Zij verduisterde duizenden guldens AGENDA De „Crescendo" speelt voor de radio PYAMA Aikmaarder werd aangereden 1 per auto Anderhalf jaar geëist tegen winkeljuffrouw Ruim 31 jaar aan firma verbonden Accordeonvereniging van Jaap Hartog viert triomfen Herfsttij op het oude bolwerk Bomen, kinderen en oude mannen Oud-Alkmaarder ove vroeqere Ontzetvierin Een onievrec zakenman WOENSDAG 26 OCTOBER 1050 -i J7Ii)N LANGE RIJ BELANGSTELLENDEN maakte gistermiddag queu voor de hoge blauwe stoep van het Gerechtsgebouw aan de Geestersingel. De vaste bezoekers van de publieke tribune hadden niet gerekend op een der gelijk toeloop en teleurgesteld moesten zij constateren, dat hun „gereser veerde" plaatsen door anderen bezet waren. De publieke tribune was totaal gevuld met Alkmaarders, die uit belangstelling of nieuwsgierigheid deze middag hadden vrijgemaakt om het proces te volgen tegen Jantje W„ een 57-jarige winkelbediende. Zij was gedurende 31 jaar werkzaam geweest bij een bekende Alkmaarse banketbakkerij waar zjj in de laatste jaren regel matig geld had verduisterd en gestolen. Tijdens de zitting kwam niet vast te staan hoe groot het totaal bedrag was. Er werden bedragen genoemd van zeven tot achttienduizend gulden. De officier van justitie, mr. A. W. Hol steyn, was van mening, dat de grootte van het bedrag voor de te vorderen straf niet van belang was en stond hierbij dan ook niet lang stil. De eis was: Een gevangenisstraf van een jaar en zes maanden. kon worden. Op staande voet werd zij ontslagen en werd een einde gemaakt aan een 31-jarige dienstbetrekking. G9stolen i geld werd besteed aan luxe VfADAT verdachte de hoge ruime zaal was binnen geleid en de publieke tribune tot de laatste plaats was be zet, namen de rechters, mr. J. Krabbe president, mr. Alblas en mr. Nolet raadsheren en de officier mr. Holsteyn plaats achter de groene tafel. Diep on der de indruk beantwoordde verdachte de gebruikelijke vragen van de presi dent. Het waren gebruikelijke vragen, maar uit de antwoorden sprak reeds het drama dat zich met deze vrouw had afgespeeld. Een-en-dertig jaar was zij verbonden geweest aan één en dezelfde zaak. Zij had haar tegenwoor dige patroon van een heel kleine jon gen zien opgroeien tot een volwassen man want sinds jaar en dag was Jantje W. als interne kracht aan de zaak ver bonden. Na 1938 toen haar eerste werkgever de zaak aan zijn zoon had overgedaan, waren de verduisteringen en diefstallen begonnen. Zij kon zich niet meer precies herinneren in welk jaar. In de ten laste legging werd ge sproken van 1940, maar dat was vol gens verdachte beslist niet waar. Veel misverstanden waren er overigens niet. Verdachte had voor de rechtercom missaris een volledige bekentenis af gelegd en tijdens de behandeling van de zaak kwam zij slechts op één ver klaring terug. Hoe het gebeurde. A LS chef-verkoopster bediende zij de klanten, nam het geld in ontvangst en slechts bij hoge uitzondering droeg zi.i het geld niet aan de kassa af. Alle bedienden van de zaak, evenals de werkgever en diens vrouw, hadden op het kasregister hun eigen letter. Wan neer nu een bedrag in ontvangst werd genomen, sloeg degene, die de klant had geholpen het bedrag en zijn letter op de kassa aan. Dit was de normale ging van zaken, welke ook door ver dachte werd gevolgd. Zij voegde hier aan echter maar al te vaak nog een andore handeling toe. Op zo'n kasregis ter is namelijk nog een toets welke het opschrift draagt „Geen Verkoop". Als men deze toets indrukt springt de lade van de kassa open en dan is het een eenvoudige zaak een hoeveelheid ge'd terug te nemert. Op deze manier heeft verdachte in een aantal jaren, volgens haar eigen verklaring zeven, kans gezien een aan zienlijk bedrag te verduisteren, Mr. Krabbe: „Tot welk bedrag heeft u uw werkgever benadeeld?" Verdachte: „Ik denk voor ongeveer f 7300.—." Mr. Krabbe: „Dat I» minder dan u bij de recbter-commissaris toe gaf. U noemde toen een som van ongeveer f 10.000 Verdachte: „Ik heb er later nog eens over nagedacht en ik kan mij niet voorstellen dat het zoveel geweest is." De laatste jaren verdiende verdachte een maandsalaris van f 80.— inclusief kost en inwoning. ,Dat is het hoogste bedrag dat de wet voor dergelijke werknemers toestaat", zei mr. Krabbe. „Het is echter te weinig om een leven te leiden zoals u dat heeft gedaan". Vervolgens somde de president de „be zittingen" van verdachte op welke zij onmogelijk van haar maandsalaris had kunnen oversparen. Een saldo op de Nutsspaarbank van ruim f2.000—, een hypothecaire vordering van ongeveer f4,000,en bovendien was zi.i nog in het bezit van een schuldbekentenis ad. f 2 000—. Een blik in de klerenkast van Jantje W. had geleerd, dat zij zich vrij luxueus kleedde. Een bontjas van bijna f800—, twee japonnen van om en nabij de f200— en een mantel pak van ongeveer dezelfde prijs zijn geen kledingstukken, welke een win kelbediende met een inkomenvan f80— In de maand zich kan permite- ren. Werkgever getuigde. Als eerste getuige werd de werkge- ver van verdachte gehoord. Deze vertelde dat W. 31 jaar aan de zaak verbonden was, practisch deel van het gezin uitmaakte en daardoor het volle vertrouwen genoot. Op de vraag van de officier of het nooit was opgeval len dat verdachte zulke hoge uitgaven deed, antwoordde de getuige, dat hij in de veronderstelling leefde dat zij geld had. Enige jaren geleden had zij namelijk een erfenis gekregen. Na de oorlog was getuige door zijn accoun tant opmerkzaam gemaakt op het feit dat er belangrijke tekorten in de zaak waren. Het was wel opgevallen dat de uitgaven van verdachte na 1945 zeer hoog waren en bovendien had hij zich meer dan eens verwonderd over het feit dat de woorden „Geen Verkoop" veel meer op de kasregisterrol van verdachte, dan op die van de andere bedienden voorkwamen. Langzamer hand groeide het wantrouwen en toen getuige op 19 Juni 1950 een steekproef nam, kwam hij tot de conclusie dat er twaalf gulden uit de kassa was ver dwenen, waarvan alleen zij verdacht De accountant. J)E tweede en laatste getuige was de accountant van de firma. In 1947 was het deze getuige duidelijk gewor den dat er iets niet klopte daar de be drijfsresultaten in geen enkele verhou ding stonden tot die van andere, soort gelijke zaken. Het volgend jaar was het zo erg, dat getuige te kennen gaf, dat hij er niet langer voor voelde de boeken te controleren, daar hij in de overtuiging leefde dat er geknoeid werd. Niettemin zag hij het nog een jaar aan en omdat in het jaar daarop een aanmerkelijke vooruitgang was te constateren, zou ge tuige ook in 1949 de controle voor zijn rekening nemen. Het resultaat was toen zo schrikbarend slecht, dat de accoun tant, nog voordat de controle teneinde was, zonder meer de relatie met de fir ma verbrak. Het bedrag dat door ver dachte aan de zaak was onttrokken kon getuige met geen mogelijkheid zeggen. „Het is beslist meer dan f 10.000 ge weest". „Aanvangelijk noemde u een bedrag van f 18.000", merkte de officier op. „Dat weet ik, maar ik zou het nu niet durven beweren", aldus getuige. Mr, Berkhouwer vroeg getuige of het bedrag dat aan de zaak was onttrokken alleen op rekening van verdachte moest worden geschreven. Hierop ontstond een discussie, doch een direct antwoord op deze vraag werd niet gegeven. Het requisitoir. DE officier ving zijn requisitoir aan met de opmerking, dat hij het niet van belang achtte hoe groot het ver duisterde bedrag nu precies was. Door de loop der jaren is het in ieder geval gegroeid tot een bedrag dat in de dui zenden guldens loopt. Mr, Holsteyn zei- de, dat hij geen enkele verklaring kon vinden voor deze regelmatig terugke rende verduisteringen en diefstallen. „Zij heeft zich het geld alleen toege- eigend om zich een grotere luxe te kunnen permitteren, voor luxueuss kle ding en om zich groter voor te doen dan zij in werkelijkheid is. Door de omstan digheden is het haar wel gemakkelijk gemaakt. De gezagsverhouding was door de jarenlange samenwerking wel zeer moeilijk, daar zij haar tegenwoor dige patroon van kind tot werkgever heeft zien opgroeien: Anderzijds heeft zij schromelijk misbruik gemaakt van het in haar gestelde vertrouwen". De officier sprak zijn twijfel uit of het re- classeringsrapport, dat verdachte schets te als een hopeloos geval, wel juist was. Overigens, zo vervolgde mr. Holsteyn, is dat hier niet van belang, daar de fei ten zo ernstig zijn dat ik een strenge straf moet eisen en van onder toezicht stellen, althans voorlopig, geen sprake kan zijn. „Ik heb daarom de eer te re- quireren dat verdachte tot een gevan genisstraf van een jaar en zes maanden zal worden veroordeeld." Verdediger had ondankbare taak. £JE verdediger, mr. dr. C. Berkhouwer, had een ondankbare taak, daar er voor hem geen enkel juridisch facet in deze zaak aanwezig was. De verdediger moest daarom volstaan met de zaak te belichten zoals hij het zag en noemde: „Het drama dat deze vrouw aan zich zelf heeft voltrokken. Het is een heel doodgewone vrouw, die op 19-jarige leeftijd bij deze firma is gekomen. Zij heeft haar vorige patroon op de maat schappelijke ladder zien klimmen en zij zag ook de volgende generatie klim men, terwijl zij zelf al die jaren vrijwel op een zelfde niveau is blijven staan In haar onderbewustzijn heeft zij zich zelf een van de steunpilaren van het bedrijf gevoeld en dat is, als wij de zaak psychologisch bekijken, in wezen de kern van dit drama. Zij was niet ijdeler dan iedere normale vrouw en welke vrouw maakt zich niet gaarne op? Zij had zich in al die jaren een po sitie veroverd, maar de middelen waar over zij beschikte, stonden haar niet toe te leven zoals zij dat wilde. Hier mede wil ik de zaak niet goed praten, verre van dat, maar van uit dit stand punt bezien, kunnen wij de gedachten- gang van deze vrouw wel begrijpen en als men begrijpt is reeds veel vergeven. Daarom meen ik dat de straf, welke de officier eiste, te hoog is en dring ik met klem bij uw rechtbank op clementie aan", besloot mr. Berkhouwer. Hierna deelde de officier nog mede, dat een belangrijke som, ten bedrage van ongeveer f 10.000 aan de benadeel de firma met medewerking van ver dachte, kon worden teruggegeven. Over veertien dagen zal de rechtbank uitspraak doen. Wie Zaterdagmiddag om 2.40 uur zijn radio op Hilversum I afstemt om te luisteren naar de KRO-uitzending „Musicerende dilettanten", zal de prettige stem van de lieer Van Niehoff het optreden van de Alkmaarse Accordeonver eniging „Crescendo", onder leiding van de heer Jaap Hartog, horen aankon digen. Spelen voor de radio is het ideaal dat ieder amusementsgezelschap zich stelt, doch dat lang niet door alle wordt bereikt. Het is dan ook te begrijpen dat de zenuwen van de musici gespannen waren, toen Maandagavond om half aeht het rode licht in de KRO-studio aangloeide, ten teken dat de opnamen begon nen. bleek uit het feit dat de programma leider slechts eenmaal behoefde te on derbreken omdat er iets ongelijk ging. Bij de hierna volgende opnamen ging alles van een leien dakje en speelden de accordeonisten dat het een lieve lust was. De tonen van de marsen „Klankfestijn" en „Jubelklanken" vul den de studio tot in alle hoeken, dron gen in de drie microfoons die rondom de bekwame dirigent waren opgesteld en kwamen in de ontvangkamer, waar zij op de plaat werden vastgelegd. Zaterdagmiddag om tien minuten over half drie zal „Crescendo" weder om spelen, doch dan zullen dirigent en musici allen om de radio geschaard zijn om vooral niets ce missen van deze, voor hun zo belangrijke uitzending. In uitzending „Musicerende dilettanten" De directeur van Crescendo, de heer Jaap Hartog uit Enkhuizen, heeft reeds eerder zijn debuut voor de radio ge maakt, zodat hij zijn pupillen kon in lichten over wat hun te wachten stond. Het optreden was in zoverre een teleurstelling voor de musici, dat zij slechts in de gelegenheid werden ge steld om twee liederen, het openings- en het slotnummer, te spelen. De rest van de tijd werd in beslag genomen door de tenor Wim Nieuwenhuyzen uit Apeldoorn, de sopraan mevrouw Jo van VelpHofstee uit Nijmegen, de Marco's, twee zeventienjarige jongens die zich ware virtuozen op de accor deon toonden en de 21-jarige chanson nier Piet van der Wagt uit Amsterdam, Vooral deze laatste wist met zijn hou ding eigenlijk geen raad; hij gebaarde naar de microfoon alsof daar een dui zendkoppig publiek achter stond dat zijn bewegingen met grote nauwkeurig heid gadesloeg. Voor de opname op platen begon, kregen de musici eerst de gelegenheid in de nieuwe omgeving te repeteren. Dat er van te voren goed geoefend was, Weggelopen met de huishuur Gisteravond kreeg de politie een tele foontje van de Spoorwegen, dat met de trein van acht uur een drietal Am sterdamse jongetjes, twee broertjes en een vriendje, van 9, 12 en 13 jaar was aangekomen. Nadat zij naar het politie bureau gebracht wbren bleek dat zij van hun ouders de opdracht gekregen hadden de huishuur te gaan betalen, een bedrag van f 5.50. Zij hadden er evenwel drie enkele reizen Alkmaar voor gekocht en waren op reis gegaan. Na een uur zijn zij onder politiegeieide weer met de trein naar huis terugge keerd. Burgerlijke Stand Getrouwd: Comelis H. Wé. Schilder en Geertruida M. Pronk. Lambortus A. van Vugt en Helena Kluft. Albertus H. J. Wis man en Christina A. M. de Lange. (Ontfocnd aan onze Advertentie-rubriek) WOENSDAG Cinema Americain, 8 uur: De mooiste tijd van je leven (alle leeftijden); Har monie Theater, 8 uur: Gung Ho! (18 jaar), Victoria Theater, 8 uur: Tulsa (14 jaar). Alle theaters 2.30 uur matinée. ABB-gebouw, Koningsweg 1, 8 uur: Jaarvergadering. P.v.d.A. Gemeentemuseum, 1012, 25 en 79 uur: Schilderijententoonstelling. Stadhuis, 8 uur: mej. Van Guldener spreekt over „De meester van Alk maar". DONDERDAG Bioscopen als Woensdag. Geen matinée. Gulden Vlies, 8 uur: Australische pia niste. Wapen van Heemskerk, 8 uur: Propaganda-feestavond „Wij zijn pa raat". In Pyama's brengen wij een unieke collec tie, ziet onze speciale Heren-pyama etalage. Prima flanellen pya ma's, frisse strepen, zeer goed model, r6ear f 10 90 vanat vrooi DBEIESIMANN ALKMAAR De tentoonstelling in de Openbare Leeszaal Z-oals bekend heeft de Openbare Leeszaal en Bibliotheek hier ter stede enige dagen een expositie gehouden waarin de nieuwe aanwinsten van het afgelopen jaar werden tentoongesteld. Naar wij vernemen is deze expositie door 546 stadgenoten bezocht. Verschei dene daarvan, die nog geen lid van de Leeszaal waren hebben zich thans ais lid opgegeven, De nieuwe boeken ko men nu weer voor de uitlening in de circulatie. Het kantongerecht te Den Helder heeft gisteren een vrij langdurige tlng moeten houden voor de zaak tegen dr. A. J. H. uit Haarlem, die op Texel van een proces-verbaal verzekerde door vlak bij de haven vs. Oudeschild een botsing te veroorzaken met K. K. uit Alkmaar. Deze met zijn auto van een parkeerveldje rijden op het ogenblik, dat dr. H. n*. zijn ivagen het Rijkshaventerrein opreed. De ambtenaar van het O.M. achttJ In deze zaak werden drie getuigen gehoord. De Alkmaarse verpleegster G. D., die bij de heer K. achter in de aut-o zat, zag plotseling de auto van dr. H. met grote snelheid op zich afkomen. „Ik had geen tijd meer om mijnheer K. te waarschuwen", zei zij gisteren voor mr. 't Hooft. De getuige J. V. had op het ogenblik van het ongeval voor het café B. gestaan. Hij verklaarde voor de kantonrechter dat dr. H. met een snelheid van veertig a vijftig kilome ter had gereden, wat door de verdach te met nadruk werd tegengesproken. Deze schatte de snelheid waarmee hij met zijn wagen het terrein had opge reden op ongeveer twintig kilometer. „Ik zou niet harder hebben kunnen rijden met een wagen van die lengte", verzekerde hij. De ambtenaar oordeelde toen, dat de waarheid wel in het midden zou lig gen. wat dan zou neerkomen op een snelheid van vijf en twintig dertig kilometer. De andere getuige, het slachtoffer van de aanrijding (K. K.), deelde als de beide andere getuigen mede dat dr. H. na het ongeval had gezegd: „Ik heb u niet gezien, ik lette op de boot, want die moest ik beslist halen". Lezingen voor leerlingen van middelbare scholen Leerlingen van diverse H.B.S.en en Lycea uit onze omgeving gaan Zater dag voor een week naar de volkshoge school. De jongens worden onderge bracht in De Oude Hof en de meisjes in de Zandhoeve. Er zullen de volgen de week lezingen worden gehouden, waarbij de maatschappelijke proble men van de tegenwoordige tijd zullen worden besproken. De gehele studie staat onder leiding van mr. Guermon- prez. Ook dr. Van der Grient en dr. Mertens zullen lezingen houden. De laatste is afkomstig uit Duitsland en zal de problemen van de Duitse jeugd behandelen. Reeds drie jaar worden er in de Volkshogeschool dergelijke lezin gen gegeven, waarvoor zeer grote be langstelling bestaat, 's Morgens en 's avonds zal er na dé lezingen er van gedachte worden gewisseld. In de mid daguren zal men de nodige ontspan ning genieten. Een kalender van de Nuts spaarbank Ter gelegenheid van de Wereldspaar- dag op Dinsdag 31 October zal de Nutsspaarbank dit jaar haar bekende kalender weer uitreiken aan allen die die dag een nieuwe spaarrekening ope nen en aan de reeds ingeschreven spaarders die op die dag een inleg doen. De kalender is ditmaal gewijd aan enige belangrijke takken van be drijvigheid en bronnen van volksin komsten, namelijk de industrie, de scheepvaart, de landbouw en het am bacht. De kunstenaar Dick de Wilde schilderde ditmaal de aquarellen en Leo Ott schreef er een korte toelich ting bij. Heintje Davids en Kees Pruis Heintje Davids en Kees Pruis, die Zondagavond met een daverend pro gramma in het Gulden Vlies optreden rekenen op een volle zaal. „Er wordt tegenwoordig lang niet gentfeg ge lachen" zegt Heintje „en daar zullen wij nu voor zorgen." Aan deze voor stelling werkt de bekende Fantasio mede, Neerlands beste muzikale clown benevens Nic Godart met muzikaal allerlei. AANRIJDING IN DE LANGESTRAAT Maandagavond kwam in de Lange- straat een auto, die daar geparkeerd gestaan hi.d, bij het wegrijden in bot sing met een andere passerende auto, Beide wagens werden beschadigd. De politie stelt een onderzoek naar de schuldvraag in. p|ET VICTORIE-PARK aan het water langs de Dirk Duivelstraat ziet er opeens deerlijk gehavend uit. Het is er nu een baaierd van donkere omge woelde aarde, grote gevelde bomen, vertrapt gras en een dichte verwar ring van takken en bladeren, waar tussen door werklieden lopenmaar nog veel meer kinderen en oude man nen. Even verderop staat achter een beschutting van groen nog steeds in onverstoorde rust het onaesthetischa standbeeld der overwinning, Alcmaria Victrix trots en met gespreide vleu gels midden in baar, in parten als van een appel verdeelde, cirkel van gras. Waar evenwel de houthakkers aan het kappen zijn, is een groot rumoer van bijlslagen en krakend hout, dat de wind meevoert door de tintelende na jaarslucht. Mannen met verschoten blauwe werkkielen om hun brede schouders heffen de bijl en doen die keer op keer flitsend in het blootgekapte witte hout neersuizen. Het weerloze hout onder de verweerde groene schors der oude iepen heeft een pittige geur van levenssappen en voorjaarsgroen. On herstelbare wonden worden aan de bomen toegebracht, die steeds dieper geslagen worden, tot eindelijk de hoge kruin, die zich nog lange tijd in een uiterste poging als aan het zwerk tracht vast te klampen, kreunend be gint te neigen, als het onmisbare mas sieve voetstuk eronder is weggehakt. Als eenmaal de val begonnen is, moet de oude iep het opgeven, leunt ver moeid nog meer naar één zijde en be gint dan onder scherp gekraak en knallend gebreek van takken zijn tra gische val, die eindigt in een verplet terende dreun °P de harde grond. Eindeloos lang lijkt zo'n boom, als hij daar machteloos geveld ligt. Wol ken van rode en gele bladeren komen achteraf nog langzaam neer dwarre len. Voor de kinderen is het nufeest, Toen de reus naar beneden kwam, zijn zij eerst gillend uiteengestoven, bang en tegelijkertijd genietend van de sensatie. Nu komen zij allen weer aanstormen; jongens en meisjes klau teren onder luid gejoel aan alle kan-, ten over de bijna een meter hoge en brede stam, die als een machtige bar rière dwars door het park ligt, Zij zijn nu eensklaps Indianen, struikro vers of de niet versagende verdedigers van een sterke veste. Een blond meisje heeft zich meester gemaakt van een verlaten vogelnestje in de top van de iep en loopt er triom fantelijk mee rond. Een paar jongetjes gooien grote afgebroken takken in het water. Zij luisteren gretig naar de luide plons en kijken naar het opspat tende water en de groter wordende kringen. De takken drijven langzaam weg. Andere kinderen gebruiken een paar veerkrachtige takken als schom mel of proberen er oefeningen aan te maken als aan een rekstok. Oude heren staan toe te zien en pra ten met elkander, terwijl zij met hun wandelstok in de dikke bladerenlaag woelen. De lucht van hun pijp tabak vermengt zich met de geuren van de herfst. Deze ouden zijn zelf als de gele en rode herfstblaren, een enke ling misschien als de trotse stoere boom. Ik geloof niet dat zij genieten van wat zij hier zien. Het is te veel een teken van de vergankelijkheid van het leven en van de vernietiging van wat mooi, maar oud is. Wellicht her inneren zij zich de dagen, toen zij jon ger waren en hier wandelden en ook de iepen er niet zo oud en bemost uit zagen. Die bomen hebben een eeuw op het vroegere bolwerk gestaan, verschil lende waarschijnlijk wel langer en al zijn zij dan niet zo bejaard, dat zij de Spaanse soldaten tevergeefs de wallen hebben zien bestormen, toch zijn zij onverbrekelijk met dit oude stadsge deelte verbonden. De vergrijsde toe- schouwers in het park weten wel dat het allemaal voor een nuttig doel ge schiedt en dat het noodzakelijk is dat er hier een nieuwe brug komt, maar is dat eigenlijk een troost? Het is nu langzamerhand wat stiller geworden. Ik loop weer voorbij de stenen Victorientje. Dit is ook al op leeftijd, maar toch altijd nog heel wat jaren jonger dan de iepen, die daar nu stil en eenzaam liggen, nu ze niet meer door de wind gewiegd worden. dr. H. schuldig, daar deze onvoldoend op de weg had gelet. Maar bovendi achtte de ambtenaar het grasveldje parkeerterrein niet gelukkig gekozd De eis luidde 6.of 3 dagen. De v,, dediger van dr. H. vroeg vrijsprj,, daar hij K. als de kiezer van een e. juiste parkeerplaats het meest aanspn kelijk vond. Mr. 't Hooft achtte H. schuldig, n veroordeelde hem conform de eis tj 6.of 3 dagen. Dameskapper behaalde Pri] Zondag heeft in Groningen op hl nationaal kapconcours voor dameskaj pers de heer J. F. v. Mol, Geesti singel 54 weer een prijs behaald, werd bekroond met twee diploma's een zilveren lauwertak. De coiffun waren geverfd in de nieuwe modeklt. soleil couchant en gekapt naar de nii we lijn 1951. VECHTENDE VEEKOPERS Gisteravond werd de hulp van i politie ingeroepen bij een vechtpsi in een café, waarbij een Amsterdam! veekoopman door een collega op stJ gegooid werd. Met een bloeden:, hoofdwonde bleef hij liggen. De poliij bracht hem naar het Centraal Ziekcl huis, waar hij verbonden werd. een taxi is hij ten siotte naar Atl sterdam teruggekeerd. De heer L. I. de Jongh is een p boren Alkmaarder en heeft als je gen nog in onze zetterij gewerkt, ft wel hij al zeer vele jaren in Loni woont heeft hij zijn geboortestad niet vergeten. Zijn Nederlands hij door al die jaren in den vreem veel iets aan zuiverheid verloren, h wel het nog alleszins begrijpelijk is.| Hij is kort geleden als wij goed herinneren ter gelegenheid vil zijn 80e verjaardag op zijn eer nog eens naar Alkmaar gekomen heeft er natuurlijk geconstateerd, ti er in verloop van jaren heel wat vei| anderd is. Hij schreef ons heden ovi zi.in herinneringen aan de Alkmaar. Ontzetvieringen, welke hij» als jongt heeft meegemaakt en wij laten z. brief curiositeitshalve ongecon geerd hieronder volgen: Een friend, van mij in Alkmam he mij een copy gezonden omtrent festivities of the omzet van Alkvj gevierd in 1950. Ik kan mij niet h neren wat de Spanjaarden gei hebben bij de Friesche Poort in il maar ik wel herinneren 1880 toen ook feest gevierd hebben maar op t| kleinere schaal. Wij hebben toen jongens (Kwaje jongens) veel tw werk afgelaten, Ik herinner mij m goed dat wij onder het raam van i Commissaris van Police heer Van B« men, een vuurwerk lieten ontplojjt Ik herinner mij dat de Watergeus door de Canals vaarden, gelijk de go: dolas in Vienna. Volgens de Alkmaarsche Co uw hebben de Alkmaarders het Out: deze. maal zeer goed gevierd en i police gezorgd heeft dat alles goeii order afgelopen en de kwaje jonge geen ramen hebben gebroken in i huis van de Commissaris. Toen ik t jongen was, telde de bevolking i Alkmaar omtrent 20000, zooals ik w nomen heb is the population now v trent 36000 en het kan zijn in anott' 15 years 45.000. In plaats van een roeper na te schreeuwen Mosselen de Steenen brug in 1880, heb ik ®i veltjes daar gegeten in 1950. Wij hebben in de London Couran'/ meer dan eenmaal omtrent Alkmtl gelezen; het was In the eerste oort toen in 1914 de eerste 2000 Duits'1 Soldaten waren gevangen genomen i de London Couranten melde zij naar Alkmaarsche gevangenis gevoerd den. Dan ten tweede is de kaasmfj overal bekend, dat is de rede dat li lish and American toeristen Alkvri komen bezoeken op een Vrijdag; ij de English veel houdenvan wem schap zeide de Englishman to 1 American; ik wed je 500 pond je ij niet tellen hoeveel kaasjes op dat 01 rie leggen. De American begon te I' len, maar twee minuten daarna W hij, ik geef it op. U hebt ook niet vergeten the Mfflj of Bath; de English waren verwom toen zij de jagers (ruitertjes - zagen rond loopen op de toren «'!i de Klok is. Nu heb ik vergeten te gen toen ik met de trein in het éfl maar Station kwam moest ik rrar naar buiten te komen en toen ik bid"] kwam moest ik vragen na ar de W| gestraat te komen; toen was ik stomd all die Winkels te zien Wont1' 1880 was er niet een. Zooals ik eerder geschreeven l"j Alkmaar bekend is, zooooic is Ho''- want de English Koning and Kon'nn hebben Convent Garden Opera l,a(! bezocht en hoorde de Opera Y Flying Dutchman" en wanneer ik der in Holland kom, gaan ik als Vliegende Dutchman. Yours truly L. DE JONGH 39 Iavistock Sti Bletchley Buckh England. Welk natuurlandschap b afstotends, zo iets sinisters 1 als de woestijn? Ondanks spellende wetenschap waaj Th. Regout het met een z.j een van 's werelds mees woestijnen, namelijk de trotseren. Gisteravond spr een uitverkochte zaal in h Vlies" over deze gevaarvol hij het eerste gedeelte mei en de rest met zijn vrouw j woorden werden verduideli buitengewoon mooi opgen renfilm, die begeleid werd de muziek. Voor de pauze heer Regout uit over 's land 0O voerde ons mee op een de Middellandse zee. In de ren huisden langs de kust kolonisten, die bij de strijd werden verdreven en nu huizen verlaten en vertone kenen van verval. Er werd zoek gebracht aan El Alami droeve vermaardheid verwi. hevige veldslag die daar in de toen de Duitse opmars wt De droeve herinneringen i van uitgestrekte velden m graven zijn er echter nog. werden we langs de pyra Gizeh geleid om ten slotti aan te komen. Niet ver van c Oosterse hoofdstad heeft d hoofdstad Memphis gelegen, totaal is verdwenen. Een Egypte kan men natuurlijk volledig beschouwen, wanne bezoek is gebracht aan he Toet-anch-Amon met zijn ten. Ook aanschouwden we •en van Ramses, die door heen met een starende uitd: het gelaat naar het Ooster tocht werd voortgezet door Egyptische Soedan, waar dir slechte wegen opvielen en ir ling daartoe de grote irrigi We kwamen in de hoofdsta en trokken door het Kesira kend om zijn katoenteelt naa Dit is een gebied met mul begroeid met distels. De bleek echter trouw en trok ders hier ongemoeid doorhi de negerstad Kano. Dit is e kelijk belangrijke plaats, do een vliegveld bezit, dat aangec door intercontinentale J waaronder de K.L.M., die hii zonder goede reputatie bezil begon pas het eigenlijke waarbij dwars door de woesti moest worden van de plaat: naar het Noordelijker gelegen He weg, die hier gevolgd stond slechts uit wagenspor heer Regout met zijn vrouw l ongeluk op een oud spoor Zij waren reeds veel te ver op doorgereden, toen zij de r vergissing bemerkten. Zij r tot aan het spookforö Inifel zij geen benzine genoeg hadc de terugtocht mee te wage: waren ze gedwongen in dit JAT de Emmastraat zwengeld, de slinger of hij zijn hel orgeldraaier was geweest en verstoord aan, toen ik blei hxjken. ..Oplichterij op grote schaa stateorde hij nijdig. „Waar gaat 't eigenlijk over meerde ik naderbij komend. ■■Dat vervloekte ding", zei f postzegelautomaat wijzend. „Doet ie 't niet. vroeg ik nai „Nee, natuurlijk niet, ande me toch niet horen vloeken". „Heeft u er wat ingestopt?" „Twee centen", zei hij spi neb ze er met moeite in gek „Misschien waren ze te oui onderstelde ik. Hfj begon opnieuw rood aan tjMoet ik misschien eerst naar tal kijken? Ik ben zakenman, Als ze mij betalen, dan lever i voor. Dat is niet meer dan fa Maar het Rijk „Nou ja", zei ik, „het Rijk, d der en boven de Wet. Wat terug van uw belastingpennin, „Niet veel bijzonders", bror nadenkend. „Maar dit hier is Twee centen er in en niks te ze dat overal doen. „Tja", zei ik. Misschien j Ze zo het tekort op de begro dekken. Vele kleintjes maki grote. Maar dan kunnen ze be beltjesautomaten nemen. Heeft de knop gedrukt?" „Mijn duim doet er zeer va ze geven niet thuis, 't Gaat r de knikkers, meneer, maar om Als ik betaal, heb ik recht op e zegel, waar of niet?" „Waar", zeiik. „Juist en waar moet ik me Klagen?" „Bij de directeur-generaal i P.T.T.", veronderstelde Ik. „Ik zeg u nog eens, dat ik za benDat kost me tien cent a. postzegel, drie cent voor het en twee voor de enveloppe". Bel dan het postkantoor op. Dan geef ik nog meer dan l terugkrijg. „Als u er dan eens heenloopt ""bi zal ik moeten bewijze Ik die centen er in gestopt heb kan ik niet, want ik heb gei tuigen. Nou, wat zou u nou do jk" n °dvocaat raadplegen", dJÜn-,,WiePl me een boze f™ om en stapte wi naar ae Kennemerstraatfbeg.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1950 | | pagina 2