m. KjxoJik.elaahtj,&
i
Per vliegtuig over een maanlandschap
ABDUSIROOP
Shangri-la, de verloren vallei (1)
Hei land uit Genesis; de Verboden
Rotseneen naam op een pakje Players
Vreemd N.-Guinea
Het Radioprogramma
Bil het eerste kuchen
DAMPO- PAST9LLES
m voorkomen erger
Zal de repatriëring
worden vertraagd?
Gen. Eisenhower voor
beperkte herbewapening
van Duitsland
Geen vrouwen meer
mee!
Lijdt niet langer
Slangenbezweerder
PimPam en Pom als schatgravers
d'J'P vindt
<xxxxxxxxx
I DAGE
xxxxmxxx
8
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
WOENSDAG 25 OCTOBER 1050
i.
IK KAN MIJ NAUWELIJKS IETS VOORSTELLEN, dat spannender, op-
windendêr emotioneler is dan zich per vliegboot langzaam laten voortdeinen
door de luchtlagen boven Centraal Nieuw Guinea, met boven zich hett
e" „Mii, har(Ie blauw van het universum, het heelal, en onder zich de
aarde der papoea's. Misschien de wildste, ruigste, vaste materie op(
deze planeet Wie eenmaal de gelegenheid had over dat terra incognita,
dat onbetreden gebied van het hart van dat enorme eiland, te vliegen, die
-J^erireet de beelden, die hij zag nooit meer. Die zal zich deze momenten tot
de laatste dag van z(jn leven blijven herinneren, omdat hy geconfronteerd
werd met iets groots, iets onbeschrijflijks, iets waarvoor men een bijvoeglijk
naamwoord zoekt, dat in verre verten een aanduiding van de sfeer van dat
idles kan geven. En men vindt alleen dit woord: kosmisch. Enkele weken
»eleden schreef de dichter-schrjjver Jan Greshoff in een Nederlands weeks
Blad, dat de wereld nu zo klein is geworden, dat er geen vluchthavens, ver
borgen oasen en romantische droomellanden meer bestaan. Hij betreurde dat.
Jk ben er zeker van, dat Greshoff nooit over Nieuw Guinea vloog en er
nooit in de jungle doordrong. Wat hy beweert dat verloren ging, zou hij
daar hebben gevonden.
CVPWINDEND en emotioneel! Zó was
dat vliegen boven Centraal Nieuw
Guinea. Met boven ons het eeuwig ver
hulde geheim van het peilloos en on
meetbaar heelal, en daaronder het
even verhulde en even peilloze my
sterie van een onbekend gebied. En
welk een gebied!
Het beeld, dat onder de vliegboot
voorbijtrekt, roept herinneringen op
aan boeken die men eens las en aan
films die men eens zag. De boeken: de
jungle-stories van Ruyard Kipling, Ri
ce Burroughs en Rider Haggard. De
films: Lost Horizon, De Maangodin,
trader Horn.
Dat land is maanlandschap en tropi
sche wildernis tezamen. Daar ziet men
paars en rossig gekleurde bergplateaux,
ontstaan na vulkanische uitbarstingen.
Daarnaast verheft zich het oerwoud:
een gesloten eenheid, een massieve
barrière, die ondoordringbaar lijkt en
in feite ook vrijwel ondoordringbaar
is. Soms verdwijnt dit alles, maan
landschappen en jungle. Een baaierd
van nevel schuift zich tussen het toe
stel en de aarde en het vliegtuig
maakt de indruk van een vlieg, die
probeert een witbesneeuwde helling van
de Himalaya te passeren. Want zo com
pact, zo wit en zo rul kan de nevel
zijn, die plotseling het toestel inkap
selt. Als namen de goden en demonen
VOOR HEDENAVOND
HILVERSUM I, 402 m. Nieuwsberichten
©m 6, 8 en 11 uur. 6.20 Dingen van de
dag. 6.35 Piano-duo. 7.00 Slag'en in de lucht.
7.15 Trio X.IJ.Z. 7.40 Voor de jeugd. 7.45
Weekkroniek. 7.50 Op bezoek bij anderen.
8.05 Op de korrel, 8.15 „Schakels", hoor
spel. 10.15 Promenade-orkest. 11.15 Louis
Levy en zijn orkest.
HILVERSUM II, 298 m. Nieuwsberichten
om 7, 8 en 11 uur. 6.00 Onze Nederlandse
koren en korpsen. 6.30 Saus Souci. 7.15 De
Discussieclub. 7.30 Gram.muziek. 7.40 „Van
daag". 8.05 Zangavond. 8.35 Willemstad bouwt
zijn kerk. 8.45 Adagio en rondo. 8.55 Heden
daagse zendingsvragen. 9.15 Estrellita. 9.30
Gram.muziek. 9.35 Radio Philharmonisch Or
kest. 10.45 Avondoverdenking. 11.15 Mela-
chxino Strings.
VOOR DONDERDAG
HILVERSUM I, 402 m. Nieuwsberichten
om 7, 8, 1, 6, 8 en 11 uur. 8.15 Ochtend-
varia. 8.45 Gram.platen. 9.00 Morgenwijding.
9.30 Arbeidsvitaminen. 10.30 Van vrouw tot
vrouw. 10.35 Croon-crew. 10.50 Kleutertje
luister. 11.00 Viool en piano. 11.30 Lehar en
Strauss. 12.00 Piano en orgel. 12.30 Mede
delingen. 12.38 Piano romantique. 1.20 Het
Promenade-orkest. 2.00 Met naald en schaar.
2.30 Muziek. 3.00 Klimop. 4.00 Van vier tot
vijf. 5.00 Avro Kaleidoscoop. 6.20 Sport-
problemen. 6.30 Hugo de Groot en orkest.
7.05 Mr. P. J. Oud. 7.20 Fien de la Mar en
Peter Kellenbach. 7.45 Reportage Marine-op
leidingsschool. 8.05 In het Radio-Zoeklicht.
8.20 Avondprogramma. 11.15 Sportactualitei-
ten. 11.30 The Skymasters.
HILVERSUM II, 298 m. Nieuwsberichten
om 7, 8, 1, 7, 8 en 11 uur. 8.15 Pluk de
dag. 9.00 Moeders wil is wet. 9.40 Schoolradio.
10.00 Fluitsonate. 10.15 Morgendienst. 10 45
Koraal. 11.00 De Zonnebloem. 11.45 School
radio. 12.03 Om-en-om-programma. 1.20 Con
cert-orkest. 1.35 Piano-recital. 2.00 Promenade
concert. 2.45 Tussen de bedrijven door. 3.30
Joh. Strauss. 3.40 Vocaal-Ensemble. 4.00 Bij
bellezing. 4.45 Ouverture. 5.00 Het Radio
jeugdjournaal. 5.30 Het klein-radiokoor. 5.50
Regeringsuitzending. 6.00 Leger des Heilskwar-
tier. 6.15 De stem van de Christelijke Vak
beweging. 6.30 Reportage. 7.15 Levensvragen.
7.30 Dancing years. 7.40 „Vandaag". 8.05
De Gilde viert. 10.00 Gram.muziek. 10.15 De
vaart der volken. 10.35 Kerkkoor. 10.45 Avond-
overdenking. 11.15 Serenade.
RADIO-DISTRIBUTIEDIENST
LIJN III: 8.05 Concert. 9.05 Opera-con
cert. 10.10 Verz.progr. 11.00 Orgel. 11.30
Orkest Salisbury. 12.00 VI. Br.: Operette aria'
12.40 Orkest Beam. 1.30 Gram. 2.00 Muziek
geschiedenis. 3.00 Fr. Br.: Werken van Itali
aanse componisten. 4.15 Lux.: Gevraagde
plaatjes. 4.45 VI. Bd.: Gram. 5.10 Fr. Br.
Dansmuziek. 6.00 Voor de soldaten. 6.30 VI.
Br.: Voor de soldaten. 7.30 Vlaamse liederen,
8.00 Verz.progr. 9.00 Roer-roer-rommelde pot!
9.30 Nieuwe gram.platen. 9.45 Actualiteiten.
10.15 Fr. Br.: Dansmuziek. 11.05 Gram.
LIJN IV: 8.15 Gram. 8.50 Lift up your
hearts. 9.00 Fr. Br.: Kookpraatje. 9.10 Romant.
muziek. 10.00 Lux.: Ménage et Musique (VI.).
10.30 VGO: Feuilleton. 10.45 Gram. 11.00
Voor zieken. 11.40 Balletsuite. 12.00 Graim
12.20 Koor. 12.30 Fr. Br.: Omroeporkest. 1.10
Gram. 1.25 Touristenkroniek. 1.30 Oude mu
ziek. 2.00 Eng. L.P.: BBC Midi. Light Orch,
2.45 Voor de kinderen. 3.00 Voor de vrouw.
4.00 Orkest Salisbury. 4.30 Voor de soldaten.
4.40 Eng. H.S.: BBC North. Orchestra. 5.45
Eng. L.P.: BBC Schots Var.-orkest. 6.30 Mac-
pherson. 6.45 „Prom, Players". 7.00 Fr. Br..
Operette fragmenten. 8.00 Lux.: Lichte muziek.
8.30 Eng. L.P.: Verz.progr. 9.00 Lux.: Orkest
Alain. 9.15 Souvenirs. 9.30 Eng. L.P.: Orkest
Cordell. 10.00 Welsh Rarebit. 11.20 Dans
muziek.
van Nieuw Guinea wraak over zoiets
profaans en rustverstorends als een
vliegtuig. Misschien is het 't eerste
dat op deze plaats ronkt sinds de Tijd
begon,
j^AAR dan slaan de sluiers mist en ne
vel weg en opnieuw ligt daar onder
ons de aarde: zo woest en zo ledig als
men dat leest in 't eerste bijbelboek, dat
van Genesis. Wat hieronder ligt, is Ge
nesis! Even braak, even pril, even on
geordend als vóór de Eerste Dag. Hier
ziet men walmende dalen, daar rots
partijen en naast elkaar rijende berg-
coulissen; en weer op andere plaatsen
de donkere slagschaduwen van het
oerwoud. De zon boort zich door de
nevel heen en valt in schuine balk-
diagonale in de jungle. Het is alsof
hemel-arbeiders bezig zijn daar trappen
neer te zetten, waarlangs direct de
Makar van dat alles zal afdalen om de
stenen bij de stenen te voegen, de wa
teren bij de wateren en de bossen bij
de bossen.
Dampend, walmend, kokend ligt Cen
traal Nieuw Guinea onder ons. Nieuw
en jong en pril. Huiveringwekkend
jong en huiveringwekkend nieuw. De
wereld, Europa, het Westenze zijn
oud en gevormd en klaar. Maar dit
land, waarop de licht-diagonalen als
reuzenvingers voortschuiven en voort-
tasten, in ijlende vaart door de ijlen
de nevels die er door en er langs
schieten, is nog ongeboren. Het be
vindt zich in statu nascendi, in staat
van geboorte.
Zo droomt en fantaseert men dan
voort, zittend achter het onbreekbaar-
glazen reuzenoog, de blister, van zo'n
vliegboot. En dan denkt men: en de
mensen daar, die ergens moeten wo
nen tussen die tastende lichtbalken,
terzijde van dat rosse maanlandschap
en die donkere oerwoudspelonken?
Waar zijn zij, en waar leven zij en hoe
leven zij?
de verboden rotsen.
yjEN SPREEKT in deze dagen over
Nieuw Guinea alsof men dat land
kent, en men spreekt over de men
sen, alsof men hun woonplaatsen weet
en hun getal. Noch het een weet men,
noch het ander. Wonen er een mil-
lioen mensen tussen die rotsen, in al
die valleien, achter al die plateaux?
Of zijn het er twee millioen? Niemand
die het weet. De mensen daar zelf, de
papoea's, wel het allerminst.
Men vliegt over dat land en dan er
vaart men plotseling dat men er wel
over kan vliegen, maar dat de gehei
men daaronder in het verborgene blij
ven. Soms is daar een kampong, be
woond door een paar honderd men
sen. Verderop weer een paar dorpen.
Maar dan sluit zich de wildernis en
wat daaronder leeft en vegeteert
daarvan weet men niets, yog geen dui
zend vliegtuigen kunnen dat doorgron
den. Men kan alleen fantaseren over
datgene wat zich in dat donker hart
van Centraal Nieuw Guinea afspeelt,
tussen de brokkelige, wilde kusten van
dat eiland en de bergmuren die 5000
meter omhoogstreven, en wier toppen
zijn bedekt met eeuwige sneeuw en
eeuwig ijs. Dreigend, somber en mas
saal steken de uit steen gebalde vuis
ten uit de aarde van het eiland, en
iedere vuist is als een laatste waar
schuwing aan hen, die de moed zou
den hebben zó ver te gaan. Zó ver.,
tot waar de papoea's hun eigen bergen
de naam geven van „De Verboden
Rotsen".
w/IJ VLOGEN voorbij De Verboden
Rotsen en keerden terug naar- de
kust. Een lange tocht, steeds over
nieuwe maanlandschappen, steeds over
nieuwe rijen bergcoulissen, over ande
re gebieden van het land uit Genesis.
Bergtoppenkalis als zilverige
slingers, verdwijnend en weer terugke
rend, steeds opnieuw; valleien en pla
teaux; kaïe, naakte bergen en oerwoud
van horizon tot horizon. Nooit vergeet
ik die ene tocht, dwars over het eiland.
Die tocht onder iets en boven iets dat
sterk aan de kosmos verwant is.
Eenmaal wees m'n gids in de verte.
En omdat men elkaar zo moeilijk ver
staat in de buurt van de dof-loeiende
motoren van zo'n vliegboot, nam hij
de bovenkant van z'n Players en
schreef daarop dat ene woord, dat mij
op dat ogenblik niets zei, maar waar
over mij eenmaal in de lange slapelo
ze nachten in het heetste deel van
Nieuw Guinea merkwaardige dingen
verteld zouden worden.
Een vreemd woord, een vreemde
naam. Een naam die men, eenmaal ge
zien, niet zo licht meer vergeet. Er
zijn woorden die zich, voor de eerste
maal gezien, terstond vastkramrrien,
inkerven in het brein van een mens.
Zo was dat woord.
Dat woord was de naam van een
vallei. Eén van de tientallen, honder
den valleien die Nieuw Guinea kent en
waarvan sommige nog omgeven zijn
met geheimenis, mysterie en roman
tiek. Een grote vallei, bij toeval ont
dekt en nog onbetreden. Een vallei,
wier naam hier in het Westen, of waar
elders ook in de wereld, niets zegt.
Een vallei, wier naam door de berg
stammen in de omgeving slechts fluis
terend wordt uitgesproken. Omdat
men die vallei vreest. Daar gebeuren
vreemde dingen. Geen drager is be
reid de blanke daarheen te begeleiden.
En de Dajaks, de klassieke dragers op
Nederlandse expedities, maken liever
eehtsomkeert. En zelfs Ambonezen,
viier persoonlijke moed in driehon
derd jaren nooit twijfelachtig was,
gaan eigenlijk liever niet zó ver.
Die naam stond met kleine, zwarte,
beverige letters op de rand van dat
pakje Players geschreven.
En dit was de naam:
Shangri-la.
ANTHONY VAN KAMPEN.
De militairen in Indonesië
Ambonese soldaten moeten
worden bewaakt
De mogelijkheid bestaat, dat 't ver
trek van een aantal Nederlandse mili
tairen uit Indonesië naar Nederland
enige tijd zal worden uitgesteld. Dit
uitstel zou dan zijn oorzaak vinden in
de noodzakelijkheid om de kam
pen van Ambonese militairen,
die nog niet zijn gedemobiliseerd
en wachten op verscheping naar Am-
bon, te bewaken. Men zal indien uit
stel van repatriëring van Nederlandse
soldaten noodzakelijk mocht blijken
trachten vrijwilligers te werven voor
langer verblijf in Indonesië. Indien
zich hiervan niet voldoende opgeven,
zal een aanvullende groep worden aan
gewezen.
Intussen verneemt het Hdbld. in aan
sluiting hi erop uit Java, dat het sche
ma van vertrek reeds officieel is ge
wijzigd. Drie Amerikaanse troepen
schepen zijn afgezegd. Een deel van de
H-brigade (een of twee bataljons) zal
voorlopig op Java moeten blijven. In
militaire kringen neemt men aan,dat
het wel Febr. of Maart zal worden
voor het tot de thuisvaart komt. Wat
het A.N.P. dus mogelijk acht, is, vol
gens de mededelingen uit Java, reeds
een feit.
Bevoegdheden van de premier
Om stagnatie in het functionneren
der ministeriële departementen te
voorkomen is bij Kon. Besluit aan de
minister-president de bevoegdheid
verleend, in geval van bijzondere ur
gentie waarbij de minister, wie de
zaak in het bijzonder aangaat, niet
tijdig kan worden bereikt, te hande
len in de plaats van die minister.
Generaal Eisenhower heeft zich
uitgesproken voor Duitslands herbe
wapening mits Frankrijk hierdoor niet
opnieuw zou worden bedreigd.
„Duitsland en Japan zijn steeds de
mogendheden geweest", zo zeide hij,
„die voor het evenwicht zorgden. Als
wij .West-Duitsland aan onze kant heb
ben, betekent dit voor ons een groot
voordeel. Wij mogen het evenwel niet
zo ver laten komen, dat daardoor een
ernstige bedreiging van Frankrijk ont
staat. Persoonlijk wens ik, dat de
Duitsers onze bondgenoten worden,
maar er dienen toch enkele beper
kingen te worden gemaakt".
De generaal bepleitte versterking
van de Amerikaanse strijdkrachten tot
drie millioen man op basis van dienst
plicht.
In antwoord op een vraag van een
journalist sprak generaal Eisenhower
het bericht tegen, dat hij zou zijn ge
polst voor de positie van opperbevel
hebber der Atlantische legers, maar hij
gaf te verstaan, dat hij deze verant
woordelijkheid niet zou afwijzen, als
zij hem zou worden opgedragen.
Nadat verleden jaar een van de
Giethoornse reisverenigingen het
besluit had genomen, om geen
winkelende dames meer te gedo
gen bij het jaarlijkse uitstapje, zijn
de vrijgezellenleden van de reis-
vereniging „Samen Een" in de
Steenwijkerwoldse buurtschap
Zuidveen thans nog een stapje
verder gegaan. Zij hebben kort en
krachtig geëist, dat de vrouwen
van de leden in den vervolge thuis
moeten blijven In dit opzicht
bleek men echter niet samen één
meer te zijn. Het gevolg is ge
weest, dat de vrijgezellen nu een
afzonderlijke vereniging^ hebben
opgericht, onder de sprekende
naam „de vrijbuiter". Reeds twin
tig vrijbuiters traden als lid van
de nieuwe vereniging toe.
door rheumatiek, spit, ischias, hoofd
en zenuwpijnen. Neemt regelmatig
Togal, dat verdrijft in al die gevallen
snel en afdoende de pijnen. Togal
baat waar andere middelen falen.
Zuivert de nieren, is onschadelijk
voor hart en maag. Bij apotheek
en drogist 0.83, 2.08 en 7.94
(Ingezonden)
w) p im fm
Oom is terwijl met man en macht
Zijn neefjes aan het zoeken:
Onder de banken, in het zand,
In alle donkere hoeken;
Twee biggen zoek, dat is me wat!
Oom waarschuwt drfe agenten,
Die komen met een bars gezicht
En men doorzoekt de tenten.
De voorstelling wordt stopgezet,
Eén blijft de deur bewaken;
De circusdirecteur is kwaad:
„Wat heb 'k daarmee te maken?"
In Luxor, in Egypte, is enige jaren
geleden de beroemde slangenbezweer
der, Sheik Mussa, gestorven. Deze
magere, grijze man is voor de geleer
den van alle landen tot zijn dood toe
een raadsel gebleven. In het Oosten is
de kunst van het bezweren van slan
gen zeer verbreid; men vindt er niets
bijzonders of onnatuurlijks aan, wan
neer een fakir of magiër door de
merkwaardige, geheimzinnige melodie
van zijn fluit de dieren beheerst.
Maar Sheik Mussa was meer dan een
gewone slangenbezweerder. Het was
een vreemd, soms zelfs schrikwekkend
schouwspel, wanneer Sheik Mussa in
de kring van zijn toeschouwers ver
scheen, een grote zak op de grond leg
de en met zachte stem zijn bezweringen
begon te mompelen. Slangen en schor
pioenen kwamen uit de zak gekropen
en verzamelden zich om de oude man,
als wachtten zij op zijn bevelen. Mus
sa's fluisterende stem werd dan plot
seling luid en gebiedend. Als op com
mando begonnen de giftige cobra's te
gen zijn benen en armen omhoog te
kronkelen. En terwijl het de toeschou
wers koud over de rug liep, hief de
24. „Vertel het ons nu nog eens pre
cies, waar stootte je op?" vraagt Pim
opnieuw. „Weet ik het? Op iets hards!
Steen leek het me toe!" Zwartjas be
gint ongeduldig te worden. „Waar za
niken jullie toch over. Geef me nou
die fluit maar! Ik hel hem toch eerlijk
gewonnen?" „Ja, hier heb je 'm."
Pim reikt de fluit aan Zwartjas over
en wil nog verder vragen. Maar
Zwartjas heeft geen tijd en zin meer
om verdere vragen te beantwoorden
„Nou jongens tot morgen hoor!" roept
hij vrolijk en rent meteen weg. De
drie hondjes kijken hem na. „Wat zeg
je daar nu van?" Pam is de eerste,
die begint te praten. „Hij stootte op
iets hards! Wat zou dat kunnen zijn?"
„De kistde kist natuurlijk",
schreeuwt Pom opgewonden. „Hoera
jongens we hebben de schat gevon
den!"
steeds de fijnste
smaken
door loula g. erdman
X
X
X
X
X
X
X
X
X
27)
Allison was niet lang met hen in
contact geweest of ze kwam tot een
eigenaardige conclusie omtrent hen.
Mark en Beulah waren elk de afzon
derlijke helft van een volmaakt geheel
Zij vulden elkaar zo volledig aan, dat
elk nieuwe deugden verkreeg in tegen
woordigheid van de ander. Als zij te
zamen waren, straalde Beulah's kalme
oprechtheid en Marks lichtzinnige vro
lijkheid kreeg een ondergrond van
ernst en standvastigheid. Zij adoreer
den elkander openlijk Mark met de
onstuimigheid van een kind. Beulah
met een overgave die was als een
heldere vlam ip het altaar van haar
hart. De enige angst van Allison was
dat Beulah met alle inspanning zou
proberen te zijn, zoals de Kenzies haar
wensten en haar gehele persoonlijk
heid zou opgeven ,om onder te dom
pelen in de manier van leven van de
Kenzies. Dat zou noodlottig zijn. Want
Mark zou niet van iemand houden die
hij niet kon respecteren, en hij zou niet
iemand respecteren, die zich geheel
door hem liet domineren. Zij vroeg
zich af of zij hierover met het meisje
zou spreken en kwam tot de conclu
sie, dat dit haar niet aanging.
Allison gaf echter haar blijk van
goedkeuring over het meisje. Het was
enkel voor de vorm. Grootvader, zowel
als de andere Kenzies, hadden zich reeds
over de zaak uitgelaten, en de dingen
waren tussen de jonge mensen beklon
ken. Daarom keerde Allison tot haar
eigen zaken terug.
Zij zocht Dade op toen hij vrij en op
zijn gemak was, en kwam bij hem zitten
praten.
„Hoe gaat het met zingen" vroeg hij.
„Ik ben er mee opgehouden", ant
woordde zij hem.
„Hield je er niet van?" vorste hij.
„Het was niet wat ik wilde doen", zei
ze. „Maar ik moest het proberen".
„Wat ben je nu van plan?" vroeg hij.
„Wil je weer thuis komen en met een
flinke vent trouwen? Er is een terrein
over aan de Zuidkant, waar een huis
machtig mooi zou staan".
„Nee", zei ze. „Nog niet, Grootvader.
Ik.... ik wil iets anders proberen".
„Wat dan?"
„Ik wil actrice worden", zei ze rustig
„Je bedoelt.... op het toneel?"
„Ja".
Hij bleef kalm zitten, zei niets. Zingen
zou best zijn geweest. Toneelspelen was
iets anders. Hij had een paar stukken
gezien., eens waren hij en Ellie naar de
schouwburg in Kansas City geweest. Hij
kon zich Allison niet goed op het toneel
voorstellen. Meestal associeerde hij ac
trices met hetgeen hij over haar in de
kranten lasde opzichtigheid, het
schijnbestaan, het losse leven. Opnieuw
vroeg hij zich af of hij schuld had, zoals
men zei, aan haar ideeën. In zijn hart
wist hij dat dat niet waar was. Haar
aanleg zelf had haar nader tot hem ge
bracht zoals dat soms gebeurt bij jong
en oud, waarbij alle verschillen tussen
leeftijd en sexe wegvallen en er slechts
een éénzijn in hoop en droom bestaat,
die uitgaat boven alle ongelijkheid.
Ten slotte sprak hij.
„Voel je je bestemd om actrice te
worden, Allison?" vroeg hij. „Het is
toch niet alleen maar een aanvechting
van je om iets groots en geweldigs te
doen, nu dat zingen is mislukt?"
„Nee", zei ze. „Dat is het niet. U weet
dat ik me er nooit om heb bekommerd
wat de mensen van me zouden denken
als ik niet slaagde. Ik wil alleen maar
proberen toneel te spelen. Wanneer ik
het niet probeer zal ik altijd denken, dat
er iets voor me heeft ingezeten en dat
ik bang was om het te proberen".
De ogen' van de man zagen haar
scherp aan van onder wenkbrauwen,
die, eens kastanjebruin, begonnen te
lijken op oude, verweerde baksteen. Zo
als steeds had zij gezegd, wat hem be
viel.
„Ik heb nooit veel met toneelspelen op
gehad", zei hij. „Het leven is een ver'
duiveld goed iets, zoals het is. Wij zijn
niet geroepen het anders voor te stellen.
Toneelspelen is als kinderen die met een
poppenhuis spelen. Aardig om er naar te
kijken, maar zonder werkelijke onder
grond".
„Ik wil naar New-York", vertelde
Allison hem. „Ikik heb het gevoel
dat de manier waarop zij het daar doen,
niet onwerkelijk is. Ik denk dat zij een
soort verduidelijking van het leven ge
ven, dat ons helpt om het waarachtige
te onderscheiden".
„Het is mogelijk", stemde Oude Dade
toe. „Alleen wed ik met je, dat als je
daar komt je die acteurs de beste zult
vinden, die de zuivere imitatie van het
geen werkelijke mensen doen, het meest
benaderen. Maar New-York, dat is iets
anders. Ik heb altijd gedacht dat ik het
prettig zou vinden daar zelf eens te gaan
kijken, maar ik kon je grootmoeder daar
nooit voor interesseren. Wat zegt je
moeder ervan?" (Wordt vervolgd
derwisch een merkwaardig, kort uitge
stoten gezang aan. En als door een ma
gische kracht gedwongen, kropen de
gevaarlijke reptielen weer naar bene
den en verdwenen gehoorzaam in de
zak.
Hij scheen voor de beten van slangen
en schorpioenen immuun. Dikwijls
liet hij zich welgemoed en lachend bij
ten of steken, zonder dat dit voor hem
ook maar de geringste gevolgen had.
De ironie van het lot heeft echter
gewild, dat de oude slangenkoning, als
offer van zijn eigen toverkunsten is
gestorven. In Luxor was hij weer eens
met zijn slangen opgetreden. Als altijd
gehoorzaamden de dieren hem en kro
pen weer in de zak, toen Sheik Mussa
plotseling iets scheen te ruiken. Hij
ging op de verdachte plaats toe en
greep met zijn hand in een scheur in
de muur, om de daar verborgen slang
te voorschijn te halen
Dadelijk trok hij terug: zijn hand
bloedde! Men ried hem aan dadelijk
een dokter te raadplegen, maar Sheik
Mussa sloeg die raad lachend in de
wind. Hij ging naar huis en enkele
uren later werd hij met zware vergif
tigingsverschijnselen in het ziekenhuis
opgenomen. Hij stierf aan de beet van
een kleine slang. Zijn dood was even
raadselachtig als zijn leven. Had de
oude tovenaar zijn macht over de slan
gen verloren? Of was de geestelijke
spanning, waarmee hij zovele malen de
dood trotseerde een ogenblik verslapt?
DE RAADSELS
1) Zet de cijfers in de goede volgorde
van 1 t/m 25 achter elkaar; daaronder
de gevonden letters en je krijgt een
bekend spreekwoord: 17-2-11-20-6 zui
velproduct, 7-2-25 een schadelijk in
sect,15-8-25-24-6 een vloeistof, 9-12-7 'n
lichaamsdeel, 5-25-8-4-20 verdieping,
1-8-7-16-12 timmergereedschap, 17-13-
17-23-5 Indische kinderjuffrouw, 22-18-
2-21 familielid, 9-14-25-18 vervoermid
del 10-13-11 een dier, 3-23-19 klooster
zuster.
2) Hier hebben jullie 11 rijen kruisjes.
Op elke rij komt een woord te staan
en elk woord kun je maken door uit
het vorige een letter weg te laten en
van rij 6 af er weer een bij te doen.
Om jullie te helpen hebben we het
eerste en laatste woord ingevuld.
I. SLOPER
2. sleutel
3. automerk
xxx 4. samenhangende
klomp planten
5. rivier in Italië
6. een klinker
xx 7. voorzetsel
8. xxx 8. een familielid
9. x x x x 9. vermoeid, warm
10. xxxxx 10. waar de molenaar
woont
II. LOMPEN
7.
xxxxx
xxxx
x x
x
3) Zet de cijfers van 1 tot 23 achter
elkaar, daaronder de gevonden letters
en je krijgt een bekend spreekwoord.
1. 17, 19 lengtemaat
2. 2, 6, 7 familielid
3. 20, 11, 9, 3, 8, 22 deel van het hoofd
4. 5, 11, 9, 23 onderdeel van een fiets
5. 1, 6, 12, 23 huisdier
6. 3, 11, 15, 13 deel van een huis
7. 18, 12, 3, 14, 19, 11, 22, 23 Europees
land
8. 10, 6, 23 lor
9. 16, 21, 22 deel van een vis
10. 14, 4, 9, 23 zwemvogel.
Die krampachtige
hoest laat U geen rust.
Spaar Uw longen, neem
de slijmoplossende
De oplossingen
-.1) Honger maakt rauwe bonen zoet
2) Loper, opel, pol, op, o, om, oom,
loom, molen. 3) Hoge bomen vangen
veel wind.
