Waa r ja „neen'' betekent en waar men eieren koopt per el Leipziger Messe heeft afgedaan! Indische ivoorsnijkunst stamt uit het grijze verleden KOREA: EEN WONDERLIJK LAND De mannen zijn irois op hun hoedjes Onze Bridgerubriek Korte vreugde Hachelijk avontuur aan zee Buitenlanders komen Politieke propaganda belangrijker dan zakendoen er haast niet meer De producten zijn beroemd over de gehele wereld Veilig spoorverkeer Nederlandse comedie stelt zich voor „Radio Vrij Europa" contra communisme TOEN ik als 19-jarige bruid in Korea arriveerde na de eerste wereld oorlog, zo vertelt mevrouw Mary Lin- ley Taylor in de „Sunday Express", voelde ik me als Alice in Wonderland. Als men Korea met Westerse ogen bekijkt, dan krijgt men het gevoel, dat liier letterlijk alles anders ge schiedt dan in het Westen. De kleur van de rouw is wit. Elke man houdt zijn hoed op in huis en de etiquette vereist dat de vrouw de man laat voorgaan. Koreaanse schuitevoerders meren hun schuiten aan de achter steven, de timmerlieden zagen het hout met de scherpe kant van de zaag naar hun lichaam gericht. Het is be paald amusant om eieren in Korea te kopen, dat gaat n.l. niet per dozijn, maar per el Ik ontdekte "al spoedig dat het in contact trachten te komen met de be volking, een ware nachtmerrie is. Want Koreanen schrijven Oosters schrift van rechts naar links. Hun taal verschilt evenveel van Japans of Chi nees als Frans en Duits van Engels. En als de student denkt dat hij de taal eindelijk meester is, tobt hij nog al tijd met de Koreaanse gewoonte dat men „nee" zegt als men „ja" bedoelt... Wit is de nationale kleur voor de kleren geworden omdat de rouw- perioden zo lang zijn. (Zeven jaar voor een keizer, drie jaar voor een vader maar niemand rouwt om een vrouw). De Koreanen. die een arm, filosofisch volk zijn, besloten daarom maar altijd in de rouwkleur te lopen. In dit vreemde land komt men alras tot de ontdekking, dat het niet de vrouwen maar de mannen zijn die ijdel op hun hoeden zijn. Om zijn laat ste creatie tegen de regen te bescher men, draagt de goed-geklede Koreaan een parapluie-achtig schild, dat wa terdicht is alsmede een hoedendoos, die omdat alles hier nu eenmaal anders is van onderen opengaat De Koreaanse gentleman is zo verzot op hoeden, dat hij er soms vier tege lijk opzet Het Koreaanse volk maakt 't mooi ste papier ter wereld. Ze gebruiken het voor allerlei doeleinden; vloerbe dekking, doorschijnende deuren en ramen maar nooit om 'geld van te maken. Eet smakelijk 1 De enige vitaminenbron in het Ko reaanse voedsel is een nationale scho tel, die men „kimchi" noemt. Dit ge recht bestaat uit kool, rapen, uien, gedroogde vis, gember en de heetste peper, die men op aarde vindt. Men maakt dit gerecht in, in een manshoge kruik met grof zout en plaatst het dan in de zon. Na zes maanden wordt het met kruik en al onder de grond gestopt. Het zal wel niemand verwon deren dat dit gerecht, als het ten slotte opgediend wordt, smaakt als een uit barstende vulkaan... Op de huwelijksmarkt hebben de „contactvrouwen" een goed bestaan door het arrangeren van huwelijken tussen mannen en vrouwen, die el kaar nooit eerder zagen. Hoe lelijker de bruid, hoe meer de vader aan de Er zijn bridgers, die als zij er maar even kans toe zien een S.A.-manclie- bod wagen. Ik geef onmiddellijk toe, dat er iets voor te zeggen valt, omdat het 3 S.A.-bod nu een keer het „goedkoopste" is; men mag vier slagen verliezen, het geen wanneer twee partners elk een kleur beiden bij normale opening meestal niet het geval zal zijn. En toch, toch krijgen die S.A.-enthou siasten vaak de kous op de kop, vboral wanneer zij. bieden met een ongedekte ot slecht gedekte kleur. Ter „leringhe ende vermaek" vandaag daarom het onder staande spel, dat twee optimisten 1100 verliespunten opleverden. Ziehier de kaarverdeling: Sch. B, 10, 6 Ha. A, V Ru. A, 10. 9, 5, 2 KI. V, 9. 7 Ru. H, V, B,8,6, 4 Ru. 3 Ha. 10,3 Ha. B. 9 Sch. A, 4, 3 Sch. H, 9, 8. 8. 5 KI. A. 4 KI. H, B, 5, 3, 2 Sch. V, 2 Ha. H, 9, 7. 6. 5, 4, 2 Ru 7 KI. 10, 8, 6 W. opende (en wie zal hem dit kwa lijk nemen?) met 1 Ru. Na passen van N besloot O. alvorens een van zijn beide vijfkaarten te annonceren met 1 S.A zijn éne trick te laen horen. Er is iets voor te zeggen, mits de partner dit bod als zwak beschouwt. Z. paste, waarop W. met 3 S.A. „uit de bus" kwam. N. voel de er wederom weinig voor zijn kaart ie verraden. „Dat is een uitnodiging voor de derde S.Azei O. en hij boqd promot 3 S.A. N. doubleerde, en O. nóch W waagden een redbod. Kan ik de van W indenken dat hij niet in 4 Ru durfde re vluchten, 4 KI had ik zijn plaats zeker ge waagd, nu de Ha-dekking ontbreekt. In ieder geval werd er na het double ren door N rondgepast. Z kwam met Ha. 2 uit, N. nam de slag met Ha Aas en speelde Ha V. na. zodat Z. met Ha H aan slag kwam, waarin in snel tempo de vijf resterende Ha volgden Daar ook Rn Aas verloren ging. maakten O-W in totaal vijf slagen! Met een 4 KI -redbod had O. de schade tot één dwon kunnen beperken, mits nn (als Z. in Ru uitkomt) de tweede hn-s'a- met KI. B introeft en onmiddeTbk rrnet speelt. Een 4 Sch.-redbod was in dit geval slechter geweest omdat Z. welhaast auto matisch me Ru. voorkomt O-W verliezen dan I Ru-slag. minstens 3 Sch -slagen is O. even niet op zijn qui-vive zelfs drie Sch en twee Ha-slagen, hetgeen twee (eventueel drie) down zou hebben be tekend Neen, S.A. met éés ongedekte kleur loopt meestal op een drama uit. Dat O-W er in dit geval inliepen is naar bescheiden mening, niet meer dan verdiend! „contactvrouw" moet betalen om zijn dochter „aan de man" te krijgen. Deze gewoonte begint echter uit de tijd te raken; en men ziet ook onder de arme bevolking andere gebruiken; men te kent bij een huwelijk een soort fa miliecontract en de hele ceremonie bestaat verder uit het mee-eten van de bruid uit de etenskom van de bruidegom. Het is nog niet zo lang geleden dat het gebruikelijk was voor een gefortuneerde echtgenoot om zo veel concubines te nemen als hij maat kon betalen. Westerse invloeden heb ben hier thans voor het grootste ge deelte een einde gemaakt. Waarom zijn de Koreanen in som mige opzichten zo ver ten achter bij andere volken? Men moet dit hoofd zakelijk wijten aan het feit, dat het land 300 jaar achtereen van de bui tenwereld is afgesloten geweest, ter wijl het toen op straffe des doods verboden was het land te verlaten. Eerst in de 19e eeuw ontsloten han delsverdragen Korea voor de wereld. Toen de Japanners in 1910 het land annexeerden, vluchtten duizenden Ko reanen over de bergen naar Mandsjoe- rije en Siberie. De Koreanen zijn van oudsher een vredelievend volk, maar tijdens oorlogen zijn zij altijd opmer kelijk goede strijders geweest. Daar zij altijd jacht maken op wilde die ren, zijn zij uitermate geschikt voor een geurrilla-oorlog. Zij zijn van na ture gastvrij, geestig en ijverig, doch als men hen tegen zich in het harnas jaagt, zijn zij buitengewoon fel. Ge lijk vele andere Aziatische volken be schikken zij over een grote zelfbe heersing en schijnen ongevoelig voor pijn. Toen de Japanners in de 16e eeuw Korea binnenvielen, vonden de Koreanen voor het eerst het gepant serde oorlogsschip uit. Tijdens deze strijd slaagden zij erin het eerste rook gordijn in de historie te leggen aan deze Koreaanse vindingen was het toen te danken, dat het Japanse plan cm de wereld te veroveren, mis lukte Aldus het verhaal van een Engelse vrouw, die kort geleden naar Enge land terugkeerde, nadat ze dertig jaar op Korea had gewoond. Een poosje geleden stal een jongen van zeventien jaar, die uit een passantenhuis in Leeu warden was ontsnapt, uit een boerderij nabij Meppel een be drag van f 3000. Hij scharrelde een neefje op en samen zijn de heren het er vervolgens eens goed van gaan nemen. Ze begon nen, met zich in de nieuwe bullen te steken: ieder een Solex, nieu we kleren en een nieuw polshor loge en verder samen een kam- peertent en een radiotoestel. Daarna hebben zij een fijne kam- peertocht gemaakt. Het geld was echter al gauw op, zodat zij ge noodzaakt waren de pas verwor ven bezittingen weer van de hand te doen. In Maastricht verloren de jongens elkaar uit het oog. Het neefje ging naar Enschede, waar hij werd gepakt, de hoofdpersoon uit dit drama is door de Meppeler politie in Den Haag gearresteerd. De heer V. uit Rotterdam beleefde vorige week een hachelijk nachtelijk avontuur. Hij toog n.l. Donderdagnacht langs de kust van Duiveland op zoek naar een zeiljachtje, nadat hij had ge constateerd dat dit jachtje niet in een der beide havens te Zijpe lag. Op zijn onderzoekingstocht ging hij bij Viane dwars over de slikken naar een waar schuwingsbord „verboden ankerplaats", om daar tot de conclusie te komen, dat hij niet meer terug kon. De dicht onder de dijk lopende stroomgeul was tenge volge van de opkomende vloed niet meer doorwaadbaar, zodat hij zich ge noodzaakt zag, in het bord te klimmen om aan de verdrinkingsdood te ont komen. Bij het aanbreken van de dag wist hij, nadat het water weer gevallen was, doornat en verkleumd de wal weer te bereiken. Hij kwam toen 's morgens weer te Zijpe aan. Het jacht bleek in Zierikzee te liggen. West-Duiïsland bestrijd!' communistische propaganda Een aantal leden van communisti sche organisaties, de meeste van de Vrije Duitse Jeugd, zijn Maandagoch tend te Hamburg gearresteerd. Allen hadden een groot aantal anti-geallieer de affiches bij zich. De affiches dragen opschriften als; „Tommy, ga naap huis", „Korea voor de Koreanen", of „Ver biedt de atoombom". De Britse autori teiten hebben bevolen, dat alle perso nen, die met anti-geallieerd propagan damateriaal gearresteerd worden, voor de Britse gerechtshoven worden ge bracht. N.S. verantwoordelijk voor ongeval te Groningen In de Groningse gemeenteraad is nogmaals het tragisch ongeval met de omgevallen muur besproken, waarbij zes kinderen om het leven kwamen en zes anderen zwaar werden gewond. Hierbij bleek, dat de constructie van het muurtje degelijk was geweest. De Ned. Spoorwegen waren verantwoorde lijk voor de veiligheidsmaatregelen, die voor de exploitatie van het achter de muur gelegen spoorlijntje nodig wa ren, aldus heeft burgemeester Cort van der Linden meegedeeld. NIEUWE LITTERAIRE PRIJE INGESTELD Door de Vereniging van Letterkundi gen is een prijs ingesteld voor de bekro ning van het beste door een Nederlan der oorspronkelijk in het Nederlands geschreven toneelstuk. Er is daarom een prijsvraag uitgeschreven voor toneel werken, die aan bovengenoemde voor waarden voldoen en nog niet vóór 1 Ja nuari 1949 opgevoerd of gepubliceerd zijn. Inzending kan geschieden vóór 1 November 1950. Deze zogenaamde Mr. Van der Vies-prijs zal om de twee jaar worden toegekend. FURTWaNGLER MET DE WIENER PHILHARMONIKER NAAR NEDERLAND Op 9 October zal het Weens Philhar- monisch Orkest onder leiding van Wil helm Furtwangler in het Gebouw voor Kunsten en Wetenschappen in Den Haag concerteren. Op het programma staan werken van Haydn, Debussy (La Mer) en Brahms (Tweede Symphonie). (Van onze correspondent te Berlijn) Het is verbazingwekkend te zien, hoe in korte tijd de Oostduitse autoriteiten er in zijn geslaagd de wereldfaam, die de Jaarbeurs van Leipzig eens genoot, volkomen te niet te doen. Tezamen met duizenden anderen waren wij naar Leipzig getogen, om een overzicht te krijgen van de nieuwe vindingen, die vernuft en techniek in het afgelopen jaar tot stand hadden weten te brengen, doch wij zijn helaas diep teleurgesteld teruggekeerd. Leipzig heeft als trefplaats voor een nauw zakelijk contact afgedaan, niet omdat het deze stad aan voortreffelijke ruimten ontbreekt of, dat zij gebrek heeft aan geschoolde organisatorische krachten. Beide zijn nog in voldoende mate voorhanden. Het zakelijk karakter van de Jaarbeurs is echter volkomen door een ongeremde politieke propa ganda verdrongen. Zodra de bezoeker in Leipzig is aan gekomen, wordt hij bestormt met zo veel politieke propaganda, dat hij niet meer weet, of de Jaarbeurs een zake lijke dan wel een poltieke bijeenkomst is. In welke richting hij zich ook wendt, overal ontdekt hij plakkaten, spandoeken en transparanten, die open lijk het communisme aanprijzen. Op het stationplein zijn grote foto's opgehan gen van Stalin, Pieck, Gottwald, Ra- kosi en andere communistische groot heden, terwijl in de straten communisti sche strijdliederen ten gehore worden gebracht. Te veel van het „goede". Deze propaganda bleef overigens niet alleen tot de straten en pleinen der stad beperkt. Ook op de Jaarbeurs zelf wa ren tot in de stands politieke leuzen aangebracht. Het waren meestal gena tionaliseerde Oostduitse bedrijven, die zich tot deze excessen leenden. Op de ene stand werd de bezoeker gevraagd, of hij tegen het gebruik van de atoom bom was. Op 'n andere stand, wat hij het liefst hoorde, de klanken van een vreedzaam instrument of het ge dreun van uiteenbarstende bommen. Voor de meeste bezoekers was het on mogelijk, om tot zaken te komen. De Oostduitse instanties verlangden de le vering van schaarse grondstoffen, die de meeste landen slechts door het ERP- program kunnen verkrijgen, terwijl zij zelf als betalin economisch waarde loze artikelen wilden leveren, zoals bij voorbeeld speelgoed tegen koper, aar dewerk tegen staal. Dit was mede een der redenen, dat de Jaarbeurs zo slecht bezocht was. Onder de buitenlanders leverden de Neder landers met ongeveer tweehonderd be zoekers het grootste contingent. Belgen en Fransen waren er slechts enkele, terwijl de andere nogal Leipziglievende Noren en Zweden geheel waren wegge bleven. De stemming onder de aanwezige bui tenlanders was uitzonderlijk slecht. VrijwiVigers-reservisten voor de Engelse marine hebben voor de tijd van veertien dagen hun werkkring verlaten om deel te nemen aan oefeningen in het Kanaal aan boord van het vliegdekschip illustrious". Het pro gramma, dat zal worden doorgenomen, omvat nieuwe landingstechniek, radarbediening en schijnaanvallen. Seafuries worden voor operaties in gereedheid gebracht. (Van een bijzondere medewerker). De geschiedenis der Indische ivoor snijkunst gaat terug tot in het grijze verleden. In het oude Indie waren de ivoorbewerkers in „Dantokaras" (gil den) verenigd. Op de beroemde „Stu- pa" te Sanchi vindt men o.m. een op schrift, waaruit blijkt, dat in deze eeuw voor onze jaartelling, een groep ivoorbewerkers, die Boedhisten waren, een pilaar voor de Zuidelijke Poort ten geschenke gaven. Hun bedrevenheid was wijd en zijn bekend. In Griekseen Romeinse boeken wordt herhaaldelijk melding gemaakt van ivoor, dat uit Indie aangevoerd werd. Ook de Bijbel maakt melding van prachtige voor werpen in ivoor. Het Indische ivoor, afkomstig van de talrijk voorkomende olifanten, was echter niet zozeer geschikt voor zeer fijn snijwerk; hetk werd hoofdzakelijk Men had hen gedwongen tegen harde valuta cheques te kopen, waar mede zij hun uitgaven konden bestrij den. Daarvoor hadden zij toegang tot1 gebruikt voor inlegwerk. Heden ten dage kan men nog steeds de prachtige deuren en portieken in tempels en paleizen bewonderen, welke met ivoor belegd zijn, bijvoorbeeld in het „Ashav Mahal" te Bijapur en in het „Amber- de Intouristhotels en enkele speciaal voor hen gereserveerde Staatswinkels. Ook taxi's moesten met deze chèques betaald worden. Wie in een Staatsres- taurant wilde eten, moest hiervoor eerst weer naar het wisselkantoor. Op deze wijze werd bereikt, dat de buitenlandse bezoekers streng van de bevolking ge scheiden bleven en dat zij tevens een niet onaardig sommetje aan deviezen achterlieten. Weinig gesticht waren de meesten ook door het eigenaardig ge bruik, de bezoeker in een eetgelegen heid tegelijk met de spijskaart ook een net gedrukt kaartje te overhandigen, waarop de Sowjetunie als kampioene van de vrede gevierd werd. Zo is men blij Leipzig weer te kun nen verlaten, een stad, die om haar gastvrijheid allerwege bekendheid ver wierf. Nog geen derde van de bezoe kers, die het vorig jaar naar Leipzig kwamen, braqht nu een bezoek aan de Najaars'oeurs. En men behoeft geen profeet te zijn, om te kunnen voorspel len, dat dit aantal het volgend jaar nog geringer zal zijn. Leipzig heeft als inter nationale Jaarbeurs afgedaan! In de nacht van Zondag op Maan dag heeft het spoorwegemplace ment van 's-Hertogenbosch de pri meur gehad van het in dienst stel len van een volkomen automatisch beveiligingssysteem, dat zowel voor Nederland als voor Europa nieuw is V-l.n.r.: Vier spoor wegmannen bekijken de nieuwe uit- en doorrij signalen, die aan de kop van het perron zijn opgesteld; tussen de rails zijn op manshoogte de doorrijsignalen aangebracht, met twee lichten voor veilig en onveilig; in plaats van drie sein huizen is nu een tableau gemaakt, waarop schematisch het gehele emplacement in beeld is gebracht, zodat nu een persoon het geheel kan bedienen. VOALS men zich wel zal herinneren, want er is nogal veel om te doen ge- meest, hebben in de tweede helft van het vorige seizoen ongeveer tien ac teurs en actrices zich losgemaakt van de toneelgroep Comedia om de kern te vormen van een zelfstandig gezelschap (aangevuld met van elders gerecruteer- de krachten), onder leiding van het driemanschap Johan de Meester, Guus Ostcr en Han Bentz van den Berg, dat zich dezer dagen als „De Nederlandse Comedic" aan het publiek kwam voor stellen. Er zijn deze maand nog twee premières te verwachten, namelijk van een Amerikaans familie-blijspel onder regie van Johan Fiolet en voorts van Shakespeare's enigszins wrange come- die „Leer om leer" (Measure for mea sure) in een nieuwe vertaling van de dichter Gerard den Brabander. y^RTISTIEKE, maar natuurlijk ook en in waarschijnlijk even sterke mate persoonlijke ontevredenheid met de gevolgde practijken gaf aanlei ding tot het ontstaan van deze groepe ring. Doch welke beweegredenen er ook gegolden mogen hebben, van een eigen geluid was bij deze eerste première nog geen sprake. Dat had trouwens niemand ve-wacht, want een (Van onze toneelmedewerker) toncelseizoen komt in ons land nu een maal langzaam op gang en begint door gaans met een vriendelijk voorgerecht van lichte zomerkost. Het thans geko zen blijspel „Nina" van de betrekkelijk jonge, in Frankrijk zeer snel tot popu lariteit gekomen auteur Andró Roussin, had even goed door ieder ander gezel schap vertoond kunnen worden, al zou er moeilijk een geschiktere figuur voor de titelheldin te vinden zijn dan Mary Dresselhuys, die zelf de Nederlandse bewerking verzorgde. Zij deed in meer dan één opzicht denken aan haar glans rol in „Soubrette" van vóór de oorlog, waarin zij eveneens (zij het een geheel anders geaarde) Frangaise in een An gelsaksisch mileu vertolkte. Ter inleiding van dit stuk citeert re gisseur Johan de Meester in het pro gramma een uitspraak van de bekende criticus Francis Ambrière: „Opeens treedt hier het klassieke trio man, vrouw en minnaar buiten het gebied van de vaudeville. De figuren beginnen hun eigen leven te leiden, volgens hun eigen persoonlijkheid, met hun eigen problemen en verdriet. De marionetten zijn levende mensen geworden en wat zij voelen en zeggen, voelen wij met hen mee. Van. de bleke pret der oude alcoofgrapjes is Roussin gestegen tot het plan, waar men zichzelf enkele pijnlijke vragen stelt zonder een antwoord te krijgen." Deze fraaie woor den gelden echter slechts voor het der de bedrijf, als er plotseling een melan cholieke ondertoon door al de handig, buitengewoon handig aan elkaar ge rijmde dwaasheid heenbreckt. Vóór de pauze heeft men alleen te doen met kluchtige variaties op het onuitputte lijke thema_ der driehoeksverhouding, waarvan dè schrijver vooral de rek baarheid wilde beproeven, naar het schijnt. Men kan dikwijls lachen om de tientallen geslaagde vondsten, maar ei genlijk nooit hartelijk, omdat alleen het vernuft de situaties blijft bepalen. Tus sen deze geestige momenten en scènes loopt men zelfs de kans zich te verve len, al is het maar kortstondig. Grote bewondering verdienen de to nelisten, die het drietal uit papier en inkt geconstrueerde hoofdpersonen tot amusante wezens wisten te maken, zelfs voor degenen die geen woord van al hun redevoeringen in de ruimte kon den geloven. Mary Dresselhuys noem den wij reeds. De toeschouwers van de première in „De Kleine Komedie" brachten haar een langdurige ovatie. Eigenlijk is zij niet helemaal het ge schikte type voor de vrouw, die men onder andere omstandigheden fataal zou moeten noemen, maar met een be wonderenswaardige zwier en een zeld zame trefzekerheid van schier elke in tonatie gaf zij de tekenst een natuurlij ke plooi, zodat de rol haar tóch paste. Henk Rigters speelde haar echtgenoot, een merkwaardige malloot, met een in nemende komische allure, die weinigen hem zouden verbeteren en Guus Oster was de minnaar op een manier die men wel kent als men Guus Oster al eens eerder heeft gezien. Jos Liesting bracht een inspecteur van politie op de plan ken en Allard van der Scheer een twee de bedrogen echtgenoot. Laatstgenoem de is een jong acteur met talent, die er zich echter voor moet hoeden al te slaafs zijn regisseur te volgen. Décor en costuums getuigden van goede smaak. paleis" te Jaipur. Meubelen en voor werpen dienende tot versiering, arm banden enz. worden zeer veel met ivoor bewerkt. Voor wapens werd een gnder soort ivoor gebruikt, bekend als „tand der vissen", dat vooral uit Si berie ingevoerd werd en bijzonder ge schikt is voor mes- en dolkheften. Van het tijdstip af, dat de handel tussen Indie en de landen van het Mid den-Oosten toenam, werden betere ivoorkwaliteiten ingevoerd. Dit leidde tevens tot het ontstaan van de moder ne ivoorsnijkunst, welke onder de be scherming van heersers en aristokra- ten weldra een grote bloei kende. De bedrevenheid werd van vader op zoon overgeleverd, zodat heden ten dage de Indische ambachtslieden nog steeds als meesters in hun vak beschouwd wor den. Verschillende streken hebben zich in een bepaalde bewerking gespecialiseerd zo zijn Delhi en Travancore bekend om hun ivoren inlegwerk in ebben- en santalhout; Vizagapatam om het ge plakt ivoor. Doch de producten van Travancore vinden huns gelijke niet door de zuiverheid hunner lijnen ende volmaaktheid hunner vormen. De In dische ivoren voorwerpen hebben steeds de Europese kenners aangetrok ken en de bewondering van alle kunst liefhebbers opgewekt. Reeds in de vroege Middeleeuwen brachten de Kruisvaarders ivoren voorwerpen van Indische oorsprong mee. De ivoorsnijkunst wacht zoals zo vele andere ambachten in India, een goe de toekomst. De verbeterde sociale toestanden, de ontwikkeling van de smaak der liefhebbers en niet het minst de steun der regering bieden daarvoor de nodige waarborgen. Oproep van Eisenhower Generaal Dwight Eisenhower heeft Dinsdag te Denver (Colorado) in een toespraak, welke door de vier gro te Amerikaanse omroepverenigingen werd uitgezonden, een kruistocht voor de vrijheid ingezet. Dit is een bewe ging, welke wordt geleid door gene raal Lucius Clay, voormalig Ameri kaans militair gouverneur in Duits land, en gesteund door Amerikaanse particulieren en in ballingschap le vende politieke leiders uit Oost- Europa. Eisenhower deed op de Amerikanen een beroep „het communistisch be drog" te helpen bestrijden door het financieren van machtige radiostati ons in het buitenland, welke werken zonder regeringsbeperkingen. De be weging wil een „Radio Vrij Europa" stichten, met een netwerk van sta tions, die, onafhankelijk van de ..Voice of America" (van het ministe rie van Buitenlandse Zaken), zouden deelnemen aan de propaganda-oorlog tegen de communistische radio stations. Spelend jongetje door aanhangwagen overreden Gistermiddag waren enige arbeiders bezig met het afkoppelen van een aan hangwagen bij een steenfabriek te Naarden. De bedoeling was de wagen achteruit het terrein van de fabriek op te rijden. Zij joegen enige kinderen, die daar speelden, weg en toen zij meenden, dat alles veilig was, reden zij de wagen het fabrieksterrein op. Plot seling hoorden zij een gil en toen zij keken wat er aan de hand was, zagen zij een vijfjarig jongetje onder eén der voorwielen van de wagen liggen. Het knaapje was dusdanig gewond, dat het vrij spoedig aan de gevolgen kwam te overlijden. De jongen was uit een ge zin van acht kinderen van de familie Vuyst. Grote gelddiefstal in 's Hertogenbosch Tijdens de Ronde van Den Bosch Zondagmiddag tussen 3 en 6 uur, ter wijl de familie buiten de stad vertoef de op het bloemencorso in Zundert, hebben inbrekers zich toegang ver schaft tot een perceel in de Kerkstraat te 's Hertogenbosch bewoond door de familie V., handel in gedistilleerd. Een groot bedrag aan geld is ontvreemd. Er werd gesproken over 25 a 30.000.— maar vast staat dit nog niet. De gedu peerde was niet tegen inbraak verze kerd. De Bossche recherche heeft on middellijk een uitgebreid onderzoek in gesteld.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1950 | | pagina 6