Stad en Omgeving Aat Soecker Hoeder reisde 20.000 kilometer naar graf van haar enige zoon AGENDA Het gevaar op onbewaakte overwegen Weerzien in de Schermer Eigen harde arbeid verschafte haar geld In Heiloo wordt een proef met een nieuw systeem genomen BADMUTSEN ZONNEBRILLEN Dan naar Gem. Middelbare Handelsschool Th. J. Hout overleden Bond van Nederlandse Toneeluitgevers opgericht Oude man voedt zich met rauwe eieren Nieuwe avonturen van Pim, Pam en Pom Hazelnoottaart De „kaasconcerten in de Grote Kerk" Associatie Uitvaartverzorging had een gunstig jaar Strassburger geeft heden avond de laatste voorstelling „Alkmaar R. P." promoveerde Burgerlijke Stand Brandweer behoefdenie in actie te komen Boete geeist voor ongeoorloofde eierverkoop Autobotsing t Diploma vakbekwaamheid Betalen voor vernietiging? DONDERDAG 22 JUNI 1950 yERSCHOLEN TUSSEN HOOGOPGAAND geboomte ligt het kleine kerkhof van Stompetoren. De adem van de zomer strijkt aan over de wijde lande rijen en brengt de geluiden van de stilte mee. Het wetten van een zeis, de claxon van een bus op de asfaltweg het verlangende roepen van een koe. In de schaduw, die de brede rug van de oude kerk omlaagwerpt, liggen de graven. Met gebeeld houwde zerken, met een eenvoudige bloem, met een withouten kruis ook, of een helm... In de suizende stilte knarst het grint onder twee paar voeten. Een moeder en haar dochter gaan over de paden, zwijgend en zonder opzien. Tot zij stilstaan, onbeweeglijk naast elkaar. Zij hebben gevonden, wat zij zochten. De laatste rust plaats van hun enige zoon en broer. Door de schemer van hun tranen zien zij de ■warte letters op het witte kruis. Zij reiken elkaar de hand en tezamen lezen zij de woorden, die op hen Afspringen van het hout. Hiervóór waren zij gekomen, naar dit ogenblik hebben zij gehunkerd. En zij spellen letter voor letter: Francis William Rush, 16 December 1943. Zij vinden geen woorden, zjj blijven stom in hun smart. En zwijgend gaan zij terug, over de paden, langs de weg, twee kleine figuren in het grote, wijde land. Wie zal kunnen peilen, wat op dit ogenblik in hun gedachten omgaat? Men kan die gedachten slechts gissen. En men kan pas later, veel later, aarzelend en schuchter wat vragen stellen, die een inzicht geven in alles, wat in luttele seconden moet hebben gespeeld door het brein van deze twee vrouwen, toen ze oog ln oog stonden met de laatste rustplaats van hun Frank. Per vliegtuig, boot en trein van Tasmanie naar Stompetoren 2ESTIEN DECEMBER 1943. Een kou de, donkere avond. Het Noord- Hollandse land ligt vlak en zwart tegen de dijken. De bewoners horen op naar de lucht, waar het geronk van vlieg tuigen zweeft, in de cadans van aan- wellende en afnemende golven. „Hoor", zegt men, ,.daar gaan ze weer". Ja, ze gingen weer, in de avond van de 16e December 1943. De bommenwer pers, de jagers, de ..padvinders", die 't terrein zouden markeren, waar straks het bommentapijt zou neerhagelen op het vermaledijde Duitsland. Later zou den de geschiedschrijvers vaststellen, dat die avond Innsbrück het doel was geweest. Maar één van de „pathfinders" zou het doel niet bereiken. De flak trof de romp en vlammen speelden door de fuselage. Flight Officer Francis William Rush uit Hobart, Tasmanie, hield de stuurknuppel. De dorpelingen zagen het vuur aan de inktzwarte hemel, zij hoorden de ex plosie, die het toestel op zijn eerste reis naar vijandelijk gebied uit elkaar reet, zij hoorden de stukken neersui zen. Flight engineer John Ogg uit Kent. Engeland, bracht er het leven af. Hij was de enige. De overigen gingen met het toestel onder. Ook Frank Rush uit Hobart. Zijn stoffelijk overschot werd ter aarde besteld in de schaduw van de oude dorpskerk van Stompetoren. Hij bracht zijn jongens niet terug naar de basis bij Cambridge. FN IN HET VERRE Hobart treurden een moeder en een dochter om het verlies van hun zoon en broer. Ge vallen voor de bevrijding van het ge knechte Europa, twee en twintig jaar oud. Onkundig waren zij van de plaats waar hij begraven was, in hun harten woonde de twijfel of Frank een eerlijke begrafenis had gekregen, of zijn laatste rustplaats verzorgd en onderhouden werd. En toen kwamen mrs. Rush, de moeder, en mrs. Kendall, de dochter, in contact met mej. Van Kooten uit Utrecht die in Australië nabestaanden trachtte op te sporen van gevallen ge allieerden. Louter toeval was het, dat contact, maar nog zegenen zij beiden het ogenblik, waarop ze besloten, die ene strohalm te grijpen. Mrs. Rush en mrs. Kendall werden opgeheven uit de onzekerheid, waarin zij reeds zo lang verkeerden. Hun Frank sliep op het kerkhof van Stompetoren. Dat wisten ze nu zeker en het was hun tot een sterke troost in hun verdriet. Hij was dan tenminste niet vermist. Maar in de beide vrouwen groeide het verlangen, om het graf te bezoeken, om met eigen ogen te zien, dat men hun Frank niet vergeten had. Ontelbaar wa ren de moeilijkheden, die te overwin nen bleken. Het Australische gouverne ment stak geen hand uit. Zelfs een be vriend parlementslid, dat in Canberra vragen stelde, wist niets te bereiken „Och" zei men met een schouderopha len, „Australiërs liggen over de hele wereld verspreid. Hoe zou het zijn, als we alle moeders reisgeld gingen ge ven....". fljRS. RUSH VOND, dat dat alleen maar een staaltje van dankbaar heid zou zijn, maar zij zei niets. Zjj zet te de tanden op elkaar en zocht haar eigen weg. Niets was haar teveel, om haar doel te bereiken. Geen werk was haar te min, geen opoffering te groot. En zjj slaagde. Zjj kreeg met noeste handen arbeid het geld bij elkaar, dat opgeslokt zou worden door de lange overtocht. En op 39 Maart vertrok zjj met de ..Maloja" uit Melbourne, om cp 8 Mei in Londen te arriveren. Tezamen met haar dochter. Twee vrouwen, die letterlijk de halve wereld omtrokken, om het graf in Stom petoren met eigen ogen te zien. Inmiddels was er een corresponden tie gegroeid met het burgemeestersge zin van het dorp, de familie Posch en zo zou er in Holland tenminste iemand zijn, die hen verwachtte. Want verder stak niemand een hand uit. In Austra lie niet en in Engeland nog veel min der. Maar moeder en dochter zetten dóór en op 12 Juni arriveerden zij na een reis van anderhalve maand in het dorp in de Schermer, gastvrij ontvan gen en door vriendenhanden opgeno men in de burgemeesterswoning. Daar logeren zc nu sedert de dag van hun aankomst en zij zullen ook nog wel enkele dagen blijven. Maar iedere dag maakt mrs. Rush de wan deling naar het kerkhof, schikt wat bloemen, plukt een onkruidje weg. Zij wéét nu, zij behoeft niet meer te gis sen en in het duister te tasten. Zij heeft het verhaal van Flight engineer Ogg, zij heeft het verhaal van burge meester Posch en zijn gezin. Straks zal zij met haar dochter ook naar Utrecht reizen, om de familie van mej. Van Kooten te bezoeken. Dan zal de cyclus compleet zijn. Dan zal niets meer ont breken aan de tragedie, die haar zoons dood voor haar betekende. Och, het is zo weinig, wat ze nog van hem heeft ,als ze straks, op 5 Juli, weer uit Engeland vertrekt, het Zui delijk halfrond tegemoet. Een foto van Frank, zijn ring. een aquarel van het graf, in opdracht van burgemees ter Posch gemaakt, wat foto's. Maar daarbij komt een prachtige herinne- (Ontleend aan onze Advertentie-rubriek) DONDERDAG Victoria Theater, 8 uur: De machtige Joe Young (18 jaar); Harmonie Theater, 8 uur: Dokter Elisabeth (18 jaar); Ci nema Americain, 8 uur: Stalen Haaien (18 jaarj. Canadaplein, 8 uur: Circus Strass burger (laatste voorstelling). Zaal van de heer Haring, Oudegracht 130, 8 uur: Is haaruitval en kaalhoof digheid te genezen? VRIJDAG Harmonie Theater, 8 uur: Bastogne (14 jaar); Victoria Theater, 8 uur: Rinke lende sporen (14 jaar); Cinema Ameri cain, 8 uur: Ik ben een kleurling (18 jaar). ring. Het terugdenken aan haar eigen ervaringen. Zie, daardoor is zij be voorrecht boven duizenden van haar landgenoten, die nooit zullen weten, waar hun dierbaren rusten, die nooit de gelegenheid zullen krijgen, hun gra ven te bezoeken. Maar bovenal, als de „Himalaya" straks de golven van de zeven zeeën splijt, op weg naar het Zuiden, dan zal zij in haar hart de wetenschap dra gen, dat de Hollanders hun vrienden nooit vergeten. Zij zal weten, dat men in Stompetoren goed voor dit graf zorgt en dat men het met liefde doet. Dat zal haar tot een voortdurende troost zijn en haar sterken in haar verdriet. QVER LUTTELE WEKEN zullen zij terug zijn in hun woonplaats Ho bart. Voor hen zal dit alles dan een herinnering zijn. Maar nog altijd zal het stille kerkhof ln Stompetoren daar liggen. De populieren en de iepen zul len hun takken over de graven wuiven en de geluiden van het land zullen op de wind komen aandrijven. Zij zullen dan niet meer zélf het graf kunnen verzorgen. Andere handen zullen dit doen, tot in lengte van jaren. Met alle innerlijke liefde, die men heeft voor verloren vrienden, van wie Frank Rush er één was. In ons land werden verleden jaar i der de eerste sluitboom doorschiet, honderd-zeven-maal de afsluitbomen I niet het gevaar loopt opgesloten te van overwegen aangereden. Een-en veertig-maal werden gesloten bomen door automobilisten geramd en zes- en-zestig keer werden in beweging zjjnde bomen versplinterd. Het enige radicale afweermiddel is de zoge naamde vrjje kruising, maar de al gemene toepassing daarvan zou tien tallen millioenen guldens kosten. Zo veel mogelijk zullen de onbewaakte overwegen door flikkerlichten wor den beveiligd en daarvan zijn er thans 51 geplaatst. Op overwegen die op afstand worden bediend, worden vaak auto's tussen de bomen gevangen. Deze overwegen hebben een zogenaam de overwegstoplantaarn, welke onge veer tien seconden voordat de bomen gaan dalen op een 's nachts verlicht bord de woorden „stop voor de over weg" laten lezen. Omdat gebleken is, dat dit bord onder bepaalde omstan digheden te weinig opvalt zal men op een 25-tal belangrijke bewaakte overwegen een proef nemen met over- wegstoplantarens met flikkerlicht. Een nieuwe practjjkproef te Heiloo Een andere nieuwigheid waarmede dezer dagen de eerste practijkproeven zullen worden genomen op de overweg in de Zevenhuizerweg te Heiloo zijn de zogenaamde Amerikaanse halve sluitbomen met stoplichten. Deze Amerikaanse sluitbomen reiken in gesloten toestand slechts over de halve breedte van de weg. Zij zullen alleen de rechterweghelft afsluiten, gerekend in de richting van het ver keer. Dit betekent dat de automobi list die er niet in slaagt zijn wagen tijdig tot stilstand te brengen en on- Voor het eerste Toelatingsexamen van de Gem. Middelbare Handels school alhier zijn geslaagd de candi dates Bakker Alfred; Beentjes Cor- nelis Joh.; Biesheuvel Bernhard Joh., te Nieuwe Niedorp; Blank Albert E. M., te Avenhorn; Boerwinkel Henk; Bolk Cornelia; Bos Johan P.; Bruin Wijnanda Anna; Campt ten Ingrid, te Castricum; Cloeck Jacob; Dekker Jan; Driessen Marc. A. E., te Ber gen; Eecen Matthijs W., te Oudkars pel; Elzas Jacob; Grin Dirk; Joosten Jan Willem; Kuiper Cornells A.; v. d. Linden Alberdina; Meyer Arie Meyer Marie L.; OutBioff Cornelis; de Pee Leendert, te St. Maarten; Rootring Johannes A.; Sietsma Sjoerd; Stoop Annie; Tol Annelies, te St. Pan- cras; Twisk Johannes P. L., te Eg- mond aan de Hoef; Vader Alie, te Heerhugowaard; Wemmers Robert W„ te Amsterdam; Westrup Wiebe; Wielage Nicolaas M. De geslaagden wier woonplaatsen niet genoemd zijn, wonen te Alkmaar. worden tussen de beide bomea. Een euvel dat thans wel voorkomt op overwegen die op afstand worden be diend en die veelal door de wachter niet kunnen worden overzien. Op de afsluitbomen zijn bovendien drie rode freflectoren aangebracht. Bij de over wegbeveiliging behoort voorts een stoplicht dat bestaat uit twee rode lampen naast elkaar, die beurtelings aan en uit gaan en zowel naai- achte ren als naar voren licht uitstralen. De naderende automobilist ziet rechts en links van de weg rode lichten flikke ren en weet dan dat binnen tien secon den de bomen zullen dalen. Voorlopig zullen twaalf overwegen op deze wijze worden beveiligd. Blijkt de proef te slagen, dan kunnen orders voor de pro ductie dezer installaties bij de Neder landse industrie worden geplaatst. Veel zal echter ook hier afhangen van de zelfdiscipline der weggebruikers. Zoals de cijfers aantonen mankeert hieraan nog wel iets. Zo kwamen in Januari van dit jaar zeven ongevallen op onbe waakte overwegen voor, doch zeven tien op bewaakte overwegen door het aanrijden van dalende of gesloten bo men. Op 69-jarige leeftijd is hier ter stede plotseling overleden de heer Th. J. Hout, die jarenlang het katholieke on derwijs hier ter stede gediend heeft als onderwijzer aan de school in de Nieuw- straat en als hoofd der St. Willibror- duschool. Tijdens de oorlogsjaren 19141918 heeft de heer Hout dienst gedaan als reserve-kapitein. Hij was in Alkmaar een algemeen bekend en geacht man en zal dankbare herinneringen achter laten bij de zeer velen die hij als scho lieren op de meest aangename wijze de nuttige en nodige levenslessen heeft ge geven. Grote bekendheid genoot de heer Hout als wichelroedeloper. Hij interes seerde zich bijzonder voor deze nog jonge tak van wetenschap en heeft be langeloos vele woningen op aardstralen onderzocht. Voor diverse verenigingen in en om Alkmaar o.a. voor de huis vrouwen hield hij lezingen over het wichelroedevraagstuk waarnaar altijd met belangstelling werd geluisterd. Na de dienst in de St. Dominicus- kerk, welke on# 9 uur wordt gehouden zal de teraardebestelling morgen (Vrij dag) plaats vinden in het familiegraf op het R.K. kerkhof St. Barbara alhier. Te Alkmaar is opgericht de bond van Nederlandse Toneeluitgevers. Deze stelt zich ten doel de verhoging van het cul turele peil van het amateurtoneel, het behartigen van de gezamenlijke belan gen van uitgevers van toneelwerken, het bevorderen van de samenwerking met de auteurs en de auteursrechten- bureaux in de ruimste zin. Het bestuur is als volgt samengesteld: J. C. v. d. Schaar, voorzitter (toneel fonds Brederode te Haarlem); J. B. Vink, secretaris (N.V. Vinks Uitg. Mij. te Alkmaar); P. Wout, penningmeester (firma J. Heynis te Zaandijk); C. J. Mulder,- commissaris (firma F. Mulder te Groningen); J. C. Levering, commis saris (De Toneelbibliotheek te Velp). Maar hij verkiest de vrijheid Vrijheid en zelfstandigheid ls een begeerd bezit en nergens spreekt dit zo sterk als bij de ouden van dagen, die in verband met hun hoge leeftijd niet meer in staat zijn zichzelf te on derhouden. Er zijn er, die zich in het onvermijdelijke schikken en de hulp van de eeh of andere instelling aan vaarden, wetende, dat er tegen de on barmhartige Tijd niet valt te vechten. Er zijn ook anderen. Zij verzetten zich met hand en tand tegen het verlies van hun zelfstandigheid uit vrees voor de Inrichting met de strenge regels van het huis, de vaste tijden, waarop het dagschema is ingedeeld, het voort durende toezicht. Voor hen ls het hoogste ideaal het eigen dak boven het hoofd, ongeacht of de omstandig heden, waarin zij verkeren schier on menselijk zijn. Een dergelijk geval doet zich voor in de Hekelstraat nr. 4, Hier woont de 70-jarige Van der K. in een woning, die ten dele dienst doet als opslag plaats voor oude rijwielonderdelen. Zijn meubilair bestaat uit een paar kisten, zijn slaapplaats uit een hoop in een hoek neergeworpen vodden. En in dit hol sleept de oude man zich door het leven. Hij voedt zich per dag met wat rauwe eieren, maar wei gert pertinent uit zijn vervuilde en er barmelijke toestand geholpen te wor den. Reeds enkele malen heeft men van het Bureau voor Sociale Zaken verbetering in de situatie willen schep pen, maar de oude Van der K. is niet van plan hieraan zijn medewerking te geven. Nog onlangs verwittigden de buren de politie, dat zij sinds enkele dagen geen teken van leven hadden bespeurd in de opslagplaats. Een amb tenaar van Sociale Zaken en een po litieman begaven zich daarop naar de Hekelstraat om een onderzoek in te stellen. Op hun herhaalde kloppen volgde eerst geen reactie, doch toen zij aanhielden werd de jutezak, die als gordijn dient opgetiteld en verscheen het hoofd van de bewoner voor net raam. Hij maakte afwerende gebaren en zei, dat hij zich zelf best kon red den en van enige hulp allerminst ge diend was. De Directeur van Sociale Zaken vertelde ons, dat alleen in het uiterste geval van dwangmaatregelen gebruik zal worden gemaakt. Maar voorshands schijnt men langs normale weg er niet in te kunnen slagen de man ergens anders onder te brengen. Hij verkiest nog steeds de vrijheid, hoe betreurenswaardig deze ook voor hem moet zijn. Een groot aantal cliënten genoot van onze En is unaniem van mening dat deze taart slechts door weinigen wordt overtroffen Inderdaad een succes bij leder feest! RITSEVOORT 32. TELEF. 2801 ALKMAAR. Chocolaterie Patisserie De heer Simon C. Jansen kreeg het verzoek, in het kader van het Holland Festival, het concert van Vrijdag in de Grote kerk, geheel aan Joh. S. Bach te wijden. De organist stelde zijn pro gramma voor dit tweede „kaas-concert" dienovereenkomstig als volgt samen: kleine orgel: 1 Orgelkoraal „Vater un- ser im Himmelreich"; grote orgel: 2 Preludium in Es gr. t; 3 uit 8 kleine preludia en fuga's a) no 4, in F gr. t, b) no. 8 in Bes gr. t; 4 Orgelkoraal: Ich ruf zu Dir Herr Jesu Christ; 5 Passacaglia en fuga in C. De concerttijden blijven onveranderd, n.l. het eerste concert om half twaalf, het tweede om half één. Gisteravond hield de Associatie Uit vaartverzorging voor Alkmaar en Om streken haar jaarvergadering in café Tom. De voorzitter de heer T. Bonsema wierp een terugblik op het afgelopen jaar en dankte het personeel voor de succesvolle propaganda, die het gedu rende het jaar 1949 had gevoerd. Het ledental bedroeg op 31 December 1948 namelijk 3740 en dit was een jaar later gestegen tot 4158. Het ligt in de be doeling om ook in 1950 de propaganda voort te zetten. Er ontstond een zeer geanimeerde discussie over de moge lijkheid tot verzekering tegen natura. Het bestuur besloot de verzekering aan te gaan, hetwelk door de leden op hoge prijs werd gesteld. Hierna volgde een uiteenzetting door de directeur van de Verzekering Mij., waar de associatie alle polisen gaat herverzekeren. Alle bezittingen van de Associatie zijn afge schreven tot op f 1.Nadat een aan tal vragen tot genoegen waren beant woord werd de rekening goedgekeurd onder dank aan de penningmeester. De twee bestuursleden W. Derksen en J. G. den Hollander werden bij acclamatie herkozen. Voor de twee vacatures in de Commissie van Verificatie werden gekozen de heren C. Mijlhof en H. Pel grim. Bij de rondvraag kwam de vraag aan de orde of de tijd nog niet geko men was om met de Vakgroep te bre ken. Het bestuur moest hier echter ontkennend op antwoorden. GESLAAGD Mej. A. M. Polman alhier slaagde aan de Vrije Universiteit te Amsterdam cum laude voor het propaedeutisc examen theologie. 2. Moeder Woeffie is even uitgegaan om een boodschap te doen. maar Pim, Pam en Pom blijven voor het hok zit ten. „Ik geloof, dat niemand zo'n lieve moeder heeft als wij", zegt Pom na denkend. „Nooit is Moeder kwaad op ons en we halen toch vaak kattekwaad uit". „Ja wij hebben de liefste Moeder van de hele wereld", roept Pim uit en daarom zullen we haar ook een heel mooi cadeau geven, als ze jarig is". „We maken er een reuze feest van", zegt Pam opgewonden", en nodigen we al onze vrienden id- „Ja, maarroept Pim weer, j;|l zeggen dat allemaal wel, maar we hei, ben niets meer in kas. Wie zal dat talen?" Ze kijken elkaar even i» Maar Pim weet alweer raad. „NatJ lijk net zoals we dat vroeger gedJ hebben. We gaan het zelf verdierf En even later komt hij al met de km aangelopen. Wat is het, dat een circus zo attractief maakt? Zijn het misschien jeugdherin neringen, bezonken impressies uit de tijd, dat zoiets een overweldigende in druk op je maakte? Of is 't de eigen aardige sfeer, die bij uitstek het circus kenmerkt, de geur van 't zaagsel uit de piste, de karakteristieke circusmu- ziek en de prettige gedachte, dat^ er zo aanstonds een prachtig programma zal worden vertoond terwijl je niets anders te doen hebt dan er op je gemak naar te kijken. Het circus is oud, het reikt over eeuwen en eeuwen tot in het grijs ver leden, maar het blijft door alle tijden, in welke vorm het zich dan ook mag openbaren. Het blijft met zijn karakte ristieke nummers van paardendres- suur, van acrobatiek en de grappen on grollen van clowns, die je je vooral uit je jeugd blijft herinneren als het leuk ste dat je gezien hebt. Dat alles staat in het teken van de romantiek waarvoor zo velen gevoelig zijn, het wereldje van buiten, dat een sfeer van vreemde landen en verre streken draagt, dat in zijn artisten een bonte verzameling mannen en vrouwen van zeer verschillende nationaliteiten heeft. Het circus komt, het staat er voor je er erg in hebt en plotseling is het weer verdwenefi. Plotseling zijn al die exotische dingen, die mannen en vrouwen en diè beesten weer verder getrokken op hun eindeloze zwerftocht en de herinnering blijft als iets, dat je aangenaam blijft bezig houden tot nieu we gebeurtenissen je aandacht weer volledig ln beslag komen nemen. Zo is het ook met het circus Strass burger gegaan. Tallozen uit Alkmaar en omgeving hebben er weer van genoten en zullen er nog van genieten want vanavond wordt de laatste voorstelling gegeven, die in niets van de vorige zal verschillen. Ook hedenavond zal men zich weer kunnen verlustigen in de prachtige paardendressuur, de acroba tiek, de exotische dieren, de clownerie en niet' t minst in de verrichtingen van de Koning der Zakkenrollers Borra, wiens wondere verrichtingen door dui zenden in prettige spanning gevolgd worden. Morgen vertrekt het circus naar Hoorn. Wie er nog van genieten wil moet er voor zorgen hedenavond aan wezig te zijn. Tot het laatst toe zal het programma op normale wijze wor den afgewerkt. Dinsdag speelde het elftal van Rijkspolitie, afdeling Alkmaar, zijn laatste wedstrijd van dit seizoen. Deze wedstrijd, welke de beslissing moest brengen in de promotie-competitie om een plaats in de eerste klasse van de Nederlandse Politie Sportbond werd op het terrein van de voetbalvereniging „Beverwijk" gespeeld tussen Zaandam en Alkmaar R.P. De eindstand was 1—1, zodat met 2 maal 7i/2 minuut verlengd moest worden. Deze ver lenging leverde geen doelpunten op waardoor wederom met 2 maal 71/* minuut verlengd werd. In deze periode gelukte het Alkmaar R.P. te scoren, zodat het pleit in het voordeel van de Oranjehemden werd beslecht. Hierdoor promoveerde „Alkmaar R.P." naar de eerste klasse van het district West. Zaan dam zal het volgend seizoen in de tweede klasse moeten uitkomen. Het bestuur van de .promoverende vereniging „Alkmaar R.P." belegde na het behalen van deze verdiende overwinning een gezellige bij eenkomst in hotel „De Rustende Jager" te Heiloo, waar tevens gerecipieerd werd. Vele gelukwensen moesten in ontvangst ge nomen worden, waaronder diverse vergezeld gingen van bloemen. O.a. zagen wij bloemen van de Alkmaarse Politie Sportvereniging en van de vereniging „SSS", beiden te Alkmaar. Geboren: Cornelis P., z. van P. J. C. Groen en E. Haringa. Petrus J. A., z. van A. J. Dekker en M. M. Leek. Jan, z. van J. de Boer en M. de Vries. Johannes C. C., z. van A. C. Commandeur en E. A. Smit. Getrouwd: Gerrit A.' Overeem en Ma- rijtje Bakker. Pieter Broekhuizen en Johanna van der Schoot. Mijnardus A. van der Lem en Elisabeth Bosma. Willem H. Kraaij en Essiena Meijer. Gerrit Verweel en Neeltje Blokdijk. Overleden: Theodorus J. Hout, 69 jaar, gehuwd met C. Th. J. van Woerden. Hedenmorgen te ruim half tien M Alkmaarse Vrijwillige Brandweer |j alarmeerd voor een brand ln M woonhuis Stationsstraat 77, bewoon door de familie P. Stam. Toen de «J tieve vuurbestrijders met groot nid rieei ter plaatse verschenen, bletó zij ditmaal de race tegen de pollu verloren te hebben. Vermoedelijk had een jongetje een der slaapkamers op de bovenvel dieping met lucifers gespeeld, was door een vloerkleedje vlam vatte, Hl vuur deelde zich spoedig mede ij beddegoed en behang, doch kre] verder geen kans. Ijlings was de pJ litie gewaarschuwd, die uitbreiid van de brand voorkwam. De fcre-j weer, onder commando van de hoc!:l brandmeester, de heer J. v. d, Idsj kon, nadat de slaapkamer geïnsp?] teerd was, onverrichterzake hól waarts keren. De schade beperbl zich tot enige brandvlekken. De co? missaris van politie, de heer Dreeuws, was op de plaats van brandje aanwezig. Voor het Amsterdamse Gerechts': stonden Woensdag in hoger beroep A J. G. uit Broek op Langendijk I A. was door ziekte niet versche Zijn broer J. gaf voor het Hof toe, hij enkele duizenden broedeieren der exportvergunning naar Baarlef sau had verkocht. De procureur-generaal, mr. Za,; vond daar aanleiding in bevestiging het vonnis van de Alkmaarse bijzond politierechter te eisen, n.l.: f 600 c maanden tegen A. G. en f 300 c maanden tegen J. G. De raadsman van beide verdach mr. dr. C. Berkhouwer, vroeg een s die overeenkwam met de winst beide verdachten door deze transa verkregen en een geringe boete ex. Uitspraak op 26 Juni. Een auto, bestuurd door de heer Van W. uit Alkmaar heeft Woensdag in de c ving van Renkum een botsing gehad met1 motorrijder H. D. uit Amsterdam, die zijn e genote op de duo vervoerde. De heer Van der W. kreeg een hoofdwas De motorrijder had een zware herseniclf ding en de duo-passagiere brak een Alle patiënten werden naar een ziek' in Renkum vervoerd. INGEZONDEN STUKKEN (Buiten verantwoordelijkheid da' redactie) De heer J. S. Schagen behaalde gis teren te Den Haag het diploma van vakbekwaamheid als detailhandelaar in werken van edelmetaal en juwelen Een mooi succes, daar slechts 12 van de 64 candidaten slaagden. De heer J. v. d. K. meent dat de ovK- tollige groenten, welke op de veiW geen koper kunnen vinden, door de re gering aan de tuinders worden verged We verzoeken u meneer de redact* enige ruimte in uw blad om dit ev recht te zetten. Hetgeen de heer J. d. K. namelijk veronderstelt is gei bezijden de waarheid. De gelden voor de vergoeding doorgedraaide groenten worden d de tuinders zelf bijeengebracht. In 1947 is door het Centraal Bun van de Tuinbouwveilingen in Nederln- bij welk bureau alle tuinders via 1 veilingen zijn aangesloten, begon' met de vorming van minimumprij®1' fondsen. Door het instellen van minim veilingprijzen (welke zijn afL op de kostprijs van het product) is?-; de tuinbouw zelf een z.g. „bodem in markt" gelegd. Door de veilingen wordt een k'1" bedrag van de opbrengst van het v" kochte product van de tuinders i[ houden. Deze gelden komen in een c® trale pot, een z.g. productenfonds, door genoemd Centraal Bureau w®* beheerd. Uit dit fonds ontvangen de tuinde een vergoeding, wanneer hun pr°®;' te een of andere tijd de minimum?"' niet kan halen en doordraait. De Tuinbouw redt zich dus ze"^ vormt zelf de benodigde fondsen, regering draagt hierin niet bij- We hopen dat de ree:1 J. v. d. K beter inzicht in deze zaak heelt f, kregen. Mocht hem echter het een ander nog niet duidelijk zijn, dan we steeds bereid hem op ons buren" het Landbouwhuis (kamer 10) "a inlichtingen te verstrekken. Provinciale commissie uit veilingen in Noord-Holian"- E. VEGTER, Secrf'

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1950 | | pagina 4