M l TU
Nee, hei was geen oorlog
adszitting
Is onze jeugd verwilderd?
m en
Pom
Alleen die éne dag
Een vloi jurkje
T1 p£-
Moderne moeilijkheden
WAT EEN KLEUR KAN DOEN
Modeshow van Oosterse
en Westerse kleding
zaterdag 19 augustus 1950
Moeder Woeffie, die
zo op haar bezoek-
;ft „En die bengel!
e zeker bestraft hè?
's avonds tenminste
lomen". „Nu, bestraft
zegt Moeder Woef-
adden niets op nun
legt alles uit. „Oh,
dat ik dat niet da-
antwoordt de wolf
ijn ze nu ontslagen?
i over de brandweer.
vroeg de heer Groot
oor de brandweer in
hij klaagde, dat de
it waren.
r klaagde eveneen»
aan brandweermate-
ie en zou gaarne een
:haft zien. Naar aan-
aatste branden werd
elijk gepraat. De heer
ie naar de toestand
:r de aanleg van een
en over de slechte
luisweg en de Hoorn-
zullen een onderzoek
in vlammen
ag brak door onbe-
■and uit in de geheel
e kapberg gelegen
ij van de heer R. de
is in gebruik bij de
oon. De Akersloter
spoedig aanwezig. De
geheel af. De aan-
leef grotendeels be-
5 ernstige schade op.
lar als huurder wa
rd.
:rgen
alles mysterie
n De Rustende Jager
i daar de drie Ko-
Mysterie optraden, de
goochelaar Niberco de
hoogste onderschei-
eldconcours van de
Parijs in 1947 en Bar-
menselijke rekenma-
de telepaath, hypno-
riende Indra.
isde het publiek net
mdig werd hij toege-
5 kippenhouders zul-
juichen, nu hij de ia-
;ien, hoe uit een prop
us ei is te maken.
Ier Pascal was inder-
r. Hij werkte vlugger
.s een rekenmachine,
mensen verstand on
gemakkelijk en vlug
van 3 en meer cijfers
met getajlen van 3.4
vermenigvuldigingen,
rekkingen uitvoerde,
en-parade enz., het
•ieus.
spaath, helderziende,
niet steeds het door
>ucces en geen won-
eenmaal niet gemak-
:onder hun uitdrukke-
g of althans goedkeu-
ïose te brengen. 4.11
hij groot succes en
oen uitbundig applaus:
jl.m. 250 hem gestelde
verbluffend zeker en
Jriezelig was zijn ax-
j een onder hypnose
verker op een laag
:legd
rond vol mysterie, el-
mensen verstand on-
simzinnlg en raadsel-
:nst op zondag
Justus wordt de medl-
Bergen waargenomen
telef. K 2208—2700.
merhorn
neemt snel toe
emeente mag zich verheu-
toeneming van het kerk-
niet mogelijk om»
de winterdiensten te hou-
rie-kamer. De kerkvoogdij
;ing met de diaconie b®-
g van het koor der kerk.
van een plafond verkrijg*
die gemakkelijk
ra de restauratie een
k deze kerk gebruikt kun-
om na de restauratie hier-
gebouw op te richten.
:est vraagt de
ndacht
zal ook dit jaar
houden in de zaleö
at je. Vrijdagavond 25 Augf.
Ie tentoonstelling geopend
is er di
weer een tentoonstelling
huisvlijt.
om drie uur zullen kin-
worden op het sportterrein
uur is er in de zaal een
Verder zijn er iedere
vinden op het sportterrein
o.a. kegelen, doolhof en
Ondanks het opschrift is deze kolom
nu eens niet voor vrouwen bestemd.
Beslist niet. Als zij wat er volgt toch
willen lezen is het haar eigen verkie
zing, maar zij zijn gewaarschuwd. De
genen, die ik ditmaal aan de mouw
trek zijn de mannen; en dan speciaal
die mannen, die in het gelukkig bezit
zijn van een bijna volmaakte, volstrekt
toegewijde vrouw.
Laten wij aannemen dat het gros der
lezers zo gelukkig is, en dat we het
onnozele procentje uitzonderingen .ge
rust kunnen verwaarlozen. Des te beter:
dan kan ik dus veilig beginnen met:
Waarde heren lezers en zij, over wie
ln deze rubriek 'n boekje wordt open
gedaan mogen niet protesteren, want zij
behoren niet eens te weten wat hier
achter volgt. Precies als in de weken
voor haar verjaardag: veel gefluister,
veel papiergeritsel achter gesloten deu
ren en het resultaat moet zij maar
afwachten.
Goed dan. Waarde heren lezers. U
bent, naar ik aanneem, bezig uw va-
cantie te vieren of u hebt die nog te
goed. Ik weet niet op welke manier u
dat in het vat giet maar dat u uit
die dagen haalt wat eruit te halen is,
neem ik dadelijk aan. Dat is trouwens
uw goed recht. U hebt een jaar lang
hard gewerkt, een uur of acht per dag
pootaan gespeeld, misschien in uw vrije
avonduren wel over studieboeken of
overwerk gebogen gezeten. U breekt er
nu eens helemaal uit. Ik neem aan, dat
u niet tot de super-kapitaalkrachtigen
behoort, die op de eerste van uw vrije
dagen hun gade en kroost, eventueel met
hulp in de huishouding en bagage hun
geruisloze Hispano-Suiza laadt om na
een snelle rit te stoppen voor een
luxueus hotelkasteel, temidden van een
schilderachtig park gelegen waar zij
vervolgens met gemalin en verdere
aanhang de dagen,al luierende, dine
rende, tennissende, dansende, rokende
en uitgaande doorbrengen. In dat geval
immers behoef ik voor de vrouw aan
uw zijde geen goed woord te doen.
Maar ik veronderstel, dat u behoort
tot het geslacht dat Louis Davids be
zong: dat van die heel gewone man. En
dat vacantie voor u kan betekenen: een
week kamperen, logeren bij de ouwelui,
een dag of wat gaan fietsen, een keertje
uit vissen met uw oudste jongen, uit
zwalken gaan met de boot of zo nu en
dan eens op stap gaan naar iets dat de
moeite waard is, van een speeltuin af
tot een tentoonstelling toe.
Ik neem verder aan, dat u dit pro
gramma tot uw eigen genoegen en te
vredenheid afwerkt. Dat u bruin en
zielstevreden voor uw kampeertent ligt
te roken, dat u'de baars van uw leven
verschalkt, bij de ouwelui weer eens
echt kind aan huis bent, op uw fiets
tochten verrukkelijk zomerweer hebt en
op de tentoonstelling machtig geniet.
Dat u de eerste werkdag getroost, maar
met de nodige spijt in uw jasje schiet
en zegt: Jonge wat is zo'n vacantie
vlug om.
Maar de trouwe gezellin aan uw
zijde? Wat heeft zij aan die vrije dagen
gehad? Zij had het hele jaar óók hard
gewerkt, en vaak behoorlijk langer dan
acht uur per dag. Toen de vacantie in
zicht kwam heeft zij er zelfs 'n schepje
op gegooid.
Een man heeft er geen idee van hoe
veel er voor zo'n weekje vrijaf komt
kijken. We gaan logeren bij de ouwe
lui: best. Heeft u geteld hoeveel schone
jurkjes, bloesjes, broekjes, sokjes, kou
sen, zakdoeken er mee moeten? Heeft u
eraan gedacht dat er in elk geval iets
schoons thuis moet blijven; dat de was
serij niet gesloten is, als u thuiskomt;
dat regendagen in Augustus óók wel
eens voorkomen en dat er dus wat
speelgoed en tekengerei en zoal meer
mee moet om de kinderen stil te hou
den, want de oude mensen zijn zoveel
drukte niet meer gewend. Hebt u op
gemerkt, dat Jantje natuurlijk weer
drie dagen voor het vertrek een staartje
van zijn oude Uinkhoest ophaalde, en
hebt u de keren geteld dat moederlief
stilletjes het bed uitslipte om die kleine
stakker te laten drinken? Hebt u er een
idee van hoeveel zachte overredings
kracht het gekost heeft om Marietje
ertoe te krijgen die taak voor Frans af
te maken, vóór de logeerpartij begon?
Hebt u het menu zo uitgemikt dat er
geen restjes bleven staan, de poes en de
bloemen tijdelijk onderdak verschaft,
nog gauw even pruimen geweckt en de
slipover afgebreid waar Piet zijn zinnen
op gezet had?' Heeft u voor de kampeer-
week de diverse puzzles betreffende
lakens en badhanddoeken opgelost, de
badpakken naarstig gestopt en om de
vijfentwintig kleinigheden gedacht waar
je in zo'n afgelegen oord gruwelijk om
verlegen kunt zitten?
Toen die dag fietsen achter de rug
was, toen u van die warme tocht naar
die tentoonstelling thuiskwam, hebt u
de gemakkelijkste stoel opgezocht, uw
pantoffels en het dierbare oude jasje
aangeschoten, een glas met iets ijskouds
naast uw hand gevonden en heerlijk
soezerig de krant uitgelezen, tot er iets
op tafel stond. Maar zij heeft haar
schort voorgebonden, uw kribbig kroost
limonade geschonken, de arme wagen-
zieke jongste in een koel kamertje te
bed gelegd en een uur lang met moede
voeten in een hete keuken gestaan
Waarom ik u dit alles in herinnering
breng? Omdat ik weet dat zij een dier
bare illusie koestert: de illusie van
haar vacantiedag. Ééntje maar: zij is zo
bescheiden, en niet gewend iets voor
zichzelf te vragen. Maar al sjouwende
en pakkende en zorgende droomt zij van
die volmaakte dag.
Dat zij 's morgéns wakker wordt zon
der haast en thee met een beschuitje
naast haar bed vindt. Dat zij zomaar in
een schone jurk en lichte schoenen in
de tuin gaat zitten lezen; dat zij geroe
pen wordt voor een gedekte tafel en
een uitgezocht maal dat zij niet gekookt
heeftHet is misschien veel ge
vraagd, maar ziet u kans haar die ene
dag van heerlijk lui zijn te bezorgen?
SASKIA.
■yandaag krijgt U
een pretentieloos
modelletje, dat U des
gewenst nog van een
zomerstof je kunt ma
ken of, als overgangs
japonnetje, van een
soepele wollen stof.
De rok, twee recht
hoekige banen van
144 cm breed en 80
cm lang, is X op
vallend in ongestre
ken plooien gelegd,
wat 'n prettige ruim
te geeft. Een d.g. rok
is zeer geschikt om
de stof dwars te ver
werken en ook om er
staande of dwarse ba
nen in aan te bren
gen. Bij het verwerken van een streep
of ruitje kan dit heel aardige resulta
ten opleveren en het is ook prettig
voor tweeërlei stof. U kunt dan niet
alleen de schouderpasjes en de mou
wen, maar ook één of meer banen in
de rok van andere stof nemen.
Wilt U ook het rugpand met een
schouderpas maken, dan knipt U het
patroon langs de stippellijn door. tl
rimpelt de voorpasjes van onderen tot
12 cm in en stikt er dan het voorpand
op. De figuurnaadjes dichtstikken en
zij- en schoudernaden sluiten. Dan
vouwt U het beleg naar binnen en
*3
inl* H xb
vv f/ <ry
V.6 /3 'g J?
brengt de knoopsgaten aan. De mouw
wordt van boven even ingehouden met
de naad, ca. \y, cm voor de zijnaad in
gezet, waarna U het lijfje met de rok
jyjEN MAG het bedrijf der kinderen
nooit beoordelen zonder rekening te
houden met het voorbeeld, dat zij van
de volwassenen te zien krijgen. Het kin
derspel is goeddeels een navolging van
hetgeen de volwassenen in ernst ver
richten. De kinderen spelen vadertje-
en-moedertje, schooltje, politie, koop
mannetje, spoortje, oorlogje. Wat over
gebleven is in oude kinderspelen, kin
derrijmpjes en kindersprookjes is een
maal ernstig bedrijf der ouderen ge
weest. Zeiden onze voorvaderen al niet:
„Zoals de ouden zongen, piepen de jon
gen?"
Hoe kan het anders dan dat een ver
wilderde maatschappij van volwassenen
een verwilderde jeugd oplevert! Maken
wij nogmaals een vergelijking tussen
vroeger en nu. Enige mensengeslachten
ten lang is het woord „oorlog" hier te
lande slechts een min of meer roman
tisch begrip geweest. In 1830 zijn onze
overgrootvaders tegen de Belgen opge
trokken. Maar deze Tiendaagse Veld
tocht kan men nauwelijks een oorlog
noemen. Het krijgsbedrijf, dat met het
Metalen Kruis werd beloond, leek meer
op een operette! Tussen 1830 en 1914
liggen bijna honderd jaar. En tijdens
die honderd jaar heeft men hier de oör-
log alleen uit de verte leren kennen:
de FransDuitse oorlog, de Boerenoor
log, de oorlog op Atjeh.... Eerst voor
deze laatste mensengeslachten is de
oorlog een stuk werkelijkheid gewor
den. In 1914 aan onze grenzen, in 1940
in eigen land.
Wij behoeven ons niet te verdiepen
in de verschrikkelijke dingen, die juist
de jeugd tijdens de bezettings- en oor
logsjaren beleefd heeft. Dit ligt nog
maar al te vers in het geheugen. Maar
laten wij er ons nu wèl eens in verdie
pen, welk een verschil dit voor het
opgroeiend geslacht van toen en nu is
geweest: de vredige omgeving van vroe
ger met het voorbeeld van een tamme,
rustige, evenwichtige maatschappij
voor ogen, èn de gruwelijke tijd
daarna, waarin het zedelijk oordeel op
zijn kop stond en de maatstaven van
goed en kwaad radicaal waren omge
keerd. ueugen en bedrog, moord en
doodslag, wrok en vergelding, diefstal
en vervalsing, het was alles noodza
kelijk geworden om het vege lijf te
redden voor een onbarmhartige vijand.
In deze poel van zedelijke en lichame
lijke ellende is de tegenwoordige jeugd
opgegroeid. De gezinnen uiteen gerukt,
het gezag verdwenen, het onderwijs
stopgezet, wat moest er van zuik een
geslacht van jongens en meisjes terecht
komen?!
Wanneer men met deze vraag voor
ogen de werkelijkheid aanschouwt, dan
moet men wel zeggen: dat valt enorm
:£en uitstekend voorbeeld, hoe een tailleur op eenvoudige wijze ,een
heel ander uiterlijk kan krijgen, levert dit Eréco-model, Terwijl het
met de de witte mantel, kraag, hoed en handschoenen tijdens het zo
merseizoen kan worden gedragen, is het met zijn kraag van moiré zijde
en bijpassende donkere hoed geschikt voor een mooie herfstdag Ver
vangen we het wit van het zomermodel door een donkere tint, dan is
de combinatie eveneens bruikbaar voor de wintermaanden.
"pERWIJL er in Parijs eigenlijk
altijd al een streven is ge
weest, om iedere vrouw een donker
tailleur in haar garderobe te doen
hebben, heeft Engeland deze ge
dachte in zijn jongste collecties
overgenomen. Voor Engeland is
dit te merkwaardiger, omdat er in
dit land altijd een sterke voorkeur
bestaat voor tailleurs van een ge
werkte tweed. Zwart en marine
blauw spelen trouwens dit seizoen
over het algemeen een wel zeer
voorname rol.
Nu s het voor ons een prettige
gedachte, dat de Nederlandse
modehuizen, die zich met hun
keus allereerst op Frankrijk
richten, hun voorkeur voor het
donkere geklede tailleur al eer
der aan de dag legden dan Enge
land. Dat is dan niet zo zeer
omdat we daarmee tot op de
laatste minuut met de mode bij
zijn, maar vooral ook omdat zo'n
donker pakje altijd gedistingeerd
staat en in tegenstelling tot
bijvoorbeeld een grote ruit zo
weinig opvallend is, dat het jaren
mee kan. Mits het maar eenvou
dig van lijn is.
Voor wie met een kleine varia
tie haar verschijning een heel
ander effect wil geven, liggen
hier mogelijkheden te over. Het
zijn dan vooral de accessoires,
die het hem doen, handschoenen,
fleurig corsage, afwisselend eens
met een bijpassende hoed, een
een andere shawl. Bovendien is
er de mogelijkheid zo'n tailleur
ook in de winter door te dragen
met daar overheen een mantel,
die op de een of andere manier
bijpassend is gemaakt. Die man
tel kan dan een combinatie zijn
met de overkraag van het tailleur
en de handschoenen, maar het is
ook mogeLjk, dat de combinatie
wordt gezocht in de voering van
dc mantel en de garnering van
het tailleur.
ELSE DANAH.
n.eel Want ook de jeugd van deze tijd
mag als de jeugd uit elke andere tijd
van de wereldgeschiedenis haar tekort
komingen hebben, een boevenpak, zoals
men had mogen verwachten, is zij
geenszins geworden! Integendeel, zij
gedraagt zich veel en veel beter dan
waarop de omstandigheden haar recht
gaven. Zij heeft van haar reden tot
excuus maar heel matig gebruik ge
maakt!
„Maar", hoor ik mij tegenwerpen,
„ze gooien toch maar een steen tegen
de ruiten van een passerende auto!"
„Is dit erger", aldus mijn wedervraag,
„dan dat ze het paard voor een passe
rend rijtuig aan het schrikken maakten
in de hoop dat dit op hol zou slaan?
Dit was immers een algemeen gebrui
kelijk spelletje voordat de auto haar
intrede deed!"
En nu wij bij de auto terecht zijn
gekomen, kunnen wij wijzen op een
factor, welke aan de fouten Van de
tegenwoordige jeugd een ernstiger
voorkomen feeft, ómdat de gevolgen
tegenwoordig zoveel schadelijker zijn.
Maar dit maakt die fouten op zichzelf
niet ernstiger!
Een typerend soort fouten voor onze
tijd zijn de verkeersfouten. Hoewel het
verkeersonderwijs en de voorzorgs
maatregelen dijor de verkeerspolitie
deze fouten energiek bestrijden, maakt
de jeugd zich er nog veel schuldig aan.
Is dit echter een bewijs van vermin
derd gevoel voor discipline? Vroeger
kwam het er niet op aan, of de kinde
ren kris en kras dooreen liepen, op de
openbare weg speelden en niet wis
ten van links of rechts houden en voor
rang verlenen. Ieder deed in die voor
de jeugd zoveel gemakkelijker dagen
wat goed was in zijn eigen ogen. Disci
pline op straat was een onbekend be
grip. Heel de stad, heel het dorp was
voor de kinderen speelterrein. Maar
waarheen moet de jeugd thans met
haar natuurlijke energie, nu het overal
gevaarlijk is, en bovendien ook nog
verboden is, te spelen? Elke uitgelaten
heid, elke uitbarsting van bloedwarm
vreugdebetoon of van overmoedig
krachtsbesef komt hét kind thans op
een bekeuring, een gebroken lichaams
deel of op z'n best op een reprimande
te staan.
Kunnen de bemoeiingen van kinder
vrienden, die voor het in zijn bewe
gingen zo beperkte schoolkind bezig
heden in de vacantie trachten te ver
schaffen, dit euvel van de moderne
maatschappij voldoende bestrijden?'
Wanneer het kind zijn natuurlijke ener
gie op de hem ontnomen openbare weg
uitviert, valt dit nu zoveel meer in
het oog dan vroeger. Maar is het mo
derne kind zoveel minder gediscipli
neerd dan zijn ouders en grootouders,
die in hun jeugd in het gappen van
fruit in buurmans hof en in het om-
schoppen van de emmer, die het dienst
meisje bij het straatschrobben gebruik
te, hun vertier zochten?
W| if^ip|||É IF
EEN ELEGANTE BLOUSE.
Deze kleine, luchtige blouse van
witte jersey neemt niet veel plaats in
de koffer in, staat gekleed en zit aan
genaam bij warme zomerdagen. De ge
hele blouse is fijngeplooid, zonder
mouwen en diep uitgesneden en men
kan haar zowel aan het strand dragen
met shorts als 's middags met een
elegante rok.
verbindt. De halsrand wordt met schui
ne reepjes stof afgewerkt. Desgewenst
kunt U het voorpand ook aan één stuk
of met een naad middendoor knippen.
De band in de rok van het streep-
jurkje is 15 cm breed en ligt 8 cm van
de bovenrand. Het effen japonnetje is
hier met een borduurrand versierd.
Voor dit jurkje heeft U. ca 3.50 m van
90 cm breed nodig. Wilt U er een
meer gekleed model van maken, ver
vangt de korte mouw dan door een drie
kwart.
Onder auspiciën van de Persari
(Indonesische vereniging van artisten)
is in Hotel des Indes te Djakarta een
drukbezochte modeshow gehouden
van oosterse en westerse kleding.
Onder de aanwezigen bevonden zich
onder meer de minister van Voor
lichting, A. Mononutu, de minister
van Sociale Zaken, mr. Kosasih, de
militaire gouverneur van Djakarta
Raya en anderen. De opbrengst van
de show is bestemd voor liefdadig
heidsinstellingen.
Als eerste programmapunt werden
onder leiding van mevr. Dachlan Ab
dullah klederdrachten van de vrou
wen aan Sumatra's westkust getoond,
achtereenvolgens als bruid, als ge
trouwde vrouw en als jong meisje.
Daarna werd de Westerse mode ge
toond onder leiding van mevr. lam-
bajong. Te zien waren fraaie avond-,
feest- en ochtendtoiletten. De kleding
was speciaal aangepast aan het tro
pische klimaat. Vervolgens was het
de beurt aan de Javaanse toiletten
Onder leiding van Ibu Sri werden
klederdrachten getoond uit de kra
tons in midden-Java. Hier werd het
accent gelegd op het verschil in de
kleding tussen de vrouw uit de elite
kringen en de vrouw uit het volk. Een
hoogtepunt vormden de toiletten uit
West-Java, meer speciaal de Prian-
gan,
TN HET JAAR 1997 kreeg de heer Pie-
ter Jansen een ontzaglijke schrik.
Hij woonde op een eenzaam eiland en
daar kwam haast nooit een vreemde
ling. Hij had een klein huisje, een
piano, wel duizend boeken en een
huishoudster, die de baas over hem
speelde. Maar dat vond meneer Jan
sen wel prettig. Op eeen mooie dag
echter, toen hij juist zijn morgenwan
deling maakt en diep nadacht over het
lot der wereld, zag hij ineens een hele
boel parachutes in de lucht, die door
een reuzenvliegtuig werden uitgewor
pen.
„Lieve help", kreunde meneer Jan
sen, ,,'t is oorlog!"
Maar dat was helemaal niet zo. Het
waren allemaal jongens en meisjes uit
de steden, die een vacantiereisje maak
ten in een vliegtuig. Nu en toen zagen
ze dat mooie stille eiland en één van
du jongens zei: „Daar zou ik wel wil
len landen!"
„Dat kan!" zei de commodore en een
minuut later sprongen er 25 jongens
en meisjes omlaag. Ze brachten me
neer Jansen aan het verstand, dat ze
helemaal geen boze bedoelingen had
den en alleen maar wilden komen kij
ken hoe men op het eiland leefde.
Meneer Jansen vond het heel gezel
lig en vertelde van zijn eigen school-
DE RAADSELS
A) 1. D R A M A
2. X X X X
3. XXX
4. XX
5. X
6. XX
7. XXX
8. X X X X
9. KOLOM
Door steeds 1 letter weg te laten en
de overigen enigszins om te zetten
krijg je van 1 t/m 5 woorden van de
volgende betekenis; 2 waardoor je kijkt;
3. een mannetjes schaap; 4. familielid;
5. medeklinker. Van 5 t/9 komt er
steeds weer een letter bij; je krijgt
dan: 6. voorzetsel; 7. familielid 8
traag of langzaam.
B- Neel ging met een fles over straat.
Langs die straat stond een 123 met
bloemen. De man, die ze verkocht
stond er naast. „Dag, 4578" zei
hij, „wou je een bloemetje kopen?
4576 ze dan niet te duur. Maar
Neel liep door en in de winkel, waar
ze moest wezen, zei ze: „Geeft U mij
een fles 1—2—3 4 5—6—7—8—91".
„Dat kan", zei de winkelier. Welk
6739 wilde U hebben?"
Wat kocht Neel? Als je het weten
wilt vul dan de letters op de cijfers in
en zet ze in de juiste volgorde van
1 t/m 9.
C) Lettergroepen van 10 voorwerpen,
elkaar. Toen stond er; kroonbord;
liniblad; aalpot; papen; lees
die je op school gebruikt, raakten door
lood; pierschrif; atvloei; lasgum;
schoolvlak;bockten.
jongenstijd. In 1950 zat hij in de
vijfde klas. „Zulke vacantiereizen per
vliegtuig maakten we toen nog niet",
zei hij, „en ik geloof ook niet, dat onze
onderwijzers het goed zouden hebben
gevonden als we met parachutes om
laag sprongenJa er is wel veel
veranderd", zei meneer Jansen in 1997!
En hij schudde zorgelijk het hoofd.
Toch was hij blij dat het geen oorlog
was, zoals hij eerst vol schrik had ge
dacht.
'm9Ê
KLEINE GRAPJES
De andere helft
Een kleine jongen was heel boos op
zijn broertje, dat een stuk speelgoed
gebroken had. Om hem te straffen,
hield hij niet op, een klein gummi
hondje te schoppen, dat aan hen bei
den toebehoorde.
„Piet, Piet", knorde zijn moeder,
„hoe is het nu mogelijk, dat dier zo te
schoppen? Het is toch ook jouw
hondje?"
„Jawel, moe," zegt de bengel, „maar
ik schop alleen zijn helft".
•petqtao[A
'pjoqioopos 'uejjuqos 'sbijb 'jjsoqsaaj
Maided 'poottod 'tbbiuit 'uaduoojji (j
•31Iaiuau.iBJi (g
•uooi'iuoo 'uio 'ut 'bui 'uiE.1 "uieey (y
NaONISSOUO 3d
Omschrijving
Jongen: Moeder, ik zou niet graag
in uw schoenen willen staan!
Moeder: Waarom niet Jongen?
Jongen; Ik heb ze zo juist in het
kanaal laten vallen
i
