Krimpenerwaard dorado voor tourisme
Nederland op een tweesprong?
Hoveniers speelden De Heilige Vlam
Schoonhoven doet zijn poorten open
Lieflijk rivierlandschap
St. Pancras
Egmond-binnen
Slechts twee dagen vacantie
West-Graftdijk
Door hond aangevallen
Koedijk promoveert
Oudkarspel
De heer J. van Hout op
grootse wijze gehuldigd
Heer-Hugowaard
Aanbesteding O.L.-school
Noord-Scharwoude
Van onze speciale verslaggever)
Welk een dwaasheid begaan vele
Nederlanders, die hun eigen land niet
of slecht kennen, met zich te ver
moeien met allerlei reisbeslommerin-
gen, zich te persen in overvolle trei
nen of bussen, doodsangsten uit te
staan voor en bij de douane aan ver
schillende grenzen, zich het hoofd te
breken met allerhande visa- en devie-
zenbepalingen en handen vol geld uit
te geven voor een betrekkelijk kort en
heel relatief reisgenot!
Wie een dag heeft doorgebracht
ln dat dorado voor het binnen
lands toerisme, de Krimpenerwaard, te
voet, te fiets of per boot of bus, moet
wel tot deze conclusie komen. Want
voor weinig geld en voor ieder onzer
niet te ver af, immers uit Gouda ge
makkelijk bereikbaar, ligt daar een
kostelijk gebied, 15.000 ha vruchtbaar
land met sloten doorsneden, dat nog
veel te velen onbekekend is. Een prach
tig stuk Nederland met een nijvere be
volking, waar voor niet te veeleisende
toeristen goedkope en gulle gastvrij
heid geboden wordt in kleine, zinde
lijke hotels of grote, statige boerde
rijen.
De Streekcommissie Krimpener
waard, welke bestaat uit vele energie
ke burgemeesters van stadjes, dorpen
en dwerggemeenten, stelt zich ten doel
de* bevordering van het vreemdelin
genverkeer, maar ook het behoud van
het rijke natuurschoon en de interes
sante folklore van deze oude polder.
En het was onder haar leiding en
met de voorlichting van de even sym
pathieke als energieke burgemeester
van het kiene Berkenwoude, de heer
M. Gautier, die hier zelf geboren sn
getogen is en dertig jaar zijn ambt be
nevens dat van secretaris uitoefent,
dat wij gereden, gewandeld, gepunterd
en gevaren hebben door dat land tus
sen de brede benedenloop van de
Bijn, de Lek, met haar hoge dijken en
uiterwaarden, de Hollandse IJsel met
haar werven, molens en steenfabrie
ken en de Vlist wellicht het lief
lijkste riviertje in ons land met
haar vele miniatuureilandjes en wa
terlelies, met haar begroeiing van
riet en knotwilgen. Achter de dijken
ligt hier en daar een schilderachtige
„wiel" of „waal", een oude dijkdoor
braak, waar het rivierwater een diepe
kolk aan de binnenzijde van de dijk
heeft uitgeslepen.
De laatste steenfabrieken
In Gouderak ving onze tocht aan,
waar de heer J. C. van Vliet ons zijn
typische steenfabriek liet zien, één dei-
twee overgebleven fabrieken van de
zesendertig, welke nog in 1873 van
Dordrecht tot Gouda bestonden. De
concurrentie der steenbakkerijen langs
de Waal en in Belgie deden de andere
fabrieken verdwijnen. Uit de 14e eeuw
dateert deze fabriek, welke uit de
Hollandse IJsel, die jaarlijks 20 cm
slib aanzet, 4% millioen kleine gele
IJselsteentjes voor binnenmuren en
schoorstenen produceert, voornamelijk
gedurende het tijdvak van 15 Aprii tot
15 September. Acht en twintig sei
zoenarbeiders vinden hier werk. Nadat
de stenen 36 dagen lang met Friese
turf gaar gestookt zijn, worden ze ge
sorteerd en ter verzending opgeslagen.
Toen, na een hartelijke ontvangst in de
gemoedelijke, eenvoudige- raadszaal
door burgemeester H. Bergman, volg
de in het hart van de Krimpenerwaard
in Berkenwoude één der hoogtepunten
van onze trip: een bezoek aan een
eendenkooi na een kostelijke punter-
tocht.
Ziet zulk een typisch staaltje wa
tertoerisme kent de Nederlander al
leen uit Giethoorn ofuit Vcnetie.
Maar hier, waar 200 punters of schou
wen de bezoekers een gans unieke
kijk op de heerlijke waterpartijen in
dit Hollandse polderlandschap kunnen
bieden, bestaat ook de gelegenheid tot
het bezoeken (na voorafgaand verlof
van burgemeester Gautier) aan de uit
1300 bekende eendenkooi, welke in
1918 opnieuw opgebouwd is op een
eilandje achter donkere bossen, temid
den waarvan zich een vijver bevindt
met 300 broedkorven op staken en de
met gaas afgedekte „pijpen", die in
een fuik eindigen. Nog maar twee van
de veertien eendenkooien zijn er hier
over.
Via Stolwijk naderden wij het oude
Haastrecht, waarbij de Ned. Aardolie
maatschappij een boortoren heeft op
gesteld en ijverig naar aardolie speurt
en waarbij ook het natuurreservaat,
het z.g. Grote Wiel gelegen is.
Een blik op het mooie 17-eeuwse
raadhuis en in het kostelijk museum
der „Stichting Bisdom van Vliet" rnet
zijn fraaie collecties familieportretten
antieke meubelen, glas- en aardewerk
en oude costuums deden het verlangen
opkomen naar een veel langduriger
bezoek, dat dit plaatsje alleszins ver
dient!
Langs de lieflijke Vlist bereikten wij
onder het vrolijke spel van het oude
carillon het gerestaureerde uit 1452
daterende stadhuis van het zilverstad
je Schoonhoven, dat met zijn gracht
jes en oude Veerpoort veel op Delft
lijkt. Het was de loco-burgemeester,
de heer A. C. A. Deerenberg, die ons
in de indrukwekkende Raadszaal ba-
groette. Schoonhoven heeft lang nod-g
gehad, om het nut en de betekenis van
het toerisme in te zien, maar thans
wordt energiek aangepakt. Het water
toerisme heeft een belangrijke aan
winst gekregen in de insteek- of
vluchthaven aan de Lek, welke ten
koste van 30.000 daarvoor geschikt
gemaakt is.
Maar ook de oude Bartholomeuskerk
met haar scheve toren (wel niet zo
scheef als die te Pisa!) is een bezoek
overwaard, al was het alleen omdat
daar de grafsteen te zien is van Oli
vier van Noort, de eerste Nederlander,
die de aarde omzeilde.
Moeilijk konden wij van dit interes
sante stadje scheiden, maar onze reis
ging verder en het doel was de ge
meente Bergambacht, 2800 ha groot cn
3800 zielen tellende met aan het hoofd
burgemeester J. G. Diepenhorst.
Dit is stellig één der schoonste en
weH-arendste dorpen in de Krimpe
nerwaard, waarheen - de dusgenaamde
Franse kade leidt. Het is ook een rou
te-Napoleon, werd n.l. op last van Na
poleon I aangelegd als een onderdeel
van de weg ParijsAmsterdam, welke
de latere gevangene van Sint Helena
zich droomde. De oorsprong van dit
dorp gaat terug tot de grijze middel
eeuwen, 1250, toen de eerste heer Ha-
paren van den Berg, hier zijn stenen
huis of slot bouwde. Uit de 17e eeuw,
toen hier de hennepteelt bloeide, date
ren enige fraaie boerderijen in de
buurtschap Bovenberg, welke thans
door de goede zorgen 'van Monumen
tenzorg gerestaureerd zijn.
Ideale omgeving
Welk een ideale omgeving voor de
ware natuurliefhebbr en watertoerist!
Het aantrekkelijke zwembad bij Berg-
stoep dat dagelijks uit de Lek ververst
wordt, noodt u tot een duik en van 4e
wielen of walen aan de binnenkant
van de Lekdijk, omzoomd door diep
groene weiden, waarop het voor deze
streken karakteristieke zwart-bonte
vee te grazen staat, gaat een grote be
koring uit. De Residentie heeft specia
le belangstelling voor dit dorp, omdat
men er bezig is een winplaats van
Lekwater voor de Haagse waterleiding
te maken.
Via Bergstoep bereikten wij tenslot
te Lekkerkerk. Het is een aardig ri
vierdorp met ruim 5000 inwoners en
heeft een gemengd agrarisch indus
trieel karakter: tientallen veehouders-
bedrijven, waar nog steeds, evenals in
Stolwijk, naar oud beproefd recept ae
beroemdeGoudse kaas gemaakt
wordt, welke ook uit Lekkerkerk zelf
naar alle werelddelen wordt geëxpor
teerd cn dan een scheepswerf, een
touwfabriek, vele houtverwerkende
bedrijven.
Prachtige rivier- en poldergezichten,
mogelijk mede dank zij de in hoofd
zaak eenzijdige bebouwing van de
dijk, verlenen een bijzonder cachet
aan dit typische dorp onder de wijdse
Hollandse hemel.
En hier begaven wij ons aan boord
van een snelvarende motorboot, 4 ie
ons via Krimpen aan de Lek en Krim
pen aan de IJsel naar het Maasstation
in Rotterdam bracht over de altijd
woelige, thans zonovergoten rivier met
de scheepsnijverheid en industrieën
aan de oevers en de prachtige wolken
banken drijvende boven dit heerlijke,
echt-Nederlandse tafreel, een Mans
maardig!
Onze tocht was reeds herinnering,
maar een aangename en blijvende.
En wanneer de Streekcommissie een
slagzin van node had, dan zouden wij
haar uit volle overtuiging deze willen
aanbieden:
Wat ge in de Krimpenerwaard ziet,
Dat vindt ge over de grenzen niet!
Boenhuis aan de Vlist, karakteristieke wasplaats voor melkvaten en
klompen bij elke boerderij behorend.
Voorstel voor belegging in Duitse industrieën
Vordering op Oosterbur
wordt te hoog
Het is met onze economische verhou
dingen met Duitsland eigenlijk vreemd
gelopen. Vóór de oorlog waren onze
Oosterburen onze grootste leveranciers:
ruwweg geschat zorgden cij voor 22'/.
pCt. (in 1938 en 1939) van onze totale
invoer. Onze uitvoer naar Duitsland
bedroeg in 1938 slechts de helft van
onze invoer uit dat land, in 1939 was
het iets meer dan 1/3. Wij waren dus,
voor het handelsverkeer betreft in hoge
mate schuldenaar van Duitsland.
Hoe zijn de rollen thans omgekeerd.
Sint Pancras en Schoorl
kregen extra prijzen
liet tweede deel van het concours
van de Bond van Zangkoren in Noord-
Holland werd Zaterdag onder grote
belangstelling te Hippolytushoef ge
houden.
„Zanglust" uit Sint Pancras behaal
de onder leiding van de dirigent P.
Groot een extra prijs. Het was het
enige koor, dat uitkwam in de af-
delnig Uitmuntendheid. Als verplicht
nummer werd .Hymne" van Nico Hoo-
gerwerf gezongen en als vrij nummer
„Waterlelie" van Jac. Bonset. Alle
kwaliteiten van goede zang, artistieke
Dit is de Veerpoort te Schoonhoven, de laatste der vier, welke dit typische
oud-Hollandse stadje aan de Lek eens rijk was.
voordracht en beheerste toon waren
aanwezig. In deze afdeling kreeg
„Zanglust" een eerste prijs met 343
Extra prijzen kregen Zanglust en
Schoorls gemengd koor voor het hoog
ste aantal concourspunten.
In de pas bekend gemaakte vent-
regcling is een wijziging gekomen. In
deze gemeente mag op allerhande ge
bied alléén gevent worden op Maandag
cn Donderdag en dan nog uitsluitend
door degenen, die in het bezit zijn van
een erkenning van de een of andere
vakgroep. Op de overige dagen, n.l. op
Dinsdag, Woensdag, Vrijdag en Zater
dag mag er alhier dus op generlei ge
bied gevent worden.
Dezer dagen liep de 84-jarige Joh.
van Ammers het oude schoolplein
over, waar de hond van de heer J.
Middelkoop aan een ketting lag.
Plotseling vloog de hond op hem af
en wierp de oude heer voorover in
het gras. Op zijn hulpgeroep kwam
de heer Middelkoop naar buiten. Hij
Wilde de hond van zijn slachtoffer af
trekken, doch het dier gehoorzaamde
hem niet en begon de heer v. Am
mers te bijten. Eindelijk wist de heer
Middelkoop de halsband van de hond
zo aan te draaien, dat deze het be
nauwd kreeg en zijn slachtoffer los
liet.
De heer v. Ammers had enige vrij
diepe wonden aan zijn rechterarm en
werd direct onder behandeling van
Dr. Maschhaupt gesteld.
Er was voor deze belangrijke wed
strijd grote belangstelling hit Schoorl,
Koedijk en Bergen. In de eerste helft
waren de gastheren sterker, maar de
goede schutters ontbraken. Schoorl
bracht het tot vijf corners tegen Koe
dijk één. Even vóór de rust kreeg Koe
dijk de leiding na een goed schot van
Jan de Graaf. Nu keerde Fortuna zich
tegen de gasten. Vlak vóór de rust
doorboorden twee kogels het Koedijker
doel. De schutters waren P. Roos en
Cor Mooy. Met 21 ging de rust in.
Na de hervatting zette Koedijk alles
op de aanval. De Schoorlse verdediging
was echter prima in conditie en wist
het doel schoon te houden. Tien minu
ten vóór het eind bezweek zij echter
en wist Jan de Graaf opnieuw te sco
ren (22). Met deze stand kwam het
einde, waardoor Koedijk naar de vier
de klasse van de KNVB promoveerde.
Vooral nadat Duitsland in het najaar
van 1949 tot vrijmaking van zijn handel,
overging. Op grote schaal stroomden
onze agrarische en industriële produc
ten er naar toe, waartegenover wij
slechts met mate afnamen. En het ge
volg? Dat wij eind Maart van dit jaar
een vordering hadden van meer dan
fl. 300 millioen.
Mooi, zult ge zeggen. Wij kunnen
beter geld te'vorderen hebben dan dat
wij moeten betalen. Oordeel echter niet
te snel. In een buitengewoon goed op
gebouwde rede voor de jaarvergade
ring van de Nederlandse Kamer van
Koophandel voor Duitsland heeft mr.
dr. J. H. F. Bloemers een heel ander
geluid laten horen.
Op grond van een diepgaande studie
is hij namelijk tot de conclusie geko
men, dat Duitsland met opzet veel
meer heeft ingevoerd dan het uitvoer
de, dat het zich dus willens en wetens
in de positie van schuldenaar van Ne
derland, ja, van geheel West-Europa
heeft geplaatst. En waarom? In de eer
ste plaats om de 'dreigende binnenland
se inflatie de kop in te drukken (men
voerde goederen in zonder die te beta
len) doch vooral om voldoende grond
stoffen en andere goederen te hebben
waarmee binnenkort de grote export
slag in West-Europa kan worden be
gonnen, die het zijn oude vooroorlogse
positie weer moet teruggeven.
Wij zitten dus voor de penibele
kwestie, dat wij onze vordering op
Duitsland zo erg hebben laten aflopen,
dat wij ter betaling van dit bedrag
door Duitsland goederen van dit land
moeten kopen, meer zelfs dan ons lief
is of met het oog op onze industrialisa
tie pogingen en de concurrentiepositie
van onze jonge industrieën wel wense
lijk is. Tenzijwij het over een
andere boeg gooien. Wij voeren niet
extra in doch, zo is de suggestie van
de heer Bloemers, wij beleggen het
geld, dat wij te vorderen hebben, in
het Duitse bedrijfsleven.
Ook al is deze idee niet geheel nieuw
(waarover direct meer), verrassend is
hij toch wel, omdat zij met zoveel
aplomb en na zo serieus onderzoek ter
tafel werd gebracht. En vergeet niet,
op een tafel, waarachter zeer veel za
kenmensen zaten, die bij de handel op
Duitsland nauw betrokken zijn.
Als dr. Bloemers dan ook, behalve
een verruiming van de invoer noemt
een vermindering van de uitvoer (om
onze vorderingen niet nog groter te
maken), dan zal hij zich bewust zijn
geweest, dat de koopman en de fabri
kant van een dergelijke ristrictie van
de handel zeer vreemd zouden moeten
opkijken.
En juist omdat een dergelijke invoer
welhaast op onoverkomelijke moeilijk
heden moet stuiten (denk eens aan de
gevolgen van een gedwongen beper
king van onze agrarische export), wil
hij een derde weg bewandelen, die van
de kapitaaldeelneming in Duitsland.
Inderdaad is deze idee niet nieuw,
want een paar jaar geleden heeft prof.
Gelissen uit Maastricht, de grote ijve-
raar voor nauwer economisch contact
met onze Oosterburen reeds gepleit
voor de oprichting van een Nederland-
se investeringsmaatschappij in Duits
land. Toentertijd voelden minister
Lieftinck en zijn ambtenaren hier niets
voor.
Het is moeilijk, zonder nadere bestu
dering van dit probleem, te beoordelen
of geldbelegging in Duitsland de enige
oplossing is (tussen haakjes, wij heb
ben sedert jaar en dag grote beleggin
gen aldaar gedaan, die nu getaxeerd
worden op fl. 1.000.000.000 doch waar
van de opbrengst (zo'n slordige fl. 30
millioen per jaar) niet naar Nederland
mag worden overgemaakt.
Toneelavond in De Rustende
Jager te Bergen
Somerset Maughams stuk De hei
lige vlam (The Sacred Flame) is bril-
lant geschreven. Er is een natuurlijke
dialoog (in de vertaling soms wat te
veel schrijftafel), die na het inleiden
de eerste bedrijf steeds aan overtui
gingskracht wint. En dat is nodig, daar
het probleem, dat de grote auteur ons
stelt, niet door allen in eenzelfde geest
zal worden opgelost. Afgezien van de
verwikkelingen, die de toehoorder
doen gissen, hoe en door wie Maurice
Tabret beloofd heeft, dat, mocht er iets
vraag, of het moreel geoorloofd is, een
door ongeneeslijke ziekte lijdende
mede mens uit zijn lijden te verlossen.
In Somerset Maughams spel is als
grond aangevoerd, dat de moeder van
Tabret beloft heeft, dat, mocht er iets
onoverkomelijks gebeuren, zij hem dit
zal besparen. Tabrets vrouw nu, Stella,
ordt verliefd op haar zwager, Colin
Tabret en zij verwacht een baby van
hem. Dit is voor de moeder aanleiding
haar ongeneeslijke zoon Maurice een
te grote dosis slaapmiddel te geven,
daardoor hij overlijdt. Nu zou men des
noods vrede kunnen hebben met der
gelijke oplossing, gezien de belofte
van de moeder aan haar kind. Maar
deze moeder was op de hoogte van de
toenadering tussen haar andere, ge
zonde zoon en Stella. Meer: ze trad er
niet tegen op, maar is er verheugd om.
Volgt een levenswijze les over jeugd
en sexualiteit. Hierdoor echter wordt
het stuk immoreel, want de moeder
offert een mens, haar zoon, op, voor
het geluk van twee andere mensen,
niet immers om de ongeneeslijke-zelf
in de eerste plaats.
Dit stuk dan werd door Toneel
groep De Hoveniers uit Bilthoven
in de Rustende Jager opgevoerd, een
amateursgroep, die de netto-opbrengst
harer opvoeringen overdraagt aan het
Nederlands Kankerinstituut.
Het werd een goede vertolking. Als
criterium van goed spel mag men stel
len dat de toeschouwer de speler iden
tificeert met de figuur uit het stuk.
Geen moment heb ik gedacht dat Nora
de Groot, als zuster Waylan, toneel
speelde, ik heb haar als verpleegster
beschouwd. De bloemen haar aan het
eind geboden zijn welverdiend. Iet van
Driel van Wageningen als Stella was
evenzeer te bewonderen, al zou ik wat
In een feestelijke bijeenkomst, welke
Zaterdagavond in hotel „Concordia" te
Noord-Scharwoude werd gehouden, is
de heer J. van Hout te Oudkarspel we
gens het feit dat hij 65 jaar in dienst
was bij de C.V. J. Eecen Gz. gehuldigd.
Behalve de familie Eecen en alle werk
nemers met hun dames waren nog tal
van vrienden en bekenden hierbij te
genwoordig.
Door de heer C. A. Korndörffer te
Zuid-Scharwoude werd de heer Van
Hout en zijn familie een hartelijk wel
kom toegeroepen. De heer en mevrouw
J. W. de Groot brachten de jubilaris
op buitengewoon geslaagde wijze hul
de door als Thomnsvaer en Pieternel
tal van feiten uit het leven van de
heer Van Hout de revue te laten pas
seren. De achtergrond van het toneel
werd gevormd door een schildering van
de werf met de houtzaagmolen. Hierop
werden de jubilaris met mevr. Van
Hout door de heer J. Eecen naar het
toneel geleid. Met woorden van grote
dank richtte laatstgenoemde zich tot
het echtpaar Van Hout. Het is, zo zei
de heer Eecen, vandaag ook een beetje
een nare dag omdat U vanmorgen de
boeken hebt gesloten, waaraan U 65
jaar hebt gewerkt. Door alle vrolijkheid
heen moeten v/e daar toch aan denken.
Met welk een liefde en trouw bent u
naast mijn grootvader, vader en naast
mij uw weg gegaan. In u willen wij
al de oude getrouwen uit onze zaak
herdenken. Vervolgens riep de heer
Eecen ook de heer Gerrit Bakker op
het toneel, die 65 jaar geleden met de
jubilaris de beste leerlingen van de
klas waren. Namens de fam. Eecen werd
vervolgens een haard aangeboden. De
heer Bakker ontving een kistje siga
ren. Beiden dankten hiervoor met
enige hartelijke woorden. Wegens
ziekte van de burgemeester bood de
loco-burgemeester, de heer M. Kuiper,
de gelukwensen van het gemeentebe
stuur aan. De jubilaris werd daarbij de
gouden ere-medaille van de gemeente
Langedijk en mevr. Van Hout een mand
bloemen overhandigd. Namens de per-
soneelskern werd gesproken door de
heer F. Polman met aanbieding van
een geijser. De dames mevr. N. Top
Eecen en mevr. T. de Wolff Peereboom-
Eecen deden hun ABC-lied vergezeld
gaan van een foto van het kantoor van
de fa. Eecen waaraan de jubilaris zo
talrijke herinneringen heeft. Bijval vond
ook de felicitatie van de jongelui Wou
ter Eecen en Rein Wielenga. Verder
werden nog cadeaux aangeboden door
de heer K. Bruin namens de timmerlie
den, de heer Th. Leek namens de beurt
schippers en voorts' door Thomasvaer
namens zeer vele anderen. Door „De
jonge Zangers" uit Amsterdam werd
vervolgens de komische opera „How
do you do, mr. Chewinggum" opge
voerd. De tekst hiervan was, evenals
het huldigingslied, van de heer Jan van
Alphen. Muzikale medewerking werd
verleend door „The rhythm abanjo's".
Nadat door de zoon van de jubilaris,
de heer Jac. van Hout, voor deze grootse
hulde dank was gezegd, bleef men nog
geruime tijd gezellig bijeen.
Woensdagavond te 18.20 uur zullen
in het programma van de V.A.R.A. eni
ge flitsen van de huldiging worden
weergegeven.
meer losheid op prijs gesteld hebben,
bijzonderlijk bij omhelzingen, want al
is de figuur opzichzelf aanvaardbaar,
in het stuk toch is zij oprecht en na
tuurlijk. De moeder, door Julie Ber
denis van Berlekom vertolkt ,was echt
als men mijn standpunt over het immo
rele van de inhoud van het stuk deelt.
Anders moet men haar te berekenend
vinden. Mr. L. P. Nijenbandring de
Boer als Maurice Tabret speelde over
tuigend. Ook de andere rollen waren
wel in goede handen, maar in de hou
ding ontbrak ook hier losheid, behalve
bij W. Wide, die dokter Harvester
speelde. A. Sigterman als majoor
Liconda en W. v. d.* Engel als Colin
Tabret bleven me toch te zeer aan
hun plaats gebonden, het was te sta
tisch, zodat hun woorden niet steeds
overeenstemden met hun gebaar.
Overigens werd door allen zeer dui
delijk gesproken, en het, niet talrijke,
publiek was hoogst tevreden.
v. d. W.
Bergen wil zijn tram
behouden
Het dagelijks bestuur van Bergen en
dat van de V.V.V. aldaar hebben een
onderhoud gehad met de directeur
van de Ned. Spoorwegen, de heer Ir.
Den Hollander. Mede met het bestuur
van het comité tot behoud van de
tram is men ook op audiëntie geweest
bij Ged. Staten van Noord-Holland.
Vrijdag had de aanbesteding plaats
van de O.L.-school te Heerhugowaard
met speelplaats en onderwijzerswoning
(afzonderlijk en in massa). Ingeschre
ven werd als volgt:
Kuin en Zn„ Opmeer: a. school
f 44000, b. speelplaats f 4100, c. woning
f 18900, d. massa f 67000; J. Th. Groot,
Hoogkarspel: a. 43000, b. 3240, c. 17950,
d. 64190; Gebr. Opdam, Heiloo: a. 39281,
b. 4155, c. 21157, d. 62990; J. Hoogewerf,
Ursem: a. 39380, b. 5910, c. 16990. d.
62280; J. van Steeg, Alkmaar: a. 37500,
b. 6500, c. 17500, d. 61500; H. Beers, Heer
hugowaard: d. 60100; C. Botman,
Heerhugowaard: d. 59200: Gebr. Borst,
H.Hugowaard: 59000; J. Wester, St. Pan
cras: a. 37930, b. 4430, c. 16550, d. 58910;
N. J. Groot, Grootebroek: a. 38000, b.
3000 c. 17500, d. 58500; Wittebrood? Beem-
ster: a. 36000, b. 4380, c. 17940, d. 58320;
fa. Langedijk, Heerhugowaard: a. 38200,
b. 4500. c. 15300, d. 58000; Gebr. Kaan
dorp, Heiloo: a. 37100, b. 4500, c. 16300,
d. 57900; G. Bakker, Hilversum: a.
35780, b. 4183, c. 17640, d. 51603; S. Ze-
gers en Zn., St. Pancras: a. 37072, b.
4510, c. 15923, d. 57505; G. Kuipers, Hoog
woud: a.36800, b. 4100, c. 16350, d.
57250; C. J. Krom, Limmen: a. 37200, b.
3780, c. 16200, d. 57180; S. Kuiper, Aarts
woud: a. 36800, b. 4100, c. 16350, d.
56700; K. Koopman, Terdiek: a. 36940,
b. 3720, c. 15990, d. 56650; J. Buur, Alk
maar: a. 36212, b. 4508, c. 16210, d.
56300; P. Tuin, 't Zand: a. 35989, b. 4350,
c. 15880, d. 56219; Haan Reek, Alk
maar: a. 36800, b. 3650, c. 15810, d.
56260; P. Buys, Oudorp: a. 36300, b. 4040,
c. 15200, d. 55440; D. Langendijk, Hei
loo: a. 35400, b. 4350, c. 15450, d. 55200;
fa. P. Bot, Heerhugowaard: a. 35260, b.
4400, c. 16000, d. 54983; F. Hess, St. Pan
cras: a. 33000. b. 5000, c. 16800, d. 54800;
W. Kemper, Warmenhuizen: a. 37600, b.
4475, c. 16145, d. 58220; D. Boekei, Scha-
gen: a. 35800, b. 4790, c. 15700, d. 56290;
Gebr. Kops, Heiloo: a. 34800, b. 4680,
c. 15185, d. 54665; Gebr. Kuiper, Heiloo:
a. 35600, b. 3900. c. 15100, d. 54600; C.
Kooi>. Heerhugowaai-d: a. 33500, b. 4250,
c. 15090. d. 52840 (laagste inschrijver).
De raming bedroeg a. 36600, b. 4510,
c. 15500, d. 56610.
Ongelukkige val
Op de trainingsavond van de voet
balver. „Reiger Boys" kwam de heer C.
Bas na een botsing zo ongelukkig te
vallen, dat hij met een gebroken arm
naar het ziekenhuis moest worden ge
bracht.
Mevrouw Visser kwam, rijdende uit
de Stationsweg met haar fiets in het
mulle zand terecht en was zo ongeluk
kig haar arm te breken.
Mej. N. Edel overleden
In de ouderdom van 76 jaren is te
's-Gravenhage ten huize van haar
zuster overleden mej. N. Edel, in onze
omgeving een bekende figuur.
Als jonge vrouw kwam zij ruim 50
jaar geleden in Noord-Scharwoude en
nam haar intrek bij de fam. Verburg
om daar als boekhoudster behulpzaam
te zijn op het kantoor van de conser-
venfabrieken.
Drie veertig jaar heeft zij met grote
energie en plichtsbetrachting haar
taak vervuld. De bloei van het bedrijf
werd haar levensideaal. Na het over
lijden van de heer P. Verburg in 1924
moest zij een groot gedeelte van de
leiding van het bedrijf in handen
nemen en haar organisatietalent en
grote activiteit hebben velen gestimu
leerd onder haar leiding het bedrijf
voort te zetten en uit te breiden. Mej.
Edel was een sobere, kernachtige
figuur. Zij gebruikte weinig woorden
en het zou zeker niet in haar geest zijn
plaats hebben op de alg.
haar goede eigenschappen thans uit
voerig naar voren te brengen. Voor
velen is zij met haar christelijke
levenswandel een voorbeeld geweest
van werkzaamheid cn bescheidenheid.
De begrafenis zal p'aats hebben op de
Alg. Begraafplaats te Noord-Schar
woude op Woensdag 5 Juli a.s„ n.m.
to 4 uur.