All- CULTUREEL NIEUWS JIMMY BROWN ALS BOKSER f Pl 1 1 DAGEN I <U Zont Winterhanden PUROL OUDE Een kruiswoordpuzzle in een doorlopende kruiswoordpuzzle ardath ViAg Uticc= Betere uvm. Hersengymnastiek door Bob Wallagh im, Pam en Pom aan zee Naar het ge|^ gxxxxxxxxx Bg^ xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx^ GEERVLIET ZATERDAG 30 DECEMBER 1950 PEN SCHILDERIJ van Rubens, voor stellende de aan een rots vastgeke tende Prometheus, die door de adelaar wordt aangevallen, Is volgens „The Times" door de heer M. B. Asscher voor een vermoedelijke prijs van f 320.000 verkocht aan het „Museum of Arts" te Philadelphia. Het vorig jaar werd het schilderij verkocht voor ongeveer f 32.000. Het was tot dan toe sedert de zeventiende eeuw in het familiebezit geweest van de hertog van Manchester. Er is in het verleden sprake geweest, dat de in het museum te Oldenburg voorkomende schilderij van Rubens met dezelfde voorstelling de originele schil derij zou zijn. Er wordt tegenwoordig Duur schilderij Pompeï Een ster keert weer Jo Sternheim aangenomen, dat dit een copie is van Rubens' schilderij gemaakt door een tijdgenoot. De kunstschilder Max Beckmann,'ge boren te Leipzig, die tien jaar in Ne- ■ieriand heeft gewoond als vluchteling voor de Nazi's, is in de leeftijd van 66 jaar te New York overleden. Hij werd door Göbbels als „gedegenereerd" ne- sternpeld. Deze liet alle stukken van Beckmann uit de Duitse musea ver wijderen. Drie jaar geleden vertrok Beckmann uit Nederland naar Amerika, waar hij kunstonderricht gaf aan de universiteit van St. Louis. Hij werd door de Amerikaanse critici geprezen als een van de grootste contemporaine kunstenaars en verwierf vele prijzen. QP GROND van door hem verzamelde gegevens is prof. Maiuri, directeur der opgravingen te Pompeï tot de con clusie gekomen, dat een belangrijk deel van de stad Pompeï nog verborgen ligt onder de aslaag, die bijna tweeduizend Lied van de week Zo was het ons, lezer, ook nu weer vergund De reis door dit jaar af te leggen. Wij zijn een jaar ouder geworden sindsdien. Maar wijzer? och, wie zal het zeggen. Wanneer je nog staat aan 't begin van een jaar Dan ben je nog vol idealen, Maar als het voorbij is dan zucht je wel eens; „Wat moest ik toch dikwijls weer falen". Al was het een „Kroonjaar", tóch heeft „Vijftig" ons Aan zon zo héél weinig gegeven. Figuurlijk en letterlijk viel het niet mee, Oók niet in 't maatschappelijk leven, 't Was somber en trietstig, naargeestig en kil En donker aan schier alle zijden, En was er dan ook wel een ander •geluid. De ondertoon was toch wel „lijden". Verwoesting door lava, door water en vuur Waar mensen slechts machteloos stonden. Verwoesting door opstand en oorlogsgeweld. Waardoor zo heel veel werd geschonden Korea en Ambon, en vult u maar aan: En overal angst bij de mensen, Dat d' alles verzengende oorlogsvlam óók Zal overslaan naar ónze grenzen. En ook was het alles geen koek en geen ei In ons landje van mist en van regen Het water dat eiste als immer zijn tol En ook het verkeer langs de wegen. De duurte was steeds het gesprek van de dag. Men hoorde de mensen maar klagen, En ook zijn de burgers nog lang niet van plan De Fiscus op handen te dragen. Maar als wij eens even óns leven bezien Dat wij in dit jaar mochten leven Dan zien we ook daaraan toch iedere dao Verscheidene fouten weer kleven Wij waren zo dikwijls meedogenloos hard. Wij sloegen geregeld weer wonden. Wij zaten maar telkens opnieuw in de knoov Met eigen gebreken en zonden... En daarom: Vooruit! in het jaar dat ons wacht Vergeet! en vergeef aan elkander! Zet eigen belangen en voordeel op zij. Wees ook eens een steun voor een ander! God heeft voor een ieder een roeping en taak Vervul die bij dagen en nachten, Laat DIENEN Uw kracht zijn, wijl daarvan méér hei Dan van het geweld is te wachten JABSON jaar geleden door een uitbarsting van de Vesuvius de stad vernietigde. Dit was tot nu toe zelfs de bekendste archeologen niet bekend. Dit stadsdeel werd n.l. voor de tweede maal bedolven toen men hét andere blootlegde en de vrijkomende grond afvoerde naar het onbekende nog bedolven deel. Men zal nu ook daar de enorme hoeveelheden grond en aslagen verwijderen en deze gebruiken om een moerasgebied op te hogen en tot cultuurgrond te verande ren. Begin Januari komt in ons land een nieuwe film met Zarah Leander in om loop, getiteld „Gabriela". Zarah Lean der, die sinds acht jaar niet meer voor de film speelde, treedt in deze, dit jaar te Hamburg vervaardigde, rolprent op als cabaretzangeres, die een artisten- carriere laat varen om zich te kunnen wijden aan haar van haar vervreemde dochter. De rol van de dochter wordt gespeeld door een jonge Oostenrijkse actrice Vera Molmar, die zich in korte tfjd grote populariteit verwierf. Amerikaanse recensenten hebben de Hollywood film „All about Eve" als beste film van het jaar aangewezen. ■J"ER gelegenheid van diens veertig jarig jubileum als toneelspeler zal Jo Sternheim Zaterdag 3 Februari in de stadsschouwburg te Amsterdam wor den gehuldigd. De jubilaris zal op die avond de rol van Noach vervullen in het stuk „De reis van Noach op de wa teren" van Andre Obey. Minister-presi dent dr. W. Drees is ere-voorzitter van het erecomité. 35. „Hij hoeft niks meer tegen mij te zeggen" zei Pat Poot, die meneer Goochum opzij duwde en meteen be gon weer in de ring te klimmen Hij trok snel zijn jasje uit, stroopte zijn mouwen op en zei tegen Jimmy, ter wijl hij hem loenzend aankeek: „Als je soms nog vrienden of bekenden hebt van wie je afscheid wil nemen, moet je 't gauw doen, rooie kikker...." Jimmy dacht, dat-ie plofte van woede, toen hij deze scheldwoorden hoorde. Hij maakte een vlugge beweging en voordat Pat Poot er op verdacht was, had hij deze bij zijn neus gegrepen, die hij met z'n twee sterke vingers ra dicaal omdraaide. Pat Poot slaakte een ijselijke gil, wilde toen iets terug doen, maar het volgende ogenblik had Jim my hem een timmer tegen zijn kin ge geven, waardoor de ander met een sierlijke boog over de touwen de ring uitvloog. Onze wekelijkse Puzzle-rubriek PUZZLE 168 EEN MOEILIJKE OPGAVE VOOR DE FEESTDAGEN. (OPL.) Deze puzzle bleek inderdaad moei lijk, wat tot gevolg had, dat het aantal oplossingen minder groot was dan an ders. Uit de tien verschillende cijfers moest een getal gevormd worden, dat deelbaar was door elk der getallen van 2 tot en met 18. Het getal 2438195760 voldoet aan deze voorwaarden. Eigenaardig dat men door dit getal tweemaal te nemen, een 1. 2. 3. 4- 6- 7- 8. 9. 10. M. 1t. 13. 16. 1f. 1b. pa» £yjK py -fgs 33. 17- KHHf" SföÜ HiËSc fSBftl BBAtl- 18. ÉÜÜE- II II II iS. 13- IPü Hü HSi35 20. jügF I ■3J. 21. HH «BI HM jpaBie. 11. HÜ1"' II 1 |4d. 21 il iH m Hl 1§§ 8ü3i" 24. 28 Ha81' 15. 1 2b- HORIZONTAAL: 1. overgehaald, ge stookt; 14. kostbaar kleinood, vergroot glas. vlaktemaat, Scandinavisch geld stukje; 16. bloeiwijze (meerv.); 33. Euro peaan; 17. oude naam voor liter; 34. Frans geldstukje; 18. voorzetsel; 38. Militaire politie (afk.); 19. voetbalclub West le klasse; 35. vis; 20. zangnoot; 39. onzes in- ziens (afk.); 21. bar; 36. voor (Latijns in samenstellingen); 22. symbool voor neon; 40. zangnoot; 23. klein gewicht; 37. rust plaats; 24 stekelig dier; 32. vaarwel (La tijns); 25. belemmering, delen van het hoofd, bij het begin aanvangen (Latijns), kweker; 26. kleef middel, rare vent, ho ningdrank, metaal. VERTICAAL: 1. Goed staan voor, mal; 2. achten; 3. boom; 4. hij (Frans); 5. groen te; 6. voorzetsel; 7. zijrivier van de Do- nau; 8. brief aanvang; 9. niet dapper; 10. bijwoord; 11. oneven getal; 12. bloem; 13. gedachte-voorstelling, vonnis wijzen; 14. volksnaam voor costuum; Europeanen, zeer oud; 15. uitbarsting, rivie: in Duits land; 27. half (Latijn); 28. kanspapiertje: 29. Japans geldstuk; 30. waanzinnig; 31 rund; 32. °dik-gevuld; 37. eiland in de Ar chipel. A. uitvlakken; B. tot plicht- verzaken overhalen; C. ontploffingen (ge luid van); D. overeenkomst; E. muziek instrument; F. in hoge mate teder, innig; G. gemengd. Voor de oplossing zie ons nummer van Dinsdag. Besprekingen over defensie van Middelandse Zee-gebied Venizelos, de Griekse premier, heett verkilaard, dat de Griekse en de Turkse generale staf zullen deelnemen aan be sprekingen over de verdediging van het Middellandse Zeegebied, welke binnenkort te Washington zullen wor den gehouden. Hieraan zullen ook je leden van de Zuidelijke groep van het Atlantische Pact, Engeland, Amerika, Frankrijk en Italië deelnemen. nieuwe oplossing krijgt, want 4876391520 voldoet ook. De andere twee mogelijk heden zijn 3785942160 en 4753869120. Het kleinst gem. veelvoud van de ge tallen 2 tot en met 18 is 12252240. Om een getal van tien cijfers te krijgen moet men dit getal met 82 vermenig vuldigen. Dan krijgt men 1004883680. Dat is dus het kleinste getal van tien cijfers, dat door de getallen van 2 tot en met 18 deelbaar is. Door hier nu tel kens 12252240 bij te tellen en de ver kregen getallen na te gaan, kan men zien wanneer een getal ontstaat, waar van de tien cijfers verschillend zijn. Verschillende oplossers zonden alle vier de getallen is. Bravo! Na loting onder de inzenders van een goede oplossing is de wekelijkse prijs a f 5.ditmaal gewonnen door: Mevrouw L. EelmanSluis, Dijkstraat 11, Den Helder. Gefeliciteerd! En nu nog de aardigheid, vorige week als toegift gegeven. De oplossing is als volgt: Wals Wals Wals Wals Horizontaal: vier dansen (zij het dan viermaal dezelfde). Verticaal: Wees (ouderloos kind)Aas (lokmiddel). Els of Ellen (meisjesnaam) en Essen (stad in D.) PUZZLE 169 WELKE ZIN IS BEDOELD? De woorden van een zin zijn alle aan elkaar geschreven en daarna is de zin in 41 willekeurige stukken ver deeld, die wij hieronder in alphabeti- sche volgorde laten volgen: acht an anal anh ath bet cht dbe d, do eilv elde elha emn eng ent enz erin etins etvo gena gge hijde ikt lekr lk nad ngv ni o orde orh otb pan re te tebr tra ver ijm ijndo. Gevraagd wordt de hieruit samen te stellen zin volledig in te zenden. Oplossingen (per briefkaart) tot en met Donderdag 4 Januari 1951 aan de Redactie van dit blad. (Er wordt weer een prijs van f 5 verloot onder de in zenders van een goede oplossing). U kent natuurlijk de uitdrukking „hij heeft er een handje van om". enz. Dat „handje" van deze uitdruk king heeft niets van doen met ons i.handige" lichaamsdeel, zoals men geneigd is te denken. Het znw. (zelf- standignaamw.) „hand" heeft hier veeleer een betekenis die verwan: is aan die van het woord „wijze" of „manier" en die wij nog terugvinden in „langzamerhand". „Hij heeft er een handje van" be tekent dus eigenlijk: „Hij heeft er een maniertje voor". Zoals het met alles gaat: 't is maar een weet. Wat is Uw antwoord op de volgen de vragen: 1 Op een fuif klinken 6 personen elkaar een gelukkige toekomst toe. Hoeveel maal tikken de gla zen tegen elkaar? 2 Hoeveel poten heeft een knor haan? 3 Waarom dragen de dames tegen woordig een lange broek? 4 Hij kijkt of hij zijn laatste oortje versnoept heeft. Hoeveel is zo'n oortje? 5 Welke band legt bij een gewoon rijwiel een grotere afstand af, de voor- of de achterband? 6 Kunt U mij iets noemen, waar steeds iets van af gaat, niets bij komt en dat toch steeds groter wordt? 7 Wat is het verschil tussen één d.M.3 en één Liter? 8 Wimpie zei: „Mijn grootvader is 9 jaar ouder dan mijn vader" Kan dat? 9 In een stal staan twee even grote kisten, gevuld met haver. Een paard en een kip beginnen beide tegelijkertijd te eten. Wie heeft nu zijn kist het eerst helemaal leeg. 10 Wat is de werkelijke naam van de schrijver Antoon van Duin kerken. Voor de antwoorden zie men ons nummer van Dinsdag. NAAR VASTE jyjEN KAN een schilderij op - I wüzen bezien, technisch ''"'I 7. Pim, Pam en Pom weten niet van ophouden. Het water is heerlijk koel op deze warme zomerdag en telkens op nieuw nemen ze een duik in de hoge branding. Maar eindelijk besluiten ze dan toch om eruit te gaan. „Tjonge, wat ben ik heerlijk opgefrist", roept Pim vrolijk, terwijl hij de druppels van zich afschudt. „Hèhè, ik ben er echt van opgekikkerd en voel me weer helemaal fit. Zullen we nu naar het pension gaan?" „Ja goed, maar -ve zijn nog zo nat", antwoordt Pam. Laten we dan eerst nog even een jjartijtje ballen", stelt Pim voor. „Dan drogen we lekker op en daarna aan we meteen naar pension „Zeezicht". De bal is gauw ge noeg uit de koffers gepakt en even later suist de bal al door de lucht Géén van drieën heeft bemerkt, dat de brief is weggewaaid! x DOOR LOULA G. EKDMAN X X <821 Zo vaak had een gesprek met grootva der naar geholpen tot de kern van de zaak door te dringen Het leek naast als had hp haar nu ook geholpen. Bijna hoor de zij hem zeggen: „Het is goed wat je wilt doen, Beulah". HOOFDSTUK III. Allison KenzieRanyak zat in de kamer tegenover de keuken, die de Kamer van Elaine was geweest. Tegen de ramen schuurden zachtjes de tak ken van de grote olm. Al de kinderen uit de familie zelfs de bange Elaine waren altijd in de grote takken ge kropen om daar een rustig plaatsje te zoeken. Hier hadden ze altijd een vei- lig gevoel. Hier kwam in elk geval nooit een volwassene. In de kamer hingen de kuise pastels die Elaine er jaren geleden had hel den cnhangen. Gekreukte kleedjes op de kaptafel, tulen gordijnen voor de ramen en bleke aquarellen aan de muur. Al was Elaine nu al jaren ge leden met Henry getrouwd, de kamer bleef meer aan haar toebehoren, dan aan iemand anders die hem ooit had gebruikt. Allison verwonderde zich er altijd weer over. hoe sommige zwakke per senen de dingen en mensen om hen heen konden beïnvloeden. Elaine was geen echte vrouw een kasbloem passief, indolent, nooit echt levend Toch domineerde zij Henry zo volko men dat hij haar knecht leek, zich naar al haar wensen voegde en geen eigen bestaan meei bezat. Zij verkreeg deze volkomen beheersing door zwak heid. niet door kracht. Allison begreep niet hoe Henry het verdroeg. Hij was een echte man, rood in het gezicht en wat naar de plompe kant, maar energiek. Hij had moeten trouwen met een goede, flinke boeren vrouw, die alles wat hij deed goed en bewonderenswaardig zou hebben ge vonden. In plaats daarvan had hij Elaine naast zich. die koel en preuts was en zich op een afstand hield waardoor zijn plompe jovialiteit des te wreder uitkwam. Onder mannen was hij flink en zeker van zichzell met zijn vrouw naast zich was hij on handig en stijf, waren zijn handen on machtig en stumperig, en raakten zijn benen en voeten verward in stoelen en kleedjes. Maar zijn volkomen aanbid ding van Elaine was ontroerend en mooi. Hij was als een dog, die een kind bewaakt, dat geen besef heeft van de schitterende bescherming, die het ten deel valt. Misschien moest iedere verhouding bestaan uit een, die nam en een, die gaf. Zoals er oij electriciteit een pos: tieve en een negatieve pool moet zijn om een stroom tot stand te brengen Als dit waar was, dan was dit eigen lijk niet goed. Twee mensen moesten elkaar lief kunnen hebben, volmaak' eerlijk en even diep. zonder de waar de van elkanders liefde te onderzoeken of de kracht daarvan te peilen, of zien af te vragen of het het geschikte ogen blik was om terughoudend te zijn. dan wel om toenadering te zoeken. Liefde moest zuiver en hoogstaand zijn, zodat al het beste en schoonste in ieman" zou opwellen. Het was ellendig, wan neer in plaats daarvan de liefde tot wantrouwen en verbittering en smari leidde. Uit de kamers beneden klonken de gedempte geluiden van binnenkomen de verwanten en vrienden, die volgen.- de oude traditie vroeg op de dag var de begrafenis moesten arriveren. Hei huis was reeds zo vol, dat de mannen naar buiten in de tuin kwamen, waar zij zacht met elkaar stonden te praten of op het gras zaten of op tuinstoelen In de keuken waren de vrouwen onder leiding van Beulah bezig de lunch klaar te maken. Buren hadden volgen? de bestaande gewoonte voedsel ge bracht cakes en pasteien en schalen met compote; gekookte ham en eigen gebakken brood en kruiken met dik ke, zoete room; salades, zoetzuur en geleien. De schalen stonden nu zo hnog opgestapeld in de keuken, dat het moeilijk was om plaats te vinden voor de nieuwe gaven, die binnenkwa men. Maar Beulah's begroeting was steeds even vriendelijk en waarde rend. „Een pastei van mevr. Cum mings", zei ze. „Hoe heerlijk ziet hl) er uit"of: „Mevr. Starke stuurde koekjes. Ze zijn altijd zo heerlijk van haar" Voor Beulah. die de details van „de lunch" regelde, had alles een plech tige betekenis. Voor Allison was het een bacchanaal, waarvan zij 's mor gens vroeg was weggelopen met het excuus, dat zij de kamers boven in orde wilde maken. Al was zij allang met de haar zelf-opgelegde taak klaar, zij was niet weer naar beneden ge gaan. Het was alsof ze stilstond, ter wijl alle gebeurtenissen uit haar le ven langs haar heentrokken. naar de gebruikte verf, naar de i*1! tering van het gebruikte mater? 1 naar de kwaliteit van linnen en Een dergelijke beschouwing, hoe - ook, blijft echter aan de technSI buitenkant staan. Bij de tweede I aesthetische beschouwingswijze e-Jj bezien wij een schilderij als uitln» I kunst. We vragen ons daarbij u^l hoeverre het de schilder gelukt is?! wezen van een brokje werkelijkeI ons zo intens mogelijk voor te zetten r Zo is het nu ook gesteld met de V(, halen die ons zijn overgeleverd oiil trent gebeurtenissen rondom het Kei*! feest. Bezien wij b.v. een verhaal i\ I dat van de wijzen uit het Oosten I een technische wijze, dan stoten I ons keer op keer aan allerlei on^l rijpelijkheden. Er zijn immers val momenten aan te geven, waarom i verhaal als exacte beschrijving v»| een feitelijk gebeuren nauwelijks sajJ gemerkt kan worden. Maar een derE(j lijke historisch-kritische zienswiji blijft aan de buitenkant, evengoed de technische beschouwing van schilderstuk. Beter doen we er daaro aan naar dat brokje werkelijkheid j zoeken, dat ook in dit verhaal tot o komt. JN HET genoemde verhaal lezen I dan, hoe er drie wijzen uit het Ou.1 ten komen, zoekend naar hun koning, I Is dit een toevallige uitzondering? Oj,l geloofwaardig om z'n uitzonderlijk, I heid? Technisch-kritisch gezien w«i I Maar godsdienstig gezien niet. WaiJ het verlangen doortrekt en doorlees ieder mens. Ieder kent een t naar geluk, waarheen hjj streeft vat.l uit het onvolmaakte en disharmoril sche in en rond hem. Dat dit verlat,I gen naar geluk nu, negentienhonderil vijftig jaar na de geboorte van Chrjl uitgeblust zou zijn, vermag ikial te geloven. Tussen de regels, ook 5 dit dagblad, door, leest u dagelijks i» intens de mensheid hunkert naar luk, naar vrede, naar veiligheid, naa| rust. De angst van vandaag is niet a ders dan de uiting daarvan, dat bil geluk ons wel eens zou kunnen vwl den ontnomen doorJa, waardin: I of door wie? Vaak is dat niet eens til formuleren. Maar de angst het gelui I te missen, is er. Zo kent een ieder hall heimwee naar een verloren paradiji I Hij kent de ster van het hoge geluk, I die hem wenkt. QP de tocht die de wijzen ondernemen daartoe gedreven door het heim-1 wee naar geluk, komen zjj in Jerusa-' lem. In deze stad zetelen de wereld, I lijke en de kerkelijke overheid, lol] wie zal een zoekend mens zich anden richten, dan tot de burgerlijke n geestelijke machthebbers, die het gr heel pretenderen te overzien, die maak regelen zeggen te nemen die tot aller welzijn strekken, kortom die in elk opzicht borg zeggen te zijn voor dl waardigheid van het humane leven Welnu, in Jerusalem aangekomen I vinden de wijzen een willig oor. Er wordt naar hen geluisterd, zij worden begrepen. Zij krijgen zelfs goede raad mee. Want Jerusalem weet het wet U moet daar en daar zijn, zo heet het Ja, Jerusalem weet het wel. Maar doet niets. Jerusalem wijst wel de weg, maar gaat niet mee. Dit is ontstellend in z'n tragiek: een weten bezitten da! in elk opzicht juist mag heten, zonder echter de durf en moed op te brengen dit weten in eigen bestaan waar tt maken. Ik wil mij hier niet aan vage analo gieën wagen, waarbij van de huidigt overheid en de huidige kerk hetzelfdi zou worden gezegd, als van het klak sieke Jerusalem. Analogieën zijn gr- vaarlijk. Maar bevatten zij soms niet een kern van waarheid? £)E wijzen laten zich wijzen. Zij git de weg, die het alwetende Jer®- lem heeft aangegeven. En vinden! U I vinden niet wat ze verwacht haddei I maar wel wat zij behoefden; niet wit I zij wensten, wel wat zij nodig hadden I Wat vinden zij dan? Een thuis! Het I is het doorlopend thema van de bij bell dat wie God zoekt, hem ook vinden I zaL In God, in het Kind, In de Ge-I kruisigde vindt ieder die daarnaar zoekt genade, vrede, vergeving, blijd schap, moed. Kortweg, het onver woestbare, niet te ontnemen geluk Wat daarna gebeurt, is uiterrnatl simpel. De wijzen gaan, nadat zij samen met de herders het Kind hebben aan beden, terug. Kerstmis gaat voorbij, heel snel zelfs. We moeten natuurlijk weer terug. De vraag is slechts wat w mee terug nemen. Hebben we het ge luk gevonden bij de kribbe, of- gaan we terug zoals we kwamen? Beiden 9 evenzeer mogelijk, maar niet evenzeer wenselijk. Ook hoort er weer bij met een modern boortoestel van Keizersgracht 411 Amsterdam-C Vraagt gratibrochure Het jaar 1 Jaren weer grotere en kl ln een Oud- melden waar Wat het n treft kan da moreerd wor Op 2 Jam bouwschool De 3e Ja Dr. Van Stej genomen. Op 4 Jant Zee het Kc opend. Op 28 M- HeilooAlkr Op 31 Ma van de V.V ruim 13.000 hotels verble toeristen All In Bergen gasten. Op 14 Af benoemd tol vereniging De 22ste schap de S< gehouden de Schermer als het pold Op 27 Ap luilakviering ren deeigen De 28ste officieel be' markt geop gaf in de verse per wereld. Op 29 brordussticl van werkst houden en c nument in Alkmaar De 4e een grote geopend en padvinders fair. Op 7 Mei Graft opdn bouwen plaats. 10 Mei landsvrouw vergadering Op 15 Zee de leeuw" 1 werd de Op 16 legd op voor het Eyssen. De 23e en de gem In Bath quette ln genoemd Op 23 voor Volk 32 wonin; I» 30e van de nieuwe de kosten 1 Juni maarse werd uit Op 3 plaats personeel leden raai grafmonui Op 4 Hofland maar. De 7e Schoorl ting vo voor tantse Op 9 pioenscl Op 11 kampioi De 14 validen van he naar Op voor Gee afdeling den. De 19e burger 20 Dagen voort De behoud maar Waagp Op 4 Internat G.K.C 5 zich van ee schade tenfab Op werven prachtij water Op die 50 Op der tento IJ.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1950 | | pagina 12