w BachsOrgelmis: dogmatiek in noten Stad en Omgeving Rondjes plakken PM n.v., Payglop 12 Pientere Alkmaarse jongen werd Gouverneur Generaal AGENDA WAT DE THEATERS BRENGEN KLEURBOEKEN TEKENBOEKEN KLEURPOTLODEN VERFDOZEN PASTELKRIJT SCHOOLETUIS Krijgt Alkmaar een smalfilmclub? Nederland Frankrijk T?OO§&>\smosa SCHEERKWASTEN Uo kunt uw- kind&ïm HARMONIE THEATER: Betovering Luthers catechismus was uitgangspunt Bij de uitvoering op 2 December a.s. DIT NU wat de opzet van deze orgel mis betreft. Nu de uitvoeringsprak tijk. Een uitvoering voor orgel-solo zal waarschijnlijk in een Duitse Evangeli sche Kerk niet zoveel moeilijkheden opleveren. Daar zijn immers de melo dieën bekend en is een korte uiteen zetting over de opzet van het werk vol doende, om de bedoelingen van de componist begrijpelijk te maken. VICTORIA THEATER: De Indische graftempel CINEMA AMERICAIN: Ontheffing van de winkelsluiting ZATERDAG 35 NOVEMBER 1950 Dominique Jaques de Eerens 1781—1840 Ieder, die lange tijd in het buitenland heeft vertoefd, weet hoe goed het is daar 'n landge noot te ontmoeten. Volkomen vreem den sloten soms hechte vriend schappen, alleen om „de liefde tot het land", die ieder aangeboren is. Hoe veel ontroerender is het niet in de vreemde een plaats genoot te ontmoe ten. Met hem te kunnen sprekers over herinneringen, die door het heim wee schoon ge kleurd zijn? Soms is het alleen een naam, een woord, waardoor men kan gaan denken, mij meren over zijn Ctad. Daar hebt u in de baai van Batavia het eilandje Alk maar... Dierbare naam. En dan in de rommelige bene denstad van Bata via een straatje, dat „Ritsevoort" heet. Het is een morsig en vies straatje, maar wat was het me dierbaar En ziet, dan ontmoet ik in het pa leisachtige museum te Batavia een schilderij, een naam: Dominique Ja ques de Eerens, zoon van Petrus Pau- lus Eerens en Johanna Kramer, ge boren te Alkmaar 17 Maart 1781. Gouverneur-Generaal van Nederlands- Indie: 1836—1840. Overleden: Buiten zorg 30 Mei 1840. En dan laat die naam je niet meer los. Tientallen malen stond ik onder zijn portret. En ik vroeg me af of ik speelde op plaatsen waar hij gespeeld heeft. Of hij zou hebben genoten van wat mij ontroert: de schoonheid van de stad en de landen er omheen. De dromende gevels in de smalle straat jes, het sproeien van carillon-muziek boven de dakenAlles wat bij ml) het heimwee naar mijn stad wakker riep. En dan was er geen encyclopae dic of ik sloeg zijn naam op, geen des kundige of ik vroeg naar hém, De Eerens. Zodat ik u thans iets kan ver tellen over een Alkmaarse jongen, die gouverneur-generaal werd. Jong soldaat. Dominique werd geboren op Luttik Oudorp. Zijn vader oefende, in de toen nog niet' uit zijn wallen gegroeide stad, het beroep van arts uit. De jongen werd gedoopt in de St. Matthiaskerk, die thans evenwel verdwenen is. Hoe wel weinig van zijn jeugd bekend is. kunnen we hem ons wel voorstellen, spelend in die typisch oud-Alkmaarse omgeving. Reeds vroeg openbaarde zich bij hem een ware hartstocht voor het soldatenvak. Telkens was hij de aanvoerder van allerlei kinderlijke krijgsbedrijven, tot ergernis van zijn vader, die elke „oorlog" besloot met verbinden van kneuzingen en schram men. Zo vroeg al enthousiast, was hei- geen wonder, dat de inmiddels acht tienjarige Dominique zijn hart voelde opengaan, toen er voor de veldtocht in Noord-Holland, soldaten werden ge vraagd. Roemruchte carrière. Hij was één der jongsten in het le ger, maar gaf desondanks al spoedig blijken de spreekwoordelijke maar- schalks-staf in zijn ransel mee te dra gen. Na twee jaar militair te zijn ge weest was hij reeds tweede luitenant. Daarna doorliep hij op waarlijk fan tastische wijze de hogere rangen en tien jaar later, het was in 1810, kon hij zich „Chef de Bataillon" bij de Franse Garde noemen. In 1812 sloeg men hem om zijn grote verdiensten in de strijd, plechtig tot Ridder van het Franse keizerrijk. In hetzelfde jaar werd hij kolonel bij de Keizerlijke Rus sische Garde in Smolensk, waar men de dappere Hollander herhaaldelijk om moed en doorzicht prees. Zijn overgang naar de Nederlandse dienst, in 1815, bracht hem de bevordering tot Generaal Majoor. Een jaar tevo- SOLDATEN VAREN THUIS Aan boord van het troepentransport schip „Tabinta", dat op 9 December te Amsterdam wordt verwacht, bevinden zich de volgende stad- en streekgeno ten: B. Henneman, St. Anthoniusstraat 58, Bergen; P. Nobel, C 17, Nieuwe N'edorp: J. Schortinghuis, Nieuwesloot 10, Alkmaar; P. Beeldman, Lindenlaan 10, Bergen; Kaandorp, Polderstraat 3. Alkmaar. SmolenskBatavia. ren was hij te Nijmegen gehuwd met Jonkvrouw Theodora de Salve de Bruneton, welk huwelijk helaas kin derloos bleef. Op Kerstmis 1829 werd hij geroepen tot de functie van Di recteur Generaal van Oorlog en en kele jaren daarna volgde zijn benoe ming tot Gouverneur Generaal van Nederlands Indie. Het witte paleis. In 1836 betrad Gouverneur Gene raal de Eerens het geheel herbouwde paleis te Buitenzorg. Van hieruit be stuurde hij het enorme eilandenrijk, dat in die dagen nog herhaaldelijk op standen tegen 't bestuur kende. Onder zijn bestuur kwam er echter aan ver schillende opstanden, w.o. de grote Pa- dri-oorlog, op Sumatra's Westkust een einde, en kon het Nederlandse gezag en daarmee de Nederlandse han del hersteld worden. Veel zelfstan digheid kon De Eerens evenwel niet tonen, omdat hij en zijn opvolgers, Merkus en Rochussen, de machtelo ze uitvoerders van de regerings-wil waren. Interessant is het fèit, dat 't De Eerens was, die Z. H. Hamengku, Buwono de vijfde (voorvader van de huidige Minister van Defensie van In donesië) plechtig als Sultan van Djokjakarta, bevestigde. Eenvoud. Het zijn slechts enkele feiten uit zijn vierjarige ambtsperiode, die tot ons komen. Geen boek, geen register vertelt ons van de méns De Eerens. Doch dat doet ons zijn portret. We zien een markant gezicht, eenvoudig en met zachte, begrijpende ogen. Een man, die plicht en noodzaak, recht en menselijkheid weet te onderkennen. Over wat hij dacht en voelde schrijft ons geen kroniek uit die dagen. Daar over heb ik gemijmerd, staande voor z'n portret en starend naar de woor den „De EerensAlkmaar'. In de plantentuin te Buitenzorg ligt zijn eenvoudige graf, hij wenste geen overdreven eerbetoon. Zo is hij geweest. Vijfmaal ridder en éénmaal commandeur in hoge Orden, maar indruk maakt de mededeling over zijn eenvoud. Aan zijn graf ontmoette ik hem werkelijk en daar ben ik dankbaar voor. Tom K. GRATIS KOOPUUR HILCKMANN Dit was Vrijdag van 910. (Ing'ezonden Mededeling) Een aantal smalfilm-enthousiasten uit Alkmaar en omgeving, hield Donder dagavond een bijeenkomst in „Het Gul den Vlies" met de bedoeling een club te vormen van allen, die hun hart ver pand hebben aan het fotograferen van zestien beelden per seconde. Alle aan wezigen hadden reeds enigermate de genoegens van het zelf regisseur, ca meraman- en producer-zijn ondervon den, zodat lange gesprekken over het nut en het genoegen van het smalfil- men in clubverband vrijwel overbodig waren. Toch had de op te richten club de heer Bulte, secretaris van „De smalle band" uit Amsterdam, verzocht het een en ander over dit onderwerp te komen vertellen. En zoals te doen gebruikelijk, deed de heer Bulte dat met de projector en de smalle cellu- loid-strook. Aan enthousiasme ontbrak het niet en direct werd dan ook beslo ten een smalfilmclub in het leven te roepen. Binnenkort zal een bestuur ge kozen worden, waarmee dan iedere smalfilm-enthousiast in Alkmaar en omgeving de gelegenheid zal hebben „zijn brandpunt in te stellen" op het filmen in groter verband. PERSONALIA De heer D. J. Scheffel, alhier, is be noemd tot lid van het algemeen be stuur der afdeling Noord-Holland van de A.N.W.B. (Ontleend aan onze Advertentie-rubriek) ZATERDAG Victoria Theater, 7 en 9.30 uur: Het monument ener grote liefde (14 jaar); Rex-Theater, 2.30, 7 en 9.30 uur: Win- terbloesem (alle leeftijden); Harmonie Theater, 7 en 9.30 uur: Betovering (14 jaar); Cinema Americain, 7 en 9.30 uur: Opmars zonder gènade (14 jaar). ABB-gebouw, Koningsweg 2: 210.30 uur: NVV-bazar voor tbc-bestrijding. Café Spoorzicht, 8 uur: Najaarsbal. ZONDAG Bioscopen als Zaterdag. Aanvang 2, 4.30, 7 en 9.39 uur. Wapen van Heemskerk, vanaf 7 uur: Orkest Bela Borislav. MAANDAG Victoria Theater, 8 uur: Het monument ener grote liefde (14 jaar); RexTheater, 2.30 en 8 uur: Winterbloesem (alle leeftijden); Harmonie Theater, 8 uur: Betovering (14 jaar); Cinema Ameri cain, 8 uur: Opmars zonder genade tl4 jaar). ZONDAGSDIENST HUISARTSEN Zondag 26 November zijn beschik baar de huisartsen Dr. J. Degenaar, Emmastraat 95 (telf. 2310) en Dr. E. E. M. van Gilse, Kennemerpark 8 (telef. 3136). ZONDAGSSLUITING APOTHEKEN Zondag 26 November zal de apotheek van mevrouw de wed. Wanna op de Mient voor het publiek geopend zijn. In deze apotheek wordt de volgende week de nachtdienst waargenomen. Een zich respecterend Nederlander acht zich wel op de hoogte te zijn van het existentialisme, zonder nu bepaald de zwaardere werken van een Sartre of een Merleau-Ponty te hebben gele zen. Evenzo geniet het werk van een Malraux, een Camus, een Montherlant bij het Nederlandse romanlezend pu bliek een meer of minder soliede re putatie. Maar anders is de situatie ten opzichte van de meest brandende cul tuurproblemen. Wat weet de doorsnee Nederlander, ook bij wiens geest op de Franse cultuur is gericht, b.v. van dat gene wat de hedendaagse Franse jeugd beroert of verontrust? Het bestuur van de afdeling Alkmaar van bovenge noemd genootschap is daarom ten zeerste dankbaar dat Dinsdag, in Vic tory Hotel, 's avonds 8 uur een alles zins bevoegde spreekster juist dit on- onderwerp „La Jeunesse franpaise" ac tueel zal inleiden. Madame Dominique Alban, die reeds in Rotterdam, Arnhem en nog andere plaatsen haar lezing heeft gehouden, is Russische van geboorte, maar heeft haar jeugd in Frankrijk doorgebracht, waar ze ook haar gymnasiale en uni versitaire studie heeft beëindigd. Tij dens de bezetting schreef ze haar eerste boek La Cite d'injustice. Na de oorlog heeft ze zich vooral aan journalistie ke arbeid gewijd, was verbonden o.a. aan het bekende blad van Camus Le Combat en sinds 1947 aan Le Figaro, litteraire. Naast haar arbeid als journa liste werkt zij aan een grote studie over Dostoiëwsky. Van de door haar verzorgde uitgave van de „Correspon dence" van de beroemde Russische schrijver is het vorige jaar het eerste boek verschenen. vanaf 92 ct. jSv niet méér verrassen, dan met poppenwagen of wiegje POPPENWIEG fris bekleed, 8.90 6.90 POPPENWIEG met duwer, ook te gebruiken als wagen, 11.90 f 9.75 POPPENWIEG m. hemeltje. In bleu en rose 9.75 POPPENWAGEN vlotte uitvoering. In grijs en crème 19.75 POPPENWAGEN op kogellagers en met vering. 39.75 29.75 POPPENWAGEN getrouwe nabootsing van kin derwagen. In blauw, rood en beige 49.75 42.75 Verkoop le étage. lange straa» alkmaar Amsterdams filiaal in Alkmaar Amsterdam kwam naar Alkmaar, toen vanmorgen het achtste filiaal van de bekende Amsterdamse textiel firma Plotske in de Huigbrouwer- straat werd geopend. Het filiaal is ge vestigd in het pand, waar vroeger de piano- en orgelhandel Kamstra was. De gehele winkel is echter onherken baar veranderd. Langs de wanden zijn lange kasten geplaatst, waarin de tal loze producten van de vaderlandse textiel-industrie een plaats vinden. F'risse, rode matten bedekken de vloe ren, terwijl een enkel ornament het geheel hier en daar opfleurt. De firma Plotske is na de oorlog v/eer geheel opnieuw opgebouwd. De Duitsers stelden een groot aantal „Verwalters" over de Joodse firma aan. Wie de praktijken van deze „be heerders" kent, begrijpt hoe weinig er na de bevrijding van de eertijds mach tige firma over was. Van de honderd twee en veertig leden van de familie Plotske keerden er slechts vier uit de dodenkampen terug. Maar moedig is men direct na de bevrijding weer aan 't werk geslagen en het resultaat is deze achtste mijlpaal, het filiaal te Alkmaar. Daar de firma Plotske een eigen grossierderij heeft, levert ze tal van artikelen tegen zeer lage prij zen. Een spectaculaire reclame voor de eerste veertien dagen is, dat elke 25ste bezoeker het gehele bedrag van zijn aankopen krijgt terugbetaald. We hopen, dat de firma Plotske, die in Alkmaar haar eerste filiaal buiten Amsterdam opent, haar devies kan verwerkelijken: voordeel voor het pu bliek door de lage prijzen en succes voor de firma door een hoge omzet. REX THEATER Winterbloesem Een uitstekende programma brengt deze week het Rex-Theater, zowel wat hoofdnummer als voorprogramma be treft. De film „Winterbloesem" is een van de successen van de beroemde kunstrijdster Sonja Henie, die ook nu weer toont, dat zij op haar gebied nog steeds zonder concurrentie is. Zij brengt met haar oom Hjalmar Ostgaard een rijke Noorse industrieel, een be zoek aan de Canadese bergen. In hotel Promenade gaan de zaken heel slecht, maai- als men door list de rijke Noor en zijn nichtje Nora in het hotel weet te krijgen, daagt' er redding. Na di verse verwikkelingen koopt Ostgaard het hotel. En dan komen er liefdespro blemen. Nora, die zich op de ijsbaan bij het hotel al spoedig van haar beste zijde (niet alleen als solo-rijdster, maar ook met een prima partner), doet ken nen, voelt zich aangetrokken tot Fred dy Austin, die met zijn vriend Brad Barton het hotel exploiteerde. Zij kreeg concurrentie van een journaliste en alles dreigt mis te lopen als oom Ostgaard door de oorlog in Noorwegen zijn geld verliest. Dan brengt Nora uitkomst. Zij accepteert een aanbod om als ster in een ijsrevue op te treden en na prachtige ijs-revue-taferelen en tal van komische situaties, waarin Brad een groot aandeel heeft (hij toont zich ook een goed danser), komt een vlot einde. De bekende band van Woody Herman behaalt in de film mede een groot succes. Naast Sonja Henie vielen vooral op Szöke Sakall als de oom, Cesar Romeo en Cornel Wilde als Brad en Freddy en Jack Oakie als Skip. Het geheel was vlot en aantrekkelijk. Het voor programma bracht in het nieuws reeds de aankomst van Koningin Juliana en Prins Bernhard in Engeland in zeer goede opnamen, ook van andere teressante gebeurtenissen. Een fraaie natuuropname van Rio de Janeiro, een geestige tekenfilm en een bijzondere Amerikaanse sportfilm over kegelen en fantasie-biljarten voltooiden het pro gramma. Er zijn overal van die oude, statige herenhuizen die een geschiedenis heb ben, de historie van vele geslachten. Geboorte, liefde en dood en daartussen geluk en verdriet hebben er zich bij elk geslacht in afgespeeld en het is een aardige vondst een oude man in zo'n huis te laten terugkeren en wat er zich afspeelt met-de jonge mensen die nu in zijn leven komen te vergelijken met wat er in datzelfde huis in zijn jeugd gebeurd is. De beelden uit het heden en het verleden wisselen elkaar af en dan is er nu in de toestanden en verhoudingen eigenlijk geen verschil met wat een halve eeuw vroeger is voorgevallen. De techniek is vooruit gegaan, de rijtuigen zijn vervangen door auto's, er is een andere mode, er zijn gewijzigde opvattingen over wat men kan doen of niet kan doen, maar de mensen met al hun innerlijke pro blemen zijn gelijk gebleven. De jonge luitenant Rollo Dane heeft, daartoe gedreven door zijn hardvocb tige zuster Selina, het meisje dat hij liefhad aan zijn carrière geofferd. Het prachtige samenspel van vele artisten brengt dat uitvoerig in beeld. Als hij als een gepensionneerde generaal in het huis uit zijn kinderjaren is terug- JOEN Bach in 1739 het derde deel van zijn „Clavieriibung" voltooide, had hij de belangrijkste en mooiste koraalbewerkingen voor orgel bijeengebracht, welke hij in zijn Leipziger tijd schreef. Bewonderenswaardige stukken muziek waren het, waarin de Cantor al zijn vroomheid en heel zijn muzikaal genie had uitge leefd. Het waren er in totaal een en twintig, het een al rijker dan het ander. Maar de kern van de verzameling was toch wel een complex van twaalf bewerkingen van zes koralen, die in die dagen algemeen bekend stonden als de „catechismus zangen". Dit twaalftal nu kan men gevoegelijk beschouwen als Bachs geloofsbe lijdenis in muziek. Aangezien van de meeste dezer koralen een grote en een kleine bewerking gegeven is, pleegt men in muziekkringen tegenwoordig een „Grote" en een „Kleine Orgelmis" te onderscheiden. De Kleine nu zal men op Zaterdag 2 December in de Grote Kerk alhier kunnen beluisteren. CIGENLIJK wordt op vele manieren in Bachs conceptie ingegrepen. Al da delijk de term Orgelmis kan bezwaar lijk in zijn geest zijn. Hijzelf heeft haar waarschijnlijk nooit gebruikt bij zijn grote biografen vindt men haar even min. Begrijpelijk trouwens: met een mis in de eigenlijke zin van het woord heeft dit werk zo goed als geen affini teit. De mis is een stuk roomskatho- lieke eredienst deze „orgelmis" heeft als zodanig tijdens een kerkdienst waarschijnlijk nooit geklonken, al is bij de opzet ervan misschien wel aan de eredienst gedacht, waarbij we nog zwijgen van de omstandigheid, dat een Lutherse kerkdienst moeilijk een mis kan worden genoemd. Is er dan in het geheel geen samen hang in deze stukken? Is de keuze dan volkomen willekeurig? Allerminst. We kenschetsen in de aanvang van deze beschouwing de ko raalvariaties, waaruit de Orgelmissen bestaan, als een geloofsbelijdenis in mu ziek. Het is een belijdenis, die volgens een bepaald schema is opgezet. Bach nl. is uitgegaan van de catechismus van Maarten Luther, welke in vijf hoofdstukken de gehele dogmatiek van het Lutherse protestantisme uiteenzet. Achtereenvolgens worden in dit werk behandeld: de Tien Geboden, het Ge loof, het Onze Vader, de Doop en het Avondmaal. Bach voegt in zijn opzet tussen Doop en Avondmaal nog de Biecht in en opent de reeks met twee koralen, die bij de aanvang van de Hoofdgodsdienstoefening te Leipzig werden gezongen. Deze twee zijn' ver duitsingen van het Kyrie en het Gloria en werden daar inderdaad als vervan gingsstukken van de eerste twee delen van de Mis opgevat. De opzet. gACH nu heeft een zestal koralen ge kozen, om er muzikaal de hoofdge dachten der verschillende hoofdstuk ken van de catechismus in uit te druk ken. Hij zocht hiertoe de bekendste en mooiste uit. Zo! vond hij voor de Tien Geboden het lied „Dies sind die heilgen zehn Gebot": voor het Geloof: .Wir glauben all' an einen Gott", voor het Onze Va der „Vater unser im Himmelreich", voor de Doop: „Christ, Unser Herr, zum Jor dan kam"; voor de Biecht: „Aus tiefer Not schrei ich zu Dir" en voor het Avondmaal: „Jesus Christus unser Hei land". Van elk dezer liederen zijn twee bewerkingen geschreven. Vooraf gaat een bewerking van het uit drie delen bestaande Kyrie („Kyrie. Gott Vater in Ewigkeit". „Christe, al ler Welt Trost" en „Kyrie. Gott heiliger Geist"), respectievelijk een aanduiding in orgeltonen van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest, gevolgd door drie variaties op het koraal „Allein Gott in der Höh' sei Ehr", een lofprijzing dus, eveneens tot de Drieëenheid gericht. Dit gehele complex van variaties de aanbidding en de lofprijzing, ge volgd door de symbolisering van de voornaamste Lutherse dogmen wordt geopend door het Praeludium in Es en afgesloten door de Triplefuga in de zelfde toonsoort. De uitvoeringspraktijk Hier te lande kennen we echter de meeste koraalmelodieën, die Bach heeft gebruikt, niet of nauwelijks. Hier staat dus onbekendheid met het gebruikte materiaal een goed begrip in de weg. Daarom is voor het eerst door dr. An ton van der Horst het gebruik inge voerd, de verschillende koralen eerst door een koor te laten zingen en on middellijk na elk lied de orgelbewer king te laten horen. Het koor zingt daarbij de liederen in de zettingen, die hiervoor door Bach zijn gegeven. Uiter aard is dit een ingrijpen en een vrij drastisch in de opzet van de com ponist. Bij de uitvoering, die Simon C. Jansen op 2 December op het grote orgel van de Grote Kerk alhier zal geven, is van de oorspronkelijke gedachte nog verder .afgeweken. Het Kleine Kerk koor, dat onder leiding van de diri gent Han Keuning 'de koralen zal zin gen, wordt hier n.l. begeleid door een klein instrumentaal ensemble. Deze wijze van uitvoering is om practische redenen gekozen. Ze zal overigens, naar wij vertrouwen,, een volledige beleving van Bachs kunste naarschap en religieus besef allerminst in de weg staan. gekeerd kan hij verhinderen dat deze tragedie zich daar zal herhalen. Een bijzonder mooie en vaak ontroe rende ïilm met spelers als David Niven Teresa Wright, Evelyn Keyes en vele anderen waarin het buitengewoon goe de spel van het kleine verweesde meis je Gigi Perreau een onvergetelijke in druk maakt. Van het Koninklijk bezoek aan En geland wordt een uitgebreide en dui delijke reportage gegeven. Dat is de voorsprong, die de film boven radio en pers heeft. Men maakt op een betere plaats dan duizenden die uren in de rij moesten staan alles mee wat er ge beurd en gezegd is en volgt de triomf tocht van het vorstelijk paar op alle plaatsen die slechts door weinige uit verkorenen betreden mochten worden. Ook deze week kunnqn de Alkmaar se Theo Lingen-„fans" hun hart op halen aan hun favoriet, die, naar onze mening, en dat is zonder Nederlands chauvinisme, de beste acteur in deze vooroorlogse rolprent is. Ook in dit tweede deel bleek weer dat de Duitse filmcineasten hun vak goed verston den. De prachtige natuuropnamen en de blikken die men in de weelderige interieurs van de paleizen van de Ma- haradja van Udaipoer mag werpen, vergoeden veel van de tekortkomin gen welke deze film vertoont. Er is een tijd geweest dat het praedicaat „voor oorlogs" de garantie vormde van iets dat uitzonderlijk goed was. Dat is met dit filmwerk beslist niet het geval. Vóór de oorlog begrepen de regisseurs blijkbaar niet dat een gefluisterde boodschap niet luidkeels rondgekraaid kon worden en dat een ontvluchte ge vangene niet met veel bravour zijn celdeuren dicht klapt. Zo zouden wij nog enige tijd kunnen doorgaan, maar niettemin blijft het feit, dat er in deze film een climax zit die de liefhebbers van sensatie, en dat zijn er velen, on weerstaanbaar boeit. Wij hopen echter, dat de filmmarkt niet met vooroorlogse rolprenten zal worden overvoerd. De technische vooruitgang in de film industrie is in enkele jaren zo groot geworden, dat wij bij het aanschouwen van de producten van vóór de grote v/ereldbrand nog moeilijk in extase kunnen geraken. Opmars zonder genade Wij horen het u reeds zeggen: „Al weer een oorlogsfilm". En inderdaad behandelt „Opmars zonder genade" een zeer kleine episode uit de laatste we reldoorlog. Een groep Amerikaanse sol daten wordt in Italië aan land gezet en wij volgen hen bij hun opmars naar een zes km. verder gelegen boerderij. Het is een onbetekenend onderdeeltje van de opmars, die tot de overwinning der geallieerden leidde, maar dank zij de filmkunst van Lewis Milestones, die ook „Van het Westelijk front geen nieuws" maakte, geeft de verfilming van deze zes kilometers een beter beeld van het oorlogsgebeuren, dan tiental len andere films. Het is alsof men in een groot familiealbum bladert en bij het omslaan van iedere bladzijde ken nis maakt met een ander lid van de groep. Zijn gedachten, zijn heimwee, angst en vertwijfeling vonden in deze film een prachtige vertolking. De G.I. heeft slechts een werkelijke zekerheid, n.l. dat hij zo spoedig mogelijk naar huis wil en om deze terugkeer naar Amerika te bewerkstelligen, moet hij vechten. Lewis Milestone schuwt hef oorlogsgeweld en bande de sensatie uit ■zijn film. Er bleef toen een fijne karak tertekening open. een film die terecht werd onderscheiden met het praedi caat „Film van de maand". Dana An drews, Richard Conté, Sterling Hollo- way, George Tyne, John Ireland en Her- bert Rudley bezetten de hoofdrollen in deze uitstekende film, die wij van har te kunnen aanbevelen. Burgemeester en Wethouders van Alkmaar hebben besloten op grond van de beschikking van de staatssecretaris van economische zaken van 20 Novem ber 1950, nr. 65040 MS/W, van het verbod vervat in artikel 2, eerste lid, van het Winkelsluitingsbesluit 1941, tot het voor het publiek geopend hebben van een winkel na 18 uur op de eerst# vijf werkdagen der week en na 19 uur op Zaterdag, ontheffing te verlenen tot uiterlijk 21 uur op 1, 2, 4, 21, 22 en 30 December 1950. Dit betekent niet, dat ontheffing is verleend ten aanzien van de beperken de bepalingen voor winkel- en étalage verlichting van 16.30—18 uur. „Lady Charme" In de Nieuwpoortslaan wordt heden de nieuwe dameskapsalon van mevr. Van het Hof geopend. Deze zaak, die de toepasselijk naam „Lady Charme" zal dragen, is buitengewoon aantrek* kelijk aangekleed en zeer modern ge outilleerd. Vooral de wijze, waarop de verlichting is aangebracht, is bewon derenswaardig en voor de behande ling van de damescoiffures, verwar ming, ventilatie en hygiëne zijn d# modernste snufjes toegepast. Onge twijfeld een kapsalon die talrijke damel tot een bezoek zal verleiden. GOEDGEKEURDE STATUTEN De Staatscourant van gisteren meldt de goedkeuring van de statuten der N.V. H. Eckmann Corsetfabriek, alhitr.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1950 | | pagina 2