn. Tot het laatst toe zal
het programma op normale wijze wor
den afgewerkt.
Dinsdag speelde het elftal van Rijkspolitie,
afdeling Alkmaar, zijn laatste wedstrijd van
dit seizoen.
Deze wedstrijd, welke de beslissing moest
brengen in de promotie-competitie om een
plaats in de eerste klasse van de Nederlandse
Politie Sportbond werd op het terrein van de
voetbalvereniging „Beverwijk" gespeeld tussen
Zaandam en Alkmaar R.P.
De eindstand was 1—1, zodat met 2 maal
7i/2 minuut verlengd moest worden. Deze ver
lenging leverde geen doelpunten op waardoor
wederom met 2 maal 71/* minuut verlengd
werd. In deze periode gelukte het Alkmaar
R.P. te scoren, zodat het pleit in het voordeel
van de Oranjehemden werd beslecht.
Hierdoor promoveerde „Alkmaar R.P." naar
de eerste klasse van het district West. Zaan
dam zal het volgend seizoen in de tweede
klasse moeten uitkomen.
Het bestuur van de .promoverende vereniging
„Alkmaar R.P." belegde na het behalen van
deze verdiende overwinning een gezellige bij
eenkomst in hotel „De Rustende Jager" te
Heiloo, waar tevens gerecipieerd werd.
Vele gelukwensen moesten in ontvangst ge
nomen worden, waaronder diverse vergezeld
gingen van bloemen.
O.a. zagen wij bloemen van de Alkmaarse
Politie Sportvereniging en van de vereniging
„SSS", beiden te Alkmaar.
Geboren: Cornelis P., z. van P. J. C.
Groen en E. Haringa. Petrus J. A., z. van
A. J. Dekker en M. M. Leek. Jan, z. van
J. de Boer en M. de Vries. Johannes C. C.,
z. van A. C. Commandeur en E. A. Smit.
Getrouwd: Gerrit A.' Overeem en Ma-
rijtje Bakker. Pieter Broekhuizen en Johanna
van der Schoot. Mijnardus A. van der Lem
en Elisabeth Bosma. Willem H. Kraaij en
Essiena Meijer. Gerrit Verweel en Neeltje
Blokdijk.
Overleden: Theodorus J. Hout, 69
jaar, gehuwd met C. Th. J. van Woerden.
Hedenmorgen te ruim half tien M
Alkmaarse Vrijwillige Brandweer |j
alarmeerd voor een brand ln M
woonhuis Stationsstraat 77, bewoon
door de familie P. Stam. Toen de «J
tieve vuurbestrijders met groot nid
rieei ter plaatse verschenen, bletó
zij ditmaal de race tegen de pollu
verloren te hebben.
Vermoedelijk had een jongetje
een der slaapkamers op de bovenvel
dieping met lucifers gespeeld, was
door een vloerkleedje vlam vatte, Hl
vuur deelde zich spoedig mede ij
beddegoed en behang, doch kre]
verder geen kans. Ijlings was de pJ
litie gewaarschuwd, die uitbreiid
van de brand voorkwam. De fcre-j
weer, onder commando van de hoc!:l
brandmeester, de heer J. v. d, Idsj
kon, nadat de slaapkamer geïnsp?]
teerd was, onverrichterzake hól
waarts keren. De schade beperbl
zich tot enige brandvlekken. De co?
missaris van politie, de heer
Dreeuws, was op de plaats van
brandje aanwezig.
Voor het Amsterdamse Gerechts':
stonden Woensdag in hoger beroep A
J. G. uit Broek op Langendijk I
A. was door ziekte niet versche
Zijn broer J. gaf voor het Hof toe,
hij enkele duizenden broedeieren
der exportvergunning naar Baarlef
sau had verkocht.
De procureur-generaal, mr. Za,;
vond daar aanleiding in bevestiging
het vonnis van de Alkmaarse bijzond
politierechter te eisen, n.l.: f 600 c
maanden tegen A. G. en f 300 c
maanden tegen J. G.
De raadsman van beide verdach
mr. dr. C. Berkhouwer, vroeg een s
die overeenkwam met de winst
beide verdachten door deze transa
verkregen en een geringe boete ex.
Uitspraak op 26 Juni.
Een auto, bestuurd door de heer Van
W. uit Alkmaar heeft Woensdag in de c
ving van Renkum een botsing gehad met1
motorrijder H. D. uit Amsterdam, die zijn e
genote op de duo vervoerde.
De heer Van der W. kreeg een hoofdwas
De motorrijder had een zware herseniclf
ding en de duo-passagiere brak een
Alle patiënten werden naar een ziek'
in Renkum vervoerd.
INGEZONDEN STUKKEN
(Buiten verantwoordelijkheid da'
redactie)
De heer J. S. Schagen behaalde gis
teren te Den Haag het diploma van
vakbekwaamheid als detailhandelaar
in werken van edelmetaal en juwelen
Een mooi succes, daar slechts 12 van
de 64 candidaten slaagden.
De heer J. v. d. K. meent dat de ovK-
tollige groenten, welke op de veiW
geen koper kunnen vinden, door de re
gering aan de tuinders worden verged
We verzoeken u meneer de redact*
enige ruimte in uw blad om dit ev
recht te zetten. Hetgeen de heer J.
d. K. namelijk veronderstelt is gei
bezijden de waarheid.
De gelden voor de vergoeding
doorgedraaide groenten worden d
de tuinders zelf bijeengebracht.
In 1947 is door het Centraal Bun
van de Tuinbouwveilingen in Nederln-
bij welk bureau alle tuinders via 1
veilingen zijn aangesloten, begon'
met de vorming van minimumprij®1'
fondsen.
Door het instellen van minim
veilingprijzen (welke zijn afL
op de kostprijs van het product) is?-;
de tuinbouw zelf een z.g. „bodem in
markt" gelegd.
Door de veilingen wordt een k'1"
bedrag van de opbrengst van het v"
kochte product van de tuinders i[
houden. Deze gelden komen in een c®
trale pot, een z.g. productenfonds,
door genoemd Centraal Bureau w®*
beheerd.
Uit dit fonds ontvangen de tuinde
een vergoeding, wanneer hun pr°®;'
te een of andere tijd de minimum?"'
niet kan halen en doordraait.
De Tuinbouw redt zich dus ze"^
vormt zelf de benodigde fondsen,
regering draagt hierin niet bij-
We hopen dat de ree:1 J. v. d. K
beter inzicht in deze zaak heelt f,
kregen. Mocht hem echter het een
ander nog niet duidelijk zijn, dan
we steeds bereid hem op ons buren"
het Landbouwhuis (kamer 10) "a
inlichtingen te verstrekken.
Provinciale commissie uit
veilingen in Noord-Holian"-
E. VEGTER, Secrf'