Een kruistocht om het groene goud
Uit moeras
groeit een
van duizend zorgen
grote tentoonstelling
- - i
Ook in de coöperatieve beweging
blijkt krachtig Fins initiatief
u
Landbouwattaché's behartigen de
belangen onzer agrariërs
MHp
Het nieuwe boek
„VAN DE WADDEN TOT HET IJ'
Er wordt hard aan de
opbouw gewerkt
Last van zenuwen?
Vasten-varia
ZATERDAG 1 JULI 1950
(Van onze speciale verslaggever).
YyAT EEN LAND MET WAT EEN BOS! Per Finse ziel is er meer dan vijf
hectare bos beschikbaar, waar vind je dat zo? Haast driekwart van
de oppervlakte van 't zeer uitgestrekte Suomi is bos en het was de schuld
van het vredesverdrag, dat dit land van de tweede naar de derde plaats op de
Europese boslijst moest verhuizen. Rusland kreeg er toen nog wat meer bjji
en daardoor zakte de verliezer in de ongelijke oorlog juist beneden zijn wes
telijke buur en vroegere stiefvader Zweden. Maar nog altijd vormen hout en
houtproducten 90 procent van de Finse uitvoer, zodat het beeld gewaagd kan
worden, dat het groene goud de kurk is waar dit rotsig land op drijft.
ALLES werkt mee
om Finland tot
het houtland te
maken: h t kli
maat, het gemak
kelijke transport
over de vele wate
ren en van de tal
rijke natuurlijke
havens uit en voor
al, de liefde voor
het hout die de
Finnen in het
bloed zit en die
hun handen zo
uitermate geschikt
voor de bewerking
maakt.
Gedurende de
winter zitter er
zo'n 80.000 man in
de bossen om de
bomen te vellen
en men kan zich
lets van het leven
ln de houthakkers
kampen voorstel
len, wanneer men
aan grote sneeuw
massa's, felle kou
de, bontmutsen en
dikgevoerde wan
ten denkt. Zo'n
40.000 paarden
trekken de vracht
sleden dan over de
ijzige boswegen,
kilometers ver, en
eerst in de laatste
tijden gebruikt men
ontzettend zware
vrachtauto's, die
vijftien tot twintig
ton stammen mee
zeulen over voor
ons begrip geweldige afstanden vaak.
Zoveel mogelijk worden de oevers der
vele wateren opgezocht en daar sta
pelen de machtige hoeveelheden ont-
kruinde en wortelloze dennen en spar
ren zich dan op.
Een typische mannenmaatschappij,
zo'n hakkerskamp. Plotseling komt
daar een onrustige beweging in wan
neer de dooi uitbreekt en de tijd voor
het vlotten begint. Spannend werk en
niet zonder gevaar, vooral daar waar
de stroomversnellingen er wat tempo
in brengen. De benedenloop der rivie
ren is dan met reeds geschilde stam
men bedekt, een langzaam bewegende
massa die nog gesorteerd moet worden,
iets waar de mannen en de jongens
bijzonder de slag van hebben; met hun
lange haken pikken ze zomaar de dik
ke palen er uit, die bij hun fabriek
thuishoren.
Ook hier doet de mechanisatie na
tuurlijk z'n intree: er zijn reeds aparte
machines die de stammen bundelen en
het is een machtig mooi gezicht zo'n
vlotmassa van twee- a driehonderd
bundels te zien voorttrekken door een
onverschrokken sleepboot, de fabriek
tegemoet.
Het zijn echter niet alleen de naald
bomen, die heetbegeerd worden; de
berk, boom van tere dichters en mys
tieke schilders, is niet minder een ob
ject van de onverzadigbare lusten der
hout-industrie. Berken leveren zeer ge
schikt hout voor tri- en multiplex en
daarvan produceert Finland per jaar
220.000 kubieke meter. Mooie meubelen
van berkenhout worden er ook ge
maakt, trouwens men staat versteld als
men ziet hoe men zich in de Finse bin
nenlanden naar de eisen des tijds spe
cialiseert. Vooral de z.g. „prefabrica
ted houses" maakt men met evenveel
animo als vernuft; sedert 1945 zijn er
daarvan reeds 35.000 naar de Sowjet-
unie geëxporteerd, waarvan een derde
ais oorlogsschade-vergoeding. Trou
wens Polen kreeg er ook reeds ver
scheidene.
Een kruistocht
J)OOR de oorlogen heeft uiteraard zo
wel het bos als de fabrieksproductie
sterk geleden, maar de cijfers stijgen
elk jaar en spoedig zal men het peil
Hoewel door het ontbreken van werkelijk bergland
de mogelijkheden beperkt zijn, tracht Finland de
„witte steenkool" in toenemende mate te exploiteren.
Zo is men thans bezig in Pyhakoski in Noord-Finland
een waterkrachtstation te bouwen met een turbine
van 51.000 pk. De gehele installatie werd in eigen
land vervaardigd; een pronkstukje, waar de fabriek
van Tampere erg trots op was, was de schroef van
72 ton zwaar.
van 1938 weer bereikt hebben. Nood
zakelijk is echter, dat de bossen zelf
veel beter onderhouden worden. De
Finse wouden behoren voor bijna twee
derde aan particulieren, voor haast
een derde aan de staat en het overige
is eigendom van de fabrieken. Die par
ticulieren zijn er vele: men heeft
250.000 boseigenaren geteld en van
houtvesterij hebben al dezen meestal
heel weinig verstand. Hoe er gehakt
en hoe er herbebost moet worden, wel
ke boom op een bepaalde plaats de ge-
schikste is, dat was iets waar weinigen
zich om bekommerden, tot hun eigen
nadeel. Om daarin verbetering te bren
gen heeft men thans over het gehele
land een kruistocht van een week ge
organiseerd, waaraan jong en oud en
man en vrouw kunnen meedoen; be
roepshoutvesters zullen daarbij zoveel
mogelijk de fouten aanwijzen en ad
viezen geven. En men zou niet in het
sportieve Finland moeten zijn, wan
neer er niet bij deze gelegenheid een
onderlinge wedstrijd tussen de provin
cies georganiseerd werd!
Een kruistocht om het groene goud,
hoeveel wit papier zal die wel niet
meer opleveren? Vergeef het de kran
tenman, dat hij niet over de Finse
overvloed van wat voor hem de eerste
levensbehoefte is uitweidt: hij kan zich
toch geen jaarproductie van een half
millioen ton voorstellen die bijna over
de gehele wereld wegstroomt en wat
150.000 ton pakpapier allemaal eens zal
bevatten, daarvoor is zelfs zijn fantasie
niet toereikend. Laat hem alleen maar
vermelden, dat in 1948 nog maar de
kleine helft van de vooroorlogse pro
ductie van wat kleding en schoeisel be
treft is bereikt dan is het allemaal
uiterst eenvoudig.
Een bezoek aan de grootste textiel
fabrieken des lands overtuigde sterk:
geen luxe werd er gefabriceerd, maar
het dagelijkse gebruiksgoed. Ook hier
weer werd het beeld door de vrouwen
arbeid beheerst: van de 2400 mensen
op de Finlayson-fabriek waren twee
derde vrouwen en men wilde er nog
graag meer hebben.
De coöperatiev beweging
TEDER weet welk een omvang (en ook
welk een eigenaardige ontwikke
ling!) zowel de verbruiks- als de pro
ductie-coöperaties in de Scandinavische
landen hebben aangenomen. Finland
blijft in dat opzicht allerminst achter;(
om een oppervlakkige indruk van deze
merkwaardige sociaal-economische evo
lutie van onze eeuw te geven, nemen
we hier alleen maar Elanto, een van
de grootste plaatselijke consumenten
coöperaties, die in Helsinki tot een
machtig lichaam is uitgegroeid.
Elanto (de voorletters van: alles wat
u dagelijks nodig hebt) ontstond in
1905 als gevolg van de conflicten in de
bakkerswereld; nu zijn er 100.000 leden,
telt men een personeel van 4000 men-
„Handelsrecht": Mr. Dr. M.
Spaander. - Uitg. P. Noordhoff,
Groniftgen.
Van het bekende boek van Mr. Dr.
M. Spaander „Handelsrecht" is bij de
Uitgeverij P. Noordhoff te Groningen
de 19e druk verschenen, hetgeen wel
een bewijs is, dat dit boek op H.B.S. en
Handelsscholen en andere handels-
wetenschappelijke cursussen in een
behoefte voorziet en tot een van de
meest gebruikte leerboeken behoort.
Door zijn opzet, de hoofdzaken groot
te drukken en t!e bijzaken en de voor
beelden in een kleiner lettertype, laat
dit boek zich ook zeer handig gebrui
ken door hen, die voor beroep of be
drijf meer van het handelsrecht die
nen te weten. Een apart hoofdstuk
werd ingeruimd voor een summiere
bespreking van de sociale en de be
lastingwetgeving.
Ter gelegenheid van de Kalver-
straatfeesten is in de Hoofdstad
boekhandel een originele houten
handpers uit de achttiende eeuw
opgesteld, waarmee de heer den Os
houtsneden drukt.
sen en kan men roemen op het bezit
van 435 winkels en 22 restaurants. Er
is practisch geen gebied dat de leiding
buiten haar coöperatieve gezichtskring
laat liggen; naast een indrukwekkende
grote broodfabriek zijn er nog een zui
vel-, een conserven- en tal van andere
fabrieken, maar bovendien heeft men
een blbemkwekerij, inkoopcentrales
voor vis, melk en vlees, een eigen bad-
irichting, om maar niet eens de ver
schillende technische afdelingen van
dit wijdvertakte werk te noemen. Iede
re week verschijnt er een geïllustreerd
blad voor de leden in 80.000 exempla
ren, er is een spaarkas, een onderlinge
begrafenisvereniging en natuurlijk
heeft men vacantiekolonies.
Bezoekt men de Elanto onder goede
leiding, dan is een dag veel te kort om
ook maar een enigszins volledig over
zicht te krijgen. Vooral de Elanto-
school, zowel voor de vakopleiding als
voor de eigen vrije studies bestemd,
leek ons in haar soort ideaal: het daar
toe aangewezen personeel, dat bijvoor
beeld gedurende drie maanden regel
matig dagonderwijs ontvangt, volgt de
cursus gratis en het loon gaat gewoon
door.
Als er iets flink en radicaal aange
pakt moet worden, dan praten de Fin
nen blijkbaar niet veel. maar er komt
iets tot stand!
\yll HEBBEN ONS GISTEREN, hij een rondgang over de terreinen aan de
Bergerueg te Alkmaar waar de grote tentoonstelling „Van de Wad
den tot het IJ" venflst met verbazing afgevraagd, hoe ter wereld het
mogelijk is, dat over drie weken, om juist te zijn: op 20 Juli, dit grootse
project gereed zal zijn om de dagelijkse stroom van duizenden bezoekers tei
ontvangen. Maar de directeur van de federatie der V.V.V.'s, de heer Din-
kelberg, is er volkomen zeker van, dat alles zal kloppen als een bus. Op de
openingsdag zullen de grote tijdelijke gebouwen en de enorme Amerikaanse
tentruimte, die thans nog vrijwel ledig rond de prachtige tuinaanleg staan,
gevuld zijn met een keur van stands, die met elkaar een beeld zullen geven
van Noordhollands schoonheid, zijn toeristische aanlokkelijkheden, zijn veel
voudige cultuur, zijn industrie, zijn land en zijn strand, zijn dorpen en zijn
steden.
QP HET OGENBLIK verkeert de
wordende expositie al komt er
dan ook reeds enige tekening in, die
van de grootheid van de opzet ge
waagt nog in het tijdperk van de
duizend zorgen. Duizend moeilijkheden
zijn reeds opgelost, maar duizend an
dere schieten als het ware overal uit
de met zand opgehoogde moerasgrond
en slechts wie dit alles gedurende
enige tijd van nabij heeft meegemaakt
kan zich een oordeel vormen over de
vraag, wat er vastzit aan zulk een
tentoonstelling. Maar het wordt dan
ook de grootste expositie van Noord-
hollands kennen en kunnen, van zijn
schoonheid en zijn energie, van zijn
L
De coöperatie Elantote Helsinki is eigenares van een zeer grote en mo
derne broodfabriek annex banketbakkerij, waar jaarlijks ongeveer 10 mil
lioen kilo meel wordt verwerkt en de totale omzet (in 1949) ongeveer
57S millioen mark (bijna 10 millioen gulden) bedraagt. In deze bakkerij
met de magazijnen werken 266 vrouwen en 132 mannen.
cultuur en zijn historie, die ooit bin
nen de grenzen der provincie verrees.
En zulks te doen slagen is waarlijk
het overwinnen van duizend draken
waard!
Men bouwt op het ogenblik schier
overal. Bij de ingang wordt gewerkt
aan de enorme, uit stalen buizen ge
construeerde toegangspoort, die reeds
in zijn kolossale afmetingen een in
druk geeft van het feit, dat hier „iets
groots wordt verricht". Rechts ervan
wordt gewerkt aan de afbouw van het
restaurant, waarvan wij op dit ogen
blik slechts willen zeggen, dat duizend
mensen tegelijk er hun middagmaal
kunnen nuttigen, dat er een strijkje
voor prettige muizek zal zorgen en dat
's avonds de paren er, bp feestelijke
verlichting, kunnen dansen. Voor het
restaurant komt een terras, waar
kleurige parasols schaduw zullen geven
aan hen, die niet tot de snel groeiende
secte der zonaanbidders behoren. Links
staat reeds, hoewel nog lang niet ge
reed, het cafétaria, dat zich belasten
zal met de zorg voor hen, die zich
weinig tijd gunnen en dat zullen
er, omdat er op deze tentoonstelling
zéér veel te zien zal zijn, velen wezen.
Verrassende effecten.
Breed ligt achter de toegangspoort
de tuin met zijn prachtige grasgazons
en zijn bloemen. Er ligt een watertje
in, dat overhuifd is met bruggetjes in
aardige stijl en tegen de datum van
de opening zullen nog een keur van
bloemen, een fontein en tientallen vlag
gen dit middenstuk van het terrein
tot een prachtig, feestelijk geheel om
toveren. Links en rechts daarvan
staan de grote, houten paviljoens. Er
wordt al druk gewerkt in de meeste.
Schilders, timmerlieden en technici
van allerlei slag gaan de grote ruim
ten vullen met de beste hunner pres
taties; de opbouw is zeer gevarieerd,
de verlichting wordt aangebracht op
de meest efficiente wijze en reeds
thans kan men zich -en indruk vor
men van de wel zeei verrassende et
fecten, die hier door vakmanschap en
kunstzin bereikt worden. Wjj zullen
hi de komende weken nog ruimschoots I verdienen.
gelegenheid vinden, van al het schoons
een opsomming te geven; wij volstaan
thans met de mededeling, dat die op
somming een zeer indrukwekkende zal
zijn.
Kaasmarktspel.
Verheugend is het, dat het kaas
marktspel welks verwerkelijking de
organisatoren voor zeer bijzondere
moeilijkheden stelde doorgang gaat
vinden. Op het brede, geheel betegelde
plein achter de tuinaanleg, verrijst een
reusachtig décor, dat een der zijden van
het waaggebouw te Alkmaar voorstelt.
Voorts komt er „een burcht" en daar
tussen gaat zich iedere dag (Vrijdags
zelfs tweemaal) het mimische spel af
spelen, dat de over de gehele wereld
beroemde kaasmarkt nabootst. Negen
tig kinderen, in speciaal vervaardigde
costuums van boeren, boerinnen en
kaasdragers, zullen daar een half uur
het door regisseurs ingestudeerde spel
opvoeren. Kinderen van alle Alkmaar-
se scholen, onder toezicht van hun
eigen onderwijzers, zullen daar temid
den van duizenden houten „kazen",
houten paarden en houten karren hun
toneeltalenten ten toon spreiden en
dit belooft één der aardigste attracties
van de tentoonstelling te worden.
Muziek en dans.
En des avonds zal gans de expositie
zich baden in het licht van duizenden
lampen. In de muziektent zullen op
24 avonden concerten worden gegeven
door diverse Alkmaarse verenigingen,
op zes avonden worden er volksdansen
uitgevoerd door de gezelschappen van
Wijdenes, de Schermer en de Langedijk
en voorts zijn er nog exclusieve avon
den geprojecteerd voor de marine uit
Den Helder, de Zaanstreek enzovoort.
Nog drie weken zullen voorbijgaan
met de opbouw. Een immens parkeer
terrein wordt in gereedheid gebracht;
rijwielpaden voor het tentoonstellings
gebouw moeten worden omgelegd; de
ganse dag door rijden auto's af en aan;
de werklieden en de opzichters ver
meerderen; het lied van de haastige
arbeid klinkt al luider op; op 20 Juli
zal hier, uit het moeras van duizend
zorgen, door organisatietalent en ge
meenschappelijke arbeid een expositie
verrijzen, waarmede Noord-Holland
zich, in al zijn aspecten, aan Neder
land presenteren zal. Minstens hon
derdduizend mensen zullen, als de ra
ming klopt, in vier weken tijds al dit
schoons komen bewonderen. Hun te
vredenheid en bewondering zullen stel
lig de beste beloning zijn, die de or
ganisatoren zich kunnen wensen. Een
beloning die zij, om wat zij voor
Noord-Holland presteren^ ruimschoots
Ogen en oren van ons land
Onze zuivel-export naar Engeland en Duitsland
(Van onze Haagse redacteur).
JJET MINISTERIE VAN LANDBOUW, Visserij en Voedselvoorziening, be
schikt over een Buitenlandse Dienst van het Regeringscommissariaat
voor Buitenlandse Agrarische Aangelegenheden en deze dienst heeft een
17-tal voorposten in het buitenland in de gedaante van landbouwattaché's,
opgenomen in onze Ambassades en Gezantschappen. Van de gelegenheid ons
geboden, om een 15-tal hunner te ontmoeten bij hun periodiek bezoek aan
ons land, hebben vv(j een dankbaar gebruik gemaakt en het was de heer
N. H. Blink, Regeringscommisaris van het Recobaa, die ons inlichtte om
trent de taak van de Landbouwattaché.
Agrarische productie dekt de
invoer geheel
Nederland neemt een unieke plaats
in als zeer veelzijdige exporteur van
land- en tuinbouw, zuivel-, visserij
en pluimvee-producten alsmede van
de voortbrengselen der voedselvoor
zieningsindustrie als de cacao-fabrie-
ken.
Dit is ook voor de Nederlandse be
talingsbalans van eminente betekenis.
De ontwikkeling onzer agrarische ex
port is zeer bemoedigend en van 1947
tot 1949 gestegen van f 400.000.000 tot
bijna twee milliard! Deze kan alle
import dekken zelfs de import van
agrarische grondstoffen buiten de
voedselvoorziening (hout, rubber en
huiden). Daarbij heeft een dollar
tekort bestaan, opgevuld door de
Marshallhulp.
Wat is nu de taak der landbouw
attaché's? Zij moeten zich op de hoog
te stellen van landbouw- en visserij
in de ruimste zin van het woord en
van de handelsgebieden in hun ambts
gebied. Belangrijk zijn vooral gege
vens. door onze attache's te verstrek
ken, omtrent de prijzen en kwaliteit
van die producten, met welke Neder
land op de wereldmarkt moet kunnen
concurreren en de productie en het
verbruik van agrarische producten in
het land van vestiging. Voorts moeten
zij op de hoogte blijven van alle wet
telijke bepalingen en regelingen be
treffende de voortbrenging, het ver
bruik en de handel in agrarische pro
ducten.
Het ministerie houdt, de attaché's
op de hoogte van het landbouwgebeu-
ren in Nederland.
De attaché's werken voor het be
houden en zo mogelijk uitbreiden
van de oude afzetgebieden en speu
ren naar nieuwe mogelijkheden. Zij
verrichten voorbereidend werk inzake
de handelsovereenkomsten van het
ministerie. Zij zijn dientengevolge de
aangewezen personen, o«i de Neder
landse ambtenaar of zakenman, die
hun gebied bezoekt, hulp en voorlich
ting te verschaffen op het agrarische
terrein. Vooral in landen waar de
overheid een grote rol speelt bij de
voortbrenging van en de handel in
agrarische producten.
En dan de landbouwattaché's be
steden veel tijd aan de behartiging
van emigratie-belangen.
Onze exportbelangen naar Engeland
Over onze exportbelangen naar En
geland heDben wij een langdurig en
belangwekkend onderhoud gehad met
onze Landbouwraad in Londen, drs.
C. C. L. J. M. Eygenraam en de Land
bouwattaché dr. Tj. Bakker en uiter
aard ging het daarbij over onze zui
vel- en eier-export naar Groot-Brit-
tannie.
Nederland moet, gelijk bekend, in
Engeland met zijn boter concurreren
tegen Nieuw-Zeéland en Australië,
die als Dominions preferentiële rech
ten genieten en tegen Denemarken,
dat een veel hogere prijs voor de bo
ter kan bedingen dan wij.
Wat de eieren betreft wij heoben
thans geen contract meer met Enge
land. De enige koper was tot nu toe
de regering, want eieren zijn evenals
boter, vlees en bacon in Engeland nog
steeds op de bon.
De afbraakprijzen, welke Engeland
voor onze boter betaalde, waren niét
veel gunstiger voor de eieren, die wij
ook liever naar Duitsland leverden
Er heerst enige bezordheid de land-
bouw-attaché te Bonn, ir. T. P. Huis
man, was zich daar zeer van bewust
over deze ontwikkeling. Want als
Mijnhardt's Zen u wtabletteo
helpen U er overheen.
Voetbalprogramma
West 1. Promotie Derde klasse: HRC
Rapiditas, QSC—Zaandijk.
Promotie Vierde klasse: SDZ—Rip-
perda, Patria—SEC, Donar—WY, Oe
MeerUithoorn, BeverwijkRK AFC
(besl. wedstrijd terrein wFO.
Duitsland enige voor ons ongunstige
maatregelen zou nemen, dan zouden
wij het gespreide risico met twee af
nemers verliezen. Want het prijsver
schil tussen hetgeen West-Duitsland
en Engeland betaalt, is wel zeer
groot.
De kans op devaluatie van de Duit
se Mark blijft groot en betekent stel
lig een gevaar voor onze export.
Het verdrag betreffende de groente
export naar Duitsland, waarvoor
15.000.000 dollar is uitgetrokken, loopt
door uitputting van dit bedrag binnen
enkele weken af. Men hoopt, dat
Duitsland zal inzien dat ons land in
ruil voor industrieële producten aan
gewezen is op groenten- en tuinbouw
producten-export naar onze Oostelij
ke buren.
En wat de kaas aangaat, de Neder
landse kaas is in Engeland pas van de
bon. De Britse Cheddarkaas is veel
goedkoper, maar nog gerantsoeneerd.
Voor de oorlog leverden wij ongeveer
10.000 ton Magere Edammers (20-)-
kwaliteit) naar Engeland, grotendeels
smeltkaas voor industrieële verwer
king. Thans mag alleen 40+ en vol
vet ingevoerd worden. In 1949 waren
dat nog met subsidie van het Ministry
of Food' 17.500 ton. Te vrezen valt,
dat, nu de Engelsman de normale,
volle prijs voor vrije kaas zal moeten
betalen onze kaasexport schade zal
lijden en wij daardoor elders afzet
zullen moeten zoeken envinden.
De Nederlandse kaasindustrie zal er
goed aan doen zich te bezinnen op de
productie resp. op de vergroting der
productie van Cheddar-kaas.
Maar de ogen en oren van ons mi
nisterie van Landbouw, Visserij en
Voedselvoorziening, onze landbouw
attaché's onze land- en tuinbou
wers in de ruimste zin des woords
kunnen ervan verzekerd zijn- zijn
op hun qui vive!
Lied van de week
RIJSSEL, 27 Juni. De 40-
jarige fakir Boermah heeft
een nieuw wereldrecord vas
ten gevestigd van 53 dagen
en een uur. Sinds 4 Mei heeft
hij in een glazen kist met
twee pythons en een tiental
adders gevast. Persbericht,
'k Heb mijn ogen uitgewreven
Toen ik dit berichtje las,
En gedacht dat men in Rijssel
Oók al zwaar mesjogge was.
Doch bij nadere beschouwing
Kom ik hier toch op terug,
Want een mensenkind beoordeelt
Dikwijls alles veel te vlug.
Waarom zou die man NIET vasten
Als hij daar idee in heeft?
't Is tenslotte een prestatie
Die mij peel te denken geeft.
Ga maar na, ruim vijftig dagen
In een kist voor je plezier
Zonder kosten van de huisbaas,
Bakker, slager, kruidenier
Drieenvijftig lange dagen
Géén angst voor „O, o, o, o!"
Vrij van aanslag bibberaties
En van nonstop-radio.
Wat!?!? vindt u die slangen
vrees'lijk?
Kom, dat is alleen maar schijn,
Wilt u soms beweren dat er
Onder óns géén slangen zijn?
Moog'lijk dat gij er van griezelt,
Doch dan stel ik deze vraag:
Krijgt ge soms géén zenuw
scheuten
Als ge 't nieuws leest van
vandaag?
Laat die goeie man toch vasten
wanneer hij dat prettig vindt,
Ik heb Idnger moeten vasten
Onder Adolf zijn bewind,
leder mens heeft zo zijn hobby
Oun die fakir ook zijn lol,
Want op onze moeder aarde
Is toch immers niets te dol!!!
JABSON
