Generaal Duymaer v. Twist 85 jaar
3
DAG E
R 12
I vraagt" h#' mode™ 'even. 9.00 Meu
Won u Z' dra"ieo- 9-40 De Ducdalf.
and Buitenland» weekoverzicht. 10.15 Swing
ZWARTKOP
OUDS Kinawijn
Amerikaanse druk op Frankrijk
Landstorm was zijn levenswerk
Vijf
ijr en veertig jaar
Tweede Kamerlid
feWil'ïï'fe
I ••'hervenster. 5.00 Filmland. 5.20 Wij L de
Is de flacon1
Morgen een nieuwe
halen!
IJ-tunnel dient te wachten
Pim, Pam en Pom als schatgravers
De wapenl^yeringen van
Belgie aan Mao tegen
gesproken
Verschil in accent
TMyidt st&JLcls 1 yeifiacttycL
f2- - foer UterfleofrcuKjt Uw winkelier.
„Onaanvaardbaar" zegt
Adenauer
IB
DONDERDAG 9 NOVEMBER 1950
Een van de mooiste herinneringen uit
het leven van de oud-parlementariër
de luitenant-generaal b.d. L. F. Duy
maer van Twist, die vandaag 85 jaar
'wordt la de Landstormdag van 1935 in
Barneveld. Hare Majesteit Koningin
Wilhelmina thans prinses Wilhelmina
was bij het défilé op het buiten van
paron Van Nagell aanwezig. De Bijzon
dere Vrijwillige Landstorm, allen
dienstplichtigen met groot verlof, trok
met de vaandels voorbij. Het was een
grootse demonstratie, waaraan enige
duizenden deelnamen. Nog altijd heeft
de generaal in zijn kast de reproductie
hl kleuren van het schilderij, dat Willy
Sluiter in opdracht van de B.V.L. van
dit défilé in aanwezigheid van de Ko
ningin heeft gemaakt. Bij gelegenheid
Tan het huwelijk van prinses Juliana
met prins Bernhard werd het stuk, dat
groot is, dat het een flinke kamer
muur kan vullen, aan het koninklijk
naar aangeboden. Koningin JuUana is,
ïoals zij zelf gezegd heeft, zeer gesteld
op dit schilderij. Willy Sluiter, die de
figuren op de voorgrond één voor een
op
op Zijn atelier heeft laten poseren, heeft
bil die gelegenheid Haar Moeder in het
wit geschilderd.
Deze Landstorm is het levenswerk van
de generaal geweest. Hij was des-
I tijds defensie-specialist van de anti-
If revolutionnairen in de Tweede Kamer
en heeft een uitermate lange parlemen
taire loopbaan gehad, van 1901 tot 1946,
waarin ook de Indische Zaken hem
zeer ter harte gingen. Een halve eeuw,
IfllllillllllllllllllllllllllllllllllllllHlllllllllllllllllllllltllHllillllllllllllllKIIIIIIINillllllllB
ïïlenlen
mei wie. mj
ifiAaêxn
S waarin zich een politiek leven ontwik
kelde, dat een reflex is van de veran
dering van het aanschijn van ons land.
De Landstorm ging in die verandering
veneens teloor.
Als iemand hem 65 zou geven, zou
men hem niet kunnen tegenspreken als
men niet beter wist, zo flink is generaal
■Duymaer van Twist op zijn oude dag.
„Ik lees nu geen Kamerstukken meer,
zoals ik 46 jaar lang gedaan heb als
Tweede Kamer-lid, maar ik volg toch
nog alles. Ik kan niet zeggen, dat het
tegenwoordig zoveel beter gaat dan
vroeger", zo laat hij zich uit.
De heer Duymaer van Twist kwam
Het Radioprogramma
VOOR HEDENAVOND
HILVERSUM I? 402 m. Nieuwsberichten
om 7, 8 en 11 uur. - 6.00 The red Shoes.
615 Guitaar. 6.30 Land- en tuinbouw. 6.45
Leger des Heilskwartier. 7.15 Levensvragen van
'ti allerlei aard. 7.30 Bij de L.S.K. 7.40 „Van
daag", 8.05 De Gilde viert. 10.00 Gram.-
muziek. 10.15 De vaart der volken. 10.35
«Kerkkoor. 10.45 Avondoverdenking. 11.15 Va-
rialies en Fug'a.
I HILVERSUM II, 298 m Nieuwsberichten
om 6, 8 en 11 uur. 6.15 Practische wenken
voor tafeltennissers. 6.20 Sportproblemen. 6.30
Engels Vocaal-programma. 7.00 Het Atlantisch
pact. 7.10 Hugo de Groot en zijn Avro-orkest.
7.45 Opvoeding tot Staatsburger. 8.20 Radio
M Philharmonisch Orkest. 9.15 Ronde-tafelgesprek
ken. 9.45 Waltztime. 10.15 Teddy en Henk
A Scholten. 11.15 Sportactualiteiten. 11.30 The
K Skymasters.
VOOR VRIJDAG
HILVERSUM I, 402 m. Nieuwsberichten
•i on- 7, 8, 1, 7, 8 en 11 uur. - 8.15 Pluk de
dag. 9.00 Moeders wil is wet. 9.35 School-
m radio. 10.05 Het Symphonie Orkest. 10.50 Phil-
harmonisch Orkest. 11.00 De Zonnebloem.
P 11.40 Brandenburgs concert. 12.03 Melachrino
Orkest. 12.33 Orkest van Einar Bjorneboe.
I 1.25 De bietenbouwers. 1.45 Vraagbaak voor
I vrouwen. 2.00 Negen heit de klok. 2.45 De
B Zevenklapper. 3.00 Schoolradio. 3.30 Fragmen
ten uit de „Internationale Zilvervloot". 4.00 De
Zonnebloem. 5.00 Vertelling na schooltijd. 5.15
Kinderkoor. 5.45 Het Metropole-orkest. 6.18
ft Kallek signaal. 6.30 Orkest zonder naam.
6.52 Actualiteiten. 7.15 Regeringsuitzending.
7.35 Zang. 7.48 Katholiek signaal. 8.12 Het
KR O-Amusementsorkest. 9.00 Uit het land van
jf!t0g,.^an" 9,30 Omroep-Kamerorkest. 10.30
„Als die van ons", serie-uitzending. 1045
Avondgebed. 11.15 Nieuws in Esperanto. 11.22
A la Danse.
omTV8ET7 81' n m' Ni*u™»=rich.eo
L 6> 8 en 11 uur. - 8.18 Tohalle-
orkest. 8.50 Voor de huisvrouw. 9.00 Sym-
I 1000 Thuis- 10 05 Morgen-
1 y' '"f 10'20 London Palladium Orkest. 10.30
IZ TZ- i0AS l0üee Nederlandse kun-
V e'eoaars. 11.10 Radio-feuilleton. 11.30 Orgel
e° 2,,n orkest 4-30 Door het
I de";': h,n 00DK Vdr\WiCil"rt' om
f Sm 7 30 w Jl k0,0'' 7-1S Beurs buik-
f O 05' P? Wa' o16' de kerk? 7.50 Nieuws.
8-05 Boeken. 8.15 Max Rodriguez. 8.35 De
I *hdi„r6ii ri t0 '|Vandaag". 10.45 Avond-
Huwelijk van A tot Z. 11.30
f oymphome-concert.
RADIO-DISTRIBUTIEDIENST
I T 8,03 Concert. 9.05 Gram. 10.00
I nux.; Menage et Musique (VI.). 11.00 VGO-
Awartet Beethoven. 11.15 Gram. 11.35 Mu-
sette 12 00 VI. Br.: Gram. 12.32 Omroep-
r S 'l, Oratoria. 2.00 Gevar. muziek. 2.45
Lng. H.S.: Kwintet Steveni, 3.00 Fr. Br.: Saint-
Saens 4.15 VI, Br.: Oude muziek. 4.30 Royal
Canad.ans. 5.10 Joh. Strauss. 5.15 Ensemble
Heylbroeck. 5.45 Pianowerken van Mendels
sohn. 6.10 Voordracht. «.20 Gram. 6.30 Voor
de soldaten. 7.30 Filmmuziek. 7.45 Lux.: Di-
8'!°fV1' Br,: Filmrevue. 8.15 Omroep
fw "ork*st; Jazz commentaar. 10.45
u/pera- aa Beloanto-progranuna.
LT. GENERAAL B.D.
L. F. DUYMAER VAN TWIST
Landstorm en Kamer
in 1901 in de Kamer en vond er mensen
ais Kuyper, Goeman, Borgesius, Schaep-
man, Heemskerk en Troelstra. Parle
mentariërs van groot formaat, mensen
die leiding gaven aan de staatkunde en
niet achter de feiten aanmarcheerden.
Mensen, als Troelstra b.v., die het pro
totype waren van parlementariërs, die
voor de rechten van de Kamer wisten
op te komen. „Onder zulke mensen zou
de ramp, die ons volk heeft getroffen
door het prijsgeven van Indie eenvou
dig niet mogelijk zijn geweest", zo
meent de heer Duymaer. Hij zegt het
met rustige stem, maar er komt iets
van een gebiedende toon in de klank
van die stem als hij de feiten in het
kort memoreert en met name over het
stopzetten van de eerste politionele
actie zijn afkeuring te kennen geeft
Sombere toekomst
Qns land is nu voorbestemd iets weinig
zeggends in Europa te worden. „Ik
ben niet pessimistisch, in zoverre, dat
ik van nature niet kan piekeren, maar
wei zie ik de toekomst voor ons land
zeer somber in", aldus de heer Duy
maer van Twist. Een van de moeilijk
ste punten is de intellectuele jeugd.
Waar moeten onze afgestudeerde artsen
en juristen, onze ingenieurs, onze jon
gens met eindexamen HBS en gym
nasium naar toe? Ons land heeft geen
débouchée meer. Onze jongens kunnen
niet meer in de cultures en in het bin
nenlands bestuur van Indie geplaatst
worden. Het is een machine zonder uit
laat. Dit moet ten slotte mislopen".
„Ziet u dan geen enkele mogelijkheid
meer voor onze mensen om zich in han
del en industrie te bekwamen en een
plaats in andere delen van de wereld
te vinden? Denk b.v. aan het nog lang
niet tot ontwikkeling gekomen Zuid-
Amerikaanse vasteland, waar prins
Bernhard de eerste nieuwe contacten
heeft gelegd?"
„Ons volk is, wanneer het zeif gaat
industrialiseren, op grondstoffen van
buiten aangewezen, zo luidt het ant
woord. Die zal het duur moeten betalen
en dus zullen ook de producten, die het
maakt, duur zijn. Wat de mogelijkheid
van emigreren betreft, deze geldt voor
velen, maar juist niet voor onze intel
lectuele jeugd. Onze artsen, juristen en
ingenieurs zullen in Zuid-Amerika
nooit aan bod komen. Daar heeft men
ze zelf. Nogmaals, het is een ramp, dat
Ned. Indie niet meer deel uitmaakt van
ons Koninkrijk.
Inmiddels laten wij onze trouwste on
derdanen, de Ambonnezen, rustig in de
steek. Men schijnt in onze dagen ziende
blind te zijn".
Gekozen voor Steenwjjk.
gprekende over het verleden, vertelt
de heer Duymaer van Twist ons, hoe
een Kamerlid vijftig jaar geleden als
vertegenwoordiger van een district in
de Kamer kwam. Het Kamerlid onder
hield dan de band met zijn kiezers. De
heer Duymaer van Twist werd voor het
district Steenwijk gekozen, waartoe ook
Zwartsluis, Hasselt en Vollenhoven be
hoorden. Daar woonden veel Zuiderzee
vissers en - binnenschippers, voor wier
belangen het nieuw gekozen kamerlid
dus op de bres ging staan. Ieder jaar
minstens een maal naar deze dorpen,
ter oriëntatie van een minimum con
tactneming die ertoe leidde, dat er een
stevige band ontstond, die o.m. nog altijd
voortbestaat in het lidmaatschap van
het bestuur van de school voor onder
wijs aan schipperskinderen in Vrees
wijk. Indertijd kwam de heer Duymaer
in de Zuiderzeeraad, het college dat de
minister moest adviseren inzake de
drooglegging. De vroegere president
van de Nederlandse Bank, mr. Visse
ring, was er de ziel van. Onder de toen
malige minister van Waterstaat, ir.
Lely, kwam de Zuiderzeewet tot stand.
Duymaer van Twist stemde destijds
tegen de Zuiderzeesteunwet, omdat hij
van oordeel was, dat men beter de
Zuiderzeevissers radicaal uit hun be
drijven had kunnen uitkopen, in plaats
van met een indertijd wel minder kost
bare maar op den duur toch veel duur
dere steunregelifig te beginnen. Het
was een typische kortzichtige zuinig
heid, die de wijsheid bedroog, zodat
wij er nu nóg mee zitten, zo meent hij.
Nog actief.
Qndanks zijn 85 jaren is de heer Duy
maer van Twist nog op menig ter
rein actief bezig. Zo eist de Gerefor
meerde Bond op kerkelijk terrein zijn
aandacht op, terwijl hij in Den Haag
lid van het college van notabelen is.
De nieuwe kerk-orde levert vele besog
nes op. En er zijn nog talloze dingen
meer, waarvoor deze stoere grijsaard
nog lang paraat hoopt te blijven. Zo zit
hij in het bestuur van de Psychiatrische
inrichting „Bloemendaal" onder Loos
duinen en van het Homoepathische Zie
kenhuis te Oudenrijn. Nog altijd is hij
voorzitter va.i de Nationale Christen
Officierenvereniging en in menig ander
college is hij een man van gezag, naar
wien men gaarne luistert.
Dat zuurbrancen op Uw maag
kunt ge blussen in enkele minuien
met één of-twee Bennies. Laat ze ge
woon smelten op de tong, zonder water
of wat ook - en die brandende pijn
wordt sneller gestild dan ze gekomen
is. Iedere Bennie is apart verpakt en
zo kunt ge ze bij U steken om dadelijk
Uw pijn te blussen, bij iedere voor
komende gelegenheid overal en
altijd.
Vraagt Rennies bij Uw Apotheker of
Drogist.
O Shampodor
Amsterdammers zeggen:
Eersi Velser- en Hemiunnel
Het bestuur van de Vereniging De
Amsterdamse Haven heeft in een adres
aan de hoofdstedelijke gemeenteraao
uiteengezet, dat in ieder geval met het
maken van tunnels onder het IJ dient
te worden gewacht, totdat de tunnels
bij Velsen en Hembrug gereed zijn
Pas dan valt te overzien, welk verkeer
er nog door de IJ-tunnel zal gaan en
welke voorzieningen hiervoor nodig
zijn.
Texelaar voorspelt een
zachte winter
Een zestigjarige geboren Texe
laar en natuurvriend vernam
voorspellingen over de komende
winter: het zou een strenge win
ter worden. Hij zegt, dat deze
profeten het mis hebben. De na
tuur i« nog 'evengoed in even
wicht als een halve eeuw ge
leden. Aan de bomen, planten,
trekvogels en andere dieren ziet
onze weervoorspeller, dat de win
ter in geen geval vroeg zal in
vallen. Ook zal hij niet streng
zijn, want zo vertelt de na-
tuurbeschouwer anders zou de
egel reeds in September een
prima nest van dicht bladerwerk
hebben gebouwd. Nu zijn de
bladeren zelfs nog niet afgeva'-
len.
„Misschien komt er een beetje
vorst in Januari, maar een stren
ge winter krijgen we zeker niet"
aldus deze profetie.
Prijs van liehtpetroleum
De prijs, waarvoor liehtpetroleum, af
gehaald bij winkeliers of thuis bezorgd
door venters, ten hoogste mag worden
te koop aangeboden of verkocht, be
draagt voor Noord-Holland zonder
Marken en Texel 19 cent per liter en
voor de beide eilanden 39 cent per twee
liter; bij aflevering van een oneven
aantal liters mag de totaalprijs naar
boven op een cent worden afgerond.
37. Pim, Pam en Pom begrijpen
eigenlijk niet goed, wat er aan de hand
is. Maar ze vinden het raadzamer, om
zich maar verborgen te houden, totdat
ze gezien hebben, wie de indringers
zijnf Nu, lang behoeven ze niet meer
te wachten. Het gat in de ijzeren deur
wordt steeds groter en Pom heeft gauw
de stenen voor zijn hol weer op elkaar
gezet, totdat hij een klein kijkgaatje
over heeft. Pim en Pam, die nog steeds
in de kist met zilveren guldens zitten,
doen nu ook maar het deksel dicht,
want de stemmen worden steeds dui
delijker. En danverschijnen er
twee gezichten! Maar het zijn niet de
gezichten van Zwartjas en Langoor. Oh
nee, het zijn vreemde gezichten. En
gezichten, die niet veel goeds voor
spellen!
Te Brussel worden de berichten over
Belgische wapenleveranties aan com
munistisch China onjuist genoemd. In
de statistieken wordt n.l. als land van
bestemming China opgegeven, hoewel
in werkelijkheid Formosa is bedoeld
Alle wapenen, waarvan in het Bulletin
voor de Statistiek sprake was, zijn be
steld door het ministerie van bevoor
rading van Tsjiang Kai Sjek en via de
Verenigde Staten geleverd. Uit over
wegingen van veiligheid worden sinds
Maart geen gedetailleerde gegevens
meer vermeld.
POST VOOR MILITAIREN OVER ZEE
Correspondentie en postpakketten, be
stemd voor personeel van de Koninklij
ke Landmacht, het voormalige KNIL en
de Koninklijke Marine in Indonesië en
op Nieuw-Guinea kunnen nog steeds, zo
wel per luchtpost als per zeepost, wor
den verzonden.
Bij regen of zonneschijn
Smakelijk en opwekkend
Koortswerend en versterkend
De oude Qes vervingen wi)
om practische redenen door een
handiger model
t 3.30 per t/i L fles
i 173 per 1/3 L flet
Militaire crisis in verdeeld Europa (2)
0E FRANSE GEVOELIGHEID en achterdocht, alsmede de onverholen vrees,
spreken duidelijk uit het plan-Pléven, dat de jongste moeilijkheden heeft
veroorzaakt. Achterdocht tegen te grote Duitse onderdelen onder Duits com
mando, welke als organische eenheden zouden kunnen worden opgenomen in
de Atlantische Europese strijdkrachten. De Franse vrees voor een herlevend
Duits militairisme spreekt duidelijk uit de Franse voorstellen om Duitsland
wel toe te laten tot de defensie van West-Europa, doch slechts met eenheden,
welke organisch deel uit zullen moeten maken van het „supernationale" leger,
dat Frankrijk als einddoel ziet. Deze Duitse eenheden dienen klein te zijn en
zij moeten geïncorporeerd worden in het Europese leger, los van Duits opper
bevel of een Duits ministerie van oorlog. Het Franse schrikbeeld van een her
nieuwde opbouw der Duitse weermacht imponeert zo zeer, dat de vrees voor
het Russische gevaar er door op de achtergrond geschoven wordt.
£jIER ligt de kern van het geschil. Ter
wijl in Washington de roep tot snel
le en onverwijlde actie steeds dringen
der wordt, onder het motto, dat tegen
de Russische aggressie geen ogenblik
tijd te verliezen valt, leeft Europa rus
tiger en ziet het gevaar niet zó acuut
als Amerika, dat voor het eerst in zijn
bestaan onmiddellijk bedreigd wordt
door rechtstreekse aggressie.
Het is moeilijk te beoordelen wie in
dit opzicht het gelijk aan zijn kant
heeft. Naar het schijnt is Amerika te
driftig en Europa te verdeeld en te be
sluiteloos.
Het gevaar is zonder twijfel dreigend
en even zeker is het ook, dat de Ame
rikanen, om welke reden dan ook, het
hoogste alarm slaan. Het is niet denk
beeldig, dat de democraten, die de mis
lukking van hun China-politiek met
lede ogen aanschouwen, als propagan
da tegen de republikeinen die her
haaldelijk en terecht tegen -de gevolg
de gedragslijn in het Oosten hebben
gewaarschuwd thans het Russische
gebruiken om in het zadel te blijven.
Eenzelfde verschijnsel zien we in Ne
derland, waar een grote politieke re
geringspartij de „koloniale reactie"
verantwoordelijk stelt voor de misluk
king der regeringspolitiek in Indonesië,
omdat zij zelf de moed en de kracht
miste om tijdig te erkennen dat dema
gogie steeds naar de afgrond leidt.
MacArthur, zeer bepaald een groter,
breder en brillanter figuur dan Eisen
hower, welke laatste als exponent van
de Amerikaanse drift tot spoedig han
delen zo naar voren wordt geschoven,
is de typische voorvechter voor de
republikeinse gedachtengang. Met hem
en zijn vrienden is het slecht kersen
eten, vooral nu het gelijk aan hun kant
dreigt te komen. Met Indonesië, Tibet,
Indo-China en Korea voor ogen is het
XXXXXXXXXX
X
X
X
X
X
X
X
X
X
xxxxxxxxx*
DOOR LOULA G. KROM AN
xxxxxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxx:
40) HOOFDSTUK VIII.
Charley Vane deed zijn taak zorgvul
dig. Het moest ongeveer hier zijn. Zo
kwam het op gelijke afstand. „Ellen,
mijn lieve vrouw", en dan, op precies
dezelfde afstand van de steen. „David
Allison Kenzie". Er waren twee graf
heuveltjes aan de andere kant van
Ellie. Een was het kind Mary Ellen, dat
zoals op de steen stond gegrift, negen
jaren, elf maanden, en drie dagen oud
was" toen ze werd Weggeroepen. Op de
aneere, dichter bij, was alleen vermeld
,Een zoon". Er waren een massa stenen
als deze overal over het kerkhof ver
spreid, broze kleine zielen die slechts
lang genoeg leefden om te kunnen ster
ven. Toen Charley voor het eerst hier
begon te helpen, placht hij zich daar
over te verwonderen en over de reden
van hun korte evensduur. Hij kon niet
inzien waarom deze dingen moesten ge
beuren. Hij had sinds lang opgehouden
zich erover te verwonderen, hij accep
teerde het, als zoveel andere dingen in
het leven.
Nu hij ouder was had hij hulp ge
kregen bij het werk, maar dit was een
werkje wat hij zelf ter hand wou nemen.
Daarom was hij er een dag eerder .nee
begonnen, zodat hij aan het werk kon
gaan zonder dat iemand tegen hem
praatte en zijn gedachten afleidde.
De aarde was vochtig en de schop
ging er makkelijk door, zoals een scherp
mes door de kaas. Het zou een zwaar
werk worden. Hij zou het best alleen
klaar spelen. Hij voelde zich zo goed en
sterk als ooit. Twee en zeventig is niet
oud voor een man die goed heeft ge
leefd. Kijk maar naar Dade tachtig en
gezond als een vis tot het allerlaatst. Zo
veel als hij kon, zou hij zeil doen. Dade
was zijn vriend. Dit was iets wat hij
voor hem kon doen.
Charley begreep hoe iedereen, in de
hele omgeving over Dade Kenzie sprak,
nu hij .was heengegaan. Op het moment
dat hij stierf, was het begonnen. Ginds
in Belton en in Handford, en zelfs in
Kansas City, want in de Star stond een
bericht. In Rockwell deed de tijding de
ronde, want de oude man had daar
vaak zaken gedaan. Charley veronder
stelde dat er zelfs in Chicago over hem
werd gepraat en in die heidense plaatB
in Californie, waar Allison Kenzie heen
was getrokken. „Oude Dade Kenzie",
zouden de mensen zeggen. „Ik kende
hem goed. Wel, ik herinner me dat hij
eens Alle mensen, wier leven hij
eens had aangeraakt, zouden iets over
hem hebben te zeggen, een herinnering
over hem ophalen.
De meeste mensen zouden hetzelfde
zeggen.... wat een beste man hij was
geweest en hoeveel goed hij had gedaan
en dat er niemand was die zijn plaats
zou kunnen innemen. Dade was een
beste man. Maar meestal zeiden ze der-
gelijke dingen over iemand, die was
heengegaan. Alsof iedereen had samen
gezworen om alle slechte dingen van
iemand te verbergen, zodra hij was ge
storven. Een soort bijgeloof veronder
stelde hij, dat het verkeerd was dingen
over iemand te zeggen die zichzelf niet
kon verdedigen.
Zo voelde Charley het niet. Hij kon
graven en zich de persoon herinneren,
duidelijk en waarachtig, zoals hij was
geweest. Mogelijk zouden de mensen,
als zij even lang als hij hier waren
bezig geweest, hun angst voor de dood
verliezen. Hij kon zich nog goed her
inneren hoe hij hier vijf-en-vijftig jaar
geleden voor het eerst was gekomen.
Hij was zeventien en groot voor zijn
leeftijd. De oude Ellsworth (al dertig
ja=r dood) had hem op straat aange
houden om te vragen of hij een paar
dollars wilde verdienen. Toen Charley
begreep wat hij moest doen, had hij ge
aarzeld.
„Wees niet kieskeurig", zei de man.
„Het is werk, dat moet worden gedaan".
Zijn eerste schrik had hij niet bij het
graven gekregen, zoals hij had gedacht.
Maar van het praten van Ellsworth en
zijn helpers. Hij had toen gemerkt, dat
de dingen die de doodgravers over de
dode zeiden, niet gelijk waren aan wat
zijn vrienden zeiden, of aan wat de
predikant in de kerk zei. Het leek er
niet naar. Nu zag hij waarom. Hij dacht
nu zelf ook zo, en voelde het niet als
unfair.
De mensen spraken met angst,over
de dood. Ze zeiden dat het iets wreeds
was, dat je niet kon begrijpen. Hij kon
dat zo niet inzien. Er was aan de dood
niets vreemds, noch iets pervers, noch
iets onnatuurlijks. Het leven waB onver
klaarbaar. De dood was zinvol, terwijl
het leven het niet was. Een man en een
vrouw konden samen leven, wel vijftig
jaar, terwijl de vrouw al die tijd door
eenzaamheid en vernedering werd ver
teerd. Ze kon in een groot gezelschap
zitten zonder dat haar geest er bij was
of haar ogen. Ze keken beide zoekend
rond, rusteloos dwalend, altijd degene
ziende die van haar gescheiden was.
Misschien was hij in de kamer ernaast,
of misschien buiten met zijn vrienden.
Of mogelijk zat hij naast haar, maar
zijn gedachten en verlangens waren ver
weg. Zij kende rust noch vrede. En dan
kwam de dood, die hen samenbracht,
onverschillig hoe weinig ze bij elkaar
hadden gepast, en die hen ten slotte
netjes en rustig naast elkaar liet lig
gen, zoals het in het leven had moeten
zijn. De dood bracht vrede en waar
digheid. waar het leven slechts wan
hoop en pijn had gegeven.
(Woedt vervolgd).
logisch, dat Truman, gesteund door de
voorzitter der Atlantische stafchefs,
Omar Bradley, de duimschroeven gaat
aandraaien, teneinde Europa (en in het
bijzonder Frankrijk) tot spoedig toege
ven te dwingen.
Frankrijk op de wip.
Dat er te Washington harde noten
gekraakt zijn, is boven alle twijfel ver
heven. De Amerikaanse pressie is ech
ter tot nu toe, naar het schijnt tever
geefs geweest. Niet-officiële woord
voerders hebben na afloop van de con
ferentie der stafchefs en ministers ver
klaard, dat het plan-Pléven op drasti
sche wijze dient te worden omgebogen
in de richting van de Amerikaanse
denkbeelden. En aan deze mededeling
werd toegevoegd, dat zulks desnoods
zou moeten geschieden ten koste van
de val der regering-Pléven, omdat er
„geen tijd te verliezen valt".
Indien niet-officiële „gezaghebbende
woordvoerders" dergelijke alarmerende
„ultimata" als wereldnieuws laten pu
bliceren, dan kan men er van verze
kerd zijn, dat Parijs een zeer harde
noot te kraken zal krijgen op de aan
staande conferentie van de plaatsver
vangers der ministers van Defensie
van de Noord-Atlantische Raad, welke
vandaag te Londen bijeenkomt.
Doch zoveel is zeker, dat Parijs zich
niet zonder meer gewonnen zai geven.
De weerstand, welke het plan-Schu-
man in Londen heeft ondervonden, is
voor de Fransen een waarschuwing ge
weest om niet op Groot-Brittannie te
vertrouwen. De economische sector der
veiligstelling van Europa praevaleert
momenteel bij de Fransen nog boven de
zuiver-technisch militaire factor. De
botte afwijzing van het plan-Schuman
door Londen, vooral door Labour, heeft
kwaad bloed gezet. Het Franse vredes
plan de controle en internationalise
ring der West-Europese zware industrie
diende vooraf te gaan aan de herbewa
pening van Duitsland en de definitieve
formulering ener West-Europese strijd
macht. En Amerika moge nog zoveel
pressie uitoefenen als mogelijk is:
Franse eer is teer en de historie spreekt.
Voor Parijs meer en dringender dan
voor Washington.
De Russische voorstellen tot
hereniging van Duitsland
Bij de opening van het debat over
buitenlandse zaken in de Westduitse
Bondsdag heeft kanselier Adenauer
verklaard, dat de Sowjetrussische voor
stellen voor hereniging van Duitsland
„geheel onaanvaardbaar" zijn. Frank
rijk had hem verzekerd, dat bij de
vorming van een Europees leger geen
discriminatie tegenover Duitsland zou
worden toegepast. Premier Pleven had
hem beloofd, dat Duitsland „geheel als
gelijke" zou worden behandeld.
tegen
rheumatische aandoeningen
Doeltreffend
Onschadelijk
Gemakkelijk in fm nemen
Practisoh smakeloos
Tegen spier-, zenuw- en gewrichts
rheumatiek, spit. Ischias, lumbago, ver
koudheden en pijnen.
R 12 helpt snel, daar de actieve stol
binnen zeer korte tijd in het bloed
wordt opgenomen en daar zonder enige
onaangename of schadelijke nevenwer
king de ontstekingshaarden bestrijdt
en de ziektekiemen langs natuurlijke
weg uit het lichaam afvoert.
Kuur nerpakking. tnh. 48 tabletten,
Gld. 3.20. Verkrijgbaar bij apothekers
en drogisten.
